က်ေနာ့္ပီယာႏိုဆရာမေလး

အထက္တန္းေအာင္ပီးစကာလေပါ့။
က်ေနာ့္ဇတ္လမ္းစတာက။ငယ္ငယ္ကထဲက သင္လိုက္ရတဲ့တူရိယာေတြစုံေနတာပဲ.. တေယာ၊ဟာမိုနီကာ၊ဂစ္တာ စုံေနတာပဲ။ တအားဝါသနာႀကီးတဲ့ကေလးလို.ေတာ့မထင္နဲ.ေနာ္။
က်ေနာ့္ေဖေဖကေတာၿမိဳ.ေလးမွာလူပ်ိဳဘဝကေတာ္ေတာ္ေလးနာမည္ႀကီးတဲ့ဂစ္တာသမား၊ေမေမက ဘုရားေက်ာင္းကတေယာဆရာမေလးျဖစ္ခဲ့ဖူးေတာ့က်ေနာ့္ခမ်ာလူမွန္းသိတတ္
စကတည္းကမိဘေတြရဲ.အတင္းအက်ပ္သင္ၾကားမႈေအာက္မွာကစားခ်ိန္ေတာင္မရွိခဲ့ဖူးဗ်။ သူမ်ားေတြေက်ာင္းဆင္းလာလို.ေဘာလုံးကန္ၾက၊စြန္လႊတ္ၾက၊ကစားၾကပီဆိုက်ေနာ့္မွာမ်က္ရည္
နဲ.မ်က္ခြက္။ အိမ္ကၿမိဳ.ရဲ.ေဘာလူံးကြင္းနဲ.မ်က္နာခ်င္းဆိုင္ဆိုေတာ့ျပဴတင္းေပါက္ကေနတျခားကေလးေတြေဆာ့ေနတာကိုေငးၾကည့္ပီး ပဲပင္ေပါက္ႏုတ္စ္ေတြဖတ္ ဝမ္းအန္တူးအန္ ဘာညာ
ဆိုပီးတိုင္မင္ေရေနခဲ့ရတဲ့ဘဝေပါ့။
     လူပ်ိဳေပါက္ျဖစ္လာေတာ့ထိုက္သင့္သေလာက္တီးတတ္ခတ္တတ္လာတယ္။ ဟာမိုနီကာမွာဆရာတဆူေပါ့ေလ(ဟီးႂကြားတာေနာ္) ၊ ဂစ္တာမွာလည္းေတာ္ေတာ္ေလးဟုတ္လာတာေပါ့ေလ
(Eric Clapton: ေလာက္ေတာ့မကၽြမ္းဘူးေပါ့ ေတာၿမိဳ.ေလးမွာနာမည္ႀကီးတဲ့ေတာေက်ာ္ေပါ့ေလ) ၊ တေယာလား?? အမွန္တိုင္းေျပာရရင္ႏွစ္ေတြအၾကာႀကီး ဒုကၡခံလိုက္ရတာပဲရွိတယ္ခုထိ
မရပါဘူးဗ်ာ။ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ကလည္း ဂႏၲဝင္ဂီတကိုတေယာေလးနဲ.အိေညာင္အိေညာင္ထိုးရတာကိုမႀကိဳက္၊စပီးက်င့္စဆို တေယာကိုေမးနဲ.ညႇပ္ထားရတာကိုက ဆန္အိတ္ႀကီးထမ္းေနရသလိုပင္ပန္းဆင္းရဲလိုက္ရတာဗ်ာ။
      အထက္တန္းစာေမးပြဲပီးေတာ့က်ေနာ္လည္းေယာင္ခ်ာခ်ာျဖစ္ေနတာဗ်။ ေဖေဖနဲ.ေမေမကသူတို.အလုပ္ေတြနဲ.သူတို.မအား(နယ္စပ္ဆိုေတာ့ကုန္ေရာင္းကုန္ဝယ္ေပါ့ဗ်ာ) က်ေနာ့္ကိုလည္း
ဂ႐ုမစိုက္အား၊သူတို.အလုပ္မွာဝိုင္းကူေပးပါ့မယ္ဆိုတာလည္းလက္မခံပဲ ေနာက္ထပ္ဇတ္လမ္းတစ္ခုထြင္လာျပန္တယ္။ Piano တီးသင္ရမယ္တဲ့ဗ်ာ။ ၾကားၾကားခ်င္းစိတ္ေလသြားတယ္။ ၾကည့္
လည္းလုပ္ၾကပါဦးဗ်ာလို.။တသက္လုံးဒီတူရိယါေတြနဲ.ပဲအခ်ိန္ကုန္ရေတာ့မွာလားမသိေတာ့ပါဘူး။ ေမေမကမရဘူးဗ်.. ထုံးစံအတိုင္းအာဏာနဲ. ေဟ့ေကာင္.. F-ကလပ္(တေယာ) ေကာ၊
G-ကလပ္(ဂီတာ) ေကာနင္နားလည္ပီးသား၊ ပီယာနိုက C-ကလပ္ႏုတ္စ္နဲ.သြားတာ..သြားသင္ေခ်..ခဏေလးနဲ.တတ္မွာဆိုပီး အမိန္.ခ်ေတာ္မူတယ္။ အဲ့ဒီေတာ့ကာ ဆရာဗန္းေမာ္တင္ေအာင္
ရဲ.ေလနဲ.ေျပာရရင္ က်ေနာ္ေကာ..ဘာမ်ားတတ္နိုင္ဦးမည္နည္းေပါ့.. ေခါင္းညိမ့္လိုက္ရေတာ့တာေပါ့ေလ။
     ၿမိဳ.ျပင္က ယူကလစ္ဝင္း(ယူကလစ္ပင္ေတြမ်ားလို.ေခၚတာ)ထဲကဆရာမဆီမွာတစ္ပတ္၃ရက္ မနက္ေစာေစာပိုင္းသင္ဖို.ေျပာထားပီတဲ့။(Fri: to Sunေပါ့ေလ)
သင္တန္းစမယ့္ေန.ေစာေစာက်ေနာ္အိမ္ကေန ၿပိဳင္ဘီးေလးနင္းပီးထြက္လာခဲ့တယ္။ ယူကလစ္ဝင္းထဲေရာက္ေတာ့ ေမေမမွာလိုက္တဲ့ ပီယာနိုသင္တဲ့ဆရာမအိမ္ကိုလိုက္ရွာရေသးတယ္။
အဲ့ဒီၿခံဝင္းႀကီးကေတာ္ေတာ္က်ယ္တာဗ်။ ပီးေတာ့အိမ္ေတြကပ်ဥ္ေထာင္အိမ္မဲမဲႀကီးေတြ၊တစ္အိမ္နဲ.တစ္အိမ္ကလည္းေတာ္ေတာ္လွမ္းတယ္၊တိတ္ဆိတ္ေနတာပဲ၊တခ်က္တခ်က္ေလတိုက္
လိုက္ရင္ယူကလစ္ရြက္ေတြေလတိုးသံေတြတရွဲရွဲကလြဲပီးဘာအသံမွကိုမၾကားရတာ။ ပတ္ဝန္းက်င္အေနအထားကေတာ့ဆိတ္ၿငိမ္လြန္းလို. က်ေနာ္ဂစ္တာလာက်င့္ဖို.ေတးထားလိုက္တယ္။
ဟိုေမးဒီေမးေလၽွာက္ေမးရင္းဆရာမအန္တီဝင္နီရဲ.အိမ္ကိုရွာေတြ.တယ္(အန္တီဝင္နီဆိုတာေမေမေျပာလိုက္တဲ့ပီယာနိုသင္မယ့္ဆရာမ)။ တစ္ထပ္တိုက္ပုပုေလး၊ေဆးအျဖဴသုတ္ထားတယ္။
ၿခံထဲအထိၿပိဳင္ဘီးေလးကိုနင္းပီးဝင္သြားရင္း ေခြးေတြဘာေတြရွိေနမလားဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္ရွိုးရေသးတယ္။ အဲ.. ဘယ္သူမွမရွိဘူးဗ်.. တအိမ္လုံးတိတ္ေနတာပဲ။
     က်ေနာ္လည္းအိမ္ေရွ.ဆင္ဝင္ေအာက္မွာစက္ဘီးကိုေထာင္ထားပီး ခပ္အုပ္အုပ္ေအာ္ၾကည့္တယ္။ အန္တီဝင္နီ.. အန္တီဝင္နီ ! !
ဘယ္သူမွလည္းျပန္မထူးဘူးဗ်။ ဒါနဲ.လြယ္အိပ္ထဲပါလာတဲ့ စကားဝါတံဆိပ္ေဆးေပါ့လိပ္ေလးထုတ္ပီးဖြာေနမိတယ္။ ဖတ္ကနဲ က်ေနာ့္အေနာက္ဖက္ကလူရိပ္ေတြ.တာနဲ.လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့
က်စ္ဆံၿမီး တုတ္တုတ္ႀကီးနဲ.အသားအရည္ကအဝါေရာင္လဲ့ေနတဲ့အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ဗ်။ အရပ္ကလည္းအျမင့္ႀကီး၊ အနီရဲရဲထမီေလးဝတ္ထားတယ္။ ေတာ္ေတာ္က်ပ္က်ပ္ေလးစည္းထားေတာ့ခါးေလးကက်င္က်င္ေလးျဖစ္ေနတယ္။ ရင္အုံကလည္းတီရွပ္အျပာေသးေသးေလးဝတ္ထားေတာ့ ေတာ္ေတာ္ႀကီးသိသိသာသာေဖာင္းႂကြေနတယ္။
က်ေနာ္လည္းၾကာၾကာေငးလို.မေကာင္းတာနဲ.စကားစလိုက္တယ္။
     က်ေနာ္အန္တီဝင္နီ.ဆီ ပီယာနိုတီးသင္မလို.လာတာပါ အမ.. အန္တီဝင္နီရွိလားမသိဘူး.. ...
ခပ္တင္းတင္းေစ့ထားတဲ့ႏႈတ္ခမ္းပြင့္ထြက္လာတယ္။  မင့္နာမည္..ဖိုးသက္လား.. ဝင္နီဆိုတာငါပဲ..တစ္ခုႀကိဳေျပာထားမယ္..မင့္ေဆးလိပ္ကိုဒီမွာအပီးေသာက္ခဲ့..ငါ့အိမ္ထဲမွာေဆးလိပ္ေသာက္လို. မရဘူး.. ..
      ျပတ္ေတာင္းျပတ္ေတာင္းေျပာရင္းအိမ္ထဲကိုဝင္သြားေရာဗ်။ ေဟာဗ်ာ.. အန္တီဝင္နီဆိုတာ အသက္၃ဝေတာင္ျပည့္ပုံမရေသးဘူး။ ေလသံကလည္းတင္းတင္းႀကီး..အင္းငါေတာ့မလြယ္ဘူး
ဇတ္လမ္းပဲကြာလို.ေတြးပီးေဆးေပါ့လိပ္ေလးကိုေျခေထာက္နဲ.နင္းေခ်ပီးက်ေနာ္လည္းေနာက္ကအေျပးေလးလိုက္ဝင္လိုက္တယ္။

အသာေလးကပ္လိုက္သြားေတာ့.. .. ...
အန္တီဝင္နီ. ေနာက္ပိုင္းအလွကိုျမင္ေနရတယ္ဗ်။ က်စ္ဆံၿမီးတုတ္တုတ္ႀကီးေတြကတင္ပါးကားကားဖြံဖြံေလး အေပၚမွာသြားဆုံးတယ္။ ထမီအနီရဲရဲေအာက္ကတင္ပါးေလးကလႈပ္ခါရမ္း
လို.။ မေကာင္းတတ္မွန္းသိေပမယ့္က်ေနာ့္မ်က္လုံးကခြါလို.ကိုမရတာ။ အဲ့လိုအသာေလးေငးရင္းဂလုေနရာကေနအန္တီဝင္နီကိုယ္လုံးတစ္ပတ္လွည့္လာပီးက်ေနာ္နဲ.မ်က္နာခ်င္းဆိုင္လာ
မွ႐ုတ္တရက္မ်က္နာလြဲလိုက္ရတယ္။ဒါေတာင္ရိပ္မိသြားမလားဆိုပီးလန္.သြားေသးတယ္။ ခပ္တည္တည္နဲ.ဧည့္ခန္းထဲခ်ထားတဲ့ သုံးေခ်ာင္းေထာက္ဂရင္းပီယာနိုႀကီးကိုလွည့္ပတ္ၾကည့္ခ်င္
ေယာင္ေဆာင္ေနလိုက္တယ္။
      ကဲ.. ေျပာပါဦး..မင္းကinstruments ေတြေတာ္ေတာ္တီးဖူးတယ္ဆို..ေမာင္ရင့္ေမေမကဖုန္းထဲကေနမေန.ကေျပာတယ္..ဟုတ္လား။ အန္တီဝင္နီကမရယ္မျပဳံးပဲက်ေနာ့္ကိုၾကည့္ရင္းစကား
စတယ္။က်ေနာ္လည္းျပဳံးရင္း...
       ဟုတ္ကဲ့နည္းနည္းပါးပါးပါအန္တီ.
       ဘာေတြတီးဖူးလဲေျပာပါဦး .. ..
       ဟာမိုနီကာ၊တေယာနဲ.၊ဂစ္တာပါခင္ဗ်..
       ခုပီယာနိုကိုေကာႀကိဳက္လို.လာသင္တာလား. ..
       အဟီး .. ေဖေဖနဲ.ေမေမကအတင္းသင္ခိုင္းလို.လာသင္ရတာဗ်.. .. (ေျပာပီးမွငါဘာလို.အဲ့လိုေျပာလိုက္ရတာလဲလို.ေတာင္ေနာင္တရသြားတယ္)
       အင္း.. ဟုတ္ပီေလ..ေမာင္ရင့္ေမေမကိုအန္တီဖုန္းဆက္လိုက္မယ္.. စိတ္မပါပဲသင္လို.ကေတာ့အလုပ္ျဖစ္မွာမဟုတ္ဘူးကြ.. ...
က်ေနာ္ခ်က္ခ်င္းပ်ာသြားတယ္။ ပီယာနိုသင္ခ်င္တာမသင္ခ်င္တာထက္ဒီကိုေန.တိုင္းလာပီးအန္တီေခ်ာေခ်ာေလးကိုျမင္ခ်င္ေနတဲ့စိတ္ကက်ေနာ့္ကိုႀကီးစိုးေနပီေလ။
        အာ..မဟုတ္ဘူးဗ်.. အစကေတာ့မသင္ခ်င္ဘူးျဖစ္ေနတာ..ခုဒီေကာင္ႀကီး(အေရွ.ကပီယာနိုႀကီးကိုလက္ညိဳးထိုးျပ) ကိုျမင္ေတာ့ဘယ္လိုစိတ္ပါလာမွန္းကိုမသိတာ..အဟက္ဟက္..
        ေသခ်ာလို.လားေမာင္ရင္ေလးရယ္..
အန္တီဝင္နီကခပ္ယဲ့ယဲ့ျပဳံးရင္းေျပာတယ္။ ကဲ..ဒါဆိုစလိုက္စို. ဆိုပီးပီယာနိုႀကီးအေရွ.မွာကုလားထိုင္ေလးခ်ပီးသင္ခန္းစာ စဖို.ျပင္တယ္။
ခလုတ္ေတြအေၾကာင္းရွင္းျပလိုက္၊ႏုတ္စ္ေတြဖတ္ခိုင္းနဲ.က်ေနာ့္ကိုစိတ္ပါလက္ပါစပီးသင္ေပးပါတယ္။ သိတယ္မလားက်ေနာ္ကေတာ့ ေဘးကေန အန္တီ့စကားေျပာသံေတြမၾကားတခ်က္ၾကား
တခ်က္။ဒီေလာက္အန္တီဆရာမလွလွေလးနဲ.ပူးကပ္ပီးထိုင္ေနရမွေတာ့ဘယ္လိုလုပ္ျမဴးဇစ္ကိုစိတ္ဝင္စားေတာ့မလဲဗ်ာ။ ေဘးကေနတခ်က္တခ်က္သူ.ကိုယ္နံ.ေလးခိုးရႉလိုက္၊ လည္ပင္းက
ေသြးေၾကာစိမ္းစိမ္းေလးေတြကိုခိုးၾကည့္လိုက္၊က်ေနာ္ကေဘးကေနရပ္ေနရေတာ့ တီရွပ္လည္ဟိုက္ေလးေအာက္ကလွပ္ကနဲလွပ္ကနဲျမင္ျမင္ေနရတဲ့ရင္သားအလွေလးေတြခိုးၾကည့္လိုက္၊
တခါတခါက်ေနာ့္ကိုယ္ကိုအေနာက္ဆုတ္ပီးကုလားထိုင္မွာခါးမတ္မတ္ေလးထိုင္ေနတဲ့အန္တီရဲ.ကားထြက္ေနတဲ့တင္ေလးကိုၾကည့္လိုက္နဲ.အန္တီကပီယာနိုတီးျပေနတဲ့အခ်ိန္က်ေနာ္က
ေလာင္တီးေနတာေပါ့ေလအဟီး။
       အဲ့ဒီေန.က၂နာရီသင္ခန္းစာဟာက်ေနာ့္အတြက္ေတာ့၂စကၠန္.ေလာက္ပဲၾကာတယ္လို.ထင္လိုက္ရတယ္။
ျပန္လာေတာ့စိတ္ကူးေလးတယဥ္ယဥ္ေပါ့ဗ်ာ။အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ အိပ္ခန္းထဲျမန္ျမန္ဝင္ပီးတစ္ခ်ီေလာက္လက္နဲ.လုပ္လိုက္ရေသးတယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္ကက်ေနာ့္မွာမိန္းမအေတြ.အၾကဳံလုံးဝကို
မရွိေသးတာဗ်။ ညဖက္ထမင္းဝိုင္းၾကမွ ေမေမကေမးတယ္။ဘယ္လိုလဲပီယာနိုဆရာမအသင္အျပေကာင္းလားတဲ့။ ဟုတ္ေမေမလို. .. ဒါနဲ.ဆရာမကငယ္ေသးပါလားဆိုေတာ့ ဟဲ့ ၃ဝစြန္းစြန္း
ေလးရွိေသးတာ..႐ုပ္ကိုလည္းၾကည့္ဦးႏုႏုေလး.. သား..နင္ေႂကြေနပီမလား ဆိုေတာ့.. က်ေနာ္ကျပဳံးျပဳံးႀကီးလုပ္ပီး အို..ေမေမကလည္းသားကအဲ့လိုေတြစိတ္မဝင္စားပါဘူးဆိုပီး ခပ္တည္တည္
နဲ.ေဂၚလီရိုက္ေနတုံးခေလးေပါက္စလိုမူလိုက္ရတယ္ဟီးဟီး။
       ဆရာမအန္တီေလးကခုထိအပ်ိဳႀကီးဗ်။ က်ေနာ္တို.ၿမိဳ.ကနာမည္ႀကီးေဘာ္ဒါေဆာင္တစ္ခုမွာနည္းျပလာလုပ္ေနတာ။ ခုက်ေနာ္သြားသြားသင္တဲ့အိမ္ကသူ.အမ်ိဳးတစ္ေယာက္ရဲ.အိမ္။
တစ္ေယာက္ထဲေနတာေတာ့မဟုတ္ဘူး။ သူ.သူငယ္ခ်င္းေနာက္ထပ္အပ်ိဳႀကီးတစ္ေယာက္ရွိေသးတယ္။အဲ့ဒီတစ္ေယာက္ကေတာ့ အထက္တန္းျပဆရာမ။က်ေနာ္သြားတဲ့ေန.ကေက်ာင္းသြား
လို.မျမင္ခဲ့ရတာ။
       ကဲက်ေနာ့္ဇတ္လမ္းဆက္ေျပာရေအာင္...
အဲ့လိုပဲတစ္ပတ္ကို၃ရက္အန္တီဝင္နီဆီသြားသင္။ ေဘးကေနနို.ေတြခိုးၾကည့္၊ဖင္တုံတုံေလးကိုရွိုး၊ကိုယ္သင္းနံ.ေလးခိုးရႉရင္းကတုန္ကယင္ႀကီးျဖစ္ျဖစ္ပီးအိမ္ျပန္လာ။ အိပ္ခါနီးတိုင္းျပန္ျပန္
ပီးမ်က္လုံးထဲျမင္ေအာင္မွန္းပီးဂြင္းထု။ ဒီလိုနဲ.သၾကၤန္က်တဲ့ဧပရယ္လေရာက္လာပါေလေရာ။ ဘာလိုလိုနဲ.ေလးလရွိသြားပီဗ်ာ။ ပီယာနိုသင္တာေလးလလုံးလုံး ဘာကိုမွစိတ္မဝင္စားဘူး။ အား
အားရွိအန္တီဝင္နီ.ကိုပဲစိတ္ကပစ္မွားေနတာကိုး။ သင္တန္းကာလကလည္းပီးခါနီးလာပီဗ်။ ဒါနဲ.တရက္မွာ သင္ခန္းစာအေနနဲ.သီခ်င္းတစ္ပုဒ္တီးခိုင္းတယ္ Cannon in D ဆိုတဲ့ သီခ်င္း ၾကား
ဖူးၾကတယ္မလား။( ဟိုစိုင္းစိုင္းခမ္းလွိုင္ဆိုတဲ့သူေတာင္းစားေလးက သူငယ္ခ်င္းမ်ားစြာဆိုပီးဖ်က္ဆီးထားေသးတယ္ေလ) အဲ့ဒီမွာ က်ေနာ္ကေသာက္တလြဲေတြေလၽွာက္လုပ္ေနတာဗ်။ ၾကာလာ
ေတာ့အန္တီေလးလဲေတာ္ေတာ္စိတ္တိုလာပုံရတယ္။ ဆူေတာ့တာပဲဗ်ိဳ. .. ..
       ဒီေလာက္အခ်ိန္အၾကာႀကီးရွိပီ ..ခုထိပုံမလာဘူးဟုတ္လား..ေမာင္ရင္ ! !
       လက္ကလည္းခ်ာေသးတယ္.. ေလ့က်င့္ခ်ိန္ကလည္းသပ္သပ္မွတ္မွတ္မရွိ.. နင္ဘာအသုံးက်လဲ ဖိုးသက္ ! !
      ငါ့မွာေတာ့အင္တိုက္အားတိုက္သင္လိုက္ရတာ.. .. နင္ဘာလုပ္ေနလဲတခ်ိန္လုံး..ဟင္ ! !
ေအာ္ရင္းနဲ.အန္တီဝင္နီမ်က္နာေလးပါေဒါသေၾကာင့္ပန္းေသြးေရာင္သမ္းလာတယ္။က်ေနာ္လည္းဘာမွျပန္မေျပာရဲပဲေငးၾကည့္ေနမိတယ္။က်ေနာ္အူတူတူလုပ္ေနလို.လားမသိဘူးေဒါသပိုထြက္
လာတယ္နဲ.တူတယ္။ ဆက္တိုက္ေျပာေတာ့တာပါပဲ
       ေမာင္ရင့္ေမေမနဲ.ကိုတိုင္မယ္.. တခ်ိန္လုံးနင့္စိတ္ကဘယ္ေရာက္ေနလဲေျပာစမ္း.. ...
       ငါ့တကိုယ္လုံးကိုခိုးၾကည့္ေနတာမလား..ဟင္..ငါမသိဘူးမ်ားမွတ္ေနလား .. ...
(ဟာ..ေသေရာဗ်.. သိေနတာကိုး)
       တေန.တေန.ဒီကိုလာမယ္.. ငါ့ကိုတခ်ိန္လုံးခိုးၾကည့္မယ္..သင္ေနတာေတြကိုစိတ္မဝင္စား..မီးဝင္းဝင္းေတာက္ေနတဲ့မ်က္လုံးနဲ.ငါ့ကိုငမ္းေနမယ္..အလကားေကာင္ ! ! !
ေဒါသထြက္ထြက္နဲ.က်ေနာ့္ကိုေအာ္ေနသံေတြဟာတခ်က္တခ်က္ယူကလစ္ရြက္ေတြကိုေလတိုးေနတဲ့အသံေတြၾကားထဲကေဖာက္ထြက္လာတယ္။က်ေနာ္လည္းဘာမွမေျပာရဲပဲသူ.မ်က္နာကိုပဲ
စိုက္ၾကည့္ေနမိတယ္။ မနက္ခင္းပိုင္းဆိုေတာ့ေရမိုးခ်ိဳးေခါင္းေလၽွာ္ပီးစဆံပင္ခက္ခက္ႀကီးေတြကဖားလ်ားခ်ထားတာလွလိုက္တာ.. ..မ်က္နာထားတင္းတင္းနဲ.ဆူေနတဲ့မ်က္နာနီနီေလး.. ....
ဒီေန.ဝတ္ထားတဲ့ထမီနက္နက္ေလးေအာက္မွာဗိုက္သားရွပ္ရွပ္ေလးနဲ.ေပါင္တံသြယ္သြယ္ေလးကထင္းေနတာပဲ။က်ေနာ္ဘယ္လိုျဖစ္သြားမွန္းမသိဘူးဗ်ာ။ ႐ုတ္တရက္ကုလားထိုင္မွာထိုင္ရင္း
က်ေနာ့္ကိုခါးေထာက္္ပီးဆူေနတဲ့အန္တီလွလွေလးကိုဆြဲထူပီး နဖူးေလးကိုနမ္းလိုက္မိတယ္။ ပီးေတာ့ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလး.. ႁပြတ္..ႁပြတ္ဆို၂ခ်က္ေလာက္ဆြဲစုပ္လိုက္မိတယ္။ ခါးကိုဖက္ထားတဲ့
က်ေနာ့္လက္၂ဖက္ကသူ.အလိုလိုေအာက္ကိုေလၽွာက်သြားပီ လေပါင္းမ်ားစြာေငးၾကည့္ခဲ့ရတဲ့ တင္ပါးအယ္အယ္ေလးကိုစုံကိုင္ပီးေခ်ေနမိတယ္။
       တစ္မိနစ္ေလာက္ေတာ့က်ေနာ့္ဆရာမေလးၿငိမ္က်သြားတယ္.. ..
ေနာက္မွက်ေနာ့္ကိုတြန္းထုတ္ပစ္တယ္ဗ်ာ။ က်ေနာ့္တကိုယ္လုံးတုန္ရီေနတာပဲ။ သူ.ကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့လဲ..ခုနကေဒါသမ်က္နာေနရာမွာ.. ရွက္ရြံ.တာ..စိတ္လႈပ္ရွားတာ..အံ့ၾသေနတာ
ေတြေရာေထြးေနတဲ့အမူအရာေတြ။ က်ေနာ္တအားေၾကာက္လာတယ္။ ဘုရား ဘုရား .. ငါဘာေတြလုပ္မိပါလိမ့္ေပါ့ .. .. ..

 ေမာင္ရင္ေလး ! ! ခုခ်က္ခ်င္းထြက္သြားပါ.. .. သြားသြား.. .. ခုထြက္သြား ! !
အဲ့လိုေအာ္ပီးက်ေနာ့္ကိုေၾကာက္လန္.ေနတဲ့မ်က္ဝန္းေတြနဲ.ၾကည့္ေနရွာတဲ့ က်ေနာ့္ပီယာနိုဆရာမေလးကိုၾကည့္ရင္းေနာင္တခ်က္ခ်င္းရလာတယ္။ ငါမွားသြားပီဆိုတဲ့အေတြး၊ငါေတာ့ျပစ္မႈႀကီးတစ္
ခုက်ဴးလြန္းမိပီဆိုတဲ့အေတြးနဲ.က်ေနာ္လည္းနားထင္ေတြေခါင္းေတြထူပူလာတယ္။ ခုခ်က္ခ်င္းက်ေနာ္ဟာပီဘိကေလးေလးျဖစ္မွန္းမသိျဖစ္လာတယ္။ခပ္ငိုင္ငိုင္အၾကည့္နဲ.အန္တီဝင္နီ.ကိုေငးရင္း
ဘာမွျပန္မေျပာမိဘူး။ အသက္ကေလးမွ၁ရႏွစ္ေလာက္ရွိေသးတာကိုး။ ၂မိနစ္ေလာက္ေနေတာ့အန္တီဝင္နီထပီးအေနာက္ခန္းမီးဖိုေခ်ာင္ဖက္ထြက္သြားတယ္။ က်ေနာ္လည္းဘာလုပ္ရမွန္းကိုမသိ
ေတာ့တာနဲ.ပီယာနိုေရွ.ထိုင္ပီးဟိုတို.ဒီတို.ေလၽွာက္တီးေနမိတယ္။(ထြက္လည္းမေျပးရဲဘူးေမေမ့ကိုမ်ားတိုင္လိုက္မလားဆိုပီးလန္.ေနတာ) ျပန္ထြက္လာရင္ေတာင္းပန္မယ္လို.ေတြးရင္းစိတ္ကူးရွိ
သလိုပီယာနိုကိုေဆာ့ေနမိတယ္။
       အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ၾကာသြားမွန္းမသိေတာ့ဘူးက်ေနာ့္ေနာက္မွာလူတစ္ေယာက္ရပ္ေနသလိုလိုခံစားမိတာနဲ.လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့အန္တီဝင္နီပါလား။
က်ေနာ့္ကိုၾကည့္ေနတဲ့အၾကည့္ကတမ်ိဳးပဲ။ ခုနကလိုတုန္လႈပ္သလိုလို၊ေၾကာက္သလိုလိုမ်က္ဝန္းေတြမဟုတ္ေတာ့ဘူးဗ်။ ငိုထားလို.နည္းနည္းနီေနတဲ့မ်က္ဝန္းေတြနဲ.ေဆြးရီရီၾကည့္ေနတယ္။
က်ေနာ္လည္းအသနားခံတဲ့မ်က္နာေပးေလးနဲ.ျပန္ၾကည့္ေနလိုက္တယ္။ တိတ္ဆိတ္မႈႀကီးစိုးလြန္းေတာ့ဧည့္ခန္းႀကီးတစ္ခုလုံးၿငိမ္သက္ေနတာပဲ။ ခဏၾကာလာေတာ့ ဆရာမေလးက်ေနာ့္ကို
စကားစေျပာတယ္.. .. ..
       ဖိုးသက္..ငါေခြးျဖစ္လိမ့္မယ္နင္သိလား .. နင့္ထက္ငါအသက္၁၅ႏွစ္တိတိႀကီးတယ္သိလား.. လူေတြကငါ့ကိုသမုတ္ၾကေတာ့မွာပဲ..နင္မမိုက္ခ်င္စမ္းပါနဲ.ကေလးရယ္.. ...
       ဒါေတြႀကိဳသိခဲ့လို.ငါနင့္ကို ခပ္တင္းတင္းဆက္ဆံခဲ့တာ .. .. .. ... .... .... ....
က်ေနာ္သူဘာေတြေျပာေနလဲမၾကားေတာ့ပါဘူး။ က်ေနာ့္အျမင္အာ႐ုံမွာ ျမင္ေနရတာအရမ္းလွတဲ့အမ်ိဳးသမီးေလးပါ။ ခုနကက်ေနာ္ဆြဲရမ္းထားလို.ဖြာေနတဲ့ဆံပင္ရွည္ရွည္ေလးေတြက ကပိုကရို
နဲ.ဆရာမေလးကိုပိုပီးေတာင္ၾကည့္ေကာင္းေနေစတယ္။ စိတ္လႈပ္ရွားလြန္းလို.ဖားဖိုေလးလိုႏွိမ့္ခ်ီျမင့္ခ်ီျဖစ္ေနတဲ့ရင္အစုံကဘေလာက္စ္အျပာေရာင္ေအာက္ကေန႐ုန္းကြေနသလိုပဲ။ အိမ္ထဲဝင္
လာတဲ့နံနက္ခင္းရဲ.ေနေရာင္ျခည္ႏုႏုေလးက ဆရာမေလးရဲ.ထမီအနက္ေရာင္ေလးကိုထြင္းေဖာက္ထားေတာ့ေပါင္တံသြယ္သြယ္စင္းစင္းေလးကိုဝိုးတဝါးေလးျမင္ေနရတယ္။က်ေနာ္ ေရနစ္ေန
သလိုခံစားလာရတယ္။မြန္းၾကပ္ၾကပ္ႀကီးဗ်ာ။
       က်ေနာ္ထရပ္လိုက္တယ္။ အိပ္မက္ထဲမွာလမ္းေလၽွာက္သလိုမ်ိဳးခံစားေနရတယ္။ အခ်ိန္ေတြအၾကာႀကီးေငးၾကည့္ဖူးတဲ့ေသြးေၾကာစိမ္းစိမ္းေလးေတြယွက္သမ္းေနတဲ့အန္တီဝင္နီရဲ.လည္
တိုင္ဝင္းဝင္းေလးကိုႏႈတ္ခမ္းနဲ.ပြတ္ဆြဲေနမိတယ္။ ေျဖးေျဖးေလးရြရြေလးနမ္းေနမိတယ္။ခါးက်င္က်င္ေလးကိုအတင္းဖက္ထားလို.။ကိုယ္လုံးအိေထြးေထြးေလးခမ်ာက်ေနာ့္ရင္ခြင္ထဲၿပိဳက်စျပဳ
လာပီ။ နမ္းတယ္တကယ့္လူပ်ိဳရိုင္းေလးရဲ.မဝံ့မရဲအနမ္း.. .. .. ရင္ဘတ္ခ်င္းအပ္ထားမိေတာ့သူ.ရင္အုံကက်ေနာ့္ရင္ဘတ္နဲ.ဖိကပ္သလိုျဖစ္ပီးအိစက္ႏူးညံ့မႈေတြ... ... ... က်ေနာ္႐ူးေနပီလားဗ်ာ
ဆရာမေလးရဲ.ကိုယ္လုံးလွလွေလးကိုက်ေနာ္တအားပြတ္ေခ်ေနမိပီ။ က..ေလး...ရယ္ တဲ့..က်ေနာ္တိတ္တခိုးေႂကြရတဲ့အန္တီေလးကတုန္တုန္ရီရီေရရြတ္တယ္။ ႐ုတ္တရက္မီးပြင့္သြားသလိုပါပဲ
ဗ်ာ.. က်ေနာ့္ႏႈတ္ခမ္းကိုသူ.ႏႈတ္ခမ္းပန္းေရာင္ေလးကဆြဲစုပ္ပလိုက္တာ။က်ေနာ္မ်က္လုံးေတြျပာပီးဒူးေတြေပ်ာ့သြားတယ္။ခ်ိဳလိုက္တဲ့အနမ္းေလး.. ... .. ေအာက္ကက်ေနာ့္ညီေလးကလည္း
ေျဖာင္းကနဲေထာင္ထလာပီ။

