စြန္းထင္းသြားေသာ ဘ၀ေလးမ်ား
**************************
**************************
—————————————————
““အား……ကၽြတ္….ကၽြတ္…..ကၽြတ္””
““အား……ကၽြတ္….ကၽြတ္…..ကၽြတ္””
မပန္းႏြယ္တစ္ေယာက္ တစ္ကုိယ္လုံးႏြမ္းနယ္လ်က္ နာက်င္ကုိက္ခဲေနေလသည္။ အထူးသျဖင့္ ေပါင္သားမ်ားႏွင့္ဆီးစပ္တစ္ျပင္လုံးက တစ္စစ္စစ္ျဖင့္ နာက်င္ေနေသာေၾကာင့္စုပ္သပ္လ်က္ညီးညဴလုိက္သည္။
အထူးအားျဖင့္ မပန္းႏြယ္၏ေစာက္ဖုတ္အတြင္းဆီမွ က်င္က်င္နာနာစပ္ဖ်င္းဖ်င္းျဖစ္ေနေသာ ေ၀ဒနာကုိ တမွ်င္းမွ်င္းခံစားေနရေလသည္။ မပန္းႏြယ္၏အ၀တ္ကင္းမဲ့ေသာ ခႏၶာကုိယ္ကုိ အိစက္ညက္ေညာသည့္
ေမြ႔ယာႀကီးထက္တြင္ေပ်ာ့ေခြစြာျဖင့္ လဲေလ်ာင္းရင္းမွ နာက်င္မႈမ်ားကုိခံစားေနရျခင္းျဖစ္သည္။ ညစ္ေထးေပက်ံေနေသာ သူမ၏ခႏၶာကုိယ္တစ္ခုလုံးကုိ ေဆးေၾကာသုတ္သင္ပစ္လိုေသာဆႏၵက ျဖစ္ေပၚလာသည္။
အထူးသျဖင့္ ေပါင္ၾကားႏွင့္ေစာက္ဖုတ္အနီးတစ္၀ုိက္တြင္ စိုစိစိအေရမ်ားေစးကပ္ေနျခင္းကုိ ေဆးေၾကာပစ္လုိက္ခ်င္သည္။ မပန္းႏြယ္အေနျဖင့္ တစ္ခ်က္ရႈိက္ၿပီးခႏၶာကုိယ္တစ္ခ်က္လႈပ္ရွားလုိက္တုိင္းမွာ သူမ၏
ေစာက္ဖုတ္ထဲမွအရည္ျပစ္ခၽြဲခၽြဲမ်ားက ပြက္ကနဲအန္က်လာသည္ကုိက စိတ္ပ်က္စရာဟုယူဆမိသည္။
အထူးအားျဖင့္ မပန္းႏြယ္၏ေစာက္ဖုတ္အတြင္းဆီမွ က်င္က်င္နာနာစပ္ဖ်င္းဖ်င္းျဖစ္ေနေသာ ေ၀ဒနာကုိ တမွ်င္းမွ်င္းခံစားေနရေလသည္။ မပန္းႏြယ္၏အ၀တ္ကင္းမဲ့ေသာ ခႏၶာကုိယ္ကုိ အိစက္ညက္ေညာသည့္
ေမြ႔ယာႀကီးထက္တြင္ေပ်ာ့ေခြစြာျဖင့္ လဲေလ်ာင္းရင္းမွ နာက်င္မႈမ်ားကုိခံစားေနရျခင္းျဖစ္သည္။ ညစ္ေထးေပက်ံေနေသာ သူမ၏ခႏၶာကုိယ္တစ္ခုလုံးကုိ ေဆးေၾကာသုတ္သင္ပစ္လိုေသာဆႏၵက ျဖစ္ေပၚလာသည္။
အထူးသျဖင့္ ေပါင္ၾကားႏွင့္ေစာက္ဖုတ္အနီးတစ္၀ုိက္တြင္ စိုစိစိအေရမ်ားေစးကပ္ေနျခင္းကုိ ေဆးေၾကာပစ္လုိက္ခ်င္သည္။ မပန္းႏြယ္အေနျဖင့္ တစ္ခ်က္ရႈိက္ၿပီးခႏၶာကုိယ္တစ္ခ်က္လႈပ္ရွားလုိက္တုိင္းမွာ သူမ၏
ေစာက္ဖုတ္ထဲမွအရည္ျပစ္ခၽြဲခၽြဲမ်ားက ပြက္ကနဲအန္က်လာသည္ကုိက စိတ္ပ်က္စရာဟုယူဆမိသည္။
သုိ႔ေသာ္လည္း မ်က္စိထဲတြင္ အေဖျဖစ္သူ၏မ်က္ႏွာကိုျပန္လည္ျမင္ေယာင္မိသည္တြင္ အေဖ့အတြက္ဟူေသာ စိတ္ကျဖစ္ေပၚလာသျဖင့္ ေက်နပ္မိသေယာင္ရွိေလသည္။ နာက်င္မႈေ၀ဒနာကုိ ခံစားေနရင္းမွ
အေဖျဖစ္သူ ဦးစုိးလႈိင္တစ္ေယာက္ ဂါတ္ထဲမွလြတ္ပါေစေၾကာင္းဆုေတာင္းေနမိပါသည္။ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့ေသာ အျဖစ္အပ်က္မ်ားသည္ မပန္းႏြယ္အားရုပ္ရွင္အေႏွးျပကြက္ပမာ ျပန္လည္၍စိတ္မ်က္စိထဲျမင္ေယာင္
လာရေလေတာ့သည္။
အခ်ိန္ကား ျမန္မာႏုိင္ငံ ကုိလုိနီနယ္ခ်ဲ႕ေအာက္သုိ႔ကၽြန္သေဘာက္ဘ၀ေရာက္ရွိေနေသာ တစ္ခ်ိန္ျဖစ္သည္။ မပန္းႏြယ္တုိ႔ေနထုိင္ေသာ ေနရာသည္ကား ဧရာ၀တီျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသျဖစ္သည္။ ဧရာ၀တီျမစ္ကမ္းနံေဘးတြင္ရွိေသာ သဲကုန္းရြာေလးျဖစ္သည္။ မပန္းႏြယ္တြင္ အေမဟူသည္မရွိေတာ့ဘဲ အေဖဦးစုိးလႈိင္ႏွင့္ အေဖတစ္ခု သမီးတစ္ခုျဖင့္ေနလာခဲ့သည္။ မပန္းႏြယ္တုိ႔သားအဖမွာ တံငါလုပ္ငန္းကုိလုပ္ကုိင္ၾက
သူမ်ားျဖစ္သည္။ သဲကုန္းရြာထဲတြင္ အိမ္ရွိပါေသာ္လည္း ယခုအခ်ိန္သည္ကား ေႏြရာသီသဲေသာင္ထြန္းခ်ိန္ေရာက္လာသျဖင့္ မပန္းႏြယ္တုိ႔သားအဖမွာ ဧရာ၀တီျမစ္ကမ္းေဘး သဲေသာင္ျပင္ေပၚတြင္တဲေဆာက္
ၿပီးေနထုိင္ၾကသည္။ သုိ႔မွ ဧရာ၀တီျမစ္အတြင္းတြင္ ငါးဖမ္းလုပ္ငန္းကုိလုပ္ကုိင္လ်က္ သားငါးမ်ားအလြယ္တကူဖမ္းယူႏုိင္မည္ျဖစ္ေလသည္။
အေဖျဖစ္သူ ဦးစုိးလႈိင္တစ္ေယာက္ ဂါတ္ထဲမွလြတ္ပါေစေၾကာင္းဆုေတာင္းေနမိပါသည္။ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့ေသာ အျဖစ္အပ်က္မ်ားသည္ မပန္းႏြယ္အားရုပ္ရွင္အေႏွးျပကြက္ပမာ ျပန္လည္၍စိတ္မ်က္စိထဲျမင္ေယာင္
လာရေလေတာ့သည္။
အခ်ိန္ကား ျမန္မာႏုိင္ငံ ကုိလုိနီနယ္ခ်ဲ႕ေအာက္သုိ႔ကၽြန္သေဘာက္ဘ၀ေရာက္ရွိေနေသာ တစ္ခ်ိန္ျဖစ္သည္။ မပန္းႏြယ္တုိ႔ေနထုိင္ေသာ ေနရာသည္ကား ဧရာ၀တီျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသျဖစ္သည္။ ဧရာ၀တီျမစ္ကမ္းနံေဘးတြင္ရွိေသာ သဲကုန္းရြာေလးျဖစ္သည္။ မပန္းႏြယ္တြင္ အေမဟူသည္မရွိေတာ့ဘဲ အေဖဦးစုိးလႈိင္ႏွင့္ အေဖတစ္ခု သမီးတစ္ခုျဖင့္ေနလာခဲ့သည္။ မပန္းႏြယ္တုိ႔သားအဖမွာ တံငါလုပ္ငန္းကုိလုပ္ကုိင္ၾက
သူမ်ားျဖစ္သည္။ သဲကုန္းရြာထဲတြင္ အိမ္ရွိပါေသာ္လည္း ယခုအခ်ိန္သည္ကား ေႏြရာသီသဲေသာင္ထြန္းခ်ိန္ေရာက္လာသျဖင့္ မပန္းႏြယ္တုိ႔သားအဖမွာ ဧရာ၀တီျမစ္ကမ္းေဘး သဲေသာင္ျပင္ေပၚတြင္တဲေဆာက္
ၿပီးေနထုိင္ၾကသည္။ သုိ႔မွ ဧရာ၀တီျမစ္အတြင္းတြင္ ငါးဖမ္းလုပ္ငန္းကုိလုပ္ကုိင္လ်က္ သားငါးမ်ားအလြယ္တကူဖမ္းယူႏုိင္မည္ျဖစ္ေလသည္။
မပန္းႏြယ္တုိ႔သားအဖ တဲေဆာက္သည့္ေသာင္ျပင္တြင္ အျခားေသာတံငါသည္မိသားစုမ်ား၏ တဲအိမ္မ်ားလည္းရွိသည္။ မပန္းႏြယ္တုိ႔သားအဖမွာ စည္းကမ္းႏွင့္ေနထုိင္သူျဖစ္သည္။ တံငါသည္လုပ္ငန္းကုိ လုပ္
စားေနသည္ဆုိေသာ္လည္း ဘုရားတရားၾကည္ညိဳရင္းစြဲရွိသည္။ မပန္းႏြယ္ ဖခင္ဦးစုိးလႈိင္ဆုိလွ်င္လည္း အေသာက္အစားလုံး၀မရွိ၊ ကင္းစင္ေလသည္။ ေဘးမွတဲအိမ္မ်ားကား ဤသုိ႔မဟုတ္ၾကပါေခ်။ တံငါသည္
အခ်င္းခ်င္း အုပ္စုဖြဲ႔လ်က္ညစဥ္ေသာက္စားမူးယစ္ေနၾကသျဖင့္ မပန္းႏြယ္တုိ႔သားအဖအတြက္အေႏွာင့္အယွက္သဖြယ္ျဖစ္ေနေလသည္။ အစပထမတြင္ သူတုိ႔ႏွင့္ အတူတူအရက္ေသစာေသာက္စားရန္အတြက္
ဦးစုိးလႈိင္အားဆြယ္ၾကေသးသည္။ ဦးစုိးလႈိင္မွာ သမီးမိန္းကေလးရွိသည္ျဖစ္သျဖင့္ သူတုိ႔အလုိကုိ လုိက္ေလ်ာျခင္းမရွိပါေခ်။ ရွိပါေသာ္လည္း ကုိယ္တုိင္ကုိယ္ၾက အရက္မေသာက္ဘဲ အျမည္းစားသူျဖစ္သည္။
သုိ႔အတြက္ တဲနီးခ်င္းမ်ားအေနျဖင့္ ကုိစုိးလႈိင္ကုိ ေနာက္ပုိင္းတြင္မေခၚေတာ့ဘဲ ကုိစုိးလႈိင္ႏွင့္မိတ္ေဆြမပ်က္ေနထုိင္လာခဲ့ေလသည္။ တျဖည္းတျဖည္းႏွင့္ ကုိစုိးလႈိင္တုိ႔သားအဖႏွင့္ တဲနီးခ်င္းမ်ားမွာ နီးလ်က္ႏွင့္
ေ၀းေနၾကသည္။
စားေနသည္ဆုိေသာ္လည္း ဘုရားတရားၾကည္ညိဳရင္းစြဲရွိသည္။ မပန္းႏြယ္ ဖခင္ဦးစုိးလႈိင္ဆုိလွ်င္လည္း အေသာက္အစားလုံး၀မရွိ၊ ကင္းစင္ေလသည္။ ေဘးမွတဲအိမ္မ်ားကား ဤသုိ႔မဟုတ္ၾကပါေခ်။ တံငါသည္
အခ်င္းခ်င္း အုပ္စုဖြဲ႔လ်က္ညစဥ္ေသာက္စားမူးယစ္ေနၾကသျဖင့္ မပန္းႏြယ္တုိ႔သားအဖအတြက္အေႏွာင့္အယွက္သဖြယ္ျဖစ္ေနေလသည္။ အစပထမတြင္ သူတုိ႔ႏွင့္ အတူတူအရက္ေသစာေသာက္စားရန္အတြက္
ဦးစုိးလႈိင္အားဆြယ္ၾကေသးသည္။ ဦးစုိးလႈိင္မွာ သမီးမိန္းကေလးရွိသည္ျဖစ္သျဖင့္ သူတုိ႔အလုိကုိ လုိက္ေလ်ာျခင္းမရွိပါေခ်။ ရွိပါေသာ္လည္း ကုိယ္တုိင္ကုိယ္ၾက အရက္မေသာက္ဘဲ အျမည္းစားသူျဖစ္သည္။
