“ဘာလို႔မေျပရမွာလဲကြာ”
“မင္းနဲ႔ အက်င့္ခ်င္းမတူဘူးေႏွာ္”
“ဘာျဖစ္လို႔လဲ”
“ဘာျဖစ္ရမွာလဲ မင္းကေအးေဆးတယ္။
သည္းခံႏိုင္တယ္၊ဟိုကဆတ္ဆတ္ၾကဲကြ”
“အင္းေလ ငါသည္းခံႏိုင္တာကပုံမွန္ေလာက္ပါပဲကြာ၊သူကအငယ္ဆုံးသမီးဆိုေတာ့အလိုလိုက္ခံထားရလို႔ပါ”
“ေအး ငါတို႔ၾကားဖူးတာကအႀကီးဆုံးႏွင့္အငယ္ဆုံးလက္ထပ္ရင္အဆင္မေျပၾကဘူးတဲ့ကြ”
“ဟုတ္ပါ့မလားကြာ တကယ္ခ်စ္ရင္အဆင္ေျပမွာပါ”
“ေအး ၾကည့္လဲလုပ္ကြ၊ငါတို႔သိထားတာကမင္းေကာင္မေလးကို
ႀကိဳက္တဲ့လူေတြမ်ားတယ္ေႏွာ္”
“အင္းေလ အဲဒီအထဲကမွ ငါ့ကိုေရြးတာသူတကယ္ခ်စ္လို႔ပါကြာ”
“ေအးကြာ မင္းစဥ္းစားလို႔ရေအာင္ပါ၊မင္းဘဝတစ္သက္လုံးစာအ
တြက္ပဲ”
“ေအးပါကြာ၊ေက်းဇူးပါ”
“ခ်ကြာေသာက္ ေနာက္က်ေနၿပီ၊မနက္ျဖန္အလုပ္လုပ္ရမယ္”
“ေအးပါကြာ”
တနဂၤေႏြေန႔ညေနသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ဆိုင္ထိုင္ရင္းေျပာတဲ့စကားေတြပါ။က်ေနာ္မိန္းကေလး
တစ္ေယာက္ကိုခ်စ္မိတယ္။သူအမည္က
“ေအးခ်မ္းမိုး”လူကေတာ့ဇတ္ဇတ္ၾကဲေလးပါ။အလုပ္ထဲမွာပဲေတြ႕ၾကတာပါ။လူပ်ိဳျဖစ္တဲ့
က်ေနာ္ကေအးေဆးတယ္။ေငြကိုေလာဘတႀကီးမရွာဘူး။လခနဲ႔ေအးေဆးေနတာပါ။
သူငယ္ခ်င္းေတြအားလုံးကေတာ့က်ေနာ့္အ
ေပၚေလးစားၾကတယ္။ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့အ
လုပ္နဲ႔ပတ္သက္ရင္က်ေနာ္ကကြ်မ္းက်င္တယ္
လခလည္းေကာင္းတယ္။ကုမၸဏီအလုပ္အ
ျပင္အခ်ိန္ပိုင္းအပ္တဲ့လုပ္ငန္းေလးေတြလဲ
လုပ္ေသးတယ္။အပ္တဲ့လူလဲမ်ားပါတယ္။
ပိုက္ဆံထက္ပိုၿပီးလုပ္ေပးတာေၾကာင့္ပါ။
ဒီေတာ့ဝင္ေငြေလး မဆိုးဘူးေပါ့ဗ်ာ။သူနဲ႔က်
ေနာ္စေတြ႕တုန္းကေတာ့က်ေနာ္ကုမၸဏီကခြင့္ယူၿပီးရြာကိုခနျပန္တာပါ။ျပန္ေရာက္ေတာ့သူ
တို႔အလုပ္ခြင္ကိုသြားရင္းေတြ႕တယ္။က်ေနာ္
ကသူ႔တို႔ကုမၸဏီမွာအခ်ိန္ပိုင္းအလုပ္လုပ္ေသး
တာေၾကာင့္ပါ။က်ေနာ္နယ္ၿပန္ေတာ့ေခၚလိုက္ၾကတာပါ။အမွန္ကသူတို႔ကုမၸဏီလူရွာမရ
ေသးခင္က်ေနာ္ကကူေပးတဲ့အဆင့္ေပါ့။
“ကိုရန္ႏိုင္ ျပန္ေရာက္ၿပီလား”
“ဟုတ္ကဲ့ ျပန္ေရာက္ပါၿပီ”
“ကိုရန္ႏိုင္ေရ က်ေနာ္တို႔အခုမွလူရတယ္။
ရေတာ့လည္းမိန္းခေလးပဲဗ်၊လာမိတ္ဆက္
ေပးရမယ္”
“ညီမေအးခ်မ္းမိုးေရ ၊ကိုရန္ႏိုင္လာၿပီ၊ညီမႏွင့္မိတ္ဆက္ေပးမလို႔”
ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္အနားေရာက္လာတယ္။တခ်က္ေလးရွိုးလိုက္တယ္။အင္ယာ
ေတြထဲမွာရုပ္ေလးမဆိုးဘူးဗ်။အသားအရမ္း
ႀကီးမျဖဴေပမယ့္ၾကည့္လို႔ေကာင္းတယ္။
တစ္ခုပဲက်ေနာ့္ထက္ေတာ့ညိဳတယ္။ေသခ်ာ
ၾကည့္ရင္အၾကည့္ခံတဲ့ရုပ္ေလး။
“လာညီမ၊ဒါကိုရန္ႏိုင္”
“ကိုရန္ႏိုင္၊သူကေအးခ်မ္းမိုး၊ကိုရန္ႏိုင္ကစီနီ
ယာက်တယ္။ညီမေလးလိုသေဘာထားၿပီး
သင္ေပးပါ”
“ရပါတယ္ဗ်ာ ၊သင္ေပးပါ့မယ္'”
“ညီမ ေသခ်ာသင္ေႏွာ္။ကိုရင္ႏိုင္ကငါသိတဲ့
အင္ယာေတြထဲမွာ လူငယ္ေပမယ့္ပညာေကာင္းတယ္”
“ဟာဗ်ာ GMကေျမႇာက္ေနျပန္ၿပီ”
“ေျမာွက္တာမဟုတ္ဘူးကိုရန္ႏိုင္၊က်ေနာ္တို႔ကကိုရန္ႏိုင္ကိုအားနာေနတာ၊လုပ္ေပးေတာ့အခ်ိန္ပိုင္းပဲေျပာတာ၊တြက္တာခ်က္တာက
အစကိုရန္ႏိုင္လုပ္ေပးေနရတာ”
“ဟာ ..ဘာမွပင္ပန္းတာမွမဟုတ္တာ၊ၿပီးေတာ့
လည္းတြက္ေပးရတာကလာတဲ့အခ်ိန္ခနပဲ
တြက္ေပးတာပဲ”
“အဲဒါပဲညီမ၊ကိုရန္ႏိုင္ကခနေလးအတြင္းမွာအေျဖေပးတယ္၊သူမ်ားေတြလိုမၾကာဘူး။
သူတြက္ေပးရင္ကြက္တိနီးပါးပဲ”
“ဒီေလာက္လဲမဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ”
ေအးခ်မ္းမိုးကကိုရန္ႏိုင္အေျပာေလးကိုၾကည့္
ၿပီးသေဘာက်တယ္။ေအးေဆးတည္ၿငိမ္တဲ့
သူမ်ိဳးမို႔သေဘာက်တာပါ။အသားအေရလဲ
ျဖဴတယ္။အရပ္ကငါးေပရွစ္နီးနီးေလာက္ရွိ
တယ္။ေျပာပုံကခင္မင္စရာေကာင္းတယ္။
“ကိုရန္ႏိုင္ ဆီမွာသင္ယူပါရေစရွင့္”
“ဟုတ္ကဲ့တတ္သမၽွ မွတ္သမၽွေတာ့သင္ေပး
မွာပါ။”
မိုး ကိုရန္ႏိုင္ကိုေတြ႕ေတာ့ရင္တဒိတ္ဒိတ္ခုန္သြားတယ္။ရည္ရည္မြန္မြန္နဲ႔ထက္ထက္ျမက္ျမက္ရွိမယ့္ပုံပါပဲ။
GMေျမႇာက္ေျပာေနတာမဟုတ္ေလာက္ဘူးဆို
တာျမင္ယုံႏွင့္သိတယ္။အသက္ျခင္းကကြာရင္
အမ်ားဆုံးသုံးႏွစ္ေလာက္ပဲ။သူေရာက္လာတဲ့အခါမွာ Drawingကိုၾကည့္ၿပီးအလုပ္သမား
ေခါင္းေဆာင္ေတြကိုညႊန္ၾကားတယ္။ၿပီးေတာ့
အရင္လုပ္ထားတာေတြကိုလွည့္ပတ္ၾကည့္ၿပီး
ရုံးခန္းဘက္ကိုလာတယ္။မိုး လည္းသူ႔ညႊန္ၾကားခ်က္ေတြကိုမွတ္ထားလိုက္
တယ္။ၿပီးေတာ့လိုအပ္တဲ့ပစၥည္းစာရင္းေတြကို Drawingကိုတြက္ၿပီးမွာတယ္။
“ဒီတပါတ္အတြက္ကေတာ့ပစၥည္းမွာရမွာပဲ
အကိုႀကီး”
“ေအးဟုတ္တယ္၊ဒါႏွင့္ကိုရန္ႏိုင္မွာတာမွာအရင္ေရာက္ၿပီးသားပစၥည္းေတြအတြက္က်
ေတာ့ဘယ္လိုလုပ္မလဲ”
“ေရာ့ အကို၊ဒီမွာ အခုလိုအပ္တဲ့ပစၥည္း၊က်
ေနာ္ၾကည့္ထားတာကလက္ရွိသုံးလို႔ရမယ့္
ပစၥည္းေတြကိုႏႈတ္ထားတယ္”
“ဒါနဲ႔ကိုရန္ႏိုင္ လက္က်န္ပစၥည္းျပတာနည္း
ေနသလိုပဲ”
“ဟုတ္တယ္။အခုလုပ္ရင္သုံးထားၿပီး၊အဲဒီပစၥည္းကျဖဳတ္မရေသးတာေတြပါမယ္”
“ေအာ အဲဒါေၾကာင့္လက္က်န္စာရင္းမွာနည္း
ေနတာေပါ့”
“ဟုတ္ကဲ့၊အခုအေရးႀကီးလုပ္တဲ့အပိုင္းမ
ေရာက္ခင္မွာလုပ္ရမယ့္အဆင့္ေတြတြက္ကခုေရာက္ေနတဲ့ပစၥည္းသုံးထားၿပီး၊ျဖဳတ္ရမယ့္အခ်ိန္ကလိုေနမွာ”
“အိုေက ကိုရန္ႏိုင္၊ဒီေန႔အမွာတင္ထားလိုက္မယ္”
“ဟုတ္ကဲ့ပါဗ်”
“ေတြ႕လားမိုး ခနေလးလွည့္ပတ္ၾကည့္ၿပီးတပတ္စာမကႏွစ္ပတ္စာအတြက္ႀကိဳတင္ၿပီးလုပ္ေပးသြားၿပီ”
“ဟုတ္ကဲ့ရွင့္”
က်မကေတာ့အေတြ႕အၾကဳံမရွိလို႔မသိေပမယ့္
ကိုရန္ႏိုင္ကစီစဥ္ၿပီးေနၿပီ၊လုိတာလဲျဖည့္စြပ္
လုပ္ေပးသြားတယ္။တကယ္ကိုစီမံတာေကာင္းတယ္။မိုးမွာ မိုးကိုႀကိဳက္တဲ့လူေတြရွိတယ္။
ေလ့လာၾကည့္သေလာက္ကေတာ့မိုးစိတ္
ႀကိဳက္မျဖစ္ဘူး။မိုးကအေဖလိုလူမ်ိဳးကိုမယူ
ခ်င္ဘူး။အေဖကေဒါသႀကီးတယ္။မိုးလည္း
ေဒါသႀကီးတာပဲ။အေဖႏွင့္ျပသနာမတက္ရ
ေအာင္ေနတယ္။မိုးအိမ္ေထာင္ျပဳရင္မိုးေျပာ
လို႔နားေထာင္မယ့္လူမ်ိဳးကိုလိုခ်င္တာ။ဘာလို႔လဲဆိုရင္အေဖကအေမ့စကားဘယ္ေတာ့မွနားမေထာင္ဘူး။ေျပာရင္လည္းအျမဲျပသနာျဖစ္တယ္။ဒီေတာ့လာႀကိဳက္တဲ့သူေတြကိုမိုးကအ
ျပတ္မေျပာထားဘူး။စဥ္းစားပါရေစႏွင့္ပဲ
ေျပာထားတာ။တနည္းကေတာ့ႀကိဳးရွည္ရွည္ႏွင့္လွန္ထားခဲ့တာပါ။သူတို႔ကလည္းအထြန္႔မ
တက္ရဲပါ။မိုးကမ်က္ႏွာထားကတည္လို႔ေပါ့။
က်ေနာ္ကမိုးကိုေတြ႕ၿပီးေနာက္မွာ
မိုးေၾကာင့္ရင္ခုန္သံျမန္လာခဲ့တယ္။မ်က္ႏွာ
ေၾကာေလးကနည္းနည္းတင္းတယ္။မတ္သာလို႔မာန္ေလၽွာ့ေနတဲ့ပုံ။အလုပ္ထဲမွာေတာ့မ်က္ႏွာထားကတည္တယ္။တေန႔ထက္တေန႔အေနနီးလာေတာ့ခ်စ္လာတယ္။ဒီေတာ့လည္းမိုးကိုဖြင့္ေျပာလိုက္တယ္။
“မိုး”
“ရွင္”
“မိုးကိုခ်စ္တယ္”
“ကိုရန္ႏိုင္ကလဲ၊မိုးကိုတကယ္ခ်စ္ႏိုင္လို႔လား”
“တကယ္ခ်စ္တယ္မိုး”
“မိုးစဥ္းစားပါရေစဦး ေႏွာ္ကိုရန္ႏိုင္”
“စဥ္းစားပါဗ်ာ၊စဥ္းစားႏိုင္ပါတယ္။ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ဒီဟာကမိုးတစ္ဘဝစာအတြက္ပဲ”
“ဟုတ္တယ္ ကိုရန္ႏိုင္၊ရင္ခုန္တိုင္းအခ်စ္မဟုတ္သလို၊ခ်စ္
ၾကတိုင္းလက္ထပ္ၾကရတာမဟုတ္ဘူး၊မိုးတို႔
မိန္းကေလးအတြက္ကခ်စ္ေပမယ့္ တဘဝစာ
အတြက္က်ေတာ့ျဖစ္မလား၊မျဖစ္ဘူးလား
ေတြးရေသးတာ”
“အင္း၊ဒါဆိုမိုးကက်ေနာ့္ကိုခ်စ္တယ္ေပါ့”
“ကိုရန္ႏိုင္က လိပ္မ်ိဳးပဲ၊ကိုယ့္ဘက္ကိုသိပ္
ယက္တတ္တာပဲ”
“ဟားးးး ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ္မနစ္နာေအာင္
လို႔ေတာ့ေတြးတတ္တာအမွန္ပဲ”
“ခစ္ ခစ္ ခစ္”
“ကဲမိုး ..အေျဖကိုမွန္ကန္ေအာင္၊ဦးေႏွာက္နဲ႔
ေရာႏွလုံးသားေရာတြက္ပါ”
“အမယ္ ေျပာတတ္တာ”
“ရင္ထဲကစကားေတြပါမိုးရယ္”
တကယ္တမ္းခ်စ္ေရးဆိုလာတဲ့အခါမိန္းခေလးသဘာဝအရမူေနမိတယ္။စိတ္ထဲမွာကိုရန္ႏိုင္
ကိုတကယ္လဲခ်စ္မိတယ္။ေျပာၿပီးမွေနာင္တရေနတာ။ကိုရန္ႏိုင္ေနာက္ရက္ေတြမွာမိုးတို႔အ
လုပ္ကိုမလာဘူး။တျခားအလုပ္ေတြနဲ႔ရႈပ္ေန
တယ္။မိန္းခေလးဘဝဆိုေတာ့ႀကိဳက္ေတာ့
ေမၽွာ္ရတယ္ဆိုတာအမွန္ပဲ။တပါတ္ေလာက္မ
လာတာကိုအၾကာႀကီးထင္ေနတာ။သူလာမယ့္
လမ္းကိုေမၽွာ္ရတာလဲလည္ပင္းေတာင္ရွည္
တယ္လို႔ထင္မိတယ္။တပါတ္လုံးလုံးလုံးဝေပၚ
မလာ။တပတ္ျပည့္ေတာ့အရမ္းလဲဝမ္းနည္း
လာတယ္။ညေနေစာင္းေတာ့မိုးအေဆာင္ျပန္
မယ္ဆိုၿပီး အလုပ္ကေနကားမွတ္တိုင္ကိုလမ္း
ေလ်ာက္လာမွ လမ္းတဝက္မွာေစာင့္ေနတဲ့ကို
ရန္ႏိုင္ကိုေတြ႕တယ္။အေျပးေလးသြားၿပီးရင္ဘတ္ႀကီးကိုတဒုန္းဒုန္းထုၿပီးငိုပစ္ခ်င္တယ္။
မိုးသူ႔အနားေရာက္ေတာ့
“မိုး”
“မေခၚနဲ႔”
“ဘာျဖစ္လို႔”
“ဟြန္း…တပါတ္လုံးပစ္ထားၿပီးေတာ့..”
