ေနာက္ဆုံးအခ်ိန္တြင္ေတာ့ အေပၚထပ္သုိ႔ရာဇာေရာက္ခဲ့သည္။
အဘေရာက္ေနတာၾကာျပီလားျပဳံးေမ ာင္။
ရာဇာက အခန္းေပါက္မွာ ေစာင့္ေနတဲ့ျပဳံးေမာင္ကုိ ေမးလုိက္ပါတယ္။
ၾကာျပီ ဗုိလ္ၾကီး တစ္နာရီေလာက္ရွိျပီ။
ရာဇာေရာက္လာျပီလား ၀င္ခဲ့။
ရာဇာက အနည္းငယ္တြန္႔ေက်ေနေသာ ယူနီေဖာင္းကုိ လက္ျဖင့္ ၾကည့္ေကာင္းေအာင္
ျပဳျပင္လုိက္ျပီး အခန္းတြင္းသုိ႔၀င္ျပီးအေလးျပဳလုိက္သည္။
စားပြဲေနာက္က ဆုံလည္ထုိင္ခုံမွာထုိင္ေနေသာ ပုဂၢဳိလ္ၾကီးက
စားပြဲေရွ႕မွာ ခ်ထားေသာထုိင္ခုံကုိညႊန္ျပလုိက္ျပီး။
လာ ရာဇာ ထုိင္။
ျပဳံးေမာင္ေရ အခန္းတံခါးကုိပိတ္လုိက္ျပီး ေလွခါးအတက္မွာသြားေစာင့္လုိက္။
ဘယ္ဧည့္သည္လာလာ ေအာက္ထပ္ကဘဲေစာင့္ခုိင္းၾကားလား။
ဟုတ္…အဘ…
ျပဳံးေမာင္ကတံခါးကုိေစ့လုိက္ျပီး ေလွခါးဘက္ကုိထြက္သြားပါတယ္။
ဗုိလ္ျပဳံးေမာင္ရဲ႕ ရႈးဖိနပ္သံတစ္ေဒါက္ေဒါက္က ေ၀းကြာသြားျပီး
ေလွကားရင္းမွာ ရပ္သြားသံကုိၾကားလုိက္ရပါတယ္။
ရာဇာ ကေတာ့ စိတ္လႈပ္ရွားေနပါတယ္။ နယ္မွာတာ၀န္က်ေနတဲ့သူ႔ကုိ
ဒီကုိေခၚျပီဆုိကတည္းကသူ႔ကုိ အထူးတာ၀န္တစ္ရပ္ေပးေတာ့မယ္ဆုိတာသိေနပါတယ္.။
တကယ္ေတာ့ ရာဇာဟာ အထူးေလ့က်င့္ထားတဲ့တပ္ဖြဲ႔၀င္တစ္ေယာက္ပါ။
အသက္က (၂၅)၀န္းက်င္ျဖစ္ေပမဲ့ သူ႔ရဲ႕ထူးခြ်န္မႈေတြၾကိဳးစားမႈေတြေၾကာင့္
အထူးတပ္ဖြဲ႕ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ရာထူးတုိးခဲ့တာပါ။
ေရွ႔မွာထုိင္ေနတဲ့ပဂၢိဳလ္ၾကီးက သူ႔ေရွ႕ကဖုိင္တြဲတစ္ထပ္ၾကီးကုိေပးလုိက္ျပီး
ကဲ ဗုိလ္ၾကီးရာဇာ..ဒီထဲမွာ အမႈနဲ႔ပတ္သက္တဲ့အခ်က္အလက္ေတြအကုန္ပါပါတယ္။
ဒီတာ၀န္ကုိစီအုိင္ဒီကေနစုံစမ္းဖုိ႔ခဲယဥ္းေနတာေၾကာင့္ ဒုိ႔အဖြဲ႔ကုိ အကူအညီေတာင္းခဲ့တာပါ။
အေရးလဲၾကီးတယ္….စုံစမ္းေနစဥ္ကာလအတြင္းမွာ
တစ္ခုခုျဖစ္ခဲ့ရင္ မင္းဆက္သြယ္ႏုိင္ေအာင္စီစဥ္ေပးထားပါတယ္။
အမႈကုိေတာ့ မေပၚေပၚေအာင္စုံစမ္းပါ။
မင္းအရည္အခ်င္းေတြကုိ သိျပီးသားျဖစ္လုိ႔ မင္းကုိယုံယုံၾကည္ၾကည္နဲ႔
တာ၀န္ေပးတာပါ။
ယုံၾကည္မႈနဲ႔ထုိက္တန္တဲ့ရလာဒ္ကုိမင္းျပႏုိင္လိမ့္မယ္လုိ႔ ကုိယ္ယုံၾကည္တယ္။
ဘာတင္ျပစရာရွိေသးလဲ.။
မရွိပါဘူး အဘ။
ေအးေအး…မင္းလုိအပ္တဲ့ ကိစၥေတြစီစဥ္စရာရွိတာေတြအတြက္
လုိအပ္တာေတြကုိ ဗုိလ္ျပဳံးေမာင္က စီစဥ္ေပးလုိက္မယ္။
ဟုတ္..အဘ
ရာဇာက ထုိင္ရာမွထလုိက္ျပီး…အေလးျပဳလုိက္ကာ အခန္းျပင္ဘက္သုိ႔ထြက္ခဲ့ေတာ့သည္။
ၾကီးေလးေသာ တာ၀န္တစ္ရပ္က သူ႔ေခါင္းေပၚေရာက္ေနျပီျဖစ္သျဖင့္
ရင္ထဲပင္ေလးလာမိသည္။
ဗုိလ္ျပဳံးေမာင္က ..ဗုိလ္ၾကီးအဆင္ေျပခဲ့ရဲ႔လား။
အင္း…လုိ႔ဘဲသူတုိးတုိးေလးေျပာလုိက္သည္။
ေအာက္ထပ္ကုိျပန္ဆင္းလာခဲ့ျပီး ကားပါကင္တြင္ရပ္ထားေသာ
သူ႔ကားကုိ ထုတ္ကာ သူတည္းခုိေနေသာ ဟုိတယ္သုိ႔ျပန္ခဲ့သည္။
ဟုိတည္က အခန္းထဲေရာက္မွ သူ႔ကုိေပးလုိက္ေသာ
အမႈတြဲကုိသူေအးေအးေဆးေဆးဖတ္ရဦးမည္။
ေခါင္းထဲညွီးေငြ႕ေငြ႔ျဖစ္လာသျဖင့္ ကားေမာင္းရင္း သီခ်င္းဖြင့္နားေထာင္လုိက္သည္။
သီခ်င္းကကားထဲတြင္ ပ်ံ့လြင့္လာသည္….
ဗုိလ္ၾကီးရာဇာတစ္ေယာက္ကေတာ့ ခုနကအမႈကိစၥကုိ ေခတၱခဏေတာ့
ေမ့သြားေခ်ျပီ.။ သူအင္အားျပည့္ေအာင္အနားယူဦးမည္.။
ျပီးလ်ွင္ေတာ့… သူ႔ကုိတာ၀န္ေပးအပ္ထားသည့္ေနရာသုိ႔။
ကြ်န္းသာယာ.အပန္းေျဖစခန္း။
ျမိတ္ျမိဳ႕မွသြားလ်ွင္ ေရမုိင္(၁၅၀)ေက်ာ္တြင္ရွိေသာ ကြ်န္းတစ္ကြ်န္းေပၚတြင္ဖြင့္လွစ္ထားသည္။
ဖြင့္လွစ္ထားတာၾကာျပီျဖစ္ေသာ္လည္း..
ကြ်န္းေပၚတြင္ ဟုိတယ္တစ္ခုတည္းဖြင္လွစ္ထားသည္ကတစ္ေၾကာင္း။
ဖုန္းလုိင္းကလည္းမိတစ္ခ်က္မမိတစ္ခ်က္။
လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရးက တစ္ပတ္တစ္ခါတည္း အဆုိပါကြ်န္းသုိ႔
သေဘၤာငယ္တစ္စီးသာ အသြားအျပန္ရွိသည္ကတစ္ေၾကာင္းေၾကာင့္
သြားလုိသူမ်ားအေနျဖင့္ သြားေရလာေရးလြယ္ကူေသာ အျခားကြ်န္းမ်ားသုိ႔သာ
သြားေရာက္ေလ့ရွိၾကသည္။.
ဒီေန႔ေတာ့ တနဂၤေႏြေန႔။ ထုိကြ်န္းသုိ႔ ျမိတ္မွ သေဘၤာထြက္သည့္ေန႔။
ရာဇာကဆိပ္ခံေဘာတံတားေပၚမွသေဘၤာေပၚတုိ႔တက္လုိက္သည္။
သေဘၤာ အငယ္စားေလးပင္။
ခရီးသည္က စုစုေပါင္း သူႏွင့္မွ(၇)ေယာက္သာ။
သူတစ္ေယာက္တည္း သူစိမ္း။
က်န္ေသာ(၆)ေယာက္က သူငယ္ခ်င္းအုပ္စုတစ္စု။
အသက္ (၂၀)ေက်ာ္၀န္းက်င္ လူငယ္(၆)ေယာက္။
မိန္းကေလး(၃)ေယာက္၊ ေယာက်ၤားေလး(၃)ေယာက္။
သေဘၤာက ထုိကြ်န္းမွဟုိတယ္ပုိင္ရွင္၏ သေဘၤာဟုသိရသည္။
အလုပ္သမားက (၂)ေယာက္ မာလိန္မွဴးကတစ္ေယာက္။
ကဲ….သြားၾကရေအာင္….
