အပ်ိဳစင္​ရဲ႕ ေပးဆပ္​ျခင္​း

အိပ္ေနရင္းက ဆတ္ကနဲ ႏိုးလာေတာ့ ပတ္၀န္းက်င္က ေအးစိမ့္ေနသည္ … ညကတည္းကရြာတဲ့မိုးက အခုထိ႐ြာေနဆဲ … တိုက္ခန္းေလးဆိုေတာ့ အေအးဓာတ္ေလးက စိမ့္ေနသည္ … မ်က္စိတစ္ဖက္ကို ဖြင့္ရင္း ကုတင္ေျခရင္းက နာရီကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၈း၀၀ ျဖစ္ေနၿပီ … အလုပ္က ၉း၀၀ နာရီတက္ရမွာ … ေနာက္က်လို႔ကေတာ့ မန္ေနဂ်ာရဲ႕ အဆူခံရေတာ့မယ္ … အိပ္ရာက ၀ုန္းကနဲ ထရင္း ေရခ်ိဳးခန္းထဲ အျမန္၀င္ကာ မ်က္ႏွာ အျမန္သစ္ သြားအျမန္တိုက္လိုက္သည္ … ည၀တ္ အက်ီ ၤရဲ႕ က်ယ္သီးေတြကို တစ္လံုးခ်င္း ခၽြတ္လိုက္သည္ … ၀င္း၀ါေနေသာ ရင္သားေတြက အိကနဲ ထြက္လာသည္ … မွန္ထဲမွာ ေပၚေနတဲ့ ကိုယ့္ရင္သားေတြကို ကုိယ္ၾကည့္ရင္း အနည္းငယ္ေတာ့ ေက်နပ္သြားသည္ … လံုးသည္ .. က်စ္သည္ … ျဖဴသည္ … မို႔သည္ … ေမာက္သည္ … ႏို႔သီးေလးက ပန္းေရာင္ေလး … အသီးေလးက အတြင္းထဲ နည္းနည္း၀င္ေနသည္ … လွတာေတာ့ အရမ္းလွသည္ … ေနမျမင္ လမျမင္ … ဖံုးဖံုးဖိဖိထားလို႔လားမသိ … အနာတစ္စက္မရွိ … မွဲ႔ ေျခာက္တစ္စက္မရွိ ။

ရင္သားႏွစ္ခုကို ဆပ္ျပာတိုက္ရင္း အနည္းငယ္ ပြတ္သတ္မိေတာ့ စိတ္ထဲမွာ ဘာလိုလို ျဖစ္သြားသည္ … ဒါေပမယ့္ ဘာမွန္းေသခ်ာမသိ … လက္တစ္ဖက္ေျမွာက္ရင္း ခ်ိဳင္းကိုလည္း ေသခ်ာပြတ္လိုက္သည္ … ႐ုပ္ကေလးက လွတပတ … လူၾကားထဲမွာ ခ်ိဳင္းက အနံ႔ထြက္လွ်င္ ရွက္လို႔ ေသလိမ့္မည္ … ခ်ိဳင္းေမႊးေတြကို spa သြားၿပီး ႏႈတ္ထားေတာ့ ေျပာင္ရွင္းေနသည္ … ဒီဘက္ၿပီးေတာ့ ဟိုဘက္ … ဗိုက္သားရွပ္ရွပ္ေလးကိုလည္းတိုက္သည္ … သူမ်ားေတြလို ဗိုက္ေခါက္ထြက္မေန … ဘယ္ထြက္မတုန္း … တနဂၤေႏြေန႔တိုင္း GYM ကစားတာကိုး … ဆပ္ျပာတုိက္ရင္း ေပါင္ႏွစ္လံုးၾကားထဲ ေရာက္သြားေတာ့ ဒါကလည္း တစ္မ်ိဳး … အေမႊးပါးပါးေလးေတြနဲ႔ ႏုအိေဖာင္းမို႔ေနတဲ့ အသားစိုင္ေလး … မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕ အလွ်ိဳ႕၀ွက္ဆံုး ပစၥည္း … အေပါ့သြားလည္း ဒီထဲက ထြက္သည္ … ရာသီလာလည္း ဒီထဲက ထြက္သည္ … ကေလးေမြးရင္လည္း ဒီထဲက ထြက္တယ္တဲ့ … ရႈပ္ေထြးလြန္းလို႔ ေသခ်ာေတာ့ နားမလည္ … ဒါေပမယ့္ ေသခ်ာေတာ့ ဆပ္ျပာတုိက္လိုက္သည္ … ေန႔တိုင္းဆပ္ျပာတိုက္လို႔လားမသိ … ေအာက္က ပစၥည္းေလးက ျဖဴ၀င္းေနသည္ … ေပါင္ေလးနည္းနည္းကားလိုက္ေတာ့ အတြင္းသားေလးက ဟ တယ္ဆို႐ံုေလး ဟလာသည္ … ဆပ္ျပာနဲ႔ အနည္းငယ္ ေသခ်ာ ပြတ္လိုက္ေတာ့ … စိတ္ထဲမွာ တမ်ိဳးပဲ …ရႈပ္ပါတယ္ … ေနာက္မွ စဥ္းစားေတာ့မယ္ … ႐ံုးက ေနာက္က်ေနၿပီ … ဟင္း … ေနာက္မွာ ဆပ္ျပာတုိက္ဖို႔ က်န္ေသးတယ္။ ကားစြင့္ေနတဲ့ တင္သားေတြကိုလည္း ဂ႐ုစိုက္မွ … ဖင္မွာ အနာေပါက္မွာေတာ့ ေၾကာက္သည္ … အသန္႔ႀကိဳက္လို႔ပဲလား … ဂ႐ုစိုက္လို႔လား မသိ … တစ္ကိုယ္လံုး အနာမရွိ … အမာ႐ြတ္မရွိ … သြယ္လ်တဲ့ ေပါင္ေတြ ေျခေထာက္ေတြကိုလည္း ေသခ်ာ ဆပ္ျပာတုိက္သည္ … အားလံုးၿပီးသြားေတာ့ ေရပန္းက တ၀ုန္း၀ုန္းက်ေနတဲ့ ေရေအာက္မွာ ပြတ္သပ္လိုက္သည္ ။

မ်က္ႏွာသုတ္ပ၀ါနဲ႔ အျမန္သုတ္ရင္း နာရီၾကည့္ေတာ့ ၈း၂၀ … ဒီေန႔ေတာ့ မန္ေနဂ်ာ မမရဲ႕ ပြစိပြစီ အေျပာေတာ့ ခံရေတာ့မယ္ … အတင္စီးေတာ့ မခံႏုိင္ … အျမန္သြားမွ … ေဘာ္ဒီ – ိုးရွင္းကို တစ္ကိုယ္လံုး လူးရင္း ဘရာစီယာကို တင္းတင္း ၀တ္လိုက္သည္ … တင္းတင္း မ၀တ္လို႔ မျဖစ္ … ႏို႔မို႔ဆို လမ္းေလွ်ာက္ရင္ တုန္တုန္ တုန္တုန္နဲ႔ အေနရခက္သည္။ လမ္းမွာေတြ႔သမွ် ေယာက်္ားေတြရဲ႕ အေရာင္လက္ေနတဲ့ မ်က္လံုးေတြက မခြာေတာ့ဘူး … ရွက္စရာႀကီး … ရင္သားေတြက အနည္းငယ္ထြားေတာ့ ဘရာစီယာၾကားထဲကေန အနည္းငယ္မို႔ထြက္ေနသည္ … အဲဒါကေတာ့ မတတ္ႏုိင္ … ႐ံုးတက္ အက်ီ ၤေလးက အစိမ္းႏုေရာင္ေလး … ကိုယ္နဲ႔ ကြက္တိ ခ်ဳပ္ထားေတာ့ အားလံုး အိုေက … စကဒ္ကို ေကာက္၀တ္လိုက္ေတာ့ … ဟိုက္ … ေမ့ေနၿပီ … အတြင္းခံ ၀တ္ဖို႔ … ဟြန္း မ၀တ္သြားမိလို႔ကေတာ့ ေအာက္က ေဟာင္းေလာင္းႀကီး ျဖစ္ေနမွာ … မေနတတ္ပါဘူး … ပင္တီ အသားေရာင္ေလးကို အသာစြတ္လိုက္သည္ … ဒီတင္သားေတြကလည္းေနာ္ … တစ္ေနသည္ … စကဒ္အမည္းေရာင္ေလးကို ေကာက္၀တ္သည္ … ေသခ်ာတုိင္းၿပီး ေဒါက္ေတြ ထည့္ထားေတာ့ လံုးစက္ေနတဲ့ တင္သားေတြက အိအိတင္းတင္းေလး … သူငယ္ခ်င္းေတြက ကၽြန္မကို အားက်သည္ … နင့္အိုးက စဥ့္အိုးက်ေနတာပဲတဲ့ … လမ္းသြားရင္ ေယာက္်ားေတြ ကၽြန္မ ေနာက္ကိုၾကည့္ၿပီး မ်က္စိမခြာေတာ့ဘူး … ႏွာဘူးေတြ … မၾကားတၾကားလည္းေျပာေသးတယ္ … အိုးက ရွယ္ပဲတဲ့ … ဘာေတြ ရွယ္မွန္းေတာ့ မသိ … ကိုယ့္ဟာကိုယ္ေတာ့ ေက်နပ္သည္။

မ်က္ႏွာကို ခရမ္နည္းနည္းလိမ္းၿပီး အၿပီးသတ္လိုက္သည္ … မိတ္ကပ္တို႔ … ႏႈတ္ခမ္းနီတို႔ … မဆိုးခ်င္ပါဘူး … မႀကိဳက္လို႔ … သဘာ၀အတိုင္းေလးပဲ ႀကိဳက္တယ္ … လက္ကိုင္အိတ္ထဲ … ဟမ္းဖုန္းထည့္ … မနိမ့္မျမင့္ ဖိနပ္ေလးကို ေရြးလိုက္သည္ … အိမ္အကူ ေကာင္မေလး မိႏွင္းထည့္ထားေပးေသာ မုန္႔ဘူး ႏွင့္ ထမင္းခ်ိင့္ထည့္ထားေသာျခင္းေလးကို လွမ္းယူၿပီး

အိမ္အျပင္ထြက္လာလိုက္သည္ ..
“မမ ထီးက်န္ခဲ့ၿပီ´´
“ေအာ္ ဟုတ္ပ … တံခါးေတြ ေသခ်ာ ေသာ့ခတ္ထားေနာ္ … ဘယ္သူမွ ဖြင့္မေပးနဲ႔ သိလား … ေဖေဖတို႔ ခရီးထြက္တာက ျပန္လာအံုးမွာ မဟုတ္ေသးဘူး´´
“ဟုတ္ကဲ့ပါ မမ´´

မိုးရြာထဲမွာ ထီးေလး ေဆာင္းၿပီး လမ္းေလွ်ာက္ရတာကိုေတာ့ သေဘာက်သည္ … အလုပ္က အိမ္ႏွင့္ နီးလို႔သာ ေတာ္ေတာ့သည္ … ႏို႔မို႔ဆို အလုပ္ေနာက္က်သည္ႏွင့္ အထုတ္ခံရမည္မွာ ေသခ်ာသည္ …

လမ္းထိပ္က လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ကို ျဖတ္ေတာ့ နည္းနည္းေတာ့ သတိထားရသည္ … ကိုယ့္ေနာက္ပိုင္းကို အရသာခံၿပီး ၾကည့္ေနမယ့္ လူေတြကိုေတာ့ နည္းနည္း စိတ္တိုမိသည္ … သတိထားေလွ်ာက္ေနရင္းၾကားက တင္သားေတြက မသိမသာ လႈပ္ရွားသြားသည္ … အပ်ိဳဆိုေတာ့ တင္သားက်စ္က်စ္ေလးေတြက သိပ္မလႈပ္ရွား … မယမ္းခါ … ဒါကိုပင္ ကိုယ္ေတာ္ေတြက သြားေရက်ေနသည္ … အကဲဆံုးက ခ်ာတိတ္တစ္ေယာက္ … မနက္တိုင္း လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ ထုိင္ၿပီး ေၾကြျပေနသည္ … တစ္ပတ္ေလာက္ေတာ့ ရွိၿပီထင္တယ္ … မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ေက်ာ္သြားေတာ့မွ လက္ထဲက လက္ကိုင္ပ၀ါေလးက်သြားသည္ … ဒုကၡပါပဲ … ကုန္းေကာက္လိုက္ရင္လည္း သူတို႔ အႀကိဳက္ျဖစ္ေတာ့မယ္ … စကဒ္နဲ႔ ကုန္းေကာက္ဖို႔က နည္းနည္းခက္သည္ … ကုန္းလိုက္သည့္တိုင္ တင္သားေတြက သိတယ္မလား … တင္းေနတာကိုး … သူတုိ႔ေရွ႕မွာ ဖင္ကုန္းျပတယ္ ျဖစ္ေနအံုးမယ္ … နဂိုကမွ ႏွာဘူးေတြ … မ်က္လံုးေတြက ခြာမွာမဟုတ္ဘူး …

ထားလုိက္ပါေတာ့ … ဆက္ေလွ်ာက္လာေတာ့ အေနာက္ကေန ခ်ာတိတ္ ေျပးခ်လာသည္ …
“မ … မ´´
ရပ္ၿပီးလွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေကာင္ေလးက မဆုိးပါဘူး … ေခ်ာေတာ့အေခ်ာသား … မ်က္လံုးကို တည့္တည့္စိုက္ၾကည့္ၿပီး လက္ကိုင္ပ၀ါေလးကို ကမ္းေပးရင္း
“မ … မ လက္ကိုင္ပ၀ါက်က်န္ခဲ့ၿပီ´´
မ်က္ႏွာထားတင္းတင္းနဲ႔
“မလိုပါဘူး … ငါက သက္သက္ ပစ္ထားခဲ့တာ´´
“ဟာ မကလည္း မာနႀကီးလိုက္တာ … က်က်န္ခဲ့တာပါဗ်ာ … ေစတနာနဲ႔လည္း ေကာက္ေပးရေသးတယ္´´
“မလုိခ်င္ပါဘူး … ႐ံုးေနာက္က်ေနတဲ့ဟာကို … မင္း လိုက္မလာနဲ႔ေနာ္ … ခ်ာတိတ္´´
“ကၽြန္ေတာ္က ခ်ာတိတ္ မဟုတ္ဘူး … ကၽြန္ေတာ့္နာမည္က ေကာင္းလင္းဆက္ … မ နာမည္က သႏၲာလင္းဆို´´
“ဒီမွာ ဟိတ္ … မင္း ဘာသာ ေကာင္းလင္းဆက္မကလို႔ င႐ုတ္ေကာင္းပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ငါ စိတ္မ၀င္စားဘူး … ဆက္မလိုက္လာနဲ႔ေနာ္ … ငါ့လက္ေစာင္းက အုတ္ခဲ ငါးလံုးက်ိဳးတယ္ … မယံုရင္ စမ္းၾကည့္မလား´´
“ဟာဗ်ာ … မ ကလည္း´´

ခပ္တင္းတင္းနဲ႔ ထြက္လာခဲ့တယ္ … ေကာင္ေလးကေတာ့ နည္းနည္းေတာ့ ကၽြတ္သြားတယ္နဲ႔ တူတယ္ … ဆက္လုိက္လာရင္ေတာ့ လင္းလင္းလက္ေစာင္း အေၾကာင္းျပရေသးတာေပါ့ … အမွန္ကေတာ့ … ေျခာက္လိုက္တာပါ … အုတ္ခဲငါးလံုးကြဲဖို႔ ဆိုတာ လြယ္တာ မွတ္လို႔ … အုတ္ခဲ မက်ိဳးခင္ … လင္းလင္း လက္ … အရင္ က်ိဳးလိမ့္မည္ … စိတ္ထဲက … ခ်ာတိတ္ကို … ႀကိမ္းေမာင္းၿပီး … ဆက္ေလွ်ာက္လာသည္ … ကိုယ့္ကိုကိုယ္လည္း သတိေပးေနမိသည္ …
သြားပါၿပီ … လက္ကိုင္ပ၀ါတစ္ထည္ေတာ့ … ေနာက္ဆို အိတ္ထဲ ထည့္ထားရမယ္ …

လင္းလင္းတို႔ ႐ံုးခန္းဆိုတာက သံုးထပ္တုိက္လံုးခ်င္းေလး … လိႈင္သာယာတို႔ … တျခားမွာေတာ့ ဂိုေဒါင္ေတြ ဘာေတြရွိသည္ … လင္းလင္းတို႔ က စာရင္းဌာနဆိုေတာ့ ဒီမွာပဲ ႐ံုးတက္ၾကရသည္ … ျခံထဲမွာေတာ့ ကားေတြ ထားသည္ … ေအာက္ထပ္မွာေတာ့ ဒ႐ိုင္ဘာတို႔ တျခားလူေတြ ႐ံုးတက္ၾကသည္ … လင္းတုိ႔က ဒုတိယထပ္ … ဆရာက တတိယထပ္ … ဆရာဆိုတာက လင္းတုိ႔ ေဘာ့စ္ကို ေျပာတာပါ …

“ေမာနင္း အစ္မ´´
“ေမာနင္း လင္းလင္း´´
မန္ေနဂ်ာ အစ္မ မသူဇာကို ႏႈတ္ဆက္ရင္း ၿပံဳးျပလိုက္သည္ …
“ဒီေန႔ အရမ္းလွေနပါလား´´
“အစ္မကလည္း အခ်င္းခ်င္း ေျမွာက္ေနျပန္ၿပီ … အစ္မက ပိုလွပါတယ္ေနာ္ … ေကာ္ဖီေသာက္မလား လင္းလင္း ေဖ်ာ္တိုက္မယ္ေလ´´
“အစ္မက ေကာ္ဖီ မေသာက္ခ်င္ဘူး … ေရခဲမုန္႔ပဲ စားခ်င္တာ … ဘယ္ေတာ့မွ စားရမွာတုန္း … ေစာင့္ေနရတဲ့လူေတြကို အားနာပါအံုး´´
“ဟာ … အစ္မကလည္း … စကားေျပာရင္း ေဖာက္လာျပန္ၿပီ … မရွိေသးပါဘူး အစ္မရယ္ … လင္းလင္းမွ စိတ္မ၀င္စားတာ´´
“အံမယ္ေလး … လင္းလင္းကသာ စိတ္မ၀င္စားတာ … သတင္းေတြၾကားပါတယ္ေနာ္ … လာႀကိဳက္သမွ်လူေတြကို အကုန္ျငင္းမွေတာ့ ဘယ္စြံပါ့မလဲ´´
“မသိပါဘူး အစ္မရယ္ … လာေျပာလူေတြကို ဒီက ရင္မွ မခုန္တာ …´´

ကလင္ … ကလင္

“ခဏေနာ္ အစ္မ … ဖုန္းလာေနတယ္´´
“ေအး ေအး´´
“ဟယ္လို´´
ျမတ္စြာဘုရား … ေစာေစာစီးစီး … ဆ ဆရာပါလား …
“အမိန္႔ရွိပါရွင့္ … လင္းလင္းပါ ဆရာ´´
“ဟုတ္ … ဟုတ္ကဲ့ … လုပ္ထားပါ့မယ္ရွင့္´´
“ဟုတ္ကဲ့ … စိတ္ခ်ပါ ဆရာ´´
ဆ ဆရာ၏ မွာၾကားခ်က္မ်ားကို ခ်က္ခ်င္း ခ်ေရးၿပီး မသူဇာကို လွမ္းေပးလိုက္သည္ …
“အစ္မေရ … ဆရာက … ဒီစာရင္ေလးေတြ လုပ္ေပးပါတဲ့ … မနက္ျဖန္လိုခ်င္တယ္တဲ့ …´´
“ေက်းဇူးပဲ လင္းလင္းေရ … အစ္မတို႔ ဒီလ လခ်ဳပ္ အခုထဲက စလုပ္ထားရမယ္ … ေနာက္ သံုးရက္ဆို လကုန္ၿပီေနာ္ …´´
“ဟုတ္ … အစ္မ´´

ဟုတ္ပ … ဒီေန႔က ၂၈ ရက္ ဇန္န၀ါရီ .. အိ … ေနာက္ သံုးရက္ေနရင္ လကုန္ေတာ့မယ္ … အလုပ္ကေတာ့ မ်ားၿပီ …

စာရင္းေတြ လုပ္ေနရင္း ကြန္ပ်ဴတာက ဘာျဖစ္သြားသည္ မသိ … ရပ္သြားသည္ … စိတ္ညစ္ပါ့ …
“လင္းလင္း … ကြန္ပ်ဴတာ ဘာျဖစ္သြားတာလဲ´´ မသူဇာက လွမ္းေမးသည္။
“မသိဘူး အစ္မ … လုပ္ေနရင္း ရပ္သြားတာပဲ´´

ကြန္ပ်ဴတာ စပယ္ရွယ္လစ္ ေအာင္ေက်ာ္ထက္ ကို ေခၚရေတာ့မည္ … အမွန္က ဒင္းက ကိုယ့္စားပြဲေရွ႕မွာ ထိုင္ၿပီး အလုပ္လုပ္ရမွာ … ေအာက္ထပ္မွာ သြားၿပီး ကားဒ႐ိုင္ဘာေတြနဲ႔ ေလပန္းေနတယ္ထင္တယ္ … ဖုန္းတစ္ခ်က္ ႏွိပ္လိုက္ၿပီး
“ေမာင္ေလးေရ … အစ္မ ကြန္ပ်ဴတာ ဘာျဖစ္သြားလဲ မသိဘူး … တစ္ခ်က္ေလာက္ လာၾကည့္ေပးပါအံုး …”
“လာၿပီ အစ္မေရ … လာၿပီ”

ေအာက္ထပ္မွ တဒုန္းဒုန္းနဲ႔ ေျပးတက္လာသည္ … ဒီအလုပ္မွာ ေအာင္ေက်ာ္ထက္ကိုေတာ့ လင္းလင္း အခင္ဆံုး … အလုပ္မွာ တျခား ေယာက်္ားေလးေတြက အီစီကလီ လုပ္ခ်င္သည္ … နည္းနည္းခိုင္းမိရင္ … မ်ားမ်ား အခြင့္အေရးယူခ်င္သည္ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္ကေတာ့ ဒီလိုမဟုတ္ … လင္းလင္းကို အစ္မ တစ္ေယာက္လိုပဲ ေျပာသည္ … ဆက္ဆံသည္ … သူ႔မ်က္လံုးေတြမွာ မ႐ိုးသားတဲ့ အရိပ္အေယာင္မရွိ … ေနာက္ေျပာင္တတ္သည္က လြဲရင္ … မိန္းကေလးေတြကို စိတ္မ၀င္စားတာ ေသခ်ာသည္ … ဒီမွာ လုပ္တာ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ၿပီ … သတိထားမိတာက သူ စြဲလန္းေနတာက ကြန္ပ်ဴတာ … အလုပ္မွာ ရွိတဲ့ လံုးလံုးက်စ္က်စ္ ေကာင္မေလးေတြကို စိတ္မ၀င္စားပဲ … ေလးေထာင့္ပံုးကိုပဲ စိတ္၀င္စားေနတာက နည္းနည္းေတာ့ ေဂါက္ေနၿပီထင္တယ္ …

“အစ္မ ဘာျဖစ္သြားတာလဲ”
“ဟဲ့ ငါက ဘာျဖစ္ရမွာတုန္း … ျဖစ္တာက ဒီမွာ” ကြန္ပ်ဴတာကို လက္ညွိဳးထိုးလိုက္သည္ …
“ကၽြန္ေတာ္ကလည္း အဲဒါကိုပဲ ေမးတာပါ အစ္မရယ္”
“ေအးဟယ္ … စာရင္းေတြ ထည့္ေနရင္း ရပ္သြားတာပဲ … ဒီေန႔ ႐ိုက္ထားသမွ်ေတာ့ ကုန္ၿပီ ထင္ပါတယ္”
“ေအးေဆးေပါ့ အစ္မရယ္ … ႏွစ္ခါ႐ိုက္ေတာ့ ပိုမွတ္မိတာေပါ့”
“နင့္အဘ … လကုန္လို႔မွ စာရင္းမၿပီးရင္ … နင့္ဆရာက ငါ့ကို ႏွစ္ခါ႐ိုက္လိမ့္မယ္”

လင္းလင္း စားပြဲက ညာဘက္မွာ နံရံပဲရွိေတာ့ ဘယ္ဘက္ကပဲ အ၀င္အထြက္လုပ္လို႔ရတယ္ … ေနရာက နည္းနည္းေတာ့ က်ဥ္းတယ္ … သူက ဘယ္ဘက္မွာရပ္ရင္း ဘာေတြ ေလွ်ာက္႐ိုက္ေနမွန္းမသိဘူး … လုပ္ေတာ့လုပ္ေနတယ္ … ၾကားကအေနရ ခက္တာက လင္းလင္း … အနားမွာ ေယာက္်ားေလးတစ္ေယာက္က ကပ္ၿပီး ရပ္ေနေတာ့ စိတ္ထဲမွာ နည္းနည္းေတာ့ တမ်ိဳးပဲ … ရွိန္းကနဲ လိုလို ဖိန္းကနဲ လုိလို … သူကေတာ့ ဘာမွ မသိ … ေလးေထာင့္ပံုးကိုပဲ အာ႐ံုစိုက္ေနသည္ …

“အစ္မ ဖယ္ေပးရမလား”
“ရတယ္ အမ … ၿပီးၿပီ”

ေဘးကေန ကိုယ္ကိုကိုင္းၿပီး ေမာက္စ္ကို တစ္ခ်က္ လွမ္းကိုင္လုိက္ေတာ့ သူ႔လက္နဲ႔ လင္းလင္းရင္ဘတ္ေလးက မသိမသာေလး ပြတ္ဆြဲသြားတယ္ … စိတ္ထဲမွာေတာ့ ေထာင္းကနဲ ေဒါသထြက္သြားတယ္ … ဒါေပမယ့္ သူ႔ကိုၾကည့္ေတာ့လည္း ကိုယ့္ကို ရွိတယ္လုိ႔ေတာင္ မထင္ … ကြန္ပ်ဴတာကိုသာ အေသအခ်ာ ၾကည့္ၿပီး လုပ္ေနသည္ … ေနာက္ဆံုး သူ႔လက္ျပန္အ႐ုတ္ ကိုယ့္ရဲ႕ ရင္သားေလးနဲ႔ သူ႔တံေတာင္ဆစ္နဲ႔ နည္းနည္း တိုက္မိသြားသည္ … ကိုယ္ကတြန္႔ကနဲ ျဖစ္သြားရင္း ေပါင္ႏွစ္လံုးၾကားက လွ်ိဳ႕၀ွက္ေနရာေလးက စိကနဲ ညွစ္လိုက္မိသည္ … သူကေတာ့ သိေတာင္မသိ …

“အိုေကေနာ္ အစ္မ … အားလံုးရၿပီေနာ္”

မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ရင္သားကို တံေတာင္ဆစ္နဲ႔ တိုက္မိတာ သူကေတာ့ မသိ … ခံရတဲ့ မိန္းကေလးရင္ထဲမွာေတာ့ နည္းနည္းေလး ၀ုန္းဒိုင္းက်ဲသြားတယ္ … လင္းလင္း မ်က္ႏွာေလး ပန္းေရာင္ေလး သန္းသြားသည္ … ေဘးက တျခားလူေတြကေတာ့ သတိမထားမိ … စိတ္ထဲမွာေတာ့ နညး္နည္း ရွက္သြားသည္ …

“ေက်းဇူးေနာ္ ေအာင္ေက်ာ္ထက္”
“ဟာ ရပါတယ္ … ဒါေတြက မိုင္နာပါ”

ေအာင္ေက်ာ္ထက္ ေအာက္ထပ္ကို တဒုန္းဒုန္းနဲ႔ ေျပးဆင္းသြားသည္ … ဒီေကာင္ေလးနဲ႔ေတာ့ ခက္ေတာ့တာပါပဲ … ေျပာရင္လည္း ငါအလြန္ျဖစ္အံုးမယ္ … ေျပာလုိ႔ကလည္း မျဖစ္ … တမင္သက္သက္ အခြင့္အေရးယူတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး … ထားလိုက္ပါေတာ့ …

ေန႔ခင္း သံုးနာရီေလာက္ ေကာ္ဖီေသာက္ခ်ိန္က်ေတာ့ သူက ျပန္တတ္လာသည္ … လင္းလင္းအတြက္ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ ေဖ်ာ္လာေပးသည္ … အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ ကိုယ္က ေကာ္ဖီေသာက္ေလ့မရွိ … ဒင္းေလးက တစ္ေန႔ ေလးငါးခြက္ေသာက္သည္ … သူေဖ်ာ္သည့္ ေကာ္ဖီက အနံ႔ေရာ အရသာပါ နည္းနည္းေလးေတာ့ ထူးျခားသည္ … သူေသာက္ေတာ့ ကိုယ္ကလည္း နည္းနည္းေတာ့ ေသာက္ခ်င္သည္ … သူကလည္း အလုိက္တသိနဲ႔ ေဖ်ာ္ေပးရင္းက ေကာ္ဖီကို စြဲသြားေတာ့သည္ … အခုလည္းၾကည့္ … ေကာ္ဖီႏွစ္ခြက္ကိုင္ၿပီးတက္လာသည္ …

