ဖဲပြင့္မ်ားကုိၾကည့္ရင္း ျဖဳိးငယ္ငယ္စိတ္ပ်က္သြားသည္။ စုိးရိမ္စိတ္ေတြကလည္း ျဖစ္ေပၚလာသည္။ ဒါနဲ႕ဆိုသူမဒီေန႔ (၂)သိန္းေလာက္ရႈံးေနျပီ။ သူမတြင္ပါလာေသာဆြဲၾကိဳးကလည္း ေပါင္ထားျပီးျပီ အိမ္ရွင္ မစုစုဆီမွာ။ ဘယ္လုိလုပ္ရမလဲမသိ။ သူမကုိယ္က ဖဲကုိ၀ါသနာပါေနတာခက္သည္။ ေယာက်ၤားျဖစ္သူက ကုမၸဏီတစ္ခုမွာ၀န္ထမ္း။ ဖဲရုိက္တာကုိ လုံး၀မၾကိဳက္။ သုိ႔ေသာ္ျဖဳိးငယ္ငယ္ကား ၀ါသနာကုိမေလၽွ်ာ့ႏုိင္။ ေယာက်ၤားျဖစ္သူ ရုံးသြားတာနဲ႔ ရပ္ကြက္ထဲက မစုစုတုိ႔အိမ္မွာ ဖဲသြားသြားရုိက္သည္။ ယခုလည္း ေယာက်ၤားျဖစ္သူ ကုိေဇာ္ထြန္း ခရီးသြားေနခုိက္ ၀ါသနာအတုိင္း ဖဲေန႔တုိင္းရိုက္ျဖစ္သည္။ ဒီေန႔မွ ၀ုိင္းကေကာင္းျပီး သူမပါလာေသာဆြဲၾကိဳးကုိပါ ေပါင္လုိက္ရသည္။ ဒါကုိ ေယာက်ၤားျဖစ္သူ ျပန္လာလုိ႕ကေတာ့ မုိးမီးေလာင္ေတာ့မည္။ သူမအေနျဖင့္လည္း ရႏုိးရႏုိးျဖင့္ ေဆာ့မိတာ ဆြဲၾကိဳး ေပါင္လုိက္ရတာဘဲ အဖတ္တင္သည္။
“ျဖဳိးငယ္ေရ နင့္အလွည့္ေရာက္ျပီ” အထက္အိမ္မွာ ေနေသာ မစု၏စကားေၾကာင့္ သူမ သတိျပန္၀င္လာသည္။ ဟုတ္ဟုတ္ မစု။ သူမအေနျဖင့္ ဖဲသာရုိက္ေနရေသာ္လည္း ဖဲ၀ုိင္းထဲတြင္ အာရုံကမရွိေတာ့။ ရင္ဆုိင္ရမည့္ ျပသနာမ်ားအတြက္ ရင္ေလးျပီး ေသာကမ်ားေနေတာ့သည္။ ျဖိဳးငယ္ နင္ရႈံးေနတာလား ေနာက္မွအသံၾကားသျဖင့္ ျဖဳိးငယ္ လွမ္းၾကည့္လုိက္သည္။ ေၾသာ္ ကုိေက်ာ္သက္ထြန္း။ ဟင္းဟင္း ဒီလိုပါပဲ။ ကုိေက်ာ္သက္ထြန္းကား ဒီရပ္ကြက္ထဲမွပင္ သူမေယာက်ၤားျဖစ္သူႏွင့္ရင္းႏွီးသည္။ ဒါေပမဲ့ သူမေယာက်ၤားႏွင့္မတူ။ ဖဲရုိက္တာ၀ါသနာပါသလုိ ကၽြမ္းလည္းကၽြမ္းသည္။ ရပ္ကြက္ထဲက မိန္းမေတြကေတာ့ ကုိေက်ာ္သက္ထြန္းကုိ ဖဲရုိက္တတ္သည္မွလြဲျပီး လူေအးတစ္ေယာက္ဟု ျမင္ၾကသည္။ နင္ဖဲရုိက္တာ မကၽြမ္းေသးပါဘူးဟာ ဒါေၾကာင့္လည္းရႈံးတာ ငါေနာက္က်ေနၾကည့္ေပးမယ္ ဟုဆိုျပီး ကုိေက်ာ္သက္ထြန္းက သူမေနာက္မွေနျပီး ၀င္ထုိင္လုိက္သည္။
(၂)
ေက်ာ္သက္ထြန္းသည္ ျဖဳိးငယ္ငယ္ေနာက္မွ ၀င္ထုိင္လုိက္သည္။ ျဖဳိးငယ္က သူမဖဲကုိဆြဲမည္ျပဳစဥ္ ေက်ာ္သက္ထြန္းက ေနာက္မွေနျပီး သူမလက္ကုိလွမ္းဆြဲလုိက္သည္။ မဆြဲနဲ႔ျဖဳိးငယ္ ဟုတုိးတုိးေျပာသည္။ ထုိအလွည့္တြင္ ျဖဳိးငယ္အေလ်ာ္ ရလုိက္သည္။ တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ ဖဲ၀ုိင္းတြင္ ျဖဳိးငယ္ငယ္ႏွင့္ ေက်ာ္သက္ထြန္းကား အတုိင္အေဖာက္မိလာသည္။ အုိ ျဖဳိးငယ္ရင္ထဲဖုိသြားသည္။ ေက်ာ္သက္ထြန္းက သူမလက္မ်ားကုိကုိင္ျပိး ဖဲကုိဆြဲစဥ္ ကုိေက်ာ္သက္ထြန္း၏ ပုဆုိးေအာက္မွာ တင္းမာေနေသာ ငပဲၾကီးက ျဖဳိးငယ္တင္ပါး အိအိၾကီးမ်ားကုိ ပြတ္သပ္ၾကည္စယ္ေနသည္။ ဒါေပမဲ့ သူမ မသိခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ထားလုိက္သည္။ ေက်ာ္သက္ထြန္းကား ဖဲေဇာကပ္ေနတာမုိ႔ သိဟန္မတူ။ ၀ုိင္းထဲက လူေတြကလည္း သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ကုိ အာရုံမစုိက္အား။ အားလုံးက ဖဲေဇာကပ္ေနၾကတာဆုိေတာ့ ကုိယ့္ဖဲေကာင္းဖုိ႕အေရးပဲ အာရုံရေနၾကသည္။ ျဖဳိးငယ္မွာလည္း ဖဲေဇာကပ္ေနသျဖင့္ သူမကုိယ္လုံးေလးက ေက်ာ္သက္ထြန္းရင္ခြင္ထဲ ေရာက္လုနီးနီးျဖစ္ေနျပီ။ အကုိနဲ႕ကၽြန္မ ကံစပ္တာပဲဟု ျဖဳိးငယ္က ေျပာလုိက္တယ္။ ဟုတ္လည္းဟုတ္တယ္ေလ ေက်ာ္သက္ထြန္းေရာက္ကတည္းက သူမပဲႏုိင္ေနတာ။
ေက်ာ္သက္ထြန္းက၀င္မရုိက္။ ျဖဳိးငယ္ငယ္ေနာက္မွ ထုိင္ျပီးသာ ျဖဳိးငယ္ကုိ အၾကံဥာဏ္ေပးေနသည္။ ေက်ာ္သက္ထြန္ရဲ႕ ႏွာေခါင္း၀မွာ ျဖဳိးငယ္ရဲ႕ သနပ္ခါးရနံေလးမ်ားႏွင့္ ကုိယ္သင္းရနံ႕ေလးမ်ားက ကလူက်ီစယ္ေနပါတယ္။ ဆန္႔က်င္ဖက္လိင္ အထိအေတြ႔ေၾကာင့္ ျဖဳိးငယ္ငယ္ကေတာ့ ဘယ္လုိ ေနတယ္မသိ။ ေက်ာ္သက္ထြန္းကေတာ့ ေတာ္ေတာ္သာယာေနပါတယ္။
(၃)