“လြမ္းေနတာ ေပါ့”
“မလြမ္းပါဘူး”
“ဟားးဟားးးလာ ကားလာၿပီ”
မိုးရဲ႕ထမင္းခ်ိဳင့္ေလးကိုဆြဲၿပီးမိုးကိုကားေပၚ
ေခၚတယ္။ကားေပၚမွာေနရာရပါတယ္။ကား
ေပၚေရာက္ေတာ့မိုးရဲ႕လက္ကိုကိုင္ထားတယ္။
မိုးလည္းမရုန္းမိပါဘူး၊တဖက္ကလက္ကိုကိုင္
ၿပီးတဖက္ကမိုးပုခုံးကိုဖက္ထားတယ္။
“မိုး ခ်စ္တယ္”
“အယ္ ကားေပၚႀကီးမွာ”
“မိုးလည္းခ်စ္တယ္မလား”
“ဟြန္းေႏွာ္ လူကိုဖက္ထားၿပီးမွခ်စ္တယ္မလားတဲ့”
“ေျဖေလ ၊ခ်စ္တယ္လို႔ေျပာ”
“အင္း ပါ”
“ေျဖေလ”
“ခ်စ္တယ္၊ဒါပဲ၊အေဆာင္ထိမလိုက္နဲ႔ေတာ့”
“ဘာလို႔ လဲမိုး”
“ရွက္လို႔”
“ဟုတ္ပါၿပီဗ်ာ”
မိုးကားေပၚကဆင္းသြားတယ္။က်ေနာ္လိုက္
မဆင္းေတာ့ဘူး။ၿမိဳ႕ထဲကိုသြားလိုက္တယ္။
လက္စြပ္ေလးတကြင္းဝယ္လိုက္တယ္။တပတ္
ေလာက္အလုပ္ရႈပ္ၿပီး၊ပိုက္ဆံရလာေတာ့လဲ
ေရႊငါးမူးသားေလာက္ေတာ့ေအးေဆးဝယ္ႏိုင္
တယ္ေလ။တညလုံးလက္စြပ္ေလးၾကည့္ၿပီး
ရင္ခုန္လိုက္ရတာအရမ္းပဲ၊မနက္မွာဝီရိယရွိ
စြာႏွင့္မိုးတို႔အေဆာင္ဘက္ေရာက္ခဲ့တယ္။
မိုးလည္းေပ်ာ္တယ္။အေျဖေပးလိုက္ၿပီး
ၿပီဒါေပမယ့္ရွက္တာပဲ။တညလုံးရင္ေတြတဒိတ္ဒိတ္ခုန္ေနတာ။မနက္မိုးလင္းေတာ့ကိုရန္
ႏိုင္ကိုဘယ္လိုေခၚရမွာလဲေတြးေနမိတယ္။ကို
ကိုလို႔ပဲေခၚမွာလို႔ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္။မနက္
အလုပ္ထဲသြားမလို႔အေဆာင္ကေနထြက္ေတာ့
ကိုကို႔ကိုေတြ႕လိုက္ရတယ္
“ေဟာ့ေတာ့ကိုကို”
“ဟာ မိုးကိုကိုလို႔ေခၚတယ္ေပါ့”
“အယ္ ေခၚပါဘူး”
“ေခၚလိုက္ပါတယ္ကြာ”
“ဟင့္ေခၚပါဘူးဆို”
“မေခၚလိုက္မိဘူးဆိုရင္အခုေခၚေလ”
“သြား လူလည္ႀကီး”
“မိုးဘာစားၿပီးၿပီလဲ”
“မစားရေသးဘူးကိုကို”
“လာေလ တစ္ခုခုစားေရအာင္၊မိုးထမင္းခ်ိဳင့္
ကိုကို႔ကိုေပး”
“ရတယ္ကိုကို”
“ေပးပါမိုးရယ္”
ကိုကိုကမိုးထမင္းခ်ိဳင့္ေလးဆြဲၿပီးတဖက္ကမိုးလက္ကိုကိုင္ကာလဘက္ရည္ဆိုင္တစ္ဆိုင္ကို
ဝင္လိုက္တယ္။လက္ဖက္ရည္ႏွင့္မုန္႔မွာတယ္။ၿပီးေတာ့အိတ္ထဲကဗူးေလးကိုထုတ္ၿပီး
“မိုး မိုးအတြက္လက္ေဆာင္”
“ဟင္ ဘာေလးလဲ”
“ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေလ”
မိုးဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ လက္စြပ္ကေလး
“ဟယ္လက္စြပ္ေလးပါလား၊ေနပါဦးကိုကို
ဘာလို႔တန္ဘိုးရွိတာေတြေပးေနတာလဲ”
“တသက္ရည္မွန္းၿပီးမိုးဆီမွာစုထားတာ”
“အယ္ ကိုကိုရယ္”
“ခ်စ္တယ္မလားမိုး”
“ခ်စ္တယ္ကိုကို”
တကယ္ပါခ်စ္သူ႔ဘဝေရာက္ေတာ့မိုးကိုကို႔
မိသားစုေတြအေၾကာင္းပိုေလ့လာျဖစ္တယ္
မိသားစုအေနႏွင့္လည္းေျပာစရာမရွိဘူး။ကိုကိုရဲ႕တည္ၾကည္တဲ့စိတ္ေၾကာင့္မိုးကိုကို႔ကိုပို
ခ်စ္လာတယ္။ထက္ျမက္တဲ့စြမ္းေဆာင္ရည္
ေၾကာင့္ပိုၿပီးပိုင္ဆိုင္ခ်င္တယ္။ကိုကိုကအႀကီး
ဆုံးသားပီပီအလိုလည္းလိုက္တယ္။မိုးကအ
ငယ္ဆုံးသမီးပီပီဆိုးႏြဲ႕ေသးတယ္။အလိုလိုက္ေလပိုခ်စ္ေလ၊ပိုပိုင္ဆိုင္ခ်င္တယ္။ကိုကိုလိုလူ
မ်ိဳးနဲ႔မွေတြ႕ၿပီးလက္မထပ္ရရင္မိုးကံဆိုးလို႔
လို႔ထင္မိတယ္။မိုးကိုကို႔ကိုပိုၿပီးစိတ္မခ်ျဖစ္လာတယ္။မိုးကေမေမ့ကိုေျပာျပလိုက္တယ္။
ဇြတ္တရြက္ႏိုင္တဲ့မိုးအေၾကာင္းေမေမသိတယ္
ခ်က္ခ်င္းပဲ။အေမ့သမီးအႀကီးဆုံးတူမေလး
ႏွင့္အတူရန္ကုန္လိုက္လာတယ္။
“တီေလးမိုး”
“ဘာလဲမြန္မြန္”
“ဟိ တီေလးဘဲဘဲႀကီးကိုျမင္ဖူးခ်င္လွၿပီ”
“ဒီကေလးမေႏွာ္ မႀကီးမငယ္နဲ႔၊ဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲ”
“ဟိ သမီးေတြးမိလို႔ပါ။တီေလးဆိုအားလုံးလန္႔ၾကတာ၊ဒါကိုလာႀကိဳက္တဲ့သူကရွိေသးတယ္လို႔”
“ဟဲ့မြန္ မြန္ နင့္ဘာသာနင္ေအးေအးေဆးေဆးေနေႏွာ္၊
အဲဒါနင့္ကိစၥမဟုတ္ဘူး၊ငါ့ကိစၥ”
တူမေလးမြန္မြန္ကိုဖိေဟာက္လိုက္ရတယ္။
ဒီကေလးမကအသက္ျဖင့္ဆယ့္ခြန္ရွိေနၿပီ၊က
ေလးဆန္ေနတုန္း၊မိုးေက်ာင္းတက္ေနတုန္း
သူကအိမ္မွာ မိုးေနရာအစားထိုးေနတာေလ။
အခုကမိုးေရာ အေမေရာ အမ်ိဳးအိမ္ေရာက္
ေနတာ။ကိုကို႔ကိုအမ်ိဳးအိမ္မွာေမေမေရာက္ေနလို႔အဲဒီအိမ္ကိုလာေခၚဖို႔ေျပာထားတာ။သူ
လာရင္ေမေမကအကဲခတ္လိမ့္မယ္ေပါ့။
ေျပာေနတုန္းမွာ Taxiတစ္စီးအိမ္ေရွ႕ေရာက္
လာၿပီးကိုကိုအိမ္ေရွ႕ေရာက္လာတယ္။
မိုးအျပင္ထြက္ေခၚလိုက္တယ္။
“ကိုကိုလာေလ၊အိမ္ေပၚတက္ဦး”
“အင္း ”
ကိုကိုအိမ္ေပၚတက္လာၿပီး ထိုင္ခုံေပၚထိုင္တယ္။
“လာကိုကို၊ဒါက မိုးေမေမ”
“ေမေမသမီးေျပာထားတဲ့ကိုရန္ႏိုင္ေလေမေမ”
“ေအးသမီး”
“သမီးေကာ္ဖီေဖ်ာ္လိုက္ဦးမယ္”
“ေအးကြယ္သမီး”
မိုးလည္းေကာ္ဖီေဖ်ာ္မလို႔ေနာက္သို႔ဝင္လာတယ္။လိပ္ကာေနာက္မွာ
မြန္မြန္ကိုကို႔ကိုေခ်ာင္းၾကည့္ေနတယ္။
“မြန္ မြန္ လာခဲ့၊ေကာ္ဖီေဖ်ာ္ရေအာင္”
“ဟုတ္ကဲ့တီမိုး”
ေကာ္ဖီေဖ်ာ္မလို႔ေရေႏြးအိုးတည္လိုက္တယ္။
မြန္မြန္ကစကားလာေျပာတယ္။
“တီမိုး တီမိုးလူကေခ်ာသားပဲ”
“ေအးေလ ငါလဲေခ်ာလို႔ႀကိဳက္တာပဲ”
“အမယ္စကားေျပာတာလဲရည္မြန္တယ္ေတာ့”
“အင္း”
“တီမိုးနဲ႔ေတာင္မတန္ဘူး”
“ဘာ …”
“ဟိ ဟိ စတာပါတီေလး”
ေကာ္ဖီသြားပို႔လိုက္ၿပီး၊
“ကိုကိုေမေမႏွင့္စကားေျပာလိုက္ဦး ၊မိုးအဝတ္အစားလဲၿပီးလိုက္ခဲ့မယ္”
“ဟုတ္ကဲ့ပါဗ်ာ”
အဲဒီေန႔ကိုကိုနဲ႔အလုပ္ကိုလိုက္ခဲ့တယ္။ၿပီး
ေတာ့ညေနအဲဒီအိမ္ကိုျပန္လာခဲ့တယ္။
ေမေမ့ကို
“ဘယ္လိုလဲေမေမ”
“အင္း မဆိုးပါဘူး”
“ဖြားဖြားကလည္း သေဘာက်ေနၿပီးမဆိုးဘူး
တဲ့”
“နင္ေရာသေဘာတူလားမြန္မြန္”
“မိုက္တယ္တီတီ၊သေဘာတူတယ္”
“အယ္ဒီေကာင္မေလးနဲ႔ေတာ့ေလ”
“သမီး သမီးအေဖကိုဘယ္လိုေျပာရမွန္းမသိ
ေတာ့ပါဘူးသမီးရယ္”
“ေျပာေနလဲသေဘာတူမွာမွမဟုတ္တာ”
“ေအာ္သမီးကလဲ”
“ေဖေဖကသမီးဘာလုပ္လုပ္စိတ္တိုင္းက်တာ
မဟုတ္ဘူး၊သမီးေယာက်္ားယူမွာေတာင္ေဖ
ေဖႏွင့္မတူေအာင္ရွာထားတာ”
“ေအာ္ဒီေကာင္မေလးကိုယ့္အေဖကို”
ေမေမသေဘာတူရင္ၿပီးၿပီေလ၊ေဖေဖ့ကိုထည့္တြက္စရာကိစၥမွမရွိတာ။ေမေမျပန္သြားတယ္။ေဖေဖကိုေျပာမွာက်ိန္းေသပဲ။ေဖေဖသေဘာ
တူမွာမဟုတ္ဘူး။သေဘာမတူပဲကိုကို႔ကိုဘာညာလာေျပာရင္ကိုကိုနဲ႔ေဝးရမွာ၊ေနာက္ေန႔
ကိုကို႔ေနတဲ့အခန္းမိုးလိုက္သြားတယ္။
“ထိုင္ေလမိုး”
“အင္း”
“မိုးေမေမကဘာေျပာလဲ”
“ဘာမွမေျပာဘူး၊သူကေဖေဖ့ကိုအရမ္းေၾကာက္ေတာ့ေျပာလဲေျပာရဲမွာမဟုတြဘူးကိုကို”
“အမ္ ၊မိုးေဖေဖသေဘာမတူရင္ေကာကိုကို႔
ေနာက္လိုက္ရဲလား”
“မလိုက္ရဲစရာမရွိဘူးကိုကို”
“တကယ္လားမိုး”
“အင္းေလ”
“မိုးကိုဒီေန႔ျပန္မလႊတ္ရင္မိုးဘယ္လိုလုပ္မလဲ”
“ကိုကိုနဲ႔ေနတာပဲဘာမွမျဖစ္ဘူး”
“လိုက္ပို႔မွာပဲ”
“မသြားဘူး၊ဒီေန႔ကိုကိုနဲ႔တညလုံးေနမယ္။မနက္ျဖန္မွအေဆာင္သြားမယ္”
“ကိုကို႔ကိုစိတ္ခ်လို႔လား”
“အမယ္ တကယ္လက္ထပ္မယ့္ခ်စ္သူေတြပါ
ကိုကိုစိတ္မခ်စရာဘာမွမရွိဘူး”
“ကိုကို႔ဘာသာစိတ္မခ်တာပါ”
“ဟြန္းေႏွာ္ကိုကို”
က်ေနာ့္အေတြးကတညလုံးမိုးနဲ႔စကားေျပာ
ခ်င္တာပါ။ေျပာရင္းဖက္ထားမိတယ္။နမ္းလဲနမ္းမိတယ္။တကယ္တမ္းက်ေတာ့စိတ္ထိန္း
ႏိုင္မယ္ထင္ထားတဲ့က်ေနာ္စိတ္မထိန္းႏိုင္ဘူး
ဗ်။အခန္းတစ္ခန္းထဲမွာႏွစ္ေယာက္သားအတူ
ေနမိေတာ့ျဖစ္လာတဲ့ေဝဒနာကအရမ္းသိသာ
တယ္။ရင္ေတြတဒိတ္ဒိတ္ခုန္ယုံမကညီေတာ္
ကေတာင္လြန္းလို႔ေဘာပါေအာင့္တယ္။နမ္း
စုပ္လိုက္တိုင္းမွာဖြားဖက္ေတာ္ကသူ႔ကိုေထာက္ေနမိတယ္။ဘယ္လိုမွစိတ္ထိန္းမရ၊တေျဖး
ေျဖးနယ္ေက်ာ္ၿပီးလည္တိုက္ေလးကိုနမ္းစုပ္လိုက္တယ္။နမ္းရင္းႏွင့္သူ႔ေက်ာျပင္ေလးပြတ္
လိုက္တရ္။လက္ကေဘာ္လီခ်ိတ္ေပၚေရာက္သြားၿပီးျဖဳတ္ခ်လိုက္ေတာ့တယ္။အက်ႌကိုအေပၚတြန္းတင္ၿပီးမိုးရဲ႕ႏို႔ေတြကိုတႁပြတ္ႁပြတ္စို႔
လိုက္တယ္။ၿပီးေတာ့ကုတင္ေပၚမွာအိပ္ေစ
လိုက္ၿပီးႏို႔စို႔ရင္းမိုးရဲ႕အတြင္းခံကိုဆြဲခြ်တ္ၿပီးအဖုတ္ကိုပြတ္လိုက္တယ္။
“ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္”
“အင္းဟင္းးးဟင္းးးးကိုကို”
မိုးဆီကအသံထြက္လာသလိုမိုးအဖုတ္ထဲကအရည္ေတြစိုထြက္လာတယ္။ဘယ္လိုမွစိတ္ထိန္းမရေတာ့တဲ့အတြက္မိုးေပါင္ၾကားဒူး
ေထာက္ဝင္ၿပီးမိုးအဖုတ္ကိုလက္ႏွင့္ပြတ္ကာအေရေတြထြက္ေအာင္လုပ္လိုက္ကာလီးကိုေတ့ၿပီးဖိခ်လိုက္တယ္။
“ဗ်စ္ ျဖစ္ ျဖစ္ ဗ်စ္”
“အာ့ကိုကို..ေျဖးေျဖး”
လီးကတင္းက်ပ္က်ပ္ႀကီးဝင္လာတယ္။အဖုတ္ထဲမွာလီးကတစ္ဆို႔
ေနေသးတယ္။အရည္ေတြစိုေနတာေၾကာင့္