၂ေယာက္စလုံးနတ္ပူးသလိုတုန္တုန္ရီရီေတြျဖစ္ေနပီ။ ဖေယာင္းတိုင္ေသးေသးေလးေတြလိုျဖဴလႊလႊေလးေတြလို.ထင္ရတဲ့ဆရာမေလးရဲ.လက္ေခ်ာင္းေလးေတြကက်ေနာ့္ပါး၂ဖက္ကိုတစ္ဖက္
တစ္ခ်က္စီကိုင္ထားပီးက်ေနာ့္ႏႈတ္ခမ္းကိုေသခ်ာကိုစုပ္ပီးနမ္းေနတာဗ်ာ။ လူတစ္ကိုယ္လုံးေလထဲေရာက္ေနသလိုပဲ။က်ေနာ့္လက္ေတြကလည္းအၿငိမ္မေနပါဘူးဘေလာက္စ္လက္ျပတ္ေလးဝတ္
ထားလို.ေပၚေနတဲ့ဆင္စြယ္လိုေျပာင္တင္းေခ်ာမြတ္ေနတဲ့အန္တီဝင္နီ.လက္ေမာင္း၂ဖက္စလုံးကိုပြတ္၊လက္ကိုေအာက္ေလၽွာခ်ပီးတင္ပါးအယ္အယ္ေလးကိုစုံကိုင္ပီးေခ်လိုက္နဲ.အထိအေတြ.ကိုခံ
စားေနလိုက္တာလူတစ္ကိုယ္လုံးရွိန္းတိမ္းဖိန္းတိမ္းႀကီးျဖစ္လာတယ္။ ႐ုတ္တရက္နမ္းစုပ္ေနတာရပ္ပီးမ်က္နာခ်င္းခြါလိုက္တယ္။ အန္တီေလးက်ေနာ့္ကိုအသာေလးတြန္းထုတ္ပီးအိမ္ေရွ.တံခါးမ
ႀကီးကိုကလန္.ထိုးလိုက္တယ္။ျပဴတင္းေပါက္ေတြကေတာ့မပိတ္ဘူးခန္းဆီးလိုက္ကာအစိမ္းေလးေတြကိုခ်လိုက္တယ္။ ပီးေတာ့ဧည့္ခန္းစားပြဲေပၚကက္ဆက္နီနီေလးကိုကလိေနတယ္။ စကၠန္.ပိုင္း
ေလာက္ပဲၾကာတယ္ ..တေယာသံခပ္ခၽြဲခၽြဲတိုးတိုးေလးျမည္လာတယ္။ ကမၻာေက်ာ္ဂီတာစာဆို မိုးဇက္ရဲ. ေမွာ္ပုေလြဆိုတဲ့ ကြန္ရွာတိုတီးလုံးဗ်။ ပီးေတာ့မွက်ေနာ့္ဖက္ကိုလွည့္ပီးခပ္စူးစူးၾကည့္ေန
တယ္။ ၾကည့္ေနရင္းသူ.ဘေလာက္စ္ကိုခပ္တင္းတင္းကိုင္ပီးဆြဲခၽြတ္လိုက္တာႏွိပ္စိၾကယ္သီးေလးေတြဆီကတေဖာက္ေဖာက္အသံေတြထြက္လာတယ္။ လုံးဝခၽြတ္ခ်ပလိုက္တယ္။ ဟားးးး ! !
     ဘရာျဖဴျဖဴေလးခမ်ာမနိုင္ဝန္ကိုထမ္းထားရရွာတာဗ်ာ။တင္းရင္းပီးအုံႂကြေနတာပဲ။ က်ေနာ္တံေတြးေတြဂလုဂလုေပါ့။ ေအာက္ကထမီနက္နက္ေလးကိုလည္းကြင္းလုံးကိုခၽြတ္ခ်လိုက္ပီ။
ဟိုက္! ! အတြင္းခံပင္တီမပါဘူး။ မပါတာေတာ့မဟုတ္ေလာက္ဘူး.. ... ခုနကအေနာက္ခန္းထဲသြားရင္းခၽြတ္ခ်လာတာေနမွာ။ လက္ကိုေနာက္ျပန္ကိုင္ပီးဘရာခ်ိပ္ေတြျဖဳတ္ခ်လိုက္ျပန္ပီ။
ကဲဗ်ာ.. က်ေနာ္ခုျမင္ေနရတာလူမဟုတ္ေလာက္ဘူး။ ဂရိေတြရဲ.ပုံျပင္ထဲက အလွနတ္ဖုရားမေလး အက္ဖရိုဒိုက္လား??  က်ေနာ္တစ္ေယာက္ဆြံ.အေနတဲ့လူတစ္ေယာက္လိုပဲဆရာမေလးကို
ေငးၾကည့္ေနမိတယ္။အနားကိုေလၽွာက္လာတဲ့အထိပဲ။  ကေလး .. ေလး .. တဲ့တိုးတိုးေလးက်ေနာ့္ကိုစိုက္ၾကည့္ပီးေခၚတယ္..အသံကက်ေနာ္ၾကားဖူးေနၾကက်ေနာ့္ပီယာနိုဆရာမေလးအသံမ
ဟုတ္ေတာ့သလိုပဲဗ်ာ။တိုးတိုးရွရွခ်ိဳခ်ိဳေလး. ..က်ေနာ့္ကိုၾကည့္ေနတဲ့အၾကည့္ကလည္းအရည္လဲ့ေနတဲ့အၾကည့္မ်ိဳးရီေဝေဝေလးဗ်ာ။ က်ေနာ္သြက္သြက္ခါေအာင္႐ူးသြားပီဗ်။ အတင္းကိုပြဲၾကမ္း
မိေနေတာ့တာပါပဲဗ်ာ။ဘာေတြလုပ္ေနမိမွန္းကိုမသိေတာ့ပါဘူး။ဝစ္လစ္စလစ္ျဖစ္ေနတဲ့ အန္တီ့ကိုယ္လုံးလွလွေလးကိုနမ္းတယ္..လၽွက္တယ္..လၽွက္တာမွပလပ္..ပလပ္ဆိုပီးအသံေတြေတာင္
ထြက္လာတယ္ဗ်ာ။၀ါဝင္းပီးဆူၿဖိဳးၿဖိဳးေလးျဖစ္ေနတဲ့နို.ႀကီးေတြကိုတစ္ဖက္ကကိုင္ပီးေခ်ရင္..တစ္ဖက္ကိုစိတ္ရွိသေလာက္စို.ေနမိတယ္။ လက္တစ္ဖက္ကအအားမထားဘူး.. ... တင္ပါးအိအိ
အသားႏုႏုေလးကိုအားရပါးရဆုတ္ေခ်ေနမိတယ္။ လေပါင္းမ်ားစြာမွန္းခဲ့ရတဲ့ကိုယ္လုံးေလးပိုင္ရွင္က်ေနာ့္ဆရာမေလးအန္တီဝင္နီဧည့္ခန္းထဲမွာမတ္တပ္ရပ္ရင္း တဟင္းဟင္းနဲ. ညည္းေနရွာ
တယ္။အထိအေတြ.ကေပးတဲ့အရသာ၊သူ.ကိုယ္လုံးေမႊးေမႊးေလးကေပးတဲ့အနံ.၊ဖြာလံက်ဲေနတဲ့ဆံပင္အရွည္ႀကီးေတြဆီကေပးတဲ့ခ်ိဳအီအီအနံ.ေလး၊ျမင္ေနရတဲ့အျမင္အာ႐ုံကခံစားေနရတဲ့အရ
သာ၊ ငါ့ဆရာမေလးကိုငါ့စိတ္ကူးအိပ္မက္ထဲကလိုလုပ္ေနရပါလားဆိုတဲ့စိတ္အရသာ။ ဘာေတြမွန္းကိုမသိေတာ့ေအာင္ရႈပ္ေထြးေနတာပဲဗ်ာ။
        တေယာသံယဲ့ယဲ့ေလးကလြဲပီးဘာသံမွမၾကားရတဲ့ဧည့္ခန္းထဲမွာဆရာမေလးရဲ. အင္းးးးးးးးးးးးးး ဆိုပီးသံရွည္ဆြဲပီးညည္းသံရယ္၊ ဟင္း .. ဟင္း...ဆိုပီးသံျပတ္ေလးညည္းသံရယ္ဆူညံေန
တယ္။ က်ေနာ့္ဆီကလည္း တရႉးရႉးနဲ.ႏွာမႈတ္သံေတာ့ထြက္တာေပါ့ေလ။ လူပ်ိဳေပါက္ႏြားရိုင္းေပါက္စေလးရဲ.ပထမဆုံးကိုးဗ်။ ၁ဝမိနစ္ေလာက္တစ္ကိုယ္လုံးကိုအားရပါးရကိုင္တြယ္နမ္းရႈပ္ပီး
ေတာ့မရေတာ့ဘူးဗ်ာ။ ေအာက္ကညီေလးက၁၂နာရီထိုးရလြန္းလို.ေအာင့္ေတာင့္ေတာင့္ျဖစ္လာပီ။(ပုံမွန္ေတာင္တယ္ဆို ၉နာရီဗ်ာ.. မဟားဒယားေတာင္ေနတာကိုေဖာ္က်ဴးလိုက္တာ ၁၂နာရီ
လို. သေဘာေပါက္ၾကတယ္မလား) သူ.ကိုက်ေနာ္စို.ေနတာနမ္းေနတာေတြရပ္လိုက္တယ္။ လက္၂ဖက္ကေတာ့နို.လွလွႀကီး၂လုံးကိုအုပ္ကိုင္ထားပီးနို.သီးစူတူတူပန္းေရာင္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေလးေတြ
ကိုေခ်ေနတုံးပဲ။ အန္တီဝင္နီ .. .. ... က်ေနာ္ေလအရမ္း.. ဟိုဟာေလ..  က်ေနာ္မရဲေသးဘူးဗ်။ လုပ္တာလုပ္ေနတာ အေတြ.အၾကဳံမွမရွိတာကိုး။ သူမ ဘာမွမေျပာဘူးဗ်ျပဳံးရင္းက်ေနာ့္ကိုဖတ္
ကနဲႏႈတ္ခမ္းကိုစုပ္နမ္းျပန္တယ္။ ဒီတစ္ခါေတာ့တစ္မ်ိဳးပဲ။ ခုနကနမ္းတာကႏႈတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္တာကိုး။ခုဟာက သူ.လၽွာေႏြးေႏြးေလးကိုထိုးသြင္းလာတာဗ်။ က်ေနာ့္မွာလၽွာမထားတတ္ေသးေတာ့
ဗလုံးဗေထြးေတြျဖစ္ကုန္တယ္။႐ုတ္တရက္သြားရည္ေတြက်ခ်င္သလိုလိုေတာင္ျဖစ္ကုန္တယ္။ဒါေပမယ့္လၽွာခ်င္းပြတ္လိုက္ရင္ကိုဓာတ္လိုက္သလိုတြန္.တက္သြားတယ္ဗ်ာ။ နမ္းေနရင္းနဲ.သူမ
လက္ေခ်ာင္းေတြကက်ေနာ့္အဝတ္ေတြကိုခၽြတ္ေနပီ။ ပုဆိုးကိုဆြဲခၽြတ္ခ်၊က်ေနာ့္ရွပ္ကိုၾကယ္သီးေတြျဖဳတ္ေပး.. အဲ့..ဒါေပမယ့္ႏႈတ္ခမ္းကေတာ့စုပ္ေနတာေနာ္။ အတြင္းခံေဘာင္းဘီပဲက်န္ေတာ့
တယ္။ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ပဲေအာက္ကိုေလၽွာခ်ပီးေျခေထာက္နဲ.ဖိႏွင္းပီးခၽြတ္ပလိုက္ပီ။ လက္ေခ်ာင္းသြယ္သြယ္ေလးေတြကက်ေနာ့္ရင္ဘတ္ကိုပြတ္ေပးတယ္။ ပြတ္ေပးတယ္ဆိုတာလက္ဖဝါးနဲ.
အျပားလိုက္ႀကီးမဟုတ္ဘူးေနာ္။လက္ေခ်ာင္းထိပ္ကေလးေတြနဲ.ရြရြေလးကစားေနတာက်ေနာ့္ရင္အုံေပၚမွာ။တျခားလက္တစ္ဖက္က က်ေနာ့္တင္ပါးကိုလာပြတ္ေနတာဗ်။ (ဒီေနရာမွာေယာက်္ား
ေလးဖင္အကိုင္ခံရတယ္ဆိုပီးမျပဳံးနဲ.ကိုယ့္လူတို.အကိုင္ေကာင္းေကာင္းခံဖူးမွခင္ဗ်ားတို.သိမွာ)ပီးမွသူ.လက္ကအေရွ.ကိုေရာက္လာတာဗ်ာ။ ေတာင္မတ္ေနတဲ့က်ေနာ့္ညီေလးကိုမကိုင္ပဲနဲ.သူ.
လက္ခုံေလးနဲ.မထိတထိပြတ္ပြတ္တိုက္ေပးေနတာဗ်ာ။ အေပၚမွာကပန္းေသြးေရာင္ႏႈတ္ခမ္းနဲ.အစုပ္ခံရလၽွာနဲ.ကလိခံရ၊ အလယ္မွာကရင္အုံကိုလက္ေခ်ာင္းထိပ္ကေလးနဲ.ကလိေန၊ေအာက္မွာ
ကညီေလးကိုလက္ခုံနဲ.ပြတ္လိုက္ လက္ေခ်ာင္းႏွစ္ေခ်ာင္းေလာက္နဲ.၂ခ်က္ေလာက္ဂြင္းထုသလိုကစားလိုက္ရပ္လိုက္အလုပ္ခံေနရတာေတြးတာၾကည့္ေပေတာ့ဗ်ာ။

မီးရထားေခါင္းတြဲႀကီးေလေပါင္ျပည့္သြားတဲ့အခါျမည္လာတဲ့အသံမ်ိဳးက်ေနာ့္ဆီကထြက္လာပီဗ်ာ။ စိတ္ကိုထိန္းလို.ကိုမရေတာ့တာ။
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ဘာေတြလုပ္ေနမွန္းမသိခင္ငါးရ့ံကိုယ္လုံးေလးကိုဧည့္ခန္းထဲက ဆက္တီစားပြဲေပၚကိုတြန္းလွဲပလိုက္မိတယ္။ အစီစဥ္တက်လုပ္တာမ်ိဳးမဟုတ္ေတာ့ဝ႐ုန္းသုံးကားေတြျဖစ္ကုန္တယ္။
ၾကည့္လိုက္ပါဦးဗ်ာက်ေနာ့္အန္တီဆရာမလွလွေလးခမ်ာဆက္တီစားပြဲေသးေသးေလးေပၚမွာပက္လက္ကေလး။တကိုယ္လုံးဗလာက်င္းလို.က်ေနာ့္ကိုျပဳံးမဲ့မဲ့ေလးနဲ.ေမာ့ၾကည့္ေနရွာတယ္။ ခုမွ.. ..
က်ေနာ့္အၾကည့္ကိုသူမပိပိေလးဆီပို.လိုက္မိတယ္။
     ဝမ္းၾကာဗိုက္မွ.. .. တဆင့္ေအာက္စုန္..ၾကည့္ေလတုံေသာ္... .. ....အလၽွံရဲရဲ... ... ဟက္တက္ခြဲသို.
                                                                                                            (ေဒါင္းႏြယ္ေဆြ၏ကလ်ာမိမိမုန္းကဗ်ာမွ)
     လွလိုက္တဲ့ေ-ာက္ဖုတ္ေလးဗ်ာ။ ခပ္တိုတိုညႇပ္ထားတဲ့အခ်စ္ေမႊးေလးေတြေအာက္မွာဟက္တက္ကေလးနီညိဳေရာင္သန္းလို.။တကယ္ဆိုက်ေနာ့္အသက္၁ရႏွစ္မွာမိန္းမပစၥည္းဆိုလို.ဒီတစ္ခါပဲ
ျမင္ဖူးတာကိုး။ စူးစမ္းခ်င္စိတ္ေတြဘာေတြအသာထားေလာေလာဆယ္က်ေနာ္အရမ္း -ိုး ခ်င္ပီ။ ဘာမွဂ႐ုမစိုက္အားေတာ့ဘူး။ က်ေနာ့္ညီေလးကလည္းသံပိုက္လုံးတစ္ေခ်ာင္းလို.မာတင္းပီးေပါက္
ကြဲထြက္ေတာ့မယ္။ အန္တီေလးေပါင္တံေဖြးေဖြးႀကီး၂ေခ်ာင္းကိုဆြဲျဖဲလိုက္ပီးေနရာယူတယ္။ ဒူးကိုေကြးပီးေတ့လိုက္တယ္.. ... ခါးအားကိုအသုံးျပဳပီးထိုးထည့္လိုက္တယ္။ အား .. လူတစ္ကိုယ္
လုံးဖ်င္းကနဲျဖစ္သြားတယ္။ ဆရာမေလးခမ်ာလည္းရွီးးးးး! !ဆိုပီးေကာ့တက္သြားတယ္။ မဝင္ဘူးဗ်.. မဝင္ပဲနဲ.ေခ်ာ္ထြက္သြားတာလူကိုမ်က္လုံးေတြျပာသြားတာပဲ။ က်ေနာ္စိတ္အိုက္သြားတယ္။
႐ုတ္တရက္ပက္လက္လွန္ေနတဲ့သူမလက္ေနာက္ျပန္ေထာက္ပီးထလာတယ္။ကိုယ္ကိုကိုင္းညြတ္ပီး က်ေနာ့္ညီေလးကိုတင္းတင္းဆုတ္ကိုင္ပီးဘက္ျပန္ေလးတစ္ခ်က္ႏွစ္ခ်က္ေလာက္ဂြင္းထုသ
လိုဖတ္ဖတ္ဆိုပီးကစားလိုက္ပီးသူမဟာေလးနဲ.ေတ့ေပးထားရင္းတိုးတိုးေလးေျပာတယ္။
    ကေလး..ေလး Largo: ေနာ္တဲ့။ အဲ့လိုေျပာတဲ့အခ်ိန္မွာအသံေလးကတုန္တုန္ရီရီေလးနဲ.ရွက္ဝဲဝဲျဖစ္ေနရွာတယ္။
(ဒီေနရာမွာရွင္းျပခ်င္တာက Largo: ဆိုတာက်ေနာ္တို.ဂီတသမားေတြအခ်င္းခ်င္းသာနားလည္တဲ့စကားပါ။ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကိုတီးခတ္တဲ့အခါမွာသီခ်င္းရဲ.ႏုတ္စ္စာရြက္ေတြမွာအညႊန္းသေဘာ
မ်ိဳးေတြပါပါတယ္။ Largo: ဆိုရင္ေပ်ာ့ေပ်ာင္းညင္သာစြာတီးခတ္ပါလို.ဆိုလိုသလို Allegrato:ဆိုရင္ နရီသုတ္သုတ္ျဖင့္တီးခတ္ပါအစရွိသျဖင့္ေပါ့ေလ။ခုသူမဆိုလိုတာက သာသာေျဖးေျဖးေလး
တီးပါ..အဲေလ..လုပ္ပါေပါ့ဗ်ာ)က်ေနာ္လည္းခါးကိုေကာ့ပီးသာသာေလးထိုးသြင္းလိုက္တယ္။ ရွီးးးးးးးးး ! ! ဝင္တယ္ဗ်။ စီးပိုင္ပိုင္နဲ.ကိုတစ္ဝက္ေလာက္ဝင္သြားပီ။ အန္တီေလးခမ်ာလက္တစ္ဖက္
ကစားပြဲကိုေနာက္ျပန္ေထာက္ထားရတဲ့အထဲက်ေနာ့္ဂုတ္ပိုးကိုလက္တစ္ဖက္နဲ.သိုင္းဖက္ပီးမ်က္နာေလးကႀကိတ္ပီးခံေနရရွာတဲ့ပုံေလး။ အသာေလးေနာက္ကိုျပန္ဆုတ္လိုက္တယ္က်ေနာ့္ညီ
ေလးကို၊ထပ္ပီးသြင္းတယ္။သာသာေလးပဲထုတ္ခ်ည္သြင္းခ်ည္လုပ္ေပးေနေတာ့သူ.ဆီကညည္းသံေလးထြက္က်လာပီ။ ဟားးးးးးးးးးး ဟားးးးးးးးးးးးးးး ဆိုတဲ့သံရွည္ဆြဲသံေလးေတြဗ်။ အဝင္အ
ထြက္ကေတာ္ေတာ္ေလးေခ်ာမြတ္လာတာနဲ.က်ေနာ္လည္းဖင္ကိုရႈံ.ပီးအားနဲ.အဆုံးထိေဆာင့္ခ်ပလိုက္ေတာ့လူကိုမီးပြင့္သြားမတတ္ေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ။ က်ေနာ့္ညီေလးက၁ရႏွစ္ဆိုေတာ့၁၇
ႏွစ္နဲ.လိုက္တဲ့အရြယ္အစားပဲရွိတာရယ္၊တဖက္ကလည္းအပ်ိဳႀကီး ေ-ာက္ဖုတ္ဆိုေတာ့ထိုက္သင့္သေလာက္ခံနိုင္ရည္ရွိတာရယ္ေၾကာင့္လားမသိဘူးတအားႀကီးခက္ခဲတာမ်ိဳးေတာ့မျဖစ္ဘူးဗ်။
(ဒီေနရာမွာဗမာေအာစာအုပ္ေတြလို၁ဝလက္မပစၥည္းႀကီးတို.ပိုကာအခ်ိဳရည္ဗူးေလာက္တုတ္တဲ့ဟာႀကီးတို. ... အဲ့လိုသဘာဝလြန္ေတြမပါဘူးေနာ္) မရေတာ့ဘူးဗ်။ က်ေနာ္သူ.ကိုညႇာရေကာင္း
မွန္းလည္းမသိေတာ့ဘူး။ အသားကုန္ကိုေဆာင့္ေတာ့တာဗ်။ တေဖာင္းေဖာင္းနဲ.ျမည္သံေတြကိုဆူညံေနတာပဲ။ အန္တီဝင္နီေလးလည္း မ်က္လုံးေလးမွိတ္ပီးအံႀကိတ္ေနရင္းခပ္တိုးတိုးေလး
ညည္းေနတယ္။ သိပ္မၾကာပါဘူးလူပ်ိဳေပါက္ကေလးကိုးဗ်။ တအားပိတ္ပိတ္ေဆာင့္ရင္းနဲ.တစ္ကိုယ္လုံးတင္းလာပီးအဆုံးသတ္ခ်င္လာတယ္။ ဒါနဲ.က်ေနာ့္ဂုတ္ပိုးကိုတြယ္ထားတဲ့သူ.လက္ကို
ျဖဳတ္ခ်ပီးစားပြဲေပၚပက္လက္ျပန္လဲခိုင္းေျခေထာက္၂ေခ်ာင္းကိုတစ္တီတူးမိုးေမၽွာ္ေထာင္ခိုင္းပီးစားပြဲေအာက္တစ္ျခမ္းေလၽွာက်ေနတဲ့တင္ပါးေဖြးေဖြးႀကီးကိုၾကည့္ပီး ဖန္းဖန္းျမည္ေအာင္ေဆာင့္
ရင္းက်ေနာ္သုတ္ေရေတြပန္းထုတ္ပလိုက္မိတယ္။
      က်ေနာ့္တစ္ကိုယ္လုံးအားေတြမရွိေတာ့သလိုေပ်ာ့ေခြသြားတယ္ဗ်ာ။

ကမၻာဦးကခ်စ္သူ၂ဦးလိုပဲက်ေနာ္တို.၂ေယာက္လုံးအဝတ္မဲ့ခႏၶာကိုယ္ေတြနဲ.ဆက္တီစားပြဲေလးေပၚမွာလဲေလ်ာင္းပူးကပ္လို.ေလ။
တင္းမာပီးအေနတည္လြန္းလွပါတယ္ဆိုတဲ့က်ေနာ့္ဆရာမေလးအန္တီဝင္နီေလခ်ိဳျမတဲ့ရွက္ျပဳံးေလးနဲ.ကပိုကရိုဆံႏြယ္ရွည္ေလးေတြၾကားထဲကေနခိုးၾကည့္ေနတယ္။က်ေနာ္က
ေတာ့ရဟတ္စီးပီးစကေလးေပါက္စနေလးလိုရင္ထဲတလွပ္လွပ္နဲ.ျဖစ္လို.ေကာင္းတုံး။ ေျပာင္ရွင္းပီးသန္.စင္လြန္းတဲ့မ်က္နာႏုႏုေလးကိုတယုတယလက္နဲ.သပ္ေပးလိုက္ေတာ့ပီဘိေၾကာင္မေလး
လိုမ်က္ေတာင္ေလးေတြေမွးစင္းပီးၿငိမ္ခံေနရွာတယ္။
       အန္တီေလး .. ေနာင္တရေနလားဟင္..
       ဟာဟ ! ! (ခ်စ္စရာအသံေလးနဲ.)
       ေျပာပါဗ်ာ.. ... က်ေနာ့္ကိုမုန္းသြားပီလားလို. (ခၽႊဲပ်စ္ပ်စ္အသံျဖင့္ဖတ္ပါ)
       ဟိုးလြန္ခဲ့တဲ့ေလးလေလာက္က.. ဒီၿခံထဲကို..ဂ်င္းပန္အျပာတီရွပ္အျဖဴေလးဝတ္ထားတဲ့..ေကာင္ေလး..ေရာက္လာခဲ့တယ္..ဂုတ္ေထာက္ေနတဲ့ဆံပင္ေလးနဲ.ရွင္းသန္.ေနတဲ့..သူ.မ်က္နာေလး
ကိုေငးၾကည့္ပီး...က်ဳပ္မွာလူႀကီးျဖစ္ပီး...စိတ္လႈပ္ရွားလိုက္တာေလ...
       ဗ်ာ ! !
       ဟုတ္တယ္ေလ..အဲ့ဒီေကာင္ေလးေပါ့..ပီယာနိုတီးသင္ေနရင္..မ်က္လုံးေတြက..ဒီကိုယ္လုံးကိုခိုးခိုးၾကည့္ပီးမ်က္နာေတြကနီရဲေနတာ..ခစ္ခစ္..သနားလည္းသနားရယ္လဲရယ္ခ်င္တယ္..
       အာ..အန္တီေလးေနာ္.. (ရွက္ရမ္းရမ္းပီးေအာ္တာဟီး)
       ႁပြတ္စ္..ႁပြတ္စ္..ႁပြတ္စ္
ရွက္သလိုလိုဘာလိုလိုလုပ္ပီးသူမႏႈတ္ခမ္းေလးကိုျပတ္ထြက္မတတ္၃ခါေလာက္တအားစုပ္ေပးပလိုက္မိတယ္။ မ်က္နာေလးကခ်စ္စဖြယ္မဲ့ျပပီး။ ခဏထကြာလူဆိုးေလး..က်မသန္.ရွင္းေရး
လုပ္ပရေစဦးဆိုပီးတြန္းလာလို.မလႊတ္ခ်င္လႊတ္ခ်င္နဲ.လႊတ္ေပးလိုက္ရတယ္။ အန္တီဝင္နီအေနာက္ခန္းထဲဝင္သြားပီးေရသံေတြၾကားရတယ္။ေဆးေၾကာေနတာေနမွာ။က်ေနာ္ကေတာ့မထေသး
ဘူးအပ်င္းထူပီးစားပြဲေပၚမွာပက္လက္အိပ္ပီးမ်က္လုံးမွိတ္ထားပီးမွိန္းေနလိုက္တယ္။ (အားယူေနတာေနာ္ပရိတ္သတ္ႀကီး :P)
       ဘယ္ေလာက္ၾကာသြားတယ္မသိဘူး။ ဖြင့္ထားတဲ့ကက္ဆက္ကိုပိတ္လိုက္တဲ့အသံေခ်ာက္ကနဲၾကားပီး ၾကည္လင္တဲ့ပီယာနိုတီးသံထြက္လာတယ္။
မာရီလင္မြန္ရိုးရဲ. ျပန္လမ္းမရွိတဲ့ျမစ္ (River of no return) ကိုတီးေနတာဗ်။ က်ေနာ္ေတာ္ေတာ္ေႂကြတဲ့ေခတ္ေဟာင္းသီခ်င္းေပါ့။ ထထိုင္ပီးၾကည့္လိုက္ေတာ့က်ေနာ့္မွာမွင္တက္ေနမိတယ္ဗ်ာ။
ဧပရယ္လရဲ.ေလ႐ူးေတြကခ်ထားတဲ့လိုက္ကာအစိမ္းေလးေတြကိုတဖတ္ဖတ္ခါေစပီး အခန္းထဲထိတိုးဝင္အလာ၊ ခုနကက်ေနာ္ေသာင္းက်န္းပီးစားပြဲေပၚကဖယ္ခ်ထားတဲ့ဂီတႏုတ္စ္ေတြေရး
ထားတဲ့စာရြက္ျဖဴျဖဴေတြကေလအေဝွ.မွာတစ္ခန္းလုံးႏွံ.ေအာင္ပ်ံဝဲေနတယ္။ လွလိုက္တဲ့ျမင္ကြင္း။ ဒီထက္ပိုလွေစတာက.. ..
       ပီယာနိုတီးေနတဲ့က်ေနာ့္ဆရာမေလး .. ... ...
ခင္ဗ်ားတို.တသက္လုံးျမင္ဖူးမွာမဟုတ္တဲ့ျမင္ကြင္း၊က်ေနာ္တသက္မေမ့နိုင္ေတာ့တဲ့ျမင္ကြင္း။ ပီယာနိုေရွ.မွာထိုင္ေနတဲ့
အဝတ္မဲ့ကိုယ္လုံးေလး... ခါးေလးေကာ့ထားေတာ့ေတာင့္တင္းလြန္းတဲ့တင္ပါးေလးကခရမ္းခ်ဥ္သီးဝါ၀ါေလးလိုေျပာင္တင္းပီးလွလိုက္တာဗ်ာ။ က်ေနာ့္ဆီကေနေဘးတိုက္ျမင္ေနရေတာ့ခပ္
အယ္အယ္ေလးအေရွ.ကိုစူထြက္ေနတဲ့ရင္သားဝင္းဝင္းေလးကိုပါျမင္ေနရတာ။ ရွည္လ်ားလြန္းတဲ့ဆံပင္နက္နက္ေတြကေလတိုက္လို.တလူလူလႊင့္ေနတယ္။ မ်က္လုံးေလးေတြစုံမွိတ္ပီးသူမတီးခတ္ေန
တယ္။ ဘုရားသခင္..က်ေနာ္ျမင္ေနရတာ..က်ေနာ့္ဆရာမေလးလား... ဒါမွမဟုတ္ေခါမပုံျပင္ထဲနတ္မိမယ္ေက်ာက္ဆစ္႐ုပ္ထုေလးလား... ၾကည့္မိရင္ေက်ာက္႐ုပ္ျဖစ္သြားေစတယ္ဆိုတဲ့ဂရိဒဏၰာရီထဲကမီဒူဆာနတ္သမီးေလလား။
     က်ေနာ္မတ္တပ္ထရပ္လိုက္တယ္..ပီးေတာ့ပီယာနိုတီးေနတဲ့က်ေနာ့္ခ်စ္သူလွလွေလးဆီကိုတေရြ.ေရြ.လွမ္းပီးတိတ္တိတ္ေလးကပ္သြားမိတယ္ဗ်ာ။

     ျပန္လမ္းမရွိတဲ့ျမစ္ထဲက်ေနာ္ခုန္ခ်လိုက္မိတယ္... ....
     ေလထီးမပြင့္ခဲ့ဘူး.. ... ....

ဂီတေမွာ္ဝင္ေနတဲ့က်ေနာ့္ဆရာမေလးေဘးမွာက်ေနာ္ရပ္ပီးအေပၚစီးကေနတစိမ့္စိမ့္ၾကည့္ေနမိတယ္။
သူမကေတာ့မ်က္လုံးေလးမွိတ္ပီး ပီယာနိုခလုတ္ေတြေပၚလက္ေခ်ာင္းေလးေတြေျပးလႊားတို.ထိရင္းတီးခတ္ေနတုံးပဲ။ အျပစ္ဆိုစရာမရွိတဲ့ကိုယ္လုံးေလးကိုၾကည့္ရင္းက်ေနာ့္ေသြးေတြပြက္ပြက္ဆူစ
ျပဳလာျပန္တယ္။ ငယ္ရြယ္ႏုပ်ိဳဆဲေကာင္ေလးဆိုေတာ့လည္းစိတ္ကခ်က္ခ်င္းျပန္ထလာျပန္ပီဗ်ာ။ က်ေနာ့္စိတ္ကလည္းေတာ္ေတာ္ရဲစျပဳလာတယ္။ခုနကလိုေၾကာက္သလိုလိုလန္.သလိုလိုမျဖစ္
ေတာ့ဘူး။ မရိုးမရြျဖစ္လာတာနဲ.ေတာင္မတ္စျပဳလာတဲ့က်ေနာ့္ညီေလးနဲ.ထိုင္ေနတဲ့အန္တီဆရာမေလးရဲ.လက္ေမာင္းသားအိအိေလးကိုအသာေလးေထာက္လိုက္မိတယ္။ ႐ုတ္တရက္ဂီတသံစဥ္
ေတြရပ္သြားတယ္။ဖ်တ္ကနဲေမာ့ၾကည့္လာတယ္။
      အာကြာ ! !  တဲ့ (မ်က္လုံးေလးျပဴးပီးၾကည့္ေနတာခ်စ္စရာေလးဗ်ာ)
      ကေလးေလး..ဟာကလည္းျပန္ျဖစ္လာတာျမန္လိုက္တာ.. ... ဆိုပီးလၽွာေလးတစ္လစ္ထုတ္ျပပီးေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကိုသြားျဖဴျဖဴေလးနဲ.ကိုက္ထားတာတကယ့္အပ်ိဳေပါက္မေလးၾကေနတာပဲ။
မတ္တပ္ရပ္ေနတဲ့က်ေနာ့္ဖက္ကိုမ်က္နာခ်င္းဆိုင္လွည့္ထိုင္လိုက္ပီးက်ေနာ့္ညီေလးကိုလက္ေခ်ာင္းေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလးေတြနဲ.ေသေသခ်ာခ်ာကိုဆုတ္ကိုင္လိုက္တယ္။ ေရွ.တိုးေနာက္ဆုတ္လုပ္ေပး
တယ္။ ဖူးးးးးးး .... ေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ။ ၁မိနစ္ေလာက္ၿငိမ္ခံေနပီး။ သူမပုခုံးေလးကိုက်ေနာ့္လက္၂ဖက္နဲ.စုံကိုင္ပီးဆြဲထူမလိုက္တယ္။ က်ေနာ္ပထမအေခါက္ကစိတ္မထိန္းနိုင္ပဲေသာက္ရမ္းေတြဇြတ္လုပ္မိတာျမန္လြန္းသြားတယ္။ အန္တီဝင္နီဘယ္လိုမွေက်နပ္မွာမဟုတ္ဘူးဆိုတာက်ေနာ္သိတယ္။ ခုတစ္ေခါက္ေတာ့က်ေနာ္
တအားျမန္လို.မျဖစ္ဘူး။ဒါေၾကာင့္ဆရာ့ဆရာေတြရဲ.လက္ခ်ာေတြအတိုင္း ေသေသခ်ာခ်ာႏူးနပ္ဖို.ျပင္တယ္။ (က်ေနာ္တို.ေခတ္ကခုလိုေအာကားေတြဘာေတြဆိုတာရွိတာမဟုတ္ဘူးဗ်၊အဲ့ဒီ
ေခတ္ကလူပ်ိဳေပါက္ေတြရဲ.ထုံးစံအတိုင္းရပ္ကြက္ထိပ္ကမီးကင္းေစာင့္တဲ့ တဲေလးမွာညဖက္မီးေလးဘာေလးလႈံရင္းကာလသားႀကီးေတြရဲ.စြန္.စားခန္းေတြလက္ခ်ာေတြနားေထာင္ပီးပညာယူ
ရတာကိုး။ညစ္တီးညစ္ပတ္စာခ်ိဳးေတြ.. ဥပမာ.ေ-ာက္ဖုတ္သစ္ရြက္လုပ္ရခက္၊ေ-ာက္ဖုတ္မုန္.ေပါင္းလုပ္လို.ေကာင္း၊ ဟုတ္တာေတြေရာမဟုတ္တာေတြေရာစုံေနတဲ့လိင္ပညာပို.ခ်ခ်က္ေတြနဲ.
သူတို.ကိုဆရာတင္ရတဲ့ကာလေပါ့။ ဆရာေမာင္ထင္ရဲ.ကိုေဒါင္းဝတၳဳေတြထဲက ကာလသားႀကီးကိုေဒါင္းလိုလက္ခ်ာေပးတဲ့ဆရာသမားေတြေပါ့။ခုျပန္ေျပာရင္းေတာင္သူတို.ေတြကိုသတိရလိုက္
တာဗ်ာ  :'( ။ ကဲထားပါေတာ့ဗ်ာ။ လိုရင္းမေရာက္ပဲေတာ့ပစ္ေခ်ာ္ေနပီ..ဆက္ရေအာင္)
      ဆြဲထူမပီးတာနဲ.အန္တီေလးဆံပင္ရွည္ေတြကိုလက္နဲ.ကိုင္ပီးရွင္းေပးလိုက္တယ္။ ပီးမွလည္တိုင္ျဖဴျဖဴေလးကိုလၽွာနဲ.ညႇပ္ရိုးနားကေနဟိုးအေပၚေမးဖ်ားေလးေရာက္တဲ့အထိလၽွက္ေပးေန
မိတယ္။လၽွက္ေပးေနရင္းနဲ.သူမဆီးခုံအေပၚမွာက်ေနာ့္လက္ေခ်ာင္းေတြကိုပို.ပီးကစားေပးလိုက္တာ... တဟင္းဟင္းနဲ.ညည္းစျပဳလာပီ။ လက္ခလယ္နဲ.အကြဲေၾကာင္းေလးကိုစမ္းေတာ့စိုတိုတို
အိတိတိေလးဗ်။က်ေနာ္ရြရြေလးပြတ္ေပးလိုက္ေတာ့က်ေနာ့္ပုခုံးေပၚသူမေခါင္းေလးမွီတြယ္လာပီးေျခဖ်ားေထာက္ပီး အာဟာ့...ဆိုတဲ့အသံထြက္လာတယ္။ အထဲကိုနည္းနည္းေလးလက္ခလယ္
ကိုေျပာင္းျပန္လွန္ပီးထိုးသြင္းၾကည့္တယ္။ ႁပြတ္ကနဲလက္တစ္ဆစ္ေလာက္ဝင္သြားတယ္။ ထုတ္ခ်ည္သြင္းခ်ည္ကစားေပးေနလိုက္ေတာ့အာ..အာ..အာ..ဆိုပီးညည္းသံေတြစိပ္လာပီ။ က်ေနာ့္
ပါးစပ္ကလည္းအၿငိမ္မေနပါဘူး။ အေပၚပိုင္းမွာတိုက္စစ္ဆင္ေနတာပါပဲ။ နို.သီးစူတူတူေလးေတြကိုဘယ္ျပန္ညာျပန္စို.လိုက္၊သြားေလးနဲ.မနာေအာင္ဖြဖြေလးကိုက္ဆြဲလိုက္လုပ္ေပးေနတယ္။
      ကေလး..ေလး...ဒီမွာဒူးမခိုင္ေတာ့ဘူးကြာ တဲ့..တကိုယ္လုံးတုန္ခါေနတဲ့က်ေနာ့္ဆရာမေလးကတိုးတိုးေလးေျပာလာတယ္။
ဒီေလာက္နဲ.ေတာ့ -ိုးလို.မျဖစ္ေသးမွန္းက်ေနာ္ၾကားနာခဲ့ရတဲ့လက္ခ်ာေတြအရသိေနတယ္။ ေပါင္၁၂ဝေလာက္ရွိတဲ့ဆရာမေလးရဲ.ကိုယ္လုံးအိေထြးေထြးေလးကိုေစြ.ကနဲေပြ.ခ်ီပီးပထမတစ္ႀကိမ္
အခ်စ္စစ္ပြဲဆင္ႏႊဲခဲ့တဲ့ဆက္တီစားပြဲအပုေလးေပၚကိုတင္ေပးလိုက္ပီးပက္လက္အိပ္ေစလိုက္တယ္။ပီးမွက်ေနာ္ၾကမ္းျပင္ေပၚဒူးေထာက္ပီး သူမကိုဒူးေထာင္ေပါင္ကားျဖစ္ေအာင္အေနအထားျပင္
တယ္။ ေ-ာက္ဖုတ္အကြဲေၾကာင္းေလးကိုလက္ညိဳးလက္မ၂ေခ်ာင္းနဲ.ျဖဲလိုက္ပီးက်ေနာ့္မ်က္နာကိုအပ္လိုက္တယ္။
     ေဟးးးးး ! ! မလုပ္... ! ! အားးးးး .... ရွီးးးး ရွီးးးးး
ေခါင္းေထာင္ထပီးၾကည့္လာတဲ့က်ေနာ့္ဆရာမေလးအံ့ၾသတႀကီးမ်က္ဝန္းေလးေတြနဲ.က်ေနာ့္ကိုတားဖို.ႀကိဳးစားေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ေနာက္က်သြားပီ... က်ေနာ့္လၽွာကအျပားလိုက္သူ.ေ-ာက္
ဖုတ္ကိုလၽွက္မိသြားပီ။ မ်က္လုံးစုံမွိတ္ပီးက်ေနာ္လည္းအသားကုန္လၽွက္ေတာ့တာေပါ့ဗ်ာ။ ဖင္တုံးလွလွေလးခမ်ာေအာက္ကစားပြဲနဲ.လႊတ္ထြက္သြားတဲ့အထိေကာ့ေကာ့တက္သြားတယ္။က်ေနာ့္
လက္ကလည္းျမန္တယ္ခင္ဗ်။ေကာ့တက္လာတဲ့တင္ပါး၂ခုေအာက္ကိုလက္ဖဝါး၂ဖက္လုံးထိုးခံပီးဆုတ္ေခ်ရင္းပါးစပ္ကေတာ့သူ.ေ-ာက္ဖုတ္နဲ.လြတ္ထြက္မသြားေအာင္ေတ့ပီးအသားကုန္လၽွာ
စြမ္းျပေနေတာ့တာပါပဲ။