သေဘၤာမာလိန္မွဴးျဖစ္ဟန္တူသည့္အဘုိးၾကီးက
ေက်ာက္ဆူးၾကိဳးကုိျဖဳတ္လုိက္ျပီး….သေဘၤာကုိကမ္းမွခြာလုိက္သည္။
သေဘၤာက ကြ်န္းသာယာဆီသုိ႔ စတင္ထြက္ခြာေခ်ျပီ။
ရာဇာလည္း ပတ္၀န္းက်င္ကုိ ေငးေမာၾကည့္ေနမိသည္.။
ဘယ္ေနရာၾကည့္ၾကည့္ေရျပင္မ်ားသာ။
ကြ်န္းသာယာမွာ သူစုံစမ္းရမည့္ေနရာကား ကြ်န္းသာယာမွာရွိသည္။
လြန္ခဲ့ေသာ (၂)ႏွစ္က ကြ်န္းသာယာတြင္ လူေပ်ာက္မႈတစ္ခုျဖစ္ပြားခဲ့သည္။
တကၠသုိလ္ေက်ာင္းသားလူငယ္တစ္စုထုိကြ်န္းသာယာသုိ့ခရီးထြက္ခဲ့ၾကသည္။
အေပ်ာ္ေလ့လာေရးခရီးေပါ့။
ုထုိခရီးစဥ္တြင္ ၀င္မီ ဆုိေသာ ေကာင္မေလးကား မုိးသည္းထန္စြာရြာသြန္းသည့္
ညတစ္ညတြင္ေပ်ာက္ဆုံးသြားခဲ့သည္။
ကြ်န္းအႏွံ႔ပုိက္စိတ္တုိက္လုိက္ရွာေသာ္လည္းမေတြ႔ဟုဆုိသည္။
က်န္ခဲ့ေသာလူငယ္မ်ားကုိေမးေသာ္လည္း သူတုိ႔လည္းမသိ။
ထုိညကမုိးရြာေနသျဖင့္ ကုိယ့္အခန္းကုိယ္အိပ္ေနၾကျပီး
၀င္မီေပ်ာက္ဆုံးသြားတာကုိမသိလုိက္ဟုဆုိၾကသည္။
ထုိ ၀င္မီ ဆုိေသာေကာင္မေလးကား သူေဌးၾကီးတစ္ဦး၏သမီး။
တစ္ဦးတည္းေသာသမီး။
ဘာေတြျဖစ္လုိ႔ျဖစ္ခဲ့သည္ဆုိတာကုိ သူ႔အေဖကသိလုိေနသည္။
အၾကီးပုိင္းမ်ားႏွင့္ အဆက္အသြယ္ရွိသျဖင့္ သူမအေၾကာင္း အမ်ဳိးမ်ဳိးစုံစမ္းၾကေသာ္လည္း
မထူးျခား။ ထူးျခားသည္က ၀င္မီ တည္းသြားေသာ အခန္းတြင္
ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္း ေသြးလက္၀ါးရာ တစ္ခုေပၚေပၚလာသည္ဆုိေသာသတင္း။
ျပီးေတာ့ ထုိဟုိတယ္တြင္ ည(၁၂)နာရီခန့္႔ အခန္းတံခါးမ်ားကုိ ေခါက္သျဖင့္
တံခါးဖြင့္ၾကည့္လ်ွင္အရိပ္တစ္ခုျဖတ္ေျပးသြားတာျမင္ရျပီး
လုိက္ၾကည့္လ်ွင္ဘာမွမေတြ႔ရဘူးဆုိေသာသတင္းပင္။
၀င္မီ နဲ႔အတူသြားေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားသည္ ႏွစ္တုိင္းဒီလုိအခ်ိန္ေရာက္လ်ွင္
သူတုိ႔ဖုန္းတြင္ Message တစ္ခု၀င္ျပီး ကြ်န္းေပၚသုိ့စုသြားတတ္ၾကသည္
ဆုိေသာသတင္းကုိ ရခဲ့သည္။
ယခုသေဘၤာေပၚတြင္သူျမင္ေနရေသာ လူငယ္(၆)ေယာက္ကား
၀င္မီ ဆုိေသာ ေပ်ာက္ဆုံးေနသည့္ မိန္းကေလး၏ သူငယ္ခ်င္းမ်ားျဖစ္သည္ကုိ
ရာဇာတစ္ေယာက္ သိထားျပီးသားျဖစ္ေပေတာ့သည္။
ေရလမ္းခရီးျဖစ္ေသာေၾကာင့္ခရီးကအနည္းငယ္ေတာ့ေႏွးသည္။
ရာဇာလည္းကုန္းပတ္ေပၚသုိ႕ခဏတက္ခဲ့သည္။
ခုနကလူငယ္အုပ္စုထဲမွ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္က ကုန္းပတ္ေပၚမွာ
သူ႔ထက္အရင္ေရာက္ႏွင့္ေနသည္။
အဟမ္း..ရာဇာေခ်ာင္းတစ္ခ်က္ဟန္႔လုိက္သည္။
ေကာင္မေလးက အနည္းငယ္ျပဳံးုျပလုိက္သည္။
ဒီကညီမေလးတုိ႔ကကြ်န္းသာယာသြားၾကမလုိ႔လား…။
ဟုတ္အကုိ….ညီမတုိ႔ကႏွစ္တုိင္းကြ်န္းသာယာသြားေနက်ေလ။
ေၾသာ္…။
ဒီကအကုိကအလည္ဘဲလား။။
ဆုိပါေတာ့ ညီမေရ။ အကုိ႔နာမည္ကရာဇာပါ။
ဟုတ္.ညီမနာမည္က စုိးစိုးေ၀ပါရွင့္..။
ဒါနဲ႔အကုိက ကြ်န္းသာယာကုိ ဘာကိစၥ
ရန္ကုန္ကပါ……။ ကြ်န္းသာယာကုိမေရာက္ဖူးလုိ႔။
ျပီးေတာ့ အဲ့ကြ်န္းကသာယာတယ္လုိ႔ေျပာၾကလုိ႔ေလ..။
အပန္းေျဖရင္းလာခဲ့တာ။
ဟင္.စုိးစုိးေ၀.ေကာင္မေလးမ်က္ႏွာကအံ့ၾသသြားေသာမ်က္ႏွာ။
အကုိ႔ကုိကြ်န္းသာယာက သာယာတယ္လုိ႔ဘယ္သူကေျပာတာလဲ…။
အင္း…အကုိ႔မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ကေျပာတာပါ။
ဒါဆုိရင္ေတာ့ အကုိညာခံလုိက္ရျပီ…
အဲ့ကြ်န္းကေလ….။
အဲ့ကြ်န္းကဘာျဖစ္လုုိ႔လဲ ညီမေလးရဲ႕။
ဟုိ..ဟုိ…ေကာင္မေလးက တစ္ခုခုကုိထိတ္လန္႔ေနေသာပုံစံ။
ဟဲ့…စုိးစုိး နင္ကဒီကုိေရာက္ေနတာကုိး…။
စုိးစုိးေ၀ရဲ႔ ပုခုံးကုိပုတ္ရင္း ေျပာလုိက္ေသာေကာင္မေလးတစ္ေယာက္။
ေနာက္မွာ ေယာက်ၤားေလးတစ္ေယာက္လဲပါေသးသည္။
လန္႔လုိက္တာ ရုိစီရယ္…အသံမေပးဘာမေပးနဲ႔။
ခစ္ခစ္…နင္ကသာယာေနတာကုိးဟ။
အုိ…စုိးစုိးေ၀ အနည္းငယ္ေတာ့ရွက္သြားဟန္တူသည္..မ်က္ႏွာေလးနီသြားသည္။
နင္ကလဲဟာ..ဒီကအကုိကုိအားနာစရာ…။
ဟိဟိ..ေဆာရီးေနာ္..အကုိ ညီမတုိ႔ကစေနက်မုိ႔လို႔။
ရပါတယ္ဗ်ာ..
ရာဇာကေဆးလိပ္ဗူးကုိထုတ္ရင္း ေဆးလိပ္တစ္လိပ္ကုိထုတ္ဖြာလုိက္သည္။
ေနာက္မွ ပါလာေသာ ေယာက်ၤားေလးကုိ…တစ္လိပ္လွမ္းေပးရင္း။
ဒီကညီေလးေဆးလိပ္ေသာက္တတ္လား.။
ထုိေကာင္ေလးက ေဆးလိပ္ကုိယူလုိက္ျပီး…
ဟုတ္..ေက်းဇူးအကုိ။
ကြ်န္ေတာ့္နာမည္ ေမာင္ေမာင္ပါ အကုိ။
စုိးစုိးေ၀ႏွင့္ ရုိစီတုိ့ကား ကုန္းပတ္တစ္ဖက္ကုိသြားျပီး စကားေျပာေနၾကသည္။
ေမာင္ေမာင္ႏွင့္ရာဇာလည္းစကားတေျပာေျပာျဖင့္ ရင္းႏွီးသြားၾကသည္။
အမွန္တကယ္ေတာ့ ရာဇာက သူတုိ႔နာမည္ေတြအားလုံးကုိသိျပီးသားျဖစ္သည္။
ေကာင္မေလး(၃)ေယာက္နာမည္က စုိးစုိးေ၀၊ ရုိစီ၊ ႏြယ္သာကီ၊
ေယာက်ၤားေလး(၃)ေယာက္နာမည္က ေမာင္ေမာင္၊ သာထက္၊ နုိင္မင္းဆုိတာ
သူအားလုံးသိျပီးသားျဖစ္သည္။
သူတုိ႔ႏွင့္ပတ္သက္သည့္ အခ်က္အလက္မ်ားအားလုံးကုိလဲ
စုံစမ္းစုေဆာင္းထားျပီးသားျဖစ္သည္။
သူတုိ႔လူငယ္အားလုံးသည္ လြန္ခဲ့ေသာ(၂)ႏွစ္က ကြ်န္းသာယာမွာေပ်ာက္ဆုံးသြားခဲ့ျပီး
ယေန့အခ်ိန္ထိရွာမေတြ႔ခဲ့ေသာ ၀င္မီဆုိသည့္ေကာင္မေလး၏ သူငယ္ခ်င္းမ်ား
ျဖစ္ေနၾကသည္မဟုတ္ပါလား။
(ေမာင္ေမာင္)
အသက္(၂၃)ႏွစ္ခန္႔။
သူ၏ မိဘမ်ားက မုိင္းရႈးျမိဳ႕မွ ေက်ာက္သူေဌးမ်ား။
ရန္ကုန္တကၠသုိလ္မွ သတၱေဗဒျဖင့္ ဘြဲ႕ရထားသည္။
ယခု ရန္ကုန္တြင္ မုိဘုိင္းဖုန္းမ်ဳိးစုံ၊ လ်ွပ္စစ္ပစၥည္း ေရာင္းသည့္ ဆုိင္ၾကီးတစ္ဆုိင္ဖြင့္ထားသည္။
(သာထက္)
အသက္(၂၃)ႏွစ္ခန္႔.