လီးကအဆင္ေျပကာဝင္သြားတယ္။တဝက္ေလာက္ဝင္သြားၿပီးေတာ့
“ဗ်စ္ ၿဗိ ေဖာက္”အသံၾကားလိုက္ရတယ္။
“အာ့ ကိုကိုအိုး…. နာတယ္”
မိုးရဲ႕ေအာ္ညည္းသံေၾကာင့္ႏို႔စို႔ၿပီး
ေခ်ာ့လိုးေလးအရင္လိုးလိုက္တယ္။
“ဗ်စ္ ဘြတ္ ဖြတ္ ဖြတ္ ဖြတ္”
“အာ့ အင္းးဟင္းးဟင္းးးးအားးး”
ႏို႔စို႔ရင္းအလိုးခံရတဲ့ မိုးမွာစိတ္ထဲအမ်ိဳးမ်ိဳးခံစားရၿပီးကာမအရသာကိုခံစားရလိုက္တယ္။တစ္ဆို႔ဆို႔လီးကႏႈတ္ခမ္းသားေတြကိုပြတ္ဆြဲသြားေလမိုးမွာ
စိတ္ထဲမေနႏိုင္ျဖစ္ကာညည္းတြားမိေလကာမအရသာကိုသိလာေလ
“ဗ်စ္ ဘြတ္ ဖြတ္ ဘြတ္ ဖြတ္”
“အာ! အင္းဟင္းးးအားးး”
ညည္းသံေတြကသူ႔အလိုလိုျဖစ္ေနၿပီး ႕ရွက္ေနတဲ့စိတ္ေတြပြင့္ထြက္ၿပီးညည္းညဴသံ
ၾကားတဲ့အခါမွာေတာ့က်ေနာ္လဲေရွ႕
ဆက္ၿပီးျမန္လိုက္တယ္။အသားဆိုင္ခ်င္းတ
ဖတ္ဖတ္ရိုက္ခတ္ေနသလိုမိုးရဲ႕အဖုတ္
ကထြက္တဲ့အရည္ေတြေၾကာင့္လီးအဝင္ပို
ညက္ေညာလာခဲ့တယ္။က်ေနာ္လည္းခါးကိုကိုင္ကာအားထည့္ၿပီးလိုးလိုက္ေတာ့တယ္။
ရွစ္မိနစ္ေလာက္ၾကာခ်ိန္မွာေတာ့မိုးမွာ တကိုယ္လုံးတုန္သလိုလိုေလထဲေျမာက္တက္သလိုျဖစ္လာၿပီးပိပိထဲကလႈပ္ၿပီးညႇစ္လာ
တယ္။ၿပီးတယ္ဆိုတဲ့အရာကိုကိုယ္တိုင္ခံစားမိ
လိုက္ရၿပီး ေအာ္ညည္းလိုက္ေတာ့တယ္။
“အားးရွီးးးရွီးးးကိုကိုအားးး အိုးး”
က်ေနာ္လည္းၿပီးခ်င္ေနတာပါ။တကယ္ကို
လည္းအရမ္းလိုးလို႔ေကာင္းတယ္။ေစးပိုင္ေနတဲ့အဖုတ္ကိုလိုးရတဲ့အတြက္စိတ္လဲေက်နပ္သြားတယ္။ၿပီးခ်င္ေနတာေၾကာင့္စိတ္ထိန္းၿပီးေနာက္ထပ္အခ်က္ငါးဆယ္ခန္႔ဆက္လိုးလိုက္ရာသုတ္ေတြထြက္ခ်င္လာတာမို႔လီးကိုဆြဲ
ထုတ္ရင္းမိုးရဲ႕ေပါင္ေပၚပန္းထုတ္လိုက္
လိုက္ၿပီးပုဆိုးနဲ႔သုတ္ရည္ေတြကိုသုပ္ပစ္လိုက္ရေတာ့တယ္။
အဲဒီကစၿပီးက်ေနာ္ရဲ႕စိတ္ကမိုးအေပၚ
မွာယုံၾကည္ၿပီးခ်စ္ျမတ္ႏိုးမိေတာ့တယ္။
သၾကန္နီးေတာ့ရြာကိုခနျပန္ရမယ့္အခ်ိန္မွာ
မိုးက
“မိုးလည္းလိုက္ခဲ့မယ္ကိုကို”
“မိုး လိုက္ရင္မိုးနဲ႔ကိုကိုယူရေတာ့မယ္”
“ဘာျဖစ္လဲယူလိုက္မွာေပါ့”
“မိုးအိမ္ကိုဘယ္လိုေျပာမလဲ”
“ဒီအတိုင္းေျပာလိုက္မွာ”
တကယ္ဇြတ္တရြက္ႏိုင္တဲ့မိုးပါ။ရြာကိုလိုက္ခဲ့
ေတာ့တယ္။ရြာေရာက္ေတာ့ဓေလ့အရပါပဲ
ရန္ႏိုင္မိန္းမခိုးလာတယ္ေပါ့ဗ်ာ။မယူလို႔မျဖစ္
ေတာ့တဲ့အေနအထားမို႔ေဖေဖကမိုးႏွင့္စကား
ေျပာတယ္။ေမေမကေတာ့မိုးရဲ႕မ်က္ႏွာထား
ပုံစံသိပ္မႀကိဳက္ဘူးေပါ့။သားရွင္မို႔ႏွေျမာတယ္ထင္လိုက္တာပါ။ဦးေလးႏွင့္အေဒၚေတြက
ေတာ့ငါ့တူယူလာရင္ငါ့တူမဆိုၿပီးအားေပးၾက
တယ္။
“ကဲသမီး ဦးေမးမယ္ေႏွာ္”
“သမီးက သားကိုတကယ္ခ်စ္လို႔လိုက္လာ
တာလား”
“ဟုတ္ကဲ့”
“သမီးလိုက္လာေတာ့မဂၤလာေဆာင္ေပးရ
မယ့္တာဝန္ရွိသြားၿပီေပါ့ေလ၊ဒါေပမယ့္ဦး
ေမးဦးမယ္သမီး”
“ဟုတ္ကဲ့”
“သမီးရန္ႏိုင့္အေၾကာင္းဘယ္ေလာက္သိလဲ”
“သူကေတာ္တယ္ဦး၊သမီးရဲ႕ခင္ပြန္းအျဖစ္
လက္ခံႏိုင္တဲ့အရည္အခ်င္းရွိတယ္”
“ေအးသမီးသားႀကီးကေတာ္ပါတယ္၊ဒါေပ
မယ့္ၿပီးျပည့္စုံတဲ့လူမ်ိဳးေတာ့မဟုတ္ဘူး”
“ဟုတ္ကဲ့”
“သားႀကီးကသည္းခံႏိုင္တယ္လို႔မထင္ဘူး
လား”
“ဟုတ္ကဲ့ထင္ပါတယ္”
“မဟုတ္ဘူးသမီး ၊သားႀကီးကျပသနာတစ္ခု
ကိုၾကဳံရင္မေျဖရွင္းဘူး၊ျမဳံထားတယ္။စိတ္ထဲမွတ္ထားတတ္တယ္။ၿပီးမွစုျပဳံၿပီးရွင္းတာ၊
အဲဒီအခါမလိုလားအပ္တဲ့ျပသနာေတြၾကဳံရ
တယ္။လူပုံၾကည့္ရင္ေအးေဆးသလိုပဲ၊ရင္ထဲ
မွာမီးေမႊးထားတတ္တယ္”
“ရွင္”
“အဲဒီလိုစိတ္ရွိတာမို႔သမီးလည္းသတိထားပါ”
“ဟုတ္ကဲ့ရွင့္”
“ကဲသားႀကီး၊ေဖေဖေျပာမယ္”
“ဟုတ္ကဲ့ပါေဖေဖ”
“သားခ်စ္လို႔ယူတာေႏွာ္”
“ဟုတ္ကဲ့ေဖေဖ”
“ေအးကြာ…ဒီေတာ့အိမ္ေထာင္တစ္ခုျပဳတယ္
ဆိုတာလြယ္တယ္ကြ၊အဲဒီအိမ္ေထာင္ေရးတည္ျမဲဖို႔သာမလြယ္တာ”
“ဟုတ္ကဲ့ေဖေဖ”
‘”ငါေျပာခ်င္တာက ၊လင္မယားဆိုတာရန္မျဖစ္ဘူးဆိုတာမရွိဘူး၊
စိတ္ထဲအလိုမက်ရင္ျဖစ္ၾကတာပဲ၊ဒါေၾကာင့္
လင္နဲ႔မယားလၽွာႏွင့္သြားလို႔ေျပာၾကတာ၊”
“ဟုတ္ကဲ့ေဖေဖ”
“အဲဒီေတာ့ကြာ ရန္ျဖစ္တဲ့အခါမွာ ေယာက္်ား
ေတြကလက္ပါတတ္ၾကတယ္။အဲဒါမ်ိဳးေရွာင္
ရမယ္။စကားနဲ႔ေျပာပါ၊မင္းၾကားဖူးတယ္မလား၊အမိယုတ္ေတာ့ႏႈတ္သရမ္းတယ္၊အဖယုတ္
ေတာ့လက္သရမ္းတယ္တဲ့။မင္းေၾကာင့္အေဖ
တို႔အေမတို႔အေျပာမခံရပါေစႏွင့္ၾကားလား”
“ဟုတ္ကဲ့ေဖေဖ”
“ကဲႏွစ္ေယာက္လုံးနားေထာင္၊တစ္ဦးႏွင့္
တစ္ဦးစကားမ်ားရင္တစ္ဦးကေလ်ာ့ေပါ့ကြာ”
“ဟုတ္ကဲ့ပါေဖေဖ”
“ေဖေဖတို႔အိမ္ေထာင္ေရးဘာလို႔တည္ျမဲလဲဆိုရင္ေဖေဖကအေလ်ာ့ေပးလို႔ကြမွတ္ထား”
“မိန္းမဆိုတာအေခ်ာ့ႀကိဳက္တယ္၊ေယာက်္ား
ကအျမဲေလ်ာ့ရတယ္”
“ဟုတ္ကဲ့ပါေဖေဖ”
ေဖေဖဆုံးမစကားၿပီးဆတာ့မဂၤလာကိစၥကို
စီစဥ္ၾကတယ္။အလုပ္ပိတ္ရက္ကသၾကန္ၿပီး
ရင္ကုန္မွာမို႔ ႏွစ္ဆန္းႏွစ္ရက္သတ္မွတ္ကာ
အက်ဥ္းခ်ဳံ႔လိုက္တယ္။ဒီၾကားထဲမွာအေမက
ေျပာတယ္။
“သား ..သားယူတဲ့မိန္းမကမ်က္ႏွာထားတင္း
တယ္၊သားေတာ့ေတာ္ေတာ္သည္းခံရမယ္”
“ဟုတ္ကဲ့ေမေမ၊ေဖေဖထုံးႏွလုံးမူပါ့မယ္”
“သားခံေနရမွာစိုးလို႔ပါသားရယ္”
“ေမေမအေနနဲ႔က်ရငိေမေမေဖေဖ့အေပၚမွာေကာင္းရင္သူလဲေကာင္းမွာပါ”
“အင္းပါသားခံရရင္ေမေမဝဋ္လိုက္တရ္လို႔ယူဆရမယ့္ပုံသားကေျပာတာပါလား။သားကသားေဖေဖႏွင့္မတူဘူး၊သားရဲ႕စိတ္ကိုသားကိုေမြးထားတဲ့ေမမကအသိဆုံးပါကြယ္”
“ဟုတ္ကဲ့ပါေမေမ”
မဂၤလာေဆာင္လုပ္ရမယ္ဆိုေတာ့။သူငယ္ခ်ငိးေတြအိမ္သြားရင္းဖိတ္တာ၊မိုးေက်လည္ပုံမရ
ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့သူငယ္ခ်င္းမိန္းကေလးေတြ
ႏွင့္ဖက္လဲတကင္းေျပာတာကိုမႀကိဳက္ဘူးတဲ့
။မိုးအဲဒီလိုပုံမ်ိဳးျပေတာ့သူငယ္ခ်င္းအခ်ိဳ႕က
ပိုေဒါသထြက္ၾကတယ္။တခ်ိဳ႕မိန္းကေလး
က”ငယ္ကတည္းကေပါင္းလာတာ၊နင့္မိန္းမ
ေရွ႕ငါဖက္နမ္းျပမယ္ဆိုၿပီးႀကိမ္းေမာင္းေတာ့
က်ေနာ္လည္းေရွာင္ေနရေတာ့တယ္။ဒီလိုနဲ႔မဂၤလာပြဲလုပ္ၿပီးရန္ကုန္ကိုျပန္လာခဲ့ေတာ့တယ္။
ရြာမွာမဂၤလာေဆာင္ၿပီးေတာ့ရန္ကုန္ျပန္တယ္။မိုးမိဘေတြဆီေျပာလိုက္တယ္။သူ႔အေဖေဒါသထြက္ၿပီးျပန္မေခၚေတာ့ေပ။ဒီအခါမွာေတာ့
မိုးက
“ကိုကို ဒါဟာကကိုကိုႏွင့္မိုးကိုေဖေဖကအထင္ေသး
တာ၊မိုးတို႔ကိုပစ္ထားရင္မိုးတို႔ဒုကၡေရာက္ၿပီး
သူ႔ဆီဒူးေထာက္ဝင္လာမယ္ထင္ေနတာ၊မိုးက
လုံးဝအညံ့မခံဘူးကိုယ္ေရြးတဲ့လမ္းကိုယ့္ဘာ
သာေလ်ာက္မယ္။အထင္ေသးတဲ့မ်က္လုံးေတြေျပာင္းမွမိုးတို႔အိမ္ကိုသြားမယ္”
“မိုးကလဲကြာအဲဒါမိုးမိဘေတြပဲ၊ကိုကိုတို႔အညံ့
ခံလို႔လဲဘာမွမျဖစ္ဘူး”
“ကိုကိုအညံ့ခံရင္သူကကိုကို႔ကိုေရာမိုးကိုေရာ
အထင္ေသးၿပီးစကားနာထိုးမွာမိုးလုံးဝမခံဘူး”
“ေအးပါမိုးရယ္၊ကိုကိုတို႔ႀကိဳးစားျပရေအာင္”
မိဘေတြပစ္ထားတဲ့သူမို႔က်ေနာ္ပိုၿပီးအလိုလိုက္တယ္။အလုပ္မသြားခင္ထမင္းဟင္းဝိုင္းကူ
ခ်က္တယ္။သူေရခ်ိဳးရင္က်ေနာ္သနပ္ခါးေသြးတယ္။သူေရခ်ိဳးၿပီးသြားရင္ထမင္းထ်ိဳင့္အဆင္သင့္လုပ္တယ္။ၿပီးရင္က်ေနာ္ေရမိုးခ်ိဳး
တယ္။အဝတ္အစားလဲၿပီးအတူတူအလုပ္သြားတယ္။အလုပ္ခ်င္းမတူေပမယ့္။ျပန္ခ်ိန္ေရာက္ရင္က်ေနာ္သူ႔ကိုဝင္ေခၚတယ္။ေစ်းအတူတူ
သြားတယ္။အတူတူခ်က္ျပဳတ္တယ္။အဝတ္လည္းအတူတူေလ်ာ္တယ္။မီးပူက်ေနာ္တိုက္ေပးတယ္။အဲဒီဘဝကေပ်ာ္စရာေကာင္းတယ္။ကံေကာင္းတာကမိန္းမယူၿပီးေတာ့က်ေနာ္ကို႔အလုပ္ေတြအပ္တာပိုမ်ားလာတယ္။ဒါေပမယ့္က်ေနာ္အိမ္အလုပ္ကူဖို႔မပ်က္ဘူးဗ်။
အလိုလိုက္တာမ်ားေတာ့တခ်ိဳ႕ကိစၥေတြက
က်ေနာ့္အလုပ္လို႔မိုးကထင္လာတယ္။သူေနမ
ေကာင္းရင္ျပဳစုတယ္။က်ေနာ္ေနမေကာင္းရင္ေတာ့က်ေနာ္ကဘာမွမေျပာဘူး။ဒီလိုနဲ႔မိုးက
ကိုယ္ဝန္ရွိလာတယ္။သိတဲ့အတိုင္းပဲ၊သားဦး
အရူးဆိုသလို၊အစစအရာအရာမွာက်ေနာ္ပိုၿပီးဂရုစိုက္တယ္။ဘာအလုပ္မွသူ႔ကိုမခိုင္းေတာ့ဘူး၊ယုတ္စြအဆုံးေရေတာင္ထၿပီးမေသာက္ရေအာင္လုပ္ေပးတယ္။ဘုရင္မတစ္ပါးလိုျပဳစုခဲ့တယ္။သူကိုယ္ဝန္ရေတာ့ျပသနာတစ္ခုရွိလာတယ္ဗ်။အဲဒါကက်ေနာ့္ကိုမယုံၾကည္ခ်င္သလိုျဖစ္လာတာ။အေၾကာင္းကေတာ့
“မိုး ဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲစစ္လားေဆးလားနဲ႔”
“ကိုကိုေယာက်္ားေတြကမိန္းမေတြဗိုက္ႀကီး
ခ်ိန္မွာေဖာက္ျပန္တတ္တယ္တဲ့”
“မဟုတ္တာကြာ၊မိုးကလဲ”
“မိုးက ကိုကို႔အလုပ္ကိုလိုက္မၾကည့္ႏိုင္ဘူးကို
ကို”
“ၾကည့္စရာလဲမလိုဘူးမိုး”