ကုလားျဖဴဘာသာစကားမွာေယာက်္ားနဲ.မိန္းမ -ိုးၾကတာကိုစကားလုံးအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ.ေဖာ္ျပတယ္။ အားလုံးထဲကမွmaking love ဆိုတာကိုက်ေနာ္အႏွစ္သက္ဆုံးဗ်။
ဘာသာေတာင္မျပန္ရက္ဘူးအဲ့ဒီစကားလုံးေလးကို။ ဟုတ္တယ္ဗ်..အျပန္အလွန္တယုတယလုပ္ေပးၾကတာ၊ကိုယ့္ဆႏၵကိုေရွ.တန္းမတင္ပဲအတၱမႀကီးပဲကိုယ့္ခ်စ္သူေလးေကာင္းေအာင္လုပ္ေပး
တဲ့အခါသူကေလးအရမ္းေကာင္းေနရွာပါလားဆိုတဲ့ၾကည္ႏူးပီတိျဖစ္မႈ၊ အဆုံးသတ္မေရာက္ေရာက္ေအာင္ႀကိဳးစားေပးလို.ပန္းတိုင္ေရာက္သြားတယ္ပီးသြားတယ္ဆိုတဲ့အခါမ်ိဳးမွာကိုယ့္ကိုကိုယ္
ငါကြဆိုတဲ့ႀကီးျမတ္မႈမ်ိဳးခံစားရတာေတြ..အစရွိသျဖင့္အဓိပၸါယ္ေတြအမ်ားႀကီးပါတယ္လို.ယူဆတယ္ဗ်ာ။ အဲ့လိုမဟုတ္ပဲ..လာထားဆိုပီး..နို.ေတြအတင္းႏွိုက္၊ကိုင္လို.ေကာင္းလိုက္တာဆိုပီးဇြတ္
ညႇစ္၊ဘာမွျဖင့္မစရေသးဘူးထမီလွန္..တေျဖာင္းေျဖာင္းနဲ.တြယ္..ေအာက္ကနာလို.ေအာ္သံထြက္လာတာငါကြငါကြဆိုပီးအသားကုန္ေဆာင့္အဲ့လိုမ်ိဳးကိုေတာ့ Fucking: ဆိုတဲ့အဆင့္ပဲသတ္မွတ္
ခ်င္တယ္ Having Sex:လို.ေတာင္မေခၚခ်င္ဘူးဗ်။ ေတာ့ပစ္ေခ်ာ္ေနရင္ေဆာရီးဗ်ာ..ဆက္ရေအာင္  8)
         က်ေနာ့္ဆရာမေလးအတင္းျငင္းဆန္မွာစိုးရိမ္လို.ဇြတ္ႀကီးစစခ်င္းမွာအသားကုန္လၽွက္ပလိုက္ေပမယ့္၃မိနစ္ေလာက္ပါပဲခပ္ၾကမ္းၾကမ္းလၽွက္တာက။
ခုဆိုက်ေနာ္ခ်ဳပ္မိထားပီေလ။ သူမဖင္ဝိုင္းဝိုင္းအိအိေလးကိုလည္းလက္ဖဝါး၂ဖက္နဲ.ဆုတ္ကိုင္မိထားပီ။ ခ်က္ခ်င္းပဲဆရာသမားေတြရဲ.လက္ခ်ာကိုၾကားေယာင္လာတယ္။(မင္းတို.မွတ္ထားရမွာ
ကကိုယ့္ေကာင္မေလးကိုဂ်ာဆြဲမယ္ဆိုအသားကုန္ဇြတ္မဆြဲနဲ.ၾကာၾကာမဆြဲနိုင္ဘူးေမးရိုးေတြေညာင္းလာမယ္၊လၽွာကိုတအားေတာင့္ထားရလြန္းလို.အခ်ိန္ၾကာလာရင္လၽွာသက္လုံက်လာမယ္၊ဒီ
ေတာ့ဥပမာေပးရရင္မင္းတို.လၽွာေတြကိုတခါခါမွာကရာေတးသမားေတြခပ္ျပင္းျပင္းကန္သလိုႏွစ္ခ်က္သုံးခ်က္ေတာင့္ပီးေ-ာက္ဖုတ္အကြဲေၾကာင္းတစ္ေလၽွာက္အားနဲ.လၽွက္လိုက္၊ေ-ာက္စိကို
လၽွာဖ်ားမာမာေလးနဲ.ဖိေပးလိုက္လုပ္၊ပုံမွန္ေလးကေတာ့အားသိပ္မစိုက္ပဲ..ဟိုလိုကြာ..လမ္းထိပ္ကတ႐ုတ္အဖိုးႀကီးမနက္ေစာေစာထိုက္က်ိကစားသလိုေပ်ာ့ေပ်ာ့ေပ်ာင္းေပ်ာင္းေလးလၽွာကို
ကစားေပး၊ေညာင္းသလိုလိုျဖစ္လာရင္ေ-ာက္ဖုတ္ကိုႏႈတ္ခမ္းနဲ.ေတ့ပီးႁပြတ္ႁပြတ္ဆိုစုပ္၊အေမာေျဖ....)အဲ့ဒီရပ္ကြက္မီးကင္းတဲကလက္ခ်ာေတြၾကားေယာင္လာလို.ခ်က္ခ်င္းစပိေလၽွာ့ခ်လိုက္ပီ။
သာသာေလးေျဖးေျဖးေလးဆက္ဂ်ာတယ္ေပါ့ဗ်ာ။ Largo: နရီေလးနဲ.ေနာ္မွတ္မိတယ္မလား။ ဆရာမေလးကိုတခ်က္တခ်က္လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့မ်က္နာမွာေခၽြးစက္ေလးေတြေတာင္သီးေန
ရွာတယ္။လည္ပင္းကေသြးေၾကာစိမ္းစိမ္းေလးေတြခမ်ာထင္းေနေအာင္ေထာင္ထေနတယ္။ ဒါသူအရမ္းေကာင္းေနပီဆိုတဲ့အမူအရာေတြပဲမဟုတ္လား။စစခ်င္းမိနစ္ပိုင္းတုံးကအားး!! ရွီး!!အဟင့္
ဟင့္!!ဆိုတဲ့ညည္းသံေတြထြက္လာေပမယ့္လို.နည္းနည္းၾကာလာေတာ့တိတ္သြားတယ္ဗ်။ ဒါနဲ.က်ေနာ္လည္းေနာက္ထပ္တိုက္စစ္တစ္ခုထပ္ဖြင့္တယ္။လက္သီးဆုပ္လိုက္ပီးလက္မကိုေထာင္
လိုက္တယ္(မ်က္စိထဲျမင္ေအာင္ေျပာရရင္ဟန္ဆာပလပ္စ္ ပလာစတာေၾကာ္ျငာထဲကပုံမ်ိဳး)ပီးမွလက္မကိုေအာက္စိုက္ပီး ေအာက္ေက-ာက္ဖုတ္ကိုလၽွက္ေနရာရင္းေ-ာက္စိေလးကိုလက္မနဲ.ပြတ္
ေခ်ေပးလိုက္တယ္။တကိုယ္လုံးတြန္.တြန္.လာတယ္ေအာ္သံညည္းသံေတာ့မထြက္ဘူး။
            ခန္.မွန္းေခ်၁၅မိနစ္၊မိနစ္၂ဝေလာက္ၾကာသြားတယ္ထင္တယ္။
ေပါင္တံျဖဴျဖဴသြယ္သြယ္ေလး၂ေခ်ာင္းစလုံး႐ုတ္တရက္က်ေနာ့္ေခါင္းကိုညႇပ္လာပီးတင္ပါးေလးကလည္းေအာက္ကစားပြဲကေနတစ္ေပအျမင့္ေလာက္ထိေကာ့တက္လာတဲ့အျပင္အန္တီေလးရဲ.
အေပၚပိုင္းကိုယ္လုံးေလးပါတြန္.လိမ္လာပီ။က်ေနာ္သိလိုက္ပီ...ပီးေတာ့မယ္..ပီးေတာ့မယ္..စိတ္ထဲမွာၾကည္ႏူးသလိုလိုဂုဏ္ယူအလိုလိုျဖစ္ပီးအားတက္လာတယ္။ က်ေနာ္လည္းတကိုယ္လုံးရွိ
တဲ့အားေတြကိုလၽွာဖ်ားဆီပို.ပီးအသားကုန္လၽွက္ေတာ့သူေမ-ာက္ဖုတ္ေလးထဲကတအားရႊဲေနတာေၾကာင့္ပလပ္ပလပ္ဆိုတဲ့အသံေတြျမည္လာတယ္။ တင္းက်ပ္လာတဲ့ခံစားမႈကိုေဖာက္ထုတ္ပ
လိုက္သလိုျဖစ္လာလို.ေနမွာ ဆရာမေလးဆီကမပီမသေအာ္သံညည္းသံေတြထြက္စျပဳလာပီ... .... ေနာက္ဆုံးလုပ္မိလုပ္ရာလုပ္တဲ့အလားက်ေနာ့္ဆံပင္ေတြကိုသူမလက္၂ဖက္နဲ.တအားဆြဲ
ဆုပ္ကိုင္ပီးဆူဆူညံညံေတြေအာ္တယ္..
            အားးးးးးးးးးးးး !!  ရွီးးးးးးးးးးးးးးးး !! မရေတာ့ဘူးမရေတာ့ဘူးသိလား... ဟားးးးးးးးးးးးး!! ဟားးးးးးးးးးးးး!! ကေလး..ေလးးးးးးးးးးးးးးး !!
အဲ့လိုေတြေအာ္ရင္းေကာ့တက္ေနရာကဝုန္းကနဲစားပြဲေပၚျပန္ျပဳတ္က်တာတင္ပါးႏွစ္ဖက္ကိုကိုင္ထားတဲ့က်ေနာ့္လက္ေတြေတာင္နာသြားတယ္ဗ်ာ။ ေပါင္၂ဖက္ကက်ေနာ့္ေခါင္းကိုညႇပ္ထားေတာ့
ခုနကဒူးေထာက္ပီးခါးကိုမတ္မတ္ထားပီးဂ်ာေနတဲ့က်ေနာ့္ခမ်ာခါးႀကီးကုန္းပီးပါသြားလိုက္တာငါးမၽွားတံအသုတ္မွာပါသြားတဲ့ငါးကေလးလိုပဲဟီး။ ၁မိနစ္ေလာက္ေနေတာ့ညႇပ္ထားတဲ့ေပါင္၂ခု
ကိုေလၽွာ့ေပးလိုက္မွက်ေနာ္လည္းအသက္ဝဝရႉနိုင္ေတာ့တယ္။ မတ္တပ္ထရပ္လိုက္ပီးခါးေထာက္ရင္းငုံ.ၾကည့္လိုက္တယ္။က်ေနာ့္ခ်စ္သူအန္တီဆရာမေလးဝင္နီရယ္ေလ.. ... လွလိုက္တာ..
ေခၽြးစက္ကေလးေတြနဲ.စိုရႊဲေနတဲ့ကိုယ္လုံးေလး၊အ႐ုပ္ႀကိဳးျပတ္ျဖစ္ပီးေခြေခြေလး၊တခ်က္တခ်က္လက္ေခ်ာင္းေလးေတြဆတ္ကနဲဆတ္ကနဲေကြးေကြးေနတုံးပဲ။
            က်ေနာ့္ကိုလည္းၾကည့္ၾကပါဦးဗ်ာ။ မ်က္နာတစ္ခုလုံးလည္းအခ်စ္ရည္ေတြေပပြလို.။ ႏႈတ္ခမ္းေတြလည္းပ်စ္ခၽႊဲခၽႊဲအရည္ေတြနဲ.စိုပီးေျပာင္လက္ေနတာေပါ့။
ခ်ာတိတ္ေလးပါ..အဲ့ဒီအခ်ိန္ကက်ေနာ္က..ဒါေပမယ့္ဖင္တုံးလုံးေလးခါးေထာက္ရင္းရပ္၊က်ေနာ့္လက္ခ်က္နဲ.က်ေနာ့္စြမ္းေဆာင္မႈေၾကာင့္အရမ္းေကာင္းသြားတယ္ဆိုတာသိသိသာသာျမင္ေနရ
တဲ့ဆရာမေလးကိုျပဳံးၾကည့္ရင္းက်ေနာ္ဟာ ဥေရာပတိုက္ကိုေအာင္နိုင္ခဲ့တဲ့ရာဇဝင္ထဲကစစ္သူႀကီး နပိုလီယန္ ပါရီၿမိဳ.ထဲဗိုလ္ဝင္ခံဖို.ဝင္အလာမွာခံစားရတဲ့ဖီလင္မ်ိဳးခံစားေနရတယ္ဗ်ာ။(အင္း..
ေသာက္ပိုေတြလိုေတာ့မေျပာနဲ.ဗ်..ရင္ဘတ္ခ်င္းဂ်က္ပန္ပ္ထိုးပီးခံစားပါလို. ကဗ်ာဆရာေမာင္ေခ်ာႏြယ္ရဲ.စကားငွါးေျပာခ်င္တယ္ :P :P)

အျမင့္ဆုံးထိပ္ကိုေရာက္သြားလို.မွိန္းေမာေနတဲ့ဆရာမလွလွေလးရဲ.မ်က္လုံးဝိုင္းဝိုင္းေလးပြင့္လာပီ။ စားပြဲေလးေပၚကေနေျခဆင္းထိုင္ခ်လိုက္ပီးက်ေနာ့္ကိုလွမ္းၾကည့္တယ္။ ပီးေတာ့မွ
ကပိုကရိုျဖစ္ေနတဲ့သူ.ဆံႏြယ္ရွည္ရွည္ေတြကိုလက္နဲ.သိမ္းပီးေက်ာေနာက္ဖက္ကိုပို.လိုက္တယ္။ မခ်ိဳမခ်ဥ္မ်က္နာေလးနဲ.သူ.လက္ညိဳးေလးကိုေကြးခ်ည္ဆန္.ခ်ီလုပ္ပီးက်ေနာ့္ကိုအနားလာဖို.ေခၚ
တယ္။က်ေနာ္တိုးကပ္သြားေတာ့က်ေနာ့္ညီေလးကိုလက္ေခ်ာင္းႏုႏုေလးေတြနဲ.ဖတ္ကနဲကိုင္ပီးသူ.ႏွင္းဆီဖူးနဲ.တူတဲ့ႏႈတ္ခမ္းပါးပါးေလးနဲ.ေတ့လိုက္တယ္။က်ေနာ္ေတာ္ေတာ္ေလးစိတ္လႈပ္ရွားေန
ပီ။အိေထြးေထြးေႏြးေႏြးေလးစပီးခံစားရတယ္။ စိတ္ကိုေလၽွာ့ခ်လိုက္ရတယ္။ လူတစ္ကိုယ္လုံးေျမႇာက္တက္ခ်င္သလိုျဖစ္လာလို.သူမေခါင္းကိုကိုင္ပီးမတ္တပ္ရပ္ရင္းေျခဖ်ားေထာက္ပီးေကာ့ေပးေန
မိတယ္။စုပ္ေပးေနရင္း..ပလြတ္ကနဲအသံျမည္ေအာင္ပါးစပ္ထဲကဆြဲခၽြတ္လိုက္ပီး ဒစ္ထိပ္ဖူးပတ္ပတ္လည္ကိုလၽွာနီနီေလးနဲ.ကစားေပးေနေတာ့..ဒီလိုအရသာထူးမခံဖူးတဲ့ခ်ာတိတ္ေလးက်ေနာ္
အေၾကာတစ္ေထာင္စိမ့္ေအာင္ဖီလင္ေတြတက္ေနတာေပါ့ဗ်ာ။ ဘယ္ေလာက္မွမၾကာေသးေပမယ့္ေရရွည္ေတာင့္ခံနိုင္ဖို.မလြယ္မွန္းက်ေနာ့္ပင္ကိုဗီဇကသိေနတယ္။ဒါနဲ.ကိုယ္ကိုအေနာက္ကိုယို.ပီး
က်ေနာ့္ညီေလးကိုသူ.ပါးစပ္ထဲကဆြဲခၽြတ္လိုက္ရင္း.. တိုးတိုးေလးေျပာလိုက္တယ္။
      လုပ္စို.ေနာ္..က်ေနာ္မေနနိုင္ေတာ့ဘူး .. ...
အန္တီဝင္နီေလးျပဳံးစိစိလုပ္ပီးက်ေနာ့္ကိုၾကည့္တယ္ပီးေတာ့က်ေနာ့္ကိုလက္ကိုဆြဲပီး လာလို.ေခၚတယ္။ သူ.အိပ္ခန္းထဲကိုေခၚသြားတာဗ်။ ကုတင္ေပၚသူအရင္တက္လိုက္ပီး.. ကေလးေလးက
ေအာက္ကေနမတ္တပ္ရပ္ပီးလုပ္ေနာ္ဆိုပီးကုတင္ေဇာင္းမွာဒူးေထာင္ေပါင္ကားေလးေနထားေပးတယ္။ က်ေနာ္လည္းစိုတိုတိုေလးျဖစ္ေနတဲ့သူ.ေ-ာက္ဖုတ္ေလးကိုမတ္တပ္ရပ္လၽွက္ကေနပဲ
တအားမာတင္းေနတဲ့က်ေနာ့္ညီေလးနဲ.ေတ့ပီးဒစ္ျမဳပ္ေအာင္ဖိသြင္းလိုက္တယ္။ အင္းးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး !!ဆိုပီး အန္တီေလးမ်က္လုံးစင္းပီးညည္းတယ္။ ပီးမွဝါဝင္းပီးတင္းမာလွတဲ့သူ.နို.၂
လုံးကိုစုံကိုင္လိုက္ပီးေဆာင့္ခ်လိုက္တယ္။ အားးး... စီးစီးေလးဗ်ာ။ နို.ေတြဆုတ္ေခ်ေနရင္းပဲတစ္ခ်က္ခ်င္းေဆာင့္သြင္းေနတယ္။ ဖူးးးးးးး!! ေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ။ အပ်ိဳႀကီးေ-ာက္ဖုတ္ေႏြးေႏြး
ႀကီးကိုနို.၂လုံးစုံကိုင္ပီးေဆာင့္ -ိုး ေနရတာဘယ္ေလာက္ေကာင္းတယ္ဆိုတာေတြးသာၾကည့္ၾကေပေရာ့။ အသာေလးအဲ့လိုေဆာင့္ေနရာကေန.. .. ေအာက္ကတရွီးရွီးေအာ္သံနဲ.အတူ.. ....
ကေလးေလး.. သြက္သြက္ေလးဆိုပီး ဆရာမေလးကေမာ့ၾကည့္ပီးေျပာလာတယ္။ က်ေနာ္လည္း အားနဲ.ပစ္ပစ္ေဆာင့္ပီး -ိုး ပလိုက္တာ ခဏေလးပဲရွိေသးတယ္။ အား.. မရေတာ့ဘူးကြယ္...
ဘယ္လိုေတြလုပ္ေနတာလဲ..ဟားးးးးးး ဟားးးးးးးးးးးး ဆိုပီးတြန္.လိမ္သြားျပန္တယ္။(က်ေနာ့္အတြက္ အေတြ.အၾကဳံအသစ္ေပါ့ တခ်ိဳ.မိန္းမေတြဟာပထမတစ္ႀကိမ္ပီး ရင္ေနာက္ထပ္ဆက္တိုက္
ပီးဖို.ျမန္လာတတ္တယ္ဆိုတာနားမလည္ေသးဘူးအဲ့ဒီတုံးကေတာ့ေပါ့ေလ)
      က်ေနာ္အံ့ၾသပီး -ိုးေနတာ ခဏရပ္လိုက္တယ္။ ပီးမွသူ.အေပၚကိုေမွာက္ခ်လိုက္ရင္း နားရြက္ကေလးေတြကိုမနာေအာင္ကိုက္ေပးပီးေလသံေလးနဲ.ကပ္ေျပာလိုက္တယ္။
အန္တီေလး ဖင္ကုန္းေပးအေနာက္ကေနေဆာင့္ခ်င္တယ္လို.။ အာ..မင္းေနာ္..ဆိုပီးမ်က္နာကိုရႈံ.ျပတယ္။ ဒါေပမယ့္ခ်က္ခ်င္းပဲပက္လက္အိပ္ေနရာကေနလွိမ့္ပီးေလးဖက္အေနအထားျပင္
လိုက္တယ္။ ေယာက်္ား၁ဝဝမွာ၉၉ေယာက္ႀကိဳက္တဲ့ ပိုေဇရွင္ေနာ့္။ က်ေနာ္လည္းဆရာမေလးရဲ. အိုးဝိုင္းဝိုင္းစက္စက္ေလးကိုေလးလလုံးလုံးေငးပီးစိတ္ကူးထဲမွာ အႀကိမ္ႀကိမ္ပစ္မ်ားေနခဲ့
တာ။ အင္း.. ဒီဖင္ႀကီးကိုသာေလးဘက္ေထာက္ပီးတြယ္လိုက္ရဆိုပီးေတာ့ေလ။ ခုလက္ေတြ.လုပ္ရေတာ့မယ္။ ေကာ့တက္လာတဲ့တင္ပါးျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးႀကီး ၂ခုရဲ.အလည္မွာကစအိုဝညိဳတိုတို
ေလးရယ္ ဆက္လုနီးပါးျဖစ္ေနတဲ့ေ-ာက္ဖုတ္အကြဲေၾကာင္းေလးပန္းေသြးေရာင္ထေနတာေလးျမင္တာနဲ.မရေတာ့ဘူးဗ်စိတ္ကတအားႂကြတက္လာပီးခ်က္ခ်င္းေတ့ပီးထိုးသြင္းလိုက္တာဇိကနဲ
ေလၽွာေလၽွာရႉရႉဝင္သြားတယ္။ အထဲမွာကအရည္ေတြတအားရႊဲေနေတာ့ဖင္ႀကီးႏွစ္ခုကိုလက္၂ဖက္နဲ.စုံကိုင္ပီးအားနဲ.ေဆာင့္လိုက္တိုင္းအျပင္ကိုသူ.ေ-ာက္ဖုတ္ထဲကအရည္ေတြပြက္ကနဲပြက္
ကနဲထြက္ထြက္က်လာတာက်ေနာ့္ ဆီးခုံမွာေတာင္ျဖဴျဖဴအရည္ေတြသီးေနတာပဲ။

တင္ပဆုံကားကားႀကီးကိုအားရပါးရကိုင္ပီးခပ္ျပင္းျပင္းေဆာင့္ေနတာ ေဆာင့္ခ်က္ျပင္းလို.လားမသိဘူး ဆရာမေလးခါးေလးတအားေကာ့တက္လာပီးလည္တိုင္ေလးေမာ့လာတယ္။
ဆံပင္ရွည္ေလးေတြတခါခါနဲ.ျမင္းရိုင္းမေလးေျပးေနသလိုပဲ။ အဲ့ဒါကိုၾကည့္ပီးက်ေနာ္လည္းဇက္ႀကိဳးကိုင္ဖို.ႀကိဳးစားလိုက္တယ္။ ရွည္လ်ားနက္ေမွာင္ပီးအုံထူထူဆံႏြယ္ေတြကိုက်ေနာ္ခါးကိုင္းပီး
ညာလက္နဲ.ရစ္သိမ္းပီးလွမ္းဆြဲလိုက္တယ္။ တအားႀကီးေတာ့နာေအာင္မဆြဲေပးဘူးေပါ့။ ပီးေတာ့မွဘယ္လက္ကသူ.ခါးက်င္က်င္ေလးကိုကိုင္ထားညာလက္ကဆံပင္ရွည္ေတြကိုဆြဲပီးအားနဲ.ေဆာင့္
ေတာ့တာေပါ့။စိတ္ကူးထဲပုံေဖာ္ၾကည့္ၾကစမ္းပါဗ်ာ။ ဖင္ကုန္းပီးခံေနတဲ့က်ေနာ့္ဆရာမေလး ဆံပင္ေတြကိုအဆြဲခံရပီးအ -ိုး ခံေနရရွာတာ လည္တိုင္ေလးေကာ့ေကာ့တက္လို. အဂၤလိပ္အကၡရာ Z နဲ.
တူေနပီ။ စိတ္ကိုတအားတင္းပီးက်ေနာ္လည္းမီးကုန္ရမ္းကုန္တြယ္ေတာ့တာပဲဗ်ိဳ.။ အေနာက္ကေနျမင္ေနရတဲ့သူ.တင္ပါးအလွျပဴးျပဴးေလးရယ္၊ ေကာ့ေတာ့ေတာ့ေပ်ာ့သြယ္သြယ္ကိုယ္လုံးေလး၊
႐ူးခဲ့ရတဲ့ဆံႏြယ္ရွည္ေလးေတြကိုတင္းတင္းဆုပ္ပီးေဆာင့္ေတာ့သူ.ညည္းျငဴသံ တဟင္းဟင္း... တရွီးရွီး ၾကားေနရတာေတြေၾကာင့္က်ေနာ္ဘယ္လိုမွဆက္မထိန္းနိုင္ေတာ့ဘူးဗ်ာ။
       အားးးးးးးးးးး !! အန္တီေလး !! အားးးးးးးးးးး !! ထြက္ကုန္ပီ..ထြက္ကုန္ပီ... ... ဖူးးးးး!! ေကာင္းလိုက္တာ အန္တီေလးရာ...
အဲ့လိုေတြက်ေနာ့္ပါးစပ္ကေျပာမိေျပာရာေတြေအာ္မိကုန္တယ္။ သုတ္ရည္ပူပူေတြကိုလည္း အပ်ိဳႀကီးေ-ာက္ဖုတ္ထဲအင့္ကနဲအင့္ကနဲေနေအာင္ပန္းထည့္လိုက္မိတယ္။ ... ... .... ... .... .....
(ဒီေနရာမွာက်ေနာ့္အေတြ.အၾကဳံအရေျပာရရင္ ပီးခါနီးမွာပါးစပ္ထဲေတြ.ရာေအာ္ပီး ပန္းထုတ္လိုက္ရတာဟာ..အံႀကိတ္ပီးတိတ္တိတ္ေလးေဆာင့္ရင္းပန္းတာထက္ပိုပီးေကာင္းတယ္လို.ကိုခံစားမိတယ္ဗ်။ လုံးဝကိုေပါက္ကြဲထြက္သြားသလိုခံစားရတယ္။ေနာင္ရလာတဲ့အေတြ.
အၾကဳံအရမိန္းခေလးတခ်ိဳ.ကလည္းအဲ့လိုပဲေျပာတယ္ဗ်။ ဒါေပမယ့္ရတနာဝင္းထိန္တို.ဘာတို.ေရးသလို.. ေဆာင့္ပါေမာင္ရဲ.ေ-ာက္ဖုတ္ႀကီးႏွစ္ျခမ္းကြဲထြက္သြားေအာင္ေဆာင့္ပါဘာညာေတြ
ေတာ့က်ေနာ္မၾကဳံဖူးဘူး။)
       အိပ္ယာခင္းအျဖဴဆြတ္ဆြတ္ေပၚမွာဆရာမေလးနဲ.က်ေနာ္ထပ္ပီးေမွာက္အိပ္ေနၾကတယ္။
သူမဂုတ္ပိုးေလးကိုက်ေနာ္မနာေအာင္ကိုက္ေပးရင္းအေမာေျဖေနလိုက္တယ္။ သာယာလိုက္တဲ့ဘဝဗ်ာ။ အိစက္ညက္ေညာတဲ့ကိုယ္လုံးေလးကိုဖိကပ္ပီးအိပ္ေနတာသာယာတာေပါ့ေလ။
က်ေနာ့္ညီေလးကေတာ့အန္တီေလးရဲ. ေ-ာက္ဖုတ္ထဲမွာစြပ္ရက္တန္းလန္းႀကီးတခ်က္တခ်က္သူ. ေ-ာက္ဖုတ္အတြင္းနံရံကက်ဳံ.က်ဳံ.ေနေသးေတာ့က်ေနာ့္ညီေလးခမ်ာဇိကနဲဇိကနဲဇိမ္ေတြ.ေန
တာေပါ့ေလ။

၂ေယာက္သားခဏအိပ္ေပ်ာ္သြားပီးတူတူထၾက၊ေရခ်ိဳးခန္းထဲတူတူဝင္ပီးကိုယ္လက္သန္.စင္ရင္းနဲ.စိတ္ပါလာလို.ေနာက္တခ်ီေလာက္ေမာ္ေတာ္ဆပ္ၾကေသးတယ္ဗ်။
(ေမာ္ေတာ္ဆပ္=မတ္တပ္ေဆာ္ :P)ေသခ်ာႀကီးျပန္ေရးမျပေတာ့တာကစာဖတ္သူေတြအီသြားမွာစိုးလို.။ ေရမိုးခ်ိဳးပီးေတာ့၂ေယာက္သားဧည့္ခန္းထဲမွာသန္.ရွင္းေရးလုပ္ရင္းတစ္ေယာက္မ်က္နာ
တစ္ေယာက္ၾကည့္ပီးၾကည္ႏူးေနၾကတာေပါ့ေလ။ တခန္းလုံးပ်ံ.ၾကဲေနတဲ့ႏုတ္စ္စာရြက္ေတြလိုက္ေကာက္ပီးထပ္ေနတဲ့ အန္တီဆရာမေလးကိုမ်က္လုံးမခြါတမ္းေငးၾကည့္ေနမိတယ္။ ထမီအဝါေရာင္
ေလးဝတ္ပီး၊တီရွပ္က်ပ္က်ပ္ေလးဝတ္ထားေတာ့ ရင္သား၂မႊာေလးေနရာမွာအဖုအထစ္ေလး၊ဆံပင္အရွည္ေတြကိုေတာ့ လက္ကိုင္ပဝါအနီေရာင္ေလးနဲ.ေသခ်ာစည္းေႏွာင္ထားတယ္၊ေရမိုးခ်ိဳးပီးစ
မ်က္နာေျပာင္ေျပာင္ေလးကိုသနပ္ခါးေရက်ဲေလးပြတ္ထားေတာ့ဝင္းဝင္းေလးျဖစ္ေနတယ္။ တကယ့္ကိုက်ေနာ္နဲ.အရြယ္တူေကာင္မေလးလို.ေတာင္ထင္ရတယ္။ ပီးေတာ့သိသာတာကသူ.မ်က္နာ
ေလးဗ်။ မိန္းမေတြခ်စ္စိတ္ဝင္လို.ၾကည္ႏူးေနတဲ့အခါျဖစ္ေနတဲ့အမူအရာေလးေတြဗ်ာ။ က်ေနာ္ေသခ်ာမေျပာျပတတ္ဘူး။ က်ေနာ့္ကိုတခ်က္တခ်က္လွမ္းၾကည့္လိုက္မ်က္နာေလးကပန္းေရာင္သမ္း
သြားလိုက္(ခုနကဟာေတြျပန္ေတြးမိပီးရွက္ေနတာေနမွာ)၊ မ်က္လုံးဝိုင္းဝိုင္းေလးေတြကရယ္ခ်င္ေနတဲ့အရယ္မ်က္လုံးျဖစ္သြားလိုက္၊ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုသြားျဖဴျဖဴေလးေတြနဲ.ကိုက္ပီးက်ေနာ့္
ကိုလွမ္းေငးလိုက္လုပ္ေနတာေပါ့ေလ။
      အန္တီေလးကိုက်ေနာ္အရမ္းခ်စ္တယ္သိလား.. .. ...
      ခြိခြိ !! (ပါးစပ္ကိုလက္ဖဝါးေလးနဲ.ကာပီးရယ္ေနတယ္ဗ်)
      အမ္ ! ဘာလို.ရယ္တာလဲ.. ... မရယ္နဲ. .. အန္တီေလးေနာ္ဟြန္း
      ရယ္ခ်င္တာေပါ့.. .. သူမ်ားကိုလုပ္ခ်င္သလိုလုပ္ပီးမွ.. ... ခ်စ္ေရးလာဆိုေနတာကိုး.. ခြိ
      ဟိုက္!! ဟုတ္တယ္ဗ်.. .. က်ေနာ္လည္းရွက္တာနဲ.ရယ္က်ဲက်ဲလုပ္ပီးေခါင္းကုတ္ေနလိုက္တယ္။ပီးမွအရဲစြန္.ပီးစကားစလိုက္တယ္။
      ဒါဆို..အေနာ့္ကိုခ်စ္တယ္လို.ေျပာေလ.. (က်ေနာ္လို.ေတာင္မေျပာေတာ့ဘူးဟီး)
      ေျပာစရာလိုေသးလို.လားကေလးေလးရာ.. မခ်စ္ပဲနဲ.ဟိုဟာလုပ္ပါ့မလား..က်မကသိကၡာရွိတဲ့မိန္းမေကာင္းေလးပါေနာ္..
      ဟိုဟာလုပ္တယ္ဆိုတာဘာလဲအန္တီေလး.. .. ဟီးဟီး
      အာကြာ..ညစ္တီးညစ္ပတ္ေတြလာမေမးနဲ. ..ေတြ.တယ္မလားဆိုပီး ၾကက္ေမႊးတံမ်က္စည္းေလးကိုေထာင္ျပတယ္.. ... .. ပီးေတာ့တဖက္လွည့္သြားပီးက်ေနာ္တို.ပထမဆုံးေသာင္းက်န္းခဲ့
တဲ့ဆက္တီစားပြဲပုေလးကိုေရစိုအဝတ္နဲ.သုတ္ေနတယ္။ စားပြဲပုေလးဆိုေတာ့ကုန္းပီးသုတ္ေနရေတာ့သူ.တင္ပါးေလးကထမီအဝါေလးေအာက္မွာတင္းေနတာပဲ။ က်ေနာ္လည္းသူ.ကိုေနာက္
ခ်င္ေနတာနဲ.အသာေလးကပ္သြားပီးခါးကေနစုံကိုင္ပီး၂ခ်က္ေလာက္ကပ္ေဆာင့္လိုက္တယ္။ ဟဲ့ဟဲ့..ဆိုပီးခါးကိုဆန္.လိုက္ပီးရႈံ.မဲ့မဲ့ေလးက်ေနာ့္ဖက္လွည့္လာတယ္။ ခ်စ္တယ္အန္တီေလးရာ.
လို.သူ.မ်က္လုံးထဲကိုစိုက္ၾကည့္ပီးက်ေနာ္ေျပာရင္းနဖူးေလးကိုက်ေနာ့္ႏႈတ္ခမ္းနဲ.ဖိကပ္ပီးနမ္းမိတယ္။ မ်က္နာခ်င္းျပန္ခြာလိုက္ေတာ့ ငါ့ကို႐ူးေအာင္ေတာ့မလုပ္နဲ.ေနာ္တဲ့မ်က္ရည္ဝဲဝဲေလးအသံ
တုန္တုန္ရီရီေလးနဲ.က်ေနာ့္ကိုေတာင္းပန္သလိုေျပာရွာတယ္။ ဟုတ္ဆရာမေလးဆိုပီး..သတိဆြဲရင္းမ်က္နာမာမာနဲ.ေအာ္လိုက္ေတာ့ခ်က္ခ်င္းျပဳံးျပဳံးေလးျဖစ္လာပီး ကေလးေလးအ႐ူးေလးတဲ့
က်ေနာ့္ႏွာေခါင္းကိုဆြဲလိမ္ရင္းခ်စ္စနိုးအသံေလးနဲ.ေျပာတယ္။ ကေလးေလးအိမ္ေရွ.တံခါးမႀကီးသြားဖြင့္ေခ်ကြာလို.ေျပာတာနဲ.က်ေနာ္လည္းလွည့္ထြက္လာပီးအိမ္ေရွ.ကကၽြန္းသားတံခါးမႀကီး
ကိုကလန္.ျဖဳတ္လိုက္ပီးဆြဲဖြင့္လိုက္တယ္။
        ဟာ! !
ဆိုပီးက်ေနာ္လန္.သြားတယ္ဗ်ာ။႐ုတ္တရက္ႀကီး လူတစ္ေယာက္တံခါးဝမွာရပ္ေနတာကိုး။
ေက်ာင္းစိမ္းဝတ္စုံနဲ.အသားညိဳညိဳဆံထုံးထုံးထားတဲ့အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ဗ်။ က်ေနာ့္ကိုၾကည့္ေနတာမ်က္နာကျပဳံးစိစိနဲ.။ က်ေနာ္ခ်က္ခ်င္းသိလိုက္ပီ။ ဒါအန္တီေလးနဲ.တူတူေနတဲ့ေက်ာင္း
ဆရာမဆိုတာေနမွာလို.။ခါတိုင္းက်ေနာ္လာရင္သူမရွိတာကမ်ားေနေတာ့သိပ္ေတာင္သတိမထားမိခဲ့ဖူးေလ။ ခုက်ေနာ္လန္.သြားတာကဒီအမ်ိဳးသမီးက်ေနာ္တို.တံခါးပိတ္ပီးအထဲမွာဘာလုပ္ေန
တာလဲဆိုတာရိပ္မိသြားပုံရတယ္ဗ်။က်ေနာ္ရွက္သြားလို.သူ.မ်က္နာေတာင္ေသခ်ာမၾကည့္ရဲေတာ့ဘူး။ အသာေလးေနာက္လွည့္ထြက္လာပီးဟိုလိုဒီလိုလုပ္ေနတယ္။ အန္တီေလးကိုမသိမသာရွိုး
လိုက္ေတာ့သူလည္းေတာ္ေတာ္ရွက္ေနပုံရတယ္ဗ်။သူကပိုဆိုးမွာေပါ့ ဒီေလာက္အေနတည္တဲ့အပ်ိဳႀကီးေလ။ ၅မိနစ္ေလာက္သူတို.၂ေယာက္စကားေတြေျပာေနၾကတာက်ေနာ့္မွာအူေၾကာင္ေၾကာင္ႀကီး ဟိုဟာလုပ္ရမလိုဒီဟာလုပ္ရမလိုနဲ.။  ပီးမွအန္တီဝင္နီေလးက..ဖိုးသက္ျပန္လို.ရပီတဲ့။ ခပ္တည္တည္
နဲ.က်ေနာ့္ကိုမၾကည့္ပဲေျပာေတာ့..ဟုတ္ကဲ့ဆိုပီးႏုတ္စ္စာရြက္ေတြေကာက္ကိုင္ပီး...ဟိုအမ်ိဳးသမီးကိုျပန္ေတာ့မယ္ခင္ဗ်ဆိုပီးႏႈတ္ဆက္ရင္းလစ္ထြက္လာခဲ့တယ္။စိတ္ထဲမွာေတာ့ အမေလး.. ..
ကံေကာင္းလို.ဧည့္ခန္းထဲမွာဖင္တုံးလုံးနဲ.လုပ္ေနရင္းသာမိသြားလို.ကေတာ့ေသာက္ရွက္ပဲလို.။ တံခါးပိတ္ထားတာေတာ္ေသးတယ္။ ခုေတာင္ရိပ္မိေနပီလားဆိုပီးေတြးရင္း အျပန္မွာရွက္သလို
လိုရင္တုန္သလိုလိုျဖစ္ေနတယ္ဗ်ာ။ ဒါေပမယ့္ခဏပါပဲ။ ေလာေလာဆယ္က်ေနာ့္ပီယာနိုဆရာမေလးကို စိတ္ရွိသလိုတြယ္ခဲ့ရေတာ့ၾကည္ႏူးေနတဲ့စိတ္ကပဲႀကီးစိုးေနတာကိုးဗ်။ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့အူျမဴးေနလို.ေမေမကေတာင္ ဒီေကာင္အပမွီလာသလားမသိဘူးဆိုပီး ေဖေဖ့ကိုေျပာေနေသးတယ္။

