ဒီရြာမွာ

အိမ္ျပန္ခ်င္တယ္ …အု …ဝူး…ဝူး  ဝူး (သီခ်င္းဆုိသံ)

ေဖာင္း…

ခြပ္!!…

ေအာင္မေလး

အိမ္ျပန္ခ်င္တာကုိယ့္ဖာသာျပန္ပါလားကြ ေခြးအူသလုိငါ့အိမ့္ေရွ့လာအူေနရလား

သူႀကီးဘခက္ သူ႕အိမ္ေရွ့ညျကီးအခ်ိန္မေတာ္ဂီတာတီးသီခ်င္းလာဆုိႀကေသာရြာမွကာလသားမ်ားကုိေလးဂြျဖင့္ထုလႊတ္ေနသည္။
အပ်ဳိျဖန္းေလးျဖစ္လာေသာ သမီးျဖစ္သူ အိဝါကုိလာပုိးပန္းႀကတယ္ဆုိတာသူသိျပီးသား ။
ဦးဘခက္ မျကာခဏဆုိသလုိယခုလုိပင္ဂြနဲ႕ထုလႊတ္ရေလသည္။
အမွတ္မရွိတဲ႕ကာလသားမ်ားကလဲ အထုခံျပီးတရက္ႏွစ္ေလာက္ျငိိမ္ေနျပီးရင္ ျပန္ေရာက္လာစျမဲ။
မည္သူမည္ဝါမွန္းမသဲကြဲပဲပုဆုိးေခါင္းျမီးျခဳံကာထြက္ေျပးသြားႀကမွတံခ့ါးပိတ္ကာ အိမ္ထဲျပန္ဝင္ခဲ႕လုိက္သည္။

ညကစိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ခဲ႕ရေသာ သူႀကီးဘခက္ မနက္မုိးလင္းအိပ္ရာထေတာ့လဲ ေဒါသထြက္စရာျဖင့္ျကုံရျပန္သည္။
အိမ္ေအာက္ထပ္ဆင္ခဲ႕ေတာ့ ေအာင္ေမာင္းကုိမ်က္နာငယ္ေလးနဲ႕ေတြ႕ရသည္။ သူ႕မိန္းမ ရီရီခင္ေျပာလုိ႕ ေအာင္ေမာင္း ညကဘာလုပ္သြားတယ္ဆုိတာ  ဦးဘခက္သိထားျပီးျပီ။

ေအာင္ေမာင္း… မင္း ညကငါ့မိန္းမဖင္ကုိသေရကြင္းနဲ႕ပစ္တယ္ဆုိ

ပစ္မိပါတယ္… သူႀကီး

မင္းငါ့ကုိစိန္ေခၚတာလား ေအာင္ေမာင္း

ေအာင္ေမာင္းမ်က္နာ ဇီးရြက္ေလာက္ပဲရွိေတာ့သည္။

ဒီလုိပါသူျကီး… တမင္တကာပစ္တာမဟုတ္ပါဘူး ညကက်ေနာ္ ခ်က္ျကီးတုိ႕ဆုိင္ကအျပန္ေသးေပါက္ခ်င္တာနဲ႕ သူျကီးတုိ႕အိမ္နားမွာေပါက္မယ္လုပ္ေနတုန္း သူျကီးတုိ႕ျခံအတြင္းထဲကေဒါင့္မွာ လႈပ္စိလႈပ္စိေတြ႕တာနဲ႕အနားကပ္ျကည့္တာ အကြက္အကြက္ေတြနဲ႕ေျမြပဲဟ ဆုိျပီး  စိတ္ယားတာနဲ႕သေရကြင္းနဲ႕ပစ္လုိက္တာ အားးးဆုိတဲ႕ေအာ္သံႀကီးႀကားမွသူႀကီးကေတာ္ေဒၚရီရီျကီးမွန္းသိရတာပါ
သူႀကီးကေတာ္ကလဲ ပါတိတ္အကြက္ျကီးဝတ္ထားတာဆုိေတာ့မသဲမကြဲနဲ႕ေျမြထင္ျပီးပစ္မိတာပါ

ေျမြလုိ႕ထင္ရေအာင္… ငါ့မိန္းမဖင္ကလုံးလုံးေသးေသးေလးမုိ႕လားကြ

အုိ…  ကုိဘခက္ကလဲဘာေတြေျပာေနမွန္းလဲမသိဘူးကေလးေတြအေရွ့

ေဘးမွာရွိေနတဲ႕ေဒၚရီရီ ကသူ႕ေယာက်္ား ဦးဘခက္ကုိတံေတာင္နဲ႕တြက္ရင္းေျပာသည္။

နင္အသာေနစမ္း …ရီရီ… ဒီေကာင္ငါ့ပစၥည္းကုိထိေနတာ …အဲေလ …ငါ့ကုိပမာမခန္႕လုပ္ေနတာ

ေအာင္ေမာင္းကဆက္ျပီးေျပာသည္။

မေသးပါဘူး သူႀကီး …သူႀကီးကေတာ္ဖင္ႀကီးကအႀကီးႀကီးပါ

ေအာင္ေမာင္းစကားႀကားျပီးေနာက္ ေဒၚရီရီ ရွက္ရွက္နဲ႕အိမ္ေပၚသုိ႕ေျပးတက္သြားသည္။

ေဟ့ေရာင္ …ေတာ္ …ငါ့မိန္းမဖင္ကုိမင္းဘာမွေဝဖန္စရာမလုိဘူး

က်ေနာ္ကသူျကီးေမးလုိ႕ေျပာတာပ့ါ

ဒါဆုိညကဂီတာတီးတဲ႕အဖြဲ႕ထဲမွာမင္းလဲပါတာေပါ့

မပါရပါဘူးသူႀကီးရယ္… ခ်က္ျကီးဆုိင္ကအျဖဳေလးေမာ့ပီးျပန္ခဲ႕တာပါ အဲ႕ဒီအုပ္စုနဲ႕ဘာမွမဆုိင္ပါဘူး

ဒါေနာက္ဆုံးျဖစ္ပေလ့ေစ …သြားေတာ့

ေအာင္ေမာင္း ကူိေျပာဆုိဆုံးမလႊတ္ျပီးထြက္သြားေတာ့မွ ဦးဘခက္ သူ႕မိန္းမ ေဒၚရီရီရွိရာအိမ္ေပၚသုိ႕တက္သြားေတာ့သည္။

ရီေရ …ကုိကုိခက္အတြက္ မနက္စာေလးအဆင္သင့္ျဖစ္ပလား

ရွင့္သမီးကုိစီစဥ္ခုိင္းလုိက္…

ရီကလဲကြယ္ သမီးက ရြာတယ္သြားတယ္မဟုတ္လား… ပီးေတာ့ ကုိကုိခက္ေျပာတဲ႕ မနက္စာဆုိတာ အဲ႕ဒါမွမဟုတ္ပဲနဲ႕ သိရဲ႕သားနဲ႕  …ခြိခြိ…

အု႕ိ …သြားပါမ်က္နာလဲမသစ္ရေသးပဲနဲ႕…

ဦးဘခက္ သူ႕မိန္းမ ေဒၚရီရီကုိဖင္ဆြဲလွန္လုိက္သည္။

ေတာက္… ငါလုိးမသား ေအာင္ေမာင္ ဒီဖင္ကုိေျမြဖင္နဲ႕မွားစရာလား စေကာေလာက္ရွိတဲ႕ဖင္ျကီးကုိ သူ႕မုိ႕လုိ႕ကြာ ဒါမွမဟုတ္ ရီရီကမ်ားသူ႕ကုိတမင္ဖင္လွန္ျပလုိက္လုိ႕ ဒီေကာင္စိတ္မထိန္းႏုိင္ပဲ လုပ္မိလုပ္ရာမ်ားလုပ္လုိက္သလားလုိ႕

ရွင္ေနာ္ …က်မကသူ႕ကုိဘာကိစၥလွန္ျပရမွာလဲ ရွင္နဲ႕ကုိ ျမဒင္ …ႏွစ္ေယာက္ပဲ ျပ… ျပ…

အားးး…

ျမဒင္ အသံႀကားတာနဲ႕  ဦးဘခက္ ေဒၚရီရီ ေစာက္ပတ္ထဲလီးနဲ႕အေနာက္မွ
အားျဖင့္ေဆာင့္ထည့္သည္ ။

ေက်ာင္းေတာ္ကရန္စရွိခဲ႕တဲ႕ ျမဒင္ကုိ ဘခက္ အခုထိမေက်နပ္ေသး ျမဒင္ဆုိတာ သူတုိ႕ရြာရဲ႕ တဖက္ကမ္းျကုိက္ကုန္းရြာက ရြာသူႀကီး ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ ဘခက္နဲ႕ငယ္သူငယ္ခ်င္း  ဘခက္  ဝါဝါျမင့္ ကုိျကုိက္တုန္းက ျမဒင္ကေအာင္သြယ္ေပးခဲ႕တာ ေအာင္သြယ္ရင္း ေအာင္သြယ္ရင္း ျမဒင္ကေအာင္သြယ္ဇာတ္ကျပခဲ႔ျပီး ဘခက္ျကုိက္ေနတဲ႕ ဝါဝါျမင့္ကုိခုိးေျပးပါေလေရာ ဘခက္ ခမ်ာေစာက္ရွက္ေတြလုံးလုံးကြဲ သူ ဝါဝါျမင့္ ကုိျကုိက္ေနတာတရြာအသိ ေနာက္ဆုံးအရွက္ေျပ ျမဒင္ရဲ႕အရင္ရည္းစားေဟာင္း ရီရီခင့္ ကုိဘခက္ခုိးေျပလုိက္တယ္ ျမင္ဒင္ကလဲဝါဝါျမင့္ကုိ မခုိးေျပးခင္ ရီရီခင္နဲ႕ျကုိက္ေနႀကတာ ေျပာရရင္ ဘခက္နဲ႕ရီရီခင္က ဘဝတူေတြေပါ့ ရီရီခင္ကမလွလုိ႕ ျမဒင္ကပစ္ေျပးတာလားဆုိျပန့္ေတာ့လဲ ဒီလုိလဲမဟုတ္  ရီရီခင္ေရာဝါဝါျမင့္ပါ လုံးႀကီးေပါက္လွမိန္းမလွေလးေတြ  အိမ္ေထာင္ေတြက်ျပီး အသက္ေတြႀကီးလာျကေတာ့ စိတ္ႀကီးျပီး ေဒၚသထြက္လြယ္တာကလႊဲလုိ႕ လုပ္ရည္ကုိင္ရည္ရွိတဲ႕ ဘခက္ကုိ ရြာလူျကီးအျဖစ္ခန္႕လုိက္ျကတယ္  ဘခက္ ရြာသူျကီးျဖစ္ေတာ့ အသက္ ၄၀ပဲရွိေသးတယ္။ မိန္းမႏွစ္ေယာက္စလုံးကေတာ့ သူနဲ႕ျမဒင္ထက္ သုံးေလးႏွစ္ေလာက္ငယ္သည္။
ကံတူအက်ဳိးေပးလုိ႕ဆုိရေလာက္ေအာင္ပဲ အဲ႕ဒီခ်ိန္နဲ႕မေရွးမေႏွာင္းမွာပဲ ျကုိက္ကုန္းရြာက ျမဒင္ကလဲ သူ႕အေဖရြာသူျကီးေသေတာ့ သူကသူျကီးျဖစ္လာတယ္ ဘယ္လုိေတြျဖစ္လာလဲေတာ့မသိေပမဲ႕ ဘခက္ ကေတာ့သူရြာသူႀကီးျဖစ္လာပုံက ပုိျပီးဂုဏ္ရွိတယ္ဆုိျပီး ျမဒင္ကုိ စကားစစ္ထုိးေနႀက ျမဒင္တုိ႕ႀကဳိက္ကုန္းရြာနဲ႕ ဘခက္တုိ႕ က်ြန္းေတာင္ရြာက ေခ်ာင္းေလးပဲျခားထားတာ ေတာင္က်ေရက်ျပီဆုိရင္ ရြာႏွစ္ရြာရဲ႕ကမ္းစပ္နားအထိေရေတြလ်ွံသြားတတ္တဲ႕ ေခ်ာင္းစပ္ကရြာေတြ  ။

အိမ္နံရံကုိလက္ေထာက္ခုိင္းျပီးတဖန္းဖန္းေဆာင့္လုိးေနတဲ႕ ဘခက္ ျပီးခါနီးေတာ့ ျဖဴေဖြးေနတဲ႕ ရီရီခင့္ ေစာက္ေခါင္းထဲလရည္ေတြပန္းထည့္ကာျငီးတြားမိသည္။

ေကာင္းလုိက္တာ… ဝါဝါရယ္

ဘာရယ္… ဘယ္သူ႕နာမည္ေခၚလုိက္တာလဲ

ေဒၚရီရီ သူ႕ထဘီကုိဆြဲခ်လုိက္ရင္း ေယာက်္ားျဖစ္သူ ဦးဘခက္ကုိေမးလုိက္သည္။

အဲ…  ရီရီ လုိ႕ေျပာတာပါ… မိန္းမကလဲ ဟိ

က်မျကားလုိက္ပါတယ္… ဝါဝါဆုိတဲ႕နာမည္

မင္း နားျကားလႊဲတာပါမိန္းမရယ္… ဟီးး

ေဒၚရီရီ သူ႕ေယာက်္ားဘခက္ကုိမ်က္ေစာင္းထုိးလုိက္ရင္း

ဟင္း …ဟုိေကာင္မကျဖင့္ ကုိျမဒင္လုိးထားလုိ႕ဖြတ္ဖြတ္ညက္ညက္ေျကေနေလာက္ျပီ ဒါေတာင္ ရွင္က သြားရည္တျမွားျမွားနဲ႕ေမ်ာ္ေနတုန္းလား

ရီကလဲကြာ …ကုိကုိခက္ ေယာင္သြားလုိ႕ပါဆုိ

ဒါပဲေနာ္ …ရုတ္ရုတ္ေတာ့မလုပ္နဲ႕ ရွင့္ဖက္ကေျခလွမ္းပ်က္လုိ႕ကေတာ့ က်မလဲကုိျမဒင္ကုိ ကုန္းေပးလုိက္ဖုိ႕ဝန္မေလးဘူး

ဟုတ္ပါ့မလား မိန္းမရယ္ ဟုိကမင္းကုိမလုိခ်င္လုိ႕မွပစ္သြားတာမဟုတ္ဘူးလား

ဟုတ္မေနဘူး… ရွင့္ေကာင္မ ဝါဝါက… ဟုိဟာျပဒီဟာျပျပီးျမဴွဆြဲသြားလုိ႕ ကုိျမဒင္က တဒင္ကစိတ္ယုိင္ျပီးပါသြားတာ

မင္း ကျမဒင္လီးကုိလႊမ္းေနတယ္ေပါ့ေလ

ဘခက္ နည္းနည္းတင္းသြားသည္။

ရွင့္ကုိအရင္ေျပာရမွာ… ရွင္ ဝါဝါေစာက္ပတ္ကုိေတာင့္တေနတာထည့္ေျပာအုံးေလ

တကယ္တမ္းေျပာရရင္ ဘခက္နဲ႕ ဝါဝါျမင့္ကဘာမွမျဖစ္ခဲ႕  ရီရီခင္နဲ႕ျမဒင္သာ အလြန္အက်ြံေတြျဖစ္ခဲ႕ႀကတာ ဘခက္ တခါတေလညေနေစာင္းလုိ႕ ျကုိက္ကုန္းရြာဖက္ကအေပါင္းအသင္းေတြဆီကုိ ေလွနဲ႕သြားသြားလည္တတ္တဲ႕အခ်ိန္မ်ဳိးဆုိရင္ တခါတေလ ေခ်ာင္းစပ္ကျခဳံေကာင္းေကာင္းထဲမွာ ျမဒင္နဲ႕ရီရီခင္တုိ႕လုိးပြဲႀကီးကုိအျမဲေခ်ာင္းေျမာင္းအားေပးေနႀက ဝါဝါျမင့္ကေတာ့ ျမဒင္တုိ႕ရြာကပဲ  သူနဲ႕တရြာထဲ ရီရီခင္ကလဲ ျမဒင္တုိ႕ရြာအထိသြားကုန္းတတ္သလုိ ျမဒင္ကလဲ သူတုိ႕ရြာအထိလာျပီး ရီရီခင္ကုိျဖဳတ္ေနျကဆုိတာ လည္ပင္းဖက္ေပါင္းစဥ္အခ်ိန္က ျမဒင္ေျပာျပထားလုိ႕ ဘခက္သိေနသည္။ အဲ႕ဒီတုန္းက ရီရီခင္ဟာ သူ႕မိန္းမျဖစ္လာလိမ့္မယ္လုိ႕ ဘခက္ ထင္မထားခဲ႕။
တေယာက္ တခြန္းေျပာဆုိေနႀကရာမွ သမီးျဖစ္သူ အိဝါ ရြာထဲက ေရာက္လာမွ ရပ္သြားႀကသည္။

ႏွင္းရည္ နဲ႕ အိဝါ လုိ႕ဆုိလုိက္ရင္ က်ြန္းေတာင္ရြာတင္မက ျကုိက္ကုန္းရြာ အပါအဝင္တျခားအနီးအနားကရြာမ်ားအထိပါ မသိသူမရွိေလာက္ေအာင္ပဲ  ပ်ဳိပ်ဳိအုိအုိ ပုရိသေယာက်္ားမ်ားရဲ႕ပါးစပ္ဖ်ားတြင္ေရပန္းစာေသာ မိန္းမေခ်ာေလးႏွစ္ဦးအျဖစ္ထင္ရွားသည္။ အိဝါကုိေတာ့ သူ႕အေဖ သူျကီးဘခက္ရဲ႕အရွိန္ေျကာင့္ ေပၚတင္မပုိးပန္းဝံ႕ေသာ္လဲ လစ္ရင္လစ္သလုိေတာ့ ဖြန္ေျကာင္တတ္ျကသည္။ ႏွင္းရည္ကေတာ့ က်ြန္းေတာင္ရြာသူစစ္စစ္မဟုတ္ သူ႕အကုိတေရာက္နဲ႕ေရျကည္ရာျမက္ႏုရာရွာရင္း တျခားနယ္မွေျပာင္းေရႊ့လာျကသူမ်ားျဖစ္ျကျပီး ယခုဆုိရင္ က်ြန္းေတာင္ရြာ၌ကုန္စုံဆုိင္ျကီးတဆုိင္ဖြင့္ထားႏုိင္တဲ႕အထိအဆင္ေျပေနျကသည္။ မ်က္နာေပးခ်ဳိျပီး ဆြဲေဆာင္မႈ႕ရွိတဲ႕အျပဳံပုိင္ရွင္ႏွင္းရည္ကုိရြာခံလူမ်ားကလဲခဏတြင္းမွာပဲခင္မင္သြားႀကသည္။ ေယာက်္ားေလးမ်ားကအဆုိးဆုံးဟုဆုိလ်ွင္ ပုိမွန္ေလာက္မည္။ ဦးဘခက္တုိ႕ငယ္ငယ္ကရြာလုိ႕ဆုိလုိက္လ်ွင္ အိမ္ေျခ ၁၀၀ ဝန္းက်င္ေလာက္ျဖင့္ဖြဲ႕စည္းထားတဲ႕ရြာငယ္ေလေတြျဖစ္ေသာ္လဲ ေနာက္ပုိိ္င္း ေျပာင္းေရႊ့ေနထုိင္လာျကတဲ႕သူေတြေျကာင့္ တခ်ဳိ႕ရြာေတြဆုိလ်ွင္ အိမ္ေျခ ၁၀၀၀ ေလာက္ပင္ရွိေနျပီ။
အနီးအနားတျခားရြာေတြရွိေသာ္လဲ ေတာရြာႏွင့္မလုိက္ဖက္လွေအာင္
ပဲ မိန္းမေခ်ာေလးႏွစ္ဦး ႏွင္းရည္ႏွင့္အိဝါတုိ႕ရွိသည့္ က်ြန္းေတာင္ရြာက တျခားရြာမ်ားထက္ ပုိ၍နာမည္ျကီးသည္။
အိဝါ ကအသက္ ၁၆ႏွစ္အရြယ္ရွိျပီး ႏွင္းရည္ကေတာ့ ၂၅ႏွစ္ရွိျပီ မိန္းကေလးႏွစ္ေယာက္စလုံး၌မတူညီတဲ႕အလွတမ်ဳိးစီရွိျကေသာ္လဲ တူညီတဲ႕အလွကေတာ့ ဖင္ျကီးေတြကေတာင့္တင္းျပီးအခ်ဳိးအစားက်လွပျကျခင္းပင္ အိဝါကလဲအသက္သာငယ္ေသးတာ တင္ပါးႀကီးေတြကေတာ့ သူ႕အေမ ေဒၚရီရီလူိပဲ ကားစြင့္ေနသည္။
သမီးလုိခ်င္အေမႀကည့္ဆုိသည့္စကားက အိိဝါတုိ႕သားအမိကုိျကည့္ျပီးမွန္ေျကာင္းသက္ေသျပေနသည္။

ယေန႕တြင္ေတာ့ အလွဘုရင္မေလး ႏွင္းရည္တုိ႕အိမ္တြင္ လူေတြစုေဝးေနျကသည္။ ေမာင္ႏွမ ႏွစ္ေယာက္ထဲရွိသည့္ႏွင္းရည္းအတြက္အားကုိရာမရွိေတာ့ သူမအကုိ လွေမာင္ တေရာက္လြန္ခဲ႕တဲ႕တစ္ပတ္ေလာက္ထဲကေတာထဲသြားရင္ေပ်က္သြားသည္မွာယခုအခ်ိန္ထိျပန္ေပၚမလာေတာ့ ရြာသားေတြကေတာ့ ေတာင္က်ေရနဲ႕ပါသြားေလာက္ျပီ တခ်ဳိ႕ကလဲနယ္က်ြံ႕သြားလုိ႕သူပုန္ေတြဖမ္းသြားေလာက္ျပီဟုအမ်ဳိးမ်ဳိးထင္ေျကေပးေျပာေနျကသည္။တစ္ပတ္ေလာက္ျကာတဲ႕အထိ သတင္းအစအနမရေတာ့ ဘာ ျဖစ္မွန္းမသိတဲ႕အကုိအတြက္ ႏွင္းရည္ ဘုန္းျကီးပင့္ကာ တရားနာ ဆြမ္းေက်ြလုပ္လုိက္ရေတာ့သည္။

အိမ္အျပင္တြင္ ဧည့္သည္မ်ားကုိဧည့္ခံစကားေျပာေနသည့္ႏွင္းရည္ သူမမ်က္ဝန္းအိမ္တြင္ မ်က္ရည္မ်ားျဖင့္စုိ႕ေနသည္။
ရြာဓေလ့ထုံးစံအတုိင္း ကာလသား ကာလသမီးမ်ားကလဲဝုိင္းဝန္ကူညီလုပ္ကုိင္ေပးေနျကသည္။
မီးဖုိေခ်ာင္ထဲတြင္ လဖက္ရည္  အဖန္ရည္ လဖက္ပြဲ တု့ိကုိျပင္ဆင္ကာေနျကတဲ႕ ကာလသားမ်ားထဲမွ  စံထူး ကလဖက္ခြက္ကုိင္ကာထရပ္လုိက္ျပီး

ႏွင္းရည္စားဖုိ႕ သြားပုိ႕အုံးမွပါ

ေဟ့ေကာင္… စံထူး …မင္းလက္ထဲက လဖက္ခြက္ကုိအခုခ်က္ခ်င္းျပန္ခ်လုိက္စမ္း ……အဲ႕ဒါငါသြားပုိ႕မလုိ႕

ေဘးမွ ပန္းကန္ ေဆးေနတဲ႕  သံေခ်ာင္း  စံထူးကုိတားလုိက္သည္။ႏွင္းရည္နဲ႕ပတ္သက္ရင္ သူတုိ႕အျမဲကုိက္ေနႀက သံေခ်ာင္နဲ႕စံထူး တေရာက္နဲ႕တေယာက္အျပန္အလွန္ သူပုိ႕မယ္ ငါပုိ႕မယ္လုပ္ေနျကတုန္း ဆူဆူညံညံအသံမ်ားေႀကာင့္ အိမ္အျပင္မွ ကာလသားေခါင္း နက္ေက်ာ္ ဝင္လာသည္။

ေဟ့ေရာင္ေတြ… မင္းတုိ႕ကလူလုိနားမလည္တာလား သူတပါးပူေဆြးေသာကေရာက္ေနပါတယ္ဆုိမွ မင္းတုိ႕ကပူညံ႕ပူညံ႕နဲ႕ ဘာေတြစခြက္လုေနတာလဲ … …ဒီလဖက္ခြက္ကဘာလုပ္တာလဲ

နက္ေက်ာ္  စံထူးနဲ႕သံေခ်ာင္း တေရာက္တျခမ္းစီကုိင္ထားတဲ႕ လဖက္ခြက္ကုိလက္ညဳိးထုိးျပရင္းေမးသည္။

ႏွင္းရည္စားဖုိ႕သြားပုိ႕မလုိ႕ပါ

သံေခ်ာင္း နဲ႕စံထူး ျပဳိင္တူလုိပင္ေျဖမိျကသည္။
နက္ေက်ာ္ သူတုိ႕ႏွစိေယာက္လက္ထဲက လဖက္ခြက္ကုိ ဆြဲယူလုိက္ရင္း

ေပး …မလုိဘူး… ငါသြားပုိ႕မယ္ …အႏွင္းေလးဆာေနေရာေပါ့

ဟုဆုိကာ စပ္ျဖီးျဖီးမ်က္နာနဲ႕ အိမ္ျပင္ျပန္ထြက္သြားမွ သံေခ်ာင္းႏွင့္စံထူးဆီမွအသံထြက္လာသည္။

ဒီလူႀကီး ႏွစ္ေကာင္စားျပီး ကင္းဝင္သြားတာပဲ။

အပုိင္း (၂)

ဧည့္သည္ေတြကုိဧည့္ခံေက်ြးေမႊးလုိ႕ျပီးသြားမွ  ကုိယ့္ရြာကလူပ်ဳိ အပ်ဳိ ရြာခံေတြထမင္းစားႀကရတာကရြာရဲ႕ထုံစံ ေန႕လည္၁၂နာေလာက္မွာအားလုံးျပီးသြားႀကေတာ့ သူ႕ေခါင္း ကုိယ့္ေခါင္းအလွည့္က်တဲ႕ လူပ်ဳိအပ်ဳိေတြထမင္းဝုိင္းဖြဲ႕စားေသာက္ျကသည္။
လူပ်ဳိဝုိင္း နဲ႕ အပ်ဳိဝုိင္း သပ္သပ္စီခြဲစားႀကေပမဲ႕ ရဲေလး   ေအာင္ေမာင္ နဲ႕ဖုိးေထာင္ တုိ႕သုံေရာက္ကေတာ့ ေယာက်္ားေလးဝုိင္မွာျပည့္ေနတာေျကာင့္ လႊတ္ေနတဲ႕
အိဝါနဲ႕ခင္မႈန္ ႏွစ္ေရာက္ထဲရွိတဲ႕မိန္းကေလးဝုိင္းမွာ သြားထုိင္လုိက္ႀကတယ္  သူႀကီးသမီးေပမဲ႕ မာန္မာနမရွိသေဘာေကာင္းတဲ႕ အိဝါက ရဲေလးတုိ႕ေယာက်္ားေလးသုံးေယာက္ပန္ကန္ထဲကုိ အရင္ဟင္းခတ္ထည့္ေပးလုိက္သည္။

အိဝါ … ငါတုိ႕လဲ အသားစားတတ္ပါတယ္ဟဲ႕ …နင့္ဟာကႀကည့္အုံး ရဲေလးပန္းကန္ထဲေတာ့ အသားတုံးေလးေတြျကီးပဲ ဖုိးေထာင္နဲ႕ ငါ့ပန္းကန္ထဲက်ေတာ့ အရုိးပုံႀကီးပဲ

ေအာင္ေမာင္းကသူ႕ပန္းကန္းထဲကႀကက္ေျခေထာက္ရုိးကုိကုိင္ျပကာေျပာေနသည္။

ကုိေအာင္ေမာင္းကလဲ …ဘယ္သိမလဲ အိဝါလဲ ဒီလုိပဲပန္းကန္ထဲကဟာခတ္ထည့္ေပးလုိက္တာကုိ

အိဝါကရဲေလးမ်က္နာကုိတခ်က္ႀကည့္ကာ မ်က္နာေလးရဲသြားျပီး ထမင္းငုံ႕စားေနသည္။

မင္းတုိ႕ကလဲ စမေနပါနဲ႕ေတာ့… အိဝါရွက္ေနပါအုံးမယ္ ကုိယ့္ဟာကုိသာထည့္စားေတာ့

ရဲေလး အိဝါဘက္ကဝင္ေျပာေပးလုိက္တယ္ အိဝါ သူ႕အေပၚဘယ္လုိသေဘာထားတယ္ဆုိတာ သူသိသလုိ သူန႕ဲအနီးကပ္ေပါင္းေနတဲ႕ ဖုိးေထာင္နဲ႕ေအာင္ေမာင္းလဲသိႀကတယ္
ဒါေပမဲ႕ ရဲေလး ေရွ့ဆက္မတုိးခဲ႕ သူ႕မွာ ႏွင္းရည္ရွိေနလုိ႕။ ႏွင္းရည္းကုိသူဖြင့္ေျပာေတာ့ ႏွင္းရည္ကစဥ္းစားမယ္ဆုိျပီးေျပာခဲ႕ေပမဲ႕ ရဲေလး အေျဖကုိျကုိသိေနတယ္လုိ႕ခံစားေနရတယ္ ႏွင္းရည္ကလဲ သူ႕ကုိလုိက္လုိက္ေလ်ာေလ်ာရွိတာ သူမ်ားေတြနဲ႕မတူအခြင့္အေရးေပးတာကုိႀကည့္ျပီး သူ႕အေပၚႏွင္းရည္လဲ ခ်စ္ေနတယ္ဆုိတာရဲေလးရိပ္မိသည္။ မိန္းကေလးပီပီစဥ္းစားမယ္လုိ႕ေျပာတာ သဘာဝက်တယ္ဆုိျပီး အေျဖကုိေစာင့္ေနတုန္း မေတာ္ရေသးတဲ႕ေယာက္ဖေလာင္းႀကီး လွေမာင္ကမာလကီးယားသြားေသာေျကာင့္ အေျခအေနေတြျငိမ္သြားမွ ႏွင္းရည္ဆီကအေျဖေတာင္းရမယ္လုိ႕ ရဲေလး ဆုံးျဖတ္ထားသည္။
အိဝါ ဆုိတာကလဲ လြန္ခဲ႕တဲ႕ ေလး ငါးႏွစ္ကဆုိရင္ တကယ့္ကုိခ်ာတိတ္ေလး ေရခ်ဳိးရင္ေတာင္ဖင္တုန္းလုံးခ်ဳိးတုန္း ဒီႏွစ္ပုိင္းေရာက္မွ ျမဳိ႕ကေနေက်ာင္းသြားတက္ျပီးျပန္လာမွ မမွတ္မိေလာက္ေအာင္ကုိ ထြားလာတာ အိဝါဆုိတာကုိေကာင္းေကာင္းေတာင္သတိမထားမိေသးတဲ႕ အခ်ိန္ထဲက ရဲေလးက ႏွင္းရည္ကုိမ်က္စိက်ေနတာ ေခ်ာင္းစပ္မွာ ေရခပ္ဆင္းတဲ႕အခ်ိန္ ေရခ်ဳိးဆင္းတဲ႕အခ်ိိ္္န္မ်ဳိးဆုိရင္ ထြာဆုိင္ ေသးေသးေလးေအာက္က တုန္ခါေနတဲ႕ႏွင္းရည္ရဲ႕ တင္သားႀကီးေတြက ရြာထဲကေယာက်္ားသားေတြရဲ႕ ျပစ္မွားရာ ဘုံပစ္မွတ္တစ္ခုလုိေတာင္ျဖစ္ေနျပီ  ႏွင္းရည္ကုိ လုိခ်င္တဲ႕တခ်ဳိ႕ ကာလသားေတြဆုိရင္ သူ႕အကုိလွေမာင္ကုိ ခ်က္ျကီးဆုိင္မွာမ်က္ႏွာခ်ဳိေသြး အရက္တုိက္ ဖင္ခံေပါင္ေနတဲ႕ ေကာင္ေတြဆုိလဲရင္ ဒုနဲ႕ေဒး။ အခုလွေမာင္ ေသသလား ရွင္သလားမသိ ေပ်ာက္သြားတာကုိေတာင္ ရြာထဲက လူပ်ဳိကာလသားေတြအရက္တုိက္လႊတ္လုိက္လုိ႕ မူးမူးရူးရူးနဲ႕ သြားခ်င္ရာသြားျပီး ေတာင္က်ေရနဲ႕ပါသြားတာလဲျဖစ္ႏုိင္တာပဲ ဆုိတဲ႕ လူျကီးပုိင္းေတြရဲ႕ ထင္ေျကးေတြကုိလဲႀကားေနရသည္။

ျမဳိ႕မွာေက်ာင္းတက္ျပီးျပန္လာတဲ႕ အိဝါေလး အရြယ္ေရာက္လုိ႕ တေသြးတေမႊးလွလာတာျမင္ျကေတြ႕ႀကရတဲ႕ အခါက်ျပန္ေတာ့လဲ အလုပ္မရွိသန္းရွာ အတင္းတုတ္ေနျကတဲ႕ ရြာလယ္ပုိင္းကေဒၚစိန္တင္တုိ႕လုိ မိန္းမႀကီး ေတြပါးစပ္က ႏွင္းရည္ေတာ့ စိတ္ညစ္စရာေတြနည္းနည္းေလ်ာ့သြားေတာ့မွာပဲတဲ႕ အိဝါ ဘက္ကုိလွည့္ႀကအုံးမယ္ေလ ဆုိျပီးေျပာတတ္ႀကသည္။
တကယ္တမ္းက်ျပန္ေတာ့ ေဒၚစိန္တင္တုိ႕ေျပာသေလာက္လဲမဟုတ္
အိဝါကုိ ပုိးခ်င္ပန္းခ်င္ႀကေပမဲ႕လဲ႕ သူ႔အေဖသူႀကီးဘခက္ကုိ လန္႕ရတာေျကာင့္ အခုခ်ိန္အထိဘယ္ကာလသား တေရာက္တေလမွေပၚတင္မကပ္ရဲ ညေရးညတာ တခါတေလ ဂီတာတီးသီခ်င္းသြားဆုိတာေတာင္ ဦးဘခက္ ေလးဂြနဲ႕ထုလႊတ္တတ္လုိ႕ ေနာက္ပုိင္းအသြားအလာက်ဲသြားႀကသည္။ မက်ဲလုိ႕လဲမရ ဦးဘခက္အရင္ ရြာသူႀကီးလုပ္သြားတဲ႕ ဦးေငြရ လက္ထက္ကက်န္ခဲ႕တဲ႕ ႏွစ္လုံးျပဴးေသနတ္ႀကီးကလဲ ရွိေသးတာေျကာင့္ စိတ္ေပါက္ေပါက္နဲ႕ေသနတ္နဲ႕ပစ္လႊတ္မွာလဲေျကာက္ႀကရသည္။
ရဲေလး ကုိယ္တုိင္ကလဲ ႏွင္းရည္မရွိရင္ ႏွင္းရည္ထက္အရင္  အိဝါကုိေတြ႕ခဲ႕ရင္ သူလဲ တျခားကာလသားေတြနည္းတူ အိဝါကုိပုိးပန္းမိလိမ့္မည္ မိန္းကေလးႏွစ္ေယာက္စလုံးကလဲ ေရႊးခ်ယ္ရခက္ေလာက္ေအာင္ပဲ မ်က္နာ ခႏၶာကုိယ္အခ်ဳိးအစားက အစ ေခ်ာေမာလွပျပည့္စုံႀကတယ္မဟုတ္လား။

စားေသာက္ျပီးလုိ႕ အုိးခြက္ပန္းကန္ေတြသိမ္းဆည္းျပီးကုိယ့္အိမ္သူ႕အိမ္ျပန္ခါနီးေတာ့ ရဲေလး  ႏွင္းရည္းကုိ ညေနျကရင္သူျပန္လာခဲ႕မယ္လုိ႕လဲေျပာသြားသည္။
သြားရမဲ႕လမ္းကလဲ တလမ္းထဲျဖစ္လုိ႕  ရဲေလး  ဖုိးေထာင္ ေအာင္ေမာင္ အိဝါ  နဲ႕ ခင္မႈန္ တုိံ႕အားလုံးအတူတူျပန္ခဲ႕ႀကတယ္  စကားတေျပာေျပာနဲ႕ ေလ်ွာက္လာခဲ႕ႀကျပီး အိဝါတုိ႕အိမ္နားနီးေတာ့  သူနဲ႕ေဘးခ်င္းယွဥ္လ်ွက္ေလ်ွာက္လာတဲ႕ အိဝါကုိ ႏႈတ္ဆက္မလုိ႕လုပ္ေနတဲ႕ ရဲေလး ကုိ ေအာင္ေမာင္းကစသလုိနဲ႕ အိဝါဖက္ကုိတြန္းလုိက္တယ္ စကားေျပာမလုိ႕မ်က္နာလွည့္ေနတဲ႕ ရဲေလးကုိယ္ကအိဝါဖက္ကုိယုိင္သြားျပီး    အိဝါ ရဲ႕ပါးေလးတဖက္ကုိမထိတထိေလးနမ္းမိသြားေတာ့ အိဝါ ရဲေလးကုိအံ႕ႀသသလုိနဲ႕ႀကည့္လာျပီး…

ကုိရဲေလး အရမ္းဆုိးတာပဲ…

ဟုဆုိကာ သူ႕အေဖာ္ ခင္မႈန္႕ကုိေတာင္မႏႈတ္ဆက္ႏုိင္ေတာ့ပဲ သူတုိ႕အိမ္ဆီေျပးထြက္သြားသည္။ ျခံတံခါးနားေရာက္ေတာ့ ရဲေလး ဖက္ကုိျပန္လွည့္ႀကည့္လုိက္ျပီး စိတ္ဆုိးတဲ႕အမူအရာမရွိပဲ ေက်နပ္သလုိ ျပဳံးျပကာအိမ္ထဲေျပးဝင္သြားေတာ့သည္။

သူ႕ကုိျပဳံးျပကာထြက္သြားတဲ႕ အိဝ ါ ကုိ ႀကည့္၍ ရဲေလး ရင္ေမာလာသည္  ဒီရြာကုိျပန္ေရာက္တာ လပုိင္းေလာက္ပဲရွိေသးတဲ႕ အိဝါ က သူ နဲ႕ ႏွင္းရည္ အေျကာင္းမသိေသးဘူးထင္တယ္လုိ႕လဲေတြးေနမိသည္။
အိဝါ မရွိေတာ့မွ ရဲေလး ေအာင္ေမာင္ ကုိနရင္းရုိက္ေတာ့သည္။

ဖြတ္က်ား… မင္းအမွတ္မရွိေသးဘူးလား …ေဒၚရီရီ ဖင္သေရကြင္းနဲ႕ပစ္လုိ႕ သူျကီးအျကိမ္းခံထားရတာ ေမ့ေနျပီလား …အခုငါ့ကုိပါထဲဆြဲထည့္ေနတာလား

ေအာင္ေမာင္းက ရဲေလးနားနားကပ္ကာ ခင္မႈန္ မႀကာေအာင္ကပ္ေျပာလုိက္သည္။

ေရႊးေပေတာ့ …ႏွင္းရည္ နဲ႕ အိဝါ ဘယ္သူ႕ေရႊးမလဲ  လုိ႕တုိးတုိးေျပာသည္။ ရဲေလး ေအာင္ေမာင္ကုိဘာမွျပန္မေျပာမိ ေလာေလာဆယ္သူသိတာ ႏွင္းရည္ ဆီကအေျဖရဖုိ႕ပဲမဟုတ္လား
ခင္မႈန္အိမ္ကုိအရင္ေရာက္ျပီး ရဲေလးအိမ္ေရာက္ေတာ့ အိမ္ထဲဝင္သြားတဲ႕ ရဲေလးကုိ ဒီတခါဖုိူးေထာင္က…

အဖုတ္ ႏွစ္ျပားနဲ႕အလုပ္မ်ားလုိက္အုံးေဟ့ …

လုိ႕ေအာ္ေျပာသြားေသးသည္။
ရဲေလးမႀကားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာ အိမ္ထဲဝင္သြားခဲ႕သည္။
ညေနေစာင္းလုိ႕မုိးခ်ဳပ္ကာနီးေတာ့ ရဲေလး
ႏွင္းရည္တုိ႕အိမ္ကုိထြက္ခဲ႕လုိက္ျပန္တယ္ အရင္က သူ႕အကုိလွေမာင္နဲ႕ ႏွစ္ေယာက္ေနေပမဲ႕ လွေမာင္ ေသသြားျပီးမရွိတဲ႕ေနာက္ပုိင္း  တစ္အိမ္လုံး ႏွင္းရည္ တေရာက္ပဲရွိေတာ့တယ္ အိပ္ေတာ့လဲ တေရာက္ထဲ။ ျမဳိ႕ျပလုိေနရာမ်ဳိးမွာဆုိရင္ မိန္းကေလးတေရာက္ထဲ ေနဖုိ႕ရာမလုံျခဳံႏုိင္ေသာ္လဲ  အိမ္ေတြကလဲကပ္လ်ွက္ တေရာက္နဲ႕တေရာက္ မသိသူမရွိတဲ႕ရြာလုိေနရာမွာေတာ့ သိပ္ကိစၥမရွိ တခ်ဳိ႕အိမ္ေလးေတြဆုိရင္ တံခါးပင္မရွိ။
ရဲေလး အိမ္ထဲဝင္သြားေတာ့ ႏွင္းရည္ကုိမေတြ႕ရ အခါတုိင္းဒီလုိအခ်ိန္ဆုိ ႏွင္းရည္တုိ႕ဆုိင္မွာ ေစ်းလာဝယ္တာလုိလုိ ဘာလုိလုိနဲ႕ လူပ်ဳိလွည့္လာျကတဲ႕ရြာထဲကေကာင္တခ်ဳိ႕ကုိေတြ႕ရတတ္ေပမဲ႕ ဒီေန႕တာ့ လွေမာင္ ရဲ႕ဆြမ္းေက်ြးနာေရလုိျဖစ္ေနတဲ႕အတြက္တစ္ေရာက္မွမေတြ႕ရ။
ႏွင္းရည္ကုိလဲမေတြ႕ရလုိ႕ အိမ္ေပၚမွာမးလာဆုိျပီးေအာ္ေခၚမလုိ႕လုပ္ေနတုန္း ေနာက္ေဖးတံခါးမွ ထဘီရင္လ်ွားပီး တဘက္ေလးျခဳံကာဝင္လာတဲ႕ႏွင္းရည္ကုိ ရဲေလး ေတြ႕လုိက္ရသည္။ ႏွင္းရည္ကလဲသူ႕ကုိျမင္ေတာ့