သုိ႔အတြက္ တဲနီးခ်င္းမ်ားအေနျဖင့္ ကုိစုိးလႈိင္ကုိ ေနာက္ပုိင္းတြင္မေခၚေတာ့ဘဲ ကုိစုိးလႈိင္ႏွင့္မိတ္ေဆြမပ်က္ေနထုိင္လာခဲ့ေလသည္။ တျဖည္းတျဖည္းႏွင့္ ကုိစုိးလႈိင္တုိ႔သားအဖႏွင့္ တဲနီးခ်င္းမ်ားမွာ နီးလ်က္ႏွင့္
ေ၀းေနၾကသည္။
ယေန႔ညမွာေတာ့ ကုိစုိးလႈိင္တုိ႔ေနထုိင္ရာ သဲေသာင္ျပင္သုိ႔ ပုလိပ္မ်ားကေရာက္ရွိလာေလသည္။ ၿပီးေနာက္သဲေသာင္ျပင္မွ တဲမ်ားတြင္ရွိေသာတံငါသည္မ်ားကုိ ဖမ္းသြားေလေတာ့သည္။ ပုလိပ္မ်ား၏အဆုိအရ
မူ ဓါးျပမ်ားသည္တံငါသည္ေယာင္ေဆာင္လ်က္ ၿမိဳ႕ေပၚရွိ ခ်စ္တီးတုိက္ကုိဓါးျပတုိက္သြားေလရာ တံငါသည္ဟူ၍ သဲေသာင္ျပင္တြင္ေတြ႕ရေသာတံငါသည္မ်ားကုိဖမ္းဆီးေလေတာ့သည္။ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲျဖစ္ေပၚလာ
ေသာ အေျခအေနတြင္ ကုိစုိးလႈိင္မွာလည္း တံငါသည္တစ္ေယာက္ျဖစ္သျဖင့္ အဖမ္းခံရသည့္အထဲပါ၀င္ေလေတာ့သည္။ ကုိစုိးလႈိင္ကုိ က်န္သည့္တံငါသည္မ်ားႏွင့္ တစ္ဖြဲ႕ထဲျဖစ္သည္ဆုိကာ ဖမ္းသြားျခင္းျဖစ္၏။
မပန္းႏြယ္မွာလည္း ဖခင္ျဖစ္သူဦးစုိးလႈိင္မွာ အျပစ္မရွိေၾကာင္းတြင္တြင္ေျပာေသာ္လည္းမရသျဖင့္ သူ႔အေဖတုိ႔အားေခၚေဆာင္ရာ ဂါတ္တဲအထိလုိက္ပါသြားေတာ့ေလသည္။ ဂါတ္တဲတြင္ မပန္းႏြယ္မွာ သူ႔အေဖ
တြင္ အျပစ္မရွိေၾကာင္းေတာင္းပန္ေသာ္လည္း မရဘဲရွိေနေလသည္။
မူ ဓါးျပမ်ားသည္တံငါသည္ေယာင္ေဆာင္လ်က္ ၿမိဳ႕ေပၚရွိ ခ်စ္တီးတုိက္ကုိဓါးျပတုိက္သြားေလရာ တံငါသည္ဟူ၍ သဲေသာင္ျပင္တြင္ေတြ႕ရေသာတံငါသည္မ်ားကုိဖမ္းဆီးေလေတာ့သည္။ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲျဖစ္ေပၚလာ
ေသာ အေျခအေနတြင္ ကုိစုိးလႈိင္မွာလည္း တံငါသည္တစ္ေယာက္ျဖစ္သျဖင့္ အဖမ္းခံရသည့္အထဲပါ၀င္ေလေတာ့သည္။ ကုိစုိးလႈိင္ကုိ က်န္သည့္တံငါသည္မ်ားႏွင့္ တစ္ဖြဲ႕ထဲျဖစ္သည္ဆုိကာ ဖမ္းသြားျခင္းျဖစ္၏။
မပန္းႏြယ္မွာလည္း ဖခင္ျဖစ္သူဦးစုိးလႈိင္မွာ အျပစ္မရွိေၾကာင္းတြင္တြင္ေျပာေသာ္လည္းမရသျဖင့္ သူ႔အေဖတုိ႔အားေခၚေဆာင္ရာ ဂါတ္တဲအထိလုိက္ပါသြားေတာ့ေလသည္။ ဂါတ္တဲတြင္ မပန္းႏြယ္မွာ သူ႔အေဖ
တြင္ အျပစ္မရွိေၾကာင္းေတာင္းပန္ေသာ္လည္း မရဘဲရွိေနေလသည္။
ဂါတ္တဲတြင္ရွိေသာ ပုလိပ္သားတစ္ဦးကမူ ဂါတ္တဲတြင္ဌာနအုပ္မရွိေသးပါေၾကာင္း၊ အျပစ္မရွိေၾကာင္းကုိ ဌာနအုပ္ထံသြားေျပာလွ်င္ အဆင္ေျပႏုိင္ေၾကာင္းေျပာဆုိသျဖင့္ မပန္းႏြယ္မွာ ဌာနအုပ္ကုိထြန္းႀကိဳင္
ရွိရာသုိ႔ထြက္လာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ၿမိဳ႕ေပၚသုိ႔ သိပ္အေရာက္အေပါက္မရွိလွေသာ မပန္းႏြယ္မွာ ပုလိပ္သားေလးေပးလုိက္ေသာ လိပ္စာစာရြက္ကုိယူၿပီး ဌာနအုပ္ကုိထြန္းႀကိဳင္ေနသည္ဆုိေသာ အိမ္ရွိရာသုိ႔လာခဲ့
ေလသည္။ ဌာနအုပ္ကုိထြန္းႀကိဳင္ေနေသာ အိမ္မွာျခံ၀န္းက်ယ္ႀကီးတစ္ခုတြင္ တည္ရွိေလေၾကာင္း မပန္းႏြယ္ေတြ႔လုိက္ရသည္။ ဌာနအုပ္ ကုိထြန္းႀကိဳင္၏အိမ္ကုိလာခဲ့ရစဥ္ကလည္း ဟုိေမးသည္ေမးျဖင့္ လာခဲ့ရ
ၿပီး ပုလိပ္သားေလးေပးလုိက္ေသာ လိပ္စာ စာရြက္ကုိကုိင္လ်က္ေမးကာလာခဲ့ရျခင္းျဖစ္သည္။ ဌာနအုပ္ ကုိထြန္းႀကိဳင္၏အိမ္ရွိေသာ လမ္းထဲတြင္ကား ျခံ၀န္းက်ယ္ႀကီးမ်ားသာရွိသည္။
ရွိရာသုိ႔ထြက္လာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ၿမိဳ႕ေပၚသုိ႔ သိပ္အေရာက္အေပါက္မရွိလွေသာ မပန္းႏြယ္မွာ ပုလိပ္သားေလးေပးလုိက္ေသာ လိပ္စာစာရြက္ကုိယူၿပီး ဌာနအုပ္ကုိထြန္းႀကိဳင္ေနသည္ဆုိေသာ အိမ္ရွိရာသုိ႔လာခဲ့
ေလသည္။ ဌာနအုပ္ကုိထြန္းႀကိဳင္ေနေသာ အိမ္မွာျခံ၀န္းက်ယ္ႀကီးတစ္ခုတြင္ တည္ရွိေလေၾကာင္း မပန္းႏြယ္ေတြ႔လုိက္ရသည္။ ဌာနအုပ္ ကုိထြန္းႀကိဳင္၏အိမ္ကုိလာခဲ့ရစဥ္ကလည္း ဟုိေမးသည္ေမးျဖင့္ လာခဲ့ရ
ၿပီး ပုလိပ္သားေလးေပးလုိက္ေသာ လိပ္စာ စာရြက္ကုိကုိင္လ်က္ေမးကာလာခဲ့ရျခင္းျဖစ္သည္။ ဌာနအုပ္ ကုိထြန္းႀကိဳင္၏အိမ္ရွိေသာ လမ္းထဲတြင္ကား ျခံ၀န္းက်ယ္ႀကီးမ်ားသာရွိသည္။
တစ္ျခံႏွင့္တစ္ျခံ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာရွိၿပီး ျခံစည္းရုိးပုဏၰားရိပ္ပင္မ်ားက လူတစ္ရပ္ေက်ာ္ေက်ာ္ျမင့္ေအာင္ ကာရံထားသျဖင့္ ျခံ၀င္းထဲကုိ အလြယ္တကူျမင္ႏုိင္ျခင္းမရွိသလုိ၊ ျခံ၀င္းထဲတြင္ ဘာေတြဘဲလုပ္လုပ္
အျခားျခံမ်ားမွ မၾကားမျမင္ႏုိင္ဘဲရွိေလသည္။ ဌာနအုပ္ ကုိထြန္းႀကိဳင္မွာ ဤျခံ၀န္းတြင္ေနထုိင္သည္မွာ အေၾကာင္းရွိေလသည္။ ထုိျခံ၀င္းထဲတြင္ ၾကက္၀ုိင္း၊ ဖဲ၀ုိင္းစသည့္မေကာင္းမႈမ်ားကုိ ခိ်န္း၀ုိင္းအျဖစ္
ကုိထြန္းႀကိဳင္မွဦးေဆာင္ၿပီး ေဆာင္ရြက္ကာ၀င္ေငြေျဖာင့္ေန၍ပင္ျဖစ္သည္။ ထုိ႔အျပင္ ကုိထြန္းႀကိဳင္က မိန္းမဘက္တြင္အလြန္လုိက္စားသူျဖစ္ၿပီး ၿမိဳ႕ထဲမွဖာသည္မ်ားကုိ အၿမဲလုိလုိေခၚၿပီး ေပ်ာ္ပါးသူျဖစ္သည္။
အျခားဌာနမ်ားမွ မိတ္ေဆြမ်ားအတြက္ကုိလည္း စီစဥ္ေပးသည္။ ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ ဂါတ္တဲမွာျဖစ္ေပၚလာေသာ အမႈအခင္းမ်ားႏွင့္မလြတ္ကင္းေသာ မိန္းမမ်ားကုိဤအိမ္တြင္ေခၚယူလ်က္ ကာမဆက္ဆံမႈ
ျပဳေလသည္။ အလြန္ပင္ရုိင္းပ်ၿပီး ညစ္ပတ္စုတ္ပဲ့ေသာ ဌာနအုပ္ကုိထြန္းႀကိဳင္ပင္ျဖစ္သည္။
အျခားျခံမ်ားမွ မၾကားမျမင္ႏုိင္ဘဲရွိေလသည္။ ဌာနအုပ္ ကုိထြန္းႀကိဳင္မွာ ဤျခံ၀န္းတြင္ေနထုိင္သည္မွာ အေၾကာင္းရွိေလသည္။ ထုိျခံ၀င္းထဲတြင္ ၾကက္၀ုိင္း၊ ဖဲ၀ုိင္းစသည့္မေကာင္းမႈမ်ားကုိ ခိ်န္း၀ုိင္းအျဖစ္
ကုိထြန္းႀကိဳင္မွဦးေဆာင္ၿပီး ေဆာင္ရြက္ကာ၀င္ေငြေျဖာင့္ေန၍ပင္ျဖစ္သည္။ ထုိ႔အျပင္ ကုိထြန္းႀကိဳင္က မိန္းမဘက္တြင္အလြန္လုိက္စားသူျဖစ္ၿပီး ၿမိဳ႕ထဲမွဖာသည္မ်ားကုိ အၿမဲလုိလုိေခၚၿပီး ေပ်ာ္ပါးသူျဖစ္သည္။
အျခားဌာနမ်ားမွ မိတ္ေဆြမ်ားအတြက္ကုိလည္း စီစဥ္ေပးသည္။ ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ ဂါတ္တဲမွာျဖစ္ေပၚလာေသာ အမႈအခင္းမ်ားႏွင့္မလြတ္ကင္းေသာ မိန္းမမ်ားကုိဤအိမ္တြင္ေခၚယူလ်က္ ကာမဆက္ဆံမႈ
ျပဳေလသည္။ အလြန္ပင္ရုိင္းပ်ၿပီး ညစ္ပတ္စုတ္ပဲ့ေသာ ဌာနအုပ္ကုိထြန္းႀကိဳင္ပင္ျဖစ္သည္။
ယခုလည္း မပန္းႏြယ္တုိ႔အမႈတြင္လည္း မပန္းႏြယ္၏ဖခင္ျဖစ္သူ ကုိစုိးလႈိင္မပါ၀င္မွန္းသိၿပီးျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း တံငါသည္အလုပ္ကုိ အေဖျဖစ္သူကုိစုိးလႈုိင္ႏွင့္ ဒုိးတူေဘာင္ဖက္လုပ္ကုိင္ေနသူျဖစ္သျဖင့္
မပန္းႏြယ္၏ ကုိယ္ခႏၶာအခ်ဳိးအစားမွာ သူ႔ေနရာႏွင့္သူ က်နလွေပသည္။ အရႈိက္၊ အ၀ုိက္၊ အေကာက္၊ အေျဖာင့္၊ အဖု၊ အခ်ဳိင့္တုိ႔က မပန္းႏြယ္ကုိယ္ခႏၶာမွာ ခပ္ျမင့္ျမင့္အရပ္ေလးႏွင့္ လုိက္ဖက္ညီစြာတည္ရွိေန
သည္။ ထုိ႔အတြက္ မပန္းႏြယ္ခႏၶာကုိယ္အဆစ္အေပါက္ ကုိယ္လုံးကုိယ္ေပါက္သည္ ေယာက်ၤားသားေတြအတြက္ မက္ေလာက္စရာခ်ည္းျဖစ္ေနေလေတာ့သည္။ ဒီေတာ့ ျမာေပြသူ၊ ကာမသုိက္တူးသမားျဖစ္သူ