ေက်ာ္သက္ထြန္းဟာ သူ႕အိမ္ကအိပ္ယာေပၚမွာ ပက္လက္လွန္ျပီး ျဖဳိးငယ္ငယ္အေၾကာင္းကုိ စဥ္းစားေနပါတယ္။ မေန႔က ျဖဳိးငယ္ငယ္ (၁)သိန္းေလာက္ျပန္ရသြားေပမဲ့ သူမဆြဲၾကိဳးကုိေတာ့ မေရြးႏုိင္ေသးပါဘူး။ ျဖဳိးငယ္ငယ္ဟာ အသက္(၂၅)ႏွစ္ေလာက္ပဲ ရွိပါေသးတယ္။ အသားကျဖဴျဖဴ၊ ခါးသိမ္သိမ္၊ ရုပ္ကလည္း မင္းသမီးလုပ္စားလုိ႔ရပါတယ္။ သူ႕ေယာက်ၤားေဇာ္ထြန္းဟာ သူ႕သူငယ္ခ်င္းပါ။ သူနဲ႔ရြယ္တူေပါ့။ ေဇာ္ထြန္းလဲ(၂၈)ႏွစ္သူလည္း(၂၈)ႏွစ္။ ေက်ာ္သက္ထြန္းက စီးပြားေရးအဆင္ေျပသူပီပီ ရပ္ကြက္ထဲမွာ မ်က္ႏွာပြင့္လွပါတယ္။ မိန္းမေတြကုိ စိတ္မ၀င္စားဘူးလုိ႔ ထင္ၾကတာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ေက်ာ္သက္ထြန္း အေၾကာင္းကုိ သူ ဖဲသြားသြားရုိက္ေနတဲ့ မစုက ေကာင္းေကာင္းသိပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ေက်ာ္သက္ထြန္းက လူရႈပ္ပါ။ သူနဲ႔ပတ္သက္တဲ့မိန္းမေတြက အိမ္ေထာင္သည္ မိန္းမေတြခ်ည္းပါ။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔ လူမသိၾကတာပါ။ ေက်ာ္သက္ထြန္းရဲ႕ အက်င့္ကုိက သူမ်ားမိန္းမကုိမွ လုပ္ခ်င္တာပါ။ ရပ္ကြက္ထဲက မိန္းမေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားနဲ႔ သူနဲ႔ မကင္းၾကပါဘူး။ မစုကုိယ္တုိင္လည္း သူနဲ႔မကင္းပါဘူး။
ရုပ္ကလည္းရွိ ေငြကလည္း ေဖာေဖာသီသီသုံးႏုိင္ေတာ့ မိန္းမေတြကလည္း ေက်ာ္သက္ထြန္းကုိ ကပ္ၾကပါတယ္။ ေက်ာ္သက္ထြန္းက မိန္းမေတြကုိလုပ္တဲ့ေနရာမွာလည္း ေတာ္ေတာ္ကၽြမ္းပါတယ္။ သူလုပ္ဖူးတဲ့မိန္းမတုိင္းကေတာ့ သူ႔ကုိစြဲသြားတာခ်ည္းပဲ။ ယခုလည္း ေဇာ္ထြန္းမရွိတုန္း ျဖဳိးငယ္ကုိ သူဘယ္လုိၾကံရမလဲ ဆုိတာ အၾကံထုတ္ေနတာပါ။ ျဖဳိးငယ္ငယ္ကုိ သူသေဘာက်ေနတာ ၾကာပါျပီ။ ဒါေပမဲ့ နည္းလမ္း ဘယ္လုိရွာရမွန္းမသိလုိ႔ အခက္ေတြ႕ေနတာပါ။ အခုေတာ့ သူ နည္းလမ္းေကာင္းတစ္ခုကုိ ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားမိေနပါျပီ။ အဲ့နည္းလမ္းက ဘာနည္းလမ္းလည္း ဆုိတာကုိေတာ့ သူ႔စိတ္ထဲမွာ ၾကိဳတင္စဥ္းစား ထားျပီးသားပါ။ ေတြးရင္းေတြးရင္းနဲ႔ ျဖဳိးငယ္ငယ္ရဲ႕တင္ပါးၾကီးမ်ားကုိ ေက်ာ္သက္ထြန္း ျမင္ေယာင္လာတာေၾကာင့္ စိတ္ထဲက အံတၾကိတ္ၾကိတ္နဲ႔ ျဖစ္ေနပါေတာ့တယ္။
(၄)
ျဖိဳးငယ္ငယ္တစ္ေယာက္ စိတ္အေတြး နယ္ခ်ဲ႕ေနမိသည္။ ယခုအခ်ိန္ထိ သူမဆြဲၾကိဳးက ျပန္မေရြးႏုိင္ေသး။ ေယာက်ၤားျဖစ္သူ ကုိေဇာ္ထြန္းျပန္လာလွ်င္ ဘယ္လုိရွင္းရမွန္းမသိ။ အခ်ိန္(၂)ပတ္ခန္္႔ေတာ့ က်န္ပါေသးသည္။ မျဖဳိးေရ မျဖဳိး အိမ္ေရွ႕မွ ေခၚသံၾကားရသျဖင့္ သူမ အိမ္ေရွ႕သုိ႔ ထြက္ၾကည့္လုိက္သည္။ အိမ္ေရွ႕မွာေတာ့ အရပ္(၆)ေပခန္္႔ရွိမည့္ အရပ္အေမာင္း ေကာင္းေကာင္းႏွင့္ အသားခပ္ညိဳညဳိ ေယာက်ၤား တစ္ေယာက္။ အသက္က (၂၀)ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ရွိဦးမည္။ လက္ထဲမွာလည္း ခရီးေဆာင္အိတ္ (၂)လုံးႏွင့္။ ဟုိေလ ဘာရွိလုိ႔လဲ မသိဘူးရွင့္။ လူရြယ္က သူမကုိ စူးစူးစုိက္စုိက္ ၾကည့္ေနသည္။ ထုိလူငယ္ကုိ သူမ ျမင္ဖူးသလုိလုိ။ ဘယ္ေနရာမွာ ျမင္ဖူးမွန္းမသိ။ ေဟာဗ်ာ မျဖဳိးဘာၾကည့္ေနတာလဲ အမေမာင္ လင္းသူေလ လင္းသူ။ ျဖဳိးငယ္အရမ္းအံ့ၾသေနသည္။ ဟယ္ လင္းသူ နင္ နင္ဟုတ္ပါတယ္ေနာ္။ ေဇာ္ထြန္းညီ လင္းသူ။ နယ္မွာေနတာ။ သူမတုိ႔ယူခါစက ႏုိ႔နံ႔မစင္သည့္ လူပ်ဳိေပါက္ေလး။ ယခုေတာ့ လူပ်ဳိၾကီးလုံးလုံး ျဖစ္ေနျပီ။
“ငါ့ေမာင္ရယ္ အေၾကာင္းမၾကားဘာမၾကားနဲ႔။ လာလာ လက္ထဲကအထုပ္ေတြက အမကုိေပး”
“အကုိေရာ”
“မင္းအကုိက ခရီးထြက္သြားတယ္ ႏွစ္ပတ္ေလာက္ေနမွျပန္လာမယ္”
“ေၾသာ္”
“ဒါနဲ႔ငါ့ေမာင္ကမလာစဖူး”
“ကၽြန္ေတာ့္အလုပ္က ေငြရစရာရွိတာေလးေတြ လာေတာင္းတာ အမရဲ႕”
“အရင္ကလည္း ေရာက္ျဖစ္တယ္ ေန႔ခ်င္း ျပန္ျပန္သြားလုိ႔။ ဒီတစ္ေခါက္က ေစာင့္ရမွာမုိ႔လုိ႔ပါ”
“အမ ဒါကအမနဲ႔အကုိအတြက္ အက်ၤီနဲ႕ထမီ၊ ဒါကအကုိ႔အတြက္ ေဘာင္းဘီရွည္ေတြ အက်ၤီေတြ လက္ေဆာင္ေပါ့”
“အုိ ငါ့ေမာင္ရယ္ အားနာစရာကြယ္ မလုိပါဘူး”
မလုိပါဘူးဟု ေျပာေသာ္လည္း ျဖဳိးငယ္ငယ္ကား လင္းသူ၀ယ္လာေသာ အ၀တ္အစားမ်ားကုိ မ်က္လုံးမွ မခြာႏုိင္။ လင္းသူကား စီးပြားေရး အဆင္ေျပဟန္တူသည္။ ၀ယ္လာေသာ အ၀တ္အစားမ်ားကား ေစ်းၾကီးေသာ တံဆိပ္ေတြမွန္းသိသည္။
“ထမင္းစားခဲ့ျပီးျပီလား ငါ့ေမာင္”
“စားခဲ့ျပီးျပီအမ လမ္းမွာစားခဲ့တာ”
