သူ႔​ထက္​ကဲ

သူ႔​ထက္​ကဲ
( ၁)
​ယ​ေန႕    ​စ​ေန​ေန႕​ျဖစ္​သ​ျဖင့္    ​ေန႕​လည္( ၁၂) ​နာ​ရီ​တြင္​ပင္    ​႐ုံး​ဆင္း​ကာ    ​ထုံး​စံ​အ ​တိုင္း ​ေသာက္​ေဖၚ​ေသာက္​ဖက္​မ်ား​ႏွင့္    ​စ​တည္း​ခ်​ေန​က်    ​အ ​ရက္​ဆိုင္​သို႕    ​သြား​ရန္    ​ဦး​တည္​၍    ​လာ​ခဲ့​မိ​၏။ ​သိမ္​ၾကီး​ေစ်း​သို႕    ​အ ​ေရာက္​တြင္    ​ဝမ္း​ထဲ​မွ    ​ခပ္​ဟာ​ဟာ    ​ျဖစ္​ေန​သ​ျဖင့္    ​ေခါက္​ဆြဲ​ျပဳတ္​တစ္​ခြက္​ေသာက္​ၿပီး ​ဆက္​လက္​ထြက္​ခြာ​လာ​ခဲ့​၏။
‘ ‘ ​အ ​ခ်ိန္​မွန္    ​ရ​ထား​ၾကီး    ​ဆိုက္​လာ​ပါ​ၿပီ    ​ခင္​ဗ်ား’ ’
​အ ​ရက္​ေရာင္း​ေသာ    ​အ ိမ္​သို႕    ​က်ြန္​ေတာ္    ​လွမ္း​၍    ​ဝင္​လိုက္​လ်ွင္​ပင္    ​ေသာက္​ေဖၚ​တစ္​ဦး​က ​ေအ ာ္​ဟစ္​ေျပာ​လိုက္​ျခင္း​ပင္    ​ျဖစ္​ပါ​သည္။
‘ ‘ ​ဘယ္​ဘူ​တာ​မွာ    ​မိုင္း​မိ​လို႕    ​ေနာက္​က်​ေန​ပါ​လဲ    ​ခင္​ဗ်ား’ ’    ​တစ္​ဦး​က​ဆက္​လိုက္​၏။ ‘ ‘ ​သိမ္​ၾကီး​ေစ်း​မွာ​ပါ​ဗ်ာ    ​ဆာ​ဆာ​ရွိ​တာ​နဲ႕    ​ေခါက္​ဆြဲ​ျပဳတ္    ​ဝင္​ေသာက္​ေန​တာ    ​ၾကာ​သြား​လို႕’ ’ ​က်ြန္​ေတာ္​က    ​ေျပာ​ေျပာ​ဆို​ဆို​ပင္    ​ေန​ရာ​ယူ​ရင္း    ​ဝင္​၍    ​ထိုင္​ခ်​လိုက္​ေလ​၏။    ​က်ြန္​ေတာ္​တို႕ ​ေသာက္​ေသာ    ​အ ​ရက္​ဆိုင္​မွာ    ​အ ​မိန္႕​ရ    ​လိုင္​စင္​ရ    ​အ ​ရက္​ဆိုင္​မ​ဟုတ္။    ​က်ြန္​ေတာ္​တို႕ ​ေသာက္​ေသာ    ​အ ​ရက္​မွာ​လည္း    ​အ ​စိုး​ရ​ခ်က္​ထား​ေသာ    ​ျပည္​ေတာ္​သာ    ​ခ်က္​အ ​ရက္​လည္း​မ​ဟုတ္။
​ရန္​ကုန္​ၿမိဳ႕​၏    ​တစ္​ခု​ေသာ    ​ရပ္​ကြက္​ၾကီး    ​အ ​တြင္း​ဝယ္    ​အ ​ျမည္း    ​စား​စ​ရာ    ​စုံ​လင္​စြာ​ျဖင့္    ​မီး​ေခ်ာင္း​မ်ား ​ထိန္​ထိန္​လင္း​ေအ ာင္    ​ထြန္​ညိွ​လ်က္    ​ဆိုင္​လိုင္​စင္​ယူ​ရန္    ​မ​လို​ပဲ
​ေရာင္း​ခ်​ေသာ    ​ဒို႕​ဗ​မာ    ​ထန္း​လ်ွက္​အ ​ရက္​သာ    ​ျဖစ္​၏။​က်ြန္​ေတာ္​တို႕    ​အ ​ထဲ​မွာ    ​ပိန္​ပိန္​ညွက္​ညွက္​ရွိ​သ ​ေလာက္    ​အ ​ရက္​ပု​လင္း​ေပါင္း​မ်ား​စြာ    ​မ်ိဳ​ခ်​ႏိုင္​ေသာ    ​ကို​ေမာင္​နီ​က    ​က်ြန္​ေတာ့္    ​ဖက္​သို႕    ​လွည့္​လိုက္​၏။ ‘ ‘ ​ကဲ    ​စာ​ေရး​ဆ​ရာ    ​ကို​ဒုက္​ခ၊    ​ခင္​ဗ်ား​အ ​တြက္    ​က်ြန္​ေတာ္    ​စာ​အ ုပ္​ငွား​လာ​တယ္    ​ေရာ့    .    .    .    .    ’ ’
​ကို​ေမာင္​နီ​က    ​ေျပာ​ေျပာ​ဆို​ဆို    ​ျမ၀​တီ    ​မ​ဂၢ ​ဇင္း​ခန္႕​ရိွ    ​အ ​ဖုံး​နီ​နီ​ႏွင့္    ​စာ​အ ုပ္​တစ္​အ ုပ္​ကို    ​ဆြဲ​ထုတ္​လိုက္​သ​ျဖင့္ ​က်ြန္​ေတာ္​က    ​အ ​လန္႕​တ​ၾကား    ​က်ြန္​ေတာ္​၏    ​လြယ္​အ ိတ္​ကို    ​ေကာက္​ယူ​ၿပီး    ​ႏွိဳက္​ၾကည့္​မိ​၏။ ​အ ​ဘယ္​ေၾကာင့္​ဆို​ေသာ္    ​က်ြန္​ေတာ္    ​ယ​ေန႕    ​ဝယ္​လာ​ေသာ    ​ရႈ​မ၀​စာ​အ ုပ္​ကို    ​႐ုံး​မွ    ​ဖိုင္​ဖုံး​အ ​နီ​တစ္​ခု​ျဖင့္    ​ခ်ဳပ္​၍ ​လာ​ခဲ့​သ​ျဖင့္    ​သူ    ​ထုတ္​ယူ​လိုက္​ေသာ    ​စာ​အ ုပ္​၏    ​အ ​ရြယ္​အ ​စား​ႏွင့္    ​တ​ေထ​ရာ​တည္း    ​တ​ရြယ္​တည္း    ​ျဖစ္​ေန ​ေသာ​ေၾကာင့္    ​ျဖစ္​ပါ​သည္။    ​သို႕​ေသာ္    ​က်ြန္​ေတာ္​၏    ​ရႈ​မ၀​စာ​အ ုပ္​မွာ    ​က်ြန္​ေတာ့္​၏    ​လြယ္​အ ိတ္​ထဲ​တြင္​ပင္
​ရွိ​ပါ​သည္။
​ထို႕​ေၾကာင့္    ​က်ြန္​ေတာ္​သည္    ​သူ​ေပး​ေသာ    ​စာ​အ ုပ္​ကို    ​လွမ္း​ယူ​ကာ    ​ၾကည့္​လိုက္​၏။    ​အ ​ဖုံး​ေပၚ​တြင္ ​ပန္း​ခ်ီ​စာ​လုံး​ျဖင့္    ‘ ‘ ​ေလာ​က​ေၾကး​မုံ’ ’    ​ဟု    ​ေရး​ထား​သည္​ကို​ေတြ႔​ရ​၏။    ​အ ​ျခား​လူ​မ်ား​မွာ    ​စာ​အ ုပ္​ကို
​စိတ္​မ​ဝင္​စား​ၾက​ေခ်။    ​အ ​ရက္​ကို​သာ    ​ဖိ​ငမ္း​ေန​ၾက​ပါ​သည္။
​က်ြန္​ေတာ္​သည္    ​စာ​အ ုပ္​၏    ​ပ​ထ​မ    ​စာ​မ်က္​ႏွာ​ကို    ​စ​၍    ​လွန္​လိုက္​စဥ္​မွာ​ပင္    ​မ်က္​လုံး​ျပဴး    ​သြား​ရ​ေလ ​ေတာ့​၏။    ​ထို​စာ​မ်က္​ႏွာ​တြင္​ေတာ့    ( ၄)    ​လက္​မ    ( ၆)    ​လက္​မ​အ ​ရြယ္    ​အ ​ေနာက္​တိုင္း    ​လွ​ပ်ိဳ​ျဖဴ​တစ္​ဦး​၏ ​ဝတ္​လစ္​စ​လစ္    ​အ ​လွ​ကို    ​ေဖၚ​ျပ​ေသာ    ​ဓါတ္​ပုံ​ကို    ​ကပ္​ထား​၏။    ​ေနာက္​ထပ္    ​စာ​မ်က္​ႏွာ​မ်ား​တြင္​ေတာ့ ​မိန္း​မ​ပ်ိဳ​မ်ား​၏    ​ဝတ္​လစ္​စ​လစ္​ပုံ​မ်ား​ကို    ​ေနာက္​ခံ​ရႈ​ခင္း​ျဖင့္    ​ကြင္း​ကြင္း​ကြက္​ကြက္    ​ပုံ​မ်ား​ျဖစ္​သ​လို ​သန္​မာ​ထြား​ၾကိဳင္း​ေသာ    ​ေယာက္်ား​၏    ​ဝတ္​လစ္​စ​လစ္​ပုံ    ​အ ​ခ်ိဳ႕​ႏွင့္    ​ေယာက္်ား​တန္​ဆာ၊ ​မိန္း​မ​တန္​ဆာ​မ်ား​ကို    ​အ ​နီး​ကပ္    ​႐ိုက္​ထား​ေသာ    ​ပုံ​မ်ား​လည္း    ​ပါ​ဝင္​၏။
​စာ​အ ုပ္​၏    ​ေနာက္​ဆုံး​အ ​ပိုင္း​တြင္​ေတာ့    ​ေယာက္်ား​ႏွင့္    ​မိန္း​မ    ​ဖို​မ    ​ဆက္​ဆံ​ေန​ေသာ​ပုံ​မ်ား​ကို ​ဇာတ္​လမ္း​သ​ဖြယ္    ​တ​ဆင့္​ၿပီး    ​တ​ဆင့္    ​႐ိုက္​ထား​ေသာ    ​ဓါတ္​ပုံ​မ်ား​ကို    ​ကပ္​ထား​ၿပီး    ​ထို​သို႕ ​ဖို​မ​ဆက္​ဆံ​စဥ္​တြင္    ​ျဖစ္​ေပၚ​ေန​သည့္    ​ေယာက္်ား​ႏွင့္    ​မိန္း​မ​တို႕​၏    ​တန္​ဆာ​ပုံ​မ်ား​ကို    ​အ ​နီး​ကပ္
​႐ိုက္​ထား​ေသာ    ​ဓါတ္​ပုံ​မ်ား​ပင္    ​ျဖစ္​ေတာ့​၏။    ​စာ​အ ုပ္​တစ္​အ ုပ္​လုံး​တြင္    ​ဓါတ္​ပုံ​ေပါင္း(၃၀၀) ​ေလာက္ ​ပါ​ဝင္​၍    ​အ ​စ​မွ    ​အ ​ဆုံး​တိုင္    ​ခပ္​သြက္​သြက္    ​ၾကည့္​ရႈ​သြား​သည္    ​ဆို​ေသာ္​လည္း    ​စာ​အ ုပ္​ဆုံး​ေတာ့ ​က်ြန္​ေတာ့္​၏    ​စိတ္​ထဲ​တြင္    ​တစ္​မ်ိဳး​ခံ​စား​ေန​ရ​၏။    ​ည​က်​မွ    ​ဇ​နီး​ျဖစ္​သူ    ​အ ​မြန္​ႏွင့္    ​အ ​တူ​ၾကည့္​ေတာ့​မည္​ဟု ​စဥ္း​စား​၍    ​က်ြန္​ေတာ္​သည္    ​စာ​အ ုပ္​ကို​ပိတ္​ကာ    ​ေဘး​ဘီ​သို႕    ​လွည့္​၍    ​ၾကည့္​လိုက္​ၿပီး    ​က်န္​လူ​မ်ား​ကို ​မ​ေတြ႔​မီ​မွာ​ပင္    ​ထို​စာ​အ ုပ္​ကို    ​က်ြန္​ေတာ့္​လြယ္​အ ိတ္​ထဲ​သို႕    ​ထိုး​ထည့္​၍    ​ထား​လိုက္​ေတာ့​၏။    ​ၿပီး​ေတာ့ ​ေရွ႕​တြင္    ​ေရာက္​ေန​ၿပီ​ျဖစ္​ေသာ    ​အ ​ရက္​ခြက္​ကို    ​ေကာက္​ယူ​ကာ    ​ေမာ့​ခ်​လိုက္​ေလ​ေတာ့​၏။ ့​စ​ကား​မ​ေျပာ​မိ​ဘဲ    ​အ ​ရက္​ကို​သာ    ​ဇိမ္​ခံ​ကာ    ​ေသာက္​ေန​မိ​ေသာ    ​က်ြန္​ေတာ္​သည္    ​ေစာ​ေစာ​က    ​စာ​အ ုပ္​ထဲ​မွ ​ေတြ႔​လိုက္​ေသာ    ​ဇာတ္​လမ္း​ဆန္​ဆန္    ​ဓါတ္​ပုံ​ျပ​ကြက္​ေလး​မ်ား​ကို    ​ေတြး​ေန​မိ​၏။
​ပ​ထ​မ​ဆုံး​ပုံ​မွာ    ​ေျပ​ျပစ္​ေခ်ာ​ေမာ​လွ​ပ​ေသာ    ​ယိုး​ဒ​ယား​မယ္​ေလး    ​တစ္​ဦး​သည္    ​ကန္​ေဘာင္​ရင္း​ရွိ ​သစ္​ပင္​ေအ ာက္​တြင္    ၂    ​ဆက္​ဂါ​ဝန္​တို    ​တစ္​ခု​ကို    ​ဝတ္​ဆင္​ကာ    ​ထိုင္​ေန​ေသာ​ပုံ​ျဖစ္​၏။    ​ဒု​တိ​ယ​ပုံ​မွာ ​ထို​သစ္​ပင္​နား​သို႕    ​ေမာ္​ေတာ္​ကား    ​တစ္​စီး​ဆိုက္​လာ​ကာ    ​အ ​သက္( ၂၀) ​ခန္႕​ရွိ​ေသာ    ​ယိုး​ဒ​ယား ​အ ​မ်ိဳး​သား​တစ္​ဦး    ​ဆင္း​လာ​သ​ျဖင့္    ​ေကာင္​မ​ေလး​က    ​အ ​ေျပး​အ ​လြွား    ​သြား​ၾကိဳ​ေန​ေသာ​ပုံ​ျဖစ္​၏။
​တ​တိ​ယ​ပုံ​မွာ    ​တစ္​ဦး​ကို    ​တစ္​ဦး    ​တင္း​ၾကပ္​စြာ    ​ေပြ႔​ဖက္​ရင္း    ​ႏွဳတ္​ခမ္း​ခ်င္း    ​အ ​ငမ္း​မ​ရ    ​စုပ္​ေန​ၾက​ပုံ​ျဖစ္​၏။ ​ေနာက္    ​အ ​မ်ိဳး​သ​မီး​ေလး​က    ​ကား​ေပၚ    ​သို႕    ​ပါ​သြား​၏။
​ထို႕​ေနာက္ ​ဟို​တယ္​တစ္​ခု​၏ ​အ ​ခန္း​တစ္​ခု​တြင္း​ဝယ္ ​အ ​ရက္​မ်ား ​စား​စ​ရာ​မ်ား ​မွာ​၍ ​စား​ေသာက္​ေန​ၾက​၏။ ​ထို႕​ေနာက္​တြင္​ကား ​တစ္​ပုံ​ၿပီး ​တစ္​ပုံ ​ေသာင္း​က်န္း​၍ ​လာ​ၾက​ေတာ့​၏။ ​ေကာင္​က​ေလး​က ​ေကာင္​မ​ေလး​ဆီ ​ခုန္​ကူး​သြား​၍ ​ေကာင္​မ​ေလး​၏ ​အ ​က်ႌ ​မ်ား​ကို ​တစ္​ခု​ၿပီး ​တစ္​ခု ​ျဖဳတ္​ပစ္​သ​ျဖင့္ ​ကိုယ္​အ ​ထက္​ပိုင္း ​ဟာ​လာ​ဟင္း​လင္း ​ျဖစ္​သြား​ကာ ​ျပည့္​ၿဖိဳး​လွ​ပ​ေသာ ​စ​ေန​ႏွစ္​မြွာ ​အ ​တိုင္း​သား ​ေပၚ​လာ​ေတာ့​၏။ ​ထို႕​ေနာက္​တြင္​ကား ​ကို​ေရြွ​ေမာင္​ယိုး​ဒ​ယား​သည္ ​ဓါတ္​ပုံ ​အ ​စ​ဦး​မ်ား​မွာ​ကဲ့​သို႕ ​အ ိ​ေျႏၷ​ႏွင့္ ​မ​ဟုတ္​ပဲ ​ေသာင္​ၾကမ္း​၍​လာ​ေတာ့​၏။ ​လက္​တစ္​ဖက္​က ​ေကာင္​မ​ေလး​၏ ​ခါး​ေလး​ကို ​တ​အ ား​ဖက္​၍​အ ​ျခား​တစ္​ဖက္​က​ပု​ခုံး​ေလး​ကို​ကိုင္​ကာ​ႏို႔​က​ေလး​တစ္​လုံး​အ ား​တ​အ ား​ကုန္​ကုန္း​စုပ္​ေတာ့​၏။ ​သူ ​သ​ရမ္း​သ​မ်ွ​ကို ​ေကာင္​မ​ေလး​က ​ၿပံဳး​ၿပံဳး​ေလး ​သည္း​ခံ​ရွာ​၏။ ​ေနာက္ ​အ ​ငမ္း​မ​ရ ​ျဖစ္​လာ​ကာ ​ေကာင္​မ​ေလး​ကို ​ေပြ႔​၍ ​စာ​ပြဲ​ခုံ​ေဘး​ရွိ ​ကု​တင္​ေပၚ ​သို႕ ​တင္​လိုက္​ရာ ​သူ​မ​၏​ကိုယ္​ေလး​မွာ ​ကု​တင္​ေပၚ​ဝယ္ ​ေရာက္​ေန​ၿပီး​လ်ွင္ ​ေပါင္​တံ​ႏွင့္ ​ေျခ​သ​လုံး​တို႕​မွာ ​ေလ​ထဲ​တြင္ ​ယက္​ကန္​ယက္​ကန္ ​ျဖစ္​ေန​သည္​ကို ​ေတြ႔​ရ​၏။ ​ေနာက္ ​ေကာင္​က​ေလး​က ​သူ႕​ေဘာင္း​ဘီ​ကို ​ခ်ြတ္​၍ ​ၾကီး​မား​လွ​ေသာ ​သူ​၏ ​လိင္​တန္​ၾကီး​ကို ​ေကာင္​မ​ေလး​၏ ​ခုံး​ထ​ေန​ေသာ ​ေစာက္​ပတ္​ၾကီး​အ ​တြင္း​သို႕ ​ထိုး​ထည့္​ကာ ​အ ား​ပါး​တ​ရ ​စိတ္​ရွိ​လက္​ရွိ ​လုပ္​ေန​ပုံ​မ်ား​ပင္​ျဖစ္​၏။ ​ေကာင္​ေလး​၏ ​လီး​တန္​ၾကီး​ႏွင့္ ​ေကာင္​မ​ေလး​၏ ​ေစာက္​ပတ္​ၾကီး​တို႕ ​တပ္​လ်ွက္​သား ​အ ​ရည္​မ်ား​ျဖင့္ ​ေျပာင္​လက္​ေန​ေသာ ​အ ​နီး​ကပ္ ​႐ိုက္​ထား​သည့္
​ဓါတ္​ပုံ​မွာ​လည္း    ​အ ​သက္​ပါ​လွ​သည္။
‘ ‘ ​စာ​ေရး​ဆ​ရာ    ​က်ဳပ္​တို႕    ​ေလး​ေဒါင့္​ကန္    ​ရ​ထား​နဲ႕    ​သြား​ၿပီး    ​ဆက္​ေသာက္​ရ​ရင္    ​မ​ေကာင္း​ဘူး​လား’ ’
‘ ‘ ​ဟာ ​ဒီ​အ ​စီ​အ ​စဥ္ ​ေကာင္း​တယ္ ​ကို​လွ​ေအ ာင္ ​ကဲ ​ထ ​စာ​ေရး​ဆ​ရာ ​သြား​မယ္’ ’ ​ကို​လွ​ေအ ာင္​၏ ​အ ​ၾကံ​ဥာ​ဏ ္​အ ား ​ကို​ေမာင္​နီ​က ​ဝင္​၍ ​ေထာက္​ခံ​ကာ ​က်ြန္​ေတာ္​တို႕ ​သုံး​ေယာက္​သား ​ေလး​ေဒါင့္​ကန္​သို႕ ​သြား​ရန္ ​ဆိုက္​ကား(၂) ​စီး​ျဖင့္ ​မ​လြ​ကွုန္း​ဘူ​တာ​ဆီ​သို႕ ​လာ​ၾက​ရာ​ဝယ္ ​လမ္း​ၾကံဳ​သ​ျဖင့္ ​က်ြန္​ေတာ္​က ​အ ိမ္​ျပန္​ေနာက္​က်​မည္ ​ျဖစ္​ေၾကာင္း​ေျပာ​ရန္ ​အ ိမ္​ေရွ႕​တြင္ ​ဆိုက္​ကား ​ေခ​တၲ ​ရပ္​ကာ ​ဝင္​ေျပာ​၏။ ​အ ိမ္​ေပၚ​မွ ​ျပန္​ဆင္း​ကာ​နီး​တြင္ ​ခယ္​မ​ျဖစ္​သူ ​တင္​တင္​က ​သူ​မွာ​လိုက္​ေသာ ​ရႈ​မ၀ ​စာ​အ ုပ္​ေတာင္း​သ​ျဖင့္ ​က်ြန္​ေတာ္​က ​ထုတ္​ေပး​ခဲ့​၏။ ​ေလ​ေဒါင့္​ကန္​ရွိ ​ေသာက္​ေဖၚ ​ေသာက္​ဖက္​တစ္​ဦး​ျဖစ္​သူ ​ကို​ေသာင္း​ျမင့္​က ​က်ြန္​ေတာ္​တို႕​ကို ​ဖိတ္​ထား​သည္​မွာ ​ၾကာ​ခဲ့​ၿပီ။ ​က်ြန္​ေတာ္​တို႕( ၃) ​ေယာက္ ​ေလး​ေဒါင့္​ကန္​သို႕ ​ေရာက္​သြား​ေတာ့ ​ကို​ေသာင္း​ျမင့္​၏ ​အ ိမ္​တြင္​ပင္ ​က်ြန္​ေတာ္​တို႕​ကို ​ဧ ည့္​ခံ​၏။ ​က်ြန္​ေတာ္​လည္း ​အ ိုက္​စပ္​စပ္​ရွိ​သည္​ျဖစ္​၍ ​ေရာက္​ေရာက္​ခ်င္း​ပင္ ​ကို​ေသာင္း​ျမင့္​သား ​အ ​ၾကီး​ေကာင္​ဆီ​က ​ေရ​လဲ​ပု​ဆိုး​ေတာင္း​၍ ​ေရ​တ၀​ခ်ိဳး​ပစ္​လိုက္​၏။ ​ေရ​ခ်ိဳး​ၿပီး​ေတာ့ ​တစ္​ေန႕​လုံး ​ၿငီး​စီ​စီ ​ျဖစ္​ေန​တာ​ႏွင့္ ​ေစာ​ေစာ​က ​အ ​ရက္​ဆိုင္​တြင္​ေသာက္​ထား​ေသာ​ခပ္​အ ုံ​အ ုံ​ျဖစ္​ေန​ေသာ​ခံ​စား​ခ်က္​တို႕​က​လြင့္​ေပ်ာက္​သြား​ေလ​ေတာ့​သည္။ ​ထို​စဥ္​မွာ​ပင္ ​က်ြန္​ေတာ္​သည္ ​တစ္​စုံ​တစ္​ခု​ကို ​သြား​၍ ​သ​တိ​ရ​လိုက္​မိ​ၿပီး ​အ ိမ္​ေပၚ​သို႕​တက္​ကာ ​အ ​ဝတ္​အ ​စား​မ်ား ​အ ​ျမန္​လဲ​၍ ​က်ြန္​ေတာ္​၏ ​လြယ္​အ ိတ္​ကို​ယူ​ကာ ​အ ​ထဲ​မွ ​အ ​ဖုံး​နီ​ျဖင့္ ​စာ​အ ုပ္​ကို ​ထုတ္​ၾကည့္​လိုက္​ရာ ​က်ြန္​ေတာ္​ေတြ႔​လိုက္​ရ​သည္​က​ေတာ့ ​ရႈ​မ၀​စာ​အ ုပ္​ပင္ ​ျဖစ္​ေတာ့​၏။