အသစ္ကေလး၊ အငန္႔ကေလးကုိမွႀကိဳက္သူ ကုိထြန္းႀကိဳင္အတြက္ မပန္းႏြယ္ဆီမွကာမပန္းဦးေႁခြရန္အတြက္ ေခ်ာင္းေနသည္မွာၾကာၿပီျဖစ္ေလသည္။ ယခုမေတာ့ ဌာနအုပ္ ကုိထြန္းႀကိဳင္အတြက္ အဆီတ၀င္း၀င္း
အသားခပ္မ်ားမ်ားရွိလွၿပီး ဆူၿဖိဳးလွေသာ မပန္းႏြယ္ဟူေသာ ၀က္ပ်ဳိမေလး၏အသားကုိ စားသုံးေတာ့မည္ျဖစ္သည္။
မပန္းႏြယ္၏ ကုိယ္ခႏၶာအခ်ဳိးအစားမွာ သူ႔ေနရာႏွင့္သူ က်နလွေပသည္။ အရႈိက္၊ အ၀ုိက္၊ အေကာက္၊ အေျဖာင့္၊ အဖု၊ အခ်ဳိင့္တုိ႔က မပန္းႏြယ္ကုိယ္ခႏၶာမွာ ခပ္ျမင့္ျမင့္အရပ္ေလးႏွင့္ လုိက္ဖက္ညီစြာတည္ရွိေန
သည္။ ထုိ႔အတြက္ မပန္းႏြယ္ခႏၶာကုိယ္အဆစ္အေပါက္ ကုိယ္လုံးကုိယ္ေပါက္သည္ ေယာက်ၤားသားေတြအတြက္ မက္ေလာက္စရာခ်ည္းျဖစ္ေနေလေတာ့သည္။ ဒီေတာ့ ျမာေပြသူ၊ ကာမသုိက္တူးသမားျဖစ္သူ
အသစ္ကေလး၊ အငန္႔ကေလးကုိမွႀကိဳက္သူ ကုိထြန္းႀကိဳင္အတြက္ မပန္းႏြယ္ဆီမွကာမပန္းဦးေႁခြရန္အတြက္ ေခ်ာင္းေနသည္မွာၾကာၿပီျဖစ္ေလသည္။ ယခုမေတာ့ ဌာနအုပ္ ကုိထြန္းႀကိဳင္အတြက္ အဆီတ၀င္း၀င္း
အသားခပ္မ်ားမ်ားရွိလွၿပီး ဆူၿဖိဳးလွေသာ မပန္းႏြယ္ဟူေသာ ၀က္ပ်ဳိမေလး၏အသားကုိ စားသုံးေတာ့မည္ျဖစ္သည္။
ခ်စ္တီးတုိက္ကုိ ဓါးျပတုိက္သူတုိ႔မွာ တံငါသည္မ်ားအပါအ၀င္ လူဆုိးမ်ားျဖစ္ေသာ္လည္း မပန္းႏြယ္၏အေဖ ကုိစုိးလႈိင္မပါမွန္းသိၿပီးျဖစ္သည္။ မပါေပမယ့္လည္း မပန္းႏြယ္၏ကာမကုိအရယူရန္ျဖစ္သျဖင့္
မပန္းႏြယ္အေဖ ကုိစုိးလႈိင္ပါဖမ္းခဲ့ရန္မွာၾကားလုိက္ျခင္းျဖစ္သည္။ အေဖတစ္ခု၊ သမီးတစ္ခုသာရွိေသာအခ်ိန္၊ သဲေသာင္ျပင္ရွိတဲမ်ားကလည္းမလုံျခံဳ၊ ဒီေတာ့မပန္းႏြယ္တစ္ေယာက္ထဲ တဲမွာထား၍ျဖစ္မွာမဟုတ္
ေခ်။ ဒီေတာ့အေဖျဖစ္သူကုိ ဖမ္းဆီးလုိက္သည္ႏွင့္ မပန္းႏြယ္မွာအကူအညီလုိလာေတာ့မည္။ ဒီေတာ့ ဂါတ္တဲမွတပည့္ပုလိပ္ေလးကုိ ႀကိတ္မွာၾကားထားၿပီးျဖစ္သည္။ မပန္းႏြယ္လာသည္ႏွင့္ ဌာနအုပ္ကုိထြန္းႀကိဳင္
ကုိသြားေတြ႔ေစလုိေၾကာင္း ေတာင္းပန္လွ်င္ရႏုိင္ေၾကာင္းစကားထည့္ရန္မွာထားၿပီးျဖစ္ရာ တပည့္ေက်ာ္ကလည္းအစီအစဥ္အတုိင္းလုပ္ေလသည္။
မပန္းႏြယ္အေဖ ကုိစုိးလႈိင္ပါဖမ္းခဲ့ရန္မွာၾကားလုိက္ျခင္းျဖစ္သည္။ အေဖတစ္ခု၊ သမီးတစ္ခုသာရွိေသာအခ်ိန္၊ သဲေသာင္ျပင္ရွိတဲမ်ားကလည္းမလုံျခံဳ၊ ဒီေတာ့မပန္းႏြယ္တစ္ေယာက္ထဲ တဲမွာထား၍ျဖစ္မွာမဟုတ္
ေခ်။ ဒီေတာ့အေဖျဖစ္သူကုိ ဖမ္းဆီးလုိက္သည္ႏွင့္ မပန္းႏြယ္မွာအကူအညီလုိလာေတာ့မည္။ ဒီေတာ့ ဂါတ္တဲမွတပည့္ပုလိပ္ေလးကုိ ႀကိတ္မွာၾကားထားၿပီးျဖစ္သည္။ မပန္းႏြယ္လာသည္ႏွင့္ ဌာနအုပ္ကုိထြန္းႀကိဳင္
ကုိသြားေတြ႔ေစလုိေၾကာင္း ေတာင္းပန္လွ်င္ရႏုိင္ေၾကာင္းစကားထည့္ရန္မွာထားၿပီးျဖစ္ရာ တပည့္ေက်ာ္ကလည္းအစီအစဥ္အတုိင္းလုပ္ေလသည္။
မပန္းႏြယ္တစ္ေယာက္သူ႔ဆီလာၿပီျဖစ္ေၾကာင္းသတင္းရသည္ႏွင့္ ျခံ၀င္းႀကီးထဲမွာ ဘယ္သူမွမေနေအာင္အျပင္လႊတ္ထားၿပီးျဖစ္သည္။ သုိ႔မွသာ မပန္းႏြယ္ကုိ လုိးခ်င္တုိင္းလုိးလုိ႔ရမွာျဖစ္သည္။ မပန္းႏြယ္ကုိ
တစ္ညလုံးလုိး၍၀ၿပီးေသာအခါမွ သူမအေဖကုိစုိးလႈိင္ကုိ လႊတ္လုိက္ေစမည္ျဖစ္သည္။ ေနာက္တစ္ခါ မပန္းႏြယ္ကုိလိုးခ်င္သည့္အခါတြင္လည္း သူမအေဖကုိစုိးလႈိင္ကုိ ဂါတ္တဲေခၚယူခ်ဳပ္ထားျခင္းျဖင့္ မပန္းႏြယ္မွာ
သူ၏အလုိကုိလုိက္ၿပီး အလုိးခံမည္ျဖစ္သည္။ ဤသုိ႔အစီအမံခ်ထားခဲ့ျခင္းအား မပန္းႏြယ္မွာမသိသျဖင့္ ပုလိပ္သားေလးလမ္းၫႊန္သည့္အတုိင္းလာခဲ့ရာ လိပ္စာ စာရြက္မွာပါသည့္အတုိင္း အိမ္အမွတ္မွာမွန္ေနသည္
ကုိေတြ႔ရသည္။
တစ္ညလုံးလုိး၍၀ၿပီးေသာအခါမွ သူမအေဖကုိစုိးလႈိင္ကုိ လႊတ္လုိက္ေစမည္ျဖစ္သည္။ ေနာက္တစ္ခါ မပန္းႏြယ္ကုိလိုးခ်င္သည့္အခါတြင္လည္း သူမအေဖကုိစုိးလႈိင္ကုိ ဂါတ္တဲေခၚယူခ်ဳပ္ထားျခင္းျဖင့္ မပန္းႏြယ္မွာ
သူ၏အလုိကုိလုိက္ၿပီး အလုိးခံမည္ျဖစ္သည္။ ဤသုိ႔အစီအမံခ်ထားခဲ့ျခင္းအား မပန္းႏြယ္မွာမသိသျဖင့္ ပုလိပ္သားေလးလမ္းၫႊန္သည့္အတုိင္းလာခဲ့ရာ လိပ္စာ စာရြက္မွာပါသည့္အတုိင္း အိမ္အမွတ္မွာမွန္ေနသည္
ကုိေတြ႔ရသည္။
““အိမ္ရွင္တုိ႔…..အိမ္ရွင္တုိ႔..””
မပန္းႏြယ္မွာ ခပ္အုပ္အုပ္ေလးလွမ္းေခၚေသာ္လည္း ထူးသံလည္းမၾကားရေသာေၾကာင့္ ဟုတ္မွဟုတ္ပါ့မလားဟူ၍ စဥ္းစားလုိက္သည္။ အနီးအနားျခံ၀န္းထဲတြင္လည္းေကာင္း၊ မပန္းႏြယ္၀င္လာရာလမ္း
တစ္ေလွ်ာက္လုံးမွာလည္းေကာင္း လူဟူ၍မေျပာႏွင့္ ေခြးတစ္ေကာင္ေၾကာင္တစ္ၿမီးေတာင္မွ မေတြ႔ရေခ်။ မည္သူ႔ကုိအကူအညီေတာင္းရမွန္းလည္း မသိေခ်။ သုိ႔ႏွင့္မပန္းႏြယ္မွာ ျခံတံခါးကုိတြန္းလုိက္ရာ ျခံတံခါး
မွာ အလြယ္တကူပြင့္သြားေလသည္။ သုိ႔ႏွင့္ မပန္းႏြယ္မွာ ျခံ၀န္းထဲသုိ႔လွမ္း၀င္ေလွ်ာက္လာခဲ့သည္။ မပန္းႏြယ္အဖုိ႔မွာကား အေဖျဖစ္သူဂါတ္တဲမွျပန္လြတ္ႏုိင္ေရးအတြက္သာ စဥ္းစားထားသျဖင့္ မည္သည့္
အႏၲာရယ္၊ မည္သည့္ရန္သူမွေၾကာက္ရြံ႕ျခင္းမရွိေတာ့ဘဲ ျခံတံခါးကုိတြန္းဖြင့္ၿပီး ၀င္လာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ျခံ၀န္းထဲတြင္ သစ္ပင္မ်ားကုိသူ႔ေနရာႏွင့္သူစုိက္ပ်ဳိးထားသျဖင့္ အုပ္အုပ္ဆုိင္းဆုိင္းျဖစ္ကာ ျခံ၀န္းအလည္
တြင္ ႏွစ္ထပ္အိမ္တစ္လုံးကုိ ေတြ႔လုိက္ရေလသည္။
တစ္ေလွ်ာက္လုံးမွာလည္းေကာင္း လူဟူ၍မေျပာႏွင့္ ေခြးတစ္ေကာင္ေၾကာင္တစ္ၿမီးေတာင္မွ မေတြ႔ရေခ်။ မည္သူ႔ကုိအကူအညီေတာင္းရမွန္းလည္း မသိေခ်။ သုိ႔ႏွင့္မပန္းႏြယ္မွာ ျခံတံခါးကုိတြန္းလုိက္ရာ ျခံတံခါး
မွာ အလြယ္တကူပြင့္သြားေလသည္။ သုိ႔ႏွင့္ မပန္းႏြယ္မွာ ျခံ၀န္းထဲသုိ႔လွမ္း၀င္ေလွ်ာက္လာခဲ့သည္။ မပန္းႏြယ္အဖုိ႔မွာကား အေဖျဖစ္သူဂါတ္တဲမွျပန္လြတ္ႏုိင္ေရးအတြက္သာ စဥ္းစားထားသျဖင့္ မည္သည့္
အႏၲာရယ္၊ မည္သည့္ရန္သူမွေၾကာက္ရြံ႕ျခင္းမရွိေတာ့ဘဲ ျခံတံခါးကုိတြန္းဖြင့္ၿပီး ၀င္လာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ျခံ၀န္းထဲတြင္ သစ္ပင္မ်ားကုိသူ႔ေနရာႏွင့္သူစုိက္ပ်ဳိးထားသျဖင့္ အုပ္အုပ္ဆုိင္းဆုိင္းျဖစ္ကာ ျခံ၀န္းအလည္
တြင္ ႏွစ္ထပ္အိမ္တစ္လုံးကုိ ေတြ႔လုိက္ရေလသည္။
မပန္းႏြယ္မွာ အိမ္တံခါးဖြင့္ထားသည္ကုိေတြ႔လုိက္ရ၍ အားတက္သြားၿပီး အ၀င္လမ္းမွအျမန္ေလွ်ာက္လွမ္း၀င္လုိက္သည္။ အိမ္တံခါး၀တြင္ ခဏရပ္လုိက္ၿပီးေနာက္ အိမ္အတြင္းဘက္တြင္လူရွိမရွိကုိ ေခါင္းျပဴ
ၾကည့္လုိက္ရာ ဧည့္ခန္းထဲတြင္ထုိင္ေနေသာ ဌာနအုပ္ကုိထြန္းႀကိဳင္ကုိေတြ႔ရေလသည္။
ၾကည့္လုိက္ရာ ဧည့္ခန္းထဲတြင္ထုိင္ေနေသာ ဌာနအုပ္ကုိထြန္းႀကိဳင္ကုိေတြ႔ရေလသည္။
““ဌာနအုပ္ ဦးထြန္းႀကိဳင္လားရွင္””
““ဟုတ္ပါတယ္…..ဟုတ္ပါတယ္…””
““ဌာနအုပ္ႀကီးရွင့္….ကၽြန္မေျပာစရာရွိလုိ႔ပါရွင္””
““ေျပာစရာရွိရင္ အိမ္ထဲ၀င္ေျပာ…….တံခါးကေနေအာ္မေျပာနဲ႔….””