“အစ္မအတြက္”
ခြက္ေလးကို စားပြဲေပၚတင္ရင္း ခံုကို ေနာက္ျပန္ထုိင္လိုက္သည္ …
“ေက်းဇူးေနာ္ ေအာင္ေက်ာ္ထက္”
“အစ္မ အလုပ္မ်ားေနလား”
“လကုန္ရက္နီးၿပီဆိုေတာ့ သိတယ္မလား”
“ဟုတ္တာေပါ့ … ”
“ညေန အလုပ္ဆင္းရင္ ဘယ္သြားစရာရွိတုန္း”
“မရွိပါဘူး”
“ဟုတ္လို႔လား ေအာင္ေက်ာ္ထက္ရယ္ … ေကာင္မေလးနဲ႔ မခ်ိန္းထားဘူးလား”

လင္းလင္းကို ၾကည့္ၿပီး ခြက္ထုိးခြက္လန္ ရီေရာ
“ေကာင္မေလး … ဟား ဟား … အစ္မက ကၽြန္ေတာ့္ကို အထင္ႀကီးေနျပန္ပါၿပီ … ဘယ္ေကာင္မေလးမွ မရွိဘူး … အိမ္ျပန္မယ္ … ေရခ်ိဳးမယ္ … ထမင္းစားမယ္ … အိပ္မယ္”
“ဒါဆို ညေန အားတယ္ေပါ့”
“အားပါတယ္”
“တစ္ခုေလာက္ ကူညီပါအံုး ေအာင္ေက်ာ္ထက္ရယ္ … ႐ံုးျပန္ရင္ အစ္မရဲ႕ laptop ေလးကို ၾကည့္ေပးပါအံုး”
“ဘာျဖစ္တာတုန္း”
“မသိပါဘူး … သံုးရတာ သိပ္အဆင္မေျပဘူး … နည္းနည္းေလးေနတယ္”
“အိုေကေလ … ႐ံုးဆင္းရင္ အတူတူျပန္ၾကတာေပါ့”

ညေန ငါးနာရီအလုပ္ဆင္းေတာ့ သူက ေအာက္မွာ ေစာင့္ေနသည္ … မိုးက အခုထိ မစဲေသး …အရမ္းမရြာေပမယ့္ … မိုးစက္ေလးေတြ က်ေနတုန္း … ထီးေလးဖြင့္လိုက္ၿပီး သူ႔ကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူက ထီးပါတဲ့ ပံုစံမေပၚ …
“အစ္မေရ … မိုးကေတာ့ ေတာက္ေတာက္ ေတာက္ေတာက္နဲ႔ ရြာေနုတုန္းပဲ”
“ဟုတ္ပဟယ္ … ျပန္ၿပီဆုိ ရြာၿပီ …ေကာင္ေလး ထီးမယူလာဘူးလား”
“ဟီး မနက္က ေမ့က်န္ခဲ့တယ္ … အစ္မထီးကိုပဲ ကပ္ေဆာင္းေတာ့မယ္”
ေသဟ … လင္းလင္းေရ … ကိုယ္ေရးတဲ့ ဇာတ္ကိုယ္ႏုိင္ေအာင္ ကေပေတာ့ … ကိုယ္က သူ႔ကို အကူအညီေတာင္းထားေတာ့လည္း ေပးမေဆာင္းလို႔က မေကာင္း … မတတ္ႏုိင္ … အတူတူေဆာင္းရတာေပါ့ … ရွက္စရာႀကီး … သူ႔ကို မ်က္ေစာင္းတစ္ခ်က ္ထိုးၿပီး …
“ကိုယ္ေတာ္ကေတာ့ လုပ္ၿပီ … မိုးေန႔တိုင္းရြာေနတာ ဘာလို႔ထီးမယူလာတာတုန္း”
“ဟိုေလ … မနက္က အိပ္ယာထေနာက္က်ေတာ့ ၀ုန္းဒိုင္းက်ဲၿပီး ထြက္လာတာ … လမ္းတစ္၀က္က်မွ ထီးက်န္ခဲ့မွန္း သတိရေတာ့တယ္”
ဟင္း ျဖစ္ရမယ္ … အံမယ္ … လင္းလင္းလဲ ဘာထူးလဲ … အလုပ္နဲ႔ အိမ္နဲ႔က နီးလို႔ … ႏုိ႔မို႔ဆို သူ႔ထက္ဆိုးမွာ … မိုးေလးဖြဲဖြဲေလးထဲမွာ … ထီးတစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္အတူေဆာင္းၿပီး အလုပ္ျပန္သြားတာကို အလုပ္ကလူေတြက သတိထားမိၾကတယ္ … မနက္ျဖန္က်ရင္ေတာ့ ဘာေတြ အတင္းေျပာၾကမလဲ မသိ … မတတ္ႏုိင္ … အိုး … ကိုယ္က ႐ိုးသားရင္ၿပီးတာပါပဲ …

သူကေတာ့ စကားေတြ ေဖာင္ဖြဲ႔ေအာင္ ေျပာၿပီး အတူတူေလွ်ာက္လာေပမယ့္ … လင္းလင္း စိတ္ထဲမွာေတာ့ တစ္မ်ိဳးေလး ၾကည္ႏူးေနပါတယ္ … တကယ္ပါ ဘုရားစူးပါေစ … ဘယ္တုန္းကမွ ေယာက်္ားေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ ထီးအတူတူေဆာင္းၿပီး မိုးရြာထဲ မေလွ်ာက္ဘူးပါဘူး … ထီးအတူတူေဆာင္းလာေတာ့ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူ႔အသားနဲ႔ ကိုယ့္အသားက နည္းနည္းေတာ့ ထိမိတာပါပဲ … ထိမိလိုက္တုိင္း ရင္ထဲမွာ ဖိန္းကနဲ ရွိန္းကနဲ ျဖစ္ျဖစ္သြားသည္ … ခပ္ခြာခြာက ေလွ်ာက္လို႔ လည္း မေျပာရက္ … ဘာလို႔မွန္းမသိ … ေက်နပ္ေနသည္ … တျခားအခ်ိန္ေတြဆို … ကိုယ့္အသားလာထိရင္ လုံး၀မႀကိဳက္ … ေဒါသက ေထာင္းခနဲ ထြက္လာတတ္သည္ … မိုးက ရြာေနရင္းက ပိုသည္းလာသည္ … မိုးစိုမွာစိုးလို႔ ႏွစ္ေယာက္သား ပိုၿပီး ပူးကပ္သြားသည္ … သိတဲ့အတိုင္း ရန္ကုန္မိုးက … ရြာရင္ တေ၀ါေ၀ါႏွင့္ ေလပါ တုိက္သည္ … လမ္းကေျဖးေျဖးပဲ ေလွ်ာက္ေနရသည္ … ေျခာ္လဲမွာလည္း စိုးသည္ … ေလက အရမ္းတုိက္လာေတာ့ ထီးကို ကိုင္ရတာ အဆင္မေျပ … တစ္ဖက္က ထီးကိုင္ရင္း တစ္ဖက္က ျခင္းေတာင္းေလးကိုင္ရေတာ့ သိပ္အဆင္မေျပ … ဘယ္လက္နဲ႔ ထီးကိုင္ထားေတာ့ သိပ္ေတာ့ အားမပါ … ေလတိုက္လွ်င္ လန္သြားႏိုင္သည္ … ေတြးေနတုန္းပဲ ဇတ္ကနဲ ထီးကလန္သြားေတာ့ … သူက ထီးကို ကမန္းကတန္း ဖမ္းကိုင္လိုက္သည္ … သူ ဖမး္ကိုင္လိုက္တာက ထီးကိုင္ထားတဲ့ လင္းလင္းလက္ကို … အိုး … ဒိန္းကနဲ ရင္ေတြခုန္သြားသည္ … တစ္ခါမွ ဒီလို အကိုင္မခံရဖူးေတာ့ … ဆန္႔က်င္ဘက္ အေတြ႔အထိေၾကာင့္ ၾကက္သီးေလးမ်ား ထသြားသည္ … စိတ္ထဲမွာလည္း မေနတတ္ျဖစ္သြားသည္ … ေျပာလည္းမေျပာရဲ … ရွက္ေနမိသည္ … မ်က္ႏွာႏွစ္ခု အေတာ့္ကို နီးကပ္ေနေတာ့ … သူ႔အသက္ရႈသံကိုေတာင္ ၾကားရသည္ … ကိုယ္ေတာင္ ေျပာင္းဆန္ေနရင္ သူ႔ရင္ထဲမွာေကာ ဘာျဖစ္ေနမလဲ … သတိထားေနရင္းၾကားမွ လင္းလင္း ေျခေခ်ာ္ၿပီး ေနာက္ကို ပက္လက္လန္ေတာ့မလို ျဖစ္သြားသည္ …

“အေမ့”

ေအာင္ေက်ာ္ထက္ ထိတ္ထိတ္ျပာျပာျဖစ္သြားၿပီး ေနာက္ကေန ခါးကို အျမန္ လွမ္းဖက္ၿပီး ထိန္းေပးလိုက္သည္ … အင့္ … တင္းရင္းေနတဲ့ တင္သားေတြအေပၚကေန လင္းလင္းရဲ႕ ခါးေသးေလးကို လွမ္းဖက္လိုက္ေတာ့ … အိုး … လင္းလင္းရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္အိအိေလးဟာ တင္းကနဲ ျဖစ္သြားသည္ … ရွက္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာ … ရွက္ေသြးဖ်န္းေနတဲ့ မ်က္ႏွာေလးက နီရဲတြတ္ေနသည္ …တင္းတင္းေလး ဖက္ထားေတာ့ လင္းလင္းတစ္ကိုယ္လံုး သူ႔ရင္ခြင္ထဲ ေရာက္ေနသည္ … ရင္ခုန္သံေတြက တအားျမန္လာသည္ … သူေရာ … ဟုတ္ပ … သူ႔ရဲ႕ ရင္ခုန္သံေတြ တဒိန္းဒိန္းကို ၾကားေနရသည္ …

“မ ေျခေထာက္နာသြားေသးလား”
“ဟင့္ … အင္း”

ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ … သူ႔လက္ေတြကို တြန္းဖယ္ဖို႔ အားမရွိ … သူ႔လက္ကို ဖယ္ခိုင္းဖို႔ ႏႈတ္ခမ္းေတြက ဆြံ႔အေနသည္ … ဒီလို မိုးသည္းထဲမွာ စကားတစ္လံုးမွ မေျပာျဖစ္ေပမယ့္ ရင္ထဲမွာေတာ့ စကားလံုးေတြ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာ ေျပာေနၾကတယ္ … ၾကင္နာစြာ စိုးရိမ္စြာ ၾကည့္ေနမိတဲ့ … သူ႔မ်က္လံုးအၾကည့္ကေန ဘာေတြ ေျပာခ်င္လဲဆိုတာ လင္း သိတယ္ … လင္းရဲ႕ မ်က္၀န္းေတြကလည္း အရည္ေတြလဲ့ေနၿပီး သူ႔ကို လင္းရင္ထဲက ဆႏၵေတြကို ျပေနမိတယ္ … လင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ တစ္ေယာက္ရဲ႕ ရင္ခုန္သံေတြကို တစ္ေယာက္ သိသြားၿပီ … ေအာ္ အခ်စ္ဆိုတာ ဒါပါလား …

“လက္ႀကီးက ဖယ္ပါအံုးကြာ” လင္းလင္း အသံေလးက တုိးတုိးေလး …
သူ႔လက္ကို ႐ုတ္လိုက္ၿပီး ထိတ္ထိတ္ျပာျပာနဲ႔ …
“ဟာ … ေဆာရီး … မ … မကို အသားယူခ်င္လို႔ ကိုင္တာမဟုတ္ဘူးေနာ္ … မ … ေခ်ာ္လဲမွာ စိုးလို႔ လွမ္းကိုင္လိုက္တာပါ”
ဘာေတြလာၿပီး ေျဖရွင္းခ်က္ေပးေနတာလဲ … မ်က္ေစာင္ေလးတစ္ခ်က္ထုိးရင္း …
“ရပါတယ္”
သူ႔ရဲ႕ကုိယ္နံ႔က လင္းလင္းကိုယ္ေပၚမွာ စြဲေနၿပီ … ေယာက်္ားေလးေပမယ့္ … ေခၽြးေစာ္မနံ … ၾကည့္ရတာ Roll On သံုးတယ္ထင္ပါတယ္ … အနံ႔ေလးတမ်ိဳးေလးပဲ … လူပ်ိဳနံ႔ … ရင္ခုန္သံေတြက မီးရထားႀကီးခုတ္ေမာင္းသြားသလို တဒိန္းဒိန္းနဲ႔ အက်ယ္ႀကီးၾကားေနတယ္ … အုိ … ရွက္စရာႀကီး … သူ မ်ားၾကားသြားမလား …

“မ စိတ္ဆိုးသြားလား … စိတ္မဆိုးပါနဲ႔ေနာ္ … မ ထင္ေနသလို ကၽြန္ေတာ္က အခြင့္အေရးယူတာ မဟုတ္ပါဘူး”

စိတ္မဆိုးေပမယ့္ … စကားျပန္မေျပာမိ … ရင္ခုန္သံေတြက ဆူညံေနတုန္းပဲ … ဒါကို သူက မသိ … သူ႔ကို စိတ္ဆိုးသြားၿပီ လို႔ ထင္ေနတယ္ … သနားစရာ မ်က္လံုးေလးနဲ႔ ေတာင္းပန္ေနရွာတယ္
လက္ဖက္ရည္ဆိုင္နားေရာက္ေတာ့ စိတ္က နည္းနည္း ထင့္သြားသည္ … မနက္က အီစီကလီလာလုပ္တဲ့ ေကာင္ေလးက လင္းလင္းကို စိုက္ၾကည့္ေနရင္းက ေဘးမွာပါလာတဲ့ ေအာင္ေက်ာ္ထက္ကိုလည္း ျမင္ေရာ … ဘုၾကည့္ၾကည့္ေနသည္ … သူကေတာ့ ဘာမွ မသိ … ေဘးကေန တတြတ္တြတ္နဲ႔ ေတာင္းပန္စကားေတြ ေျပာေနသည္ … ေတာ္ပါေသးသည္ … ဟိုအေကာင္က ေနာက္ကေန လိုက္မလာ … ဒီလိုနဲ႔ တိုက္ေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ေလွခါးတံခါးေသာ့ ဖြင့္ဖို႔ လက္ကိုင္အိတ္ထဲက ေသာ့ကို လွမ္းထုတ္လုိက္ေတာ့ …

“ေပး ေပး အစ္မ ကၽြန္ေတာ္ ဖြင့္လိုက္မယ္”

သူက ေသာ့ဖြင့္ေပးၿပီး လင္းလင္းက အရင္၀င္လိုက္သည္ … ဒီေကာင္ေလးက အဲဒါမ်ိဳးေလးေတြ အလိုက္သိသည္ … ေသာ့ျပန္ခတ္ၿပီး ျပန္ေပးေတာ့ လက္ခ်င္းထိသြားသည္ … သူကေတာ့ ဘာရယ္ မဟုတ္ … ကိုယ္က ခုနက ရႈိးတိုးရွန္းတန္း အျဖစ္အပ်က္ေလး ျပန္ေပၚလာသည္ … ေသာ့ကို အိတ္ထဲ ျပန္ထည့္ရင္း … ေလွခါးကို တက္လိုက္သည္ … ေလးငါးထစ္ တက္ၿပီးေတာ့မွ သတိရလိုက္သည္ … ေလွခါးကို ငါက အရင္တက္ေတာ့ ငါ့အေနာက္ပိုင္းကို သူၾကည့္ေနမွာေပါ့ … ရင္ထဲမွာ ရွက္သြားသည္ … လွည့္လဲ မၾကည့္ရဲ … ေလွခါးထစ္ကို တက္တိုင္း အရမ္းလွတဲ့ လင္းလင္းရဲ႕ တင္သားေတြက ၿငိမ့္ကနဲ ၿငိမ့္ကနဲ ရမ္းခါသြားသည္ … ေလွခါးတက္သည့္အခါ ကိုယ္သည္ အနည္းငယ္ ေရွ႕သို႔ကိုင္းေလ့ရွိသျဖင့္ အေနာက္ကို ဖင္အနည္းငယ္ ကုန္းထားသည့္သေဘာပင္ … ေနာက္ၿပီး မိုးေရ ရႊဲရႊဲစိုထားသျဖင့္ စကဒ္သည္ အသားႏွင့္ တသားတည္းထိကပ္ေနသည္ … ေအာက္ခံ ပင္တီေလးရဲ႕ ခ်ဳပ္႐ုိးေလးေတြက တင္သားေတြကို အနားသတ္ေပးထားတာကို ျမင္ေနရသည္ … စဥ့္အိုးသ႑န္ လံုး၀န္းေသာ လင္းလင္းတင္သားမ်ားသည္ ေအာင္ေက်ာ္ထက္ မ်က္ႏွာေရွ႕တြင္ ထင္ထင္ရွားရွား လႈပ္ရွားေနသည္ … အပ်ိဳစစ္စစ္ ျဖစ္သည့္အတြက္ တင္သားမ်ားသည္ လံုးက်စ္ေနၿပီး ေလွခါးတက္သည့္အခါ အေနာက္မွ ၾကည့္သူအဖို႔ အေတာ္ကို စိတ္လႈပ္ရွားစရာ ေကာင္းေနေပသည္ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္သည္ကား လူသားတစ္ဦးေပတည္း … ကိုယ့္မ်က္ႏွာေရွ႕တည့္တည့္မွာ လႈပ္ခါေနေသာ တင္သားလွလွ အိအိေလးကို ၾကည့္ရင္း စိတ္ထဲမွာ ေထြျပားသြားသည္ … မေထြျပားပဲ ခံႏုိင္႐ိုးလား … ဒီေလာက္လွေသာ လင္းလင္း၏ တင္သားတင္းတင္း၏ လႈပ္ရွားမႈမ်ားကို ႏွစ္ေပအကြာက ျမင္ေနရတာကိုး … ညဘာက္ေျခက အေပၚလွမ္းလိုက္ရင္ တင္သားေလးက ညာဘက္ကို မသိမသာေလး လႈပ္ခါသြားသည္ … ဘယ္ဘက္ေျခက အေပၚတစ္ထစ္ကို လွမ္းလိုက္ရင္ အိုးေလးက ဘယ္ဘက္ကို လႈပ္ခါသြားသည္ … စကဒ္ကလည္း ကြက္တိခ်ဳပ္ထားလို႔ ေကာက္ညွင္းထုပ္ေလးလို ျဖစ္ေနသည္ … ခုနက ကိုယ္လံုးအိအိေလးကုိ ဖက္ခဲ့တဲ့ အရွိန္ေလးကမေသေသးခ်ိန္မွာ အခုလို လင္းလင္းရဲ႕ ေနာက္ပိုင္းအလွကို အနီးကပ္ေတြ႔လိုက္ရလို႔ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္ မခံႏုိင္ … ရင္ထဲမွာ ေျဗာင္းဆန္ေနသည္ … ရင္ထဲတြင္ မကို ပိုင္ဆိုင္ခ်င္စိတ္ေတြ တဖြားဖြားေပၚလာသည္ … ေလွခါးအေကြ႔ေရာက္ေတာ့ လင္းလင္းထိန္းေလွ်ာက္ေပမယ့္ … မရ … တင္သားေတြက သိသိသာသာကို လႈပ္ခါသြားသည္ … ေတြးၿပီး … လင္းလင္းမ်က္ႏွာေလး နီရဲသြားသည္ … လင္းလင္း မသိမသာ ေအာင္ေက်ာ္ထက္ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ … ဒီေကာင္ေလးမ်က္ႏွာက နီရဲေနသည္ … မ်က္လံုးေတြကလည္း အေရာင္လက္ေနသည္ … ဟယ္ … ဒါဆို … ဒါဆို … ဒင္း ငါ့အေနာက္ပိုင္း အေသအခ်ာၾကည့္ၿပီး စိတ္ကစားေနၿပီနဲ႔ တူတယ္ … ငါ့ႏွယ္ေနာ္ … ရွက္လြန္းလို႔ ေသသာေသလိုက္ခ်င္တယ္ … ေနာက္ ႏွစ္ထစ္ တပ္လုိက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္ရဲ႕ မ်က္လံုးေတြက လံုး၀ မခြာေတာ့ဘူး … ရွက္လြန္းလို႔ ေသလိုက္ခ်င္ေပမယ့္ … စိတ္ထဲမွာ ေက်နပ္သလိုလို … ဘာလိုလိုနဲ႔ … သတိထားၿပီး တက္ေတာ့ … ဖင္ကုိ ရႈံ႕ထားသလို ျဖစ္ၿပီး လင္းလင္း ေရွ႕ပစၥည္းေလးက အထဲမွာ ဆြဲ ဆြဲ ညွစ္ေနမိတယ္ … ခက္ေနတာက … အတြင္းက ပင္တီေလးက လိမ္ၿပီး လွ်ိဳ႕၀ွက္ေနရာေလးက ႏႈတ္ခမ္းသားေလးႏႈတ္ခုၾကားမွာ ေရာက္ေနေတာ့ … ဆြဲ ဆြဲ ညွစ္လိုက္တုိင္း … အတြင္းသားေတြကို ႀကိဳးေလးနဲ႔ ပြတ္ဆဲြသလို ျဖစ္ေနသည္ … ဆြဲညွစ္ေလ … ဖီလင္တက္ေလ … အသံကလည္း မထြက္ရဲ … ေလွခါးတစ္ထစ္တက္တုိင္း ေနာက္က ခ်ာတိတ္ကို ရွက္တာတမ်ိဳး … ေပါင္ၾကားထဲမွာ ျဖစ္ေနတဲ့ အမ်ိဳးအမည္မသိ ေ၀ဒနာက တမ်ိဳး … ရွက္ရြံ႕စိတ္နဲ႔ ရမက္ႏိႈးဆြသလို ျဖစ္ၿပီး ရင္ထဲမွာ တစ္စံုတစ္ခုကို တမ္းတလာသည္ … လင္းလင္း မ်က္ႏွာေတြလည္း ပူထူေနၿပီ … အပ်ိဳဆိုေတာ့လည္း ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ဘာျဖစ္မွန္းမသိ … ဟင္းကနဲ သက္ျပင္းေလးခိုးခ်ရင္း အခန္း၀သို႔ ေရာက္သြားသည္ …

တီ … ေတာင္
လူေခၚဘဲလ္ေလးကို ႏွိပ္လိုက္ၿပီးေနာက္ အခန္းတံခါးကို မိႏွင္း လာဖြင့္ေပးသည္ … မိႏွင္းအၾကည့္က လင္းလင္းကို ေက်ာ္၍ ေအာင္ေက်ာ္ထက္ကို ၾကည့္ေနသည္ … လင္းလင္း သိတာေပါ့ … ဒီအိမ္ကို လင္းလင္း ဘယ္ေယာက်္ားေလးမွ ေခၚဖူးတာ မဟုတ္ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္ကိုက်ေတာ့ ေမာင္ေလးတစ္ေယာက္လို ခင္မင္မိတာရယ္ … သူက ဘယ္တုန္းကမွ အခြင့္အေရးမယူဖူးတာရယ္ေၾကာင့္ အိမ္ကို စိတ္ခ်လက္ခ် ေခၚလာမိတာပါ … အခုေတာ့ တစ္လမ္းလံုး ရင္ခုန္စရာေတြခ်ည္းျဖစ္လာလို႔ … အလိုလို ရင္ေတြ တုန္ေနမိသည္ … မိႏွင္းအၾကည့္က ဘာဆိုတာ သိသည္ … ကေလးမုန္႔ခိုးစားသည္ကို လူမိသြားသလိုမ်ိဳး စိတ္ထဲမွာ စိုးရိမ္သြားသည္ … ေမေမတုိ႔ကို ျပန္တုိင္ေျပာရင္ ဒုကၡ … မသိခ်င္ေယာင္ ဟန္ေဆာင္ၿပီး … မရွင္းျပေတာ့ … လက္ထဲမွ ဆြဲျခင္းေလးကို လွမ္းေပးလိုက္ရင္း …

“မိႏွင္း … ဧည့္သည္ပါလာတယ္ … မိုးေရေတြစိုေနလို႔ ေကာ္ဖီပူပူေလး ေဖ်ာ္လိုက္ေနာ္ …”
“ဟုတ္ကဲ့ မမ”

လင္းလင္းတို႔ ဧည့္ခန္းေလးက ရွင္းရွင္ေလး … ဆိုဖာငါးလံုးရွိသည္ … အလယ္တြင္ မွန္ စားပြဲတစ္လံုးရွိသည္ … ေထာင့္တြင္ ဖုန္းတင္ထားေသာ ခံုေသးေသး တစ္ခုရွိသည္ … တီဗီ ႀကီးႀကီး တစ္လံုးကိုလည္း ေတြ႔ရသည္ … ၀င္ေပါက္ေဘးတြင္ ဖိနပ္စင္ေလးရွိသည္ … ဧည့္ခန္းထဲမွ ၾကည့္လွ်င္ အထဲမွ အခန္းမ်ားကို အလြယ္တကူမျမင္ႏုိင္ေအာင္ လိုက္ကာေလးႏွင့္ ကာထားသည္ … လိုက္ကာေလးကို ဆြဲမလိုက္ၿပီး …

“လိုက္ခဲ့ေလ ခ်ာတိတ္”
သူက ကိုယ့္ကို ေၾကာင္ၾကည့္ေနသည္ … ေအာ္ … ခက္ေတာ့တာပဲ …
“ဒီေလာက္ စိုရႊဲေနတာ အက်ီ ၤေလးဘာေလး လဲမွေပါ့”
“ဟုတ္ကဲ့ မ”
လင္းလင္းရဲ႕ အိပ္ခန္းထဲကို ေခၚလာသည္ … တံခါးကိုေတာ့ တမင္သက္သက္ ဖြင့္ထားလိုက္သည္ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္ အခန္းေလးကို ေ၀့ၾကည့္လိုက္ရင္း … သေဘာက်သြားသည္ … အပ်ိဳတစ္ဦးေနတဲ့ အခန္းမို႔ … အရာရာက သပ္သပ္ရပ္ရပ္ေလးျဖစ္ေနသည္ … အိပ္ယာလွလွေလးေပၚမွာ … အရုပ္ေလးေတြက အစီအရီ … ခုတင္ေဘးက စားပြဲ ေပၚမွာ Laptop တစ္လံုး … စင္ေလးေပၚမွာ သီခ်င္းေခြေတြ အစီအရီ… အခန္းထဲက အနံ႔ေလးက မ ကိုယ္ေပၚက အနံ႔ေလးနဲ႔ တူတယ္ … သင္းသင္းေလးနဲ႔ ေမႊးတယ္ … အပ်ိဳ႕နံ႔ ထင္ပါရဲ႕ … အိပ္ယာေပၚမွာ အ၀ါေရာင္ Pooh ဖက္ေခါင္းအံုးေလးႏွင့္ … ေစာင္ေလးကို ေျခရင္းမွာ ေသခ်ာေခါက္ထားသည္ … မကို ဖက္ၿပီး ဒီ အိပ္ယာေပၚမွာအိပ္လိုက္ရရင္ေတာ့ … စိတ္ကူးနဲ႔ .. ျပံဳးလိုက္မိသည္ …

လင္းလင္းက မ်က္ႏွာသုတ္ပ၀ါေလး ကမ္းေပးရင္း … အိပ္ခန္းထဲက ေရခ်ိဳးခန္းကို ဖြင့္ေပးလိုက္သည္ …
“ေရခ်ိဳးထားႏွင့္ေနာ္ … ေဖေဖ့အက်ီ ၤ သြားယူလိုက္အံုးမယ္”
“ဟုတ္ကဲ့ မ”

လွည့္ထြက္သြားတဲ့ လင္းလင္းရဲ႕ ေနာက္ပိုင္းအလွကို ေငးၾကည့္မိၿပီး မရဲ႕ လံုးက်စ္တဲ့တင္သားေတြကို စိတ္ကစားေနမိသည္ … မ လမ္းေလွ်ာက္တာ အရမ္းလွသည္ … တင္သားေလးေတြက လႈပ္တယ္ဆုိ႐ံုေလးသာ လႈပ္သည္ … စိတ္ထဲမွာ မရဲ႕ တင္သားေတြကို ဆုပ္နယ္ခ်င္ေနမိသည္ … ၀ွီး … ေအာင္ေက်ာ္ထက္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲသို႔ ၀င္လိုက္သည္ … လင္းလင္း ေဖေဖ့အခန္းထဲက အက်ီ ၤ တစ္စံု သြားယူလိုက္သည္ … ခုနက အျဖစ္အပ်က္ေလးက အေတြးထဲ ေရာက္လာေတာ့ စိတ္ထဲမွာ ၾကည္ႏူးသြားသည္ … အရမ္းလွတဲ့ မ နဲ႔ မိုးရြာထဲမွာ ထီးတစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ အတူတူ ေလွ်ာက္ခြင့္ရတာ နည္းတဲ့ အခြင့္အေရးလား … ထီးလန္ေတာ့ မလိုျဖစ္တုန္းက ထီးကိုင္ထားတဲ့ လက္ကို ဖမ္းကိုင္လိုက္ေတာ့ သူ႔ရင္ထဲမွာလဲ ရွိန္းကနဲ ဖိန္းကနဲ ျဖစ္သြားသည္ … အခုမွ မဟုတ္ … ဟိုးအရင္ကတည္းက မ နားေရာက္ရင္ … မရဲ႕ ကိုယ္န႔ံ သင္းသင္းေလးနဲ႔ မေတာ္တဆ အသားခ်င္းထိမိသြားရင္ ရွိန္းကနဲ ဖိန္းကနဲ ျဖစ္ျဖစ္သြားဖူးသည္ … ဆန္႔က်င္ဘက္ အထိအေတြ႔ေတြေၾကာင့္ သာယာမိတာေတာ့ အမွန္ … ဒါေပမယ့္ … ဒီထက္ပိုၿပီး အခြင့္အေရးမယူရဲ … ေတာ္ၾကာ ရထားတဲ့ အခြင့္အေရးေလးေတာင္ ဆံုးရႈံးသြားႏုိင္တယ္ … ခုနက မ ေခ်ာ္လဲမွာ စိုးလို႔ ခါးကို လွမ္းဖက္လိုက္တာ … မ စိတ္ဆိုးသြားလားမသိဘူး … မ ရဲ႕ ကိုယ္လံုးေလးကို တစ္သက္လံုး ဖက္ထားခ်င္တယ္ဗ်ာ … အေတြးေတြနဲ႔ ဖီလင္ကတက္လာေတာ့ … ေအာက္က အဂၤါေလးက ေထာင္မတ္လာသည္ … ကိုယ့္ဟာကိုယ္လည္း အံ့ၾသမိသည္ … လူပ်ိဳျဖစ္လာေပမယ့္ တစ္ခါမွ ဒီလို တင္းၿပီး ေထာင္ေနေအာင္ မျဖစ္ဘူး … မ အေၾကာင္းေတြးလုိက္မွ ေထာင္မတ္လာလိုက္တာ … ေတာင့္တင္းေနတာပဲ … မ ရဲ႕ အရမ္းမုိက္တဲ့ အိုးေလးကို မ်က္စိထဲကကို မထြက္ေတာ့ဘူး … မျဖစ္ေသးပါဘူး … စိတ္ေလွ်ာ့ … Laptop လည္းျပင္ေပးရအံုးမယ္ … ေရပန္းက က်လာတဲ့ေရေတြကို ပိုဖြင့္လိုက္ေတာ့မွ … ရင္ထဲက အပူ တေျဖးေျဖးက်သြားသည္ …