ေရာက္ေနတာႀကာျပီလား

အခုေလးတင္ပဲ

ငါေရခ်ဳိးေနလုိ႕

အင္း

ဒီရြာမွာကေရခ်ဳိးရင္ ေခ်ာင္ထဲသြားးခ်ဳိးရင္ခ်ဳိး မခ်ဳိခ်င္ရင္ ကုိယ့္အိမ္ကဘုံဘုိင္တြင္းမွာခ်ဳိး တခ်ဳိ႕အိမ္ေတြမွာဆုိ ဘုံဘုိင္တြင္းေတာင္မရွိ ေခ်ာင္းထဲပဲသြားခ်ဳိးႀကတာမ်ားသည္။
ႏွင္းရည္ကရဲေလးကုိ
ခဏေစာင့္ အဝတ္စားလဲလုိက္အုံးမယ္ ဆုိျပီးအေပၚထပ္တက္သြားသည္။

ေလွကားထစ္အတုိင္းတက္သြားတဲ႕ ေရလဲထဘီေအာက္က ႏွင္းရည္ရဲ႕တုန္ခါေနတဲ႕ တင္ပါးႀကီးေတြကုိႀကည့္ျပီး ရဲေလး သူ႕ေပါင္ႀကားလက္ေရာက္သြားကာ ေလပူျကီးမႈတ္ထုတ္မိသည္။

ခဏႀကာေတာ့ အဝတ္အစားလဲျပီးႏွင္းရည္ျပန္ဆင္းလာသည္ သနပ္ခါးေတာင္မလိမ္းခဲ႕ သူ႕ေဘးနာဝင္ထုိင္လုိက္တဲ႕ႏွင္းရည္ကုိ ရဲေလး ေမးလုိက္တယ္

နင္ေနေကာင္းတယ္မဟုတ္လား…

ေကာင္းပါတယ္

ညအိပ္ရတာေရာ အဆင္ေျပလာ… အိပ္ရဲတယ္မဟုတ္လား

အင္း …မအိပ္ရဲစရာမရွိပါဘူး… တခါတေလ ေဘးအိမ္က ေဒၚသုန္႕ သမီးႏြယ္နီလာအိပ္ကူတယ္

ေအာ္…  နင္အဆင္ေျပရင္ပီးတာပါပဲ ႏြယ္နီ လာမအိပ္တဲ႕ညေတြဆုိလဲေျပာေလ… ငါလာအိပ္ကူမယ္

ဟယ္… ျဖစ္မလား

ရဲေလး ႏွင္းရည္ကုိအစုိးရိမ္လြန္စြာနဲ႕ မစဥ္းစားပဲေျပာမိသည္။

ဟီးး ငါစုိးရိမ္လြန္သြားလုိ႕ပါ ဆူိေတာ့ ႏွင္းရည္က သူ႕ဆံပင္အုံႀကားလက္ေလးနဲ႕ထုိးဖြကာျပဳံးေနသည္။
ရဲေလး  ႏွင္းရည္ရဲ႕ခ်စ္စဖြယ္ ပုံစံေလးကုိျကည့္ကာ အသဲယားလာျပီး အခုပဲအေျဖေတာင္းရမလားစဥ္းစားမိေပမဲ႕ ဒီေန႕မွသူ႕အကုိ ဆြမ္းေက်ြးတရားနာလုပ္ျပီးတာကုိေတြးမိျပီးမေတာင္းျဖစ္ျပန္။
အကင္းပါးတဲ႕ ႏွင္းရည္ကလဲ ရဲေလး ဘာေျပာခ်င္တယ္ဆုိတာကုိရိပ္မိေ့တာ့

နင္ဘာေျပာခ်င္တယ္ ဆုိတာသိတယ္ ဆုိျပီးရဲေလးကုိေျပာလာသည္။

ရဲေလး ဝမ္းသာသြားသည္ ႏွင္းရည္ လက္ေလးကုိဆြဲကုိင္လုိက္ျပီး

ဟုတ္လား …ေကာင္းတာေပါ့ ဆုိေ့တာ့ႏွင္းရည္က …သူ႕ကုိ

ဒါေပမဲ႕… ငါ့အကုိဆုံးတာမွ ၁ဝရက္ပဲရွိေသးတယ္ေလ နင့္ကုိအေျဖေပးလုိက္ရင္ ရြာထဲကလူေတြကငါ့ကုိဘယ္လုိေျပာမလဲ

ႏွင္းရည္ေျပာတာလဲဟုတ္ေနတာေျကာင့္ ရဲေလး ျငိမ္သြားသည္။သုိ႕ေသာ္ ႏွင္းရည္စကားထဲမွာအေျဖပါေနျပီဆုိတာလဲ သူသိလုိက္တယ္ ဒါေပမဲ႕ ႏွင္းရည္ပ့ါးစပ္ကဖြင့္ေျပာတာကုိ ရဲေလး ႀကားခ်င္သည္။
တျခားေရာက္တက္ရာရာစကားေတြေျပာေနျကျပီး ည၈နာရီထုိးခါနီးေတာ့ ရဲေလး   ႏွင္းရည္ကုိ ႏႈတ္ဆက္ကာျပင္ဖုိ႕ျပင္သည္။ ႏွင္းရည္က သူ႕ကုိ အိမ္တံခါးနားအထိလုိက္ပုိ႕ေပးသည္။
ရဲေလး အိမ္ျပင္ထြက္သြားျပီး ႏွင္းရည္ရဲ႕  ရဲေလး ဆုိတဲ႕ေခၚသံေျကာင့္ျပန္လွည့္ျကည့္လုိက္သည္။ႏွင္းရည္က အိမ္ တံခါးေပါက္မွာရပ္ေနသည္။ ရဲေလးကဘာလဲႏွင္းရည္လုိ႕ေမးလုိက္ေတာ့ ႏွင္ရည္းကသူ႕ကုိအႀကာျကီးစုိက္ႀကည့္ေနျပီးမွ

နင့္ကုိခ်စ္တယ္ …ဆုိျပီးေျပာခ်လုိက္ေတာ့.…

ရဲေလး ေျကာင္သြားသည္ ျပီးေတာ့ ဝမ္းသာသြားသည္ ေပ်ာ္သြားသည္။သူ ႏွင္းရည္ဆီကုိေျပးသြားေတာ့ ႏွင္းရည္က သူ႕ကုိလ်ွာထုတ္ေျပာင္ျပကာ တံခါးဆြဲပိတ္သြားသည္။
ေနႏွင့္အုံး ေနာက္မွေတြ႕မယ္ လူကုိဟတ္ေကာ့ျကီးျဖစ္ေအာင္လုပ္သြားတယ္ ဆုိျပီးျကဳံးဝါကာ အေပ်ာ္ေတြနဲ႕ ရဲေလး သူ႕အိမ္သုိ႕ျပန္သြားေတာ့သည္။

ေအာင္မေလးေတာ့္… ကယ္ႀကပါအုံး …က်မကုိသူ႕ဟာႀကီးနဲ႕ ေဆာင့္ေဆာင့္ထုိးေနပါတယ္… က်ဳိးကုန္ပါျပီ …သြားေတြ …သြားေတြ

မ်က္နာသစ္ပီးကာစသူႀကီးဘခက္ ေစာေစာစီးစီးဆူဆူညံ႕ညံ႕အသံမ်ားေႀကာင့္ အိမ္ေရွ့ဝါရံတာမွထြက္ႀကည့္မိသည္။ အရက္သမား သာေအး နဲ႕ မိေမႊး တုိ႕လင္မယားရန္ျဖစ္ေနျကျပီထင္တယ္ ရြာထဲကလူသုံးေလးရာက္နဲ႕သူ႕အိမ္ဆီေနျကလုိ႕ ဦဘခက္ အိမ္ေအာက္ထပ္ဆင္းခဲ႕လုိက္သည္။

မ်က္ရည္အရႊဲသားနဲ႕ မိေမႊးက သူ႕ကုိျမင္ေတာ့

သူႀကီးရယ္ က်မကုိကယ္ပါအုံး

ဘာျဖစ္တာလဲေျပာ

မိေမႊးတုိ႕လင္မယားနဲ႕ပါလာတဲ႕ ရြာထဲမွလူသုံးေယာက္က မိေမႊးနဲ႕အတူ ခုံတန္းလ်ွားေပၚထုိင္လုိက္ျကေပမဲ႕ သာေအး ကေတာ့ မတ္တပ္ရက္လ်ွက္ …အရက္နံ႕ကလဲေထာင္လုိ႕

ကုိသာေအး က်မကုိထုိးတယ္

ဘာနဲ႕ထုိးတာလဲ

ဦးဘခက္ မိေမႊးကုိေမးလုိက္သည္။

လက္သီးနဲ႕ေပါ့ သူႀကီးရဲ႕ …ဘာနဲ႕ထုိးရမွာလဲ

ေအးေလ …ဘာကိစၥထုိးရတာလဲ ဒါေမးတာ …နင္ကလဲ

အုိ …က်မ ဘယ္မ်က္နာနဲ႕ေျပာရမွာလဲရွင္ …ေျပာမထြက္ပါဘူး… အဟင့္

မိေမႊးကေျပာလဲေျပာငုိလဲငုိေနသည္။

နင္မေျပာလုိ႕ငါကဘယ္လုိသိမွာလဲ… ကဲ… နင္မေျပာခ်င္ သာေအးမင္းေျပာ …ဘာလုိ႕ထုိးတာလဲ မင္းက

မယားဝတၲရာမေက်လုိ႕ထုိးတာပါ …သခ်ီးး …အဲ  …သူႀကီး

ဘယ္လုိမေက်တာတုန္း

သူႀကီး …မယားဝတၲရားငါးပါးသိလား

သူႀကီးဘခက္ အခက္ေတြ႕ျပီ သူလဲေသေသခ်ာခ်ာမသိ အရွက္ေတာ့ အကြဲမခံႏုိင္ သာေအးကုိျပန္ေဟာက္ရသည္။

ေဟ့ေကာင္… ငါ့ကုိေမးခြန္းျပန္မထုတ္နဲ႕ …ငါေမးတာပဲေျဖ

က်ေနာ္ ငါးခုစလုံးမေျပာပါဘူး… တခုပဲေျပာမယ္ အဲ႕တခုကပဲ အေရးႀကီးဆုံးပဲ …လင့္အလုိကုိလုိက္ရမယ္ဆုိတဲ႕ အခ်က္ကုိမလုိက္နာလုိ႕ထုိးတာပါ …သူႀကီး

မိေမႊး   … နင့္ေယာက်္ားေျပာတာဟုတ္လား နင္ကဘယ္ဟာကုိမလုိက္နာတာလဲ

သူႀကီးရယ္ သူ႕ကုိပဲေမးလုိက္ပါ… က်မရွက္လြန္းလုိ႕ပါ

မင္းပဲေျပာ သာေအ …ငါမနက္စာေတာင္မစားရေသးဘူး

ဒီလုိပါ သူႀကီး ဒီေကာင္မေပါ့… က်ေနာ္ဖင္ခ်ခ်င္ေျပာတာကုိလက္မခံဘူးေလ ဒါလင့္အလုိကုိမလုိက္တာပဲ …ဘယ္ေလာက္ဆုိးတဲ႕အပစ္လဲ

သူႀကီးဘခက္ မ်က္လုံးျပဴးရျပီ သာေအးကမူးမူးရူးရူးနဲ႕ ဘယ္သူ႕မွဂရုမစုိက္ဒဲ႕ႀကီးေျပာခ်လုိက္က္လုိ႕။သူတုိ႕နဲ႕ ပါလာတဲ႕ရြာထဲကလူေတြကေတာ့ တခြိခြိနဲ႕ရီေနႀကသည္။
ကုိယ္ကသူႀကီးဆုိေတာ့လဲ ေျဖရွင္းေပးရေတာ့မည္ ေျပာရရင္ဒီကိစၥက ပုဂၢဳိလ္ေရးျပသနာ သူနဲ႕မဆုိင္ ေရာက္လာေတာ့ ရသေလာက္ေတာ့ျဖန္ေျဖေပးလုိက္မယ္လုိ႕ ဦးဘခက္ဆုံးျဖတ္လုိက္သည္။

အုိ… သူ႕ဟာႀကီးနဲ႕သာခံ႐ရင္ က်မဖင္ကြဲျပဲသြားမွာေပါ့လုိ႕ ေကာက္ညင္းက်ည္ေတာက္ျကီးက်ေနတာပဲ

နင္ဘာမွဆငိေျခေပးမေနနဲ႕ မိေမႊး …နင့္ကုိအဲ႕ဒါေျကာင့္ ဖေယာင္းတုိင္နဲ႕အရင္က်င့္ပါလုိ႕မေျပာဘူးလား

ေဘးကလူေတြကရီေနျကေသာ္လဲ ဦးဘခက္ကေတာ့ သာေအး နဲ႕မိေမႊးအျပန္အလွန္ေျပာတာကုိသာ နားေထာင္ေနသည္။

သာေအး… မင္းကလဲ အေရွ့တင္ဆုိေတာ္ေရာေပါ့… အျကမ္းမဖက္နဲ႕ေလကြာ … မေနႏုိင္ရင္လဲ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ျငိေပါ့ …လုိအပ္ရင္ အုံးဆီေလးဘာေလးသုံးေပါ့
ဟုတ္ဖူးလား…

သူႀကီးကလဲ သူ႕ဆီလာတုိင္ပါတယ္ဆုိမွ ေျမွာက္ေပးေနျပန္တယ္

မိေမႊးစကားေျကာင့္ ဦဘခက္ ေဒါသူပုန္ထေတာ့သည္။

မိေမႊ နင္ငါ့ကု့ိမေစာ္ကားနဲ႕ တကယ္ဆုိဒါ နင္တုိ႕လင္မယားကိစၥငါနဲ႕ဘာမွမဆုိင္ဘူး သြားကြာ သြား နင့္တုိ႕ဖာသာဘယ္အေပါက္ပဲလုပ္လုပ္ ေနာက္ကုိဒီကိစၥအတြက္ င့ါဆီမလာနဲ႕

ဦးဘခက္ ထေသာင္းက်န္းေတာ့မွ သာေအးတုိ႕လင္မယားနဲ႕ရြာမွလူတခ်ဳိ႕လဲ မ်က္နာငယ္ေလးေတြျဖင့္ထျပန္သြာေတာ့သည္။

သာေအးတုိ႕ျပန္သြားမွ ဦးဘခက္အိမ္ေပၚျပန္တက္သြားကာ  သူ႕သမီ အိဝါကုိ ရြာလယ္က ႏွင္းရည္တုိ႕ဆုိင္ကုိ ေဆးလိပ္ သြားဝယ္ခုိင္းလုိက္ျပီး မီးဖုိေခ်ာင္ခန္းထဲ၌ခ်က္ျပဳတ္ေနတဲ႕  သူ႕မိန္းမရီရီခင္ ဆီသုိ႕ထြက္သြားသည္။

ရီရီ… ကုိယ္ ဆာေနျပီကြယ္

ေနအုံး က်က္ေတာ့မယ္

လုပ္ျပီ ရီရီကလဲ ထမင္းဆာတာကုိေျပာတာမွမဟုတ္တာ… ခြိခြြိ

ေဒါရီရီ ပန္းကန္ေဆးေနရာမွ သူ႕ေယာက်္ာဘခက္ဆီလွည့္ျကည့္ေတာ့ ပုဆုိးေအာက္က ေငါေငါျကီးကုိျမင္ျပီး

ရွင္ဟာေလ …လူမထ လီးအရင္ထတဲ႕လူ

ေျပာေနျကာပါတယ္ ရီရယ္ သမီးမလာခင္ေလး …ခြိခြိ

ဦးဘခက္ ရီရီခင္ကုိ လက္ဆြဲကာအိပ္ခန္းထဲဆြဲေခၚသြားေတာ့ ေဒၚရီရီခင္ယက္ကန္ယက္ကန္ျဖင့္ပါသြားသည္။

ကုတင္ေပၚေရာက္တာနဲ႕ ရီရီခင္ကုိ ဖင္ကုန္းခုိင္းျပီး ပုဆုိးခ်ြတ္ကာ လီးျဖင့္ေတ့လုိက္ျပီး အရည္ေတြလဲေလာင္းခ်လုိက္သည္။

ေနရာလြဲျပီးေရာက္လာလုိ႕ ရီရီခင္ သူ႕ေယာက်္ားကုိေမးလုိက္သည္။

အဲ႕ဒါဘယ္ကုိလာေတ့ေနတာလဲ …ပီးေတာ့ ဘာရည္ေတြေလာင္းခ်လုိက္တာလဲ

အုံးဆီေတြေလာင္းခ်တာ… ဖင္လုိးမလုိ႕

အုိ… နာမွာေပါ့… ရီ တခါမွဖင္မခံဖူးပါဘူးဆုိ

ဟုတ္လား …ျမဒင္ကုိေကာဖင္မခံဖူးဘူးလား

ဟင့္အင္… ေနာက္တခါမွခံေပးမယ္စဥ္စားထားတုန္း သူက ဟုိေကာင္မ ဝါဝါကုိခုိးေျပးသြားတယ္ေလ

ျမဒင္ ဖင္လုိးမသြားဘူဆုိသျဖင့္ သူျကီးဘခက္ေပ်ာ္သြားသည္ သူဖင္ပါကင္ဖြင့္ရေတာ့မည္။

အာ ့    …  ႕႕ နာတယ္ …ေအာင့္တယ္… ကုိဘခက္ ျပန္ထုတ္ေပး

ဦးဘခက္ သူ႕လီးကုိ ဒစ္ဝင္ရုံ ရီရီခင္႕ ဖင္ထဲဖိသြင္းလုိက္သည္။

ရီ …  ျငိမ္ျငိမ္ေနကြယ္ မယာဝတၱရားငါးပါးထဲမွာဒါလဲပါတယ္ဆုိတာမသိဘူးလား

ဟင္… ျကားဖူးပါဘူး

လင့္အလုိ႕ကုိလုိက္ရမယ္ဆုိတာေလ… ဒါေတာင္မသိဘူးလားမိန္းမရယ္

အခုေတာ့ သာေအးအလုံးက ဦးဘခက္ပါးစပ္ထဲေရာက္ေနျပီ။

ေသပါဘီ… ေသပါဘီ

ရီရီခင္… ခါးေကာ့သြားသည္။ဦးဘခက္ လီးကသူ႕ဖင္ထဲတေခ်ာင္းလုံးဝင္လုိ႕သြားျပီ။

အပို္င္း (၃)

လီးကတေခ်ာင္းလုံး ဖင္ထဲဝင္သြားေသာ္လဲ ဦးဘခက္ကဗူးထဲကလက္က်န္အုံးဆီေတြအားလုံး ေလာင္းခ်လုိက္ျပီး စစခ်င္ဖင္ဖြင့္ကာစမွာပဲ ျပင္းျပင္းထန္ထန္တြယ္ေတာ့သည္။
ေဒၚရီရီခင္မွာလဲ ေအာ္ပင္မေအာ္ႏုိင္ေတာ့ ေခါင္းအုံးအစြန္းေလးကုိပါးစပ္နဲ႕ကုိက္ကာျဖင့္ဖင္ကုန္းကာခံရေတာ့သည္။
အခ်ိန္မွီေလးပဲ အိမ္ေအာက္မွ သူ႕သမီး အိဝါရဲ႕အသံႀကားရျပီးေနာက္ ဦးဘခက္ရဲ႕ လရည္ေတြ ရီရီခင္ဖင္ထဲပန္းထည့္ကာပီးသြားေတာ့သည္ သူ႕မိန္းမ ပီးမပီးေတာင္မေမးႏုိင္ေတာ့ ပုဆုိးေကာက္ဝတ္ကာ ဘုရားစင္ေရွ့… ႀသကာသ… ႀသကာသ ရြတ္ဆုိကာဘုရားရွိခုိးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနလုိက္သည္။

ရဲေလး ညေနေစာင္ေတာ့ ႏွင္းရည္ ဆီကုိထြက္ခဲ႕လုိက္တယ္ မနက္ပုိင္းကသြားတုန္းက ႏွင္းရည္တုိ႕ဆုိင္မွာ ရြာထဲကအားယားေနတဲ႕ မိန္းမတသုိက္ ဟုိလူ႕အေျကာင္း ဒီအေျကာင္းေစာက္တင္းတုတ္ေနႀကတာေတြ႕တာနဲ႕ လူရႈပ္တာေျကာင့္ မဝင္ပဲလွည့္ျပန္ခဲ႕လုိက္တာ ညေနက်မွေအးေအးေဆးေဆးေတြ႕မယ္ဆုိျပီး ထြက္ခဲ႕လုိက္သည္။
သူ႕ကုိျမင္ေတာ့ ႏွင္းရည္က အျပဳံးနဲ႕ဆီးျကုိးရင္းေမးလုိက္သည္။

မနက္ကလာျပီး ဘာလုိ႕မဝင္ခဲ႕တာလဲ

လူရႈပ္ေနလုိ႕

ဘာျဖစ္လဲ… ဝင္ခဲ႕လုိ႕ရတာပဲ

ငါကႏွစ္ေယာက္ထဲေတြ႕ခ်င္တာကုိ ႏွင္းရည္ရဲ႕ ခ်စ္သူေတြပါဆုိေနမွလူအမ်ားႀကီးေရွ့ေတြ႕လုိ႕ ဘယ္ေကာင္းမလဲ… ဟီးး

နင္ေနာ္… ငါတုိ႕ကေရာဘာလုပ္မွာမုိ႕လုိ႕လဲ ပီးေတာ့သူတုိ႕မွမသိတာ  လာေလ… အထဲဝင္

ရဲေလး အိမ္ထဲဝင္လုိက္ျပီး ႏွင္းရည္ရဲ႕ေဘးမွာဝင္ထုိင္လုိက္ေတာ့ ႏွင္းရည္ကသူနဲ႕ခပ္ခြာခြာကုိေရႊ႕တယ္ ရဲေလးလဲ ႏွင္းရည္ေရႊ႕တဲ႕ဘက္ကုိလုိက္ကပ္တယ္ ႏွင္းရည္ကေနရာေရႊ႕ရင္ ရဲေလးကလုိက္ကပ္တယ္

ဘယ္လုိျဖစ္ေနတာလဲ… ဒီမွာျပဳတ္က်ေတာ့မယ္

နင္ကေရာဘာလုိ႕ေရႊ႔ေနလဲ

အရမ္းကပ္ေနလုိ႕ေပါ့

ကပ္တာဘာျဖစ္လဲ အရင္ကလဲဒီလုိပဲထုိင္ေနျကကုိ

တူမွမတူတာဟအဲ႕တုန္းကအေျခအေနနဲ႕  လူေတြရိပ္မိကုန္မွာေျကာက္တယ္

ဒီတခုကုိ ရဲေလးမျကုိက္ ရြာေတြမွာက ျမဳိ႕မွာလုိ႕မဟုတ္ ျမဳိ႕ကအတြဲေတြကေတာ့ သြားခ်င္တဲ႕ဆီသြား လာခ်င္တဲ႕ဆီလဘယ္သူ႕မွဂရုစုိက္စရာမလုိ ဘယ္သူကမွလဲကုိယ့္ကုိဂရုမစုိက္ ေတာရြာေတြမွာကေတာ့ သမီးရည္းစာအတြဲေတြဆုိလဲ လူသိမခံဝံ ဘယ္မွလဲအတူမသြားရဲ တေရာက္ေရာက္ကမ်ားေတြ႕သြားလုိ႕ကေတာ့ သြားပုတ္ေလလႊင့္ ေလ်ွာက္ေျပျကတာပဲ အထူးသျဖင့္မိန္းကေလးေတြကနာမည္ပုိပ်က္ရသည္ အဆုိးဆုံးကေတာ့ ေခ်ာင္းဖမ္းတတ္ျကတာပဲ အေလ်ွာ္အစားကလဲဘာမ်ားသလဲမေမးနဲ႕ အဲ႕ဒါေျကာင့္တုိးတုိးတိတ္တိတ္လႈပ္ရွားႀကရတယ္ တခ်ဳိ႕ေတြဆုိရင္ ျဖစ္ေနမွန္းေတာင္မသိလုိက္ရ မဂၤလာေဆာင္ဖိတ္စာႀကီးေရာက္လာမွ ေအာ္ ဒီလုိပါလားဆုိသိႀကရသည္။

အေျကာက္လြန္ေနတဲ႕ ႏွင္းရည္ကုိ ရဲေလး သူ႕အနားဆြဲကပ္လုိက္ျပီး
လက္ေလးဆုပ္ကုိင္ထားလုိက္တယ္

ဟယ္ … ရဲလုိက္တာ မေနကမွအေျဖေပးထာတယ္ လူကုိပုိင္စုိးပုိင္နင္းနဲ႕

ရဲဆုိ… နာမည္ကုိက ရဲေလးကုိဟ

လႊတ္ပါ… လူေတြျမင္ကုန္လိမ့္မယ္

လႊတ္ဖူးး ဘယ္သူမျမင္ပါဘူး  ႏွင္းရည္ရယ္ နင့္ကုိငါခ်စ္ေနတာဘယ္ေလာက္ျကာပီလဲ… ငါ့မ်က္လုံေတြကုိျကည့္ရင္ နင္သိမွာပါ

မသိဘူး… ငါမွနင့္မ်က္လုံးေတြကုိမႀကည့္တာ

ဒါဆုိ ဘယ္ဟာကုိျကည့္တာလဲ

ျကည့္စမ္း ယုတ္မာတယ္

ႏွင္းရည္းက ရဲေလးပခုံးကုိသူ႕လက္သီးဆုပ္ေလးနဲ႕ထုေနသည္။

ငါစိတ္မခ်ဘူး ႏွင္းရည္ရယ္… နင္တေရာက္ထဲဆုိေတာ့

ႏြယ္နီ လာအိပ္ပါတယ္ …ငါမေျကာက္ပါဘူး

ဒါေတာ့ ဒါေပါ့ဟာ… မိန္းကေလးတေရာက္ထဲဆုိေတာ့ေရ႐ွည္မေကာင္းဘူေလ… နင့္ငါ့ကုိျမန္ျမန္လက္ထပ္လုိက္ပါလား

အံမယ္ …အေကာင္းေျပာေနတယ္ထင္တာ ကုိယ့္ဘက္ကုိယ့္ယက္တတ္တယ္ …လိပ္ျကီး

လိပ္ျကီးကထိပ္လဲျကီး …အဲေလ  …လိပ္ျကီးကစိတ္လဲျကီးတယ္

ရႊတ္

ဟယ္

ရဲေလး အခုမွခ်စ္သူေတြျဖစ္တဲ႕ေန႕မွာပဲ အနီးကပ္ႏွစ္ေယာက္ထဲေတြ႕ေနရတာေျကာင့္စိတ္မထိန္းႏုိင္တာနဲ႕ ႏွင္းရည္ရဲ႕ပါးေလးကုိနမ္းလုိက္တယ္ ႏွင္းရည္ အငုိက္မိသြားသည္။

ေတာ္ပီ… ျပန္ေတာ့ဟာ

ႏွင္းရည္မ်က္နာေလးရဲေနကာ ရဲေလးကုိႏွင္လႊတ္ေနသည္။

ျပန္ဘူး

လူမိေတာ့မွာပဲ ျပန္ေနာ္… ေနာက္ရက္မွျပန္လာ ေနာ္ …ငါရင္တုန္လုိက္တာ

ဟင့္အင့္ အေစာျကီးရွိေသးတာ

ငါ့ကုိခ်စ္ရင္ျပန္ပါ ရဲေလးရယ္ …တေရာက္ေရာက္ျမင္သြားလိမ့္မယ္

ဒါဆုိ တံခါးပိတ္လုိက္

ပိတ္စရာလား

ထုိအခ်ိန္ ဆုိင္ေရွ့မွ ႏြယ္နီ႕ေခၚသံကထြက္လာသည္။

မမႏွင္း

ႏွင္းရည္ ရဲေလးအနားမွထကာ ဆုိင္ေရွ့သုိ႕အျမန္ေျပးထြက္သြားသည္။
ႏွင္းရည္ အိမ္ထဲျပန္ဝင္လာေတာ့ ႏြယ္နီ႕ကုိပါေတြ႕ရ၍ ရဲေလးမ်က္ျကီးကရႈံ႕တြေနသည္ သူမျပန္ခ်င္လဲျပန္ရေတာ့မည္ ႏွင္းရည္ကေတာ့ ရဲေလးျဖစ္ေနကုိျကည့္ျပီး ရီခ်င္ေနသည္။
ဒီေန႕မွမုိးေတာင္မခ်ဳပ္ေသး အေစာျကီးေရာက္လာတဲ႕ ႏြယ္နီ႕ကုိလဲရဲေလး စိတ္ထဲမွျကိမ္ဆဲေနသည္။
သူအိမ္ထဲကထြက္ခါနီ ႏွင္းရည္အနားကပ္ကာ မနက္ျဖန္ေစာင့္ေနဆုိျပီး တုိးတုိးေလးေျပာသြားျပီး ေခါင္ငုိက္စုိက္ခ်ကာထြက္သြားေတာ့သည္။

ဒီလုိနဲ႕ ရဲေလး နဲ႕ႏွင္းရည္ ခ်စ္သူေတြျဖစ္သြားျကျပီး ရဲေလးကလဲ ေန႔စဥ္ ေန႕တုိင္ႏွင္းရည္ဆီကုိသြားသည္ လူလစ္ရင္လစ္သလုိ ဖက္လုိက္ နမ္းလုိက္ျဖင့္ ျကာေ့တာ့ရဲေလး တဏွာစိတ္ေတြထျကြေသာင္းျကမ္းလာသည္ ႏွင္းရည္အိမ္ထဲမွာမုိ႕လုိ႕ အခြင့္အေရးကလဲမရျပန္ ျမဳိ႕တက္ျပီးတည္းခုိခန္းသြားမလားအထိစဥ္းစားမိေသးသည္။
ကုိယ့္ရြာပတ္ဝန္းက်င္မွာလဲ ေနရာေကာင္းေကာင္းျခဳံေကာင္းေကာင္းကုိလဲအရွာမပ်က္ ဒီေန႕ေတာ့ ရဲေလး လူအေရာက္နည္းျပီး ခ်က္ကာေကာင္းတဲ႕ေနရာႏွစ္ခုကုိမွတ္ျပီးျပန္ခဲ႕လုိက္တယ္ ေနာက္တေန႕ညေနေရာက္ေတာ့ ႏွင္းရည္ကုိ ရြာျပင္ ေခ်ာင္းစပ္နားကေစာင့္ေန အဲ႕မွာေတြ႕ရေအာင္ေျပာေတာ့ အစပုိင္းမွာႏွင္းရည္ကအသဲအသန္ျငင္းေပမဲ႕  မလာမခ်င္းမျပန္ဘူး သူေစာင့္ေနမွာဆုိျပီး ရဲေလး ရြာျပင္ေခ်ာင္းစပ္မွာေစာင့္ေနသည္။
တကယ္တမ္းက်ျပန္ေတာ့လဲ ႏွင္းရည္း ခ်ိန္းထားတဲ႕ဆီကုိေရာက္လာသည္။ ရဲေလး ေပ်ာ္သြားျပီး သူ႕ႀကည့္ထားတဲ႕ ေညာင္ပင္ျကီးေအာက္ကုိ ႏွင္းရည္လက္ေလးဆြဲကာသြားေနတုန္း ေညာင္ပင္ေအာက္က လူ အသံျကားတာနဲ႕ေျခလွမ္းေတြကုိရပ္လုိက္သည္။

ကုိကုိ႕ အက်ီၤ ၤေလးကလွတယ္ေနာ္

အသံရွင္ေျကာင့္ ရဲေလး နဲ႕ႏွင္းရည္ မ်က္လုံးျပဴးရျပန္သည္။ဒါ ႏွင္းရည္အိမ္ကုိညေစာင့္လာလာအိပ္ေပးေနတဲ႕ ေဒၚသုန္႕သမီး ႏြ
္နီ႕ အသံ ေကာင္မေလးက အခုမွ ၁၃ႏွစ္ ၁၄ ႏွစ္ေလာက္ပဲရွိအုံမည္။

လွဆုိ …ဒါကုိရီးယားမင္းသာေတြဝတ္တဲ႕အက်ီ ၤပဲ ေလ ႏြယ္ေလးရဲ႕

ရဲေလး နဲ႕ႏွင္းရည္ ပုိျပီးအ့႕ျသရျပန္သည္။ ေယာက်္ားေလးကာအျခားမဟုတ္ သူတုိ႕ရြာရဲ႕ ရြာ့မ်က္နာဖုံးသူေဌးစားရင္းဝင္ ဦးတင္ျမဳိင္ရဲ႕သား အသက္ ၃၀ ခန္႕ရွိ႕မည္႕ ေျကာင္ေတာင္ေတာင္ေကာင္ တင္အုန္းျဖစ္ေနလုိ႕ပင္ တင္အုန္းက မိဘပုိက္ဆံရွိေသာ္လဲ စာမတတ္ စာမသင္ ျမဳိ႕ေပၚကုိ တခါတေလ သူ႕အေဖနဲ႕ပါပါသြားျပီး အဂၤလိပ္ေက်ာင္းပဲတက္လာသလုိလုိ ဘာလုိလုိနဲ႕ ရြာကုိျပန္ေရာက္ေတာ့ သူ႕နာမည္တင္အုန္းေရွ့မွာ မုိက္ကယ္ တပ္ကာ မုိက္ကယ္တင္အုန္း ဆုိျပီး သူ႕ေပးကမ္းစာစားေနရတဲ႕ရြာမွကာလသားတခ်ဳိ႕ကုိ အရက္တုိက္ ထန္းရည္တုိက္ကာ နာမည္ေပးကင္မြန္းတပ္ျပီး မုိက္ကယ္တင္အုန္းဟုအေခၚခုိင္းရာမွနာမည္တြင္သြားသူတေရာက္။အခုလဲအပ်ဳိေတာင္မျဖစ္တတ္ေသးတဲ႕ ႏြယ္နီ႕ကုိခ်ဳပ္ေနသည္။ဘာေတြမ်ားဆက္ေျပာျကမလဲ ရဲေလးနဲ႕ႏွင္းရည္အကြယ္မွဆက္နားေထာင္ေနမိသည္။

တကယ္ ကုိရီးယားမင္းသားေတြ ႏြယ္ သိတယ္ ဘယ္သူဝတ္တာလဲ ဂူဂ်ြန္ျဖဳိးလား  …ရိန္းလား …လီေျဗာင္ဟြန္းလား … ဂ်ြန္ေစာလား ဘယ္သူဝတ္တာလဲကုိကုိ

ေသးတယ္… အဲ႕ေကာင္ေတြက နာမည္မရွိေတာ့ဘူး ခ်စ္ရဲ႕ အခုနာမည္ျကီးေနတဲ႕ ကုိရီးယားမင္းသားသစ္ေလးေလ ဘာတဲ႕…သူ႕နာမည္ေတာင္

ဘယ္သူလဲ

ႏြယ္နီကလဲ သိခ်င္ေဇာျဖင့္ေမးေနသည္။

ေအာ္ …သိျပီ  ရွာရြတ္ခန္း ဆုိတဲ႕မင္းသာေလးေပါ့ သူဝတ္တာ မင္းသားသစ္ေလးေပါ့ႏြယ္ရဲ႕

ဟုတ္လား… ႏြယ္ေတာ့ အဲ႕မင္းသားနာမည္ျကားဖူးေသးဘူး သူလဲကုိရီးယားပဲလား

အစစ္ပဲေပါ့

အင္း… အက်ီၤ ၤကေတာ့လန္းတယ္ေနာ္ ကုိကုိ

လန္းဆုိ …ဒီအက်ီ ၤကုိဒီဇုိင္းဆြဲေပးတဲ႕ ဒီဇုိင္နာအဖြားျကီးကုိလဲျကည့္အုံးေလ …တကယ့္နာမည္ျကီး အေမရိကန္ဒီဇုိင္နာျကီးေလ နာမည္က ဘရက္ပစ္တဲ႕ အဲ႕မိန္းမျကီးထြင္ေပးတဲ႕ဒီဇုိင္းေပါ့

တကယ္

တင္အုန္းကေတာ့ သိသေယာင္တတ္သေယာင္နဲ႕ ႏြယ္နီ႕ကုိရႊီးေနျပီ။သူကုိယ္တုိင္လဲ တယ္ဆုိဘာမွေရေရရာရာမသိ။

အင္းပါဆုိ…  ဒါနဲ႕ …ကုိကုိမေန႕ကတီးေပးတာေကာင္းရဲ႕လား ဘယ္လုိေနလဲ… ခြိခြိ…

အုိး … လူကုိျပဳိင္းသြားတာပဲ …ေတာ္ေသးတယ္ ညကမမႏွင္းရည္ မရိပ္မိလုိ႕  …ခစ္ ခစ္ ခ္

မုိက္ကယ္တင္အုန္း နဲ႕ႏြယ္နီတုိ႕ေျပာေနတာကုိျကားရျပီး ႏွင္းရည္ ရွက္ရွက္နဲ႕ ရဲေလးကုိပင္မေစာင့္ေတာ့ပဲ လွည့္ထြက္သြားလုိ႕ ရဲေလး ေျပးလုိက္သြားသည္။

ႏွင္းရည္ ဘယ္ကုိသြားတာလဲ… ငါ့ကုိေတာင္မေစာင့္ဘူး

အိမ္ျပန္မယ္

ဟာ… ေတြ႕ဖုိ႕လာတာကုိဘာလုိ႕ျပန္မွာလဲ

နင့္ေနရာ ႏြယ္နီတုိ႕ဦးသြားျပီေလ …ေနရာမရွိေတာ့ဘူးမဟုတ္လား

ဟဲ… ဟဲတေနရာရွိေသးတယ္

ရဲေလး ႏွင္းရည္လက္ကုိဆြဲကာ သူျကည့္ထားတဲ႕ ဒုတိယေနရာျဖစ္တဲ႕ ပဲစင္ငုံတန္းေတြဆီကုိေခၚသြားသည္။ ေျပာရရင္ ဒီေနရာက ေညာင္ပင္ေအာက္ထက္ေတာင္ေနရာေကာင္းေသး အျမင့္ ၇ေပ ၈ေပအထိရွိျပီး တစ္တန္းနဲ႕တစ္တန္း သုံးေတာင္အကြာရွိတဲ႕ပဲစင္းငုံတန္းေတြက အထဲဝင္လူိက္တာနဲအုပ္အုပ္ဆုိင္းဆုိင္းနဲ႕ အျပင္ကလူေတာ္ရုံမျမင္ႏုိင္  ျမက္ႏုႏုေေလးေတြေပါက္ေနတဲ႕ ပဲစင္းငုံအတန္းႀကား ႏွစ္ေယာက္သားထုိင္လူိက္ျကျပီး ႏွင္းရည္က စကားစေျပာလာသည္။

ႏြယ္နီကလဲေနာ္ …လူကျဖင့္ပုဇြန္ဆိတ္ေလာက္ေလးရွိေသးတာ ရည္းစာေတာင္ထားေနျပီ… မလြယ္ဘူး

ႏွင္းရည္ကလဲ ပုဇြန္ဆိတ္ကေလးဘယ္လုိငယ္ငယ္ပင္လယ္ကူးတတ္တယ္ဆုိတာမျကားဖူးဘူးလား …ကဲပါ သူမ်ားေတြအေျကာင္းမေျပာနဲ႕ေတာ့… ကုိယ္•အလုပ္ကုိယ္ပဲလုပ္ႀကရေအာင္