““ဟုတ္ကဲ့ရွင္…..ဟုတ္ကဲ့””
မပန္းႏြယ္မွာ ဌာနအုပ္ကုိထြန္းႀကိဳင္က ၀င္ရန္ခြင့္ျပဳလုိက္သျဖင့္ အိမ္ထဲသုိ႔မပန္းႏြယ္၀င္လုိက္သည္။ မပန္းႏြယ္မွာ ထုိင္ေနေသာ ဌာနအုပ္ကုိထြန္းႀကိဳင္ကုိလွမ္းၾကည့္လုိက္ရာ ဆက္တီစားပြဲေပၚတြင္ အရက္
ပုလင္း၊ ဖန္ခြက္ႏွင့္ အျမည္းမ်ားတင္ထားၿပီး ဌာနအုပ္ ကုိထြန္းႀကိဳင္မွာအရက္ေသာက္ေနမွန္းသိလုိက္ရသည္။ မပန္းႏြယ္မွာ သူမကိစၥကုိေျပာလုိ႔ျဖစ္ပါ့မလားဟူ၍ စုိးရိမ္စိတ္ကေလးျဖစ္သြားၿပီး တံခါး၀အတြင္းတြင္
ရပ္လ်က္သားေလးေတြေတြကေလးျဖစ္သြားရသည္။
ပုလင္း၊ ဖန္ခြက္ႏွင့္ အျမည္းမ်ားတင္ထားၿပီး ဌာနအုပ္ ကုိထြန္းႀကိဳင္မွာအရက္ေသာက္ေနမွန္းသိလုိက္ရသည္။ မပန္းႏြယ္မွာ သူမကိစၥကုိေျပာလုိ႔ျဖစ္ပါ့မလားဟူ၍ စုိးရိမ္စိတ္ကေလးျဖစ္သြားၿပီး တံခါး၀အတြင္းတြင္
ရပ္လ်က္သားေလးေတြေတြကေလးျဖစ္သြားရသည္။
““ဘာေျပာမွာလဲ……လာေလ””
““ဟုိ….ဟုိ…ဌာနအုပ္ႀကီးကုိ တစ္ခုေလာက္ေျပာ….ေျပာခ်င္လုိ႔ပါရွင္…””
““ေအး…..ေျပာပါ…..ေျပာပါ….ဒါေပမယ့္ တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္….မင္းေျပာမယ့္စကားက လွ်ဳိ႕၀ွက္တဲ့စကားဆုိရင္ သူမ်ားေတြၾကားလုိ႔မျဖစ္ဘူး…..ဒီေတာ့ တံခါးကုိပိတ္လုိက္ၿပီး ေဟာဒီဆက္တီကုလားထုိင္
မွာလာထုိင္ၿပီးေျပာေပေရာ….””
မွာလာထုိင္ၿပီးေျပာေပေရာ….””
““ဟုတ္ကဲ့ပါရွင္……ဟုတ္ကဲ့ပါရွင္…””
မပန္းႏြယ္မွာ အေဖျဖစ္သူ၏ကိစၥကုိ ေဆာင္ရြက္ေျပာဆုိရမည္ျဖစ္သျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ေနာက္ၿပီး ဌာနအုပ္ႀကီးကုိ အေဖ့အေနျဖင့္ အမႈႏွင့္ပတ္သက္ျခင္းမရွိေၾကာင္း၊ ျပန္လႊတ္ေပးရန္ေျပာရမည္ျဖစ္သည့္
အေၾကာင္းေၾကာင့္လည္းေကာင္း ဌာနအုပ္ကုိထြန္းႀကိဳင္ေျပာသည့္အတုိင္း တံခါးကုိျပန္ပိတ္ၿပီး ဂ်က္ထုိးကာဧည့္ခန္းထဲလွမ္း၀င္လုိက္ေလသည္။ ဌာနအုပ္ကုိထြန္းႀကိဳင္က တံခါးဂ်က္ကုိလွည့္ၿပီးထုိးေနေသာ
မပန္းႏြယ္၏တစ္ရစ္ေဖာင္းႂကြကာလွပေနေသာ ကုိယ္ခႏၶာေနာက္ပုိင္းကုိၾကည့္၍ တစ္ခ်က္ျပံဳးလုိက္သည္ကုိေတာ့ မပန္းႏြယ္မေတြ႔ရပါေခ်။ တံခါးကုိပိတ္ၿပီးျပန္လွည့္၍ေလွ်ာက္လာေသာ မပန္းႏြယ္၏ေလွ်ာက္ဟန္
ေၾကာင့္ ဌာနအုပ္ကုိထြန္းႀကိဳင္မွာ တံေတြးတစ္ခ်က္ၿမိဳခ်လုိက္ရသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း စားေနၾကေၾကာင္ဖားႀကီးျဖစ္သျဖင့္ သူ၏စိတ္အတြင္းသ႑ာန္မေပၚေအာင္ အိေႁႏၵဆည္လ်က္ မ်က္ႏွာထားကုိခပ္တည္တည္
လုပ္ထားလုိက္သည္။
အေၾကာင္းေၾကာင့္လည္းေကာင္း ဌာနအုပ္ကုိထြန္းႀကိဳင္ေျပာသည့္အတုိင္း တံခါးကုိျပန္ပိတ္ၿပီး ဂ်က္ထုိးကာဧည့္ခန္းထဲလွမ္း၀င္လုိက္ေလသည္။ ဌာနအုပ္ကုိထြန္းႀကိဳင္က တံခါးဂ်က္ကုိလွည့္ၿပီးထုိးေနေသာ
မပန္းႏြယ္၏တစ္ရစ္ေဖာင္းႂကြကာလွပေနေသာ ကုိယ္ခႏၶာေနာက္ပုိင္းကုိၾကည့္၍ တစ္ခ်က္ျပံဳးလုိက္သည္ကုိေတာ့ မပန္းႏြယ္မေတြ႔ရပါေခ်။ တံခါးကုိပိတ္ၿပီးျပန္လွည့္၍ေလွ်ာက္လာေသာ မပန္းႏြယ္၏ေလွ်ာက္ဟန္
ေၾကာင့္ ဌာနအုပ္ကုိထြန္းႀကိဳင္မွာ တံေတြးတစ္ခ်က္ၿမိဳခ်လုိက္ရသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း စားေနၾကေၾကာင္ဖားႀကီးျဖစ္သျဖင့္ သူ၏စိတ္အတြင္းသ႑ာန္မေပၚေအာင္ အိေႁႏၵဆည္လ်က္ မ်က္ႏွာထားကုိခပ္တည္တည္
လုပ္ထားလုိက္သည္။
““ကဲ….ေျပာခ်င္ရင္ ဒီအနားကုိလာထုိင္ၿပီး ေျပာေပေတာ့””
ဌာနအုပ္ကုိထြန္းႀကိဳင္က မပန္းႏြယ္ကုိ ခပ္တည္တည္ၾကည့္လ်က္ေျပာလုိက္သည္။ မပန္းႏြယ္မွာ ဌာနအုပ္ကုိထြန္းႀကိဳင္ေရွ႕တြင္ရွိေသာ ဆက္တီကုလားထုိင္တြင္ ၀င္ထုိင္ေလသည္။ ကုလားထုိင္တြင္ ၀င္ထုိင္
လုိက္ေသာ မပန္းႏြယ္၏တင္သားႀကီးေတြမွာ ေဘးဘက္သုိ႔ကားထြက္လာသည္။ သူမ၏ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကုိ ခပ္ကားကားလုပ္ထုိင္လုိက္မိသျဖင့္ မပန္းႏြယ္၏ေပါင္လုံးႀကီးႏွစ္လုံးမွာ တစ္လုံးစီသပ္သပ္စီျဖစ္ေနကာ
ေတာင့္တင္းေျဖာင့္စင္းစြာေပၚလြင္၍ေနသည္။ မပန္းႏြယ္မွ သူ႔အေဖအေၾကာင္းကုိေျပာလုိသျဖင့္အားယူသည့္အေနျဖင့္ သူမဘာသာသူမသတိမထားမိဘဲ ခပ္ကားကားလုပ္ထားေသာ သူမ၏ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကုိ ေစ့
လုိက္ၿဖဲလုိက္လုပ္ေပးေနမိသည္။
လုိက္ေသာ မပန္းႏြယ္၏တင္သားႀကီးေတြမွာ ေဘးဘက္သုိ႔ကားထြက္လာသည္။ သူမ၏ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကုိ ခပ္ကားကားလုပ္ထုိင္လုိက္မိသျဖင့္ မပန္းႏြယ္၏ေပါင္လုံးႀကီးႏွစ္လုံးမွာ တစ္လုံးစီသပ္သပ္စီျဖစ္ေနကာ
ေတာင့္တင္းေျဖာင့္စင္းစြာေပၚလြင္၍ေနသည္။ မပန္းႏြယ္မွ သူ႔အေဖအေၾကာင္းကုိေျပာလုိသျဖင့္အားယူသည့္အေနျဖင့္ သူမဘာသာသူမသတိမထားမိဘဲ ခပ္ကားကားလုပ္ထားေသာ သူမ၏ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကုိ ေစ့
လုိက္ၿဖဲလုိက္လုပ္ေပးေနမိသည္။
““ဒီလုိပါ ဌာနအုပ္ႀကီး…..အခု ကၽြန္မအေဖ ဌာနအုပ္ႀကီးတုိ႔ဂါတ္တဲမွာ အဖမ္းခံေနရပါတယ္….အမွန္က ကၽြန္မအေဖ ဘာမွလုပ္တာမဟုတ္ပါဘူး….အဲ့ဒါ ကၽြန္မအာမခံ၀ံ့ပါတယ္ရွင္…..ကၽြန္မတုိ႔က တံငါသည္ေတြပါ…..တဲနီးခ်င္းကသူေတြသာ အျပစ္လုပ္တာပါ….အဲ့ဒါေၾကာင့္ သနားေသာအားျဖင့္ အျပစ္မရွိတဲ့ကၽြန္မအေဖကုိ လႊတ္ေပးေစခ်င္လုိ႔ အခုလုိလာေျပာရတာပါရွင့္””
မပန္းႏြယ္မွာ ဌာနအုပ္ကုိထြန္းႀကိဳင္ကုိ ရွည္လ်ားစြာရွင္းျပေနရင္းက သူမ၏ေပါင္မ်ားကုိ ေစ့လုိက္ကားလုိက္ၿဖဲလုိက္လုပ္ၿမဲလုပ္ေနသည္။ ဤသည္မွာ ကုိထြန္းႀကိဳင္အား ကာမဆႏၵေတြေတာက္ေလာင္သည္ထက္
ေတာက္ေလာင္ေအာင္တြန္းအားေပးေနမွန္း မပန္းႏြယ္မသိဘဲရွိေနေလသည္။ ဌာနအုပ္ကုိထြန္းႀကိဳင္ကလည္း မပန္းႏြယ္၏ေပါင္ႏွစ္လုံးကုိ ေစ့လုိက္ ကားလုိက္လုပ္ေနစဥ္မွာ ေပါင္ၾကားတြင္ရွိေနေသာ ေစာက္ဖုတ္
ကုိမွန္း၍ ၾကည့္မိေလသည္။ သုိ႔အတြက္ မပန္းႏြယ္စကားရွည္ရွည္ေ၀းေ၀းေျပာေနသည္ကုိ နားမေထာင္လုိေတာ့ဘဲ လက္ကာျပလုိက္ရာ မပန္းႏြယ္မွာဆက္၍ မေျပာျဖစ္ေတာ့ဘဲ ရွိရေလသည္။
ေတာက္ေလာင္ေအာင္တြန္းအားေပးေနမွန္း မပန္းႏြယ္မသိဘဲရွိေနေလသည္။ ဌာနအုပ္ကုိထြန္းႀကိဳင္ကလည္း မပန္းႏြယ္၏ေပါင္ႏွစ္လုံးကုိ ေစ့လုိက္ ကားလုိက္လုပ္ေနစဥ္မွာ ေပါင္ၾကားတြင္ရွိေနေသာ ေစာက္ဖုတ္
ကုိမွန္း၍ ၾကည့္မိေလသည္။ သုိ႔အတြက္ မပန္းႏြယ္စကားရွည္ရွည္ေ၀းေ၀းေျပာေနသည္ကုိ နားမေထာင္လုိေတာ့ဘဲ လက္ကာျပလုိက္ရာ မပန္းႏြယ္မွာဆက္၍ မေျပာျဖစ္ေတာ့ဘဲ ရွိရေလသည္။
““ေတာ္ၿပီ…..မၾကားခ်င္ေတာ့ဘူး….မင္းအေဖမွာအျပစ္ရွိတယ္ မရွိဘူးဆုိတာ ငါ့ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကအဓိကဘဲ….အဲ့ဒီေတာ့ ငါစိတ္ဆုိးရင္ မင္းအေဖဒုကၡေရာက္မယ္…….ဒါေၾကာင့္ ငါစိတ္ဆုိးေအာင္မလုပ္နဲ႔သိ
လား….””
လား….””