“ကၽြန္ေတာ္ေရခ်ဳိးခ်င္လွျပီ ခရီးပန္းလာလုိ႔”
“ဒါဆုိ နင့္အ၀တ္ေတြ အခန္းထဲ ထည့္ထားလုိက္ေတာ့မယ္ေနာ္”
“ဟုတ္ ဟုတ္ မျဖဳိး”
“အကုိေရာ”
“မင္းအကုိက ခရီးထြက္သြားတယ္ ႏွစ္ပတ္ေလာက္ေနမွျပန္လာမယ္”
“ေၾသာ္”
“ဒါနဲ႔ငါ့ေမာင္ကမလာစဖူး”
“ကၽြန္ေတာ့္အလုပ္က ေငြရစရာရွိတာေလးေတြ လာေတာင္းတာ အမရဲ႕”
“အရင္ကလည္း ေရာက္ျဖစ္တယ္ ေန႔ခ်င္း ျပန္ျပန္သြားလုိ႔။ ဒီတစ္ေခါက္က ေစာင့္ရမွာမုိ႔လုိ႔ပါ”
“အမ ဒါကအမနဲ႔အကုိအတြက္ အက်ၤီနဲ႕ထမီ၊ ဒါကအကုိ႔အတြက္ ေဘာင္းဘီရွည္ေတြ အက်ၤီေတြ လက္ေဆာင္ေပါ့”
“အုိ ငါ့ေမာင္ရယ္ အားနာစရာကြယ္ မလုိပါဘူး”
မလုိပါဘူးဟု ေျပာေသာ္လည္း ျဖဳိးငယ္ငယ္ကား လင္းသူ၀ယ္လာေသာ အ၀တ္အစားမ်ားကုိ မ်က္လုံးမွ မခြာႏုိင္။ လင္းသူကား စီးပြားေရး အဆင္ေျပဟန္တူသည္။ ၀ယ္လာေသာ အ၀တ္အစားမ်ားကား ေစ်းၾကီးေသာ တံဆိပ္ေတြမွန္းသိသည္။
“ထမင္းစားခဲ့ျပီးျပီလား ငါ့ေမာင္”
“စားခဲ့ျပီးျပီအမ လမ္းမွာစားခဲ့တာ”
“ကၽြန္ေတာ္ေရခ်ဳိးခ်င္လွျပီ ခရီးပန္းလာလုိ႔”
“ဒါဆုိ နင့္အ၀တ္ေတြ အခန္းထဲ ထည့္ထားလုိက္ေတာ့မယ္ေနာ္”
“ဟုတ္ ဟုတ္ မျဖဳိး”
(၅)
လင္းသူတစ္ေယာက္ အခန္းထဲကကုတင္ေပၚမွာ ေျခပစ္လက္ပစ္လွဲခ်လုိက္သည္။မနက္ျဖန္က်မွပဲေငြရစရာရွိသည့္လူဆီသြားေတာ့မည္။ သူ႔အလုပ္ကေျပာရလွ်င္ေတာ့တရားမ၀င္ေသာ မူးယစ္ေဆး၀ါးေရာင္း၀ယ္သည့္အလုပ္။ ဒီတစ္ခါအဖမ္းအဆီးမ်ားရွိသျဖင့္ ကယ္ရီမ်ားကေၾကာက္ေနေသာေၾကာင့္ ကုိယ္တုိင္လာပို႔ျခင္းျဖစ္သည္။ အကုိအိမ္ခဏလာတာက မနက္ျဖန္မွပုိက္ဆံရမည့္အတြက္ ပိုက္ဆံေစာင့္ရန္လာျခင္းျဖစ္သည္။ ပင္ပန္းသျဖင့္ ေမွးခနဲအိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။ နားထဲမွာစကားသံလုိလုိၾကားသျဖင့္ သူႏုိးလာသည္။ မိန္းမႏွစ္ေယာက္အသံ။ တစ္ေယာက္ကေတာ့ မရီးျဖစ္သူ ျဖဳိးငယ္ငယ္အသံ။
“ျဖဳိးငယ္ငယ္ နင့္ဆြဲၾကိဳးကဘယ္လုိလုပ္မွာလဲ။ ဒီ(၃)(၄)ရက္အတြင္း မေရြးႏုိင္ရင္ေတာ့ဆုံးျပီေနာ္”
“ခဏေလးေစာင့္ေပးပါဦးမစုရယ္ ကၽြန္မအဆင္မေျပေသးလို႔ပါ”
“နင္ကလည္းဟာ ေက်ာ္သက္ထြန္းဆီမွာဟဲ့ နင့္ဆြဲၾကိဳးက ေက်ာ္သက္ထြန္းကုိ ေတာင္းပန္ၾကည့္ေလ။ ေက်ာ္သက္ထြန္းက သေဘာေကာင္းပါတယ္”
“ခဏေလးေစာင့္ေပးပါဦးမစုရယ္ ကၽြန္မအဆင္မေျပေသးလို႔ပါ”
“နင္ကလည္းဟာ ေက်ာ္သက္ထြန္းဆီမွာဟဲ့ နင့္ဆြဲၾကိဳးက ေက်ာ္သက္ထြန္းကုိ ေတာင္းပန္ၾကည့္ေလ။ ေက်ာ္သက္ထြန္းက သေဘာေကာင္းပါတယ္”
ဘာေတြလဲမသိ။ ၾကားရသေလာက္ကေတာ့ မရီးျဖစ္သူ၏ဆြဲၾကိဳးက လူတစ္ေယာက္ထံ ေရာက္ေနသည္။ ေပါင္ထားသည့္ သေဘာရွိသည္။ အင္း မနက္ျဖန္ ပုိက္ဆံရရင္ေတာ့ မရီးျဖစ္သူ၏ဆြဲၾကိဳးကုိ ျပန္ေရြးေပးဦးမွ လုိ႔စဥ္းစားမိသည္။ ဆက္ေျပာေနေသာစကားအရ မရီးျဖစ္သူက ဖဲ၀ုိင္းတစ္ခုမွာ ဖဲရႈံးျပီးေပါင္ထားျခင္း ျဖစ္သည္။ ဆက္နားေထာင္ေနလုိက္သည္။
“ဒါဆုိလည္းမစုေရ မနက္ျဖန္ ကၽြန္မ ကုိေက်ာ္သက္ထြန္းနဲ႔ ေတြ႕ခ်င္တယ္”
“ရတယ္ေလ ငါ့အိမ္မွာပဲလာေတြ႕လုိက္ေပါ့ ဟုတ္ျပီလား”
“ရတယ္ေလ ငါ့အိမ္မွာပဲလာေတြ႕လုိက္ေပါ့ ဟုတ္ျပီလား”
(၆)
ပုိက္ဆံမ်ားကုိ လင္းသူကေက်ာပုိးအိတ္ထဲထည့္လုိက္သည္။ ကုိလင္းသူ ပုိက္ဆံေတြ ေရၾကည့္ဦးေနာ္ မေစ့မွာစုိးလို႔ဟု ဦးေအာင္ေမာင္းက ေျပာလုိက္သည္။ မလုိပါဘူးဗ်ာ ကုိေအာင္ေမာင္းကုိ စိတ္ခ်ျပီးသားပါ။ ေငြကသိန္း(၃၀၀) ကြက္တိ။ ကုိေအာင္ေမာင္းလည္း ဒီတစ္ခါ ေနာက္ဆုံးပဲမဟုတ္လား။
“ဟုတ္တာေပါ့ ကုိလင္းသူရယ္ ဒီအလုပ္က အႏၱရာယ္နဲ႔မကင္းဘူးေလ။ ဒီတစ္ေခါက္ အပုိင္ဆုိျပီး ခ်လုိက္တာပဲ”
“အဟဲ ကၽြန္ေတာ္လည္းလုပ္သာလုပ္သာဖမ္းခံရမွာေတာ့ေၾကာက္တယ္ဗ်”
လင္းသူက ရယ္က်ဲက်ဲျဖင့္ေျပာရင္း ဦးေအာင္ေမာင္းကုိ ႏႈတ္ဆက္လုိက္သည္။ ဦးေအာင္ေမာင္း၏ တုိက္မွ သူတြက္လာခဲ့ျပီး လမ္းထိပ္သို႔ေရာက္ေသာအခါ လမ္းမွာျဖတ္လာေသာ တကၠစီတစ္စီးကုိ တားစီးျပီး သူ႔အကုိရပ္ကြက္ရွိရာသုိ႔၏ျပန္လာခဲ့သည္။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ မျဖဳိးမရွိ။ အိမ္တံခါးက ေသာ့ခတ္ထားသည္။ ဒါနဲ႔ သူလည္း မေန႔က မရီးျဖစ္သူ မျဖဳိးေျပာေသာစကားကုိ သတိရသြားျပီး လမ္းမွျဖတ္လာေသာ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကုိ
“ဟုတ္တာေပါ့ ကုိလင္းသူရယ္ ဒီအလုပ္က အႏၱရာယ္နဲ႔မကင္းဘူးေလ။ ဒီတစ္ေခါက္ အပုိင္ဆုိျပီး ခ်လုိက္တာပဲ”
“အဟဲ ကၽြန္ေတာ္လည္းလုပ္သာလုပ္သာဖမ္းခံရမွာေတာ့ေၾကာက္တယ္ဗ်”
လင္းသူက ရယ္က်ဲက်ဲျဖင့္ေျပာရင္း ဦးေအာင္ေမာင္းကုိ ႏႈတ္ဆက္လုိက္သည္။ ဦးေအာင္ေမာင္း၏ တုိက္မွ သူတြက္လာခဲ့ျပီး လမ္းထိပ္သို႔ေရာက္ေသာအခါ လမ္းမွာျဖတ္လာေသာ တကၠစီတစ္စီးကုိ တားစီးျပီး သူ႔အကုိရပ္ကြက္ရွိရာသုိ႔၏ျပန္လာခဲ့သည္။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ မျဖဳိးမရွိ။ အိမ္တံခါးက ေသာ့ခတ္ထားသည္။ ဒါနဲ႔ သူလည္း မေန႔က မရီးျဖစ္သူ မျဖဳိးေျပာေသာစကားကုိ သတိရသြားျပီး လမ္းမွျဖတ္လာေသာ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကုိ
“ေဟ့ ညီေလး ခဏေလာက္ေနပါဦးကြ။ ဒီရပ္ကြက္ထဲက မစုတုိ႔ အိမ္က ဘယ္နားလဲမသိ ညီေလး”
“ဟုိေလဗ်ာ လမ္းထိပ္က ျခံက်ယ္ၾကီးဗ်ာ ႏွစ္ထပ္အိမ္ ေဆးအစိမ္းေရာင္သုတ္ထားတယ္”
သိပ္မေ၀းလွေပ။ ဒါနဲ႔သူလည္း လမ္းထိပ္ကုိ ထြက္လာခဲ့သည္။ ထုိေကာင္ေလးျပေသာ အိမ္ကို ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ျခံတံခါးက ေစ့ထားသည္။ အိမ္ေရွ႔မွာလည္း ကားတစ္စီး ရပ္ထားတာကုိေတြ႕ရသည္။ အိမ္ထဲသုိ႔၀င္ၾကည့္ေသာ္လည္း အိမ္ထဲတြင္ လူရွိဟန္မတူ။ မရီးျဖစ္သူက ဒီအိမ္လာတာေတာ့ ေသခ်ာသည္။ ဘယ္မ်ားေရာက္ေနၾကပါလိမ့္။ ထုိအခ်ိန္မွာ အိမ္အေပၚထပ္မွ အသံလုိလုိၾကားရသည္။ ရုန္းရင္းဆန္ခတ္ျဖစ္ေနေသာ အသံ။
“ဟုိေလဗ်ာ လမ္းထိပ္က ျခံက်ယ္ၾကီးဗ်ာ ႏွစ္ထပ္အိမ္ ေဆးအစိမ္းေရာင္သုတ္ထားတယ္”
သိပ္မေ၀းလွေပ။ ဒါနဲ႔သူလည္း လမ္းထိပ္ကုိ ထြက္လာခဲ့သည္။ ထုိေကာင္ေလးျပေသာ အိမ္ကို ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ျခံတံခါးက ေစ့ထားသည္။ အိမ္ေရွ႔မွာလည္း ကားတစ္စီး ရပ္ထားတာကုိေတြ႕ရသည္။ အိမ္ထဲသုိ႔၀င္ၾကည့္ေသာ္လည္း အိမ္ထဲတြင္ လူရွိဟန္မတူ။ မရီးျဖစ္သူက ဒီအိမ္လာတာေတာ့ ေသခ်ာသည္။ ဘယ္မ်ားေရာက္ေနၾကပါလိမ့္။ ထုိအခ်ိန္မွာ အိမ္အေပၚထပ္မွ အသံလုိလုိၾကားရသည္။ ရုန္းရင္းဆန္ခတ္ျဖစ္ေနေသာ အသံ။
(၇)
“ရွင္ ရွင္ မယုတ္မာနဲ႔ေနာ္” ျဖဳိးငယ္ငယ္ကား ကုတင္ေပၚတြင္ပက္လက္အေနအထား။ ေက်ာ္သက္ထြန္းက သူမကုိ အတင္းလုံးေနသျဖင့္ သူမကရုန္းေနသည္။ မစုကုိေအာ္ေခၚေသာ္လည္း မစုကမရွိ။ ေက်ာ္သက္ထြန္းက ဆြဲၾကိဳးကိစၥေျပာမည္ဆုိျပီး မစုအိမ္မွာ ခ်ိန္းသျဖင့္လာခဲ့ရမွ ေက်ာ္သက္ထြန္းကား သူမကုိၾကံေနျခင္းျဖစ္သည္။ မလုပ္ပါနဲ႔ရွင္ မလုပ္ပါနဲ႔ ကၽြန္မကုိသနားပါေနာ္ ျဖဳိးငယ္ငယ္ကား သနားစဖြယ္ ေတာင္းပန္ေသာ္လည္း ေက်ာ္သက္ထြနး္က သနားမည့္ပုံမရွိ။ မစုက သက္သက္ေရွာင္ေပးသြားျခင္း ျဖစ္သည္။ ၀ုန္း တံခါးတြန္းဖြင့္သံကို ၾကားလုိက္ရသည္။ လင္းသူကား အခန္းထဲမွ ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ ေဒါသ ေတာ္ေတာ္ထြက္သြားသည္။ မရီးျဖစ္သူ မျဖဳိးငယ္ငယ္ကုိ လူတစ္ေယာက္က လုံးေနေသာျမင္ကြင္း။
“မင္း မင္း ဘယ္သူလဲ” ေက်ာ္သက္ထြန္းကား အနည္းငယ္လန္႔သြားသည္။ “ဘယ္သူလဲ ဆုိေတာ့ သူကငါ့အမပဲ။ လူယုတ္မာ” ခြပ္ခြပ္။ လင္းသူကား ေက်ာ္သက္ထြန္းပါးခ်ိပ္ကုိ ဘာမေျပာညာမေျပာ ပစ္ထုိးလိုက္သည္။ အရွိန္လြန္ျပီးငုိက္က်လာေသာ ေက်ာ္သက္ထြန္းအရႈိက္ကုိ ဒူးနဲ႔ပစ္တုိက္လုိက္သည္။ ဒုစရုိက္လုပ္ငန္း လုပ္ေနသူပီပီ အသတ္အပုတ္ ကၽြမ္းက်င္ေသာလင္းသူကုိ ေက်ာ္သက္ထြန္း မယွဥ္ႏုိင္။ ၾကမ္းျပင္ေပၚလဲက်သြားစဥ္ လင္းသူ ခြစီးျပီး ပက္ပက္စက္စက္ ထုိးသည္။ ေက်ာ္သက္ထြန္းမ်က္ႏွာကား ရာသီလာသြားေခ်ျပီ။ “ေမာင္ေလး ေတာ္ေတာ့လက္လြန္မယ္” ျဖဳိးငယ္ငယ္က လင္းသူကုိ လွမ္းဆြဲလုိက္သည္။ ဒါေတာင္ ေက်ာ္သက္ထြန္းကုိ လွမ္းကန္ျဖစ္ေအာင္ ကန္လုိက္ေသးသည္။ “သြားရေအာင္ပါ ေမာင္ေလးရယ္ လာလာ” ဟုေခ်ာ့ေမာ့ျပီး အတင္းဆြဲေခၚခဲ့ရသည္။
(၈)