ဘာအလုပ္ရွိလုိ႕လဲ

ျပြတ္… ျပြတ္

ရဲေလး ႏွင္းရည္ကုိသူ႕ေပါင္ေပၚဆြဲလဲလုိက္ျပီး နခမ္းခ်င္းမိတ္ဆက္လုိက္သည္ ။ႏွင္းရည္ကလဲသူတုိ႕အိမ္မွာလဲနမ္းတာေလာက္ကလုပ္ေနက်မုိ႕ ရဲေလးကုိျပန္နမ္းသည္ ရဲေလးရဲ႕လက္ေတြကလဲအျငိမ္မေန ႏွင္းရည္ရဲ႕ႏုိ႕အုံေလးေတြကုိ အက်ၤ ီေပၚကေနဖြဖြေလးဆုပ္ကုိင္ေနတယ္ ႏွင္းရည္ဖက္ကမျငင္းမွ အားထည့္ကာညစ္ေခ်ေပးေတာ့ ႏွင္းရည္ရဲ႕အနမ္းေတြကပုိ၍အသက္ပါလာျပီး ရဲေလး လည္ပင္းကုိပင္လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႕သုိင္းဖက္လာသည္။ ရဲေလးလက္ေတြက ႏုိ႕ေတြေပၚကေန တျဖည္းျဖည္းေအာက္ကုိေရာက္လာျပီး ထဘီေအာက္ထုိးသြင္းလာေတာ့ ႏွင္းရည္ ရဲေလးလက္ကုိကုိင္ကာတားေနေသာ္လဲ ရဲေလး ဇြတ္အတင္းတုိးေနျပီ
ႏွင္းရည္ စကားနဲလဲ႕တားခြင့္မရ ရဲေလးကသူမနခမ္းေတြကုိမလႊတ္တမ္းဖိစုပ္ေနလုိ႕ ရဲေလးလက္က ႏွင္းရည္ေပါင္ရင္းနားေရာက္ကာနီးအထိ သူမ လက္နဲ႕ထိန္းကုိင္ထားေသာ္လဲ အတြင္းခံေဘာင္ဘီထဲထိ လက္ေခ်ာင္းတေခ်ာင္းကေရာက္လာျပီး ေစာက္ပတ္နခမ္းသားေလးေတြကုိထိေတြလာတဲ႕အခ်ိန္မွာ ရဲေလးလက္ကုိထိန္းကုိင္ထားတဲ႕ ႏွင္းရည္ရဲ႕လက္ေတြကအနည္းအားေလ်ွာ့သြား တယ္လုိ႕ရဲေလးလဲထင္မိသည္။အခြင့္အေရးကုိအမိအရအသုံးခ်တဲ႕အေနနဲ႕ ရဲေလးသူ႕လက္ခလယ္တေခ်ာင္းကုိ ႏွင္းရည္အဖုတ္ေလးထဲထုိးသြင္းလုိက္ေ့တာ့ ႏွင္းရည္ကုိယ္ေလးတခ်က္တြန္းသြားသည္။အဖုတ္ထဲမွလက္ေခ်ာင္းကုိ တဇြပ္ ဇြပ္ ဆက္တုိက္ထုိးထုိးေမႊေပးေတာ့ ႏွင္းရည္ရင္ဘတ္ေလးေကာ့လာျပီး  ရဲေလးလက္ကုိကုိင္ထားတဲ႕သူမလက္ကလဲ အခုေတာ့ရဲေလးခါးကုိတင္းတင္းျကီးဖက္လုိ႕ထားေနျပီ နခမ္းလဲမစုပ္ႏုိင္ေတာ့ ရဲေလးရင္ခြင္ထဲေခါင္းေလးနစ္ကာ လက္ျဖင့္လုိးေပးမႈ႕ကုိခါးေကာ့ခံေနျပီ သူ႕ရင္ခြင္ထဲမ်က္နာအပ္ကာေနလုိ႕ ႏွင္းရည္မ်က္နာကုိလဲ ရဲေလးမျမင္ရ ႏွင္းရည္အရွိန္တက္လာမွန္းသိေတာ့ သူမကုိ သူ႕ရင္ခြင္ထဲကေနထုတ္ကာျမက္ခင္းျပင္ေပၚအသာခ်ေပးလုိက္သည္။ႏွင္းရည္ကေတာ့ ရဲေလးကုိမျကည့္ သူမ ပုံမွာပင္လယ္ျပင္ျကီးကုိလက္ပစ္ကူးလာသူတေရာက္ပမာ ေမာဟုိက္ေနပုံရသည္။ ရဲေလး မတ္တပ္ထရပ္လုိက္ျပီး ပုဆုိးခ်ြတ္၍ ႏွင္းရည္ရဲ႕ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကုိဆြဲကားကာ ထဘီေလးကုိခါးေပၚအထိလိပ္တင္ အတြင္ခံေလးကုိဆြဲခ်ြတ္တဲ႕အထိ ႏွင္းရည္ ရဲေလးကုိမျကည့္ ရဲေလး သူ႕လီးကုိ အေမႊးႏုႏုေရးေရးေလးေတြျဖင့္ေဖာင္းျကြေနတဲ႕ ႏွင္းရည္ရဲ႕ အဖုတ္ေလးထဲထုိးသြင္လုိက္သည္ လက္နဲ႕ကလိထားလုိ႕ ေစာက္ရည္ေတြျဖင့္ရႊဲေနသည့္အဖုတ္ထဲ လီးကသိပ္ခက္ခက္ခဲခဲမသြင္းလုိက္ရ သူမေစာက္ပတ္ထဲလီတေခ်ာင္းလုံးဝင္သြားမွ ႏွင္းရည္ ရဲေလးကုိျကည့္မိသည္ ဘာမွေတာ့မေျပာ ရဲေလးမွာလဲမ်က္နာေလးးတခ်က္တခ်က္မဲ႕မဲ႕သြားျပီး သူ႕ကုိျကည့္ေနတဲ႕ ႏွင္းရည္ရဲ႕မ်က္နာေပးေျကာင့္ေရာ မက္ေမာစရာ ပ်စ္ႏွစ္ေနတဲ႕သူမရဲ႕ေအာက္ပုိင္းအလွတုိ႕ေျကာင့္ ရမၼက္စိတ္တုိ႕ငယ္ထိပ္တက္ကာ ဖိဖိေဆာင့္လုိးေတာ့သည္ ႏွင္းရည္ကလဲလူျကားမွာစုိးလုိ႕လားမသိ နခမ္းေလးစိကာ ျကိတ္ခံသည္ ဒါေပမဲ႕ သူမလဲေကာင္းေနတယ္ဆုိတာ ရဲေလးသိသည္။ရဲေလးပီးခါနီးေတာ့ သူ႕လီးကုိအဖုတ္ထဲမွဆြဲထုတ္ကာ အျပင္မွာပဲပီးလုိက္တယ္
ဗုိက္ျကီးသြားမွာစုိးလုိ႕ ႏွင္းရည္ကေတာ့သူ႕ထက္အရင္ပီးသြားပုံရသည္။သူထင္တာမမွားရင္ႏွင္းရည္ႏွစ္ခ်ီေတာင္ပီးတယ္လုိ႕ရဲေလး ထင္သည္  လက္နဲ႕လုပ္တုန္းကတခါ ယခုလီးျဖင့္တခါ။
ရဲေလး ပုဆုိးျပန္ဝတ္ေနတုန္း ႏွင္းရည္ကလဲ သူ႕ထဘီေလးကုိဆြဲခ်ျပီးထလာသည္။ ရဲေလး ႏွင္းရည္ပခုံးေလးကုိဖက္ျပီး သြားစုိ႕ ဟုေျပာေတာ့ ႏွင္းရည္က သူ႕ကုိ ဒါလုပ္ခ်င္လုိ႕ေခၚလာတာမဟုတ္လားေမးေတာ့ ရဲေလး သြားျဖဲျပကာ အဲ႕တခုထဲအတြက္မဟုတ္ပါဘူး ႏွင္းရည္ဟုဆုိကာ ပဲစင္းငုံတန္းထဲကေနျပန္ထြက္ခဲ႕ျကသည္။ေနာက္တခါ အက်ၤ ီပါခ်ြတ္ေပးလုိ႕ေျပာေတာ့ ႏွင္းရည္က ဘယ္သူကေနာက္တခါေတြ႕မယ္ေျပာလုိ႕လဲ လုိ႕ေျပာကာမ်က္ေစာင္းေလးထုိးေနေသာ္လဲ ရဲေလး ဘာမွနပူဂ်ပူျပန္မလုပ္မိ သြားဖူးပီးသားလမ္းကုိ ေနာက္တျကိမ္ျပန္သြားဖုိ႕ရာမခက္ဟုယူထားလုိ႕။
ႏွစ္ေယာက္အတူတူေလ်ွာက္လာခဲ႕ႀကျပီး ရြာအဝင္နားေရာက္မွ သတိရတာတခုကုိရဲေလး ႏွင္းရည္ကုိေမးလုိက္တယ္

ႏွင္းရည္ …ပြဲလာျကည့္အုံးမွာလား

မသိေသးဘူး

ငါလာေခၚမယ္ …အတူတူျကည့္ရေအာင္ဟာ

ႏွင္းရည္ကေတြးေတြးဆဆေလးစဥ္းစားေနျပီးမွ

သေဘာပဲ …လုိ႕ေျပာလာသည္။

ပြဲရာသီေရာက္လာျပီေလ ေနာက္ႏွစ္ရက္ဆုိရင္ စျပီ အခါတုိင္းႏွစ္ေတြကေတာ့ ဇာတ္ပြဲေတြထည့္ေပမဲ႕ ဒီႏွစ္ေတာ့ သူျကီးဘခက္က ရန္လဲမမ်ားရေအာင္ ကုိယ့္ရြာကလူေတြပဲ အေပ်ာ္သေဘာနဲ႕ တက္ကခုိင္းမယ္  ဆုိခုိင္မယ္စီစဥ္ထားလုိ႕  လြန္ခဲ႕တဲ႕ႏွစ္ပတ္ေလာက္ထဲက ပါဝင္မဲ႕သူေတြအကတုိက္တဲ႕သူကတုိက္နဲ႕ အလုပ္ရႈပ္ေနျကျပီ က်ြန္းေတာင္ရြာမွာ ရြက္ပုံးသီဂီတဝါသနာအုိးေတြရွိတယ္ဆုိတာလဲ  သူျကီးဘခက္  သူ႕သမီးကုိလာလာဝႈိက္ျပီး ဂီတာတီးသီခ်င္ဆုိေနႀကတဲ႕ လူငယ္ေတြကုိျကည့္ျပီး သူေကာင္းေကာင္းသိသည္။
ႏွင္းရည္က သူနဲ႕အတူတူႀကည့္မယ္ဆုိလုိ႕ရဲေလးေပ်ာ္သြားတယ္ ရြာထဲကုိဝင္ခဲ႕ႀကေတာ့ ႏွင္းရည္ကုိအရင္လႊတ္လုိက္ျပီး သူကေတာ့၁၅မိနစ္ေလာက္ခြာျပီးမွဝင္သြားတယ္ အတူတူေတြ႕သြားရင္ မသကၤာျဖစ္ေနမွာစုိးလုိ႕။

ေနာက္ရက္ကစျပီး ပြဲစမည့္ညမတုိင္မွီ ေနခင္ေန႕လယ္ပုိင္းထိ ရဲေလးတုိ႕လူပ်ဳိကာလသားေတြအလုပ္မ်ားေတာ့သည္။မ႑ပ္ထုိး ဇာတ္စင္ေဆာက္နဲ႕ တေနကုန္သြားသည္။ ညေနေစာင္းအိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ထမင္စား ေရမုိးခ်ဳိးျပီး ရြာထိပ္မ႑ပ္သုိ႕ ဖုိးေထာင္ ေအာင္ေမာင္းတုိ႕နဲ႕အတူ ရဲေလး ထြက္ခဲ႕လုိက္တယ္ ႏွင္းရည္ကုိလဲ အဲ႕ဒီကပဲေစာင့္ဆုိျပီး  မနက္ထဲက ရဲေလးျကုိေျပာထားသည္။ ရြာထိပ္ကုိသူတုိ႕ေရာက္ေတာ့ အရင္ေန႕ေတြထဲကျကုိေရာက္ေနျကတဲ႕ ဆယ့္ႏွစ္ပြဲေစ်းသည္ေတြနဲ႕စည္ကားလုိ႕ေနျပီ တခါတရံပြဲရက္ေတြျပီသြားတာေတာင္ မျပန္ပဲ တစ္လႏွစ္လ ရြာမွာပဲ ဆက္ေနျပီး အနီးအနားရြာေတြထိသြားျပီေစ်းေရာင္ျကတဲ႕ ေစ်းသည္တခ်ဳိ႕လဲရွိတတ္ျကသည္။

ရဲေလးတုိ႕ပြဲေစ်းခင္းထဲေရာက္သြားေတာ့ အရင္ျကုိေရာက္ႏွင့္ေနတဲ႕ ႏွင္းရည္ကရဲေလးအနားေရာက္လာျပီး ရဲေလး ဖုိးေထာင္ ေအာင္ေမာင္းတုိ႕နဲ႕အတူပြဲေစ်းတေရွာက္ ေလ်ွာက္ျကည့္ျက မုန္႕ဝင္စားလုိက္နဲ႕လုပ္ေနတုန္း ေအာင္ေမာင္းက ရဲေလးကုိလက္တုိ႕လုိက္လုိ႕ ဘာလဲလုိ႕ေမးေတာ့ ေအာင္ေမာင္းက ႏွင္းရည္မျမင္ေအာင္ တဖက္သုိ႕ေမးေငါ့ျပသည္။
ရဲေလး ေအာင္ေမာင္း ေမးေငါ့ျပရာဖက္သုိ႕ျကည့္လုိက္ေတာ့ သူ႕ကုိ စူပုတ္ပုတ္မ်က္နာေလးနဲ႕ေအာက္နခမ္းေလးျပတ္ထြက္လုမတတ္ကုိက္ထားျပီး ႀကည့္ေနတဲ႕ အိဝါကုိေတြ႕ရလုိ႕ မ်က္နာလႊဲလုိက္ျပီူး ေရွာင္ထြက္ခဲ႕လုိက္တယ္ ေအာင္ေမာင္း နဲ႕ဖုိးေထာင္ကုိလဲ ရဲေလး မေက်နပ္ ဒီေကာင္ေတြေခ်ာက္ခ်ထားလုိ႕ အိဝါ အခုလုိျဖစ္ေနတာ သူ႕ကုိနမ္းျပီး ကုိယ္ကတျခားမိန္းကေလးနဲ႕တြဲေနတာကုိ ဘယ္မိန္းကေလးမွ ေက်နပ္ႏုိင္မယ္မထင္။

ဦးေလး ဝင္ထုိးသြားပါအုံးလား …လွံထမ္းလာတာပဲျမင္ရတာေနာ္ ကံထမ္းလာတာမျမင္ရဘူးဗ် …အားေပးသြားပါအုံး

အရင္က ဂိန္းဂလုံးဂုံးလုိ႕ေခၚတဲ႕ လိပ္ ဆင္ က်ား ေတြေနရာမွာအခုေတာ့ မင္းသမီး ေမာ္ဒယ္ အဆုိေတာ္မိန္းကေလးပုံေတြျဖင့္အစားထုိးေနရာယူထားျပီ ဆုိင္ရွင္ေကာင္ေလးကသူတုိ႕ရြာသား ဦးဖုိးတုတ္ကုိ ဖိတ္ေခၚေနသည္။ ဦးဖုိးတုတ္ကလဲ သူ႕အက်ၤ ီကပ္ထဲက ပုိက္ဆံထုတ္ျပီး ထုိးမယ္ဟန္ျပင္ေနလုိ႕ ရဲေလးတုိ႕ခဏရပ္ႀကည့္ေနမိသည္။

ဦးေလး ဘယ္သူ႕ကုိထုိးမလဲ … ခင္ဝင့္ဝါကုိထုိးမလား သင္ဇာဝင့္ေက်ာ္ေလးထုိးခ်င္လား… ဒါမွမဟုတ္ နီနီခင္ေဇာ္ျကီးေဆာ္ခ်င္လား… အဲ …ထုိးမလားေျပာတာ

ေဟ့ေကာင္ …မင္းေျပာတဲ႕ေကာင္မေတြတေရာက္မွမထုိးဘူး အိေခ်ာပုိပဲခ်မယ္

ပထမအျကိမ္မွာ ဦးဖုိးတုတ္ အိေခ်ာပုိနဲ႕ကံစပ္လုိ႕ပဲလားမသိ အိေခ်ာပုိက်လာသည္။ေနာက္အျကိမ္ေတြမွာလဲ ခင္ဝင့္ဝါကုိထုိးလုိက္ သင္ဇာဝင့္ေက်ာ္ကုိတြယ္လုိက္ နီနီခင္ေဇာ္ျကီးကုိေဆာ္လုိက္ျဖင့္ ရႈံးတလွည့္ႏုိင္တလွည့္ျဖင့္စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းေသာ္လဲ ပြဲခ်ိန္နီးလာတာေျကာင့္ ရဲေလးတုိ႕အားလုံးရုံထဲဝင္သြားလုိက္ျကသည္။ဖ်ာတခ်ပ္ထဲမွာအားလုံးစုထုိင္ျကျပီး ၁၅မိနစ္ေလာက္ေစာင့္လုိက္ရျပီးေနာက္ ပြဲစေတာ့သည္။အစပုိင္းအဖြင့္မွာ ကန္ေတာ့ခ်ဳိးနဲ႕ဆုိင္ရာပုိင္ရာေတြကုိပူေဇာ္ပသျပီးေနာက္ လူငယ္ေတြစိတ္ဝင္စားတဲ႕ စတိတ္ရႈိးအစီအစဥ္ျဖင့္စဖြင့္ေတာ့သည္။
ရြာထဲမွကာလသားေခါင္းနက္ေက်ာ္က ပထမဆုံးေဖ်ာ္ေျဖေပးမည့္သူရဲ႕နာမည္ကုိေျကျငာေပးလုိက္သည္။

ပထမဆုံး အလွည့္က်တဲ႕သူကေတာ့ … ခ်စ္ႀကမ္းေမာင္ ပါခင္ဗ်

နာမည္ေျကျငာလုိက္တာနဲ႕စင္ေအာက္က လူထုျကီးကလဲ ေဝးးကနဲဝုိင္းေအာ္ျကသည္။ ခ်စ္ျကမ္းေမာင္ မွာ ရြာေတာင္ပုိင္းမွလူပ်ဳိျကီးျဖစ္ျပီး နာမည္အရင္း ခ်စ္ေမာင္မွ ဂစ္တာတီးတာရတာကုိရူးသြပ္သူျဖစ္ျပီး i.c အဖြဲ႕မွခ်စ္စမ္းေမာင္ကုိအားက်ရာမွ သူ႕နာမည္ကုိခ်စ္ျကမ္းေမာင္အျဖစ္ခံယူထားသူျဖစ္သည္။

ဆံပင္ျကီးေက်ာလယ္ေလာက္နဲ႕ခ်စ္ျကမ္းေမာင္က ထြက္လာ၍ပရိတ္သတ္ကုိဦးညႊတ္နႈတ္ဆက္လုိက္သည္။

အခုလုိ… မဂၤလာက်က္သေရ အေပါင္းနဲ႕ျပည့္စုံတဲ႕ ညခ်မ္းအခ်ိန္အခါေလးမွာ… အတိတ္နမိတ္နဲ႕ျပည့္စုံတဲ႕ သီခ်င္းေလးတပုဒ္နဲ႕ ဧည့္ခံပါရေစ …ခင္ည

ဘယ္သီခ်င္းနဲ႕ဧည့္ခံမွာလဲ ဗ်ဳိ႕

စင္ေအာက္ကပရိတ္သတ္က ေမးႀကေတာ့ …ခ်စ္ျကမ္းေမာင္ က

ဟုတ္ကဲ႕ …ကုိမ်ဳိးျကီးရဲ႕  …အဆိပ္ခြက္… နဲ႕ပါ

ေဖလုိးမသားျကီး… အခြက္လာေျပာင္ေနတယ္

ရြာမွ သူနဲ႕ရြယ္တူမိန္းမမ်ားက ခ်စ္ျကမ္းေမာင္ကုိ ဝုိင္း၍ေမတၱာပုိ႕ႀကေလျပီ။

အပုိင္း (၄ )ခ်စ္ႀကမ္းေမာင္ ကသူ႕ရဲအသံဝါျကီးနဲ႕ ပရိတ္သတ္အား အဆိပ္ခြက္ျဖင့္ဧည့္ခံျပီးတဲ႕ေနာက္မွာေတာ့ ရြာမွရြက္ပုန္းသီးအႏုပညာရွင္ေလးေတြက တေရာက္ျပီး တေရာက္ သီဆုိေျဖာ္ေျဖေနျကသည္။စတိတ္ရႈိးအစီအစဥ္ျပီးခါနီးမွာ ရဲေလး ႏွင္းရည္ကုိႏွစ္ကုိယ္ျကားတုိးတုိးေျပာလုိက္သည္ ႏွင္းရည္ကအစပုိင္းမွာေခါင္းခါျပျပီးျငင္းေနေပမဲ႕ လက္ဆြဲကာအတင္းေခၚေနလုိ႕ မထခ်င္ထခ်င္နဲ႕ ႏွင္းရည္ရဲေလးေနာက္ ပါသြားသည္။ ဖုိးေထာင္တုိ႕ကုိလဲ သူတုိ႕သြားႏွင့္မယ္ေျပာေတာ့ သူတုိ႕သေဘာေပါက္တယ္ဆုိတဲ႕ပုံစံနဲ႕စပ္ျဖီးျဖီးလုပ္ျပတယ္
မ႑အေရွ႔ အျပင္ကုိေရာက္ခဲ႕ႀကေတာ့ ႏွင္းရည္ကဘာလုပ္မလုိ႕လဲေမးလုိ႕ ရဲေလးက ႏွင္းရည္တုိ႕အိမ္သြားရေအာင္ ေျပာေတာ့ ႏွင္းရည္ကမျဖစ္ပါဘူး တေရာက္ေရာက္ျမင္သြားမယ္ ဆုိျပီးျငင္းေသးသည္။
ရဲေလးကလဲ ဒီအခ်ိန္ဘယ္သူမွမရွိေျကာင္း တရြာလုံး ပြဲႀကည့္ေနျကေျကာင္း စုိူးရိမ္စရာမရွိဘးူဆုိျပီး ဇြတ္ေခၚျပန္ေတာ့လဲ ႏွင္းရည္ ခ်စ္သူအလုိကုိလုိက္ေလ်ာမိျပန္သည္။ရြာလမ္းတေလ်ာက္ လူရိပ္ လူေယာင္ကုိသတိထားျပီးေလ်ွာက္လာခဲ႕ႀကတယ္။လူရွင္းသည္။
ႏွင္းရည္တုိ႕ အိမ္ထဲေရာက္ေတာ့ အိမ္တံခါးေသာ့ခတ္ကာ အတြင္ထဲေရာက္တာနဲ႕ ရဲေလး ႏွင္းရည္ကုိဖက္နမ္းလုိက္ျပီး သူမအက်ၤ ီေလးကုိဆြဲခ်ြတ္ေတာ့သည္ ႏွင္းရည္ဘာမွမေျပာ လက္ေလးႏွစ္ဖက္ေျမာက္ေပးကာကူပင္ခ်ြတ္ေပးလုိက္ေသးသည္။
ေဘာ္လီခ်ိတ္ေလးပါ တခါထဲခ်ြတ္ေပးလုိက္ခ်ိန္ မႏုိင္မနင္းထုတ္ပုိးခံထားရတဲ႕ ႏွင္းရည့္ရဲ႕ႏုိ႕အုံျကီးႏွစ္လုံးက ဖေယာင္းတုိင္မီးေရာင္ေအာက္မွာ ဝါဝင္းတင္းကားထြက္ေနသည္။ ျပည့္ျပည့္ေဖာင္းေဖာင္းႏုိ႕ႀကီးေတြကုိ အရင္းမွကုိင္ကာ ဘယ္ျပန္ညာျပန္ ရဲေလး ကုန္းစုိ႕ေတာ့သည္။ ညစ္လဲညစ္သည္။ ေပါင္ျကားက လီးကအလုပ္လုပ္ရန္အသင့္အေနအထားေရာက္လာမွ ႏွင္းရည္ကုိ သူမအိပ္ခန္းထဲေပြ႕ေခၚသြားျပီး ေဆာ္ေတာ့သည္။ ပက္လက္လုိးျပီးေနာက္ ဖင္ကုန္းခုိင္းေတာ့ ႏွင္းရည္ကရွက္သလုိလုိျဖစ္ေနေသးတာနဲ႕ ရဲေလးကပဲအေနအထားမွန္ေအာင္ပုံစံသြင္းေပးျပီး အေနာက္ကေနခါးကုိင္ကာလုိးသည္ ယခုတျကိမ္မွာေတာ့ ႏွင္းရည္
အားး အားးး အင့္  နဲ႕အသံေလးေတြထြက္လာျပီး ပဲစင္းငုံတန္းမွာတုန္းကလုိျငိမ္မေနေတာ ့ ကုန္းေပးထားလ်ွက္နဲ႕ ရဲေလးကုိပင္ သူ႕ဖင္ျကီးနဲ႕တခါတခါေနာက္ျပန္ေဆာင့္ေပးေနျပီ ရြာထိပ္ကပြဲက တီးလုံးသံေတြကလဲ တဝုန္းဝုန္း တဒုန္းဒုန္းနဲ႕ ဆူညံ႕ေနတာေျကာင့္ ပတ္ဝန္းက်င္မွာလူရွိေနေတာင္ အသံမႀကားရႏုိင္ဆုိျပီ ရဲေလး အားကုန္ေဆာင့္လုိးေတာ့သည္  ။ပထမတခ်ီျပီးသြားပီးေနာက္ ရဲေလးကေနာက္အျကိမ္ေတြထပ္ဆြဲခ်င္ေသးေပမဲ႕ ႏွင္းရည္က မိန္းကေလးတေရာက္ထဲေနတဲ႕အိမ္လဲျဖစ္ျပန္ မေတာ္တဆျမင္သြား သိသြားႀကပါက ႏွင္းရည္ဆုိတဲ႕မိန္းမက ရည္းစားကုိသူ႕အိမ္ေပၚထိေခၚျပီး ခံေပးတယ္ေျပာခံရမွာစုိးတယ္ ေျပာလုိ႕မျပန္ခ်င္ျပန္ခ်င္နဲ႕ ရဲေလး ျပန္သြားေတာ့သည္ ။ရဲေလး ႏွင္းရည္ဆီကျပန္ခဲ႕ေတာ့ နံနက္ ၃နာရီပင္ထုိးေနျပီ ။ပြဲကလဲျပီးခါနီးျပီမုိ႕ သူ႕အိမ္ကုိပဲ ျပန္သြားျပီး သူ႕အေဖ အေမ ေတြအသံမျကားေအာင္ ေျခဖြနင္းျပီး အခန္းထဲဝင္အိပ္လုိက္ေတာ့သည္။
ေနာက္တည ဒီညကေနာက္ဆုံးည ရဲေလး မေန႕ညကလုိပင္ ႏွင္းရည္နဲ႕ဆြဲခ်င္ေသးမဲ႕ႏွင္းရည္က ေနာက္ဆုံးညျဖစ္လုိ႕အျပီးထိျကည့္ခ်င္တယ္ဆုိလုိ႕ ရဲေလး  ီဒညအတြက္ညစာငတ္ရေတာ့သည္ ။
ေနာက္တရက္ပြဲႀကီးျပီးသြားေတာ့လဲ ရဲေလးတုိ႕ကာလသားတေတြအလုပ္မ်ားႀကရျပန္သည္ မ႑ပ္စင္ျပန္ဖ်က္ မႊစာျကဲေနတဲ႕ အမႈိက္ေတြသိမ္း  ပစၥည္းေတြသိမ္းဆဲရနဲ႕တေနကုန္ရျပန္သည္။ပြဲျပီးသြားေပမဲ႕လဲ ထုံးစံအတုိင္း ေစ်းလာေရာင္ျကတဲ႕ ေစ်းသည္တခ်ဳိ႕ေတာ့ သူတုိ႕ရြာမွာက်န္ခဲ႕ျပန္သည္ ကုိယ့္ရြာမွျပီးသြားေပမဲ႕ တျခားရြာေတြက အခုမွစမဲ႕ပြဲေတြရွိေသးရင္လဲ အဲ႕ဒီရြာကုိကူးသြားလုိက္ျကျဖင့္ လုပ္ကုိင္စားေသာက္ေနျကရသည္က ဆယ့္ႏွစ္ပြဲေစ်းသည္တုိ႕ရဲ႕ ဘဝတခုပင္။

ဦးဘခက္ လက္ထဲကကုိင္ထားတဲ႕ ဖိတ္စာကုိျကည့္ျပီး သြားသင့္မသြားသင့္စဥ္းစားေနသည္။သူ ျကုိက္ကုန္းရြာကုိ မသြားမျဖစ္ကိစၥမွလႊဲ၍ ဘယ္ေတာ့မွမသြား အခုေတာ့ မသြားမျဖစ္သြာရမဲ႕အေျကာင္းကေပၚလာျပန္ျပီ ငယ္သူငယ္ခ်င္းအရင္းႀကီးေတြျဖစ္ႀကတဲ႕ ေက်ာ္ေဝနဲ႕ ခ်ဳိခ်ဳိခုိင္တုိ႕ရဲ႕ အလႈဳျဖစ္ေနလုိ႕ပင္ ။ေက်ာ္ေဝ နဲ႕ခ်ဳိခ်ဳိခုိင္ ကသူတုိ႕လင္မယား ျမဒင္နဲ႕ဝါဝါျမင့္တုိ႕လင္မယားနဲ႕ပါ အေျကာင္းသိငယ္ေပါင္းေတြ ။ပုိဆုိးသည္က ေက်ာ္ေဝတုိ႕အိမ္နဲ႕ ျမဒင္တုိ႕အိမ္က အိမ္ခ်င္ူကပ္လ်ွက္ ။ေက်ာ္ေဝတုိ႕လင္မယားမွာ သားသမီးမရွိ မထြန္းကားခဲ႕ျကတာေျကာင့္ ရြာထဲကခ်ဳိ႕တဲ႕တဲ႕ ကေလးေတြကုိရွင္ျပဳ နားသျပဳလုပ္ေပးတဲ႕ပြဲ အေျကြးအေမႊးနဲ႕ဆုိသုံးရက္ျကာမယ္လုိ႕ ဖိတ္စာထဲေရးထားသည္။ေက်ာ္ေဝတုိ႕လင္မယားက ေငြေျကးျပည့္စုံျကေသာ္လဲ ျကြားျကြားဝါဝါမေနတတ္ သုိသုိသိပ္သိပ္နဲ႕ေအးေအးေဆးေဆးပဲေနတတ္ျကတဲ႕ သူတုိ႕ကုိ ဘခက္ကလဲခင္သည္။ ေနတဲ႕အိမ္ေတာင္ ထရံကာႏွစ္ထပ္အိမ္ေလး ။
မလႊဲသာတဲ႕အဆုံး ဦးဘခက္တုိ႕လင္မယား ျကုိက္ကုန္ူးရြာကုိ ေနမေစာင္ခင္း စက္ေလွနဲ႕ကူးသြားႀကသည္။ ေနာက္သုံးရက္ေနရင္ ျပန္လာျကုိဖုိ႕ လုိက္ပုိ႕ေပးတဲ႕ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသား  ခ်စ္ဖြယ္ကုိမွာျပီး စက္ေလွကုိျပန္လႊတ္လုိက္သည္။ရြာလယ္ေလာက္ထိ အထုပ္အပုိးဆြဲျပီး လင္မယားႏွစ္ေယာက္ေလ်ွာက္လာျကတာ ေက်ာ္ေဝတုိ႕ အိမ္ေရွ့ေရာက္ေတာ့ ေက်ာ္ေဝနဲ႕ ခ်ဳိခ်ဳိခုိင္က သူတုိ႕လင္မယားကုိဆီးျကုိကာ အိမ္ထဲေခၚသြားျကသည္။ မေတြ႕တာျကာျပီျဖစ္တဲ႕သူငယ္ခ်င္းေတြဆုံျပန္ေတာ့လဲ ေလးေရာက္သားစကားလက္ဆုံက်ေနလုိက္ႀကတာညေနပင္ေစာင္း သြားသသည္။ညေနေစာင္းေတာ့ ခ်က္ကူျပဳတ္ကူမဲ႕ရြာထဲကလူေတြကလဲတဖြဲဖြဲ ေရာက္လာႀကျပီး ျပင္ဆင္စရာျပင္ဆင္ေနျကသည္ကုိ အိမ္ထဲကဧည့္ခန္းကေနေရေႏႊးျကမ္းေသာက္ရင္း ေက်ာ္ေဝနဲ႕ ဦးဘခက္ျကည့္ေနမိသည္။ သူ႕မိန္းမ ရီရီခင္ကလဲ ခ်ဳိခ်ဳိခုိင္နဲ႕အတူလုပ္ကူကုိင္ကူေနသည္။ ဖက္ျကမ္းေဆးလိပ္ေလးဖြာရင္ ေက်ာ္ေဝနဲ႕စကားစျမည္ေျပာေနျကရင္  ျခံထဲဝင္လာတဲ႕လူတေရာက္ေျကာင့္ ဦးဘခက္ မ်က္နာျကီးကတင္းမာလာသည္။ ဝင္လာသူက တျခားသူမဟုတ္        သူ႕ရဲ႕ ရန္သူေတာ္ေဟာင္းျမဒင္ ။ ေက်ာ္ေဝက ့ျမဒင္ကုိလက္ယပ္ေခၚလုိက္ေတာ့ ျမဒင္ ဘခက္တုိ႕အနား ေလာက္လာသည္ ။ ဘခက္ ကုိျမင္ေတာ့ ျမဒင္လဲမ်က္နာပ်က္ေနသည္။သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ အေျကာင္းကုိအားလုံးသိထားတဲ႕ေက်ာ္ေဝက သူတုိ႕ႏွစ္ေယာက္ျကားစကားကုိေဖးေဖးမမေျပာေနေသာ္လဲ ဘခက္ နဲ႕ျမဒင္ကေတာ့ စကားေျပာဖုိ႕ေဝးစြ မ်က္နာခ်င္းပင္မဆုိင္။ ည၇နာရီေလာက္ျကမွ ျမဒင္ျပန္သြားသည္ ျမဒင္ျပန္ေတာ့ ျခံထဲမွာဘယ္အခ်ိန္ထဲကေရာက္ေနမွန္းမသိတဲ႕ ဝါဝါျမင့္ကုိလဲ ဘခက္ေတြ႕လုိက္ျပီး ဝါဝါျမင့္ကလဲ ဘခက္ကုိေတြ႕သြားတဲ႕အခုိက္ ဦးဘခက္ရဲ႕ မ်က္နာေပၚမွာေဆြးရိပ္သန္းလာသည္ သူငယ္ငယ္ကအသဲအသန္ခ်စ္ခဲ႕ရတဲ႕မိန္းမ။  ျမဒင္နဲ႕ ဝါဝါျမင့္ထြက္သြားေတာ့ ေက်ာ္ေဝက ထမင္းစားႀကရေအာင္ ရီရီ႕ကုိသြားေခဏလုိက္အုံးမယ္ဆုိျပီး ျခံေရွ့ထြက္သြားသည္။
ေက်ာ္ေဝနဲ႕ ရီရီခင္ ခ်ဳိခ်ဳိခုိင္ တုိ႕ျပန္ဝင္လာျကျပီး ေက်ာ္ေဝတုိ႕လင္မယားက ထမင္းစားပြဲဆီသုိ႕ေရွ့ကေနဦးေဆာင္ေခၚသြားသည္။ ဦးဘခက္နဲ႕ ရီရီခင္အေနာက္ကေနလုိက္သြားေနတုန္း ျခံေရွ့ကုိေနာက္ျပန္လွည့္ျကည့္ေနတဲ႕ သူ႕မိန္းမ ရီရီခင္ ကုိ ဦးဘခက္ ေလသံမာမာနဲ႕ေမးလုိက္တယ္

နင္က ဘယ္သူ႕ကုိေမ်ွာ္ေနတာလဲ

ဟင္…  ဘယ္သူ႕မွမေမ်ွာ္ပါဘူး

ဦးဘခက္က ငါသိတယ္ေနာ္ ဆုိတဲ႕ပုံစံနဲ႕ႀကည့္ေနလုိ႕ ရီရီခင္ ေခါင္းေလးငုံ႕ျပီးလုိက္လာသည္။
စားေသာက္ျပီးျကလုိ႕ အိပ္ခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ ခ်ဳိခ်ဳိခုိင္က သူတုိ႕လင္မယားကုိအိမ္အေပၚထပ္ကအခန္းတခုမွာေနရာခ်ေပးျပီး ေအာက္ထပ္ျပန္ဆင္းသြားသည္။ ဦးဘခက္ အဲ႕ဒီညက သူ႕မိန္းမ ရီရီခင္ကုိမလုိးျဖစ္ခဲ႕။

ေနာက္တေန႕ေရာက္ေတာ့ မနက္၇နာရီေလာက္ထဲကရွင္ေလာင္းစလွည့္ေ့တာ့သည္ ရွင္ေလာင္းဦးေရ ၅ဝခန္႕ရွိသည္။ရြာတပတ္လွည့္ျပီး ဘုန္းျကီးေက်ာင္းမွာေရစက္ခ် ဓမၼာရုံေပၚမွာထမင္းေက်ြးျပီးသိမ္းခဲ႕ႀကေတာ့ မြန္းတည့္ခ်ိန္ပင္ေရာက္ေနျပီ။က်န္တဲ႕ေနာက္ႏွစ္ရက္က အလႈဳထမင္းေက်ြးရုံသပ္သပ္ မေန႕ကလုိပဲ ညေနေစာင္းေရာက္ေတာ့ ေက်ာ္ေဝတုိ႕အိမ္ကုိ လူေတြေရာက္လာျပီး ျပင္ဆင္စရာရွိတာျပင္ဆင္ ဒယ္အုိး ျကီးေတြနဲ႕ဟင္းခ်က္ ျကက္သြန္ႏႊာသူကႏႊာ ထင္းခြဲသူကခြဲျဖင့္အလုပ္ရႈပ္ေနျကသည္။
မီးမရသည့္ ေတာရြာျဖစ္လုိ႕ ညေရာက္သည့္အခါမွာေတာ့ မီးစက္ႏုိးကာ ခ်က္ျကျပဳတ္ျကရတယ္

ရီရီခင္ ေရခ်ဳိးေတာ့ မုိးပင္ခ်ဳပ္လုျပီ ျခံေရွ့ကမီးေရာင္က သူေရခ်ဴိးေနတဲ႕အိမ္ေနာက္ဖက္ ဘုံဘုိင္အနားထိအနည္းငယ္ဖ်ာက်ေနလုိ႕သာအဆင္ေျပေနသည္။သူ႕ေယာက်္ား ဘခက္ကေတာ့ သူ႕ထက္အရင္ခုဏကမွခ်ဳိးျပီးတက္သြားသည္။ ထဘီရင္လ်ွားျပီး မတ္တပ္ရပ္ကာ ႏုိ႕အုံႏွစ္လုံးႀကားဆပ္ျပာတုိက္ေနတုန္းေျခသံျကားလုိ႕ ရီရီခင္ လွည့္ျကည့္လုိက္တယ္။

အကုိ…  အဲ … ကုိျမဒင္ ဘာလာလုပ္တာလဲ

သူ႕ကုိ ေငးျကည့္ေနတဲ႕ ျမဒင္ကုိ ရီရီခင္ေမးလုိက္တယ္

ေသးလာေပါက္တာ

ေအာ္ … ဟုိမွာေလ… အိမ္သာက

ရီရီခင္ ကအိမ္သာကုိလက္ညဳိးထုိးျပလုိက္တယ္…  အိမ္သာနဲ႕  သူမ ေရခ်ဳိးတ႕ေနရာက သိပ္မေဝးလွ။

အရင္လုိ အကုိလုိ႕ ေခၚလဲရပါတယ္… ရီရယ္

အဲ႕ဒါ …အကုိ႕ …မိန္းမ အဲ …ကုိျမဒင္မိန္းမေခၚရမွာေလ

ရီရီလဲ ကုိျမဒင္မိန္းမျဖစ္ခဲ႕ဖူးတာပဲမဟုတ္လား

ျမဒင္ ရည္းစားဦးကုိ ေရခ်ဳိးလ်ွက္ ဝတ္လစ္စလစ္ပုံနဲ႕ေတြ႕ရေတာ့ ေျပာသင့္မေျပာသင့္မစဥ္းစားမိေတာ့ပဲေျပာထြက္သြားသည္။သူ႔မ်က္လုံးေတြကလဲ ရီရီခင္ရဲ႕ တစြန္းတစေပၚေနတဲ႕ရင္သားမုိ႕မုိ႕ေလးေတြျကားေရာက္ေရာက္သြားတတ္သည္။ ရီရီခင္ကလဲဒါကုိသိေတာ့ သူ႕ထဘီစေလးကုိအေပၚဆြဲတင္သည္။ သူ႕ေယာက်္ားဘခက္ေတြ႕သြားမွာလဲ စိတ္ပူေနသည္။

မေျပာပါနဲ႕ေတာ့ …အဲ႕ဒါေတြ ျပီးခဲ႕ပါျပီ

ရီရီခင့္ အသံေလးတိမ္ဝင္သြားသလုိ႕ သူမ မ်က္လုံးေတြကလဲ အိမ္ေရွ႔သုိ႕မလုံမလဲႀကည့္မိသည္။

ရီကလွတုန္းေနာ္ … အရင္အတုိင္းပဲ

လွလဲ  အ …ကုိ … ကုိျမဒင္… ပစ္သြားတာပဲမဟုတ္လား

ဒီစကားကုိေတာ့ ရီရီခင္ တမင္ေျပာဖုိ႕မရည္ရႊယ္ပဲထြက္သြားသည္ ျမဒင္ ဝါဝါျမင့္ကုိခုိးေျပးသြားတုန္းက သူငုိခဲ႕ရတယ္မဟုတ္လား ခံစားခ်က္ေတြကပြင့္ထြက္လာသည္။

ရီရယ္ ကုိယ္ဘယ္လုိျဖစ္သြားမွန္မသိဘူးကြယ္ ဝါဝါ႕အေပၚခဏတာသာယာမိသြားတယ္ထင္တာပဲ … အခုခ်ိန္ထိ ဘခက္ကုိအားနာေနတုန္းပါကြာ တကယ္… တကယ္

ျပီးခဲ႕တာေတြေျပာမေနပါနဲ႕ေတာ့ရွင္ …သြားပါေတာ့ ကုိဘခက္ျမင္သြားပါအုံးမယ္… နဂုိကမွစိတ္ျကီးရတဲ႕အထဲ သြားေတာ့ေနာ္

ျမဒင္ ေခါင္းျငိမ့္ျပလုိက္ျပီး အိမ္သာေဘးသြား ေသးေပါက္ကာျပန္ထြက္ခဲ႕လုိက္သည္။ အိမ္ေရွ့ထြက္ကာနီးပုဆုိးကုိလဲျပင္ဝတ္လုိက္သည္။

သူ႕ကုိျကည့္ကာပုဆုိးဝတ္ေနတဲ႕ ျမဒင္ကုိလဲ ရီရီခင္ အမွတ္တမဲ႕ျပန္ျကည့္မိေတာ့ ပုဆုိးေအာက္ေပါင္ျကားက လီးမဲမဲရွည္ရွည္ျကီးတြဲေလာင္းက်ေနတာကုိျမင္ေတာ့ ရင္တုန္ပန္းတုန္ျဖစ္သြားျပီး မ်က္နာလႊဲလုိက္တယ္  သူမ ဒီလီးျကီးနဲ႕ ဘယ္ႏွစ္ေခါက္ေတာင္အတြယ္ခံခဲ႕ျပီးျပီလဲ မွတ္ေတာင္မမွတ္မိေတာ့  ။

ျမဒင္ ျခံေရွ့ျပန္ထြက္ခဲ႕ေတာ့ ေက်ာ္ေဝတုိ႕လင္မယားနဲ႕အတူ ရြာထဲထြက္သြားတဲ႕ ဘခက္ကုိေတြႈ႕ရ၍  ရီရီခင္ေရခ်ဳိးတဲ႕ဆီကုိျပန္ထြကိခဲ႕လုိက္တယ္ ရီရီခင္က ေရကန္နားမွာမရွိေတာ့  ျမဒင္ သူတုိ႕အိမ္ဖက္ကုိျကည့္လုိက္ေသးသည္ သူ႕မိန္းမ ဝါဝါျမင့္မ်ား ဒီဘက္ျခံထဲေရာက္ေနျပီလားလုိ႕ ျခံေရွ့သြားျကည့္ေတာ့လဲ သူ႕မိန္းမကုိမေတြ႕ရေတာ့မွ ျမဒင္ အတင့္ရဲလားသည္ ခူဏကေရခ်ဳိးေနတဲ႕  ရီရီခင့္ကုိျမင္လုိက္ထဲက ငယ္ငယ္ကျဖစ္ခဲ႕ႀကတဲ႕ဟာေတြက ပုံရိပ္ေယာင္လုိျပန္ျမင္ေယာင္လာျပီး ျပန္လည္တမ္းတမိသလုိျဖစ္လာသည္။ တဒုိိင္းဒုိင္းျမည္ေနတဲ႕မီးစက္သံ အလုပ္ရႈပ္ေနတဲ႕ ျခံထဲကလူေတြကုိတခ်က္ျကည့္လုိက္ျပီးမွ ျမဒင္အိမ္ေပၚကုိတက္လာသည္။ တခန္းထဲရွိတဲ႕ အခန္းတံခါးကုိ တြန္းဖြငိ့လုိက္သည္။

အုိ …ကုိျမဒင္ ဘာလာလုပ္တာလဲ

ရီရီခင္ အံ႕ျသသြားသည္။ ကုတင္ေပၚမွာသနပ္ခါးလိမ္းလုိ႕ျပင္ေနတဲ႕ရီရီခင္က အက်ၤ ီပင္မဝတ္ရေသး ခုဏကအတုိင္းပင္ လုံခ်ည္ေလးပဲလဲထားသည္။