မီးခဲကို ျပာအုပ္သလို ခဏတာသာ ျဖစ္သည္ … က်န္းမာသန္စြမ္းေသာ လူပ်ိဳေလးတစ္ေယာက္က ဒီလိုေရအၾကာႀကီးခ်ိဳးလိုက္ျခင္းသည္ … ေနာက္တစ္ခါ ထၾကြလာမယ့္ ဆႏၵကို ပိုၿပီး စုထားလိုက္သည္ႏွင့္တူပါသည္ … ဘယ္လိုပဲ ေျပာေျပာ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္၏ ရင္ထဲတြင္ လင္းလင္းႏွင့္ ေနရသည္ကုိ သာယာသြားသည္ … ႏွလံုးသား၏ ေနရာတိုင္းကိုလည္း လင္းလင္းဆိုေသာ … မိန္းမေခ်ာ … မမလွလွေလးက အပိုင္စီးသြားၿပီ … မ ကို ခ်စ္ခ်င္သည္ … မ ကို နမ္းခ်င္သည္ … မ ကို ေထြးေပြ႔ထားခ်င္သည္ … မ ကို ပြတ္သပ္ကိုင္တြယ္လိုက္ခ်င္သည္ … ေနာက္ … မ ရဲ႕ အလွတရားကို မ်က္စိႏွင့္ တပ္အပ္ျမင္ခ်င္လာသည္ … လင္းလင္းသည္ ေအာင္ေက်ာ္ထက္၏ ႏွလံုးသားကို ကိုင္လႈပ္ေနၿပီလား …

ထို အခ်ိန္တြင္ လင္းလင္းက ေရခ်ိဳးခန္း တံခါးကို သံုးခ်က္ေခါက္ၿပီး …

“ခ်ာတိတ္ေရ … အ၀တ္ေတြ ေရခ်ိဳးခန္းေရွ႕မွာ ထားထားတယ္ေနာ္ … ျမန္ျမန္လည္းခ်ိဳးအံုး … အေအးမိအံုးမယ္”
ဇတ္ကနဲ လန္႔ေတာင္သြားသည္ … မ မ်ား သိသြားၿပီလား … မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး … အခန္းက ဒီေလာက္လံုေနတာ …
“ဟုတ္ … မေရ”
အေတြးထဲမွာလည္း … မ က ငါ့ကို ေတာ္ေတာ္ ဂ႐ုစိုက္ပါလား … ၾကင္နာပါလား … စိတ္ကူးထဲမွာ ၾကည္ႏူးျခင္း၊ … ခ်စ္ျခင္းမ်ားနဲ႔ ျပံဳးေနမိသည္ … ဟိုက္ … ေအာက္က ညီေလးက ျပန္ေထာင္လာသည္ … ကြိဳင္ပဲ … မ အသံၾကားသည္ႏွင့္ ျပန္ေထာင္လာသည္ … ဘယ္လိုေျဖရွင္းရမလဲ မသိ … ေရပန္းကို ဂိတ္ဆံုးဖြင့္လိုက္သည္ … သို႔ေသာ္ … ဒီေကာင္က လည္သြားၿပီ … ေရေအးေလာက္ႏွင့္ေတာ့ ျပန္ၿပီး မေသးသြားေတာ့ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္မသိသည္က … ေရပန္းက ေရစက္ေလးေတြက အရွိန္နဲ႔ လိင္တံကို လာၿပီး ဆြေနသလိုျဖစ္သည္ … ေရစက္ေလးမ်ားႏွင့္ ညီေလးရဲ႕ အေရျပားေတြ ထိတိုင္း ထိတိုင္း … ဖ်င္းကနဲ ဖ်င္းကနဲ ျဖစ္ျဖစ္သြားပါသည္ … လူပ်ိဳတစ္ေယာက္ရဲ႕ ရင္ကို မီးဟုန္းဟုန္းေတာက္ေစေသာ ထိုႏႈိးဆြမႈကို … ေအာင္ေက်ာ္ထက္မခံႏိုင္ေတာ့ … လက္နဲ႔ကိုင္ၿပီး ေပါင္ၾကားထဲကို ခ်ိဳးခ်လုိက္သည္ … အႀကံက ခ်ိဳးခ်လိုက္လွ်င္ ေကြးၿပီး က်ဳံ႕သြားမည္ဟု ထင္ေနသည္ … ဘဘာ၀တရားက ဒီလိုမဟုတ္ … ထုိလို႔ ေအာက္ကို ခ်ိဳးခ်ျခင္းသည္ … တင္းေနေသာ အေၾကာကို အစြမ္းကုန္ ပိုတင္းေစပါသည္ … ျပႆနာပဲ …

ေအာင္ေက်ာ္ထက္ ကိုယ့္ပစၥည္းနဲ႔ ကိုယ္ ဒုကၡေရာက္ေနခ်ိန္မွာ … အျပင္က လင္းလင္းကလည္း … ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္လည္း အံ့ၾသမိသည္ … ဘာလို႔မ်ား ေစတာနာေတြ ပိုေနရတာလဲ … ဘာလို႔မ်ား စိုးရိမ္ေနရတာလဲ … သူမ်ားကိုသာ ေျပာေနသည္ … လင္းလင္း တစ္ကိုယ္လံုးလည္း ရႊဲရႊဲစိုေနသည္ … ေရျမန္ျမန္ခ်ိဳးမွ … ေဖေဖတုိ႔ အခန္းထဲက ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ၀င္လိုက္ၿပီး အက်ီ ၤေတြ ခၽြတ္လိုက္သည္ … ၀င္း၀ါေနတဲ့ရင္သားေလးက ဘယာစီေအာက္မွာ ႐ုန္းထေနသည္ … လက္ေနာက္ျပန္နဲ႔ ဘယာစီယာရဲ႕ ခ်ိတ္ကို ခၽြတ္ခ်လိုက္တာနဲ႔ … အိေနတဲ့ ရင္သားေလး ႏွစ္လံုးက တုံကနဲ ေရွ႕သို႔ထြက္လာသည္ … ေန႔ခင္းက သူ႔လက္နဲ႔ ပြတ္ဆြဲသြားတာ ဒီေနရာေပါ့ … အေတြးက စိတ္ကူးရင္း … လက္က ရင္သားႏွစ္ခုကို ပြတ္ဆြဲလိုက္မိသည္ …. ဆတ္ကနဲ ကိုယ္က တြန္႔သြားၿပီး … ပါးစပ္ကလည္း … အဟင့္ ဆိုၿပီး ထြက္သြားသည္ … တစ္ကိုယ္လံုး တုန္သြားသျဖင့္ … လင္းလင္းရဲ႕ ရင္သားေလး ႏွစ္ခုဟာလည္း အိအိေလးနဲ႔ လႈပ္ရွားသြားသည္ … ဟာ … ငါ ဘာေတြ ေလွ်ာက္လုပ္ေနတာလဲ … စကဒ္ကို ခၽြတ္ဖို႔ ဇဒ္ကို ဆြဲခ်လိုက္ေတာ့ စကဒ္က အသားမွာ ကပ္ေနသည္ … ေရေတြ စိုေနသျဖင့္ နည္းနည္း အားယူကာ ခၽြတ္ခ်လိုက္သည္ … စကဒ္ခၽြတ္ေနတုန္း … ဖင္ကို နည္းနည္းကုန္းလိုက္သည္ … ဒါမွ အဆင္ေျပမွာကိုး … ဟာ … ခုနက ေလွခါးမွာ ငါ့ဖင္ကို ဒင္း တ၀ႀကီး ၾကည့္သြားခဲ့တာပဲ … ပင္တီေလးက … ႏႈတ္ခမ္းသားေလးႏႈတ္ခုၾကားမွာ ညပ္ေနသည္ … ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ငံု႔ၾကည့္ၿပီး ရွက္ေသြးဖ်ာသြားသည္ … ၾကည့္မိေနတုန္း … ဖင္ေလးက စီကနဲ ဆဲြညွစ္မိေတာ့ … ေရွ႕က ပန္းေလးက ပင္တီစေလးကို ညွစ္တာကို တအံ့တၾသ ၾကည့္ေနမိသည္ … ဘာေတြလဲ … ပင္တီကို ခၽြတ္လိုက္ေတာ့ … လင္းလင္းရဲ႕ ေပါင္သြယ္လွလွ ေလးအတုိင္း အလိပ္လုိက္ လိမ့္ၿပီး ၾကမ္းျပင္ကို က်သြားသည္ … ေပါင္ၾကားထဲကို လက္နဲ႔ စမ္းၾကည့္ေတာ့ ခၽြဲက်ိက်ိ အရည္ေလးေတြ … ဟာ … တစ္ေယာက္ထဲ အရမ္းရွက္ေနမိသည္ … အသက္သာ ၂၈ ေက်ာ္လာတယ္ … တစ္ခါမွ ဒီလိုမျဖစ္ဘူးဖူး … ဒီေန႔က်မွ ရင္ေတြက တဒုန္းဒုန္းနဲ႔ … စိတ္ထဲမွာလည္း ႐ိုးတိုး႐ြတ ျဖစ္ေနမိသည္ … ဒီအေၾကာင္း သူမ်ားသိသြားမွာလည္း ေၾကာက္ေနသည္ … အထူးသျဖင့္ ခ်ာတိတ္သိသြားမွာ စိုးသည္ … အိုး … သူမွ မသိႏုိင္ပါဘူး … ဆပ္ျပာရည္ကို လက္ဖ၀ါးထဲထည့္ၿပီး တစ္ကိုယ္လံုးကို ေဖါ့အပါးေလးႏွင့္ ဂ်ီးလိုက္တြန္းသည္ … ရင္သားေလးႏွစ္ခုကိုေတာ့ ေဖါ့ႏွင့္မတိုက္ … အသားေလးက ႏုႏုေလး … ေသြးထြက္သြားလိမ့္မည္ … လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ေအာက္ေနပင့္ၿပီး ပြတ္သပ္လိုက္သည္ … လင္းလင္း စိတ္ထဲမွာေတာ့ ခုနက အျဖစ္အပ်က္ေလးေတြ အစီအရီ ေပၚလာသည္ … ျပည့္ၿဖိဳးေနတဲ့ ရင္သားေတြက လင္းလင္းရဲ႕ သြယ္လ်တဲ့ လက္ကေလးႏွင့္ေတာင္ မဆန္႔ခ်င္ … လင္းလင္းရင္သားေတြက တျခားမိန္းကေလးေတြနဲ႔ မတူ … လံုးစက္ေနသည္ … အပ်ိဳဆိုေတာ့ တင္းၿပီး တြဲက်ျခင္းမရွိ … ေနာက္ ႏို႔သီးေလးေတြက ေသးေသးေလးေတြ … တျခားလူေတြလို မည္းမေန … ပန္းေရာင္ေလး … ႏုိ႔သီးေလးေတြက ရင္သားေပၚမွာ တင္တယ္ဆို႐ံုေလး တင္ထားသည့္ သ႑န္ … ရင္သားေလးကို ေအာက္ေနလက္ႏွင့္ ပင့္ၿပီး ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြကို လက္မနဲ႔ လက္ညွိဳးနဲ႔ ဖိၿပီး ဂ်ီးတြန္းလိုက္သည္ … ဒီေန႔မွ ဘာျဖစ္သည္မသိ … ႏႈတ္ခမ္းေလးမွ … ဟင့္ ကနဲ အသံထြက္သြားၿပီး … ေပါင္ၾကားက ဇိကနဲ ဆြဲညွစ္သြားသည္ … ဖင္ေလးသည္ ေနာက္သို႔ အနည္းငယ္ ေကာက္သြားၿပီး ခါးသည္ အေရွ႕သို႔ ကိုင္းသြားသည္ … ထိုသို႔ ျဖစ္သြားသည္ကို လင္းလင္း ေသေသခ်ာခ်ာသိသည္ … ရင္သားတစ္ခုလံုးကို အုပ္ၿပီး ေသခ်ာ ေဆးေၾကာလိုက္သည္ … အို … ခ်ာတိတ္က ငါ့ရဲ႕ႏို႔ေတြကို ဒီလိုမ်ိဳးေနာက္ကေန ကိုင္လိုက္ရင္ျဖင့္ … အိုး … ရွက္စရာႀကီး … လင္းလင္း စိတ္ေတြက ခ်ာတိတ္ကိုပဲ တမ္းတေနမိသည္ … ဆပ္ျပာတိုက္ရင္း အေနာက္က တင္သားေတြကိုပါ ေသခ်ာပြတ္သည္ … လင္းလင္းရဲ႕ အေနာက္ပိုင္းက တျခားေကာင္မေလးေတြထက္ ပိုၿပီး ဖြ႔ံသည္ … အခုေခတ္ေကာင္မေလးေတြက … တင္မရွိ … ရင္မရွိ … ၀ါးျခမ္းျပားေလး ပံုစံမ်ားသည္ … လင္းလင္းက ဒီလို မဟုတ္ … တင္သားႏွစ္ခုသည္ အေနာက္ကို သိသိသာသာ လံုးထြက္ေနသည္ … ¬ဒါ့ေၾကာင့္လည္း လမ္းသြားလွ်င္ ေယာက်္ားေတြက လင္းလင္းေနာက္ပိုင္း အလွကို အရသာခံၿပီး ၾကည့္ၾကျခင္းျဖစ္သည္ … ၾကည့္မိလွ်င္လည္း မ်က္စိက မလႊဲေတာ့ … ႏွာဘူးေတြ … ဟိုခ်ာတိတ္လည္း ႏွာဘူးပါပဲ … ဟယ္ … မဟုတ္ပါဘူး … ငါက ေလွခါးကို အရင္တတ္မိတာကိုး … သူအရင္တက္ရင္ ဒါမ်ိဳး ဘယ္ျဖစ္မွာလဲ … ခ်စ္ေတာ့ အျပစ္မျမင္ဆိုတာ ဒါမ်ိဳးပါပဲ …
လက္က တင္သားႏွစ္ခုကို ပြတ္သပ္ေနရင္းက တင္သားႏွစ္ခုၾကားကုိလည္း ေရာက္သြားသည္ … ဒီေနရာကိုေတာ့ လက္က သိပ္မမွီခ်င္ …ဘယ္မွီမလဲ … သူမ်ားေတြလို ျပားခ်ပ္မေနေတာ့ စြံ႔ကားေနတဲ့ တင္သားေတြက ေတာင္တန္းႀကီးေတြလို ျဖစ္ေနသည္ … ဖင္ၾကားေလးက လွ်ိဳေျမာင္ေလးေပါ့ … ဒီတင္သားေတြေပါ့ … ခ်ာတိတ္က ေနာက္ကေန အားရပါးရ ၾကည့္ေနမွာပဲ … ဟြန္း … လူဆိုး … မိန္းမတစ္ေယာက္က သူ႔ရဲ႕ အလွအပေအာက္မွာ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ နစ္ေျမာေနတာကို ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေက်နပ္သည္ … ကိုယ္ခ်စ္တဲ့ လူဆိုေတာ့ ပိုဆိုးသည္ … ပိုလို႔ ေက်နပ္သည္ … ဂုဏ္လည္းယူသည္ … ေဘးဘက္ တင္သားမ်ားကလည္း အတြင္းကို ခ်ိဳင့္မေန … ေဖာင္းေဖာင္းေလး ျဖစ္ေနသည္ … ဒါကေတာ့ လင္းလင္းက အပ်ိဳစစ္စစ္ကိုး … အအိုေတြကေတာ့ … ဒီေနရာမွာ ခ်ိဳင့္သြားတတ္သည္ … ေဘးၿပီးေတာ့ အေရွ႕ေပါင္ၾကားထဲကုိ စမ္းလိုက္ေတာ့ ခၽြဲက်ိက်ိ အရည္ေလးေတြ ထပ္ထြက္လာျပန္သည္ … စိတ္ညစ္ပါ့ … ဒီေန႔ေတာ့ ရင္ခုန္စရာအျဖစ္အပ်က္ေတြက … အပ်ိဳေလးရဲ႕ စိတ္ကုိ ႏိႈးဆြၿပီးရင္း ႏိႈးဆြေနသည္ … ဗိုက္သားရွပ္ရွပ္ေလးရဲ႕ ေအာက္နားမွာ … အေမႊးႏုႏုေလး … အေမႊးေတြက အရမ္းမမ်ား … ပါးသည္ … ႏုသည္ … ဒီေတာအုပ္ရဲ႕ ေအာက္မွာ လင္းလင္းရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းသားေလးေတြက အနည္းငယ္ထူေနသည္ … ပင္တီေလးရဲ႕ ပြတ္တိုက္အားေတြေၾကာင့္ ႏႈတ္ခမ္းသားေလးေတြက မာၿပီး တင္းေနသည္ … အမွန္က လင္းလင္း စိတ္ထေနၿပီ … ေျပာင္သြားေအာင္ ေသခ်ာပြတ္ေဆးလိုက္ေတာ့မွ ပိုဆိုးသြားသည္ …

ဟင့္ … ဟာ … မရေတာ့ … လက္ကေလးနဲ႔ အတြင္းသားၾကားကို စမ္းလိုက္ေတာ့ တစ္ေနရာမွာ … မာေတာင္ေတာင္ေလးျဖစ္ေနသည္ … အဲဒါဘာလဲ … ဒီေနရာဟာ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္အတြက္ ဆႏၵအျပင္းဆံုး ျဖစ္ေစႏုိင္သည့္ ေနရာ … ဒါကို လင္းလင္း မသိေသး … ႏႈတ္ခမ္းသား ႏွစ္ခုၾကားက ထိပ္ဖူးေလးသည္ … အစြမ္းကုန္ေထာင္ေနၿပီ … ေသခ်ာစမ္းၾကည့္မိလိုက္ေတာ့ …ရင္ထဲမွာ ဗံုးတစ္လံုး ေပါက္ကြဲသြားသည္ … ဖင္ကို အစြမ္းကုန္ ေနာက္ကို ေကာ့လိုက္မိၿပီး … ရင္ႏွစ္မႊာက ေရွ႕ကို ေကာ့လိုက္မိသည္ … ဟာ … ဟင့္ … မတိုးမက်ယ္ … ေရရြတ္သံႏွင့္အတူ … တကိုယ္လံုးမွ အေၾကာအျခင္မ်ားသည္ … ပုရြက္ဆိပ္မ်ား အုပ္လုိက္ လမ္းေလွ်ာက္လာသလို … တရြရြျဖစ္လာသည္ … ေသြးသားမ်ား ဆူပြက္လာသည္ … အပ်ိဳေလး၏ ခႏၶာကိုယ္သည္ … သူလုပ္ရမည့္ တာ၀န္မ်ားအတုိင္း … ေျပာင္းလဲလာသည္ … မ်က္ႏွာေလး ပန္းေရာင္ ျဖစ္လာသည္ … တစ္ခါပြတ္မိတုိင္း … ရင္ထဲမွာ ဗုံးတစ္လံုး ေပါက္ကြဲေနသည္ … ရပ္မရေတာ့ … ေရွ႕ကို ေကာ့ထားေသာ ရင္သားမ်ားသည္ တင္းလာသည္ … စိတ္ထဲမွလည္း … ထိုရင္သား ႏုထြားေလးကို အားနဲ႔ ဖိကိုင္ ဆုတ္နယ္ပစ္လိုက္ခ်င္သည္ … ညာဘက္ရင္သားကို ဘယ္ဘက္လက္ျဖင့္ ဖိညွစ္ပစ္လိုက္သည္ … သြယ္လ်တဲ့ လက္ေတြက … ဆႏၵကို အလိုက္တသိ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေပးေနသည္ … ပန္းကေလးကို အစြမ္းကုန္ ညွစ္ထားမိသလို … လက္ကလည္း မရမက … ၾကားထဲ၀င္ကာ ပြတ္သပ္ေနမိသည္ … စိတ္ထဲမွာလည္း ခ်ာတိတ္ကိုသာ တမ္းတေနသည္ … ေရပန္းေလးေအာက္မွာ … လင္းလင္း ရမက္ထန္ေနပံုေလးကို ခ်ာတိတ္ျမင္ရင္ ႐ူးသြားႏုိင္သည္ … ဖြံ႔ထြားေနတဲ့ ရင္သားကို လက္တစ္ဖက္က ဆုပ္နယ္ေနၿပီး … လက္တစ္ဖက္က ေအာက္ပိုင္းကို သည္းႀကီးမည္းႀကီး ပြတ္သပ္ေနသည္ … တင္သားမ်ားသည္ … အထိအေတြ႔ ႏႈိးဆြမႈကို မခံႏုိင္လြန္းလို႔ … ရမ္းခါေနသည္ … လက္ေခ်ာင္းေလးႏွင့္ ရသာဖူးေလး … ထိမိလိုက္တုိင္း … ဖီလင္တက္လြန္းသျဖင့္ ေနာက္သို႔ တြန္႔သြားသလို … ခႏၶာကိုယ္က တုန္႔ျပန္မႈေၾကာင့္ အေရွ႕ကို အလုိလို ျပန္ေကာ့ေပးမိသည္ … ဖင္ေလးသည္ နာရီလက္တံအတုိင္း ရမ္းခါေနသည္ … ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေတာ့ မဟုတ္ … တစ္ခါတစ္ခါ … တစ္ကိုယ္လံုး ဇတ္ကနဲ တုန္သြားေသးသည္ … လင္းလင္း … မတိုးမက်ယ္ေလး ညီးတြားေနမိသည္ … လင္းလင္း ဒူးႏွစ္ေခ်ာင္း မခုိင္ေတာ့ …

“ေဒါက္ ေဒါက္”

တုန္ကနဲ ျဖစ္သြားၿပီး … အရမ္း လန္႔သြားသည္ … ဘယ္သူလဲ … စိတ္ကူးေတြ အကုန္လံုး လြင့္သြားၿပီး …လက္ရွိကမာၻေလးထဲကို သတိျပန္၀င္လာသည္ … ေတာက္ … ခုနက အခန္းတံခါးမပိတ္မိေတာ့ … ဒင္း ၀င္လာႏုိင္တာေပါ့ … ဘာမွ အျပစ္မရွိေသာ မိႏွင္းကို စိတ္ထဲမွာ ႀကိမ္းေနမိသည္ …

“မမ … ထမင္းစားဖို႔ အဆင္သင့္ ျဖစ္သြားၿပီ …”
မိႏွင္း …. မိႏွင္း … အေတာ္ရႈပ္တာပဲ … ဟင္း … ေဒါသေလးထြက္သြားသည္ …
“ေအး … ေအး … ၀က္အူေခ်ာင္းလည္း ေၾကာ္ေပးထားအံုးေနာ္ … သူက ၀က္အူေခ်ာင္း ႀကိဳက္တယ္”
ေလသံေလးက သူ႔အတြက္ ေစတနာ ပလပြ … သူႀကိဳက္တာေလးကို ဘာလို႔ ခ်က္ခ်င္းေတြးမိတာလဲ … အမွန္က ခ်စ္တာကိုး …
“အခုေၾကာ္လိုက္မယ္ … မမ”

ေရခ်ိဳးခန္းထဲက ဒုကၡသည္ ေအာင္ေက်ာ္ထက္ … မ်က္ႏွာသုတ္ပ၀ါႏွင့္ ျမန္ျမန္သုတ္ၿပီး … အ၀တ္ျမန္ျမန္လဲကာ … လင္းလင္း အိပ္ယာေဘးက ခံုမွာထုိင္ေနမည္ … ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ … ေအာက္ကေကာင္ အေၾကာေထာင္ေနတာကို ခ်ိဳးႏိွမ္မည္ … အႀကံက အဲဂလို … မ်က္ႏွာသုတ္ပ၀ါေလးကို မ်က္ႏွာနားကပ္လိုက္ေတာ့ … အန႔ံေလးတစ္ခု ႏွာေခါင္းထဲ ၀င္လာသည္ … မ ရဲ႕ မ်က္ႏွာသုတ္ပ၀ါေလး ထင္ပါရဲ႕ … မရဲ႕ မ်က္ႏွာလွလွေလးရယ္ … မရဲ႕ ကုိယ္လံုးက်စ္က်စ္ေလးရယ္ … ဒီမ်က္ႏွာသုတ္ပ၀ါႏွင့္ သုတ္ထားပါလား … မ်က္ႏွာသုတ္ပ၀ါကို လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ မ်က္ႏွာနားကပ္ၿပီး အားရပါးရ ရႈလိုက္မိသည္ … လင္းလင္းရဲ႕ ကိုယ့္သင္းနံ႔ေလးက ဒီရင္မွာ စြဲသြားၿပီ … အရမ္းခ်စ္မိသြားၿပီ … မ ေရ … မရဲ႕ စြင့္ကားေနတဲ့တင္သားေတြ … မရဲ႕ ဖြ႔ံထြားတဲ့ ရင္သားေတြကို မ်က္စိထဲမွာ … ေတြးၾကည့္ေနမိသည္ … ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ … မ ရဲ႕ အျပင္ဘက္က ပကတိသ႑န္ကေတာ့ ပိုလွမည္ အမွန္ပဲ … မရဲ႕ ဟိုေနရာေလးေကာ … ေသခ်ာသာ ျမင္ရလွ်င္ အရမ္း ရင္ခုန္စရာ ေကာင္းမွာ အမွန္ပင္ … တျခားေနရာေတြထက္ … ဒီေနရာ ပိုလွလိမ့္မယ္ … ဘယ္လိုပံုမ်ိဳးျဖစ္ႏုိင္မလဲ … အေတြးထဲမွာ စိတ္ကူးမိသည္ … အေတြးကို ျမန္ျမန္ဖ်က္ၿပီး … ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးကို ဟသည္ ဆို႐ံုေလး ဟလိုက္သည္ … အခန္းထဲမွာ ဘယ္သူမွ မရွိ … ဂြတ္ … လင္းလင္း အေဖ အက်ီ ၤႏွင့္ ပုဆိုးကို အျမန္လဲၿပီး … ခံုတြင္ အျမန္ထိုင္ကာ မ ရဲ႕ Laptop ကို ဖြင့္ၾကည့္ေနမိသည္ … စတိုင္ကေတာ့ … စက္ျပင္ေနသည္ေပါ့ … ေပါင္ၾကားက လူစြာေလးကို … ေပါင္နွစ္လံုးၾကားမွာ အေသညွပ္ထားၿပီး ခ်ိဳးႏိွမ္ထားသည္ … ဆႏၵကို ဒုတိအႀကိမ္ ခ်ိဳးႏိွမ္ျခင္းသည္ … ေအာင္ျမင္ဖို႔ ခက္ပါသည္ … ဒါကို လူႏံုေလး ေအာင္ေက်ာ္ထက္မသိ … အတင္း ဖိထားသည္ …

ေရျမန္ျမန္ခ်ိဳးၿပီး ေရစက္ေတြ သီးေနတဲ့ ကိုယ္ကို မ်က္ႏွာသုတ္ပ၀ါနဲ႔ အျမန္ လိုက္သုတ္လိုက္သည္ … စိတ္ထဲမွာေတာ့ မေက်နပ္ … ဘာကို အလိုမက်ျဖစ္ေနသည္ မသိ … တစ္ကိုယ္လံုး အေၾကာေတြက တင္းေနသည္ … ပထမ … ဘရာစီယာေလး ၀တ္မည္ စိတ္ကူးၿပီးမွ … အေတြးတစ္ခ်က္ေၾကာင့္ မ၀တ္မိ … ည၀တ္ဂါ၀န္ေလး ေကာက္စြတ္လိုက္သည္ … ရာဂနတ္ကား အပ်ိဳစင္ေလးကို အေမွာင္လမ္းသို႔ ေကာင္းေကာင္းႀကီး လမ္းညႊန္ေနၿပီ … မသိစိတ္က ခ်ာတိတ္ရဲ႕ တစ္စံုတစ္ခုကို တမ္းတေနသည္ … ေသြးသားက ေတာင္းဆိုလာေတာ့လည္း … အပ်ိဳစင္ေလးလည္း … ဥာဏ္နီ ဥာဏ္ျပာေတြ မသိမသာ ထြက္လာေနသည္ … ဒီအခ်ိန္မွာ လုပ္သင့္လား မလုပ္သင့္လား မစဥ္းစားေတာ့ … ျဖစ္ခ်င္ေနတဲ့ ရင္ထဲက မီးေတာက္ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ေနသည္ … လင္းလင္းအခန္း၀ကေန လင္းလင္း ေခ်ာင္းၾကည့္လုိက္သည္ … သူ ဘယ္မွာလဲ … သူ … ခုတင္ေဘးက စားပြဲမွာ ထိုင္ၿပီး Laptop ကို ကိုင္ေနသည္ …