““ဟုတ္ကဲ့…..ဟုတ္ကဲ့””
မပန္းႏြယ္မွာ ရင္ထဲတြင္စုိးရိမ္စိတ္တုိ႔၀င္သြားရသည္။ ဌာနအုပ္ကုိထြန္းႀကိဳင္ စိတ္မဆိုးရေအာင္ဘာလုပ္ရမည္နည္းဟူ၍လည္းစဥ္းစားလုိက္သည္။ ဌာနအုပ္ကုိထြန္းႀကိဳင္ စိတ္မဆုိးဘဲ ခြင့္လႊတ္မွသူ႔အေဖအဖမ္း
ခံရျခင္းမွ လြတ္မည္ဆုိတာကုိ သေဘာေပါက္လုိက္သည္။ ဌာနအုပ္ကုိထြန္းႀကိဳင္သည္ ေရွ႕တြင္ရွိေသာခြက္ထဲမွ အရက္ကုိေမာ့ေသာက္လုိက္ၿပီး အျမည္းတစ္ဖတ္ယူစားကာ မတ္တပ္ရပ္လုိက္သည္။
ၿပီးသည္ႏွင့္ မပန္းႏြယ္ဆီေလွ်ာက္လာလ်က္ မပန္းႏြယ္ေဘးတြင္ ကပ္ထုိင္လုိက္သည္။
ခံရျခင္းမွ လြတ္မည္ဆုိတာကုိ သေဘာေပါက္လုိက္သည္။ ဌာနအုပ္ကုိထြန္းႀကိဳင္သည္ ေရွ႕တြင္ရွိေသာခြက္ထဲမွ အရက္ကုိေမာ့ေသာက္လုိက္ၿပီး အျမည္းတစ္ဖတ္ယူစားကာ မတ္တပ္ရပ္လုိက္သည္။
ၿပီးသည္ႏွင့္ မပန္းႏြယ္ဆီေလွ်ာက္လာလ်က္ မပန္းႏြယ္ေဘးတြင္ ကပ္ထုိင္လုိက္သည္။
မပန္းႏြယ္မွာ ဌာနအုပ္ကုိထြန္းႀကိဳင္ ကုိယ္ႀကီးႏွင့္ထိမိမည္စုိးသျဖင့္ ေဘးဘက္သုိ႔ကပ္လုိက္ၿပီးကုိ္ယ္ကုိရုိ႕လုိက္သည္။ ““ကဲ….မင္းအေဖမွာအျပစ္မရွိဘူးဆုိရင္ေတာ့ ငါလႊတ္ေပးမယ္….ဒါေပမယ့္ လႊတ္ေပးဖုိ႔ မလႊတ္ေပးဖုိ႔ဆုိတာ မင္းအေပၚမွာဘဲရွိတယ္””
ဌာနအုပ္ကုိထြန္းႀကိဳင္က ထုိကဲ့သုိ႔ေျပာလုိက္ရင္း မပန္းႏြယ္၏ပုခုံးသားေလးကုိ သူ၏လက္မ်ားျဖင့္လွမ္းဖက္လုိက္သည္။
““ဘာလုပ္တာလဲ…..ဖယ္ပါ””
မပန္းႏြယ္က ခြန္းတုံ႔ျပန္လ်က္ေျပာလုိက္ၿပီး သူမပုခုံးေပၚတင္လာေသာလက္ကုိ ပုတ္ခ်လုိက္သည္။
““ေအး….ငါက မင္းအေဖအျပစ္ရွိမရွိဆုံးျဖတ္ေပးရမယ့္သူေလ……ငါစိတ္ဆုိးေအာင္မလုပ္နဲ႔လုိ႔ေျပာထားတယ္မဟုတ္လား””
ဌာနအုပ္ကုိထြန္းႀကိဳင္က စကားခပ္တင္းတင္းေလးေျပာလုိက္ၿပီး မပန္းႏြယ္ကုိလက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ သုိင္းၿပီးဇြတ္အတင္းဖက္လုိက္သည္။ မပန္းႏြယ္၏ပါးျပင္မုိ႔မုိ႔ေဖာင္းေဖာင္းေလးကုိလည္း သူ၏ႏွာေခါင္းျဖင့္နမ္း
လုိက္သည္။ မပန္းႏြယ္မွာ ရင္ေတြတဒုိင္းဒုိင္းခုန္လ်က္ စုိးရိမ္ထိတ္လန္႔စိတ္မ်ားျဖစ္ေပၚလာေလေတာ့သည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း သူမအေနျဖင့္ျငင္းပယ္မည္ဆုိလွ်င္ သူမ၏အေဖဒုကၡေရာက္မွာစုိးသည့္အသိကျဖစ္ေပၚ
လာေသာေၾကာင့္ အေဖလြတ္ေျမာက္ဖုိ႔အတြက္ သူမခႏၶာကုိိယ္ကိုစေတးမွျဖစ္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း စဥ္းစားလုိက္မိပါေတာ့သည္။ ထုိ႔အတြက္ ကုိထြန္းႀကိဳင္၏အလုိကုိလုိက္ေလ်ာရန္ဆုံးျဖတ္လုိက္ၿပီး ကုိထြန္းႀကိဳင္မွ
သူမအားသုိင္းဖက္ျခင္းႏွင့္ပါးျပင္မ်ားကုိ နမ္းျခင္းအေပၚဘာမွဆန္႔က်င္ဘက္ျပန္မလုပ္ေတာ့ဘဲအသာၿငိမ္ေနလုိက္သည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ရင္ထဲမွာေတာ့အသည္းတထိတ္ထိတ္၊ ရင္တဖုိဖိုျဖင့္တုန္လႈပ္ေနသည္ဆုိ
တာကေတာ့ ျငင္းမရေသာအခ်က္ျဖစ္ေလသည္။
လုိက္သည္။ မပန္းႏြယ္မွာ ရင္ေတြတဒုိင္းဒုိင္းခုန္လ်က္ စုိးရိမ္ထိတ္လန္႔စိတ္မ်ားျဖစ္ေပၚလာေလေတာ့သည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း သူမအေနျဖင့္ျငင္းပယ္မည္ဆုိလွ်င္ သူမ၏အေဖဒုကၡေရာက္မွာစုိးသည့္အသိကျဖစ္ေပၚ
လာေသာေၾကာင့္ အေဖလြတ္ေျမာက္ဖုိ႔အတြက္ သူမခႏၶာကုိိယ္ကိုစေတးမွျဖစ္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း စဥ္းစားလုိက္မိပါေတာ့သည္။ ထုိ႔အတြက္ ကုိထြန္းႀကိဳင္၏အလုိကုိလုိက္ေလ်ာရန္ဆုံးျဖတ္လုိက္ၿပီး ကုိထြန္းႀကိဳင္မွ
သူမအားသုိင္းဖက္ျခင္းႏွင့္ပါးျပင္မ်ားကုိ နမ္းျခင္းအေပၚဘာမွဆန္႔က်င္ဘက္ျပန္မလုပ္ေတာ့ဘဲအသာၿငိမ္ေနလုိက္သည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ရင္ထဲမွာေတာ့အသည္းတထိတ္ထိတ္၊ ရင္တဖုိဖိုျဖင့္တုန္လႈပ္ေနသည္ဆုိ
တာကေတာ့ ျငင္းမရေသာအခ်က္ျဖစ္ေလသည္။
““ႁပြတ္……ႁပြတ္….””
ဌာနအုပ္ကုိထြန္းႀကိဳင္မွာ မပန္းႏြယ္တစ္ေယာက္ၿငိမ္ေနသည္ကုိသိ၍ မပန္းႏြယ္၏ႏႈတ္ခမ္းေပၚသုိ႔ သူ၏ႏႈတ္ခမ္းမ်ားႏွင့္ဖိကပ္ၿပီးစုပ္နမ္းလုိက္သည္။ ထုိ႔ေနာက္ လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ မပန္းႏြယ္၏ေက်ာကုိပြတ္သပ္
ေပးလုိက္သည္။ ေက်ာကုိလက္ျဖင့္ ပြတ္သပ္ေပးရင္းမွ မပန္းႏြယ္၏တင္းကားေဖာင္းအိေနေသာ တင္ပါးသားႀကီးမ်ားကုိဆုပ္နယ္ေပးလုိက္သည္။ အမွန္ဆုိရလွ်င္ မပန္းႏြယ္မွာအသားအရည္မ်ားက ေရႊလုိ၀င္းၿပီး
ေပါင္တန္လုံးႀကီးမ်ားက တစ္လုံးတစ္ခဲႀကီးႏွင့္ေျဖာင့္စင္းေနကာ တင္ထြားထြားႀကီးမ်ားကမုိ႔ေမာက္ၿပီး ကားစြင့္ေနေလသည္။ ကုိထြန္းႀကိဳင္မွာ ႏူးည့ံအိေထြးလွစြာေသာတင္သားအိအိႀကီးေတြကုိ ကုိင္တြယ္ပြတ္
သပ္ဆုပ္နယ္ရသျဖင့္ သူ၏ပုဆုိးအတြင္းမွ လီးတန္ႀကီးကမာေတာင္ထလာၿပီျဖစ္သည္။ ဌာနအုပ္ကုိထြန္းႀကိဳင္က မပန္းႏြယ္ကိုေဘးတုိက္ဖက္ထားၿပီး ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကုိစုပ္နမ္းျခင္းျဖစ္ရာ လက္တစ္ဖက္ျဖင့္
မပန္းႏြယ္၏ေက်ာျပင္ႏွင့္တင္သားအိအိႀကီးကုိ ကုိင္တြယ္ဆုပ္နယ္ေနသလုိ လက္တစ္ဖက္ကလည္း မပန္းႏြယ္၏တင္းအိထြားလွေသာ ႏုိ႔အုံမ်ားကုိအက်ႌအေပၚမွဆုပ္နယ္လုိက္သည္။
ေပးလုိက္သည္။ ေက်ာကုိလက္ျဖင့္ ပြတ္သပ္ေပးရင္းမွ မပန္းႏြယ္၏တင္းကားေဖာင္းအိေနေသာ တင္ပါးသားႀကီးမ်ားကုိဆုပ္နယ္ေပးလုိက္သည္။ အမွန္ဆုိရလွ်င္ မပန္းႏြယ္မွာအသားအရည္မ်ားက ေရႊလုိ၀င္းၿပီး
ေပါင္တန္လုံးႀကီးမ်ားက တစ္လုံးတစ္ခဲႀကီးႏွင့္ေျဖာင့္စင္းေနကာ တင္ထြားထြားႀကီးမ်ားကမုိ႔ေမာက္ၿပီး ကားစြင့္ေနေလသည္။ ကုိထြန္းႀကိဳင္မွာ ႏူးည့ံအိေထြးလွစြာေသာတင္သားအိအိႀကီးေတြကုိ ကုိင္တြယ္ပြတ္
သပ္ဆုပ္နယ္ရသျဖင့္ သူ၏ပုဆုိးအတြင္းမွ လီးတန္ႀကီးကမာေတာင္ထလာၿပီျဖစ္သည္။ ဌာနအုပ္ကုိထြန္းႀကိဳင္က မပန္းႏြယ္ကိုေဘးတုိက္ဖက္ထားၿပီး ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကုိစုပ္နမ္းျခင္းျဖစ္ရာ လက္တစ္ဖက္ျဖင့္
မပန္းႏြယ္၏ေက်ာျပင္ႏွင့္တင္သားအိအိႀကီးကုိ ကုိင္တြယ္ဆုပ္နယ္ေနသလုိ လက္တစ္ဖက္ကလည္း မပန္းႏြယ္၏တင္းအိထြားလွေသာ ႏုိ႔အုံမ်ားကုိအက်ႌအေပၚမွဆုပ္နယ္လုိက္သည္။
မပန္းႏြယ္မွာ ဌာနအုပ္ကုိထြန္းႀကိဳင္မွေန၍ သူမ၏ကာမခလုတ္မ်ားကုိ တၿပိဳင္နက္တည္းျဖဳတ္ေပးေနေလရာ ယခင္ကစိတ္ပါ၀င္စားျခင္းမရွိေသာ္လည္း ရင္ထဲတြင္တသိမ့္သိမ့္ျဖစ္ကာ သူမ၏ေစာက္ဖုတ္ထဲ၌
ဘယ္လုိမွန္းမသိတစစ္စစ္ျဖစ္ကာ ယားယံလာသည္ကုိသိလုိက္သည္။ မပန္းႏြယ္မွာ ေစာက္ဖုတ္ထဲတစစ္စစ္ျဖစ္လာလ်က္ ေစာက္ေခါင္းထဲမွအရည္မ်ားယုိစီးထြက္လာေလသည္။ ဌာနအုပ္ကုိထြန္းႀကိဳင္ကလည္း
အသစ္ကေလး၊ အငံ့ကေလးမ်ားကုိ ႏႈးႏွပ္ၿပီးအပီအျပင္ျဖဳတ္ေလ့ရွိသူျဖစ္သျဖင့္ မပန္းႏြယ္ကုိ ဘယ္လုိကုိင္တြယ္ရမလဲဆုိတာသိၿပီးျဖစ္ေလသည္။
ဘယ္လုိမွန္းမသိတစစ္စစ္ျဖစ္ကာ ယားယံလာသည္ကုိသိလုိက္သည္။ မပန္းႏြယ္မွာ ေစာက္ဖုတ္ထဲတစစ္စစ္ျဖစ္လာလ်က္ ေစာက္ေခါင္းထဲမွအရည္မ်ားယုိစီးထြက္လာေလသည္။ ဌာနအုပ္ကုိထြန္းႀကိဳင္ကလည္း
အသစ္ကေလး၊ အငံ့ကေလးမ်ားကုိ ႏႈးႏွပ္ၿပီးအပီအျပင္ျဖဳတ္ေလ့ရွိသူျဖစ္သျဖင့္ မပန္းႏြယ္ကုိ ဘယ္လုိကုိင္တြယ္ရမလဲဆုိတာသိၿပီးျဖစ္ေလသည္။
““ကဲ….ထ…အိပ္ခန္းထဲသြားရေအာင္…””
““ဟင့္အင္း…..ဟင့္အင္း…..””