‘ ‘ ​ဟိုက္    ​သြား​ၿပီ’ ’
​က်ြန္​ေတာ္​သည္    ​ေခါင္း​န​ဘမ္း​ၾကီး​သြား​ရ​ေတာ့​၏။    ​ေစာ​ေစာ​က    ​အ ိမ္​တြင္    ​က်ြန္​ေတာ္    ​တင္​တင္​ကို ​ထုတ္​ေပး​ခဲ့​ေသာ    ​စာ​အ ုပ္​မွာ    ​ဓါတ္​ပုံ​မ်ား​ပါ​ေသာ    ‘ ‘    ​ေလာ​ကီ​ေၾကး​မုံ’ ’    ​စာ​အ ုပ္​ပင္    ​ျဖစ္​ေတာ့​ေလ​သည္။ ​ကို​ေသာင္း​ျမင့္​က    ​ဘဲ​သား​ခ်က္​၍    ​အ ​ရက္​အ ​လ်ွံ​အ ​ပယ္​ျဖင့္    ​ဧ ည့္​ခံ​ေသာ္​လည္း    ​က်ြန္​ေတာ္​မွာ    ​အ ာ​မ​ေတြ႔ ​ေတာ့​ေပ၊    ​ေနာက္​ဆံ​တင္း​ေန​၏။    ​ဒါ​နဲ႕    ​ေစာ​ေစာ​ဘဲ    ​လူ​စု​ခြဲ​ကာ    ​ျပန္​လာ​ခဲ့​ေတာ့​သည္။
​က်ြန္​ေတာ္    ​အ ိမ္​ျပန္​ေရာက္​ေတာ့    ​မိုး​ခ်ဳပ္​ကာ​စ​ဘဲ    ​ရွိ​ေသး​၏။    ​ခါ​တိုင္း​လို    ​ေအ ာက္​ေျခ​လြတ္​ေအ ာင္    ​မူး​မ​ေန​ပါ။ ‘ ‘ ​မြန္​ေရ    .    .    ​အ ​မြန္​ေရ    .    .    .    ​လာ​ပါ​ဦး​ကြ’ ’
​က်ြန္​ေတာ္    ​ေအ ာ္​ေခၚ​လိုက္​ေသာ္​လည္း    ​က်ြန္​ေတာ္​၏    ​မိန္း​မ​က    ​ထြက္​၍    ​မ​လာ​ေပ။    ​ခါ​တိုင္း ​က်ြန္​ေတာ္    ​ျပန္​လာ​လ်ွင္    ​ေလွ​ခါး​ရင္း​မွ    ​ဆီး​ၾကိဳ​၍    ​ေအ ာ္​ၾကီး​ဟစ္​က်ယ္    ​မ​လုပ္​ရန္    ​ေခ်ာ့​ေမာ့​၍ ​အ ိပ္​ရာ​တြင္း​သို႕    ​ပို႕​ေပး​ျခင္း​ကို    ၀​တၲ    ​ရား​မ​ပ်က္    ​လုပ္​တတ္​ေသာ    ​က်ြန္​ေတာ္​၏​ဇ ​နီး    ​မ​ခင္​မြန္​မွာ ​ထြက္​၍    ​မ​လာ​ပါ​ေခ်။    ​ခပ္​လွမ္း​လွမ္း​မွာ    ​ေဆး​လိပ္​ဖြာ​၍    ​မ်က္​လုံး​ေဒါက္​ေထာက္​ၾကည့္​ေန​ေသာ ​က်ြန္​ေတာ္​၏    ​ေယာက္​ခ​မ    ​အ ​ဖြား​ၾကီး​လည္း    ​ရွိ​မ​ေန​ေပ။​အ ိမ္​ေရွ႕​ခန္း​တြင္​ဘယ္​သူ​မွ​လည္း    ​ရွိ​၍​မ​ေန​ေပ။
​က်ြန္​ေတာ္​၏    ​မိန္း​မ​က​လည္း    ​ထြက္​၍    ​မ​လာ​သ​ျဖင့္    ​က်ြန္​ေတာ္​သည္    ​လြယ္​ထား​ေသာ    ​လြယ္​အ ိတ္​ကို ​အ ိမ္​ေရွ႕​ရွိ    ​ခုံ​ေပၚ    ​သို႕    ​တင္​လိုက္​ၿပီး    ​အ ိပ္​ခန္း​ထဲ​သို႕    ​ေတာက္​ေလ်ာက္    ​ဝင္​သြား​ေတာ့​၏။ ​အ ိပ္​ခန္း​ထဲ​ရွိ    ​က်ြန္​ေတာ္​တို႕​၏    ​ကု​တင္​ၾကီး​ေပၚ​တြင္​ေတာ့    ​ဇာ​ျခင္​ေထာင္​မွာ    ​ခ်​ထား​ၿပီး    ​အ ​ထဲ​တြင္ ​အ ​မြန္​မွာ    ​က်ြန္​ေတာ္​ရွိ​ရာ​ဖက္​သို႔    ​ေက်ာ​ေပး​ကာ    ​တ​ေစာင္​ေလး    ​အ ိပ္​ေန​သည္​ကို    ​ခပ္​ေရး​ေရး​ေလး ​ေတြ႔​ေန​ရ​၏။    ​အ ိပ္​ခန္း​ထဲ​တြင္​လည္း    ​မီး​လုံး​ထြန္း​မ​ထား​ပဲ    ​ကု​တင္​ေခါင္း​ရင္း​ဖက္    ​အ ​ေပၚ​ဖက္​တြင္ ​ငါး​တိုင္​အ ား    ​မီး​လုံး​အ ​စိမ္း​ေရာင္​ေလး​သာ    ​ထြန္း​ထား​၏။    ​က်ြန္​ေတာ္​သည္    ​ကု​တင္​နား    ​တိုး​ကပ္​သြား​ၿပီး ​ခ်​ထား​ေသာ    ​ဇာ​ျခင္​ေထာင္​ကို    ​အ ​သာ​မ​ကာ    ​အ ​ထဲ​သို႕    ​ၾကည့္​လိုက္​၏။    ​အ ​မြန္​၏    ​ခါး​မွ    ​ဝတ္​ထား​ေသာ ​ထ​မီ​ေလး​သည္    ​ေျပ​ေလ်ာ့​ကာ    ​တင္​ပါး​ေစာင္း​ေပၚ    ​သို႕    ​က်​ေန​ၿပီး    ​ျဖဴ​ဝင္း​ေသာ    ​တင္​ပါး​သား​မွာ    ​ေပၚ    ​ထြက္​ေန
​၏။
​ၿပီး​ေတာ့    ​ေစာင္း​၍​ေန​ေသာ    ​အ ​မြန္​၏    ​ေအ ာက္​ဖက္​ေျခ​ေထာက္​ရွိ    ​ထ​မီ​ေအ ာက္​နား​စ​ေလး​သည္​လည္း
​ဒူး​ေခါင္း    ​အ ​ေပၚ​နား​ေလး​ထိ    ​လိပ္​တက္​ကာ    ​သူ​မ​၏    ​ေျခ​သ​လုံး​သား​ေလး​မ်ား​ႏွင့္    ​ေပါင္​ဖ်ား​ေလး​တို႕​မွာ
​ဝင္း​ပ​စြာ    ​ေတြ႔​ရ​၏။    ​က်ြန္​ေတာ္​၏    ​ေရွ႕​နား​မွ    ​အ ​မြန္​၏    ​တင္​သား​ၾကီး​မွာ​လည္း    ​ခါ​တိုင္း​ထက္​ပင္    ​ပို​၍ ​လုံး​တစ္​ကား​စြင့္​ေန​သ​ေယာင္    ​ထင္​ေန​ရ​ေလ​၏။​က်ြန္​ေတာ္​သည္    ​ေန႕​ခင္း​က    ​ၾကည့္​ခဲ့​ေသာ    ​စာ​အ ုပ္​ပါ ​ဓါတ္​ပုံ​မ်ား​၏    ​ေစ့​ေဆာ္​မႈ​အ ​ခံ​က​လည္း​ရွိ    ​ေသာက္​ထား​ေသာ    ​အ ​ရက္​က​လည္း    ​ေအ ာက္​ေျခ​လြတ္​႐ုံ ​ေရ​ခ်ိန္​ကိုက္​ေအ ာင္    ​ေသာက္​ထား​သ​ျဖင့္    ​ေသြး​မ်ား​ထ    ‘ ‘ ​အ ​မြန္​ရယ္    .    .    .    ​ထ​ပါ​ဦး    ​မိန္း​မ​ရာ’ ’ ​ေျပာ​ေျပာ​ဆို​ဆို​ပင္    ​က်ြန္​ေတာ္​က    ​သူ​မ​၏    ​ကိုယ္​လုံး​ေလး​ကို    ​ဖက္​ကာ    ​သူ​မ​၏    ​ပါး​ျပင္​ႏွစ္​ဖက္​ကို ​နမ္း​လိုက္​၏။    ​ၿပီး​ေတာ့    ​က်ြန္​ေတာ့္​၏    ​လက္​မ်ား​က    ​ပက္​လက္​လန္​သြား​ၿပီ​ျဖ​စ​ေသာ    ​သူ​မ​၏    ​ကိုယ္​ေပၚ​မွ ​ေလ်ာ့​ရဲ​ရဲ    ​ထ​မီ​ေလး​ကို    ​ေျခ​ဖ်ား​ဆီ​သို႕    ​ဆြဲ​ခ်ြတ္​ပစ္​လိုက္​၏။    ​ၿပီး​ေတာ့    ​က်ြန္​ေတာ္​၏    ​လက္​က    ​သူ​မ​၏ ​ေစာက္​ဖုတ္​ေလး​ကို    ​စမ္း​ကာ    ​ဖြ​ဖြ​ေလး    ​ပြတ္​ေပး​ေန​မိ​၏။    ​ထို​သို႕    ​ပြတ္​ေပး​လိုက္​လ်ွင္​ပင္    ​က်ြန္​ေတာ့္ ​လက္​ေအ ာက္​မွ    ​သူ​မ​၏    ​ေစာက္​ဖုတ္​ေလး​မွာ    ​ခပ္​မာ​မာ​ေလး    ​ျဖစ္​ေန​သည္​ကို    ​ေတြ႔​ရ​သည့္​အ ​ျပင္ ​ယ​ခင္​က    ​ခပ္​ထူ​ထူ​ေလး    ​ျဖစ္​ေန​ေသာ    ​သူ​မ​၏    ​ေစာက္​ေမြွး​ေလး​မ်ား​မွာ​လည္း    ​မ​ရွိ​ေတာ့​ေပ။
​အ ​ရင္​က်ြန္​ေတာ္    ​ရိတ္​ခိုင္း​တုန္း​က    ​မ​ရိပ္    ၊    ​ခု​ေတာ့    ​သူ႕​ဖာ​သာ    ​ရိတ္​ေပး​ထား​သည္။ ​က်ြန္​ေတာ္​၏    ​လက္​က    ​သူ​မ​၏    ​ေစာက္​ဖုတ္​ေလး​ကို    ​ခပ္​ဖြ​ဖြ​ေလး    ​ခ​ဏ ​တာ​မ်ွ​သာ ​ပြတ္​ေပး​ေန​ရ​ေသး​သည္။    ​သူ​မ​၏    ​ေစာက္​ပတ္    ​အ ​ကြဲ​ေၾကာင္း    ​တ​ေလ်ာက္​တြင္    ​အ ​ရည္​ေလး​မ်ား ​စိမ့္​စို​၍    ​ထြက္​လာ​ၾက​သည္​ကို    ​သ​တိ​ထား​မိ​လိုက္​သည္။    ​အ ​မြန္​က​ေတာ့    ​မ်က္​လုံး​က​ေလး​မ်ား​ကို ​မွိတ္​ထား​ကာ    ​စ​ကား​တစ္​ခြန္း​မ်ွ    ​မ​ေျပာ​ေပ။    ​သူ​မ​၏    ​ေစာက္​ပတ္​ကို    ​ခပ္​ဖြ​ဖြ​ေလး    ​ပြတ္​ေပး​ေန​ေသာ ​က်ြန္​ေတာ့္    ​လက္​သည္    ​ဖြ​ဖြ​ေလး​ပြတ္​ရာ​မွ    ​ခပ္​ဖိ​ဖိ​ေလး    ​ပြတ္​လိုက္​ေတာ့​ရာ    ​သူ​မ​၏    ​ေပါင္​ေလး​ႏွစ္​လုံး​မွာ ​အ ​နည္း​ငယ္    ​ကား​၍    ​သြား​ေတာ့​၏။    ​က်ြန္​ေတာ္​က​လည္း    ​သူ​မ​၏​အ ​က်ႌ    ​ကို    ​စိတ္​ရွည္​လက္​ရွည္​ထား​၍ ​ခ်ြတ္​ေပး​ၿပီး​သည္​ႏွင့္    ​က်ြန္​ေတာ္​၏    ​လက္​က    ​သူ​မ​၏    ​ႏို႕​သီး​ေခါင္း​ေလး​မ်ား​ကို    ​ေခ်​မြ​၍    ​ေပး​ေန​မိ​သည္။ ​ျဖဴ​ျဖဴ​မို႕​မို႕​ေလး    ​ျဖစ္​ေန​ေသာ    ​သူ​မ​၏    ​ပါး​ျပင္​ေလး​ကို​လည္း    ​တစ္​ခ်က္    ​တစ္​ခ်က္    ​ငုံ႕​၍    ​နမ္း​လိုက္​ေသး​သည္။ ​မ​ၾကာ​ခင္​မွာ​တင္    ​သူ​မ​၏    ​ေပါင္​တံ​ျဖဴ​ျဖဴ​ေလး​မ်ား​မွာ    ​ေျမာက္​လိုက္
‘ ‘ ​ျဗစ္    .    .    ​အ င့္    .    .    ​အ ိ    .    .    ​အ င္း    .    .    ​ျဗစ္    .    .    ​ျဗစ္    .    .    ​က်ြတ္    .    .    ​က်ြတ္    .    .    ​က်ြတ္    .    .’ ’ ​အ ​ေတာ္​ေလး    ​က်ပ္​က်ပ္​တည္း​တည္း​ေလး    ​ျဖစ္​ေန​ေသာ    ​သူ​မ​ေစာက္​ပတ္​ေလး​၏    ​အ ​ေတြ႔​ေၾကာင့္ ​အ ​ရ​သာ​ေတြ႔​သြား​ေသာ    ​က်ြန္​ေတာ္​က    ​လီး​တန္​ၾကီး​ကို    ​သူ​မ​၏    ​ေစာက္​ပတ္​ထဲ​တြင္    ​တ​ဆုံး​ထိ ​သြင္း​ထား​ၿပီး    ​သူ​မ​၏​ကိုယ္​ေပၚ​သို႕    ​ေမွာက္​ခ်​ကာ    ​ႏို႕​ေလး​တစ္​လုံး​ကို    ​ငုံ​ကာ    ​စို႕​လိုက္​ေလ​ေတာ့​၏။ ​က်ြန္​ေတာ္    ​ငုံ​လိုက္​မိ​ေသာ    ​သူ​မ​၏    ​ႏို႕​သီး​ေခါင္း​ေလး​မွာ    ​ေသး​ၿပီး    ​ခ်ပ္​ဝင္​ေန​သ​ေယာင္​ျဖစ္​ကာ ​ဆူ​ဆူ​ၿဖိဳး​ၿဖိဳး    ​အ ​မြန္​၏    ​ႏို႕​အ ုံ​မ်ား​မွာ​လည္း    ​ယ​ခု​အ ​ခါ    ​လုံး​လုံး​က်စ္​က်စ္​ေလး    ​ျဖစ္​ေန​သည္​ကို ​သ​တိ​ထား​လိုက္​မိ​ေတာ့​ရာ    ​အ ​နည္း​ငယ္​မ်ွ    ​စိတ္​ထဲ​တြင္    ​တ​မ်ိဳး​ျဖစ္​သြား​ရ​ေသာ    ​က်ြန္​ေတာ္​သည္ ​အ ​မြန္​၏    ​မ်က္​ႏွာ​ကို    ​ေသ​ခ်ာ​စြာ​ၾကည္​လိုက္​မိ​၏။​ျခင္​ေထာင္​ေပၚ    ​ေခါင္း​ရင္း​နံ​ရံ​တြင္    ​ထြန္း​ထား​ေသာ
​ငါး​တိုင္​အ ား    ​မီး​ေရာင္​က    ​ျခင္​ေထာင္​အ ​မိုး​ခံ​ေန​၍    ​ခပ္​မွိန္​မိွန္    ​ခပ္​ျပ​ျပ​ေလး​သာ​ရွိ​ေသာ ​အ ​လင္း​ေရာင္​ေအ ာက္​မွ    ​မ်က္​လုံး​ေလး​မ်ား​မိွတ္​ကာ    ​ႏွဳတ္​ခမ္း​ေလး​မ်ား    ​တင္း​တင္း​ေစ့​၍ ​မာန္​တင္း​ထား​ပုံ​ေလး​မွာ    ​စြဲ​မက္​စ​ရာ    ​ေတြ႔​ျမင္​လိုက္​ရ​၏။    ​စင္​ထား​ေသာ    ​ခပ္​ထူ​ထူ ​မ်က္​ေတာင္​ေကာ့​ၾကီး​မ်ား​မွာ​လည္း    ​က်ြန္​ေတာ္​၏    ​ဘ​ဝင္​ကို    ​ခ်ဳပ္​ကိုင္​လိုက္​ၾက​သည္။ ​က်ြန္​ေတာ္    ​ေသ​ခ်ာ​စြာ    ​ၾကည့္​၍    ​အ ​နီး​ကပ္    ​ေတြ႔​ျမင္​လုက္​ရ​ေသာ    ​မ်က္​ႏွာ​ေလး​မွာ    ​က်ြန္​ေတာ္​၏ ​မိန္း​မ    ​အ ​မြန္​၏    ​မ်က္​ႏွာ​ေလး    ​မ​ဟုတ္​ပါ။    ​ခယ္​မ​ေခ်ာ​ေလး    ​တင္​တင္​၏    ​မ်က္​ႏွာ​ေလး​သာ    ​ျဖစ္​ေတာ့​၏။ ​က်ြန္​ေတာ္​သည္    ​ေခါင္း​န​ပန္း​ၾကီး​သြား​ရ​ေပ​မယ့္    ​အ ​ေျခ​အ ​ေန​အ ​ရ    ​သူ​မ​က​လည္း ​လို​လို​ခ်င္​ခ်င္​ရွိ​၍​ေန​ေလ​သည္။    ​က်ြန္​ေတာ္​က​လည္း    ​အ ​စ​က    ​က်ြန္​ေတာ္​၏    ​ဇ​နီး    ​အ ​မြန္​ဟု    ​ထင္​ကာ ​အ ​စ​ပ်ိဳး​ခဲ့​ျခင္း​ျဖစ္​သည္။    ​သူ​က    ​မ​ျငင္း၊    ​အ ​ခု​လည္း    ​က်ြန္​ေတာ္​၏    ​ေသြး​သား​မ်ား​မွာ    ​အ ​ဆုံး​စြန္​ဆုံး    ​ထ​၍ ​ေန​ရ​ေခ်​ၿပီ။    ​က်ြန္​ေတာ္​သည္    ​ေရွ႕​သို႕​ဆက္​ရန္​သာ    ​ရွိ​ေတာ့​၏။
​က်ြန္​ေတာ့္​၏    ​လီး​တန္​ၾကီး​ကို    ​တင္​တင္​၏    ​ေစာက္​ပတ္​ထဲ​မွ    ​ေလ်ာ​က​နဲ    ​ဆြဲ​၍    ​အ ​ထုတ္​လိုက္​တြင္​ေတာ့ ​သူ​မ​၏    ​တင္း​တင္း​ေစ့​ထား​ေသာ    ​ႏွဳတ္​ခမ္း​ေလး​ႏွစ္​လြွာ​သည္    ​ပြင့္​၍    ​သြား​ကာ    ​သူ​မ​၏    ​ပါး​စပ္​ေလး​သည္ ​ဟ​၍    ​သြား​ရ​ေတာ့​၏။    ​အ ား​ျဖင့္    ​ေဆာင့္​၍    ​လိုး​ရန္    ​ရည္​ရြယ္​ခ်က္​ရွိ​ထား​ခဲ့​ေသာ    ​က်ြန္​ေတာ္​သည္    ​အ ​မြန္ ​မ​ဟုတ္​ပဲ    ​တင္​တင္​ဆို​တာ    ​သိ​လိုက္​ရ​သည္​ႏွင့္    ​က်ြန္​ေတာ္​၏    ​လီး​တန္​ၾကီး​ကို    ​ေျဖး​ေျဖး​ပင္    ​ျပန္​၍ ​သြင္း​ကာ    ​ညင္​ညင္​သာ​သာ​ပင္    ​လိုး​ေပး​ေတာ့​၏။​သူ​မ​၏    ​ႏို႕​ေလး​မ်ား​ကို​လည္း    ​စို႕​၍​ေပး​ရင္း ​ႏို႕​တစ္​လုံး​ကို    ​စို႕​ေပး​ေန​စဥ္    ​တ​ျခား​ႏို႕​တစ္​လုံး​ကို​လည္း    ​လက္​ျဖင့္    ​ဆုပ္​နယ္​ေခ်​မြ    ​ေပး​ေန​၏။ ​မ​ၾကာ​မီ​မွာ​ပင္    ​တင္​တင္​၏    ​ႏို႕​သီး​ေခါင္း​ေလး​မ်ား​သည္    ​ေထာင္​၍    ​လာ​ၾက​ေတာ့​သည့္​အ ​ျပင္