“ဗိုက္ဆာေနၿပီလား … ခ်ာတိတ္”
“မဆာေသးပါ မရယ္”

တစ္ခ်က္ၿပံဳးျပၿပီး လင္းလင္း ေအာင္ေက်ာ္ထက္ရဲ႕ ဘယ္ဘက္က … ခုတင္ေပၚမွာ တင္ေလးေစာင္းၿပီး ပံု႔ပံု႔ေလး ထိုင္လိုက္သည္ … ထိုအျပံဳးက ဆန္႔က်င္ဘက္လိင္ကို ဆြဲေဆာင္ေနသည္ … ခ်စ္ရည္လႊမ္းေနသည္ … အၾကင္နာၿပံဳး … ခ်ာတိတ္ … အရမ္းခ်စ္သြားသည္ … မ … အရမ္းလွသည္ … သူကလည္း ျပန္ၿပံဳးျပၿပီး ကိုယ့္ကို တစ္ခ်က္ေလး စူးစူးစိုက္စိုက္ၾကည့္လိုက္သည္ … လင္းလင္းသိတာေပါ့ … ည၀တ္ဂါ၀န္ေလးနဲ႔ လင္းလင္း အရမ္းလွေနမယ္ဆိုတာ … ေရခ်ိဳးၿပီးခါစ … ဆြဲေဆာင္မႈ ရွိတဲ့ လင္းလင္းမ်က္ႏွာေလး လန္းဆန္းေနသည္ … ေနာက္ … ဆႏၵရဲ႕ ေတာင္းဆိုမႈကို အဆံုးမသတ္ႏုိင္ေသးလို႔ မ်က္ႏွာေလးက ပန္းႏုေရာင္သန္းေနသည္ … တျခား အခ်ိန္ထက္ ဒီလိုအခ်ိန္မွာ ပိုၿပီးခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေနသည္ … ေနာက္ၿပီး လင္းလင္းရဲ႕ အမို႔အေမာက္ေလးေတြက ည၀တ္ဂါ၀န္ေအာက္မွာ ၀ိုးတ၀ါးနဲ႔ ဆဲြေဆာင္ေနတယ္ … အခုအခံမရွိဘူး ဆိုတာ ပိုၿပီးသိသာသည္ … ခ်ာတိတ္ရဲ႕ စိတ္ထဲမွာလဲ ႐ိုးတိုး႐ြတျဖစ္ေနသည္ … သြယ္လ်တဲ့ လက္ေမာင္းေလးေတြက ၀င္းေနသည္ … အနာတစ္စက္မရွိ … ဘယ္ဘ၀က ဘယ္လိုဆုေတာင္းခဲ့လဲ မသိ … မ က အရမ္းလွေနသည္ … ဂါ၀န္ေလးကို ေပါင္ႏွစ္ခုၾကားမွာ ညွပ္ထားလိုက္ေတာ့ ရင္ဘတ္က အမို႔အေမာက္ေလးက ပိုၿပီးပီျပင္လာသည္ …. ဟာ … မ … ေအာက္ခံ ဘာမွ မ၀တ္ထားပါလား … ျမင္ရသည့္အေနအထားနဲ႔ပင္ ဆုပ္နယ္ပစ္လိုက္ခ်င္သည္ … သုိ႔ေသာ္ … မလုပ္ရဲ … ဂါ၀န္ေအာက္မွာ အထင္းသားေပၚေနတဲ့ ေပါင္တံရွည္ရွည္ေလးကလည္း တင္းေနသည္ … သူမ်ားေတြလို ေပါင္လံုးတုတ္တုတ္ႀကီးမဟုတ္ … အေနေတာ္ေလးျဖစ္သည္ … ေျခသလံုးေလးကလည္း … အေမႊးတပင္ မရွိ … ေျပာင္ေခ်ာၿပီး သြယ္လ်လ်ေလးျဖစ္သည္ … ျမတ္ႏိုးစရာေကာင္းတဲ့ … မ ကို တစ္ကိုယ္လံုး ၾကည့္ၿပီး … ေအာက္ကေကာင္ကလည္း ႐ုန္းထေနသည္ … ေပါင္ႏွစ္လံုးကို အတင္း ဖိကပ္ထားသည္ … အေနရခက္သည္ဆိုတာ ဒီလိုအေျခအေနမ်ိဳးကို ေခၚတာလားမသိ …

ေဖေဖ့အက်ီ ၤနဲ႔ ေတာ္ရဲ႕လား”
“အင္း … နည္းနည္းေတာ့ႀကီးေနတယ္ … ရပါတယ္ … မ ရဲ႕”
“ထမင္းစားၾကေအာင္ေနာ္”
ဟိုက္ … ဒီက ထလို႔မရ … ေသာက္ရွက္ေတာ့ ကြဲၿပီ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္ မ်က္ႏွာ နီရဲလာသည္ …
“ခဏေလးပါ မ ရယ္ … လုပ္လက္စေလး မျပတ္ေသးလို႔”
“မရဘူးကြာ … ထ ဆို ထပဲ … လာသြားစားမယ္”
လင္းလင္းကလည္း ဇြတ္ …
ေအာင္ေက်ာ္ထက္ေတာ့ ဂြက်ၿပီ … မ်က္ႏွာေလးက နီရဲတြတ္ေနၿပီ … ကြိဳင္မွ ကြိဳင္ႀကီး …
လင္းလင္းက မတ္တပ္ရပ္ၿပီး ခ်ာတိတ္ကို အေပၚက မိုးၾကည့္လုိက္သည္ …
“ဟာ”
ခ်ာတိတ္ေတာ့ ေသြးေလ ေျခာက္ျခားေနၿပီ … အရမ္းလွတဲ့ မ က အနားမွာ ကပ္ရပ္ေနသည္ … ည၀တ္ဂါ၀န္ေလးက အနီးကပ္က်ေတာ့ ပါးလ်လြန္းသည္ … မရဲ႕ ရင္ႏွစ္မႊာက အလံုးလိုက္ ကပ္ၿပီးျမင္ေနရသည္ … ထိပ္က ႏို႔သီးေလးေတြက ပန္းေရာင္ … ၀ိုးတ၀ါးေပမယ့္ေသခ်ာသည္ … ေနာက္ … အေစ့ေလးေတြက ေသးေသးေလး … မ ရဲ႕ စမူဆာေလးကလည္း ဂါ၀န္ေအာက္မွာ ေဖာင္းမို႔ေနသည္ …. ေသခ်ာသည္မွ ေသခ်ာတာေပါ့ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္ ေပါင္ႏွစ္ခုၾကားကေန … အလံတိုင္ေလးက ေသြးနံ႔ရေသာ က်ားလို ၀ုန္းကနဲ ကန္ထြက္ ေထာင္ထြက္လာသည္ … ေပါင္ႏွစ္လံုးသည္လည္း တားဆီးရန္ မတတ္ႏုိင္ေတာ့ … ဘယ္သူမွ မရွိေတာ့ လင္းလင္း စိတ္ေလးကရဲေနသည္ … စားပြဲေပၚတင္ထားတဲ့ ခ်ာတိတ္လက္ကို ဆြဲမလိုက္သည္ … ဒီအခ်ိန္မွာပဲ မ်က္စိက ခ်ာတိတ္ေပါင္ႏွစ္လံုးၾကားထဲကို ေရာက္သြားသည္ … အိုး … ဘာႀကီးတုန္း … ဘုရား … ဘုရား … ဒါ … ဒါ … ခ်ာတိတ္ရဲ႕ … ဟိုဟာႀကီးပါလား … အံ့ၾသျခင္း … မွင္တက္ျခင္းေတြနဲ႔ အတူ လင္းလင္း မ်က္လံုးေလး ျပဴးသြားသည္ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္က ထိုင္လ်က္နဲ႔ ဖံုးကြယ္ေနရာမွ ႐ုတ္တရက္ ၀ုန္းကနဲ မတ္တပ္ရပ္လိုက္သည္ … အေၾကာက္တရားကား အမွန္ကို ဘြင္းဘြင္းႀကီး ထုတ္ေဖာ္လိုက္သည္ … မတ္တပ္ရပ္လိုက္ေတာ့မွ ပိုဆိုးသြားသည္ … ခံတပ္ေပၚက အေျမွာက္ႀကီးလို ေလထဲတြင္ တန္းတန္းႀကီးထြက္ေနသလို … ခ်ာတိတ္ရဲ႕ အဂၤါေလးသည္ … အေရွ႕ကို တန္းတန္းထြက္ေနေတာ့သည္ …

“ဟာ”
လင္းလင္း ပါးစပ္က အံ့ၾသသံႏွင့္အတူ ကိုယ္ကို တပတ္လွည့္ၿပီး မ်က္ႏွာကို လႊဲဖို႔ႀကိဳးစားလိုက္သည္ … အမွားေပၚအမွားဆင့္ျခင္းသည္ အဆိုးဆံုးေသာ အေျခအေနကို တြန္းပို႔လိုက္ျခင္းပင္ … လင္းလင္းေနာက္ကို အလွည့္ … ခုတင္ေစာင္းက လင္းလင္းေျခေထာက္ကို ျဖတ္ခံထားသလိုျဖစ္ၿပီး … ၀ုန္းကနဲ ခုတင္ေပၚကို ေနာက္ျပန္ပစ္က်သြားသည္ … ေရနစ္သူသည္ လက္တြင္ ဆုပ္ကိုင္ထားမိေသာ အရာကို အားကုန္ဆြဲမိသလို … လင္းလင္း အမွတ္တမဲ့ ခ်ာတိတ္လက္ကို ဆြဲလိုက္မိသည္ … တစ္စကၠန္႔ … ဒီအခ်ိန္ေလး အတြင္းမွာ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္ … လင္းလင္းကိုယ္ေပၚမွာ ထပ္မိလ်က္သား ျဖစ္သြားသည္ … ခ်ာတိတ္ ဆုေတာင္းျပည့္သြားသည္ … ရာဂနတ္၏ ဆႏၵကား တကယ္ ျဖစ္သြားသည္ … အပ်ိဳစင္တစ္ဦးအဖို႔ … အံ့ၾသျခင္း … ရွက္ရြံ႕ျခင္းႏွင့္အတူ အသားမ်ား တဇတ္ဇတ္တုန္ေနသည္ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္၏ အမွားကား … အမွားေကာင္းပင္ … လင္းလင္းေပၚ ထပ္ၿပီး က်သည္မွ ကြက္တိ … သံလိုက္သည္ သံကို ဆြဲသလို … ဘယ္လို ဘယ္လိုျဖစ္သြားသည္ မသိ … ခ်ာတိတ္၏ အေျမွာက္သည္ … လင္းလင္း၏ လွ်ိဳေျမွာင္ေလးကို တည့္တည့္ႀကီး ဦးတည္ထားေပသည္ … လင္းလင္းကား ပက္လက္ကေလး … သူ႔အေပၚမွာ ခ်ာတိတ္ … တိတ္ဆိတ္ေသာ အခန္းထဲက … ေသြးသားထဲက အေတာင့္တဆံုး ဆႏၵ … တစ္ခါမွ မႀကံဳဘူးသည့္ အထိအေတြ႔ …
ပါးလ်တဲ့ ဂါ၀န္ေလးေအာက္မွာ ဘာမွ အခုအခံမရွိတဲ့ လင္းလင္းရဲ႕ အလွဆံုး ရင္သားေလးေတြ … ခ်ာတိတ္ သိတာေပါ့ … အေတြ႔အထိက … အခ်ိန္ေတြကို ေမ့သြားသည္ … လက္ရွိ အေျခအေနကို ေမ့သြားသည္ … တဇတ္ဇတ္တုန္ေနတဲ့ …မရဲ႕ ကိုယ္လံုးလွလွေလး … ႏူးညံ့ေသာ အေတြ႔အထိ … တဒိန္းဒိန္း ခုန္ေနေသာ ရင္ခုန္သံ … သင္းပ်ံ႕ေနတဲ့ မရဲ႕ ကိုယ္န႔ံေလး … အ့ံၾသစြာ … ခ်စ္ရည္လႊမ္းစြာ ၾကည့္ေနတဲ့ … မရဲ႕မ်က္လံုးေတြ … ခ်ာတိတ္ စိတ္ထဲမွာ တစ္ခုပဲ ရွိေနသည္ … ပါးလ်ၿပီး ဆြဲေဆာင္မႈရွိတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ဖိနမ္းလိုက္မိသည္ … ရွက္ရြံ႕ျခင္းနဲ႔အတူ … လင္းလင္း ႐ုန္းဖယ္ဖို႔ ႀကိဳးစားလိုက္ေပမယ့္ … ေပါင္ၾကားက ခ်ာတိတ္ရဲ႕ ပစၥည္းက လင္းလင္းရဲ႕ … လင္းလင္းရဲ႕ ပန္းကေလးကို … အို … ဟင့္ … သိလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ … ေခါင္းကို မိုးၾကိဳးပစ္ခ်လိုက္သလို … ရွက္လြန္းလို႔ ျပာေ၀သြားသည္ … ခ်ာတိတ္ ဇတ္ကနဲ တစ္ခ်က္ ေဆာင့္လိုက္မိသည္ …

“ဟင့္”
မတိုးမက်ယ္ ညည္းသံေလးနဲ႔အတူ … ေယာင္ယမ္းၿပီး သူ႔ကို ဖက္ထားမိသည္ … အထိအေတြ႔ေၾကာင့္ … အမွားမွားအယြင္းယြင္း ဆက္ျဖစ္ေနဆဲ … ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို စုထားေနရာက ေဘးကို ကားေပးလိုက္မိသည္ … ေျခေခ်ာင္းေလးေတြက ေလထဲမွာ ကုတ္ေကြးေနသည္ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္ ေပါင္ႏွစ္လံုးၾကားထဲကို အလိုက္သင့္ေရာက္သြားသည္ … ဂါ၀န္ေလးက ခါးထိ လန္က်သြားၿပီး … ေအာက္တြင္ ေဟာင္းေလာင္း … လင္းလင္းရဲ႕ လွ်ိဳေျမွာင္ေလးနဲ႔ … ခ်ာတိတ္ရဲ႕ အေျမွာက္ကား … ပုဆိုးပါးေလးသာ ျခားေတာ့သည္ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္ ခါးကိုတြန္႔ၿပီး … မရဲ႕ ေတာင္ကုန္းေပၚကေန ပြတ္ဆြဲပစ္လိုက္သည္ …
“ဟာ … ဟင့္အင္း”
ၿငီးျငဴသံေလးနဲ႔ အတူ … ႏွစ္ေယာက္သား ခြာမရေတာ့ … ခ်ာတိတ္ကို တင္းတင္းဖက္ထားၿပီး မ်က္စိကို မွိတ္ထားမိသည္ … မ်က္ႏွာေလးကိုကား … ညာဘက္သို႔ လႊဲထားမိသည္ … ခ်ာတိတ္ … မရဲ႕ နားသယ္စပ္ေလးကို နမ္းလိုက္သည္ … ေနာက္ လည္ပင္းသားေလး … လင္းလင္းရင္ထဲ ေျဗာင္းဆန္ေနသည္ … လက္ေမာင္းႏွစ္ခုလံုးမွာ ၾကက္သီးေလးေတြ ထေနသည္ … ေအာ္ အပ်ိဳကိုး … ျဖစ္မွာေပါ့ … တစ္ခုက အတင္း၀င္ဖို႔ႀကိဳးစားသည္ … တစ္ခုက အလိုက္တသိ … တည့္ေအာင္ ေျပာင္းေပးသည္ … အေပးအယူကား ေျပာစရာမလို … မာၿပီးတင္းေနသည့္ ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုၾကားကို ရွည္ေမ်ာေမ်ာအရာတစ္ခု တိုး၀င္လာသည္ … အထိအေတြ႔ကုိ ႏွစ္ေယာက္သား မလြန္ဆန္ႏုိင္ … ထိပ္ဖူးလံုးလံုးက … လင္းလင္းရဲ႕ ရသာဖူးေလးကို အေပၚကေန ေအာက္ကို ဖိဆြဲသြားသည္ … အဆံုးသတ္ကား … လင္းလင္းရဲ႕ အေပါက္၀ေလး ေအာက္နားကို သြားေဆာင့္မိသည္ … အပ်ိဳေလး … ေကာ့ပ်ံသြားသည္ … ဘယ္ခံႏုိင္ပါ့မလဲ … လင္းလင္းရဲ႕ အကြဲေၾကာင္းၾကားထဲမွာလည္း … အရည္ေတြ ရႊဲစိုေနသည္ …

ႏွစ္ေယာက္သား အခ်စ္မီးေတာက္ေလး ႏွစ္ကိုယ္တူ ထြန္းညွိေနတုန္း …
မိႏွင္းက မမ ေၾကာ္ခိုင္းတဲ့ ၀က္အူေခ်ာင္းေၾကာ္ ေၾကာ္ၿပီးသည့္အေၾကာင္း မမတို႔ကို သြားေျပာရန္ အခန္း၀သို႔အေရာက္ … ျမင္လိုက္ရသည့္ ျမင္ကြင္းက မယံုခ်င္စရာ … ခုတင္ေပၚမွာ မမနဲ႔ ဟိုအစ္ကို ထပ္ၿပီး အိပ္ေနၾကသည္ … အံ့အားသင့္ျခင္းႏွင့္အတူ … မွင္သက္မိသည္ … ဒီအိမ္မွာ မိႏွင္း အလုပ္လုပ္တာ သံုးႏွစ္ေက်ာ္ၿပီ … မမ လင္းလင္း … အရမ္းလွသည္ … မိန္းမခ်င္း မနာလိုခ်င္စရာ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ … ေဘာ္ဒီက မိုက္သည္ … ေတာင့္သည္ … စိတ္ထားလည္း ေကာင္းသည္ … စကားေျပာလွ်င္လည္း ခ်ိဳခ်ိဳသာသာေျပာသည္ … ေယာက်္ားေလးေတြနဲ႔ ဘာမွ အရႈပ္အရွင္းမရွိ … သူမ်ားေတြ ဒါမ်ိဳးျဖစ္ေနၾကပါသည္ ဟုလာေျပာျပလွ်င္ … မိႏွင္း လာေျပာတဲ့သူကို ပါးပိတ္႐ိုက္မိလိမ့္မယ္ … မဟုတ္က ဟုတ္က … မမကို စြပ္စြဲရမလားလို႔ … အခုေတာ့ … အခုေတာ့ … ျဖစ္ေနပံုက …
ဒီအေျခအေနကို မိႏွင္းဘယ္လို တားဆီးရမလဲ … မမ က အိမ္ရွင္ … သူႀကိဳက္တဲ့လူနဲ႔ ဖက္ၿပီး အိပ္ေနတာကို မိႏွင္းလို အိမ္အကူက ဘယ္လိုတားဆီးရမွာလဲ … ခက္တာပဲ … ေမေမႀကီးတို႔သိလွ်င္ ရွက္လြန္းလို႔ မမ ကို သတ္လိမ့္မည္ … လက္ခနဲ အၾကံႏွင့္အတူ ထမင္းစားခန္းကို ေျပးသြားသည္ … ေၾကြပန္းကန္တစ္ခု … ေခါင္းေပၚ အျမင့္ေလာက္က ေျမွာက္ၿပီး ပစ္ခ်လိုက္သည္ …

“ဂြမ္း”
ေၾကြပန္းကန္နဲ႔ ေက်ာက္ျပားထိသံက အေတာ္က်ယ္သည္ … ရာဂနတ္သား ညႊန္ၾကားမႈ၏ ေအာက္တြင္ လႈပ္ရွားေနေသာ လင္းလင္းတို႔ ႏွစ္ေယာက္ … တုန္႔ကနဲ ျဖစ္သြားသည္ … အသိတရားကား၀င္လာသည္ … လင္းလင္း ခ်ာတိတ္ကို တြန္းဖယ္ၿပီး … ေရခ်ိဳးခန္းထဲကို ေျပး၀င္သြားမိသည္ … အပ်ိဳေလး … အခုမွ … အရမ္းရွက္ေနၿပီ … ေရပန္းကို ဘားကုန္ဖြင့္ၿပီး ႀကံဳ႕ႀကံဳ႕ေလးထုိင္ေနမိသည္ … ရွက္သည္ … အရမ္း ရွက္ဖို႔ေကာင္းသည္ … အသက္ ၂၈ ေက်ာ္မွ … ဒီလို မ႐ိုးမသားစိတ္ေတြ ထၾကြေနတာ ဘာေၾကာင့္လဲ … ေသခ်ာတာေတာ့ … လင္းလင္းေၾကာင့္ … ငါသာ သူ႔ကို အိမ္မေခၚခဲ့ရင္ … ငါသာ ည၀တ္ဂါ၀န္ေလး မ၀တ္ခဲ့ရင္ … ဟီး … ရွက္မ်က္ရည္ေလး စမ္းစမ္း စမ္းစမ္းနဲ႔ ငိုခ်လိုက္သည္ …

ခ်ာတိတ္ … ထူပူသြားသည္ … သြားၿပီ … မေတာ္တဆျဖစ္တာမွန္ေပမယ့္ … ဒါမ်ိဳးေတာ့ လံုး၀မျဖစ္သင့္ … မကို အခြင့္အေရးယူသလို ျဖစ္သြားသည္ … အခြင့္အေရးမွ အေတာ့္ကို ယူမိသည္ … မ လည္း အရမ္းရွက္ေနမွာေပါ့ … ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ … သြားေခ်ာ့မည္ … မ စိတ္ဆိုးလုိ႔ သတ္ရင္လည္း သတ္ပေစေတာ့ … မ ေပးတဲ့ အျပစ္ကို ခံယူမည္ … ေရခ်ိဳးခန္းထဲကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ မ … ေရပန္းေအာက္မွာ ငိုေနသည္ … အရမ္း၀မ္းနည္းသြားသည္ … တကယ္ပါ … အဲဒီလို ျဖစ္ဖို႔ လံုး၀ မရည္ရြယ္ပါ … မေဘးနားမွာ ဒူးေထာက္ၿပီး …
“မ”
လင္းလင္းကား တအိအိနဲ႔ ငိုေနဆဲ …
“မ … မငိုပါနဲ႔ဗ်ာ … ကၽြန္ေတာ္ … ကၽြန္ေတာ္ … တကယ့္ကို မရည္ရြယ္ပါဘူး … အခြင့္အေရးယူတာလဲ မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ”
ေခ်ာ့မယ့္သူရွိေလ … ပိုငိုေလဆိုတဲ့ ကေလးလို … လင္းလင္း အေပၚက ေရပန္းနဲ႔ အျပိဳင္ ငိုေနသည္ …
“မ … မေက်နပ္ရင္ ႀကိဳက္တဲ့ အျပစ္ေပးပါဗ်ာ … ကၽြန္ေတာ္ ရဲရဲႀကီးခံရဲပါတယ္”
“မ”
“မ”
“ကၽြန္ေတာ္ မေကာင္းတာပါဗ်ာ … ဒီေလာက္ မကို ေစာ္ကားတဲ့ေကာင္”
ကိုယ့္ပါးကို ကိုယ္ ဘယ္ျပန္ညာျပန္တီးေနမိသည္ … တကယ္ခ်ေတာ့ … မ်က္လံုးေတြပင္ ျပာေ၀သြားသည္ … မ အငိုတိတ္သြားသည္ … မ်က္ရည္ေတြရႊဲေနတဲ့ မ်က္၀န္းေလးက ခ်ာတိတ္ကို ေမာ့ၾကည့္ေနမိသည္ …
“ကဲကြာ … ကဲကြာ … ”
ကိုယ့္ပါးကိုယ္ခ်တာ အားမရေတာ့ … ဇတ္ကနဲ မတ္တပ္ရပ္ၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းနံရံကို လက္သီးနဲ႔ အားကုန္ထိုးေနမိသည္ … နံရံထက္ လက္သီးက ပိုမာႏိုင္ပါ့မလား … တကယ္ထိုးေတာ့ … လက္ကေပါက္ၿပဲၿပီးေသြးေတြ ျဖာက်ေနသည္ … လက္ႏွစ္ဖက္လံုး ေပါက္ၿပဲၿပီး ေသြးေတြက ရဲေနသည္ … လက္ၿပီးေတာ့ ေခါင္း … နံရံကို ေခါင္းနဲ႔ ေျပးေဆာင့္လိုက္သည္ … တစ္ခ်က္ … ႏွစ္ခ်က္ … နံရံက ေအးေဆးပါ … ေခါင္းက ခ်ိဳေစာင္းကေတာ့ ကြဲၿပီ … ေသြးေတြက ၾကည့္မေကာင္းေအာင္ တေ၀ါေ၀ါဆင္းေနသည္ … ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ နီရဲတြတ္လာသည္ …
လင္းလင္းရဲ႕ ႏွလံုးသားက ေက်ာက္႐ုပ္မဟုတ္ … ခ်ာတိတ္ရဲ႕ အက္ရွင္ေတြက … လင္းလင္းႏွလံုးသားကို အရည္ေပ်ာ္သြားသည္ … ခုနက ရွက္စရာကိစၥကို ေမ့သြားၿပီး … ခ်ာတိတ္ကို အတင္းဆြဲထားသည္ …
“အိုု …. မလုပ္နဲ႔ … ေတာ္ပါေတာ့”
“မရဘူးဗ်ာ … မရဘူး … မ ခြင့္လႊတ္ေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္ ကၽြန္ေတာ္ ခြင့္မလႊတ္ႏုိင္ဘူး”
“ေတာ္ပါေတာ့ဆို … မလုပ္ပါနဲ႔ေတာ့ … အားလံုးက လင္းလင္း … အျပစ္ေတြပါ”
ခ်ာတိတ္ တစ္ခ်က္ရပ္သြားၿပီး … မ ကိုၾကည့္လိုက္သည္ … ၾကင္နာသနားစြာနဲ႔ ၾကည့္ေနတဲ့ မရဲ႕ မ်က္၀န္းေတြက ခ်ာတိတ္အတြက္ … ေသြးတိတ္ေဆးေပါ့ …
“မ … ကၽြန္ေတာ့္ကို ခြင့္လႊတ္တယ္ေပါ့”
“မလုပ္နဲ႔ေတာ့ေနာ္ … ရပ္လိုက္ပါေတာ့ … လင္းလင္း ခြင့္လႊတ္တယ္ သိလား”
လင္းလင္း ေအာင္ေက်ာ္ထက္လက္ေတြကို … ဆုတ္ကိုင္ထားသည္ … ခ်ာတိတ္ေသြးေတြက လင္းလင္း ဂါ၀န္ေလးေပၚမွာ စြန္းထင္းကုန္သည္ … ေသြးသစၥာေပါ့ …
“မ ကို … ကၽြန္ေတာ္ အရမ္းခ်စ္ပါတယ္ဗ်ာ … တကယ္ပါ … ဒါမ်ိဳးျဖစ္မယ္လို႔ လံုး၀ မရည္ရြယ္ပါဘူး”
“မ … ကၽြန္ေတာ့္ကို ခ်စ္ရဲ႕လားဟင္ …”
ရင္ထဲက စကားေတြ မၿမိဳသိပ္ႏုိင္ေတာ့ … ေထြးအန္ထြက္လာသည္ … ႏွလံုးသားထဲက အခ်စ္ေတြကို တားဆီးလုိ႔ မရ … မရဲ႕လက္ေတြကို ဆုပ္ကုိင္ထားၿပီး အတင္းေမးလုိက္မိသည္ …
“ခ်စ္တာေပါ့ … ခ်ာတိတ္ရယ္ … ခ်စ္တာေပါ့”
ခ်စ္ရည္ရႊမ္းတဲ့ အၾကင္နာမ်က္၀န္းေတြနဲ႔ လင္းလင္း ရင္ထဲက အေျဖကို ေပးလုိက္သည္ … လင္းလင္းက ပြင့္လင္းသည္ … ရွင္းသည္ … ဟုတ္တာေပါ့ … ဒီေလာက္ခ်စ္တဲ့ ခ်ာတိတ္ကို လင္းလင္းရင္မွာ အသဲစြဲသြားၿပီ … ရင္ခုန္စရာ အျဖစ္အပ်က္ေတြနဲ႔ … ခ်ာတိတ္ရဲ႕ ေသြးနဲ႔ရင္းျပီး အျပစ္ေပးတဲ့ ပံုစံ … အို … သနားစရာေလး … ဒီလို မလုပ္လိုက္ပါနဲ႔ … မ ရင္ေတြ က်ိဳးရခ်ည္ရဲ႕ …
“အရမ္းခ်စ္တယ္ေနာ္”
“ခ်စ္တာေပါ့ ေမာင္ေလးရယ္”
အားရ၀မ္းသာနဲ႔ လင္းလင္းကိုယ္ေလးကို ေပြ႔ဖက္လိုက္မိသည္ … ခ်စ္ေတာ့လည္း ပြင့္ထြက္ကုန္ၿပီ … ခ်ာတိတ္ကို တင္းတင္းေလး ျပန္ဖက္ထားမိသည္ … ေရပန္းေလးေအာက္မွာ ခ်စ္သူႏွစ္ေယာက္ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ တင္းတင္းေလး ဖက္ထားမိသည္ …
လင္းလင္း သတိျပန္ရလာေတာ့ … အို … ခ်ာတိတ္ရဲ႕ ေသြးေတြက အမ်ားႀကီး … ခ်ာတိတ္လက္ကို အသာေလး ေျဖရင္း …
“ေသြးေတြ အမ်ားႀကီးထြက္ေနတယ္ေနာ္ … ခဏေလး … ေဆးသြားယူလိုက္မယ္”
အၾကင္နာေတြ … အၾကင္နာေတြ …
မ လက္ကို မလႊတ္ခ်င္ေပမယ့္ … ေသြးေတြက အမ်ားႀကီး … အခုမွ ေခါင္းေတြေတာင္ မူးေနာက္ေနာက္ ျဖစ္လာသည္ … ေသြးဆူတုန္းကျဖင့္ ေဆာင့္ခ်င္သလို ေဆာင့္ေနတဲ့ သူ … အခုေတာ့ ခံရၿပီေပါ့ … လင္းလင္း အခန္း၀ နားကေန …
“မိႏွင္း … မိႏွင္း … တင္ခ်ာနဲ႔ ဂြမ္း ျမန္ျမန္ယူလာခဲ့”
“ၾကားလား” အက်ယ္ႀကီးေအာ္ေခၚရင္း … ခ်ာတိတ္ရဲ႕ ေခါင္းကေသြးေတြကို ေဆးေပးေနမိသည္ …
“ဟုတ္ကဲ့ … မမေရ … လာၿပီ”
ဟိုက္ … မမ ဘာျဖစ္သြားလို႔ တင္ခ်ာနဲ႔ ဂြမ္းေတာင္းေနရတာတုန္း … အို … ဟိုဟာမ်ား ကြဲသြားလို႔လား … သြားပါၿပီ … ႏွေျမာလိုက္တာ … ဟိုခ်ာတိတ္က ေတာ္ေတာ္ၾကမ္းတာပဲ … ေတာက္ … မမကို မညွာမတာ … လုပ္ရက္လိုက္တာ … ဒင္း … မမကို ဘာမ်ားမွတ္ေနလဲ မသိဘူး … အပ်ိဳစစ္စစ္ဆိုတာ ဒင္းမသိဘူးလား … အေတြးက ေတာ္ေတာ္ကို႔ ေခ်ာ္သြားၿပီ …
စတုိခန္းထဲက တင္ခ်ာနဲ႔ ဂြမ္းေျပးယူၿပီး လင္းလင္းအခန္း၀ေရာက္ေတာ့ … မမ ထြက္လာၿပီး … အျမန္ယူလိုက္သည္ …
“ေပးစမ္းပါ … ျမန္ျမန္”
ဆတ္ကနဲ မိႏွင္းလက္ထဲက တင္ခ်ာနဲ႔ ဂြမ္းကို လွမ္းယူလိုက္ၿပီး … လင္းလင္း အခန္းတံခါးကို ၀ုန္းကနဲ ပိတ္လိုက္သည္ … ဒီ မိႏွင္းတစ္ေယာက္က အေတာ့္ကို စပ္စုသည္ … ဒီေလာက္ အေရးႀကီးေနပါတယ္ ဆိုမွ ဒင္းက ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႔ …