အဲ့ဒီေန.ကမွတ္မွတ္ရရ ေအပရယ္၂၁ရက္ေသာၾကာေန.ဗ်။ ေသတဲ့အထိေမ့နိုင္မွာမဟုတ္ေတာ့ တဲ့ရက္စြဲတစ္ခုေပါ့။
ညဖက္ေရာက္ေတာ့က်ေနာ္အိပ္လိ္ု.မရဘူး။ အိမ္ၿခံဝင္းထဲဆင္းလာပီး သစ္သားကြပ္ပ်စ္ကေလးေပၚမွာပက္လက္လွန္လွဲေလ်ာင္းပီးေကာင္းကင္ထဲကၾကယ္ေတြေႂကြက်တာကိုေငးေမာေနမိတယ္။
ရင္ဘတ္ထဲမွာေတာ့ခံစားခ်က္ကေမႊးျမျမေလးျဖစ္လို.။ ၾကည္ႏူးတဲ့စိတ္ကတအားျပင္းထန္လာလို.ဟာမိုနစ္ကာေလးကို ထုတ္ပီး Andy Williams ရဲ. Love story: ဆိုတဲ့သီခ်င္းကိုတိုးတိုးေလးမႈတ္
ေနမိတယ္။
        ခ်ိဳၿမိန္တဲ့အခ်စ္ပုံျပင္ဆိုတာ.. ... ... ပင္လယ္ထက္ပိုပီးအိုမင္းတယ္.. ...
        ... ... ....ၾကယ္ေတြအကုန္လုံး ေလာင္ကၽြမ္းသြားတဲ့အထိ.. ... ... သူမကိုက်ေနာ္လိုအပ္ေနဦးမယ္ဆိုတာ.. က်ေနာ္သိတယ္.. ... ...
                                                                                                   (Andy Williams၏Love story:သီခ်င္းမွ)
       ညကမိုးေတာ္ေတာ္ခ်ဳပ္မွအိပ္ေပ်ာ္သြားလို.မနက္ၾကေတာ့ေနျမင့္မွအိပ္ယာထျဖစ္တယ္။ ဒီေန.ေတာ့ပီယာနိုတီးသင္ရမဲ့ရက္မဟုတ္ေတာ့ဘယ္လိုအေၾကာင္းရွာရမလဲလို.ေတြးရင္းေမေမျပင္
ထားေပးတဲ့ပဲရြက္စိမ္းစိမ္းထည့္ထားတဲ့ေခါက္ဆြဲကိုအားပါးတရစားေနမိတယ္။ စားေသာက္ပီးေတာ့ဂ်င္းေဘာင္းဘီနဲ.တီရွပ္တစ္ထည္ေကာက္စြပ္ပီး၊ က်ေနာ့္နီညိဳေရာင္ဂစ္တာေလးကိုဂစ္တာ
အိပ္ထဲထည့္ပီးလြယ္လိုက္တယ္။ ၿပိဳင္ဘီးေလးကိုတြန္းပီးထြက္လာေတာ့ေမေမကအိမ္ေရွ.ကေန ဒါကဘယ္လဲလို.ေမးေငါ့ပီးေမးခြန္းထုတ္တယ္။ ဂစ္တာသြားက်င့္မလို.ၿမိဳ.ျပင္မွာ၊ေန.လည္စာျပန္မစားေတာ့ဘူးေမေမလို. အသံမတုန္ေအာင္သတိထားပီးေျပာရင္းလစ္ထြက္လာခဲ့တယ္။ ၿခံဝမွာေဖေဖ့ကိုေတြ.ေတာ့စက္ဘီးနင္းေနရင္းေျပာင္
ေခ်ာ္ေခ်ာ္နဲ. Adios Amigo: (တာ့တာရဲေဘာ္လို.) လက္ျပပီးေအာ္ခဲ့လိုက္တယ္။
       လမ္းမွာေနကေတာ္ေတာ္ပူတာဗ်။ မနက္ခင္း၁ဝနာရီေလာက္ရွိပီဆိုေတာ့က်ေနာ့္မွာစက္ဘီးနင္းရင္းေခၽြးေတြေတာ္ေတာ္ပ်ံလာတာဗ်။ယူကလစ္ဝင္းထဲေရာက္ေတာ့မွအေမာေျပေတာ့တယ္။ ေလကတျဖဴးျဖဴး၊ သစ္ပင္ေတြကေနေပ်ာက္မထိုးေတာ့ေအးစိမ့္ေနတဲ့အျပင္ယူကလစ္ရြက္အနံ.ယဥ္ယဥ္ေလးေတြရေတာ့စိတ္ကိုၾကည္
လင္ပီးေနလို.ေကာင္းသြားတယ္။ အန္တီဝင္နီတို.ၿခံဝင္းထဲဝင္သြားေတာ့ထုံးစံအတိုင္းတိတ္ဆိတ္ပီး သစ္ရြက္ေလတိုးသံတရႊီးရႊီးကလြဲလို.ဘာသံမွမၾကားရဘူး။ တိုက္ပုေလးရဲ.ဆင္ဝင္ေအာက္မွာ
က်ေနာ့္ၿပိဳင္ဘီးေလးကိုေထာင္ထားခဲ့ပီးအိမ္ထဲဝင္သြားေတာ့ဧည့္ခန္းထဲမွာ အန္တီေလးကိုမေတြ.ဘူး။ က်ေနာ့္ဂစ္တာအိပ္ကိုအသံမျမည္ေအာင္အသာေလးဧည့္ခန္းေထာင့္မွာေထာင္လိုက္ပီး
ဘယ္မ်ားေရာက္ေနလဲငါ့ခ်စ္ခ်စ္ဆရာမေလးဆိုပီးဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္လုပ္ရင္းရင္ခုန္လာတယ္။ မေန.ကျမင္ကြင္းေတြကခုထိမ်က္စိထဲကမထြက္ဘူး။ ဟိုဆက္တီစားပြဲေနးေပၚမွာက်ေနာ့္အန္တီ
ေလးကိုက်ေနာ္တြယ္ခဲ့တာ.. ... ဒီပီယာနိုႀကီးေရွ.မွာသူ.ကိုက်ေနာ္ဖက္နမ္းလိုက္တာ... အဲ့လိုေတြေတြးရင္းေအာက္ကညီေတာ္ေမာင္ကေငါက္ေတာက္ေတာက္ေလးျဖစ္ပီးထလာျပန္တယ္။ ဟီး
ဟီး..သိတယ္မလားခ်ာတိတ္ေလးဆိုေတာ့မရဘူး။ သန္တယ္ျမန္တယ္ေလ။
       အသံလုံးဝမေပးပဲတိတ္တိတ္ေလးေနပီး အန္တီေလးအခန္းဝကိုသြားေခ်ာင္းလိုက္တယ္။
မေတြ.ဘူးဗ်။ သန္.ျပန္.ေနတဲ့အိပ္ယာျဖဴျဖဴေလးေပၚမွာဘယ္သူမွမရွိဘူး။ မေန.ကကုတင္ေဇာင္းေပၚမွာက်ေနာ္ေကာင္းဘြိဳင္တစ္ေယာက္လိုျမင္းစီးခဲ့တာေတြးမိသြားလို.အာေခါင္ေတြေတာင္
ေျခာက္သလိုလိုျဖစ္ပီးေရငတ္လာတယ္။ဒါနဲ.မီးဖိုခန္းဖက္အသာေလးဆက္ေလၽွာက္လာေတာ့.. ေရခ်ိဳးခန္းထဲကတဗြမ္းဗြမ္းေရက်သံေတြၾကားလိုက္ရေတာ့ျပဳံးမိတယ္။ ဟိဟိ...ဆရာမေလးေနမွာ.. အသာေလးကပ္သြားေတာ့ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးကေစ့႐ုံေစ့ထားတာဗ်။ က်ေနာ့္ေသြးေတြပြက္ပြက္ဆူလာျပန္တယ္။ ဖူးးးးးးးးးး ... .... ကိုယ့္ကိုကိုယ္ဘာလုပ္လိုက္မွန္းမ
သိခင္ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးကိုဆြဲဖြင့္ပီးေအာ္ပလိုက္တယ္။
       ဝုန္း !! အန္တီေလးးးးးးးးးး !! အိုးးးးးးးး
ျမင္ကြင္းကိုၾကည့္ပီးက်ေနာ္မွင္တက္ေနမိတယ္။သြားေရာဗ်ာ.. အန္တီေလးမဟုတ္ဘူး။ မေန.ကေတြ.တဲ့အန္တီေလးသူငယ္ခ်င္းဆိုတဲ့အမ်ိဳးသမီး။
ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးဝဖက္မ်က္နာမူပီးဒူးေထာက္ပီးဆပ္ျပာတိုက္ေနတာ။ ထမီကိုရင္မလ်ားထားဖူး၊ခါးေလာက္အထိပဲပတ္ထားေတာ့အေပၚပိုင္းကဟင္းလင္းႀကီး... နို.ႀကီးႏွစ္လုံးညိဳစိမ့္စိမ့္နဲ.ဆပ္ျပာ
ေတြတိုက္ထားေတာ့ျဖဴျဖဴအျမဳပ္ေတြၾကားထဲထင္းထင္းႀကီးျမင္ေနရတယ္။ ေတာ္ေတာ့္ကိုထြားတဲ့နို.ႀကီးေတြဗ်ာ။ မ်က္နာလြဲလို.မရေအာင္ကိုဆြဲေဆာင္မႈရွိလြန္းတယ္။ ေခါင္းေလၽွာ္ထားေတာ့
ဆံပင္ေတြစိုကပ္ပီးပုခုံးေပၚမွာအေထြးလိုက္ကေလးျဖစ္ေနတယ္။ ေအာက္ကေပါင္တန္တုတ္တုတ္ႀကီးေတြကေရစိုထမီေအာက္မွာထင္းပီးတင္းတင္းရင္းရင္းျဖစ္ေနတယ္။ အသားကနဂိုကညိဳ
တိုတိုေလးဆိုေတာ့ေရစိုအလွနဲ.အင္မတန္ၾကည့္ေကာင္းလြန္းလို.က်ေနာ္၁ဝစကၠန္.ေလာက္ေငးၾကည့္ေနရင္းသတိဝင္လာလို. ကန္ေတာ့အမ.. ကန္ေတာ့လို.ေအာ္ပီး တံခါးျပန္ပိတ္ေပးလိုက္ပီး
ဧည့္ခန္းကိုထြက္ေျပးလာခဲ့တယ္။ တကယ့္ေသာက္ဂြဗ်ာ.. က်ေနာ့္ညီေလးကတြယ္ရေတာ့မလားဆိုပီးမာေတာင့္ေနေတာ့ ဂ်င္းပန္ေအာက္မွာေဖာင္းကားေနတာျမင္သြားပီလားမသိဘူး။ ဒီလိုသာ
ဆိုက်ေနာ္နဲ.အန္တီေလးတို.ဘာေတြျဖစ္တယ္ဆိုတာအဲ့ဒီအမ်ိဳးသမီးသိသြားေလာက္ပီ။ ဒုကၡပါပဲဆိုပီး ခုနကျဖစ္ေနတဲ့တက္ႂကြမႈေတြေပ်ာက္သြားပီး ရွက္စိတ္ေတြဖုံးလာတယ္။ အန္တီေလးက
လည္းဘယ္သြားေနမွန္းမသိပါဘူးဗ်ာ။ ဧည့္ခန္းထဲမေနရဲေတာ့လို.အိမ္ေရွ.ဆင္ဝင္ေအာက္ထြက္လာပီးစီးကရက္တစ္လိပ္ဖြာေနမိတယ္။မိနစ္၂ဝေလာက္ၾကာေတာ့.. ေဟးေမာင္ေလး!! အိမ္ထဲ
ဝင္ပါဟ..မဝင္နီၿမိဳ.ထဲသြားတယ္ေလ..လာပါ..ခဏေနရင္ျပန္လာေတာ့မွာ..ဆိုပီးေအာ္သံၾကားေတာ့လွည့္ၾကည့္မိေတာ့...
       စြပ္က်ယ္အျဖဴေပ်ာ့ေပ်ာ့ဝတ္ထားပီးဆံပင္ဖားလ်ားခ်ထားတဲ့ခုနကအမ်ိဳးသမီးဗ်။အိမ္အဝမွာရပ္ေနတာ...
ဝတ္ထားတာကပါးလ်လြန္းေတာ့ေအာက္ကဘရာအနီရဲရဲကိုျမင္ေနရတယ္။ ရင္သားေတြကႀကီးလြန္းတာေၾကာင့္လားမသိဘူးတအားစူထြက္ေနသလိုပဲ။ ဟုတ္အမ!! ဆိုပီးသူ.ျပဳံးစိစိမ်က္နာကို
ေသခ်ာမၾကည့္ပဲအိမ္ထဲလိုက္ဝင္မိတယ္။ က်ေနာ့္ကိုေက်ာေပးလိုက္ေတာ့မွသူ.ေနာက္ပိုင္းကိုေသခ်ာျမင္ရတယ္။ ခါးက၂၁ေလာက္ပဲရွိမယ္ထင္တယ္။က်င္က်င္ေလးသိမ္ေနပီးေအာက္ပိုင္းကို
ကားထြက္သြားတဲ့အိုးႀကီးကအယ္ထြက္ေနတာ။လမ္းေလၽွာက္လိုက္တိုင္းတုန္တုန္တက္သြားတယ္။ အင္း... မျဖစ္ေသးပါဘူးဆိုပီးအၾကည့္ကိုလႊဲပလိုက္ရတယ္။

အိမ္ထဲေရာက္ေတာ့မတည္မၿငိမ္ျဖစ္ေနတဲ့စိတ္ကိုထိန္းရင္းဂစ္တာအိတ္အျပင္ဖက္ကဇစ္ကိုဆြဲဖြင့္ပီးႏုတ္စ္စာရြက္ေတြထုတ္ပီးဟိုလွန္ဒီလွန္လုပ္ေနလိုက္တယ္။
ဟိုအမႀကီးကေတာ့သူ.အိပ္ခန္းထဲဝင္သြားတာျပန္ထြက္မလာေတာ့ဘူး။ ခဏေလာက္ၾကာေတာ့အန္တီဝင္နီေလး အျပင္ကေနစက္ဘီးေလးနဲ.ၿခံထဲဝင္လာတာျမင္လိုက္ရတယ္။ ဆင္ဝင္ေအာက္မွာ
စက္ဘီးေလးကိုေထာင္ပီးအိမ္ထဲဝင္လာပီးျပဳံးစိစိနဲ. ဖိုးသက္!! ဒီေန.သင္တန္းမရွိဘူးေလ.. ဘာလာလုပ္တာလဲလို. မခ်ိဳမခ်ဥ္မ်က္နာေပးနဲ.ေမးတယ္။ အန္တီေလးကိုအုပ္ခ်င္လို.လာတာေလလို.
ေျဖခ်င္ေနတာပါးစပ္ကိုယားေနတာပဲအဟီး .. ဒါေပမယ့္ဟိုအမႀကီးၾကားမွာစိုးလို.ခပ္တည္တည္နဲ. အာ..ဆရာမကိုဂစ္တာတီးျပမလို.လာတာဗ်လို.ေျပာလိုက္ရတယ္။ အန္တီဝင္နီက..ၿမိဳ.ထဲမွာစာ
အုပ္သြားဝယ္တာဟ..လို.ေျပာရင္းစာအုပ္ထည့္လာတဲ့စကၠဴအိတ္ကို ဆက္တီစားပြဲေပၚပစ္တင္လိုက္ရင္း က်ေနာ္နဲ.မ်က္နာခ်င္းဆိုင္မွာဝင္ထိုင္ရင္း ကဲ..လုပ္စမ္းပါဦးအေမာေျပတစ္ပုဒ္ေလာက္တီး
ျပပါလို.ေျပာလာေတာ့က်ေနာ္လည္းအိတ္ထဲကဂစ္တာကိုဆြဲထုတ္လိုက္တယ္။
    နီညိဳေရာင္က်ေနာ့္စပိန္ဂစ္တာေလးကိုၾကည့္ပီး.. ဟ!! ဂစ္တာေလးကလွလိုက္တာလို. အံ့ၾသတႀကီးေရရြတ္တယ္။ Rosewood: နဲ.လုပ္ထားပီးနိုင္လြန္ႀကိဳးတပ္ထားတဲ့က်ေနာ့္ဂစ္တာေလးကို
ဘယ္ဖက္ေပါင္ေပၚတင္ပီးခါးကိုမတ္မတ္ထားပီးကိုင္လိုက္တယ္။ ဆရာမ..နားေထာင္ေနာ္ဆိုပီး.. က်ေနာ့္လက္ေခ်ာင္းေတြကိုအသာအယာေလးေျပးလႊားရင္းတီးခတ္လိုက္ေတာ့... ၾကည္လင္တဲ့
သံစဥ္ေလးေတြထြက္က်လာတယ္။ မွင္တက္ေနတဲ့မ်က္လုံးေလးနဲ.က်ေနာ့္လက္ေခ်ာင္းေတြေျပးလႊားေေနတာကိုေငးေနတယ္။ ဆရာမေလးက်ေနာ့္ကိုေဒါသထြက္ပီးေပါက္ကြဲခဲ့တဲ့ သီခ်င္းကို
က်ေနာ္တီးလိုက္တာကိုးဗ်။ မွတ္မိတယ္မလား Cannon in D: ဆိုတဲ့သီခ်င္း။ ဆရာမေလးတို.ပီယာနိုနဲ.လက္ဆယ္ေခ်ာင္းလုံးေျပးလႊားပီးတီးခတ္ရတဲ့အဲ့ဒီသီခ်င္းကိုခုက်ေနာ္ကစပိန္ဂစ္တာနဲ.
ညာလက္ေခ်ာင္း၄ေခ်ာင္းထဲနဲ.picking:လုပ္ပီးတီးျပေနေတာ့သူအ့ံၾသပီးနားေထာင္ေနတာေပါ့။ သီခ်င္းဆုံးသြားေတာ့လက္ခုပ္ေလးတီးပီး.. မိုက္တယ္မိုက္တယ္လို.ရယ္ေမာရင္းအားေပးတယ္။
    ဖိုးသက္...ဒီသီခ်င္းကိုပီယာနိုကေနဂစ္တာနဲ.တီးလို.ရေအာင္ကိုယ့္ဖာသာျပန္ arrange: လုပ္ထားတာလား?
    အဟိ!! ဆရာမကအထင္ႀကီးေနေသးတယ္..ဟုတ္ဝူးဗ်..မႏွစ္ကက်ေနာ္တို.ၿမိဳ.ေလးရဲ.တစ္ခုတည္းေသာဟိုတယ္မွာအလည္လာတဲ့နိုင္ငံျခားသားတစ္ေယာက္နဲ.ေတြ.တယ္.. ...သူ.နာမည္က
မြန္တီ တဲ့အီတလီက.. က်ေနာ္classical: ဂစ္တာလည္းတီးတယ္ဆိုလို. ဒီသီခ်င္းကိုႏုတ္စ္ခ်ေရးေပးသြားတာ.. ႏုတ္စ္ကိုၾကည့္ေလ..သူ.လက္ေရးနဲ.သူ.လက္မွတ္ေတာင္ပါေသး.. .. ..
    ေအာ..ဒီလိုလား..မသိပါဘူး..က်ဳပ္ကရွင့္ကိုအထင္ႀကီးသြားတာ..ဟာဟ.. ဆိုပီးဆရာမေလးျပဳံးေနတယ္။
အဲ့လို၂ေယာက္သားသာမန္လူေတြစိတ္မဝင္စားေလာက္တဲ့ျမဴးဇစ္အေၾကာင္းေတြေရာက္တတ္ရာရာေျပာေနၾကရင္းေလာကႀကီးကိုေမ့ေနၾကတာေပါ့ေလ။ သိတယ္မလားေလာကမွာဝါသနာတူ
ဘာသာစကားတူတဲ့ခ်စ္သူရတယ္ဆိုတာဘယ္ေလာက္ကံေကာင္းသလဲ။ ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာေတာ့မွ အန္တီေလးရဲ.သူငယ္ခ်င္းက အေနာက္ခန္းထဲကေနေအာ္လိုက္တာၾကားရတယ္။ ေဟး!!
ဟိုဆရာမနဲ.တပည့္ေလး..ထမင္းစားၾကရေအာင္ႂကြေတာ္မူပါတဲ့။ အဲ့ေတာ့မွက်ေနာ္တို.၂ေယာက္လည္းဗိုက္ဆာရမွန္းသတိရလို.ရပ္ေတာ့တယ္ဗ်။
    ထမင္းစားဖို.မီးဖိုေခ်ာင္ကိုတူတူထသြားရင္းနဲ.ဧည့္ခန္းနဲ.မီးဖိုေခ်ာင္အကူးလမ္းၾကားေလးထဲလည္းေရာက္ေရာအေရွ.ကေလၽွာက္ေနတဲ့ဆရာမေလးရဲ.တင္ပါးဝိုင္းဝိုင္းေလးကိုၾကည့္ပီးစိတ္
ယားလြန္းလို.လွမ္းကိုင္ပီးဖ်စ္ညႇစ္လိုက္မိေတာ့..က်ေနာ့္ဖက္ကိုဖတ္ကနဲလွည့္လာပီး...က်ေနာ့္ႏႈတ္ခမ္းကိုႁပြတ္ကနဲစုပ္လာတယ္။ ခ်က္ခ်င္းျပန္ခြာသြားပီး .. ကေလးေလး..သူမ်ားကိုမရိုးမရြျဖစ္
ေအာင္မလုပ္ေပးနဲ.သူငယ္ခ်င္းရွိေနတာေနာ္ဟြန္းဆိုပီး အပ်ိဳေပါက္မေလးလိုမီးဖိုခန္းထဲေျပးထြက္သြားေရာဗ်။
    ထမင္းဝိုင္းမွာ၃ေယာက္သားအတူထိုင္ပီးစားေသာက္ၾကရင္းက်ေနာ့္ကိုအန္တီေလးကမိတ္ဆက္ေပးတယ္။
    ဒါဆရာမရဲ.သူငယ္ခ်င္း မညိဳညိဳေအာင္တဲ့ ဖိုးသက္..
    ဟုတ္ကဲ့ဗ်..(စိတ္ထဲကေနေတာ့ မခ်ိဳခ်ိဳေအာင္မဟုတ္ဘူးလားလို.ေျပာရင္းရယ္ခ်င္လာလို.ထမင္းသီးမလိုေတာင္ျဖစ္သြားတယ္)
မညိဳညိဳကထုံးစံအတိုင္းျပဳံးစိစိနဲ.ေခါင္းၿငိမ့္ျပတယ္။ ခုနကစြပ္က်ယ္ေလးပဲဝတ္ထားရာကအခုရွပ္ဖားဖားႀကီးအေပၚကထပ္ဝတ္ထားတာသတိထားမိတယ္။ စားေသာက္ရင္းနဲ.႐ုတ္တရက္က်ေနာ္
ထမင္းႏွင္သလိုေတာင္ျဖစ္သြားတယ္။ဘာျဖစ္ရမတုံး .. က်ေနာ့္ဆရာမေလးေပါ့.. ထမင္းစားပြဲမွာတူတူထိုင္ေနရင္းမ်က္နာခ်င္းဆိုင္ထားတာ၊ စားပြဲေအာက္ကေနသူ.ေျခဖဝါးနဲ.က်ေနာ့္ညီေလး
ကိုလာပြတ္ေနတာဗ်။ က်ေနာ့္မွာခ်က္ခ်င္းမ်က္နာေတြနီရဲတက္လာတယ္။ ဟိုမညိဳညိဳရွိေနတာကိုသက္သက္မဲ့က်ေနာ့္ကိုစေနတာေလ။ က်ေနာ္သိတယ္က်ေနာ့္ဆရာမေလးထမင္းမဆာဘူးစား
သာစားေနတာ..သူဘာဆာေနလဲဆိုတာက်ေနာ္ရိပ္မိတယ္။ ေနရခက္လိုက္တာဗ်ာ။ လွမ္းပီးဆရာမေလးကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ အၾကည့္နဲ.တင္ျပာက်သြားမယ္။ ေတာ္ေတာ္ေလးစိတ္ထေနပုံရတယ္။ သူ.မ်က္နာေလးလဲပန္းေရာင္သမ္းေနတယ္။
   ကဲ..ငါေတာ့ပီးပီ..နင္တို.၂ေယာက္ကလည္းမဆာၾကဘူးလားမသိဘူး..ဘာမွဟုတ္တိပတ္တိမစားၾကဘူး...
မညိဳညိဳကအဲ့လိုေျပာပီးသူ.ထမင္းပန္းကန္ကိုေဆးေၾကာေနတယ္။ ေဆးေၾကာပီးမွေခါက္ပက္လက္ကုလားထိုင္ေလးကိုမ၊စာအုပ္ထူထူတစ္အုပ္ကိုဂ်ိဳင္းၾကားညႇပ္ပီး မီးဖိုေခ်ာင္ကေနၿခံအေနာက္
ဖက္ကိုဆင္းသြားတယ္။

ထမင္းစားပြဲေအာက္ကေနေျခဖဝါးေလးနဲ.က်ေနာ့္ညီေလးကိုကလိေနရာကေနရပ္ပီး ရယ္က်ဲက်ဲမ်က္နာေလးလုပ္ရင္းဆရာမေလးထလိုက္ပီးေဘစင္မွာပန္းကန္ေတြေဆးေနတယ္။
ေဘစင္ကနဲ.ကပ္လ်က္က ၿခံအေနာက္ဖက္ကိုျမင္ေနရတဲ့ျပဴတင္းေပါက္ဗ်။ ျပဴတင္းေပါက္ဖက္မ်က္နာမူ၊က်ေနာ့္ကိုေက်ာေပးထားရင္း ဆပ္ျပာအျမဳပ္ေတြနဲ.ျပည့္ေနတဲ့ေဘစင္ထဲလက္ႏွိုက္ပီးေဆး
ေၾကာေနတဲ့သူမအနားကိုကပ္ပီးရပ္လိုက္ေတာ့က်ေနာ္ကပ္လာတာသိတယ္ဗ်။
     ရႉး.. ကေလးေလး..မဆိုးနဲ.ကြာ.. ဟိုးမွာညိဳညိဳရွိေနတာ..ျမင္တယ္ေနာ္..ဆိုပီးစိတ္လႈပ္ရွားေနတဲ့အသံေလးနဲ.လွည့္မၾကည့္ပဲတိုးတိုးေလးေျပာတယ္..
က်ေနာ္လည္းအေနာက္ကေနသူ.ပုခုံးေပၚကေက်ာ္ပီး ၿခံထဲကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ မညိဳညိဳကိုအရိပ္ေကာင္းတဲ့ေနာက္ေဖးၿခံဝိုင္းထဲမွာပက္လက္ကုလားထိုင္ေလးခင္းပီးစာဖတ္ေနတာကိုျမင္ေနရ
တယ္။ က်ေနာ္တို.ရွိေနတဲ့မီးဖိုေခ်ာင္ဖက္ကိုလုံးဝမၾကည့္ပဲစာအုပ္ထဲစိတ္ဝင္စားေနတာေတြ.ေတာ့ဘာမွအသံမေပးပဲ အန္တီေလးဂ်ိဳင္း၂ဖက္ေအာက္ကေနလၽွိုပီးနို.၂လုံးကိုလက္၂ဖက္နဲ.စုံကိုင္
လိုက္ပီး တီရွပ္အေပၚကေနခပ္ရြရြေလးေခ်ေပးလိုက္ေတာ့ အသာေလးၿငိမ္ခံေနတယ္။ အေနာက္ကေနရပ္ထားတာဆိုေတာ့က်ေနာ့္ဒူးကိုနည္းနည္းေလာက္ေကြးလိုက္တာနဲ. သူ.အိုးနဲ.က်ေနာ့္ညီ
ေလးနဲ.ကြက္တိေထာက္ထားမိေတာ့ မသိမသာေလးေဆာင့္ေပးလိုက္တယ္။အသက္ရႉသံေလးနည္းနည္းျပင္းလာတယ္။ သူမလက္ႏွစ္ဖက္လုံးကပန္းကန္ေတြကိုဆက္မေဆးေတာ့ပဲဆပ္ျပာျမဳပ္
ေတြကိုေဆာ့ေနပီ။ က်ေနာ္လည္းအခ်ိန္သိပ္မဆြဲေတာ့ပဲခပ္သြက္သြက္လႈပ္ရွားလိုက္တယ္။  အင္းက်ီေအာက္လက္ႏွိုက္လိုက္ပီးအန္တီေလးရဲ.ဘရာေလးကိုေအာက္ကိုနည္းနည္းေလၽွာခ်လိုက္
တယ္။ နို.ႀကီး၂လုံးရဲ.အိစက္စက္အထိအေတြ.ကိုေသခ်ာခံစားရင္းကိုင္ပီးေဆာ့ကစားေပးေနလိုက္ရင္း နို.သီးေခါင္းစူစူေလးေတြကိုလည္းစိတ္ရွိလက္ရွိေခ်ေပးလိုက္ေတာ့ အဟင္းး ဟင္းးးး ဆိုပီးညည္းသံထြက္စျပဳလာတယ္။ ထမီကို အသာေလးဆြဲေျဖပီး ဂြင္းလုံးခၽြတ္ခ်လိုက္ေတာ့ ထမီအနီေရာင္ေလးခမ်ာ ၾကမ္းျပင္ေပၚပုံက်သြားပီး ပင္တီအနက္ကေလးေပၚလာတယ္။ ဆက္တိုက္ဆိုသလိုပဲ အဲ့ဒီပင္တီေလးကိုက်ေနာ္လက္၂ဖက္နဲ.ေလၽွာခ်ပီးခၽြတ္လိုက္ေတာ့ တင္းေျပာင္ေနတဲ့ဖင္သားေဖြးေဖြးႀကီး။  က်ေနာ့္ဂ်င္းပန္ကို ၾကယ္သီးျဖဳတ္ပီး အတြင္းခံေရာဂ်င္းပန္ပါဒူးေခါင္းေလာက္အထိေလၽွာခ်လိုက္တယ္။ က်ေနာ္ဘာလုပ္ေတာ့မယ္ဆိုတာသိေနလို.လားမသိဘူး။ အန္တီဝင္နီက လွည့္မၾကည့္ပဲ အေနာက္ကို နည္းနည္းဆုတ္ပီးေဘစင္ေပၚလက္ေထာက္လိုက္ရင္း တင္ပါးကို ေကာ့ထားေပးလာပီ။
        တင္ပါးႀကီး၂လုံးေကာ့တက္လာတာကိုက်ေနာ္ဒူးေထာက္ပီးထိုင္ခ်လိုက္ရင္းလက္၂ဖက္နဲ.ဆြဲျဖဲလိုက္ေတာ့ ေ-ာက္ဖုတ္ထူအန္းအန္းႀကီး၂ျခမ္းကိုျမင္လိုက္ရတယ္။ အရည္ေတြေတာင္ေတာ္ေတာ္စို.စျပဳေနပီ။ လက္ခလယ္နဲ. စိုစိစိ ေ-ာက္ဖုတ္ႀကီးထဲထိုးထည့္ရင္း ေမႊေပးလိုက္ေတာ့ ... ဖင္ႀကီးတစ္ခုလုံးခါထြက္သြားတယ္။ ဆရာမအပ်ိဳႀကီးခမ်ာေတာ္ေတာ္
ေလးခံခ်င္ေနရွာတယ္ဆိုတာစားပြဲေအာက္ကေနက်ေနာ့္ကိုေျခဖဝါးနဲ.လာပြတ္ကတည္းကသိသာေနတယ္ေလ။  ၃-၄မိနစ္ေလာက္ေမႊေပးေနတာ သူ.ေ-ာက္ဖုတ္ထဲကအရည္ေတြကေပါင္ျဖဴျဖဴ
ေလးတေလၽွာက္စီးက်စျပဳလာတယ္။ ဆရာမေလးကိုယ္တိုင္ ခမ်ာလည္း တရွီးးးရွီးးးးနဲ.တိုးတိုးေလးညည္းတာစိပ္လာပီ။  ဟင္းးးးး !! ဟင္းးးး!! လုပ္ေတာ့..လုပ္ေတာ့...ျမန္ျမန္ဆိုပီး အံႀကိတ္ပီး
က်ေနာ့္ကိုလွည့္မၾကည့္ပဲေျပာလာတယ္။  က်ေနာ္လည္းဒူးေထာက္ေနရာကေနမတ္တပ္ရပ္လိုက္ပီး ညာလက္ကက်ေနာ့္မာတင္းေနဆဲညီေလးကိုအရင္း ကေနကိုင္၊ ဘယ္လက္နဲ.ဆရာမဖင္
ေဖြးေဖြးႀကီးကိုျဖဲပီး ေ-ာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းႀကီးထဲေတ့ပီးအေရွ.ကိုေဆာင့္တြန္းလိုက္ေတာ့.. စီးပိုင္ပိုင္နဲ.ဝင္သြားတယ္။ ဟားးးးးးးးးးးးး..... ေကာင္းလိုက္တဲ့အရသာဗ်ာ။ ဆရာမေလးရဲ.ခါးကို
လက္၂ဖက္နဲ.စုံကိုင္ပီးခပ္ဆဆစမ္းပီးေဆာင့္ၾကည့္တယ္။ ေဆာင့္လိုက္တိုင္း သူမတင္ပါးအိစက္စက္ႀကီးကိုက်ေနာ့္ဆီးခုံနဲ.သြားသြားရိုက္မိတာကိုကအရသာဗ်။ အရွိန္ရလာတာနဲ.အမၽွက်ေနာ့္
ေဆာင့္ခ်က္ေတြကေတာ္ေတာ္ေလးျပင္းထန္လာတယ္။ မီးဖိုေခ်ာင္ေလးထဲမွာ တင္ပါးနဲ.ဆီးခုံေဆာင့္မိလို.တဖတ္ဖတ္ျမည္သံရယ္၊ က်ေနာ့္မာန္သြင္းတဲ့အသံတအင္းအင္းရယ္၊ဆရာမေလးရဲ.
အံႀကိတ္ပါးစပ္ပိတ္ထားတဲ့ၾကားကတခ်က္တခ်က္ထြက္လာတဲ့မပီမသညည္းသံေလးရယ္ေရာေထြးေနတာေပါ့ဗ်ာ။''