“အဟင့္ဟင့္ ေမာင္ေလးရယ္ တကယ္ေတာ့အမအမွားေတြပါ” အိမ္ေရာက္သည္ႏွင့္ ျဖဳိးငယ္ငယ္ကား သူမ အေၾကာင္းမ်ားကုိေျပာျပီး ငုိေခ်ျပီ။ ဒီလိုဆုိေတာ့လည္း လင္းသူရင္ထဲ တစ္မ်ဳိးၾကီးျဖစ္သြားသည္။ မျဖဳိးငယ္ငယ္ကုိ သနားမိသည္။ ျဖဳိးငယ္ငယ္ကလည္း ဒါကုိသိပါတယ္။ လင္းသူ သနားတတ္မွန္းသိလို႔ ပုိငိုျပပါတယ္။ သူ႔အကုိ သူမေယာက်ၤား ကုိေဇာ္ထြန္းသာ ဒီကိစၥကုိသိသြားလွ်င္ မုိးမီးေလာင္မွာေလ။ ဒီေကာင္ေလး သူ႔အကုိကုိ ျပန္မေျပာေအာင္ ဘယ္လုိႏႈတ္ပိတ္ရမလဲလုိ႔ စဥ္းစားေနတာ။ လင္းသူကား သူမငုိေနကတည္းက သူမပုခုံးကုိဖက္ကာ ေခ်ာ့ေနသည္။
“အမရယ္ မငုိပါနဲ႔ ဒီအေၾကာင္းေတြ အကုိၾကီးကုိျပန္မေျပာပါဘူး။ ျပီးေတာ့ အမဆြဲၾကိဳးကုိလည္း ကၽြန္ေတာ္ ျပန္၀ယ္ေပးပါ့မယ္။ ဒီလူၾကီးနဲ႔ သြားမပတ္သက္နဲ႔ေတာ့” ျဖဳိးငယ္ငယ္ကား ၀မ္းသာသြားသည္။ “အုိ ငါ့ေမာင္ရယ္။ အမ ၀မ္းသာလုိက္တာ လိမ္မာလုိက္တဲ့ငါ့ေမာင္”
“ဟုိ ဟုိေလ အမ”
“ဟုိ ဟုိေလ အမ”
သူ႔ရင္ကား တဒိန္းဒိန္းခုန္ေနသည္။ သူ႕ရင္ခြင္ထဲမွာ မရီးျဖစ္သူ ျဖဳိးငယ္ငယ္၏ အိစက္ေသာ အထိအေတြ႔မ်ားက သူ႔ရင္ကုိ တဒုတ္ဒုတ္နဲ႔ ခုန္ေနေစေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ အမ ဟုိ ဟုိေလ လင္းသူ အသံမ်ား တုန္ယင္ေနသည္ကုိ ျဖဳိးငယ္ငယ္သတိထားမိသည္။ သူမကြန္ယက္ထဲ မတ္ျဖစ္သူ လင္းသူ က်ေရာက္သြားျပီဆုိတာကုိ သိသည္။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔ လင္းသူ ႏႈတ္ခမ္းကုိ သူမလက္ညိဳးျဖင့္ လွမ္းပိတ္လုိက္သည္။
“မေျပာနဲ႔ ငါ့ေမာင္။ မင္းရန္ကုန္ေရာက္တုိင္း အမတုိ႔အိမ္မ၀င္ဘဲ ေရွာင္ဖယ္ဖယ္လုပ္ေနတာ ဘာေၾကာင့္လ”ဲ
“ဟုိဟုိ အ့ဲဒါကေလ”
“မေျပာနဲ႔ေတာ့ မင္းဟာေလမပြင့္မလင္းနဲ႔ မင္းအမကုိခ်စ္ေနတာမဟုတ္လား။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔ထင္တယ္ ဟင္းဟင္း”
“ဟုိဟုိ အ့ဲဒါကေလ”
“မေျပာနဲ႔ေတာ့ မင္းဟာေလမပြင့္မလင္းနဲ႔ မင္းအမကုိခ်စ္ေနတာမဟုတ္လား။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔ထင္တယ္ ဟင္းဟင္း”
လင္းသူ မ်က္ႏွာမထားတတ္ေအာင္ ျဖစ္သြားသည္။ “ဟြန္း ခ်စ္ေနတာကုိ ခ်စ္လုိက္တာမဟုတ္ဘူး” ျဖဳိးငယ္ငယ္ကား လင္းသူကုိ ဖက္ထားရင္း ေျပာလုိက္သည္။ “အခု မင္းကုိၾကီးလဲ မရွိဘူး မင္း ဘာေၾကာက္ေနတာလဲ။ မင္းကုိ အမခ်စ္ခြင့္ေပးတယ္ ခ်စ္ခ်င္သလုိ စိတ္ၾကိဳက္ခ်စ္ပစ္လုိက္စမ္းပါ ေမာင္ေလးရယ္” လင္းသူကား စိတ္ေတြလြတ္သြားေခ်ျပီ။ မရီးျဖစ္သူ၏ ပါးကုိဖက္နမ္းလုိက္သည္။ ျဖဳိးငယ္ငယ္ရဲ႕ တုံ႕ျပန္မႈကလည္း ၾကမ္းသည္။ လင္းသူကုိ အျပန္အလွန္ နမ္းရႈပ္ျပီး တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ သဲသဲမဲမဲနမ္းၾကသည္။ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းေတ့ကာ လွ်ာခ်င္းဖလွယ္ၾကသည္။ လင္းသူရဲ႕ လက္တစ္ဖက္က အလုိလုိ မရီးျဖစ္သူရဲ့ႏုိ႔ေတြကုိ တစ္ဖက္ကလည္း ထမိန္ေအာက္ကုိ လက္ရႈိကာ ပင္တီေပၚမွေနျပီး အဖုတ္ကုိ လက္ျဖင့္ပြတ္ေနသည္။ ျဖဳိးငယ္ငယ္ကလည္း စကားမေျပာႏုိင္။ အသက္ရႈသံေတြျပင္းလာျပီး သူမလက္ကလည္း လင္းသူလည္ပင္းကုိ လွမ္းဖက္ထားကာ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း ေတ့စုပ္ရင္း တစ္ဖက္က လင္းသူပုဆုိးေအာက္မွ ေထာင္ထေနတဲ့လီးၾကီးကုိ ေမ်ာက္ငွက္ေပ်ာသီးရသလုိ ဆုပ္နယ္ ေပးေနပါတယ္။ ႏွစ္ေယာက္လုံးရဲ့ ရမၼက္ၾကြသံ တဟင္းဟင္းေတြကလည္း ထြက္ေပၚ လာပါေတာ့တယ္။
အခန္းထဲကုိ သြားရေအာင္ ေမာင္ေလးရယ္ ေနာ္။ ျဖဳိးငယ္ငယ္ရဲ့ ညဳတုတု ရမၼက္သံနဲ႔လႊမ္းေနတဲ့ စကားသံေလးအဆုံးမွာ ႏွစ္ဦးသားဟာ ေပြ႔ဖက္ နမ္းရႈပ္ရင္း ျဖဳိးငယ္ငယ္တုိ႔လင္မယားအိပ္တဲ့ အခန္းထဲကုိ ေရာက္ရွိသြားပါတယ္။ အခန္းထဲေရာက္တဲ့အခါ မရီးျဖစ္သူျဖဳိးငယ္ငယ္ကုိ ကုတင္ေပၚ တြန္းလွဲ လုိက္တဲ့အခါမွာ ျဖဳိးငယ္ငယ္ကလည္း သူ႔ကုိလွမ္းဆြဲလုိက္တာေၾကာင့္ သူလည္းကုတင္ေပၚ ထပ္ရက္ၾကီး လွဲက်သြားပါတယ္။ မရီးျဖစ္သူျဖဳိးငယ္ငယ္ႏွင့္ မတ္ျဖစ္သူလင္းသူတုိ႔ဟာ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ အငမ္းမရ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းေတ့စုပ္ရင္း ျဖဳိးငယ္ငယ္ရဲ႕ အက်ၤီၾကယ္သီးေတြကုိ လင္းသူက လမ္းျဖဳတ္ေနသလို လင္းသူရဲ့ၾကယ္သီးေတြကုိ ျဖဳိးငယ္ငယ္က လွမ္းခၽြတ္ေနပါတယ္။