ကုိထြန္းႀကိဳင္သည္ မပန္းႏြယ္ကုိအပီအျပင္လုိးရန္အတြက္ႏႈးႏွပ္လုိက္ၿပီး မပန္းႏြယ္၏ကုိယ္လုံးကုိ ထူမလ်က္မတ္တပ္ရပ္ေစၿပီး အခန္းထဲသြားရန္ျပင္လုိက္သည္။ မပန္းႏြယ္မွာ ရုတ္တရက္ျဖစ္၍ေၾကာက္အား
လန္႔အားျဖင့္ ရုန္းကန္ျငင္းဆန္ေနေသာ္လည္း သူမတစ္ကုိယ္လုံးမွာ တရိွန္းရွိန္း၊ တဖိန္းဖိန္းျဖစ္ေနရသျဖင့္ ဌာနအုပ္ကုိထြန္းႀကိဳင္ဆြဲေခၚရာ အိပ္ခန္းထဲသုိ႔ေရာက္သြားရသည္။ အိပ္ခန္းထဲတြင္ကား ႏွစ္ေယာက္
အိပ္ကုတင္ရွိၿပီး အိစက္ညက္ေညာေသာေမြ႔ယာႀကီးခင္းထားရာ ဌာနအုပ္ကုိထြန္းႀကိဳင္က မပန္းႏြယ္ကုိကုတင္ေပၚတင္ၿပီးလွဲလုိက္လ်က္ သူပါကုတင္ေပၚတက္လုိက္သည္။ ပက္လက္ကေလးျဖစ္သြားေသာ
မပန္းႏြယ္ကုိ သူ၏ကုိယ္လုံးႀကီးမုိးကာ မပန္းႏြယ္၏မ်က္ႏွာေလးအႏွံ႔ကုိ နမ္းလုိက္ၿပီးမွ သူမ၏ႏႈတ္ခမ္းသားေလးေတြကုိ ငုံ၍စုပ္နမ္းလုိက္သည္။ ဌာနအုပ္ထြန္းႀကိဳင္က သူ၏လက္တစ္ဖက္ကုိ မပန္းႏြယ္၏ ေပါင္
ႏွစ္လုံးၾကားတြင္ ထည့္၍ေလွ်ာတုိက္ကာ ပြတ္ေပးလုိက္သည္။
လန္႔အားျဖင့္ ရုန္းကန္ျငင္းဆန္ေနေသာ္လည္း သူမတစ္ကုိယ္လုံးမွာ တရိွန္းရွိန္း၊ တဖိန္းဖိန္းျဖစ္ေနရသျဖင့္ ဌာနအုပ္ကုိထြန္းႀကိဳင္ဆြဲေခၚရာ အိပ္ခန္းထဲသုိ႔ေရာက္သြားရသည္။ အိပ္ခန္းထဲတြင္ကား ႏွစ္ေယာက္
အိပ္ကုတင္ရွိၿပီး အိစက္ညက္ေညာေသာေမြ႔ယာႀကီးခင္းထားရာ ဌာနအုပ္ကုိထြန္းႀကိဳင္က မပန္းႏြယ္ကုိကုတင္ေပၚတင္ၿပီးလွဲလုိက္လ်က္ သူပါကုတင္ေပၚတက္လုိက္သည္။ ပက္လက္ကေလးျဖစ္သြားေသာ
မပန္းႏြယ္ကုိ သူ၏ကုိယ္လုံးႀကီးမုိးကာ မပန္းႏြယ္၏မ်က္ႏွာေလးအႏွံ႔ကုိ နမ္းလုိက္ၿပီးမွ သူမ၏ႏႈတ္ခမ္းသားေလးေတြကုိ ငုံ၍စုပ္နမ္းလုိက္သည္။ ဌာနအုပ္ထြန္းႀကိဳင္က သူ၏လက္တစ္ဖက္ကုိ မပန္းႏြယ္၏ ေပါင္
ႏွစ္လုံးၾကားတြင္ ထည့္၍ေလွ်ာတုိက္ကာ ပြတ္ေပးလုိက္သည္။
မပန္းႏြယ္မွာ သူမ၏ေပါင္ႏွစ္လုံးကုိအတင္းပင္ေစ့ကပ္၍ထားေသာ္လည္း ဌာနအုပ္ကုိထြန္းႀကိဳင္ကသူ၏ လက္ႀကီးျဖင့္ မပန္းႏြယ္၏ေစာက္ဖုတ္ကုိ ၀တ္ထားေသာထဘီပါးေပၚမွပင္ဖိလုိက္ညွစ္လုိက္လုပ္ေနေတာ့
ရာ မပန္းႏြယ္ခမ်ာ အမွတ္တမဲ့ျဖင့္ သူမ၏ေပါင္မ်ားကုိကားေပးလုိက္ေလသည္။ ကုိထြန္းႀကိဳင္က မပန္းႏြယ္၏ကားသြားေသာ ေပါင္ၾကားထဲသုိ႔ သူ၏လက္၀ါးႀကီးထုိးထည့္ကာ ထဘီေပၚမွပင္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကုိ
ပြတ္ေပးလုိက္၊ လက္၀ါးေစာင္းျဖင့္ ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားကုိဆြဲပြတ္ေပးလုိက္၊ ေပါင္အတြင္းသားေလးေတြကုိ လက္၀ါးျဖင့္ပြတ္ေပးလုိက္ျဖင့္ လုပ္ေပးေနေလရာ မပန္းႏြယ္မွာရင္ထဲ၌ လႈိက္ဖုိေမာလာေလသည္။
ကုိထြန္းႀကိဳင္မွာ သူမ၏ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးေတြကုိမလႊတ္ဘဲ အတင္းစုပ္နမ္းေနသည့္အျပင္ သူ၏လွ်ာႀကီးျဖင့္လည္း မပန္းႏြယ္၏လွ်ာကေလးႏွင့္ပါးေစာင္ေလးေတြကုိ ထုိးၿပီးရက္ေပးေနသည္။ ဌာနအုပ္ကုိထြန္းႀကိဳင္
သည္ မပန္းႏြယ္၏ထဘီကုိ ဆတ္ကနဲဆြဲ၍ခါးေပၚသုိ႔လွန္တင္လုိက္ရာမွ ေဖာင္းႂကြမာတင္းေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကုိ သူ၏လက္ျဖင့္အုပ္ကုိင္ရင္း ေစာက္ဖုတ္အကြဲေၾကာင္းတစ္ေလွ်ာက္ကုိ ေလွ်ာတုိက္ၿပီးပြတ္
ေပးလုိက္သည္။
ရာ မပန္းႏြယ္ခမ်ာ အမွတ္တမဲ့ျဖင့္ သူမ၏ေပါင္မ်ားကုိကားေပးလုိက္ေလသည္။ ကုိထြန္းႀကိဳင္က မပန္းႏြယ္၏ကားသြားေသာ ေပါင္ၾကားထဲသုိ႔ သူ၏လက္၀ါးႀကီးထုိးထည့္ကာ ထဘီေပၚမွပင္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကုိ
ပြတ္ေပးလုိက္၊ လက္၀ါးေစာင္းျဖင့္ ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားကုိဆြဲပြတ္ေပးလုိက္၊ ေပါင္အတြင္းသားေလးေတြကုိ လက္၀ါးျဖင့္ပြတ္ေပးလုိက္ျဖင့္ လုပ္ေပးေနေလရာ မပန္းႏြယ္မွာရင္ထဲ၌ လႈိက္ဖုိေမာလာေလသည္။
ကုိထြန္းႀကိဳင္မွာ သူမ၏ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးေတြကုိမလႊတ္ဘဲ အတင္းစုပ္နမ္းေနသည့္အျပင္ သူ၏လွ်ာႀကီးျဖင့္လည္း မပန္းႏြယ္၏လွ်ာကေလးႏွင့္ပါးေစာင္ေလးေတြကုိ ထုိးၿပီးရက္ေပးေနသည္။ ဌာနအုပ္ကုိထြန္းႀကိဳင္
သည္ မပန္းႏြယ္၏ထဘီကုိ ဆတ္ကနဲဆြဲ၍ခါးေပၚသုိ႔လွန္တင္လုိက္ရာမွ ေဖာင္းႂကြမာတင္းေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကုိ သူ၏လက္ျဖင့္အုပ္ကုိင္ရင္း ေစာက္ဖုတ္အကြဲေၾကာင္းတစ္ေလွ်ာက္ကုိ ေလွ်ာတုိက္ၿပီးပြတ္
ေပးလုိက္သည္။
မပန္းႏြယ္မွာ ကုိယ္ခႏၶာထဲမွကလီစာမ်ားကေျပာင္းကျပန္ျဖစ္ကုန္မလားထင္မွတ္မွားရေအာင္ခံစားလုိက္ရသည္။ ဌာနအုပ္ကုိထြန္းႀကိဳင္က သူမ၏ေစာက္ဖုတ္အကြဲေၾကာင္းကုိ ပြတ္၍ေပးေနေသာလက္ႀကီးျဖင့္
ေစာက္ေစ့ငုတ္တုိေလးကုိထုိးဆြေပးေနျပန္ပါေသးသည္။ ခဏအတြင္းမွာပင္ မပန္းႏြယ္၏ေစာက္ဖုတ္ႀကီးမွာ ေယာင္ကုိင္း၍ထလာရုံမက တစတစျဖင့္မာ၍တင္းလာေလေတာ့သည္။ မပန္းႏြယ္၏ေစာက္ဖုတ္အ
တြင္းမွလည္း ဘာေတြမွန္းမသိေသာအရည္မ်ားကလည္း တစစ္စစ္ျဖင့္မၾကာခဏထြက္လာေလေတာ့သည္။ မပန္းႏြယ္၏တစ္ကုိယ္လုံးမွာ တစ္ေျဖးေျဖးႏုံးေခြ၍မလႈပ္ခ်င္ေတာ့ေလာက္ေအာင္ပင္ ႏုံးေခြ၍က်သြား
ရသည္။ သူမအေနျဖင့္ တစ္ကုိယ္လုံးဘယ္လုိျဖစ္မွန္းမသိသည့္အျပင္ ရုန္းဖို႔အင္အားေတြလည္းမရွိေတာ့သည့္အျပင္ အေဖ့အတြက္၊ အေဖလြတ္ရန္အတြက္ ျဖစ္သျဖင့္ရုန္းကန္ခ်င္စိတ္မ်ားလည္း မရွိေတာ့ၿပီျဖစ္
ေလသည္။
ေစာက္ေစ့ငုတ္တုိေလးကုိထုိးဆြေပးေနျပန္ပါေသးသည္။ ခဏအတြင္းမွာပင္ မပန္းႏြယ္၏ေစာက္ဖုတ္ႀကီးမွာ ေယာင္ကုိင္း၍ထလာရုံမက တစတစျဖင့္မာ၍တင္းလာေလေတာ့သည္။ မပန္းႏြယ္၏ေစာက္ဖုတ္အ
တြင္းမွလည္း ဘာေတြမွန္းမသိေသာအရည္မ်ားကလည္း တစစ္စစ္ျဖင့္မၾကာခဏထြက္လာေလေတာ့သည္။ မပန္းႏြယ္၏တစ္ကုိယ္လုံးမွာ တစ္ေျဖးေျဖးႏုံးေခြ၍မလႈပ္ခ်င္ေတာ့ေလာက္ေအာင္ပင္ ႏုံးေခြ၍က်သြား
ရသည္။ သူမအေနျဖင့္ တစ္ကုိယ္လုံးဘယ္လုိျဖစ္မွန္းမသိသည့္အျပင္ ရုန္းဖို႔အင္အားေတြလည္းမရွိေတာ့သည့္အျပင္ အေဖ့အတြက္၊ အေဖလြတ္ရန္အတြက္ ျဖစ္သျဖင့္ရုန္းကန္ခ်င္စိတ္မ်ားလည္း မရွိေတာ့ၿပီျဖစ္
ေလသည္။
ဌာနအုပ္ကုိထြန္းႀကိဳင္က မပန္းႏြယ္၏အေပၚအက်ႌႏွင့္ေဘာ္လီအက်ႌကုိပါ ဆြဲ၍ခၽြတ္လုိက္သည္။ တခဏျခင္းမွာပင္ မပန္းႏြယ္၏အက်ႌမ်ားကၽြတ္ထြက္သြားရာ ဌာနအုပ္ထြန္းႀကိဳင္က ကုတင္ေဘးဘက္တြင္ပုံ
ထားလုိက္သည္။ မပန္းႏြယ္မွာ မ်က္လုံးေလးမ်ားစုံမွိတ္ကာ ရင္ဘတ္ေလးနိမ့္ခ်ီျမင့္ခ်ီျဖင့္ လႈိက္ေမာ၍ေနရေလသည္။ ၀င္း၀ါျပည့္ၿဖိဳးေသာ မပန္းႏြယ္၏ႏုိ႔အုံေလးႏွစ္လုံးက လွပစြာျဖင့္ထြက္ေပၚလာရာ ကုိထြန္းႀကိဳင္
မွာ ေက်နပ္မႈမ်ားျဖစ္ေပၚၿပီး မ်က္ႏွာႀကီးမွာ၀င္းထိန္သြားေတာ့သည္။ ဌာနအုပ္ကုိထြန္းႀကိဳင္က မ်က္ႏွာငုံ႔လ်က္ မပန္းႏြယ္၏ႏုိ႔အုံေလးကုိ ပါးစပ္ျဖင့္ငုံ႔စုိ႔လုိက္ၿပီး နီတာရဲႏုိ႔သီးေလးကုိ လွ်ာဖ်ားျဖင့္ထုိးယက္လုိက္သည္
ထားလုိက္သည္။ မပန္းႏြယ္မွာ မ်က္လုံးေလးမ်ားစုံမွိတ္ကာ ရင္ဘတ္ေလးနိမ့္ခ်ီျမင့္ခ်ီျဖင့္ လႈိက္ေမာ၍ေနရေလသည္။ ၀င္း၀ါျပည့္ၿဖိဳးေသာ မပန္းႏြယ္၏ႏုိ႔အုံေလးႏွစ္လုံးက လွပစြာျဖင့္ထြက္ေပၚလာရာ ကုိထြန္းႀကိဳင္
မွာ ေက်နပ္မႈမ်ားျဖစ္ေပၚၿပီး မ်က္ႏွာႀကီးမွာ၀င္းထိန္သြားေတာ့သည္။ ဌာနအုပ္ကုိထြန္းႀကိဳင္က မ်က္ႏွာငုံ႔လ်က္ မပန္းႏြယ္၏ႏုိ႔အုံေလးကုိ ပါးစပ္ျဖင့္ငုံ႔စုိ႔လုိက္ၿပီး နီတာရဲႏုိ႔သီးေလးကုိ လွ်ာဖ်ားျဖင့္ထုိးယက္လုိက္သည္
““အ…ဟင့္””
မပန္းႏြယ္မွာ သူမ၏တစ္ကုိယ္လုံးဖ်င္းကနဲ ၾကက္သီးေလးမ်ားထသြားၿပီး ကုိယ္လုံးေလးကုိတြန္႔ကာ ရင္ဘတ္ေလးမွာေကာ့တက္၍သြားရေလသည္။ ရင္တြင္းမွ ကုိထြန္းႀကိဳင္၏ႏုိ႔အုံအား ငုံ႔၍စုပ္လုိက္သျဖင့္
မပီမသညည္းသံေလးထြက္သြားရသည္။ ကုိထြန္းႀကိဳင္က မပန္းႏြယ္၏ႏုိ႔အုံမ်ားကုိ ပါးစပ္ျဖင့္စုိ႔လုိက္ရင္းမွ လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ခါးေပၚထိလန္တက္ေနေသာ မပန္းႏြယ္၏ထဘီေလးကုိ လုံး၍စုကုိင္ကာ ဆြဲခၽြတ္လုိက္သည္။
မပီမသညည္းသံေလးထြက္သြားရသည္။ ကုိထြန္းႀကိဳင္က မပန္းႏြယ္၏ႏုိ႔အုံမ်ားကုိ ပါးစပ္ျဖင့္စုိ႔လုိက္ရင္းမွ လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ခါးေပၚထိလန္တက္ေနေသာ မပန္းႏြယ္၏ထဘီေလးကုိ လုံး၍စုကုိင္ကာ ဆြဲခၽြတ္လုိက္သည္။
မပန္းႏြယ္က ျငင္းဆန္သည့္အမူအယာျဖင့္ ထဘီကုိလုိက္ၿပီးဆြဲလုိက္ေပမယ့္ ကုိထြန္းႀကိဳင္ကထဘီကုိ ဒူးေခါင္းထိေက်ာ္၍လွန္ခ်လုိက္ရာ ဆြဲလုိ႔မမွီပဲျဖစ္ရေလသည္။ ရုတ္တရက္ျဖစ္၍လန္႔ၿပီး ခၽြတ္ေနေသာထဘီ
ကုိလွမ္း၍ဆြဲမိေပမယ့္ တင္ပါးႀကီးမ်ားေၾကာင့္ ထဘီမွာခါးတြင္ပိေနသလုိ ထစ္ေနသလုိျဖစ္သြားရသည္။ မပန္းႏြယ္ မသိစိတ္၏လႈံ႕ေဆာ္မႈျဖင့္ သူမ၏လုံးလုံးက်စ္က်စ္ကားကားစြင့္စြင့္ တင္သားႀကီးမ်ားကုိႂကြေပးလုိက္
သည္။ ဌာနအုပ္ကုိထြန္းႀကိဳင္မွာ မပန္းႏြယ္၏၀င္း၀ါေသာႏုိ႔အုံမ်ားကုိ တစ္ဖက္စုိ႔ၿပီး ေနာက္တစ္ဖက္သုိ႔ေျပာင္းစုိ႔ကာ ႏုိ႔သီးေခါင္းေလးမ်ားကုိလွ်ာျဖင့္ရက္ေပးျခင္း၊ ႏုိ႔အုံတစ္ခုလုံးကုိ ပါးစပ္တြင္းေရာက္ေအာင္စုပ္ယူေပး