ပန္းကန္ေဆးတဲ့ေဘစင္ေပၚလက္ေထာက္၊ ဖင္ကိုအေနာက္ကိုေကာ့ထားေပးတဲ့အန္တီေလးကို မတ္တပ္ရပ္ပီးအေနာက္ကေန -ိုး ေနရတာလုံးဝစိတ္ကိုႂကြလာေစတယ္ဗ်ာ။
ၿခံဝင္းထဲပက္လက္ကုလားထိုင္ေပၚမွာစာဖတ္ေနတဲ့ မညိဳညိဳကိုတခ်က္တခ်က္ျပဴတင္းေပါက္ကေန လွမ္းလွမ္းၾကည့္ရေသးတယ္။ ေတာ္ၾကာ႐ုတ္တရက္ႀကီးမီးဖိုေခ်ာင္ထဲဝင္လာမွခုလိုပုံစံႀကီးနဲ.
ပက္ပင္းႀကီးတိုးလို.ကေတာ့ေသာက္ဂြႀကီးေလ။ ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒီလိုမ်ိဳးခိုးေၾကာင္ခိုးဝွက္ ရင္တထိတ္ထိတ္နဲ. -ိုး ေနရတာကကိုရင္တလွပ္လွပ္နဲ.ပိုဖီးလ္လာေစသလိုပဲဗ်။ ခိုးစားရတဲ့သစ္သီးဟာပို
ခ်ိဳတယ္လို.ဆိုရိုးရွိသလိုေပါ့။ ခုပဲၾကည့္ေလ.. က်ေနာ့္ဆရာမေလးကို။ မလုပ္ခင္ကသူကိုယ္တိုင္စိတ္ႂကြေနရက္နဲ. လူမိမွာေၾကာက္ေနေတာ့တုန္တုန္ယင္ယင္ျဖစ္ေနတာ.. ခုေတာ့အသံထြက္ညည္း
လာ႐ုံတင္မကဘူးသူ.ခါးက်င္က်င္ေလးကိုစုံကိုင္ပီး ေဆာင့္ေနတဲ့က်ေနာ့္လက္ကိုပါေနာက္ျပန္လွမ္းကိုင္ပီး အားေပးသလိုျဖစ္ညႇစ္လာတယ္။  ေအာ္သံေတြပိုပိုက်ယ္လာတယ္။ ေတာ္ေသးတာက
မညိဳညိဳထိုင္ေနတဲ့ေနရာကမီးဖိုေခ်ာင္နဲ.ေတာ္ေတာ္ေလးလွမ္းေနလို.။
    ရွီးးးး !! ရွီးးးး!! ကေလးေလးးးး!! မရပ္နဲ.ေတာ့ေနာ္မရပ္နဲ.ေတာ့!! အဟင္းးးးးးဟင္းးးးးးး!!
အဲ့လိုေအာ္သံေတြထြက္လာပီးတြန္.လိမ္လာတဲ့အျပင္ေဘစင္ကိုလက္၂ဖက္နဲ.က်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုတ္လို.အားယူရင္း သူမဖင္ႀကီးကိုပိုေကာ့ေပးပီး အေနာက္ကိုအားနဲ.ျပန္ေဆာင့္လာတာ
က်ေနာ္ကလည္းမာန္သြင္းပီးအရွိန္နဲ.အေဆာင့္ဆုံမိေတာ့မီးပြင့္မတတ္တေဖာင္းေဖာင္းျမည္ကုန္တယ္။ က်ေနာ္လည္းအသက္ကိုခပ္ျပင္းျပင္းရႉသြင္းလိုက္ပီး အသားကုန္ေဆာင့္ေနပီ။
အားးးးးးး!! အန္တီေလးးးး!! ထြက္ကုန္ပီ!! ဟားးးးးးး!! ေကာင္းလိုက္တာေကာင္းလိုက္တာ!!
အဲ့လိုစိတ္ထဲရွိတာေတြေအာ္ရင္းက်ေနာ္လည္း သုတ္ရည္ေတြပန္းထုတ္လိုက္တယ္။
ပီးသြားတာနဲ.က်ေနာ့္ညီေလးကိုဆြဲမထုတ္ေသးပဲ အပ်ိဳႀကီးဆရာမရဲ.ေ-ာက္ဖုတ္ႀကီးထဲစြပ္လၽွက္ထားပီး သူမေက်ာေလးေပၚမွီတြယ္ပီးအေမာေျဖေနမိတယ္။ က်ေနာ့္လက္အစုံကေတာ့ ဆရာမရဲ.နို.၂လုံးကိုလွမ္းဆုတ္ကိုင္ပီးအရသာခံေနလိုက္တယ္။ အန္တီေလးရဲ.ကိုယ္ေပၚမွီေနရင္းနည္းနည္းေလးၾကာေတာ့ သတိဝင္လာတယ္နဲ.တူတယ္။
    အာ.. ဖယ္လိုက္ေတာ့ေလ..ကေလးေလး.. ဒီမွာၾကည့္ဦးအကုန္ေပကုန္ပီ ဆိုပီးေျပာသံၾကားမွက်ေနာ္လည္းမွိန္းေနတာကေနခြါပီးအေနာက္ကိုဆုတ္လိုက္ေတာ့.. ပလြတ္!! ဆိုအသံျမည္ပီး
က်ေနာ့္ညီေလးလဲသူ.ေ-ာက္ဖုတ္ထဲကေနထြက္က်လာတယ္။ တန္းလန္းေလးေပါ့.. အရည္ေတြရႊဲလို.ေျပာင္ေျပာင္ေလးေအာက္ကိုစိုက္က်ေနတယ္။ အန္တီေလးကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ မ်က္နာေလးရႈံ.မဲ့ပီး က်ေနာ့္ကိုလွည့္ၾကည့္ရင္း.. ေတြ.လားေရခ်ိဳးရေတာ့မယ္လို.ေျပာတယ္။ ဟုတ္ပါ့..မာန္ေတြတက္ပီး၂ေယာက္သားဇြတ္တြယ္ၾကတာ အန္တီေလးဆံပင္ရွည္ေတြက အေရွ.
ကိုတြဲလဲက်ေနေတာ့ ေဘစင္ထဲကဆပ္ျပာျမဳပ္ေတြနဲ.စိုကုန္ပီ။ အားနာလိုက္တာဗ်။ ကန္ေတာ့ေနာ္..အန္တီေလးလို.ေျပာေတာ့ဘာမွမေျပာပဲကြင္းလုံးခၽြတ္ခ်ထားတဲ့သူ.ထမီနီနီေလးကိုေကာက္
ကိုင္ပီး က်ေနာ့္ညီေလးကိုဖြဖြေလးသုတ္ေပးေနတယ္။ေျပာင္စင္ေအာင္သုတ္ေပးပီးမွဘာမေျပာညာမေျပာနဲ. ေပ်ာ့အိအိျဖစ္စျပဳေနတဲ့က်ေနာ့္ညီေလးကိုတႁပြတ္ႁပြတ္နဲ.၃-၄ခ်က္ေလာက္ေကာက္
စုပ္လိုက္ေသးတယ္။ ပီးမွကဲ..ကိုယ္ေတာ္ေလး..က်မေရခ်ိဳးေခါင္းေလၽွာ္ေတာ့မယ္ဆိုပီး က်ေနာ့္ပါးေလးကိုသာသာဆြဲလိမ္ပီးေရခ်ိဳးခန္းဖက္ကိုထြက္သြားေရာ။ က်ေနာ္လည္း ေဘာင္းဘီေတြဘာ
ေတြျပန္ဝတ္ပီးေဘစင္မွာပဲလက္ေဆးပလုတ္က်င္း၊မ်က္နာသစ္ကိုယ္လက္သန္.စင္ေနလိုက္တယ္။ လူကနည္းနည္းႏႈန္းသလိုျဖစ္ေနေပမယ့္ စိတ္ကေတာ္ေတာ္ေလးေက်နပ္ေနတယ္။
    လူအလစ္မွာခိုးပီးခ်စ္ရတာလည္းအရသာတမ်ိဳးပါလားလို.ေတြးရင္း ျပဴတင္းေပါက္ကေနၿခံထဲလွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့..
ဟိုက္!! မညိဳညိဳမရွိေတာ့ပါလား.. ပက္လက္ကုလားထိုင္ေပၚမွာဘယ္သူမွရွိမေနပါလား။

ဒုကၡဗ်ာ.. ဘယ္ေရာက္သြားတာလဲမသိဘူး။ လာမ်ားေခ်ာင္းေနသလားလို.ေတြးပီးလိပ္ျပာမလုံေတာ့သလိုလိုျဖစ္လာတယ္။
ဒါနဲ.အသာေလးၿခံထဲဆင္းလိုက္ပီး ဟိုဟိုဒီဒီၾကည့္သလိုလုပ္ရင္းအသာေလးေလၽွာက္ရွာေနမိတယ္။ ၿခံဝင္းကေတာ္ေတာ္ႀကီးက်ယ္လြန္းတာကိုးဗ်။ ယူကလစ္ပင္ေတြ၊ကုကၠိဳပင္အုပ္အုပ္ႀကီးေတြ၊
၀ါး႐ုံ၃-၄႐ုံေတြနဲ.ဆိုေတာ့ေတာ္႐ုံျမင္ကြင္းကမရွင္းဘူး။ ေတြ.ပါဘူးဗ်ာ။ ဒါနဲ.အိမ္ကိုေဘးဖက္ကေနတစ္ပတ္ ပတ္ေလၽွာက္ရင္းအိမ္ေရွ.ဖက္ေရာက္လာေတာ့ ဆင္ဝင္ေအာက္ကေဆးအျဖဴေရာင္
သုတ္ထားတဲ့ဒန္းေလးေပၚမွာ မညိဳညိဳထိုင္ေနတာကိုသြားေတြ.တယ္။
   က်ေနာ့္ကိုျမင္ေတာ့ လက္ယပ္ေခၚပီး အနားမွာထိုင္ခိုင္းတယ္။
   ဖိုးသက္.. ညိဳ.သူငယ္ခ်င္းအေပၚသစၥာရွိရမယ္ေနာ္ တဲ့.. ... မညိဳညိဳအဲ့လိုေျပာလာေတာ့က်ေနာ္လည္းလန္.သြားပီး.. ဗ်ာ!! လို.အသံေတာင္ထြက္သြားတယ္။
   အမေလး.. က်မတို.ႏွစ္ေယာက္ကငယ္ထဲကအရမ္းခ်စ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြပါရွင္.. မေန.ညက ဝင္နီက်မကိုအားလုံးေျပာျပထားပါပီ.. လို.ေျပာရင္းျပဳံးစိစိလုပ္ေနေတာ့က်ေနာ့္မွာရွက္လို.ေခါင္းငုံ.
ပီးတဟဲဟဲရယ္ေနလိုက္တာေပါ့။ ပီးမွခပ္ရွက္ရွက္နဲ.စကားစျဖစ္တယ္။
   အန္တီေလးက..က်ေနာ့္အခ်စ္ဦးပါဗ်ာ..က်ေနာ္ကခ်ာတိတ္ငခၽြတ္ေလးမို. မညိဳညိဳရဲ.သူငယ္ခ်င္းစိတ္ပ်က္မွာေတာင္က်ေနာ္ကေၾကာက္ေနတာပါ..
   အမယ္မယ္..က်ဳပ္သူငယ္ခ်င္းကလည္း... ရႈပ္ရႈပ္ရွက္ရွက္လုံးဝမရွိပါဘူးေနာ္.. ဒီခ်ာတိတ္ေလးကိုေတြ.မွတသက္လုံးထိန္းလာတဲ့စိတ္ေတြအရည္ေပ်ာ္သြားရွာတာပါေနာ္.. ..
   အဟီး!!
စကားေကာင္းေနတုံး အန္တီဝင္နီေလးထြက္လာတယ္ဗ်။ ေခါင္းေလၽွာ္ပီးစ ဆံပင္ရွည္ရွည္ေလးေတြကို ဘီးက်ဲေလးတစ္ခုနဲ.ဖီးသင္ပီးရွင္းေနရင္းက်ေနာ္တို.အနားမွာလာရပ္တယ္။ ရွင္မေတာင္
သနပ္ခါးနံ.ေလးသင္းသင္းေမႊးသြားတာပဲ။ ေရမိုးခ်ိဳးပီးစမ်က္နာေလးကို သနပ္ခါးေရက်ဲေလးပြတ္ထားတာဝင္းလက္လက္ကေလးျဖစ္ပီးၾကည့္လို.အရမ္းေကာင္းေနတယ္။ အိမ္ေနရင္းအဝတ္အ
စားတပတ္ႏြမ္းေလးေတြဝတ္ထားတယ္။ သူ.ကိုေငးၾကည့္ရင္း စိတ္ေတာင္လန္းလန္းဆန္းဆန္းျဖစ္သြားတယ္။
   ကဲ!! ရွင္တို.၂ေယာက္က က်ဳပ္အေၾကာင္းဘာေတြအတင္းအုပ္ေနၾကတာလဲ.. ေျပာစမ္းပါဦး..
   ဟီဟိ.. မဝင္နီေရ.. ရွင့္ေကာင္ေလးက ရွင္တို.အေၾကာင္းက်မသိသြားလို.ရွက္ေတာ္မူသတဲ့ေလ..
   ဟုတ္လား!! ဘယ္သူလဲရွက္တယ္ဆိုတာ ျပစမ္းျပစမ္း.. ဆိုပီး ေခါင္းငုံ.ရင္းရွက္ေနတဲ့က်ေနာ့္မ်က္နာကိုဆြဲေမာ့ေတာ့.. ...
   အာဗ်ာ.. ဆိုပီးက်ေနာ့္မွာပိုရွက္သြားတယ္ဗ်ာ။
အန္တီဝင္နီေလးလည္းက်ေနာ္တို.နဲ.တူတူဒန္းေလးေပၚေစြ.ကနဲဝင္ထိုင္လိုက္ပီးက်ေနာ့္ေဘးကိုပူးကပ္လိုက္ေတာ့ က်ေနာ့္မွာအပ်ိဳႀကီးႏွစ္ေယာက္ရဲ.အလယ္တည့္တည့္မွာညႇပ္ေနေရာ။ ဒန္းေလးကခပ္ေသးေသးရယ္ေလ။ လက္တစ္ဖက္ကက်ေနာ့္ဂုတ္ပိုးကိုဖက္၊ေနာက္လက္တစ္ဖက္က က်ေနာ့္ဆံပင္ေတြကိုဖြရင္း စသလိုလိုေနာက္သလိုလိုနဲ.မညိဳညိဳကိုေျပာျပေနတယ္။
   ညိဳသိလား ... သူ.ေမေမကက်ဳပ္ဆီကိုပီယာနိုသင္ဖို.လႊတ္လိုက္တာေလ...ဒင္းေလးက ေလးလလုံးလုံး.. က်ဳပ္ေဘးမွာထိုင္ပီးစိတ္ေဖာက္ျပန္ေနတာ..ဟားဟား
မညိဳညိဳပါတဟီးဟီးတဟားဟားနဲ.ရယ္ေနေတာ့ က်ေနာ့္မွာစပ္ျဖဲျဖဲေလးပဲလုပ္ေနရေတာ့တာေပါ့။ အဲ့လိုရယ္ေမာတြန္းတိုးရင္းနဲ.တိုးတိုးတိုက္တိုက္ေတြလုပ္ေနၾကေတာ့ က်ေနာ့္ညာဖက္တ
ေထာင္ဆစ္က အိကနဲအိကနဲျဖစ္ျဖစ္သြားတာသတိထားမိတယ္။ မ်က္နာကို အန္တီေလးဖက္လွည့္ထားေတာ့ျမင္ေတာ့မျမင္ရဘူးဗ်။ ဒါေပမယ့္အထိအေတြ.အရေတာ့ ဒါမညိဳညိဳရဲ.နို.ႀကီးေတြ
ဆိုတာသိလိုက္ပီ။ ျပႆနာပဲဗ်ာ။ သာယာသလိုလိုစိတ္ျဖစ္လာလို.စိတ္ကိုမနည္းအာ႐ုံလြဲေနရတယ္။ မနက္ကပဲအဲ့ဒီညိဳစိမ့္စိမ့္နို.အႀကီးႀကီးေတြကိုျမင္ထားတာဆိုေတာ့ စိတ္ကအဲ့ဒီအိအိႀကီး
ျဖစ္ျဖစ္သြားတဲ့အရသာကိုသာယာစျပဳလာတယ္။ မသကၤာလည္းနည္းနည္းျဖစ္လာတယ္။ တမင္မ်ားလုပ္ေနတာလားလို.၊ငါ့ကိုစိတ္စမ္းေနတာလား၊ သူ.ရင္ဘတ္ကိုအေနာက္ကိုဆုတ္လိုက္ရင္
ရေနတဲ့ဟာကိုခုကတမင္ကိုလာပီးပြတ္ေနသလားထင္ရတယ္။ ဖူးးးးးးးးးး!! သက္ျပင္းတိတ္တိတ္ခိုးခ်လိုက္ရပီး အန္တီေလးစကားေျပာေနတာကိုေငးရင္း လက္ကိုမ႐ုတ္ပဲမသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္
ေနလိုက္တယ္ဗ်ာ။
   ဒီလိုနဲ.ရက္ေတြၾကာလာေတာ့က်ေနာ့္အတြက္ ယူကလစ္ဝင္းထဲကတစ္ထပ္တိုက္ပုျဖဴျဖဴေလးဟာတံခါးမရွိဓါးမရွိဝင္ထြက္ရာေနရာတစ္ခုျဖစ္လာတာေပါ့။
မညိဳညိဳကိုေတာင္ အညိဳ..က်ေနာ္ကေလဘာညာေတြေျပာတဲ့အဆင့္ထိရင္းႏွီးလာခဲ့ပီ။ အန္တီေလးနဲ.လား? အင္း..ေမးမွေမးတတ္ပါေပတယ္။ ခ်ာတိတ္ေလးကမျမင္ဖူးေတာ့မူးျမစ္ထင္...အပ်ိဳ
ႀကီးကအခ်စ္ေရကာတာေတြက်ိဳးေပါက္..ဘာေျပာေကာင္းမလဲေလ..ခ်စ္လိုက္ၾကတာ။ လူဆိုတာမ်ိဳးကလည္းအခက္သားေလ။ လူမွန္ရင္အရွက္အေၾကာက္ႀကီးၾကတာဓမၼတာဆိုတာမွန္ေပမယ့္
တအားရင္းႏွီးလာရင္သိပ္ကိုအေရးမစိုက္ေတာ့တာေနာ့္။ က်ေနာ္ေျပာဖူးသလိုပဲသူတို.အိမ္ကဆိတ္ၿငိမ္ရပ္ကြက္ထဲကၿခံက်ယ္ႀကီး ေတာ္႐ုံလူမလာဘူးဆိုတာသိတဲ့အျပင္.. ရွိေနတဲ့မညိဳညိဳဆိုတာ
ကလည္းအန္တီေလးရဲ.ငယ္သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ျပန္ပီးေတာ့က်ေနာ္နဲ.က တခါတေလ ေမာင္ေလးလာစမ္းဆိုပီး..ခါးေတြဘာေတြလာဖက္တဲ့အထိရင္းႏွီးလာေတာ့ သိပ္ကိုမရွက္တတ္ေတာ့တာေလ။
အက်ိဳးဆက္ကဘာေတြျဖစ္လာသလဲဆိုေတာ့.. က်ေနာ္တို.အခ်စ္နလံထတဲ့အခါေတြဆို.. မညိဳညိဳအိမ္မွာရွိရွိမရွိရွိ. အေရးကိုမစိုက္ေတာ့တာဗ်ိဳ.။ တခါတေလဟိုဖက္အိပ္ခန္းထဲမညိဳညိဳရွိေနတာ
ကိုဒီဖက္မွာ ၂ေယာက္သားမီးကုန္ယမ္းကုန္ -ိုး ရင္း အသံေတြဆူညံလာတဲ့အခါ..အဟမ္းအဟမ္းဆိုပီးေခ်ာင္းဆိုးသလိုသတိေပးတာေတာင္ဂ႐ုမစိုက္မိေတာ့ဘူးေလ။ တခါကလည္း မညိဳညိဳအျပင္မွာဆိုပီး ၂ေယာက္သားဖင္တုံးလုံးခၽြတ္ပီး မီးဖိုေခ်ာင္ထဲကထမင္းစားပြဲေပၚတက္ထိုင္ပီး အသားကုန္ -ိုး ေနၾကတာ အသံေတြဘာေတြဆူညံေနတာေပါ့.. သိတယ္မလား ခ်စ္သူျဖစ္
တာၾကာလာပီဆိုေတာ့ စကားတေျပာေျပာနဲ. -ိုး တတ္လာပီေလ။
  စားပြဲေပၚက်ေနာ္ကထိုင္.. အန္တီဝင္နီက သူ.ဆံပင္ရွည္ႀကီးေတြကိုဆံထုံးႀကီးႀကီးျဖစ္ေအာင္ထုံးထားပီး ဖင္တုံးလုံးႀကီးက်ေနာ့္အေပၚတက္ခြပီး ကေလးေတြၾကက္ဖခြပ္သလိုတက္ပီး -ိုး ေနတာက်ေနာ္ကသူ.နို.ဝင္းဝင္းႀကီး၂လုံးကိုစုံကိုင္ပီး  ေဆာင့္စမ္းပါ.. အန္တီေလးရာ..အားနဲ.ဖိေဆာင့္.. ေကာင္းလိုက္တာ.. အဲ့လိုေတြေအာ္.. အန္တီေလးကလည္း က်ေနာ့္လည္ပင္းကိုခိုပီး
ဟားးးးဟားးးးးး!! ဆိုေအာ္ပီးေဆာင့္ေဆာင့္ခ်.. အဲ့လိုေတြဖီးလ္တက္ေနတုံး... ေဟာ့ေတာ့!! နင္တို.ကလည္းဟယ္ဆိုပီး မညိဳညိဳမီးဖိုေခ်ာင္အေနာက္ေပါက္ကေနဝင္လာတာပက္ပင္းႀကီးမိသြား
ေရာဗ်။ ရွက္ေတာ့ရွက္တာေပါ့ဒါေပမယ့္ခုနကေျပာသလိုပဲက်ေနာ္တို.ဘာလုပ္ေနတယ္ဆိုတာသူကသိေနပီးသားပဲဟာ။ ဟိုလိုႀကီးေတာ့ မျဖစ္ပါဘူး။ ခပ္ရွက္ရွက္နဲ.လစ္ေျပးသြားပီးေနာက္ေန.
ျပန္လာေတာ့လည္း မညိဳညိဳက..ေမာင္ေလး..ေရာ့ဒိန္ခ်ဥ္..မေန.ကၿမိဳ.ထဲကဝယ္လာတာ..အားရွိတယ္သိလားဆိုပီးလာတိုက္ရင္းစေတာ့လည္းခပ္တည္တည္နဲ.ယူေသာက္လိုက္တာပဲေလ။
ေနာက္ပိုင္း ပက္ပင္းမဟုတ္ေတာင္ ရိုးတိုးရိပ္တိပ္မိမလိုလိုျဖစ္တာေတြလည္းအႀကိမ္ႀကိမ္ေပါ့။ တခါကဆို.. အန္တီေလးအခန္းထဲဝင္ပီးညဖက္ႀကီး မီးေခ်ာင္းဖြင့္ပီးထုံးစံအတိုင္း -ိုး ေနၾကတာ..
အန္တီေလး၃ခါေလာက္ပီးတာေတာင္က်ေနာ္ကမပီးေသးလို. ကုတင္ေပၚက်ေနာ့္ကိုဒူးေထာက္ခိုင္းပီး မာတင္းေနတဲ့က်ေနာ့္ညီေလးကိုအိပ္ေနတဲ့အန္တီေလးကေခါင္းေလးေထာင္ပီး ပါးစပ္နဲ.
ပီးေအာင္လုပ္ေပးေနတာ အိပ္ခန္းျပဴတင္းေပါက္ကေနအေမွာင္ထဲမွာလူတစ္ေယာက္ၾကည့္ေနမွန္းက်ေနာ္ရိပ္ကနဲျမင္လိုက္ရတယ္။ ဒါမညိဳညိဳပဲဆိုတာအလိုလိုသိလိုက္တယ္။ အသာေလးမျမင္
ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ပီး ေနေနလိုက္တာ က်ေနာ္ပီးသြားလို.က်ေနာ့္ညီေလး သုတ္ရည္ေတြအန္တီေလးနို.ေတြေပၚ တပ်စ္ပ်စ္ပန္းထုတ္တဲ့အခါမွ အဲ့ဒီေခ်ာင္းေနတဲ့လူရိပ္ေပ်ာက္သြားတာသတိထား
မိတယ္။
      မွန္ရာေျပာရရင္အဲ့ဒီအခ်ိန္ေတြဟာဘဝမွာအေပ်ာ္ရဆုံးအခ်ိန္ေတြေပါ့ဗ်ာ။
ဒီေလာက္လွတဲ့အန္တီေလး...က်ေနာ့္ပီယာနိုဆရာမေလးကိုခ်စ္သူေတာ္ရတာဘယ္ေလာက္ဂုဏ္ယူစရာေကာင္းသလဲ။ တၿမိဳ.လုံးကဘယ္ေကာင္ကမွ ခ်စ္ေရးဆိုလို.မရဘူးလို.နာမည္ႀကီးခဲ့တဲ့
ဆရာမေလးဝင္နီနဲ.ခ်စ္ႀကိဳးတြယ္ေနရတာကိုးဗ်။ ပီးေတာ့ရွိေသးတယ္ဗ်ာ ၂ေယာက္လုံးဟာ ရွားရွားပါးပါးဝါသနာတူေတြ။ စာအုပ္ေတြအ႐ူးအမူးဖတ္ၾကတာ၊ ဂီတဆိုရင္ထမင္းေမ့ဟင္းေမ့တီး
မယ္၊ ေဆြးေႏြးမယ္.. အဲ့လိုဘဝေလးဆိုေတာ့ဘယ္ေလာက္ေပ်ာ္စရာေကာင္းမလဲေတြးၾကည့္ေပါ့ဗ်ာ။ တခါတေလ ၿခံထဲတူတူဆင္းထိုင္ပီးဖတ္ဖူးတဲ့ စာအုပ္ေတြအေၾကာင္းျငင္းခုန္ၾက၊ က်ေနာ္
ကဆရာေအာင္ၿခိမ့္ရဲ. မမ ဆိုတဲ့ကဗ်ာေလးကိုရြတ္ျပတာကို အန္တီေလးကက်ေနာ့္ရင္ခြင္ထဲမွီတြယ္ရင္းနားေထာင္၊ မွတ္မွတ္ရရရက္ေတြအၾကာႀကီး Gone with the Wind: ဝတၳဳထူထူႀကီးကို
၂ေယာက္တူတူဖတ္ၾကတာ(ဖတ္လိုက္ နည္းနည္းေညာင္းလာရင္ ႁပြတ္ႁပြတ္ဆိုပီးနမ္းၾကရင္းစိတ္ပါလာရင္ ထတြယ္လိုက္ရင္းေပါ့ေလ)။ က်ေနာ္တို.၂ေယာက္ဟာ ႏွစ္ဦးႏွစ္ေယာက္မဟုတ္ေတာ့
သလိုခံစားလာရတယ္။ ဥပမာ.. လိင္ဆက္ဆံၾကတယ္.. ပီးသြားတယ္.. လိင္စိတ္ကတေျဖးေျဖးက်ဆင္းလာမယ္။ ပီးရင္စိတ္ကကုန္သလိုလိုျဖစ္သြားမယ္။ မဟုတ္ဘူးဗ်..ခုဟာက က်ေနာ္တို.
ခ်စ္ၾကတယ္။ ပီးသြားေတာ့ပီးပီလို.မမွတ္နဲ. သူ.အဖုတ္ထဲက်ေနာ့္ညီေလးစိမ္ထားရင္း တပ္မက္စြာနမ္းေနတုံးပဲ။ ရင္ထဲမွာ ဘာမွန္းမသိတဲ့ခံစားခ်က္ႀကီးနဲ. သူ.ဆံပင္ေတြကိုဖြလိုက္ နားရြက္က
ေလးကိုကိုက္..တီတီတာတာေလးေတြေျပာလိုက္စလိုက္ေနာက္လိုက္..ေပ်ာက္ကြယ္သြားမွာေၾကာက္တဲ့အလားတစ္ေယာက္နဲ.တစ္ေယာက္တင္းတင္းဖက္အဲ့လိုေတြဗ်ာ။ (ေနာင္ကိုတျခားမိန္းမ
ေတြနဲ.အိပ္တိုင္း က်ေနာ္ကိစၥပီးသြားတာနဲ. ကိုယ့္ပါတနာရဲ.ဆံပင္အနံ.ေတြ၊ကိုယ္နံ.ေတြရႉမိတိုင္း မသတီသလို ဆိုက္ကိုဝင္လာတယ္)။
    မိုးတြင္းပိုင္းေရာက္လာေတာ့.. အန္တီေလးခရီးထြက္စရာေပၚလာေရာဗ်။ ၃လေလာက္ၾကာခ်င္ၾကာလိမ့္မယ္လို.ေျပာေတာ့ က်ေနာ့္မွာငိုမဲ့မဲ့နဲ.ေပါ့။
ဆရာမေလးကလည္း ေျပာရင္းမ်က္ရည္ကခပ္ဝဲဝဲရယ္။ ေပ်ာ္ေနတဲ့ဘဝေလး႐ုတ္တရက္မုန္တိုင္းဝင္လာတာကိုးဗ်။ တနယ္တေက်းမွာအေျခခ်ေနတဲ့ ဆရာမေဖေဖတစ္ေယာက္ေနမေကာင္းျဖစ္
လို.မျဖစ္မေနလိုက္သြားရေတာ့မယ္တဲ့။ အဲ့ဒီအေၾကာင္းေျပာတဲ့ေန.က ထမင္းစားပြဲမွာ က်ေနာ္တို.၃ေယာက္သားအသံကိုတိတ္ေနတာေပါ့ဗ်ာ။ မညိဳညိဳလည္းစိတ္မေကာင္းျဖစ္ရွာတယ္ေနမွာ
မ်က္နာမေကာင္းဘူး။ အိပ္ေတာ့မယ္ဟာဆိုပီး ညေနမိုးခ်ဳပ္စပဲရွိေသးတယ္ သူ.အခန္းထဲဝင္သြားေရာ။ ၂ေယာက္သား စားေသာက္ထားတာေတြေဆးေၾကာပီး အိမ္ေရွ.ကဒန္းကေလးေပၚတူတူ
ထိုင္ပီးဖက္ထားၾကတယ္။ ဒို.ႏွစ္ေယာက္မေတြ.ခဲ့ရင္ေကာင္းမွာလို.ေတာင္ေတြးေနမိတယ္သိလားတဲ့.. ငိုသံပါေနတဲ့အသံနဲ.အန္တီေလးက က်ေနာ့္ရင္ခြင္ထဲမ်က္နာအပ္ပီးတုန္တုန္ရီရီေျပာရွာ
တယ္။ က်ေနာ္သူ.မ်က္နာေလးကိုဆြဲေမာ့ပီး တသက္လုံးျပန္မေတြ.ရေတာ့ရင္ဆိုပီး သူ.မ်က္နာလွလွေလးအႏွံ. တႁပြတ္ႁပြတ္ျမည္ေအာင္ ျမတ္ျမတ္နိုးနိုးနမ္းေနမိတယ္။

 ေနာက္ေန.ဆရာမေလး ခရီးထြက္ဖို.ေလယဥ္ကြင္းကိုဆင္းေတာ့က်ေနာ္လိုက္မပို.ျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။ မညိဳညိဳတစ္ေယာက္လိုက္ပို.တယ္။
ခြဲခါနီးအေျခေနတစ္ခုကိုရင္ဆိုင္ဖို. အဆင္သင့္မျဖစ္ေသးဘူးလို. သူကေျပာပီးေလယဥ္ကြင္းကိုလိုက္မလာခိုင္းတာေလ။ က်ေနာ္ကေလဆိပ္ေျပးလမ္းအဆုံးမွာရွိတဲ့ ေဂါက္ကြင္းထဲကျမက္ခင္းစိမ္း
စိမ္းေပၚသြားထိုင္ရင္း ေလယဥ္တက္သြားတာကိုေဆြးရီရီေငးၾကည့္ေနခဲ့တာေပါ့ေလ။ ဂၽြန္ဒဲဗားရဲ.Leaving on a jet plane:သီခ်င္းထဲက ဘယ္ခ်ိန္တစ္ခါျပန္လာနိုင္မယ္ဆိုတာငါမသိ..ဆိုတဲ့စာ
သားေလးကိုတိုးတိုးရြတ္ဆိုရင္းမ်က္ရည္က်ခဲ့ရတာေပါ့။

   ပြဲခင္းထဲအေမေပ်ာက္တဲ့..ကေလးငယ္လို..ကူကယ္ရာမဲ့တဲ့ဘဝ... ... ....
            က်ေနာ့္ညာလက္ခုံေပၚ... မိုးေတြအႀကိမ္ႀကိမ္ရြာက်.. ... . ျပန္လာခဲ့ပါ.. မမဝင္နီ
                                                                                                     (channko၏မိုးေတြရြာတဲ့အခါကဗ်ာမွ)