“ၾကည့္စရာမလိုေအာင္ ကိုကို႔အလုပ္ထဲမိန္းခေလးေတြကိုအလုပ္မ
ခိုင္းနဲ႔”
“ဟာ မိုးကလဲ။သူ႔ဘာသာသူတို႔အလုပ္လုပ္ေန
တာေလ၊မခိုင္းလို႔မျဖစ္ဘူး”
“ေသခ်ာတယ္ဒါဆို၊ကိုကိုတစ္ေယာက္ႏွင့္
ေဖာက္ျပန္ေနၿပီ”
“မဟုတ္ပါဘူးမိုးရာ”
“ဟီးးးးအီးးးကိုကိုေႏွာ္မိုးဗိုက္ႀကီးေနတယ္၊အလုပ္မလိုက္ႏိုင္ဘူးဆိုၿပီးေဖာက္ျပန္ေနတာ”
“ဟာမငိုပါႏွင့္မိုးရယ္၊ကိုကိုမေဖာက္ျပန္ပါဘူး”
“ဒါဆိုရင္ကိုကိုမိုးစကားကိုနားေထာင္”
“ေအးပါကြာ ”
ဗိုက္ႀကီးႏွင့္မိန္းမမို႔က်ေနာ္မိုးအလိုလိုက္ကာ
မိန္းခေလးေတြကိုေျဖးေျဖးခ်င္းေလၽွာ့ခ်လိုက္တယ္။ဒီလိုႏွင့္ကိုယ္ဝန္ရင့္လာတဲ့အခါမွာမိုးအေမေရာက္လာတယ္။မိုးအေမႏွင့္အတူမိုးရဲ႕တူမမြန္မြန္လဲေရာက္လာတယ္။မိုးေဝယ်ာကိစၥ
ေတြအကုန္လုပ္ၿပီးမွအလုပ္ကိုသြားတဲ့က်ေနာ့္ကိုခ်ီးက်ဴးတယ္။လုပ္ေပးတဲ့သူရွိေလ မိုးက
ခိုင္းေလျဖစ္ေတာ့မိုးကိုသူ႔အေမကေျပာတယ္။”သမီးနင္ေႏွာ္ေမာင္ရန္ႏိုင္ကိုအႏိုင္မယူနဲ႔”
“ေမေမသာေဖေဖ့ကိုေၾကာက္တာ”
“ေဟ့ေၾကာက္တာမဟုတ္ဘူး၊သူကအိမ္ဦး
နတ္ေလ”
“တီေလး ကိုရန္ႏိုင္ကတီေလးကိုေၾကာက္တယ္ထင္
တယ္”
“ခေလးကခေလးဘာသာေနစမ္းမြန္မြန္”
မြန္မြန္လၽွာတစ္လစ္ျဖစ္သြားတယ္။
မြန္မြန္ကအကိုရန္ႏိုင္ကိုသနားတယ္။စီးပြား
ေရးကိစၥတဖက္၊အိမ္မႈ့ကိစၥတဖက္ႏွင့္လူမွဳ႕ေရးပါအဆင္ေျပေအာင္ေဆာင္ရြက္ရတဲ့အထဲတီေလးကအႏိုင္လိုခ်င္ေနတယ္။ကိုရန္ႏိုင္က
မြန္မြန္နဲ႔စကားေျပာရင္လဲညီမေလးတစ္ေယာက္လိုဆက္ဆံတယ္။တီေလးမသိေအာင္ေတာ့မုန္႔ဘိုးေတာင္းလို႔ရတယ္။
ဒီလိုႏွင့္သားေလးေမြးတယ္။ကေလးေမြးေတာ့
ညဘက္တာဝန္ကက်ေနာ့္အလွည့္ျဖစ္ျပန္တယ္။ခေလးအႏွီးကအစလဲလွည္ဖြတ္ေလၽွာ္က
အစက်ေနာ့္တာဝန္ျဖစ္လာတယ္။ဒီၾကားထဲအလုပ္အဆင္ေျပေတာ့အိမ္ခန္းကိုယ္ပိုင္ဝယ္လိုက္ႏိုင္တယ္။က်ေနာ့္အလုပ္ေတြလည္းပိုၿပီးအဆင္ေျပလာေတာ့တယ္။ဖုန္းေတြကိုင္ႏိုင္လာတယ္။ကားလည္းဝယ္ႏိုင္ၿပီ။အဲဒီေတာ့က်ေနာ့္အလုပ္ေတြပိုမ်ားလာတယ္။သားကမူႀကိဳအရြယ္ေရာက္တဲ့အခါမွာမိုးကက်ေနာ့္အလုပ္ကိုဝင္လာေတာ့တယ္။စာရင္းေတြၾကည့္တယ္။အမွန္ကေငြစရင္းထဲမွာက်ေနာ္မိဘေတြကို
သူမသိပဲေငြေပးေနတယ္လို႔သံသယဝင္လာလို႔ပဲ။
“ကိုကို”
“ဘာလဲမိုး”
“အလုပ္ေတြကပုတ္ျပတ္ေပးထားတာ၊ဘာလို႔
မုန္႔ဘိုးေတြထပ္ေပးတာလဲ”
“ခိုင္းထားတဲ့အလုပ္ေတြေအာင္ျမင္လို႔
မုန္႔ဖိုးေပးတာ”
“ခိုင္းတဲ့အတိုင္းသူတို႔လုပ္ရမွာသူတို႔တာဝန္ပဲ”
“အဲဒီလိုေျပာလို႔မရဘူးေလ၊ဆုေပးဒဏ္ေပး
စနစ္ေတြသုံးေနတာ”
“ဘယ္မွာလဲဒဏ္ေပးလို႔ျပန္ရတဲ့ေငြ”
“ဟာ့ တပည့္ေတြကိုျပန္ေပးတာပါ”
“ဒါေၾကာင့္ ရွင့္လူေတြကအက်င့္ပ်က္ေနတာ”
“ဟာ မင္းကလဲဒီလိုမေျပာႏွင့္ေလ”
“မေျပာလို႔ရမလား၊ဒီမွာၾကည့္ေလစာခ်ဳပ္အရေပးရမယ့္ေငြထက္ပိုေနတာ၊ဒါမ်ိဳးကိုက်ဘယ္လိုလုပ္မွာလဲ”
“မိုးတစ္ခ်ိဳ႕ကိစၥကအျမတ္ခ်ည္းပဲတြက္ေနလို႔ရတာမဟုတ္ဘူး။ဒါေပမယ့္မင္းရႈံးလို႔လား”
“မရႈံးေပမယ့္သူတို႔ကိုေပးလိုက္ရတာကိုယ့္ပိုက္ဆံပဲေလ”
“ေအး ဒါေပမယ့္ေတာ္တန္ရုံျမတ္ရင္ေတာ္ၿပီ
ေလ”
“ကိုကိုတႏွစ္ဝင္ေငြေပါင္းရင္ ကိုကိုဝင္ေငြကဘယ္ေလာက္မရွိဘူး။မိုးသူ
ငယ္ခ်င္းေတြႏိုင္ငံျခားသြားလုပ္တာမိုးတို႔
ထက္ပိုရေနတယ္”
“မိုးေလာဘတႀကီးလုပ္လို႔မရေသးဘူး။ကိုကိုတို႔မွာလုံေလာက္တဲ့အရင္းအႏွီးမွမရေသးတာ”
“ကိုကို႔လိုလုပ္ေနရင္ဘယ္ေတာ့ရမွာလဲ”
“ျဖစ္လာမွာပါမိုးရယ္”
“မိုးေတာ့မေစာင့္ႏိုင္ဘူး၊မိုးသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔
စာရင္မိုးကသာခ်င္တယ္။မိုးေဆြမ်ိဳးေတြ
ထက္သာခ်င္တယ္”
“ျဖစ္လာမွာေပါ့မိုးရယ္”
“ျဖစ္မလာရင္မိုးႏိုင္ငံျခားသြားလုပ္မွာ၊ကိုကို
ႏွင့္သားေလးပဲက်န္ခဲ့”
“ဟာ မိုးရယ္၊ပိုက္ဆံကမိသားစုအေရးထက္ဘာအ
ေရးႀကီးလဲ”
“မိသားစုအေရးကိုငဲ့ၿပီးပိုက္ဆံမရွာရင္အသက္ႀကီးရင္ဒုကၡေရာက္မယ္ကိုကို၊မိုးႏိုင္ငံျခား
မသြားေစခ်င္ရင္ကိုကိုပိုက္ဆံပိုရွာ”
“အင္းပါကြာ”
လုပ္ငန္းႀကီးတစ္ခုမွႀကိဳတင္ေငြရလာၿပီးေနာက္မွာေတာ့လုပ္ငန္းပိုခ်ဲ့လို႔တြင္က်ယ္လာတယ္။အျမတ္အစြန္းလဲပိုမ်ားလာတယ္။ဒီေတာ့
ျပသနာတစ္သနာတစ္ခုပိုလာျပန္တယ္။ဆိုင္ေတြကဖုန္းေခၚရင္စစ္ေဆးတတ္လာတယ္။မိန္းခေလးေတြဆက္ရင္က်ေနာ့္ကိုျပသနာရွာေတာ့တယ္။အဲဒီေလာက္ႏွင့္မၿပီးပါဘူး။အလုပ္ထဲလိုက္လာေတာ့တယ္။အလုပ္ထဲေရာက္ရင္
အလုပ္သမားေတြႏွင့္စကားေျပာရင္းရယ္စရာ
ေမာစရာေျပာေနရင္မ်က္ေစာင္းထိုးတာကအစျဖစ္လာတယ္။
“ကိုကို ရွင္ဒီလိုေျပာေနလို႔အလုပ္သမားေတြကရွင့္ကိုမေလးစားတာ”
“ဟာ မိုးကလည္းကြာ၊အလုပ္ထဲမွာၾကံဖန္ေပ်ာ္ၿပီး
စည္းရုံးၿပီးခိုင္းရမွာပဲေလ”
“ရွင္တို႔ေျပာရင္တဏွာကိစၥေတြကိုပဲဦးတည္ေနတာမိုးမသိဘူးထင္လား”
“တရားစကားေျပာေနရင္ဒီအလုပ္ထဲေတာင္
လာစရာမလိုဘူးမိုး”
“ကိုကို ဒီအလုပ္ေတြကမိုးမလုပ္တတ္ဘူးထင္
ေနတာလား၊မိုးအကုန္လုပ္တတ္တယ္”
“မိုးလုပ္တတ္တာသိပါတယ္။ဒါေပမယ့္သူတို႔ကကိုကို႔ရဲ႕တပည့္ေတြေလ”
“ဆရာတပည့္ဆိုၿပီး လူပါးဝေနတာကိုကိုမသိဘူးမလား”
“လူပါးဝတယ္ဆိုတဲ့စကားမေျပာနဲ႔မိုး”
“ေျပာမွာပဲ။အစကတည္းကစာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ထားတာ၊မလုပ္ႏိုင္အစကတည္းကမလုပ္နဲ႔ေလ”
“ဟာ ခုလည္းရုံွးတာျမတ္တာ၊သူ႔ဟာနဲ႔သူကာ
မိေနတာပဲမဟုတ္လား”
“ကိုကိုေပးထားတဲ့ေစ်းႏႈန္းကမ်ားေနတာေလ”
“ေျပာေလာက္ေအာင္ပိုေပးထားတာမဟုတ္
ဘူးမိုး”
“ဒီေစ်းႏႈန္းမ်ိဳးနဲ႔လုပ္ေပးႏိုင္တဲ့လူေတြတစ္ပုံ
ႀကီးေခၚျပရမလား”
“မိုး အားလုံးကမိုးထင္သလိုမဟုတ္ဘူး”
“ဒီမွာကိုကိုမိုးေျပာၿပီးသားပဲ၊မိုးလုပ္တတ္
တယ္လို႔
“လုပ္တတ္ရင္လဲလုပ္ကြာ”
“ေကာင္းၿပီဒီေန႔ကစၿပီးရွင့္တပည့္ေတြကိုေျပာ
မယ္။ေပးတဲ့ေစ်းႏွင့္ရေအာင္လုပ္၊မရရင္
ထြက္လို႔”
“မိုးကိုကို႔အလုပ္ဝင္မရႈပ္နဲ႔ေလ”
“ကိုကိုကေနခ်င္သလိုေန၊ေျပာခ်င္သလိုေျပာ
ၿပီးအလုပ္ထဲမွာေနတာ၊မိုးစည္းနဲ႔ကမ္းနဲ႔လုပ္ရ
မယ္”
ဒီလိုေငြေပးမ်ားတာကိုမိုးသတိထားတယ္။အလုပ္သမားေတြကိုမေပးပဲ။စာခ်ဳပ္ေတြမွာပိုျပ
ၿပီးကိုကို႔မိဘကိုေပးေနသလားလို႔ထင္ေနတာ
“ကိုကို အေၾကာင္းျပခ်က္မရွိဘဲႏွင့္လုပ္အားခေတြပို
ေပးေနတာ ကိုကိုအိမ္အတြက္လား”
“မိုး ငါ့အိမ္ကိုေပးစရာမ လိုတာ မိုးသိပါတယ္”
“အိမ္ကိုမေပးလည္းက်န္တဲ့အဆြယ္အပြား
ေတြကိုေပးေနရင္ေကာ”
“ဘာကြ”
“ကိုကိုေကာင္မေလးေတြႏွင့္လည္းစကားေျပာ
ဆင္ျခင္”
တကယ္တမ္းကိုကိုသူ႔အိမ္ကိုေငြမေပးတာေသ
ခ်ာတယ္။မိုးလည္းအိမ္ကိုလုံးဝမေပးတာပါ။
သူလည္းမေပးဘူးဆိုရင္ကိုယ္လည္းမေပးဘူးအစရွိတေနာင္ေနာင္နဲ႔ေပးေနရမွာ။ေပးမိရင္
ကိုကိုဆီေအာက္က်ခံရမယ္။လုံးဝေအာက္မက်ိဳ႕ႏိုင္ဘူးေလ။
စကားေျပာေနတုန္းကိုကို႔ဖုန္းကျမည္လာတယ္။အိမ္ေရာက္မွဖုန္းေခၚတယ္ေလ။ကိုကိုကအျပင္ထြက္ၿပီးစကားေျပာတယ္။
“ဘယ္မယားငယ္မကဆက္တာလဲ”
“ဟာကြာမိုး”
“ရွင္ပုံမွန္မဟုတ္လို႔အျပင္ထြက္ေျပာတာမဟုတ္လား”
“မဟုတ္ရပါဘူးကြာ ငါ့သူငယ္ခ်င္းဆက္တာပါ”
“ဘာရွင့္ ဘယ္သူလဲ၊အဲဒီဖုန္းေပး”
“ေရာ့ကြာ ၾကည့္ၾကည့္”
ဖုန္းယူၾကည့္လိုက္ေတာ့မွန္တယ္။
“အဒီေကာင္ကဘာမို႔လို႔ဒီအခ်ိန္ဆက္တာလဲ”
“ကိစၥရွိလို႔ဆက္တာေပါ့”
“ရွင္ ဘာကိစၥလဲေျပာ”
“ဟာကြာဆရာကန္ေတာ့မယ့္ကိစၥကြာ”
“ဟိုတေလာကေကာင္မေလးတစ္ေယာက္က
ပတ္ခြ်ဲနတ္ခြ်ဲႏွင့္စကားေျပာတယ္။ရွင္က
လည္းလူႀကီးလိုမေနဘူး၊တဏွာကရူး
ခ်င္ေသးတယ္”
“ဘာကြ”
“မိုးမသိဘူးမွတ္ေနလားကိုကို၊အိမ္ေရာက္ရင္
ပင္ပန္းတယ္ေလး၊ဘာေလးႏွင့္မိုးအနား
ေရာက္လာရင္ညည္းၿပီ”
“မိုးရယ္အလုပ္ထဲလဲလုပ္ရတယ္။အိမ္ေရာက္ေတာ့လည္းအိမ္အလုပ္ကူလုပ္ရေသးတယ္”
“အိမ္မႈ႔ကိစၥဆိုတာ မိန္းမသားေတြခ်ည္းလုပ္ရ
မယ္လို႔ဘယ္သူကမွတရားဝင္သတ္မွတ္ထားတာမဟုတ္ဘူး၊မိုးလည္းအလုပ္လုပ္ရေသး
တယ္။မိုးရဲ႕အိမ္မႈ့႔ကိစၥကိုလည္းကူလုပ္ရမွာပဲ”
“မိုး ကိုကိုအလုပ္ေတြပိုမ်ားလာတယ္။အိမ္အ
ကူတစ္ေယာက္ေတာ့ေခၚပါ။ဘာလို႔ေခၚရမွာလဲရႈပ္ရႈပ္ရွက္ရွက္၊ဘာလဲေကာင္မေလးရွာေပးရင္ရွင္ကပလူးပလဲလုပ္ခ်င္လို႔မဟုတ္လား”
“ဟာကြာ မိုးရာမင္းငါ့ကိုေစာ္ကားတယ္”
“ေစာ္ကားတာမဟုတ္ဘူးကိုကို၊ေငြရွိရင္ကပ္
ခ်င္လာၾကတာပဲ”
“ေတာက္.!”