ျခင္း ျပဳလုပ္ေပးေနရာ မပန္းႏြယ္မွာမ်က္စိမ်ားစုံမွိတ္လ်က္ ႏုိ႔စုိ႔ေပးမႈဒဏ္ကုိ အျပင္းအထန္ခံစားေနရသည္။ ဌာနအုပ္ကုိထြန္းႀကိဳင္က ထဘီကၽြတ္သြားသျဖင့္၀တ္လစ္စလစ္ျဖစ္သြားေသာ မပန္းႏြယ္၏ႏူးညံ့လွသည့္
ဗုိက္သားမ်ား၊ ေပါင္သားမ်ားႏွင့္ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းကုိ လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ပြတ္သပ္ေပးေနရင္း အျခားလက္တစ္ဖက္ျဖင့္ အက်ႌၾကယ္သီးမ်ားျဖဳတ္ကာ သူ၏အက်ႌကုိခၽြတ္လုိက္သည္။
ကုိလွမ္း၍ဆြဲမိေပမယ့္ တင္ပါးႀကီးမ်ားေၾကာင့္ ထဘီမွာခါးတြင္ပိေနသလုိ ထစ္ေနသလုိျဖစ္သြားရသည္။ မပန္းႏြယ္ မသိစိတ္၏လႈံ႕ေဆာ္မႈျဖင့္ သူမ၏လုံးလုံးက်စ္က်စ္ကားကားစြင့္စြင့္ တင္သားႀကီးမ်ားကုိႂကြေပးလုိက္
သည္။ ဌာနအုပ္ကုိထြန္းႀကိဳင္မွာ မပန္းႏြယ္၏၀င္း၀ါေသာႏုိ႔အုံမ်ားကုိ တစ္ဖက္စုိ႔ၿပီး ေနာက္တစ္ဖက္သုိ႔ေျပာင္းစုိ႔ကာ ႏုိ႔သီးေခါင္းေလးမ်ားကုိလွ်ာျဖင့္ရက္ေပးျခင္း၊ ႏုိ႔အုံတစ္ခုလုံးကုိ ပါးစပ္တြင္းေရာက္ေအာင္စုပ္ယူေပး
ျခင္း ျပဳလုပ္ေပးေနရာ မပန္းႏြယ္မွာမ်က္စိမ်ားစုံမွိတ္လ်က္ ႏုိ႔စုိ႔ေပးမႈဒဏ္ကုိ အျပင္းအထန္ခံစားေနရသည္။ ဌာနအုပ္ကုိထြန္းႀကိဳင္က ထဘီကၽြတ္သြားသျဖင့္၀တ္လစ္စလစ္ျဖစ္သြားေသာ မပန္းႏြယ္၏ႏူးညံ့လွသည့္
ဗုိက္သားမ်ား၊ ေပါင္သားမ်ားႏွင့္ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းကုိ လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ပြတ္သပ္ေပးေနရင္း အျခားလက္တစ္ဖက္ျဖင့္ အက်ႌၾကယ္သီးမ်ားျဖဳတ္ကာ သူ၏အက်ႌကုိခၽြတ္လုိက္သည္။
တစ္ဆက္တည္းမွာပင္ သူ၏ပုဆုိးကုိျဖည္လ်က္ ကြင္းလုံးခၽြတ္၍ခ်လုိက္ရာ ဌာနအုပ္ကုိထြန္းႀကိဳင္၏ကုိယ္လုံးႀကီးမွာလည္း မပန္းႏြယ္ႏွင့္အၿပိဳင္ ၀တ္လစ္စလစ္ျဖစ္သြားေလသည္။ ကုိထြန္းႀကိဳင္က မပန္းႏြယ္၏
ႏုိ႔အုံမ်ားကုိငုံ႔စုိ႔ေနရင္းမွ မပန္းႏြယ္၏ ဗုိက္သား၊ ေပါင္သားမ်ားကုိ ပြတ္သပ္ေပးေနေသာလက္ျဖင့္ မပန္းႏြယ္၏ေစာက္ဖုတ္ကုိအုပ္ကုိင္လ်က္ အကြဲေၾကာင္းတစ္ေလွ်ာက္ကုိ လက္ခလယ္ျဖင့္ အသာေလးဆြဲပြတ္ေပး
လုိက္သည္။ မပန္းႏြယ္၏ေစာက္ဖုတ္ထဲ၌ယားယံၿပီး ေစာက္ရည္မ်ားစိမ့္ထြက္လာသျဖင့္ ကုိထြန္းႀကိဳင္၏လက္ခလယ္မွာစုိစိသြားေလသည္။ ဌာနအုပ္ကုိထြန္းႀကိဳင္က မပန္းႏြယ္၏ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ား
အတြင္း လက္ခလယ္ကုိထုိးသြင္းကာေမႊေပးလုိက္ခ်ိန္တြင္မေတာ့ မပန္းႏြယ္မွာတင္ပါးႀကီးေကာ့တက္သြားေလသည္။ မပန္းႏြယ္၏ေစာက္ေစ့နီတာရဲငုတ္တုိေလးအား လက္မျဖင့္လည္းမထိခလုတ္၊ ထိခလုတ္လုပ္
ေပးလုိက္ရာ မပန္းႏြယ္မွာေခါင္းကုိခါယမ္းလ်က္ တင္ပါးႀကီးကုိ ႂကြႂကြေပးမိေလသည္။
ႏုိ႔အုံမ်ားကုိငုံ႔စုိ႔ေနရင္းမွ မပန္းႏြယ္၏ ဗုိက္သား၊ ေပါင္သားမ်ားကုိ ပြတ္သပ္ေပးေနေသာလက္ျဖင့္ မပန္းႏြယ္၏ေစာက္ဖုတ္ကုိအုပ္ကုိင္လ်က္ အကြဲေၾကာင္းတစ္ေလွ်ာက္ကုိ လက္ခလယ္ျဖင့္ အသာေလးဆြဲပြတ္ေပး
လုိက္သည္။ မပန္းႏြယ္၏ေစာက္ဖုတ္ထဲ၌ယားယံၿပီး ေစာက္ရည္မ်ားစိမ့္ထြက္လာသျဖင့္ ကုိထြန္းႀကိဳင္၏လက္ခလယ္မွာစုိစိသြားေလသည္။ ဌာနအုပ္ကုိထြန္းႀကိဳင္က မပန္းႏြယ္၏ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ား
အတြင္း လက္ခလယ္ကုိထုိးသြင္းကာေမႊေပးလုိက္ခ်ိန္တြင္မေတာ့ မပန္းႏြယ္မွာတင္ပါးႀကီးေကာ့တက္သြားေလသည္။ မပန္းႏြယ္၏ေစာက္ေစ့နီတာရဲငုတ္တုိေလးအား လက္မျဖင့္လည္းမထိခလုတ္၊ ထိခလုတ္လုပ္
ေပးလုိက္ရာ မပန္းႏြယ္မွာေခါင္းကုိခါယမ္းလ်က္ တင္ပါးႀကီးကုိ ႂကြႂကြေပးမိေလသည္။
““အင္း……ဟင္း…..ဟင္း….ကၽြတ္…ကၽြတ္….””
မပန္းႏြယ္၏ပါးစပ္မွလည္း ညည္းညဴသံမ်ားထြက္ေပၚလာသည္။ ကုိထြန္းႀကိဳင္သည္ မပန္းႏြယ္တစ္ေယာက္ ကာမဆႏၵေတြတက္ႂကြၿပီး ေစာက္ဖုတ္အတြင္းမွေစာက္ရည္မ်ားစုိရႊဲသည္အထိထြက္လာသည္ကုိ
လက္မွသိလုိက္ရ၍ ႏုိ႔စုိ႔ျခင္း၊ ေစာက္ဖုတ္ထဲထုိးကလိျခင္းကုိရပ္ကာ မပန္းႏြယ္၏ေျခရင္ဘက္ေရႊ႕လုိက္သည္။ မပန္းႏြယ္၏ေပါင္ေလးႏွစ္လုံးကုိ ဆြဲမလ်က္ကားလုိက္ၿပီး မပန္းႏြယ္၏ေပါင္ရင္းတြင္ဒူးေထာက္၍
ထုိင္လုိက္သည္။ မပန္းႏြယ္၏လွပေသာကုိယ္ခႏၶာႏွင့္အတူ ႂကြားႂကြား၀င့္၀င့္ရွိလွေသာ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကုိဌာနအုပ္ကုိထြန္းႀကိဳင္က အာသာငမ္းငမ္းျဖင့္ၾကည့္ရင္းထုိင္လုိက္ရာ သူ၏မ်က္ႏွာမွာအားရေက်နပ္ျခင္း
အျပည့္ျဖစ္ေနေလေတာ့သည္။ မပန္းႏြယ္တစ္ေယာက္ကေတာ့ ေၾကာက္ရြံ႕ေနသည့္အျပင္ သူမ၏ႏုိ႔အုံမ်ားကုိစုိ႔ကာ ေစာက္ဖုတ္ကုိထုိးကလိေနေသာ ကာမေ၀ဒနာကုိႀကိတ္မႏုိင္ခဲမရစြာျဖင့္ တုန္တုန္လႈပ္လႈပ္ေလး
ခံစားကာ မ်က္ေစ့စုံမွိတ္ထားေသာေၾကာင့္္ ကုိထြန္းႀကိဳင္၏အမူအယာကုိ မသိဘဲရွိေနသည္။
လက္မွသိလုိက္ရ၍ ႏုိ႔စုိ႔ျခင္း၊ ေစာက္ဖုတ္ထဲထုိးကလိျခင္းကုိရပ္ကာ မပန္းႏြယ္၏ေျခရင္ဘက္ေရႊ႕လုိက္သည္။ မပန္းႏြယ္၏ေပါင္ေလးႏွစ္လုံးကုိ ဆြဲမလ်က္ကားလုိက္ၿပီး မပန္းႏြယ္၏ေပါင္ရင္းတြင္ဒူးေထာက္၍
ထုိင္လုိက္သည္။ မပန္းႏြယ္၏လွပေသာကုိယ္ခႏၶာႏွင့္အတူ ႂကြားႂကြား၀င့္၀င့္ရွိလွေသာ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကုိဌာနအုပ္ကုိထြန္းႀကိဳင္က အာသာငမ္းငမ္းျဖင့္ၾကည့္ရင္းထုိင္လုိက္ရာ သူ၏မ်က္ႏွာမွာအားရေက်နပ္ျခင္း
အျပည့္ျဖစ္ေနေလေတာ့သည္။ မပန္းႏြယ္တစ္ေယာက္ကေတာ့ ေၾကာက္ရြံ႕ေနသည့္အျပင္ သူမ၏ႏုိ႔အုံမ်ားကုိစုိ႔ကာ ေစာက္ဖုတ္ကုိထုိးကလိေနေသာ ကာမေ၀ဒနာကုိႀကိတ္မႏုိင္ခဲမရစြာျဖင့္ တုန္တုန္လႈပ္လႈပ္ေလး
ခံစားကာ မ်က္ေစ့စုံမွိတ္ထားေသာေၾကာင့္္ ကုိထြန္းႀကိဳင္၏အမူအယာကုိ မသိဘဲရွိေနသည္။
““အုိ…..ဟင္း…..ဟင္း….ဟင္း…””
ဌာနအုပ္ထြန္းႀကိဳင္က တံေတြးတစ္ခ်က္ၿမိဳလုိက္ၿပီး သူ၏လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ေစာက္ရည္မ်ားစုိရႊဲၿပီး ေဖာင္းေဖာင္းအိအိေလးျဖင့္ ျဖစ္ေနေသာေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုကုိ အသာၿဖဲလုိက္ရာ “ပလပ္” ကနဲ
ျမည္ၿပီး ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုၿပဲအာသြားသည္။ ေစာက္ေခါင္းထဲမွ ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားနီနီရဲရဲကေလး ထြက္ေပၚလာရာ ဌာနအုပ္ထြန္းႀကိဳင္အဖုိ႔စိတ္ထဲမရုိးမရြျဖစ္လာမႈေၾကာင့္ ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားကုိ
လွ်ာျဖင့္သပ္လုိက္သည္။ ကုိထြန္းႀကိဳင္၏ေပါင္ၾကားမွ ႀကီးမားထြားႀကိဳင္း၍ရွည္လ်ားေသာ လီးတန္မဲမဲေျပာင္ေျပာင္ႀကီးက ေပါက္ခါနီးေႁမြေဟာက္ကဲ့သုိ႔ ေခါင္းတဆတ္ဆတ္ညိတ္ေနသေယာင္ ရမ္းခါလႈပ္ရွားေန
သည္။ ဌာနအုပ္ထြန္းႀကိဳင္က သူ၏ေျပာင္တင္းေနေသာလီးတန္ထိပ္ႀကီးကုိ ၿဖဲထားေသာေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုၾကား နီရဲေနသည့္ေစာက္ဖုတ္၀ေလးကုိေတ့ၿပီး ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားတစ္ေလွ်ာက္
ထက္ေအာက္ပြတ္ေပးလုိက္ရာတြင္ လီးတန္ႀကီး၏အထိအေတြ႔ေၾကာင့္ မပန္းႏြယ္မွာ ေခါင္းခါယမ္းသည္အထိခံစားရေလသည္။
ျမည္ၿပီး ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုၿပဲအာသြားသည္။ ေစာက္ေခါင္းထဲမွ ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားနီနီရဲရဲကေလး ထြက္ေပၚလာရာ ဌာနအုပ္ထြန္းႀကိဳင္အဖုိ႔စိတ္ထဲမရုိးမရြျဖစ္လာမႈေၾကာင့္ ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားကုိ
လွ်ာျဖင့္သပ္လုိက္သည္။ ကုိထြန္းႀကိဳင္၏ေပါင္ၾကားမွ ႀကီးမားထြားႀကိဳင္း၍ရွည္လ်ားေသာ လီးတန္မဲမဲေျပာင္ေျပာင္ႀကီးက ေပါက္ခါနီးေႁမြေဟာက္ကဲ့သုိ႔ ေခါင္းတဆတ္ဆတ္ညိတ္ေနသေယာင္ ရမ္းခါလႈပ္ရွားေန
သည္။ ဌာနအုပ္ထြန္းႀကိဳင္က သူ၏ေျပာင္တင္းေနေသာလီးတန္ထိပ္ႀကီးကုိ ၿဖဲထားေသာေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုၾကား နီရဲေနသည့္ေစာက္ဖုတ္၀ေလးကုိေတ့ၿပီး ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားတစ္ေလွ်ာက္
ထက္ေအာက္ပြတ္ေပးလုိက္ရာတြင္ လီးတန္ႀကီး၏အထိအေတြ႔ေၾကာင့္ မပန္းႏြယ္မွာ ေခါင္းခါယမ္းသည္အထိခံစားရေလသည္။
- ကုိထြန္းႀကိဳင္က မပန္းႏြယ္၏ေစာက္ဖုတ္၀တြင္ေတ့ၿပီး သူ၏လီးတန္ႀကီးျဖင့္ ထုိးေမႊေပးသလုိေစာက္ေစ့ေလးကုိလည္း မထိတထိတုိ႔လုိက္လ်က္ တစ္ဖန္လီးတန္ထိပ္ဖူးကုိ မပန္းႏြယ္၏ေစာက္ဖုတ္၀ထဲ၀င္သ
ေလာက္သြင္းၿပီး ေစာက္ဖုတ္ကုိၿဖဲထားေသာလက္ကုိလႊတ္လုိက္ရာ လီးတန္ႀကီးမွာေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုက ငုံလုိက္သလုိျဖစ္သြားသည္။
““ႁဗြတ္….ပလြတ္….စြပ္””
““အင့္……အား…..အမေလး…..ေလး….အား…..အီး…ေသပါၿပီ…..အား….အီး….ဟီး….ဟီး…..နာတယ္….အား….အမေလး…ေလး….””