     က်ေနာ့္ဘဝႀကီးေဇာက္ထိုးမိုးေမၽွာ္ျဖစ္သြားသလိုပဲ။ အန္တီေလးမရွိေတာ့တဲ့ ေန.ေတြကိုအံႀကိတ္ရင္းျဖတ္သန္းေနခဲ့ရတယ္။ ဘယ္ေတာ့မဆိုျပဳံးေနပီးတက္တက္ႂကြႂကြရွိတဲ့ေကာင္ေလးဘဝ
ကေနညႇိုးငယ္တဲ့မ်က္နာေပးနဲ.ေလာကႀကီးကိုမႈန္ေတေတၾကည့္ေနတတ္တဲ့လူတစ္ေယာက္ျဖစ္လာတယ္။ လြမ္းတယ္...လြမ္းတယ္..က်ေနာ့္ဆရာမေလးကိုျပန္ေခၚေပးၾကပါဗ်ာ။ ညညေတြဆို
အိပ္လို.မေပ်ာ္ဘူး..ဖဲႀကိဳးေလးေတြၾကဲခ်ထားတဲ့လမ္းကေလးေတြရွိတဲ့ၿမိဳ.လို. စာေရးဆရာႀကီးတစ္ေယာက္ကတင္စားဖူးတဲ့ က်ေနာ္တို.ၿမိဳ.ေလးကလမ္းတကာကိုစက္ဘီးေလးနဲ.ေလၽွာက္နင္း
ပီးအန္တီေလးကိုလိုက္ရွာေနမိတယ္။ ဂစ္တာကိုင္ပီး လက္ေခ်ာင္းေတြကိုစိတ္ရွိလက္ရွိလြတ္ေပးလိုက္ေတာ့လဲ ေၾကကြဲေနတဲ့သံစဥ္ေတြပဲထြက္ထြက္က်လာတယ္။ စိတ္ေျဖရာျဖစ္ေအာင္တေန.
တေန. ေဖေဖတို.အလုပ္ေတြကူလုပ္ေပးေနရင္းတတ္နိုင္သေလာက္ေမ့ေပ်ာက္နိုင္ေအာင္ႀကိဳးစားေနရတယ္။
     ဒီလိုနဲ.ဆရာမေလးထြက္သြားတာ၂လေလာက္ၾကာလာခဲ့ပီ။ ဖုန္းအဆက္အသြယ္ဆိုရေအာင္လည္း အဲ့ဒီေခတ္က အေဝးေကာလ္ေတြက ဝင္ဖို.မလြယ္၊ ရျပန္ေတာ့လည္းၾကားတခ်က္မ
ၾကားတခ်က္မို.ဘယ္လိုမွအလြမ္းမေျပပါဘူးဗ်ာ။ ဒီလိုနဲ.တေန.က်ေတာ့ ေဖေဖခိုင္းလိုက္တဲ့အလုပ္ကိစၥတစ္ခုနဲ.ၿမိဳ.ျပင္ကိုထြက္လာခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီတေလာက မိုးတြင္းႀကီးကိုေတာ္ေတာ္ေလး
ပူေနတာ
၂-၃ရက္ရွိပီ။ က်ေနာ္လည္းျမင္းေခါင္းတံဆိပ္စြပ္က်ယ္ေလးနဲ. ေဘာင္းဘီတိုေလးဝတ္ပီး စက္ဘီးနင္းလာခဲ့တယ္။ ခိုင္းလိုက္တဲ့ကိစၥပီးေတာ့ အိမ္အျပန္ ကန္ပတ္လမ္းနားေရာက္ေတာ့ညေန၄
နာရီေလာက္ရွိပီ။မိုးကခပ္အုံ.အုံ.ျဖစ္လာလို.ခပ္သြက္သြက္ေလး က်ေနာ့္ၿပိဳင္ဘီးေလးကိုနင္းေနမိတယ္။ ႐ုတ္တရက္ ကန္ပတ္လမ္းနဲ.ေက်ာင္းလမ္းေထာင့္ကလူျပတ္တဲ့ေနရာမွာ လူ၃ေယာက္နဲ.
အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္႐ုန္းရင္းဆန္ခတ္ျဖစ္ေနတာေတြ.ရတယ္။ အနားေရာက္လာမွ ဖတ္ကနဲၾကည့္လိုက္ေတာ့.. ဟာ..အမ်ိဳးသမီးကမညိဳညိဳပါလား။ စက္ဘီးကိုဘရိတ္ဆြဲလိုက္ပီး ခုန္ဆင္းရင္းေမးလိုက္တယ္။
     အညိဳ!! ဘာျဖစ္တာလဲ??
     ဖိုးသက္!! အညိဳ.ကိုဒီေကာင္ေတြ... ... ....
တခ်က္ေလာက္ဟိုေကာင္ေတြကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့႐ုပ္ေတြကိုၾကည့္တာနဲ. မင္းမနိုင္ကြက္သစ္ကေကာင္ေတြမွန္းက်ေနာ္သိလိုက္တယ္။က်ေနာ္တို.နယ္ခံေတြနဲ.႐ုပ္မတူဘူးေလ။ အသားအ
ရည္႐ုပ္သြင္ျပင္ေတြကကိုကြာတာ။ကေလကေခ်ေတြေနတဲ့ရပ္ကြက္ကေပါ့။ က်ေနာ္အေျခအေနကိုရိပ္မိတယ္။ မညိဳညိဳကလည္းဒီဖက္ကိုဘာလာလုပ္တာမွန္းမသိပါဘူးဗ်ာ။ ခ်က္ခ်င္းခပ္ျပဳံးျပဳံး
လုပ္ပီး ဟိုေကာင္၃ေကာင္ကိုစကားစလိုက္တယ္။
     ေဘာ္ဒါတို.က်ေနာ့္ အမကိုေစာင့္ေရွာက္ေပးတာေက်းဇူးဗ်.. ခုက်ေနာ္သူ.ကိုလာႀကိဳတာ..အိုေကေနာ္..
     ခ်ာတိတ္ေလး..မင္းဒိုးေတာ့ကြာ..လာမရႈပ္နဲ.
ဖူးးးး!! က်ေနာ္သက္ျပင္းခိုးခ်လိုက္တယ္။ မလြယ္ေတာ့မွန္းလည္းသိလိုက္ပီ။ေျပာေနရင္းနဲ.တစ္ေယာက္က မညိဳညိဳရဲ.ပုခုံးကိုလွမ္းကိုင္လိုက္လို.မညိဳညိဳကလက္နဲ.ပုတ္ခ်လိုက္ပီးရန္ေတြ.ေနသံ
ကိုၾကားေနရပီ။ က်ေနာ့္ၿပိဳင္ဘီးေလးကိုအသာေလးတြန္းပီး ၿပိဳင္ဘီးေဘာင္တန္းကိုအေပၚကိုအသာေလးဆြဲမလိုက္ေတာ့ႂကြတက္လာတယ္။ ဆြဲျဖဳတ္လိုက္ရင္ ၂ေပေလာက္ရွိတဲ့သံပိုက္လုံးျဖစ္
သြားေအာင္တမင္ထည့္ထားတာဗ်။ အသက္ကိုခပ္ျပင္းျပင္းရႉပီး ေျခေထာက္ေတြကိုေကြးထားလိုက္တယ္။ အညိဳ!! ေနာက္ဆုတ္!!! အဲ့လိုေအာ္ပလိုက္တာရယ္၊ သံပိုက္လုံးကိုၿပိဳင္ဘီးကဆြဲခၽြတ္
လိုက္ပီးအနားမွာရွိတဲ့အနီးဆုံးေကာင္ရဲ.မ်က္ခြက္ကိုျဖတ္ရိုက္ပလိုက္တာရယ္က ဆက္တိုက္ပဲ။ ခ်က္ေကာင္းမိသြားေတာ့ ေခြကနဲပဲ။ လာေလ!! ေဟ့ေကာင္.. က်ေနာ္အသံကုန္ဟစ္ပီးေနာက္တစ္ေကာင္ကိုဆက္ရိုက္တယ္..အလစ္မဟုတ္ေတာ့က်ေနာ့္ရိုက္ခ်က္ေတြကိုဒီေကာင္ကလက္နဲ.ကာလို.မွီသြားတယ္။ ကာမိတဲ့အျပင္သံပိုက္လုံးကိုဖမ္းကိုင္လိုက္
နိုင္ေတာ့က်ေနာ္ဆက္ရိုက္လို.မရေတာ့ဘူး။ ဒါနဲ.က်ေနာ္လည္း ဒိုင္ပင္ပစ္ပီးအဲ့ဒီေကာင္ကိုဝင္လုံးတယ္။ လုံးေထြးသတ္ပုတ္ေနရင္း က်ေနာ္ဒီေကာင့္အေပၚစီးကေနဖိမိတာနဲ.မ်က္ခြက္ကိုဘယ္ျပန္ညာျပန္လက္သီးစာေကၽြးေနမိတယ္။ ႐ုတ္တရက္က်ေနာ့္ေက်ာျပင္ပူကနဲျဖစ္သြားတယ္။ ေနာက္တစ္ခ်က္ပူကနဲျဖစ္မွလွိမ့္ခ်လိုက္မိတယ္။ က်န္ေနတဲ့တစ္ေကာင္က အေနာက္ကေနခ်ိန္းႀကိဳးနဲ.ရိုက္တာဗ်။ က်ေနာ္ထလို.မရေသးခင္မွာပဲရိုက္ခ်က္ေတြဆက္တိုက္ဝင္လာတယ္။ လက္နဲ.
ကာမိေတာ့လက္ဖ်ံေတြပဲရိုက္မိေနတယ္။ ၾကာလာရင္က်ေနာ္မလြယ္ေတာ့ဘူးဗ်ာ။
    ေဟး..ေဟး..ဆိုပီးလူေတြေအာ္သံေတြနဲ.ေျပးလာတဲ့အသံေတြၾကားမွရိုက္ေနတာေတြရပ္ပီး ဟို၃ေကာင္ေျပးသြားတာျမင္လိုက္ရတယ္။
လူေတြအနားေရာက္လာပီးဟိုေမးဒီေမးလုပ္ေနတာကိုမညိဳညိဳျပန္ေျဖေနသံၾကားရတယ္။ က်ေနာ့္ၿပိဳင္ဘီးေဘာင္တန္းေလး ကိုေျမႀကီးေပၚကလိုက္ရွာပီး စက္ဘီးမွာျပန္တပ္လိုက္ပီး။ အညိဳ!!
ျပန္မယ္လို.ခပ္တင္းတင္းေခၚလိုက္တယ္။ က်ေနာ့္ေက်ာကစြပ္က်ယ္ေတြအလႊားလိုက္ကြာက်ေနတာရယ္ စပ္ဖ်င္းဖ်င္းျဖစ္ေနတာရယ္၊လက္ဖ်ံေပၚထင္ေနတဲ့ခ်ိန္းႀကိဳးအရာေတြနဲ.လူပုံစံကလည္း
ေတာ္ေတာ္ေလးစုတ္ျပတ္သတ္ေနပီ။ ေဒါသလည္းေတာ္ေတာ္ထြက္ေနတယ္။ က်ေနာ္သာဒီဖက္လမ္းကိုမလာဘူးဆိုပါေတာ့။ ဘာေတြဘယ္လိုဆက္ျဖစ္မလဲဆိုတာေတြးပီး မညိဳညိဳကိုေဒါသ
ျဖစ္ေနမိတယ္။ တုန္တုန္ယင္ယင္ျဖစ္ေနတဲ့ မညိဳညိဳကိုလူေတြၾကားထဲက ဆြဲထုတ္ပီး က်ေနာ့္ၿပိဳင္ဘီးေဘာင္တန္းေပၚတက္ထိုင္ခိုင္းပီးနင္းထြက္လာခဲ့တယ္။ မညိဳညိဳကေတာ့တိတ္တိတ္ေလး
ေဘာင္တန္းေပၚထိုင္ပီးလိုက္လာတယ္။ ယူကလစ္ဝင္းဖက္ေရာက္ခါနီးမွာပဲ အုံ.ေနတဲ့မိုးက တေဝါေဝါရြာခ်လာတယ္။ ၂ေယာက္လုံးစိုရႊဲသြားေပမယ့္ အိမ္ေရာက္ခါနီးလာလို.ခပ္သုတ္သုတ္ေလး
ဆက္နင္းလာခဲ့တယ္။ ေအးစက္စက္မိုးေရေတြေၾကာင့္ခုနကေဒါသေတြေတာ္ေတာ္ေလးၿငိမ္းသြားပီး စိတ္ကနည္းနည္းၾကည္လင္လာတယ္။ ပထမေတြးထားတာက မညိဳညိဳကိုအိမ္ျပန္ပို.ေပးပီး
တာနဲ.ခ်က္ခ်င္းျပန္၊ေဘာ္ဒါေတြေခၚပီးမင္းမနိုင္ကြက္သစ္ထဲသြား၊ခုနက၃ေကာင္ကိုလိုက္ရွာမလို.ေပါ့။
   ဒါေပမယ့္မညိဳညိဳတို.အိမ္ေရာက္သြားေတာ့စိတ္ကေျပစျပဳလာပီ။
လူကခ်မ္းလည္းခ်မ္း၊ဗို္က္ကလည္းဆာ၊ ေက်ာျပင္ကလည္းစပ္ဖ်င္းဖ်င္းျဖစ္စျပဳလာပီ။ မိုးေတြကလည္းတဝုန္းဝုန္းနဲ.ပတ္ဝန္းက်င္ေတာင္ဘာမွမျမင္ရေတာ့တဲ့အထိရြာခ်ေနတာေလ။ အိမ္ထဲေရာက္တာနဲ. စိုရႊဲေနတဲ့အဝတ္ေတြလဲဖို.ေနမွာ မညိဳညိဳသူ.အခန္းထဲတန္းဝင္သြားတယ္။ က်ေနာ္လည္းစိုရႊဲေနတဲ့စြပ္က်ယ္အျပဲနဲ.ေဘာင္းဘီတိုနဲ.ပဲမီးဖိုေခ်ာင္ထဲဝင္ပီး အိုးေတြခြက္ေတြ
လွန္ေလာပီးထမင္းနဲ.ဟင္းေတြခူးခတ္ပီးဆာဆာနဲ.ေလြးေနမိတယ္။ စားေသာက္ပီးေတာ့မွ ဖုန္ေတြသဲေတြနဲ.စုတ္ျပတ္ေနတဲ့က်ေနာ့္ကိုယ္ကို သတိရလို. ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္ပီးေရေလာင္းပီးခ်ိဳး
ဆပ္ျပာတိုက္ေဆးေၾကာေနမိတယ္။ စြပ္က်ယ္ကေတာ့ဝတ္လို.မရေတာ့မယ့္အတူတူ ခၽြတ္ပီးေရခ်ိဳးခန္းၾကမ္းျပင္ေပၚပစ္ခ်ထားခဲ့တယ္။ ကိုယ္တုံးလုံး၊ေဘာင္းဘီတိုနဲ.ေရခ်ိဳးခန္းထဲကထြက္လာ
ေတာ့အျပင္မွာေတာ္ေတာ္ေလးေမွာင္ေနပီ။ မိုးကသည္းသည္းမဲမဲရြာလို.ေကာင္းတုံး။
  အညိဳ... က်ေနာ္ျပန္ပီ..တံခါးလာပိတ္ေခ်လို.ေအာ္ပီး အိမ္ေရွ.ကိုထြက္လာခဲ့တယ္။
အေနာက္ကေနေျပးလိုက္လာတဲ့ေျခသံၾကားရတယ္။
  ဖိုးသက္..ေနဦးဆိုပီး မညိဳညိဳေျပာလိုက္သံၾကားလို.လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့.. ... ...

ဒီေလာက္မိုးေတြသည္းေနတာဘာကိစၥနဲ.ျပန္ခ်င္ရတာလဲ.. ရန္ၿငိဳးေတြ၊ေဒါသေတြနဲ.စိတ္ေနာက္ကိုယ္ပါမလုပ္ရဘူးငါ့ေမာင္ရဲ. !!
မညိဳညိဳကက်ေနာ့္ကိုစကားလွမ္းေျပာရင္း အနားကိုကပ္လာတယ္။ ဆံပင္ေတြကိုဆံထုံးေျဖခ်လိုက္ပီး တဘက္နဲ.သုတ္ထားေတာ့ခပ္ပြပြမေျခာက္တေျခာက္နဲ.ပုခုံးကိုေက်ာ္ပီးရင္ဘတ္ေပၚဝဲက်ေန
တယ္။ အစိမ္းေရာင္ထမီကိုရင္ေခါင္းလ်ားထားပီး အေမႊးပြတဘက္အျပာကိုျခဳံထားတယ္။
   လာ..ခ်မ္းေနပီမလား ဆိုပီး ျခဳံထားတဲ့ေမႊးပြတဘက္ကိုဆြဲခြါလိုက္ပီး က်ေနာ့္ကိုယ္ေပၚကေရစက္ေတြကိုသုတ္ေပးဖို.ႀကိဳးစားတယ္။
၅ေပ၁ဝလက္မေလာက္ရွိတဲ့က်ေနာ့္အရပ္ေၾကာင့္ က်ေနာ့္ေရွ.မွာလာရပ္တဲ့ မညိဳညိဳက က်ေနာ့္ေမးေစ့ေလာက္ကေလးပဲရွိေတာ့တယ္။ ေအာက္ကိုငုံ.ၾကည့္ေတာ့ ထမီရင္ေခါင္းလ်ားထားတဲ့
ေအာက္ကအခုအခံမပါတဲ့နို.ႀကီး၂လုံးကစူတူတူျဖစ္ေနတဲ့အျပင္ တတုန္တုန္ျဖစ္ေနတာေတြ.ရတယ္။ စိတ္ကိုတင္းလိုက္ပီး မ်က္နာကိုလြဲထားလိုက္ပီးျပဴတင္းေပါက္ကေန မိုးေမွာင္က်ေနတဲ့အျပင္
ေလာကကိုေငးေနမိတယ္။
   မိုးေတြကပိုသည္းလာတယ္။ အိမ္ထဲကိုမိုးစက္ေတြေလအေဝွ.မွာပက္ဝင္လာေတာ့ မညိဳညိဳကျပဴတင္းေပါက္ေတြလိုက္ပိတ္ေနရင္း...
   ေမာင္ေလးေရ..တံခါးမႀကီးပိတ္ေပးမိုးေတြတအားပက္လာပီ.. ပီးရင္စိုေနတဲ့ေဘာင္းဘီတိုကို အညိဳ.အခန္းထဲက ကုတင္ေပၚမွာတဘက္အျဖဴတစ္ထည္ရွိတယ္..အဲ့ဒါနဲ.ခၽြတ္လဲပီးခဏပတ္ထား.. အညိဳေရေႏြးပူပူေလးလာတိုက္မယ္ေစာင့္ေနလို.  ေျပာရင္းမီးဖိုေခ်ာင္ထဲဝင္သြားတယ္။
မညိဳညိဳရဲ.အိပ္ခန္းထဲက်ေနာ္ဝင္ပီးေရစိုေဘာင္းဘီတိုနဲ.အတြင္းခံကိုခၽြတ္ခ် လိုက္ပီးသူ.ကုတင္ေပၚမွာေတြ.တဲ့တဘက္ျဖဴျဖဴေလးကိုပတ္ပီးအိပ္ခန္းျပဴတင္းေပါက္ကိုပိတ္လိုက္ေတာ့ အခန္းထဲ
မွာေမွာင္သြားတာနဲ.မီးေခ်ာင္းခလုတ္ႀကိဳးကိုဆြဲဖြင့္လိုက္တယ္။ မညိဳညိဳရဲ.ကုတင္ေပၚ တင္ပါးလြဲထိုင္ေနရင္း ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္သူကငါ့အမပါဆိုပီးစိတ္ကို တင္းထားလိုက္တယ္။
    ခဏေလးေနေတာ့.. ဝင္လာမယ္ေနာ္ဆိုတဲ့အသံနဲ. အေငြ.တေထာင္းေထာင္းထေနတဲ့ေရေႏြးမတ္ခြက္ႀကီးကိုင္ပီးမညိဳညိဳဝင္ခ်လာေရာ။
ေရာ့..ပူပူေလးမႈတ္ေသာက္ဆိုပီးက်ေနာ့္လက္ထဲကိုေရေႏြးခြက္ကိုထည့္ေပးပီး ကုတင္ေဘးကမွန္တင္ခုံေပၚမွာတစ္ခုခုကိုရွာေနတယ္။ က်ေနာ္လည္းေတာ္ေတာ္ေလးခ်မ္းလာတာသိသာလာတာ
နဲ.ေရေႏြးပူပူကိုမႈတ္ရင္းေျဖးေျဖးခ်င္းေသာက္ေနမိတယ္။ ၃-၄က်ိဳက္ေလာက္ေသာက္မိမွနည္းနည္းေႏြးေႏြးေထြးေထြးျဖစ္သြားတယ္။ မညိဳညိဳကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ မွန္တင္ခုံေပၚလက္တစ္ဖက္ေထာက္ပီး ႂကြက္ေလၽွာက္တန္းေပၚက ပုလင္းေတြကိုေလၽွာက္ကိုင္ၾကည့္ေနတာေတြ.ရတယ္။ မမွီမကမ္းဆိုေတာ့ ေျခဖ်ားေလးေထာက္ထားတဲ့သူ.ေနာက္ပိုင္းအလွ
ေလးကေကာ့တက္ေနတာျမင္ရတယ္။ ေရစိုေတြဟိုတစ္ကြက္ဒီတစ္ကြက္ျဖစ္ေနေတာ့ တင္ပါးကထမီနဲ.ကပ္ေနတာပိုပီးျမင္ရတာေသြးဆူေစတယ္။ က်ေနာ့္ခ်စ္သူဆရာမေလးနဲ.မတူတာကမညိဳ
ညိဳရဲ.ကိုယ္လုံးက ေတာ္ေတာ္ဖြံ.လြန္းတာဗ်။ ရင္ကေတာ္ေတာ္ႀကီးစူထြက္လြန္းပီးခါးေလးက်ေတာ့ေသးေသးက်င္က်င္ေလးျဖစ္လြန္းေတာ့ ေအာက္ကတင္က ကားကားႀကီးနဲ.ၾကည့္ေကာင္း
လြန္းေနတာေပါ့။
   ေမာင္ေလး.. အိပ္ယာေပၚေမွာက္ပီး အိပ္..ေက်ာမွာအနီစင္းႀကီး၂ေၾကာင္းေတာင္..ေနဦး..လက္ေတြအရင္ျပ..ဆိုပီး..
က်ေနာ့္လက္က ခ်ိန္းႀကိဳးရာေတြကို တင္ခ်ာေဆးရည္ေတြဂြမ္းနဲ.သုတ္ပီး ပြတ္ေပးေတာ့ အား!! ကနဲေအာ္မိတယ္။ တခစ္ခစ္ရယ္ပီး အမေလးငါ့ေမာင္ေလး ဘုရင့္ေနာင္ရယ္ဆိုပီးသေဘာက်ေန
တယ္။ လက္ေတြေဆးလိမ္းပီးေတာ့ က်ေနာ္အိပ္ယာေပၚပက္လက္ေမွာက္အိပ္လိုက္တယ္။ မညိဳညိဳက..ဟိုဖက္နည္းနည္းတိုးဆိုပီး ကုတင္ေပၚတက္လာတယ္။ ေက်ာကဒဏ္ရာေတြကိုဖြဖြေလး
ေဆးရည္ေတြနဲ.ပြတ္ေပးေနရင္းက်ေနာ္က တအားအားေအာ္ေနေတာ့ ငါ့ေမာင္ေလးရယ္..အညိဳ.ေၾကာင့္ပါဟယ္ဆိုပီး မ်က္ရည္ေတြ ေတြေတြက်လာတယ္။ က်ေနာ္ကလည္းတစ္ခ်က္တစ္ခ်က္
တင္ခ်ာရည္ဆြတ္ထားတဲ့ဂြမ္းစကိုအနာေတြေပၚတခ်က္ထိလိုက္တိုင္း အားဆိုပီး ေဘးမွာထိုင္ေနတဲ့ မညိဳညိဳရဲ.ေပါင္တံကိုကိုင္မိကိုင္ရာလွမ္းလွမ္းကိုင္ေနမိတာကိုးဗ်။ ေဆးလိမ္းတာပီးသြား
ေတာ့ေဆးပုလင္းေတြဂြမ္းလိပ္ေတြကိုမွန္တင္ခုံေပၚလွမ္းတင္ပီး က်ေနာ္ေမွာက္ရက္အိပ္ေနတဲ့ ေဘးခ်င္းယွဥ္လ်က္ တံေတာင္ဆစ္ေထာက္ပီးလာလွဲရင္း ခ်မ္းလိုက္တာေမာင္ေလးရာဆိုပီး
က်ေနာ့္ကိုကိုယ္လုံးကိုလာပူးကပ္လာတယ္။ က်ေနာ္လည္းေခါင္းအုံးေပၚမ်က္နာအပ္ ထားရာကေန အသာေလးေစာင္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ရင္ေခါင္းလ်ားထားတဲ့ သူ.ထမီေလးကေျပေလ်ာ့ေလ်ာ့
ျဖစ္စျပဳလာလို. မညိဳညိဳရဲ.နို.ႀကီး၂လုံးကတဝက္တပ်က္ျပဴစစျဖစ္ေနတာေတာင္ျမင္ေနရပီ။
   ဒုကၡေတာ့ေရာက္ေတာ့မယ္ဗ်ာ.. ...
သူ.လက္ေခ်ာင္းေတြက က်ေနာ့္ေက်ာျပင္ကဒဏ္ရာအစင္းေတြကို လက္ညိဳးလက္ခလယ္၂ေခ်ာင္းခြပီးအစုန္အဆန္ပြတ္ေပးေနေတာ့ကာ.. ထမင္းလည္းဝ၊ေဒါသလည္းေျပ၊ ေႏြးေႏြးေထြးေထြး
လည္းျဖစ္စျပဳေနတဲ့က်ေနာ့္ကိုေသြးေတြပြက္ပြက္ဆူလာေစတယ္။
   ၾကည့္စမ္းနားရြက္အဖ်ားေလးေတာင္နည္းနည္းခိုက္မိေသးတယ္ ..ဆိုပီး က်ေနာ့္နားရြက္ေလးကိုလက္ေခ်ာင္းထိပ္ေလးေတြနဲ.ရြရြေလးလာပြတ္ေပးေနျပန္ပီ။
   သနားလိုက္တာဟယ္ဆိုပီး..က်ေနာ့္နားရြက္ဖ်ားကိုသူ.ႏႈတ္ခမ္းပူပူေလးနဲ.လာဖိကပ္ေပးေတာ့ လူကိုဓာတ္လိုက္သလိုက်င္တက္သြားတယ္။
႐ုတ္တရက္မိုးေတြတေဝါေဝါရြာေနတဲ့ၾကားက ဂ်ိန္းဆိုမိုးႀကိဳးပစ္သံကထြက္လာေတာ့ မညိဳညိဳတစ္ကိုယ္လုံးတြန္.တက္သြားပီးလန္.သြားလို.လားမသိဘူးက်ေနာ့္ကိုယ္ေပၚဖိကပ္လာတယ္။
ခ်က္ခ်င္းျပန္ခြာသြားပီး လန္.လိုက္တာဟ..ဆိုပီးေျပာသံၾကားလို.ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့... .... ....
   က်ေနာ့္မ်က္လုံးေတြျပာေဝသြားတယ္။ ဟုတ္တယ္ဗ်။ သူ.ထမီရင္လ်ားက ေအာက္ကိုေလၽွာက်ထားပီ။ ဟိုးတခါကျမင္ခဲ့ဖူးတဲ့ နို.ညိဳစိမ့္စိမ့္ႀကီးေတြကျပဴးျပဴးႀကီးေတြမီးေရာင္ေအာက္မွာထင္း
ေနတာပဲ။ က်ေနာ္တကိုယ္လုံးတုန္လာတယ္။ ခ်က္ခ်င္းပဲသူ.မ်က္နာကိုေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့.. ... တစ္ခုခုေတာ့မွားေနပီဆိုတာက်ေနာ္သိလိုက္ပီ။ က်ေနာ့္ကိုၾကည့္ေနတာက ပုံမွန္မဟုတ္ေတာ့
ဘူးဆိုတာက်ေနာ္သိတယ္။ သူ.ရင္အစုံကလည္းစိတ္လႈပ္ရွားတဲ့အခါျဖစ္သလိုႏွိမ့္ခ်ည္ျမင့္ခ်ည္ျဖစ္ေနတာသိသိသာသာႀကီး။ မ်က္လုံးေတြကေမွးထားပီးအဖ်ားတက္ေနတဲ့အသံနဲ. ေမာင္ေလး..
အညိဳေလ... .... .... .....
  အညိဳစကားဆက္ေတာ့ေျပာေသးတယ္။ဒါေပမယ့္မသဲမကြဲေတြျဖစ္ကုန္တယ္။
က်ေနာ္ေမွာက္ေနရာကထထိုင္လိုက္ပီးသူ.ႏႈတ္ခမ္းထူထူေလးကိုဆြဲစုပ္လိုက္တာကိုး။ တုံ.ျပန္မႈက အငမ္းမရပဲဗ်ာ။ က်ေနာ့္ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကိုျပတ္ထြက္မတတ္ျပန္စုပ္တယ္။ လၽွာေႏြးေႏြးေလး
ကိုထိုးထည့္လာတယ္။ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္ေနတာကိုခြါလိုက္ပီး နို.ညိဳတိုတိုႀကီးေတြကို က်ေနာ္ဆြဲေခ်မြလိုက္ေတာ့ အညိဳတစ္ေယာက္ အဟင္းးးဟင္းးးးဆိုပီးေကာ့တက္လာတယ္။ ခ်က္ခ်င္းပဲတစ္
လုံးကိုလက္တစ္ဖက္နဲ.အုပ္ကိုင္ရင္းနို.သီးေခါင္းစူတူတူကိုလက္ညိဳးလက္မနဲ.ေခ်ေပး၊ က်န္တဲ့နို.ကိုေတာ့လၽွာနဲ.အျပားလိုက္လၽွက္ေပးေနလိုက္မိပီ။
  ေမာင္ရယ္...အားးး!! အညိဳခ်စ္တဲ့ေမာင္ရယ္.. ဟားးးး
က်ေနာ္ခ်က္ခ်င္းသတိဝင္လာတယ္။ အန္တီေလး က်ေနာ့္ခ်စ္သူ။ က်ေနာ္ဘာေတြလုပ္ေနမိတာလဲ။ ႐ုတ္တရက္ အညိဳ.ကိုတြန္းထုတ္ပလိုက္ပီးကုတင္ေပၚကခုန္ဆင္းလိုက္တယ္။
ကုတင္ေျခရင္းမွာပုံထားတဲ့က်ေနာ့္ေရစိုေဘာင္းဘီေလးကိုေကာက္ဝတ္လိုက္ပီး အညိဳ.ဖက္ကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္တယ္။ နားမလည္နိုင္တဲ့မိန္းမတစ္ေယာက္တဲ့အရွက္မ်က္ဝန္းေတြ၊ ဖြာက်ဲေနတဲ့
ဆံပင္ရွည္ေတြၾကားထဲကနာက်င္ေနတဲ့မ်က္နာ။ သူငိုေနပီဗ်။ မတတ္နိုင္ဘူးက်ေနာ္ေခြးျဖစ္ေတာ့မယ္။ ထြက္သြားမယ္။ က်ေနာ္အန္တီေလးကိုပဲခ်စ္တာ။
   ေမာင္!! အညိဳ.ကိုရႊံသြားပီလား .. ငိုသံပါေနတဲ့အသံေလးနဲ.က်ေနာ့္ကိုေမးတယ္။
   အညိဳ..က်ေနာ္ကခင္ဗ်ားေမာင္ေလးပါဗ်ာ.. အကုန္ဒုကၡေရာက္ေတာ့မယ္.. က်ေနာ္သြားပရေစ
အိပ္ခန္းထဲကေနေျခလွမ္းၾကဲၾကဲနဲ.က်ေနာ္ထြက္လာေတာ့ ေမာင္!! ဆိုပီးမညိဳညိဳ လွမ္းေအာ္သံရယ္... ေခ်ာင္ပိတ္ပီးအရိုက္ခံရလို.နာနာက်င္က်င္ေအာ္ေနတဲ့ေခြးကေလးလို တအီအီငိုလိုက္သံ
ရယ္က်န္ခဲ့တယ္။ အိမ္ေရွ.ေရာက္လာေတာ့တံခါးမႀကီးကိုမင္းတုံးျဖဳတ္ဖို.ႀကိဳးစားရင္း က်န္ခဲ့တဲ့အညိဳ.ကိုသနားလာတယ္။ က်ေနာ္နဲ.အန္တီေလးေသာင္းက်န္းသမၽွသူျမင္ခဲ့ရတာေတြဟာဒီလို
အေျခေနကိုတြန္းပို.ခဲ့တာလားဆိုပီးသနားလာတယ္။ အရွက္အေၾကာက္ႀကီးပီးသန္.စင္တဲ့အပ်ိဳႀကီးေပါက္စေလးခမ်ာ.. .... ဒီေလာက္အရွက္ကိုစြန္.တာေတာင္.. ငါက... .... ... ... ..... ......
ဟထားတဲ့တံခါးမႀကီးကေနအျပင္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့မိုးေတြကတအုံးအုံးရြာခ်ေနတုံး။ က်ေနာ္ထြက္သြားလိုက္ရမလား။
  ႐ုတ္တရက္တံခါးမႀကီးကိုျပန္ေစ့လိုက္တယ္။ ေလလိုလ်င္ျမန္တဲ့အဟုန္နဲ.သနားစရာေကာင္းတဲ့အညိဳ.ဆီကိုေျပးလာေနမိတယ္။
အခန္းထဲေျပးဝင္လာေတာ့ မယုံရဲတဲ့မ်က္ဝန္းေလးေတြနဲ. ကုတင္ေပၚမွာဒူးေပၚေမးေလးတင္ပီး ငိုေနတဲ့အညိဳ က်ေနာ့္ကိုေမာ့ၾကည့္တယ္။ ေမာင္!! လို.အေပ်ာ္စြက္ေနတဲ့အသံေလးနဲ.ေခၚလာ
တယ္။ ဝစ္လစ္စလစ္တစ္ပိုင္းျဖစ္ေနတဲ့ အညိဳ.ကိုဆြဲဖက္လိုက္ပီး သူ.မ်က္နာေပၚအဆက္မျပတ္အနမ္းမိုးေတြရြာခ်ေနမိတယ္။ ပါးစပ္ကလည္းကေယာင္ကတမ္းနဲ.  ... .... ..... .... .....
  အညိဳ ... က်ေနာ္ေလ.. .... ..... ......
..... ..... ...... ........ .......... ........ ........ .........
  တင္းထားတဲ့မီးေတာင္ဟာေပါက္ကြဲထြက္တဲ့အခ်ိန္မွာျပင္းထန္လြန္းတယ္။

 ေတာႀကီးျမက္မဲထဲက သားရဲ၂ေကာင္သူတျပန္ကိုယ္တျပန္သတ္ပုတ္ကိုက္ခဲေနသလိုပဲ။
အညိဳ.အိပ္ရာေႏြးေႏြးေလးက ေတာႀကီးျမက္မဲဆိုရင္..က်ေနာ္နဲ.အညိဳကေဒါသမာန္ထေနတဲ့သားရဲႏွစ္ေကာင္သာျဖစ္ခဲ့တယ္။ လူ.က်င့္ဝတ္၊လူ.စည္းကမ္း၊က်ေနာ့္ခ်စ္သူအန္တီေလး၊က်ေနာ့္အမ
လိုခင္တြယ္ရတဲ့မိန္းမ.. ဘာဆိုဘာမွမရွိေတာ့ဘူး။ အသိစိတ္ထဲမွာ အင္မတန္ျပင္းထန္ပီးေလာင္ကၽြမ္းေနတဲ့လိင္စိတ္ကလႊမ္းခဲ့ပီ။ က်ေနာ့္တကိုယ္လုံးတုန္ခါေနသလို၊ အညိဳက က်ေနာ့္ထက္ပိုဆိုး
မယ္လို.ထင္ရတယ္။ က်ေနာ့္ကိုတုံ.ျပန္မႈေတြက အ႐ူးတစ္ေယာက္လိုျဖစ္ေနတယ္။ တဆတ္ဆတ္တုန္ခါေနတဲ့သူ.လက္ေခ်ာင္းေတြက က်ေနာ့္ကိုယ္ေပၚေျပးလႊားေနတယ္။ အေပၚပိုင္းဗလာျဖစ္ေန
တဲ့က်ေနာ့္ရင္ဘတ္ကိုသူ.လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ.ဆြဲကုပ္တယ္။ က်ေနာ့္ႏႈတ္ခမ္းကိုငုံပီး က်ားနာမေလးလိုခဲထားတာကလည္းမလြတ္ဘူးဗ်ာ။ ႏႈတ္ခမ္းကိုစုပ္ေနရင္း က်ေနာ့္ကိုေဘာင္းဘီေရစိုကိုလည္း
ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းဆြဲခၽြတ္ပလိုက္တယ္။ ပီးေတာ့က်ေနာ့္ကိုကုတင္ေပၚဆြဲလွဲပလိုက္ပီးသူ.ထမီကိုေလၽွာခ်၊ ေျခေထာက္နဲ.ခတ္ထုတ္ပလိုက္တယ္။ က်ေနာ့္လည္ပင္းေတြကိုႏႈတ္ခမ္းနဲ.စုပ္တယ္..လက္
ကလည္းက်ေနာ့္ညီေလးကိုတင္းတင္းဆုတ္ပီးဂြင္းထုေပးသလိုေဆာ့ေနတယ္။ က်ေနာ့္လက္ေတြကလည္း သူ.နို.ညိဳစိမ့္စိမ့္ႀကီး၂လုံးကိုဘယ္ေကာညာပါစုံကိုင္ပီးတအားေခ်ေပးေနမိတယ္။ ရွိုက္သံ
လိုလိုပါးစပ္ကလည္း အင္..အင္..အင္ ဆိုပီးညည္းေနေသးတယ္။
    က်ေနာ္သူ.ကိုနည္းနည္းဆြဲခြါပီး နို.ႀကီးေတြကိုစပီးစို.ေတာ့ ေခါင္းတခါခါနဲ.က်ေနာ့္ကိုတင္းတင္းဖက္လာပီး ေျပာမိေျပာရာေတြအညိဳ.ပါးစပ္ကထြက္လာတယ္။
    အားး!! ေမာင္..အညိဳ.ကိုတအားခ်စ္ေပးပါ.. ရွီး!! ဝင္နီ.ကိုခ်စ္သလိုခ်စ္ေပးပါ.. အင္းးးးးး!! ေမာင့္ကိုခ်စ္လို. အညိဳေသေတာ့မယ္သိလားးးးးး!!
အဲ့ဒီစကားေတြကိုတိုးတိုးေျပာတာမဟုတ္ပဲမိုးသံေလသံေတြဆူညံေနတဲ့ၾကားက အက်ယ္ႀကီးေအာ္ေနတာဗ်။ က်ေနာ္လည္းစိတ္တအားႂကြစျပဳလာပီ။ အညိဳ.ခမ်ာတြန္.လိမ္ေနေတာ့ေခါင္းအုံး
ေတြေစာင္ေတြေတာင္တြန္းထိုးမိပီးကုတင္ေပၚကေနေအာက္ကိုတဖုတ္ဖုတ္ျပဳတ္က်ကုန္တယ္။ ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာေအာင္ အရမ္းလွတဲ့နို.ႀကီးေတြကိုစို.ေပး၊နို.သီးမာမာေလးေတြကိုေခ်ေပး
ပီးတာနဲ.က်ေနာ့္မ်က္နာကိုေအာက္ကိုေလၽွာဆင္းလိုက္တယ္။ ဗိုက္သားခ်ပ္ခ်ပ္ေလးေအာက္မွာ အေမႊးေလးေတြေျပာင္စင္ေအာင္ရိပ္ထားတဲ့ ေ-ာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းႀကီး။ ေဖာင္းပီးႂကြတက္ေန
တယ္။ မတို.မထိရေသးခင္ကိုအရည္ေတြထြက္က်ေနပီ။ ရွလူး..ကနဲေနေအာင္က်ေနာ္လၽွာနဲ.အကြဲေၾကာင္းအတိုင္းအေပၚကိုပင့္ပီးလၽွက္တင္ပလိုက္ေတာ့ အာ့..အာ့ ဆိုပီး အညိဳ.ဖင္တုံးႀကီးႂကြ
တက္လာတယ္။ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းပဲလၽွာကိုကစားပလိုက္တယ္။ အိပ္ယာေပၚမွာေျခ၂ေခ်ာင္းမိုးေပၚေထာင္ပီးေပါင္ကားထားတဲ့အညိဳ လူးလွိမ့္ေနတာ႐ုန္းရင္းဆန္ခတ္ေတာင္ျဖစ္ကုန္ပီ။ ေ-ာက္ဖုတ္
ႏႈတ္ခမ္းသား၂ခုကိုဆြဲဟလိုက္ပီး အထဲကိုက်ေနာ့္လၽွာကိုအေစာင္းေလးလုပ္ပီးထိုးသြင္းလိုက္ျပန္ထုတ္လိုက္လုပ္ေပးတယ္။ အေပၚကေတာ္ေတာ္ျပဴးထြက္ေနတဲ့အစိကိုလည္း လက္မနဲ.ဖိလိုက္
ျပန္ခြါလိုက္လုပ္ေပးေနလိုက္ေတာ့အညိဳတအားေကာင္းလာလို.လားမသိဘူးပက္လက္အိပ္ေနတဲ့ေနရာကေနလက္ေနာက္ျပန္ေထာက္ပီးထရင္း ေမာင္ရယ္..အညိဳေသေတာ့မလားမသိဘူးလို.
တဟင္းဟင္းညည္းရင္းေျပာလာတယ္။ က်ေနာ္လည္းလက္ေခ်ာင္းတစ္ေခ်ာင္းေလာက္နဲ.သူ.အဖုတ္ထဲထိုးစမ္းၾကည့္တယ္..အရည္ေတြတအားမ်ားေနလို.လားမသိဘူးပလြတ္ဆိုပီးဝင္သြား
ေရာ။ဒါနဲ.လက္နဲ.အထုတ္အသြင္းေလးမွန္မွန္လုပ္ေပးေနရင္း အဝင္ေခ်ာလာေတာ့လက္ကို၂ေခ်ာင္းပူးပီးထပ္ထည့္ၾကည့္တယ္။ ခပ္သြက္သြက္ေလးဆက္တိုက္လုပ္ေပးေတာ့ေကာ့တက္လာရင္း
ေအာ္သံေတြပိုက်ယ္လာပီး အညိဳတအားေမာလာပီေမာင္..တအားလည္းဘယ္လိုႀကီးမွန္းမသိျဖစ္လာပီ..ရွီးးးး ရွီးးးးးး!!
သူပီးခ်င္လာတာမွန္း အန္တီေလးနဲ.အႀကိမ္ႀကိမ္ခ်စ္ခဲ့တဲ့က်ေနာ္ရိပ္မိလာတယ္။ ခ်က္ခ်င္းပဲ ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်လိုက္ပီး ပါးျပင္းေထာင္ေနတဲ့က်ေနာ့္ညီေလးကိုလက္နဲ.အသာဖိပီး အရည္ေတြ
ရႊဲေနတဲ့အညိဳ.ေ-ာက္ဖုတ္ဝမွာေတ့ပီးေဆာင့္ခ်လိုက္တယ္။
      အားးးးးးးးးးးးးး!! ေမာင္...
က်ေနာ္သိလိုက္ပီ။ အညိဳက်ေနာ္ေဆာင့္အသြင္းမွာပီးသြားပီ။ က်ေနာ့္ညီေလးကိုသူ.နံရံေတြက ဆြဲဆြဲညႇစ္တာသိသိသာသာႀကီးအျပင္ သူကိုယ္လုံးေလးကလည္းေႁမြတစ္ေကာင္လိုတြန္.လိမ္သြားတယ္။ ေနာက္ထပ္ဆက္ခါဆက္ခါ ပီးေအာင္က်ေနာ္ႀကိဳးစားမွဆိုပီး လက္တစ္အုပ္စာမကႀကီးလြန္းတဲ့အညိဳ.နို.အိစက္စက္ႀကီးေတြ
ကိုဆုတ္ေခ်ပီး က်ေနာ့္ညီေလးကိုအဆုံးထိ -ိုး သြင္းပလိုက္တယ္။ အားးးး .. ေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ။ နားထဲကေလေတြေတာင္ထြက္သြားသလိုပဲ။ က်ေနာ္သူ.ကိုမညႇာေတာ့ဘူး။ နို.ေတြကိုစုံကိုင္
ပီးအသားကုန္ေဆာင့္ေတာ့တာပဲ။ ခါးက်င္က်င္ေလးနဲ.အရမ္းေဘာ္ဒီလွတဲ့ အညိဳ.ကိုအသားကုန္ -ိုး ေနရတာဘာနဲ.မွမတူဘူးဗ်ာ။ ေဆာင့္ေနရင္း အညိဳ.ကိုေဘးတိုက္ျဖစ္ေအာင္သူ.ကိုယ္ေလး
ကိုျပင္လိုက္ေတာ့ အညိဳ.က ေကြးေကြးေလးျဖစ္သြားရွာတယ္။က်ေနာ့္ညီေလးက သူ.အဖုတ္ထဲတပ္လၽွက္ပဲ။ က်ေနာ့္ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ပီး ေဘးေစာင္းျဖစ္ေနတဲ့သူ.တင္ပါးေတာင့္ေတာင့္ကား
ကားႀကီးရဲ.အေပၚျခမ္းကိုလက္နဲ.အားျပဳရင္း အသားကုန္ပိတ္ေဆာင့္ေတာ့ ေျဖာင္းေျဖာင္းျမည္သံေတြက မိုးသံေလသံေတြၾကားထဲေဖာက္ထြက္လာတယ္။
   ေမာင္!! မရပ္နဲ.ေတာ့... ေမာလာျပန္ပီလို.   အညိဳကေခြေခြေလးျဖစ္ေနရာကလွမ္းေအာ္ေတာ့
အညိဳ.နို.တစ္လုံးကိုမမွီမကမ္းလွမ္းဆြဲပီး က်ေနာ့္စိတ္ေတြကိုတအားတင္းထားပီး အခ်က္၃ဝေလာက္ဆက္တိုက္ေဆာင့္ရင္း က်ေနာ့္သုတ္ရည္ပူပူေတြကို အညိဳ.တင္ပါးအိအိႀကီးထဲပန္းထုတ္
ပလိုက္တယ္။