“ဟင္ ကိုကို မိုးကိုေတာက္ေခါက္တယ္၊ဒါ..ဒါ
အနာေပၚတုတ္က်လို႔မဟုတ္လား”
“ဘာကြ”
“ကိုကိုက်မကိုလူေတြၾကားမွာမေအာ္ပါနဲ႔”
မိုးဘဝမွာဒီတစ္ခါေတာက္ခတ္ခံလိုက္ရတာ
ပထမဆုံးပါ။မိုးအခ်စ္ဆုံးလူတစ္ေယာက္ဆီကအခုလိုလုပ္ခံရတာပထဆုံးပဲ။မိုးကိုကို႔ကို
ခ်စ္တယ္။အရမ္းခ်စ္တာအဆုံးရႈံးမခံႏိုင္ဘူး၊ဘယ္သူ႔ေနာက္မွအပါမခံႏိုင္ဘူး၊အခုဆိုရင္သူငယ္ခ်င္းေတြကေတာင္ေမာ္ၾကည့္ေနရၿပီ။
အားက်ေနရၿပီ။အဲလိုျဖစ္ေအာင္လုပ္ထား
တာ။
လူေတြကကိုကိုမိုးကိုခ်စ္တာကိုအားက်ေနရ
ၿပီ။မိုးသူငယ္ခ်င္းေတြေရွ႕မွာကိုကိုကိုပုံစံသြင္း
ထားတာမ်ိဳးျပထားတာ။မိုးလိုခ်င္တဲ့ပုံစံမ်ိဳးသြင္းထားခဲ့တာ။ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ကိုကို မိုးတို႔မိ
သားစုအနားကခြာလို႔မရေစရဘူးေလ။
မိုးမွာသားေလးရွိတယ္။ကိုကိုလိုလူမ်ိဳးအ
တြက္ကမိသားစုထက္ဘာမွအေလးထားစရာမရွိဘူး။
က်ေနာ္ေတာ္ေတာ္ေလးေပါက္ကြဲေနၿပီဗ်ာ။
အခုဆိုရင္က်ေနာ္အလုပ္ထဲမွာသိပ္မေပ်ာ္
ေတာ့ဘူး၊ဘယ္ေနရာသြားသြားမိုးကလိုက္ေန
တယ္၊က်ေနာ္ရဲ႕အလုပ္သမားေတြလဲမေပ်ာ္
ေတာ့ဘူး၊သူတို႔လည္းက်ေနာ္ပုံစံကိုအကဲခတ္
ၿပီးဆက္ဆံရေတာ့တယ္။က်ေနာ္လည္းသူတို႔ေပ်ာ္ေအာင္ရယ္ျပသနာမတက္ရေအာင္သူတို႔ကိုေစ်းႏႈန္းတင္ေပးၿပီးစာခ်ဳပ္ေတြလုပ္ထားရ
တယ္။ဒါကိုသိသြားတဲ့မိုးဟာက်ေနာ့္ကိုျပသ
နာရွာေတာ့တယ္။
“ကိုကို ရွင္ဘာလုပ္တာလဲ”
“ငါဘာလုပ္လို႔လဲ”
“ေစ်းေတြဘာလို႔တိုးေပးေနတာလဲ”
“ေပးသင့္လို႔ေပးတာ”
“ရွင္က်မတို႔အိမ္ေထာင္ေရးကိုဖ်က္ေနတာ”
“ဘာ ငါဘာေတြဖ်က္ေနတာလဲ”
“ရွင္စဥ္းစားေလ၊ဝင္ေငြေတြေလ်ာ့သြားမွာကို
ရႈံးရင္ဘယ္သူကလာၿပီးအလကားလုပ္ေပးမလဲ”
“ဘာလဲကြာအျပင္ေပါက္ေစ်းလည္းသတိ
ထားအုံးအလုပ္သမားေစ်းေတြဒီေလာက္
တက္လာတာ”
“ခ်က္ခ်င္းတိုးေပးစရာလိုလို႔လား”
“လိုလို႔တိုးေပးတာေပါ့ကြ”
“ေနာက္တခါတိုးမယ္ဆိုရင္မိုးကိုတိုင္ပင္ၿပီး
မွေအး၊ကိုကို႔ဘာသာတိုးေပးရင္မိုးကမေပး
ဘူးေႏွာ္”
ဒီလိုျပသနာေလးေတြကိုေန႔တဒူဝခံစားေနရ
တယ္။သူငယ္ခ်င္းအေပါင္းအသင္းေတြကလဲ
ေရွာင္လာတယ္။က်ေနာ္ကပိုေရွာင္ခဲ့တယ္။
ယုတ္စအဆုံး ဆရာကန္ေတာ့ပြဲေတာင္မသြား
ျဖစ္ဘူး။အဝတ္အစားက်က်နနဝတ္ၿပီးသြားခါနီးမွ
“ရွင္ကဘယ္ငယ္ခ်စ္ေဟာင္းနဲ႔သြားေတြ႕မွာလဲ”ဟာကြာ ဆရာကန္ေတာ့သြားမွာေလ”
“ဆရာကန္ေတာ့သြားတဲ့ပုံစံကဘယ္လိုျဖစ္ေန
တာလဲ”
“ဟာကြာ မင္းမယုံရင္လိုက္ခဲ့”
“ရွင့္သူငယ္ခ်င္းေတြကရွင့္ပဲလူရာသြင္းတာ
လိုက္စရာလား”
“ဟာကြာ.လိုက္ခဲ့စမ္းပါမိန္းမရာ၊”
“လိုက္မေနဘူး၊ရွင့္ကအဲဒီကေကာင္မေတြနဲ႔
ဟီးလားဟားလားနဲ႔က်မမ်က္စိထဲၾကည့္လို႔မရဘူး၊ၿပီးေတာ့ရွင္ကအလုပ္ေတြဖ်က္ၿပီးေတာ့
အေပ်ာ္သြားေနတာ”
“ေကာင္းၿပီေလ၊ငါမသြားေတာ့ဘူး၊နင္လဲနင့္ဆရာကန္ေတာ့ပြဲသြားစရာမလိုဘူး”
“မသြားဘူးစိတ္ခ်”
က်ေနာ္စိတ္ညစ္ၿပီး အဝတ္ေတြျပန္လဲကာအိပ္ရာထဲလွဲေနလိုက္ေတာ့တယ္။
က်မကိုကို႔ကိုစိတ္မခ်ဘူး။သူငယ္ခ်င္းေတြစကားနားေယာင္ေနမွာ။
တစ္ခါကလည္းသူငယ္ခ်င္းေတြခ်ိန္းတယ္။ဘီယာဆိုင္ထိုင္တယ္ေျပာတယ္။ျပန္လာေတာ့
ဖုန္းထဲကအျပာကားၾကည့္ၿပီးအတူတူေနမယ္။ဟိုလိုေနမယ္။ဒီလိုေနမယ္နဲ႔။
တစ္ခါတည္းေျပာလိုက္တယ္။
“ရွင္ေတာ္ေတာ္တဏွာရူးေနတယ္”
က်ေနာ္လည္းစိတ္ဆိုးသြားၿပီးအဲဒီကစၿပီးsexကိစၥေတာင္းဆိုမွဳ႕ေတြမလုပ္ေတာ့ဘူးဗ်ာ။အဲဒီလိုလုပ္ေလမိုးကသံသယဝင္ေလ။အလုပ္ထဲတေကာက္ေကာက္လိုက္ေတာ့တယ္။
မိုးကကိုကိုအလုပ္သြားရင္အျမဲ
လိုက္ေနရတာကစိတ္မခ်လို႔ပါ။အလုပ္သြား
တယ္ဆိုၿပီးအိမ္ျပန္ေရာက္ရင္ပင္ပမ္းတယ္အ
ေၾကာင္းျပကာက်မအနားမကပ္ခ်င္တာ။
ေျပာရရင္Sexကိစၥကိုလည္းမလုပ္ေတာ့ဘူး။
ေယာက္်ားေျခလွမ္းမွားလို႔မျဖစ္ဘူးေလ။
မမွားရေအာင္ ခ်ဳပ္ထားရတာ။မွားၿပီးရင္
ျပင္မရတဲ့အရာမ်ိဳးေတြ၊လူေတြၾကားမွာက်မ
တို႔သားအမိမ်က္ႏွာဘယ္ေလာက္ငယ္ရမလဲ။
က်ေနာ္အိပ္ရာထဲမွာလွဲေနရင္း
စိတ္ေတြအရမ္းညစ္လာတယ္။ေလွာင္အိမ္ထဲကငွက္လိုထင္ေနေတာ့တယ္။ဘယ္ေနရာမွ
လြတ္လပ္မႈ့့႔မရွိေတာ့ပါ။ေပ်ာ္စရာလည္းမ
ရွိေတာ့ပါ။အဲဒီကစၿပီးေနာက္ရက္ေတြမွာ လူဟာတေျဖးေျဖးႏွင့္စိတ္ဓာတ္က်လာတယ္။စိတ္ဆင္းရဲလာတယ္။ေတြးေလ ေဒါသထြက္ေလ။ကြာရွင္းဖို႔စဥ္း
စားလာတယ္။သားေလးမ်က္ႏွာၾကည့္ၿပီး
မကြာရွင္းဖို႔ေတြးျပန္တယ္။သားေလးကအ
သက္ဆယ္ႏွစ္ျပည့္ေတာ့မယ္ေလ။ေနာက္ေတာ့မကြာရွင္းျဖစ္တာသားေလးေၾကာင့္လို႔ေတြး
ၿပီးသားအေပၚပါၿငိဳညင္လာခဲ့တယ္။စိတ္ကထိန္းေလ၊ပိုဆိုးေလျဖစ္လာတယ္။စိတ္ဓာတ္က်လြန္းလို႔ေသခ်င္သလိုျဖစ္လာတယ္။
ဒီေတာ့မိန္းမႏွင့္ေဝးရာထြက္ေျပးဖို႔စီစဥ္
မိေတာ့တယ္။
တေန႔မွာ
အရင္ကေက်းဇူးရွိဖူးတဲ့လူတစ္ေယာက္က
နယ္မွာ ဟိုတယ္ေဆာက္မယ္ေျပာၿပီးအလုပ္
အပ္တဲ့အခါမွာေတာ့မိုးကိုလုံးဝမေျပာပဲကိုယ့္
ဘာသာႀကိတ္စီမံတယ္။ကားတစ္စီးငွားတယ္။အလုပ္သမားေတြကိုႀကိတ္စုေဆာင္းခဲ့တယ္။
သြားရမယ့္အခ်ိန္နီးေလ က်ေနာ္ေပ်ာ္ေလဘဲ။
က်ေနာ္ဘာပစၥည္းမွမယူ၊မျပင္ဆင္ခဲ့ဘူး။
က်ေနာ္ျပင္ဆင္ခဲ့တာကကြာရွင္းစာခ်ဳပ္ပါ။
ပိုင္ဆိုင္တဲ့ပစၥည္းမိုးအမည္နဲ႔ထားခဲ့တယ္။
မနက္မိုးမလင္းခင္တံခါးဖြင့္ၿပီးထြက္ခဲ့ေတာ့
တယ္။
အိမ္ကထြက္လာလို႔စိတ္ေပါ့ပါးသြားေပမယ့္
အိမ္ေတာ့လြမ္းတယ္။သားေလးကိုလြမ္းတာ
ေတာ့အဆိုးဆိုးပဲ။စားဝတ္ေနေရးအတြက္မပူ
ပင္မေၾကာင့္မၾကေနရေပမယ့္အဆင္ေျပမလားေတြးေနမိတယ္။အလုပ္ကိုသာဦးစားေပး
ၿပီးအလုပ္လုပ္ကိုင္ေနေတာ့တယ္။အလုပ္ကစတည္တဲ့ကာလျဖစ္ေနတာေၾကာင့္မအားလပ္
ႏိုင္ပါဘူး။အိမ္ေလးတစ္လုံးငွားရမ္းၿပီးေန
ျဖစ္တယ္။အလုပ္ထဲမွာ ေတာ့အင္ယာလည္း
လုပ္၊စာရင္းကိုင္လည္းကိုယ္။ပစၥည္းဝယ္လည္းကိုယ္ဆိုေတာ့အလုပ္ကိုႏိုင္ေအာင္လုပ္ရ
ေတာ့ပင္ပန္းတာေပါ့။ဒါေပမယ့္တစ္ေယာက္
တည္းလြတ္လပ္ေနေတာ့လုပ္ေပ်ာ္ပါတယ္။
တေန႔ပစၥည္းအဝယ္ထြက္ေနတုန္း
“ကိုႀကီး”
“ဟင္ ..မြန္ မြန္”
လန္႔သြားတယ္ဗ်ာ။ေျခရာေဖ်ာက္ေနတာကို
ေတြ႕မယ့္ေတြ႕ေတာ့မိန္းမရဲ႕တူမျဖစ္ေနတယ္။
မြန္မြန္ကအပ်ိဳႀကီးျဖစ္ေနၿပီရုပ္ေလးကငြားငြားစြင့္စြင့္ကေလး၊မ်က္ႏွာကေလးကခ်ိဳတယ္။
က်ေနာ္ကအကိုတစ္ေယာက္လိုပဲေနခဲ့ေတာ့ဒီ
ေလာက္ပဲသတိထားမိတယ္။
“ကိုႀကီး”
“ဘာလဲမြန္မြန္”
“တစ္ေယာက္တည္းေနရတာေပ်ာ္ရဲ႕လား”
“အင္းေပ်ာ္ပါတယ္၊ဒါနဲ႔နင္ဒီကိုဘယ္လိုေရာက္လာတာလဲ”
“သမီးကဒီၿမိဳ႕ကိုအလုပ္နဲ႔ေျပာင္းလာတာ”
“ေအာ္ ေအး”
“ကိုႀကီးႏွင့္ေအးေအးေဆးေဆးေျပာခ်င္တယ္”
“ေအးေျပာလို႔ရတယ္၊ဒါေပမယ့္နင့္အေဒၚကို
လုံးဝအေၾကာင္းမၾကားႏွင့္”
“အင္းမၾကားဘူးကိုႀကီး”
“ေအး နင္အားရင္ ငါ့အိမ္လိုက္ခဲ့”
“ဟုတ္ကိုႀကီး”
က်ေနာ္လည္းဝယ္ရမယ့္ပစၥည္းေတြဝယ္ၿပီး
ေငြရွင္းကာမြန္မြန္ကိုအိမ္ေခၚခဲ့တယ္။
“လာထိုင္ မြန္မြန္”
“ဟုတ္ကိုႀကီး၊ကိုႀကီးကဒီမွာတစ္ေယာက္
တည္းလား”
“ေအးဟုတ္တယ္မြန္မြန္”
“ကိုႀကီးသမီးတစ္ခုေမးမယ္”
“ေအးေမး”
“ကိုႀကီးအိမ္ျပန္ဖို႔စိတ္မကူးဘူးလား”
“မကူးဘူး”
“ကိုႀကီးကလည္းေမာင္ေလးကိုသနားပါတယ္”
“ငါလည္းမတတ္ႏိုင္ဘူးေလ”
“အင္းေလ ကိုႀကီးကိုစာနာပါတယ္။တီတီကလည္းကိုႀကီး
ဆိုအျမဲအႏိုင္က်င့္ေနသလိုပဲ”
“ေအးၾကာေတာ့ငါသည္းမခံႏိုင္ေတာ့ဘူးေလ”
“ဟုတ္တယ္၊ဒါေပမယ့္ကိုႀကီးတီေလးကအခု
ထိစိတ္ကမေလ်ာ့ေသးဘူး”
“ဘယ္ႏွယ့္ေမြးသေနၶေသာက္မွေပ်ာက္မွာ”
“အင္း အေဖႀကီးကေတာ့ေဖ်ာင္းျဖေနတယ္”
“ေအးေလ၊အရင္ကတည္းကနင့္တို႔အေဖႀကီး
စကားဘယ္တုန္းကိုနားေထာင္ဖူးလို႔လဲ”
“အင္းဟုတ္တယ္ကိုႀကီး”
“ေအးနင္ အဆင္ေျပရဲ႕လား၊လိုအပ္တာရွိရင္
ငါ့ကိုေျပာ”
“ဟုတ္ကိုႀကီး အဆင္မေျပတာကေနစရာပဲ”
“ဘာျဖစ္လို႔လဲ၊ဟိုမွာအိမ္ေသးေသးေလးငွား
ေနရတာ၊လုံျခဳံမႈ့႔မရွိဘူး”
“ေအာ္ ေအး၊လာေနခ်င္ရင္ေတာ့ရတယ္၊ကိုယ့္ဘာသာသင့္ေတာ္၏မသင့္ေတာ္၏ဆုံးျဖတ္”
“ဘာလို႔မသင့္ေတာ္ရမွာလဲ၊လာေနမယ္”
“ေအးအဲဒါဆိုလည္းလာေန”
မြန္မြန္အိမ္ေျပာင္းလာတယ္။သူအိမ္ေရာက္
ေတာ့စားရေသာက္ရအဆင္ေျပလာတယ္။
တခ်ိဳ႕အလုပ္ေတြသူကူညီလုပ္ေပးေတာ့သက္
သာလာခဲ့တယ္။အဝတ္ေတြလည္းေလၽွာ္ေပး
ေတာ့အဆင္ေျပတာေပါ့။အိမ္မွာႏွစ္ေယာက္တည္းဆိုေတာ့ပိုရင္းနီးလာတယ္။တစ္ခုေတာ့
ရွိတယ္။ေသြးမေတာ္သားမစပ္တာ၊အဲဒီအ
ေတြးကေဖ်ာက္ေနရတယ္။ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့
အိမ္အေနအဝတ္အစားႏွင့္ေပါ့ေပါ့ပါးပါးေနတတ္တဲ့ မြန္မြန္ေၾကာင့္စိတ္ေတြေဖာက္ျပန္ခ်င္လို႔ေလ။
တစ္ခါတစ္ခါလည္းေရခ်ိဳးခန္းထဲကရင္လၽွားထြက္လာရင္စိတ္ထဲမွာမၾကည့္ပဲမေနႏိုင္ျပန္ဘူး။ေရခ်ိဳးခန္းအိမ္သာကတြဲလ်က္တစ္ခန္း
တည္းပဲရွိတာ။အဲဒါကလည္းနည္းနည္းျပသ
နာေပါ့ဗ်ာ။တေန႔ေတာ့အလုပ္ကက်ေနာ္ျပန္
ေရာက္ေတာ့ညစ္ပတ္ေနတာႏွင့္ေရခ်ိဳးတယ္။
အိမ္ကိုမြန္မြန္မေရာက္ေသးဘူး။ေသာ့က
လည္းတစ္ေယာက္တစ္ေခ်ာင္းရွိေတာ့စိတ္ပူစရာမလိုဘူးေလ။ေရခ်ိဳးရင္းမြန္မြန္အေၾကာင္းေတြးမိတယ္။လူလည္းမရွိဘူးဆိုေတာ့ေတြး
မိရင္းငပဲကထလာတယ္။စိတ္ေျပသြားေအာင္
ထုမယ္စဥ္းစားၿပီးဆပ္ျပာတိုက္ရင္းထုေနတယ္။ပတ္ဝန္းက်င္ကိုေမ့ၿပီးစိတ္ထည့္ရင္းထုေနခ်ိန္မွာေတာ့
“ကိုႀကီး မၿပီးေသးဘူးလား မြန္မြန္ထြက္က်
ေတာ့မွာ”
သူခိုးလူမိဆိုတာဒါမ်ိဳးပဲ၊ထုေနရင္းတန္းလန္း
ႀကီးနဲ႔ဗ်ာ။
“ေအး ငါမၿပီးေသးဘူးမြန္မြန္ဆပ္ျပာတိုက္တုန္း”
“မရေတာ့ဘူးကိုႀကီး၊ထြက္ေတာ့”
“အာ ငါဆပ္ျပာတိုက္ရင္းႀကီးႏွင့္ဟ”
“မရေတာ့ဘူးဆို”