အကုိ… ရီရီနဲ႕စကားေျပာခ်င္လုိ႕ပါကြာ

တကယ္လဲ ျမဒင္ သံေယာဇဥ္မျပတ္စြာနဲ႕ စကားေျပာဖုိ႕ဆုိျပီးလာခဲ႕ျခင္းပင္  သုိ႕ေသာ္ ဆံပင္ေလးျဖန္႕ခ်ထားျပီး ဒူးဆစ္ဖုံးရုံေလာက္ပဲဝတ္ထားတဲ့ထဘီေအာက္က ေျခသလုံးသားဝင္းဝင္းေလးေတြ အေနာက္ကုိပင္ေကာ့ေကာက္ေနတဲ႕တင္သားထည္ထည္ျကီးေတြကုိေတြ႕ရ ျမင္ရေတာ့လဲ တဏွာစိတ္ကခ်ြန္းအုပ္မရျဖစ္လာသည္။
အရြယ္တင္လြန္းတဲ႕ ရီရီခင္ကလဲ ရွိရင္းစြဲအသက္ထက္ပင္ ပုိငယ္သည္ဟုထင္ရေလာက္သည္။
ျမဒင္ ရီရီခင့္အေမးကုိျပန္မေျဖမိ သူမအနားကပ္သြားကာ ရီရီခင့္ကုိယ္လုံးေလးကုိ ဆြဲဖက္ကာ နခမ္းခ်င္းမိတ္ဆက္ေပးလုိက္သည္။
အတင္းဖိကပ္ထားတဲ႕နခမ္းေတြကုိ ခြာဖုိ႕ျကုိးစားရင္းက ရီရီခင္စကားေျပာဖုိ႕ျကုိးစားျကည့္သည္။

ကုိ … ကုိျမဒင္… မသင့္ေတာ္ပါဘူး …လႊတ္ … အြန္႕…  ျပြတ္ ျပြတ္

ရီရီခင္ကစကားေျပာဖုိ႕ ျကုိးစားေလ ျမဒင္နခမ္းကုိဖိစုပ္ေလ။

ကုိဘခက္…  ေတြ႕ …  ေတြႈ ႕  ျပြတ္ … ျပြတ္…

ဒီတခါေတာ့ ျမဒင္… နခမ္းခ်င္းခြာေပးလုိက္ျပီး ေျပာလုိက္သည္

ဘခက္ ရြာထဲသြားတယ္ မရွိဘူး အခ်စ္ ဟုဆုိကာနခမ္းျပန္စုပ္ျပန္သည္။ရီရီခင္ျပန္ေျပာခ်ိန္ေတာင္မရလုိက္ ျမဒင္က  ႏုိ႕ညစ္… ဖင္ကုိင္… အဖုတ္ႏုိက္…ဆက္တုိက္လုပိေနေတာ့သည္။
ထဘီေလးပင္ေျပက်လုလုျဖစ္ေနျပီ။

ရီရီခင္မွာလဲ ျမဒင္ရဲ႕အကုိင္အတြယ္အပြတ္အသပ္ေတြေအာက္မွာ သူမစိတ္ေတြက ငယ္ဘဝကုိျပန္ေရာက္သြားေတာ့သည္။ဘခက္မရွိဘူးဆုိတဲ႕အသိကလဲ သူမကုိတြန္းအားေပးေနသလုိပင္ မျဖစ္သင့္မွန္းသိေပမဲ႕လဲ သူမရဲ႕စိတ္အစဥ္က ျမဒင္နဲ႕ ကဲခဲ႕ ျဖဲ႕ခဲ႕ျကတာေတြကုိစဥ္းစားမိျပန္တဲ႕အခါ ျမဒင္ကုိယ္လုံျကီးကုိတင္းတင္းျကပ္ျကပ္ဖက္ထားမိကာ ထဘီေလးကုိပင္ေျဖခ်ေပးလုိက္မိေတာ့သည္။

ဘခက္ ဘူန္းျကီးေက်ာင္းကေန ရြာလမ္းတေလ်ွာက္ဓါတ္မီးေလးထုိးကာေက်ာ္ေဝတုိ႕အိမ္သုိ႕ျပန္ခဲ႕လုိက္သည္။ေက်ာ္ေဝတုိ႕လင္မယားကေတာ့ ဘူန္းျကီးနဲ႕တုိင္ပင္စရာရွိေသးတယ္ျကာအုံးမယ္ဆုိတာနဲ႕ ကုိယ့္ရြာလဲမဟုတ္ ကုိယ္လဲမသိတဲ႕ကိစၥေတြမုိ႕ အရင္ျပန္ခဲ႕လုိက္တယ္ သူျပန္ခါနီး ေက်ာ္ေဝတုိ႕ေျပာသံျကတာက အခုိးခံရတယ္ဆုိလားျကားလုိက္ရေသးသည္။
ဦးဘခက္ ေက်ာ္ေဝတုိ႕အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ျခံထဲမွာလူေတြကခ်က္ျကျပဳတ္ျကတုန္း သူ႕မိန္းမကုိျကည့္ေတာ့လဲမရွိ
အိမ္ေပၚတက္ျပီး သူတုိ႕အိပ္ခန္းဆီေလ်ွာက္လာတုန္း တံခါးဆြဲဖြင့္မယ္ျပင္တုန္း ပုံမွန္မဟုတ္တဲ႕အသံလုိလုိျကားတာနဲ႕ မဖြင့္ေသးပဲ ထရံေပါက္ကေနအရင္ေခ်ာင္းျကည့္လုိက္သည္။

သူျကီးဘခက္  ေက်ာက္ရုပ္ျဖစ္သြားသည္။ ေဒါသေတြငယ္ထိပ္မွေပါက္ထြက္ေတာ့မတတ္ျဖစ္လာသည္။

သူတုိ႕အိပ္တဲ႕အခန္းထဲမွာ သူ႕မိန္းမရီရီခင္က ပက္လက္လွန္အိပ္ေနျပီး တကုိယ္လုံးလဲအဝတ္အစားလဲမရွိ ျမဒင္ကေတာ့ သူ႕မိန္းမ ရီရီခင့္ မ်က္နာေပါ ေဆာင့္ေျကာင့္ခြထုိင္ကာ ေစာက္ဖုတ္ကုိလုိးသလုိ ရီရီခင့္ပါးစပ္ထဲလီးထညိ့ကာခြေဆာင့္ေနသည္ သူ႕မိန္းမကလဲ ျမဒင္ရဲ႕တြဲက်ေနတဲ႕ေဂြးဥႏွစ္လုံးကုိဆုပ္နယ္ျပီး လီးစုပ္ေပးေနသည္။

ဘခက္ ေသြးေတြဆူပြက္လာျပီး ႏွစ္ေယာက္စလုံးဓါးနဲ႕ခုတ္သတ္မယ္အျကံနဲ႕ ေအာက္ထပ္သုိ႕ျပန္ဆင္းေနတုန္း အေတြးတခုဝင္လာလုိ႕  ဓါးမယူေတာ့ပဲ ျခံအေနာက္သုိ႕သြားကာ လူရိပ္လူေျချကည့္ျပီး ျမဒင္တုိ႕ျခံဘက္ကုိခုန္ေက်ာ္ဝင္သြားသည္။အေနာက္ေဖးတံခါးဖြင့္ထားတာေတြ႕တာနဲ႕ ဝင္ခဲ႕လုိက္သည္။ဘခက္အိမ္ေရွ့ခန္းကုိေလ်ွာက္လာတုန္း  အေပါထပ္ကဆင္းလာတဲ႕ ဝါဝါျမင့္ သူ႕ကုိျမင္သြားသည္။

ဟယ္ … ကုိဘခက္

အံ႕ျသေနတဲ႕ ဝါဝါျမငိ့ကုိ ဘခက္  ရႈဳးတိုးတုိးလုိ႕ေျပာျပီးလက္ယပ္ေခါလုိက္သည္။ဘခက္ရွည္ရွည္ေဝးေဝးေျပာမေနေတာ့ ဝါဝါျမင့္ကုိ ဟုိဖက္အိမ္ကုိလာခဲ  မလာရင္ေနာင္တရလိမ့္မယ္လုိ႕ေျပာျပီး လာရာလမ္းအတုိင္းျပန္ထြက္သြားသည္။ ဘခက္ ေက်ာ္ေဝတုိ႕အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ အိမ္ေပၚတက္သည့္ ေလွကားထစ္ကေနေစာင့္ေနသည္။ ခဏျကာေတာ့ ဝါဝါျမင္ေရာက္လာျပီး  ဘာလဲလုိ႕တုိးတုိးေမးေတာ့ ဘခက္က ျခံေရွ႔ကလူအေျခအေနကုိျကည့္ကာ ဝါဝါျမင့္လက္ကုိဆြဲျပီး သူတုိ႕အိပ္ခန္းေရွ့ေခၚသြားေတာ့သည္။ဝါဝါျမင့္မွာလဲ ေျကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႕ဘခက္ေနာက္ကပါသြားသည္။
ဘခက္ကထရံေပါက္ကေန သူအရင္ျပီးမွဝါဝါျမင့္ကုိျကည့္ခုိင္းသည္။ကုိယ္ေလးကုိင္းကာဝါဝါျမင့္ေခ်ာင္းျကည့္လုိက္သည္။ ဝါဝါျမင့္ပါးစပ္ေလးဟသြားျပီး အသံထြက္ေတာ့မလုိျဖစ္သြားတာေျကာင့္ ဘခက္ ဝါဝါျမင့္ပါးစပ္ကုိလက္နဲ႕ပိတ္လုိက္သည္။ဘခက္အခန္းထဲကုိျပန္ျကည့္လုိက္ေတာ့ ျမဒင္ကသူ႕မိန္းမကုိ ဖငိေထာင္ျပီး တဘုန္းဘုန္းေဆာ္ေနတာကုိ ခဏေလာက္ျကည့္ေနျပီးမွ ဝါဝါျမင့္ကုိသူတုိ႕အိမ္ကုိျပန္ခုိင္းလုိက္ျပီး သူလဲခုဏကသြားခဲ႕တဲ႕လမ္းအတုိင္း လုိက္သြားေတာ့သည္။
ဝါဝါျမင္တုိ႕အိမ္ကုိေရာက္ေတာ့ အေနာက္ေဖတံခါးကပဲ ဘခက္ဝင္ခဲ႕လုိက္တယ္ အိမ္ေရွ့တံခါးကုိေတာ့ ဝါဝါျမင့္ကပိတ္ထားျပီး အိမ္ထဲမွာလက္ေလးပုိက္ကာရပ္ေနရာမွ ဘခက္ဝင္လာတာကုိျမင္ေတာ့ ဘခက္ဆီကုိေလ်ွာက္သြားျပီး ဘခက္ကုိသိမ္းျကဳံးဖက္လုိက္ျပီ ဘခက္ရဲ႕နခမ္းေတြကုိ အငမ္းမရစုပ္ေတာ့သည္။ သူျကီးလုပ္စားေနတဲ႕ ဘခက္ကလဲ ဝါဝါျမင့္စိတ္ထဲဘယ္လုိရွိတယ္ ဘာျဖစ္ေနတယ္ဆုိတာေမးစရာမလူိေအာင္သိလုိက္ျပီမုိ႕  ဝါဝါျမင့္ကုိ သူတုိ႕အိမ္ခန္းဆီေပြ႕ေခါသြားသည္။ ဘယ္လုိေရွ့ဆက္ျကရမယ္ဆုိတာ နားလညိျပီသား ဝါဝါျမင့္က ဘခက္ကုိလီးအရင္စုပ္ေပးသည္။ အဝတ္အစားဆုိတာလဲႏွစ္ေယာက္စလုံးကုိယ္ေပၚမွာမရွိေတာ့ သူအရင္ခ်စ္ခဲ႕ရတဲ႕မိန္းမမုိ႕ ဘခက္ရဲ႕စိတ္ေတြကလဲတက္ျကြေနကာ ခုဏကေဒၚသထြက္ေနတာေတြပင္ဘယ္ေရာက္သြားမွန္းမသိေတာ့ သူ႕မိန္းမရီရီခင့္ကုိ ျမဒင္ လုိးသလုိ ဝါဝါျမင့္ကုိလဲ ဖင္ေထာင္လုိးသည္။
လီးနဲ႕အတူအျပင္ကုိပြင့္အာျပီးထြက္လာတဲ႕ ေစာက္ပတ္နခမ္းသားေတြကုိျကည့္ျပီး ဘခက္ စိမ္လုိးသည္။ေစာက္ပတ္လုိးတာဝေတာ့ မွ ဖင္ဝကုိလီးေတ့လုိက္သည္  ဖင္အေတြ႕အျကဳံရွိပုံရတဲ႕ ဝါဝါျမင့္ကလဲ  လွည့္ပင္မျကည့္ သူမလက္ေလးထဲ တံေတြးေထြးထည့္ကာသူ႕ဖင္ဝမွာလာဆြတ္ေပးသည္။

ဖင္ထဲလီးတေခ်ာင္းလုံးျမွပ္ဝင္သြားျပီးေနာက္မွာေတာ့ သူျကီးဘခက္လဲ ကားအယ္ထြက္ေနတဲ႕ဖင္ျကီးေတြကုိ တင္ပါးႏွစ္ျခမ္းကေနဆြဲျဖဲကာ တဖန္းဖန္းေဆာင့္ေဆာင့္လုိးေတာ့သည္  ဖင္တလွည့္အဖုတ္တလွည့္စိတ္ျကုိက္ေျပာင္းလုိးေနသည္။ ဝါဝါျမင့္ကအရင္ျပီးသြား့ူျပီး သူကေတာ့ေနာက္မွျပီးသြားတယ္  ေစာက္ေခါင္းထဲလရည္ေတြပန္းထုတ္ကာ ဆန့္ငင္ဆန္႔င္ျဖစ္ေနတုန္း ေက်ာ္ေဝတုိ႕အိမ္ဖက္က မီးစက္သံတိတ္သြားေသာေျကာင့္ ပုဆုိးအျမန္ေကာက္ဝတ္ကာ ျပန္ထြက္သြားေတာ့သည္။သြားခါနီး ဝါဝါျမင့္ကုိေနာက္မွေအးေအးေဆးေဆးစကားေျပာမယ္ေျပာေတာ့ ဝါဝါျမင့္ကေခါင္းေလးျငိမ့္ျပတယ္ ။ ဘခက္ထြက္သြားျပီးမျကာလုိက္ ျမဒင္မွာလဲျပန္ေရာက္လာသည္။

ဘခက္ ေက်ာိေဝတုိ႕အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ေက်ာ္ေဝတုိ႕လင္မယားမွခုခ်ိန္ထိျပန္မေရာက္ျကေသး ။အိမ္ေပၚတက္အခန္းထဲဝင္ခဲ႕လုိက္ေတာ့ သူ႕မိန္းမ ရီရီခင္ကေတာ့အိပ္ေပ်ာ္ေနျပီ  ဘယ္ေလာက္ေတာင္မ်ား ခံျဖဲ ခံခြဲထားသလဲမသိဟု ေတြးကာဘခက္ဝင္အိ္ပ္လုိက္ေတာ့သည္။ ေနာက္ရက္ေရာက္ျပန္ေတာ့လဲ  ဘခက္ ဝါဝါျမင့္ကုိလုိးခ်င္ေသးေပမဲ႕ အခြင့္အေရးကမရျပန္။ ဘခက္လုိပဲ ျမဒင္ကလဲ ရီရီခင့္ကုိတြယ္ဖုိ႕ေခ်ာင္းေနေပနဲ႕ လူကမလစ္ ဘခက္ကုိယ္တုိင္ကလဲ ဝါဝါျမင့္ကုိတြယ္ထားပီးျပီဆုိေတာ့  ရီရီခင့္ကုိလဲ ျမဒင္နဲ႕အေျကာင္းကုိမေမးေတာ့ပဲ ဖာသိဖာသာေနလုိက္တယ္ သူတုိ႕ျပန္မယ္ဲ႕ ေန႕အထိ ဘယ္လုိမွအခြင့္အေရးမရေတာ့လုိ႕  သူျကီးဘခက္တုိ႕လင္မယား ရြာကုိျပန္ခဲ႕လုိက္ျကသည္။ က်ြန္းေတာင္ရြာကုိသူတုိ႕ျပန္ေရာက္ေတာ့ ညမုိးပင္ခ်ဳပ္ေနျပီ ေက်ာ္ေဝတုိ႕ လင္မယားကေတာ့မနက္မွျပန္ပါလားေျပာေပမဲ႕ ရြာကလဲနီး စက္ေလွကလဲေရာက္ေနလုိ႕ ညတြင္းခ်င္းပဲ ဦးဘခက္တုိ႕ျပန္ခဲ႕လုိက္တယ္ သမီးျဖစ္သူအိဝါျပင္ေပးထားတဲ႕ အိပ္ယာမွာေမာေမာနဲ႕ထုိးလဲအိပ္လုိက္ျပီး ဆူဆူညံညံအသံေတြေျကာင့္ ဦးဘခက္ျပန္ႏုိးလာသည္။ နာရီျကည့္မိေတာ့ ၁နာရီထုိး ဦးဘခကိအိမ္ေရွ့တခါးးဖြင့္ကာဓါတ္မီးနဲ႕ထုိးျကည့္ေတာ့ သူ႕အိမ္ေရွ့မွာ ရြာထဲကကာလသား ေလးငါးေရာက္ခန္႕ရပ္ေနျကလုိ႕ေမးလုိက္သည္။

ေဟ့ေရာင္ေတြ… ဘာေတြဆူေနတာလဲ… ဒါလူအိပ္ခ်ိန္ကြ

ဆူတာမဟုတ္ပါဘူး သူျကီး …သာေအးကုိတေစၧေျခာက္ခံရလုိ႕ပါ

သူျကီးဘခက္ သာေအးမ်က္နာဓါတ္မီးနဲ႕ထုိးျကည့္လုိက္ေတာ့ သာေအးမွာ အေျကာက္လြန္ေနပုံရသည္။သာေအးဆုိတာ ဟုိတခါ သူ႕မိန္းမဖင္မခံလုိ ႔ သူ႕ဆီလာတုိင္တဲ႕တေရာက္ အရက္သမား။

မင္းကုိဘယ္လုိေျခာကိတာလဲ သာေအး …ဘယ္နားမွာေျခာက္တာလဲ

ရြာထိပ္ကေခ်ာင္းစပ္မွာပါသူျကီး

ေအး …ဘယ္လုိေျခာကိတာလဲလုိ႕

ဦးဘခက္  သူအိပ္ေကာင္းေနတဲ႕အခ်ိန္မွေရာက္လာလုိ႕ စိတ္တုိတုိနဲ႕ေအာ္ေမးေနသည္။လာတဲ႕ကိစၥကလဲ  သရဲေျခာက္ခံရလုိ႕ဆုိေတာ့ပုိဆုိး။

အိမ္…  အိမ္မဲမဲျကီးေလ …သခ်ီးး …ေရေပၚမွာသြားေနတာဗ်

ဟမ္…
သူျကီးဘခက္  ေဒါသထိန္းမရေတာ့ …

ေဟ့ေရာင္ေတြ …အဲ႕ဒီငမူးကုိ ငါ့အိမ္ေရွ့ကခုခ်က္ခ်င္ေခါသြားကြာ။

အပုိင္း (၅)မ်က္နာငယ္ေလးေတြနဲ႕သာေအးတုိ႕အုပ္စုထြက္သြားမွ ဦးဘခက္ အိမ္ထဲျပန္ဝင္သြားေတာ့သည္။ႀကီးႀကီးလွ… ရဲေလးရွိလား
ေအး …ရွိတယ္ …ဒီေန႕အလုပ္ကလဲလုပ္စရာမရွိေသးေတာ့ အိပ္တုန္းဟဲ႕

အိမ္ျပင္က သူ႕အေမနဲ႕ ေအာင္ေမာင္းတုိ႕ အသံေတြေျကာင့္ ရဲေလး အိိပ္ရာကႏုိးလာတယ္ သူအိပ္တဲ႕ေနရာအထိေရာက္လာတဲ႕ ေအာင္ေမာင္ကုိ

ဘာလဲ… ေအာင္ေမာင္း

ေအာင္ေမာင္က သူ႕အေမရွိတဲ႕ဘက္ကုိလွမ္းျကည့္လုိက္ျပီးမွ

ျမဳိ႕ေပၚတက္ရေအာင္မင္းကုိလာေခၚတာ

ကိစၥရွိလုိ႕လား

သူတုိ႕ရြာနဲ႕ ေအာင္သာျမဳိ႕က မုိင္ ၄၀ ေလာက္ပဲေဝးသည္။ ဒီအကြာအေဝးကလမ္းေကာင္းရင္၁နာရီခြဲေလာက္နဲ႕ေရာက္သြားႏုိင္ေပမဲ႕ လက္ရွိလမ္းအေနအထားနဲ႕ဆုိ၃နာရီခန္႕ေမာင္းရသည္။ က်ြန္းေတာင္ရြာကလူေတြအပါအဝင္ ပတ္ဝန္းက်င္ကရြာေတြလဲ ဝယ္စရာျခမ္းစရာရွိပါက ေအာင္သာျမဳိ႕ကုိပဲတက္ဝယ္ျကတယ္ ဆုိင္ကယ္နဲ႕သြားတဲ႕သူကသြား ဒါမွမဟုတ္ရင္ က်ြန္းေတာင္ရြာကေနကားလမ္းအထြက္က ေညာင္ပင္စုရြာက သူႀကီးေထာင္ထားတဲ႕ စစ္က်န္ဘတ္စကားစုတ္ျကီးကုိ ေငြ ၁၀၀၀ေပးျပီးလူစုကာ အဆင္ေျပသလုိသြားျကသည္။

စတိတ္ရႈိးပြဲသြားႀကည့္ရေအာင္လုိ႕… အဆုိေတာ္ေတြလာမွာတဲ႕ဟ

မင္းကုိဘယ္သူေျပာလဲ

ခင္မႈန္ ေျပာတာ… သူ႕ကုိကအိဝါကေျပာတာတဲ႕

အိဝါဆုိတဲ႕ နာမည္ျကားမွ ေအာင္သာျမဳိ႕မွာ အိဝါေက်ာင္းတက္ခဲ႕တာကုိ  ရဲေလး သတိရေတာ့သည္။

သူကမင္းကုိေတာ့မေခၚခုိင္းဘူးကြ

ဟင္ … ဘယ္သူကလဲ

အိဝါေလ

ေအာ္

အိဝါ သူ႕ကုိစိတ္ဆုိးေနမွန္း ရဲေလးသိသည္။

ဒါဆုိ… မင္းကဘာလုိ႕လာေခၚလဲ

ေယာက်္ားဆုိလုိ႕ ငါနဲ႕ဖုိးေထာင္ႏွစ္ေယာက္ထဲကုိ သြားရမွာကလဲကုိယ့္နယ္မွမဟုတ္တာ အထီးမ်ားေလးေကာင္ေလပဲေလ မင္းသိပါတယ္… သူမေခၚခုိင္းေပမဲ႕
မင္းပါလဲ ဘာမွေျပာမွာမဟုတ္ပါဘူးကြာ ငါတုိ႕ႀကည့္ေျပာမယ္ အဲ႕ကိစၥကုိထားလုိက္… လာထထ …မ်က္နာသစ္လုိက္ေတာ့

သူ႕ကုိဆြဲထူေနတဲ႕ ေအာင္ေမာင္းကုိျကည့္ျပီး ရဲေလး

မျဖစ္ေလာက္ဘူးထင္တယ္ေနာ္ ေအာင္ေမာင္ …ဟုိေန႕က ပြဲေစ်းမွာမင္းလဲျမင္ပါတယ္

သိတယ္… ျမင္တယ္… မင္းေစာ္ ႏွင္းရည္ကုိေတာ့ ေခၚမလာနဲ႕ ႏွင္းရည္ပါရင္ေတာ့ အိဝါလုိက္မွာမဟုတ္ဘူး ငါနဲ႕ဖုိးေထာင္ႏွစ္ေယာက္ထဲလဲမသြားခ်င္ဘူး မလႊဲမေရွာင္သာရန္ျဖစ္ျကလုိ႕ ဖဲ႕ျကျပီဆုိဒုိ႕ႏွစ္ေယာက္အျပင္ မင္းေရာဆုိေတာ့ပုိေကာင္းတယ္ေလ

ရဲေလးလဲေျပာမရတဲ႕အဆုံး  သူကုိယ္တုိင္ကလဲရႈိးပြဲႀကည့္ခ်င္တာနဲ႕ မ်က္နာေလးအျမန္သစ္ျပီး ထမင္းေတာင္ဘယ္လုိမ်ဳိက်သြားမွန္းမသိ ေအာင္ေမာင္းနဲ႕အတူ သူ႕အိမ္က 125ဆုိင္ကယ္ေလးထုတ္ကာ ရြာျပင္ကုိထြက္သြားျကသည္။ ႏွင္းရည္ကုိေတာ့ ရဲေလး ဘာမွမေျပာခဲ႕ရ။လမ္းမွာေအာင္ေမာင္းက ခင္မႈန္တုိ႕အိမ္ကုိခဏဝင္လုိက္ေသးတယ္။

ရြာျပင္ေရာက္ေတာ့ ၁၅မိနစ္ေလာက္ေစာင့္လုိက္ရျပီး ဆုိင္ကယ္ ဆုိင္ကယ္ႏွစ္စီးျဖင့္ဖုိးေထာင္ အိဝါ နဲ႕ ခင္မႈန္တုိ႕ေရာက္လာျကတယ္ ဖုိးေထာင္ဆုိင္ကယ္ေနာက္မွာ သူ႕ညီမဝမ္းကြဲ သဲသဲလဲပါလာသည္။ အေပ်ာ္အပါးသြားႀကမွာဆုိေတာ့ သူတုိ႕ေယာက်္ားေလးေတြတင္မဟုတ္ ခင္မႈန္ နဲ႕ သဲသဲကပါ ဂ်င္းျကပ္ျကပ္ေလးေတြဝတ္လာျကတယ္ အိဝါတေရာက္ပဲ ျကက္ေသြးေရာင္စကတ္စတုိးေလးနဲ ႕လိေမၼာ္ေရာင္ကုတ္ေလးဝတ္လာသည္။

လုံခ်ည္နဲ႕ျမင္ေနျက အိဝါကုိ အခုလုိေတြ႕ရျပန္ေတာ့ ရဲေလး မျကည့္ပဲလဲမေနႏုိင္ တင္းထုတ္ေနတဲ႕ တင္တင္သားျကီးေတြကဆုိင္ကယ္ေပၚခြထုိင္ထားလုိ႕ အေနာက္ကုိပင္အစ္ထြက္ေနသည္။ သူႀကည့္ေနမွန္း အိဝါကေတာ့သတိေတာင္ထားမိပုံမရ ေရာက္ကထဲ သူ႕ကုိမ်က္နာခ်င္းမဆုိင္ ။

ခရီးကေဝးေတာ့ ဒုိ႕ေယာက်္ားေလးေတြပဲေမာင္းမယ္ နင္တုိ႕အေနာက္ကလုိက္ျက…   ခင္မႈန္႕ကကုိေအာင္ေမာင္း ေနာက္ကလုိက္ေပါ့…  ဟိ ဟိ

လမ္းမွာေအာင္ေမာင္ ေျပာျပခဲ႕လုိ႕ ေအာင္ေမာင္းန႕ဲခင္မႈန္ ရည္းစားေတြျဖစ္ေနႀကျပီဆုိတာ ရဲေလးသိထားျပီးျပီ။

အိဝါကေတာ့ ရဲေလးေနာက္ကလုိက္ေနာ္… ငါ့ညီမ

အုိ… လုိက္ခ်င္ပါဘူး … ကုိေအာင္ေမာင္းေျပာေတာ့ ကုိဖုိးေထာင္ ရယ္ ခင္မႈန္ရယ္ပဲဆုိ… အခုသင္းသင္းလဲပါလာျပီ အိဝါက ကုိဖုိးေထာင္ေနာက္ကလုိက္မလုိ႕စဥ္းစားထားတာ

သင္းသင္းက သူလဲႀကည့္ခ်င္တယ္ဆုိလုိ႕ပါဟာ အိဝါကလဲ သူတုိ႕ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္စီးျကပါေစ နင္ကရဲေလးေနာက္ကပဲလုိက္လုိက္ေနာ္ ဒီေကာင္ျကီးကဆုိင္ကယ္စီးက်ြမ္းပါတယ္ဟ… ဟီး ဟီးး

ဟြန္႕ …

သူ႕ကုိမ်က္ေစာင္းေလးထုိးလုိက္တဲ႕ အိဝါကုိ ရဲေလး မသိသလုိပဲေနလုိက္တယ္။

ကဲ ကဲ …သြားပါ အိဝါရယ္ …အခြင့္အေရးရတုန္းေလးပဲ …နင့္အေဖစိတ္ေကာင္းဝင္ေနတုန္းေလးပဲေနာ္ …သြား သြား ရဲေလးကုိခြကုိ… အဲေလ… ရဲေလးေနာက္ကတက္လုိက္ စကတ္ျကီးနဲ႕ဆုိေတာ့ ခြလုိ႕မရဘူးေမ့သြားတယ္… အဟီး

မ်က္နာေလးစူပုတ္ပုတ္နဲ႕ ေလ်ွာက္လာျပီး အိဝါရဲေလးဆုိင္ကယ္ေနာက္မွာတက္ထုိင္လုိက္တယ္။
ေအာင္ေမာင္း နဲ႕ဖုိးေထာင္တုိ႕ကေရွ့ကေမာင္းထြက္သြားႀကျပီ။

ရျပီလာ အိဝါ …အကုိေမာင္းေတာ့မယ္ေနာ္

ဆုိင္ကယ္ထြက္ခါနီးမုိ႕ အိဝါကုိ ရဲေလး သတိေပးလုိက္တယ္။

ရျပီ… မျမင္ဘူးလား

ေဆာင့္ျကီးေအာင့္ျကီးနဲ႕ေျပာလာတဲ႕ အိဝါကုိ ျကည့္ျပီး ရဲေလး ရီခ်င္မိသလုိ အားလဲနာေနသည္။ အိဝါကုိသူနမ္းသလုိျဖစ္ခဲ႕ေသးတယ္မဟုတ္လား ဒါေတြေျကာင့္ပဲ သူ႕ကုိ အိဝါကမႀကည္ေနတာ။ျပီးေတာ့ သူကႏွင္းရည္နဲ႕ျဖစ္သြားတယ္ေလ။

ေရွ့ကေအာင္ေမာင္တုိ႕ဆုိင္ကယ္ေတြေမာင္းသြားလုိ႕ ဖုန္ေတြထေနတဲ႕အတြက္ သူတုိ႕ဆုိင္ကယ္ေနာက္ကကပ္မလုိက္ပဲ ခပ္ခြာခြာပဲ ရဲေလး ေမာင္းခဲ႕လုိက္တယ္ ကားလမ္းေပၚေရာက္ခဲ႕ေသာ္လဲ ကတၲရာလမ္းလဲမဟုတ္ျပန္ ေက်ာက္စလစ္တုံးေတြ ခဲလုံးဂမူေတြေျကာင့္ဆုိင္ကယ္ကေဆာင့္လုိက္ ခုန္လုိက္ျဖင့္သြားေနတာေျကာင့္ အိဝါကုိယ္ေလးကရဲေလး ေက်ာျပင္နဲ႕ကပ္ကပ္လာသလုိ႕ သူမရဲ႕တင္သားအိအိေလးေတြရဲ႕အထိအေတြ႕ေျကာင့္ ရဲေလးေသြးပူခ်င္လာျပီ  ဖုန္ေတြကေတာ့ လမ္းေပၚေရာက္လာတဲ႕အခါမွာဆုိးဆုိးရြားရြားမရွိေတာ့ တလမ္းလုံးျငိမ္လုိက္လာတဲ႕ အိဝါကုိ ရဲေလးကလဲဘာစကားမွသြားမေျပာမိ ေအာင္ေမာင္ကေတာ့ ခင္မႈန္ ကသူ႕ခါးကုိဖက္ထားလုိ႕ အေပ်ာ္လြန္ျပီး ေရွ့ဆုံးကေနဒုန္းစုိင္းေနသည္။ ပြဲကညေနေစာင္းမုိးခ်ဳပ္ကာနီးမွစမွာေျကာင့္ ေအာင္သာျမဳိ႕က အိဝါရဲ႕သူငယ္ခ်င္းအိမ္မွာပဲ ညအိပ္ျကမယ္လုိ႕ ေအာင္ေမာင္းေျပာထားလုိ႕ ရဲေလးသိထားသည္ ။ တလမ္းလုံးခုန္လုိက္ ေဆာင့္လုိက္နဲ႕ ေျမာက္လုိက္နဲ႕ေမာင္းလာလုိက္ျကတာ ျမဳိ႕ထဲကုိ ညေန ၄နာရီေလာက္မွေရာက္သြားႀကတယ္ သူတုိ႕ေယာက်္ားေလးေတြျကီးပဲ ဆုိဒီေလာက္မျကာဘူးလုိ႕လဲ ရဲေလးေတြးေနသည္။

တလမ္းလုံးစကားတစ္ခြန္းမဟတဲ႕ အိဝါက ျမဳိ႕ထဲေရာက္မွ ဟုိလမ္းကုိေမာင္ ဒီလမ္းကသြား ဆုိျပီးလမ္းညႊန္ေနလုိ႕ ရဲေလးတုိ႕ အိဝါေျပာတဲ႕ လမ္းအတုိင္းေမာင္းခဲ႕လုိက္တာ ႏွစ္ထပ္တုိက္တစ္လုံးေရွ့ေရာက္ကုိေရာက္မွ အိဝါကရပ္ခုိင္းကာအိမ္ထဲဝင္သြားျပီး သူနဲ႕ရႊယ္တူေယာက်္ားေလးတေရာက္နဲ႕ျပန္ထြက္လာကာ သူတုိ႕ကုိလက္ယပ္ေခၚေနလုိ႕ ရဲေလးတုိ႕အားလုံူးလုိက္ဝင္သြားလုိက္ျကတယ္ အိဝါသူငယ္ခ်င္းေကာင္ေလးက ပုံစံႀကည့္ရတာ ဂ်စ္ကန္ကန္နဲ႕ေဒါင့္က်ဳိးပုံမရွိေပမဲ႕ ခ်မ္းသားပုံေတာ့ရွိသည္။အိမ္ထဲမွာလဲ ရဲေလးတုိ႕ဘာကားမွန္းမသိတဲ႕ ကားျကီးကလဲမဲနက္ေျပာင္လက္ေနသည္။ အိဝါက ရဲေလးတုိ႕ကုိ သူ႕သူငယ္ခ်င္းနဲ႕မိတ္ဆက္ေပးျပီးေနာက္ ခဏအနားယူျပီးေရမုိးခ်ဳိးအဝတ္အစားလဲကာ ျမဳိ႕ထဲကထမင္းဆုိင္ကုိ အိဝါသူငယ္ခ်င္းကားနဲ႕ပဲသြားစားျကတယ္  သူတုိ႕ေယာက်္ားေတြကေတာ့အဝတ္အစားအပုိမပါတာေျကာင့္ ရြာကဝတ္ခဲ႕တဲ႕အတုိင္းပဲရွိေပမဲ႕ အိဝါအပါအဝင္မိန္းကေလးေတြက ေတာ့ ခင္မႈန္႕လက္ဆြဲအိတ္ထဲမွာအပုိထည့္လာပုံရသည္။ အိဝါ ကေတာ့အေရာင္သာကြဲသြားတဲ႕အနက္ေရာင္စကတ္အတုိေလးနဲ႕ လက္ျပတ္ဆြဲသားလက္တုိေလးျဖင့္ အလာတုန္းကထက္ပင္ပုိႀကည့္ေကာင္းေနတယ္လုိရဲေလးထင္ေနသည္။

ထမင္းဆုိင္မွာ စားေသာက္ စကားေျပာရင္း စကားေျပာတယ္ဆုိတာကလဲ အိဝါနဲ႕သူ႕သူငယ္ခ်င္း ေက်ာ္စြာဆုိတဲ႕ေကာင္ပဲေျပာႀကတာႀကတာမ်ားမ်ား  ပြဲလက္မွတ္ကုိလဲ ေက်ာ္စြာကပဲျကုိျဖတ္ေပးထားျပီး ေလးေစာင္ပဲျဖတ္ထားတယ္လုိ႕သိရေတာ့ ရဲေလး ေအာင္ေမာင္းကုိဂ်ဳိႀကည့္ႀကည့္သည္။ သူနဲ႕သင္းသင္းက အစီအစဥ္မရွိပဲ ပါခဲ႕ႀကတာ မဟုတ္လား ေက်ာ္စြာဆုိတဲ႕ေကာင္ေျပာပုံအရေတာ့ လက္မွတ္က်န္အုံးမွာပါ ေစာေစာသြားႀကတာေပါ့ ဆုိတာနဲ႕ ပြဲလုပ္မဲ႕ေနရာကုိေက်ာ္စြာ့ကားနဲ႕ပဲသြားႀကတယ္ ကားကေျခာက္ေရာက္ပဲဆန္႕ေပမဲ႕ အေနာက္ခန္းကေန ၅ေရာက္ရေအာင္ထုိင္ျပီးလုိက္သြားႀကတယ္ အိဝါကေတာ့ အေရွ့ခန္းမွာ ေက်ာ္စြာနဲ႕ေလးေပးေျဖာင့္ကာ ျပဳံးလုိ႕ရႊင္လုိ႕ ကားမွန္ထဲကေန ရဲေလးကုိလဲမသိမသာနဲ႕ႀကည့္တက္ေသးသည္။

ရႈိးပြဲလုပ္မဲ႕ေနရာကုိေရာက္ေတာ့ သူတုိ႕အားလုံးကားေပၚကဆင္းခဲ႕ႀကတယ္ ေက်ာ္စြာကေတာ့ လက္မွတ္ျဖတ္ဟုဆုိကာ ဝင္ေပါက္ေဘးကမုိးကာအေဆာက္အအုံေလးဖက္ထြက္သြားတုန္း ရဲေလး  ေအာင္ေမာင္းကုိ သူတုိ႕အတြက္လက္မွတ္ဖုိးေငြကုိ ခင္မႈန္႕ကုိအိဝါကတဆင့္ ေက်ာ္စြာ့ကုိေပးခုိင္းလုိက္တယ္ ဘာလုိ႕မွန္းမသိ ရဲေလး ေက်ာ္စြာနဲ႕စကားမေျပာခ်င္။

ပြဲစဖုိ႕ ၁နာရီေလာက္လုိေသးေပမဲ႕ လူေတြကေတာ့ျပည့္ေနျပီ အဝင္ေပါက္လက္မွတ္စစ္ေနရာကေန တန္းစီျပီးဝင္ႀကရတယ္ ေဘာလုံးကြင္းေဟာင္းတခုျဖစ္ပုံရျပီး ေလးဖက္ေလးတန္အုတ္တံတုိင္းထားတာကုိလဲေတြ႕ရသည္။
ေက်ာ္စြာလက္မွတ္ဝယ္ျပီးျပန္လာေတာ့ သူတုိ႕အုပ္စုလဲဝင္ခဲ႕ႀကတယ္   အေပါက္ဝမွာအားလုံးေရွ့ဆင့္ေနာက္ဆင့္တန္းစီျပီးဝင္ခဲ႕ႀကေပမဲ႕ အတြင္းထဲလဲေရာက္ေရာ တုိးျကေဝွ႕ႀကနဲ႕ ရဲေလးတုိ႕လူစုကြဲသြားႀကျပီး  ေအာင္ေမာင္း ခင္မႈန္နဲ႕ သင္းသင္းတုိ႕ကတဖက္ကုိေရာက္သြားျကျပီး ရဲေလးနဲ႕ဖုိးေထာင္ကတတြဲ  အိဝါနဲ႕ေက်ာ္စြာကတတြဲျဖစ္သြားႀကသည္။ မ်က္နာေခါင္းပုိင္းေလးေတြေတာ့ ျမင့္ရေသးလုိ႕ဘယ္ေနရာဘယ္သူရွိတယ္ဆုိတာေတာ့ ေတြ႕ေနရသည္။ ေရွ့ဆက္တုိးလုိ႕လဲမရေတာ့လုိ႕ ရဲေလးနဲ႕ဖုိးေထာင္ေရာက္တဲ႕ေနရာမွာပဲရပ္ေနလုိက္ျကတယ္ ပြဲစဖုိ႕နီးလာတာနဲ႕တီးလုံးသံေတြကအရင္ထြက္လာျပီး ပရိတ္သတ္ေတြဖက္ကုိထုိးေပးထားတဲ႕ မီးလုံးေတြကုိလဲပိတ္ပစ္လုိက္သည္။မီးပိတ္လုိက္ေပမဲ႕ စင္ေပၚကမီးေရာင္ကေတာ့ ေရွ့ကလူအုပ္ျကီးထဲျဖာက်ေနေသးသည္။
ဘာပြဲလဲ ဘယ္သူေတြလဲ ဆုိတာသတိေတာင္မရ ေရွ့ကဆုိင္းဘုတ္ပင္မျကည့္ခဲ႕ရတဲ႕ ရဲေလးလဲ မ်ဳိျကီးရဲ႕ေလေျပ သီခ်င္းနဲ႕စဖြင့္လာမွ Iron Cross မွန္းအခုမွသိရသည္။မ်ဳိးျကီးကုိျမင္ေတာ့ ရြာက ခ်စ္ျကမ္းေမာင္ ကုိပင္သတိရလုိက္ေသး ျမဴးျကြတဲ႕ i.c ရဲ႕တီးလုံးသံေတြေအာက္မွာ စစခ်င္း၌ပင္လူေတြက ေျမာက္ေနႀကျပီ မ်ဳိးႀကီးျပီးေတာ့ ဝုိင္ဝုိင္း အငဲဆက္တုိက္ေဖ်ာ္ေျဖေနျကသည္ ရဲေလးလဲသူရတဲ႕သီးခ်င္ကုိလုိက္ဆုိျပီး သံစဥ္ေတြထဲေမ်ာေနတုန္း ဖုိးေထာင္က သူ႕ကုိလက္လာပုတ္လုိ႕ ရဲေလး ဖုိးေထာင္ကုိျကည့္လုိက္ေတာ့ ဖုိးေထာင္က အုတ္တံတုိင္းနံရံဖက္ကုိေမးေငါ့ျပလုိ႕ ရဲေလးႀကည့္လုိက္တယ္ ဘာမွမထူးျခား အဲ႕ဒီဘက္မွာအနည္းငယ္ေမွာင္ရိပ္က်ေနတာကလႊဲလုိ႕ လူေတြကစင္ေပၚကုိပဲအာရုံေရာက္ေနျကသည္။ ရဲေလက ဘာလဲဟ ဆုိျပီးဖုိးေထာင္ကုိေမးေတာ့ ဖုိးေထာင္က ရဲေလးကုိ ေသခ်ာျကည့္ အိဝါတုိ႕ေလ တမ်ဳိးပဲ လုိ႕ေျပာေနလုိ႔ ရဲေလး ျပန္ျကည့္လုိက္တယ္ အခုမွေသေသခ်ာခ်ာသတိထားျကည့္မွ အိဝါနဲ႕ေက်ာ္စြာကုိရဲေလးျမင္သြားသည္။ ေက်ာ္စြာကအိဝါရဲ႕အေနာက္မွာကပ္လ်ွက္ျဖစ္ေနျပီး အိဝါကုိစကားကပ္ေျပာေနတာလား နမ္းေနတာလားမသဲကြဲလွ ေက်ာ္စြာရဲ႕ငုံေနတဲ႕ေခါင္းျကီးပဲျမင္ေနရတယ္ ေက်ာ္စြာေခါင္းဖယ္သြားျပန္ေတာ့လဲ မူမမွန္တဲ႕အိဝါရဲ႕အေနအထားကုိ ရဲေလး သတိထားမိျပန္သည္။ အိဝါရဲ႔႕ကုိယ္ေလးက အေနာက္ကေနကပ္ေဆာင့္ခံေနရသူလုိ အေရွ့ကုိရင္ဘတ္ေလးေကာ့သြားျပီး သူမကုိယ္ေလးကမသိမသာသိမ့္ကနဲ႕သိမ္ကနဲ႕ျဖစ္ျဖစ္သြားတာကုိ သတိထားျကည့္မိတဲ႕ ရဲေလးျမင္ေနရသည္။ ရဲေလး အေတြးေတြအမ်ဳိးမ်ဳိးေတြးေနမိျပီ  အိဝါကလဲဝတ္သြားတာက ဒူးအထက္ပဲရွိတဲ႕ စကတ္တုိေလး ေက်ာ္စြာကလဲအိဝါရဲ႕အေနာက္ပုိင္းနဲ႕သူကုိယ္အေရွ့ပုိင္းက ကပ္လ်ွက္အေနအထား အဲ႕ဒီအနားကလဲ အလင္းေရာင္က သူနဲ႕ဖုိးေထာင္ေရာက္ေနတဲ႕ေနရာေလာက္ အလင္းေရာင္မရွိ လူမ်က္နာေတြေတာ့ျမင္ေနရသည္။ ေက်ာ္စြာကုိစေတြ႕ထဲက ေက်ာ္စြာ အိဝါအေပၚေျပာဆုိဆက္ဆံပုံ အျကည့္ေတြက ဘယ္ကုိဦးတည္ခ်င္သလဲ ဆုိတာ ေျမြေျမြခ်င္းမုိ႕ ရဲေလး ရိပ္မိသည္။