 မိုးကတေျဖာက္ေျဖာက္က်ေနတုံးပဲ။
က်ေနာ့္ရင္ခြင္ထဲမွာ အညိဳ.ကိုယ္လုံးပုံ.ပုံ.ေလး။ ၂ေယာက္စလုံးေပ်ာ့ေခြပီးတစ္ေယာက္နဲ.တစ္ေယာက္ဖက္ထားေနမိတယ္။ ဆံပင္ေတြဖုံးထားလို.မ်က္နာကိုကြယ္ေနတဲ့အညိဳကက်ေနာ့္ရင္ခြင္ထဲ
ေခါင္းကေလးကိုဖြက္ထားရင္း က်ေနာ့္ရင္ဘတ္ကိုသြားေလးနဲ.မနာေအာင္ဖြဖြကိုက္ရင္းေဆာ့ေနတယ္။ က်ေနာ့္ေျခေထာက္တစ္ဖက္ကအညိဳ.ကိုခြထားရင္းသူ.လက္ေမာင္းအိုးေလးရယ္၊ေက်ာျပင္
ေျပာင္ေျပာင္ေလးရယ္ကိုလက္ဖဝါးနဲ.ပြတ္ေပးေနမိတယ္။ သက္ျပင္းတိုးတိုးေလးခိုးခ်လိုက္ေတာ့..အညိဳကငိုမဲ့မဲ့သနားစရာမ်က္နာေလးနဲ.ေမာ့ၾကည့္ရင္းစကားစတယ္။
     ေမာင္!! .. ေနာင္တရေနပီမလားဟင္.. .. အညိဳ.ကိုျမဴဆြယ္တယ္ဆိုပီးလည္း... ...
သူ.စကားသံတိတ္သြားတယ္။ က်ေနာ္သူ.ႏႈတ္ခမ္းထူထူေလးကိုလက္ဖဝါးနဲ.ဖိကပ္ပီးပိတ္လိုက္တာကိုး။ ပီးေတာ့မွနဖူးေလးကို ႁပြတ္ကနဲနမ္းလိုက္တယ္။ ေမာ့ၾကည့္ေနတဲ့အညိဳမ်က္လုံးကေနမ်က္
ရည္ေပါက္ေတြလိမ့္ဆင္းလာတယ္။ သူ.ပါးစပ္ကိုပိတ္ထားတဲ့က်ေနာ့္လက္ကိုဆြဲခြါပီး ရွိုက္သံတဝက္နဲ.စကားေတြဆက္တိုက္ေျပာလာတယ္။
     က်မေလ..ေမာင့္ကိုျမင္ျမင္ခ်င္းခ်စ္ခဲ့တာပါ..ေမာင့္မ်က္နာကိုစပီး ျမင္ဖူးလိုက္ကထဲက.. ရင္ထဲမွာေႏြးေႏြးေလး... ရင္ေတြတလွပ္လွပ္ျဖစ္ခဲ့ရတာ..
     ဒါေပမယ့္..စျမင္ဖူးတဲ့ညမွာပဲ...ဝင္နီ.ေကာင္ေလးဆိုတာသိလိုက္ရေတာ့.. ... ရိုးရိုးသားသားစိတ္ေမြးခဲ့တာပါ.. ....
     ေနာက္ပိုင္းရင္းႏွီးလာေတာ့.. ... ေမာင္က အမလိုသေဘာထားပီး.. ဖက္တာ..လက္ကိုကိုင္တာေတြ.. မထိတထိလာပီး ..ႏြဲ.ဆိုးဆိုးတာေတြကိုႀကိတ္ပီးသာယာခဲ့မိတာပါ..
     အညိဳကအ႐ူးပါေမာင္ရယ္.. ဝင္နီမရွိေတာ့..ေမာင္ေရာက္မလာဘူး.. က်မတိတ္တိတ္ေလးေဆြးခဲ့ရတယ္ေနာ္..
     ခုလည္းတမင္လုပ္တာမဟုတ္ပါဘူးေမာင္ရယ္... မေတာ္တဆ..က်မထိန္းထားတာေတြ..အကုန္လုံးက်ိဳးေပါက္သြားတာပါ..
     အညိဳေလ..ေမာင့္ကိုဒုကၡမေပးပါဘူး.. ဝင္နီျပန္မလာခင္.. ေမာင့္ခ်စ္သူခဏလုပ္မယ္ေနာ္..ေမာင္!!
အဲ့လိုစကားေတြကိုဆက္တိုက္ေျပာရင္းတဟင့္ဟင့္နဲ.ကေလးေလးလိုရွိုက္ေနတဲ့.. မညိဳညိဳကိုေငးရင္း က်ေနာ့္ရင္ဘတ္ထဲမွာက်င္တက္လာတယ္။ သနားစရာအညိဳရယ္.. က်ေနာ့္ခ်စ္သူခဏ
လုပ္မယ္တဲ့လားဗ်ာ။ လူသားတစ္ေယာက္မွာရွိတဲ့ အတၱမာန၊ဂုဏ္သိကၡာေတြဟာ..အခ်စ္နဲ.ေတြ.ရင္ဘာမွမက်န္ေတာ့ဘူးလား။ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္လည္းကိုယ့္ကိုကိုယ္ျပန္ေမးေနမိတယ္။ မင္း..
အညိဳ.ကိုခ်စ္လား။ ဟင့္အင္း!! အန္တီေလးသာက်ေနာ့္အခ်စ္။ ဒါဆိုရင္ဘယ္လိုသေဘာထားလဲ? သနားစရာအထီးက်န္ေနရွာတဲ့က်ေနာ္တြယ္တာရတဲ့သံေယာဇဥ္ရွိတဲ့မိန္းမေပါ့။ အမွန္တိုင္း
ေျဖရရင္ ေယာက်္ားတို.သဘာဝစိတ္ကစားတဲ့အခါ အညိဳ.ကိုယ္လုံးအလွ၊ က်ေနာ္မေတာ္တဆျမင္ခဲ့ဖူးတဲ့နို.ညိဳတိုတိုႀကီးေတြ၊အိမ္ေနရင္းပါးလ်လ်ထမီအႏြမ္းေလးေအာက္ကတင္ပါး ကားကား
ႀကီးေတြကိုက်ေနာ္သေဘာက်ခဲ့ဖူးတာပဲ။ အန္တီေလးနဲ.တံခါးပိတ္ပီး အခ်စ္မုန္တိုင္းတိုက္ေနတုံးက အညိဳတဖက္အခန္းကေနမရိုးမရြျဖစ္ေနမွာလို.ေတြးရင္း စိတ္ထဲကသာယာသလိုလိုျဖစ္ခဲ့
တာပဲေလ။ လူက်င့္ဝတ္လူ.စည္းကမ္းေတြေၾကာင့္သာက်ေနာ့္မေကာင္းတဲ့စိတ္ကိုခ်ိဳးႏွိမ္ခဲ့တာမဟုတ္လား။
      အညိဳ!! က်ေနာ္တိုးတိုးေလးေခၚလိုက္ေတာ့.. အညိဳေမာ့ၾကည့္လာတယ္.. ရွင္!!လို.တုန္တုန္ရီရီျပန္ထူးတယ္။
က်ေနာ္ေလ...က်ေနာ္..အညိဳ.ကိုဟိုးအရင္ကထဲက..အညိဳ.ကိုယ္လုံးလွလွကိုၾကည့္ပီး...က်ေနာ္အရမ္း... အညိဳကမ်က္ရည္ေတြၾကားထဲကေနတစ္ခ်က္ျပဳံးလိုက္ရင္းက်ေနာ့္ပါးစပ္ကိုလက္
ေခ်ာင္းေလးေတြနဲ.လာပိတ္တယ္။
      မေျပာနဲ.ေတာ့ေမာင္.. အညိဳသိတယ္..ဝင္နီသာေမာင့္ခ်စ္သူပါ.. အညိဳ.ကိုေမာင္သနားပီး..ေမာင္လိုခ်င္တဲ့အခါခ်စ္ရင္ရပီေနာ္.. တဲ့။
က်ေနာ္ဘာမွဆက္မေျပာရက္ေတာ့ဘူးဗ်ာ။မ်က္ရည္ေတြနဲ.ျပဳံးေနရွာတဲ့က်ေနာ့္ကိုခ်စ္တဲ့ အညိဳ.မ်က္နာေလးကိုျမတ္ျမတ္နိုးနိုး နမ္းေနမိတယ္။ အညိဳကလည္းက်ေနာ့္ကိုတင္းတင္းေလးျပန္ဖက္
လို.ေပါ့။ရွည္လ်ားပီးႏူးညံ့တဲ့အနမ္းေတြအဆုံးမွာ အညိဳကအိပ္ေနရာကထထိုင္လိုက္ပီး ေမာင္..ခဏထေနာ္..ကုတင္ေအာက္ကိုေျခေထာက္ခ်ပီးထိုင္လိုက္လို.ေျပာရင္း ကိုယ္တုံးလုံးေလးနဲ.
ကုတင္ေအာက္ကိုဆင္းသြားတယ္။ က်ေနာ္လည္းအိပ္ေနရာကထပီး သူေျပာသလိုေျခခ်ပီးထိုင္လိုက္တယ္။ ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာရပ္ေနတဲ့အညိဳက ဝစ္လစ္စလစ္နတ္သမီးပ်ိဳေလးအလားပဲ။ လုံးတင္းပီးက်စ္လစ္တဲ့နို.ညိဳညိဳႀကီးေတြအေပၚ ဆံပင္နက္နက္ေလးေတြကဝဲက်လို.။က်ေနာ္အရင္ ကသက္ျပင္းခိုးခိုးခ်ပီး ေငးခဲ့ရတဲ့ တင္ပါးအိစက္စက္လုံးလုံးႀကီးေတြကို ကိုယ္ကိုတစ္ပတ္
လွည့္ပီးျပရင္း အညိဳက..ေမာင္!! အညိဳလွလားလို. ေမးေတာ့...ျပန္မေျဖနိုင္ပဲေခါင္းပဲၿငိမ့္ျပေနရတယ္။
      ႐ုတ္တရက္အညိဳက ကုတင္နားလာပီးဒူးေထာက္ထိုင္ခ်လိုက္တယ္။ က်ေနာ့္ မမာတမာေလးျဖစ္ေနတဲ့ညီေလးကို ညာလက္ေခ်ာင္းေလးေတြနဲ.ဆြဲမပီး ျပဳံးစစနဲ.က်ေနာ့္ကိုေမာ့ၾကည့္ပီး...
      ေမာင့္ကိုအညိဳ..ခ်စ္ေတာ့မယ္ေနာ္!! လို.ရင္တုန္ေနတဲ့အသံေလးနဲ.ေျပာတယ္။
့သူ.ႏႈတ္ခမ္းထူထူေလးကို မဟတဟေလးလုပ္ပီးက်ေနာ့္ညီေလးရဲ.ထိပ္ဖူး -စ္ ကေနေအာက္ေခ်အရင္းေရာက္လုမတတ္ ေခါင္းကိုႏွိမ့္ပီးစုပ္ယူသြားေတာ့..က်ေနာ့္လက္အစုံကေပါင္ၾကား
ထဲေရာက္ေနတဲ့အညိဳ.ေခါင္းေပၚက ဆံႏြယ္ေခြေခြေလးေတြကိုဖမ္းဆုပ္မိပီး ေအာ္လိုက္မိတယ္။
      ရွီး!! အညိဳရယ္.... ...... .....

 ေနာင္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာလာတဲ့အခါ အဲ့ဒီေန.ညေနကက်ေနာ္ဘာေၾကာင့္ တံခါးဝကေနျပန္လွည့္ခဲ့မိတာလဲဆိုတာအႀကိမ္ႀကိမ္ျပန္ေတြးေနမိတယ္။
ေသြးသားေတာင့္တမႈကိုမခုခံနိုင္ေသးတဲ့အရြယ္ေၾကာင့္လား။ မညိဳညိဳကိုသနားလို.လား။ လူမွန္ရင္အျပစ္သားေတြဆိုတဲ့အဆိုအမိန္.ေၾကာင့္လား။ ဘာေၾကာင့္ပဲျဖစ္ျဖစ္ က်ေနာ္သိသြားခဲ့တာတစ္ခု
ေတာ့ရွိတယ္ဗ်ာ။ လူတစ္ေယာက္ရဲ.ဘဝကိုစုတ္ျပတ္သတ္သြားေစတာ စကၠန္.ပိုင္းေလာက္အတြင္းခ်လိုက္တဲ့ဆုံးျဖတ္မႈဗ်။ ေကာင္းျခင္းဆိုးျခင္းဘာေတြပဲရလာရလာခင္ဗ်ား ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္
တဲ့စကၠန္.ပိုင္းဟာအရာရာကိုဆုံးျဖတ္ပလိုက္တယ္။ သူေတာ္စင္လား၊ေခြးတစ္ေကာင္လိုမိုက္တဲ့အေကာင္လား၊ဂါဆီယာေလာ္ရကာလား၊ဟစ္တလာလား.. ဘာမဆိုျဖစ္သြားနိုင္တယ္။က်ေနာ္ကဘဝ
နဲ.ရင္းပီးသိခဲ့တယ္ေလ။
     လိင္ကိစၥဆိုတာဦးၾသဘာသေရးသလို ဆားငံရည္ပါဗ်ာ။ ဘယ္ေလာက္ေသာက္ေသာက္မဝပါဘူး။
အဲ့ဒီညအေၾကာင္းျပန္မေျပာခ်င္ေပမယ့္.. ျပန္ေတြးမိတိုင္းမ်က္လုံးထဲမွာအကုန္ျပန္ျမင္ေယာင္ေနမိတယ္။ ခ်စ္သူနဲ.ေဝးေနလို.ဆာေလာင္ေနတဲ့ငမိုက္သားေကာင္ေလးက်ေနာ္ရယ္.. ျမဳံထားသမၽွ
ေဖာက္ထုတ္ပလိုက္တဲ့ အပ်ိဳႀကီးေပါက္စေလး မညိဳညိဳရယ္ တသက္လုံးမေမ့နိုင္ေတာ့ေအာင္အစြမ္းကုန္ေလာက္ကၽြမ္းခဲ့တာေပါ့။
     မိုးလင္းခါနီး၂ေယာက္လုံး အားအင္ရယ္လို.မက်န္ေတာ့တဲ့အထိ ပက္ပက္စက္စက္ ခ်စ္စခန္းဖြင့္ခဲ့မိပါတယ္။
ကုတင္ေစာင္းမွာေလးဘက္ေထာက္ခိုင္းပီး နို.၂လုံးကိုကုန္းဆြဲပီး -ိုး ၊ ကားကားႀကီးနဲ.အိစက္ေခ်ာေမြ.လြန္းတဲ့တင္ပါး၂ဖက္ကိုစုံကိုင္ပီးေဆာင့္။ တခ်ီပီးသြား၊နာရီဝက္ေလာက္ေနေတာ့ျပန္ဆြပီး
အညိဳ.ကိုမွန္တင္ခုံေပၚတက္ထိုင္ခိုင္းပီး က်ေနာ္ကမတ္တပ္ရပ္ပီးေဆာင့္၊ နံရံမွာ အညိဳ.ကိုမွီပီးရပ္ခိုင္းရင္းသူ.ေပါင္တစ္ေခ်ာင္းကိုဆြဲမပီး မတ္တပ္ -ိုး ... အဲ့လိုအႀကိမ္ႀကိမ္လုပ္ေနၾကတာေတာင္
အညိဳက..ေမာင္ထပ္ခ်စ္ရေအာင္ဆိုပီး ဆက္တိုက္ေတာင္းဆိုေနရင္းတက္တက္ႂကြႂကြျဖစ္လြန္းေတာ့ မိုးလင္းခါနီး လူတစ္ကိုယ္လုံးမလႈပ္ခ်င္ေတာ့တဲ့ အေျခအေနက်မွ ဖက္ပီးအိပ္ေပ်ာ္သြား
ၾကတာေပါ့ဗ်ာ။
     က်ေနာ္အိပ္ယာထလာေတာ့ အညိဳမရွိေတာ့ဘူး။ မေန.ညက အျဖစ္အပ်က္ေတြက အိပ္မက္မ်ားလားလို.၀ိုးတဝါးျဖစ္ေနမိတယ္။
ဒါေပမယ့္ မွန္တင္ခုံက မွန္မ်က္နာျပင္ေပၚမွာ ႏႈတ္ခမ္းနီ ပန္းေရာင္နဲ.
     ေမာင္..
              အညိဳထမင္းေၾကာ္နဲ.ပဲျပဳတ္ျပင္ထားခဲ့တယ္..မီးဖိုေပၚကေကာ္ဖီႏွပ္ထားတာကိုျပန္ေႏြးလိုက္ေနာ္..
                             အညိဳေက်ာင္းသြားပီ.. ညေနေက်ာင္းဆင္းခါနီးလာႀကိဳပါ..
                                                                     ေမာင့္ကိုေသေလာက္ေအာင္ခ်စ္တဲ့အ႐ူးမေလး
                                                                                                                                  Nyo.
က်ေနာ့္စိတ္ေတြညစ္ညဴးသြားတယ္။ ေလးကန္တဲ့ေျခလွမ္းေတြနဲ. မီးဖိုခန္းဖက္ထြက္လာပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္၊ေရေအးေအးနဲ.ေခါင္းေလာင္းခ်ိဳးေနမိတယ္။
နည္းနည္းေလးလန္းသြားေတာ့ မီးဖိုေခ်ာင္စားပြဲေပၚကအညိဳ.လက္ရာထမင္းေၾကာ္ကို စိတ္မပါလက္မပါ၀ါးေနရင္း ဘာေတြဘယ္လိုဆက္ျဖစ္ကုန္မလဲဆိုတာေတြးရင္း႐ူးခ်င္လာတယ္။မီးဖိုေပၚ
ကေအးစက္စက္ေကာ္ဖီကိုျပန္မေႏြးေတာ့ပဲတဂြတ္ဂြတ္ေသာက္ေနမိတယ္။ ရင္ေတြပူလိုက္တာဗ်ာ။
     စားေသာက္ပီးတာနဲ.မေန.ကေဘာင္းဘီေရစို ကိုလိုက္ရွာေတာ့ ေနေရာင္မွာထုတ္လွမ္းထားလို.ေျခာက္ေနတာေတြ.ေတာ့ေကာက္ဝတ္လိုက္ပီး အညိဳ.ဘီရိုထဲကရွပ္တစ္ထည္ေလာက္ယူ
ဝတ္ပီးစက္ဘီးေလးနင္းပီး အိမ္ျပန္လာခဲ့တယ္။ အိမ္ေရာက္ေတာ့မေန.ညကျပန္မလာလို. ေမေမကဆူေနတာကိုနာရီဝက္ေလာက္ခံလိုက္ရေသးတယ္။ ေဖေဖက ကုန္သည္ႀကီးမ်ားအသင္းမွာ
ေငြသြားထုတ္ခိုင္းဖို.ခိုင္းမွအဆူခံလြတ္သြားေတာ့တယ္။ တေန.လုံးအိမ္အလုပ္ေတြကူလုပ္ေပးေနေတာ့ ေသာကေတြေျပေပ်ာက္သြားသလိုပဲ။ သေဘၤာဆိပ္မွာ ကုန္ေတြတင္ေနတာကိုတာလီ
မွတ္ေပးပီး အိမ္ျပန္လာေတာ့ညေနပိုင္းေရာက္သြားတယ္။ ေခၽြးေတြေပေနတဲ့ တီရွပ္ကိုခၽြတ္ပီးအဝတ္အေပေတြထည့္တဲ့ျခင္းေတာင္းထဲပစ္ထည့္ ရင္းပူလာလို.မ်က္နာကိုေရဆြတ္ရင္းေရေအး
ေအးတစ္ခြက္ေလာက္ခပ္ေသာက္ေနမိတယ္။ နာရီကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့၃နာရီခြဲေနပီ။ အညိဳ ???? ေက်ာင္းက၃နာရီ၁၅ဆင္းတာေလ။ ဖူးးးးးးး!! က်ေနာ္မသြားေတာ့ဘူးဗ်ာ။ က်ေနာ္ဆက္မွားလို.
မျဖစ္ဘူး။ ဧည့္ခန္းထဲကခုံမွာေျခပစ္လက္ပစ္ထိုင္ခ်လိုက္မိတယ္။ နာရီကိုေတာ့တခ်က္တခ်က္လွမ္းလွမ္းၾကည့္ေနမိတယ္....
      ၃:၄၅
      ၃:၅၀
      ၃:၅၅
      ၄:၀၀
ဝုန္းကနဲခုန္ထပီး။ ေမေမက်ေနာ္အျပင္ခဏသြားတယ္လို.ေအာ္ရင္း တီရွပ္တစ္ထည္ကိုေျပးရင္းေကာက္စြပ္လိုက္တယ္။ ၿပိဳင္ဘီးေလးကို အသားကုန္နင္းေနမိတယ္။
ေက်ာင္းသား၃-၄ေယာက္ေလာက္ပဲေက်ာင္းအေရွ.ကေဘာလုံးကြင္းထဲမွာေဘာလုံးကန္ေနတာကလြဲပီး ေက်ာင္းဝင္းထဲမွာလူမရွိေတာ့ဘူး။ က်ေနာ္ဟိုဟိုဒီဒီေလၽွာက္ရွာၾကည့္ေတာ့.. ... .... ....
ေက်ာင္းဆင္ဝင္ေအာက္ကေလွခါးထစ္ကေလးေတြမွာလက္ရမ္းေလး ကိုမွီရင္းေခြေခြေလးထိုင္ေနတဲ့ အညိဳ။
      အနားကိုက်ေနာ္ေရာက္သြားေတာ့ မ်က္နာငယ္ငယ္ေလးနဲ. ေမာင္..အညိဳ.ကိုပစ္သြားပီဆိုပီးဝမ္းနည္းေနတာသိလား..တဲ့
က်ေနာ့္စက္ဘီးေဘာင္တန္းေလးေပၚတင္ပလြဲထိုင္ပီးလိုက္လာတဲ့အညိဳ.ကို ငုံ.မၾကည့္ပဲ ျပဳံးေနမယ္ဆိုတာက်ေနာ္သိပါတယ္။ စက္ဘီးကိုဖိနင္းပီးစကားတစ္လုံးမွမေျပာျဖစ္ဘူး။
ေက်ာင္းဝင္းထဲကထြက္လာစရွိေသးတယ္ မိုးေတြကခပ္ဖြဲဖြဲရြာခ်လာျပန္ပီ။ က်ေနာ့္ရင္ခြင္ထဲမွီပီးၿငိမ္ေနတဲ့အညိဳက တခစ္ခစ္ရယ္လိုက္ရင္း မိုးေရစက္ေတြနဲ.လွေနတဲ့မ်က္နာဝိုင္းဝိုင္းေလးကို
အစြမ္းကုန္ေမာ့ပီး အဓိပၸါယ္ပါပါက်ေနာ့္ကိုၾကည့္ပီး ...
     ေမာင္!! အညိဳတို.၂ေယာက္ကမိုးနဲ.ကိုအက်ိဳးေပးတာေနာ့္ တဲ့။
လူသူအသြားအလာကင္းတဲ့ကတၱရာလမ္းအနက္ေရာင္ေပၚမွာမိုးေတြ တအုံးအုံးရြာခ်လို.။ လူ၂ေယာက္ကိုတင္ေဆာင္ထားတဲ့ၿပိဳင္ဘီးေလးဟာ ယူကလစ္ဝင္းထဲကိုဦးတည္ပီး အရွိန္ျပင္းျပင္းေျပး
ေနတယ္။ စက္ဘီးေပၚကလူ၂ေယာက္စလုံးရင္ေတြခုန္ေနမယ္ဆိုတာေမးစရာမလိုဘူး။

ဒီလိုနဲ.ပဲက်ေနာ္အိမ္ျပန္မအိပ္တဲ့ညေတြကမ်ားလာခဲ့ပါတယ္။ ေမေမကေတာ့သိပ္မၾကည္ေပမယ့္ လူခြဲမရွိလို. အန္တီေလးတို.အိမ္မွာေစာင့္အိပ္ေပးေနတာလို.အေၾကာင္းျပထားလို.ဘာမွသိပ္
မေျပာေတာ့ဘူး။ က်ေနာ္နဲ.အညိဳကေတာ့ ေနျမင့္ေလအ႐ူးရင့္ေလျဖစ္ေနခဲ့တာေပါ့။ ဟိုးအရင္က အန္တီေလးနဲ.ေနခ်င္သလိုေနခဲ့ၾကတယ္ဆိုေပမယ့္.. အနားမွာမညိဳညိဳရွိေနတယ္ဆိုတဲ့ အသိ
ေၾကာင့္ထိန္းတာဘာညာရွိေသးတယ္။ ခုကေတာ့ တစ္ၿခံလုံးမွာ ၂ေယာက္ထဲဆိုတဲ့ အသိရယ္၊ အန္တီေလးျပန္မလာခင္ အညိဳေပ်ာ္ပါေစဆိုတဲ့အသိရယ္ေၾကာင့္ က်ေနာ္အညိဳနဲ.ေနခ်င္သလိုေနခဲ့
တယ္ဆိုတာဝန္ခံပါတယ္ဗ်ာ။
     အညိဳကေသြးသားဆူၿဖိဳးစအရြယ္ေကာင္း၊က်ေနာ္က တက္သစ္စလူငယ္ေလး.. အဲ့လိုဆိုေတာ့ဘာေတြဆက္ျဖစ္ၾကမယ္ဆိုတာေျပာျပစရာေတာင္မလိုေတာ့ဘူးေလ။
ညတိုင္း -ိုး ျဖစ္ၾကတယ္။ စေန၊တနဂၤေႏြ အညိဳ.ေက်ာင္းပိတ္ရက္ေတြဆို မီးကုန္ယမ္းကုန္ေပါ့။ ဘယ္ေလာက္ပဲလုပ္လုပ္ဝတယ္ဆိုတာရွိမွမရွိတာကိုး။ တခါတေလ စေနေန.မနက္ခင္းႀကီး အညိဳက
ေစ်းကေစ်းျခင္းေလးဆြဲပီးျပန္လာ၊ အိမ္မွာေစာင့္ေနတဲ့က်ေနာ္က မီးဖိုထဲဝင္ပီးေစ်းျခင္းေတာင္းေလး စားပြဲေပၚတင္ေနတုံးရွိေနေသးတဲ့ အညိဳ.ကိုအတင္းဝင္ပီးဖက္နမ္း၊နို.ေတြကို ႏွိုက္၊ အညိဳကတ
ခစ္ခစ္ရယ္ေမာရင္း.. ေမာင္ကလူဆိုးေလးကြာဆိုပီး..တဟင္းဟင္းစိတ္ထလာ၊ က်ေနာ့္ကိုထမင္းစားကုလားထိုင္ေပၚထိုင္ခိုင္းပီး သူကထမီဂြင္းလုံးခၽြတ္ခ်ပီး ထိုင္ေနတဲ့က်ေနာ့္ကိုေက်ာေပးရင္း
တက္ေဆာင့္ေတာ့က်ေနာ့္မွာ သူ.ခါးေသးေသးေလးကိုလက္၂ဖက္နဲ.ကိုင္ေပးရင္း ေဆာင့္လိုက္တိုင္းတုန္တုန္တက္သြားတဲ့ သူ.တင္ပါးညိဳစိုစိုလွလွေလးကို ငုံ.ၾကည့္ပီးအရသာခံ။ တခါတေလညဖက္ ဆင္ဝင္ေအာက္ကဒန္းကေလးေပၚ၂ေယာက္သားတူတူထိုင္ရင္း အနမ္းေတြဖလွယ္ေနရင္း မိုးေတြရြာခ်လာေတာ့ စိတ္ႂကြေနတဲ့ႏွစ္ေယာက္လုံးအိမ္ထဲမဝင္ေတာ့ပဲ မိုးေရထဲ
ကဒန္းေလးေပၚမွာ အဝတ္ေတြခၽြတ္ခ်ပီး အားရပါးရ -ိုး ၾကတာေတြ။ စုစုေပါင္း၂လေလာက္ၾကာတဲ့အဲ့ဒီကာလေလးဟာလည္း က်ေနာ့္ဘဝမွာအျမင့္မားဆုံးေလာင္ကၽြမ္းခဲ့တဲ့ေန.ရက္ေတြအျဖစ္
မေမ့နိုင္ပါဘူးဗ်ာ။ ထမင္းစားပြဲမွာ ညစာအတူတူစားရင္း .. အညိဳကက်ေနာ့္မ်က္နာကိုရယ္က်ဲက်ဲမ်က္နာေလးနဲ.ၾကည့္ပီး.. ... ....
      ေမာင္သိလား!! အညိဳေလ..စေန၊တနဂၤေႏြ ေရာက္မွာေတာင္ေၾကာက္လာတယ္..
      ဘာလို.လဲအညိဳ ?
     ဘာရမလဲ..ေမာင္ေလ..သူမ်ားကိုတေနကုန္ခ်စ္ခ်စ္တာေလ.. အညိဳ.ဟာေလး ေနာက္ရက္ေတြဆို ႀကိမ္းေနတာပဲသိလား.. ဟြန္း!!
     ဒါဆိုေနာက္အလုပ္မခံနဲ.ေပါ့.. ...
     ရဘူး..အညိဳကအခ်စ္လည္းခံခ်င္တာႀကီး...
အဲ့လိုေလးေျပာပီး လၽွာကေလးတစ္လစ္ထုတ္လို.တခစ္ခစ္ရယ္ေနျပန္ေရာေလ။ အဲ့လိုအခ်ိန္ေတြဆို..က်ေနာ္ဟာဆရာမေလး ဝင္နီ.ကိုသစၥာမဲ့ေနတယ္ဆိုတာေတာင္ေမ့ေနတာေပါ့ဗ်ာ။
ဒီလိုနဲ.အန္တီေလးထြက္သြားတာ၄လေလာက္ရွိပီ။ ေဆာင္းတြင္းလည္းေရာက္လာလို.ေအးစေတာင္ျပဳလာပီ။ က်ေနာ္ခုတေလာ အိမ္အလုပ္ေတြမ်ားေနလို. အညိဳ.ဆီမေရာက္ျဖစ္တာ၂-၃ရက္
ေလာက္ေတာင္ရွိသြားပီဗ်။ ေဖေဖေမေမတို.အလုပ္ေတြကေဆာင္းတြင္းပိုင္းဆိုနည္းနည္းမ်ားလာတတ္ေတာ့တတ္နိုင္သေလာက္ကူေပးေနရေတာ့ လူလည္း အညိဳ.ကိုသတိရေနလၽွက္နဲ.မေတြ.
ျဖစ္ပါဘူး။ ေမေမကဖုန္းလာတယ္ေကာင္ေလးဆိုလို. ဧည့္ခန္းထဲကဖုန္းနားသြားပီး ဖုန္းခြက္ကိုေကာက္ကိုင္ရင္းအညိဳမ်ားဖုန္းဆက္လာသလားလို.ေတြးရင္း ထူးလိုက္မိတယ္..
     ဟလို!
     ပီယာနိုသင္တန္းျပန္ဖြင့္ပီဆိုတာအေၾကာင္းၾကားပါတယ္ရွင္!!  ဆိုတဲ့အသံခ်ိဳခ်ိဳေလးကိုၾကားလိုက္ရေတာ့...
     ဟာ! အန္တီေလး ... .. က်ေနာ္ဝမ္းသာစိတ္ေတြလွိုက္ကနဲ..
     ခုအိမ္မွာလား... ျမန္ျမန္ေျပာ..
     ကေလး..ေလး.. ဒီမွာလြမ္းလို.ေသေတာ့မယ္..  ဆိုတဲ့မူႏြဲ.ႏြဲ.အသံေလး. ... က်ေနာ္စကားဆက္မေျပာနိုင္ေလာက္ေအာင္ေပ်ာ္ေနတယ္။ က်ေနာ့္ခ်စ္သူျပန္လာပီေကာ။
     အနားမွာလူေတြရွိလား..ကေလး..ေလးးး
     ရွိဘူးဗ်..ဘာလို.လဲအန္တီေလး?
     ဟိုဟာေလ.. ခြိ.. ကေလး...ေလး ကိုလြမ္းလို.ခုက်မရဲ.ဟိုဟာေလးထဲကတဆစ္ဆစ္ျဖစ္ေနရွာတယ္သိလား.. ခုေျပာေနရင္းေတာင္ အရည္ေတြစိုလာလို. ခြိ
က်ေနာ့္မ်က္နာျဖဳန္းကနဲနီျမန္းသြားတယ္။ နားရြက္ေတြေတာင္ပူလာတက္လာတယ္။ ရင္ေတြလည္းတလွပ္လွပ္နဲ.ဗ်ာ။ တံေတြးေတာင္မ်ိဳခ်ေနမိတယ္။ပီးေတာ့မွတုန္တုန္ရီရီျဖစ္ေနတဲ့အသံနဲ.
     မညိဳညိဳအိမ္မွာရွိလားခု.. လို.ေမးလိုက္ေတာ့
     အညိဳေက်ာင္းမွာေလ.. ၅မိနစ္အတြင္း အေရာက္လာဒါပဲဆိုပီး ... ဖုန္းကိုဂြပ္ကနဲခ်သြားေရာ။
က်ေနာ္ခ်က္ခ်င္းအိမ္ကမထြက္ေသးဘူး။
စိတ္လႈပ္ရွားလြန္းလို. ေရအိုးစင္နားသြားရပ္ပီး ေရ၃ခြက္ဆင့္ေသာက္ခ်လိုက္တယ္။ ခ်စ္သူ၊ရက္ေပါင္း၁၂ဝေက်ာ္မျမင္ရတဲ့ခ်စ္သူက်ေနာ့္ကိုေစာင့္ေနပီ။
ၿပိဳင္ဘီးေလးကိုသတိထားပီးမွန္မွန္နင္းထြက္လာမိတယ္။ အျမန္နင္းသြားရင္လမ္းမွာ ကားတိုက္မိေတာ့မယ္ဆိုတာက်ေနာ္သိေနတယ္။
    ဟိုးေရွ.မွာ အပင္ေတြအုပ္ဆိုင္းေနတဲ့ ယူကလစ္ဝင္းကိုျမင္ေနရပီေလ.. ... ... ...