လင္းသူရဲ႕ပုဆုိးကို ျဖဳန္းခနဲ ျဖဳိးငယ္ငယ္က လွမ္းဆြဲခၽြတ္လုိက္ျပီး ျဖိဳးငယ္ငယ္ရဲ့ထမိန္ကုိလည္း လင္းသူကလွ်ာ့လုိက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ျဖဳိးငယ္ငယ္ကလည္း ဖင္ကုိၾကြေပးလုိက္တာ လင္းသူကဆြဲခၽြတ္ျပီး ထမိန္ကုိ ကုတင္ေအာက္ ခ်ထားပါတယ္။ လင္းသူကလည္း မရီးျဖစ္သူရဲ့ မိေမြးတိုင္းဖေမြးတုိင္း အလွအပေတြေၾကာင့္ ပုိမုိျပီး ရမၼက္ၾကြလာပါတယ္။ ျဖဳိးငယ္ငယ္ရဲ့ႏုိ႔ေတြကုိ လင္းသူက ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းပဲ စုိ႔ေပးလုိက္တာေၾကာင့္ ျဖဳိးငယ္အသည္းေတြ က်ိန္းသြားပါတယ္။ အုိ ေမာင္ အအ ။ သူမရဲ႕ႏုိ႔ၾကိးေတြကုိ စို႔ေနတဲ့ လင္းသူရဲ႕လီးၾကီးကုိ သူမအဖုတ္၀ေလးနဲ႔ ေတ့ေပးလုိက္တာနဲ႔ လင္းသူက အဖုတ္ထဲကုိ သူ႕လီးၾကီးကုိ စုိက္ထည့္လုိက္ပါတယ္။
(၉)
ဖြတ္ ဒုတ္ အေမ့။ လင္းသူရဲ့လီးၾကီးက သူမအဖုတ္အဆုံးထိ ၀င္သြားျပီး အရွိန္ျပင္းျပင္းနဲ႔ စုိက္ခ်ျခင္းခံလုိက္ရတာေၾကာင့္ ျဖဳိးငယ္ငယ္ ေအာ္မိလုိက္ပါတယ္။ လင္းသူရဲ့ လီးၾကီးက ၾကီးလုိက္ ရွည္လုိက္တာလည္း လြန္ပါေရာ။ သူ႔အကုိ ေဇာ္ထြန္းထက္ၾကီးျပီး တင္းျပည့္က်ပ္ျပည့္ၾကီးပါ။ အမ နာလုိ႔လားဟင္ ကၽြန္ေတာ္ ရပ္လုိက္ရမလား။ လင္းသူက စုိးရိမ္သြားတာေၾကာင့္ ေမးလုိက္တာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ျဖဳိးငယ္ငယ္ နည္းနည္း တင္းသြားပါတယ္။ “ဟြန္း လူအထဲကုိ သူ႕ဟာၾကီး အကုန္ထည့္ထားျပီးမွ ရပ္လုိက္ရမလားတဲ႔ ။ ခနဲ႔တာလား ဆက္လုပ္ေပါ့ အမဟာ ကြဲခ်င္ကြဲေပ့ေစ” ဒါေၾကာင့္ လင္းသူကလည္း မညွာေတာ့ပါဘူး။ သူ႔လီးၾကီးကုိ မရီးျဖစ္သူ ျဖိဳးငယ္ငယ္ရဲ့ အဖုတ္ေလးထဲကုိ မညွာမတာကုိ ရက္ရက္စက္စက္ ေဆာင့္ခ်ေတာ့တာပါပဲ။
ဖြတ္ဖြတ္ ျဗစ္ စြပ္စြပ္ အအ ။ ျဖဳိးငယ္ငယ္ဟာ အဖုတ္ထဲ တရစပ္သြင္းထုတ္လုပ္ေနတဲ့ လင္းသူလီးၾကီး အရသာကုိ ေကာင္းေကာင္း အရသာခံေနပါတယ္။ သူမရဲ႕ လက္သည္းရွည္ေတြနဲ႔ လင္းသူရဲ့ တင္ပါးေတြကုိ ကေယာင္ကတမ္း နဲ႔ကုတ္မိပါတယ္။ ဒီလုိလုပ္ခံရရင္ ေယာက်ၤားေလးေတြအေနနဲ႔ ပုိျပီးစိတ္ၾကြတတ္တာကုိ သူမၾကားဖူးေပမဲ့ မရည္ရြယ္ပဲလုပ္မိတာပါ။ ဒီလုိလုပ္လုိက္တာနဲ႔တစ္ျပိဳင္နက္ လင္းသူရဲ႕လက္ေတြက သူမႏုိ႔ႏွစ္လုံးကုိကုိင္ျပီး အားရပါးရ ေဆာင့္ပါေတာ့တယ္။ ဖြတ္ ဖြတ္ ရီးအား က်ြီကၽြီ ။ လင္းသူရဲ႕ေဆာင့္ခ်က္ေတြက ျပင္းထန္လြန္းတာေၾကာင့္ ကုတင္ၾကီးကလည္း တက်ီက်ီသံေတြ ျမည္ကုန္ပါျပီ။ “အင္းအင္း အ အ အုိ ေမာင္ေလး ေမာင္ေလး အအ” ျဖဳိးငယ္ငယ္ရဲ႕ ႏႈတ္က ကေယာင္ကတမ္းနဲ႔ ေအာ္ညဥ္းသံေတြ ထြက္လာျပီး သူဖရဲ႕တင္ပါးၾကီးေတြ ေကာ့ေကာ့တက္လာကာ သူမရဲ႕ဖင္ကုိ ရႈ႔ံ႕ရႈံ႕ျပီး သူမအဖုတ္ထဲ ၀င္လာတဲ့ မတ္ျဖစ္သူလင္းသူရဲ့ လီးၾကီးကုိ အဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေတြနဲ႔ ညွပ္ျပီး ညွစ္ညွစ္ေပးေနသလုိ သူမရဲ႕ လက္ႏွစ္ဖက္ကလည္း ေမြ႔ယာေပၚမွာ ခင္းထားတဲ့ အိပ္ယာခင္းစေတြကုိ ဆုပ္ျပီး ဆြဲေနပါတယ္။
ဖြတ္ဖြတ္ ရီွး စြပ္ “အင္း အင္း ေမာင္ေလး” လင္းသူမွာလည္း သူ႕လီးကုိ မရီးျဖစ္သူျဖိဳးငယ္ငယ္က အဖုတ္နဲ႔ ညွစ္ညွစ္ေပးေနတာေၾကာင့္ လုိးရတာ အရမ္းေကာင္းေနပါတယ္။ ေမာင္ေလး ေမာင္ေလး အအ ေဆာင့္ေဆာင့္ ေမာင္ ျမန္ျမန္ေဆာင့္ပါ။ အမထြက္ေတာ့မယ္။ ဖြတ္ ဖြတ္ ပလြတ္ ပလြတ္ ျပစ္ျပစ္။ လင္းသူလည္း အားၾကိဳးမာန္တက္နဲ႔ လုိးလုိက္တာ မရီးျဖစ္သူျဖဳိးငယ္ငယ္ဟာ ငယ္သံပါေအာင္ ေအာ္ဟစ္ျပီးေနာက္ ဖင္ၾကီး ေကာ့တက္လာကာ အဖုတ္ထဲမွ ေစာက္ရည္ေတြ ထြက္သြားပါတယ္။ သူလည္း လေရေတြကုိ ျဖဳိးငယ္ငယ္ရဲ့ ေစာက္ေခါင္းထဲကုိ တျဗင္းျဗင္း ဆန္႔ငင္ဆန္႕ငင္နဲ႔ပန္းထုတ္ျပီး ျဖဳိးငယ္ငယ္ေပၚ ေမွာက္ရက္ၾကီး အဖုတ္နဲ႔လီး တပ္ရက္ၾကီး ထပ္က်သြားကာ ျဖဳိးငယ္ရဲ႕ႏုိ႔ေတြေပၚမွာ မ်က္ႏွာအပ္ျပီး အေမာ ေျဖေနပါတယ္။