ရဲေလး ဆက္မစဥ္းစားေတာ့ သူထင္တာတဝက္ေလာက္ေတာ့မွန္ေနျပီလုိ႕ ေတြးမိေတာ့ ရဲေလးစိတ္ထဲတမ်ဳိးျကီး ့ျဖစ္သြားတယ္ သူ အိဝါကုိႏွေျမာမိတာလား ေက်ာ္စြာ့ကုိမနာလုိေနတာလား မသဲကြဲ အေတြးေတြနဲ႕ ေမ်ာျပီး ေဘးတုိက္ျမင္ေနရတဲ႕ အိဝါမ်က္နာေလးကုိျကည့္ေနတုန္း အိဝါက ရုတ္တရက္ သူ႕ဖက္လွည့္ျကည့္လုိက္တယ္ ရဲေလး မ်က္နာမလႊဲမိ အိဝါကလဲရဲေလးကုိျမင္သြားျပီ လ်ွင္လုိက္တဲ႕ဖုိးေထာင္ကေတာ့ စင္ဖက္ကုိမ်က္နာေရာက္သြားျပီ  သူကုိယ္တုိင္ကလဲ ဘာလုိ႕မ်က္နာမလႊဲမိမွန္း မသိ အိဝါနဲ႕ မ်က္လုံးခ်င္ဆုံေအာင္ကုိစုိက္ျကည့္ေနမိသည္။
အိဝါကလဲ သူမ ေအာက္နခမ္းေလးကုိ သြားေလးနဲ႕ဖိကုိက္ထားျပီး ရဲေလးကုိစူးစူးရဲရဲျပန္ျကည့္ေနတယ္
ကတာမဟုတ္ပဲ အိဝါကုိယ္ေလတုန္းတုန္သြားတာကပုိလုိ႕ပင္အေခါက္စိပ္လာတယ္လုိ႕ရဲေလးထင္ေနသည္။တခ်က္တခ်က္ အိဝါ မ်က္နာေလး မဲ႕ခ်င္သလုိျဖစ္သြားတာကုိလဲ ေတြ႕ေနရသည္။ ခုံတခုသာရွိရင္ ခုံေပၚတက္ျပီး အိဝါနဲ႕ ေက်ာ္စြာတုိ႕ရဲ႕ေအာက္ပုိင္းကုိ ရဲေလးေသခ်ာေအာင္ျကည့္မိမလားမသိ။ေက်ာ္စြာဆုိတဲ႕ေကာင္ကလဲ လူျကပ္တာ ေမွာင္ရိပ္က်တာကုိအခြင့္အေရးယူျပီး အိဝါကုိကပ္ေဆာင့္လုိးေနပုံရသည္။ေဘးကလူေတြကလဲ စင္ေပၚကုိပဲအာရုံေရာက္ေနျကလုိ႕ အိဝါတုိ႕ကုိသတိထားမိပုံမရ ေက်ာ္စြာ့အတြက္ေတာ့ စကတ္ေလးအသာလွန္ကာ ဇစ္ဖြင့္ျပီး လီးထုတ္ကာကပ္လုိးရုံပင္။

ႏွစ္ေယာက္သားအျပန္အလွန္စုိက္ျကည့္ေနျကတာကုိ အိဝါဖက္ကအရင္ မ်က္နာလႊဲသြားသည္။
အဲ႕ဒီေတာ့မွ ေအာင္ေမာင္းက ရဲေလး နား အနားကပ္ေျပာသည္။
ေက်ာ္စြာေတာ့ အိဝါကုိျဖဳတ္ေနျပီ အတင့္ရဲလုိက္တဲ႕ေကာင္တဲ႕  ခါးကုိင္ျပီးကပ္ေဆာင့္ေနတာ ငါခုဏကေျခဖ်ားေထာက္ျကည့္ထားတာ အိဝါခါးကုိ ဒီေကာင္ဖက္ထားတာေတြ႕တယ္ ဆုိျပီးေျပာလာသည္။ ရဲေလး ေအာင္ေမာင္းကုိဘာ မွျပန္မေျပာမိ ကုိေလးျဖဴဆီကုိပဲ ျကည့္ကာအာရုံလႊဲလုိက္သည္။ ေဘာက္ျကီးေတြကေန တဝုန္းဝုန္းထြက္လာတဲ႕ အသံေတြက ရင္ဘတ္ေတြအထိရုိက္ခတ္လာေတာ့ ရဲေလး ရင္ခုန္သံေတြပုိျမန္လာသလုိခံစားရေနတယ္ အိဝါဖက္ကုိလဲ သူမျကည့္ရဲေတာ့ အိဝါကေတာ့သူ႕ကုိျကည့္ေနမလားမသိ။
ည၁၁နာရီထုိးခါနီးေတာ့ အဆုိေတာ္ေလးေရာက္စလုံးထြက္လာျပီး ေနေရာင္ေအာက္ကအသက္ရႈဳသံမ်ား သီခ်င္းနဲ႕ပြဲကုိသိမ္းလုိက္ျကတယ္။

ပြဲျပီးေတာ့လဲအျပင္ကုိအလြယ္တကူျပန္ထြက္လုိ႕မရ ေျခတလွမ္းကုေဋတသန္းနဲ႕ထြက္ခဲ႕ႀကရတယ္ ရဲေလး နဲ႕ဖုိးေထာင္  အျပင္ေရာက္လုိ႕ ေက်ာ္စြာ ့ကားအနားေရာက္ေတာ့ ေအာင္ေမာင္းတုိ႕ကျပန္ေရာက္ေနျကျပီ  အိဝါတုိ႕ကုိေတာ့မေတြ႕ရ ေတာ္ေတာ္ေလးျကာမွ ေရာက္လာျကတယ္ ရဲေလး ကေတာ့ အိဝါနဲ႕အတတ္နိင္ဆုံး မ်က္နာခ်င္းမဆုိင္မိေအာင္ ေနေနသည္။
ကာေပၚေရာက္ေတာ့လဲ အျပင္ကုိသာေငးျပီးလုိက္လာခဲ႕တာ  ညအိပ္ရမဲ႕ ေက်ာ္စြာတုိ႕အိမ္ေရာက္လာတာကုိေတာင္ ဖုိးေထာင္သူ႕ေပါင္ကုိလာရုိက္မွသတိထားမိသည္။
အိမ္ထဲေရာက္ေတာ့ ေက်ာ္စြာက သူတုိ႕ေယာက်္ားေလးသုံးေယာက္ကုိ အခန္းတစ္ခန္းထဲပုိ႕ေပးျပီး ေစာင္ေတြျခင္ေထာင္ေတြလာေပးျပီး ထြက္သြားတယ္ တျခားအိမ္သားေတြမရွိတာကုိလဲ ကုိယ္နဲ႕မဆုိင္လုိ႕ရဲေလးတုိ႕မေမးမိ မိန္းကေလးသုံးေယာက္ကတခန္းသပ္သပ္  အိပ္ခါနီးေတာ့ ဖုိးေထာင္က ေတာ္ေသးတယ္ ေက်ာ္စြာဆုိတဲ႕ေကာင္ အိဝါကုိသူ႕အခန္းထဲေခၚမအိပ္ဘူးဟ ဆုိျပီး ေနာက္ေသးသည္။

ဒီေကာင္က အိဝါကုိျကုိက္ေနတာျကာျပီတဲ႕  …ခင္မႈန္ေျပာတာ

ဒီစကားကုိေတာ့ ေအာင္ေမာင္းကဝင္ေျပာသည္။

တေရာက္တေပါက္ေျပာေနျကတာကုိ ရဲေလးကပဲစကားလမ္းစျဖတ္လုိက္ျပီး မနက္က်ရင္ေစာေစာထရအုံးရမယ္ အိပ္ျကေတာ့ကြာ ေျပာျပီးမီးပိတ္ကာအိပ္ရာဝင္ခဲ႕လူိက္ျကတယ္ ေနာက္တနာရီေလာက္ျကာေတာ့  ရဲေလးျပန္ႏုိးလာျပီး ေရဆာတာနဲ႕ ေအာက္ထပ္ကုိေရးဆင္းေသာက္လုိက္ေသးသည္။ေအာက္ထပ္မွာေတာ့ဘယ္သူမွမအိပ္ျက ေရေသာက္ျပီးလုိ႕ အေပၚျပန္တက္မလုိ႕ ေနာက္ကုိလွည့္လုိက္တဲ႕ ရဲေလး သူ႕ေနာက္ကုိဘယ္အခ်ိန္ထဲကေရာက္ေနမွန္းမသိတဲ႕ အိဝါကုိျမင္လုိက္ရ၍ ရုတ္တရက္မုိ႕လန္႕သြားသည္။ ျပီးမွ

ေရေသာက္မလုိ႕လား… အိဝါ

အိဝါက ေခါင္းေလးျငိမ့္ျပတယ္။ရဲေလး ဝါတာကုိလာ ထဲကေရကုိဖန္ခြက္နဲ႕တခြက္ထည့္လုိက္ျပီး အိဝါကုိလွမ္းေပးျပီး သူကေတာ့အေပၚထပ္ကုိျပန္တက္မလုိ႕လုပ္ေနတုန္း

ကုိရဲေလး

သူ႕ကုိေခၚေနလုိ႕ ရဲေလး အိဝါကုိျပန္လွည့္ျကည့္လုိက္တယ္။

ဘာလဲ… အိဝါ

ကုိရဲေလး… ဘာလုိ႕ အိဝါတုိ႕ကုိႀကည့္ေနတာလဲ… ပြဲထဲမွာေလ

ထင္မထားတဲ႕ေမးခြန္းေျကာင့္ ရဲေလး ဘယ္လုိအေျဖျပန္ေပးရမလဲ စဥ္းစာရေတာ့သည္။အိဝါကေတာ့ သူ႕မ်က္လုံးေတြကုိေသခ်ာစုိက္ျကည့္ေနျပီး အေျဖတခုခုကုိရွာေနသလုိပင္။

ရဲေလး ဆီကမသံထြက္မလာေတာ့ အိဝါ အေပၚထပ္ကုိ ရဲေလးထက္အရင္တက္သြားသည္။ေလွကာထစ္ေတြကုိ တလွမ္းခ်င္းတက္သြားတဲ႕ အိဝါရဲ႕ေနာက္ပုိင္းအလွကုိရဲေလး ေငးျကည့္ေနမိတယ္ အိဝါက အေပၚကုိေရာက္သြားျပီး ေအာက္မွာက်န္ခဲ႕ ရဲေလးကုိ ျပန္လွည့္ျကည့္လုိက္ေတာ့ သူမ တင္ပါးေတြကုိစုိက္ျကည့္ေနတဲ႕ရဲေလးကုိ မဲ႕ျပဳံးေလးျပဳံးျပသြားကာ ထြက္သြားေတာ့သည္။

သူခုိးလူမိသလုိျဖစ္သြားတဲ႕ ရဲေလးမွာလဲ မ်က္နာပူကာအေပၚထပ္သုိ႕ေလးလန္တဲ႕ေျခလွမ္းမ်ားျဖင့္အိဝါ ေနာက္မွလုိက္တက္သြားေတာ့သည္။

အပုိင္း (၆)

သမီးျဖစ္သူ အိဝါ မရွိတဲ႕အခ်ိန္ေလးမိန္းမနဲ႕တခ်ီတေမာင္းဆြဲလုိက္အုံးမယ္ ဆုိတဲ႕အႀကံနဲ႕ ဦးဘခက္ ညေရာက္မဲ႕အခ်ိန္ကုိစိတ္ေစာစြာနဲ႕ အိမ္ေအာက္ထပ္ကုတင္ေပၚမွာ ေစာင့္ေနတုန္း သူတုိ႕ရြာကမဟုတ္တဲ႕ လူငယ္ေလးတေရာက္ သူ႔အိမ္ထဲဝင္လာျပီးဦးက သူႀကီးဦးဘခက္လားဗ်ေအး ေျပာ …မင္းကဘယ္သူတုန္း
ေကာင္ေလးကဘာမွျပန္မေျပာဘဲ သူ႕ခါးပုံစႀကားက စာရြက္ေခါက္ေလးတခုကုိထုတ္ေပးျပီး

ေဒၚေလးဝါ ကေပးခုိင္းလုိက္တာလုိ႕ေျပာျပီးေျပးထြက္သြားသည္။

ဦးဘခက္ ေဒၚေလးဝါဆုိတဲ႕နာမည္ႀကားတာနဲ႕ အိမ္အေပၚထပ္မွာဆန္ျပာေနတဲ႕ သူ႕မိန္းမ ရီရီခင္ကုိ ျမင္သြားေသးလား လွမ္းႀကည့္လုိက္ျပီး အိမ္ေနာက္ေဖးက အိမ္သာထဲသုိ႕ေျပးဝင္သြားကာ ဖြင့္ဖတ္လုိက္တယ္ စာထဲမွာ ဝါဝါျမင့္ ေရးထားတာက ဒီညသူ႕ေယာက်္ားျမဒင္ မရွိဘူး ဘယ္လုိလဲ ကုိျမဒင္ကုိလက္စားမေျခခ်င္ဘူးလား ခ္ခ္ ေစာင့္ေနမယ္ ဆုိျပီးေရးထားသည္။
စာဖတ္ျပီး ဒီအရႊယ္ႀကီးေရာက္မွ ဦးဘခက္ ရင္ခုန္ေနရျပန္ျပီ သူျမဒင္ကုိ လက္စားေခ်ခ်င္တာေပါ့ သူျကုိက္ေနတဲ႕ဝါဝါျမင့္ကုိလဲ ခုိးေျပသြားတယ္ ေနာက္လက္ရွိသူ႕မိန္းမ ရီရီခင္ကုိလဲ ျကုိက္ကုန္းရြာမွာတက္လုိးသြားတယ္ သူ႕သမီးနာမည္ကုိေတာင္ ဝါပါတဲ႕ အိဝါဆုိတဲ႕နာမည္ကုိသူပဲခ်စ္စႏုိးနဲ႕ေခၚခဲ႕တာ ရီရီခင္ကကန္႔ကြက္ေပမဲ႕ ဦးဘခက္ ေနာက္သလုိေျပာင္သလုိနဲ႕ စခဲ႕နာမည္က ျပင္မရေတာ့ပဲ တြင္သြားခဲ႕တယ္ ဦးဘခက္ ဒီေလာက္အထိကုိ ဝါဝါျမင့္ကုိ ငယ္ရြယ္စဥ္ကျကုိက္ခဲ႕တာ စာေရာက္လာျပီးေနာက္မွာေတာ့  ညက်ရင္မိန္းမနဲ႕ႏွစ္ပါးသြားမဲ႕အစီအစဥ္ကုိ ဖ်က္ျပီး ျကုိက္ကုန္းရြာကုိ ဘယ္လုိအေျကာင္းျပျပီးသြားရမလဲ သူႀကီးဘခက္ ဥာဏ္နီဥာဏ္နက္ထုတ္ရေတာ့သည္။အတန္ႀကာစဥ္းစားျပီးေနာက္ ဦးဘခက္မ်က္နာဝင္းသြားျပီးအိမ္ေပၚတက္သြားျပီး ရီရီခင့္ အနားသြားကာ

ရီရီ

ဟင္… ဘာလဲကုိဘခက္

ဆန္ျပာေနရာက သူ႕ေယာက်္ားကုိေမာ့ျကည့္ရင္း ရီရီခင္ေမးလုိက္တယ္

ကုုိဘခက္ အစည္းအေဝးသြားရအုံးမယ္

ဟင္… ဒီအခ်ိန္ႀကီးမွ

ေအးကြာ …ဘာေတြအေရးႀကီးေနလဲမသိဘူး ခုဏကမွေညာင္ပင္စုရြာကေကာင္ေလးတေရာက္လာေျပာသြားတာ

တေရာက္ထဲသြားမွာလား

အင္းေလ …အခါတုိင္းလဲတေရာက္ထဲပဲသြားေနျကကုိ ဒီလမ္းေတြက

ေအာ္ …အခုကမုိးခ်ဴပ္ေတာ့မွာမုိ႕ေျပာေနတာ… ရီ …လုိက္ခဲ႕ရမလား

အဲ …မလုိက္နဲ႕ …ငါ့မိန္းမပင္ပန္းေနမွာေပါ့ ကုိကုိခက္တေရာက္ပဲသြားမယ္

လုိက္မယ္ ဆုိလုိ႕ ဦးဘခက္အျမန္တားလုိက္တယ္ ရီရီခင္ လုိက္ခဲ႕လုိ႕မွမျဖစ္တာ ရီရီခင္က ရပ္ေရးရြာေရးနဲ႕ပတ္သက္လုိ႕ သူ႕အလုပ္ကိစၥေတြကုိေတာ့ဘယ္ေတာ့မွဝင္မစြက္ဖက္  ဒီတခ်က္ကုိေတာ့ ဦးဘခက္ သူ႕မိန္းမရီရီခင္ကုိသေဘာက်သည္။အခုလဲဘာမွမတားဆီး သတိထားသြားဖုိ႕ ဆုိင္ကယ္ေကာင္းေကာင္းေမာင္းဖုိ႕ နဲ႕ မုိးအရမ္းခ်ဳပ္ခန္႕ထင္ရင္ အဲ႕မွာပဲ အိပ္ဖုိ႕ရာေလာက္ပဲမွာေနတယ္ ဦးဘခက္ တုိ႕လုိေက်းရြာအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႈဳးေတြကုိ အုပ္စုကအစည္းအေဝေခၚရင္ ေညာင္ပင္စုရြာကုိပဲေခၚေနျကမုိ႕ အခုလဲ ရီရီခင္ယုံေအာင္ အခုလဲအဲ႕လုိပဲေျပာခဲ႕ျပီး ဆုိင္ကယ္ေလးထုတ္ ရြာျပင္ဖက္ကုိဟန္ျပေမာင္းထြက္ခဲျပီး ဟုိေရာက္ေတာ့ ေခ်ာင္းစပ္ကခ်ဳံေတာထဲ ဆုိင္ကယ္ကုိဖြက္ထားခဲ႕ျပီး  ရြာျမီးကေလွရွိရာဖက္ကုိ ကုပ္ေခ်ာင္းေခ်ာင္းနဲ႕ထြက္သြားလုိက္တယ္ ေလွကႏွစ္စီးရွိတယ္ ဟုိဖက္ရြာနဲ႕ဒီဖက္ရြာကူးဖုိ႕ အသုံးျပဳဖုိ႕အတြက္ ဘယ္သူမဆုိသြားစရာရွိရင္ျကုိးျဖဳတ္ျပီး ေလွာ္သြားရုံပဲ စက္ေလွကေတာ့ ဘုန္းျကီးသြားဖုိ႕ရန္နဲ႕ သူ ႕တာဝန္အလုပ္ကိစၥရွိမွပဲသုံးျကတယ္ ေလွျကုိးေလးကုိအသာျဖဳတ္ အတက္ႏုိင္ဆုံးေရသံမထြက္ေအာင္ ျကိတ္ေလွာ္ျပီး ဦးဘခက္ ျကုိက္ကုန္းရြာကုိကူးသြားသည္ ။
တဖက္ကမ္းေရာက္ေတာ့ ဝါဝါျမင့္တုိ႕ အိမ္နဲ႕မလွမ္းမကမ္းေလာက္ကုိမွန္းျပီး ေလွကုိကမ္းစပ္ဘက္ကုိျဖာက်ေနတဲ႕ ကုိင္းပင္ေတြႀကားထဲထုိးထည့္ကာ ကမ္းပါးတေလ်ွာက္သတိထားျပီး ဝါဝါျမင့္တုိ႕အိမ္ဖက္ထြက္သြားေတာ့တယ္  အခ်ိန္က 7နာရီခဲြေလာက္ပဲ ရွိေသးေပမဲ႕ ေက်းရြာေတြရဲ႕ထုံးစံအတုိင္း ဒီအခ်ိန္ဆုိ ကုိယ့္အိမ္သူ႕အိမ္ ေခါက္တီဗြီေသးေသးေလးေတြန႕ဲႏွပ္ေနျကျပီ ကာလသားေတြကလဲ အပ်ဳိေခ်ာေခ်ာအိမ္္ ေက်ာင္းဆရာမေလးေတြဆီကုိအနံ႕ခံသြားေနျကခ်ိန္မုိ႕ လူကရွင္းေနသည္ တစ္ဦးစႏွစ္ဦးေလာက္ပဲေတြ႕ရသည္။
ဦးဘခက္ ဝါဝါျမင့္တုိ႕အိမ္ကုိေရာက္ေတာ့ အေနာက္ဖက္ျခံစည္းရုိးကေနေက်ာ္ဝင္ခဲ႕ျပီး ပတ္ဝန္းက်င္ကုိအကဲသတိျကီးျကီးထားကာ ေလွကားအတုိင္းတက္သြားျပီးတံခါးေခါက္လုိက္ေတာ့ ဝါဝါျမင့္ကလာဖြင့္ေပးသည္။

ဝါဝါျမင့္ကုိျမင္ျမင္ခ်င္းဦးဘခက္ ဖက္နမ္းပစ္လုိက္တယ္

ဟယ္… ဇြတ္ျကီး

အုိကြယ္ …ဝါကလဲ သူပဲေခၚျပီးေတာ့

ေနပါအုံး …တံခါးေလးျပန္ပိတ္ပါရေစအုံး

ဝါဝါျမင့္ကတံခါးကုိ ဂ်က္ခ်ပိတ္ခဲ႕ျပီး ႏွစ္ေယာက္သားတေရာက္ခ့ါးတေရာက္ဖက္က အိပ္ခန္းထဲကုိဝင္သြားႀကေတာ့တယ္။

ဟုိသတၲဝါကဘယ္သြားတာလဲ

ဟင္ …ဘယ္သတၲဝါလဲ ကုိဘခက္ရဲ႕

ဝါဝါျမင့္ အံ႕ျသသလုိေမးလာသည္ ။သူတုိ႕အိမ္မွာကလဲ သတၲဝါဆုိလူိ႕ ေခြးေတာင္ေမႊးမထား။

ဝါ႕ဝါ႕ လင္ႀကီးကုိေမတာ

ေအာ္ ခစ္ခစ္ မရွိဘးူ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကုိသြားတယ္ ႀကာမယ္တဲ႕ အဲ႕ဒါေျကာင့္ကုိဘခကိကုိေခၚလုိက္တာ

ဟင္ …ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတင္လား… ျဖစ္ပါ့မလား ဝါ ရဲ႕

ျဖစ္ပါတယ္ ေတာ္ေတာ္နဲ႕ျပန္လာျကမွာမဟုတ္ဘူး အခုအခ်ိန္ဆုိေခ့င္းျခင္းဆုိင္ေနျကေလာက္ျပီ

အေရးျကီးကိစၥရွိလုိ႕လား

ေရွးေဟာင္းပစၥည္ေတြအခုိးခံရလုိ႕တဲ႕  လြန္ခဲ႕တဲ႕ႏွစ္ရက္ေလာက္က ဘယ္သူ႕လက္ခ်က္လဲမသိေသးဘူးႏွစ္ခါရွိျပီ အခုိးခံရတာ အဲ႕ဒါကုိသြားတုိင္ပင္ေနျကတာ

ေအာ္… ဟုတ္လား

ေရွးေဟာင္း ပစၥည္းေတြက ျကုိက္ကုန္းရြာမွာတင္မဟုတ္ သူတုိ႕က်ြန္းေတာင္ ရြာမွာလဲရွိသည္။ ပုဂံေခတ္  ပ်ဴေခတ္က ပန္းပုလက္ရာ  ေျကးနဲ႕လုပ္ထားတဲ႕ ျခေသၤ႕ ရုပ္ထုေတြ နတ္သမီးရုပ္ထုေတြ ကိႏၷရီ ကိႏၷရာရုပ္ထုေတြနဲ႕ အျခား ေရွးေခတ္ လူ႕အသုံးအေဆာင္ပစၥည္းေတြ ဂ်ပန္ေခတ္ကဂ်ပန္ေတြအနယ္နယ္အရပ္ရပ္ကသိမ္းထားတဲ႕ဟာေတြက ဂ်ပန္ေတြျမန္မာႏုိင္ကထြက္သြားျပီးတဲ႕ေနာက္ပုိင္း က်န္ခဲ႕တဲ႕ပစၥည္းေတြကုိ ဘုန္းႀကီးက ဆက္ျပီးထိမ္းသိမ္းထားတာလုိ႕ သူ႔အေဖ ဦးဘသက္ေျပာဖူး လူိ႕ သူျကီးဘခက္သိထားသည္။ သူတုိ႕ဘုိးစဥ္ ေဘာင္ဆက္ လက္ဆင့္ကမ္းလာတဲ႕ ကိႏၷရီရုပ္ထုေလးပင္ သူတုိ႕ရြာဦးေက်ာင္းက ဇရပ္မွာရွိသည္။ဇရပ္ဆုိေပမဲ႕ ေရွးေဟာင္းအစၥည္းေတြျကီးပဲစုျပီးထားတဲ႕ေနရာတခုျဖစ္လုိ႕ ညေစာင့္ပင္ထားထားသည္။

ကဲပါ  …အဲ႕ဒါေတြခဏေမ့ထားလုိက္ ေလာေလာဆည္အခ်ိန္ရွိခုိက္လုံ႕လစုိက္လုိက္ရေအာင္

သူျကီးဘခက္ သူ႕ပုဆုိးကုိေျဖခ်ကာ ဝါဝါျမင့္ကုိ အိပ္ရာေပၚလွဲသိပ္လုိက္သည္။

ကုိဘခက္ …ဝါ့ ကုိဘယ္အခ်ိန္ထဲက လူပ္ခ်င္ေနတာလဲ

လီးတန္လန္ူနဲ႕ ဦးဘခက္ကုိ ဝါဝါျမင့္ကေမးလုိက္တယ္။

ဝါရယ္… ဝါ့ကုိ ကုိကုိခက္ကအရင္ျကုိက္ခဲ႕တာပါ ဝါ့ကုိအဲ႕ထဲကလုပ္ခ်င္ေနတာေပါ့ ဝါကသာကုိကုိခက္ အခ်စ္ကုိ လစ္လ်ွဴရႈ႕ခဲ႕တာေလ

သြားပါ… သူကျဖင့္အဲ႕တုန္းက သူကုိယ္တုိင္လဲလာမေျပာပဲနဲ႕ ကုိျမဒင္ကတဆင့္ေျပာခုိင္းခဲတာကုိမ်ား …ကုိဘခက္သာ ကုိယ္တုိင္လာေျပာရင္ ကုိဘခက္ကုိ ဝါဝါ မျငင္းပါဘူး အခုေတာ့ ကုိျမဒင္ရဲ႕စကားေတြထဲေျမာသြားျပီး ခုိးရာလုိက္သြားမိတာ… အုိ အဲ႕ဒါေတြမေျပာသင့္ေတာ့ပါဘူးေလ

အဲ႕ဒါကပဲ ကုိကုိခက္အမွားျကီးတခုျဖစ္သြားတာပဲ ဝါရယ္ ဟုိေခြးေကာင္ကုိယုံခဲ႕မိလုိ႕ေပါ့ …အခုသူ႕မိန္းမကုိေခြးလိုးလုိးမယ္ ကုန္းလုိက္ …အခ်စ္… ျဖန္းး

အာ႕  …ခစ္ခစ္ …ဟုတ္ကဲ႕ရွင့္

ဦးဘခက္က ဝါဝါျမင့္တင္ပါးကုိတခ်က္ရုိက္လုိက္ျပီး ဖင္ကုန္းခုိင္းကာ သူေျပာခဲ႕သလုိပဲ ဖင္ႏွစ္ျခမ္းျကားက ျပဴထြက္ေနတဲ႕ေစာက္ဖုတ္ထဲလီးသြင္းကာ တဘုန္းဘုန္းနဲ႕ေခြးလုိးလုိးေတာ့သည္။ ဝါဝါျမင့္ကုိယ္ေပၚမွာလဲ အဝတ္အစားေတြမရွိေတာ့  ေဆာင့္ေနလူိ႕ရမ္းခါေနတဲ႕ ႏုိ႕ျကီးေတြကုိ လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႕ ညစ္ခြဲ ညစ္ျဖဲကာ ကုန္းျပီးလဲလူိးသည္။
လရည္ေတြကုိလဲ ဝါဝါျမင့္ေစာက္ေခါင္းထဲပဲ ပန္းထည့္ပစ္ခဲ႕လုိက္တယ္  သူ႕ကုိဝါဝါျမင့္က ရွင္က ကုိျမဒင္ထက္ ပုိျကမ္းတယ္လုိ႕ေျပာေတာ့ ဘခက္ေက်နပ္ေနသည္။ သူကသာတခါပဲပီးေပမဲ႕ ဝါဝါျမင့္ကေတာ့ ႏွစ္ခ်ီေတာင္ပီးတယ္တဲ႕ ။
ျဖစ္ႏုိင္ရင္ညအိပ္သြားခ်င္ေပမဲ႕ ျမဒင္ကလဲ ဒီရြာထဲမွာပဲမုိ႕လုိ႕ ဒီတခ်ီထဲနဲ႕ပဲ ဝါဝါျမင့္ကုိ ႏႈတ္ဆက္ကာ ဦးဘခက္ သူ႕ေလွဆီအလာတုန္းကလုိပဲ ႕ျပန္ထြက္သြားေတာ့သည္။
သူတုိ႕ရြာဖက္ကမ္းေရာက္ေတာ့လဲ ပုံမပ်က္ေလွကုိယူသြားတုန္းကလုိပဲထားခဲ႕ျပီး ဆုိင္ကယ္ထုတ္ကာ ရြာထဲေမာင္းသြားခဲ႕လုိက္တာ သူတုိ႕အိမ္နားေရာက္ခါနီးမွ အိမ္ထဲကုိလူတေရာက္ ခုိးေျကာင္ခုိးဝွက္နဲ႕ျခံေက်ာ္ဝင္ေနတာကုိ လေရာင္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေအာက္မွာ ေတြ႕လုိက္ရေတာ့ ဦးဘခက္ ဆုိင္ကယ္ကုိ စက္ပိတ္ရပ္ထားခဲ႕လူိက္ပီး အိမ္နားကုိခ်ဥ္းကပ္သြားသည္။ သူခုိးလဲမျဖစ္ႏုိင္ သူတုိ႕ရြာမွာ ဒီေလာက္အတင့္ရဲျပီးလုပ္ရဲတဲ႕သူမ်ဳိးလဲမရွိ ျပီးေတာ့ ဒီလူရဲ႕ပုံပန္းသ႑န္ကုိျမင္ဖူးသလုိလဲ ရွိေနတာနဲ႕ ဦးဘခက္ အသံမေပးပဲ မရိပ္မိေအာင္ကပ္လုိက္သြားသည္။ ထုိလူကေလွကာအတုိင္းတက္သြားျပီး အိမ္တံခါးကုိေခါက္လုိက္ေတာ့ သူမိန္းမရီရီခင္ကဖြင့္ေပးလုိက္တာကုိလဲ ျခံအျပင္ကေန သူျကီးဘခက္ေတြႈလုိက္ရသည္။တံခါးကုိ ရီရီခင္ကျပန္ပိတ္သြားမွ ဦးဘခက္  ျခံထဲေက်ာ္ဝင္ခဲ႕လုိက္ျပီး ေနာက္ေဖးေရသြန္ေခ်ာင္နားသြားကာ အိမ္ေအာက္က ကုတင္တလုံးကုိယူျပီး မရမကအိမ္ေပၚကုိရေအာင္တက္သြားသည္။
သူတုိ႕အိမ္က အိမ္ေရွ့တံခါးပိတ္ေပမဲ႕ ေနာက္ေဖးဝင္ေပါက္တံခါးက
ေတာ့ မပိတ္တာကမ်ားမ်ား အခုလဲေစ့ရုံတင္ေစ့ထားတဲ႕ တံခါးကုိအသာတြန္းဖြင့္ျပီး သူတုိ႕အိပ္ခန္းဆီေျခဖ်ားေထာက္ကာ ကပ္သြားလုိက္သည္။ သူတုိ႕အခန္းထဲကုိ ထရံေပါက္ကေခ်ာင္းျကည့္လုိက္ေတာ့ သူထင္တဲ႕အတုိင္းပဲ ျမဒင္ေရာက္ေနတာကုိ ဦးဘခက္ ေတြ႕လုိက္ရသည္။တိတိက်က်ေျပာရရင္ ျမဒင္ ကပက္လက္လွန္ေနျပီး သူ႕မိန္းမ ရီရီခင္က အေပၚကတက္ေဆာင့္ေနတာကုိ သူျကီးဘခက္ရွင္းရွင္းလင္းလင္းျကီးျမင္ေနရျပီ။

ဟူးး …ရီ ေမာျပီး  …အကုိ႕အလွည့္

ရတယ္ …ရီပက္လက္လွန္ေပါင္ကားထားလုိက္ အကုိ အေပၚကေဆာင့္ေပးမယ္… ျပီးရင္ေတာ့ လီးစုပ္ေပးေနာ္

ဘယ္တုန္းကမစုပ္ေပးပဲေနဖူးလုိ႕လဲ …ဟြန္႕

သူ႕မိန္းမရဲ႕ညဳတုတုမ်က္နာေပးနဲ႕ေလသံကုိျကားျပီး ဘခက္ တင္းသြားသည္။ေနပေစအုံ ေနာက္မွ အဲ႕ေစာက္ပတ္ျပဲေအာင္လုိးပစ္မယ္လုိ႕ စိတ္ထဲမွာျကုံးဝါေနသည္။

အထဲက လူႏွစ္ေရာက္ကေတာ့ အသံထြက္လာျပီ ဘာေတြေျပာျပီး ဘာေတြဆက္လုပ္ျကမလဲသိခ်င္တာနဲ႕ ဦးဘခက္ဆက္ျကည့္ေနလုိက္တယ္။

သူ႕မိန္းမ ရီရီခင္က အေပၚကေနေဆာင့္ေနရာကဆင္းျပီး ျမဒင္နဲ႕စိမ္ေျပနေျပ နခမ္းခ်င္းစုပ္ေနျပီးမွ ပက္လက္လွန္ေပးလုိက္တယ္ ျမဒင္ကလဲ ရီရီခင့္ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းပခုံးေပၚထမ္းျပီး တဖန္းဖန္းလုိးေတာ့သည္။ ရီရီခင္ကလဲ ျကိတ္ညည္းကာ ဖင္ေကာ့ခံသည္။

အထဲကပြဲကေကာင္းေနတာနဲ႕ သူျကီးဘခက္လဲဆက္ျကည့္ေနသည္။
သူ႕လက္ေတြကလဲ တမင္တကာမခုိင္းေစရပါပဲ ေပါင္ျကားကလီးကုိ ဆုပ္ကုိင္ထားမိေနျပီ။လီးျကီးကလဲ ခုဏကမွလုိးထားတယ္ အခုအံ႕ျသစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ပဲ စမန္တက္ေနျပန္သည္။ ဝါဝါျမင့္ေျပာေတာ့ ျမဒင္က ဘုန္းျကီးေက်ာင္းသြားတာတဲ႕အခုဘယ္လုိလုပ္ သူ႕မိန္းမဆီေရာက္ေနလဲ စဥ္းစားမိေတာ့ ျဖစ္ႏုိင္တာက  ဘုန္းျကီးေက်ာင္းကအျပန္  ဒီဖက္ကမ္းကုိကူးခဲ႕ျပီး  ရီရီခင့္ကုိလာေခ်ာင္း သူကလဲမရွိတာနဲ႕ျကုံေတာ့ ဝင္တြယ္လုိက္ပုံရသည္ ေစာက္ပတ္ယားေနတဲ႕သူ႕မိန္းမရီရီခင္ကလဲအျကုိက္နဲ႕ေတာ့ ေတြ႕သြားျကျပီ လုိ႕ဦးဘခက္ေတြးေနမိသည္။

ျမဒင္မ်က္နာျကီးရႈံ႕မဲ႕လာ၍ ပီးခါနီးျပီးဟုယူဆကာ လာ ရာလမ္းအတုိင္ျပန္ဆင္းသြားျပီး ဆုိင္ကယ္ကုိေမွာင္ရိပ္က်တဲ႕ေနရာကုိတြန္းသြားျပီးေစာင့္ေနလုိက္တယ္  ၅မိနစ္ေလာက္ေနေတာ့ ျမဒင္ ပုဆုိးေခါင္းျမီးျခဳံကာ အိမ္အေနာက္ဖက္ကေနေက်ာ္ထြက္သြားတာျမင္မွ ဆုိင္ကယ္သံေပးျပီး ဝင္သြားလုိက္တယ္  ဆုိင္ကယ္သံျကားေတာ့ ရီရီခင္ကတံခ့ါးလာဖြင့္ေပးသည္။

အကုိ ေနာက္က်တယ္ေနာ္…

အင္း …

ဦးဘခက္ဒါပဲေျဖျပီး အခန္းထဲဝင္သြားသည္။ ရီရီခင္ကလဲအေနာက္မွကပ္လုိက္သြားသည္။
သူ႕ေဘးနားရီရီခင္ေရာက္လာမွ ဦးဘခက္ျကမ္းေတာ့သည္  ရီရီခင့္ကုိ႕ အိပ္ယာေပၚတြန္းလဲလုိက္ျပီး ထဘီကုိဆြဲခ်ြတ္ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကုိေဘးကုိျဖဲကာ ေစာက္ပတ္ေပၚတံေတြးေထြးခ်လုိက္ျပီး စသြင္းကထဲက အားကုန္ျကဳံးလုိးေတာ့သည္။

ရီရီခင္မွာလဲ သူ႕ေယာက်္ားရဲ႕အျပဳအမူေျကာင္ ပါးစပ္ေလးဟသြား၍အံ႕အားသင့္ေနေသာ္လဲ ဆက္တုိက္ေဆာင့္လုိးေနတဲ႕ေယာက်္ားျဖစ္သူေျကာင့္ ျကာျကာမအံျသႏုိင္ ရမၼက္ေသြးေတြတဖန္ျပန္ျကြလာျပီး သူ႕ဖင္ျကီးကုိပင္ ဦးဘခက္ ေပါင္ခြျကားအနားထိေရာက္ေအာင္ပင့္တင္ေပးေနျပီ ျမဒင္ကုိအလုိးခံထားလုိ႕မွမျကာေသး ေယာက်္ားျဖစ္သူက မေျပာညာမေျပာဝင္လုိးေတာ့ ရိပ္မိသြားမလားစုိးရိမ္စိတ္ေလးေတာ့ ဝင္မိသည္။

ဦးဘခက္မွာလဲ တစ္ညထဲမိန္းမႏွစ္ေယာက္ကုိလုိးျပီး ေမာေမာနဲ႕အိပ္ေပ်ာ္သြားတာ… သူျကီး …သူျကီး နဲ႕သူ႕ကုိေခၚေနတဲ႕အသံႀကားေတာ့မွ မ်က္လုံးဖြင့္ျကည့္မိတယ္ မုိးေတာင္လင္းေနျပီပဲ။ သူ႕ေဘးက ရီရီခင္ကေတာ့ အိပ္ေကာင္းတုန္း အင္းေလ သူလဲ ျမဒင္ ေရာ သူေရာလုိးထားေတာ့ဟုိက္သြားမွာပဲ မႏုိးေသးပါဘူး ဆုိျပီး ဦးဘခက္ သူတေရာက္ထဲပဲထသြားသည္။

အိပ္မႈန္စုန္မႊားနဲ႕ ထလာျပီး အိမ္ေရွ့ထြက္ျကည့္ေတာ့ ဆြမ္းခ်ဳိင့္ေတြကိုိင္ျပီးအိမ္ေရွ့ရပ္ေနတဲ႕ ဖုိးေကာက္ကုိေတြ႕ရလုိ႕

ဘာလဲ ဖုိးေကာက္ …ေစာေစာစီးစီး

အခုိးခံရလုိ႕သူျကီး

ဘယ္ဟာအခုိးခံရတာလဲ …ရွင္းရွင္းေျပာကြာ

ဘုန္းျကီးေက်ာင္းက ရုပ္တုေတြ … ေရွးေဟာင္းရုပ္တုေတြပါ …သူျကီး

ဘာကြ!!…

အပုိင္း (၇)ညတုန္းက ဝါဝါျမင့္ ေျပာလုိ႕ျကုိက္ကုန္းရြာမွာ ေရွးေဟာင္းရုပ္တုေတြအခုိးခံရတယ္ ႀကားတုန္းက ဖာသိဖာသာေနခဲ႕တဲ႕ ဦးဘခက္ အခုသူ႕ရြာအထိပါကူးစက္လာေ့တာ့ မသိသလုိေနလုိ႕မရေတာ့ ။သူခုိးကသူတုိ႕ ရြာဖက္ထိကူးလာပုံရတယ္လုိ႕လဲေတြးမိေနသည္။အဲ႕ဒါသူႀကီးကုိ ဘုန္းဘုန္းနဲ႕ ဦးခ်မ္းသာက လာေျပာခုိင္းလုိ႕က်ေနာ္လာေျပာတာ
ဦးခ်မ္းသာဆုိတာ ကပၸိယဆုိလဲဟုတ္ ရုတ္တုေတြကုိထိမ္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ရတဲ႕ ဘုရားလူႀကီးတစ္ဦး။