ဇာတိက ရန္ကုန္ကပင္။၄င္း၏မိဘမ်ားကဆုံးပါးသြားျပီ။
သုိ႔ေသာ္ သူ႔အတြက္အေမြအႏွစ္မ်ားစြာခ်န္ထားခဲ့သည္။
ရန္ကုန္တကၠသုိလ္မွ သတၱေဗဒျဖင့္ ဘြဲ႕ရထားသည္။
ယခုရန္ကုန္တြင္ ေမာင္ေမာင္ႏွင့္အတူူဆုိင္အား တစ္၀က္စီပုိင္ဆိုင္ထားသည္။
(ႏုိင္မင္း)
အသက္(၂၃)ႏွစ္ခန္႔။
ဇာတိကမႏၱေလးက။
၄င္း၏မိဘမ်ားက လြန္ခဲ့ေသာ (၅)ႏွစ္ေလာက္ကကားေမွာက္ျပီးဆုံးပါးသြားသည္။
ရန္ကုန္တကၠသုိလ္မွစိတ္ပညာျဖင့္ဘြဲ့ရထားသည္။
ရန္ကုန္ကသူ႔ဦးေလး၏ အေရာင္းအ၀ယ္လုပ္ငန္းတြင္၀င္ေရာက္လုပ္ကုိင္ေနသည္။
စုိးစုိးေ၀
====
အသက္ (၂၃)ႏွစ္ခန္႔။
မိဘမ်ားက ကုန္သည္ေတြပင္။
ရန္ကုန္တကၠသုိလ္မွ အဂၤလိပ္စာအထူးျပဳျဖင့္ဘြဲ့ရထားသည္။
ယခုေတာ့ ကုမၸဏီတစ္ခုမွာ လုပ္ကုိင္ေနသည္။
(ႏြယ္သာကီ)
=======
အသက္ ၂၃ ႏွစ္ခန္႔။
ဇာတိကေတာင္ၾကီးကျဖစ္သည္။
ရန္ကုန္တကၠသုိလ္မွ အဂၤလိပ္စာျဖင့္ဘြဲ့ရထားသည္။
သူမမိဘမ်ဳိးရုိးကေစာ္ဘြားမ်ဳိးႏြယ္ေတြလုိ႔သိရသည္။
သူမမိဘမ်ား၏ကုမၸဏီလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ ၀င္ေရာက္လုပ္ကုိင္ေနသည္ဟုသိရသည္။
(ရုိစီ)
အသက္က (၂၃)ႏွစ္ခန္႔။
ရန္ကုန္တကၠသုိလ္မွ သတၱေဗဒျဖင့္ဘြဲ့ရထားသည္။
သူမအေဖက တရုတ္၊သူမအေမ ကရွမ္းျဖစ္သည္။
ဇာတိက ရန္ကုန္ကပင္။
သူမကထက္ျမတ္ေသာ မိန္းမတစ္ေယာက္ဟုဆုိရမည္။
ေပါ့ေပါ့ပါးပါးေနတတ္ေပမဲ့
တစ္ဖက္မွာေတာ့ ကုမၸဏီေပါင္းမ်ားစြာ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားစြာတြင္
ဦးေဆာင္ေနသူအမ်ဳိးသမီးတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။
သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ေတာ့ လြန္စြာခင္ခင္မင္မင္ေနတတ္ျပီး
ပြင့္လင္းေဖာ္ေရြသူတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္ဟုလည္းသိထားသည္။
သူမတုိ႔သူငယ္ခ်င္း၀င္မီဆုိသူေကာင္မေလးကား
အစုိးရအရာရွိၾကီးတစ္ဦး၏ သမီး။ လြန္ခဲ့ေသာ(၂)ႏွစ္က သူမတုိ႔သူငယ္ခ်င္းမ်ား
ေက်ာင္းပိတ္ရက္တြင္ စုျပီး အေပ်ာ္ခရီးခုိးထြက္ခဲ့ၾကစဥ္
၀င္မီတစ္ေယာက္ေပ်ာက္ဆုံးသြားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
ႏြယ္သာကီ ဖုန္းမွmessage ကုိျပန္ျပီးဖြင့္ၾကည့္လုိက္သည္။
ဒါေရာဆုိ အႀကိမ္ ၂၀ ထက္မနည္းေတာ့ဟုထင္မိသည္။
ငါ့ကုိကယ္ပါ ေယာင္းမတဲ႔
message ပုိ႕ေသာဖုန္းက သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူဝင္မီဖုန္း။
သူမႏွင့္ဝင္မီ။ ျပီးေတာ့ဝင္မီေကာင္ေလး ျဖိဳးေမာင္ေမာင္သာသိေသာဖုန္း။ လြန္ခဲ႔ေသာ ၃ ႏွစ္ေလာက္က ဝင္မီႏွင့္သူမသြားဝယ္ခဲ႔ေသာနံပါတ္။ အျခားသူငယ္ခ်င္းမ်ားမသိ။
ထုိဖုန္းmessage ကုိ သူမခဏခဏ ရသည္။
ေျပာရလ်ွင္ေတာ့ ဝင္မီေပ်ာက္ဆုံးသြားျပီးေနာက္ပုိင္းေပါ့။
အႀကိမ္ႀကိမ္ျပန္ေခၚေသာ္လည္းဖုန္းကမကုိင္။
တစ္ခုခုေတာ့တစ္ခုခုပင္ ဝင္မီေရနင္ဘယ္မ်ားေရာက္ေနလဲ
ဝင္မီတစ္ေယာက္အသက္ရွင္ပါေစလုိ႔သူမဆုေတာင္းေနမိသည္။
ဝင္မီႏွင့္သူမကား အျခားသူငယ္ခ်င္းမ်ားထက္ပုိရင္းႏွီးသည္။
အေရးႀကီးကိစၥမ်ားရွိလ်ွင္အျမဲတမ္းတုိင္ပင္ေနက်။
ထူးဆန္းေနတာက ဝင္မီေပ်ာက္ဆုံးသြားျပီးေနာက္ပုိင္း
သူမ ထုိဖုန္း Message ကုိ ဝင္မီရဲ႕ဖုန္းမွ ပုိ႔ပုိ႔ေနျခင္းျဖစ္သည္။
ျပီးေတာ့ ခရီးအတူထြက္ခဲ႔သည့္သူငယ္ခ်င္းမ်ားထံသုိ့
ဝင္မီ၏ တစ္ျခားဖုန္းတစ္လုံးက ဝင္မီေပ်ာက္သြားသည့္ရက္ေရာက္လ်ွင္ဖုန္းေခၚဆုိျခင္းခံရျပီး ျပန္ကုိင္လ်ွင္မေျဖေႀကာင္း
ထုိဖုန္းဝင္သည့္ညဆုိလ်ွင္ သူတုိ႔ရဲ႕အိမ္ခန္းေတြအတြင္းမွာ
ညတုိင္လ်ွင္ဆံပင္ေရစုိေနသည့္မိန္းမတစ္ေယာက္
ဝင္မီနဲ႔တူသည္ မ်က္ႏွာကုိမမျမင္ရဘဲ
ေရာက္လာတတ္သည္ဆုိေသာ သတင္း။
ဒီလုိထူးဆန္းေသာအျဖစ္အပ်က္ေတြျဖစ္လာျပီးေနာက္ပုိင္းတြင္
သူမတုိ႔သူငယ္ခ်င္းမ်ားကြ်န္းေပၚကုိ တစ္နွစ္သြားခဲ႔ေသးသည္။
သူမကေတာ့ ထုိအခ်ိန္မွာခရီးလြန္ေနသျဖင့္လုိက္ပါခဲ႔ျခင္းမရွိခဲ႔။
ဒီတစ္ေခါက္ေတာ့ သူမလုိက္ျဖစ္ေအာင္လုိက္မည္ဆုိျပီး
အေရးႀကီးအလုပ္မ်ားကုိလက္စသတ္ကာ
လုိက္ပါလာခဲ႔ျခင္းျဖစ္သည္။
ဒီတစ္ေခါက္မွာ သူမတုိ႔သူငယ္ခ်င္းတစ္စုအျပင္
သူစိမ္းတစ္ေယာက္လုိက္ပါလာတာကုိေတြ႔ရသည္။
ကုိရာဇာလုိ႔သိရသည္။
လူပုံစံကေတာ့ ေယာက်ၤားပီသျပီးေယာက်ၤားေခ်ာေခ်ာေသာသူတစ္ေယာက္။ေဖာ္လည္းေဖာ္ေရြျပီးခင္မင္တတ္ဟန္တူသည္။
သူငယ္ခ်င္းအုပ္စုေတြနဲ႕ ခရီးတစ္ဝက္ေလာက္မွာပင္ခင္မင္
ေနႀကျပီျဖစ္သည္။
ႏြယ္သာကီသက္ျပင္းခ်လုိက္သည္။
ကြ်နါးသာယာကုိမႈံျပျပေလးလွမ္းျမင္ေနရျပီ။
မၾကာမီအခ်ိန္အတြင္းေရာက္ေတာ့မည္။
သေဘၤာငယ္ကားကြ်န္းသာယာ ေဘးကဆိပ္ကမ္းဆီသုိ႔ ကပ္လုိက္ေခ်ျပီ။ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကေတာ့ သေဘၤာေပၚမွဆင္းျပီး ျမင္ေနရေတာ သုံးထပ္ဟုိတယ္ အေဆာက္အအုံႀကီးဆီသုိ႔သြားႀကေခ်ျပီ။
ႏြယ္သာကီလည္းဆင္းျပီမွ သူမ ဖုန္းေလးက်န္ခဲ႔သည္ကုိသတိရသျဖင့္သေဘၤာေပၚျပန္တက္ျပီးျပန္ယူေနသျဖင့္ေနာက္က်သြားသည္။
သေဘၤာေပၚမွကမ္းေပၚထုိးတင္ထားေသာကုန္းပတ္ေပၚ