(၁၀)
လင္းသူဟာ မရီးျဖစ္သူ ျဖဳိးငယ္ငယ္ႏု႔ိေတြေပၚမွာ ေမွာက္ေနရင္း ျဖဳိးငယ္ငယ္ကုိ ဘယ္လို ထပ္လုိးရမလဲလုိ႔ စဥ္းစားေနပါတယ္။ သူဇာတ္ကားေတြထဲကလုိ မရီးျဖစ္သူကုိဖင္ပါ ခ်ဖုိ႔စဥ္းစားေနတာပါ။
“အမ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ခ်စ္လားဟင္”
“ေမာင္ေလး ဘယ္လုိေမးလုိက္တာလဲ။ မမမင္းကုိခ်စ္လုိ႔ပဲ လိုက္ေလ်ာခဲ့တာေလ”
“ဒါဆုိ အမကုိ ေမာင္ေလး တစ္ခုေလာက္ ေတာင္းဆုိခ်င္တယ္”
“ေမာင္ေလးသေဘာေလ”
“ဟုိေလ အမကုိ ဖင္လုိးခ်င္လုိ႔”
“ျဖဳိးငယ္မ်က္ႏွာေလး ငယ္သြားသည္။ သူမ၏ မတ္ေတာ္ေမာင္ ခ်စ္ေမာင္ေလးက သူမဖင္ကုိ လုိးခ်င္သည္ဆုိေတာ့ေလ”
“ေမာင္ေလးရယ္ ဖင္ကုိေတာ့မလုပ္ပါနဲ႔ကြယ္။ အမကုိသနားပါ နင့္အကုိေတာင္ တစ္ခါမွမလုိးဖူးဘူး”
“အုိဗ်ာ မမ အဲ့ဒါဆုိ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ မခ်စ္ဘူူးလုိ႔ပဲ မွတ္လုိက္မယ္”
ျဖဳိးငယ္ငယ္အက်ပ္ရုိက္သြားသည္။
“ဟြန္း သိပ္ဆုိးတဲ့ေကာင္ေလး လုပ္လုပ္သိပလား ျဖည္းျဖည္းေတာ့လုပ္ေနာ”္
“အင္းပါ မမရဲ့”
“ေမာင္ေလး ဘယ္လုိေမးလုိက္တာလဲ။ မမမင္းကုိခ်စ္လုိ႔ပဲ လိုက္ေလ်ာခဲ့တာေလ”
“ဒါဆုိ အမကုိ ေမာင္ေလး တစ္ခုေလာက္ ေတာင္းဆုိခ်င္တယ္”
“ေမာင္ေလးသေဘာေလ”
“ဟုိေလ အမကုိ ဖင္လုိးခ်င္လုိ႔”
“ျဖဳိးငယ္မ်က္ႏွာေလး ငယ္သြားသည္။ သူမ၏ မတ္ေတာ္ေမာင္ ခ်စ္ေမာင္ေလးက သူမဖင္ကုိ လုိးခ်င္သည္ဆုိေတာ့ေလ”
“ေမာင္ေလးရယ္ ဖင္ကုိေတာ့မလုပ္ပါနဲ႔ကြယ္။ အမကုိသနားပါ နင့္အကုိေတာင္ တစ္ခါမွမလုိးဖူးဘူး”
“အုိဗ်ာ မမ အဲ့ဒါဆုိ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ မခ်စ္ဘူူးလုိ႔ပဲ မွတ္လုိက္မယ္”
ျဖဳိးငယ္ငယ္အက်ပ္ရုိက္သြားသည္။
“ဟြန္း သိပ္ဆုိးတဲ့ေကာင္ေလး လုပ္လုပ္သိပလား ျဖည္းျဖည္းေတာ့လုပ္ေနာ”္
“အင္းပါ မမရဲ့”
ျဖဳိးငယ္ငယ္ကား ကုတင္ေပၚတြင္ ေလးဖက္ေထာက္ကာ ဖင္ဗူးေတာင္းေထာင္ေပးလုိက္သည္။ ျပဴးကားေနေသာ ဖင္ေဖြးေဖြးၾကီးမ်ားအလယ္တြင္ ျဖဳိးငယ္ငယ္၏ စအုိေပါက္ ညိဳတုိတုိေလးက ထြက္လာသည္။ လင္းသူလည္း မရီးျဖစ္သူ ျဖဳိးငယ္ငယ္ ေနာက္တြင္ ဖင္ၾကားတြင္ မ်က္ႏွာအပ္လုိက္ျပီး စအုိေပါက္ကုိ ယက္လုိက္သည္။ အုိ ေမာင္ေလး မရြံဘူးလားကြယ္။ ျဖဳိးငယ္ငယ္ကား သူမရဲ႕ဖင္ကုိ လင္းသူ ယက္ေပးျပီး ဆြသျဖင့္ သိပ္ၾကိဳက္သြားသည္။ ခ်စ္တာကုိးမမရဲ႕။ လင္းသူကား သူမကုိ အရမ္းခ်စ္တယ္လုိ႔ ထင္ျမင္သြားသည္။ လင္းသူကား ျဖဳိးငယ္ငယ္ဖင္ေပါက္ကုိ တံေတြးမ်ားျဖင့္ ေထြးခ်လုိက္ျပီး သူ႔လီးကုိလည္း တံေတြးမ်ားျဖင့္ ပြတ္လုိက္သည္။ ျပီးေနာက္ မရီးျဖစ္သူျဖဳိးငယ္ငယ္၏ ဖင္ေပါက္က်ဥ္းက်ဥ္းေလးအား ေတ့လုိက္သည္။
“ေမာင္ ေျဖးေျဖးလုပ္ေနာ္”
“အင္းပါ”
“အင္းပါ”
ဖင္ကား အရမ္းက်ပ္သျဖင့္ လင္းသူက ဂရုတစုိက္ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းထည့္လုိက္သည္။ ျဖဳိးငယ္ငယ္ကား ဖင္ကုိ ပါကင္ေဖာက္ခံရသျဖင့္ သနားစဖြယ္ေအာ္ေတာ့သည္။ အေမေရ ေသပါျပီ ကၽြတ္ကၽြတ္ ။ လင္းသူရဲ့ လီးၾကီးကား ျဖည္းျဖည္းခ်ငး္ ျဖဳိးငယ္ငယ္ရဲ႕ဖင္ေပါက္ က်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲ စုိက္၀င္သြားသည္။ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေခ်ာ့သြင္းသည္။ ျဖဳိးငယ္ငယ္ကား နာက်င္မႈေၾကာင့္ တအားအားေအာ္ဟစ္ျပီး သက္သာလုိသက္သာျငား ဖင္ၾကီးကုိ ေကာ့ထားသည္။ ဖင္ၾကြက္သားမ်ား၏ ညွစ္အားေၾကာင့္ လင္းသူ လီးမွာလည္း ျပဳတ္တူျဖင့္ ညွပ္ခံထားရသလို တင္းက်ပ္ျပီး ခံစားေနရသည္။ အအ ေမာင္ေလးေရ။ ျဖဳိးငယ္ငယ္ဖင္ၾကီးထဲတြင္ သြင္းထုတ္လုပ္ေနေသာ လင္းသူမွာ ဖင္လုိးရတာ ေကာင္းလာသလုိ ဆယ္ခ်က္အေက်ာ္တြင္ ျဖဳိးငယ္လည္း အရမ္းေကာင္းလာသည္။