ဖုိးေကာက္ ထြက္သြားေတာ့မွ ဦးဘခက္ မ်က္နာအျမန္သစ္ျပီး ထမင္းေတာင္စားမသြား ဘုန္းျကီးေက်ာင္းကုိထြက္သြားေတာ့သည္။
ေက်ာင္းေရာက္ေတာ့ ဦးခ်မ္းသာနဲ႕အတူ ေက်းရြာလူႀကီးတခ်ဳိ႕ေရာက္ေနႀကျပီ

လာ …ဒကာႀကီး ဘခက္

ဦးဘခက္ ဘုန္းႀကီးကုိဦးခ်လုိက္ျပီးမွ လူႀကီးေတြဘက္လွည့္ကာ

ဘယ္လုိျဖစ္တာတုန္းဗ်

ညကပဲဗ်ဳိ႕ …ပါသြားတာကေတာ့ ေလး ငါးရုပ္ေလာက္ပဲ

ခ်စ္ဖြယ္ကေရာမသိဘူးလား

ခ်စ္ဖြယ္ဆုိတာ ျကုိက္ကုန္းရြာကုိသြားတုန္းက ဦးဘခက္တုိ႕ကုိ စက္ေလွနဲ႕လုိက္ပုိ႕တဲ႕ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသားတေရာက္ သူကရုပ္ထုေတြထားတဲ႕ ဇရပ္ေပၚမွာညေစာင့္အေနနဲ႕ အိပ္တယ္။

မသိလုိက္ဖူးတဲ႕ …ေအးေလ …သူ႕လဲအျပစ္မဆုိသာပါဘူး အရင္ကဒီလုိေတြမွမရွိပဲ …ေမာင္ဘခက္ရဲ႕

အသက္၇၀ေက်ာ္အရြယ္ ေရွ့မီေနာက္မီ အဖုိးေလးေသာင္းျကုိင္ကဝင္ေျပာသည္။

က်ဳပ္တုိ႕ေစာင့္ႀကည့္ႀကတာေပါ့ … အေစာင့္ကုိလဲတုိးခ်ထားတာေပါ့

ဒီလုိပဲလူပ္ရမွာေပါ့ … ဦးခ်မ္းသာ

တဆက္ထဲ ဦးဘခက္ကပဲ သူႀကဳိက္ကုန္းရြာမွာႀကားခဲ႕တဲ႕ ေရွးေဟာင္းပစၥည္းေတြေပ်ာက္တဲ႕အေျကာင္းကုိ သူဝါဝါျမင့္ဆီ သြားေတြ႕တဲ႕အေျကာင္း မပါပဲ ေျပာျပလုိက္ေတာ့ အခုသူတုိ႕ရြာမွာ ျဖစ္သြားတဲ႕ျဖစ္ရပ္နဲ႕ ဆက္စပ္မႈ႕ရွိေလာက္တယ္လုိ႕ းလုံးကမွတ္ခ်က္ေပးျပီး အရင္ေပ်ာက္သြားတဲ႕ျကုိက္ကုန္းရြာကသတင္းကုိနားစြင့္ျပီး ေစာင့္ျကည့္ျကမယ္လုိ႕ ဆုံးျဖတ္ကာ သူ႕အိမ္ကုိယ့္အိမ္ျပန္သြားျကေတာ့တယ္ ။ဦးဘခက္ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ျမဳိ႕ကုိစတိတ္ရႈိးပြဲသြားျကည့္တဲ႕ သူ႕သမီး အိဝါပင္ျပန္ေရာက္ေနျပီ။ေနာက္တရက္ေရာက္ေတာ့ ရြာသားေတြကုိ သူ႕အိမ္မွာအစည္းအေဝးေခၚျပီး ညေရးညတာသတိရွိႀကဖုိ႕ရန္နဲ႕ ဇရပ္မွာအလွည့္ျကသြားအိပ္ဖုိ႕ရာ အမိန္႕ထုတ္၍ မသၤကာစရာလူေတြ႕ပါကလဲ လူႀကီးေတြကုိအေႀကာင္းျကားဖုိ႕ရန္မွာျပီး အစည္းအေဝးသိမ္းကာျပန္လႊတ္လုိက္ေတာ့သည္။

ရဲေလး ႏွင္းရည္ဆီကုိေရာက္သြားေတာ့ သူ႕ကုိအသိမေပးပဲ ျမဳိ႕တက္သြားတာကုိ ေျဖရွင္းခ်က္ေပးေနရျပီ ရြာေလးကက်ဥ္းက်ဥ္းေလးမုိ႕ ဘယ္သူဘယ္သြားတယ္ဆုိတာ တကူးတကစုံစမ္းစရာမလုိပဲ သတင္းကရျပီးသား

အိဝါ နဲ႕ဆုိင္ကယ္တစ္စီးထဲသြားႀကတာဆုိ

သြားတုန္းက ေအာင္ေမာင္းနဲ႕သြားတာပါ ႏွင္းရယ္ ျပီးမွ ဒီေကာင္ကသူ႕ေစာ္ခင္မႈန္႕ကုိေခၚတင္ေတာ့ အိဝါက ကုိယ့္ေနာက္ကလုိက္ရေတာ႔တာေပါ့ ဖုိးေထာင္ကလဲသူ႕ညီမနဲ႕ေလ ႏွင္း ကုိအသိမေပးမိတာက ဟုိေကာင္ေတြက ေနာက္က်ေနျပီ ျပန္လာမွရွင္းျပလုိက္ဆုိတာနဲ႕ဝင္မေျပာမိတာပါ

ဒါေနာက္ဆုံးျဖစ္ပါေစေနာ္ ေနာက္တခါမိိန္းကေလးေတြနဲ႕အတူတူသြားလုိ႕ကေတာ့ အျပတ္ပဲ

စိတ္ခ်မသြားေတာ့ဘူး …အခုလဲဖုိးေထာင္တုိ႕ဇြတ္ေခၚလုိ႕ ပါသြားတာပါ ႏွင္းရည္ရယ္

ေအာ္ …အဲ႕ဒီဖုိးေထာင္ကလီးစုပ္ဆုိရင္ေရာစုပ္မွာလား ေယာက္ဖေတြစကားက်နားေထာင္တယ္

လီးက ႏွင္း ကုိစုပ္ခုိင္မွာ

ရဲေလးက သူ႕ပုဆုိးကုိေပါင္လယ္ေလာက္ထိေျဖခ်ကာ လီးထုတ္ျပေတာ့ ႏွင္းရည္က

စုပ္ဖူး… လာမလုပ္နဲ႕ …သိပ္ေက်နပ္တာမဟုတ္ဘူးေနာ္ အငတ္ထားအုံးမွာ …မေျကြးဘူး

ႏွင္း မစုပ္ေပးရင္ ကုိယ္စုိ႕မယ္

အုိ… ဘယ္လုိျဖစ္ေနတာလဲ

တီရွပ္ပြပြေလးကုိ အေပၚပင့္တင္လုိက္ျပီး ဘရာစီယာကုိခ်ိတ္မျဖဳတ္ပဲ႕ ဆြဲလွန္ကာ ႏွင္းရည္ရဲ႕ ႏုိ႕အုံဝင္းဝင္းေလးေတြကုိ တျပြတ္ျပြတ္နဲ႕ရဲေလးဆြဲစုပ္ေတာ့သည္။ ရင္ညႊန္႕နားက မွဲ႕နက္ေလးနားအထိလ်ွာျဖင့္ရက္သည္။ျဖဴဝင္းတဲ႕အသားအရည္ ဒီမွဲ႕နက္ေလးနဲ႕ ႏွင္းရည္ရဲ႕ႏုိ႕အုံႀကီးေတြက လုိက္ဖက္လွတယ္လုိ႕လဲ ရဲေလး ထင္ေနသည္။
တကယ္တမ္းႏုိ႕စုိ႕ခံရ အညစ္ခံရျပန္ေတာ့လဲ ႏွင္းရည္က ရင္ဘတ္ေလးကုိေကာ့ထားေပးရွာသည္။
ရဲေလးစိတ္ထဲ ႏွင္းရည္ရဲ႕ႏုိ႕ေတြနဲ႕ အိဝါရဲ႕ႏုိ႕ဘယ္သူ႕ဟာပုိျကီးမလဲ မွန္းျကည့္ေနျပီး အိဝါကုိေတာ့ ကုိယ္တုံးလုံးနဲ႕မျမင္ဘူးလုိ႕ ေသခ်ာမသိေပမဲ႕ ႏွွင္းရည္ထက္ေတာ့မေလ်ာ့ႏုိင္လုိ႕ေတြးမိျပန္သည္။

ျမဳိ႕ကေနပြဲႀကည့္ျပီး ျပန္ခဲ႕ႀကေတာ့လဲ တလမ္းလုံး ႏွင္းရည္နဲ႕သူစကားမေျပာျဖစ္ ေက်ာ္စြာတုိ႕အိမ္မွာေရေသာက္ဆင္းခ်ိန္ဆုံတုန္းက မဲ႕ျပဳံးေလးနဲ႕ခနဲ႕သလုိႀကည့္သြားတဲ႕ ႏွင္းရည္ရဲ႕အျကည့္ေတြကုိလဲ ဘာသေဘာလဲဆုိတာ ရဲေလး သိသလုိရွိလာတယ္ ႏွင္းရည္က သူ႕ကုိလႊတ္တဲ႕ငါးႀကီးတယ္လုိ႕ထင္ေစခ်င္ေနတာ တကယ္လဲ ငါးကႀကီးပါတယ္ ဒါေပမဲ႕ သူ႕မွာႏွင္းရည္ရွိေနေတာ့ ရဲေလး ေရွ့ဆက္မတုိးခဲ႕။

လႊတ္… လႊတ္ အျပင္မွာလူသံႀကားတယ္

ဟင္ …ဟုတ္လား

အေတြးနဲ႕ကုန္းျပီးစုိ႕ေနတဲ႕ ရဲေလး လူသံႀကာတယ္ဆုိလုိ႕ ႏွင္းရည္ကုိအက်ၤ ီေလးျပန္ဆြဲဖုံးေပးခဲ႕ျပီး ေဆးလိပ္ဗူးတဗူးေကာက္ယူကာ ေစ်းဝယ္လာသလုိလုိ ဘာလုိလုိနဲ႕ ျပန္ထြက္သြားသည္။အိမ္အဝင္ဝမွာ ႏြယ္နီက သူ႕ကုိေပေစာင္းေပေစာင္းနဲ႕ျကည့္ျပီး အထဲဝင္သြားတယ္ သူနဲ႕ႏွွင္းရည္ခ်စ္သူေတြျဖစ္ေနႀကတာကုိ ေအာင္ေမာင္း ဖုိးေထာင္နဲ႕ ခင္မႈန္တုိ႕ေလာက္ပဲသိႀကတာမဟုတ္လား။

ရဲေလး နဲ႕ ႏွင္းရည္ ေနာက္ရက္ေတြမွာလဲ လူလစ္ရင္လစ္သလုိ လုိးျဖစ္ႀကတယ္။
ႏွွင္းရည္ရဲ႕တုိးတက္လာတဲ႕အထဲမွာ လီးစုပ္တာလဲတစ္ခုအပါအဝင္ေပါ့ လ်ွာေလး နဲ႕လီးထိပ္ဖူးကုိပတ္ပတ္ျပီးရက္ေပး ကလိေပးတဲ႕အခါမ်ဳိးဆုိ ေကာင္းလြန္းလုိ႕ ရဲေလး ဖင္ေကာ့ကာအစုပ္ခံသည္။ လိင္ကိစၥတခုထဲအတြက္တင္မဟုတ္ ႏွင္းရည္ကုိ ရဲေလးလက္ထပ္ဖုိ႕အထိရည္ရႊယ္ထားသည္။
ဒီျကားထဲ အိဝါနဲ႕လဲ ရဲေလး မေတြ႕ျဖစ္ဘူး။ ညဆုိရင္လဲ ဇရပ္မွာအလွည့္က်သြားအိပ္ရေသးတယ္ ေရွးေဟာင္းပစၥည္းေတြေပ်ာက္တယ္ဆုိလုိ႕ ဒါေပမဲ႕ရဲေလး သြားအိပ္တဲ႕ညမွာေတာ့ဘာမွမထူးျခား။

ဦးဘခက္ သူ႔ေရွ့မွာ ထဘီရင္လ်ွားျပီး ေရခ်ဳိးျပီးကာစသနပ္ခါးလိမ္းေနတဲ႕ မိန္းမျဖစ္သူ ရီရီခင္ ရဲ႕ဖင္ႀကီးကုိႀကည့္ျပီး လီးေတာင္ေနသည္။

ရီရီ

ရွင္

ဦးဘခက္ကေခၚေတာ့ ရီရီခင္ ေခါင္းျဖီးေနရာက သူ႕ဖက္ကုိလွည့္လာတယ္

အကုိ႕လီး နဲ႕ ျမဒင္လီး ဘယ္သူ႕လီးကပုိႀကီးလဲ

ရီရီခင္ ေျကာင္သြားတယ္ …သူနဲ႕ ျမဒင္ျဖစ္ေနတာကုိ သူ႕ေယာက်္ားသိသြားျပီလားဆုိျပီးေပါ့

အာ … အကုိကလဲဘာေတြေမးေနတာလဲ

သူ႕မိန္းမရဲ႕မခုိ႕တရုိ႕နဲ႕ျဖစ္ေနတဲ႕ပုံကုိျကည့္ျပီး နင္နဲ႕ျမဒင္လုိးႀကတာငါသိတယ္လုိ႕ေျပာလုိက္ရင္ ေကာင္းမလားအထိ  ဦးဘခက္ စဥ္းစားေနသည္။

အကုိေမးတာသာေျဖပါ အခုခ်ိန္ျမဒင္က ရီ႕… ကုိအတင္းတက္လုိးမလုိ႕ႀကံ႕ေနရင္… ရီ …ဘယ္လုိလုပ္မလဲ

ရီရီခင္ …ေတာ္ေတာ္နဲ႕ျပန္မေျဖႏုိင္

ဟင့္အင္း …မသိဘူး… ေတာ္ျပီကြာ …အကုိ…မရစ္နဲ႕ေတာ့

ရီရီခင္က အခန္းထဲကထြက္ဖုိ႕ျပင္သည္။ဦးဘခက္ကအထြက္မခံ ရီရီခင့္ခါးကုိဆြဲဖက္လုိက္ျပီး ဖင္ႀကီးေတြကုိဆုပ္နယ္ေနသည္။

အကုိ …ဖယ္ကြာ… ညက်မွေနာ္… ရီ …ထမင္းခ်က္ရအုံးမယ္

သမီးကုိခ်က္ခုိင္းလုိက္

ျပြတ္…

ရီရီခင့္ နခမ္းေလးကုိ ဦးဘခက္ စုပ္နမ္းလုိက္သည္။

ဟယ္  …ဟုတ္လုိ႕လား… အျမင္မွားတာမဟုတ္ဘူးလား

အဲ႕ဒီအခ်ိန္ အိမ္ေအာက္က သူ႕သမီး အိဝါရဲ႕ အသံႀကားလုိ႕ ဦးဘခက္နားစြင့္လုိက္တယ္ တေရာက္ေရာက္နဲ႕စကားေျပာေနတဲ႕ပုံပဲ

ငါလုိးတယ္… ဘယ္ကလူေတြေရာက္ေနျပန္ျပီလဲ

သူျကီးဘခက္ ပုဆုိးကုိျပင္ဝတ္လုိက္ျပီး ေအာက္ဆင္းမလုိ႕လုပ္ေနတုန္း သူ႕ထက္အရင္ ရီရီခင္ကေျပးဆင္းသြားသည္။ဆင္းခါနီး လက္သီးေလးဆုပ္ကာ အထက္ေအာက္လႈပ္ခါျပသြားေသးသည္။တင္းေနရင္ ဂြင္းထုလုိက္ဆုိတဲ႕သေဘာ အေနရခက္ခက္နဲ႕ပဲ သူျကီးဘခက္ ေအာက္ကုိဆင္းသြားေတာ့ သူ႕သမီးအိဝါကုိ ရြာအထက္ပုိင္းက အပ်ဳိႀကီး စန္းစန္ျကည္နဲ႕စကားလက္ဆုံက်ေနတာကုိေတြ႕ရျပီး  အိဝါကလဲသူ႔အေဖဆင္းလာတာကုိျမင္ေတာ့

ေဖေဖ လာပါအုံး… ဒီမွာ မမစန္းေျပာေနတာေတြကစိတ္ဝင္စားဖုိ႕ေကာင္းတယ္

မိစန္း …နင္ငါ့သမီးကုိဘာမဟုတ္တာေတြလာေျပာေနတာလဲ

သူျကီးရယ္ …က်မအမွန္ေတြေျပာေနတာပါ

ဆုိပါအုံး

ဦးဘခက္ ေရေႏႊျကမ္းတခြက္ငွဲ႕ကာ စန္းစန္းႀကည္ကုိေမးလုိက္တယ္ စိတ္ထဲကေတာ့ သိပ္မႀကည္

ဟုိ …ဟုိေလ ညက က်မ နဲ႕ … အုိ မရွက္ေတာ့ပါဘူး မေျပာပဲလဲမေနႏုိင္ဘူး …သူျကီးဘယ္သူ႕မွေတာ့သြားမေျပာနဲ႕ေနာ္

ေျပာမွာသာေျပာစမ္းဟာ  …ငါစိတ္မရွည္ဘူးေနာ္

ဟုတ္ဟုတ္… ဒီလုိပါသူျကီး

စန္းစန္းႀကည္ ကသူျကုံခဲ႕ရတဲ႕ဟာေတြကုိ ဗြီဒီယုိထဲကလုိ ေနာက္ေျကာင္းျပန္ေျပာျပသကဲ႕သုိ႕ ေျပာျပေတာ့သည္။

မေန႕ညကေပါ့… သူျကီးရယ္

စန္း … ကုိကုိခ်စ္ကုိ ခ်စ္လား

ခ်စ္လုိ႕လဲဒီအခ်ိန္ျကီးလာေတြ႕ေပါ့လုိ႕

စန္းစန္းႀကည္က ခ်စ္ျကမ္းေမာင္ရဲ႕ ရင္ခြင္ထဲမွီကာေျပာေနသည္။ စနး္စန္းျကည္ရဲ႕ ေဘးမွာေတာ့ ခ်စ္ျကမ္းေမာင္ရဲ႕ ဂစ္တာျကီးက ေထာင္လ်ွက္သားရွိေနသည္။အခ်စ္ကတစ္ဖက္ ဂစ္တာတစ္လက္ဆုိတဲ႕မ်ဳိးႀကီး ရဲ႕သီးခ်င္းကုိ ခ်စ္ႀကမ္းေမာင္ကအသက္သြင္းေနသည္။ ေခ်ာင္းစပ္ကမ္းပါးမွာ ေရျပင္ကုိျကည့္ကာ ႏွစ္ဦးသာျကည္ႏူးေနျကသည္က ညည့္သန္းေခါင္ယံအခ်ိန္ ၁၂နာရီ ဝန္းက်င္ခန္႕ ခ်စ္ျကမ္းေမာင္ ခ်ိန္းသည့္ ရြာထိပ္ကေခ်ာင္းစပ္ကုိ စန္းစန္းျကည္ အေရာက္လာခဲ႕သည္။ သူတုိ႕ႏွစ္ေယာက္ခ်စ္သူေတြျဖစ္ႀကတာ မျကာေသး။ ရြာေတြကစုံတြဲေတြရဲ႕ ထုံးစံအတုိင္း ျခဳံျကုိ ျခဳံျကား အခ်ိန္မေတာ္ ခ်ိန္းျက ေတြ႕ျကတာကလဲ မထူးဆန္းေတာ့။

ကုိကုိကဂစ္တာတီး အရမ္းက်ြမ္းတာပဲေနာ္

ပါးပါးေလးပါ စန္းရယ္

စန္း ေတြ႕ဖူးတယ္… သိလား …တီဗြီထဲမွာေလ …ခ်စ္စမ္းေမာင္ဆုိတဲ႕ လူျကီးက ဂစ္တာကုိေနာက္ျပန္တီးျပသြားတာ အရမ္းမုိက္တယ္ ကုိကုိေရာအဲ႕လုိတီးတတ္လား

ကုိကုိကအဲ႕ထက္ပုိတီးတတ္တာေပါ့ စန္းရဲ႕

ဟုတ္လား …ဘယ္လုိေတြတီးတတ္တာလဲေျပာျပ

နားေထာင္ေျပာျပမယ္ … ေလွျကီးထုိးတီးနည္း… တေပါင္ေက်ာ္ တေပါင္ခြတီးနည္း … ပုဇြန္တုတ္ေကြးတီးနည္း …ေဒါ့ကီတီးနည္း …ေဆာင့္တီးနည္ …ေညွာင့္တီးနည္း …ပက္လက္လွန္တီးနည္း ခြတီးနည္း …စစ္စတီႏုိင္းပုံစံတီးနည္း  ေနာက္အမ်ားႀကီးက်န္ေသးတယ္ …စန္း ရဲ႕

ဟယ္ …ကုိကုိကစုံေနေအာင္တီးတတ္တာပဲေနာ္ …စန္း ကုိလဲတီးျပ ဘယ္ပုံအရင္တီးမလဲ

အရင္ဆုံး ေလွျကီးထုိးနည္နဲ႕စလုိက္ရေအာင္ ျပီးမွ စစ္စတီႏုိင္းနဲ႕ဆြဲမယ္… ခြိခြိ

အင္း …ေကာင္းသားပဲ ခ္ခ္

ခ်စ္ျကမ္းေမာင္က ဂစ္တာျကုိးကုိျငိလုိက္ျပီး ေလွျကီးထုိးနည္းနဲ႕ တီးမလုိ႕ ဟန္ျပင္ေနစဥ္

ကုိကုိ …ကုိကုိ…ဟုိဟာျကီးကဘာျကီးလဲ

ခ်စ္ျကမ္းေမာင ္ စန္းစန္းျကည္ညႊန္ျပရာ ေရလယ္ဖက္ကုိျကည့္လုိက္ေတာ့ အိမ္ဟုယူဆရသည့္ မဲမဲအေဆာက္အအုံတစ္ခုက ေရဆန္ကုိျဖတ္သန္းသြားေနသည္ကုိအံ႕ဖြယ္ေတြ႕လုိက္ရေတာ့သည္။

အိမ္ …အိမ္ျကီးလား

သိဘူးေလ  …တေစၦေျခာက္တာလားမသိဘူးေနာ္ …ကုိကုိ

လာလာ …အခ်စ္…အေျခအေနမေကာင္းဘူး  ေနာက္ရက္မွကုိကုိျခဳံေကာင္းေကာင္းတစ္ခုရွာထားမယ္

ဒါနဲ႕ပဲနင္တုိ႕ျပန္ခဲ႕လုိက္တယ္ဆုိပါေတာ့

အင္းပါ့ …သူျကီးရယ္ …တေစၦေျခာက္ခံရမွေတာ့ က်မတုိ႕လဲမေနရဲေတာ့ဘူးေလ

စန္းစန္းျကည္က သူျကုံခဲ႕ရတဲ႕ဟာေတြကုိေျပာျပီးေတာ့ ေမာသြားတဲ႕ဟန္နဲ႕ ေရေႏႊးျကမ္းတစ္ခြက္ငွဲ႕ေသာက္သည္။

ျကည့္ေတာ့ျကည့္တာပဲ ေမွာင္ကလဲေမွာင္ နည္းနည္းလဲလွန္းေတာ့မရွင္းဘူး အိမ္လုိ႕ထင္တာပဲ ေရေပၚမွာသြားေနတာ အမေလး ေျပာရင္းနဲ႕ျကက္သီးေတာင္ထလာျပီ

သူျကီးဘခက္ မ်က္ေမွာင္က်ဴံ႕ကာစဥ္းစားရေတာ့သည္ အရင္တခ့ါ သာေအးကလဲ သူ႕ကုိေရေပၚမွာအိမ္ျကီးသြားေနပါတယ္ဆုိျပီး လာေျပာသြားေသးတာပဲ… တကယ္ပဲ တေစၦေျခာက္တာလား

လာစမ္း …ေဟ့ေကာင္ …ေသသြားမယ္

အဲ႕ဒီအခ်ိန္ရြာထဲက ကာလသားေတြက လူတေရာက္ကုိလည္ဂုတ္မွဆြဲကုိင္ကာ သူ႕အိမ္ထဲဝင္လာလုိ႕ ဦးဘခက္ေမးလုိက္တယ္

ေဟ့ေရာင္ေတြ… ဘာျဖစ္လာတာလဲ

သူခုိးဖမ္းလာတာပါ သူျကီး

သူျကီးဘခက္က ခ်ဳပ္ျပီးေခၚလာတာခံရတဲ႕ နက္ေက်ာ္တုိ႕လက္ထဲက လူကုိျကည့္လုိက္တယ္ အသက္၃၀ ဝန္းက်င္ခန္႕ လူငယ္ပုိင္းထဲကပဲ သူတုိ႕ရြာကေတာ့မဟုတ္

သူကဘယ္သူလဲ

ဆယ့္ႏွစ္ပြဲေစ်းသည္ေလ သူျကီး ပြဲျပီးေတာ့က်န္ခဲ႕တဲ႕ေစ်းသည္ေတြထဲကတေရာက္

က်ဳပ္သူခုိး မဟုတ္ဖူးဗ်

သူျကီး ဘခက္ ထုိသူအနားကပ္သြား့ပီး မ်က္နာကုိေသခ်ာျကည့္လုိက္ေတာ့ သူတုိ႕ရြာပြဲျပီးသြားေပမဲ႕ မျပန္ေသးပဲက်န္ခဲ႕တဲ႕ေစ်းသည္ေတြစု့ျပီး သူ႕ဆီမွာဒီရြာမွာခဏေနခြင့္လာေတာင္းျကတဲ႕အုပ္စုထဲ အခုနက္ေက်ာ္တုိ႕ဖမ္းလာတဲ႕သူပါခဲ႕ဖူးတယ္ဆုိတာကုိသတိရေတာ့သည္ ေနာက္ေတာ့ေစ်းသည္ေတြအားလုံးစုျပီး စာသင္ေက်ာင္းပ်က္ျကီးထဲစုေနျကတာကုိ သူျကီဘခက္ စဥ္းစားမိျပန္သည္။

မင္းနာမည္ဘယ္လုိေခၚလဲ

မုိးေဆြပါ

ရုပ္ထုေတြခုိးတာမင္းလား

မခုိးပါဘူးဗ်ာ …သူတုိ႕က်ဳပ္ကုိစြပ္စြဲျပီးဖမ္းလာခဲ႕တာပါ

နက္ေက်ာ္ …သူ႕ကုိဘယ္လုိေတြ႕ခဲ႕တာလဲ

ညက က်ေနာ္နဲ႕ခ်က္ျကီးေညာင္ပင္စုရြာကျပန္အလာ ရြာထဲဝင္ခဲ႕ေတာ့  ေရွးေဟာင္းပစၥည္းေတြထားတဲ႕ ဇရပ္ထဲကုိ သစ္ပင္ကြယ္ကေနေခ်ာင္းေနတဲ႕ဒီေကာင့္ကုိေတြ႕လူိ႕ဖမ္းေခၚခဲ႕တာပါ

ခင္မ်ားတုိ႕ကုိေျပာျပီးျပီပဲ …လူရိပ္ဝင္သြားတာျမင္လုိ႕ လုိက္ျကည့္မိတာပါလုိ႕

မုိးေဆြဆုိသူကျငင္းျပန္သည္။

သူခုိးကခုိးပါတယ္ေျပာမလားကြ

သူျကီးဘခက္ နက္ေက်ာ္ကုိလက္ကာျပလုိက္ျပီး မုိးေဆြကုိျကည့္ကာ

ေနာက္ေတာ့ အဲ႕ဒီလူရိပ္ကဘယ္ေရာက္သြားလဲ

ဇရပ္ဖက္ထြက္သြားတာပဲေတြ႕လုိက္တယ္… က်န္တာေတာ့မသိဘူး ေနာက္ေတာ့ဒီလူေတြက်ဳပ္ကုိဖမ္းေခၚလာခဲ႕တာပဲ

ညကဇရပ္ေစာင့္ကဘယ္သူေတြက်တာလဲ …နက္ေက်ာ္

သက္ခုိင္ နဲ႕ေက်ာ္ေဝပါ

သူတုိ႕ကုိေရာေမးထားေသးလား ဒီေကာင္ေျပာတဲ႕အခ်ိန္မွာ အေပါ့အပါးသြားတာနဲ႕ျကုံျပီး လူမ်ားမွားျကသလားလုိ႕

ေမးျပီးပါျပီ သူျကီး …သူတုိ႕မဟုတ္ဖူးတဲ႕

မင္းတုိ႕ သူ႕ကုိေတြ႕ေတာ့ ဘယ္အခ်ိန္ရွိျပီလဲ

၁၁နာရီရွိျပီ… သူျကီး

ပစၥည္းေတြေရာေပ်ာက္ေသးလား

ပစၥည္းေတာ့ မေပ်ာက္ဘူးဗ် …ဒီေကာင္ကအခုမွခုိးဖုိ႕ေခ်ာင္းတုန္းကုိ

က်ဳပ္ကရုိးရုိးသားသားေစ်းသည္ပါဗ်ာ …သူခုိးမဟုတ္ရပါဘူး သူျကီးရယ္

အပုိင္း(၈)

ေမာင္ရင္ …မေျပးေသာ္လဲကန္ရာရွိဆုိသလုိျဖစ္ေနေတာ့ မင္းခဏေတာ့သီးခံလုိက္အုံးကြာ

ဗ်ာ…

မုိးေဆြ ကာမ်က္နာငယ္ေလးနဲ႕ျဖစ္ေနသည္။

သူျကီးဘခက္ သူ႕အရင္ သူျကီးလက္ထက္ကအေမႊရထားတဲ႕ တန္မလန္းထိပ္တုံးထဲ နက္ေက်ာ္တုိ႕ကုိ မုိးေဆြအားထည့္ခတ္ခုိင္းထားလုိက္ျပီး လူစုခြဲလုိက္သည္။ အရင္သူျကီးလက္ထက္ကက်န္ခဲ႕တဲ႕ ႏွစ္လုံးျပဴးေသနတ္နဲ႕ထိပ္တုံးတခုကယခုအခ်ိန္ထိ ဦးဘခက္အိမ္မွာရွိေနေသးသည္။

ရီရီခင္ကုိ လုိးမယ္႕အျကံလဲ သူ႕သမီးအိဝါ တေနကုန္အိမ္မွာရွိေနလုိ႕ပ်က္ရေတာ့သည္။
ညေနပုိင္း ေရာက္ေတာ့ ေက်းရြာလူျကီးေတြနဲ႕ တုိင္ပင္ျပီး က်န္ေနေသးတဲ႕ ဆယ့္ႏွစ္ပြဲေစ်းသည္ေတြကုိလဲ သတိထားဖုိ႕ သူ႕ရြာကလူေတြကုိ မသိမသာနဲ႕ေစာင့္ႀကည့္ခုိင္းထားသည္ မုိးေဆြသာ သူခုိးမွန္ရင္ ဒီလူေတြနဲ႕ တစ္ဖြဲထဲျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ေနႏုိင္တယ္မဟုတ္လား။

ရဲေလး သူ႕စုိက္ခင္းအလုပ္ကျပန္ခဲ႕ေတာ့ ေနေတာင္ေစာင္းေနျပီ
ရာသီခြင္အလုိက္ ပဲ ႏွမ္း စပါး စုိက္လူိက္နဲ႕ က်ြန္းေတာင္ရြာတရြာလုံးေတာင္သူေတြျကီးပင္  ဆပ္ျပာခြက္ေလးကုိင္  ပုဆုိးတထည္ ပခုံေပၚတင္ျပီး ေခ်ာင္းစပ္ကုိေရခ်ဳိးဆင္းခဲ႕ေတာ့ မေတြ႕တာေတာင္ ေတာ္ေတာ္ျကာေနျပီျဖစ္တဲ႕ အိဝါကုိ ခင္မႈန္နဲ႕အတူေရခ်ဳိးေနတာကုိ ရဲေလးေတြ႕လုိက္ရသည္။ အခါတုိင္းအိဝါ ဒီေနရာမွာေရမခ်ဳိး သူ႕အိမ္ကဘုံဘုိင္တြင္းမွာပဲ ခ်ဳိးေလ့ရွိေပမဲ႕ ဒီေန႕ေတာ့ ခင္မႈန္ ေခၚလာပုံရသည္။

ကုိရဲေလး တေရာက္ထဲလား

ခင္မႈန္က ရဲေလးကုိႏႈတ္ဆက္လုိက္တယ္

ေအး …နင့္လူေအာင္ေမာင္းမပါလုိ႕လား

ဟုတ္ပါဘူး …ကုိရဲေလးကလဲ

အိဝါ ပါ…ပါလာတယ္ေပါ့

အင္း …ခင္မႈန္ေခၚလာတာေလ

သူ႕ကုိေျပာေနေပမဲ႕ အိဝါကေတာ့ ရဲေလးကုိလွည့္ပီးေတာင္မျကည့္

ရဲေလး ေရနက္ပုိင္းထိလက္ပစ္ကူးသြားျပီး ပင္ပန္းခဲ႕သမ်ွကုိ ေခ်ာင္းေရနဲ႕ ေဆးေျကာပစ္သည္။ကမ္းစပ္မွာက်န္ခဲ႕တဲ႕မိန္းကေလးႏွစ္ေယာက္ကုိျကည့္လုိက္ေတာ့ ခင္မႈန္ကအဝတ္ေလ်ွာ္ေနျပီး အိဝါကေတာ့ ရင္လ်ွားထားတဲ႕ ထဘီျကားထဲကေန သူ႕ႏုိ႕အုံေတြျကားထဲဆပ္ျပာတုိက္ေနတာကုိ ျမင္ရျပန္ေတာ့ ရဲေလး ခဏေတာ့ေငးျကည့္မိျပန္သည္။ မိန္းမေတြရဲ႕ ဆ႒မအာရုံလုိ႕ဆုိရေလာက္ေအာင္ပဲ သူျကည့္ေနတာကုိ ရိပ္မိလုိ႕ပဲလားမသိ အိဝါကရုတ္တရက္ သူ႕ဆီလွမ္းျကည့္လုိက္ေတာ့ သူ႕ကုိျကည့္ေနတာကုိအိဝါေတြ႕သြားေတာ့ ရဲေလး အေနရခက္ျပန္ျပီ သူခုိးခုိးျကည့္မိတာကုိ မိတာ ႏွစ္ခါရွိျပီေလ။ အိဝါက ဆပ္ျပာတုိက္ေနရာက ထဘီကုိ ျပင္ဝတ္လုိက္ေတာ့ အသက္အရြယ္နဲ႕မလုိက္ေအာင္ျပည့္တင္းေနတဲ႕ ႏုိ႕အုံျကီးေတြကုိ တစြန္းတစေတြ႕လုိက္ရျပန္ျပီ ရဲေလးစိတ္ထဲ အိဝါထဘီဝတ္တာ လုိတာထက္ပုိျပီး ေအာက္ကုိေလ်ွာေနသလားထင္မိသည္။
ရဲေလး ရွက္ရွက္နဲ႕ပဲကမ္းစပ္ကုိျပန္ကူးခဲ႕ျပီး ဆပ္ျပာလာတုိက္ေတာ့ အိဝါကေရထဲဆင္းသြားျပီ  တကုိယ္လုံးဆပ္ျပာတုိက္ျပီး ေရထဲျပန္ဆင္မလုိ႕လုပ္ေနတုန္း အိဝါကုိ လူမေတြ႕ရပဲ လက္ေလးတင္ျမင္ေနရလုိ႕ ေရမ်ားနစ္ေနတာလားစုိးရိမ္သြားျပီးရဲေလး အိဝါဆီီ ျမန္ျမန္ကူးသြားကာ လက္တဖက္ကုိဆြဲယူလုိက္ေတာ့ အိဝါရဲ႕မ်က္နားေလးေရျပင္ေပါေပၚလာျပီး ရဲေလးကုိစုိက္ျကည့္ေနသည္။ေရထဲက သူတုိ႕ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ကုိယ္ႏၶာအထက္ပုိင္းေတြကထိေတြ႕ေနျပီး ရင္ခ်င္းအပ္အေနအထား ေပ်ာ့အိအိႏုိ႕အုံျကီးေတြရဲ႕အေတြ႕ေျကာင့္ ပုဆုိးေအာက္ကဒုတ္ထမလာေအာင္လဲ ရဲေလး သတိထားေနရသည္။

ေရနက္ထဲထိမသြားနဲ႕ေလ

အိဝါကသူ႕ကုိဘာမွျပန္မေျပာ ကမ္းစပ္ကုိျပန္သြားျပီး ခင္မႈန္႔ကုိတခုခုေျပာကာ ထဘီေရစုိလဲျပီး ထြက္သြားေတာ့သည္။ရဲေလးလဲေရခ်ဳိးလုိ႕အျပီးျပန္တက္ခါနီးေတာ့ အဝတ္ေလ်ွာ္ေနတဲ႕ ခင္မႈန္ကသူ႕ကုိလွမ္းေျပာလုိက္တယ္

ကုိရဲေလး …အိဝါက ေရကူးတတ္တယ္သိလာတဲ႕

ခင္မႈန္႕စကားေျကာင့္
ရဲေလး ငူငူျကီးရပ္ကာ အိဝါထြက္သြားတဲ႕ဖက္ကုိေငးျကည့္ကာက်န္ရစ္ခဲ႕ေတာ့သည္။

မုိးေဆြကုိခ်ဳပ္ထားျပီး ၅ရက္ေလာက္အထိဘာမွမထူးျခားေသးေပမဲ႕ ၆ရက္ေျမာက္ေန႕မွာေတာ့ ျကုိက္ကုန္းရြာမွာ ရုပ္ထုေတြေပ်ာက္ျပန္ျပန္ျပီဆုိတဲ႕သတင္းက က်ြန္းေတာင္တရြာလုံသုိ႕ျပန္ႏွံ႕လာသည္။
ဒီသတင္းကုိစျကားတဲ႕အခ်ိန္က ည၈နာရီပင္ရွိျပီ သတင္းျကားျကားခ်င္ မနက္က်မွလူျကီးေတြကုိအစည္းအေဝေခၚမယ္ဆုံးျဖတ္ျပီး ဦးဘခက္ အိပ္ရာဝင္ခဲ႕လုိက္သည္ သူခုိးေတြကဘယ္ႏွစ္ေယာက္ေတာင္မ်ားရွိေနတာလဲ သူတုိ႕ရြာမွာက်န္ခဲ႕တဲ႕သူတုိ႕သံသယရွိေနတဲ႕ ေစ်းသည္ေတြလဲမေပ်ာက္ ပုံမွန္အတုိင္းပဲရွိျကသည္။ေစ်းသည္ေတြေျခလွမ္းပ်က္ရင္ အေျကာင္းျကားမဲ႕ေစာင့္ျကည့္ေနတဲ႕ရြာခံေတြလဲရွိေနေတာ့ အေျကာင္းထူးရင္ သူ႕ဆီလာေျပာျကမည္မွာအမွန္ အခုျကုိက္ကုန္းရြာမွာပစၥည္းေတြထပ္ေပ်ာက္ျပန္တယ္ဆုိေတာ့ သူခုိးကမုိးေဆြေတာ့ မဟုတ္ႏုိင္ ဒါမွမဟုတ္ သူ႕အေပါင္းအပါေတြက်န္ေနေသးတာလား အေတြးမ်ားနဲ႕အိပ္ေပ်ာ္သြားတဲ႕ သူျကီး ဘခက္  …သူျကီး …သူျကီး နဲ႕အသံျဗဲျကီးနဲ႕ေအာ္ေခၚသံျကားမွႏုိးလာသည္။ မုိးပင္လင္းေနျပီ သူ႕ေဘးကမိန္းမျဖစ္သူရီရီခင္ကေတာ့အိပ္ေကာင္းတုန္း ဒီလုိအခ်ိန္သူ႕ကုိေခၚရင္ နိမိတ္မေကာင္းတတ္မွန္းသိလုိ႕ သူျကီးဘခက္မ်က္နာျကီးမႈန္မႈန္သုန္သုန္နဲ႕ ေအာက္ထပ္ဆင္းသြားျပီး သူ႕ကုိေစာင့္ေနတဲ႕သံေခ်ာင္ကုိ မ်က္နာမသာမယာနဲ႕ေတြ႕ရေတာ့

ေျပာ… ဘာျဖစ္ျပန္ျပီလဲ  သံေခ်ာင္း

ခုိးသြားျပန္ျပီ …သူျကီး

ေတာက္ … မင္းတုိ႕ညကကင္းေစာင့္တယ္မဟုတ္လား ့ဘယ္သူေတြေစာင့္တာလဲ

က်  …က်ေနာ္ နဲ႕ခ်စ္ဖြယ္ပါ

သံေခ်ာင္းကာ စကားေတြပင္ထစ္ေနသည္ သူတုိ႕အေစာင့္က်တဲ႕ညမွအခုိးခံရလုိ႕။

သူျကီးရယ္ က်ေနာ္တုိ႕လဲသတိထားျပီးကုိေစာင့္တာပါပဲ ေမွးခနဲအိပ္ေပ်ာ္သြားတဲ႕အခ်ိန္ဝင္ခုိးသြားတာျဖစ္မယ္ဗ်

မုိးေဆြကုိ သူခုိးလုိ႕တထစ္ခ်ယုံျကည္ထားလုိ႕ ကင္းသမားေတြ ေပါ့ေနျကမွန္း သူျကီးဘခက္ရိပ္မိလာသည္။

ေနာက္ျပီးေလ… ဟြာေလ …ဘယ္လုိေျပာရမလဲဆုိေတာ့ သူျကီးရယ္ ဟုိဒင္း…

သံေခ်ာင္း …ေျပာစရာရွိတာေျပာစမ္းကြာ ေခြးအျကီးလွည္းနင္းခံထားရသလုိလုပ္မေနနဲ႕

ဟုတ္ …ခုိူးသြားတဲ႕အထဲမွာ သူျကီးအေဖလႈဳခဲ႕တဲ႕ ကိႏၷရီရုပ္ထုေလးပါ …ပါသြားတယ္လုိ႕ အဲ႕ဒါေလးေျပာမလုိ႕