တက္စဥ္
အေမ့ ေရျဖင့္ေခ်ာေနသျဖင့္ေခ်ာ္လဲမလုိျဖစ္သြားသည္။
အုိ့ ႏြယ္သာကီကုိေနာက္မွ တစ္စုံတစ္ေယာက္ကဖမ္းထိန္းေပးလုိက္သည္။ သေဘၤာေပၚမွာပါလာေသာကုိရာဇာဆုိသည့္လူစိမ္း။
ညီမေလး အဆင္ေျပရဲ႕လား။
ဟုတ္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္အကုိ။
ကုိရာဇာက ျပဳံးလုိက္ျပီး
ရပါတယ္ညီမေလး။
သြားရေအာင္ေလ ဒီကအကုိ။
သူမတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ကား ကမ္းေပၚသုိ႔တက္ခဲ႔ျပီး စကားတေျပာေျပာ
ျဖင့္လမ္းေလ်ွာက္လာခဲ႔သည္။
ညီမေလးကုိ ရင္းရင္းႏွီးႏွီးျမင္ဖူးသလုိဘဲ။
ကုိရာဇာစကားေၾကာင့္ ႏြယ္သာကီ ထူးဆန္းသြားသည္။
သူမလဲကုိရာဇာကုိ ျမင္ဖူးသလုိလုိ ဘယ္ေနရာမွာမွန္းစဥ္းစားမရ။
ဒါနဲ႔ညီမေလးမွာအမရွိလား။
အင္းအမရွိတယ္အကုိ။ မ နန္းသူဇာတဲ႔။
ဟင္ ဒါဆုိ ေတာင္ႀကီးကမဟုတ္လား။
(10) တန္းတက္တုန္းက (***)ေဘာ္ဒါေဆာင္မွာေနခဲ႔တာေလ။
ဟုတ္တယ္အကုိ။ မမသူဇာနဲ႔အကုိကသိလုိ့လား။
ဟား သိတာေပါ့ ညီမေလးအမနဲ႔အကုိနဲ႔က
သူငယ္ခ်င္းေတြေလ။
ဒါနဲ႔ သူဇာအိမ္ေထာင္က်သြားျပီၾကားတယ္။
ဟုတ္တယ္အကုိ ကေလး ၁ ေယာက္ရေနျပီ။
ေၾသာ္ ဟုတ္လား။ ကေလးရတာေတာ့မသိလုိက္ဖူး။
ႏြယ္သာကီ ကား ကုိရာဇာထူးထူးျခားျခားျပန္လည္တိတ္ဆိတ္သြားတာသိလုိက္သည္။
ရာဇာ့အေနႏွင့္ေတာ့အတိတ္ကုိျပန္ေဆြးရတာေပါ့ေလ။
တကယ္ေတာ့ ႏြယ္သာကီအမနန္းသူဇာႏွင့္သူကားငယ္ရည္းစားေတြ။
ႏြယ္သာကီ က နန္းသူဇာ ျပျပေနသည့္ ညီအမနွစ္ေယာက္
တြဲရုိက္ထားသည့္ပုံမွာျမင္ဖူးတာ။
ျမင္ဖူးတုန္းကငယ္ငယ္ေလး။အခုေတာ့ သူ့အမနန္းသူဇာထက္ပင္ လွေနေသး။
ေမာင္မကဲနဲ႔ကြာ
နန္းသူဇာက ရာဇာ့ရင္ဘတ္ကုိလက္သီးဆုပ္ကာ မနာေအာင္ ထုရင္းေျပာလုိက္သည္။မရဘူး ဟင္း
ျပြတ္ အုိ ေမာင္
ရာဇာက နန္းသူဇာပါးကုိအနမ္းေခြ်ေတာ့
သူမရွက္ေနေသးသည္။ ရာဇာက ဗုိလ္သင္တန္းတက္ေနသည္။
ခြင့္ရသည့္အခ်ိန္တြင္ သူမႏွင့္လာေတြ႔ျခင္းျဖစ္သည္။
ရာဇာႏွင့္ ေတြ႔သည့္ေနရာကား သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ အိအိျဖဴအိမ္မွာ ျဖစ္သည္။အိအိျဖဴကလည္းအလုိက္သိစြာေရွာင္ထြက္သြားသည္။
အိအိျဖဴမိဘေတြကလည္း ေန႔ခင္းဘက္ အလုပ္ကုိယ္စီနဲ႔
အျပင္ထြက္ျပီးညမွျပန္ေရာက္ေတာ့ရာဇာအတြက္ ok ေပါ့။
ေမာင္လြတ္ပါဦးကြယ္။
ႏုိးႏုိး ရာဇာကပါးစပ္က ေျပာရင္းလက္ကလည္း
နန္းသူဇာရဲ႕ သားျမတ္ကုိအက်ီေပၚမွညွစ္ေနသည္။
အုိ သူေနာ္ နန္းသူဇာဒါဘဲေျပာႏုိင္သည္။
ရာဇာႏွင့္ သူမကဒါ ပထမဆုံးအႀကိမ္မဟုတ္ေတာ့ဘူးေလ။
၁၀ တန္းကတည္းက။
ရာဇာလက္ကလဲသြက္လက္သည္။
နန္းသူဇာအေပၚ အက်ီမ်က္စိတမွိတ္အတြင္းကြ်တ္ထြက္သြားသည္။
ေဘာ္လီသာက်န္သည္။
သူမေနာက္မွသုိင္းဖက္ကာႏုိ႔ကုိ ေဘာ္လီေပၚမွပယ္ပယ္နယ္နယ္ဆုပ္္ေနျပီး လည္ဂုတ္ေတြဆံပင္ေတြကုိနမ္းေနသည္။
လ်ွာျဖင္ ့ လည္ပင္းေတြကုိယက္ေနေတာ့ နန္းသူဇာရင္ေတြ
ဖုိလာေတာ့သည္။
ခိခိ ေမာင္ သူဇာအူေတြယားလာျပီကြယ္။
ရာဇာကတစ္လုံးမွမေျပာဘဲ ဆက္နမ္းေနျပီး
လက္က သူမထမိန္ကုိေျဖေလ်ွာ့လုိက္ကာ ေပါင္ခြႀကားေနရာသုိ့
ကုိင္တြယ္လုိက္သည္။
အင္း အင္း သူဇာမ်က္လုံးေလးေမွးစင္းသြားျပီး
တုိးတုိးေလးညဥ္းေနသည္။
ရာဇာက သူဇာရဲ႔ ဆပ္စမုိင္ဒါေအာက္မွာ ဖုံးကြယ္ေနျပီး
အေျမာင္းလုိက္ေလးျပဴးေနတဲ႔ ေရႊႀကဳပ္အေျမာင္းေလးကုိ
ဆပ္စမုိင္ဒါေပၚကေန အကြဲေႀကာင္းအတုိင္း
လက္နဲ႔ပြတ္ေပးေနတာကုိး။ေရႊၾကဳပ္မွအရည္ႀကည္ေလးမ်ားက ဆပ္စမုိင္ဒါမွာစုိစြတ္ေနသည္။
ေမာင္ လုပ္ခ်င္လုပ္ေတာ့ေလ သူဇာမေနတတ္ေတာ့ဘူးလုိ႔
တုိးတုိးေလးေျပာလုိက္တာကုိ ရာဇာႀကားလုိက္ရျပီးေနာက္မွာေတာ့။
ခြ်တ္ခ်လုိက္တဲ့ ပုဆုိးရဲ႔ေအာက္ကေပၚလာတဲ့ ညဳိတုိတုိလီးတံၾကီးကုိၾကည့္ရင္းနန္းသူဇာဖင္ေတြပါကိ်န္းသြားမိပါတယ္။
အို..ေမာင့္ဟာၾကီးကပုိၾကီးလာသလုိဘဲကြာ။
ဟင္းဟင္းေၾကာက္ေနျပီလားသူဇာ။
မရေတာ့ဘူးေနာ္..ဟင္းဟင္း။
နန္းသူဇာမ်က္လုံးကုိမွိတ္ျပီးေပါင္ကုိကားေပးလုိက္ပါတယ္။
ရာဇာက နန္းသူဇာနဲ႔ေျခေထာက္နွစ္ေခ်ာင္းၾကားထဲကုိ၀င္လုိက္ပါတယ္။
သူ႔လီးၾကီးကုိ နန္းသူဇာရဲ႔ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းအလယ္က အေမြးႏုလိမ္ေကာက္ေကာက္ေလးေတြနဲ႔
ဖုံးလြမ္းေနတဲ့ အဖုတ္အေျမာင္းၾကားမွာ ေတ့ျပီးပြတ္ဆြဲလုိက္ပါတယ္။
ရွီး…ကြ်တ္ကြ်တ္ေမာင္ဘယ္လုိလုပ္ေနတာလဲကြာ…
နန္းသူဇာရဲ႔ အားမလုိအားမရသံေလးထြက္ေပၚလာပါတယ္။
ရာဇာကေတာ့ အဖုတ္ထဲကုိ သူ႔ဒစ္ျပဳတ္ရုံထည့္ျပီးပြတ္ဆြဲေနတာေၾကာင့္
အုိး..ကြ်တ္ကြ်တ္…အင္းအင္း…နန္းသူဇာရဲ့ ဖီးလ္တက္သံေလးထြက္ေပၚလာပါတယ္။
သူမရဲ႔ေစာက္စိေလးကုိ လီးထိပ္နဲ႔ေတ့ျပီးပြတ္လုိက္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့
နန္းသူဇာရဲ႕မ်က္လုံးေလးေတြပြင့္လာျပီး
ရာဇာေက်ာကုိ သူမလက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ကုတ္ျခစ္ျပီး
ခါးကုိေကာ့ေပးလုိက္ပါတယ္။
စြပ္….ရာဇာလီးၾကီးက နန္းသူဇာရဲ႕ အဖုတ္က်ပ္က်ပ္ေလးထဲကုိတစ္ဆုံးျမဳတ္၀င္သြားပါျပီ။
စြပ္..စြပ္..ပြပ္..ပြပ္..