မိႏွင္းက တေမွာင့္ … ဟယ္ … မမ … မမရဲ႕ ဂါ၀န္မွာ ေသြးေတြ … ငါထင္ထားတဲ့အတိုင္းပါလား … ပညာရွိေလသံနဲ႔ … အမွန္က တလြဲ … ### … ငါ့မမကို မညွာမတာ လုပ္ရက္လိုက္တာ … ၾကည့္ပါအံုး သနားစရာ … ေသြးေတြ အမ်ားႀကီး … မမ ေတာ့္ေတာ့္ကို နာသြားမွာပဲ … မမ ေတာ္ေတာ္ရွက္ေနတယ္ထင္တယ္ … တံခါးကို ၀ုန္းကနဲေဆာင့္ပိတ္လိုက္တယ္ … မိႏွင္း ကိုယ့္အေတြးနဲ႔ကိုယ္ စဥ္းစားတာကေတာ့ ျဖဴးေနတာပဲ … လြဲေနတာက ေတာ္ေတာ္ဆိုးသည္ …

တင္ခ်ာနဲ႔ ဂြမ္းကို ေဘးခ်ၿပီး …

“ထိုင္လိုက္ေနာ္ … အနာကို တင္ခ်ာနဲ႔ ေဆးေပးမယ္” ေအာင္ေက်ာ္ထက္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ ထိုင္ခ်လိုက္သည္ …

လင္းလင္း … ခ်ာတိတ္ေဘးနားမွာ … ဒူးေထာက္ ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး …

“ေသြးေတြက အမ်ားႀကီးပဲ … ဘာလို႔ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ညွင္းဆဲရတာတုန္း”
“မ စိတ္ဆိုးသြားတယ္ထင္လို႔ … ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ဒဏ္ခတ္လိုက္တာ”
“ေနာက္ကို အဲဒီလို မလုပ္ရဘူးေနာ္ … ခ်ာတိတ္က … သက္သက္လုပ္တာမွ မဟုတ္တာ”

လင္းလင္း ပါးစပ္က ေျပာရင္း …
ေအာင္ေက်ာ္ထက္ရဲ႕ … လက္ဆစ္ အေပါက္အျပဲေတြက ထြက္ေနတဲ့ … ေသြးေတြကို ဂ႐ုတစိုက္ သုတ္ေပးေနသည္ … ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ ေသြးေတြက အိုင္ထြန္းေနသည္ … တင္ခ်ာ ပုလင္းဖြင့္ၿပီး … ဂြမ္းကို … တင္ခ်ာ … ဆြတ္လိုက္သည္ … တင္ခ်ာပုလင္းကို အနားတြင္ ျပန္ခ်ထားသည္ …

“နည္းနည္းေတာ့ စပ္မယ္ေနာ္”

ညာဘက္လက္ရဲ႕ လက္ဆစ္ကို တင္ခ်ာဆြတ္ထားတဲ့ ဂြမ္းနဲ႔ တို႔လိုက္ေတာ့ … အေတာ့့္ကို စပ္သြားသည္ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္ သတၱိရွိပါတယ္ … ဘုရင့္ေနာင္လုိ လက္သည္းၾကားမွာ အပ္စိုက္ၿပီး တူနဲ႔ ထုတာမ်ိဳးေတာ့ မခံႏုိင္ေပမယ့္ … ဒီတင္ခ်ာ ထည့္တာေလာက္ေတာ့ ခံႏုိင္ပါတယ္ … မ … ထည့္ေပးတာပဲ … စပ္လည္း ခံရမွာေပါ့ …

“ေနာက္ အဲဒီလို လူမိုက္မလုပ္ရဘူးေနာ္”

ညာဘက္ၿပီးေတာ့ ဘယ္ဘက္ … ဒဏ္ရာေတြက မရဲ႕ ယုယမႈေတြေၾကာင့္ …ဘာမွ်မခံစားရေသး … အမွန္က ေသြးပူေနေသးတာကိုး …
လင္းလင္း ေအာင္ေက်ာ္ထက္ နဖူးေစာင္းက အနာေတြကိုလည္း တင္ခ်ာထည့္ေပးသည္ … လင္းလင္းက ေအာင္ေက်ာ္ထက္ရဲ႕ ေခါင္း အထက္ကေန ျမင္ရေအာင္ ကိုယ္ေလးကို မတ္ၿပီး အေပၚစီးကေန အနာကို တင္ခ်ာထည့္ေပးေနသည္ … ခ်ာတိတ္ အသက္မရႈႏုိင္ေတာ့ … မရဲ႕ ရင္ႏွစ္မႊာကား … ေအာင္ေက်ာ္ထက္ မ်က္စိေရွ႕တည့္တည့္မွာ … ရွင္းရွင္းေလး … နီးနီးကပ္ကပ္ေလး … အရြယ္က … ပန္းသစ္ေတာ္ေလာက္ ရွိသည္ … ျဖဴ၀င္းေနသည္ … ႏို႔သီးေသးေသးေလးက … ကပ္ေနတယ္ဆို႐ံုေလး .. အသည္းယားစရာ … ကုန္းစို႔ပစ္လုိက္ခ်င္သည္ …
ဂါ၀န္ေလးက ကပ္ေနေတာ့ … လင္းလင္းရဲ႕ ေတာအုပ္ေလးကို အထင္းသား ျမင္ေနရသည္ … ေပါင္လံုးလွလွက်စ္က်စ္ေလး ႏွစ္ခုၾကားမွာ … ပန္းကေလးက မို႔ေမာက္ေနသည္ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္ တင္ခ်ာေၾကာင့္ နာေနတာေတြ … စပ္ေနတာေတြ … ေမ့သြားသည္ … တင္သားေလးေတြကလည္း ေရစိုဂါ၀န္ေအာက္မွာ ကားစြံ႔ေနသည္ …ေအာင္ေက်ာ္ထက္ ဘာသားနဲ႔ထုထားတဲ့ လူမို႔လဲ … မ ရဲ႕ ခါးက်င္က်င္ေလးကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ကိုင္လိုက္ၿပီး … မရဲ႕ ရင္သားေတြေပၚမွာ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္ မ်က္ႏွာအပ္ထားပစ္လိုက္သည္ …

“အို … အေမ့”

ခ်ာတိတ္ရဲ႕ ႏွာေခါင္းက အသက္ရႈလိုက္တဲ့ ေလေတြက လင္းလင္း ရင္ကို ေႏြးသြားေစသည္ … ေသြးသားေတြက ေတာင္းဆိုေနၿပီ … အပ်ိဳေလးရဲ႕ အရွက္တရားကား ျငင္းဆန္ေနဆဲ …

“ေဟ့ … ေအး … ကြာ … အဲဒီလို မဆိုးရဘူးေလ”
“အရမ္း ခ်စ္တယ္ … မရယ္”
“ခ်စ္ … ခ်စ္ပါတယ္ … ေမာင္ေလးရယ္”

မ ရင္သားေတြရဲ႕ ႏူးညံ့မႈ အထိအေတြ႔က ခ်ာတိတ္ မ်က္ႏွာကို ပိုၿပီး ဖိကပ္ေစသည္ … လံုးက်စ္တဲ့ ႏုိ႔ႏွစ္လံုးၾကားမွာ မ်က္ႏွာေရာက္ေနၿပီး လက္ႏွစ္ဖက္က ခါးက်င္က်င္ေလးကို အတင္းဖက္ထားသည္ … လင္းလင္း ႐ုန္းမရ … ရင္ခုန္သံေတြက ေျဗာင္းဆန္ေနသည္ … စိတ္ထဲတြင္ ယားသလိုလို … ေက်နပ္သလိုလို … ရွက္ရြံ႕ေနသလိုလို … ခ်ာတိတ္ရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေမႊးေရးေရးေလးေတြက … စူးကနဲ စူးကနဲ ျဖစ္ေစၿပီး … လင္းလင္း ၾကက္သီးတဖ်န္းဖ်န္းထသြားသည္ … အပ်ိဳေလး … ရင္သားေလးကို ပိုေကာ့ေပးလိုက္မိသည္ …

ေျပာေနရင္းနဲ႔ လင္းလင္းရဲ႕ ညာဘက္ႏို႔အံုေပၚက ႏုိ႔သီးေလးကို … ခ်ာတိတ္ ဖိၿပီးစို႔လိုက္သည္ …

“ဟာ … ဟင့္အင္း”
“ေတာ္ပါၿပီဆုိမွ”
“ေဟ့ အင္း .. ကြာ … လင္း … အရမ္းရွက္တယ္”

ခက္ၿပီ … တစ္သက္လံုး အပ်ိဳစင္ဘ၀ကို ထိန္းလာသမွ် … ဒီက်ားဆိုးေလးနဲ႔မွ … ေသာင္းက်န္းသမွ် ခံေနရသည္ …

“မလုပ္ပါနဲ႔ေတာ့ … လင္း … ေတာင္းပန္ပါတယ္ကြာ …”

မရ … ေသြးနဲ႔ရေသာ က်ားဆိုးလို … ေသာင္းက်န္းၿပီ … ႏို႔သီးေလးက ေသးေသးေလးဆိုေတာ့ အလြယ္တကူ စို႔လို႔မရ … အတင္းဖိကပ္ၿပီး စို႔ပစ္လိုက္သည္ … အေပၚမွာ အက်ီ ၤပါးက ခံေနေသးတာကိုး … ဘာမွတားဆီးလို႔မရ … ႏုိ႔သီးေသးေသးေလးကို ငံုၿပီး ေသခ်ာ စုပ္ပစ္လိုက္သည္ … အားမရ … ႏႈတ္ခမ္းႏႈတ္ခုနဲ႔ ဖိညွပ္ၿပီး လွ်ာေလးနဲ႔ ယက္လိုက္သည္ … လင္းလင္း တစ္ကိုယ္လံုး ထိန္းမႏုိင္ေတာ့ … ႏုိ႔စို႔ေပးျခင္းကား … အပ်ိဳစင္ေလးတစ္ကိုယ္လံုးကို ပရမ္းပတာ ျဖစ္သြားေစသည္ … အထိအေတြ႔ကို မခံႏုိင္ … ခါးေသးေလးကို ဖက္ထားေသာ လက္ကလည္း လင္းလင္း တင္သားေတြေပၚကို အုပ္ကိုင္မိထားသည္ … တင္သားေတြက တင္းၿပီးထြားေတာ့ ေအာင္ေက်ာ္ထက္ လက္နဲ႔ အျပည့္ကိုင္မရ … သို႔ေသာ္ … ဆုတ္နယ္ပစ္လိုက္သည္ … ဒီဘက္ၿပီးေတာ့ ဟိုဘက္ႏို႔ …

“အို … အဟင့္”

က်င္ခနဲ ျဖစ္သြားသည္ႏွင့္အတူ … လင္းလင္းႏုိ႔သီးေလးကို … ခ်ာတိတ္ အမိအရ ဖမ္းကိုက္ထားသည္ … လွ်ာၾကမ္းႀကီးကလည္း ႏို႔သီးေလးကို ပြတ္သပ္ေနသည္ … လင္းလင္း လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ေအာင္ေက်ာ္ထက္ ပုခံုးကို အားကုန္တြန္းၿပီး ႐ုန္းကန္လိုက္သည္ … ႐ုန္းေလ … ပိုၾကမ္းေလပင္ … မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုးက ႏို႔အံုတစ္ခုလံုးကို ပြတ္ၿပီးေခ်ပစ္လိုက္သည္ … လင္းလင္းရဲ႕ တင္းေနတဲ့ ႏို႔ေလး ျပားသြားသည္ … အတြင္းကို အားနဲ႔ဖိေခ်လိုက္သလို ျဖစ္သြားသျဖင့္ … နည္းနည္းနာသြားသည္ …
ဟာ … အရမ္းဆိုးတယ္ကြာ”
“ေတာ္ေတာ့ဆို”
“ေျပာလို႔မရဘူးလား”

အသံေလးက နည္းနည္း ထန္ေနသည္ … နည္းနည္းေလးလည္း တုန္ေနသည္ … အမွန္အတုိင္းေျပာရလွ်င္ … ေၾကာက္လန္႔ေနသည္ … အထိအေတြ႔ကို သာယာေပမယ့္ … လင္းလင္း ဒီေလာက္ထိေတာ့ … မလိုက္ေလ်ာႏုိင္ … လင္းလင္း … ခ်ာတိတ္ကို ခ်စ္ပါသည္ … အရမ္းခ်စ္သည္ … သို႔ေသာ္ ခ်စ္သည္က တျခား … ေသာင္းက်န္းသည္ကတျခား … ရွက္ဖို႔လည္း အရမ္းေကာင္းသည္ … တျခားသူသာေတြ႔သြားရင္ … လင္းလင္း ကိုယ့္ကိုကိုယ္သတ္ေသမိမွာ အမွန္ပင္ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္ မ်က္စိကို လွန္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ … မ ရဲ႕ သနားညွာတာဖို႔ … ေတာင္းပန္တဲ့အၾကည့္ေတြ … ခ်ာတိတ္ သနားသြားသည္ …

“လိမၼာပါတယ္ ေမာင္ေလးရယ္ … မ ကို ခ်စ္တယ္မလား”
“အင္း”
“စိတ္ေလ်ာ့လိုက္ေနာ္”
“မ … ကၽြန္ေတာ့္ကိုေရာ … ခ်စ္ရဲ႕လား”
“ခ်စ္ပါတယ္ ေမာင္ေလးရယ္”
“ဒါဆို … အာ၀ါးေပး”

ဟင္း … လင္းလင္း … မ်က္ေစာင္းေလး တစ္ခ်က္ထိုးလိုက္မိသည္ … လက္နက္နဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လဲေနေတာ့လဲ … နည္းနည္းေတာ့ အေလ်ာ့ေပးရမွာေပ့ါ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္ နဖူးေလးကို လင္းလင္း ႏႈတ္ခမ္းေလးတစ္စံု ကပ္သြားသည္ … အၾကင္နာ အနမ္း … ေအာင္ေက်ာ္ထက္ မ ကို … ခၽြဲေနသည္ … လက္ညွိဳးေလးနဲ႔ … ပါးကို တစ္ခ်က္ထိုးျပလိုက္သည္ … သေဘာက ဒါကိုလည္း နမ္း …

“ခ်ာတိတ္ေနာ္ … နည္းနည္းဆိုၿပီး … အဆစ္ ထပ္ေတာင္းေနတယ္”
လိုက္ေလ်ာလိုက္ပါသည္ … ဒီဘက္ပါးကို ရႊတ္ကနဲ နမ္းလိုက္သည္ … ရွက္လိုက္တာ …
ဘယ္ဘက္ပါးကို ေဖာင္းၿပီး လက္ညွိဳး ထပ္ထိုးလိုက္ျပန္သည္ …
“ဟင္း … ၿပီးကို မၿပီးႏုိင္ဘူး”
လင္းလင္း … ထပ္နမ္းလိုက္ပါသည္ …
“ကၽြန္ေတာ့္အလွည့္”
“ဟင္”
ေအာင္ေက်ာ္ထက္ မရဲ႕ နဖူးေျပာင္ေျပာင္ေလးကို နမ္းလိုက္သည္ … ေနာက္ ညာဘက္ပါး … ဘယ္ဘက္ပါး … အခ်စ္တံဆိပ္ ခပ္ႏိွပ္ပစ္လိုက္သည္ … လင္းလင္းအတြက္ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္သည္ … အခ်စ္ဦး … အနမ္းဦး … စင္စင္ၾကယ္ၾကယ္ေနၿပီး ထိန္းသိမ္းလာတဲ့ အပ်ိဳဘ၀မွာ အနမ္းဦးကို ဒီတစ္သက္ မေမ့ႏုိင္ေတာ့ … ႏွလံုးသားထဲတြင္ စြဲထင္သြားၿပီ …

“မ … ကၽြန္ေတာ့္ကို ခ်ာတိတ္လို႔ မေခၚနဲ႔”
“အံမယ္ … ခ်ာတိတ္ကို ခ်ာတိတ္ပဲ ေခၚမွာေပါ့ … ဘယ္လိုေခၚရမွာတုန္း”
“ေမာင္ လို႔ ေခၚ …”
“ဟာ … ဟ … ေမာင္တဲ့ … သူ႔ကိုယ္သူ … ခြိ … မေခၚႏုိင္ေပါင္”
“မေခၚဘူးဆိုရင္ ..” အသံေလးက ျပတ္သြားသည္ … လက္ႏွစ္ဖက္က လင္းလင္းမ်က္ႏွာ ဖူးဖူးေလးကို ကိုင္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းပါးပါးေလးကို ေအာင္ေက်ာ္ထက္ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းထပ္ၿပီး ဆြဲငံုပစ္လိုက္သည္ … လင္းလင္း ႐ုန္းလိုက္သည္ …
“ဟင့္အင္း … မလုပ္ပါနဲ႔ေတာ့ … လင္း … ရွက္တယ္ကြာ”
“ဒါျဖင့္ ေမာင္လို႔ေခၚ”
“ေက်ာ္ … လို႔ ေခၚမယ္ကြာ”
“အိုေက”
“ေက်နပ္ေတာ့ေနာ္”

ေက်ာ္ … မ ရဲ႕ ေတာင္းပန္သံေလးေၾကာင့္ လက္ကို ေလွ်ာ့ေပးလိုက္မိသည္ … လင္းလင္း … အသာ႐ုန္းၿပီး
“လာ … ထ ဖ်ားေတာ့မွာပဲ … ေခါင္းကေသြးေတြကလည္း မတိတ္ေသးဘူး”
လင္းလင္းက ဆြဲထူလိုက္သည္ကို … မထခ်င္ထခ်င္နဲ႔ … ေက်ာ္ထလိုက္သည္ … ေက်ာ္လက္ကို ဆြဲထားရင္း … ေရခ်ိဳးခန္းအျပင္ကို ထြက္လိုက္သည္ … မ်က္ႏွာသုတ္ပ၀ါကို ယူေပးၿပီး …
“ေရေတြ သုတ္ထားေနာ္ … အက်ီ ၤသြားယူလိုက္အံုးမယ္”
ေဖေဖ့ အက်ီ ၤႏွင့္ ပုဆိုးေနာက္တစ္ထည္ … အျမန္ သြားယူလိုက္သည္ …
အက်ီ ၤေတြကို လွမ္းေပးရင္း …
“လဲလိုက္ေနာ္”
ဗီဒိုထဲမွ ည၀တ္ ဂါ၀န္ေနာက္တစ္ထည္ကို ထုတ္၍ ဟိုဘက္ခန္းမွာ အျမန္သြားလဲလိုက္သည္ … လင္းလင္း အခန္းျပန္ေရာက္လာေတာ့ … ခ်ာတိတ္လဲ အ၀တ္လဲၿပီးေနၿပီ …
“ခဏ ထုိင္ခံုမွာ ထိုင္ေနအံုးေနာ္ … စိတ္ေျပသြားရင္ ထမင္းစားခန္းထဲလာခဲ့ သိလား”
“ဟုတ္ … မ”
လင္းလင္း နပ္သြားၿပီ … သူဆက္ေနလွ်င္ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္ ပိုကဲလာေတာ့မည္ … ေပါင္ၾကားက ခ်ာတိတ္ပစၥည္းက ေထာင္ေနဆဲ … အ၀တ္ေတြကို အျမန္သိမ္းက်ံဳးေကာက္ၿပီး … ထမင္းစားခန္းထဲက … အ၀တ္ေလွ်ာ္စက္ထဲသြားထည့္လိုက္သည္ … မိႏွင္းကေတာ့ အကဲခတ္ေနသည္ …

“ေကြကာအုပ္ကို ပူပူေလး ေဖ်ာ္ထားေနာ္”
“ဟုတ္ကဲ့ … မမ”

အကိုက္အခဲေပ်ာက္ေဆးတစ္လံုးရယ္ … ဒီကိုဂ်င္တစ္လံုးရယ္ … ေရတစ္ခြက္ခပ္ၿပီး … ေအာင္ေက်ာ္ထက္ကို သြားေပးလိုက္သည္ … ခ်ာတိတ္ကေတာ့ ခုနက အျဖစ္အပ်က္ေၾကာင့္ လင္းလင္းဆူမွာကို နည္းနည္း ႐ြံ႕ေနသည့္ ပံုစံ …

“ေဆးေသာက္လိုက္ေနာ္ … ေတာ္ၾကာ ဖ်ားေနအံုးမယ္”
“ဟုတ္ … မ”

ေရခြက္ကို လွမ္းယူၿပီး ေဆးေသာက္လိုက္သည္ … လင္းလင္း အခန္းထဲတြင္ မေနရဲ … တစ္ခါေသဖူး ပ်ဥ္ပိုးနားလည္သြားၿပီ … ထမင္းစားခန္းထဲ ျပန္လာၿပီး အ၀တ္ေလွ်ာ္စက္ကို ၾကည့္လိုက္သည္ … ခ်က္ျခင္းႀကီး ေသြးေအးဖို႔ မလြယ္ေပမယ့္ … လင္းလင္းက အ႐ြယ္ေရာက္ၿပီးသား မိန္းကေလးတစ္ဦး … မျဖစ္သင့္ကို မျဖစ္ရေအာင္ … တားႏုိင္ေသာ သတိတရားရွိသည္ … နည္းနည္းေတာ့ လန္႔သြားသည္ကား အမွန္ပင္ … အခန္း၀နား ျပန္သြားၿပီး …

ေက်ာ္ … ထမင္းစားေတာ့မလား”
“ဟုတ္ … မ”

နမိတ္ျပ ေမးခြန္း ေမးလိုက္ျခင္းပင္ … အမွန္က ေအာက္က ခ်ာတိတ္ ၿငိမ္သြားၿပီလားဟု ေမးလုိက္ျခင္းျဖစ္သည္ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္ကလည္း … ကိုယ့္အျပစ္နဲ႔ ကိုယ္ … ဒီေလာက္ ေသာင္းက်န္းေတာ့ … မ စိတ္ဆုိးသြားၿပီ ထင္တယ္ … တကယ္တမ္းဆို … မကို နည္းနည္းေတာ့ ေၾကာက္သည္ … အသက္ခ်င္းကြာေနတာက တေၾကာင္း … အရမ္းခ်စ္ေနေတာ့ … မုန္းသြားတာစိုးတာက တေၾကာင္း … ဒီလိုမ်ိဳး အရမ္းေသာင္းက်န္းလိုက္ေတာ့ … ပိပိျပားျပားေနခဲ့တဲ့ လင္းလင္းကို … ေစာ္ကားသလို ျဖစ္ေနေပၿပီ …

“ထမင္းစားခန္းကို … လိုက္ခဲ့ေနာ္”

လင္းလင္းတုိ႔ အိမ္ေလးက ကြန္ဒိုေတာ့မဟုတ္ … အခန္းကေတာ့ ေတာ္ေတာ္က်ယ္သည္ … ေနာက္ ေဖေဖက ႏွစ္ခန္းဆက္ ၀ယ္ထားလို႔ ပိုက်ယ္သည္ … အခန္းဖြဲ႔ပံုေလးကလည္း လွသည္ … ၀င္၀င္ခ်င္း ဧည့္ခန္း … ဧည့္ခန္းမွ အတြင္း၀င္လွ်င္ ညာဘက္တြင္ ဘုရားခန္း … ဘယ္ဘက္က ေဖေဖတို႔ အိပ္ခန္း … ေနာက္တစ္ခန္းက … လင္းလင္း အိပ္ခန္း … လင္းလင္း အခန္းေရွ႕က … ဧည့္သည္ေတြလာလွ်င္ တည္းဖို႔ အခန္း … ေနာက္ႏွစ္ခန္းမွာ တစ္ခန္းက စတိုခန္း … ေနာက္တစ္ခန္းက မိႏွင္းအိပ္သည္ … ေနာက္ဆံုးမွာ ထမင္းစားခန္းနဲ႔ မီးဖိုေခ်ာင္ … ထမင္းစားခန္းထဲတြင္ လင္းလင္းတို႔ ႏွစ္ေယာက္စာအတြက္ … ထမင္း၀ိုင္းကို မိႏွင္းက ေသခ်ာျပင္ထားေပးသည္ … မိႏွင္းလက္ရာက ေကာင္းသည္ … ေမေမက ေသခ်ာသင္ေပးထားသည္ကို မိႏွင္းကလည္း ဂ႐ုတစိုက္ နာခံသည္ … ခ်က္ျပဳတ္သည္ … ၾကက္သားဟင္း၊ ကန္ဇြန္း႐ြက္ေၾကာ္၊ ခ်ဥ္ရည္ဟင္းတစ္ခြက္ … ေနာက္ မမ ေက်ာ္ခိုင္းထားသည့္ ၀က္အူေခ်ာင္းေၾကာ္ … လင္းလင္း ၀က္အူေခ်ာင္းကို ပါးပါးေလးျဖစ္ေအာင္ လွီးၿပီး ပန္းကန္ထဲ ျပန္ထည့္လုိက္သည္ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္ ထမင္းစားခန္းထဲ ၀င္လာသည္ …

“ဒီမွာ လာထုိင္”

ဖင္ထိုင္ခံုေလးကို အေနာက္ကို ေရႊ႕ေပးသည္ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္ ထိုင္လိုက္သည္ … ဟင္းနံ႔ေလးက သင္းေနသည္ … ျပင္ထားပံုကလည္း ခ်စ္စရာ … စားခ်င္စဖြယ္ … ေဘးနားမွာ … လင္းလင္း လာထုိင္သည္ … တစ္ခ်က္ၿပံဳးျပၿပီး … ခ်ာတိတ္ေရွ႕ ေၾကြပန္းကန္ ေမွာက္ထားတာကို လွန္ၿပီး … ထမင္း အေနေတာ္ ခူးထည့္ေပးလိုက္သည္ … လင္းလင္း ပန္းကန္ကိုလည္း လွန္ၿပီး ထမင္းခူးထည့္လိုက္သည္ …ၾကက္သားတံုးေလးကို အသားဖဲ့ၿပီး … ေအာင္ေက်ာ္ထက္ ပန္းကန္ထဲ ထည့္ေပးသည္ … ကန္စြန္းရြက္ေၾကာ္နည္းနည္းကိုလည္း ထည့္ေပးသည္ … အၾကင္နာေတြ … ခ်ာတိတ္ ေၾကြသြားသည္ … မကိုလည္း ပိုခ်စ္သြားသည္ … ေအာ္ ငါ့ကို ဂ႐ုစိုက္ပါလား … ၾကင္နာပါလား … ျပံဳးျပံဳးေလးနဲ႔ … ထမင္းစားလုိက္သည္ …