မပန္းႏြယ္၏ ႏူးညံ့အိစက္လွေသာေစာက္ဖုတ္ကေလးမွာ အသစ္ေလးျဖစ္ရုံမွ်မက ႏူးည့ံလွေသာအထိအေတြ႔ေၾကာင့္ ဌာနအုပ္ထြန္းႀကိဳင္မွာ သူ၏လီးတန္ႀကီးကုိ ကုိယ္လုံးအားႏွင့္ဖိၿပီးေစာက္ဖုတ္ထဲသုိ႔လုိး
သြင္းလုိက္သည္။ မပန္းႏြယ္၏ေစာက္ဖုတ္ေလးမွာ အသစ္ေလးျဖစ္ေသာ္လည္း ေစာက္ရည္မ်ားစုိစြတ္ေနေသာေၾကာင့္ ကုိထြန္းႀကိဳင္၏ဖိသြင္းလုိက္ေသာလီးတန္ႀကီးမွာ တစ္၀က္မွ်၀င္၍သြားပါသည္။ မပန္းႏြယ္မွာ
မူ လီးတန္ႀကီးမဆန္႔မၿပဲ၀င္လာသျဖင့္ နာက်င္မႈမ်ားေၾကာင့္ တစ္ကုိယ္လုံးမွာေကာ့ပ်ံတက္သြားရၿပီး ေအာ္ဟစ္ညီးညဴလုိက္သည္။ ကုိထြန္းႀကိဳင္၏လီးတန္ႀကီးမွာ ႀကီးမားသျဖင့္ မပန္းႏြယ္၏ေစာက္ဖုတ္ေအာက္
ႏႈတ္ခမ္းစပ္ေလးသည္ လက္မ၀က္မရွိတရွိေလာက္ကြဲ၍သြားကာ ေသြးမ်ားထြက္ၿပီး နာက်င္သြားတာျဖစ္ေလသည္။ မပန္းႏြယ္မွာ နာက်င္လြန္းလွသျဖင့္ ဌာနအုပ္ထြန္းႀကိဳင္၏ရင္ဘတ္ကုိလက္ျဖင့္ တြန္းၿပီးထား
ရေလသည္။
သြင္းလုိက္သည္။ မပန္းႏြယ္၏ေစာက္ဖုတ္ေလးမွာ အသစ္ေလးျဖစ္ေသာ္လည္း ေစာက္ရည္မ်ားစုိစြတ္ေနေသာေၾကာင့္ ကုိထြန္းႀကိဳင္၏ဖိသြင္းလုိက္ေသာလီးတန္ႀကီးမွာ တစ္၀က္မွ်၀င္၍သြားပါသည္။ မပန္းႏြယ္မွာ
မူ လီးတန္ႀကီးမဆန္႔မၿပဲ၀င္လာသျဖင့္ နာက်င္မႈမ်ားေၾကာင့္ တစ္ကုိယ္လုံးမွာေကာ့ပ်ံတက္သြားရၿပီး ေအာ္ဟစ္ညီးညဴလုိက္သည္။ ကုိထြန္းႀကိဳင္၏လီးတန္ႀကီးမွာ ႀကီးမားသျဖင့္ မပန္းႏြယ္၏ေစာက္ဖုတ္ေအာက္
ႏႈတ္ခမ္းစပ္ေလးသည္ လက္မ၀က္မရွိတရွိေလာက္ကြဲ၍သြားကာ ေသြးမ်ားထြက္ၿပီး နာက်င္သြားတာျဖစ္ေလသည္။ မပန္းႏြယ္မွာ နာက်င္လြန္းလွသျဖင့္ ဌာနအုပ္ထြန္းႀကိဳင္၏ရင္ဘတ္ကုိလက္ျဖင့္ တြန္းၿပီးထား
ရေလသည္။
ဌာနအုပ္ထြန္းႀကိဳင္မွာ သူ၏ဆႏၵေလာႀကီးသြားမိေၾကာင္း ရိပ္မိသြားသျဖင့္ သူ၏လီးတန္ႀကီးကုိဆက္ၿပီးမသြင္းေတာ့ပဲ ညင္ညင္သာသာေလးထုတ္လုိက္သြင္းလုိက္လုပ္ေပးၿပီး မပန္းႏြယ္၏ႏုိ႔သီးေခါင္းကုိလက္
ႏွင့္ေခ်မြၿပီး ႏုိ႔အုံေလးကုိဆုပ္နယ္ေပးလုိက္သည္။ မပန္းႏြယ္မွာ ကုိထြန္းႀကိဳင္၏လီးတန္ႀကီးထုတ္လုိက္သြင္းလုိက္လုပ္ေပးေနေသာ အေတြ႔ထူးေၾကာင့္ေစာက္ဖုတ္တြင္ စပ္တပ္တပ္နာတာတာႀကီးျဖစ္ရုံမွလြဲ၍
ကာမအရသာကုိခံစားလာရသျဖင့္ ဌာနအုပ္ကုိထြန္းႀကိဳင္၏ရင္ဘတ္ကုိ ေထာက္ကန္ထားေသာလက္မ်ားကုိ ျဖဳတ္ၿပီး ကုိထြန္းႀကိဳင္၏လက္ေမာင္းႏွစ္ဖက္ကုိဆုပ္ကုိင္လုိက္သည္။ ကုိထြန္းႀကိဳင္မွာ မပန္းႏြယ္ေလး
အရသာေတြ႔လာသည္ကုိသိသျဖင့္ သူ၏လီးတန္ႀကီးကုိတစ္၀က္မွ်ျဖင့္ ထုတ္ခ်ီသြင္းခ်ီလုပ္ေပးေနရင္းက တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္တြင္ သူ၏လီးတန္ႀကီးကုိ သူမေစာက္ေခါင္းထဲပုိ၍၀င္ရန္ မသိမသာသြင္း၍ သြင္း၍
ေပးသည္။
ႏွင့္ေခ်မြၿပီး ႏုိ႔အုံေလးကုိဆုပ္နယ္ေပးလုိက္သည္။ မပန္းႏြယ္မွာ ကုိထြန္းႀကိဳင္၏လီးတန္ႀကီးထုတ္လုိက္သြင္းလုိက္လုပ္ေပးေနေသာ အေတြ႔ထူးေၾကာင့္ေစာက္ဖုတ္တြင္ စပ္တပ္တပ္နာတာတာႀကီးျဖစ္ရုံမွလြဲ၍
ကာမအရသာကုိခံစားလာရသျဖင့္ ဌာနအုပ္ကုိထြန္းႀကိဳင္၏ရင္ဘတ္ကုိ ေထာက္ကန္ထားေသာလက္မ်ားကုိ ျဖဳတ္ၿပီး ကုိထြန္းႀကိဳင္၏လက္ေမာင္းႏွစ္ဖက္ကုိဆုပ္ကုိင္လုိက္သည္။ ကုိထြန္းႀကိဳင္မွာ မပန္းႏြယ္ေလး
အရသာေတြ႔လာသည္ကုိသိသျဖင့္ သူ၏လီးတန္ႀကီးကုိတစ္၀က္မွ်ျဖင့္ ထုတ္ခ်ီသြင္းခ်ီလုပ္ေပးေနရင္းက တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္တြင္ သူ၏လီးတန္ႀကီးကုိ သူမေစာက္ေခါင္းထဲပုိ၍၀င္ရန္ မသိမသာသြင္း၍ သြင္း၍
ေပးသည္။
ဌာနအုပ္ကုိထြန္းႀကိဳင္၏လီးတန္ႀကီးမွာ မပန္းႏြယ္၏ေစာက္ေခါင္းထဲမွ တစ္ခုခုပိတ္ထားျခင္းခံရသလုိရွိလာရာတြင္ သူ၏လီးတန္ႀကီးကုိ ျပန္ဆြဲထုတ္လ်က္ကပင္ ျပန္၍ဖိေဆာင့္လုိက္ရာ ““ေဖာက္”” ကနဲအသံ
ႏွင့္အတူ မပန္းႏြယ္မွာဖ်တ္ဖ်တ္လူးခါသြားရေလေတာ့သည္။
ႏွင့္အတူ မပန္းႏြယ္မွာဖ်တ္ဖ်တ္လူးခါသြားရေလေတာ့သည္။
““အား….အမေလး…ေလး…..အား…””
““ႁပြတ္….စြပ္….ႁပြတ္….စြပ္””
ဌာနအုပ္ကုိထြန္းႀကိဳင္၏လီးတန္ႀကီးမွာ မပန္းႏြယ္၏ေစာက္ေခါင္းထဲသုိ႔ တစ္ဆုံး၀င္သြားၿပီျဖစ္၍ ကုိထြန္းႀကိဳင္မွာခပ္သြက္သြက္ေလးဖိသိပ္ေဆာင့္ပစ္လုိက္သည္။ အခ်က္ႏွစ္ဆယ္ခန္႔ဆက္တုိက္ေဆာင့္လုိက္
သည္ႏွင့္ မပန္းႏြယ္မွာ မ်က္ႏွာေလးရႈံ႕မဲ့လ်က္တစ္ကုိ္ယ္လုံးတုန္တက္ကာ ၿပီးသြားသလုိ ဌာနအုပ္ထြန္းႀကိဳင္ကလည္း သုတ္ရည္မ်ားပန္းထုတ္လုိက္သည္။ ကုိထြန္းႀကိဳင္မွာ ေသြးစမ်ား၊ ေစာက္ရည္မ်ား၊ သုတ္ရည္
မ်ားျဖင့္ အ၀င္အထြက္ေခ်ာေခ်ာရႈရႈျဖစ္လာေသာ မပန္းႏြယ္၏ေစာက္ေခါင္းထဲဆက္ၿပီးလုိးေဆာင့္လ်က္ တစ္ညလုံးလုိးရန္ အစျပန္ပ်ဳိးလုိက္ျပန္ပါေတာ့သည္။
#****************************
သည္ႏွင့္ မပန္းႏြယ္မွာ မ်က္ႏွာေလးရႈံ႕မဲ့လ်က္တစ္ကုိ္ယ္လုံးတုန္တက္ကာ ၿပီးသြားသလုိ ဌာနအုပ္ထြန္းႀကိဳင္ကလည္း သုတ္ရည္မ်ားပန္းထုတ္လုိက္သည္။ ကုိထြန္းႀကိဳင္မွာ ေသြးစမ်ား၊ ေစာက္ရည္မ်ား၊ သုတ္ရည္
မ်ားျဖင့္ အ၀င္အထြက္ေခ်ာေခ်ာရႈရႈျဖစ္လာေသာ မပန္းႏြယ္၏ေစာက္ေခါင္းထဲဆက္ၿပီးလုိးေဆာင့္လ်က္ တစ္ညလုံးလုိးရန္ အစျပန္ပ်ဳိးလုိက္ျပန္ပါေတာ့သည္။
#****************************