​က်ြန္​ေတာ္​၏    ​လီး​တန္​ၾကီး    ​အ ​သြင္း​လိုက္​တြင္​လည္း    ​တင္​တင္​၏    ​ဖင္​သား​ျဖဴ​ျဖဴ​ၾကီး​မ်ား​မွာ    ​တက္​လာ​ရ​ေတာ့
​၏။
​ေစာက္​ပတ္​အ ​သစ္​က​ေလး​၏    ​ေကာင္း​မြန္​လွ​ေသာ    ​အ ​ေတြ႔​ေၾကာင့္    ​န​ဂို​ထဲ​က​မွ    ​ရ​မက္​ေဇာ ‘ ‘ ​ဖြတ္    .    .    ​အ င့္    .    .    ​ျဗစ္    .    .    ​ဟင့္    .    .    ​ဖြတ္    .    .    ​အ    .    .    ​ဟင္း    .    .    ​ဟင္း    .    .    ’ ’
​က်ြန္​ေတာ္​၏    ​ေဆာင့္​အ ား​ႏွင့္​အ ​တူ    ​တင္​တင္​၏    ​ကိုယ္​လုံး​တီး    ​ျဖဴ​ျဖဴ​ေလး​မွာ    ​ေရွ႕​တိုး    ​ေနာက္​ငင္​ျဖင့္ ​လႈပ္​ခါ​ေန​ရင္း    ​သူ​မ​သည္    ​ရင္​ဘတ္​ေလး    ​ေျမာက္​လာ​လိုက္    ​ဖင္​ေလး​ေကာ့​လာ​လိုက္    ​ျဖစ္​ေန​ေတာ့​သည္။ ​ထို႕​ျပင္    ​တင္​တင္​၏    ​လက္​ႏွစ္​ဖက္​သည္​လည္း    ​က်ြန္​ေတာ္​၏    ​ေက်ာ​ျပင္​က်ယ္​ၾကီး​ကို    ​ဖက္​တြယ္​၍​လာ​ၿပီး ​တစ္​ခ်က္    ​တစ္​ခ်က္    ​ေမာ့​၍    ​တက္​သြား​ရ​ေသာ    ​သူ​မ​၏    ​မ်က္​ႏွာ​ေလး​တြင္​ေတာ့    ​ႏွဳတ္​ခမ္း​ဖူး​ေလး​မ်ား​မွာ ​တ​ဆတ္​ဆတ္    ​တုန္​၍​သာ    ​ေန​ေတာ့​၏။
​ေဆာင့္​၍    ​လိုး​ရင္း    ​လိုး​ရင္း​ျဖင့္    ​တင္​တင္​၏    ​ကိုယ္​လုံး​ေလး​သည္​လည္း    ​ေျမာက္​၍ ​အ ​တန္​ၾကာ​ေအ ာင္    ​ၿငိမ္​၍    ​ေန​ကာ    ​အ ​ေမာ​ေျပ​၍    ​ေန​ၾက​ၿပီး​လ်ွင္    ​က်ြန္​ေတာ္​သည္    ​ေခါင္း​ေထာင္​၍ ​ထ​လိုက္​၏။    ​ၿပီး​ေတာ့    ​သူ​မ​၏    ​ေစာက္​ပတ္​ထဲ​မွ    ​လီး​တန္​ၾကီး​ကို    ​တစ္​ေခ်ာင္း​လုံး    ​ဆြဲ​၍    ​မ​ခ်ြတ္​ေသး​ပဲ ​တစ္​ဝက္​မ်ွ​သာ    ​ထုတ္​၍    ​ေျဖး​ေျဖး​ေလး    ​ျပန္​သြင္း​ကာ    ​အ ​ညင္​သာ​ဆုံး​ႏွဳန္း​ျဖင့္    ​လိုး​၍    ​ေပး​ေန​လိုက္​၏။
​ယ​ခု​အ ​ခ်ိန္​ထိ ​က်ြန္​ေတာ္​သည္ ​တင္​တင္​အ ား ​မ​သိ​သ​လို​ပင္ ​ဘယ္​လို​မွ ​မ​ေခၚ ​ဘဲ ​အ ​သာ​ေန​ခဲ့​သည္။ ​က်ြန္​ေတာ္​၏ ​လီး​တန္​ၾကီး​မွာ​လည္း ​တစ္​ခ်ီ​ၿပီး​သြား​ေသာ္​လည္း ​အ ​ပ်ိဳ​စင္​ေစာက္​ပတ္​ေလး​၏ ​အ ​ေတြ႔ ​ေၾကာင့္ ​မာန္​တက္​ကာ ​လုံး၀ ​ေပ်ာ့​ေခြ​မ​သြား​ပဲ ​ရွိ​ရာ​မွ ​ယ​ခု​တ​ဖန္ ​လီး​တန္​ၾကီး ​တစ္​ဝက္​မ်ွ​ျဖင့္ ​သြင္း​ခ်ီ ​ထုတ္​ခ်ီ ​လိုး​ေပး​ေန​ျပန္​ေတာ့ ​တ​ခ​ဏ ​အ ​တြင္း​မွာ​ပင္ ​က်ြန္​ေတာ္​၏ ​လီး​တန္​ၾကီး​မွာ ​စံ​ခ်ိန္​မွီ​ေအ ာင္​ပင္ ​ျပန္​လည္​၍ ​ၾကီး​ထြား​လာ​ေတာ့​၏။ ​ေသြး​သား ​ဆူ​ၿဖိဳး​လြန္း​လွ​ေသာ ​တင္​တင္​သည္​လည္း ​ျပန္​၍ ​စိတ္​ပါ​လက္​ပါ​ေလး ​ျဖစ္​လာ​ရ​သည္​ကို ​ေတြ႔​ရ​သ​ျဖင့္ ​က်ြန္​ေတာ္​သည္ ​လီး​တန္​ၾကီး​ကို ​တင္​တင္​၏ ​ေစာက္​ပတ္​ထဲ​သို႕ ​အ ​ကုန္​သြင္း ​အ ​ကုန္​ထုတ္​ကာ ​ခပ္​ဖိ​ဖိ​ေလး ​ေဆာင့္​၍ ​လိုး​ေပး​ေန​ပါ​ေတာ့​သည္။ ​အ ​ခ်က္( ၂၀) ​မ်ွ ​လိုး​ေပး​ၿပီး​ေသာ ​အ ​ခါ​တြင္​ေတာ့ ​က်ြန္​ေတာ္​သည္ ​အ ား​ရ​ပါး​ရ ​ေဆာင့္​ကာ ( ၂) ​ႀကိမ္
( ၃) ​ႀကိမ္​ေလာက္    ​ေဆာင့္​၍    ​ထည့္​လိုက္​၏။
‘ ‘ ​ႁြ​ဗတ္    .    .    ​အ င့္    .    .    ​ႁြ​ဗတ္    .    .    ​အ    .    .    ​ႁြ​ဗတ္    .    .    ​အ ​မ​ေလး    .    .’ ’
‘ ‘ ​ႁြ​ပတ္’ ’
​ၿပီး​သည္​ႏွင့္    ​က်ြန္​ေတာ္​သည္    ​လီး​တန္​ႀကီး​ကို    ​သူ​မ​၏    ​ေစာက္​ပတ္​ထဲ​မွ    ​အ ​ကုန္​ဆြဲ​ခ်ြတ္ ​လိုက္​ေလ​ေတာ့​သည္။    ​ထို​ေနာက္​တြင္​ေတာ့    ​က်ြန္​ေတာ္​က    ​ေျခ​ရင္​ဖက္​ရွိ    ​သူ​မ​၏    ​ထ​မီ​ေလး​ကို ​လွမ္း​၍    ​ဆြဲ​ကာ    ​သူ​မ​၏    ​ေစာက္​ပတ္​ႏွင့္    ​လီး​တန္​ႀကီး​ကို    ​သုတ္​ေပး​လိုက္​ေတာ့​၏။ ​တင္​တင္​က​ေတာ့    ​သူ​မ​၏    ​မ်က္​လုံး​ေလး​မ်ား​ကို    ​ပုတ္​ခတ္    ​ပုတ္​ခတ္​လုပ္​၍    ​က်ြန္​ေတာ့္​ကို ​အ ​သာ​ေလး​ၾကည့္​၏။    ​က်ြန္​ေတာ္​က​ေတာ့    ​တင္​တင္​မွန္း    ​မ​သိ​ေလ​ဟန္​ျဖင့္​ပင္    ​သူ​မ​၏    ​ေဘး​တြင္ ​ဝင္​၍    ​လွဲ​လိုက္​ကာ    ​က်ြန္​ေတာ္​သည္    ​သူ​မ​၏    ​ကိုယ္​လုံး​ေလး​ကို    ​ဖက္​လိုက္​၏။    ​ၿပီး​ေတာ့ ​တင္​တင္​၏    ​န​ဖူး​ေလး    ​ေမး​ေစ့​ေလး​ႏွင့္    ​ပါး​ျပင္​ေလး​ႏွစ္​ဖက္​တို႕​ကို    ​နမ္း​ေန​ရာ    ​တင္​တင္​က​လည္း ​သူ​မ​၏    ​မ်က္​ႏွာ​ေလး​ကို    ​ခပ္​ေမာ့​ေမာ့    ​လုပ္​ေပး​ကာ    ​အ ​နမ္း​ခံ​ေန​၏။
​သူ​မ​၏    ​မ်က္​ႏွာ​ေလး​အ ​ႏွံ႕​ကို    ​အ ား​ရ​ေအ ာင္    ​နမ္း​ၿပီး​သည္​ႏွင့္    ​က်ြန္​ေတာ္​သည္    ​ဖူး​ဖူး​ေလး​ေ၀​ကာ ​တင္​တင္​ခ​မ်ာ​မွာ​လည္း    ​သူ​မ​၏    ​ႏွဳတ္​ခမ္း​ေလး​ႏွင့္    ​က်ြန္​ေတာ္​၏    ​ႏွဳတ္​ခမ္း​ကို    ​တ​ႁြ​ပတ္​ႁြ​ပတ္​ႏွင့္ ​ျပန္​လွန္​ကာ    ​စုပ္​ေပး​ေန​ရွာ​၏။    ​သူ​မ​၏    ​လက္​တစ္​ဖက္​က​ေတာ့    ​က်ြန္​ေတာ္​၏    ​ကိုယ္​ကို    ​သိုင္း​၍ ​ဖက္​ထား​ကာ    ​က်န္​ေသာ    ​တင္​တင္​၏    ​လက္​တစ္​ဖက္​က​ေတာ့    ​သူ​မ​ႏွင့္    ​က်ြန္​ေတာ့္    ​အ ​ၾကား​တြင္ ​ေရာက္​ေန​ၿပီး    ​က်ြန္​ေတာ္​၏    ​လီး​တန္​ႀကီး​ေအ ာက္​တြင္    ​ပိ​ေန​၏။    ​သူ​မ​၏    ​ႏွဳတ္​ခမ္း​ေလး​မ်ား​ကို ​စုပ္​နမ္း​ရင္း    ​တင္​တင္​၏    ​ဗိုက္​သား​ေလး​မ်ား​ႏွင့္    ​သူ​မ​၏    ​ဆီး​ခုံ​ေလး​တို႕​ကို    ​ပြတ္​ေပး​ေန​ေသာ ​က်ြန္​ေတာ္​၏    ​လက္​သည္    ​တင္​တင္​၏    ​ေျပာင္​သ​လင္း​ခါ​ေန​ေသာ    ​ေစာက္​ဖုတ္​အ ုံ​ေလး​ေပၚ    ​သို႕ ​ေရာက္​သြား​ကာ    ​ဖြ​ဖြ​ေလး    ​ပြတ္​ေပး​ေန​ရာ    ​အ ​ေမြွး    ​အ ​မ်ွင္    ​လုံး၀​မ​ရွိ​ေသာ    ​တင္​တင္​၏    ​ေစာက္​ဖုတ္​ေလး ​သည္    ​ေခ်ာ​ေမြ႔    ​ညက္​ေညာ​၍    ​အ ိ​စက္​လ်က္    ​ရွိ​ရ​ကား    ​က်ြန္​ေတာ့္​အ ​ဖို႕    ​ထိ​ေတြ႔​၍    ​ပြတ္​ေပး​ေန​ရ​သည္​မွာ ​အ ​ရ​သာ​ေတြ႔​လွ​သည္။    ​က်ြန္​ေတာ္​၏    ​လက္​သည္​ပင္    ​အ ိ​စက္    ​ေထြး​အ ိ​ေန​ေသာ    ​သူ​မ​၏    ​ေစာက္​ဖုတ္ ​ေဖာင္း​ေဖာင္း​ေလး​ကို    ​တစ္​ခ်က္    ​တစ္​ခ်က္​တြင္    ​သာ​သာ​ေလး    ​ဖိ​ၾကည့္    ​မိ​ေန​ေသး​၏။ ​ခ​ဏ ​ၾကာ​ေတာ့    ​က်ြန္​ေတာ္​သည္    ​တင္​တင္​၏    ​ႏွဳတ္​ခမ္း​မ်ား​ဆီ​မွ    ​က်ြန္​ေတာ္​၏    ​ႏွဳတ္​ခမ္း​မ်ား​ကို ​ခြာ​လိုက္​ကာ    ​သူ​မ​၏    ​ေဘး​တြင္    ​ဒူး​ေထာက္​လ်က္    ​ထိုင္​လိုက္​၏။    ​ၿပီး​ေတာ့    ​က်ြန္​ေတာ္​၏    ​မ်က္​ႏွာ​က ​သူ​မ​၏    ​ရင္​ဘတ္​ေပၚ    ​သို႕​အ ပ္​ကာ    ​လက္​တစ္​ဖက္​က​လည္း    ​က်ြန္​ေတာ္​တို႕    ​ႏွစ္​ေယာက္​ၾကား​ရွိ ​တင္​တင္​၏    ​လက္​ေလး​ကို    ​ဆဲြ​ကိုင္​၍    ​မာ​ေတာင္​၍    ​ေန​ေသာ    ​က်ြန္​ေတာ္​၏    ​လီး​တန္​ႀကီး​ကို    ​သူ​မ​၏ ​လက္​ဖ​ဝါး​ထဲ​သို႕    ​ထည့္​ေပး​လိုက္​ေတာ့​၏။    ​က်ြန္​ေတာ္​သည္    ​လ်ွာ​ကို    ​တစ္​လစ္​ေလး​ထုတ္​ကာ    ​တင္​တင္​၏ ​ႏို႕​သီး​ေခါင္း​ေလး​မ်ား​ကို    ​လ်ွာ​ျဖင့္    ​ပြတ္​ကာ    ​လ်က္​ကာ    ​လုပ္​ေပး​ေန​ခ်ိန္​မွာ​ေတာ့    ​တင္​တင္​သည္ ​သူ​မ​၏    ​လက္​ဖ​ဝါး​ထဲ​တြင္    ​ေရာက္​ေန​ေသာ    ​က်ြန္​ေတာ္​၏    ​လီး​တန္​ႀကီး​ကို    ​ပ​ထ​မ​တြင္    ​တ​ရြ​ရြ​ျဖင့္ ​စမ္း​ကာ    ​ကိုင္​ေန​ၿပီး​မွ    ​တ​ေျဖး​ေျဖး    ​နဲ​နဲ    ​တင္း​တင္း​ကိုင္​ကာ    ​ဖ်စ္​ညွစ္​၍    ​ေပး​လာ​ေတာ့​၏။ ​က်ြန္​ေတာ့္​၏    ​ခယ္​မ​ေခ်ာ    ​တင္​တင္​ျဖစ္​သည္​ဆို​သည့္    ​အ ​သိ​ႏွင့္    ​သူ​မ​၏    ​လက္​ဖ​ဝါး
​ႏု​ႏု​ေလး​တို႕​ေၾကာင့္    ​က်ြန္​ေတာ္​၏    ​လီး​တန္​ႀကီး​မွာ    ​တစ္​စ​တစ္​စ    ​မာ​တင္း​၍    ​အ ​ဆ​မ​တန္    ​ႀကီး​ထြား​ကာ ​လာ​ရ​ေတာ့​သည္။    ​တင္​တင္​သည္​လည္း    ​သူ​မ​၏    ​ေပါင္​ျဖဴ​ျဖဴ    ​ႏွစ္​လုံး​မွာ    ​လႈပ္​လႈပ္​ရြ​ရြ​ျဖစ္​လ်က္ ​သူ​မ​၏    ​ေပါင္​တစ္​ဖက္​ကို    ​ဆြဲ​၍    ​ေထာင္​လိုက္​၏။    ​ၿပီး​ေတာ့    ​သူ​မ​၏    ​မ်က္​လုံး​ေလး​မ်ား​သည္    ​ပြင့္​၍ ​မ​လာ​ေတာ့​ဘဲ    ​သူ​မ​၏    ​ႏွဳတ္​ေခါင္း​ဖ်ား​မွ    ​အ ​သက္​ရႈ​သံ​မ်ား    ​ျပင္း​ထန္​၍    ​လာ​ေတာ့​သည္။    ​သူ​မ​၏ ​ႏို႕​ေလး​မ်ား​ဆီ​မွ    ​က်ြန္​ေတာ္​၏    ​မ်က္​ႏွာ​ကို    ​သူ​မ​၏​ဦး​ေခါင္း​ေလး​ေဘး​သို႕    ​ေမွာက္​၍    ​တင္​တင္​၏ ​နား​ဆီ​သို႕​ကပ္​ကာ    ​တိုး​တိုး​ေလး    ​ေျပာ​လိုက္​၏။
‘ ‘ ​ကို႕​ကို    ​ကုန္း​ေပး​ပါ​လား​ဟင္    .    .    .    ’ ’
‘ ‘ ​ဟင္    .    .    ’ ’
​တင္​တင္​၏    ​ကိုယ္​လုံး​ေလး​မွာ    ​ဆတ္​က​နဲ    ​တုန္​သြား​၏။    ​က်ြန္​ေတာ္​က    ​ေျပာ​ၿပီး​သည္​ႏွင့္    ​သူ​မ​၏ ​ပါး​ျပင္​ေလး    ​တစ္​ဖက္​ကို    ​ၾကင္​ၾကင္​နာ​နာ​ေလး    ​နမ္း​ကာ    ​ႀကံဳး​၍​ထ​လိုက္​ၿပီး    ​သူ​မ​၏    ​ေျခ​ရင္း​ဘက္​ေဘး​၌
​ဒူး​ေထာက္​ကာ    ​ထိုင္​လိုက္​ရင္း    ​တင္​တင္​၏    ​ဝတ္​လစ္​စ​လစ္    ​ကိုယ္​လုံး​ျဖဴ​ျဖဴ​ေလး​ကို ​အ ာ​သာ​ငမ္း​ငမ္း    ​ၾကည့္​ေန​မိ​၏။    ​အ ​ေမြွး​အ ​မ်ွင္    ​လုံး၀​မ​ရွိ​ေသာ    ​သူ​မ​၏    ​ေစာက္​ပတ္​ေလး​၏ ​အ ​ကြဲ​ေၾကာင္း​ေလး​တစ္​ေလ်ာက္​တြင္    ​ေစာက္​ရည္​ေလး​မ်ား​မွာ    ​စိမ့္​ထြက္​ေန​ၿပီး    ​ေစာက္​ပတ္​ႏွဳတ္​ခမ္း ​သား​ေလး    ​ႏ်စ္​ခု​မွာ​လည္း    ​ေဖာင္း​တင္း​၍    ​ေန​၏။    ​ခ​ဏ ​ေန​ေတာ့​မွ    ​တင္​တင္​သည္    ​မ​ထူး​ေတာ့​ပါ​ဘူး ​ဆို​သည့္    ​သ​ေဘာ​ျဖင့္    ​သက္​ျပင္း​ေလး​တစ္​ခ်က္​ခ်​ကာ    ​လူး​လဲ​ထ​လိုက္​၏။    ​က်ြန္​ေတာ့္​ကို    ​မ​ၾကည့္​ေပ။ ​ထို​သို႕    ​ခ်​ၿပီး​သည္​ႏွင့္    ​တင္​တင္​သည္    ​အ ိပ္​ယာ​ေပၚ    ​တြင္    ​ဒူး​ေထာက္​၍    ​ေရွ႕​တြင္    ​သူ​မ​၏ ​လက္​ႏွစ္​ဖက္​ကို    ​ဆန္႕​၍    ​ေထာက္​ကာ    ​ေလး​ဖက္​ကုန္း​ေပး​လိုက္​ေတာ့​သည္။ ​က်ြန္​ေတာ္​သည္    ​တင္​တင္​၏    ​ေနာက္​ဖက္​သို႕    ​ဒူး​ေထာက္​လ်က္    ​တိုး​ကပ္​သြား​ၿပီး    ​ကုန္း​ထား​ေသာ ​သူ​မ​၏    ​ဖင္​သား​ႀကီး​ဆီ​သို႕    ​တိုး​ကပ္​မိ​သည္​ႏွင့္    ​အ ​သဲ​ယား​ဖြယ္​ေကာင္း​ေသာ ​ေနာက္​ဖက္​သို႕    ​စူ​ထြက္​ေန​သည့္​တင္​တင္​၏    ​ေစာက္​ပတ္​ႏွဳတ္​ခမ္း​သား​ႏွစ္​ခု​ကို ​လက္​မ​ျဖင့္    ​ကပ္​ကာ    ​ေအ ာက္​မွ    ​အ ​ေပၚ    ​သို႕    ​ဆြဲ​လ်က္    ​ပြတ္​ေပး​လိုက္​မိ​၏။
‘ ‘ ​အ ိုး    .    .    .    ​အ ​ကို႕    .    .    ’ ’