“ထည့္စားေနာ္”
၀က္အူေခ်ာင္း ပါးပါးေလးကို … ထပ္ထည့္ေပးၿပီး …
“ေက်ာ္ … ႀကိဳက္တဲ့ ၀က္အူေခ်ာင္း …”
မရဲ႕ ပန္းကန္ထဲကိုလည္း ေက်ာ္ … ၀က္အူေခ်ာင္း ျပန္ထည့္ေပးသည္ … ေနာက္ ၾကက္သားထဲမွ အသည္းတံုးေလးကိုလည္း … မ ထဲ ထည့္ေပးလိုက္သည္ … တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ အရမ္းၾကင္နာေနၾကသည္ … အရမ္း ဂ႐ုစိုက္ေနၾကသည္ … ခ်စ္စ ခင္စ ကိုး … လင္းလင္း ဖန္ခြက္ထဲ ေရေအးေလး ထည့္ၿပီး ေက်ာ့္ ပန္းကန္နား ခ်ေပးလိုက္သည္ …
ေက်ာ္နဲ႔ မမ .. ႏွစ္ေယာက္သား ၾကည္ၾကည္ႏူးႏူးနဲ႔ ထမင္းလက္ဆံု စားေနခ်ိန္မွာ …
စံုေထာက္႐ူး မိႏွင္း အႀကီးအက်ယ္ အံ့အားသင့္ေနသည္ … ဟယ္ … ဒီေကာင္က ေတာ္ေတာ္ စြမ္းတာပဲ … မကို ေသြးထြက္ေအာင္ လုပ္တာေတာင္ … မေၾကာက္တဲ့ အျပင္ … မမ နဲ႔ အတူတူထမင္းစားေနေသးတယ္ … ေနာက္ … မမကို မေခ်ာ့တဲ့ အျပင္ … မမ ကေတာင္ ေခ်ာ့ေနရတဲ့ ပံုစံ … မမ ကိုလည္းအံ့ပါရဲ႕ …ေသြးေတာင္ထြက္တယ္ဆိုေတာ့ … ေတာ္ေတာ့ကို နာမွာ … စိတ္မနာတဲ့အျပင္ … ဒီလိုေကာင္မ်ိဳးနဲ႔ ထမင္းအတူ ရီရီေမာေမာ စားႏုိင္တယ္ … မိႏွင္းဆုိရင္ေတာ့ … ဒီလိုေကာင္မ်ိဳး အမႈန္႔ႀကိတ္ပစ္လိုက္မယ္ … မိႏွင္းရဲ႕ ေတြးေခၚခ်က္ေတြက … ျမစ္ႀကီးနားနဲ႔ ထား၀ယ္လို … ေ၀းတာမွ အေ၀းႀကီးျဖစ္ေနၿပီ … မမ ဘက္ကေန မခံမရပ္ႏုိင္ျဖစ္ၿပီး … စိတ္ထဲကေန ေအာင္ေက်ာ္ထက္ကို ဓါးႀကိမ္းႀကိမ္းေနသည္ …

ထမင္းတစ္ပန္းကန္ကုန္သြားေတာ့ …
“ထပ္ထည့္အံုးမလား”
“ေတာ္ၿပီ … မ … ဗိုက္၀သြားၿပီ”
“ေရာ့ ေကြကာအုပ္ေသာက္ … အားရွိသြားေအာင္”
ေကြကာအုပ္ေသာက္ေနတုန္း … လင္းလင္း ပန္းကန္ေတြကို သိမ္းေပးလိုက္သည္ … ေက်ာ္ … မ … လုပ္သမွ်ကို ေငးၾကည့္ေနမိသည္ … မ … ကေတာ္ေတာ္ အိမ္မႈကိစၥႏုိင္မည့္ပံုစံ … ပန္းကန္ေတြ သိမ္းေနသည့္ၾကားက လင္းလင္း … ေက်ာ့္ကုိ ျပံဳးျပလိုက္သည္ …
“Laptop ျပင္တာမၿပီးေသးဘူးမလား … ထားလိုက္ပါေတာ့ … ေနာက္ေန႔မွ ဆက္လုပ္လိုက္ေနာ္”
လင္းလင္း အလိမၼာနည္းနဲ႔ အိမ္ျပန္ပို႔သည္ … ေနာက္္တစ္ေန႔ အိမ္လာခိုင္းသည္ … ခ်စ္ေတာ့လည္း ဥာဏ္နီဥာဏ္ျပာ ထြက္ေနသည္ … ထြက္မွာေပါ့ … မနက္ျဖန္ဆို … ေဖေဖတို႔ျပန္လာေတာ့မည္ … ေက်ာ့္ကို အိမ္လာခိုင္းတာက အလုပ္ၿပီးရင္လည္း ထပ္ေတြ႔ခ်င္သည္ … ေဖေဖတို႔ကိုလည္း သမီးခ်စ္သူက ေက်ာ္ပါ ဆိုၿပီး ၾကြားခ်င္သည္ …
ေက်ာ္ကေတာ့ သေဘာမေပါက္ … မ က သူ႔ကို ႏွင္တယ္လို႔ ထင္ေနမိသည္ … ဒါေပမယ့္လည္း … မ သေဘာပါ … ဟုတ္ေတာ့လည္း ဟုတ္သည္ … အခ်ိန္က ၈ နာရီေက်ာ္ေနၿပီ …
“ဟုတ္ … မ”
ႏွဖူးမွာေရာ … လက္မွာပါ .. အေရျပားေတြ စုတ္ၿပဲေနသည္ … မိုးက ေအးေတာ့ နည္းနည္း ကိုက္ခ်င္လာသည္ … ေအာက္ဆံုးထပ္ေရာက္ေတာ့ မ ေနတဲ့ … သံုးထပ္ကို လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္ … မ … က ျပံဳးျပၿပီး တာ့တာ ျပေနသည္ … ျပန္ၿပီး တာ့တာလုပ္ကာ … လက္ကို အာ၀ါးေပးၿပီး … ေလျဖင့္မႈတ္သည့္ပံုစံ လုပ္ျပလိုက္သည္ … အနမ္းပ်ံေလးႏွင့္ ႏႈတ္ခြန္းေျခြလိုက္သည္ … တာ့တာ … မ … ရီေနသည္ … ေက်ာ္ … အရမ္းေပ်ာ္သည္ … နဖူးမွာ ဒဏ္ရာေတြနဲ႔ ဆိုေပမယ့္ … အမွတ္တရျဖစ္သြားသည္ … ဒီေန႔ ဇန္န၀ါရီ ၂၈ … အရမ္းခ်စ္တဲ့ မ က … ေက်ာ့္ကို ခ်စ္ပါသည္တဲ့ … အရမ္းခ်စ္တယ္ … မ ရယ္ …

ေက်ာ္ … လမ္းထိပ္ေရာက္ၿပီး မျမင္ရေတာ့သည္ အထိ … လင္းလင္း ၾကည့္ေနမိသည္ … ေလးငါးလွမ္းေလာက္သြားလိုက္ … လင္းလင္းကို … လက္ျပလိုက္ …လုပ္သြားေသာ ေက်ာ္ … ဟြန္း … ကေလးက်ေနတာပဲ … ရင္ထဲမွာ … ေက်နပ္ပီတိ ျဖစ္မိသည္ …၀ရံတာကေန … အိမ္ခန္းထဲကို ျပံဳးၿပံဳးနဲ႔ ျပန္၀င္လာသည္ … တံခါးကို ေသာ့ခ်ၿပီး ပိတ္လိုက္သည္ … ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ … မ်က္ႏွာလွလွေလးကို မ်က္ႏွာသစ္ ဆပ္ျပာခရမ္ျဖင့္ လိုက္တို႔လိုက္သည္ … ေရနည္းနည္းစြတ္ၿပီး ပြတ္မိၿပီးေတာ့မွ … ငါ့ပါးကို … ေက်ာ္ နမ္းသြားတာပါလား … လူဆိုး … ရွက္ၿပံဳးေလး ျပံဳးလိုက္မိသည္ … ေျခေထာက္လက္ေတြ … ေဆးၿပီး … မ်က္ႏွာသုတ္ပ၀ါနဲ႔ သုတ္လိုက္သည္ … အိပ္ယာေပၚကို ပစ္လွဲခ်လိုက္ရင္း … ေက်ာ့္အေၾကာင္းေတြးမိသည္ … ညေနက ဘာေတြ ျဖစ္သြားသည္ မသိ … အျဖစ္အပ်က္ကလည္း ျမန္လြန္းသည္ … အေယာင္ေယာင္အမွားမွားႏွင့္ တလြဲေတြ … ရင္ေတြ တဇက္ဇက္ျဖစ္သြားေစသည္ … ေက်ာ္ကလည္း ဆိုးသည္ … မရမက အေျဖေတာင္းသြားေသးသည္ … ေက်ာ့္ကို လင္းလင္း … အေျဖေပးလိုက္မိသည္ … အျဖစ္အပ်က္ေလးကို စဥ္းစားရင္း … လင္းလင္း … ကိုယ့္ရင္သားကို ကုိယ္ သတိထားမိသည္ … ပက္လက္ကေလး လွန္ေနေသာ္လည္း လင္းလင္းရင္သားက ထြားေတာ့ ေဖာင္းမို႔ေနသည္ … ထိပ္ဖ်ားေလးက နည္းနည္းေလးနာေနသည္ ထင္သည္ … ေက်ာ္ … လူဆိုး … သူ႔နဖူးက ေသြးေတြကို သုတ္ေပးေနတာကို … လင္းလင္း ႏုိ႔ကို တအားစို႔သြားသည္ … ဒီကေတာ့ ေစတနာနဲ႔ … သူက ဒါပဲေခ်ာင္းေနသည္ … ႏုိ႔ခံရသည့္ ပထမဆံုးအျဖစ္အပ်က္ေလးက … အပ်ိဳစင္ တစ္ဦးအဖို႔ … ျပန္ေတြးတိုင္း … ေသြးဆူေစသည္ … ေက်ာ္ … ႏို႔ကို ကုန္းစို႔လိုက္ေတာ့ … ႏုိ႔သီးေလးေႏြးခနဲ ျဖစ္သြားၿပီး … ၾကက္သီးျဖန္းျဖန္းထေစသည္ … လင္းလင္း အဲဒီတုန္းက ႐ုန္းလုိက္တယ္ဆုိေပမယ့္ … ႏုိ႔စို႔ခံရတာကို မခံႏုိင္လြန္းလို႔႐ုန္းမိတာပါ … စိတ္ထဲမွာေတာ့ ေက်ာ္လုပ္သမွ်ကို ခံခ်င္ေနမိသည္ … ေၾကာက္ေတာ့ေၾကာက္ေနမိသည္ … ဒီအသက္အရြယ္ေရာက္တယ္အထိ ထိန္းသိမ္းလာတဲ့ အပ်ိဳစင္ဆိုတဲ့ ဂုဏ္ေလးကိုလည္း ႏွေျမာသည္ … ေက်ာ္ရဲ႕ အထိအေတြ႔ကို သာယာမိတာက အမွန္ … ေ၀ခြဲမရ … ေက်ာ္ တစ္ကယ္တမ္း ေတာင္းဆိုလာလွ်င္ လင္းလင္း တကယ္ေပးႏုိင္မွာလား …
လင္းလင္း … ညာဘက္ႏို႔က … ႏုိ႔သီးေလးကို … ဘယ္လက္နဲ႔ စမ္းၾကည့္သည္ … ခ်ာတိတ္ စို႔သြားလို႔ … ႏုိ႔သီးပန္းေရာင္ေလးက နီရဲေနသည္ … ဟင္း … နာေနလုိ႔ … လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ ပြတ္လိုက္မိသည္ …
“ဟာ … ဟင့္”
အခြင့္အေရး ေခ်ာင္းေနေသာ ရာဂနတ္ကား … ဒီတစ္ကြက္မွာေတာ့ … အပ်ိဳေလးကို ဇာတ္သြင္းေတာ့သည္ …
“ေက်ာ္ … ေက်ာ္”
ပါးစပ္က တတြတ္တြတ္ ေခၚေနရင္း … လက္က ေပါင္ၾကားထဲကို ေရာက္သြားသည္ … လင္းလင္းရဲ႕ အရမ္းလွတဲ့ေနရာေလးေပါ့ … မိန္းမတစ္ေယာက္အတြက္ အရွက္တရားစုေ၀းေနတဲ့ေနရာ … ေဖာင္းမို႔ေနတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုက … မာတင္းေနသည္ … ဒီႏွစ္ခုၾကား အကြဲေၾကာင္းေလးက စိုရႊဲေနသည္ … ဟင္း … အကြဲေၾကာင္းေလး ထိပ္က အေစ့ေလးက … မာၿပီး ေထာင္ေနသည္ … အေစ့ေလးကို လက္ကပြတ္လိုက္ခ်င္သည္ … ပြတ္လည္း ပြတ္လိုက္ေရာ …
“အင္ … ဟာ”
ေအာက္က ေမြ႔ယာနဲ႔ လြတ္သြားသည္အထိ … ဇတ္ကနဲ လင္းလင္း တင္သားႏွစ္ခု ေကာ့ပစ္လိုက္သည္ … အေစ့ေလးကို ပြတ္ၿပီးရင္းပြတ္ေနမိသည္ … တင္သားႏွစ္ခုကလည္း ၾကြလိုက္ … ျပန္က်လာလုိက္ … ဇတ္ကနဲ ျပန္ၾကြလိုက္ … နဲ႔ ရမ္းခါေနသည္ … မ်က္စိေလးကို မိွတ္ထားၿပီး … ဖီလင္တက္ေနသည္ … အေတြးထဲမွာ … ဒီေနရာေလးကို … ေက်ာ္ … သူ႔ဟာႀကီးနဲ႔ ထိုးသြားသည္ … ပြတ္ဆြဲသြားသည္ … ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုရဲ႕ အတြင္းက အသားႏုေလးေတြက ရႈံ႕ခ်ည္ပြခ်ည္နဲ႔ … အလုပ္မ်ားေနသည္ … ၀တ္ရည္တို႔ကား ဒလေဟာ ဆင္းေနဆဲ … အတြင္းက အရမ္းယားေနသည္ … တစ္စံုတစ္ခု ထိုးထည့္လိုက္ရင္ေတာ့ … ၿငိမ္သြားႏုိင္သည္ … လင္းလင္း ဒါေတာ့ မရဲ … ေတာ္ၾကာ လက္သည္းနဲ႔ ထိုးမိမွျဖင့္ အတြင္းမွာ အနာျဖစ္သြားမည္ … အစိေလးကို ပြတ္လြန္းအားႀကီးေတာ့ … အစိေလးက နီရဲၿပီးေထာင္ေနသည္ … သာမန္ထက္ အနည္းငယ္ ပုိထြက္လာၿပီး အရမ္းမာေနသည္ … ေရနစ္သူလို မွီရာလွမ္းဆြဲသလို … လင္းလင္း ဘယ္ဘက္လက္ကလည္း … ရင္သားကို ဆုပ္နယ္မိသည္ …ဒီလိုနယ္ေတာ့ ေအာက္ကဟာက … ပုိယားသည္ … ပိုယားေတာ့ ပိုပြတ္မိသည္ … ပိုပြတ္မိေတာ့ … ရင္သားကို တအားဆုပ္နယ္ပစ္လိုက္သည္ … လင္းလင္းခမ်ာ မုန္႔လံုးစကၠဴကပ္ေနသည့္ ဘ၀ပါလား …
အပ်ိဳေလး … အခန္းထဲမွာ တစ္ေယာက္ထဲ ေသာင္းက်န္းေနသည္ … ေက်ာ္တဲ့ က်ားေလးရဲ႕ ေသာင္းက်န္းမႈေတြေၾကာင့္ ႏုိးထလာတဲ့ ရမက္မီးကို လင္းလင္း မၿငိွမ္းႏုိင္ေတာ့ …
“ဟာ”
“အင္”
“ဟင့္”
လင္းလင္းရဲ႕ ရမက္သံေလးက တိုးတိုးေလးနဲ႔ … ဆက္တုိက္ထြက္ေနသည္ …
“ေက်ာ္ရယ္ … မလုပ္ပါနဲ႔”
“အိုး … ေက်ာ္ရယ္”
ခ်စ္သူကို တမ္းတေနရင္း … လက္ေတြက စကၠန္႔မလပ္လႈပ္ရွားေနသည္ … ကာမအရွိန္သည္ … တေျဖးေျဖးနဲ႔ အျမင့္ဆံုးသို႔ေရာက္လို႔လာသည္ … ညည္းသံေလးက ပိုစိတ္လာသလို … တစ္ကိုယ္လံုး လႈပ္ယမ္းေနတာကလည္း …ဆတ္ခနဲ ဆတ္ခနဲ … မ်က္ႏွာေလးက ေသြးေရာင္ေလးလႊမ္းၿပီး ပန္းေရာင္ေလးျဖစ္ေနသည္ … မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕ အလွဆံုး … ခ်စ္စရာအေကာင္းဆံုး … ျမတ္ႏုိးဖို႔အေကာင္းဆံုး … အခ်ိန္ေလးပါ … ေခါင္းေလးက ဒီဘက္ကို ယမ္းလိုက္ … ဟိုဘက္ကို ယမ္းလုိက္ … ခံစားခ်က္အတိုင္း … နစ္ေျမာေနသည္ … အေတြးတိမ္တုိက္ထဲမွာ … ေက်ာ္နဲ႔ ေပ်ာ္ျမဴးေနတုန္း … အာေခါင္က ေရငတ္သလို ျဖစ္လာသည္ … ရင္ထဲမွာ တစ္လိပ္လိပ္နဲ႔ ျပင္းထန္လာသည္ …အေၾကာေတြက တေျဖးေျဖး တံု႔ဆိုင္းကုန္သည္ … ေျခေခ်ာင္းေလးေတြ ကုတ္ေကြးကုန္သည္ … ဖင္ေၾကာကို အစြမ္းကုန္ ရႈံ႔႕ပစ္လိုက္သည္ … တင္းရင္းတဲ့ ေပါင္ေတြလည္း အေၾကာေလးေတြ ထလာသည္ … ၀ုန္းကနဲ … အေရွ႕ကို ေကာ့ပစ္လိုက္သည္ …
“အာ”
“အ ဟာ”
“အား”
အတြင္းထဲမွ လိႈင္ေခါင္းေလးက … အားကုန္ဆုပ္ၿပီး ညွစ္ပစ္လိုက္သည္ … ၁ စကၠန္႔ … ၂ စကၠန္႔ … ၃ စကၠန္႔ … ဒီအရသာ … ကာမအရသာရဲ႕ အထြတ္အထိပ္ … ခံစားခ်က္ေတြရဲ႕ … အႏွစ္ခ်ဳပ္ …
အတြင္းထဲမွ ျပြတ္ကနဲ အရည္ထြက္သြားသည္ေတာ့ သိလိုက္သည္ … တစ္ခါ … ႏွစ္ခါ … သံုးခါ … လူတစ္ကိုယ္လံုး ေလထဲ ေမ်ာေနသလို … အရသာက အထြတ္အထိပ္ပါလား … လင္းလင္း … အပ်ိဳအဖုတ္ေလးက တာ၀န္ေက်ပါသည္ … အေကာင္းဆံုး လုပ္ေဆာင္သြားသည္ … လင္းလင္း ၿပီးသြားၿပီ … အပ်ိဳေလး၏ တစ္ကိုယ္ရည္ အယားေျဖမႈ … အထေျမာက္သြားသည္ …
၀ုန္းကနဲ ခုတင္ေပၚပစ္က်ၿပီး … လင္းလင္း ၿငိမ္သြားသည္ … အေတြးထဲမွာေတာ့ … ၿငိမ့္ကနဲ ၿငိမ့္ကနဲ … ေလာကနတ္ျပည္ေရာက္ေနသည္ … အင္အားတို႔သည္ ႐ုတ္ခ်ည္းေလ်ာ့က်သြားသည္ … ေပါင္ၾကားထဲမွ အရည္ေတြကေတာ့ တစိမ့္စိမ့္နဲ႔ အျပင္ကို ထြက္လာသည္ … ခုတင္ေလးေပၚမွာ အကြက္ေသးေသးေလး … ခ်စ္ေရအိုင္ေလး … အိပ္ယာမွ ႏုိးလာသလို … အသိေလးက ၀င္လာေပမယ့္ … လင္းလင္း … မထခ်င္ … မ်က္စိေလးကို ဆက္လက္ေမွးထားခ်င္သည္ … မုန္တိုင္းၿပီးသြားလို႔ လိႈင္းၾကမ္းေတြ ၿငိမ္သြားေပမယ့္ … လိႈင္းေသးေသးေလးေတြကေတာ့ ကမ္းကို လာပုတ္ေနဆဲ … စိတ္ထဲမွာ တိုးတိုးေလး ေျပာလိုက္မိပါသည္ …
“ေက်ာ္ရယ္ … အရမ္းခ်စ္တယ္”
အရမ္းခ်စ္ရတဲ့ ခ်စ္သူ ေတာင္းဆိုလာလွ်င္ လင္းလင္း အသက္ကိုေတာင္ လင္းလင္း မႏွေျမွာ … ရက္ရက္ေရာေရာ ေပးလိုက္ခ်င္ပါသည္ … လင္းလင္းဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္ပါသည္ … ဒီဟာေလးက … အရမ္းခ်စ္ရတဲ့ ခ်ာတိတ္အတြက္ … ေနာက္တစ္ခါဆို လင္းလင္း မျငင္းေတာ့ပါဘူး … ေက်ာ္ လိုခ်င္ရင္ … မျငင္းဆန္ပဲ ေပးပစ္လိုက္မည္ … ေမတၱာရည္ေလးေတြ ထြက္သြားေတာ့ … ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ေျပာင္းလြဲသြားသည္ … တယ္ခက္ပါလား … မိန္းမသေဘာ …
ဖက္လံုးေလးကို တအားဖက္ၿပီး ရႊတ္ကနဲ နမ္းလိုက္သည္ … ဖက္လံုးကို ေက်ာ္မ်ား မွတ္ေနသလားမသိ … ဖက္လံုးေလးကို ေခါင္းနဲ႔ေ၀ွ႔ၿပီး ဖက္ထားျပန္သည္ … လင္းလင္း … ဖက္လံုးကို ေက်ာ္ အမွတ္နဲ႔ ခၽြဲေနသည္ …
ဖုန္းသံေလး ျမည္လာေတာ့ ေမွးေနရာကေန … လင္းလင္း ထကိုင္လိုက္သည္ …
“ဟယ္လို”
“ဟယ္လို … မ … ေက်ာ္ပါ”
အခ်စ္ဦးေလး ဖုန္းဆက္တယ္ … လင္းလင္း ေပ်ာ္သြားသည္ …
“အိမ္ျပန္ေရာက္သြားၿပီေပါ့”
“ဟုတ္”
“ေခါင္းက နာေနေသးလား”
“မနာဘူး … စပ္ဖ်င္းဖ်င္း ျဖစ္ေနတယ္ … မိုးေအးလို႔လားမသိဘူး ကိုက္ခ်င္တယ္”
ေက်ာ္ … ခၽြဲၿပီ …သူ႔မမကို … ခၽြဲေနသည္ …
“မနက္က်ရင္ ေဆးထည့္အံုးေနာ္”
“ဟုတ္ … မ … အိပ္ေတာ့မွာလား”
“မအိပ္ေသးပါဘူး”
“မ … ကၽြန္ေတာ့္ကို သတိမရဘူးလား”
ဟင္း … ရတာမွ သိပ္ရတာေပါ့ … ေကာင္ဆိုးေလး …
“အိပ္ယာေပၚမွာ ေက်ာ့္အေၾကာင္း စဥ္းစားေနတာ”
“ဟုတ္လား … ေက်ာ္လည္း … မ အေၾကာင္းစဥ္းစားေနတာ”
“အရမ္းခ်စ္တယ္ေနာ္ … မ”
“ခ်စ္တာေပါ့ … ေက်ာ္ရဲ႕ … မ ရင္ထဲမွာ ေက်ာ္ တစ္ေယာက္ပဲရွိတယ္”
“မနက္ျဖန္ ေစာေစာလာခဲ့မယ္ေနာ္”
“ဘာလုပ္မလို႔တုန္း”
“အလုပ္တူတူသြားမယ္ေလ … ၇ နာရီေလာက္ဆို … မ … ႏိုးေနၿပီလား”
“ႏုိးပါတယ္ … လာခဲ့ေလ … မုန္႔အတူတူစားၾကတာေပါ့”
“မ … သိလား … မ ေပးတဲ့ အနမ္းက ေက်ာ့္ ပါးမွာ စြဲေနတယ္”
“ဟယ္ … ရွက္စရာႀကီး”
“ရႊတ္ … ဒါပဲေနာ္ ဂြတ္ႏုိက္ … အရမ္းခ်စ္တယ္ေနာ္ … မ”
ဖုန္းထဲမွာေတာင္ အနမ္းေလးက ေပးသြားေသးသည္ … လူဆိုး ေက်ာ္ …
“ဂြတ္ႏုိက္ … ေက်ာ္ … အတူတူပါပဲကြာ”