ဘာ …ဘာကြ ငါ့အေဖပစၥည္းပါ အခုိးခံရတဲ႕အထဲပါသြားတယ္ ဟုတ္လား

ဟုတ္ကဲ႕ ခင္ဗ်

လီး ဟုတ္ကဲ႕ခင္ဗ်လား ငါ့အေဖဒီပစၥည္းကုိဘယ္ေလာက္တန္ဖုိးထားတယ္ ျမတ္ႏုိးတယ္ဆုိတာမင္းတုိ႕မသိဘူးကြ

သူျကီး ဘခက္သူအေဖဦးဘသက္တန္ဖုိးထားျပီး လႈဳခဲ႕တဲ႕ရုပ္ထုေလးပါအခုိးခံလုိက္ရတယ္ျကားေတာ့ အခါတုိင္းပစၥည္းေတြေပ်ာက္တုန္းကထက္ပင္ေဒါသထြက္ကာ ယမ္းပုံမီးက်ျဖစ္ေနသည္။

ဒီေကာင္ေတြငါ့အေဖပစၥည္းခုိးတာ ငါ့ဖင္ကုိတံေတြးဆြတ္ျပီးစိန္ေခၚလုိက္သလုိပဲ  ဒါသက္သက္ေသြးတုိးစမ္းတာ

သူျကီးကေသြးတုိးရိွလုိ႕လား  ဆင္တုံးမႏြယ္ေလးဘာေလအရည္ေဖ်ာ္ေသာက္ေလ သူကေသြးတုိး ဆီးခ်ဳိက်တယ္

ေဟ့ေကာင္ သံေခ်ာင္း ငါ့ေဒါသေတြမင္းအေပၚပုံမက်ခင္ျမန္ျမန္ထြက္သြားကြာ

ဟုတ္ကဲ႕…ခည

လက္ေလးပုိက္ ေခါင္းေလးငုံ ခါးကုိင္ျပီး
သံေခ်ာင္းထြက္သြားမွ ဦးဘခက္ အိမ္ေပၚကသူ႕မိန္းမ ရီရီခင္ကုိ႕ေအာ္ေျပာလုိက္သည္။

ရီရီ … ငါ့ႏွစ္လုံးျပဴးကုိဂ်ီးခ်ြတ္ျပီး ဆီသုတ္ထားစမ္း ေျပာင္လက္ေနေအာင္
………………

အစည္းအေဝကုိေတာ့ ေန႕လည္ပုိင္းေလာက္မွာ သူျကီးဘခက္တုိ႕အိမ္မွာပဲ လုပ္လုိက္ျကသည္။သူျကီးဘခက္ ဦးခ်မ္းသာ နဲ႕ ရြာကေက်းရြာလူျကီးေတြ အားလုံးသေဘာတူဆုံးျဖတ္လုိက္တာက အရင္က ႏွစ္ေယာက္ေစာင့္ျကရာကေန ငါးေယာက္ တစ္အုပ္စု စီအလွည့္က်ေစာင့္ျကဖုိ႕ရန္ႏွင့္ တစ္အုပ္စုက ပစၥည္းေတြထားတဲ႕ဇရပ္မွာ ေစာင့္ေနရင္ ေနာက္တစ္အုပ္စုက လွည့္ကင္းလွည့္ဖုိ႕ရန္ပင္။
သူတုိ႕သူခုိးလုိ႕သံယရွိေနတဲ႕ မုိးေဆြကုိ လဲဒီအေတာအတြင္းဘယ္မွေဝးေဝးလံလံဘယ္မွမသြားဖုိ႕တရာခံမမိမခ်င္း ရြာမွာေနဖုိ႕ရာေျပာျပီးျပန္လႊတ္ေပးလုိက္ျကသည္။

အုပ္စုခြဲႀကတဲ႕အထဲ ရဲေလး ေအာင္ေမာင္း ခ်စ္ဖြယ္ ဖုိးေထာင္နဲ႕ ေက်ာ္ေဝ တုိ႕ကတစ္အုပ္စု ။

အစည္းအေဝးလုပ္တဲ႕ ညမွာပဲ ဒုတ္ ဓါး ေလးဂြ အသီးသီးေဆာင္သြားကာကင္းစေစာင့္ျကေတာ့သည္။
သုံးရက္ေျမာက္သည့္ညအထိ မထူးျခား အားလုံးကပုံမွန္ပင္။ ဒီရက္ပုိင္းအတြင္းျကုိက္ကုန္းရြာက ေနာက္ထပ္သတင္းတခုကလဲျကားရျပန္သည္ ႏွစ္ရြာစလုံူးကပစၥည္းေတြေပ်ာက္ေနတာ ေရွးေဟာင္းပစၥည္းေတြကုိ နယ္စပ္ကုိေရာင္းစားေနတဲ႕ မန္းဂ ဆုိတဲ႕လူဦးေဆာင္တဲ႕အဖြဲ႕ကျဖစ္ႏုိင္ေျကာင္း ျကုိက္ကုန္းရြာသားေတြျမဳိ႕တက္တုန္းက ရဲစခန္းကုိအသိေပးေျပာျပျကရာမွထင္ေျကးအေနနဲ႕သိခဲ႕ျကရတဲ႕အေျကာင္း ဒီတခါအေျကာင္းထူးရင္ သူတုိ႕ကုိအေျကာင္းျကားဖုိ႕ပါမွာလုိက္တဲ႕အေျကာင္ ျကုိက္ကုန္းရြာကျပန္လာတဲ႕ ရြာသားတခ်ဳိ႕ေျပာျပလုိ႕ သူျကီးဘခက္အပါအဝင္ က်ြန္းေတာင္တရြာလုံးက လူေတြရဲ႕ပါးစပ္ဖ်ားမွာ မန္းဂ ဆုိတဲ႕နာမည္တခုကေရပန္းစားလာျပန္သည္။
မုိးေဆြမွာ မန္းဂရဲ႕တပည့္ ဒါမွမဟုတ္ မုိးေဆြကုိယ္တုိင္လဲ မန္းဂ ျဖစ္ႏုိင္ေျကာင္း သူထင္ရာ ကုိယ္ထင္ရာေတြလဲေျပာေနျကသည္။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ က်ြန္ူးေတာင္ရြာသူ ရြာသားေတြကေတာ့ သူတုိ႕ရြာရဲ႕ တန္ဖုိးထားျကတဲ႕ေရွးေဟာင္းပစၥည္းေတြကုိသတိထားကာကြယ္ေနျကေလျပီ။

ရည္းစားေတြျဖစ္ခါစက သြားခဲ႕ႀကတဲ႕ ပဲစင္းငုံတန္းေတြႀကားထဲ ႏွင္းရည္နဲ႕ရဲေလး ေရာက္ေနျကျပန္ျပီ  ႏွင္းရည္အိမ္မွာ တြယ္ရတာစိတ္မလုံတာနဲ႕ ရဲေလး ႏွင္းရည္ကုိဒီကုိျပန္ခ်ိန္းလုိက္တာ လမ္းရုိးအစပ္နားသြားကာ အျပင္မွာလူရွိမရွိအကဲခတ္ေနတဲ႕ ရဲေလး သူ႕ေနာက္ေက်ာက ႏူးညံ႕တဲ႕အထိအေတြ႕တခုေျကာင့္လွည့္ျကည့္မိေတာ့  ကုိယ္အထက္ပုိင္းဗလာက်င္းကာ အဝတ္အစားမဲ႕ေနတ႕ ဲ႕ ႏွင္းရည္က သူ႕ကုိအေနာက္ကေနသုိင္းဖက္လာသည္ ႏွင္းရည္ရဲ႕ ႏုိိ႕အုံျကီးေတြရဲ႕အထိအေတြ႕ေျကာင့္ ရဲေလး လီးကလဲ ခပ္ျမန္ျမန္ပဲေတာင္လာသည္ ႏွင္းရည္ကထဘီေတာ့ဝတ္ထားဆဲ

မရွိဘူးမဟုတ္လား

အင္း …မရွိဘူးသြားစုိ႕

ရဲေလး နဲ႕ႏွင္းရည္ တေရာက္ခါးတေရာက္ဖက္ကာ သူတုိ႕တြယ္ေနျက  ေနရာကုိေလ်ွာက္သြားျကျပီး ေရာက္သြားေတာ့ ႏွင္းရည္က သူ႕ထဘီကုိခ်ြတ္ခ်လုိက္ျပီး ရဲေလး နခမ္းေတြကုိနမ္းစုပ္လာသည္ ရဲေလးကလဲ ႏွင္းရည္ ေပါင္ျကားေစာက္ဖုတ္ေပၚကုိလက္နဲ႕ကုိင္လုိက္တယ္ လက္ေခ်ာင္းႏွစ္ေခ်ာင္းက ေစာက္ဖုတ္ထဲ ေရွာေရွာရွဴရွဴပဲဝင္သြားသည္ ႏွင္းရည္လဲ စိတ္ေတြလာေနတာပဲ မလုိးခင္ ဒီေလာက္အရည္ေတြရႊဲေနတာ ရဲေလးတခါမွမျမင္ဘူးဖူး

စံပယ္တင္မွဲ႕ရွိတဲ႕ မိန္းမေတြကဆြဲေဆာင္မႈ႕ရွိတယ္လုိ႕ျကားဖူးတယ္ ရင္ဘတ္ေပၚမွာမွဲ႕ရွိတဲ႕ မိန္းမေတြလဲဆြဲေဆာင္မႈ႕ရွိတယ္ဆုိတာ မသိျကဖူးထင္တယ္ေနာ္

ရဲေလး ႏွင္ရည္ရဲ႕ ဘယ္ဖက္ႏုိ႕အုံအထက္နားက မွဲ႕နက္ေလးကုိလက္ေလးနဲ႕ပြတ္ကာ ေျပာေတာ့ ႏွင္းရည္က

စံပယ္တင္မွဲ႕ကျမင္သာတယ္ေလ ရင္ဘတ္ေပၚကမွဲ႕က လွန္ျပမွပဲျမင္ရမွာကုိ ဘာလဲက်မ သူတုိ႕ျမင္ေအာင္ပင္ ႏုိ႕ႏွစ္ေဖာ္ထားရမွာလား

ႏွင္းရည္ကေျပာလဲေျပာျပီး ရဲေလးကုိေက်ာေပးကာ ပဲစင္းငုံပင္ကုိလက္ႏွစ္ဖက္နဲ႕ဆုပ္ကုိင္ကာ ဖင္ေလးေကာ့ေပးထားေတာ့ ရဲေလး အေနာက္ကေနဝင္လုိးေတာ့သည္။တဝုန္းဝုန္းေဆာင့္ေနလုိ႕ တုန္ခါေနတဲ႕ ႏွည္းရည္ရဲ႕ ကုိယ္ေလးနဲ႕အတူ ပဲစင္းငုံပင္မွာလဲယိမ္းႏႊဲ႕လုိ႕ေနသည္။ႏွင္းရည္ကုိအျကိမ္ျကိမ္အခါ လုိးေနရေပမဲ႕လဲ ရဲေလး ရုိးမသြူား အီမသြားခဲ႕ ဆုေတာင္းေကာင္းခဲ႕တဲ႕ ႏွင္းရည္ရဲ႕ စြဲမက္စရာရႈိက္ဖုိျကီးငယ္အသြယ္သြယ္တုိ႕ကုိ ေနာက္လဲရုိးသြားမယ္လုိ႕ ရဲေလးမထင္မိ မ်က္လုံမွိတ္ကာအားကုန္ေဆာင့္ေဆာင့္လုိူးလုိက္တာ ပီးသြားျကတာကလဲႏွစ္ေယာက္စလုံးေရွ့ဆင့္ေနာက္ဆင္ံ့ပင္။

သူတုိ႕ႏွစိေယာက္စလုံး ပဲစင္းငုံတန္းထဲကေန ျပန္ထြက္ခဲ႕ျကျပီး ရြာထဲကုိဝင္ခ့ါနီးေတာ့ ႏွင္းရည္က ေနာက္ကုိေတြ႕ခ်င္ရင္ ဒီမွာပဲေတြ႕မယ္ သူတုိ႕အိမ္မွာကစိတ္မခ်ရဘူး ေျပာလုိ႕ရဲေလး ေခါင္းျငမ့္ျပလုိက္ျပီး လမ္းခဲြခဲ႕လုိက္တယ္။

အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ လုပ္စရာအလုပ္ကလဲမရွိေသးတာနဲ႕ တေရးတေမာအိပ္လုိက္တာဖုိးေထာင္သူ႕အိမ္အထိလာေခၚလုိ႕ ဖုိးေထာင္နဲ႕အတူ ရဲေလး ခ်က္ျကီးဆုိင္ကုိပါသြားသည္။
ခ်က္ျကီး ဆုိင္ေရာက္ျပန္ေတာ့လဲ အရင္ေရာက္နွင့္ေနတဲ႕အေပါင္းအသင္းေတြဆုံနဲ႕ျပန္ေတာ့ တခြက္ႏွစ္ခြက္ေမာ့ရာက တစ္လုံးႏွစ္လုံးသုံးေလးလုံးျဖစ္လာျပီး လူကေသြးျကြလာကာ တေရာက္တေပါက္ေရာက္ေျပာေနျကတာ ခ်က္ျကီးဆုိင္ထဲလဲဆူညံ႕ေနေတာ့သည္။

ဘယ္ေလာက္ပဲ မာနျကီးတဲ႕မိန္းမျဖစ္ပေစ အားနည္းခ်က္ ေပ်ာ့ကြက္ဆုိရွိတာပဲကြ မင္းလက္ခံလားစံထူး ေအ့

ဖုိူးေထာင္ကာ အရက္အရွိန္နဲ႕ေလစတုိက္ေတာ့သည္။

လက္ေတာ့ခံပါတယ္ ကုိဖုိးေထာင္ရယ္ ဒိ့ျပင္ဟာေတာ့မခံပါရေစနဲ႕ ဒါနဲ႕ ကုိဖုိးေထာင္ျကုိက္ေနတဲ႕ မေငြခင္ နဲ႕ေရာအဆင္ေျပပီလား မာနျကီးတယ္လုိ႕ျကားတယ္ေနာ္

အစကေတာ့ မာနျကီးတာေပါ့ကြာ ငါေျပာသလုိသူ႕အားနည္းခ်က္ ေပ်ာ့ကြက္ျကီးကုိ …ဂြပ္ …ခနဲကုိင္ခ်လုိက္မွျငိမ္က်သြားတယ္ေမာင္

သူ႕ေပ်ာ့ကြက္ကအျကီးျကီးလား …ဂလုစ့္ စံထူးကတံေတြမ်ဳိးခ်ရင္းေမးသည္။

လက္တဆုပ္စာေလာက္ရွိတယ္ေမာင္… အဲ… ေဟ့ေကာင္ မင္းဘာေျပာတာလဲ …မင္းစကားငါနားလည္တယ္နာ္

ေသာက္လုိက္ စားလုိက္ ေျပာလုိက္နဲ႕ ခ်က္ျကီးဆုိင္ကေန ဖုိးေထာင္တုိ႕နဲ႕လမ္းခြဲျပီးျပန္အလာ သူ႕အိမ္ေရွ့ေရာက္ေတာ့ ည ၁၁နာရီထုိးေနျပီ အိမ္ထဲဝင္မလုိ႕လုပ္ေနျပီးမွ ႏွင္းရည္ကုိေတြ႕ခ်င္လာတာနဲ႕ ရဲေလး မူးမူးနဲ႕ႏွင္းရည္တုိ႕အိမ္ဖက္ကုိထြက္သြားျပန္သည္ ႏွင္းရည္က ညမလာနဲ႕ေျပထားေပမဲ႕ ရဲေလးေျခလွမ္းေတြကဆက္ေလ်ွာက္ေနဆဲ ေန႕လည္ကမွေတြ႕ျပီးသြားျကေပမဲ႕ အရက္ေလး ဗုိက္ထဲဝင္လာေတာ့ ရဲေလး ႏွင္းရည္နဲ႕တခ်ီေလက္ထပ္ဆြဲခ်င္ေနျပန္သည္။
ႏွင္းရည္တုိ႕အိမ္ေရွ့ေရာက္ေတာ့ အေပၚထပ္ကဖေယာင္းတုိင္မီးေရာင္ျမင္ရေတာ့ ရဲေလး ေပ်ာ္သြားသည္ ႏွင္းရည္မအိပ္ေသးဘူးပဲ ႏြယ္နီ နဲ႕ဘာေတြမ်ားေျပာေနျကလဲ  ႏြယ္နီ အိပ္သြားရင္ရင္လဲ တုိးတုိးတိတ္တိတ္ေခၚျပီး လီးေတာ့စုပ္ခုိင္းလုိက္အုံးမယ္အျကံနဲ႕ ရဲေလးျခံေက်ာ္ဝင္လုိက္သည္ အထဲေရာက္မွ သူမစဥ္းစားမိတာတခုကုိသတိရမိသည္ သူလာမယ္လုိ႕ ျကုိမေျပာထားလုိ႕  ႏွင္းရည္ကတံခါးေတြအားလုံးကုိပိတ္ထားသည္။
ႏွင္းရည္အိပ္တဲ႕ အေပၚထပ္ကအခန္းကုိခဲနဲ႕ထုႏုိးမလုိ႕စဥ္းစားမိေပမဲ ျခံေထာင့္ကေရနံဂ်ီးသုတ္တဲ႕ ဝါးေလွကားရွည္ျကီးကုိျမင္မွ သြားယူလုိက္ျပီး အိမ္နံရံမွီကာ တက္သြားလုိက္ျပီး ႏွင္းရည္အခန္းထဲကုိ ထရံေပါက္ကေနေခ်ာင္းျကည့္လုိက္ေတာ့ ရဲေလးအသက္ရႈရပ္မတတ္ျဖစ္သြားျပီး ေလွကားေပၚကေနေအာက္ျပဳတ္မက်ေအာင္ မနည္းထိမ္းထားလုိက္သည္ သူထင္သလုိ ႏွင္းရည္ကႏြယ္နီနဲ႕မဟုတ္
ႏွင္းရည္က ကုတင္ေပၚမွာဖင္ဗူးေတာင္းေထာင္ကာကုန္းေပးထားျပီး လက္ႏွစ္ဖက္ကလဲ သူမ တင္ပါးျကီးႏွစ္ျခမ္းကုိဆြဲျဖဲေပးထားကာ ေယာက်္ားျကီးတေရာက္ရဲ႕ အလုိးကုိခံေနသည္။ ျခင္ေထာင္ကအေပၚကုိလိပ္တင္ထားေပမဲ႕ ဒူးေထာက္ကလုိးေနတဲ႕ေယာက်္ားျဖစ္သူ ႏွင္းရည္ကုိလုိးေနတဲ႕သူရဲ႕မ်က္နာကုိေတာ့ ျခင္ေထာင္အစြန္းနဲ႕ကြယ္ေနလုိ႕မျမင္ရ လေမႊးမဲမဲေတြျကားက လီးမဲမဲေကာက္ေကာက္ရွည္ရွည္ျကီးကုိသာ ေစာက္ရည္ေတြအရႊဲသားနဲ႕ ႏွင္းရည္ေစာက္ဖုတ္ထဲဝင္ထြက္ေနတာသာျမင္ေနရသည္။

လုိးစမ္းပါရွင္… က်မေစာက္ပတ္ျပဲခ်င္ျပဲသြားစမ္းပါေစ

ရဲေလး ဝမ္းနည္းစိတ္နဲ႕အတူ မ်က္ရည္မ်ားဝဲလာသည္။ႏွင္းရည္ သူ႕နဲ႕လူိးျဖစ္ျကတဲ႕အခါမ်ဳိးမွာေတာင္ ဒီလုိစကားမ်ဳိးမေျပာ ။

နင္ေတာ္ေတာ္ ထန္တဲ႕မိန္းမပဲ မေန႕ညကလဲတစ္ညလုံးငါလုိးထားပီးျပီ

ရဲေလး ဒီအသံကုိျကားဖူးသလုိရွိေပမဲ႕ ေခါင္းကပူထူေနျပီး ရုတ္တရက္စဥ္းစားမရ  အသက္ျကီးပုိင္းထဲကပဲျဖစ္မည္  အသံကခပ္ျသျသ။မေန႕ညကလဲတညလုံးလုိးထားပီးျပီဆုိပဲ။

က်မထန္ေတာ့ ရွင္မျကုိက္ဖူးလား

သိပ္ျကုိက္…ဘယ္လုိလဲငါ့လီး   ကုိ  ျကုိက္လား

ျကုိက္တာေပါ့ …ျကုိက္လုိ႕လဲကုန္းေပးတာေပါ့

စိတ္ခ် ဒီတညလုံးမျပန္ဘူး တညလုံးလုိးေပးမယ္ ဖင္ပါလုိးမယ္ ေလာေလာဆယ္လီးစုပ္လုိက္အုံး နင္တခ်ီပီးသြားျပီမဟုတ္လား

အင္း …ေနာက္တခ်ီေတာင္အစပ်ဳိးေနျပီ

ႏွင္းရည္က ကုန္းထလာျပီး သူ႕ေစာက္ဖုတ္ထဲကထြက္လာတဲ႕ သူ႕ကုိလုိးေနတဲ႕ေယာက်္ားျကီးရဲ႕လီးျကီးကုိ စုပ္လုိက္ ယက္လုိက္ ထုလုိက္ သူ႕မ်က္နာေလးေပၚလီးတံနဲ႕တဖတ္ဖတ္ရုိက္လုိက္နဲ႕ အျကုိက္ေတြ႕ေနပုံရသည္။

လီးျကုိက္တဲ႕… ေကာင္္မ …အင့္ …အင့္… ဖတ္… ဖတ္… ဖတ္

ေယာက်္ားျကီးကလဲ သူ႕လီးျကီးကုိအရင္းမွကုိင္ကာ ႏွင္းရည္ ရဲ႕ပါးႏွစ္ဖက္ေပၚကုိ  အားနဲ႕လႊဲျပီးတဖတ္ဖတ္ျပန္ရုိက္ေပးေနေသာ္လဲ ႏွင္းရည္ကေတာ့စိတ္ဆုိးဟန္မရွိပဲ တခစ္ခစ္နဲ႕ပင္ရီေနသည္။
ရဲေလး အိမ္ထဲကုိတံခါးကန္ဖြင့္ျပီးေျပးဝင္သြားခ်င္စိတ္ကုိမနည္းထိန္းထားရသည္။

အဲ႕ဒီအခ်ိန္ တဖက္ကႏြယ္နီတုိ႕အိမ္ဖက္မွ ႏြယ္နီ႕အေမျကီး အေနာက္ေဖးကုိထြက္လာျပီး အိမ္သာထဲဝင္သြားတာျမင္မွရိပ္မိသြားမွာစုိးတာနဲ႕ ရဲေလး ေအာက္ျပန္ဆင္ကာေလွကားကုိသူ႔ေနရာသူျပန္ထားျပီး သူ႕အိမ္ကုိျပန္ထြက္သြားေတာ့သည္။ မူးေနတာေတြလဲဘယ္ေပ်ာက္သြားမွန္းမသိေတာ့ ႏွင္းရည္သူ႕ကုိညမလာခုိင္းေတာ့တာ ဒီလူျကီးကုိခံေနလုိ႕ေပါ့ ႏြယ္နီ႕ကုိလဲပထုတ္ထားပုံရသည္။အိမ္ျပန္ေရာက္လုိ႕အိပ္ရာထဲေရာက္ေသာ္လဲ  ရဲေလး အိပ္မေပ်ာ္ တညလုံးႏွင္းရည္ ဘယ္ကမွန္းမသိတဲ႕လူျကီးကုိ အလုိးခံေနတဲ႕ပုံရိပ္ေတြသာျကီးစုိးေနျပီးမုိးစင္စင္လင္းခဲ႕ရေတာ့သည္။
ႏွင္းရည္ သူ႕ကုိဘယ္လုိေျဖရွင္းခ်က္ေပးမလဲ ရဲေလးသိခ်င္သည္။မနက္မုိးလင္းေတာ့ မနက္စာေတာင္မစားပဲ မ်က္နာသစ္ကာ ႏွင္းရည္ဆီကု္သြားေနတုန္း ေအာင္ေမာင္းကသူ႕အနားကုိဆုိင္ကယ္တစ္စီးနဲ႕ေရာက္လာျပီး  ေညာင္ပင္စုရြာကစက္ျပင္ဆုိင္မွာ အပ္ထားတဲ႕ ဘုန္းျကီးေက်ာင္းကမီးစက္သြားယူရန္ သူ နဲ႕ရဲေလးကုိယူခုိင္လုိက္တဲ႕အေျကာင္းေျပာေတာ့  ရဲေလး မလုိက္ခ်င္လုိက္ခ်င္နဲ႕ေအာင္ေမာင္းဆုိင္ကယ္ေနာက္ကပါသြားျပန္သည္။ စက္ျပင္ဆုိင္ေရာက္ေတာ့လဲ မျပင္ရေသးလုိ႕ေစာင့္ယူသြား အခုျပင္ေပးမယ္ မျကာဘူး မျကာဘူးနဲ႕ျပင္ေနတာ  ေနေတာင္ဝင္သြားျပီ ထမင္းကုိလဲေညာင္ပင္စုရြာမွာပဲစားခဲ႕ျကျပီး စက္ျပင္ျပီးလုိ႕ သူတုိ႕ရြာ ျပန္ေရာက္ေတာ့ ည၈နာရီခြဲေနျပီ အိပ္ျပန္ေရာက္ေပမဲ႕လဲ ရဲေလး တုိ႕မနားရ ဒီည သူတုိ႕အုပ္စု႕အလွည့္ကင္းက်တယ္ဆုိတာနဲ႕  ဇရပ္ဆီကုိေျပးရျပန္သည္။ လူကဇရပ္ဆီေရာက္ေနေသာ္လဲ ရဲေလး စိတ္ေတြက ႏွင္းရည္ဆီမွာသာကပ္ေနသည္။ႏွင္းရည္ သူ႕ကုိဒီလုိလုပ္ရက္တယ္ဆုိျပီး လဲ ဝမ္းနည္းေနျပီး အခုအခ်ိန္ထိ ႏွင္းရည္ကုိလုိးတဲ႕လူဘယ္သူလဲဆုိတာစဥ္းစားမရျဖစ္ေနတာကုိလဲကုိယ့္ ကုိကုိယ္ေဒၚသထြက္ရျပန္သည္။

ေရေႏႊးျကမ္းေသာက္လုိက္ စကားေျပာလုိက္ နဲ႕ဘယ္အခ်ိန္ ဘယ္ေနရာမွာေပၚလာမယ္မွန္းမသိရတဲ႕တရာခံေတြကုိေစာင့္ေနျကရင္း ညသန္းေခ့ါင္ေက်ာ္ ၁၂ ခြဲေလာက္မွာ ရြာထဲကေန သူခုိး သူခုိးနဲ႕ေအာ္ျပီး သူတုိ႕ဆီကုိလူတေရာက္ေျပလာလုိ႕ ရဲေလးတုိ႕ဒုတ္ေတြ ဓါးေတြဆြဲကုိင္ကာ ဓါတ္မီးနဲ႕ထုိးျကည့္လုိက္ေတာ့ ဖုိးေကာက္ ျဖစ္ေနသည္။

ဖုိးေကာက္ …ဘယ္မွာလဲသူခုိးက

ေအာင္ေမာင္းကေမးလုိက္သည္။

ဖုိးေကာက္အသံျကားေတာ့ ရြာထဲမွာကင္းလွည့္ေနတဲ႕အဖြဲေတြနဲ႕အတူ  ႏွစ္လုံးျပဴးေသနတ္ျကီးကုိင္လာတဲ႕သူျကီးဘခက္ နဲ႕အတူ ဦးခ်မ္းသာတုိ႕ပါလုိက္လာျကသည္။

ရြာလယ္ကေန ေခ်ာင္းစပ္ဖက္ကုိေျပးဆင္းသြားတာေတြ႕လုိက္တယ္ဗ်

ေသခ်ာလုိ႕လားကြ

ေသခ်ာပါတယ္ ဦးခ်မ္းသာရဲ႕ ဒီလူက်ဳပ္တုိ႕ရြာသားမဟုတ္ဖူးဗ်

ဖုိးေကာက္ေျပာတဲ႕လူေတာ့မေတြ႕ဘူး ေအာက္ဖက္ကုိေလွတစ္စီးေလွာ္သြားတာေတာ့  က်ဳပ္ေတြ႕တယ္ မသကၤာစရာပဲ ကုိဘခက္

လာကြာ… အဲ႕ဒီေလွေနာက္ကုိလုိက္မယ္

စိတ္ျမန္လက္ျမန္ရွိတဲ႕ သူျကီးဘခက္က ဦးေဆာင္ျပီးေခ်ာင္းစပ္ကစက္ေလွေပၚကုိ ရြာသားေတြန႕ဲအတူ ဖုိးေကာက္ေလွေတြ႕တယ္ဆုိတဲ႕ဖက္ကုိ စက္ရွိန္တင္ကာ လုိက္သြားျကေတာ့သည္။ မျကာလုိက္ လူႏွစ္ေယာက္ေလွာ္ခတ္လာတဲ႕ေလွတစ္စီးကုိေတြ႕ရေတာ့ စက္သပ္ကာ အနားကပ္လုိက္ျပီး သူျကီးဘခက္ကေမးလုိက္သည္။

ေဟ့ေရာင္ေတြ မင္းတုိ႕က ဘယ္ကလဲ ဘယ္သြားမွာလဲ

ျကုိက္ကုန္းရြာကပါ က်ေနာ့္ မိန္းမ မီးဖြားေတာ့မွာမုိ႕ ဇီးပင္ျကီးရြာက ဝမ္းဆြဲဆရာမဆီကုိသြားမလုိ႕ပါ ဟုဆုိကာ ေလွဝမ္းထဲမွာေစာက္ျခဳံျပီးလုိက္လာတဲ႕ ဗုိက္ျကီးသည္ မိန္းမကုိလက္ညဳိးထုိးျပမွာ ဦးးဘခက္တုိ႕လူစုလဲ ယခုမွပင္ထုိမိန္းမကုိသတိထားမိေတာ့သည္။

ဖုိးေကာက္ မင္ေတြ႕တဲ႕လူပါလားဒီလူႏွစ္ေယာက္ထဲမွာ

မပါဘူး သူျကီး

ဦးခ်မ္းသာ ခင္မ်ားေျပာေတာ့ မသကၤကားဘူဆုိ

မသိဘူးေလ  အခ်ိန္မေတာ္ျကီးသြားေနေတာ့ က်ဳပ္လဲသူခုိးထင္မိတာေပါ့

ရြာကုိျပန္ေမာင္းကြာ …ျမန္ျမန္မာင္း

သူျကီးဘခက္ တစုံတခုကုိစဥ္းစားမိကာ စက္ကုန္ဖြင့္ေမာင္းခုိင္းသည္။
သူတုိ႔ရြာကမ္းစပ္နား ေရာက္ေတာ့ က်န္ခဲ႕တဲ႕လူတခ်ဳိ႕ကကမ္းစပ္မွာရပ္ေစာင့္ေနျကျပီး စက္ေလွကမ္းကပ္လုိက္တာနဲ႕တျပဳိင္နက္

ပါသြားျပီ …သူျကီး

ေတာက္

သူျကီး ဘခက္ရဲ႕ေတာက္ေခါက္သံျကီးကဟိန္းထြက္လာသည္။

ဒီေကာင္ေတြအေယာင္ျပသြားတာဗ် သူျကီးတုိ႕ဟုိေလွေနာက္ကုိလုိက္ေနတုန္းဝင္ခုိးသြားျကတာျဖစ္မယ္

က်ဳပ္ေျပာဖုိ႕တစ္ခုရွိေသးတယ္ဗ်

ဘာလဲ သက္ခုိင္း

သက္ခုိင္ ဘာေျပာလာမလဲဆုိတာကုိအားလုံးကစိတ္ဝင္စားေနျကသည္။

က်ဳပ္ ခုဏကမွ ျကုိက္ကုန္းရြာကျပန္လာတာ သူခုိးမိတယ္ဆုိလုိ႕က်ဳပ္လဲ သြားျကည့္မိတယ္  သူုခုိးကဘယ္သူထင္လဲ

ေအး… ဘယ္သူလဲ

တျခားလူဟုတ္ရုိးလားဗ်ာ …က်ဳပ္တုိ႕ရြာက အားလုံးကေသသြားျပီလုိ႕ ထင္ေနတဲ႕…

ေအာင္မေလး …အိမ္သရဲျကီးပါေတာ့္

သက္ခုိင္စကားပင္ဆုံးေအာင္မေျပာလုိက္ရ မုဆုိးမစိန္ျကည္ တေရာက္အူရားဖားရားနဲ႕ေျပးလာလုိ႕ စကားစျပတ္သြားသည္။

စိန္ျကည္ ဘာျဖစ္လာတာလဲ

သူျကီး ေခ်ာင္းလယ္မွာအိမ္ျကီးသြားေနတာရွင့္

ငါ့ကုိရွင္းေအာင္ေျပာစမ္း …စိန္ျကည္

က်မ ကေလး ႏုိ႕တုိက္ေနတုန္း ေခြးအူသံတစီစီျကားတာနဲ႕  အိမ္ေပၚကေနျကည့္လုိက္ေတာ့ လား…လား…ေခ်ာင္းလယ္မွာအိမ္မဲမဲျကီး ေရေပၚမွာသြားေနတာ က်မျဖင့္မ်က္လုံးေတြကူိျပာသြားတာပဲ …သူျကီးရယ္

ေဟ့ေကာင္ေတြ…  အဲ႕ဒီအိမ္ျကီးေနာက္လုိက္မယ္ေလွေပၚျပန္တက္

ဘယ္ကုိလုိက္မွာလဲ …ကုိဘခက္

အိမ္ျကီးေနာက္ကုိေလ ဦးခ်မ္းသာ

အုိဗ်ာ …အဓိပၸာယ္မရွိတာ ေရေပၚမွာအိမ္ေပၚတယ္ဆုိတာ မျဖစ္ႏုိင္ဘူး

ျဖစ္ႏုိင္… မျဖစ္ႏုိင္လုိက္ျကည့္ရင္သိမွာပဲ ဦးခ်မ္းသာ တက္ဗ်ာသြားမယ္

ဦးခ်မ္းသာမွာ မတက္ခ်င္တက္ခ်င္နဲ႕ေလွေပၚတက္ခဲ႕ရေတာ့သည္။

လေရာင္သည္မႈံပ်ပ်သာ မည္းမည္းေတာတန္းသည္ ည၏သရုပ္ကုိေဖာ္က်ဴးေနသည္။ ေခ်ာင္းသည္ ေတာအုပ္အတြင္သုိ႕ဝင္သြားျပီး လေရာင္ျဖင့္သာ မွန္းဆေမာင္းေနရသည္ ဝန္းက်င္တခုလုံး ျခင္ ယင္ မက္တုိ႕၏အသံမွတပါးအျခားမျကားရ  တနာရီခန္႕ လုိက္ခဲျကျပီးေနာက္ အိမ္ျကီးကုိမွီလာသည္။အိမ္မဲျကီးကာ ေခ်ာင္းေရညာကုိ တေရြေရႊ႔့ျဖင့္ဆန္တက္ေနသည္။

ဟုိမွာ …ဟုိမွာ …အိမ္သရဲဆုိတာ

သူျကီးဘခက္လဲ ရြာသာေတြလက္ညဳိးထုိးညႊန္ျပေနတဲ႕ အိမ္ျကီးဆီကုိ ႏွစ္လုံးျပဴးေသနတ္နဲ႕ထုိးခ်ိန္လုိက္စဥ္

ေသနတ္ခ်လုိက္စမ္း …ဘခက္

ေလွေပၚမွလူအားလုံးတအံ႕တျျဖင့္လွည့္ျကည့္မိရာ သူျကီးဘခက္ကုိ ေျခာက္လုံးျပဴးေသနတ္နဲ႕ခ်ိန္ထားတဲ႕ဦးခ်မ္းသာကုိ ေတြ႕ရေတာ့သည္။

ဦးခ်မ္းသာ… ခင္မ်ားဘာလုပ္တာလဲ

ဟား ဟား ဟုတ္ပ ခ်မ္းသာတျဖစ္လဲ မန္းဂေပါ့ဗ်ာ ခင္မ်ားတုိ႕သိပ္ေတြ႕ခ်င္ေနတဲ႕ မန္းဂ ဆုိတာ ေဟာ့ဒီကခ်မ္းသာဆုိတဲ႕က်ဳပ္ေပါ့

မန္းဂ ကခင္မ်ား

ဟုတ္ပါ့ ေရွးေဟာင္းပစၥည္းေတြကုိ ႏုိင္ငံျခားကုိေရာင္းစားေနတဲ႕  မန္းဂဆုိတာက်ဳပ္ပဲေပါ့

ရြာသားမ်ားကာ အံ႕ျသလြန္း၍ ျကက္ေသေသေနျကသည္။

ဒါဆုိ ျကုိက္ကုန္းရြာမွာဖမ္းမိတဲ႕ လွေမာင္နဲ႕ခင္မ်ားကတဖြဲထဲလား

လွေမာင္ဆုိတဲ႕ အသံျကားရ၍ ရြာသားမ်ားစိတ္ဝင္စားသြားျကသည္ထက္ ရဲေလးကပုိျပီးစိတ္ဝင္စားမိသည္ လွေမာင္က ႏွင္းရည္ရဲ႕အကုိ။

ျကုိက္ကုန္းရြာမွာဖမ္းမိတာ  လွေမာင္လား သက္ခုိင္  ဒီေကာင္ေသသြားျပီမဟုတ္လား

မေသဘူးသူျကီး က်ေနာ့္မ်က္စိဲနဲ႕ေသခ်ာျမင္ခဲ႕တာ …လွေမာင္မွ လွေမာင္အစစ္

ကဲပါေလ… က်ဳပ္ပဲရွင္းျပလုိက္ပ့ါမယ္… အမွန္ပဲ… လွေမာင္ကက်ဳပ္လူပဲ သူတုိ႕လင္မယားႏွစ္ေယာက္ကုိ ခင္မ်ားတုိ႕ရြာကုိ အတြင္းလူအျဖစ္နဲ႕လႊတ္ထား  ရႈပ္သြားျပီလားမသိဘူး …သူတုိ႕လင္မယားဆုိတာကခင္မ်ားတုိ႕ ေမာင္ႏွမ လုိ႕ထင္ထားတဲ႕ လွေမာင္နဲ႕ႏွင္းရည္က လင္မယားေတြ

ရဲေလး ဒီအသံကုိေကာင္းေကာင္မွတ္မိသြားျပီ  ဟုိညက ႏွင္းရည္ကုိလုိးေနတာ ဦးခ်မ္းသာ ေခါ မန္းဂဆုိတဲ႕ဒီလူျကီးပဲ  အခုဦးခ်မ္းသာေျပာပုံအရဆုိ ႏွင္းရည္နဲ႕လွေမာင္ကလင္မယားေတြတဲ႕ ထင္ရက္စရာမရွိေအာင္အျပစ္ကင္းတယ္လုိ႕ထင္ရတဲ႕ႏွင္းရည္ရဲ႕မ်က္နာလွလွေလးကုိျမင္ေယာင္မိေတာ့ ရဲေလးဝမ္းနည္းလာျပန္သည္။သူေနာက္ေက်ာကုိဓါးနဲ႕ထုိးခံလုိက္ရျပီ ။
သူသိသေလာက္ ဆုိရင္ ႏွင္းရည္က သူအပါအဝင္ ဦးခ်မ္းသာ သူ႕ေယာက်္ားလွေမာင္နဲ႕ပါဆုိ ေယာက်္ားသုံးေရာက္ကုိအလုိးခံထားျပီးျပီ လီးသုံးေခ်ာင္းနဲ႕ေတြ႕ပီးျပီ။

ဦးခ်မ္းသာကပဲဆက္ျပီး သူတုိ႔ရဲ႕လွည့္ကြက္ေတြကုိေျပာျပေနသည္။

ခင္မ်ားတုိ႕ အိမ္သရဲျကီးလုိ႕ထင္ေနတဲ႕ အိမ္ျကီးကလဲ တကယ္ေတာ့ က်ြန္းေမ်ာျကီးတခုပဲ အင္းေလးဖက္ကက်ြန္းေမ်ာေတြလုိပဲ ေခ်ာင္းထဲမွာေျမာလာတာေတြ႕တာနဲ႕ အျကံရျပီး စက္တပ္ျပီးဆင္ထားတာေလ ဘယ့္ႏွယ္လဲမပိရိဘူးလား ဟားဟားဟား ဒီတခါေတာ့ က်ြန္းေတာင္ရြာကုိအ့ပီးႏႈတ္ဆက္ခဲ႕တယ္
ဗ်ဳိ႕ ႏုိင္ငံျခားမွာသြားႏွပ္လုိက္အုံးမယ္ သြားေပအုံးေတာ့ဘခက္ေရ

ဦးခ်မ္းသာေခၚ မန္းဂ က သူျကီးဘခက္ကုိ ပစ္ေတာ့မည့္ဆဲဆဲ ေသနတ္ေမာင္းျဖဳတ္ခါနီးေလးတြင္ ထင္မထားတဲ႕ျဖစ္ရပ္တစ္ခုကျဖစ္လာျပန္သည္။

ခင္မ်ား လက္ထဲကေသနတ္ကုိခ်လုိက္ပါ… မန္းဂ

ေလွေပၚမွလူအားလုံး အသံရွင္ဆီသုိ႕ျကည့္လုိက္ရာ စက္ေလွေမာင္းသူေနရာ၌ ဦးခ်မ္းသာေခၚ မန္းဂကုိေသနတ္ျဖင့္ခ်ိန္ထားသည့္လူတဦးကုိေတြ႔ရျပီး ထုိသူကခပ္ငုိက္ငုိက္ေဆာင္းထားသည့္ ဝါးဖတ္ခေမာက္ကုိခ်ြတ္ခ်လုိက္သည့္အခ်ိန္တြင္

ဟင္… မင္း …မင္း …မုိးေဆြ

ေမာင္မုိးေဆြ

ဟုတ္ပါတယ္ …က်ေနာ္ မုိးေဆြပါ …သူႀကီး

ဦးခ်မ္းသာ  …သူႀကီးဘခက္ အပါအဝင္အားလုံးကအံ႕အားသင့္ေနႀကသည္ မုိးေဆြကာ ဦးခ်မ္းသာကုိေသနတ္ျဖင့္ခ်ိန္ထားေခ်ျပီ

မင္းကဘယ္သူလဲ

က်ဳပ္ကရဲအရာရွိတေရာက္ပဲ …မန္းဂ …ဒီနယ္တဝႈိက္မွာ ေရွးေဟာင္းပစၥည္းေတြေပ်ာက္တယ္  ခင္မ်ားတုိ႕ဂုိဏ္းဒီနယ္ဖက္ကုိေရာက္ေနတယ္အသံႀကားလုိ႕ ေစ်းသည္အသြင္နဲ႕စုံစမ္းဖုိ႕ေရာက္လာတာပဲ

ေတာက္

ခင္မ်ား …ေသနတ္ကုိမခ်ရင္… က်ဳပ္ေသနတ္ထဲကက်ည္ဖူးေတြခင္မ်ား ကုိယ္ထဲေရာက္သြားလိမ့္မယ္ …မန္းဂ