ဖြတ္ ဖြတ္ ။ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဖင္လုိးျပီး လီးဆြဲထုတ္ေသာအသံက အခန္းထဲတြင္ မွန္မွန္ေလး ထြက္ေပၚေနသည္။ ေဆာင့္ေဆာင့္ ေမာင္ေလးေရ အင္းအင္း။ ျဖဳိးငယ္ငယ္ရဲ႕အဖုတ္ကုိ လက္ျဖင့္ႏႈိက္ျပီး ေစာက္စိကုိ ကလိကာ ျဖဳိးငယ္ငယ္စိတ္မ်ားၾကြေအာင္ လင္းသူက ဖိေနသျဖင့္ ျဖဳိးငယ္ငယ္ကား ဖင္ခံရတာကို ၾကိဳက္လာသည္။ လင္းသူလည္း ဖင္ညွစ္အားဒဏ္ကုိ မခံႏုိင္သျဖင့္ ျဖဳိးငယ္ဖင္ထဲ လေရမ်ား ပန္းထြက္ျပီး။ ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ လင္းသူကား သူ႕လီးၾကီးကုိ ဆြဲထုတ္လုိက္ေသာ အခါတြင္ ျဖဳိးငယ္ငယ္၏ ဖင္ေပါက္ထဲမွ သူ႔လေရမ်ား ထြက္က်လာေလေတာ့သည္။ ျဖဳိးငယ္ငယ္ကား ေမွာက္ခုံၾကီးက်သြားကာ လင္းသူကား သူမေဘးနား၀င္လွဲလုိက္ျပီး သူမလည္ပင္းမ်ားကုိ တရႈံ႕ရႈံ႕နမ္းေနေတာ့သည္။
“အမ အမကုိလုပ္ရတာ မ၀ေသးဘူးဗ်ာ တစ္သက္လုံး ဒီလုိေနရရင္ေကာင္းမယ္”
“အုိေမာင္ေလးရယ္ မင္းအကုိျပန္မလာခင္ ႏွစ္ပတ္ေလာက္ အခ်ိန္ရေသးတယ္”
“အမကုိစိတ္ၾကိဳက္တာခ် ပါးစပ္ေရာ အဖုတ္ေရာ ဖင္ေရာ တစ္ေနကုန္တာခ် သိလား ငါ့ေမာင္ ဟင္းဟင္း တစ္ေနကုန္ ငါ့ေမာင္ အလုိရွိသလုိ မမကုိသုံး ခ္ခ္”
“အုိေမာင္ေလးရယ္ မင္းအကုိျပန္မလာခင္ ႏွစ္ပတ္ေလာက္ အခ်ိန္ရေသးတယ္”
“အမကုိစိတ္ၾကိဳက္တာခ် ပါးစပ္ေရာ အဖုတ္ေရာ ဖင္ေရာ တစ္ေနကုန္တာခ် သိလား ငါ့ေမာင္ ဟင္းဟင္း တစ္ေနကုန္ ငါ့ေမာင္ အလုိရွိသလုိ မမကုိသုံး ခ္ခ္”
ျဖဳိးငယ္ငယ္ကား ရမၼက္လႊမ္းေသာအသံျဖင့္ လင္ငယ္ေလးလင္းသူကုိ ျပန္ဖက္ရင္း ခပ္ခၽြဲခ်ြဲညဳလုိက္ပါတယ္။
(၁၁)
မစုကား တဆတ္ဆတ္တုန္လာေသာ ေျခေထာက္မ်ားကုိ အႏုိင္ႏုိင္ထိန္းေနရသည္။ ျမင္ခဲ့ရေသာ ျမင္ကြင္းမ်ားေၾကာင့္ သူမ ထမိန္ေပၚမွာလည္း သူမစိတ္ထန္သျဖင့္ က်လာေသာ ေစာက္ရည္မ်ားေၾကာင့္ အကြက္ၾကီးျဖစ္ေနျပီ။ ျဖဳိးငယ္ငယ္ကုိ ရန္ေတြ႕ရန္ လုိက္လာေသာသူမသည္ ျဖဳိးငယ္ငယ္အိမ္ ေရာက္ေသာအခါ ျဖဳိးငယ္ငယ္ကုိ သူမ မတ္ျဖစ္သူက ဘြတ္ေနေသာျမင္ကြင္းကုိ ေခ်ာင္းၾကည့္ျပီး သူမပါ အရွင္လတ္လတ္ ထုိေနရာမွာ အစားထုိးခံခ်င္စိတ္ ျဖစ္ေပၚသြားသည္။ ျဖဳိးငယ္ငယ္ကလည္း သူမထင္သလုိ ငအေတာ့မဟုတ္။ မတ္ကုိ လင္ငယ္ေတာ္ျပီး အေပါက္စုံကုန္းေနသည္။ သူမမတ္ေတာ္ေမာင္ကလည္း ေက်ာ္သက္ထြန္းထက္ ရုပ္သန္႔သည့္အျပင္ လီးၾကီးကလည္း ေက်ာ္သက္ထြန္းထက္ ၾကီးျပီးရွည္တာကုိ သူမ ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္း ေတြ႕လိုက္ရသည္။ ျဖဳိးငယ္ငယ္တုိ႔လုိးပြဲကုိ သူမ အားရေအာင္ ဆက္လက္ၾကည့္ရႈေနသည္။ ဘယ္ႏွစ္ခ်ီမွန္းကုိ မမွတ္မိ။ ဖင္ေထာင္လုိးေရာ၊ မုဆုိးထုိင္လုိးေရာ၊ ပက္လက္လုိးေရာ နည္းေပါင္းစုံျဖင့္ ျဖဳိးငယ္ငယ္ႏွင့္ သူမ မတ္ေတာ္ေမာင္(လင္ငယ္)တုိ႔ လုိးပြဲကို တစ္ေနကုန္ေခ်ာင္းျပီး ဘယ္သူမွမသိေအာင္ အသာအယာ ျခံထဲမွ ထြက္ခြာခဲ့သည္။ “ဟင္းဟင္း လင္းသူေရ ေနာက္တစ္ေခါက္လာမွ အပုိင္ ဆြဲစားလုိက္ဦးမယ္” ဟု ၾကဳံး၀ါးလုိက္သည္။
(ဇာတ္သိမ္း)
ေဇာ္ထြန္းကား နယ္သုိ႔ခရီးထြက္လာမွျပန္လာသည္။ ခ်စ္ဇနီးေလး ျဖဳိးငယ္ငယ္က သူ႕ညီလင္းသူ သူမရွိခ်ိန္ လာသြားေသးတယ္လုိ႔ ေျပာတယ္။ နယ္မွာအလုပ္ရွိလုိ႔ သူမေရာက္ခင္တစ္ရက္ကပဲ ျပန္သြားတယ္တဲ့။ ရပ္ကြက္ထဲမွာလည္း သူခုိးေတြက ေသာင္းက်န္းေနသျဖင့္ စိတ္တထင့္ထင့္ႏွင့္ ခ်စ္ဇနီးကုိစိတ္မခ်ဘဲ ခရီးထြက္သြားေသာ သူ႔အေနျဖင့္ ညီငယ္ေလးလင္းသူ သူမရွိတုန္း သူ႔အိမ္မွာလာတည္းရင္း ေစာင့္ေရွာက္ ေပးသြားတာကုိ ေက်းဇူးတင္ေနမိသည္။ ဇနီးျဖစ္သူကလည္း ေျပာသည္ အိမ္မွာ သူခိုးခဏခဏကပ္သည္။ လင္းသူရွိလုိ႕သာတဲ့။ ဒါေၾကာင့္ လင္းသူကုိဖုန္းဆက္ျပီး ေနာက္တစ္ခါ သူခရီးထြက္လို႔ ညီငယ္လင္းသူ ရန္ကုန္ေရာက္လာလွ်င္ သူ႔အိမ္မွာပဲအိပ္ဖုိ႔ ၾကိဳမွာထားလုိက္သည္။ လင္းသူကလည္း ေရာက္ျဖစ္လွ်င္ ၀င္တည္းပါမည္ဟု ျပန္ေျဖသျဖင့္ သူေပ်ာ္သြားသည္။ ျဖိဳးငယ္ငယ္ကေတာ့ သူ႔ေယာက်ၤားကုိ ကုမၸဏီမွ ခရီး ခဏခဏထြက္ခုိင္းပါေစ ဆုေတာင္းေနသည္။ ျပီးေတာ့ မစုကလည္း အခုတေလာ သူ႕ကုိ သေဘာေကာင္းေနသည္။ ျပီးေတာ့ ဟုိတစ္ခါလာတည္းတဲ့ နင့္ေမာင္ေလးကုိ အမကုိ မိတ္ဆက္ေပးပါ ဟုေျပာျပီး လက္ေဆာင္မ်ား ခဏခဏ၀ယ္ေပးသျဖင့္ ဒီတစ္ခါလာလွ်င္ မိတ္ဆက္ေပးမည္ဟု အာမခံထားရသည္။ ဘာေၾကာင့္မွန္းေတာ့မသိ တစ္ခုခုေတာ့ တစ္ခုခုပဲေလ။
(ျပီးပါျပီ)