​တိုး​ညွင္း​ေသာ​အ ​သံ​ေလး    ​ထြက္​ေပၚ    ​လာ​ၿပီး    ​တင္​တင္​၏    ​ဖင္​သား​ႀကီး​မ်ား​မွာ    ​လႈပ္​ခ​နဲ ​တစ္​ခ်က္​ခါ​သြား​ေတာ့​သည္။    ​ၿပီး​သည္​ႏွင့္    ​က်ြန္​ေတာ္​သည္    ​သူ​မ​၏    ​ေစာက္​ပတ္​ထဲ​သို႕
​လီး​တန္​ႀကီး​ကို    ​ေတ့​ကာ    ​သူ​မ​၏    ​ခါး​ေလး​ကို    ​လက္​ႏွစ္​ဖက္​ျဖင့္    ​ထိန္း​ကိုင္​ကာ    ​ထိုး​သြင္း​လိုက္​ေတာ့​၏။ ‘ ‘ ​ဖြတ္    .    .    ​အ င့္    .    .    ​က်ြတ္    .    .    ​က်ြတ္    .    .    ’ ’
​ျပင္း​ထန္​ေသာ    ​ရ​မက္​စိတ္​ေၾကာင့္    ​က်ြန္​ေတာ့္​၏    ​လိုး​သြင္​ခ်က္​မ်ား​သည္    ​ျပင္း​ထန္​၍ ​သြား​ေတာ့​ရာ    ​တင္​တင္​၏    ​ကုန္း​ထား​ေသာ    ​ခါး​ေလး​မွာ    ​တြန္႔​သြား​ၿပီး    ​သူ​မ​၏    ​ႏွဳတ္​ဖ်ား​မွ​လည္း ​စုပ္​က​ေလး​မ်ား​ပင္    ​သပ္​လိုက္​ရ​ရွာ​သည္။    ​တင္​တင္​၏    ​ေစာက္​ပတ္​ထဲ​သို႕    ​တ​ဆုံး​ဝင္​၍    ​သြား​ေသာ ​က်ြန္​ေတာ္​၏    ​လီး​တန္​ႀကီး​သည္    ​က်ဥ္း​ၾကပ္​လွ​ေသာ    ​တင္​တင္​၏    ​ႏူး​ႏူး​ညံ့​ညံ့    ​ေစာက္​ေခါင္း​သား ​ေလး​မ်ား​က    ​အ ​တင္း​ဆြဲ​ညွစ္​လိုက္​သ​လို    ​ျဖစ္​သြား​ရ​ေသာ​ေၾကာင့္    ​က်ြန္​ေတာ္​သည္​လည္း ​တင္​တင္​ကို    ​ညွာ​ရန္    ​စိတ္​ကူး​မ​ရွိ​ေတာ့​ဘဲ    ​အ ား​ရ​ပါး​ရ​ပင္    ​ေဆာင့္​ကာ    ​ေဆာင့္​ကာ    ​လိုး​ေန​ေတာ့​၏။ ​ေလး​ဖက္​ေထာက္​၍    ​ဖင္​ကုန္း​ကာ    ​အ ​လိုး​ခံ​ေန​ေသာ    ​တင္​တင္​သည္​လည္း    ​သူ​မ​၏    ​ဦး​ေခါင္း​ေလး​မွာ ​ငိုက္​သြား​မ​လို​ျဖစ္​လိုက္    ​လန္​၍​တက္​လာ​သ​လို​ျဖင့္    ​ကာ​မ​အ ​ရ​သာ​ကို    ​တ၀​ႀကီး    ​ခံ​စား​ေန​ရင္း    ​သူ​မ​၏ ​ဖင္​သား​ႀကီး​မ်ား​မွာ​လည္း    ​က်ြန္​ေတာ့္​၏    ​ေဆာင့္​အ ား​ေၾကာင့္    ​အ ိ​ေထြး​ေသာ    ​အ ​သား​စိုင္​မ်ား​သည္ ​တုန္​က​နဲ    ​တုန္​က​နဲ    ​ျဖစ္​၍    ​သြား​ေန​ရ​သည္​မွာ    ​အ ​သဲ​တ​ယား​ယား    ​အ ား​ရ​ဖြယ္​ေကာင္း​လွ​ေပ​ေတာ့​သည္။ ​အ ​လိုး​ခံ​ရင္း​က    ​ထြက္​၍​လာ​ေသာ    ​တင္​တင္​၏    ​ေစာက္​ရည္​ေတြ​က​လည္း    ​သူ​မ​၏    ​ေစာက္​ဖုတ္​အ ုံ​တြင္ ​သာ​မ​က    ​ေပါင္​ၿခံ​ႏွစ္​ဖက္​တြင္​လည္း    ​ေပ​ပြ​ေန​ရ​ေတာ့​၏။    ​တ​ေျဖး​ေျဖး​ျဖင့္    ​တင္​တင့္​ထံ​မွ    ​တ​ဟင္း​ဟင္း ​ညီး​သံ​ေလး​ေတြ​က​လည္း    ​ဆက္​တိုက္​ဆို​သ​လို    ​ထြက္​ေပၚ    ​လာ​ရ​ေလ​ေတာ့​၏။    ​သူ​မ​၏    ​ေရွ႕​တြင္ ​ေထာက္​ထား​ေသာ    ​သြယ္​လ်​ေသာ    ​သူ​မ​၏    ​ျဖဴ​ေဖြး​ေသာ    ​လက္​က​ေလး​မ်ား​သည္​ပင္ ​တ​ဆတ္​ဆတ္    ​တုန္​၍    ​ေန​ရွာ​ေလ​သည္။    ​ရ​မက္​စိတ္​မ်ား    ​ျပင္း​ထန္​၍    ​လာ​ရာ​မွ    ​အ ​ရ​သာ​မ်ား ​အ ီ​စိမ့္​၍    ​လာ​ရ​ေသာ    ​က်ြန္​ေတာ္​သည္    ​တင္​တင္​၏    ​ခါး​ေလး​ကို    ​လက္​ႏွစ္​ဖက္​ျဖင့္    ​စုံ​ကိုင္​ကာ ​က်ြန္​ေတာ္​၏    ​လီး​တန္​ႀကီး​ကို    ​အ ​ဆုံး​နီး​ပါး​ထုတ္​ကာ    ​အ ား​ကုန္​ပင္    ​ႀကံဳး​၍    ​ႀကံဳး​၍    ( ၁၀)    ​ခ်က္​မ်ွ ​ေဆာင့္​ကာ    ​လိုး​ပစ္​လိုက္​ေတာ့​သည္။
‘ ‘ ​အ ာ့    .    .    ​အ င္း    .    .    ​အ    .    .    ​အ    .    .    ​အ ​မ​ေလး    .    .    ​ဟင္း’ ’
​တင္​တင္​၏    ​ကိုယ္​လုံး​ေလး​မွာ    ​တုန္​ခါ​သြား​လ်က္​က​ပင္    ​ေရွ႕​သို႕    ​ဟတ္​ထိုး​က်​သြား​ခ်ိန္​မွာ​ပင္ ​က်ြန္​ေတာ္​က​လည္း    ​သူ​မ​၏    ​ဖင္​သား​ႀကီး​မ်ား​ကို    ​အ ​တင္း​ဆြဲ​၍    ​ကပ္​ကာ    ​တင္​တင္​၏ ​ေက်ာ​ျပင္​ေပၚ    ​သို႕    ​ေမွာက္​ရက္​သား​ေလး​ပါ​သြား​ေလ​ေတာ့​၏။    ( ၅)    ​မိ​နစ္​ေလာက္    ​ၾကာ​ေအ ာင္ ​ထပ္​ရက္​သား​က​ေလး    ​အ ​ေမာ​ေျဖ​ေန​ၿပီး​မွ    ​က်ြန္​ေတာ္​က    ​ေဘး​သို႕    ​ပက္​လက္    ​လွန္​ခ်​လိုက္​ကာ ​မ်က္​လုံး​မွိတ္​၍    ​မိွန္း​ေန​လိုက္​ေတာ့​၏။    ​ခ​ဏ ​ၾကာ​မ်ွ​ၾကာ​ေတာ့​မွ    ​တင္​တင္​က    ​လူး​လဲ​ထ​ကာ ​က်ြန္​ေတာ့္​ကို    ​ေက်ာ​ေပး​ထား​ရင္း    ​သူ​မ​၏    ​အ ​ဝတ္​အ ​စား​မ်ား​ကို    ​ဝတ္​ေန​၏။    ​က်ြန္​ေတာ္​က ​ပက္​လက္​လွန္​ေန​ရာ​မွ    ​လက္​တစ္​ဖက္​ျဖင့္    ​သူ​မ​၏    ​ဖင္​သား​ျဖဴ​ျဖဴ​ႀကီး​ကို    ​လွမ္း​၍    ​ကိုင္​ကာ ​ဖ်စ္​ညွစ္​ေပး​ေန​မိ​ေသး​၏။    ​အ ​ဝတ္​အ ​စား​မ်ား    ​ဝတ္​ၿပီး​သြား​ေတာ့    ​တင္​တင္​သည္ ​ျခင္​ေထာင္​အ ​ျပင္​သို႕    ​ထြက္​ကာ    ​ကု​တင္​ေပၚ    ​မွ    ​ဆင္း​လိုက္​ေလ​၏။ ‘ ‘ ​ကိုယ္    ​ထ​မင္း    ​နည္း​နည္း​ေလာက္    ​စား​ရင္    ​ေကာင္း​မ​လား    ​မ​သိ​ဘူး    .    .    ’ ’
‘ ‘ ​အ င္း    .    .    .    ’ ’
​တင္​တင္​တစ္​ေယာက္    ​ထြက္​သြား​မွ    ​က်ြန္​ေတာ္​သည္    ​အ ိပ္​ယာ​ေပၚ    ​မွ    ​လူး​လဲ​ထ​ကာ ​အ ​ဝတ္​အ ​စား​မ်ား​ကို    ​ယူ​၍    ​ဝတ္​လိုက္​၏။    ​ၿပီး​ေနာက္    ​အ ိပ္​ယာ​ေပၚ    ​သို႕​ျပန္​၍    ​လွဲ​ခ်​လိုက္​မိ​ရာ ​တ​ခ​ဏ ​တြင္း​မွာ​ပင္    ​အ ိပ္​ေပ်ာ္​၍    ​သြား​ရ​ေတာ့​၏။ ​မည္​မ်ွ​ၾကာ​ေအ ာင္    ​အ ိပ္​ေပ်ာ္​သြား​သည္​မ​သိ    .    .
‘ ‘ ​ေဟး    ​လူ​ႀကီး    ​ထ    .    .    ​ထ    .    .    ​ဘယ္​အ ​ခ်ိန္​က    ​ျပန္​ေရာက္​ၿပီး    ​စ​မတ္​က်​က်    ​အ ိပ္​ေပ်ာ္​ေန​တာ​လဲ’ ’ ​ဟူ​ေသာ    ​အ ​မြန္​၏​အ ​သံ​ကို    ​ၾကား​လိုက္​မွ    ​က်ြန္​ေတာ္​သည္    ​လန္႕​၍    ​ႏိုး​လာ​ကာ    ​လူး​လဲ​ထ​၍ ​ကု​တင္​ေပၚ    ​မွ    ​ဆင္း​လိုက္​ေလ​ေတာ့​၏။
‘ ‘ ​ထ​မင္း    ​စား​ၿပီး​ၿပီ​လား’ ’    ​အ ​မြန္​က    ​က်ြန္​ေတာ္​ကို    ​ေမး​ေန​ျပန္​သည္။    ​အ ​မြန္​၏    ​ကိုယ္​ေပၚ ​တြင္​ဝတ္​ဆင္​ထား​သည္​မွာ    ​အ ​ေမ​ရိ​ကန္    ​ႏိုင္​လြန္​အ ​ကြက္​ျဖဴ    ​လက္​ရွည္၊    ​ဘန္​ေကာက္​လုံ​ခ်ည္ ​နံ႕​သာ​ေရာင္​ႏွင့္​ျဖစ္​၏။    ​ေခါင္း​တြင္​လည္း    ​ေသ​ခ်ာ​စြာ    ​က်စ္​ဆံ​က်စ္​၍    ​ျပန္​ထံုး​ကာ    ​ပိုက္​ကြန္​ျဖင့္
​အ ုပ္​ထား​႐ုံ​တြင္​မ​က    ​ပန္း​အ ​ျဖဴ    ​တစ္​ပြင့္​လည္း    ​ပန္​ထား​ေသး​၏။
‘ ‘ ​မင္း    ​ဒါ​ဘယ္​က    ​ျပန္​လာ​တာ​လဲ    ​ဒီ​အ ​ခ်ိန္​က်​မွ’ ’
‘ ‘ ​မြန္႕​သူ​ငယ္​ခ်င္း    ​ရွယ္​လီ​မ်ိဳး​သြင္​တို႕    ​အ ိမ္​မွာ    ​ဘု​ရား​ကိုး​ဆူ    ​ရွိ​လို႕    ​သြား​တာ​ေလ    ၊    ​ေမ​ေမ​က​လဲ ​ည​ေန​မွာ    ​သူ႕​တူ​မ    ​လာ​ေခၚ    ​လို႕    ​သ​မိုင္း​ကို    ​ပါ​သြား​တယ္။    ​အ ိမ္​မွာ    ​တင္​တင္​တို႕    ​မွာ​ခဲ့​သား​ဘဲ
​မ​မ​ျပန္​မ​လာ​မွီ    ​သူ​ျပန္​လာ​ၿပီး    ​ထ​မင္း​စား​မယ္​ဆို    ​ေက်ြး​လိုက္​လို႕’ ’
‘ ‘ ​ကဲ    ​ဆာ​ၿပီ    ​မြန္​ရာ    ​ထ​မင္း​စား​ရ​ေအ ာင္’ ’
​အ ​မြန္​တစ္​ေယာက္    ​အ ​ဝတ္​အ ​စား​မ်ား    ​လဲ​၍    ​ၿပီး​ေသာ​အ ​ခါ​တြင္​ေတာ့    ​ထ​မင္း​စား​ရန္    ​ႏွစ္​ေယာက္​သား ​ထြက္​လာ​ၾက​ေသာ​အ ​ခါ​ဝယ္    ​ထ​မင္း​စား​ပြဲ​ေပၚ    ​ဝယ္    ​က်ြန္​ေတာ္​တစ္​ေယာက္​စာ    ​ထ​မင္း​ဟင္း​မ်ား​မွာ ​ခူး​ခပ္​၍    ​အ ​ဆင္​သင့္​ပင္    ​အ ုပ္​ဆိုင္း​ထား​သည္​ကို    ​ေတြ႔​ျမင္​လိုက္​ရ​ပါ​ေတာ့​သည္။
( ၂)
​ေနာက္​တစ္​ေန႕    ​နံ​နက္    ​က်ြန္​ေတာ္    ​အ ိပ္​ရာ​ထ​ေတာ့    ​က်ြန္​ေတာ္႕​၏​ဇ ​နီး    ​အ ​မြန္​သည္ ​ေစ်း​သြား​ၿပီ    ​ျဖစ္​သည္။    ​က်ြန္​ေတာ္​လည္း    ​မ်က္​ႏွာ​သစ္    ​အ ​ဝတ္​အ ​စား​လဲ​ကာ    ​ထ​မင္း​စား​ပြဲ​ေပၚ ​တြင္    ​အ ​ဆင္​သင့္    ​တင္​၍    ​ျပင္​ထား​ေသာ    ​ထ​မင္း​ေၾကာ္​ကို    ​စား​ကာ    ​အ ိမ္​ေရွ႕​ခုံ​ေပၚ    ​တြင္​ပင္
​ရွိ​ေန​ေသး​ေသာ    ​က်ြန္​ေတာ္​၏    ​လြယ္​အ ိတ္​ကို    ​ဆဲြ​ကာ    ​ထြက္​ခဲ့​ေတာ့​၏။ ​တ​န​ဂၤ​ေႏြ​ေန႕​လည္း​ျဖစ္​ေတာ့    ​႐ုံး​သြား​ရန္​လည္း    ​မ​လို​သ​ျဖင့္    ​က်ြန္​ေတာ္​သည္    ​လမ္း​ထိပ္​ရွိ ​အ ​ရက္​ဆိုင္​သို႕    ​ဝင္​ကာ    ​အ ​ရက္​ေသာက္​ေန​လိုက္​၏။    ​အ ​ရက္​တစ္​ပိုင္း​ေလာက္    ​ကုန္​ခါ​နီး​တြင္​ေတာ့ ​ဆိုင္​ထဲ​သို႕    ​လူ​တစ္​ေယာက္​ဝင္​လာ​ၿပီး    .    . ‘ ‘ ​ဆ​ရာ    ​ကို​ဆန္း​ျမင့္    ​ဆို​တာ    ​ဘယ္​သူ​ပါ​လဲ​ဗ်ာ    .    .    ’ ’
​ဟု​ေမး​ေန​သည္​ကို    ​ၾကား​ရ​၍​က်ြန္​ေတာ္​က​လွည့္​ၾကည့္​လိုက္​ၿပီး
‘ ‘ ​ဆန္း​ျမင့္    ​ဆို​တာ    ​က်ဳပ္​ပါ​ဘဲ    ​ဘာ​ကိ​စၥ ​ရွိ႔​လို႕​လဲ’ ’
​က်ြန္​ေတာ္​က    ​ထို​သူ​ကို    ​စိုက္​ၾကည့္​ရင္း    ​ေျဖ​လိုက္​ပါ​သည္။    ​အ ​ျခား​ခုံ​တြင္    ​ထိုင္​၍ ​အ ​ရက္​ေသာက္​ေန​ၾက​ေသာ    ​လူ( ၂)    ​ေယာက္​က​လည္း    ​က်ြန္​ေတာ္​တို႕​ကို    ​လွမ္း​၍    ​အ ​ကဲ​ခတ္​ၾကည့္​ေန​၏။
‘ ‘ ​ေၾသာ္    ​ဆ​ရာ့    ​ဇ​နီး​နဲ႕    ​တူ​တယ္    ​ေခၚ    ​ခိုင္း​လိုက္​လို႕​ပါ    ​ဟို​ေရွ႕​နား​က ​က်ြန္​ေတာ့္    ​ဆိုက္​ကား​ေပၚ    ​မွာ    ​ေစာင့္​ေန​တယ္’ ’
‘ ‘ ​ဟုတ္​ကဲ့    ​က်ြန္​ေတာ္    ​အ ​ခု​ပဲ    ​လာ​ခဲ့​မယ္၊    ​ပိုက္​ဆံ​ရွင္း​လိုက္​ဦး​မယ္’ ’
​က်ြန္​ေတာ္​က    ​ေျပာ​ေျပာ​ဆို​ဆို    ​လက္​က်န္​အ ​ရက္​ခြက္​ကို    ​ေမာ့​ၿပီး​လ်ွင္    ​က်​သ​ေရြ႔    ​ပိုက္​ဆံ​ကို ​ရွင္း​ေပး​လိုက္​ၿပီး​လ်ွင္    ​ဆိုင္​ထဲ​မွ    ​ထြက္​၍​လာ​ေသာ​အ ​ခါ    ​က်ြန္​ေတာ္    ​အ ​ႀကီး​အ ​က်ယ္    ​အ ံ့​ၾသ​၍ ​သြား​ရ​ျပန္​၏။    ​ဆိုက္​ကား​ေပၚ    ​တြင္    ​ထိုင္​၍    ​ေစာင့္​ေန​သူ​မွာ    ​က်ြန္​ေတာ္​၏    ​ဇ​နီး    ​အ ​မြန္    ​မ​ဟုတ္​ပဲ
​က်ြန္​ေတာ္​၏    ​ခယ္​မ​ေခ်ာ    ​တင္​တင္​ပင္    ​ျဖစ္​ေန​ပါ​သည္။
‘ ‘ ​လာ    ​အ စ္​ကို    ​ဆိုက္​ကား​ေပၚ    ​တက္    ​တင္​တင္​ကို    ​ၿမိဳ႕​ထဲ    ​လိုက္​ပို႕​စမ္း​ပါ’ ’
​တင္​တင္​က    ​ခပ္​တည္​တည္​ျဖင့္    ​ေျပာ​လိုက္​သ​ျဖင့္    ​က်ြန္​ေတာ္​မွာ​လည္း    ​ေယာင္​ေတာင္​ေတာင္​ႏွင့္ ​ဆိုက္​ကား​ေပၚ    ​သို႕    ​တက္​ထိုင္​၍    ​လိုက္​လာ​ခဲ့​ရ​ပါ​ေတာ့​သည္။
‘ ‘ ​ဘယ္​ကို    ​သြား​မွာ​လဲ    ​တင္​တင္’ ’
‘ ‘ ​ၿမိဳ႕​ထဲ​ကို​ပါ​လို႕    ​ဆို​ေန    .    .    ’ ’
​က်ြန္​ေတာ္    ​ဘာ​မွ    ​ျပန္​မ​ေျပာ​ေတာ့​ပဲ    ​ၿငိမ္​၍    ​ေန​လိုက္​ပါ​သည္။    ​တင္​တင္​သည္
​ဂ​လုပ္​႐ုံ​သို႕    ​အ ​နင္း​ခိုင္း​၍    ​ဂ​လုပ္​႐ုံ​ေရွ႕​အ ​ေရာက္​တြင္    ​ဆိုက္​ကား​ေပၚ    ​မွ    ​ဆင္း​လိုက္​ကာ ​ဆိုက္​ကား​ဆ​ရာ​အ ား    ​ပိုက္​ဆံ​ရွင္း​ေပး​လိုက္​ပါ​သည္။
‘ ‘ ​ဘယ္​ႏွစ္​နာ​ရီ    ​ထိုး​ၿပီ​လဲ    ​အ စ္​ကို’ ’
‘ ‘ (    ၈    )    ​နာ​ရီ​နဲ႕    (    ၄၅    )    ​မိ​နစ္’ ’
‘ ‘ ​ဒီ​႐ုံ​က    ​ေမာ​နင္း​ရိႈး​ၾကည့္​ရ​ေအ ာင္’ ’
​တင္​တင္​က    ​ေရွ႕​မွ    ​ခပ္​တည္​တည္​ေလ်ွာက္​သြား​ၿပီး    ​ေျပာ​သ​ျဖင့္    ​က်ြန္​ေတာ္​သည္    ​အ ံ့​အ ား​သင့္​သြား​ရ​ကာ    .    .