က်ေနာ္သဘက္ကိုကမန္းကတမ္းပတ္လိုက္ၿပီးတံခါးဖြင့္လိုက္တယ္။မြန္မြန္ေရခ်ိဴးခန္းထဲတတ္းဝင္ကာစကပ္ကိုမၿပီးဘိုထိုင္ေပၚထိုင္တယ္
က်ေနာ္မ်က္လုံးျပဴးသြားတယ္ဗ်ာ။အဲဒါၾကည့္ၿပီးလီးကတဆတ္ဆတ္ေတာင္လာတယ္။
မြန္မြန္ရႉးထြက္က်ေတာ့မွာမို႔အခန္းထဲ
ဝင္လိုက္ၿပီးဘိုထိုင္ေပၚထိုင္လိုက္ရတယ္။ရႉး
ေပါက္ရင္းကိုႀကီးၾကည့္မွကိုႀကီးပုံၾကည့္ၿပီး
ရွက္သြားတာ။သဘက္ေရွ႕မွာေငါၿပီးထြက္ေနတဲ့ကိုႀကီးဥစၥာကိုၾကည့္မတယ္။ရင္ေတာင္
တုန္တယ္။ကိုႀကီးေခါင္းေပၚမွာဆပ္ျပာေတြႏွင့္
“ခ်ိဳးေလကိုႀကီးအေအးပတ္မယ္”
“ေအးေအး”
က်ေနာ္ေယာင္နနျဖစ္သြားကာသဘက္ကိုေျဖ
ၿပီးေရေလာင္းခ်ိဳးလိုက္တယ္။
“ဟာ ကိုႀကီး ရွက္လိုက္တာေႏွာ္”
“ဟာ ေဆာရီးေဆာရီးမြန္မြန္”
“ၿပီးၿပီ မြန္မြန္ ထြက္ေတာ့မယ္”
မြန္မြန္မွာေရေတာင္မဆြဲခ်ႏိုင္ေတာ့ဘဲအခန္း
အျပင္ထြက္ခဲ့ၿပီးအိပ္ခန္းထဲဝင္ေနလိုက္တယ္။
က်ေနာ္ေရထ်ိဳးၿပီးအဝတ္အစားလဲၿပီးအျပင္ထြက္ခဲ့တယ္။မြန္မြန္ဘာမွမခ်က္ရေသးဘူး။
အခန္းထဲကထြက္မလာဘူး။က်ေနာ္လည္း
အျပင္မွာထိုင္ေနလိုက္တယ္။ညကေမွာင္လာ
ၿပီဗိုက္ထဲတဂြီဂြီျမည္လာတယ္။
“မြန္မြန္ ဗိုက္မဆာေသးဘူးလား၊ငါေတာ့ဗိုက္ဆာေနၿပီအျပင္မွာသြားစားရေအာင္”
“ဟုတ္ကိုႀကီး၊”
“အဝတ္အစားလဲၿပီးထြက္ခဲ့ေဟ့”
“ဟုတ္ကိုႀကီး”
ဗိုက္ဆာေနၿပီမို႔မြန္မြန္လည္းရွက္မေနႏိုင္အား
။ဒီေတာ့အဝတ္အစားလဲၿပီး အခန္းအျပင္ကို
ထြက္ခဲ့တယ္။
“ၿပီးၿပီလားမြန္မြန္”
“ၿပီးၿပီကိုၿကီး”
“ေအး သြားၾကမယ္”
အျပင္မွာေအးစျပဳေနၿပီ၊ရာသီဥတုကေျပာင္း
စျပဳေနၿပီ
စားေသာက္ဆိုင္ေရာက္ေတာ့
“မြန္မြန္ဘားစားမလဲ”
“ကိုႀကီးႀကိဳက္တာမွာ”
“နင္ႀကိဳက္တာမွာ ငါကအကုန္စားတယ္”
မြန္မြန္ စားစရာေတြမွာလိုက္တယ္။ဆိုင္ကလည္းၾကာ
တယ္။မြန္မြန္ကိုႀကီးမ်က္ႏွာမၾကည့္ရဲဘူး၊ရွက္လို႔ေခါင္းငုံေနတာ။
“မြန္မြန္ ရွက္ေနတာလား”
“အာ ကိုႀကီးကလည္း”
“ေအးငါ့အျဖစ္ကယိုသူမရွက္ျမင္သူရွက္ျဖစ္
ေနတာ”
“အာ ကိုႀကီးကလည္း”
“မရွက္ပါႏွင့္မြန္ႏြန္၊ရွက္ရမယ့္သူကငါပါ”
“ဟီး”
“နင္ကေရခ်ိဳးဆိုေတာ့ငါလည္းေယာင္ယမ္းၿပီးခြ်တ္ခ်မိတာ”
“ဟီး ကိုႀကီးကလည္း”
“ဘာလဲအကုန္ျမင္လိုက္တာလား”
“အာ ကိုႀကီး ”
“ဟားးဟားးးမရွက္ပါႏွင့္ေမာင္ႏွမလိုသေဘာ
ထားစမ္းပါ”
“ကိုႀကီးဘာလို႔ေရခ်ိဳးခန္းထဲၾကာေနတာလဲ”
“မၾကာပါဘူး”
“မြန္မြန္ေစာင့္ေနတာၾကာၿပီ၊ေရခ်ိဳးသံလည္း
မၾကားဘူး”
“အမ္”
“ဟုတ္တယ္အၾကာႀကီးပဲ၊မြန္မြန္မေနႏိုင္လို႔
ထြက္က်ေတာ့မွာ”
“ေအာ္ေအး”
“ဘာလုပ္ေနတာလဲလို႔”
“မလုပ္ပဲမၾကာပါဘူး၊တစ္ခုခုလုပ္လို႔ၾကာေနတာ”
“ေအးပါဟာ၊ေနာက္မၾကာေစရဘူး”
“မဟုတ္ဘူးဘာလုပ္လဲေျပာျပ”
ထိုအခ်ိန္စားစရာေတြေရာက္လာလို႔စားေသာက္လိုက္ၿပီးစကားျပတ္သြားတယ္။
စားေသာက္ၿပီးအိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ကိုးနာရီခြဲေက်ာ္ေနၿပီ။မြန္မြန္အိမ္ျပန္ေရာက္ၿပီးမွေရခ်ိဳး
တယ္။က်ေနာ္လည္းလုပ္စရာအလုပ္ေတြလုပ္ၿပီးအိပ္လိုက္ေတာ့တယ္။ေနာက္ေန႔လည္းေစာေစာထၿပီးအလုပ္သြားလိုက္တယ္။အိမ္ျပန္
ေရာက္ေတာ့မြန္မြန္ေရာက္ေနၿပီ။
“ကိုႀကီးေရ ထမင္းပြဲျပင္ထားတယ္”
“မြန္မြန္မစားဘူးလား”
“မြန္မြန္ေနလို႔မေကာင္းဘူး၊မစားေတာ့ဘူး”
“ေဟ ေဆးခန္းျပရေအာင္”
“မျပခ်င္ပါဘူးေဆးထိုးခံရမွာေၾကာက္တယ္”
“အမ်ားႀကီးဖ်ားေနမယ္”
“ဖ်ားတာမဟုတ္ဘူးကိုယ္လက္ေတြကိုက္ခဲေနတာ”
“ေအး တုပ္ေကြးမိေနၿပီလားမသိဘူး”
“မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး၊မေန႔ညကေရခ်ိဳးေနာက္က်လို႔ျဖစ္မွာပါ”
“ေအးေအး နားနား၊ငါထမင္းစားလိုက္ေတာ့မယ္”
ထမင္းစားၿပီးအလုပ္ေတြရွိလို႔လုပ္တယ္။ၿပီးေတာ့ညအိပ္ရာဝင္တယ္။တေရးႏိုးေတာ့မြန္မြန္႔
အခန္းကညည္းသံၾကားရတယ္။
“အင္းဟင္းးဟင္းး အေမ”
“မြန္မြန္ေတာ့ဖ်ားေနၿပီထင္တယ္”
က်ေနာ္အိပ္ရာကထၿပီးမြန္မြန္႔အခန္းဆီသြားကာမြန္မြန္ရဲ႕နဖူးကိုစမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့
“အားပါးပါးး ျခစ္ျခစ္ေတာက္ပူေနတာပဲ”
အပူေတြေတာ္ေတာ္မ်ားေနတယ္။
“မြန္ မြန္”
“ရွင္ကိုႀကီး”
“နင္အရမ္းဖ်ားေနတာ။အပူေတြႀကီးေနတယ္
ဘာေဆးေသာက္ထားလဲ”
“ပါရာပဲေသာက္ထားတယ္”
“ေအး ေရပတ္တိုက္မွျဖစ္မယ္”
“”ဟုတ္”
“ေရပတ္တိုက္ေနရင္ၾကာေနမယ္၊ေရျမန္ျမန္
ခ်ိဳးလိုက္”
“ျဖစ္ပါ့မလားကိုႀကီး”
“ျဖစ္တယ္”
“မြန္မြန္မထႏိုင္ေတာ့ဘူး”
“ကဲထ”
က်ေနာ္မထူေပးလိုက္ၿပီး
“လာ ေရခ်ိဳးခန္းသြားမယ္”
“ဟုတ္ကဲ့”
က်ေနာ္ေရခ်ိဳးခန္းဘက္တြဲေခၚလိုက္ၿပီး
“မြန္မြန္မရွက္နဲ႔ေႏွာ္ငါအဝတ္ေတြခြ်တ္လိုက္
မယ္”
ေျပာၿပီးအဝတ္ေတြတစ္ခါတည္းခြ်တ္ထ်လိုက္တယ္။မြန္မြန္ကညအိပ္ရင္းအတြင္းခံေတြ
ဝတ္မထားေတာ့ျမန္ျမန္ပဲခြ်တ္လိုက္ႏိုင္တယ္။
ေခါင္းကိုေရမစိုေအာင္လုပ္ၿပီးေရျမန္ျမန္
ေလာင္းခ်ိဳးေပးလိုက္တယ္။ၿပီးေတာ့သဘက္ယူၿပီးသုပ္ေပးလိုက္တယ္။
အဝတ္ပါးတစ္ထည္ဝတ္ေပးၿပီးေစာင္ပါးျခဳံ
ေပးလိုက္ကာေဆးတိုက္တယ္။သူအိပ္သြားမွ
က်ေနာ္လည္းအိပ္ရာဝင္ခဲ့လိုက္တယ္။အိပ္ရာ
ေပၚလွဲေနေပမယ့္မြန္မြန္ရဲ႕ကိုယ္ခနၶာလုံးတီးကို
ျမင္ခဲ့ေတာ့အိပ္မရဘူးဗ်ာ။အေတြးကိုေဖ်ာက္
ၿပီးအိပ္ရတယ္။မနက္အေစာႀကီးႏိုးတယ္။
ဆန္ျပဳတ္သြားဝယ္ၿပီးမြန္မြန္အခန္းကိုဝင္ၾကည့္တယ္။
“ကိုႀကီးျပန္လာတာလား”
“ေအးေလ ဆန္ျပဳတ္သြားဝယ္တာ၊သက္သာလား”
“ဟုတ္ ကိုႀကီး”
“မ်က္ႏွာသစ္သြားတိုက္”
“ဟုတ္ကိုႀကီး”
“ဒီေန႔ေဆးခန္းသြားမွျဖစ္မယ္”
“ဟုတ္ကဲ့”
ဆန္ျပဳတ္ေသာက္ၿပီးေနာက္ေဆးခန္းသြားၾက
တယ္။
“ကိုႀကီးမြန္မြန္ေၾကာက္တယ္”
“မေၾကာက္နဲ႔ငါလိုက္ခဲ့မယ္”
ေဆးထိုးေၾကာက္တဲ့မြန္မြန္ေဆးထိုးခံရတယ္
ေဆးထိုးၿပီးေဆးေခ်ေတာ့က်ေနာ္ပဲမြန္မြန္႔တင္ပါးကိုပြတ္ေပးလိုက္ရတယ္။မြန္မြန္မ်က္ႏွာကအဖ်ားေၾကာင့္လားရွက္လို႔လားမသိနီရဲေနတယ္။အိမ္ျပန္လာၿပီးမြန္မြန္ကိုထားခဲ့ကာအလုပ္ကိုခနသြားလိုက္တယ္။အိမ္ျပန္ေရာက္
ေတာ့
“အင္းကြ်တ္ ကြ်တ္”
“မြန္မြန္ ဘာျဖစ္လို႔လဲ”
“ကိုက္ခဲေနတာပဲကိုႀကီး”
“ေအး ဘယ္ေနရာေတြကိုက္လဲ၊တကိုယ္လုံးပဲ၊ခါးကပိုကိုက္တာ”
“Voltexရွိတယ္။ေဆးေအးပဲ၊လိမ္းၿပီးႏွိပ္ရင္
သက္သာသြားမွာပဲ”
က်ေနာ္ေဆးဘူးသြားရွာၿပီး
“လာငါႏွိပ္ေပးမယ္”
သူ႔နဖူးႏွင့္ေခါင္းကိုႏွိပ္ေပးလိုက္တယ္။ဇက္ေၾကာဆြဲေပးလိုက္တယ္
“သက္သားလားမြန္မြန္”
“သက္သာတယ္ကိုႀကီး”
“ေမွာက္လိုက္မြန္မြန္”
“ဟုတ္ကိုႀကီး”
မြန္မြန္ေမွာက္လိုက္ေတာ့သူ႔အက်ႌကိုမတင္လိုက္တယ္။ေဆးကိုေက်ာျပင္မွာလိမ္းၿပီးေက်ာ
ရိုးေဘးကိုႏွိပ္လိုက္တယ္။တေျဖးေျဖးေအာက္ကိုဆြဲခ်တယ္။လုံခ်ည္ကိုတင္သားအထိဆြဲခ်တယ္။ၿပီးေတာ့ေဆးလိမ္းၿပီးႏွိပ္ေပးလိုက္တယ္။
“ခါးသက္သာရဲ႕လားမြန္မြန္”
“သက္သာတယ္ကိုႀကီး”
က်ေနာ္လည္းမထူးဘူးဆိုၿပီးေပါင္သားေတြ
ႏွိပ္ေပးတယ္။
“အာ့ကိုႀကီး”
“နာလို႔လား”
“ဟင့္အင္း”
“ရွက္ေနတာမလား”
“ဟီး ”
“ရွက္မေနႏွင့္၊တကိုယ္လုံးႏွိပ္ေပးမွာ”
“အင္း”
မြန္မြန္ေမွာက္လ်က္အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေန
လိုက္ရတယ္။ကိုႀကီးကလုံခ်ည္ကိုေပါင္ရင္းအထိမတင္ၿပီးေဆးလိမ္းၿပီးႏွိပ္တယ္။မြန္မြန္႔
ရင္ထဲမွာရွက္လဲရွက္ရင္လဲခုန္တမ်ိဳးႀကီးမွတ
မ်ိဳးႀကီး၊ေပါင္ေတြႏွိပ္ၿပီးေတာ့
“မြန္မြန္ ထ ပက္လက္အိပ္”
မြန္မြန္ပက္လက္အိပ္ေပးလိုက္တယ္။ပက္လက္အိပ္ေနေတာ့မ်က္စိမွိတ္ေနရတာေပါ့။ေျခသလုံးေတြႏွိပ္ၿပီးေပါင္ကိုေဆးလိမ္းၿပီးႏွိပ္တယ္။မြန္မြန္မ်က္လုံးမဖြင့္ရဲဘူး၊တေန႔ကတကိုယ္လုံးျမင္ဖူးေနတဲ့ကိုႀကီးအခုေတာ့တကိုယ္လုံးကိုင္တြယ္ေနတယ္ေလ။ႏွိပ္တာၿပီးသြားေတာ့ေပါင္ရင္းကိုလက္ဖေနာင့္ႏွင့္ဖိတယ္။
ကိုႀကီးလက္ကမြန္႔မြန္႔ဆီးခုံႀကီးကိုဖိထားသလိုျဖစ္ေနေတာ့မြန္မြန္စိတ္ထဲတမ်ိဳးႀကီးျဖစ္ေနတယ္။ဖိၿပီးျပန္လႊတ္ရင္လူတကိုယ္လုံးအပူေတြထြက္သြားသလိုခံစားရတယ္။ႏွစ္ဖက္လုံးလုပ္ၿပီးကိုႀကီးကလက္ကိုေရသြားေဆးတယ္
မြန္မြန္တကိုယ္လုံးေပါ့ပါးသြားသလိုခံစားရ
ေတာ့တယ္။မြန္မြန္ကိုႀကီးကိုသိပ္ၿပီးရွိန္မေနေတာ့ဘူး။ေအးေဆးျဖစ္သြားတယ္။ေျပာရဲလာ
တယ္။
“ကိုႀကီးဟိုတေန႔ကစားေသာက္ဆိုင္မွာေျပာ
ေနရင္းစကားျပတ္သြားတယ္”
“ဘာလဲ”
“ကိုႀကီးကိုေမးတာေလေရခ်ိဳးခန္းထဲဘာလုပ္ေနတာလဲလို႔”
“အာ နင္ကလဲ”
“ေျဖ ေပး၊မြန္မြန္သိခ်င္တယ္”
“ရွက္စရာႀကီးပါဟာ”
“ဟင္ဘာလို႔လဲ”
“ဟီး လူပ်ိဳဘဝျပန္ေရာက္ေနတာ”
“ဘာႀကီးလဲကိုႀကီး”
“အဝွာေလ မာစတာေဗးရွင္းသိလား”
“အင္းသိတယ္”
“အဲဒါလုပ္ေနတာ”
“ဟာ ကိုႀကီးကလည္း၊ဒီအရြယ္ႀကီးႏွင့္”
“ေအးေလ မေနႏိုင္ေတာ့လည္းလုပ္မိတာေပါ့”
“ခစ္ ခစ္ ခစ္”
ေနာက္တရက္ႏွစ္ရက္ေလာက္မွာအဖ်ားေပ်ာက္ၿပီး။စားခ်င္တာေတြစားေတာ့တယ္။အမ်ိဳးစုံစားတယ္။ဒါေပမယ့္မြန္မြန္ ဝမ္းမသြားဘူး
ဗိုက္ကေအာင့္လာတယ္။ဝမ္းႏႈတ္ေဆးေသာက္တယ္။ဗိုက္ထဲမွာရစ္ေနတာပဲ၊လုံးဝဝမ္းမသြားပဲေနတယ္။ဗိုက္ကေအာင့္လာတယ္။
“မြန္မြန္ေနမေကာင္းဘူးလား”
“ဗိုက္ထဲေအာင့္ေအာင့္ေနလို႔”
“ဝမ္းမသြားဘူးလား”
“မသြားဘူး”
“ၾကာၿပီလား”
“ဖ်ားၿပီးတဲ့ေနာက္တေန႔ကစၿပီးမသြားတာ”
“ဘာေဆးေသာက္ေသးလဲ”
“ဝမ္းႏႈတ္ေဆး”
“အင္းဝမ္းမသြားပဲရစ္ေနမွာ ပိုဆိုးေတာ့မယ္”
“ဟုတ္တယ္ကိုႀကီးရစ္ေနတာ”
“ေအးဝမ္းခ်ဴလိုက္ေတာ့”
“ဟင္ ဘယ္လိုခ်ဴရမလဲ”
“Toletႏွင့္ခ်ဴေလ”
“မခ်ဴရဲပါဘူး”
“မခ်ဴရင္ပိုဆိုးမယ္”
“မခ်ဴဖူးဘူး”
“လြယ္ပါတယ္”