စည္းခ်က္မွန္မွန္ေလး ရာဇာ ေဆာင့္ေပးေနပါတယ္။
မလုိးရတာၾကာလုိ႔လားမသိဘူး…နန္းသူဇာရဲ႕အဖုတ္ကအရမ္းကုိလုိးလုိ႔ေကာင္းေနပါတယ္။
ရာဇာေဆာင့္ေဆာင့္ခ်လုိက္တုိင္း နန္းသူဇာကလည္း ေကာ့ေကာ့ေပးေနတာေၾကာင့္
အေပးအယူကမ််ွွေနပါတယ္။
ေမာင္..သြက္သြက္ေလး..သူဇာျပီးခါနီးေနျပီ…
ရာဇာကလည္းျပီးခါနီးေနပါျပီ။
ရာဇာလီးက က်င္တက္လာျပီးအရမ္းကုိေကာင္းေနသလုိ
နန္းသူဇာအေနနဲ႔လည္းရာဇာလီးၾကီးဆြဲထုတ္ျပီး ထပ္ေဆာင့္ခ်လုိက္တုိင္း
သူမအဖုတ္အတြင္းသား အေၾကာမ်ဥ္ေတြက အလုိလုိဆြဲညွစ္ေနပါတယ္။
ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ နန္းသူဇာ မ်က္ႏွာေလးရႈံံ႔သြားျပီး
တအင္းအင္း တအဲအဲနဲ႔ ျငီးျငဴျပီးရာဇာရဲ႕ေက်ာကုိ အသားကုန္ဖက္တြင္
ကာေကာ့ေကာ့ေပးတဲ့အခ်ိန္မွာ ရာဇာကလည္း ေလးငါးဆယ္ခ်က္ဆက္ေဆာင့္ျပီး
လေရေတြကုိ နန္းသူဇာ အဖုတ္နဲရံေတြကို ပန္းထုတ္လုိက္ပါတယ္။
ရာဇာလီးကနန္းသူဇာအဖုတ္ထဲကကြ်တ္ထြက္သြားခ်ိန္မွာ
နန္းသူဇာရဲ႔ အဖုတ္ထဲက သူမေစာက္ေရေတြနဲ႔ရာဇာလေရေတြက
ဖင္ၾကားကုိစီးက်ျပီး ေမြ႕ယာေပၚကုိ ေပက်ံကုန္ပါေတာ့တယ္။
ည ၁၂ နာရီေက်ာ္သည္ အထိ ႏြယ္သာကီအိပ္မေပ်ာ္ေသး။
အိပ္ယာထဲမွာတလူးလူးတလိမ့္လိမ့္ႏွင့္။
ဟုိတယ္ႏွင့္ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာရွိသည့္ မီးစက္ရုံမွအသံေတြၾကားေနရသည္။ေဒါက္ေဒါက္
သူမအခန္းတံခါးကုိေခါက္ေနေသာအသံ။
အခန္းေရွ့မီးေရာင္မွျဖာက်လာေသာအရိပ္ကုိတံခါးေအာက္ေျခမွျမင္ေနရသည္။ဘယ္သူလဲ ဝင္ခဲ႔ေလ
ျပန္ေျဖသံမၾကားရ။
အရိပ္ေရာင္ပါေပ်ာက္သြားသည္။
ဘယ္သူလဲ႕႕႕႕ အခန္းေရွ႔ကသူမအသံမ်ားပင္တုန္လာသည္။
အခန္းတံခါးကုိမရဲတရဲဖြင့္ျပီးႀကည့္လုိက္သည္။
အရိပ္အေယာင္ကုိမျမင္ရဘဲလမ္းေလ်ွာက္သြားေသာအသံကုိၾကားရသည္။ အမေလး သရဲသရဲ
တစ္ခန္းေက်ာ္မွ ေအာ္သံေၾကာင့္ ေသနတ္ကုိခါးၾကားထုိးကာ
အေပၚအက်ီျဖင့္ဖုံးျပီး ရာဇာကပ်ာကယာထြက္ခဲ႔သည္။
ႏြယ္သာကီႀကမ္းျပင္ေပၚမွာေခြေခြေလးလဲေနသည္။
ရာဇာသြားေရာက္ေပြ႔ထူျပီး
ညီမေလး ႏြယ္သာကီ ႏြယ္သာကီ
ဘာျဖစ္တာလဲ။
ႏြယ္သာကီကားေၾကာက္စိတ္ေျပဟန္မတူေသး။
သရဲ သရဲေျခာက္တယ္ကုိရာဇာ။
အျခားအခန္းမ်ားမွလည္းတံခါးမ်ားပြင့္လာျပီး
ႏြယ္သာကီသူငယ္ခ်င္းမ်ာေရာက္လာသည္။
သာကီဘာျဖစ္လုိ႔လဲ သာကီရယ္ လန္႔လုိက္တာ။
ငါ့ကုိ သရဲသရဲေျခာက္လုိ႔ဟ။
ဟင္႕႕႕႕
အားလုံးထိတ္လန္႕သြားသည္။ ႏြယ္သာကီကသူမျဖစ္ပ်က္မႈကုိရွင္းျပေနသည္။ရာဇာထူးျခားမႈဇတစ္ခုကုိသတိျပဳမိသြားသည္။
ဒါနဲ႔ေမာင္ေမာင္ေရာ ေမာင္ေမာင္။
ဟုတ္ပါရဲ႕ ဒီေလာက္ဆူညံေနတာေတာင္ထြက္မလာဘူး။သာထက္ေမာင္ေမာင္ကုိသြားေခၚစမ္းပါဟ။
သာထက္ကားေခါင္းတကုတ္ကုတ္ျဖင့္ ေမာင္ေမာင္အခန္းဆီသုိ႔။
မိန္းကေလးမ်ားက ငုိယုိျပီးမ်က္ႏွာလြဲေနၾကသည္။
ရာဇာပင္ရင္ထဲတလွပ္လွပ္ျဖစ္လာသည္။
ေမာင္ေမာင္ရဲ႕အေလာင္းကုိ ကမ္းစပ္ေက်ာက္ေဆာင္ေတြနားမွာ ေတြ႔ရွိခဲ႔ျခင္းျဖစ္သည္။
ျမင္ကြင္းကမရႈမလွျဖစ္သည္။
မ်က္လုံးမ်ားကျပဴးထြက္ေနသည္။
လည္ပင္းက ျပတ္လုမတတ္ျဖစ္ေနျပီး ဝမ္းဗုိက္မွာလည္း
ဓါးဒဏ္ရာမ်ားကေတာ္ေတာ္မ်ားသည္။
အူမ်ားကဝမ္းဗုိက္အျပင္သုိ႔ထြက္ေနသည္။
မန္ေနဂ်ာႀကီးကေတာ့ အနီးဆုံးပင္လယ္ရဲလွည့္ကင္းထံ
ဆက္သြယ္ရန္ႀကိဳးစားေနသည္။
ရာဇာလည္း ဖုန္းျဖင့္သတင္းပုိ႔ရန္ႀကိဳးစားေနသည္။
ရာသီဥတုဆုိးရြားေနသျဖင့္ဆက္သြယ္လုိ႔မရျဖစ္ေနသည္။
ေမာင္ေမာင္သူငယ္ခ်င္းမ်ားအားလုံးကေတာ့ထိတ္လန္႔တုန္လႈပ္ေနျပီ။
ရာဇာေခါင္းထဲမွာေတာ့အေတြးေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာဝင္ေနျပီ။
ေမာင္ေမာင္ကုိဘယ္သူသတ္တာလဲဆုိတာသူစဥ္းစားေနျပီ။
မေန႔ညကမုိးသည္းထန္စြာရြာေနသျဖင့္
ေမာင္ေမာင္ဒီလုိအျဖစ္ဆုိးနဲ႔ႀကံဳခဲ႔တာျဖစ္မည္။
ေမာင္ေမာင္တစ္ေယာက္ ညကလြန္စြာရက္စက္ေသာလူသတ္ေကာင္၏ သတ္ျဖတ္ခ်င္းကုိခံခဲ႔ရျပီ။
အခုအခ်ိန္မွာ အားလုံးကတရားခံျဖစ္ေနႏုိင္သည္။
ႏြယ္သာကီကေတာ့တရႈံ႕ရႈံ႕ႏွင့္မ်က္ရည္မဆည္ႏုိင္ျဖစ္ေနျပီ။
ရုိစီႏွင့္စုိးစုိးေဝလည္းငုိေနသည္။
ေယာက်ၤားေလးေတြကလည္း ဒီလုိျမင္ကြင္းမ်ဳိးျမင္လုိက္ရေတာ့
တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္မယုံရဲဘဲတုန္လႈပ္ေနျပီ ျဖစ္ပါတယ္။
အခ်ိန္က ည(၁၁)နာရီခန္႔ရွိေနျပီ ၊
ရာဇာ အိပ္မေပ်ာ္နုိင္ေသး ေမာင္ေမာင္အေလာင္းကုိေန႔လည္ကပင္
ဟုိတယ္ေနာက္ကအုန္းေတာထဲမွာျမဳပ္လုိက္ျပီ။ ရာသီဥတုကလည္းမေကာင္းေသး။
က်န္ရစ္ေသာ မိန္းကေလးေတြကေတာ့ တစ္ခန္းတည္းအိပ္ေနၾကျပီ။
ေဘးနားမွာအိပ္ေနေသာ သာထက္ႏွင့္ႏုိင္မင္းကုိ ၾကည့္ျပီး သူလည္းသနားေနမိသည္။
ေကာင္ေလးေတြလည္း သူတုိ႔သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူေမာင္ေမာင္၏အျဖစ္ကုိ
မ်က္၀ါးထင္ထင္ျမင္လုိက္ရသျဖင့္တုန္လႈပ္ေနဟန္တူသည္။
ေန႔လည္ကေသဆုံးသူေမာင္ေမာင္၏ လက္ထဲတြင္ မလြတ္တမ္းဆုပ္ကုိင္ထားေသာပစၥည္းေလးကုိ
သူစဥ္းစားေနမိသည္။ အက်ီၾကယ္သီးေလးပင္။
အက်ီကေတာ့ ေယာကၤ်ားေလးအက်ီၾကယ္သီးပင္။ဒါသည္ပင္သူ႕အတြက္သဲလြန္စ။
သည္သဲလြန္စအျပင္ဘာသဲလြန္စမွမရရွိေတာ့အခက္သားပင္။
စဥ္းစားရင္းေခါင္းမ်ားမူးေနာက္လာသျဖင့္
ဒီေန႔က်မွ သူလည္းထူးထူးျခားျခားအိပ္ခ်င္ေနမိသည္။
မ်က္ႏွာေပၚဖတ္ခနဲစဥ္လာေသာ ေအးစက္စက္အထိအေတြ႔ေၾကာင့္ သူလည္းျပန္ႏုိးလာသည္။
ဟူး…အခန္းျပဴတင္းတံခါးပြင့္ေနတာဘဲ။ အျပင္မွာမုိးကသည္းသည္းမဲမဲရြာေနသည္။
သူအခန္းတံခါးကုိ ထပိတ္ရင္း သူ႔စိတ္ထဲတြင္ထူးဆန္းသလုိျဖစ္သြားသည္။
သာထက္…သာထက္ဘယ္ေရာက္ေနပါလိမ့္။
ႏိုင္မင္းကေတာ့ ကုတင္ေပၚမွာအိပ္ေနသည္။ သူလဲႏုိင္မင္းကိုႏုိးလုိက္သည္။
ႏုိင္မင္း..ႏုိင္မင္း…ညီေလး.။
ႏုိင္မင္းလည္းႏုိး္လာသည္။ ညီေလး…သာထက္ဘယ္ေရာက္သြားလဲ။
ဗ်ာ…အကုိကြ်န္ေတာ္တုိ႔နဲ႔ အတူအိပ္ေနတာမဟုတ္ဘူးလား.။
ဟုတ္တယ္…သာထက္ အကုိလဲအိပ္ေပ်ာ္ျပီးႏုိးလာေတာ့သူ႔ကုိမေတြ႔ေတာ့..ဘယ္မ်ားသြားလဲမသိဘူး….