‘ ‘ ​ဟင္    ​ေမာ​နင္း​ရႈိး​ၾကည့္​မယ္    ​ဟုတ္​လား    ​အ ိမ္​ကို    ​ဘယ္​လို​ေျပာ​ခဲ့​သ​လဲ’ ’ ‘ ‘ ​အ ိမ္​ကို​ေတာ့    ​သူ​ငယ္​ခ်င္း​တစ္​ေယာက္​ဆီ    ​သြား​မယ္​လို႕​ေျပာ​ခဲ့​တယ္    .    . ​ကဲ    ​သြား​ၿပီး    ​လက္​မွတ္​သြား​ဝယ္​ေခ်    .    .    ​ဒီ​စီ​က    ​ဝယ္​ေနာ္’ ’ ​ထို​ေန႕​က    ​ေမာ​နင္း​ရႈိး    ​ျပ​၍​ေန​ေသာ    ​အ ​ဂၤ​လိပ္​ကား​မွာ    ​နာ​မည္​ႀကီး​ကား ​မ​ဟုတ္​သ​ျဖင့္    ​လူ​နည္း​လွ​သည္။    ​အ ​ထူး​တန္း​မွာ    ​က်ြန္​ေတာ္​တို႔    ​ႏွစ္​ဦး၊
​အ ​ျခား​စုံ​တြဲ    ​တစ္​တြဲ    ​ႏွင့္    ​ေယာက္်ား    ​ႏွစ္​ေယာက္​ခန္႕​သာ    ​ရွိ​ပါ​သည္။    ​တင္​တင္​က ​ေန​ၾကာ​ေစ့​စား​ရင္    ​အ ိ​ေျႏၷ​ေကာင္း​ေန​ေလ    ​က်ြန္​ေတာ့္​၏    ​စိတ္​ထဲ​တြင္    ​တ​ထိတ္​ထိတ္​ႏွင့္ ​ျဖစ္​ေန​ေလ​ျဖစ္​၏။    ​မ​ၾကာ​မီ​မွာ​ပင္    ​မီး​မွိတ္​၍    ​ဇာတ္​ကား    ​စ​တင္​ျပ​သ​ေတာ့​၏။
‘ ‘ ​ဘယ့္​ႏွယ္​လဲ    ​အ စ္​ကို’ ’
‘ ‘ ​ဘာ​ကို    ​ေျပာ​တာ​လဲ    ​တင္​တင္’ ’
‘ ‘ ​ဘာ​ကို    ​ေျပာ​ရ​မွာ​လဲ    ​တင္​တင္​တို႕    ​ကိ​စၥ ​ကို​ေပါ့’ ’
‘ ‘ ​ဘာ​ကိ​စၥ ​လဲ    ​တင္​တင္’ ’
‘ ‘ ​အ စ္​ကို    ​မ​သိ​ခ်င္​ေယာင္​ေဆာင္​မ​ေန​ပါ​နဲ႕    ​ည​က    ​တင္​တင္​နဲ႕    ​အ စ္​ကို​ျဖစ္​ၾက​တာ    ​အ စ္​ကို​သိ​တယ္    ​မ​ဟုတ္​လား’ ’ ‘ ‘ ​သိ​ပါ​တယ္    ​တင္​တင္    ​အ ဲ​ဒါ​က    .    .    .    ’ ’    ​က်ြန္​ေတာ့္    ​စ​ကား​မ​ဆုံး​လိုက္​ေပ    .    .
‘ ‘ ​ကဲ​ပါ ​ဘာ​ပဲ​ျဖစ္​ျဖစ္​ေလ ​ျဖစ္​မိ​ၾက​တာ​ေတာ့ ​ျပင္​လို႕​မ​ရ​ေတာ့​ဘူး ​ဒီ​ျပ​ႆ​နာ​ကို ​အ စ္​ကို ​ဘယ္​လို ​စဥ္း​စား​သ​လဲ’ ’
‘ ‘ ​အ ​ခု    ​အ စ္​ကို    ​ဘယ္​လို​မွ    ​စဥ္း​စား​လို႕    ​မ​ရ​ဘူး    ​အ ​ဘြား​ႀကီး​နဲ႕    ​အ ​မြန္​တို႕​သိ​ရင္    ​ပြက္​ကုန္​မွာ​ဘဲ’ ’ ‘ ‘ ​ဘာ​ပဲ​ျဖစ္​ျဖစ္    ​ဘယ္​သူ​ဘာ​ေျပာ​ေျပာ    ​တင္​တင္​ေတာ့    ​အ စ္​ကို႕​ကို​ခ်စ္​တယ္    .    .    .    ​အ စ္​ကို    ​တင္​တင့္​ကို
​ယူ​ရ​မယ္’ ’
‘ ‘ ​ေဟာ​ဗ် . . ​ျဖစ္​ပါ့​မ​လား ​တင္​တင္​ရယ္ ​စဥ္း​စား​ပါ​ဦး​ကြယ္ ​အ ​ေျခ​အ ​ေန​ေတြ ​ပို​ဆိုး​သ​ထက္ ​ဆိုး​ကုန္​မွ​ျဖင့္’ ’ ​က်ြန္​ေတာ္​သည္ ​တင္​တင္​၏ ​လက္​ဖ​ဝါး​ေလး​ကို ​အ ​သာ​အ ​ယာ​ပြတ္​ေပး​ေန​ရင္း ​ေခ်ာ့​ေမာ့​ပါ​ေသး​သည္။ ‘ ‘ ​ဘာ​ျဖစ္​စ​ရာ​ရွိ​လဲ ​ည​က ​ကိ​စၥ ​က ​တင္​တင္​ေလာ္​မာ​လို႕​ဘဲ​ထား​ပါ ​က်ဴး​က်ဴး​လြန္​လြန္ ​ျဖစ္​ၿပီး​မွ​ေတာ့ ​တင္​တင္ ​ေယာက္်ား​တစ္​ေယာက္​က​ေန ​ႏွစ္​ေယာက္​ေျပာင္း​ၿပီး ​မ​ဆက္​ဆံ​ခ်င္​ဘူး’ ’ ‘ ‘ ​အ ို ​ဒီ​လို ​မ​ေျပာ​ပါ​နဲ႕ ​ညီ​မ​ေလး​ရယ္ ​ဒါ​ေတြ​အ ား​လုံး ​အ စ္​ကို႕ ​အ ​ျပစ္​ေတြ​ခ်ည္း​ပါ​ပဲ’ ’
‘ ‘ ​ဘယ္​လို    ​စီ​စဥ္​မ​လဲ    ​ဆို​တာ​ကို​ပဲ    ​မ​မ​တို႕​ကို    ​ဖြင့္​ေျပာ​မ​လား    ​အ ဲ​ဒါ​မွ    ​အ စ္​ကို​က    ​ေ၀့​လည္​ေၾကာင္​ပတ္ ​လုပ္​ေန​ရင္    ​တင္​တင္    ​ထင္​ရာ​လုပ္​မွာ​ပဲ၊    ​ေနာက္​မွ    ​အ ​ဆိုး​မ​ဆို​နဲ႕’ ’
‘ ‘ ​အ စ္​ကို ​အ ​ခ်ိန္​ယူ ​စဥ္း​စား​ၿပီး​လုပ္​ရ​လိမ့္​မယ္ ​အ စ္​ကို ​အ ​စီ​အ ​စဥ္ ​လုပ္​ေန​တဲ့​ရက္​ေတြ​မွာ ​အ စ္​ကို႕​စ​ကား​ကို ​ညီ​မ​ေလး ​နား​ေထာင္​ရ​မယ္ ​ဘာ​မွ ​ဇြတ္​မ​လုပ္​ရ​ဘူး​ေနာ္’ ’ ‘ ‘ ​မ​လုပ္​ပါ​ဘူး ​အ စ္​ကို ​နား​ေထာင္​ပါ့​မယ္ ​အ စ္​ကို​က​သာ ​တင္​တင္​ကို ​တ​ကယ္​ယူ​ရ​မယ္ ​မ​မ​ထား​တဲ့​ေန​ရာ​မွာ​ပဲ ​တင္​တင္​ေန​ပါ့​မယ္ ​အ စ္​ကို​နဲ႕ ​ေပါင္း​ရ​ရင္ ​ေတာ္​ပါ​ၿပီ ​တင္​တင္ ​ဘာ​လုပ္​ရ ​လုပ္​ရ ​ဘယ္​လို ​ေန​ရ ​ေန​ရ ​ဟုတ္​လား ​အ စ္​ကို’ ’
‘ ‘ ​ေအ း​ပါ​ကြယ္    ​ညီ​မ​ေလး​ရယ္’ ’
​ခင္​မြန္    ​ေစ်း​က​ျပန္​ေရာက္​လာ​ေတာ့    ​တင္​တင္​က    ​သူ​ငယ္​ခ်င္း​ဆီ    ​သြား​စ​ရာ​ရွိ​၍    ​ဆို​ကာ ​ထြက္​သြား​သည္။    ​အ စ္​ကို​က​လည္း    ​ဒီ​ေန႕    ​တ​န​ဂၤ​ေႏြ​ေန႕​ဆို​ေတာ့    ​တ​ေန​ကုန္    ​အ ​ျပင္​ထြက္​ေပ​လိမ့္​မည္။ ​ေစ်း​ျခင္း​ေတာင္း​ခ်​၍    ​ခ်က္​စ​ရာ​ရွိ​သည္​မ်ား​ကို    ​ခ်က္​၍    ​ထ​မင္း​စား​ပြဲ​ေပၚ    ​တြင္    ​ျပင္​ဆင္​ကာ ​ခင္​မြန္​သည္    ​အ ုပ္​ေဆာင္း​ေလး​ကို    ​အ ုပ္​၍    ​ထား​လိုက္​ၿပီး    ​ေရ​ခ်ိဳး​လိုက္​၏။    ​ၿပီး​ေတာ့ ​အ ​လွ​ျပင္​ဆင္​ကာ    ​အ ​ျပင္​ထြက္​ရန္    ​ဧ ည့္​ခန္း​ထဲ​သို႕    ​ထြက္​၍    ​လာ​၏။    ​ဧ ည့္​ခန္း​ထဲ​ရွိ ​တိုင္​ကပ္​နာ​ရီ​ကို    ​ၾကည့္​လိုက္​ေတာ့    ​မ​နက္(    ၉    )    ​နာ​ရီ​ေက်ာ္​ေပ​ၿပီ၊။    ​ခင္​မြန္​သည္    ​အ ိမ္​ေရွ႕ ​တံ​ခါး​ကို    ​ေသာ့​ခတ္​ကာ    ​ပိတ္​လိုက္​၏။    ​တင္​တင္​ႏွင့္    ​အ စ္​ကို​ထံ​တြင္    ​ေသာ့​ပို    ​တစ္​ေခ်ာင္း​စီ ​ရွိ​သ​ျဖ​င့္    ​ပူ​ရန္​မ​လို​ေပ။    ​အ ​ေမ​က​လဲ    ​သူ႕​တူ​မ​မ်ား​အ ိမ္​မွာ    ​ငါး​ရက္​ေလာက္    ​ၾကာ​မည္​ျဖစ္​၏။ ​အ ိမ္​ေရွ႕​တံ​ခါး​ကို    ​ပိတ္​ၿပီး​ေနာက္    ​ခင္​မြန္​သည္    ​ထြက္​၍    ​လာ​ေတာ့​၏။    ​လမ္း​မ​ေရာက္​ေတာ့ ​ဆိုက္​ကား​တစ္​စီး​ကို    ​ေခၚ    ​ကာ    ​သူ​မ    ​ဦး​တည္​ရာ    ​အ ​ရပ္​သည္​ကား    ​ရွယ္​လီ​မီး​သြင္​တို႕​အ ိမ္​သို႕​ပင္    ​ျဖစ္​၏။
​ည​က    ​ရွယ္​လီ​မီး​သြင္​တို႕​အ ိမ္​တြင္    ​ဘု​ရား​ကိုး​ဆူ​ရွိ​၍    ​သြား​ခဲ့​ရာ    ​သူ​မ    ​မ​ေမ်ွာ္​လင့္​ေသာ ​သူ​တစ္​ေယာက္​ကို    ​ေတြ​ဆုံ​ခဲ့​ရ​၏။    ​ထို​သူ​က​ေတာ့    ​အ ​ျခား​လူ    ​မ​ဟုတ္​ေပ။    ​ခင္​မြန္    ​ေက်ာင္း​သူ​ဘ၀ ​က​ပင္    ​အ စ္​ကို​ဆန္း​ျမင့္​ႏွင့္    ​မ​ေတြ႔​မီ    ​ေျခာက္​လ​ေလာက္​ထိ    ​ခ်စ္​ႀကိဳက္​ခဲ့​ေသာ    ​ေက်ာ္​ဦး ​ဆို​သူ​ပင္​ျဖစ္​သည္။    ​ေက်ာင္း​သူ​ဘ၀​က​ပင္    ​ခင္​မြန္​ႏွင့္    ​ေက်ာ္​ဦး​တို႕​သည္    ​ခ်စ္​သူ​ဘ၀ ​ေရာက္​ခဲ့​ၾက​ၿပီး    ​သုံး​ႏွစ္​နီး​ပါး​မ်ွ    ​ခ်စ္​ႀကိဳက္​ခဲ့​ၾက​၏။    ​ထို႕​ေနာက္​တြင္​ေတာ့    ​ေက်ာ္​ဦး​သည္ ​အ ​လုပ္​ဝင္​လုပ္​ၿပီး​ေနာက္    ​နယ္​သို႕​ေျပာင္း​သြား​ကာ    ​ခင္​မြန္​ႏွင့္    ​အ ​ဆက္​အ ​သြယ္​ျပတ္​ခဲ့​ရ​၏။ ​ေနာက္​ေက်ာ္​ဦး​တစ္​ေယာက္    ​အ ိမ္​ေထာင္​က်​သြား​သ​လို​လို    ​ဘာ​လို​လို​သာ    ​ခင္​မြန္​ၾကား​လိုက္​ရ​၏။ ​ေက်ာ္​ဦး​ကို    ​မ​ေတြ႔​ရ​ေတာ့။    ​ခင္​မြန္​ႏွင့္​လည္း    ​အ ​ဆက္​အ ​သြယ္    ​ျပတ္​သြား​ခဲ့​ရ​၏။ ​ခင္​မြန္​သည္    ​ေက်ာ္​ဦး​ႏွင့္    ​အ ​ဆက္​အ ​သြယ္​ျပတ္​သြား​ၿပီး    ​ေျခာက္​လ​ခန္႕​ၾကာ​မွ ​ဆန္း​ျမင့္​ႏွင့္    ​ဆံု​စည္း​ကာ    ​ခင္​မင္​ခဲ့​ရ​ၿပီး    ​ေနာက္​ေတာ့    ​ခ်စ္​သူ​ဘ၀​ကို​ေရာက္​ကာ ​အ ​ခု​ဆို​လ်ွင္    ​ခင္​မြန္​ႏွင့္    ​ဆန္း​ျမင့္​တို႕    ​အ ိမ္​ေထာင္​က်​သည္​မွာ    ​ႏ်စ္​ႏွစ္​ခန္႕​ပင္    ​ရွိ​ခဲ့​ေလ​ၿပီ​ျဖစ္​၏။ ​အ ​ခု​ေတာ့    ​သုံး​ႏွစ္​ခန္႕    ​အ ​ဆက္​အ ​သြယ္​ျပတ္​ကာ    ​ကြဲ​ကြာ​ခဲ့​ရ​သည့္    ​ေက်ာ္​ဦး​ကို    ​ခင္​မြန္​သည္ ​ရွယ္​လီ​မ်ိဳး​သြင္​တို႕    ​ဘု​ရား​ကိုး​ဆူ​မွာ    ​ဆုံ​ေတြ႔​ခဲ့​ရ​၏။    ​ေက်ာ္​ဦး​က​လည္း    ​သူ​မ​ကို    ​ျမင္​ျမင္​ခ်င္း ​မွတ္​မိ​သ​လို    ​သူ​မ​က​လည္း    ​ေက်ာ္​ဦး​ကို    ​ျမင္​ျမင္​ခ်င္း    ​မွတ္​မိ​၏။    ​ေက်ာ္​ဦး​ႏွင့္    ​ခင္​မြန္​တို႕ ​အ ​ေၾကာင္း​ကို​လည္း    ​ရွယ္​လီ​မ်ိဳး​သြင္​က    ​အ ​စ​မွ    ​အ ​ဆုံး​တိုင္    ​သိ​ထား​သူ​ျဖစ္​၏။ ​ည​က    ​ဧ ည့္​သည္​မ်ား​ၾကား​တြင္    ​ျဖစ္​ေန​၍    ​ေက်ာ္​ဦး​သည္    ​ခင္​မြန္​ကို    ​စ​ကား​ေတြ ​အ ား​ရ​ေအ ာင္    ​မ​ေျပာ​လိုက္​ရ​ေပ။    ​ဒါ​ေၾကာင့္    ​ဒီ​ေန႕    ​ေန႕​လည္    ​ရွယ္​လီ​မ်ိဳး​သြင္​တို႕​အ ိမ္​သို႕
​လာ​ရန္    ​ခ်ိန္း​ဆို​လိုက္​၏။    ​သူ​ေရာ    ​ခင္​မြန္​ပါ    ​အ ိမ္​ေထာင္​သည္​ေတြ    ​ျဖစ္​ေပ​မယ့္ ​ဒီ​အ ​ခြင့္​အ ​ေရး​ေလး​တစ္​ခု​ေတာ့    ​သူ႕​ကို​ေပး​သင့္​သည္​ဟု    ​ခင္​မြန္​က    ​ထင္​၏။ ​ခင္​မြန္​ကိုယ္​တိုင္​က​လည္း    ​ေက်ာ္​ဦး​ႏွင့္    ​ေအ း​ေအ း​ေဆး​ေဆး    ​စ​ကား​ေျပာ​လို​ေသး​သည္။ ​ထို႕​ေၾကာင့္​ပင္    ​ခင္​မြန္​သည္    ​ေက်ာ္​ဦး    ​ခ်ိန္း​သည္​ကို    ​လက္​ခံ​ကာ    ​ယ​ခု
​ရွယ္​လီ​မ်ိဳး​သြင္​တို႕    ​အ ိမ္​သို႕    ​ထြက္​လာ​ခဲ့​ျခင္း​ျဖစ္​သည္။
​တင္​တင္​၏    ​အ ​လို​အ ​တိုင္း​လိုက္​ကာ    ​စီ​စဥ္​ေဆာင္​ရြက္​ရန္    ​ေျပာ​ၿပီး​သည့္​ေနာက္​တြင္​ေတာ့ ​တင္​တင္​သည္    ​ဆန္း​ျမင့္​၏    ​လက္​ဖ်ား​ကို    ​သူ​မ​၏    ​လက္​ဖ​ဝါး​ေလး​ျဖင့္    ​ဆုပ္​ကာ