“ဟင္းအင္း မြန္မြန္ေၾကာက္တယ္၊မလုပ္ရဲဘူး”
“အဲဒါဆိုငါလုပ္ေပးမယ္”
“ရွက္စရာႀကီး”
“အမေလးေႏွာ္၊နင့္ဟာေတြငါအကုန္ျမင္ဖူးေနတာပဲ၊ဘာရွက္ရမွာလဲ”
“အဲဒါႏွသ့္မတူဘူးေလ”
“ရွက္မေနနဲ႔လာ ငါလုပ္ေပးမယ္၊က်န္းမာေရး
ကအဓိကက်တယ္”
“အင္းပါကိုႀကီး”
“ပက္လက္ပဲအိပ္”
“ဟုတ္ကိုႀကီး”
က်ေနာ္ဝမ္းခ်ဴေဆးဘူးႏွင့္ဆံပင္လိမ္းတဲ့ေဂ်
ဘူးယူလိုက္တယ္။
“ကဲေျခေထာက္မိုးေပၚေထာင္”
လုံခ်ည္ကိုေပါင္ၾကားညႇပ္ၿပီးေထာင္တယ္။က်ေနာ္ခြ်တ္ခ်လိုက္တယ္။မိုးေပၚေထာင္ထားေတာ့အဖုတ္ႏွင့္ဖင္ကေပၚလာတယ္။အဲဒါျမင္ေတာ့လီးကအရမ္းေတာင္တယ္။စိတ္ထိန္းၿပီး
ေဂ်ကိုလက္ညိဳးႏွင့္ကေလာ္ၿပီးဖင္ဝကိုသုတ္တယ္။ဖင္ဝကိုလက္ညိဳးနည္းနည္းသြင္းလိုက္
ၿပီးေခ်ာမြတ္ေစကာဝမ္းခ်ဴဘူးထည့္ၿပီးညႇစ္
လိုက္တယ္။ႏွစ္ဘူးကုန္ေအာင္ညႇစ္ထည့္လိုက္ၿပီးေေျခေထာက္ကိုေအာက္ျပန္ခ်လိုက္တယ္။
က်ေနာ္ကုတင္ေပၚကဆင္းေတာ့လီးကတေထာင္ေထာင္ျဖစ္ေနၿပီ။မြန္မြန္မျမင္ေအာင္ကြယ္ရင္းကိုယ့္အခန္းကိုျမန္ျမန္ျပန္ရတယ္။လီးက
ေတာင္တာမက်ေတာ့ဘူး။ထုဖို႔က်ျပန္တယ္။
မြန္မြန္ကကိုႀကီးကုတင္ေပၚကအဆင္းမွာ
ျမင္ျဖစ္ေအာင္ျမင္လိုက္ေသးတယ္။ကိုႀကီးဘ
ဝကသနားစရာေကာင္းတယ္။ဒီလိုမေနႏိုင္ေတာ့ဘဲအျပင္မွာမေကာင္းတဲ့မိန္းမကိုလုပ္မွာ
စိုးရိမ္လာတယ္။ေတြးေနတုန္းမွာပဲဝမ္းကအ
ရမ္းသြားခ်င္ေတာ့အိမ္သာေျပးရတယ္။အားရေအာင္ဝမ္းသြားၿပီးလူလည္းေပါ့ပါးသြား
တယ္။ကိုႀကီးကိုေျပာမလို႔ဆိုၿပီးကိုႀကီးအခန္း
ကိုတြန္းဖြင့္လိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့
မြန္လည္းမွင္တက္သြားေတာ့တယ္။
“ေဟာ့ေတာ့ကိုႀကီး”
“အာ မြန္မြန္”
“ဘာေတြလုပ္ေနျပန္ၿပီလဲကိုႀကီးရာ”
“ငါမေနႏိုင္ေတာ့ဘူးမြန္မြန္”
“ဟိ..အဲဒါေၾကာင့္အခန္းထဲေျပးသြားတာကိုး”
“ေအးေလ ငါေလနင့္ဟာျမင္ၿပီးမေနႏိုင္ေတာ့
ဘူး။ငါ့ကိုတစ္ခုေလာက္ကူညီေပး”
“ဟင္ မြန္ကဘာကူညီရမလဲ”
“လာပါခနေလာက္”
မြန္လည္းကိုႀကီးကိုသနားမိလာေၾကာင့္ကိုႀကီး
အနားကပ္သြားမိတယ္။
“မြန္ ဘာလုပ္ေပးရမလဲ”
“မြန္မြန္..ငါအရမ္းလုပ္ခ်င္ေနတာ။မြန္႔ကိုအဝွာ
ႏွင့္မထိပဲငါ့စိတ္ကိုငါေျဖပါရေစ”
“ဟုတ္မြန္ ဘာလုပ္ေပးရမလဲ”
“ဒီမွာခနအိပ္ေပးပါလား”
“ဟိုလိုၿကီးေတာ့မလုပ္ရဘူးေႏွာ္”
“အင္းမလုပ္ဘူး”
မြန္ကိုႀကီးေဘးနားအိပ္လိုက္တယ္။ရင္လဲတဒိတ္ဒိတ္ခုန္ေနတယ္။မြန္အိပ္ေပးေတာ့မြန္႔ေဘး
နားကပ္ၿပီးမြန္႔ႏႈတ္ခမ္းကိုနမ္းစုပ္လိုက္တယ္။
မြန္မွာကိုႀကီးအနမ္းေၾကာင့္ပထမေတာ့လန္႔
သြားေပမယ့္။ကိုႀကီးကိစၥၿပီးေအာင္ကူညီေပး
မွာဆိုၿပီးျပန္နမ္းလိုက္တယ္။ကိုႀကီးကမြန္႔လည္တိုက္ေတြနမ္းေတာ့မြန္႔စိတ္ေတြလည္းမခိုင္
ေတာ့ဘူး၊မြန္႔ပိပိထဲအရည္ေတြစိုစျပဳေနတယ္။ကိုႀကီးကမြန္႔လုံခ်ည္ကိုဆြဲခြ်တ္လိုက္တယ္။
မြန္ထိန္႔လန္႔သြားျပန္တယ္။ကိုႀကီးကအဝွာမလုပ္ဘူးဆိုေတာ့ဆက္ခြင့္ျပဳမိတယ္။အဖုတ္ကိုလက္ႏွင့္ပြတ္တယ္။မြန္႔တကိုယ္လုံးတုန္သြား
တယ္။မြန္႔စိတ္ေတြထိန္းမရခ်င္ေတာ့ဘူး။ကို
ႀကီးကမြန္႔အဝတ္ကိုအေပၚတင္ၿပီးဘရာကိုပါတြန္းတင္တယ္။ၿပီးေတာ့ကေလးတစ္ေယာက္လိုစို႔ေတာ့တယ္။
“ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္”
“အာ့ အင္းဟင္းးဟင္းးကိုႀကီး”
ကိုႀကီးကႏို႔စို႔ရင္းဂြင္းထုေနတယ္။မြန္ေနရထိုင္ရခက္လာၿပီေလ။ပိပိထဲကအရည္ေတြအျပင္
စီးထြက္လာေနၿပီ။ပိပိထဲကယားေနသလိုျဖစ္
လာတယ္။ၾကာရင္မြန္လည္းစိတ္ထိန္းႏိုင္မွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး
“ကိုႀကီးမၿပီးေသးဘူးလား”
“ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္လုပ္ရင္ၾကာတယ္မြန္”
.”ျမန္ျမန္ၿပီးေအာင္လုပ္ေလ၊မြန္႔ႏို႔ေတြမခံႏိုင္ေတာ့ဘူး”
“မြန္လုပ္ေပးပါလား”
“ဟင္ မြန္ကဘယ္လိုလုပ္ရမွာလဲ”
“ကိုႀကီးလုပ္သလိုလုပ္လိုက္”
“အင္းလုပ္ေပးမယ္ကိုႀကီး”
မြန္လည္းအိပ္ရာကထၿပီးကိုႀကီးလီးကိုကိုင္ကာဂြင္းထုေပးလိုက္တယ္။
လက္ထဲမွာပူေႏြးေႏြးလီးႀကီးကတင္းေျပာင္ၿပီးလီးထိပ္ဖူးႀကီးကနီရဲေနတယ္။
“မြန္ တံေတြးဆြတ္ၿပီးလုပ္”
မြန္လည္းေခါင္းေလးငုံ႔ကာလီးေပၚတံေတြးေထြးကာဆြတ္လိုက္တယ္။ၿပီးေတာ့တခ်က္
ခ်င္းလုပ္တယ္။တံေတြးဆြတ္လိုက္လုပ္တယ္။
ၾကာေလလက္ထဲကလီးကႀကီးသလိုျဖစ္လာ
ေလ။မၿပီးႏိုင္ေတာ့ဘူး။ၾကားဖူးနားဝရွိတာက
တခ်ဳိ႕လီးကိုစုပ္ေပးၾကတယ္တဲ့။စုပ္ပစ္ခ်င္
လာၿပီ။မစုပ္ရဲေသးေတာ့တံေတြးေထြးရင္းလီးအနံ႔ကိုရႉၾကည့္တယ္။အနံ႔မရဘူး။လီးထိပ္ဝနားကိုကပ္ၿပီးတံေတြးေထြးလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ
ကိုႀကီးကမြန္႔ေခါင္းကိုဖိခ်လိုက္တယ္။လီးကပါးစပ္ထဲဝင္သြားတယ္။မထူးေတာ့ဘူးဆိုၿပီး
စုပ္ေပးလိုက္ေတာ့တယ္။စုပ္ေတာ့လည္းမဆိုး
ဘူး။ငါးမိနစ္ေလာက္စုပ္တာလည္းမၿပီးဘူး။
“ကိုႀကီးေတာ္ၿပီကြာေညာင္းလာၿပီ”
“မြန္ေမွာက္အိပ္လိုက္”
မြန္လည္းအိပ္ရာေပၚေမွာက္လိုက္တယ္။ကို
ႀကီးကအေပၚကေနၿပီးမြန္ဖင္ၾကားကိုလာယက္တယ္။
“အာ့…ကိုႀကီးမလုပ္နဲ႔ေလ”
ၾကက္သီးေႏြးဖုေလးေတြထသြားတယ္။
ဆက္ကာဆက္ကာယက္တယ္။ေပါင္ၾကားကိုဟၿပီးယက္တယ္။မြန္မေနႏိုင္ေလာက္ေအာင္ျဖစ္လာတယ္။ညည္းမိတယ္။
ကိုႀကီးကခြျပီးဖင္ၾကားထဲလီးသြင္း
တယ္။အထဲသာမေရာက္တာအဖုတ္ကိုပြတ္ပြတ္ဆြဲသြားတယ္။
“အာ့ အင္းးဟင္းးးဟင္း”
လိုးေနသလိုျဖစ္ေနမွန္းမြန္သိတယ္။အေစ့ကို
ပြတ္သြားလိုျဖစ္ေလမြန္စိတ္ေတြထိန္းမရေလ။ခံခ်င္စိတ္ေတြျဖစ္ေလ။ကိုႀကီးကလုပ္ရင္း
ႏွင့္နယ္ေက်ာ္လာတယ္။အဖုတ္အဝထဲလီးကတေျဖးေျဖးဝင္လာတယ္။အဝထဲေရာက္ရုံႏွင့္စိတ္ထဲမရုိးမယြျဖစ္လာတယ္။အဆုံးထိဝင္ေစခ်င္လာေတာ့တယ္။
ခ်င္တယ္။
မြန္႔ကိုခြၿပီးအေပၚကေနအာသာေျပလိုး
ဖို႔စဥ္းစားတဲ့က်ေနာ္မြန္႔ဖင္ၾကားကိုလီးႏွင့္အလ်ားလိုက္လုိးရင္းစိတ္ကမေနႏိုင္ေတာ့့ဘူး။
ေပါင္ၾကားထဲဖိသိပ္ထိုးရင္းလိုးလိုက္တယ္။
လိုးေနရင္းအဖုတ္ေနရာကိုပဲခ်ိန္လိုးေနမိၿပီး
လိုးရင္းအဖုတ္ဝကိုလီးကတိုးဝင္ေနတယ္။
စိတ္လည္းအရမ္းထန္ေနတာဆိုေတာ့အဖုတ္ကိုေသခ်ာလိုးခ်င္လာေတာ့တယ္။
“မြန္”
“ဟင္ …ကိုုႀကီး”
“ငါမေနႏိုင္ေတာ့ဘူးဟာ”
“ဟင္”
“ငါလိုးလိုက္ေတာ့မယ္ဟာ”
“မြန္ေၾကာက္တယ္ကိုႀကီး”
“မေၾကာက္နဲ႔မြန္ ၊မနာေစရပါဘူး”
“နာမွာထက္ျပသနာတက္မွာပိုေၾကာက္တာ”
“ဘာမွမျဖစ္ေစရဘူးဟာ။ငါတာဝန္ယူပါ့မယ္”
က်ေနာ္ေျပာေနရင္းကမြန္႔ခါးကိုလွမ္းဆြဲၿပီး
ကုန္းေစလိုက္တယ္။မြန္လည္းအလိုက္သင့္
ေလးပါလာတယ္။ဒူးေထာက္ၿပီးမြန္အဖုတ္ဝကိုလီးထိုးထည့္လိုက္တယ္။
“ဗ်စ္ ဗ်စ္ ျဗစ္ ေဖာက္”
“အာ့! အမေလးအားအင္းးဟင္းးးဟင္းးး”
တခ်က္တည္းႏွင့္ျပဲသြားသလိုခံလိုက္ရၿပီး
ကိုႀကီးလီးကအဖုတ္ထဲတိုးဝင္သြားတယ္။
နာက်င္လြန္းလို႔မ်က္ရည္က်မတတ္ခံစား
လိုက္ရၿပီးေနာက္မွာေတာ့ပူေႏြးေႏြးတစ္ဆို႔ဆို႔
ေဝဒနာပါခံစားလိုက္ရတယ္။
မြန္႔အပ်ိဳေမွးကိုေဖာက္သြားမွန္းသိတဲ့က်ေနာ္
မြႏ္ြေက်ာျပင္ကိုရင္ဘတ္ႏွင့္ထိကပ္ၿပီးပုခုံးသားေလးကိုကိုက္ထားလိုက္တယ္။လက္တဖက္ကမြန္႔ႏို႔ေတြကိုပြတ္ေခ်ေပးလိုက္တယ္။မြန္႔ပုခုံးကိုသြားႏွင့္မနာမက်င္ကိုက္ၿပီးဂုတ္ပိုးသား
ေလးကိုနမ္းေပးလိုက္တယ္။
“အင္းးဟင္းးကိုႀကီးရယ္တမ်ိဳးႀကီးပဲ”
မြန္႔ညည္းသံေလးေပၚထြက္လာေတာ့ေျဖးေျဖးခ်င္းအသြင္းအထုတ္လုပ္လိုက္တယ္။
“ဗ်စ္ ဘြတ္ ဘြတ္ ဖြတ္ ဖြတ္”
“အာ့ အင္းဟင္းးဟင္းးး”
မြန္႔မွာ အစကေတာ့တင္းက်ပ္ၿပီးတစ္ဆို႔ေနတဲ့
စို႔တေခ်ာင္းအဖုတ္ထဲရိုက္ထည့္ခံထားရတဲ့ခံ
စားမႈ့မ်ိဳးကိုပထဆုံးခံစားရၿပီးေနာက္မွာေတာ့
တေျဖးေျဖးေဝဒနာသက္သာကာအဖုတ္ထဲက
ခံႏိုင္ရည္ရွိလာၿပီး၊ယားယံလာျပန္တယ္။
အဖုတ္ကိုပြတ္ဆြဲသြားတဲ့လီးေၾကာင့္ကာမေစ့ေဆာ္မႈ့့႔ကိုသိလာရၿပီးမနာက်င္ေတာ့ပဲေကာင္း
မြန္တဲ့အရသာမ်ိဳး၊ေက်နပ္ရတဲ့ခံစားမႈ့႔မ်ိဳးကို
ရရွိလာသလိုအလိုအေလ်ာက္ညည္းသံလည္းထြက္လာေတာ့တယ္။
“ဘြတ္ ဖြတ္ ဖြတ္ ဘြတ္”
“အာ့ရွီးးးးအိုးးးအားးးးအင္းးဟင္းးးဟင္းး”
က်ေနာ္လည္းလိုးရင္းႏွင့္မြန္႔ဗိုက္ေအာက္က
လက္ကိုလၽွိုသြင္းၿပီးအဖုတ္ကိုပြတ္ရင္းကာမ
ဖူးေလးကိုစမ္းကာမနာမက်င္ေအာင္ပြတ္ေပးေနလိုက္တယ္။
“ဘြတ္ ဖြတ္ ဘြတ္ ဘြတ္ ဘြတ္”
“အာ့ရွီးးရွီးးးအိုးးးးအားးးးး”
အေစ့ကိုလာၿပီးကလိတဲ့ကိုႀကီးလက္ေၾကာင့္
မြန္႔စိတ္ေတြထႂကြလာသလိုအဖုတ္ထဲကညႇစ္မိတယ္။လီးႀကီးရဲ႕အဝင္အထြက္ရွည္လ်ားတဲ့
အျပင္ဒစ္ႀကီးကမြန္႔ေစာက္ဖုတ္နံရံေတြကိုပြတ္
ဆြဲသြားခဲ့တယ္။ဆြဲထုတ္သြားရင္လည္းရင္ထဲဟာသလိုျဖစ္သြားၿပီးဝင္လာျပန္ေတာ့လည္းရင္ထဲတသိမ့္သိမ့္ခံစားရၿပီးအဖုတ္ထဲကညႇစ္
ထားမိျပန္တယ္။
“ဘြတ္ ဖြတ္ ဖြတ္ ဘြတ္ ဖြတ္”
“အာ့အင္းးဟင္းးးဟင္းးးးးး”
ခါးကိုင္ၿပီးတခ်က္ခ်င္းမွန္မွန္ေဆာင့္ေပးလိုက္
တယ္။မြန္႔ရဲ႕ညည္းသံေတြလည္းညံလာတယ္။
က်ေနာ္ပုံစံေျပာင္းလိုးဖို႔စီစဥ္လိုက္တယ္။
“မြန္ပက္လက္အိပ္လိုက္ေႏွာ္”
မြန္မြန္ကေမွာက္ခ်လိုက္ၿပီးပက္လက္လွန္
လိုက္တယ္။က်ေနာ္လည္းမြန္ေပါင္ၾကားထဲဒူးေထာက္ဝင္ကာအဖုတ္ကိုလီးအဆုံးသြင္းၿပီး
မြန္႔ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုနမ္းစုပ္လိုက္တယ္။
နမ္းရင္းႏွင့္ပင္လိုးလိုက္တယ္။
ဒီလိုအလိုးခံျခင္းဟာမြန္႔ရဲ႕ပထမဆုံးအႀကိမ္
ျဖစ္ေနေတာ့ရင္ခုန္ျခင္းတဝက္ထိတ္လန္႔ျခင္း
တဝက္ႏွင့္အတူကာမအရသာကိုခံစားမိေလ
ေတာ့မြန္႔မွာၿပီးဆုံးျခင္းကိုမသိပဲၿပီးလိုက္ရ