သုိ႔ႏွင့္ ရာဇာႏွင့္ႏုိင္မင္းလဲသာထက္ကုိရွာရန္ထြက္လာသည္။
ႏုိင္မင္းေရ ႏုိင္မင္း….။
အျပင္မွာရြာေနေသာ မုိးႏွင့္အတူေလကလဲၾကမ္းလာသည္။
သာထက္..သာထက္…မိန္းကေလးအခန္းကလည္းႏုိးလာသည္။
မိန္းကေလးေတြလဲသာထက္ကုိ၀ုိငး္ရွာၾကသည္။
သူတုိ႔လည္း ဟုိတယ္ေအာက္ထပ္သုိ႔ဆင္းရွာမည္ျပဳစဥ္….။
ေအာက္ထပ္မွ…
လာ..လာၾကပါဦးဗ်ဳိ႔…ဒီမွာ…သာထက္…သာထက္…။
ဟုိတယ္မွာေစာင့္ေနေသာ အဖုိးၾကီး၏ေၾကာက္ေၾကာက္လန္႔လန္႔ေအာ္ေခၚသံက
မုိးအသံကုိဖုံးလြမ္းသြားျပီး အားလုံးပီပီျပင္ျပင္ၾကားလုိက္ရေတာ့
သာထက္တစ္ေယာက္တစ္ခုခုျဖစ္ေနျပီဆုိတာ အားလုံးထင္လုိက္ၾကေလေတာ့သည္၊
ရာဇာ သာထက္ အေလာင္းကုိစစ္ေဆးလုိက္သည္။
အားလုံးကေတာ့ေၾကာက္ရြံ႕တုန္လႈပ္ေနၾကသည္။
သာထက္လည္ပင္းကလဲ ျပတ္လုမတတ္ပင္။
ရာဇာက အားလုံးကုိေဝ့ၾကည့္လုိက္သည္။ အားလုံးက ေခါင္းငုံ႔ေနၾကသည္။ ယခုေတာ့ ရာဇာကုိ ဘယ္လုိလူမွန္းအားလုံးကသိသြားၾကျပီ ျဖစ္သည္။ ရာဇာကုိ လြန္ခဲ႔ေသာႏွစ္ႏွစ္ခန္႔က ကြ်န္းသာယာမွာ ေပ်ာက္ဆုံးသြားသည့္ သူတုိ႔သူငယ္ခ်င္းမေလး ဝင္မီေပ်ာက္ဆုံးမႈႏွင့္ပတ္သက္၍ အထူးတာဝန္ေပးခ်က္ျဖင့္ေရာက္ရွိလာေသာ ေထာက္လွန္းေရး တစ္ဦးမွန္းသိသြားၾကျပီ ျဖစ္သည္။
ယခုအေျခအေနကဖြင့္မေျပာလုိ႔လဲမျဖစ္ေတာ့။
ရာဇာ ဌာနခ်ဳပ္ကုိ ဖုန္းျဖင့္ဆက္သြယ္လုိက္ျပီ ျဖစ္သည္။
ေနာက္ႏွစ္ရက္ေလာက္ဆုိ ကြ်န္းေပၚကုိ လုံျခဳံေရးတပ္ဖြဲ႕မ်ားေရာက္လာေတာ့မွာျဖစ္ပါသည္။
ရာဇာက အားလုံးကုိ႕႕
ဒီကညီေလးညီမေလးတုိ႔အားလုံး ကြ်န္ေတာ္တစ္ခုမွာခ်င္ပါတယ္။
အခုဆုိရင္လေသသြားတာႏွစ္ေယာက္ရွိသြားျပီ။
ေမာင္ေမာင္နဲ႔ သာထက္။
ဒါေၾကာင့္ ညဖက္ေရာေန႔ဖက္ေရာ ဒီကြ်န္းေပၚက တစ္ေနရာရာကုိသြားမယ္ဆုိ အုပ္စုလုိက္သြားၾကပါ။
ဒါကုိလည္းလုိက္နာေစခ်င္တယ္။ အခုအေနအထားကအႏၱရာယ္အရမ္းမ်ားတယ္။ လူသတ္သမားကဘယ္သူမွန္းမသိဘူး။
ခင္ဗ်ားတုိ႔ေရာ ကြ်န္ေတာ္ေရာ အခ်ိန္မေရြး သူ႔လက္ခ်က္မိသြားႏုိင္တယ္။ အခုလုံျခဳံေရး အဖြဲ႕ေတြ ေနာက္ႏွစ္ရက္ သုံးရက္ဆုိေရာက္လာ လိမ့္မယ္။ ဒီေတာ့ လုံျခဳံေရးအဖြဲ႕ေတြေရာက္မလာမခ်င္း
အုပ္စုခြဲမသြားပါနဲ႔။ ခြင့္မျပဳဘဲသြားရင္တရားခံလုိ႔သတ္မွတ္ရလိမ့္မယ္။
ရာဇာက သူမွာစရာရွိသည္မ်ားကုိမွာလုိက္သည္။
သူ႔ေခါင္းထဲမွာလဲ ရႈပ္ေထြးေနသည္။
အမႈအေျခအေနကဆုိးသထက္ဆုိးလာျပီ။
အခုဆုိရင္ လူႏွစ္ေယာက္ေတာင္ေသဆုံးသြားျပီေလ။
သူ႔အေပၚလဲဖိအားမ်ားက်ေရာက္လာျပီ။
ဒီေန႔ေတာ့ သူသဲလြန္စေလးတစ္ခုရခဲ႔သည္။
သာထက္လက္ထဲမွာ ဆုပ္ကုိင္ထားေသာပစၥည္းေလးတစ္ခု။
အားလုံးမျမင္ခင္ သူသိမ္းထားလုိက္သည္။
ဒီပစၥည္းေလးက သူ႔အတြက္ သက္ေသပင္။
အခ်ိန္က ည(၁၀)နာရီရွိျပီ။ ဒီေန႔ညလဲေလေရာ မုိးေရာက ခ်ေနျပန္ျပီ။ အိမ္မက္ထဲမွာ လူသတ္သမားလုိက္လုိ႔ ေသေျပးရွင္ေျပး ေျပးေနရေသာ စုိးစုိးေဝ လန္႔ႏုိးလာျပီး။ ေဘးနားကုိၾကည့္လုိက္ေတာ့ ဘယ္သူမွမရွိေတာ့။ရုိစီႏွင့္ႏြယ္သာကီ ဘယ္ေရာက္သြားပါလိမ့္။
အခန္းျပင္ဘက္သုိ႔ထြက္ခဲ့သည္။ သူမဒီေနရာကုိ လုိက္လာမိတာ မွားမ်ားမွားသြားျပီလားလုိ႔ ေတြးမိေနသည္။ေမွာင္ေမွာင္မဲမဲထဲ ဖုန္းမီးေလးအားကုိးျဖင့္သာထြက္လာရတယ္။ တစ္ေယာက္ျပီး တစ္ေယာက္သတ္ေနေသာ လူသတ္သမားရန္ကုိလဲေၾကာက္ရေသးတယ္။
အေမ့ သူမလူတစ္ေယာက္ႏွင့္ တုိက္မိသြားတယ္။
ကုိရာဇာ—
ညီမေလး အခန္းထဲမွာပဲ ေနေလ။
မဟုတ္ဖူးကုိရာဇာ အခန္းထဲမွာ ရုိစီေရာ ႏြယ္သာကီေရာမရွိၾကလုိ႔ ညီမလဲရွာမလုိ႔။
ဟင္ ရာဇာ အံ့ၾသသြားသည္။ ဒီေလာက္အႏၱရာယ္မ်ားေသာအေနအထားမွာ သူမတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ ဘယ္ထြက္သြားၾကသလဲ။
စုိးစုိးေဝအဖုိ႔ေတာ့ေၾကာက္ေနခ်ိန္မွာ အေဖာ္ရသြားလုိ႔ ကုိရာဇာရဲ႕လက္ေမာင္းကုိ အားကုိးတႀကီး ဆုပ္ကုိင္လုိက္မိသည္။
ေမွာင္ေမွာင္မဲမဲထဲမွာ ကုိရာဇာအေၾကာင္းေတြးမိေနေသးသည္။
ႏြယ္သာကီခဏခဏေျပာသည္။ ႏြယ္သာကီအမႏွင့္ ခ်စ္သူေတြျဖစ္ခဲ့ ၾကဖူးသည္ဆုိလား။ ေသခ်ာၾကည့္ေတာ့ ကုိရာဇာကား ေယာက်ၤားေတာ္ေတာ္ပီသသည့္ပုံပင္။ ကုိယ္ကာယကက်စ္လ်စ္ျပီး ေယာက်ၤားေခ်ာေခ်ာေသာသူတစ္ေယာက္ပဲဟုသူမေတြးမိျပီး ရင္ခုန္သြားမိသည္။
ႏြယ္သာကီတုိ႔ ရုိစီတုိ႔ကလဲ ကုိရာဇာကုိႀကိဳက္ေနၾကတယ္ဆုိတာ သူမသိသည္။သူမက ႏြယ္သာကီတုိ႔ ရုိစီတုိ႔လုိ မျပင္တတ္ မဆင္တတ္ဆုိေတာ့ မဝံ့ရဲဘူးေလ။
ညီမေလး စုိးစုိးေဝ
ရွင္ ဟုတ္ေျပာပါကုိရာဇာ။ အေတြးထဲႏြံနစ္ေနေသာစုိးစုိးေဝ ရာဇာအသံၾကားမွ အသိျပန္ဝင္လာသည္။
အကုိ စုိးစုိးေဝ ကုိ ခ်စ္တယ္။
ရွင္ ဒီတစ္ခါမွ စုိးစုိးေဝအံ့ၾသသြားသည္။ ရင္ထဲမွာကုလားဘုရားပြဲလွည့္သလုိ ဆူညံသြားသည္။ ဘာေျပာလုိ႔ေျပာရမွန္းမသိ။
သူမၾကားခ်င္ေနေသာစကားကုိ ယခုလုိမထင္မွတ္ပဲၾကားလုိက္ရေတာ့ စကားပင္ျပန္မေျပာႏုိင္ေအာင္ပင္။
အကုိ႔ကုိစိတ္ဆုိးသြားလား။ စုိးစုိးေဝဘာမွျပန္မေျပာတာေၾကာင့္
ရာဇာ ဒီေကာင္မေလး သူ႔ကုိစိတ္ဆုိးသြားျပီထင္မိသည္။
မဟုတ္ မဟုတ္ပါဘူး အကုိ။ စုိးစုိးထင္မထားလုိ႔ပါ။
စုိးစုိး ထင္တာ က ႏြယ္သာကီတုိ႔ရုိစီတုိ႔ကုိႀကိဳက္မယ္ထင္ေနတာ။
အခုမဟုတ္မွန္းသိျပီမဟုတ္လား။ အကုိႀကိဳက္တာစုိးစုိးကုိ။
စုိးစုိးလက္မခံဘူးဆုိရင္ကုိယ္ေတာ့ေၾကကြဲျပီ။
အုိ စုိးစုိးက ဘာေျပာရေသးလုိ႔လဲ။
ဒါဆုိ ဒါဆုိ စုိးစုိးက ကုိယ့္ကုိ ခ်စ္တယ္ေပါ့။
စုိးစုိးေဝ ရွက္သြားပါတယ္။ အုိ မေျပာခ်င္ဘူး ရွက္တယ္။
ကဲ ဒါဆုိလဲ အရွက္ကုန္သြားေအာင္ ။
အေမ့ စုိးစုိးေဝခါးကုိ အကုိရာဇာဖက္လုိက္တာမ်ား စပါးႀကီးေျမြက်ေနတာ။ တစ္ကုိယ္လုံးသူ႔ရင္ခြင္ထဲ ေစြ႕ခနဲပဲ။