ဟမ္းဖုန္းက လိုင္းက်သြားေပမယ့္ … လင္းလင္းအေတြးထဲမွာ ေက်ာ္က မထြက္ေသးဘူး … အရမ္းခ်စ္ဖို႔ ေကာင္းတဲ့ ေက်ာ္ … သည္းကို သည္းတယ္ … လူကို လုပ္ခ်င္သလို လုပ္သြားၿပီး … လုိခ်င္တာလည္း ယူသြားေသးတယ္ … မရမက နမ္းခိုင္းေသးတယ္ … ေကာင္ဆိုးေလး … ဖုန္းေလးကို ၆း၃၀ ႏိႈးဖို႔ လုပ္လိုက္သည္ … ဖုန္းေလးကို ပစ္ခ်ၿပီး … ေအာက္ကို ငံု႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ …. ပန္းေလးထဲက အရည္ေတြက မေျခာက္ေသး … ေတာင္ၾကားေလးက မို႔ေမာက္ေနသည္ … တင္းမာေနတဲ့ … ေတာင္ကုန္းေလးက … အေရာင္က်မသြား … ေသြးေတြတိုးေနသျဖင့္ … အျဖဴေရာင္မွ ပန္းနီေရာင္ေလးသို႔ ေျပာင္းေနသည္ … ခ်စ္စရာေလး … အရည္ေတြေၾကာင့္ မီးေရာင္ေအာက္မွာ … တင္းၿပီး ေျပာင္ေနသည္ … ဟယ္ … ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အျပစ္ရွိတယ္လို႔ ခံစားမိသည္ … တစ္ေယာက္ထဲ ရွက္ေသြးနီေနသည္ … အားလံုးၿပီးသြားေတာ့မွ … ရွက္ေနမိသည္ … ေရခ်ိဳးခန္းထဲသြားၿပီး … ဂါ၀န္ကို မလိုက္သည္ … ျဖဴ၀င္းေနတဲ့ ေပါင္တံႏွစ္ခုကို အနည္းငယ္ ကားၿပီး ရပ္လိုက္သည္ … ေပါင္ၾကားက ပန္းကေလးကို အေသအခ်ာ ေရေဆးလိုက္သည္ … ေရပန္းေလးက … ေရစူးစူးေလးက … အတြင္းသားကို ထိမိလိုက္ေတာ့ … စိတ္ထဲမွာ မေနႏုိင္ … အရင္တုန္းက … ဒီလိုမ်ိဳးေရေဆးရင္ သိပ္မခံစားရ … ဒီေန႔က်မွ ထိလုိက္တာနဲ႔ … စိတ္က ထလာသည္ …
“ဟာ … ဟင့္”
က်င္ကနဲ … က်င္ကနဲ ျဖစ္ျဖစ္သြားၿပီး … စိတ္က ျပန္ထလာသည္ … လင္းလင္း … ဒူးေလးေတြ ယိုင္လာသည္ … စိတ္ကို အႏုိင္ႏုိင္ထိန္းၿပီး … အိပ္ယာဆီျပန္လာမိသည္ … မ်က္စိထဲက … ေက်ာ့္မ်က္ႏွာေလးကို မထြက္ … ဒီအိပ္ယာေလးေပၚမွာ … လင္းလင္း ပန္းေလးကုိ … ေက်ာ့္ဟာနဲ႔ ေထာက္သြားတာ … ျပန္ျမင္လာသည္ … ဟင္း … ဘာလို႔မ်ား … တဆံုးမသြင္းတာလဲ ေက်ာ္ရယ္ … ဒီလို ဆန္႔တငင္လုပ္သြားေတာ့ … လင္းလင္း အိပ္လို႔မရၿပီ … လင္းလင္းစဥ္းစားေနသည္ … ေက်ာ့္ ထိပ္ဖူးက ေသးေသးေလးမဟုတ္ … ေဂၚလီလံုးလို … ေဖာင္းကားေနသည္ … ဒါႀကီးသာ လင္းလင္းဟာထဲ ၀င္လာရင္ ဆန္႔ပါ့မလား … အို … မသိပါဘူး … တလိပ္လိပ္ ဖီလင္ကတက္လာေတာ့ … လက္က ေပါင္ၾကားထဲ ျပန္ေရာက္သြားသည္ … အေစ့ေလးက ေထာင္ေနဆဲ … ေက်ာ္ လင္းလင္းႏို႔စို႔သြားတာကိုလည္း … တေရးေရး ျပန္ျမင္လာသည္ … ပက္လက္ကေလး လုပ္ရတာ အားမရ … ကိုယ္လံုးက်စ္က်စ္ေလးကို ညာဘက္ေစာင္းၿပီး …. ဖက္ေခါင္းအံုးေလးေပၚ ေဘးတစ္ေစာင္းခြလိုက္သည္ … ဖက္ေခါင္းအံုးကို … ေက်ာ္မ်ား … ထင္ေနလားမသိ … လံုးက်စ္ေနတဲ့ တင္သားႏွစ္ခုက ဒီလိုမ်ိဳး ဖက္ေခါင္းအံုးကို ခြထားေတာ့မွ … ႏွစ္ခုက သိသိသာသာ ကြဲကာ ေဖာင္းမို႔ေနသည္ … ေျဖာင့္တန္းေနတဲ့ ေပါင္ေလးက … ဖက္လံုးကို တအားဖိထားသည္ … ညာဘက္လက္ ဖက္ေခါင္းအံုးေအာက္မွေန၍ ပိုက္ၿပီး ဖက္ထားသည္ … ဘယ္ဘက္လက္ေတာ့ … ပန္းေလးကို ပြတ္သပ္ေနဆဲ … ဒီလို ေဘးတစ္ေစာင္း ေျပာင္းလိုက္ေတာ့ … ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုက ပိုၿပီး ကပ္သြားသည္ … ၾကပ္သြားသည္ … လက္က မရမက အေစ့ေလးကို လိုက္စမ္းေနသည္ … ေပါင္ႏွစ္ကို ေဘးတစ္ေစာင္းနဲ႔ အစြမ္းကုန္ ၿဖဲလိုက္ေတာ့ … ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ခုၾကားက အတြင္းသားႏုႏုေလး ေပၚလာသည္ … ပန္းေရာင္ေလး … လင္းလင္းရဲ႕ … ဘ၀ေပး ကုသိုလ္ကား .. ေကာင္းလွသည္ … တခ်ိဳ႕မိန္းကေလးေတြက ႐ုပ္ေလးက ျဖဴစြတ္၀င္းပေနေပမယ့္ … ဒီေနရာေလးက မဲေနတတ္သည္ … လင္းလင္းဟာက မမဲ … ျဖဴ၀င္းေနသည္ … အတြင္းသားႏုႏုေလးက … ေနမထိ ေလမထိ … ဘယ္ေယာက်္ားေလးႏွင့္မွ မဆက္ဆံဖူးေသာ အပ်ိဳပစၥည္းစစ္စစ္ … ပန္းႏုေရာင္ေလး … အသက္သာ ၂၈ ေက်ာ္လာသည္ … အတြင္းသားေလးေတြက … ၁၆ ႏွစ္ အပ်ိဳျဖန္းေလးအတိုင္း ႏုဖတ္ေနသည္ … အေစ့ေလးကိုသာ သဲသဲမဲမဲပြတ္ရင္း … ေက်ာ့္ကို တမ္းတမ္းတတ ေရရြတ္ေနသည္ … ဖက္လံုးေအာက္က ညာဘက္လက္က ဖက္လံုးေလးကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ထားသည္ … အားႏွင့္ ဆုပ္ကိုင္ထားသျဖင့္ … ျဖဴ၀င္းေနတဲ့ လက္ေလးရဲ႕ လက္ဆစ္နီနီရဲရဲေလးေတြေတာင္ ေပၚေနသည္ … ဖီလင္ကတက္လြန္းသျဖင့္ … တင္သားေတြက ေကာ့ေကာ့ေပးေနမိသည္ … လင္းလင္း စိတ္ကူးထဲမွာေတာ့ … ေက်ာ္က သူ႔အေစ့ေလးကို ပြတ္သပ္ေနသည္ … လင္းလင္း မခံႏိုင္ …
“ဟင့္ … ေက်ာ္ရယ္”
“ဟာ … ေကာင္းတယ္ … အရမ္းေကာင္းတယ္ကြာ”
“ဟာ … ဟင့္ … ရွီး”
ပိုၾကမ္းလာသည္ … ကာမအရသာဆိုတာ … အစ လုပ္မိရင္ ရပ္ဖို႔ကား ခက္သည္ … ဒီအရသာကို သိသည္ … တစ္ကိုယ္လံုးမွာ ရွိတဲ့ … ေသြးေၾကာေလးေတြထဲမွာ … ပ႐ြက္စိပ္ေထာင္ေသာင္းမ်ားစြာ ေလွ်ာက္သြားေနသလို … ႐ြစိ႐ြစိျဖစ္လာသည္ … ရင္ခုန္သံေတြကား အက်ယ္ဆံုး ျမည္ဟည္းေနသည္ … အေၾကာေလးေတြ တံု႔ဆိုင္းသြားသည္ …
အာ႐ံုထဲမွာ တစ္ခုထဲရွိသည္ … ခႏၶာကိုယ္ထဲက ရမက္ရည္ေတြ ထြက္ဖို႔ … ဒါထြက္သြားလွ်င္ … လင္းလင္း နတ္ျပည္ေရာက္ၿပီ … ပန္းကေလးကား … ၀တ္ရည္ေတြ ထြက္ဖို႔ အစြမ္းကုန္ ရႈံ႕ပစ္လိုက္သည္ …
“အ ဟာ”
တစ္ကိုယ္လံုးမွာ ရွိတဲ့အေၾကာေတြ တံု႔ဆြဲသြားၿပီး … ဆစ္ကနဲ ျဖစ္သြားသည္ … ၁ ခါ … ၂ ခါ … ၃ ခါ … ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ပန္းထုတ္ပစ္လုိက္သည္ … အရသာ … ဒီေလာကမွာ အထူးဆန္းဆံုး အရသာ … ေမ့ေဖ်ာက္လို႔ မရ … တမ္းတမ္းတတ ျဖစ္ေစရမည့္ အရသာ … လင္းလင္း သိသြားၿပီ … လင္းလင္း ၿငိမ္သြားသည္ … ရင္ခုန္သံေတြကေတာ့ တဒိန္းဒိန္းျဖစ္ဆဲ … လူ႔ေလာကရဲ႕ တျခားေနရာကို ေရာက္သြားသလို … ၿငိမ့္ၿငိမ့္ေလး … လင္းလင္း ပန္းေလးထဲက … လက္က်န္ အရည္ေလးေတြကေတာ့ တအိအိနဲ႔ ထြက္ေနဆဲ … ခႏၶာကိုယ္မွာ အင္အားမရွိေတာ့ … လင္းလင္း မ်က္စိမွိတ္ၿပီး … ဆက္မွိန္းေနဆဲ … ဒီလိုနဲ႔ … ဒီလိုနဲ႔ … လင္းလင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္ … အိမ္မက္ထဲမွာ ေက်ာ္က ဆက္ေသာင္းက်န္းေနဆဲ … ေတာ္ေတာ္ဆိုးပါလား … ေက်ာ္ရယ္ …
တီ … တီ … တီ …
မနက္ ၆း၃၀ … ဖုန္းက ႏႈိးသံေလးေၾကာင့္ ဆတ္ကနဲ … လင္းလင္း ႏိုးလာသည္ …တျခားေန႔ေတြဆို … ႏိႈးစက္သံကို ပိတ္ၿပီး ျပန္အိပ္ေနက် … ဒီေန႔ေတာ့ ေက်ာ္လာမည္တဲ့ … ခ်စ္သူအသစ္စက္စက္ေလးနဲ႔ မနက္စာအတူတူစားရအံုးမည္ … မ်က္ႏွာလွလွေလးကို ေသခ်ာသစ္ၿပီး သြားတုိက္လိုက္သည္ … ေရပန္းကို အကုန္ဖြင့္ၿပီး … ဆပ္ျပာရည္ကို ပိုထည့္ကာ တစ္ကိုယ္လံုးကို ဆပ္ျပာတုိက္လုိက္သည္ … မေန႔ကထက္ လင္းလင္း ကိုယ္ေလးက ပိုေမႊးေနသည္ … တစ္ကိုယ္လံုးကို မ်က္ႏွာသုတ္ပ၀ါနဲ႔ ေသခ်ာသုတ္လိုက္သည္ … လင္းလင္း ရင္သားကို ပိုၿပီးပံုေပၚေစေသာ ဘရာစီယာကို ေရြးၿပီး ဗီဒိုထဲမွ ထုတ္လိုက္သည္ … ဘယာစီယာကို ခါးေနာက္ကုိ ေျပာင္းျပန္ပတ္လိုက္သည္ … အေရွ႕ေတြ ခ်ိတ္ကို ေသခ်ာခ်ိတ္သည္ … ၀င္းမို႔ေနေသာ ရင္ႏွစ္မႊာက … ေလထဲမွာ မို႔မို႔ေလး ေဖာင္းေနသည္ … ဘယာစီယာကို ေရွ႕ဆြဲလွည့္လိုက္သည္ … ဘယာစီယာက ရင္ႏွစ္မႊာကို အုပ္မိေအာင္ နည္းနည္းအေပၚကို တင္လိုက္သည္ … ႀကိဳးၾကားထဲကုိ လက္လွ်ိဳၿပီး ႀကိဳးကို … ပခံုးေပၚတင္လိုက္သည္ … ပန္းေရာင္ ဘရာစီယာက … လင္းလင္းရဲ႕အလွတရားကို ပိုၾကြေစသည္ … ပိုၿပီးေဖာင္းမို႔ေစသည္ … လင္းလင္းရင္ႏွစ္မႊာကား … ဘရာစီယာေအာက္မွာ ႐ုန္းထေနသည္ … တင္းတင္းေလး … လွမွလွ … ရင္ႏွစ္မႊာၾကားကို … လင္းလင္း ေရေမႊးဆြတ္လိုက္သည္ … ဘရာစီယာ ၿပီးေတာ့ ပင္တီ … မိန္းမ အ၀တ္ေတြက ရႈပ္ကို ရႈပ္ပါတယ္ … ပင္တီေလးကိုလည္း နည္းနည္းက်ပ္တဲ့ အထည္ကို ေရြးလိုက္မိသည္ … အေရာင္က ပန္းေရာင္ … ေျခေထာက္လွလွေလးကို ေျမွာက္ၿပီး စြပ္လိုက္သည္ … ပင္တီေလးက … ေျဖာင့္တန္းေနတဲ့ ေပါင္တံအတိုင္း … အေပၚကိုတက္လာသည္ … လင္းလင္းရဲ႕ ေဖာင္းၾကြေနတဲ့ ပန္းေလးကို ပင္တီေလးက အုပ္ပစ္လိုက္သည္ … တင္းၿပီးကားစြံ႔ေနတဲ့ တင္ေတြက ပင္တီ အၾကပ္၀တ္လိုက္ေတာ့ ေကာက္ညွင္းထုပ္လုိ ျဖစ္သြားသည္ … တင္းတင္းေလး … ထံုးစံအတိုင္း … ႐ံုးတက္ အက်ီ ၤအစိမ္းႏုေရာင္ေလး ၀တ္လိုက္သည္ … ၾကယ္သီးတပ္သည္ … စကဒ္ကိုလည္း ေသခ်ာ၀တ္သည္ … မွန္ေရွ႕မွာ ကိုယ္ကို တပတ္လွည့္ၾကည့္သည္ … ဟိုဆြဲ … ဒီဆန္႔နဲ႔ … သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ျပင္လိုက္သည္ … ေရေမႊးဆြတ္သည္ …
ဘာလို႔ အတြင္းခံအ၀တ္ေတြက အစ … လင္းလင္း ေသခ်ာ ေရြးခ်ယ္ေနတာလဲ … လင္းလင္း မသိစိတ္ထဲမွာ … ေက်ာ့္ကို ဆြဲေဆာင္ခ်င္ေနသည္ … ေက်ာ့္အေတြးေတြ … အာ႐ံုေတြ အားလံုး လင္းလင္းပဲ ျဖစ္ခ်င္သည္ … ဒါကို အျပစ္ေျပာမရ … ကိုယ္ခ်စ္တဲ့လူက ကိုယ့္ကိုပဲ သည္းသည္းလႈပ္ျဖစ္ေနတာ ျမင္ခ်င္သည္ … ကိုယ့္ကိုပဲ ဂ႐ုစိုက္ေစခ်င္သည္ … မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ … အတၱ … မ်က္ႏွာလွလွေလးကို ေသေသခ်ာခ်ာေလး ခ်ယ္သလိုက္သည္ … အရင္က ခရမ္သာ လိမ္းေနက် … ဒီေန႔ေတာ့ … မိတ္ကပ္ ပါးပါးေလး လိမ္းလိုက္သည္ … ၀င္းမြတ္ေနတဲ့ မ်က္ႏွာေလးက … ျမင္သူကို ေငးသြားေစသည္ … ႏႈတ္ခမ္းပါးပါးေလးကို အနီေရာင္ႏႈတ္ခမ္းနီေလး … ဆိုးေပးလိုက္သည္ … ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ခုကို ဖိကပ္ၿပီး … ညွိလိုက္သည္ … ခ်စ္စရာႏႈတ္ခမ္းေလးက … ပါးလ်ျခင္း … ျပတ္သားျခင္း … အထက္တန္းက်ျခင္းကို ေဖာ္ျပေနသည္ … ေက်ာ္ သာ ေတြ႔လွ်င္ … ဖက္နမ္းပစ္လိုက္မည္ကား အမွန္ … စိတ္ႀကိဳက္အလွျပင္ၿပီးေနာက္ မီးဖိုေခ်ာင္ သြားၿပီး …
“မိႏွင္း … ၾကက္ဥ ႏွစ္လံုးေၾကာ္ထားေနာ္ … မၾကက္တၾကက္ေလးေနာ္”
“ဟုတ္ကဲ့ … မမ”
သူလာလွ်င္ ေပါင္မုန္႔ႏွင့္ ၾကက္ဥေၾကာ္ စားရေအာင္လို႔ပါ …

တီ … ေတာင္ …
မမ တံခါးဖြင့္လိုက္ေတာ့ …
ေက်ာ္ …
“ဟယ္”
အံ့ၾသသြားေပမယ့္ … ေက်နပ္သြားသည္ … ေန႔တစ္ေန႔ရဲ႕ အစမွာ ကိုယ္ခ်စ္ရတဲ့လူကို ေတြ႔လိုက္ရေတာ့ … လင္းလင္းေပ်ာ္သြားသည္ …
“ဂြတ္ေမာနင္း … မ”
“ဂြတ္ေမာနင္း … ေက်ာ္ … လာေလ အထဲကို ၀င္ခဲ့”
ေက်ာ္ … အိမ္ထဲ၀င္လာသည္ … လင္းလင္း တံခါးကုိ ျပန္ပိတ္လိုက္သည္ …
“မုန္႔စားၿပီးသြားၿပီလား”
“ဘယ္စားရအံုးမလဲ … မကိုေတြ႔ခ်င္လြန္းလို႔ အေစာႀကီးထလာတာ … မ ေကာ စားၿပီးၿပီလား”
“ဟင့္အင္း”
ဘယ္စားရအံုးမလဲ … အိပ္ယာထ ေနာက္က်ေနတာကိုး … ညက ေက်ာ့္အေၾကာင္းေတြးၿပီး ဖီလင္တက္ေနတာ … ေကာင္ဆိုးေလး ေသာင္းက်န္းသြားေတာ့ … လင္းလင္းခမ်ာ … ေျဗာင္းဆန္ၿပီး က်န္ခဲ့တာကိုး … ေနာက္ဆံုး အားကုန္သြားမွ … အိပ္ေပ်ာ္သြားတာ … လင္းလင္း ျပန္ေတြးၿပီး ရွက္ေသြးျဖာသြားသည္ …
“မကို … တိုးတုိးေလး ေျပာစရာရွိတယ္”
“ေက်ာ္ … ဘာေျပာမလို႔တုန္း”
ေက်ာ္က လက္ႏွစ္ဖက္ကို ကေတာ့ပံုမ်ိဳးလုပ္ကာ … တိုးတိုးေလး ေျပာမယ့္ဟန္ျပင္သည္ … လင္းလင္းမ်က္ႏွာေလး … ေက်ာ့္ အနားကပ္သြားသည္ …
“ရႊတ္”
လင္းလင္း … ခံလိုက္ရသည္ … ေက်ာ္ လူလည္က်သည္ … လင္းလင္းကို ညာတာပါေတးႏွင့္ ခိုးနမ္းသည္ … လင္းလင္း သိလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ေနာက္က်သြားသည္ … ေက်ာ္ … လင္းလင္း ပါးျပင္မွာ … အခ်စ္တံဆိပ္ ခပ္ႏွိပ္ပစ္လိုက္သည္ …
“ဟာ … လူဆိုး”
လင္းလင္းမ်က္ႏွာေလး … နီသြားသည္ … ရွက္သြားသည္ … ဒါေပမယ့္ ေက်နပ္ပါသည္ … ၾကည္ႏူးမိပါသည္ …“ေက်ာ္ … မေကာင္ဘူးကြာ”
ေက်ာ့္ရင္ဘတ္ကို လက္သီးႏုႏုေလးနဲ႔ တစ္ခ်က္လွမ္းထုလိုက္သည္ … ေက်ာ္ ရီေနသည္ … ဒီေန႔ မ … သိပ္လွသည္ … မေန႔ထက္ မ … ပိုလွသည္ … ရွက္ေသြးျဖန္းၿပီး … ကိုယ္ကို ခ်ာကနဲ လွည့္ကာ … ထမင္းစားခန္းကို ေလွ်ာက္သြားသည္ …
“လာ … မုန္႔သြားစားရေအာင္”
ေက်ာ္ ေနာက္က လိုက္သြားသည္ … လင္းလင္း မွားျပန္ၿပီ … ေက်ာ္ … ေက်ာ္ … လင္းလင္းရဲ႕ တင္သားက်စ္က်စ္ေလးေတြ … ဘယ္လို လႈပ္သြားတယ္ဆိုတာ … အေသးစိတ္မွတ္တမ္းတင္ေနမိသည္ … မ လမ္းေလွ်က္တာ အရမ္းမိုက္သည္ … ေမာ္ဒယ္ေတြလို … မ်ဥ္းတစ္ေၾကာင္းထဲေပၚတြင္ ေလွ်ာက္ျခင္းျဖစ္သည္ … ေျဖာင့္တန္းတဲ့ ေပါင္တံေတြကို တင္းေနတဲ့ စကဒ္ေအာက္မွာ အထင္းသား … သြယ္လ်တဲ့ ေျခသလံုးသားေလးက … ဆင္စြယ္တစ္ေခ်ာင္းလို … ျဖဴ၀င္းေနသည္ … ဟင္း … ကိုက္စားပစ္လိုက္ခ်င္သည္ … မ ရဲ႕ ၀ိုင္းစက္ေနတဲ့ တင္သားေတြက က်စ္လစ္ေနသည္ … တင္ေတြက မရမ္းခါ … ၿငိမ့္ၿငိမ့္ေလး … လႈပ္သည္ဆုိရံုေလး လႈပ္သည္ … မ ရယ္ … မ တစ္ကိုယ္လံုးကို အနမ္းမိုးရြာခ်ပစ္လိုက္ခ်င္သည္ … မ အလွကား … ယဥ္ယဥ္ေလးနဲ႔ ေသြးဆူေစသည္ … မ ေနာက္ကေန ေပြ႔ၿပီး ဖက္ထားခ်င္သည္ … ဧည့္ခန္းႏွင့္ ထမင္းစားခန္းက ေျခလွမ္းႏွစ္ဆယ္ေလာက္သာ ရွိသည္ … ေက်ာ္ မေက်နပ္ … အလွမ္း ၁၀၀ ေလာက္ ျဖစ္ေစခ်င္သည္ … ဒါမွ မရဲ႕ ေနာက္ပိုင္းအလွကို တ၀ႀကီး ၾကည့္လို႔ရမွာ …