မတတ္သာတဲ႕အဆုံး ဦးခ်မ္းသာ ေခၚ မန္းဂ ကာေသနတ္ခ်လုိက္ရေတာ့သည္။

ဦးခ်မ္းသာ ရဲ႕ေသနတ္ေလွေပၚကုိ ေဒါက္ ခနဲက်သြားသည္ႏွင့္တျပဳိင္နက္… တဒုိင္း… ဒုိင္းျဖင့္ က်ြန္းေမ်ာ အိမ္ျကီးဆီမွစတင္ပစ္ခတ္လာေတာ့သည္။  ေလွေပၚမွလူမ်ားအားလုံးလဲ ေလွဝမ္းထဲဝပ္ခ်လုိက္ျပီး သူႀကီး ဘခက္ နဲ႕ မုိးေဆြကာ အိမ္ႀကီးဆီသုိ႕ျပန္လည္ပစ္ခတ္ေတာ့သည္။ထုိအခ်ိန္ အခြင့္အေရးကုိေခ်ာင္းေျမာင္းေနေသာ္ ဦးခ်မ္းသာမွာ ေရထဲသုိ႕ ဒုိင္ဗင္ထုိးဆင္းသြားကာ အိမ္ႀကီးဆီသုိ႕ ငုပ္လ်ွဳိကာ ကူးခတ္သြားေတာ့သည္။ အိမ္ျကီးဆီသုိ႕ သာ သဲမဲေနျကခ်ိန္ျဖစ္လုိ႕ သူျကီးဘခက္တုိ႕ ဦခ်မ္းသာကုိ သတိမထားႏုိင္ေတာ့ စက္သပ္ထား၍ေလွမွာလဲ ေရျပင္ေပၚတြင္တဝဲလဲလဲျဖစ္ေနသည္ ရဲေလး မွာလဲ ဦးခ်မ္းသာ ဆီမွက်န္ခဲ႕သည့္ေသနတ္ျဖင့္ မပစ္တတ္ပစ္ျဖင့္ ပစ္ေနသည္။ အိမ္ျကီးေပၚ၌ကာ လူမမ်ားလွ ဦးခ်မ္းသာအပါအဝင္မွ ေျခာက္ေယာက္သာရွိသည္။သုိ႕ေသာ္သူတုိ႕အားလုံးလက္ထဲမွာက ေသနတ္ကုိယ္စီျဖင့္။

အဆက္မျပတ္ဝင္လာသည့္ က်ည္ဆန္မ်ားေျကာင့္ သူျကီးဘခက္တုိ႕လူစုကာ အေျခအေနမဟန္ေတာ့  ေသနတ္မရွိသည္႕ လူမ်ားကာ ဒုတ္ ဓါး လက္နက္ကုိင္ဆြဲကာ ေရေအာက္သုိ႕ ငုတ္လ်ွဳိ၍ အိမ္ျကီးဆီသုိ႕ ခ်ည္းကပ္သြားျကသည္။ယင္းအခ်ိန္၌ သူႀကီးဘခက္ပစ္လုိက္ေသာ က်ည္ဆံမွာ ဓါတ္ဆီပုံးကုိထိမွန္သြားဟန္တူသည္ ဝုန္း ဆုိေသာ ေပါက္ကြဲသံႀကီး ႏွင့္အတူ အိမ္ျကီး ေပၚမွ ဦးခ်မ္းသာ ႏွင့္ ၎ရဲ႕တပည့္မ်ားအပါအဝင္ အတြင္းထဲမွ ေရွးေဟာင္းရုပ္ထုမ်ားမွာ လႊင့္စင္ထြက္ကာ ေရေအာက္သုိ႕နစ္ျမွပ္၍ သြားေတာ့သည္။ ေကာင္းကင္ယံကာ မီးရႈဳးမီးပန္းမ်ားပန္းထြက္ေနသကဲသုိ႕ လင္းထိန္၍ေနသည္။ အိမ္ျကီးမွာလဲ မီးစြဲေလာင္ကာ တစစီျဖစ္ေနျပီ ေရထဲ၌လဲ ေသြးေရာင္တုိ႕လႊမ္းျခဳံေနေတာ့သည္ ဦးခ်မ္းသာ ေသြးအလိမ္းလိမ္းျဖင့္ ေရေအာက္နစ္ျမွစ္သြားသည္ကုိလဲ သူျကီးဘခက္တုိ႕ေတြ႕လုိက္ရသည္ ဦးခ်မ္းသာ ကာ နိဂုံခ်ဳပ္ေခ်ျပီ ။

အေျခအေနေတြျငိမ္သြားမွ ရဲေလးတုိ႕ကာလသားေတြလဲ ေရေအာက္သုိ႕ေရာက္သြားသည့္ ရုပ္ထုမ်ားကုိ ငုပ္၍ဆည္ယူရေတာ့သည္ အိမ္ျကီးကုိစြဲေလာင္ေနသည့္ မီးညႊန္႕ မွာေရေအာက္သုိ႕ပင္လင္းထိန္ေနသည္ အခ်ဳိ႕ ရုပ္ထုမ်ား မွာ ေပါက္ကြဲမႈ႕ဒဏ္ေျကာင့္ က်ဳိးပဲ႕ေနျကေသာ္လဲ အမ်ားစုမွ အေကာင္းအတုိင္းသာရွိသည္ သုိ႕ေသာ္ သူျကီးဘခက္ စိတ္ထဲ ဘဝင္မက်လွ သူ႕ အေဖ လႈဳခဲ႕တဲ႕ ကိႏၷရီရုပ္ထုေလးကုိေတာ့ ရွာမေတြ႕  ေရစီးနဲ႕ပင္ ေမ်ာသြားျပီလား ဒါမွမဟုတ္ အရင္အျကိမ္ေတြခုိးသြားတုန္းကပဲ ပါသြားတာလား ေတြးေနသည္။

ရသမ်ွအရုပ္ေတြဆည္ယူ့ျပီး ရြာသုိ႕ျပန္ေမာင္းခဲ႕ျက ေတာ့သည္။ က်ြန္းေတာင္ရြာ ကမ္းစပ္၌ကာ ရြာသားမ်ားစုေဝလ်ွက္ သူျကီးဘခက္တုိ႕ကုိေစာင့္ေမ်ွာ္ေနျကသည့္ လူအုပ္ႀကီးကုိေတြ႕ရသည္။
ျကုိက္ကုန္းရြာ သူ ရြာသားတခ်ဳိ႕ကုိလဲ ေတြ႕ရသည္ သတင္းျကား၍ေရာက္လာျကဟန္တူသည္။
ေလွကမ္းကပ္ေတာ့ ရြာသားမ်ားက ဆီးျကုိျကသည္ ေလွေပၚမွ ရုပ္ထုေတြကုိလဲ ဇရပ္ဆီသုိ႕ သယ္သူကသယ္ေနျကသည္ ဦးခ်မ္းသာက မန္းဂ ဆုိတဲ႕ လူဆုိးေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ေျကာင္း ေျျပာျပေတာ့ ရြာသူ ရြာသားအားလုံမွာ ဟယ္ ဟင္ ဟုတ္လား နဲ႕အသီးသီး အံ႕အားသင့္ေနျကသည္ ႏွင္းရည္ ပါ လူဆုိးအဖြဲ႕ဝင္ ဦးခ်မ္းသာ နဲ႕တဖြဲ႕ထဲဆုိတာသိရေတာ့ ပုိ၍ပင္ မ်က္လုံးျပဴးရေတာ့သည္ ေကာင္မ မထင္ရဘူ း ရုပ္ေလးလွတပတနဲ႕ လုပ္ရဲတယ္  ဟုဝုိင္းဝန္း ျကိမ္ဆဲေနျကျပီ
အရက္သမား သားေအး ကလဲ မူးမူးရႈးရႈးနဲ႕ ဒီေကာင္မကုိ လုိးသတ္မယ္ကြာ လာတရြာလုံးသြားလူိးမယ္ ဟုဝင္ေျပာသည္။

သူတုိ႕အားလုံး ႏွင္းရည္တုိ႕ အိမ္ဖက္ကုိထြက္သြားျကေတာ့တယ္

ေအာင္ေမာင္း နဲ႕ဖုိူးေထာင္း သာ ရဲေလး ကုိ စာနာသလုိ အားေပသည့္အေနျဖင့္ ပခုံးဖက္ကာ ႏွစ္သိမ့္သည့္ သေဘာျဖင့္ျကည့္ေနျကသည္ စကားနဲ႕ေတာ့မေျပာ ရဲေလး နဲ႕ ႏွင္းရည္ ျဖစ္ေနျကတာ သူတုိ႕ေလာက္ပဲသိျကတာမဟုတ္လား။

ကုိဘခက္… အကုိဘာမွမျဖစ္ဘူးမဟုတ္လား

သူျကီးဘခက္ သူ႕ေဘးနားေရာက္လာသည့္ ဝါဝါျမင့္ကုိ ေတြ႕ေတာ့ သူ႕မိန္းမရီရီခင္ ကုိလူအုပ္ထဲရွာျကည့္ေသးသည္ မေတြ႕မွ

ဝါဝါ ဘယ္သူနဲ႕လာတာလဲ

ကုိျမဒင္ နဲ႕

ဟုတ္လား …ဒီေကာင္ေတြ႕သြားအုံးမယ္ေနာ္

မေတြ႕ပါဘူး …ဟုိဘက္နားထြက္သြားတယ္ သူ႕သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ သတင္းႀကားလုိ႕ ေရာက္လာတာ …ကုိဘခက္ ဘာမွမျဖစ္ဘူးမဟုတ္လား

ကုိယ္ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး အခ်စ္ ရယ္… အဲ… ဝါဝါရယ္

သတိလက္လႊတ္ေျပာျပီး မွ သူျကီးဘခက္ ေဘးမွလူေတြကုိျကည့္မိသည္ ။

ဝါဝါ ကစိတ္ပူေနတာ …ကုိဘခက္ လုိက္သြားတယ္ဆုိလုိ႕

သူ႕ကုိ စုိးရိမ္တျကီးေမးေနတဲ႕ ဝါဝါျမင့္ကုိ ျကည့္ျပီး ဆြဲဖက္ပစ္ခ်င္စိတ္ကုိ သူျကီးဘခက္ မနည္းထိန္းထားရသည္။
အဲ႕ဒီအခ်ိန္ သူျကီးဘခက္ မ်က္လုံးေဒါင့္စြန္းထဲ ရီရီခင့္ အရိပ္ကဝင္လာသည္။ရီရီခင္က သူနဲ႕ ဝါဝါျမင့္ကုိ မ်က္ေထာက့္နီျကီးနဲ႕ျကည့္ေနတာေတြ႕မွ သူျကီးဘခက္ ဝါဝါျမင့္ကုိ ေနာက္မွေတြ႕မယ္ ဆုိျပီးႏႈတ္ဆက္ကာ ရီရီခင့္ဆီထြက္သြားသည္။ သူခုဏက ျကည့္တုန္းက ရီရီခင့္ကုိမေတြ႕ပါဘူး ခုမွေရာက္လာျဖစ္မယ္ ရီရီခင္ ကသူ႕ကုိျမင္ေတာ့ ခ်ာခနဲလွည့္ထြက္သြားသည္။ ဒီလုိက်ေတာ့ လဲ ငါ့မိန္းမ က သဝန္တုိတတ္တာပါလားဆုိျပီး ေတြးေနတုန္း မျမင္ခ်င္ တဲ႕ျမဒင္ အခြက္ကုိ သူျကီးဘခက္ ျမင္ရျပန္ျပီ ျမဒင္က ရီရီခင့္ကုိစကားဝင္ေျပာေနတာမုိ႕ သူျကီးဘခက္ ရြာသားတေရာက္ရဲ႕အကြယ္ကေနမသိမသာ အကဲခတ္ေနသည္ ျမဒင္ကေတာ့ သူ႕ကုိျမင္ဟန္မတူ သူ႕မိန္းမ ရီရီခင္ကသာ သူရွိတဲ႕ဘက္ကုိ တခါတခါ အကဲခတ္သလုိျကည့္ျကည့္ေနျပီး ျမဒင္ ကုိေျခပုတ္ လက္ပုတ္နဲ႕ ရီေမာကာစကားေျပာေနသည္။ သူ႕မိန္းမေတာ့ သူ႕စိတ္ကုိစမ္းေနျပီ သူ႕ကုိရြဲ႕ေနျပီဆုိတာ သူျကီးဘခက္သေဘာေပါက္လုိက္တယ္ ျမဒင္ ထြက္သြားေတာ့မွ ေျခလွမ္းက်ဲျကီးနဲ႕ သူ႕မိန္းမအနား ေလ်ွာက္သြားသည္။

ဟုိေကာင္ ကဘာလာေျပာတာလဲ …ရီ

ဘာမွဟုတ္ပါဘူး ဒီလုိပါပဲ

ရီရီခင္က သူ႕ေယာက်္ားကုိ အေရးမျကီးသည့္ဟန္ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးအမူအရာနဲ႕ မ်က္နာမျကည့္ပဲေျပာေနသည္။

ေသခ်ာလား… မလိမ္နဲ႕ေနာ္

ဒီတခါ ရီရီခင္ သူ႕ေယာက်္ားဘခက္ရဲ႕မ်က္နာကုိျကည့္ျပီးမွ တုိးတုိးေလး

ဟုတ္တယ္… က်မကုိလုိးခ်င္လုိ႕တဲ႕

သူမသိဘူးအထင္နဲ႕ ရြဲ႕ပီးေျပာတာျဖစ္ႏုိင္ သလုိ တကယ္ေျပာသြားတာလဲျဖစ္ႏုိင္တယ္လုိ႕ သူျကီးဘခက္ေတြးေနသည္။

ရွင္ေတာင္ ဝါဝါျမင့္ကုိ …အဲ႕လုိသြားေျပာခ်င္ေျပာေနမွာပဲေလ

သူက သူခုိးေတြမိလားေမးရုံပါ …အဲ႕ဒီအေျကာင္းေျပာေနျကတာ

သူျကီး ဘခက္ ကအဲ႕လုိေျပာေတာ့ ရီရီခင္က
ဟြန္႕  …ယုံတယ္ ဆုိျပီး ခနဲ႕သလုိေျပာကာသူ႕ေရွ့ကထြက္သြားလုိ႕ သူျကီးဘခက္အေနာက္ကလူိက္သြားသည္ ဒီမိန္းမ သူကအရင္ ျမဒင္နဲ႕ျဖစ္ျပီး ေယာက်္ားကုိက်ေတာ့ တျခားမိန္းမနဲ႕ျဖစ္မွာ သဝန္တုိတယ္ ေတာ္ေတာ္တရားတယ္လုိ႕သူျကီးဘခက္ေတြးေနျပီး လႈပ္လီ လႈပ္လဲ႕ နဲ႕ေလ်ွာက္ေနတဲ႕ သူ႕မိန္းမဖင္ျကီးျကည့္ျပီး အခ်ိန္အခါမဟုတ္ လီးကေတာင္ခ်င္ေနသည္ အေနာက္ကေနကပ္လုိက္သြားျပီး လူေတြမျမင္ခင္… ဖတ္ ခနဲ႕ တင္ပါးတျခမ္းကုိခပ္ဆတ္ဆတ္ေလးရုိက္လုိကိေတာ့ ရီရီခင္က သူ႕ကုိလွည့္ျကည့္ျပီး

ရွင္ဘယ္လုိျဖစိေနတာလဲ လူေတြနဲ႕ေနာ္ တဲ႕

အိမ္ေရာက္ရင္လုိး ရေအာင္လုိ႕ကပ္ေျပာေတာ့ ရီရီခင္က ဝါဝါျမင့္ကုိ သြားလုိးလုိက္လုိ႕ျပန္ေျပာသည္။ ဝါဝါျမင့္ကုိကလုိးျပီးျပီလုိ႕သာ ေျပာလုိက္ရင္ သူ႕မိန္းမ ရီရီခင္ ဘယ္လုိေနမလဲ မသိလုိ႕လဲ သူျကီးဘခက္ ေတြးေနမိသည္။

သူတုိ႕ အားလုံး ကမ္းစပ္ကေန ႏွင္းရည္ ရဲ႕ဆုိင္ကုိေရာက္ေတာ့ အထဲမွာႏွင္းရည္ကုိ မေတြ႕ရေတာ့ အသုံးအေဆာင္ပစၥည္းေတြအားလုံးရွိေနေပမဲ႕ ႏွင္းရည္ကေတာ့ ေပ်ာက္ခ်င္းမလွေပ်ာက္သြားေတာ့သည္။
ရဲေလး ရင္ထဲတမ်ဳိးျကီးျဖစ္သြားသည္။ သူ ဒီေဝဒနာကုိကုစားရအုံးမည္ ႏွင္းရည္ကုိ ေမ့ႏုိင္ေအာင္ျကုိးစားရအုံးမယ္ သူ ႏွင္းရည္ကုိခ်စ္ခဲ႕တာပဲ ။
မုိးေဆြက ဦးေဆာင္ျပီး ႏွင္းရည္အိမ္ထဲဝင္ရွာေပမဲ႕ ဘာမွထူးထူးျခားျခားမေတြ႕ရ ။

အားလုံး ႏွင္းရည္အိမ္ကျပန္ခဲ႕ေတာ့ မုိးပင္လင္းေတာ့မည္။ ဘယ္သူမွမအိပ္လုိက္ရ သူျကီးဘခက္ အိမ္မွာပဲ အစည္းအေဝးလုပ္ျပီး က်န္ေသးတဲ႕ ေရွးေဟာင္းပစၥည္းေတြးကုိ ဘယ္လုိထိန္းသိမ္းရမယ္ဆုိတာတုိင္ပင္ျကသည္။ မုိးေဆြက ရဲအရာရွိတေရာက္ဆုိတာ ေျပာျပေတာ့ တရြာလုံးက မုိးေဆြကုိ သူရဲေကာင္းျကီး တေရာက္လုိ ဝုိင္းဝန္းခ်ီက််ဴးျကသည္။

လူေတြျကားထဲကေန သူ႕ကုိ အဓိပၸါယ္ပါတဲ႕ မ်က္ဝန္းေတြနဲ႕ ျကည႕္ေနတဲ႕ အိဝါ ကုိလဲ ရဲေလး မ်က္နာခ်င္းမဆုိင္ရဲ ။

မုိးေဆြေျပာျပလုိ႕ ႏွင္းရည္ ဟာ ဦးခ်မ္းသာေခၚ မန္းဂ ဦးေဆာင္တဲ႕အဖြဲ႕မွာ အေရးပါတဲ႕သူတေရာက္ေနရာကပါဝင္တယ္ဆုိတာလဲ သိလုိက္ရသည္။ေခါင္းေဆာင္ မန္းဂ မရွိေတာ့ေပမဲ႕ ဒုတိယေခါင္းေဆာင္ နဲ႕က်န္ေသးတဲ႕အဖြဲ႕ဝင္ေတြရွိေနႏုိင္ေသးေျကာင္း သူတုိ႕စခန္းဟာ က်ြန္းေတာင္ရြာကေန မုိင္ ၃၀ ေလာက္ေဝးတဲ႕ အထက္ေတာထဲမွာရွိႏုိင္ေျကာင္း အတိအက်မဟုတ္ေပမဲ႕  တခါတရံမွာ ထုိေနရာဝန္းက်င္ေလာက္မွာ ယာယီသေဘာမ်ဳိးစခန္းခ်တတ္တယ္လုိ႕ သတင္းရထားေျကာင္း မုိးေဆြကဆက္ေျပာသည္။
သတင္းထူးရင္ က်န္တဲ႕အဖြဲ႕ဝင္ေတြကုိ မိရင္ အေျကာင္းျကားမည္ေျပာျပီး ရဲအရာရွိမုိးေဆြလဲ သူျကီးဘခက္အပါအဝင္ ရြာသားေတြကုိ ႏႈတ္ဆက္ကာ က်ြန္းေတာင္ရြာကေနထြက္ခြာသြားေတာ့သည္။
ရြာသားေတြလဲ လူစုခြဲကာ ျပန္ခဲ႕ျကေတာ့သည္။

ေန႕လည္ပုိင္ေရာက္ေတာ့ ေအာင္သာျမဳိ႕ကရဲေတြေရာက္လာျပီး ညကသူတုိ႕နဲ႕ ပစ္ခတ္ခဲ႕ႀကတဲ႕ က်ြန္းေျမာ အိမ္ျကီးနဲ႕ ဦးခ်မ္းသာတုိ႕အေလာင္းေတြကုိလဲ ရွေဖြရွင္းလင္းေရလုပ္ျကျပီး ေတြ႕တဲ႕အေလာင္းကေတြ႕ မေတြ႕တဲ႕အေလာင္းကမေတြ႕ မေတြ႕တဲ႕အထဲ ဦးခ်မ္းသာလဲပါေျကာင္း ရဲေလးျပန္ျကားရသည္။

ေဝဒနာကုိကုစားဖုိ႕ ရဲေလး သံေခ်ာင္ရဲ႕အရက္ဆုိင္ကုိပုံမွန္ေရာက္ျဖစ္သလုိ ရြျပင္က ျမင့္ဦး ရဲ႕ထန္းေတာထဲလဲအသြားမပ်က္ ႏွင္းရည္ နဲ႕ေပ်ာ္ပါးခဲ႕ႀကတာေတြကုိ ရဲေလး ခ်က္ခ်င္းေမ႔မရ ႏွင္းရည္ သူ႕ကုိလီးစုပ္ေပးခဲ႕တာ ပဲစင္းငုံတန္းထဲမွာ ဖင္ကုန္းပီးအလုိးခံခဲ႕တာေတြ ေက်ာ့ရွင္းျပီး အခ်ဳိးအစားက်လွတဲ႕ႏွင္းရည္ ရဲ႕ ပုံရိပ္ေတြက သူ႕အာရုံထဲကေန ေမာင္းထုတ္ရခက္လွသည္။ ဦးခ်မ္းသာကုိ အလုိးခံေနတဲ႕ ွႏွင္းရည္ရဲ႕ ပုံရိပ္ေတြကုိ ျမင္ေယာင္ျပန္ေတာ့ လက္ထဲ အရက္ခြက္ကုိ တဂြပ္ဂြပ္နဲ႕အဆက္မျပတ္ေမာ့မိေတာ့သည္။

ေနာက္ တပတ္ေလာက္အျကာမွာ အိဝါ ရဲ႕ မဂၤလာသတင္းျကားရျပန္ေတာ့ ရဲေလး စိတ္ထဲဟာလာ ဟင္းလင္းျကီးျဖစ္ေနသည္။ ဒီအခ်ိန္မွာ အိဝါ အေပၚ ထားတဲ႕သူ႕ခံစားခ်က္ကုိ ရဲေလး ေျပာမျပတတ္ ေသခ်ာတာက သူ႕ကုိ ခ်စ္တဲ႕ မိန္းကေလးတေရာက္ကုိ ထပ္ျပီးဆုံးရႈံးရအုံးမယ္ဆုိတာကုိပဲ
အိဝါ ရဲ႕သတုိ႕သားေလာင္းက ေအာင္သာျမဳိ႕ က ေက်ာ္စြာ ရဲေလးသိပ္ေတာ့မအံ႕ျသ သူကုိယ္တုိင္ အိဝါကုိ ေက်ာ္စြာဆုိတဲ႕ေကာင္ျဖဳတ္ေနတာျမင္ခဲ႕ျပီးျပီပဲ ။

မနက္ျဖန္ အိဝါတုိ႕ မဂၤလာေဆာင္ေန႕ပဲ သူတုိ႕ရြာမွာအရင္ေဆာင္ျပီး ေနာက္မွျမဳိ႕မွာတခါျပန္ေဆာင္မယ္တဲ႕ ။မ႑ပ္ေဆာက္တဲ႕ဆီကုိလဲ ရဲေလး မသြား သြားမေဆာက္ကူ ေန႕လည္ထဲကျမင့္ဦး ထန္းရည္ ဆုိင္မွာ သူတေရာက္ထဲ ဆုိင္ရွင္ျမင့္ဦး နဲ႕ သူနဲ႕ပဲရွိတယ္ က်န္တဲ႕ကာလသားေတြကေတာ့ သူျကီးအိမ္မွာ ျပင္ဆင္စရာရွိတာ ျပင္ဆင္လုပ္ကူေနျကတယ္ ။ သူ႕တကုိယ္လုံးလဲ ထန္းရည္ေတြနဲ႕ရႊဲစုိးေနျပီ မ်က္လုံးထဲ ႏွင္းရည္ မ်က္နာေလးေပၚလာလုိက္ ေခါင္းကေန ထန္းရည္အုိးနဲ႕ေလာင္းခ်လုိက္နဲ႕  ျမင့္ဦး လဲ မႏုိင္ေတာ့လႊတ္ထားလုိက္ရျပီ။
ညေနေစာင္းလုိ႕ အေမွာင္ထုစဝင္လာတဲ႕အခ်ိန္မွာေတာ့ ရဲေလး ေမွာက္သြားျပီး ။

အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ျကာျကာ ေမွာက္သြားလဲမသိ ရဲေလး သတိရလုိ႕ မ်က္လုံးဖြင့္ျကည့္မိေ့တာ့ ေကာင္းကင္ေပၚကမွိတ္တုတ္ မွိတ္တုတ္ နဲ႕ႀကည့္ေလးေတြကုိျမင္မွ အားယူျပီးကုန္းထလူိက္တယ္ သူနဲ႕မ်က္နာခ်င္းဆုိင္မွာ ပထမဆုံးေတြ႕လုိက္ရတဲ႕ သူက အိဝါ ရဲေလး ေခါင္းကုိတခ်က္ခါလုိက္တယ္ သူႏုိးေနျပီပဲ အိပ္မက္မဟုတ္ပါဘူး။

သတိရျပီလား

အိဝါ ရဲ႕ အသံခ်ဳိခ်ဳိေလးက ရဲေလး နားထဲဝင္လာသည္။

အိဝါ

အင္းေလ လူကုိေတာ့မွတ္မိေသးတာပဲ

အိဝါကဘယ္လုိလုပ္ အကုိ႕ဆီေရာက္လာတာလဲ အကုိကေရာ ဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ

ပတ္ဝန္းက်င္ကုိလဲျကည့္အုံးေလ

ရဲေလး ပတ္ဝန္းက်င္ကုိျကည့္လုိက္ေတာ့  သူနဲ႕ အိဝါ ေရာကိေနတာ ေခ်ာင္းစပ္တေနရာက ေလွေပၚမွာ ဒါရြာျပင္ သခ်ဳိင္းကုန္းေအာက္ ဖက္က ကမ္စပ္ပဲ။သူ႕ကုိယ္ေပၚမွာလဲ သူ႕အဝတ္အစားေတြမဟုတ္ေတာ့ပဲ ဘယ္သူ႕အဝတ္အစားေတြမွန္းမသိတဲ႕ ဟာေတြနဲ႕။

အကုိ ႕ကုိရွင္းျပအုံးေလ အိဝါ ဒီအဝတ္အစားေတြကေရာဘယ္သူဟာေတြလဲ

ေဖေဖ့ ဟာေတြ

ဟမ္

သူျကီးအက်ၤ ီ

အင္း အကုိ႕တကုိယ္လုံးထန္းရည္ေတြနဲ႕ရႊဲေနတာနဲ႕ အေဖ့အက်ၤ ီေတြဝတ္ေပးထားတာ အကုိ႕ကုိ ေလွေပၚမွာထားခဲ႕ျပီး အိဝါ အိမ္ျပန္ျပီး ေဖေဖ့အက်ၤ ီေတြဖြက္ယူလာခဲ႕တာ

ဒါနဲ႕ အကုိ႕ကေလွေပၚဘယ္လုိေရာက္လာတာလဲ

အိဝါကေတာ့ အကုိ႕ကုိယ္ျကီးကုိ ဘယ္ႏုိင္မလဲ ကုိျမင့္ဦးကုိအကူအညီေတာင္းျပီး ေလွေပၚတြဲေခၚခဲ႕ရတာေပါ့ ဒါေတာင္သူကေျကာက္ေနတာ အိဝါ မနည္းေတာင္းပန္ပီးမွ အကူအညီေတာင္းခဲ႕ရတာ ဘယ္သူမွမသိေစရဘူးလုိ႕ေလ ကုိျမင့္ဦးကအေဖ့ကုိေျကာက္ေနတာ

ေအာ္ ဘာလုိ႕ေလွေပၚေခၚခဲ႕ရတာလဲ အကုိ႕ကုိေလ ပီးေတာ့ အိဝါကေရာ ဘယ္လုိလုပ္ျပီး ထန္းေတာထဲေရာက္လာတာလဲ

အိဝါေတာ္ေတာ္နဲ႕ျပန္မေျဖ။

ေတာ္ေတာ္ျကာျကာ သူ႕ကုိစုိက္ျကည့္ေနျပီးမွ ရုတ္တရက္ သူ႕ကုိဆြဲဖက္လုိက္လုိ႕ ရဲေလး လန္႕သြားတယ္ ။

အိဝါ အကုိနဲ႕မခြဲႏုိင္ဘူး

အိဝါက ရဲေလး ရင္ခြင္ထဲေနငုိသံေလးနဲ႕ေျပာေနသည္။

အိဝါ ကမဂၤလာေဆာင္ေတာ့မယ္ေလ ေက်ာ္စြာေတာင္ အိဝါ တုိ႕အိမ္ေရာက္ေနျပီဆုိ

မသိဘူး အိဝါ အဲ႕ဒါေတြမသိဘူး သူ႕လက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းေတာ့ အိဝါ ေခါင္းျငိမ့္လုိက္မိေပမဲ႕ တကယ္တမ္္းလက္ထပ္ရေတာ့မယ္ဆုိေတာ့ အိဝါ သူနဲ႕မေနခ်င္ဘူး သူ႕ကုိမခ်စ္ဘူး ဟုိပြဲျကည့္တဲ႕ညကလဲ အကုိ႕ကုိ အရြဲ႕တုိက္ခ်င္လုိ႕ အကုိျကည့္ေနမယ္မွန္းသိလုိ႕ သူလုပ္တာကုိလက္ခံခဲ႕မိတာ ဘာရည္းစားမွလဲမျဖစ္ခဲ႕ဘူး အိဝါ ခ်စ္တာ အကုိ႕ကုိပဲ အကုိ ေရာအိဝါကုိ မခ်စ္ဘူးလား

အဲ  …ဟုိ … အဲ႕ဒါကေလ

ရဲေလး ဘယ္လုိျပန္ေျဖရမလဲမသိျဖစ္ေနတယ္ ဒါေပမဲ႕ သူ႕စိတ္ကုိ အိဝါ ဟာစုိးမုိးမႈ႕ရွိေနတယ္လုိ ႕ ႏွင္းရည္နဲ႕တြဲခဲ႕စဥ္းထဲက ရဲေလး ရိပ္မိတယ္ ႏွင္းရည္ နဲ႕အရင္မေတြ႕ခင္ အိဝါ ကုိေတြ႕ခဲ႕မယ္ဆုိရင္ ဆုိတဲ႕အထိ သူစဥ္းစားခဲ႕ဖူးတာပဲ အခုသူ႕ဆီ အိဝါ ေရာက္လာျပီ။

အကုိမလိမ္ပါနဲ႕ အကုိ အိဝါကုိ ခုိးခုိးႀကည့္ေနတာ  အိဝါ သိတာပဲ

မ်က္ရည္ေလးေတြ စုိ႕ေနတဲ႕ အိဝါ ကုိရဲေလး ျပန္ဖက္လုိက္တယ္ အိဝါကလဲ သူ႕ကုိတင္တင္ျကီးျပန္ဖက္တယ္။

အကုိ သိလား အိဝါ အကုိ႕ကုိခုိးေျပးလာတာ အကုိႏုိးလာလုိ႕ မဟုတိရင္ ကုိျမင့္ဦးကုိ ထုိင္ရွိခုိးရရွိခုိးရ ဟုိဖက္ကမ္းကုိ ေလွနဲ႕ ပုိ႕ခုိင္းမလုိ႕

ဘယ္ကုိပုိ႕ခုိင္မွာလဲ အိဝါ

အိဝါက ဖက္ထားရာက ခြာလုိက္ျပီး

ဟုိဖက္ကမ္းကုိေလ ကုိေအာင္ေမာင္းတုိ႕ေစာင့္ေနတယ္

ဒီေကာင္က အိဝါတုိ႕အိမ္မွာလုပ္ကူေနတာ မဟုတ္ဖူးလား

ဟုတ္ပါဘူး သူလဲ ခင္မႈန္႕ ကုိခုိးေျပးသြားျပီ

ဟမ္ ဟုတ္လား

အင္း သြားမယ္ ဒီမွာျကာျကာေနလုိ႕မေကာင္းဘူး ကုိေအာင္ေမာင္းကဟုိမွာ၁ ပတ္ ႏွစ္ပတ္ေလာက္ေနမယ္တဲ႕  အဲ႕နားကရြာမွာ သူ႕အသိအိမ္လဲရွိတယ္တဲ႕ …ေအာ္… ေနအုံး ေျပာ… အိဝါ ကုိခ်စ္လား

ရဲေလး စကားနဲ႕မေျဖ
အိဝါ  ရဲ႕နခမ္းေလးကုိနမ္းလုိက္ေတာ့

ဟြန္႕… အရက္နံ႕ကုိေထာင္းေနတာပဲ တဲ႕

အိဝါကုိ ႏွင္းရည္ထက္ အရင္ေတြ႕ခဲ႕တယ္လုိ႕ပဲ သေဘာထားပါ့မယ္ အိဝါရယ္

ဒီစကားကုိ ရဲေလး စိတ္ထဲကပဲေျပာလုိက္ျပီး ေလွျကုိး ျဖဳတ္ကာ တဖက္ကမ္းကုိေလွာ္သြားေတာ့သည္။
အိဝါမွာလဲ သာေနတဲ႕လမင္းျကီး နဲ႕ ႀကယ္ေလးေတြကုိႀကည့္ကာေက်နပ္ေနသည္။

တဖက္ကမ္းဆုိေပမဲ႕ ျကုိက္ကုန္းရြာကုိေတာ္ေတာ္ျကီးေက်ာ္သြားျပီးမွ အိဝါက ပုပုတဲပ်က္ေလးတလုံးကုိလက္ညဳိးထုိးျပမွ ရဲေလး ေလွကုိျကုိးခ်ည္ထားခဲ႕ျပီး  အိဝါ လက္ကုိဆြဲကာ တဲေလးဆီကုိေလ်ွာက္ေနတုန္း နီးလာတာနဲ႔အမ်ွ တဲထဲက အသံေတြက ပီပီသသျကားလာရသည္။

အုိ႕  …ကုိကုိေအာင္ေမာင္း အရမ္း ေဆာင့္တာပဲ တဲလဲျပဳိက်ကုန္ပါအုံးမယ္

ကိစၥမရွိဘူး အခ်စ္…ျပဳိက်လဲ တဲကနိမ့္နိမ့္ေလး တစ္ေတာင္ ေတာင္မရွိခ်င္ဘူး

ဇြိ …ဇြိ  …ဇြပ္ … ဇြပ္

အာလား …ေကာင္းတဲ႕  ေစာက္ဖုတ္ကြာ… အခ်စ္ အဖုတ္ပီးရင္ ဖင္လုိးမယ္ေနာ္ … အုန္းဆီပါတယ္မဟုတ္လား

အုန္းဆီ ေတာ့ မပါဘူး… ကုိကုိရယ္ စားဆီေတာ့ပါတယ္

အုိကြယ္… ဘယ္ဆီပဲျဖစ္ျဖစ္ ေခ်ာသြားပီးတာပဲ… မႈတ္ဖူးလား …ခြိခြိ

ေအာင္ေမာင္ နဲ႕ ခင္မႈန္ကေတာ့ သူတုိ႕မေရာက္ေသးဘူးအထင္နဲ႕ပြဲႀကမ္းေနျပီ အထဲကစကားေတြျကားေတာ့ အိဝါ  က ကမ္းစပ္ဖက္ကုိျပန္ေလ်ွာက္သြားလုိ႕ ရဲေလး အေနာက္ကလုိက္သြားလုိက္တယ္

အိဝါ …ဘယ္သြားမလုိ႕လဲ

တဲထဲဝင္လုိ႕မွမရတာ အကုိျကားဖူးလာ အထဲကအသံေတြ

အိဝါ က မ်က္နာေလး ေအာက္ငုံ႕ကာရွက္ေနသည္။

လာ… ဒါဆုိဟုိ ေကာက္ရုိးပုံနားသြားရေအာင္

တဲ နဲ႕ေတာ္ေတာ္ေလးလွမ္းတဲ႕ ေကာက္ရုိပုံဆီကုိ ရဲေလး အိဝါ ကုိေခၚသြားလုိက္တယ္ အိဝါ က သူ႕ေဘးမွာ က်ဴံက်ဴံ႕ေလးဝင္ထုိင္လုိက္ျပီး ထဘီတုိတုိဝတ္ထားလုိ႕  ေျခသလုံးသားေဖြးေဖြးေလးေတြက လေရာင္ေအာက္မွာဝင္းေနသည္။
အိဝါ  က သူ႕ကုိဘာစကားမွမေျပူာေသး  ေအာင္ေမာင္းတုိ႕ကုိေတြ႕ျပီးရွက္ေနပုံရလုိ သူကပဲစကားစေျပာလုိက္တယ္

ဒီအခ်ိန္ဆုိရြာမွာ  အိဝါကုိလုိက္ရွာေနေလာက္ျပီေနာ္ မဂၤလာပြဲပ်က္လုိ႕ သူျကီးဘယ္ေလာက္မ်ားစိတ္တုိေနမလဲမသိဘူး အိဝါမေျကာက္ဖူးလား

ေျကာက္ပါဘူး ေဖေဖကစိတ္သာျကီးတာ အိဝါကုိအရမ္းခ်စ္တာ ျကည့္ေန အိဝါကုိသူတုိ႕ျပန္ေခၚမွာ ေနာက္ျပီးေလ ေဖေဖကဒီရက္ပုိင္း
တစ္ခုခုကုိေတြးေနသလုိပဲ ဘာေတြစဥ္းစားေနလဲမသိဘူး

ဟုတ္လား …ဒါနဲ႕ အကုိ႕ကုိအဝတ္အစားလဲေပးတာ ဘယ္သူလဲ႕ေပးတာလဲ အိဝါ

အိဝါ ရဲေလး ဖက္လွည့္လာျပီး

ဘယ္သူရွိရမွာလဲ အိဝါပဲရွိတာကုိ

ေယာက်္ားေလးေပမဲ႕ ဒီတခါရဲေလး မ်က္နာပူရျပီ သူ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီလဲဝတ္မထား ဒါဆုိသူ႕ သူ႕ေကာင္ျကီးကုိ အိဝါ ျမငိသြားျပီေပါ့

ဒါဆုိ အိဝါ အကုိ႕တကုိယ္လုံးျမင္သြားျပီေပါ့

အဲ  …ဒါကဒီလုိရွိတယ္ အကုိရဲ႕

အိဝါ သူ႕ေမးစိေလးကုိ လက္ညဳိးေလးနဲ႕ေထာက္ျပီး ခ်စ္စဖြယ္ အမူအရာေလးနဲ႕

အိဝါကေလ ငယ္ငယ္ထဲက အရုပ္ဆက္ကစားရတဲ႕ဟာမ်ဳိးဆုိရင္ မ်က္လုံးမွိတ္ျပီးလဲ ဆက္တတ္သလုိ…  ျဖဳတ္လဲျဖဳတ္တတ္တယ္
သိလား

ျပဳံစိစိနဲ႕ေျပာလာတဲ႕ အိဝါကုိ ရဲေလး ပခုံးႏွစ္ဖက္ကေနကုိင္ကာ အေနာက္ကုိလွဲသိပ္လုိက္ျပီး အိဝါ ရဲ႕ မ်က္နာေပၚေနရာအႏွံ႕နမ္းေတာ့သည္။အိဝါကလဲဒီတခါ အရက္နံ႕နံတယ္မေျပာေတာ့ လုိလုိခ်င္ခ်င္နဲ႕ပဲ ရဲေလး ရဲ႕အနမ္းကုိခံယူေတာ့သည္။
ကာရန္ေတြကခက္ခက္ခဲခဲျငိစရာမလုိခဲ႕ ႏွစ္ေယာက္စလုံးအဝတ္အစားေတြမရွိျကေတာ့ တဲ႕အခ်ိန္ ႏွင္းရည္ လုိပဲ ကားအယ္ေနတဲ႕ ႏုိ႕အုံျကီးေတြ အျပစ္အနာအဆာမရွိ ျဖဴဝင္းကာေတာင့္တငိးလွတဲ႕ အိဝါ ရဲ႕ေအာက္ပုိင္းအလွကုိ ျကည့္ျပီး ရဲေလး ေပါင္ႏွစိေခ်ာင္း ျကာဝင္ကာ အဖုတ္ဝ နဲ႕လီးေတ႕မလုိ႕ လုပ္ေနတုန္း

ဟုိမိန္းမကုိ ေမ့လုိက္ေတာ့ေနာ္ ဆုိတဲ႕ အိဝါရဲ႕စကားေျကာင့္ ရဲေလး တုန္႕ဆုိင္းသြားတယ္ အိဝါ က ႏွင္းရည္ဆုိတဲ႕မိန္းမကုိေျပာတာ ကုိေအာင္ေမာင္း မေန႕ကမွေျပာလုိ႕သိရတာဆုိျပီး မ်က္လုံူးေလးမွိတ္သြားျပီး သူမ ေစာက္ဖုတ္ထဲ ရဲေလး ရဲ႕လီးျကီး ဝင္လာမွာကုိေစာင့္ဆုိင္းလုိ႕ေနသည္ ရဲေလး လဲ အိဝါ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းနဲ႕ အားလုံးသိသြားတာလဲေကာင္းတာပဲ ဟုယူဆကာ  အေမႊးေရးေရးေလးေတြျကားက  ေစာက္ပတ္အကြဲေျကာင္းေလးထဲ သူ႕လီးကုိ တစ္ထစ္ခ်င္းတစ္ခ်င္းထုိးသြင္းလုိက္ေတာ့သည္။
ရဲေလး ကလဲ အိဝါရဲ႕  ႏုိ႔ျကီးေတြကုိ ဆုပ္ေခ်ကာေဆာင့္လုိးသလုိ အိဝါကလဲ သူမဖင္ျကီးကုိ ေကာက္ရုိးျပင္ ျကမ္ျပင္ကေန လႊတ္ေနေအာင္ကုိ ေကာ့ ေကာ့ခံသည္။

ေကာင္းကင္မွ လမင္းျကီးျကီးမွာလဲ ခ်စ္သူႏွစ္ဦး၏ ခ်စ္ရည္လူးပြဲကုိ ဆက္၍မျကည့္ရဲေတာ့သည့္အလား တိမ္ထု၏ေနာက္သုိ႕ေပ်ာက္ကြယ္ကာ သြားေတာ့သည္။
ျပီးပါျပီ...။