​႐ုပ္​ရွင္​ၾကည့္​ေန​၏။    ​ထို႕​နည္း​တူ    ​ဆန္း​ျမင့္​သည္​လည္း    ​႐ုပ္​ရွင္​ကား​ဆီ​သို႕    ​ၾကည့္​ေန​၏။ ​သို႕​ရာ​တြင္    ​သူ​တို႕​ႏွစ္​ေယာက္​၏    ​စိတ္​တြင္​ေတာ့    ​အ ​ေတြး​ကိုယ္​စီ    ​ရွိ​ေန​ၾက​၏။
​ဆန္း​ျမင့္​ႏွင့္    ​အ ​မြန္​တို႕​ႏွစ္​ဦး    ​အ ိမ္​ေထာင္​က်​ခဲ့​သည္​မွာ    ​ႏွစ္​ႏွစ္​နီး​ပါး    ​ရွိ​ခဲ့​ၿပီ​ျဖစ္​၏။
​သား​သ​မီး​လည္း    ​မ​ထြန္း​ကား​ေသး​သ​ျဖင့္    ​ခ်စ္​၍    ​ေပ်ာ္​၍​ပင္    ​မ၀​ေသး​ပါ။
​အ ​မြန္​ႏွင့္    ​တင္​တင္​တို႕​သည္    ​မိ​ခင္​မု​ဆိုး​မ​ႀကီး​ႏွင့္​အ ​တူ    ​ႀကိဳး​ႀကိဳး​ကုတ္​ကုတ္
​႐ိုး​႐ိုး​သား​သား    ​ေန​ၾက​သူ​မ်ား​သာ​ျဖစ္​၏။    ​အ ​မြန္​မွာ    ​ခပ္​ကုတ္​ကုတ္​ႏွင့္ ​ရွက္​တတ္​ေသာ္​လည္း    ​တင္​တင္​က​ေတာ့    ​႐ိုး​႐ိုး​ႏွင့္    ​ပြင့္​ပြင့္​လင္း​လင္း    ​ရွိ​ခဲ့​၏။ ​ခင္​မြန္( ​အ ​မြန္) ​ႏွင့္    ​ဆန္း​ျမင့္​တို႕    ​မ​ညား​မီ​က​ပင္    ​တင္​တင္​မွာ    ​ဆန္း​ျမင့္​အ ား    ​အ စ္​ကို ​အ စ္​ကို​ျဖင့္    ​အ ​လြန္​ပင္    ​ခင္​မင္​ရွာ​သည္။    ​ေတာင္း​စ​ရာ​ရွိ​လည္း    ​ပြင့္​ပြင့္​လင္း​လင္း ​ေတာင္း​ယူ​၍    ​ေပး​စ​ရာ​ရွိ​ရင္​လည္း    ​႐ို​႐ိုး​သား​သား​ပင္    ​လာ​၍    ​ေပး​တတ္​သည္။ ​ထို႕​ေၾကာင့္​ပင္​လ်ွင္    ​အ ​မြန္​အ ား    ​ဆန္း​ျမင့္​သည္    ​တံ​ခ်ဴ​တို​တို​ျဖင့္    ​ခ်ဴ​စဥ္​က​ပင္ ​တင္​တင္​ကို​ပင္    ​မ​နဲ​ေခ်ာ့​ေမာ့    ​ကပ္​ရပ္​ကာ    ​ဖူး​စာ​ေရး​နတ္    ​လုပ္​ခိုင္း​ခဲ့​ရ​ပါ​သည္။ ​အ ​မြန္​၏    ​အ ​ေမ​ႀကီး​ကား    ​အ ​ေပါင္း​အ ​ေဖာ္​မ်ား​ႏွင့္    ​ေသာက္​စား​၍    ​တစ္​ခါ​တစ္​ရံ ​ေအ ာက္​ေျခ​လြတ္​တတ္​ေသာ    ​ဆန္း​ျမင့္​ကို    ​ထို​စဥ္​က​ပင္​လ်ွင္    ​ေအ ာ့​ႏွ​လုံး​နာ​ပုံ​ရ​၏။ ​သို႕​ေသာ္    ​သ​မီး​ႏွင့္    ​ညား​ၿပီး​ေသာ​အ ​ခါ​တြင္​ကား    ​မ​ေခၚ    ​ခ်င္​ရင္​ရ​ေသာ္​လည္း
​မ​ေတာ္​ခ်င္​၍    ​မ​ရ​ေသာ    ​ခ်စ္​သား​မက္​ကို    ​စူ​တစ္​ခါ    ​ေဆာင့္​တစ္​လွည့္​ျဖင့္    ​စ​ခန္း​သြား​လ်က္​ရွိ​သည္။
​တင္​တင္​သည္    ​အ ​မြန္​ႏွင့္    ​ဆန္း​ျမင့္    ​ညား​ၿပီး​မွ    ​ဆန္း​ျမင့္​အ ား    ​ပို​၍    ​ခ်စ္​ခင္​ရွာ​ပါ​သည္။ ​ဆန္း​ျမင့္    ​အ ​ရက္​မူး​လာ​သည္​အ ​ခါ    ​အ ​နား​သို႕    ​မ​ကပ္​ေသာ္​လည္း    ​အ ​ရက္​မ​မူး​သည့္ ​အ ​ခါ​တြင္​ေတာ့    ​အ ​နား​သို႕​ကပ္​၍    ​အ စ္​ကို​ရင္း​တ​မ်ွ    ​အ ​လို​ရွိ​သ​မ်ွ    ​ပူ​ဆာ​ျခင္း၊ ​ညဥ့္​နက္​သန္း​ေခါင္    ​ဆန္း​ျမင့္    ​စာ​ေရး​ၿပီ​ဆို​လ်ွင္    ​ပက္​လက္​ကု​လား​ထိုင္    ​တစ္​လုံး​ႏွင့္​ထိုင္​ကာ
​စာ​ဖတ္​ေန​တတ္​ၿပီး    ​ဆန္း​ျမင့္    ​လို​အ ပ္​သ​မ်ွ    ​ကူ​ညီး​ေပး​ေန​တတ္​သည္။ ​တင္​တင္​ႏွင့္    ​အ ​မြန္​တို႕​မွာ    ​အ ​ရပ္​အ ​ေမာင္း    ​အ ​တိမ္း​မ​ယိမ္း​ျဖင့္    ​ႏွစ္​ေယာက္​စ​လုံး ​အ ​သား​ၿဖဴ​ၾက​ေသာ္​လည္း    ​အ ​ႀကီး​ျဖစ္​သူ    ​အ ​မြန္​က    ​ႏွာ​တန္​ေပၚ    ​ေပၚ ​မ်က္​လုံး​ေကာင္း​ေကာင္း​ျဖင့္    ​မ်က္​ႏွာ​ေပါက္​တြင္    ​တင္​တင္​ထက္ ​ထင္​ထင္​ရွား​ရွား    ​သိ​သိ​သာ​သာ    ​ေခ်ာ​ေမာ​ေျပ​ျပစ္​သည္။
​တင္​တင္​မွာ    ​ႏွာ​တံ​ေပၚ    ​ေသာ္​လည္း    ​မ်က္​လုံး​ႏွင့္    ​ပါး​စပ္​မွာ    ​သူ႕​အ စ္​မ    ​အ ​မြန္​ကို    ​မ​မီ​ေခ်။ ​သို႕​ေသာ္    ​တင္​တင္​၏    ​ကိုယ္​လုံး​က​ေတာ့    ​အ ​မြန္​၏    ​ကိုယ္​လုံး​ထက္    ​ပို​၍    ​ေတာင့္​ေျဖာင့္​ကာ    ​လွ​၏။ ​ၿပီး​ေတာ့    ​ညီ​အ စ္​မ​ႏွစ္​ေယာက္​လုံး​ကို    ​ထိ​ေတြ​ဖူး​ၿပီ​ျဖစ္​ေသာ    ​ဆန္း​ျမင့္​သည္    ​တင္​တင္​၏    ​အ ​ထိ​အ ​ေတြ႔ ​သည္    ​ပို​၍    ​မိန္း​ေမာ​ဖြယ္​ျဖစ္​သည္​ကို    ​တပ္​မက္​ေမာ​မိ​ေန​ေတာ့​၏။
‘ ‘ ​ေဟာ    ​အ ​မြန္​ေတာင္    ​ေရာက္​လာ​ၿပီ    .    .    ​လာ    ​လာ’ ’
​အ ိမ္​ေရွ႕​တြင္​ပင္ ​ရွိ​ေန​ေသာ ​ရွယ္​လီ​မ်ိဳး​သြင္​က ​ခင္​မြန္​ကို ​ထြက္​၍ ​ေခၚ ​သည္။ ‘ ‘ ​ကို​ေက်ာ္​ဦး​ေရာ ​ေရာက္​ၿပီ​လား’ ’
‘ ‘ ​ေစာ​ေစာ​ထဲ​က    ​ေရာက္​ေန​တာ၊    ​ကဲ    ​မယ္​မင္း​ႀကီး​မ    ​အ ​ေပၚ    ​ထပ္​ကို​သာ    ​တက္​သြား​ေတာ့၊ ​ေအ ာက္​ထပ္​မွာ​ဆို​ရင္    ​ဧ ည့္​သည္​ေတြ    ​အ ​ဝင္​အ ​ထြက္​နဲ႕    ​ေအ း​ေအ း​ေဆး​ေဆး    ​စ​ကား​ေျပာ​ရ​မွာ ​မ​ဟုတ္​လို႕    ​ငါ​စီ​စဥ္​ထား​တာ    ​အ ​ေပၚ    ​ထပ္​ဧ ည့္​ခန္း​မွာ    ​ေက်ာ္​ဦး    ​ေစာင့္​ေန​တယ္’ ’
​ရွယ္​လီ​မ်ိဳး​သြင္​တို႕​မွာ    ​ခ်မ္း​သာ​သူ​မ်ား​ျဖစ္​ၿပီး    ​အ ိမ္​မွာ​လည္း    ​ႏွစ္​ထပ္​တိုက္​ႀကီး    ​ျဖစ္​၏။ ​ခင္​မြန္​လည္း    ​အ ​ေပပ္​သို႕    ​ေလွ​ခါး​မွ    ​တက္​ခဲ့​ေတာ့​ရာ    ​အ ​ေပၚ    ​ထပ္​ဧ ည့္​ခန္း​ထဲ​ရွိ ​ဆို​ဖာ​ထိုင္​ခံု​ႀကီး​ေပၚ    ​တြင္    ​ထိုင္​ေန​ေသာ    ​ေက်ာ္​ဦး​က    ​ခင္​မြန္​ကို    ​လွည့္​ၾကည့္​ကာ ​ခင္​မြန္​ရွိ​ရာ​သို႕    ​ေလ်ွာက္​၍    ​လာ​၏။ ‘ ‘ ​ကိုယ္​က    ​လာ​မွ​လာ​ပါ့​မ​လား​လို႕    ​စိတ္​ပူ​ေန​တာ’ ’
​ခင္​မြန္​က    ​ေက်ာ္​ဦး​ကို    ​ဘာ​မွ    ​ျပန္​မ​ေျပာ​မိ၊    ​ၿပံဳး​၍​သာ    ​ျပ​လိုက္​၏။ ‘ ‘ ​ခင္​မြန္​က    ​အ ​ရင္​က​ထက္​ေတာင္    ​လွ​လာ​ေသး​တယ္’ ’
​ေျပာ​ရင္း​က    ​ေက်ာ္​ဦး​သည္    ​ခင္​မြန္​၏    ​လက္​ေလး​တစ္​ဖက္​ကို    ​ဆြဲ​ကာ    ​ေစာ​ေစာ​က    ​သူ​ထိုင္​ခဲ့​ေသာ ​ဆို​ဖာ​ထိုင္​ခံု​ႀကီး​ဆီ​သို႕    ​ေခၚ    ​၍​သြား​၏။    ​ခင္​မြန္​က​လဲ    ​ဘာ​မ်ွ​မ​ေျပာ​ဘဲ    ​သူ​မ    ​ေခါင္း​ေလး​ငုံ႕​ကာ ​လိုက္​ပါ​သြား​၏။    ​သူ​မ​၏    ​လက္​က​ေလး​မွာ    ​ေက်ာ္​ဦး​၏    ​လက္​ထဲ​တြင္    ​မ​႐ုန္း​သာ၊
​အ ​ကိုင္​ခံ​ထား​ရ​၍    ​ခင္​မြန္    ​ရင္​ထဲ​တြင္    ​ဟို​တုန္း​က​လို​ပင္    ​ေႏြး​ေန​သည္။
​ႏွစ္​ေယာက္​သား    ​ဆို​ဖာ​ႀကီး​ေပၚ    ​သို႕    ​ထိုင္​မိ​ၾက​လ်ွင္    ​ခင္​မြန္​က​ပင္    ​စ​ကား​စ​၍    ​ဆို​လာ​၏။
‘ ‘ ​ကဲ    ​ေျပာ​ပါ​ဦး    ​အ ​မြန္​ကို    ​ဘာ​ေတြ​ေျပာ​ခ်င္​လို႕    ​ခု​လို    ​ေခၚ    ​ေတြ႔​ရ​တာ​လဲ’ ’ ‘ ‘ ​ဟို​တုန္း​က    ​ခင္​မြန္​အ ​ေပၚ    ​မွာ    ​ကိုယ္    ​ရက္​စက္​သ​လို    ​ျဖစ္​သြား​ခဲ့​ရ​တာ​ေတြ​ကို    ​ခင္​မြန္ ​နား​လည္​ေအ ာင္    ​ရွင္း​ျပ​ခ်င္​လို႕​ပါ’ ’
‘ ‘ ​ေတာ္​ပါ​ေတာ့    ​အ ​ကို​ရယ္    ​ခု​ခ်ိန္​မွာ    ​ဒါ​ေတြ​ေျပာ​ေန​လို႕    ​ဘာ​ထူး​ေတာ့​မွာ​မို႕​လို႕​လဲ၊    ​အ ​ကို​လဲ ​အ ိမ္​ေထာင္​နဲ႕    ​အ ​မြန္​လဲ    ​အ ိမ္​ေထာင္​ေတြ    ​က်​ေန​ၾက​ၿပီ​ပဲ​ဟာ’ ’
‘ ‘ ​အ ိမ္​ေထာင္​က်​တာ​ေတာ့    ​ဟုတ္​ပါ​တယ္    ​ခင္​မြန္​ရာ    ​ကိုယ့္​စိတ္​က    ​ခု​ထိ    ​ခင္​မြန္​ဆီ​မွာ​ပဲ    ​ရွိ​ေန​တာ၊
​ကိုယ္​ေလ​ခင္​မြန္​ကို    ​တစ္​ေန႕​မွ    ​ေမ့​လို႕    ​မ​ရ​ခဲ့​ပါ​ဘူး    ​ခင္​မြန္​ရယ္’ ’
​ေစာ​ေစာ​ထဲ​က    ​ကိုင္​ထား​ေသာ    ​ခင္​မြန္​၏    ​လက္​ေလး​ကို    ​ညွစ္​သည့္​အ ​ျပင္    ​က်န္​လက္​တစ္​ဖက္​က​လည္း ​ခင္​မြန္​၏    ​လက္​ဖ​ဝါး​ေလး​ကို    ​ပြတ္​ေပး​ေန​၏။    ​ၿပီး​ေတာ့    ​သူ​တို႕​ႏွစ္​ေယာက္​သည္    ​ေပါင္​လုံး​ျခင္း​ထိ​ကာ​လည္း ​ထိုင္​မိ​ရက္​သား    ​ျဖစ္​ေန​၏။    ​ခင္​မြန္​၏    ​စိတ္​ထဲ​တြင္    ​တ​မ်ိဳး​တ​မည္    ​ခံ​စား​ေန​ရ​ေလ​သည္။
‘ ‘ ​ခင္​မြန္​ေရာ    ​ကိုယ့္​ကို    ​သ​တိ​ရ​မ​ေန​ဘူး​လား​ဟင္’ ’ ‘ ‘ ​အ င္း    ​ရ​တဲ့​အ ​ခါ​ေတာ့    ​ရ​ပါ​တယ္    .    .    .    ’ ’
​ေကာင္း​ေအ ာင္​ေျပာ​လိုက္​ရ​ေပ​မဲ့​လည္း    ​အ ​မွန္​တြင္    ​ငယ္​က​အ ​ခ်စ္    ​အ ​ႏွစ္​တစ္​ရာ    ​ဆို​တာ​မ်ိဳး​လို ​ခင္​မြန္​သည္    ​ေက်ာ္​ဦး​ကို    ​ေမ့​၍    ​မ​ရ​ႏိုင္​ခဲ့​ပါ။    ​ထာ၀​စဥ္​လည္း    ​တမ္း​တ​ေန​ရ။
‘ ‘ ​အ ​မြန္    .    .    .    ’ ’
‘ ‘ ​ရွင္’ ’
‘ ‘ ​ကိုယ္​ေလ    ​အ ​မြန္​ကို    ​ခု​ထိ    ​ခ်စ္​ေန​တုန္း​ပဲ    ​သိ​လား    .    .    ’ ’
​ေျပာ​ေျပာ​ဆို​ဆို    ​လက္​ျမန္​ေျခ​ျမန္​ျဖင့္    ​ေက်ာ္​ဦး​က    ​ခင္​မြန္​၏    ​ကိုယ္​လုံး​ေလး​ကို    ​ဖက္​လိုက္​ကာ
​သူ​မ​၏    ​ပါး​ျပင္​ေလး​ႏွစ္​ဖက္​ကို    ​ရြ​တွ္​က​နဲ    ​ရြ​တွ္​က​နဲ    ​နမ္း​လိုက္​ေလ​ေတာ့​၏။ ‘ ‘ ​အ ို    .    .    ​အ ​ကို    .    .    ​မ​ေတာ္    .    .    .    .    ’ ’ .