တယ္။အရည္ေတြအဖုတ္ထဲကထြက္သြားၿပီး
စိတ္ထဲေက်နပ္သြားကာၿငိမ္က်သြားေတာ့
တယ္။
ဒီကိစၥမွာအေတြ႕အၾကဳံရွိတဲ့က်ေနာ့္အ
တြက္ကေတာ့ထိန္းထားႏိုင္တယ္။မြန္ၿပီးသြား
မွန္းက်ေနာ္သိေနေတာ့ၾကာၾကာဆက္လိုးရင္
မြန္နာက်င္ေတာ့မယ္ဆိုတာသိတဲ့အတြက္စိတ္
ေလ်ာ့ၿပီးငါးမိနစ္ေလာကိဆက္လိုးေပးလိုက္
ၿပီးေနာက္ၿပီးခ်င္လာတဲ့အတြက္သုတ္ကိုအျပင္ကိုသာပန္းထုတ္လိုက္ေတာ့တယ္။ၿပီးေတာ့
မြန္႔ကိုနမ္းလိုက္ၿပီးဖက္အိပ္ေနလိုက္ေတာ့
တယ္။မြန္႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့တစ္ခုခုေတြးေနသ
လိုပါပဲ။က်ေနာ္ကေတာ့ေမာပန္းၿပီးအိပ္ေပ်ာ္
သြားေတာ့တယ္။ႏိုးေတာ့ညေရာက္ေနၿပီ။မြန္မြန္ကအိပ္ေနတုန္းပဲ။မြန္မြန္႔ပါးျပင္ကိုတခ်က္နမ္းလိုက္ၿပီး
“မြန္ ထေသးဘူးလား”
“ဟင္..ကိုႀကီး ထၿပီထၿပီ”
မြန္မြန္လူလဲထကာေစာင္ပတ္ၿပီးေရခ်ိဳးခန္း
ကိုသြားတယ္။က်ေနာ္လည္း ပုဆိုးတစ္ထည္
ေကာက္ဝတ္ကာအျပင္ထြက္ၿပီးေရေသာက္
တယ္။မြန္မြန္အခန္းထဲဝင္သြားေတာ့ေနာက္က
လိုက္ကာ
“မြန္..ဒီေန႔အျပင္မွာစားမယ္”
“ဟင္း လမ္းေလ်ာက္ရင္ကြေနတာကိုႀကီး”
“ေအာ ေလ်ာက္မရဘူးလား”
“အျပင္မသြားခ်င္ဘူးကိုႀကီးဝယ္ခဲ့”
“အိုေက ”
က်ေနာ္ေရခ်ိဳးခန္းဝင္ၿပီးေရေလာင္းခ်ိဳးကာ
အဝတ္တစ္စုံဝတ္ၿပီးဆိုင္ဘက္ကိုသြားလိုက္
တယ္။စားစရာဝယ္ရင္ေဆးဆိုင္ဘက္ကိုပါ
သြားၿပီးတားေဆးကဒ္ေတြဝယ္လိုက္တယ္။
အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့မြန္မြန္ကေရမိုးခ်ိဳးၿပီးျဖစ္ေနၿပီ။စားစရာေတြကိုျပင္ဆင္ၿပီးႏွစ္
ေယာက္အတူစားေသာက္လိုက္တယ္။မြန္မြန္ထမင္းစားနည္းေနတယ္။ဒါေၾကာင့္
“မြန္စားမေကာင္းဘူးလား”
“ဟုတ္ကိုႀကီးမြန္စိုးရိမ္ေနတာ”
“ဘာမွမစိုးရိမ္နဲ႔မြန္၊ကိုႀကီးေဆးေတြပါဝယ္ခဲ့
တယ္”
“အင္း အဲဒါခ်ည္းမဟုတ္ဘူးကိုႀကီး၊မြန္တို႔မွား
သြားၿပီလားလို႔ပါ”
“မြန္ လဲလြတ္လပ္သူတစ္ေယာက္ပါ။ကိုႀကီးလဲ
လြတ္လပ္သူျဖစ္ေနပါၿပီ”
“အင္း ဒါေပမယ့္ကိုႀကီးရယ္”
“ဘာမွဒါေပမမယ့္နဲ႔၊နင့္အေဒၚႏွင့္ငါကပတ္
သက္မႈ့႔မရွိေတာ့ဘူး”
“ကိုႀကီးရယ္”
“မြန္ ငါဘယ္ေလာက္စိတ္ဆင္းရဲခဲ့ရသလဲမြန္
သိေလာက္ပါတယ္။ငါ့ကိုအျမဲအႏိုင္ယူၿပီး
စိတ္ဆင္းရဲေအာင္လုပ္တဲ့နင့္အေဒၚကိုငါစြန္႔လႊတ္လိုက္ၿပီ။ငါ့ဘက္ကဘာမွရပိုင္ခြင့္ေတြမယူ
ခဲ့ဘူး၊ပိုင္ဆိုင္သမၽွနင့္အေဒၚနာမည္နဲ႔လႊဲေပးခဲ့
တယ္”
“မြန္သိပါတယ္၊မြန္႔ရဲ႕တီေလးအေၾကာင္းကို၊
သူ႔ရဲ႕စိတ္ကိုသိတယ္၊ဒါေၾကာင့္ကိုႀကီးကိုသ
နားမိတာ”
“တို႔ႏွစ္ေယာက္ဒီမွာနားလည္မႈ့့နဲ႔ဘဝတစ္ခု
တည္ေဆာက္ရေအာင္မြန္”
“ေအာ္ကိုႀကီးရယ္”
မြန္ ကိုႀကီးကိုသနားမိတယ္။တီေလးရဲ႕အႏိုင္
ယူခ်င္တဲ့စိတ္ေၾကာင့္ကိုႀကီးေတာ္ေတာ္သည္း
ခံခဲ့ရမွန္းသိတယ္”
“ဒီမယ္မြန္ အခုကိုႀကီးေပ်ာ္တယ္။ကိုႀကီးဘဝ
လြတ္လပ္တယ္။ကိုယ့္မွာအစြမ္းရွိသေလာက္
လုပ္ႏိုင္စြမ္းရွိေနၿပီ၊မြန္သာကိုႀကီးအနားကခြဲမ
သြားနဲ႔”
“ေအာ္ကိုႀကီးရယ္”
မြန္ဘာကိုမွေတြးမရပါ။ကိုႀကီးကိုထာဝရလက္တြဲႏိုင္မလား၊ဆိုတာမေသခ်ာပါ။ခ်စ္မိၿပီ
လားေတြးရင္လည္းခ်စ္သလိုမခ်စ္သလို၊ရင္မခုန္ဘူးလားဆိုရင္လည္းခုန္တယ္။ကိုႀကီးဘဝကိုစာနာနားလည္ေပးခ်င္တယ္။ကိုႀကီးစိတ္
ညစ္ခဲ့ရသမၽွအပန္းေျပေစခ်င္တယ္။ခုေတာ့
လည္းမြန္႔ဘဝကအပ်ိဳျပန္မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့မွန္း
သိတယ္။မြန္ႏွေျမာမရွိဘူး။ေက်နပ္တယ္။
စားေသာက္ၿပီးမြန္ပန္းကန္ေတြေဆးလိုက္တယ္။ၿပီးေတာ့အိပ္ရာထဲဝင္ခဲ့တယ္။
မြန္အိပ္ခန္းဖက္သြားေတာ့က်ေနာ္လဲလိုက္ဝင္
ခဲ့တယ္။
“ဟင္ကိုႀကီး”
“ကိုႀကီးမြန္႔နဲ႔အိပ္မွာ”
“အာ ကိုႀကီးကလဲ”
“လာပါမြန္ရယ္၊ကိုႀကီးမြန္႔ကိုခ်စ္ပါရေစ”
က်ေနာ္မြန္႔ကိုဖက္ရင္းနမ္းလိုက္တယ္။
“ဟြန္း..ကိုႀကီးေတာ္ေတာ္ကဲတယ္”
“ထိန္းခ်ဳပ္ထားတာေတြေပါက္ကြဲတာပါမြန္”
“ေတာ္ေတာ္ထိန္းခဲ့ရလို႔လား”
“မြန္႔တီေလးႏွင့္မလုပ္ျဖစ္တာၾကာၿပီမြန္”
“မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး၊အတူတူအိပ္လာခဲ့တာပဲ”
“တကယ္ပါမြန္၊စိတ္ဆင္းရဲတဲ့ဒဏ္ကကိုႀကီးကိုႏွိပ္စက္လြန္းခဲ့တယ္”
“အာ့ဆိုကိုႀကီးအတူမအိပ္ျဖစ္ဘူးေပါ့”
“အင္းေလ”
“ေအာ္ကိုႀကီးရယ္”
မြန္ကိုႀကီးကိုအရမ္းသနားသြားတယ္။
က်ေနာ္မြန္႔လုံခ်ည္ကိုေျဖခ်ၿပီးအဖုတ္ကိုလက္ႏွင့္ပြတ္လိုက္တယ္
“အားကြ်တ္ ကြ်တ္ ကြ်တ္”.
“ဟင္ ဘာျဖစ္လို႔လဲမြန္”
“က်ိမ္းစပ္ေနတာကိုႀကီး”.
“ဟုတ္လား ကိုႀကီးၾကည့္လိုက္မယ္”
“မၾကည့္နဲ႔မြန္ရွက္တယ္”.
“ဟာရွက္ရပါဘူးကြာ”
က်ေနာ္အတင္းပဲလုံခ်ည္ကိုခြ်တ္ကာမြန္႔အ
ဖုတ္ကိုေသခ်ာၾကည့္တယ္။ဆီးခုံေလးအမွာနီရဲေနတယ္။ၾကည့္ေနရင္းလီးကေတာင္လာ
တယ္။စိတ္ေတြႂကြလာၿပီးမြန္႔အဖုတ္ကိုကုန္းယက္မိေတာ့တယ္
:ႁပြတ္ ပလပ္ ပလပ္”
“အားးရွီးကိုႀကီးအားးးး”
မြန္႔မွာမထင္မွတ္ပဲအဖုတ္ယက္ခံလိုက္ရတယ္။လိင္ကိစၥလုပ္ရင္အဖုတ္ယက္ၾကမွန္းသိတယ္။ဘာလို႔ယက္ၾကမွန္းမသိေပမယ့္ယက္ခံလိုက္
ရတဲ့အခိုက္အတန္႔အခ်ိန္ခနေလးအတြင္းမွာ
ၾကက္သီးေႏြးေလးေတြထၿပီးရင္တလွပ္လွပ္
ျဖစ္သြားတယ္။
က်ေနာ္မြန္႔ရဲ႕အေစ့ကေလးကိုစုပ္ေပးၿပီး
လၽွာႏွင့္ေမႊလိုက္တယ္။
“အိုးကြ်တ္ ကြ်တ္ အာ့ရွီးးရွီးးအားးး”
လူတကိုယ္လုံးေတာင္ႂကြတက္ခ်င္မိတယ္။
လက္ကအိပ္ယာခင္းစကိုဆြဲဆုပ္မိၿပီးခါးအ
ေပၚကိုေျမာက္တက္သြားတယ္။
“အာ့ကိုႀကီးအိ အိ အီး အားး”
မြန္႔မွာထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္စြမ္းမရွိေတာ့ပဲကာမစိတ္ေတြတဖြားဖြားျဖစ္ကာအဖုတ္ထဲကအရည္ေတြတစိမ့္စိမ့္ထြက္လာတယ္။က်ေနာ္လည္းလုပ္
ခ်င္ေနတာၾကာလွၿပီမို႔လုပ္သင့္မလုပ္သင့္မ
ခ်င့္ခ်ိန္ေတာ့ပဲအားရပါးရစုပ္ယက္လိုက္
ေတာ့တယ္။မြန္အလိုးခံတုန္းကလိုအဖုတ္ထဲကခံစားရလာၿပီးၿပီးေတာ့မလိုျဖစ္လာတယ္။
“အားဟားးေတာ္ၿပီကိုႀကီး၊မြန္မေနတတ္ေတာ့
ဘူး”
ေခါင္းကိုအတင္းတြန္းထုတ္လာေတာ့က်ေနာ္ရပ္လိုက္တယ္။ကိုႀကီးရပ္မွမြန္ရဲ႕ခါးကအိပ္ရာေပၚက်လာေတာ့တယ္။
“မြန္ေကာင္းလား”
“ဟင္း ကိုႀကီးေႏွာ္မြန္႔ကိုငရဲေပးေနတာ”
“မေပးပါဘူးမြန္ရယ္၊ေန႔လည္ကမြန္လုပ္ေပး
သလိုကိုႀကီးကလဲမြန္႔ကိုလုပ္ေပးခ်င္လို႔ပါ”
“မြန္လုပ္တာေကာင္းလို႔လားကိုႀကီး”.
“အရမ္းေကာင္းလို႔ပါမြန္”
“ဟိႀကိဳက္တယ္ေပါ့”
“အရမ္းႀကိဳက္”
“လုပ္ေပးရမလား”
“ဟုလုပ္ေပးရင္ႀကိဳက္တာေပါ့”
“ကိုႀကီးႀကိဳက္ရင္လုပ္ေပးမွာေပါ့”.
“ဟာ အခုလုပ္ေပး”.
က်ေနာ္အိပ္ေပးလိုက္တယ္။မြန္ကအိပ္ရာကထကာက်ေနာ့္ရဲ႕လီးကိုစငုံလိုက္ေတာ့တယ္။
ပူေႏြးေႏြးနဲ႔အိစက္တဲ့မြန္႔ရဲ႕လၽွာေၾကာင့္က်
ေနာ္လီးကခ်က္ခ်င္းေတာင္လာတယ္။
“ႁပြတ္ ..ႁပြတ္ ..ပလပ္”
“ဟားးးးေကာင္းလိုက္တာမြန္ရယ္”
မြန္ကသူလုပ္တတ္သလိုလုပ္ေပးရွာတယ္။
လီးထိပ္ေလးကိုလွ်ာႏွင့္ယက္ၿပီးလက္ႏွင့္ဂြင္း
ထုေပးတယ္ဗ်ာ။က်ေနာ့္လီးကအရမ္းမာ
ေတာင္ေနၿပီ။
“မြန္ ကိုႀကီးလုပ္ခ်င္ေနၿပီ”
“အြန္း..ကိုႀကီးလုပ္ခ်င္ရင္လည္းလုပ္ေလ”
က်ေနာ္လည္းမြန္႔ေပါင္ၾကားဒူးေထာက္ဝင္ၿပီးမြန္႔အဖုတ္ကိုလက္ႏွင့္ပြတ္ကာအေရေတြထြက္ေအာင္လုပ္လိုက္ကာလီးကိုေတ့ၿပီးဖိခ်လိုက္တယ္။
“ဗ်စ္ ျဖစ္ ျဖစ္ ဗ်စ္”
“အာ့ကိုကို..ေျဖးေျဖး”
အရမ္းထန္ေနတဲ့လီးကတင္းက်ပ္က်ပ္ႀကီးဝင္လာတယ္။အဖုတ္ထဲမွာလီးကတစ္ဆို႔
ေနေသးတယ္။အရည္ေတြစိုေနတာေၾကာင့္
လီးကအဆင္ေျပကာတဝက္ေလာက္ဝင္သြား
ၿပီးေတာ့
“ဗ်စ္ ၿဗိ”အသံၾကားလိုက္ရတယ္။
“အာ့ ကိုႀကီးအိုး….”
မြန္႔ရဲ႕အလန္႔တၾကားအသံေၾကာင့္
ႏို႔စို႔ၿပီးေခ်ာ့လိုးေလးအရင္လိုးလိုက္တယ္။
“ဗ်စ္ ဘြတ္ ဖြတ္ ဖြတ္ ဖြတ္”
“အာ့ အင္းးဟင္းးဟင္းးးးအားးး”
ႏို႔စို႔ရင္းအလိုးခံရတဲ့ မြန္မွာ ခံစားခ်က္ႏွစ္မ်ိဳး
တၿပိဳက္နက္ႀကီးရတယ္။ဒုဆိယအႀကိမ္ျဖစ္ေပမယ့္ေခ်ာေမြ႕မႈ့ေတာ့မရွိေသးဘူး။တစ္ဆို႔ဆို႔လီးကႏႈတ္ခမ္းသားေတြကိုပြတ္ဆြဲသြားမြန္႔ရဲ႕
စိတ္ထဲမေနႏိုင္ျဖစ္ကာညည္းတြားမိေလကာမအရသာကိုသိလာေလ
“ဗ်စ္ ဘြတ္ ဖြတ္ ဘြတ္ ဖြတ္”
“အာ! အင္းဟင္းးးအားးး”မြန္႔မွာဒုတိယအႀကိမ္ျဖစ္
ေသာ္လည္းရွက္စိတ္ကမေပ်ာက္ေပမယ့္
ညည္းသံေတြကသူ႔အလိုလိုျဖစ္ေနၿပီး ႕ရွက္ေနတဲ့စိတ္ေတြပြင့္ထြက္ၿပီးညည္းညဴသံ
ၾကားတဲ့အခါမွာေတာ့က်ေနာ္လဲေရွ႕
ဆက္ၿပီးျမန္လိုက္တယ္။အသားဆိုင္ခ်င္းတ
ဖတ္ဖတ္ရိုက္ခတ္ေနသလိုမြန္႔ရဲ႕အဖုတ္
ကထြက္တဲ့အရည္ေတြေၾကာင့္လီးအဝင္ပို
ညက္ေညာလာခဲ့တယ္။က်ေနာ္လည္းခါးကိုကိုင္ကာအားထည့္ၿပီးလိုးလိုက္ေတာ့တယ္။
ရွစ္မိနစ္ေလာက္ၾကာခ်ိန္မွာေတာ့မြန္႔မွာ တကိုယ္လုံးတုန္သလိုလိုေလထဲေျမာက္တက္သလိုျဖစ္လာၿပီးပိပိထဲကလႈပ္ၿပီးညႇစ္လာ
တယ္။ၿပီးတယ္ဆိုတဲ့အရာကိုကိုယ္တိုင္ခံစားမိ
လိုက္ရၿပီး ေအာ္ညည္းလိုက္ေတာ့တယ္။
“အားးရွီးးးရွီးးးကိုႀကီး..အားးး အိုးး”
က်ေနာ္လည္းၿပီးခ်င္ေနတာပါ။တကယ္ကို
လည္းအရမ္းလိုးလို႔ေကာင္းတယ္။ေစးပိုင္ေနတဲ့အဖုတ္ကိုလိုးရတဲ့အတြက္စိတ္လဲေက်နပ္သြားတယ္။ၿပီးခ်င္ေနတာေၾကာင့္စိတ္ထိန္းၿပီးေနာက္ထပ္အခ်က္ငါးဆယ္ခန္႔ဆက္လိုးလိုက္ရာသုတ္ေတြထြက္ခ်င္လာတာမို႔လီးကိုဆြဲ
ထုတ္ရင္းမြန္႔ရဲ႕ေပါင္ေပၚပန္းထုတ္လိုက္
ေတာ့တယ္။
ၿပီးပါၿပီ
.
ေနာက္လည္း လာဖတ္ဦးေနာ္
ေက်းဇူးတံု႔ျပန္ေသာ အေနျဖင့္ ေၾကာ္ျငာေလးမ်ားကို နွိပ္ေပးၾကပါေနာ္။စာအုပ္မ်ားေန႔တိုင္း အသစ္တင္ေပးပါတယ္။အင္တာနက္ဖြင့္ထားဖို႔လိုပါတယ္၊ေန႔တိုင္း ဝင္ေရာက္ၾကည့္ရႈႏုိင္ပါတယ္။