လင္းလင္း ရင္ထဲမွာ ေပ်ာ္ေနသည္ … ေက်ာ္ကို ထမင္းစားခန္းထဲ ေခၚကာ … မနက္စာ အတူတူစားမည္ …
ထိုင္ခံုကို ေနာက္သို႔ ဆြဲေပးၿပီး
“ဒီမွာထုိင္ … ေက်ာ္”
ေပါင္မုန္႔ႏွစ္ခုၾကားကို ၾကက္ဥေၾကာ္ေလး ထည့္ေပးၿပီး … ေက်ာ့္ အေရွ႕ကို ခ်ေပးလိုက္သည္ … ယိုဘူးကို ဖြင့္ၿပီး … ေပါင္မုန္႔ေပၚမွာ ေသခ်ာ သုတ္ေပးလိုက္သည္ …
“စားေနာ္ … ေက်ာ္”
“မ ေရာ … မစားဘူးလား”
“စားမွာေပါ့ … ေက်ာ္ ရဲ႕”
ေကာ္ဖီေလးကို ေမႊေပးၿပီး … ေက်ာ့္ အနားကို တိုးေပးလိုက္သည္ …
“ေက်ာ္ … ေဖ်ာ္တာေလာက္ေတာ့ ေကာင္းမွာ မဟုတ္ဘူးေနာ္”
“ေကာင္းပါတယ္ မ ရဲ႕ … ဒီေလာက္လည္း မဟုတ္ပါဘူး”
မနက္ခင္းမွာ ခ်စ္ျခင္း … ၾကင္နာျခင္းေတြနဲ႕ … ခ်စ္သူႏွစ္ဦး ၾကည္ႏူးေနသည္ … တီတီတာတာ ေျပာၾကသည္ … မ်က္၀န္းေတြက … တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ မခြာ … တစ္ခ်ိန္လံုး ျပံဳးေနသည္ … ေအာ္ … ခ်စ္စ ခင္စ ၾကင္နာစ ဆိုေတာ့ … အားလံုး စားၿပီးသြားေတာ့ အလုပ္သြားဖို႔ နည္းနည္း ေစာေနေသးသည္ …
ေက်ာ္က …
“မ … သြားဖို႔ ေစာပါေသးတယ္ … Laptop ကို ဆက္လုပ္ရမလား”
ေက်ာ္ ဥာဏ္ဆင္တာလား … ရိုးရိုးသားသားလား … လင္းလင္း ေက်ာ့္မ်က္ႏွာေလးကို အကဲခတ္လိုက္ေတာ့ … သေဘာရုိးနဲ႔ ေျပာတာထင္ပါရဲ႕ … ေတာ္ၾကာ … မေန႔ကလို ျဖစ္ၿပီး … ဒီေန႔ အလုပ္သြားႏိုင္မည္ မထင္ … ရွက္ေသြးျဖာသြားသည္ … မေန႔က အေၾကာင္း ျပန္ေတြးတိုင္း ဘာလို႔ ရွက္ေနမိသည္ မသိ …
“လာ … လိုက္ခဲ့”
အခန္းထဲ ေရာက္ေတာ့ … ေက်ာ္က စားပြဲမွာ ထုိင္ၿပီး Laptop ကို ဖြင့္လိုက္သည္ … လင္းလင္း အကဲခတ္ေနဆဲ … သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ေနသလိုလို … အလုပ္သြားဖို႔ ဟိုုဟာထည့္ ဒီဟာထည့္ လုပ္ေနသလို … ေက်ာ့္ကို ေခ်ာင္းေနသည္ … လင္းလင္း … အမွန္အတိုင္း ေျပာလွ်င္ ေက်ာ့္ကို ေၾကာက္သည္ … ခ်စ္တာက ခ်စ္သည္ … ေယာက်္ားဟာ … ေယာက်္ားပဲ … အခြင့္အေရးေပးလာလွ်င္ ယူမွာပဲ … ပလူးပလဲေနလွ်င္ … ေက်ာ္ … လင္းလင္းကို အထင္ေသးလိမ့္မည္ … အခုေတာ့ ေက်ာ္က ရိုးပါသည္ … သူ႔ Laptop ကိုပဲ ျပင္ေနသည္ … စိတ္ခ်သြားလို႔လား မသိ … ျပတင္းေပါက္ေလးက … လိုက္ကာေလးကို ဟရင္း အျပင္ဘက္ကို ၾကည့္ေနသည္ … ဒီေန႔ မိုးမရြာ … မနက္ မရြာလွ်င္ ညေနက်ေတာ့ ရြာလိမ့္မည္ ထင္ပါသည္ …
“မ”
အနားကေန ေက်ာ္ ရဲ႕ ေခၚသံေၾကာင့္ လင္းလင္းလန္႔သြားသည္ … ေက်ာ္ … အေနာက္မွာ ရပ္ေနသည္ … လင္းလင္းက ကိုယ္ကို လွည့္လိုက္ေတာ့ … ေက်ာ့္ရင္ခြင္ထဲကို တန္းေရာက္သြားသည္ … ဟင္း … ေရွာင္ပါတယ္ဆိုမွ … တည့္တည့္လာတိုးေနသည္ … ေက်ာ္က တင္းတင္းေလး ဖက္လိုက္သည္ … လင္းလင္း နဖူးေလးကို အျမန္နမ္းလိုက္သည္ …
“ရႊတ္”
“ဟာ”
ညာဘက္ပါးကို နမ္းဖို႔ျပင္သည္ …
“လူဆိုး”
“ရႊတ္”
“ေတာ္ပါေတာ့”
မရ … ေက်ာ္ … ဘယ္ဘက္ပါးကို ထပ္နမ္းသည္ … လင္းလင္း ရုန္းသည္ … မရ … ရုန္းတယ္ ဆိုရံုေလး ရုန္းတာကိုး … ေက်ာ့္ လက္က မလြတ္ …
“ရႊတ္”
“ဟင့္ … ေတာ္ၿပီကြာ”
ေက်ာ္ … မ … ႏႈတ္ခမ္းေလးကို နမ္းခ်င္သည္ … ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း နီးေအာင္ ကပ္လုိက္ေတာ့ … လင္းလင္ ရုန္းေတာ့သည္ … မရ … ေက်ာ္ … လင္းလင္း ခါးက်င္က်င္ေလးကို အတင္းဖက္ထားသည္ … မ်က္ႏွာေလးကို လႊဲဖို႔ ႀကိဳးစားေပမယ့္ … တစကၠန္႔ေလာက္ ေနာက္သြားသည္ … ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ခု ဂေဟဆက္သြားသည္ … လင္းလင္း ႐ုန္းဖို႔ ေမ့သြားသည္ … မ ႏႈတ္ခမ္းေလး ႏူးညံ့သည္ … ႏႈတ္ခမ္းနီလွလွေလးရဲ႕ ရန႔ံေလးက သင္းသင္းေလး ေမႊးေနသည္ … ခ်ိဳလိုက္တာ … ေျဖးေျဖးေလး စုပ္နမ္းလိုက္ေတာ့ … လင္းလင္း မွင္တက္ေနမိသည္ … ေက်ာ္ ရဲ႕ လွ်ာက လင္းလင္း ပါးစပ္ထဲကို ၀င္လာသည္ … မေနတတ္ … စိတ္ထဲတြင္ ရြံ႕သလိုလို ခံစားရသည္ … ခဏသာ … ငရွဥ့္လိုပဲ လင္းလင္း ပါးစပ္ထဲကို ဟိုဟို ဒီဒီ တိုး၀င္လာသည္ … လင္းလင္း လွ်ာေလးနဲ႔ တားလိုက္မိသည္ … လွ်ာႏွစ္ခု ထိသြားခ်ိန္မွာေတာ့ … လင္းလင္း ေမ်ာသြားသည္ … လင္းလင္း မ်က္စိေလးကို မိွတ္လိုက္သည္ … ေက်ာ့္ လွ်ာေလးကို ျပန္တို႔မိသည္ … ႏွစ္ေယာက္သား ပါးစပ္ထဲတြင္ လွ်ာခ်င္း ခ်စ္တင္းေႏွာေနသည္ … ေက်ာ္ … လင္းလင္း ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးကို စုပ္ယူလိုက္သည္ … လင္းလင္း ႏႈတ္ခမ္းေလးက … ဂ်ယ္လီေလးက်ေနသည္ … အိအိေလးနဲ႔ ေက်ာ့္ပါးစပ္ထဲကို ေရာက္လာသည္ … တယုတယနဲ႔ ေက်ာ့္ လွ်ာေလးနဲ႔ ယက္လိုက္သည္ … လင္းလင္း … အလုိက္သင့္ ေက်ာ့္ အေပၚႏႈတ္ခမ္းေလးကို … ဆြဲယူလိုက္သည္ … ေက်ာ့္လိုပဲ … လင္းလင္း လွ်ာေလးနဲ႔ ႏႈတ္ခမ္းထူထူေလးကို … လွ်ာနဲ႔တို႔လိုက္သည္ … သံုးမိနစ္ အနမ္း … ႏွလံုးသားထဲမွာ အခ်စ္ေတြ ေပ်ာ္၀င္သြားသည္ … ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းနမ္းေနတာက ခဏေလးရပ္သြားသည္ … လင္းလင္း … ေက်ာ့္ကို တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္သည္ … ေက်ာ္ သိသည္ … သို႔ေသာ္ ဘာမွန္းမသိ … လင္းလင္း ခါးေလးကို တင္းကနဲ ဖက္ပစ္လိုက္ျပန္သည္ … လင္းလင္းလက္ႏွစ္ဖက္က … ေက်ာ့္ ကို ဖက္လုိက္သည္ … ခႏၶာကိုယ္ႏွစ္ခု ပူးကပ္သြားသည္ … သို႔ေသာ္ … တစ္ခုခု ခံေနသည္ … အတင္းဖိကပ္ပစ္လိုက္သည္ … ၾကားကခံေနေသာ … လင္းလင္း ရင္ထြားထြားကား … ေက်ာ့္ ရင္ဘတ္ႏွင့္ ကပ္သြားသည္ … ျပားကပ္သြားသည္ … ေက်ာ့္ … လက္ေတြက ဒီအတိုင္းမေန … လင္းလင္းခါးကို ဖက္ထားရာကေန ေအာက္ကို ေလ်ာက်လာသည္ … လံုးက်စ္တဲ့ တင္သားေတြကို အုပ္ကိုင္လိုက္သည္ … ေျဖးေျဖးခ်င္း ပြတ္သည္ … ညွစ္သည္ … တင္သားလံုးလံုးေလးက … ေက်ာ့္လက္ထဲမွာ … တင္းေနသည္ … လင္းလင္း ရဲ႕ အေရွ႕က အဖုတ္ေလးကလည္း … ေဖာင္းကားေနသည္ … အတြင္းသားေတြက ေျဖးေျဖးေလး … ညွစ္ေနမိသည္ … ေက်ာ့္ဟာလည္း ေဖာင္းကားလာသည္ … အတြင္းခံထဲမွာ ထၾကြေနသည္ … အတြင္းခံထဲကေန ၿခိမ္းေျခာက္ေနသည္ … အတင္းဖိကပ္ထားေတာ့ … ေက်ာ့္ဟာေလးက ေသြးတိုးေနတာ … လင္းလင္းသိသည္ …. ေက်ာ္ …. ရယ္ …. ေက်ာ့္လက္ေတြက လင္းလင္း တင္သားေပၚမွာ ေဆာ့ကစားေနသည္ … ပြတ္ရင္း ပြတ္ရင္း … အရွိန္က တက္လာသည္ … ေက်ာ္ … မသိမသာနဲ႔ ခုတင္နားကို ေရႊ႕သြားသည္ … လင္းလင္း သတိမထားမိ … အေတြ႔အထိမွာ မိန္းေမာေနဆဲ … ခ်စ္သူႏွစ္ဦး … ခုတင္ေပၚကို မသိမသာ လဲက်သြားသည္ … ေက်ာ္က ေအာက္မွာ … လင္းလင္းက အေပၚမွာ … ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းကား အနမ္းမပ်က္ … ပတ္၀န္းက်င္ကို ေမ့သြားသည္ … ႏွစ္ေယာက္စလံုး … ရင္ထဲမွာ တစ္ခုပဲ သိသည္ … အရမ္းခ်စ္ခ်င္ေနသည္ … ေက်ာ့္လက္က … လင္းလင္း တင္သားမို႔မို႔ကို ဆုတ္နယ္ေနသည္ … တင္ႏွစ္လံုးၾကားက ေနရာေလးကို လက္က မထိတထိ … စမ္းလိုက္သည္ …
“အ … ဟာ”
လင္းလင္း တြန္႔ကနဲ ျဖစ္သြားသည္ … ရန္သူက ေနာက္ေက်ာကေန … ၀င္ခ်လာသည္ … အတြင္းစည္းနဲ႔ နီးကပ္ေနၿပီ … လင္းလင္း ဖင္ေလး … အတင္း ရႈံ႕ပစ္လိုက္သည္ … အေရွ႕က လိွဴဏ္ေခါင္းေလးက … ေပ်ာ္ေနသည္လား မသိ … အရည္ေတြ စိုစြတ္လာသည္ … သဘာ၀က … သူ႔အလိုအေလ်ာက္ … လုပ္ေပးေနသည္ … ပင္တီေလးက … အရည္ေတြေၾကာင့္ စိုရႊဲေနၿပီး … အကြဲေၾကာင္းေလးနဲ႔ တသားထဲ ျဖစ္ေနသည္ … ေက်ာ္ လက္ေတြက ေရွ႕တိုးခ်င္သည္ … သို႔ေသာ္ … တင္းမို႔ေနတဲ့ တင္သားေတြေၾကာင့္ … အတြင္းေနရာကို အလြယ္တကူ စမ္းလို႔မရ … တင္ႏွစ္ခုၾကားမွာ ေပ်ာက္ကြယ္ေနသည္ … ေက်ာ္ … လက္ေတြက ပြတ္သပ္ရင္း … ေပါင္သားေလး တစ္ေလွ်ာက္ ပြတ္သပ္ေနမိသည္ … အစုန္အဆန္ … စကဒ္ရဲ႕ ေအာက္စေလးကို စမ္းမိေတာ့ … အေတြးထဲမွာ လက္ကနဲ … လက္ကနဲ ျဖတ္ကနဲ မသိမသာ ဆြဲတင္လိုက္သည္ … လင္းလင္း မသိေသး … ေက်ာ္ရဲ႕ ေရွ႕ကဟာက … ေဖာင္းကားေနသည္ … လင္းလင္း အေရွ႕ကေတာင္ကုန္းေလးကို ေထာက္ထားသည္ … ခံစားခ်က္ကား … ဘာကိုမွ ဂ႐ုမစိုက္ေတာ့ … လင္းလင္းခမ်ာ … အေရွ႕ေကာ အေနာက္ေကာ … ျခိမ္းေျခာက္ခံေနရသည္ … ေက်ာ္ … လက္ကေလးက … ေပါင္သားေတြကို ပြတ္ေနရင္းက … တင္သားေဖာင္းေဖာင္းေလး ေအာက္နားကို ပြတ္လိုက္သည္ … တေျဖးေျဖးနဲ႔ … အတြင္းပိုင္းကိုေရာက္လာသည္ … ေျဖးေျဖးေလး … ရန္သူ႔စခန္းကို တိတ္တိတ္ေလး … ၀င္စီးမည့္ ပံုစံ … အကြဲေၾကာင္းေလးနားကို လက္က ေရာက္သြားသည္ … ပင္တီေလးက … အရည္ေတြ စိုရႊဲေနသည္ … ဒါ ျပႆနာ မဟုတ္ … ပိုေတာင္ေကာင္းေသးသည္ … အရည္ေလးေတြက … ေခ်ာက်ိေခ်ာက်ိနဲ႔ ပိုၿပီး ပြတ္လို႔ေကာင္းသည္ … အကြဲေၾကာင္း နဲ႔ လက္ၾကားမွာ ပင္တီေလးသာ ခံေနသည္ … ေနာက္ကေန … လက္နဲ႔ … လင္းလင္း အကြဲေၾကာင္းကို ေထာက္ထားေတာ့ … လင္းလင္း ႐ူးၿပီ … ရန္သူ …
“ဟာ”
အသိေပးသံက ဆူညံသြားသည္ … အရည္ေတြက အတင္း လိွမ့္ထြက္လာသည္ … ေက်ာ္ ပင္တီေလးေပၚကေန အကြဲေၾကာင္းေလးကို မွန္းၿပီး ပြတ္ေပးေနသည္ … ဒီေနရာက အေရးႀကီးသည္ … ထိတာနဲ႔ … ရင္ထဲမွာ ဟုန္းခနဲ မီးေတာက္သြားသည္ … မခံႏုိင္ … ျဖစ္မွာေပါ့ … လူးလူးလိမ့္လိမ့္ေလး ျဖစ္သြားေတာ့ … လင္းလင္း ရင္ႏွစ္မႊာက အေပၚကေန … ပြတ္ဆြဲသလို ျဖစ္သြားသည္ … ေက်ာ္ လက္တစ္ဖက္က ခါးေလးကို တင္းတင္းေလး … ဖက္ပစ္လုိက္သည္ … ဒီအခ်ိန္မွာ လက္လြတ္မခံႏုိင္ … ခါးလည္က ျဖတ္ၿပီး ဖက္ထားေတာ့ … လင္းလင္း ႐ုန္းေသာ္လည္း မရ … ခက္ေနတာက အကြဲေၾကာင္းေလးက … သမန္းျမက္ရွသေလာက္ပဲ ဟေနသည္ … အပ်ိဳကိုး … ေနာက္ … ဒီလိုအထိအေတြ႔မ်ိဳး ႀကံဳရေတာ့ … လင္းလင္း … ပန္းေလးကို အတင္းရႈံ႕ထားသည္ … မလြယ္ … ေက်ာ္ စိတ္မေလ်ာ့ပါ … ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းကို ေသခ်ာနမ္းေနရင္း … ေအာက္ကလည္း ပြတ္ေပးေနမိသည္ … လင္းလင္းက လူသား … အထိအေတြ႔ကို မခံႏုိင္ … အပ်ိဳဆိုေတာ့ ပိုဆိုးသည္ … တစ္ခါမွ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္က ဒီလိုမ်ိဳး ပြတ္ေပးတာမခံဘူး … ေက်ာ့္ ႏႈတ္ခမ္းကို မြတ္သိပ္စြာ … စုပ္နမ္းပစ္လိုက္သည္ … ခုနက ႐ုန္းလိုက္ေတာ့ … လင္းလင္း ခႏၶာကိုယ္ေလးက အေပၚကို အနည္းငယ္ တက္လာသည္ … ေက်ာ္ ေသခ်ာစမ္းလို႔ ရသြားသည္ … အတြင္းကို လက္လွမ္းမွီသြားသည္ … ေက်ာ္ … စမ္းရင္း စမ္းရင္း … အကြဲေၾကာင္းေလး … တစ္ေလွ်က္ကို စုန္ကာ ဆန္ကာ ပြတ္ေနသည္ … လင္းလင္း အေတြးေတြက နတ္ျပည္ေက်ာ္ကာ ဟိုးကမာၻ႔အျပင္ဘက္ကို ေရာက္ေနၿပီ … အကြဲေၾကာင္းေလး ေအာက္ဆံုးက အေစ့ေလးလားမသိ … ပြတ္ပစ္လိုက္သည္ …
“ဟာ … ဟင့္”
“မလုပ္ပါနဲ႔ဆုိကြာ”
လင္းလင္း ပါးစပ္က … မုသာ၀ါဒေလး ထြက္သြားသည္ … စိတ္ထဲမွာေတာ့ … ပြတ္စမ္းပါ ေက်ာ္ရယ္ … အရည္ေတြ ထြက္တဲ့အထိ ပြတ္ေပးေစခ်င္သည္ … ေက်ာ္ကလည္း … ဂ႐ုတစိုက္ပြတ္ေနဆဲ …လင္းလင္း တစ္ကိုယ္လံုး … တီေကာင္ ဆားပက္ခံရသလို … တြန္႔လိမ္ေနသည္ … ခံစားခ်က္ကား တရိပ္ရိပ္နဲ႔ အျမင့္ဆံုး ေရာက္သြားသည္ … လင္းလင္း … ေက်ာ့္ကို အတင္းဖက္ထားသည္ … ေက်ာ့္ လက္ေတြက ပိုျမန္လာသည္ …
“ဟာ … ဟင့္”
လင္းလင္း … ဖင္ေလးကို အစြမ္းကုန္ ေနာက္ကို ေကာ့ပစ္လိုက္သည္ … အကြဲေၾကာင္းေလးက ပိုဟလာသည္ … သို႔ေသာ္ … က်ဥ္းက်ဥ္းေလး … ေက်ာ့္ လက္ခလယ္ေတာင္ မ၀င္ … ပိုၿပီး ဖိပြတ္ပစ္လိုက္သည္ … ဖင္ကေလးက … ေလထဲမွာ ပိုၿပီးရမ္းခါေနသည္ … ေက်ာ့္လက္ကလည္း အတင္းလိုက္ပြတ္သည္ …
“အ ဟာ”
“ေက်ာ္ရယ္”
“ေက်ာ့္” ခ်စ္သူ နာမည္ကို အသံေလး ဟစ္ၿပီး ေခၚပစ္လိုက္သည္ …
“ျပြတ္”
အတြင္းကေန … အရည္ေတြ ပန္းထုတ္ပစ္လိုက္သည္ … လက္က ေႏြးကနဲ တစ္ခ်က္ျဖစ္သြားသည္ … အရည္ပူေႏြးေတြက ပင္တီမွာ အုိင္ထြန္းေနသည္ … လင္းလင္း တုန္ရီေနတာကေန … ၿငိမ္သြားသည္ … လင္းလင္း ၿပီးသြားၿပီ … ေက်ာ္ လုပ္ေပးတာ … အရမ္းေကာင္းသည္ … လင္းလင္း ေက်နပ္သြားသည္ … ေက်ာ္ … အရမ္းေတာ္သည္ … လင္းလင္း ရင္ထဲက မီးကို ၿငိမ္းပစ္လိုက္ႏုိင္သည္ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္ … မ ရဲ႕ … စကဒ္ကို ခၽြတ္ပစ္ခ်င္ေနသည္ … လင္းလင္းၿပီးသြားေပမယ့္ … ေက်ာ္ က ဘာမွမလုပ္ရေသး … ေက်ာ္ ေသြးဆူေနၿပီ … အရမ္းခ်စ္ရတဲ့ … မ က ေက်ာ့္ကိုယ္ေပၚမွာ လူးလိွမ့္ေနတာ … ေက်ာ္ လည္း လုပ္ခ်င္သည္ … ညာဘက္တင္သားေဘးက … ဇစ္ ကို … လက္က စမ္းမိသည္ … ဆြဲခ်လိုက္သည္ … မရ … လင္းလင္း လက္ကေလးက ဇတ္ကနဲ ေက်ာ့္လက္ကို ဖမ္းကိုင္ထားသည္ …
“အရမ္းခ်စ္တယ္ … မရယ္”
“ခ်စ္ပါတယ္ … ေက်ာ္ရယ္”
“ေက်ာ္ … မ ကို ခ်စ္ခ်င္တယ္ကြာ”
“ဟင္း … ေတာ္ၿပီေနာ္”
“ဟင္း”
ေက်ာ္ … မေက်နပ္ … သူကို႔က်ေတာ့ ၿပီးေအာင္လုပ္ေပးရသည္ … ဒီက တန္းလန္းႀကီး … အတြင္းခံေအာက္မွာ … ညီေလးက ေပါက္ကြဲေတာ့မည္ … တင္းေနတာမွ … ကြဲထြက္ေတာ့မလား ထင္မွတ္ရသည္ …
“ေက်ာ္ … မ ကို ခ်စ္တယ္မလား”
“ခ်စ္တာေပါ့”
“ေက်ာ့္ကို … အေျဖအလြယ္ေလးေပးလိုက္လို႔ … ေက်ာ္က အထင္ေသးတာလား”
“ဟာ … မဟုတ္ဘူးေနာ္ … လံုး၀မဟုတ္ဘူး”
“ဒီအရြယ္ထိ ဘယ္သူ႔ကိုမွ ခ်စ္ခဲ့တာမဟုတ္ဘူးေနာ္ … ေက်ာ္ နဲ႔က်မွ ခ်စ္မိသြားတာ … ေက်ာ္ … မ ကုိ တန္ဖိုးထားရမယ္ေနာ္”
“အင္းပါ”

လင္းလင္း … စကားလံုးေတြနဲ႔ … ပါမစ္ ပိတ္လိုက္သည္ … ခ်ာတိတ္က မလြယ္ … စိတ္မထိန္းႏိုင္ေတာ့ ခရီးဆံုးထိ … ေလွ်ာက္လုပ္ႏုိင္သည္ … လင္းလင္းက မိန္းကေလး … မျဖစ္သင့္တာ မျဖစ္ေအာင္ ထိန္းသိမ္းရမည္ … ေက်ာ့္ကိုေတာ့ သနားသည္ … သူလည္း လုပ္ခ်င္ရွာေပမေပါ့ … ဒါေပမယ့္ … ဒီေလာက္ လိုက္ေလ်ာတာေတာင္ လြန္လွၿပီ … ေက်ာ္နဲ႔ ပလူးပလဲေနတာ …. လင္းလင္း ပန္းေလးကို ပယ္ပယ္နယ္နယ္ ပြတ္တာ … အေတာ့္ကို လြန္ေနၿပီ …

“အလုပ္သြားရေအာင္ေနာ္”
“ဟုတ္ … မ”
“ခဏေလး … မ”
ေက်ာ္ … သူ႔ပါးျပင္ေလးကို လက္ညွိဳးထိုးျပသည္ … လင္းလင္း နမး္လိုက္ပါသည္ …
လင္းလင္း … ပါးေလးကို ျပန္ၿပီး လက္ညွိဳးထိုးျပလိုက္သည္ … ေက်ာ္ … ရီေနသည္ … အျမန္ နမ္းလိုက္သည္ …
“ရႊတ္”
“ကဲ … ေက်နပ္ေတာ့ေနာ္”
“ဟင္း”
လင္းလင္း ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ၀င္သြားၿပီး အရည္ေတြကို ေသခ်ာ ေဆးလိုက္ပါသည္ … ရွက္လိုက္တာ … တစ္သက္လံုး ထိန္းလာသမွ် … သူနဲ႔က်မွ အရည္ေပ်ာ္သြားသည္ … ပလူးပလဲေနမိသည္ … သူ လုပ္သမွ် မျငင္းဆန္ႏုိင္ …လင္းလင္း … ပင္တီေပၚကေန ေရေလာင္းခ်ေနသည္ … မရ … လင္းလင္း ေအာက္က ႏႈတ္ခမ္းသား ႏွစ္ခုက … တင္းၿပီး ေဖာင္းကားေနသည္ … ရွက္စရာႀကီးကြယ္ … ပင္တီေလးေပၚမွာ … အရည္ေတြက ရႊဲေနတာပဲ … ေက်ာ္ … လူဆိုး … လင္းလင္း အကြဲေၾကာင္းအတိုင္း … အစုန္အဆန္ပြတ္ေနလိုက္တာ … လင္းလင္းကလည္း မျငင္းမိ … တကယ္ရွက္ဖုိ႔ေကာင္းသည္ … ဟင္း … အရသာကေတာ့ တစ္သက္မေမ့စရာပဲ … ပင္တီေလးကို အသာခၽြတ္ၿပီး … အကြဲေၾကာင္းအတိုင္း ေရနဲ႔ ပြတ္ေဆးလိုက္ခ်င္သည္ … စကဒ္ကို ေရမစိုေအာင္ … ေသခ်ာ … မ … တင္သည္ … မရ … တင္းၿပီး ကားေနတဲ့ တင္ေတြက ခံေနသည္ … ဇစ္ကို ဆြဲခ်ၿပီး ခၽြတ္လိုက္သည္ … တင္ေတြက ခံေနသည္ … ေတာ္ေတာ္ရႈပ္တဲ့ ဖင္ … အေပၚကုိလွန္ေတာ့လည္း ခံေနသည္ … ေအာက္ကိုခၽြတ္ေတာ့လည္း တစ္ေနသည္ … ကိုယ္ကို ေရွ႕နည္းနည္းကုန္းၿပီး ခၽြတ္ခ်လိုက္သည္ … စကဒ္ေလးက … ကၽြတ္က်သြားသည္ … ေရမစိုေအာင္ ေျခသလံုးေလာက္ ေရာက္သည့္အခ်ိန္တြင္ မယူလိုက္သည္ … ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းကို တစ္ေခ်ာင္းခ်င္း … ပင္တီထဲက ထုတ္လိုက္သည္ … အိုး … လွလိုက္တာ … ျဖဴ၀င္းေနတဲ့ တင္ႏွစ္လံုးက … ကားစြံ႔ကာ ရာ၀င္အိုးပံုစံေလးျဖစ္ေနသည္ … ဒါ့ေၾကာင့္လည္း … ေတြ႔သမွ် ေယာက်္ားေတြက … လင္းလင္း ဖင္ကို ငမ္းၾကျခင္းျဖစ္သည္ … ေပါင္ရင္းကား မတုတ္ … တင္က သပ္သပ္ … ေပါင္က သပ္သပ္ျဖစ္ေနသည္ … ဒီလိုျဖစ္ေအာင္ … လင္းလင္း Gym ေဆာ့ရသည္ … လင္းလင္းက လူတစ္မ်ိဳး … တျခားမိန္းကေလးေတြလို … ေရႊေတြဘာေတြ သိပ္မမက္ … အလွလည္း သိပ္မျပင္ … ခႏၶာကိုယ္အလွကို ေတာ့ မက္သည္ … ၁၇ … ၁၈ ကတည္းက Gym ေဆာ့ေတာ့ … ေဘာ္ဒီက အမိုက္စားျဖစ္ေနသည္ … အစားလည္း ထိန္းတာပါသည္ … အဆီပုိ မရွိတဲ့ … ေျဖာင့္တန္းတဲ့ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ကားလိုက္သည္ … လင္းလင္း အတြင္းပစၥည္းက ေဖာင္းေနသည္ … ကားေနသည္ … သို႔ေပမယ့္ … ၿပဲမေန … စိေနသည္ … ေျခႏွစ္ေခ်ာင္း ကားထားတာေတာင္ … အကြဲေၾကာင္းက သိပ္ဟမလာ … အရည္ေတြကေတာ့ စိုရႊဲေနဆဲ … ေရျမန္ျမန္ေဆးလိုက္သည္ … အကြဲေၾကာင္းၾကားထဲက ပန္းႏုေရာင္ အတြင္းသားေလး … ေပၚတယ္ဆို႐ံုေလး ေပၚေနသည္ … အနားတြင္ရွိေသာ မ်က္ႏွာသုတ္ပ၀ါေလးနဲ႔ အျမန္သုတ္လိုက္သည္ … ပင္တီက စိုရႊဲေနသည္ … ဒါကို ျပန္မ၀တ္ခ်င္ … စိုစိစိုစိနဲ႔ … အတြင္းမွာ အနာေတြေပါက္လိမ့္မည္ … အလုပ္မွာက အၾကာႀကီးထိုင္ရမွာ … ဒီလို စိုေနလွ်င္ … ေအာက္ေစာ္နံ႔ ထြက္လာလိမ့္မည္ … တန္းေလးေပၚကို ပင္တီေလး လႊားတင္ထားလိုက္သည္ … စကဒ္ကို ျပန္၀တ္လိုက္သည္ … တစ္ေနသည္ … အေရးထဲ … ဒင္းက တေမွာင့္ … ျမန္ျမန္၀တ္ကာ ကပိုကယိုျဖစ္ေနတာကို ျပင္လိုက္သည္ … ဟင္း … ဒီေကာင္ေလးနဲ႔ေတာ့ … ခက္ပါတယ္ … အျပင္ထြက္လာေတာ့ … ေက်ာ္က ျပံဳးစိစိနဲ႔ … မ ကို ၾကည့္ေနသည္ … အနားကို ေရာက္လာေတာ့ …
“ေကာင္းရဲ႕လား … မ”
“ဘာေကာင္းတာလဲ … မသိဘူးသြား”
“မသိဘူးေပါ့”
“ဟာ … ရွက္စရာႀကီးကြာ … ေတာ္ေတာ့”
ေက်ာ္က လင္းလင္း ကို ဖက္ဖို႔ ဟန္ျပင္သည္ …
“ဟင္းေနာ္”
ေက်ာ္ လက္ကေလး … တြန္႔သြားသည္ …
“ေက်ာ္ … လူေတြေရွ႕မွာ ေကာင္းေကာင္းေနေနာ္”
“ဘာျဖစ္လို႔တုံး”
“မကဲရဘူးေနာ္”
“စိတ္ခ် … ေနာက္မွာပဲ ကဲမယ္”
“ဘာ”

ေက်ာ္ ေပ်ာ္ေနသည္ … မ … ေဒါကန္ေနတဲ့ပံုေလးက ခ်စ္စရာ … ေက်ာ္ … ဧည့္ခန္းဘက္ကို ေျပးထြက္လာသည္ … လင္းလင္း … ေဒါပြၿပီး က်န္ခဲ့သည္ … လင္းလင္း တံခါးကို အျမန္ပိတ္ၿပီး … စကဒ္ကို အျမန္ခၽြတ္လိုက္သည္ … ဗိဒိုထဲမွ ပင္တီ အသစ္တစ္ထည္ ထုတ္လိုက္သည္ … မွန္တင္ခံုေပၚက ေပါင္ဒါမႈန္႔ဘူးကို ယူလိုက္သည္ … ေပါင္ဒါမႈန္႔ကို … လက္ထဲနည္းနည္းထည့္ၿပီး … တင္ႏွစ္လံုးကို လူးလိုက္သည္ … လွပါတယ္ဆိုမွ … ေမႊးပါေမႊးေနသည္ … ပင္တီကို ျပန္၀တ္သည္ … ေရေမႊးေလး နည္းနည္း ဆြတ္ လိုက္သည္ … ေအာက္ပိုင္းေလးက ေမႊးရန႔ံေလး သင္းပ်ံ႕ေနသည္ … စိတ္ထဲမွာ ဒီပင္တီက နည္းနည္းၾကပ္တယ္လို႔ ခံစားေနရသည္ … ျဖစ္မွာေပါ့ … ေရွ႕ကဟာက ေဖာင္းေနတာမွ မို႔မို႔ေလး …. ေဖာင္းကားေနတဲ့ ပန္းေလးကို ပင္တီက မနည္းအုပ္ေနရသည္ … စကဒ္ကို အျမန္၀တ္ၿပီး … သပ္သပ္ရပ္ရပ္ျဖစ္ေအာင္ … အက်ီ ၤကို ဆြဲဆန္႔လိုက္သည္ … လင္းလင္း … ျခင္းေတာင္းေလးနဲ႔ … လက္ကိုင္အိတ္ေလးယူၿပီး … အျပင္ထြက္လိုက္သည္ … ေက်ာ္က အိမ္အျပင္ေတာင္ ေရာက္ေနၿပီ …
“မိႏွင္းေရ .. တံခါးလာပိတ္ပါအံုး”
“ဟုတ္ကဲ့ … မမ”
“တံခါးေသခ်ာပိတ္ထားေနာ္ … ေန႔လည္ေလာက္ ေဖေဖတို႔ ျပန္ေရာက္မယ္ သိလား”
“ဟုတ္ကဲ့ … မမ”
မိႏွင္း တံခါးကို ျပန္ပိတ္လိုက္သည္ …
ေအာက္ထပ္ဆင္းေတာ့ ေက်ာ့္က အရင္ဆင္းမိသည္ … ဒီတစ္ခါေတာ့ ေက်ာ္ … လင္းလင္း အလွကို ငမ္းလို႔မရေတာ့ …
“မ … ခဏေလး”
ေက်ာ္ အိတ္ထဲမွ သၾကားလံုးေလး ထုတ္ၿပီး မ ပါးစပ္ထဲကို ထည့္ေပးလိုက္သည္ …
“စားလို႔ေကာင္းလား”
“အင္း”
“ရႊတ္”
ေက်ာ္ … နမး္ျပန္သည္ …
“ဟာ … လူဆိုး”
လင္းလင္း ခံလိုက္ရျပန္သည္ … လင္းလင္း ပါးေလးကို ကိုင္ၿပီး ရွက္ၿပံဳးေလး ၿပံဳးေနသည္ …
“လူႀကီးကို မုန္႔ေကၽြးၿပီး ခိုးနမ္းတယ္ကြာ … ေက်ာ္ … မေကာင္းဘူး”
“ဟား ဟား ဟား”
ခ်စ္သူႏွစ္ဦး ၾကည္ႏူးမိသည္ … ေပ်ာ္ရႊင္မိသည္ … လင္းနဲ႔ ေက်ာ္ … စကားေတြ ေဖာင္ဖြဲ႔ေအာင္ ေျပာၿပီး အလုပ္ကို လမ္းေလွ်ာက္လာၾကသည္ … တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ … တစ္ေယာက္ၾကည့္ၿပီး … ျပံဳးေနၾကသည္ … ေပ်ာ္ေနၾကသည္ … ပတ္၀န္းက်င္ကို ေမ့ေနသည္ … လမ္းထိပ္က လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ ေစာင့္ေနက် … ခ်ာတိတ္ကေတာ့ စိတ္ပ်က္သြားသည္ … ဒီေန႔ လင္းလင္း ေဘးမွာ … ခ်ာတိတ္တစ္ေယာက္ … ေပ်ာ္ရႊင္ေနၾကတာမ်ား … မိုးမျမင္ ေလမျမင္ …
“ေတာက္”
လင္းလင္း ၾကားသည္ … သို႔ေပမယ့္ … မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္လိုက္သည္ … သူန႔ဲ ကိုယ္နဲ႔က … ဘာမွ မပတ္သက္ … တကယ္ … ပတ္သက္တဲ့လူက ေဘးမွာ … ေက်ာ့္ ကိုသာခ်စ္သည္ … ေက်ာ့္ ကိုသာ ဂ႐ုစိုက္ရမည္ … သူက လူဆိုး …
တကယ္ဆိုးတဲ့ လူဆိုး …

ျပီးပါျပီ


ေနာက္​လည္​း လာဖတ္​ဦးေနာ္​

​ေက်းဇူးတံု႔ျပန္​​ေသာ အ​ေနျဖင္​့ ​ေၾကာ္​ျငာ​ေလးမ်ားကို နွိပ္​​ေပးၾကပါ​ေနာ္​။စာအုပ္​မ်ား​ေန႔တိုင္​း အသစ္​တင္​​ေပးပါတယ္​။အင္​တာနက္​ဖြင္​့ထားဖို႔လိုပါတယ္​၊​ေန႔တိုင္​း ဝင္​​ေရာက္​ၾကည္​့ရႈႏုိင္​ပါတယ္​။