​ခင္​မြန္​၏    ​စ​ကား​သည္​ပင္    ​မ​ဆုံး​လိုက္​ရ​ေခ်။    ​ေက်ာ္​ဦး    ​ႏွဳတ္​ခမ္း​အ ​စုံ​က    ​ခင္​မြန္​၏ ​ႏွဳတ္​ခမ္း​ေလး​မ်ား​ေပၚ    ​သို႕    ​ဖိ​ကပ္​ခါ    ​စုပ္​နမ္း​လိုက္​ေတာ့​ရာ    ​ရင္​ေလး​ေကာ့​၍ ​ေျမာက္​တက္​သြား​ရင္း    ​ခင္​မြန္    ​တင္​ပါး​တစ္​ဖက္​သည္​လည္း    ​ဆို​ဖါ​ေပၚ    ​မွ ​ၾကြ​တက္​သြား​ရ​ေတာ့​ရာ    ​ေက်ာ္​ဦး​၏    ​လက္​သည္    ​ဆို​ဖါ​ေပၚ    ​မွ    ​ၾကြ​၍    ​တက္​သြား​ရ​ေသာ ​ခင္​မြန္​၏    ​ဖင္​သား​ႀကီး​ကို    ​ကိုင္​လ်က္​သား​ျဖစ္​ကာ    ​ဆုပ္​နယ္​ဖ်စ္​ညွစ္​ေပး​ေန​ေတာ့​၏။ ​တစ္​ကိုယ္​လုံး    ​ဖိန္​ရွိန္း​၍    ​တက္​လာ​ရ​ေသာ    ​ခင္​မြန္​သည္​လည္း    ​သူ​မ​၏    ​လက္​ေလး​ႏွစ္​ဖက္​ျဖင့္
​ေက်ာ္​ဦး​၏    ​လက္​ေမာင္း​ႏွစ္​ဖက္​ကို    ​ဆုပ္​ကိုင္​ကာ    ​သူ​မ​က​လဲ    ​အ ား​က်​မ​ခံ    ​ဆို​သ​လို​ပင္    ​သူ​မ​၏ ​ႏွဳတ္​ခမ္း​ေလး​မ်ား​ႏွင့္    ​ေက်ာ္​ဦး    ​ႏွဳတ္​ခမ္း​မ်ား​ကို    ​ျပန္​လွန္​ကာ    ​စုပ္​နမ္း​ေပး​ေန​မိ​ေတာ့​သည္။ ​အ ​စ​ရွိ    ​ေနာက္​ေနာင္    ​ဆို​တာ​မ်ိဳး​လို    ​ခ်စ္​သူ​သက္​တမ္း    ​သုံး​ႏွစ္​ၾကာ​ျမင့္​ခဲ့​ၾက​စဥ္​က    ​သူ​တို႕
​ႏွစ္​ဦး​သည္    ​ထိ​ေတြ႔​ခဲ့​ၾက    ​လြန္​ၾကဴး​ခဲ့​ၾက​ျခင္း    ​ရွိ​ခဲ့​၍​လည္း    ​ယ​ခု​အ ​ခါ​တြင္
​ႏွစ္​ေယာက္​သား​မွာ    ​တစ္​ဦး​ကို    ​တစ္​ဦး    ​စိမ္း​မ​ေန​ၾက​ေတာ့​ပဲ    ​ယဥ္​ပါး​လ်က္​သာ ​ရွိ​ၾက​ရ​ေတာ့​၏။    ​ႏွဳတ္​ခမ္း​ျခင္း    ​ဂ​ေဟ​ဆက္​ကာ    ​စုပ္​နမ္း​ရင္း    ​ခင္​မြန္​၏
​ဖင္​သား​ႀကီး​တစ္​ဖက္​ေအ ာက္​ဖက္​တြင္    ​ေရာက္​ကာ    ​သူ​မ​၏    ​ဖင္​သား​ႀကီး​မ်ား​ကို    ​ဆုပ္​နယ္​ဖ်စ္​ညွစ္​ေပး ​လ်ွက္​ရွိ​ေသာ    ​ေက်ာ္​ဦး​၏    ​လက္​ဖ်ား​ေလး​မ်ား​သည္    ​လႈပ္​လႈပ္​ရြ​ရြ​ျဖင့္    ​ခင္​မြန္​၏
​ေစာက္​ပတ္​ႏွဳတ္​ခမ္း​သား​ေလး​မ်ား​ကို    ​ထ​မီ​ေပၚ    ​မွ​ပင္    ​ထိ​ေတြ႔​လ်ွက္​ရွိ​ရာ    ​ခင္​မြန္​ခ​မ်ာ    ​မ​႐ိုး​မ​ရြ​ျဖစ္​၍
​လာ​ခဲ့​ၿပီး    ​သူ​မ​၏    ​ကိုယ္​လုံး​ေလး​ကို    ​ကို​ေက်ာ္​ဦး​ဖက္​သို႕    ​ယိုင္​ကာ    ​သူ​မ    ​ဖင္​သား​ႀကီး​မ်ား​မွာ    ​ပို​၍​ပင္ ​ဆို​ဖာ​ေပၚ    ​မွ    ​ၾကြ​၍​တက္​လာ​ရ​ေတာ့​၏။
​တ​ေျဖး​ေျဖး    ​ရ​မက္​ရွိန္​မ်ား    ​တက္​လာ​ရ​ၿပီ​ျဖစ္​ေသာ    ​ေက်ာ္​ဦး​က​လည္း    ​ခင္​မြန္​၏    ​ဖင္​သား​ႀကီး​ကို ​ဆုပ္​နယ္​ေပး​ေန​ေသာ    ​သူ​၏    ​လက္​တစ္​ဖက္​ကို    ​ေျပာင္​က်​က်​ပင္    ​ခင္​မြန္​၏    ​ေပါင္​ႏွစ္​လုံး​ၾကား​ထဲ ​ထိုး​ထည့္​ကာ    ​ခင္​မြန္​၏    ​ေစာက္​ဖုတ္​ကို    ​သူ​မ    ​ဝတ္​ထား​ေသာ    ​ထ​မီ​ေလး​ေပၚ    ​မွ​ပင္    ​ဆုပ္​လိုက္ ​နယ္​လိုက္    ​ပြတ္​လိုက္    ​သပ္​လိုက္​ျဖင့္    ​လုပ္​ေပး​ေန​ေတာ့​ရာ    ​ခင္​မြန္    ​ဖင္​သား​ႀကီး​မွာ​လည္း ​ဆို​ဖာ​ေပို႕    ​ျပန္​၍    ​က်​သြား​ၿပီး    ​သူ​မ    ​ေပါင္​ႏွစ္​လုံး​မွာ    ​ကား​ဟ​၍    ​လာ​ရ​ေတာ့။    ​ကာ​လ​ၾကာ​ေအ ာင္ ​ေ၀း​ကြာ​ခဲ့​ရ​ေသာ    ​ခ်စ္​သူ    ​ႏွစ္​ဦး    ​အ ​နမ္း​က​ေတာ့    ​ရွည္​ၾကာ​လြန္း​လွ​ေတာ့​၏။
​အ ​တန္​ၾကာ​သြား​ေသာ​အ ​ခါ​တြင္​ေတာ့    ​ႏွစ္​ေယာက္​စ​လုံး    ​အ ​သက္​ရႈ​သံ​မ်ား​မွာ    ​ျပင္း​ထန္​လာ​ခဲ့​ရ​ၿပီး
​တစ္​ဦး​ကို    ​တစ္​ဦး    ​ဖက္​၍​ထား​ေသာ    ​သူ​တို႕    ​လက္​မ်ား​သည္​လည္း    ​တင္း​ၾကပ္​စြာ
​ဆုပ္​ကိုင္​ဖက္​တြယ္​မိ​လာ​ၾက​ေတာ့​၏။
​ထို​အ ​ခါ​တြင္​ေတာ့    ​ေက်ာ္​ဦး​သည္    ​သူ႔​ႏွဳတ္​ခမ္း​မ်ား​ကို    ​ခင္​မြန္​၏    ​ႏွဳတ္​ခမ္း​မ်ား​ဆီ​မွ    ​ခြာ​ကာ ​႐ုတ္​တ​ရက္    ​ဆို​ဖာ​ေပၚ    ​မွ    ​ထ​လိုက္​ၿပီး    ​ခင္​မြန္    ​ကိုယ္​လုံး​ေလး​ကို    ​ေပြ႔​ကာ    ​ဆက္​တီ​စား​ပြဲ​ေပၚ    ​သို႕ ​ပက္​လက္​လွန္​ကာ    ​တင္​လိုက္​၏။    ​ၿပီး​ေတာ့    ​ေက်ာ္​ဦး​သည္    ​ခင္​မြန္​၏    ​ထ​မီ​ေလး​ကို    ​ဆြဲ​၍    ​သူ​မ​၏
​ခါး​ဆီ​သို႕    ​လွန္​တင္​လိုက္​ၿပီး    ​သူ႕    ​ပု​ဆိုး​ကို​လည္း    ​ခ်ြတ္​ခ်​လိုက္​ေလ​ေတာ့။
​ထို​အ ​ခ်ိန္​တြင္​ေတာ့    ​စား​ပြဲ​ေလး​ေပၚ    ​မွာ    ​ပက္​လက္​ေလး​ျဖစ္​ေန​ေသာ    ​ခင္​မြန္​က    ​ထြက္​ေပၚ    ​၍​လာ​ေသာ ​ေထာင္​မတ္​၍    ​သံ​ေခ်ာင္း​သ​ဖြယ္    ​ေက်ာ္​ဦး​၏    ​ညိဳ​ညိဳ​မဲ​မဲ    ​လီး​တန္​ႀကီး​ကို    ​အ ာ​သာ​ငမ္း​ငမ္း​ျဖင့္    ​ၾကည္​ေန​မိ​၏။ ​တ​ခ်ိန္​က    ​ခင္​မြန္​၏    ​အ ​ပ်ိဳ​ရည္​ကို    ​ထိုး​ေဖာက္​ခဲ့​သည္​မွာ​သည္​လီး​တန္​ႀကီး​ပင္​ျဖစ္​ေတာ့​သည္​ကို    ​ခင္​မြန္ ​သ​တိ​ရ​လိုက္​မိ​၏။
​ေက်ာ္​ဦး​က​လည္း    ​ပု​ဆိုး​က်ြတ္​သြား​ၿပီး​သည္​ႏွင့္    ​ခင္​မြန္​ရွိ​ရာ​သို႕    ​တိုး​ကပ္​၍    ​လာ​ကာ    ​စား​ပြဲ​စြန္း​မွ ​တြဲ​ေလာင္း​က်​ေန​ေသာ    ​သူ​မ​၏    ​ေျခ​ေထာက္​ေလး​မ်ား​ကို    ​လက္​ႏွစ္​ဖက္​ျဖင့္​မ​ကာ    ​သူ​၏ ​ပု​ခုံး​တစ္​ဖက္​တစ္​ခ်က္​ဆီ​သို႕    ​တင္​လိုက္​၏။
​ေက်ာ္​ဦး​အ ​လုပ္​ရႈပ္​ေန​စဥ္​မွာ​ပင္    ​ခင္​မြန္​က    ​သူ​မ​၏    ​အ ​ကႌ    ်​ရင္​ဘတ္​ေလး​ကို    ​ဖြင့္​၍    ​ေဘာ​လီ ​အ ​ကႌ    ်​ကို​ပါ    ​ခ်ြတ္​ေပး​ထား​လိုက္​ေတာ့။    ​ခင္​မြန္႕    ​ေျခ​ေထာက္​ႏွစ္​ေခ်ာင္း​ကို    ​ပု​ခုံး​တစ္​ဖက္ ​တစ္​ခ်က္​ဆီ​သို႕    ​တင္​ၿပီး​သည္​ႏွင့္    ​ေက်ာ္​ဦး​သည္    ​စို​စို​စြတ္​စြတ္​ေလး    ​ျဖစ္​ေန​ၿပီ​ျဖစ္​ေသာ ​ခင္​မြန္​၏    ​ေစာက္​ပတ္၀​သို႕    ​လီး​တန္​ႀကီး​ကို
​ေတ့​ကာ    ​ဖိ​သြင္း​လိုက္​ေတာ့​ရာ    ​ခင္​မြန္​က​လည္း    ​ေကာ့​ေပး​လိုက္​သ​ျဖင့္    ​လီး​တန္​ႀကီး​မွာ ​ေစာက္​ပတ္​ႀကီး​ထဲ​သို႕    ​တ​ဆုံး​ပင္    ​ေလ်ာ​က​နဲ    ​ဝင္​သြား​ေတာ့​၏။
​သူ႔​ထက္​ကဲ-​ဇာတ္​သိမ္း
-------------------------------------------------------------------
​ထို​အ ​ခိုက္​မွာ​ပင္    ​ေက်ာ္​ဦး​သည္    ​ခင္​မြန္​၏    ​ႏို႕​ႏွစ္​လုံး​ကို    ​လွမ္း​၍    ​ဆြဲ​ကိုင္​လိုက္​ၿပီး    ​သူ​၏    ​လီး​တန္​ႀကီး    ​ကို ​ခင္​မြန္​၏    ​ေစာက္​ပတ္​ႀကီး​ထဲ​မွ    ​ဆြဲ​၍    ​မ​ထုတ္​ေသး​ဘဲ    ​ဖိ​သြင္း​ထား​ကာ    ​ခင္​မြန္​၏​ႏို႕​အ ုံ႕    ​ေလး​မ်ား​ကို    ​ႏွစ္​ခ်က္ ​သံုး​ခ်က္​ေလာက္    ​ဖ်စ္​ညွစ္​လိုက္​ၿပီး​မွ    ​သူ​မ​၏    ​ႏို႕​သီး​ေခါင္း​ေလး​မ်ား​ကို    ​လက္​ညိဳး    ​လက္​မ​တို႕​ျဖင့္ ​ညွပ္​ကာ    ​ပြတ္​ေပး​လိုက္​ၿပီး    ​ခါး​ကို​အ ား​ျပဳ​ကာ    ​ခင္​မြန္​၏    ​ေစာက္​ပတ္​ထဲ​သို႕    ​တ​ဆုံး​ဝင္​ေန​ေသာ    ​သူ​၏ ​လီး​တန္​ႀကီး​ကို
​ဇ​ေကာ​ဝိုင္း​ဝိုင္း​ကာ    ​လွည့္​ေပး​လိုက္​ေလ​၏    ။    ​ခ်က္​ခ်င္း    ​ဆို​သ​လို​ပင္    ​ခင္​မြန္​၏    ​ေစာက္​ပတ္​ထဲ​မွ ​ေစာက္​ရည္​မ်ား
​ရြွဲ​က​နဲ    ​ရြွဲ​က​နဲ    ​ျဖစ္​လာ​ၿပီး    ​သူ​မ​၏    ​ဖင္​သား    ​ျဖဴ​ျဖဴ​ႀကီး​မ်ား​သည္​လည္း    ​လႈပ္​လႈပ္​ရြ​ရြ    ​ျဖစ္​လာ​ေလ​ေတာ့​သည္။
‘ ‘ ​အ ို    း    .    .    ​အ ​ကို    .    .    ​ဟင့္    .    .    ​အ င္း    ​ဟင္း’ ’
​ဇ​ေကာ​ဝိုင္း    ​လွည့္​ကာ    ​လႈပ္​ေပး​ေန​ေသာ    ​ေက်ာ္​ဦး​၏    ​လီး​တန္​ႀကီး​က    ​ခင္​မြန္​၏    ​ေစာက္​ပတ္၀    ​အ ​ေပၚ    ​နား​ရွိ ​ေစာက္​စိ​ေလး​ကို​ပါ    ​ပြတ္​၍    ​ထိ​ေန​ေလ​ေတာ့​ရာ    ​ခင္​မြန္​သည္    ​အ ​သဲ​ထဲ​ထိ​ေအ ာင္    ​ခိုက္​၍    ​သြား​ရ​ေတာ့​၏။
‘ ‘    ​ဟင္    း    .    .    ​အ ​ကို    .    .    ​က်    .    .    ​က်    .    .    ​မ    ​မ​ေန​တတ္​ေတာ့​ဘူး    .    .    ​ဟင့္    .    .    ​အ င္း    ’ ’
​ခင္​မြန္​က    ​သူ​မ​၏    ​ကိုယ္​လုံး​ေလး​ကို    ​ထြန္႕​ထြန္႕​လူး​ကာ    ​မ​ခ်ိ​တင္​ကဲ    ​ျဖစ္​လာ​ရ​ေသာ    ​အ ​ခ်ိန္​တြင္​ေတာ့ ​ေက်ာ္​ဦး​သည္    ​ခင္​မြန္​၏    ​ေစာက္​ပတ္​ထဲ​မွ    ​သူ​၏    ​လီး​တန္​ႀကီး​ကို    ​ေလ်ွာ​က​နဲ    ​ဆြဲ​ထုတ္​ကာ    ​လိုး​ေတာ့​သည္ ​ေက်ာ္​ဦး​က    ​တစ္​အ ား​ေကာင္း​ေကာင္း​ျဖင့္    ​ေဆာင့္​ကာ    ​လိုး​ေန​ၿပီး    ​ခင္​မြန္​၏    ​ေစာက္​ပတ္​ထဲ​တြင္​လည္း ​ေစာက္​ရည္​မ်ား​ႏွင့္    ​ျပည့္​လ်ွံ​ေန​ေသာ    ​ဝင္​လးီ​ထြက္​သံ​မ်ား​မွာ    ​ဆူ​ညံ​၍    ​ေန​ေတာ့​သည္။ ​ကု​တင္​ေစာင္း​ပုံ​စံ    ​လိုး​ျဖစ္​ေန​ေသာ​ေၾကာင့္​လည္း    ​ေက်ာ္​ဦး​၏    ​လီး​တန္​ႀကီး​မွာ    ​ခင္​မြန္​၏ ​ေစာက္​ပတ္​ႀကီး​ထဲ​သို႕
​အ ​ကုန္​အ ​စင္​ဝင္​၍    ​ေန​ရ​ကာ    ​အ ား​ရ​ပါး​ရ​ေဆာင့္​၍    ​လိုး​လိုက္​တိုင္း    ​ေဖာင္း​ကား​ေန​ေသာ    ​ေက်ာ္​ဦး​၏ ​လီး​တန္​ထိပ္​ႀကီး​သည္    ​ခင္​မြန္​၏    ​သား​အ ိမ္၀​သို႕    ​ေျဖး​ေျဖး    ​တိုက္​ေန​ရာ​က    ​ခင္​မြန္​၏    ​ပါး​စပ္​ေလး​မွာ
​ပြင့္​၍    ​ပြင့္​၍    ​သြား​ခဲ့​ရ​ၿပီး    ​တ​အ င့္​အ င့္​ျဖင့္    ​ျဖစ္​ကာ​ေန​ရ​၏။
​ခ​ဏ ​အ ​ၾကာ​တြင္​ေတာ့    ​ေက်ာ္​ဦး​သည္    ​ခင္​မြန္​၏    ​ကိုယ္​လုံး​ေလး​ေပၚ    ​သို႕    ​ေမွာက္​၍    ​ခ်​ကာ    ​သူ​မ​၏ ​ကိုယ္​လုံး​ေလး​ကို    ​ဖက္​လိုက္​ၿပီး    ​ခင္​မြန္​၏    ​ႏို႕​ေလး​မ်ား​ကို    ​ဘယ္​ျပန္​ညာ​ျပန္    ​စို႕​လိုက္​ၿပီး    ​သူ​၏ ​ေဆာင့္​အ ား​ကို​လည္း    ​မ​ေလ်ာ့​ေစ​ပဲ    ​ခပ္​ျပင္း​ျပင္း    ​ေဆာင့္​ကာ​လိုး​ေန​၏။    ​ထို႕​ေၾကာင့္    ​ခင္​မြန္​သည္ ​သူ​မ​ေစာက္​ပတ္​၏    ​ထဲ​မွ    ​ေက်ာ္​ဦး​၏    ​လီး​ဒ​ဏ ္​ႏွင့္    ​ႏု႕ိ​စို႕​ေပး​ေန​ေသာ    ​ေက်ာ္​ဦး​၏    ​ပါး​စပ္​ဒ​ဏ ္​တို႕​ကို​ပါ ​ခံ​ေန​ရ​သည္​ျဖစ္​၍    ​ခင္​မြန္​ခ​မ်ာ    ​အ ိမ္​ေထာင္​သည္​ျဖစ္​ေပ​မယ့္    ​အ ​သာ​ေလး​မ်ား​ပင္
​တ​ဆတ္​ဆတ္    ​တုန္​ေအ ာင္    ​ေကာင္း​ေန​ရ​ေတာ့​၏။
‘ ‘ ​ဖြတ္    .    .    ​ႁပြတ္    .    .    ​အ င့္    .    .    ​ဟင္း    .    .    ​အ င္း    .    .    ​ႁပြတ္    .    .    ​ဖြတ္    .    .