စုိးစုိးရဲ႔ ဆံႏြယ္ေတြ မ်က္ႏွာေတြ နားရြက္ေတြ ပါးျပင္ေတြကုိနမ္းပစ္လုိက္တာမ်ား ပုိင္စုိးပုိင္နင္း။ ဒါကုိပဲ စုိးစုိးေဝကခံယူခ်င္ေနတာေလ။
ရာဇာႏွင့္ စုိးစုိးေဝ အေပးအယူမ်ွေနစဥ္ ေအာက္ထပ္ကအခန္းတစ္ခုထဲမွာလဲ ရုိစီႏွင့္ႏုိင္မင္းကအေပးအယူမ်ွေနသည္။
သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ကရီးစားျဖစ္ေနၾကတာၾကာျပီ။ သူငယ္ခ်င္းမ်ားပင္မသိၾက။ ဟုိတယ္ေစာင့္ဘႀကီးကုိ ႏုိင္မင္းကစည္းရုံးထားေတာ့ လစ္လ်ွင္လစ္သလုိ ေအာက္ကအခန္းမွာ ရုိစီကုိဘြတ္လုိ႔ရေနသည္။
ရုိစီကလဲအထန္ ႏုိင္မင္းကလဲအထန္ဆုိေတာ့ အႏၱရာယ္ကုိပင္မမႈၾက။
ဟုိတယ္ေစာင့္ဦးေလးႀကီးကလဲ ပုိက္ဆံရသည္ထက္ အခန္းထဲက ပြဲကုိၾကည့္ခ်င္ေသာဝါသနာနဲ႔ပင္တန္ေနသည္။
ယခုလဲ ခုနကႏုိင္မင္းနဲ႔ရုိစီတုိ႔ အျပန္အလွန္ မႈတ္ေနၾကရာမွ ခ်စ္ရည္လူးပြဲကုိေခ်ာင္းၾကည့္ရင္းေရငတ္ေနသည္။
ေကာင္မေလးကလဲ တကဲ့အထန္ပင္ ေကာင္ေလးကေအာက္ကျဖစ္ေနသည္။ ရုိစီႏုိ႔ေတြကုိ ႏုိင္မင္းကေအာက္မွဆုပ္နယ္ေနသည္။
နုိင္မင္းလီးေခ်ာင္းကေတာ့ ရုိစီအဖုတ္ထဲမွာ က်င္းစိမ္ေနသည္။
ျဖည္းျဖည္းမွန္ကုိ ဖင္ကုိၾကြၾကြျပီး ေဆာင့္ေနေသာရုိစီကား မ်က္လုံးမ်ားစင္းလ်ွက္။
စြပ္စြပ္ ပြတ္ပြတ္ ဘတ္ဘတ္ ဟင္း အင္း အား ဟင္း
ဟင္း အား အား
တုိးတုိးေလးညဥ္းညဴသံမ်ားကလည္းထြက္ေပၚေနသည္။
ေကာင္မေလးရုိစီလႈပ္ရွားမႈနဲ႔အတူ ႏုိင္မင္းကလဲတအီးအီးတအဲအဲနဲ႔ ေကာင္းေနသည္။ ရုိစီကလည္း သူမျပီးခါနီး၍ လႈပ္ရွားမႈေတြပုိသြက္လာသလုိ နုိင္မင္းကလဲ ေအာက္မွမ်က္လုံးမွိတ္ကာ ပင့္ပင့္ျပီးလုိးေနသည္။ထုိျမင္ကြင္းကုိ ေခ်ာင္းေနေသာ ဟုိတယ္ေစာင့္အဖုိးႀကီးအဖုိ႔လဲ ဖီးလ္တက္ျပီးရင္းတက္ရင္းျဖစ္ေနေတာ့ ေနာက္ကလူရိပ္ကုိ သတိမထားမိလုိက္ပါ။
စုိးစုိးေဝအခန္းထဲျပန္ေရာက္သည္အထိပင္ရင္ေတြခုန္ေနတုန္း။
ကုိရာဇာရဲ႕အနမ္းေတြကုိ ျပန္ေတြးမိရင္း သူမရွက္ေနမိေသးတယ္။
အခန္းထဲျပန္ေရာက္ေတာ့ႏြယ္သာကီေရာက္ေနျပီ။
သာကီ နင္ဘယ္သြားေနတာလဲဟင္။
ႏြယ္သာကီကား မုိးမိလာဟန္တူသည္။ မုိးေရေတြလဲစုိလုိ႔။
ေၾသာ္ စုိးစုိး နင့္ကုိ ျပစရာရွိတယ္ဟဲ့။ ထီးယူလာခဲ့။
ေအာက္မွာ ရုိစီနဲ႔ႏုိင္မင္းရွိတယ္။ ကုိရာဇာေက်ာ္ေရာေရာက္ေနတယ္။
ခုနကမွ ကုိရာဇာအခန္းထဲဝင္သြားတာပါ။ ႏြယ္သာကီဘာေတြေျပာေနပါလိမ့္။ တစ္ခုခုေတာ့တစ္ခုခုပင္။စိတ္ထဲထင့္သြားသည္။
ဘုရားေရ အခုမွေသခ်ာၾကည့္မိသည္။ ႏြယ္သာကီဝတ္ထားတာ မိန္းကေလးအက်ီမဟုတ္။ ေယာက်ၤားေလးအက်ီ။ ၾကယ္သီးေတြကုိ သူမျမင္လုိက္သည္။ ရင္ဘတ္ေနရာမွာ ၾကယ္သီးတစ္လုံးျဳတ္ေနသည္။
ထုိၾကယ္သီးကုိ ျမင္ဖူးခဲ့သည္။ ဘယ္ေနရာမွာပါလိမ့္ စဥ္းစားစမ္း စဥ္းစားစမ္း။ စဥ္းစားလုိက္ေတာ့ ေက်ာခ်မ္းသြားသည္။
ဒီၾကယ္သီးပုံစံက ေမာင္ေမာအသတ္ခံရစဥ္ေတြ႔ေသာၾကားယ္သီး ပုံစံႏွင့္ခြ်တ္စြတ္။ ဘုရားေရ ဒါဆုိဒါတုိ လူသတ္သမားက။
အခန္းတံခါးပိတ္သံၾကားလုိက္ရေတာ့လွည့္ၾကည့္လုိက္သည္။
အမေလး သူမအထိတ္တလန္႔ေအာ္လုိက္သည္။ မုိးေတြကလဲသဲသဲ မဲမဲရြာခ်ျပီ။ သြားမယ္ေလ စုိးစုိး ဘာလုပ္ေနတာလဲ။
ႏြယ္သာကီလက္ထဲမာ ဓါးတစ္ေခ်ာင္း။
ဘုရားေရ သူမရင္ေတြအမွန္အကန္တုန္လာျပီ။
ဘာ ဘာလုပ္မလုိ႔လဲသာကီ။
ဟင္း ဟင္း ႏြယ္သာကီရဲ႔ရယ္သံက သူမကုိၾကက္သီးမ်ားျဖန္းသြားေစပါေတာ့တယ္။
သာကီ နင္ နင္ငါ့ကုိဘာလုပ္မလုိ႔လဲဟင္။
ဟင္း ဟင္း အားလုံးေသျပီေလ နင္တစ္ေယာက္ပဲက်န္ေတာ့တာ ေကာင္မ။ နင့္ကုိငါသတ္ဖုိ႔ပဲက်န္ေတာ့တာ။
ႏြယ္သာကီမ်က္လုံးမ်ားကေၾကာက္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ ျပဴးေနသည္။ စုိးစုိးေဝ ေၾကာက္လာသည္။
မလုပ္ပါနဲ႔ သာကီ ငါ့မွာဘာအျပစ္ရွိလုိ႔လဲဟင္။
ဟင္း ဟင္း နင့္မွာေတာ့အျပစ္မရွိပါဘူး ဝင္မီဆုိတဲ့ေကာင္မရယ္ ေသသြားတဲ့ေကာင္ေတြေကာင္မေတြမွာပဲ အျပစ္ရွိတာ။
သူတုိ႔ကလူယုတ္မာေတြ ေသသင့္ပါတယ္။
နင့္ကုိေတာ့ ငါသနားပါတယ္။ နင္ရပ္ေနတဲ့ျပဴတင္းေပါက္ကေလ ဝင္မီကုိ ငါတြန္းခ်လုိက္တဲ့ျပဴတင္းေပါက္ေလ ခစ္ခစ္။
ဒါ ဒါဆုိ ဝင္မီ ဝင္မီကုိ နင္သတ္လုိက္တာေပါ့ဟုတ္လား သာကီ။
က်ားကုိက္ပါတယ္ဆုိမွ အေပါက္ေလးနဲ႔လားလာေမးေနတယ္။
ကဲ အားလုံးေသေတာ့ နင္လဲေသေတာ့။
အမေလး ကယ္ၾကပါအုံး စုိးစုိးေဝ ငယ္သံပါေအာင္ေအာ္ရင္း ပတ္ေျပးေတာ့သည္။
ပထမ ဓါးထုိးခ်က္က သူမပုခုံးေစာင္းကုိရွပ္ထိသြားျပီး ေသြးမ်ားထြက္လာသည္။ ႏြယ္သာကီက သူမဆံပင္ေတြကုိဆြဲဆုပ္ျပီးနံရံႏွင့္တရြက္တုိက္ဆြဲေခၚကာနံရံႏွင့္ပစ္ေဆာင့္သည္။ ေခါင္းကြဲသြားျပီး ေသြးေတြထြက္လာသည္။ လာစမ္းေကာင္မ ။
ႏြယ္သာကီ ရဲ႕လက္မွဓါးေျမာင္က လက္ခနဲျဖစ္သြားခ်ိန္တြင္
အခန္းတံခါးကုိ ေဆာငိ့ကန္သံၾကားလုိက္ရျပီး တံခါးခ်ပ္ကလြင့္ထြက္လာသည္။
ရင္ဘတ္မွာေသြးေတြထြက္ေနေသာ ကုိရာဇာ။
ကုိရာဇာလက္ထဲမွ ေသနတ္မွ မီးပြင့္ေလးမ်ားျဖာထြက္လာျပီး ႏြယ္သာကီၾကမ္းျပင္ေပၚပုံက်သြားတာသူမျမင္လုိက္ရသည္။
ကမ္းေျခဘက္မွ မီးေရာင္မ်ားဝင္းလက္လာျပီး ဟုိတယ္ေပၚ ေျပးတက္လာသည့္ ေျခသံမ်ားကုိၾကားရသည္။
တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ သူမစိတ္တစ္ခုလုံးအေမွာင္အတိက်သြားသည္။
သူမ မ်က္လုံးေတြမဝါးခင္ျမင္လုိက္ရတာက အခန္းတြင္းသုိ႔ ဝင္လာေသာ လက္နက္ကုိင္ရဲမ်ားကုိပင္။
စုိးစုိး— စုိးစုိး
ေခၚသံမ်ားကနီးလုိက္ေဝးလုိက္ႏွင့္။
အသံမ်ားက ပုိၾကည္လင္လာသလုိ မ်က္လုံးကုိအားယူဖြင့္ၾကည့္လုိက္ေတာ့ သူမကုိစုိးရိမ္တႀကီးၾကည့္ေနေသာ ကုိရာဇာကုိျမင္ရသည္။
စုိးစုိးဘယ္ေရာက္ေနတာလဲကုိရာဇာ။
ျမိတ္ျမိဳ႕ေဆးရုံမွာ စုိးစုိးရဲ႕။ သာကီေရာ သာကီေရာကုိရာဇာ။
သူေသသြားျပီစုိးစုိး။ တကယ္ေတာ့သူ႔ဘဝကသနားစရာပါ။