​အ ​မ​ေလး    .    .    ​အ ​ကို​ရယ္    .    .    ​ဟင္း​ဟင္း    .    .    ’ ’
​မ​ၾကာ​မီ​မွာ​ပင္    ​ခင္​မြန္​ႏွင့္    ​ေက်ာ္​ဦး​တို႕​၏    ​တ​ကိုယ္​လုံး​သည္    ​အ ​ရ​သာ​မ်ား    ​အ ီ​စိမ့္​၍ ​လာ​ရ​ကာ    ​ေက်ာ္​ဦး​၏    ​စိတ္​ထဲ​တြင္    ​အ ား​မ​လို    ​အ ား​မ​ရ​ျဖင့္    ​ျဖစ္​ကာ    ​လာ​ရ​သ​ကဲ့​သို႕ ​ခင္​မြန္​၏    ​ကိုယ္​လုံး​ေလး​သည္​လည္း    ​လူး​ကာ    ​ပ်ံ​ကာ    ​တက္​လာ​ရ​ေတာ့​၏    ။ ​ထို​အ ​ခါ​တြင္​ေတာ့    ​ေက်ာ္​ဦး​သည္    ​ခင္​မြန္​၏    ​ကိုယ္​လုံး​ေလး​ေပၚ    ​တြင္    ​ေမွာက္​၍​ထား​ေသာ ​သူ​၏    ​ကိုယ္​လုံး​ၾကီး​ကို    ​ၾကြ​ကာ    ​ေက်ာ္​ဦး​၏    ​လက္​ႏွစ္​ဖက္​က    ​သူ​မ​၏ ​ခါး​ေလး​ကို    ​ဆြဲ​ကိုင္​၍    ​အ ား​ကုန္​ေဆာင့္​ကာ    ​လိုး​ေန​ေတာ့​သည္။ ‘ ‘ ​အ ​မ​ေလး    .    .    ​ဟင္း    ​ေကာင္း​လိုက္​တာ    ​အ ​ကို​ရယ္’ ’
​ေက်ာ္​ဦး​၏    ​ျပင္​ထန္​ေသာ    ​ေဆာင့္​လိုး​ခ်က္​မ်ား​ကို    ​ခင္​မြန္​က​လည္း    ​သူ​မ​၏ ​ဖင္​သား​ႀကီး​မ်ား​ကို    ​လူး​လူး    ​လွိမ့္​လွိမ့္​ျဖင့္    ​တန္​ျပန္​ေကာ့​ေပး​ရင္း    ​တ​ခ​ဏ ​ေလး​အ ​တြင္း​မွာ​ပင္ ​သူ​တို႕​ႏွစ္​ေယာက္​လုံး​သည္    ​တစ္​ခ်ီ​ၿပီး​သြား​ရ​ေတာ့​၏။    ​ထို​အ ​ခါ​တြင္​ေတာ့    ​ေက်ာ္​ဦး​က ​ျဗဳန္း​က​နဲ    ​ခင္​မြန္​၏    ​ကိုယ္​ေပၚ    ​ေမွာက္​ကာ    ​သူ​မ​၏    ​ကိုယ္​လုံး​ေလး​ကို    ​ၾကံဳး​၍ ​ဖက္​လိုက္​သ​လို    ​ခင္​မြန္​၏    ​ဖင္​သား​ႀကီး​မ်ား​က​လည္း    ​စား​ပြဲ​စြန္း​မွ    ​ၾကြ​ကာ ​ပင့္​ေျမွက္​ကာ    ​ေကာ့​ေပး​လိုက္​ေတာ့​၏။​ေသာက္​ေလ    ​ေသာက္​ေလ    ​ငတ္​မ​ေျပ    ​ဆို​တာ​မ်ိဳး​လို ​ေက်ာ္​ဦး​ႏွင့္    ​ခင္​မြန္​တို႕​က​ေတာ့    ​အ ​ေတြ႔​၏​ေနာက္​ကို    ​လိုက္​ပါ​ၾက​လိမ့္​ဦး​မည္​သာ    ​ျဖစ္​ေတာ့​၏
xxxxxxxxxxx
​ထို​ေန႕​က    ​ဘိုင္​စ​ကုပ္​႐ုံ​မွ​ထြက္​၍    ​တိ​ရိ​စာၦန္​႐ုံ၊    ​ေရြ​တွိ​ဂုံ​ဘု​ရား    ​စ​သည္​ျဖင့္    ​တင္​တင္​ပူ​ဆာ​ေသာ
​ေန​ရာ​မ်ား​သို႕    ​လိုက္​ပို႕​ခဲ့​ရ​ေသး​၏။    ​ဒီ​လို​ဆို​ေတာ့​လည္း    ​အ ​ေႏွာင္​အ ​ဖြဲ႔​မွ​လြတ္​လိုက္​ေသာ
​သ​မင္​ပ်ိဳ​မ​ေလး​၏    ​အ ​သြင္​ျဖင့္    ​စ​ကာ​ေတြ    ​တ​တြတ္​တြတ္    ​ေျပာ​ကာ ​က်ြန္​ေတာ္​၏    ​လက္​ေမာင္း​ကို​ဟီး​ေလး​ခို​လို႕    ​လိုက္​ပါ​ေတာ့​၏ ‘ ‘ ​မ​မ​ကို​လည္း    ​တင္​တင္    ​အ ား​နာ​တယ္    ​အ ​ကို႕​ကို​လည္း    ​ခ်စ္​တယ္
​ဒုက္​ခ​ပါ​ပဲ    ​တင္​တင္    ​ေသ​ပစ္​လိုက္​ရင္​ေအ း​မယ္    ​ထင္​တယ္’ ’ ‘ ‘ ​ေဟာ    ​ေျပာ​ရင္း    ​ဆို​ရင္း    ​မိုက္​လာ​ၿပီ    ​ဒီ​က    ​ျပန္​ၾက​ရင္    ​အ ​ကို ​မီး​စင္​ၾကည့္​ၿပီး​ေန​ၾက​မယ္    ​ဟုတ္​လား’ ’
‘ ‘ ​အ ​ကို​လဲ    ​တင္​တင္​ကို    ​ဂ​႐ု​စိုက္​ပါ​ေနာ္    ​တင္​တင္    ​အ ​ကို႕​ရင္​ခြင္​ထဲ​မွာ​ပဲ ​ေန​ခ်င္​တယ္    ​အ ​ကို႕​ကို    ​တင္​တင္    ​သိပ္​ခ်စ္​တာ​ပဲ’ ’
‘ ‘ ​ေအ း​ပါ    ​စိတ္​မ​ေကာင္း    ​မ​ျဖစ္​ပါ​နဲ႕​ေတာ့    ​ခ​ေလး​ရယ္    ​ျဖစ္​သ​မ်ွ    ​အ ​ေၾကာင္း​ေပါ့ ​သူ႕​ဖူး​စာ​ပါ​တ့ဲ    ​အ ​တိုင္း​ေပါ့    ၊    ​အ ​ကို​လည္း    ​တင္​တင္​ကို    ​သိပ္​ခ်စ္​တယ္၊ ​မ​သင့္​ေတာ္​တဲ့    ​ကိ​စၥ ​မို႕​သာ    ​အ ​ကို    ​စဥ္း​စား​ေန​ရ​တာ’ ’
‘ ‘ ​အ ​ဟုတ္​လား    ​အ ​ကို    ​တင္​တင္    ​ဝမ္း​သာ​လိုက္​တာ    ​အ ​ကို​နဲ႕    ​အ ​မ    ​ထား​ရာ​က ​တင္​တင္    ​ေန​ပါ့​မယ္    ​တင္​တင့္​ကို    ​မ​စိမ္း​ကား​ပါ​နဲ႕​ေနာ္’ ’
​တင္​တင္​မွ    ​က​ႏြဲ႔​က​လ်​ႏွင့္    ​သ​နာ​စ​ဖြယ္    ​ေျပာ​သ​ျဖင့္    ​က်ြန္​ေတာ့္​ရင္​မွာ    ​ဆို႕​နင့္​၍    ​သြား​၏။ ​ည​ေန    ​ငါး​နာ​ရီ​ေလာက္​တြင္    ​အ ိမ္​သို႕​ျပန္​လာ​ၾက​ေသာ​အ ​ခါ    ​တင္​တင္​ကို​သာ    ​အ ိမ္​သို႕ ​ျပန္​လြတ္​၍    ​က်ြန္​ေတာ္​က    ​လမ္း​ထိပ္    ​အ ​ရက္​ဆိုင္​တြင္​ဝင္​၍    ​က်န္​ခဲ့​၏။ ​အ ​ရက္​ဆိုင္    ​ဝင္​ထိုင္​ၿပီး​၍    ​ခ​ဏ ​ၾကာ​မွ    ​က်ြန္​ေတာ္​၏    ​မိန္း​မ    ​အ ​မြန္​သည္    ​ဆိုက္​ကား​ျဖင့္ ​အ ိမ္​ဖက္​သို႕    ​ျပန္​သြား​သည္​ကို    ​အ ​မွတ္​မ​ထင္    ​လွမ္း​၍    ​ျမင္​လိုက္​ရ​ေလ​၏။
xxxxxxxxxx
​ျဖစ္​ပ်က္​ခဲ့​သည္​မွာ    ​ယ​ခု​ဆို​လ်ွင္    ​တစ္​လ​ပင္    ​ေက်ာ္​ခဲ့​ေပ​ၿပီ။    ​က်ြန္​ေတာ္    ​အ ​ရက္​မူး​၍​လာ​လ်ွင္ ​က်ြန္​ေတာ့္​၏    ​ဇ​နီး    ​အ ​မြန္​အ ား    ‘ ‘ ​ေဟ့    ​ငါ    ​မိန္း​မ​တစ္​ေယာက္    ​ေတြ႔​ေန​တယ္​ကြာ    ​အ ဲ​ဒါ ​မ​ယူ​လို႕    ​မ​ျဖစ္​ေတာ့​ဘူး    ​မင္း    ​အ ​တူ​တူ    ​ေန​ရ​မယ္​ေနာ္’ ’    ​အ ​စ​ရွိ​သ​ျဖင့္    ​ေျပာ​သ​လို​လို​ျဖင့္ ​ေသြး​တိုး​စမ္း​ရာ    ​အ ​ရာ​ရာ​တြင္    ​က်ြန္​ေတာ့္    ​အ ​လို​ကို​သာ    ​လိုက္​၍    ​အ ​ၾကိဳက္​ကို    ​ေဆာင္​တတ္​ေသာ ​အ ​မြန္​သည္    ​ခ်က္​ခ်င္း​ပင္    ​အ ​သြင္​အ ​ျပင္    ​ေျပာင္း​သြား​ကာ    ‘ ‘ ​ဟင္း    ​ဘာ​ရ​မ​လဲ    ​အ ​တူ​တူ    ​ေန​ဖို႕​မ်ား​ေတာ့
​ေ၀း​လိုက္​တာ၊    ​အ ​မြန္႕​ကို    ​မ​ခ်စ္​ရင္    ​ကြာ​ၿပီး    ​ခ်စ္​တဲ့​သူ​ကို    ​ယူ​ေပါ့    ’ ’ ​ဟု    ​ခါး​ခါး​သီး​သီး​ပင္    ​ျငင္း​သ​ျဖင့္    ​သူ႕​ကို​ပင္    ​မ​နည္း    ​ေခ်ာ့​ေမာ့​ရ​ျပန္​သည္။ ​အ ​မြန္​ေရာ    ​ေယာက္​ခ​မ​ႀကီး​က​ပါ    ​က်ြန္​ေတာ္​ႏွင့္    ​တင္​တင္​ကို    ​ခ်ြင္း​ခ်က္​မ​ရွိ    ​စိတ္​ခ်​ေန​၏။ ​က်ြန္​ေတာ္​၏    ​ဇ​နီး    ​ခင္​မြန္​က​လည္း    ​ဒီ​ရက္​ေတြ​ၾကား​တြင္    ​အ ိမ္​ကပ္​သည္​ဟူ​၍​ပင္​မ​ရွိ။ ​အ ​ျပင္​ထြက္​တာ    ​မ်ား​ေန​၏။    ​ယ​ခု    ​တစ္​လ​ေက်ာ္​ကာ​လ​အ ​တြင္း    ၄-၅    ​ႀကိမ္​မ်ွ    ​က်ြန္​ေတာ္​ႏွင့္ ​တင္​တင္​တို႕    ​ႏွစ္​ေယာက္​တည္း    ​အ ိမ္​မွာ    ​ထား​ခဲ့​သ​ျဖင့္    ​ထို​အ ​ခြင့္​အ ​ေရး​မ်ိဳး​ကို    ​တမ္း​တ​ေန​ေသာ ​တင္​တင္​သည္    ​လူ​လစ္​လ်ွင္    ​လစ္​သ​လို    ​က်ြန္​ေတာ္​၏    ​ရင္​ခြင္​တြင္း​သို႕    ​ေျပး​ဝင္​ကာ    ​က​ႏဲြ႔​က​ရ ​တြတ္​တီး​တြတ္​တာ    ​သ​နား​ဖြယ္​ရာ    ​ငို​တစ္​ခါ    ​ရီ​တစ္​လွည့္    ​ခ်စ္​ဋီ​ကာ    ​ဖြဲ႔​ေတာ့​၏။ ​ရ​ဟ​ႏၱာ​လည္း    ​မ​ဟုတ္၊    ​ႏြား​လည္း    ​မ​ဟုတ္​ေသာ    ​က်ြန္​ေတာ္​က    ​တင္​တင္​ႏွင့္    ​မွား​ၿပီး​ရင္း ​မွား​ရင္း​ျဖစ္​ကာ    ​ႏွစ္​ေယာက္​စ​လုံး​သည္​လည္း    ​တစ္​ေယာက္​ကို ​တစ္​ေယာက္    ​စြဲ​လန္း​စြာ​ျဖင့္    ​အ ​ခ်စ္​ေတြ    ​ပို​ကာ​ေန​ခဲ့​ရ​ေတာ့​၏
​အ ​ပ်က္​ပ်က္​ႏွင့္    ​ႏွာ​ေခါင္း​ေသြး    ​ထြက္​ေခ်​ၿပီ။    ​တင္​တင္​ကား    ​ဘယ္​သို႕​မ်ွ    ​ေျဖာင္း​ဖ်​၍    ​ရ​ေတာ့​မည္​မ​ဟုတ္​ေပ။
​ယ​ခု​အ ​ခ်ိန္​မွ    ​က်ြန္​ေတာ္​က    ​သိပ္​တား​ေန​ျပန္​ရင္​လည္း    ​သိပ္​မ​ဟုတ္​ေတာ့​ေခ်။
​က်ြန္​ေတာ္    ​မွား​ယြင္း​ေပး​ခဲ့​မိ​ေသာ    ​ဓါတ္​ပုံ​စာ​အ ုပ္​ႀကီး​ကို    ​အ ​သက္    ၁၈    ​ႏွစ္​ေက်ာ္​မ်ွ​သာ    ​ရွိ​ေသး​ေသာ ​တင္​တင္​က    ​ရႈ​ေဒါင့္    ​အ ​မ်ိဳး​မ်ိဳး​မွ    ​ၾကည့္​ကာ    ​ကိ​ေလ​သာ​ကာ​မ    ​ရာ​ဂ​စိတ္​ေတြ    ​ထ​ၾကြ​ေသာင္း​က်န္း​လာ​ပုံ​ရ​၏။ ​ေနာက္​တြင္    ​က်ြန္​ေတာ္​ႏွင့္    ​ပတ္​သက္​၍    ​စိတ္​ကူး​ယဥ္​လာ​ပုံ​ရ​သည္။    ​စိတ္​ကူး​ယဥ္​ယဥ္​ျဖင့္
​လင္​စုံ​မ​ယား​ဖက္    ​အ ိပ္​စက္​ေသာ    ​က်ြန္​ေတာ္​၏    ​အ ိပ္​ယာ​ေပၚ    ​ဝယ္ ​က်ြန္​ေတာ္    ​ျပန္​အ ​လာ​ကို    ​မွန္း​ကာ​လာ​၍    ​အ ိပ္​ေန​ေတာ့​သည္။
​ျပန္​ေရာက္​လာ​ေသာ    ​က်ြန္​ေတာ္​က​လည္း    ​အ ​မူး​သ​မား​တို႕    ​ထုံး​စံ​အ ​တိုင္း    ​မိန္း​မ​ကို    ​က​လိ​ေတာ့​၏။ ​တင္​တင္​မွာ    ​ေသြး​သား​ေတာင့္​တ​ခိုက္​ျဖစ္​၍    ​ဘာ​တစ္​ခု​မ်ွ​မ​ေျပာ    ၊
​က်ြန္​ေတာ္​၏    ​ဇ​နီး    ​အ ​သြင္    ​ေဆာင္​ေန​လိုက္​ေသး​၏။
​ယ​ခု​မွာ​ကာ    း    ​တင္​တင္​သည္    ​ဖို​သ​တၱ​ဝါ​၏    ​အ ​ထိ​အ ​ေတြ႔​ဝယ္    ​နစ္​ေျမာ​ရင္း    ​အ ​႐ူး​အ ​မူး ​ျဖစ္​ေန​ရွာ​ေခ်​၏။    ​က်ြန္​ေတာ္​က    ​သူ႕​အ ​လို​ကို    ​လိုက္​၍    ​အ ​ၾကိဳက္​ေဆာင္​ႏိုင္​ေအ ာင္    ​ေရွ႕​ဆက္​မည္​သို႕ ​စီ​စဥ္​ရ​မည္​လဲ    .    .    .    . ​က်ြန္​ေတာ္​သည္    ​ေရွ႕​ဆက္​ရ​မည့္    ​ခ​ရီး​အ ​တြက္    ​စိတ္​ေလး​ကာ    ​ေခါင္း​ရႈပ္​တိုင္း ​အ ​ရက္​ကို​သာ​လ်ွင္    ​ဖိ​ေသာက္​လ်ွက္​ရွိ​၏။    ​က်ြန္​ေတာ့္​တြင္    ​ထြက္​ေပါက္    ​တစ္​ခု​ေတာ့    ​ရွိ​ရ​ေပ​မည္    ။ ​အ ​နည္း​ဆုံး    ​က်ြန္​ေတာ့္​အ ​ျဖစ္​ကို    ​ဖြင့္​ဟ​တိုင္​ပင္​၍    ​ေဆြး​ေႏြး​ႏိုင္​သည့္    ​သူ​တစ္​ဦး​ေတာ့    ​ရွိ​ရန္​လို​အ ပ္​ေပ​သည္။
​က်ြန္​ေတာ္​၏    ​ဆ​ရာ    ​ဦး​အ ုံး​ခင္​ကို    ​သ​တိ​ရ​မိ​၏။    ​သူ​အ ​လုပ္​မွ    ​ပင္​စင္    ​ယူ​သြား​သည္​မွာ ​ငါး​ႏွစ္​ခန္႕​မ်ွ    ​ရွိ​ၿပီ​ျဖစ္​၏။    ​က်ြန္​ေတာ္​သည္​ပင္​လ်ွင္    ​သူ​ႏွင့္    ​မ​ေတြ႔​သည္​မွာ    ၂    ​ႏ်စ္​ေက်ာ္​မ်ွ​ရွိ​ၿပီ​ျဖစ္​၏။ ​က်ြန္​ေတာ္​သည္    ​အ ​ရင္​က    ​ေရာက္​ခဲ့​ဖူး​ေသာ    ​ဆ​ရာ    ​ဦး​အ ုံး​ခင္​၏    ​အ ိမ္​သို႕    ​ထြက္​လာ​ခဲ့​ေတာ့​၏။
xxxxxxxxxx
‘ ‘ ​ေဟာ    ​ဆန္း​ျမင့္    ​ဘယ္​က​လွည့္​လာ​လဲ    .    .    .    ’ ’
‘ ‘ ​ဒီ​ကို​ပါ​ပဲ    ​ဆ​ရာ’ ’
‘ ‘ ​မင္း    ​အ ိမ္​ေထာင္​က်​ေန​ၿပီ​ဆို    ​အ ​ခု​ဘယ္​မွာ​ေန​လဲ’ ’
‘ ‘    .    .    .    .    ’ ’
‘ ‘ ​ဟာ    ​အ ​ေတာ္​ပဲ    ​မင္း​သူ႕​ကို​သိ​လား’ ’
​ဆ​ရာ​ေျပာ​လိုက္​ေတာ့​မွ    ​အ ​နား​တြင္    ​ထ    ိင္​ေန​ေသာ    ​မိန္း​က​ေလး​ကို    ​ၾကည့္​မိ​၏။    ​မိန္း​က​ေလး​မွာ    ​ငို​ထား​ပုံ​ရ​၏။
‘ ‘ ​ဒါ    ​ဆ​ရာ့    ​တူ​မ    ​အ ​ႏွင္း    ​မို႕​လား’ ’
‘ ‘ ​ဟုတ္​တယ္ ​ဆန္း​ျမင့္ . . ​သူ႕​ေယာက္်ား​က ​ငယ္​ရည္း​စား​နဲ႕ ​ျပန္​ဆက္​မိ​ၿပီး ​ေဖါက္​ျပန္​ေန​လို႕​ကြာ ၊ ​အ ဲ​ဒါ ​မိန္း​မ​ခ်င္း​ေတြ႔​ၿပီး ​အ ​ႏွင္း​က ​ေဆြး​ေႏြး​ဖို႕ ​ငါ့​ကို ​လာ​တိုင္​ပင္​တာ . . ​အ ​ခု ​အ ​ဆင္​ေျပ​ခ်င္​ေတာ့ ​အ ​ႏွင္း ​ေယာက္်ား​နဲ႕ ​ျဖစ္​တဲ့ ​မိန္း​က​ေလး​က ​မင္း​တို႕​ရပ္​ကြက္​ထဲ​မွာ​ပဲ ​ေန​တာ ​လိပ္​စာ ​အ ​တိ​အ ​က်​ေတာ့ ​မ​သိ​ရ​ေသး​ဘူး​ကြ ၊ ​အ ဲ​ဒါ​ကြာ ​ဆန္း​ျမင့္ ​မင္း​က ​စုံ​စမ္း​ၿပီး ​မိန္း​မ​ခ်င္း​ေတြ႔​လို႕​ရ​ေအ ာင္ ​မင္း​ပဲ ​စီ​စဥ္​ေပး​လိုက္​ပါ​ကြာ’ ’
‘ ‘ ​အ ဲ​ဒီ    ​မိန္း​က​ေလး    ​နာ​မည္​က    ​ဘယ္​သူ​ပါ​လဲ    ​ဆ​ရာ’ ’
‘ ‘ ​မိ​ႏွင္း    ​နင့္​အ ​ကို​ကို    ​ေျပာ​ျပ​လိုက္​ေလ    .    .    ’ ’
‘ ‘ ​မ​ခင္​မြန္​လို႕    ​ေခၚ    ​ပါ​တ    ယ္    ​အ ​ကို    ​အ ​ႏွင္း​ကို    ​ကူ​ညီ​ပါ    ​အ ​ကို​ရယ္​ေနာ္’ ’
‘ ‘ ​ဟင္    .    .    .    .    .    ’ ’ ​က်ြန္​ေတာ္​၏    ​ေခါင္း​ထဲ​တြင္    ​မိုက္​က​နဲ​ပင္    ​တစ္​ခ်က္​ျဖစ္​သြား​ရ​ေလ​ေတာ့​သည္    ။
​ၿပီး​ပါ​ၿပီ