ဝင္မီတုိ႔နဲ႔ဒီကုိအလည္လာေတာ့ စုိးစုိးမရွိခင္ သူတုိ႔ဟုိဖက္ကေတာထဲ တကယ္ေတာ့ ဒီဟုိတယ္က ဝင္မီအေဖပုိင္တာ။ မူးယစ္ေဆးဝါးထုတ္တဲ့ေနရာတစ္ခု။ဝင္မီရဲ႕သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႔မိဘေတြလဲရွယ္ယာပါတယ္။
ဒီကြ်န္းကုိသာကီမေရာက္ခင္ ဝင္မီက ႏြယ္သာကီကုိအလည္ေခၚလာခဲ့ဖူးသည္ဟုဆုိသည္ဖ။မူးယစ္ေဆးဝါးကိစၥကုိ အမွတ္မထင္ သာကီကသိသြားတယ္။ဒီေတာ့ဝင္မီက သာကီကုိသူ႔လူေတြနဲ႔ဖမ္းခ်ဳပ္။ မုဒိန္းက်င့္ခုိင္းျပီး ဗြီဒီယုိရုိက္ထားခဲ့တယ္။ျပီးေတာ့အက်ပ္ကုိင္ျပီး ခုိင္းတာေပါ့။
ဝင္မီကသာကီကုိဘယ္ေလာက္ထိႏုိင္စားခဲ့သလဲဆုိရင္ သူ႔ခ်စ္သူကုိပါေခၚျပီး မုဒိန္းခဏခဏက်င့္ခုိင္းတယ္။
ဒီကြ်န္းေပၚေရာက္ေတာ့ သာကီက ဝင္မီကုိသတ္လုိက္တယ္။
ႏြယ္သာကီကအရွက္ႀကီးတယ္။အႏုိင္က်င့္ခံရဖန္မ်ားေတာ့ အားလုံးကုိစိတ္နာျပီး ရန္သူထင္လာတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဝင္မီဖုန္းကုိ သူရထားေတာ့ သရဲေျခာက္တယ္ထင္ေအာင္လုပ္။ မူးယစ္ေဆးေရာင္းတဲ့ ဝင္မီသူငယ္ခ်င္းေတြကုိပါသတ္ဖုိ႔ႀကံခဲ့တာ။ စုိးစုိးကုိေတာ့ႏႈတ္ပိတ္တဲ့အေနနဲ႔ရွင္းပစ္မလုိ႔ဘဲ။ အဲ့ညက အကုိပါကံေကာင္းလုိ႔မေသတာ။
သူကအကုိ႔ကုိအေသထုိးတာ။ ေသျပီထင္ျပီး ပစ္ထားခဲ့တာ။
ေၾသာ္ ဒီလုိကုိးလုိ႔စုိးစုိးေဝေတြးမိလုိက္သည္။ အျဖစ္အပ်က္ေတြကေက်ာခ်မ္းစရာပင္။ ကုိရာဇာေျပာျပမႈအရ ဟုိတယ္ေက်ာက္ေဆာင္မ်ား ေအာက္မွာ ဝင္မီဟုယူဆရေသာအရုိးစုကုိ တာဝန္ရွိသူမ်ားမွ ေတြ႔ရွိခဲ့သည္ဟုဆုိသည္။ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရုံမွတပါး သူမဘာမွမတတ္ႏုိင္ပါ။ အိမ္မက္ဆုိးႀကီးမက္ျပီး လန္႔ႏုိးလာသလုိပင္။
ေနာက္ သုံးလခန္႔အၾကာမွာေတာ့ တုိက္ခန္းတစ္ခုထဲကနွစ္ေယာက္အိပ္ကုတင္ၾကီးေပၚမွာ စုိးစုိးေဝ ရင္ခုန္စြာေစာင့္ဆုိင္းေနသည္။
အိပ္လုိ႔မေပ်ာ္နာရီကုိတၾကည့္ၾကည့္ႏွင့္ ဒီတုိက္ခန္းက ေဖေဖႏွင့္ေမေမလက္ဖြဲ႕ေပးလုိက္ေသာအခန္း။ ဒီေန႔ပဲ ေမာင္ႏွင့္သူမမဂၤလာေဆာင္သည္။ မဂၤလာဦးည ကုတင္ႀကီးကုိ ၾကည့္ရင္း ရင္ေတြဖုိေနသည္။
ဘယ္လုိရင္ဆုိင္ရမွန္းမသိ။ ဒုကၡပါပဲ။ အခ်ိန္ေတြကလဲအကုန္ျမန္လုိက္တာ။ ရာဇာေရငါတုိ႔ျပန္လာျပီေဟ့။ ငါ့ေကာင္ႀကီးက ေနာ့ဒီည ႏြားသုိးႀကိဳးျပတ္ေပါ့ကြာ။ ဟာကြာ မေနာက္နဲ႔ေလ။
ဟီးဟီးဟားဟားေျပာသံမ်ားကုိၾကားရျပီး တံခါးေခါက္သံၾကားရသည္။
စုိးစုိးေရ စုိးစုိး ေမာင္ျပန္လာျပီ။
တံခါးကုိဖြင့္လုိက္ေတာ့ ေမာင္ႏွင့္ေမာင့္သူငယ္ခ်င္းေတြ။
ေမာင့္သူငယ္ခ်င္းေတြကစပ္ျဖီးျဖီးႏွင့္ ကဲမစုိးစုိးေရ ကုိရာဇာကုိထာခဲ့ျပီေနာ္။ စိတ္ခ်လက္ခ် ဟီးဟီး။
စုိးစုိးေဝမ်က္ႏွာေလးပင္ရဲတြတ္ေနသည္။ရွက္လုိ႔။
ေမာင္ကထိန္းႏုိင္သည္။ အခန္းထဲဝင္ျပီး တံခါးကုိ ေလာ့ခ်လုိက္သည္။ အဝတ္လဲေနသည္ထင္။ စုိးစုိးေဝေက်ာေပးျပီး အိပ္ေနသည္။
မီးခလုပ္မွိတ္လုိကိသံၾကားရျပီး ျခင္ေထာင္ကုိလွန္ကာေမာင္ဝင္လာသည္။ေမာင္က သူမခါးကုိလွန္းဖက္ျပီး သူမပါးကုိနမ္းသည္။
မိန္းမ အဟဲ ေမာင့္အသံၾကားရတာ သူမဖင္ပင္က်ိန္းသည္ ေသးေပါက္ခ်င္သလုိျဖစ္သြားသည္။သူမပါကင္ဖြင့္ခံရေတာ့မွာေသခ်ာေနသည္။
မ်က္လုံးကုိအတင္းမွိတ္ထားမိသည္။ ေမာင့္လက္ေတြက သူမကုိယ္အႏွံ႕တေရြ႔ေရြ႕သြားေနသည္။ ေမာင့္အနမ္းေတြကရင္ခုန္သံျမန္လာသည္။ အုိ သူမေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းေလးကုိ ေမာင္က ထမိန္ထဲလက္ရႈိႏႈိက္လုိက္တာ ေခါငိးပင္ႀကီးသြားသည္။ သူနေပါင္ခြၾကားမွာ ဘာလုိ႔မွန္းမသိအရည္ေလးေတြရြဲစုိေနသည္။
သူမေဘာ္လီခ်ိတ္ကုိျဖဳတ္ခံလုိက္ရျပီး ႏုိ႔ႏွစ္လုံးကုိ ေမာင္စုိ႔ေတာ့ ေကာ့သြားျပီး မ်က္လုံးပြင့္သြားသည္။
ေမာင့္တစ္ကုိယ္လုံးအဝတ္မရွိေတာ့။ သူမေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကုိေမာင္ဆြဲကားျပီး သူမေစာက္ဖုတ္အဝေလးကုိေတ့ထားေသာေမာင့္လီးႀကီးကုိ ျမင္ေတာ့ ဖင္က်ဳံႈသြားမိတယ္။ နည္းတဲ့ဒုတ္မဟုတ္။ အဖုတ္ေတာ့ကြဲပါျပီလုိ႔ထင္မိသြားမိတယ္။ အေမ့ သူမေစာက္ဖုတ္ထဲေမာင့္လီးထုိးသြင္း ေတာ့ သူမလက္ေတြေမြ႔ယာစကုိဆုပ္ကုိင္ထားမိတယ္။
ေမာင့္လက္ႏွစ္ဖက္က သူမလက္ႏွစ္ဖက္ကုိဖိခ်ဳပ္ျပီး အားနဲ႔ေဆာင့္သြင္းလုိက္ေတာ့ စြပ္ ေဖာက္ အေမ့။ သူမအပ်ဳိစင္ေမွးေလးေပါက္သြားျပီ။ေမာင့္လီးကုိ သူမေစာက္ပတ္အတြင္းနံရံေတြက အလုိလုိဆြဲညွစ္ထားမိတယ္။ ေမာင္ကျပန္ဆြဲထုတ္ျပီး အဆက္မျပတ္ေဆာင့္ပါေတာ့တယ္။ စြပ္ စြပ္ အီး အ ေမာင္ စုိးစုိးကုိ သနားပါဦး။
မယားနဲ႔ႏြမသနားနဲ႔ဆုိတဲ့အတုိင္း ရာဇာကေတာ့ မ်က္ေရေလးဝုိင္းေနတဲ့ စုိးစုိးစကားသံကုိဂရုမစုိက္ေတာ့ပါဘူး။
စုိးစုိးေဝရဲ႔ေစာက္ပတ္က်ဥ္းက်ဥ္းေလးကုိ သူ႔လီးႀကီးနဲ႔အဆက္မျပတ္ကုိေဆာင့္ျပီး အသားကုန္ဘြတ္ေတာ့တာပါပဲ။
စြပ္ စြပ္ စြပ္စြပ္ အအ ေမာင္ စုိးစုိးကုိ သတ္ေနတာလား အအ
စြပ္စြပ္ အေမေရ သမီးကုိ ကယ္ပါအုံး အအ ေမာင္ ေမာင္
သနားပါ အအ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔စုိးစုိးေဝ ေမာသံေလးေပါက္လာျပီး အသက္ရႈပုိျပင္းလာကာ ခါးေတြေကာ့ေကာ့ေပးလာပါတယ္။
ေမာင္ ျမန္ျမန္ေဆာင့္ေပးပါ အအ အင္းအင္း။
စုိးစုိးေဝရဲ႕အငမ္းမရ လီးအရသာသိသြားတဲ့ ျငီးျငဴသံေတြနဲ႔အတူ ရာဇာကလဲ သူ႔လီးႀကီးကုိ တစ္ခါမွအလုိးမခံရဖူးေသးတဲ့ ဇနီးေခ်ာေလးရဲ႕ ေစာက္ပတ္က်ဥ္းေလးထဲ ဖိဖိသြင္းလုိက္ ထုတ္လုိက္နဲ႔ အသားကုန္ ဘြတ္ေနၾကတာ စိတ္ရွိလက္ရွိပါပဲ။
ဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ တေစၧမေလးဝင္မီ သူတုိ႔နားရွိရင္ေတာင္ ေျခာက္ရဲမယ္မထင္ပါဘူး။ သူပါရာဇာအလုိးခံရမွာေၾကာက္လုိ႔ေလ။
ျပီးပါျပီ...။