 ပုံမွန္ေႏြရာသီမွာေတာင္ေအးစိမ့္ေနတဲ့ၿခံဝင္းေလးထဲဝင္လာေတာ့ လူကိုစိမ့္ကနဲျဖစ္သြားတယ္။ ေဆာင္းဝင္ေနပီေလ။
ဆင္ဝင္ေအာက္မွာစက္ဘီးကိုေထာင္ေနတုံးပဲရွိေသးတယ္ တိုက္ပုျဖဴျဖဴေလးထဲက ပီယာနိုတီးခတ္ေနသံေတြၾကားရတယ္။ က်ေနာ့္လက္ေခ်ာင္းေတြတဆတ္ဆတ္တုန္လာတယ္။ က်ေနာ့္အရွင္သခင္မေလးကိုျမင္ရေတာ့မယ္ေလ။ အသက္ကိုျပင္းျပင္းရႉသြင္းလို.အိမ္ထဲလွမ္းဝင္လိုက္တယ္... ... ....
     တံခါးေပါက္အဝဖက္ကိုမ်က္နာမူပီး ပီယာနိုကိုတီးေနတဲ့ခ်စ္သူ. .. ..
တ႐ုတ္ဂြမ္းခံလက္ရွည္အပါးနီညိဳေရာင္ေလးကိုဝတ္ထားတယ္။ တင္ပါးေလာက္ထိရွည္လ်ားလွတဲ့ဆံပင္ကိုေက်ာဖက္ကိုခ်ထားလို. ဘီးကုပ္အဝါေလးနဲ.နဖူးေပၚကဆံႏြယ္ေတြကိုသိမ္းထားေတာ့
နဖူးဝင္းဝင္းေလးကခ်စ္စရာျဖစ္ေနတယ္။ က်ေနာ္ဝင္လာတာကိုျမင္ေတာ့ မ်က္နာေလးက တခ်က္ျပဳံးသြားပီး ခပ္ရဲရဲေလးျဖစ္ေနတဲ့ေအာက္ႏႈတ္ခမ္း ကိုသြားျဖဴျဖဴေလးကိုနဲ.ကိုက္ရင္း သူ.လက္
ေခ်ာင္းေတြကေတာ့ပီယာနိုခလုတ္ေတြေပၚေျပးလႊားေနတုံးပဲ။ ဆရာမေလးကိုေငးၾကည့္ေနရင္း သူတီးေနတဲ့သီခ်င္းကို အာ႐ုံေရာက္သြားမိေတာ့သီခ်င္းက.. .... ... ... .... ......
      ေၾကကြဲဖြယ္ရာ တနဂၤေႏြ မနက္ခင္းတစ္ခုမွာ.. ဆိုတဲ့သီခ်င္းျဖစ္ေနတာက်ေနာ္သတိထားမိတယ္။ က်ေနာ္သိတယ္ က်ေနာ့္အေပၚဘယ္ေလာက္လြမ္းခဲ့ရတယ္ဆိုတာဆရာမေလးေျပာျပေနတာ။
ခင္ဗ်ားတို.နားလည္နိုင္မွာမဟုတ္ဘူးထင္တယ္။ ဂီတသမားျဖစ္တဲ့က်ေနာ္တို.၂ေယာက္ပဲသိလိမ့္မယ္။ တခ်ိဳ.ဂီတေတြက နားနဲ.နားေထာင္လို.မရဘူး ရင္ဘတ္နဲ.နားေထာင္မွဗ်ာ။ ဆရာမေလးက်ေနာ့္ကိုေငးရင္း ပီယာနိုတီးပီး ငိုေနရွာပါေပါ့လားကြယ္။ က်ေနာ့္ရင္ထဲမွာဆို.ႏွစ္လာတယ္။ ေၾကာက္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ေၾကကြဲစရာေကာင္းတဲ့သီခ်င္းကိုၾကားေနရတာ
ကိုး။(ေၾကကြဲဖြယ္ရာတနဂၤေႏြမနက္ခင္းတစ္ခုမွာ-ဆိုတဲ့သီခ်င္းကဒုတိယကမၻာစစ္မတိုင္မွီကဥေရာပမွာနာမည္ေက်ာ္ခဲ့တဲ့တေယာသီခ်င္းပါ။ မူလသီခ်င္းေရးသူပိုလန္ကြန္ပိုဇာဟာသူ.ကြဲကြာသြား
တဲ့ခ်စ္သူကိုရည္စူးေရးစပ္ခဲ့တာ၊ သီခ်င္းစပ္ပီးလို.မၾကာခင္ပဲတံတားတစ္ခုေပၚကခုန္ခ်ပီးသတ္ေသသြားပါတယ္။ အဲ့ဒီေနာက္ပိုင္းဒီသီခ်င္းဟာနာမည္ေက်ာ္လာတဲ့အျပင္ သာမန္ခ်စ္သူနဲ.ေကြ
ကြင္းသူေတြဒီသီခ်င္းသံစဥ္ကိုနားေထာင္ပီးသတ္ေသတဲ့အမႈေတြမ်ားလာလို.က်ိန္စာသင့္သီခ်င္းအျဖစ္ယူဆလာၾကပီး၊အေရွ.ဥေရာပနိုင္ငံတခ်ိဳ.မွာ အဆိုပါသီခ်င္းကို တီးခတ္ခြင့္မျပဳတဲ့ဥပေဒ
ေတြထုတ္ျပန္ခဲ့ရတယ္လို.နာမည္ေက်ာ္ပါတယ္)
      ေနာက္ဆုံးသီခ်င္းဆုံးသြားေတာ့က်ေနာ့္ဝိဉာဥ္အႏႈတ္ခံလိုက္ရသလိုျဖစ္သြားပီးဆရာမေလးကိုငူတူတူေလးၾကည့္ေနမိတယ္။
၂ေယာက္လုံးရဲ.မ်က္ရည္ေတြျပည့္လၽွံေနတဲ့အၾကည့္ေတြက ဆြဲခြါလို.မရေတာ့သလိုပဲ။ တိတ္ဆိတ္သြားတဲ့ ဧည့္ခန္းထဲမွာ ဆရာမေလးနဲ.က်ေနာ္စကားေတြမေျပာပဲစိုက္ၾကည့္ေနၾကတယ္။
မ်က္ရည္ေတြၾကားထဲက အားပါးတရျပဳံးရင္း ဆရာမေလးမတ္တပ္ဝုန္းကနဲရပ္လာတယ္။ အဲ့ေတာ့မွက်ေနာ္လည္းသတိဝင္လာပီး အန္တီေလး!! လို.ေအာ္လိုက္မိတယ္။ ဂြမ္းကပ္နီညိဳေရာင္လက္ရွည္ေလးနဲ.ထမီအနက္ေရာင္ပါးပါးေလးဝတ္ထားတဲ့ က်ေနာ့္နတ္သမီးေလး လွစ္ကနဲေျပးလာပီးက်ေနာ့္ရင္ခြင္ထဲခုန္ဝင္လာတာေၾကာင္ကေလးတစ္ေကာင္လိုပဲဗ်ာ။
သူ.ေမးစိေလးကိုကိုင္ပီးဆြဲေမာ့လိုက္ေတာ့ မ်က္ရည္ေတြနဲ.စိုလက္ေနတဲ့မ်က္နာေလး.. ... ... က်ေနာ္တို.စကားဆိုျဖစ္ပါဘူးမ်က္နာ၂ခုပူးကပ္သြားတယ္။ နီရဲပီးတဆတ္ဆတ္တုန္ေနတဲ့ႏႈတ္
ခမ္းေလးကိုဆြဲစုပ္လိုက္မိတယ္။ သူ.လက္ေတြကက်ေနာ့္တီရွပ္ေအာက္ကိုလၽွိုပီးက်ေနာ့္ရင္အုံကိုပြတ္သပ္ေနတယ္။
     ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္ေနတာကိုခြါလိုက္ေတာ့ တုန္ယင္ေနတဲ့သူ.လက္ေခ်ာင္းေလးေတြက နီညိဳေရာင္ဂြမ္းခံလက္ရွည္ေလးရဲ.ေၾကးဇစ္ဝါ၀ါေလးကိုဇိကနဲဖြင့္ပလိုက္ေတာ့...   ..... .....
ေအာက္ခံဘာတစ္ခုမွဝတ္မထားတာကိုေတြ.ရတယ္။  ၀ါဝင္းပီး ေျပာင္လက္ေနတဲ့သူ.ရင္အစုံဟာစိတ္လႈပ္ရွားလို.နိမ့္ခ်ည္ျမင့္ခ်ည္ျဖစ္... ... ....
     ကေလး..ေလးး!! တဲ့
တပ္မက္ေနတဲ့ရမၼက္လႊမ္းတဲ့အသံနဲ.က်ေနာ့္ကိုေခၚလိုက္တာကိုၾကားတခ်က္မၾကားတခ်က္ဗ်ာ။

၂ေယာက္လုံးရဲ.ပါးစပ္ကေနတအင္အင္ညည္းသံေတြထြက္လာတယ္(အင္းမဟုတ္ပါ)။
စကားလည္းတစ္လုံးမွမဆိုျဖစ္ပဲ လက္ေတြရႈပ္ကုန္တာေနာက္ဆုံး အဝတ္ဆိုလို.ဘာမွတစ္ခုမွဝတ္မထားေတာ့ပဲ ကိုယ္ဗလာ၂ခုပူးကပ္ပီးတစ္ေယာက္နဲ.တစ္ေယာက္ပြတ္သပ္ဆုတ္ေခ်ေနၾကတဲ့အ
ေျခေနျဖစ္လာမွန္းမသိျဖစ္ကုန္ပီ။ လုပ္ခ်င္တာေတြကမ်ားေတာ့ဟိုဟာလည္းလုပ္ဒီဟာလည္းလုပ္နဲ.ဗ်ာေတြမ်ားေနတာေပါ့ေလ။ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းတႁပြတ္ႁပြတ္စုပ္တယ္၊တစ္ေယာက္ရင္အုံကိုတစ္
ေယာက္ပြတ္ေနၾကတယ္၊ မတ္တပ္ရပ္လၽွက္ကေန ဆရာမေလးရဲ.ေမးဖ်ားေလးကေနဟိုးေပါင္တံလွလွျဖဴျဖဴေလးေတြအထိ လၽွာဖ်ားေလးနဲ.က်ေနာ္လၽွက္ေပးရင္းဆင္းခ်သြားတယ္။ ဒူးေထာက္
ထိုင္ခ်လိုက္ပီး ရပ္ေနတဲ့က်ေနာ့္ခ်စ္သူေလးကိုကိုယ္တစ္ပတ္ဆြဲလွည့္ မ်က္နာေရွ.မွာဘြားကနဲေပၚလာတဲ့ တင္ပါးလွလွဝါ၀ါဝင္းဝင္းေလးကို သြားေလးနဲ.မနာေအာင္ဖြဖြကိုက္လိုက္၊လၽွာေလးနဲ.
ပလပ္လပ္ျမည္ေအာင္လၽွက္ေပးလိုက္၊ တင္ပါး၂ျခမ္းလုံးကို က်ေနာ့္ဆံပင္ေတြနဲ.ေခါင္းကိုေဝွ.သလိုလုပ္ပီးပြတ္ေပးလိုက္လုပ္ေပးေနေတာ့ က်ေနာ့္ခ်စ္သူေလးခမ်ာေျခဖ်ားေလးေတြေထာက္လာပီး
ပါးစပ္ကအသံထြက္လာတယ္။
    ကေလး ေလးးးး!! က်မဟာေလးထဲက အရမ္းကိုရြစိစိျဖစ္လာပီ.. နမ္း...နမ္းေပးပါလား.. ဟင္..  တဲ့။
ခ်က္ခ်င္းပဲကိုယ္ကိုတစ္ပတ္ျပန္လွည့္ခိုင္းလိုက္ပီး သူ.ေပါင္၂ေခ်ာင္းကိုဆြဲကားေပးလိုက္တယ္။ က်ေနာ္ကၾကမ္းျပင္ေပၚကိုဖင္ထိုင္ခ်ပလိုက္ပီး မတ္တပ္ရပ္ေနတဲ့ သူ.ေပါင္၂ေခ်ာင္းၾကားကိုမ်က္နာအပ္ပီး အသက္ကိုခပ္ျပင္းျပင္းရႉသြင္းလိုက္တယ္။ ခ်စ္သူရဲ. ေ-ာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းႀကီးကက်ေနာ့္မ်က္နာနားမွာ ဝဲေနတယ္။ အေမႊးနက္နက္ပါးပါးေလးေတြ
ၾကားထဲက အကြဲေလးကိုလက္၂ေခ်ာင္းနဲ.အသာဆြဲဟလိုက္ေတာ့ နီရဲရဲေလးျဖစ္ေနတဲ့အတြင္းသားေလးေတြကိုျမင္ရတယ္။ က်ေနာ္အရမ္းလြမ္းခဲ့ရတဲ့ အပ်ိဳႀကီးခ်စ္သူရဲ. ေ-ာက္ဖုတ္ႀကီးကိုအနီး
ကပ္ျပန္ျမင္ေနရေတာ့မွင္တက္ပီးေငးေနတုံး အန္တီေလးကတဟင္းဟင္းနဲ.ဘာမေျပာညာမေျပာက်ေနာ့္ေခါင္းကဆံပင္ေတြကိုလက္၂ဖက္နဲ.စုံကိုင္ပီး က်ေနာ့္မ်က္နာကိုသူ. အဖုတ္နဲ.ပြတ္ေတာ့
တာပဲဗ်ာ။ က်ေနာ့္မွာ႐ုန္းလို.ကလည္းမရေတာ့ သူ.ဖင္တုံးေလးေတြကိုလက္နဲ.ေခ်ေပးရင္းလၽွာနဲ.လႈပ္ရွားေနတဲ့အရည္တစိုစိုျဖစ္ေနတဲ့ေ-ာက္ဖုတ္ႀကီးကိုလိုက္ပီးလၽွက္ရေတာ့တာေပါ့။ အန္တီ
ေလးခမ်ာေတာ္ေတာ္ေလးေပါက္ကြဲေနေတာ့ကာဒီလိုထိန္းမနိုင္သိမ္းမရေတြလုပ္ကုန္တယ္လို.ထင္တာပဲ။ အၿငိမ္မေနပဲတဟင္းဟင္းေအာ္ရင္း ေျခဖ်ားေထာက္လို.က်ေနာ့္မ်က္နာကိုေလၽွာက္
ပြတ္ေနတာက်ေနာ့္မ်က္နာတစ္ခုလုံးလဲ သူ.အရည္ေတြေပပြကုန္ေရာ။ ပါးေတြ၊မ်က္ခုံးေမႊးေတြမွာ အကုန္ေပကုန္တာေပါ့။ ေနာက္ဆုံးေကာ့ေကာ့ပီးပြတ္ေနတဲ့ ဆရာမေလးကိုၿငိမ္ေအာင္အတင္းကိုင္ထားပီး ေ-ာက္ဖုတ္ကိုေသခ်ာေတ့ပီး စုပ္ေပးလိုက္မွၿငိမ္သြားေတာ့တယ္။ က်ေနာ္ကေတာ့ထိုင္လၽွက္ေခါင္းကိုေမာ့ပီး စုပ္လိုက္အကြဲေၾကာင္းအတိုင္းလၽွက္
လိုက္၊လၽွာကိုထိုးထည့္လိုက္၊အစိကိုလၽွာဖ်ားနဲ.၂-၃ခ်က္ထိုးလိုက္အဲ့လိုလုပ္ေပးရင္းလူလည္းဟိုက္လာတယ္။
     ရပီ!! ရပီ!! ကေလး ေလးလွဲအိပ္လိုက္.. .... ဆိုတဲ့အသံနဲ.အတူထိုင္ က်ေနာ့္ကိုတြန္းလွဲပလိုက္ေတာ့က်ေနာ့္မွာၾကမ္းျပင္ေပၚပက္လက္ကေလးေပါ့
က်ေနာ့္ေျခရင္းဒူးေလးခ်က္ခ်င္းေထာက္လိုက္ပီး ေဒါသမာန္ထေနတဲ့မ်က္နာေလးနဲ.တစ္ခ်က္လွမ္းၾကည့္လိုက္တာျမင္ရတယ္။ ပီးမွက်ေနာ့္ မာေတာင့္ေနတဲ့ညီေလးကို ငုံ.ပီးႁပြတ္ႁပြတ္နဲ.စုပ္
စကၠန္.၃ဝေလာက္ဆက္တိုက္စုပ္ေပးပီးတာနဲ.က်ေနာ့္ အေပၚကို တက္လာေရာ။ ညီေလးကိုလက္နဲ.ကိုင္ရင္း သူ.အဖုတ္ဝမွာေတ့ပီးတထစ္ခ်င္းဖိသြင္းေနတယ္။ ဟားးးးးးးးးးးးး!! အရည္ေတြတ
အားရႊဲေနတာေတာင္စီးပီးက်ပ္ေတာက္ေနတာဗ်ာ။ လူကိုေဆြမ်ိဳးေမ့သြားခ်င္တယ္။ အန္တီေလးကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့လဲ၊ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကို ကိုက္ထားတာေတြ.ရတယ္။ ဘီးကုတ္အဝါေလးနဲ.အေျပာင္သိမ္းထားတဲ့ နဖူးျပင္ေလးမွာေခၽြးေတြေတာင္သီးေနတယ္။
    ၄-၅..၁ဝခ်က္ေလာက္သာသာေလးေဆာင့္ရင္းအဝင္ေခ်ာသြားတာနဲ. တအားအားေအာ္ပီးက်ေနာ့္ရင္ဘတ္ေပၚလက္၂ဖက္ေထာက္ရင္းအသားကုန္ေဆာင့္ခ်ေနေတာ့တာေအာက္ကက်ေနာ့္
မွာလူးလွိမ့္ေနေအာင္ကိုေကာင္းေတာ့တာေပါ့ဗ်ာ။ သူ.အဖုတ္ကေနက်ေနာ့္ညီေလးကိုကၽြတ္ထြက္ခါနီးအထိဆြဲမမပီးေဆာင့္ေဆာင့္ခ်တာ ေက်ာမွာဖားလ်ားခ်ထားတဲ့ဆံပင္ရွည္ေလးေတြကတ
ဝဲဝဲနဲ.လိပ္ျပာမေလးနဲ.တူတယ္။ နို.၀ါ၀ါဝင္းဝင္းေလးေတြကေဆာင့္ခ်လိုက္တိုင္းတုန္ခါေနေတာ့က်ေနာ္ကေအာက္ကေနလက္၂ဖက္နဲ.ပင့္ကိုင္ပီးနို.သီးေတြကိုေခ်ေပးေနတယ္။ ဆရာမေလး
ခမ်ာေအာင့္အီးထားသမၽွ အရွက္ကုန္ေအာင္ခ်စ္ေနေတာ့ကာ ပါးစပ္ကေျပာခ်င္ရာေတြေျပာကုန္တာေပါ့။ အင္းးးးးး!! အင့္အင့္!! ခ်စ္တယ္ ကေလး ေလးး!! ေကာင္းလိုက္တာ... ရွီးးးး ရွီးးးးးး
ဟားးးးးးးး!! အရမ္းေကာင္းလာပီ... ဟားးးးးးး!!
    က်ေနာ္လည္းလွဲအိပ္ေနရာကလက္ျပန္ေထာက္ပီးထထိုင္လိုက္ရင္း သူ.တင္ပါးကိုေအာက္ကေနပင့္မပီး ေအာက္ကေနအားနဲ.ေဆာင့္ -ိုး ရင္း လေပါင္းမ်ားစြာလြမ္းေနရတဲ့ က်ေနာ့္ဆရာမေလးရဲ. ေ-ာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းႀကီးထဲ အရည္ေတြပန္းထုတ္ပလိုက္မိတယ္။
    အားးးး!! ေကာင္းလိုက္တာ..အန္တီေလးရာ.. ...

 ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာအရွက္လုံစရာအဝတ္ရယ္လို.ဘာမွမပါတဲ့က်ေနာ္နဲ.ဆရာမေလးတို.ပူးကပ္ပီးဖက္ထားရင္းလွဲေလ်ာင္းေနၾကတယ္။
ခပ္စိမ့္စိမ့္ေအးေနတဲ့ရာသီဥတုကို က်ေနာ္တို.မမႈပါ။ ၂ေယာက္သားစကားမဆိုျဖစ္ပဲတုန္ခါေနတဲ့ရင္ဘတ္ခ်င္း ပူးကပ္ထားပီးႏွလုံးသားခ်င္း စကားေတြေျပာလို.ေပါ့ေလ။ က်ေနာ့္အေပၚမွာထပ္
လၽွက္ေမွာက္အိပ္ထားတဲ့ အန္တီေလးရဲ.ႏႈတ္ခမ္းေပ်ာ့အိအိေလးက ပက္လက္အိပ္ထားတဲ့က်ေနာ့္ နားရြက္ေတြကိုခပ္ရြရြေလးတခ်က္တခ်က္နမ္းေနတယ္။ သူ.ႏွာဝကထြက္သက္ဝင္သက္ရႉတဲ့
ေလေႏြးေႏြးေလးကလည္း က်ေနာ့္အရည္ျပားကိုလာထိခတ္လို.ေပါ့။ က်ေနာ္လည္းသူ.ေက်ာျပင္ေျပာင္ေခ်ာေခ်ာေလးကိုတင္းတင္းဖက္ထားရင္း ပြတ္ေပးေနမိတယ္။ က်ေနာ့္မ်က္နာေပၚအပုံလိုက္
တင္ေနတဲ့သူ.ဆံႏြယ္ရွည္ေတြဆီက က်ေနာ္အင္မတန္ႀကိဳက္တဲ့ေခၽြးနဲ.ေရာစြက္ထားတဲ့ေမႊးရနံ.ေလးကိုသာသာေလးရႉရွိုက္ရင္းက်ေနာ့္ရင္ထဲမွာခ်စ္ဆိပ္ေတြတက္လို.။ ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာမွသူ
စကားစေျပာတယ္.. ..
     ကေလး..ေလး..သိလား.. က်မေလ..ခြဲေနရတဲ့ရက္ေတြမွာ ေသသြားရင္ေကာင္းမွာလို.ေတာင္အေတြးေပါက္မိတယ္.. လြမ္းလို.ဟယ္ (က်ေနာ့္မ်က္နာကိုအနီးကပ္ၾကည့္ပီး ငိုမဲ့မဲ့မ်က္နာေပးေလးလုပ္ပီး ခၽြဲေနတယ္)
     တူတူ..ပဲ..အန္တီေလးရာ.. လို.က်ေနာ္တိုးတိုးေလးညဳတုတုေျပာရင္း သူ.မ်က္နာလွလွေလးအနံ.တရႊတ္ရႊတ္နဲ.ေလၽွာက္နမ္းေနမိတယ္
     က်မေဖေဖ့ကို ေျပာခဲ့ပီသိလား .. ေနာက္ထပ္၂ႏွစ္ေလာက္ဆိုသမီးေကာင္ေလးနဲ. ယူမယ္လို.  ကေလးေလးက်မကိုယူရမယ္ေနာ္ (လက္ေခ်ာင္းေလး၂ေခ်ာင္းေထာင္ပီး မခ်ိဳမခ်ဥ္မ်က္နာ
ေပးနဲ.က်ေနာ့္ကိုေျပာတယ္)
    အာ..က်ေနာ္ကေမေမ့ကိုေတာင္ေျပာပီးသား..အန္တီေလးမသိလို. ေမေမကအန္တီေလးပုံစံေလးကိုၾကည့္ပီး ခ်စ္ေနတာ..သေဘာတူတယ္..ခုေတာင္အလုပ္ေတြသင္ေပးေနတာ..မိန္းမျမန္
ျမန္ယူခ်င္ရင္ႀကိဳးစားတဲ့
    ဂယ္လား!! က်မကရွင္ေလးထက္ အသက္ေတြအမ်ားႀကီး ႀကီးေတာ့ သိမ္ငယ္ေနတာ.. (အားပါးတရျပဳံးေနရွာတယ္)
    အန္တီေလးက ဒီေလာက္ေခ်ာတာ..႐ုပ္ကေလးကႏုႏုေလး..ဘယ္သူမွ၃ဝေက်ာ္ဆိုတာမသိတာ.. ပီးေတာ့ ေဖေဖနဲ.ေမေမက ေခၽြးမေလးကလည္း ဂီတသမားဆိုေတာ့ အရမ္းေပ်ာ္ေနတာ..
    ဟာဟ! ဟာဟ! လာပီးညာမရႊီးနဲ. .. .. ..
အဲ့လိုရယ္သံေလးစြက္ပီးေျပာရင္း အိပ္ေနရာက ထထိုင္ပီး ဆံပင္ရွည္ေလးေတြကိုလက္နဲ.သပ္ရင္းရွင္းေနတယ္။
က်ေနာ့္မ်က္နာကိုေတာ့ျပဳံးပီး ေငးေနတာေပါ့။ ပုဆစ္တုတ္ေလးထိုင္ေနတဲ့ က်ေနာ့္ခ်စ္သူေလးကေတာ္ေတာ္ၾကည့္လို.ေကာင္းတယ္ဗ်ာ။ ဘယ္ေတာ့ၾကည့္ၾကည့္မ်က္နာေလးက ေအးခ်မ္းပီးျဖဴ
စင္လိုက္တာ။ ကိုယ္လုံးေလးကလည္း က်ေနာ္ေျပာဖူးသလိုတကယ့္ ေက်ာက္ျဖဴသားနဲ.ထုဆစ္ထားတဲ့ ေခါမနတ္မိမယ္႐ုပ္ထုေလးအတိုင္းပဲ။ ဆံပင္ေတြကိုရွင္းပီးေတာ့ က်ေနာ့္ဗိုက္ေပၚလွန္ပီး
တင္ေနတဲ့က်ေနာ့္ညီေလး ကိုလွမ္း ကိုင္ၾကည့္ပီး ဟိုက္! ဒီေရာ့ကတ္ႀကီးက မာေတာင့္ေတာင့္ႀကီးျဖစ္ေနျပန္ပီလို. ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုကိုက္ရင္းရင္ဖိုသလိုအသံနဲ.ေျပာတယ္။
   အန္တီေလးရဲ. အဖုတ္ေလးကိုလြမ္းလို.ေလ!! ဟီး
   အံမယ္.. ယုံေပါင္ရွင္!! လို.ေျပာရင္းလက္ေခ်ာင္းသြယ္သြယ္ေလးေတြနဲ.က်ေနာ့္ညီေလးကိုဆြဲထူမလိုက္ပီး ဂြင္းထုသလိုကစားေပးေနျပန္တယ္။
   ကဲ..လြမ္းလားမလြမ္းလား သိခ်င္တယ္.. ကေလး ေလး ထလိုက္.. က်မကိုတစ္ခါေလာက္ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းခ်စ္ၿပ !! ဆိုပီးက်ေနာ့္ကိုေက်ာ ေပးရင္းၾကမ္းျပင္ေပၚေလးဖက္ေထာက္လိုက္တယ္။
ခါးေလးညႊတ္ပီးကုန္းလိုက္ေတာ့ အေနာက္ကိုေကာ့တက္လာတဲ့တင္ပါးေလးေတြကလွလိုက္တာ၊က်ေနာ္ခ်က္ခ်င္းမထပဲေငးေနမိတယ္။ ဆရာေလးက မ်က္နာတစ္ျခမ္းဖုံးေနတဲ့ဆံပင္ေတြကို
လက္နဲ.သပ္ပီးပုခုံးတစ္ဖက္ထဲကိုခ်လိုက္ရင္းအေနာက္ကိုေခါင္းေလးငွဲ.ပီးၾကည့္.. ကေလး ေလး ....ရွင္က်မကို အလွၾကည့္မလို.လားတဲ့မ်က္လုံးတစ္ဖက္မွိတ္ပီးလွမ္းေျပာေတာ့..က်ေနာ္..ဝုန္း
ကနဲထထိုင္ပီးသူ.တင္ပါးအေနာက္မွာဒူးေထာက္ထိုင္ခ်လိုက္တယ္။ အဲ့ဒီေနာက္မွာေတာ့..ညည္းသံ.. ေအာ္သံ...တင္ပါးနဲ.ဆီးခုံရိုက္မိလို. တဖတ္ဖတ္ျမည္သံ.. ...... ...... ..... ..... ....... .......
...... ....... ...... .........
...... ..... ....... ............. ............ .......... ................ ..........
.......... ............. ............ ......... ............. ...... ......... .............
   ညေနေစာင္းေတာ့အညိဳေက်ာင္းကျပန္လာတယ္။
က်ေနာ္ရင္ထိတ္ေနေပမယ့္ မညိဳညိဳကဘာမွမျဖစ္သလိုပဲခပ္ျပဳံးျပဳံးရယ္ဗ်။ က်ေနာ့္ခ်စ္သူဆရာမေလးကလည္း က်ေနာ့္အနားကေနကိုမခြါေတာ့ဘူးေလ။တေန.လုံးမညိဳညိဳျပန္မလာခင္အထိ
ဆက္တိုက္ခ်စ္တာက်ေနာ္ေလးခါေလာက္ပီးတယ္..သူကေတာ့ဘယ္ႏွစ္ခါပီးလဲမသိပါဘူး။ ေတာ္ေတာ္ေလးအူျမဴးေနတယ္။ က်ေနာ့္ကိုဖက္ထားပီး အညိဳေရ..ဒီမွာၾကည့္ဆိုပီး က်ေနာ့္ပါးကို
နမ္းျပလိုက္၊ပါးကိုဆြဲလိမ္လိုက္လုပ္ေနတာမညိဳညိဳက ရယ္ေနေပမယ့္က်ေနာ့္မွာေနရခက္လိုက္တာေလ။ ေတာ္ေတာ္ေလးကိုအခ်စ္နလံထေနၾကတယ္ေပါ့ေလ..မေျပာခ်င္ဘူးလို. မညိဳညိဳက
ေျပာရင္း ၃ေယာက္သားညေနစာခ်က္ဖို.တူတူျပင္ေနၾကတာေပါ့။ ခ်က္ျပဳတ္ပီးလို. သူတို.ေရခ်ိဳးဖို.ျပင္ေတာ့...အန္တီေလးကအရင္ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္တယ္။ အညိဳနဲ.က်ေနာ္လည္းအိမ္ေရွ.ဧည့္
ခန္းထဲထိုင္စကားေျပာရင္း ႐ုတ္တရက္အညိဳက.. ေမာင္ေတာ္ေတာ္ေမာေနလား ဆိုပီးျပဳံးစိစိနဲ.ေမးေတာ့..က်ေနာ္မ်က္နာပ်က္သြားေရာ။ ဒုကၡဗ်ာ။ ေမာင္စိတ္မပူပါနဲ. အညိဳနဲ.ေမာင္ႏွမေတြျပန္
ျဖစ္သြားပီလို.သေဘာထားလို.ေျပာမွ.. က်ေနာ္ျပဳံးနိုင္ေတာ့တယ္။ အားလုံးေရမိုးခ်ိဳးသန္.စင္ပီးေတာ့ ထမင္းတူတူစားေသာက္။ ပီးေတာ့ ဧည့္ခန္းထဲကဆက္တီခုံေတြမွာထိုင္ရင္းေရာက္တတ္ရာ
ရာေျပာလာတာမိုးေတာင္အေတာ္ခ်ဳပ္လာတယ္။ မညိဳညိဳက ထပီးလက္ဖက္သြားသုတ္ေတာ့ က်ေနာ္တို.၂ေယာက္ထဲဧည့္ခန္းထဲက်န္ခဲ့တယ္။ က်ေနာ္က..အန္တီေလးကိုပီယာနိုတီးျပပါလို.
ေတာင္းဆိုေတာ့ ထပီးခုံေတြဘာေတြခ် လက္ေတြဘာေတြျပန္ေႏြးတဲ့အေနနဲ.ေလၽွာက္စမ္းပီးေတာ့က်ေနာ့္ကိုလွမ္းေမးတယ္။
   ကေလး ေလး ေျပာေလ..ဘာတီးရမလဲ.. Classic လား Modern လား?
   ဟုတ္ဘူး ပီယာနိုအတီး သက္သက္နားမေထာင္ခ်င္ဘူး .. သီခ်င္းဆိုတဲ့ဟာတီးဗ်ာ.. ဟိုတစ္ခါတီးျပတယ္ေလ Romeo&Juliet ေခတ္ေဟာင္း႐ုပ္ရွင္ထဲကဇတ္ဝင္သီခ်င္း..အဲ့ဒါ
  ေအာ.. A time for us: မွတ္မိပီ.. အိုေခအိုေခ...
ဆရာမေလးစပီးတီးတယ္။ လက္ေခ်ာင္းျဖဴျဖဴေလးေတြပီယာနိုခလုတ္ေတြေပၚေျပးေနပီ။ မညိဳညိဳကအဲ့ဒီအခ်ိန္မွာပဲလက္ဖက္သုတ္ပန္းကန္နဲ.ေရေႏြးၾကမ္းအိုေလးကိုင္ပီးအေနာက္ေဖးကထြက္
လာတယ္။ အန္တီေလးတီးေနတဲ့သံစဥ္ကိုနားစြင့္ရင္းျပဳံးလိုက္တယ္။ ခ်က္ခ်င္းသီခ်င္းကိုေကာက္ဆိုလိုက္တယ္... .... .... .....
   ဘယ္ရည္းစားကို.. အခ်စ္ဆုံးဆိုတာ..ေျပာျပပါ..ေမာင္ရယ္....က်မသိပရေစ.. အသည္းေလးေတာင္တုန္တယ္... .... ....
   ႏွစ္ေယာက္ထဲသိတယ္.... အခ်စ္ကေလးပါကြယ္.. ေမာင္...ရယ္.. .... ... ... ... ... .....
ဘုရားဘုရား!! ဒါဗမာသီခ်င္းေကာ္ပီရွိပါလား။ ေတာင္းဆိုမိတဲ့က်ေနာ့္ပါးစပ္ကိုက်ေနာ္ပိတ္ရိုက္ပလိုက္ခ်င္စိတ္ေပၚလာတယ္။ သီခ်င္းဆိုေနတဲ့ မညိဳညိဳက အသံေတြေတာင္ငိုသံပါလာသလိုပဲ။
အဖ်ားခတ္သံေတြထြက္လာတယ္။ လန္.ပီးအန္တီေလးကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ဘာမွရိပ္မိပုံမေပၚပဲ စိတ္ပါလက္ပါျပဳံးပီးတီးေနတယ္။ အညိဳကသီခ်င္းကိုေအာ္ဆိုေနရင္းက်ေနာ့္ကိုအဓိပၸါယ္ပါပါမ်က္
လုံးေတြနဲ.လွမ္းလွမ္းၾကည့္ေနေတာ့က်ေနာ့္မွာ ... ... ...... ဒီသီခ်င္းကိုေကာ္ပီဆိုထားတဲ့ႏြဲ.ယဥ္ဝင္းကိုပဲက်ိန္ဆဲေနမိတယ္ဗ်ာ။ သီခ်င္းကေတာ့ဆက္ဆိုေနတုံး .. ... ...
    အတူသြား ....အတူလာ..ဟိုယခင္..အတိတ္ဘဝေလးေတြ.. ေမ့မရဘူး..ေမာင္.. ေရ..

ေလာကမွာ လိပ္ျပာမလုံတဲ့စိတ္နဲ.အသက္ရွင္ရတာေလာက္ခက္ခဲတာဘာမွမရွိဘူးဗ်။
ခင္ဗ်ားတို.လည္းဘဝမွာၾကဳံခဲ့ဖူးမွာပါ။ လူမသိေစခ်င္တဲ့အရာတစ္ခုကိုက်ဴးလြန္ပီးေတာ့ ဟန္ေဆာင္ေနရတာဘယ္ေလာက္ပင္ပန္းရတယ္ဆိုတာေလ။ တခ်ိဳ.လူေတြလိုျဖစ္ပီး ပီးေရာဆိုတဲ့စိတ္မ်ိဳး
ထားနိုင္ရင္ေတာ့တမ်ိဳးေပါ့ေလ။ ဒီလိုမဟုတ္ပဲ အရမ္းကိုလူသားဆန္တယ္ေျပာမလား ကိုယ္ခ်င္းစာတယ္ေျပာမလား.. လြယ္လြယ္ေျပာရရင္ေပ်ာ့ညံ့တယ္ေခၚမလား.. အဲ့လိုစိတ္ထားမ်ိဳးရွိလို.က
ေတာ့မလြယ္ဘူးေလ။ က်ေနာ့္မွာအဲ့ဒီအခ်ိန္တုံးကေတာ္ေတာ္ေလးငယ္ရြယ္ပီး မရင့္က်က္ေသးေတာ့ပိုဆိုးေရာေပါ့ဗ်ာ။ ျပႆနာကလည္းတစ္အိမ္ထဲေနတဲ့ အခ်စ္ဆုံးသူငယ္ခ်င္းမႏွစ္ေယာက္နဲ.
သြားပီးအိပ္မိတာကိုး။ မညိဳညိဳက ပီးသြားပါပီ၊ခဏတာခ်စ္သူပါလို.ဘယ္လိုေျပာေျပာ ေန.စဥ္နဲ.အမၽွသူ.ေရွ.မွာ က်ေနာ္နဲ.ဆရာမေလးရဲ.ဇတ္လမ္းကိုျမင္ေနရေတာ့ကာ သူလည္းလူသားတစ္ဦးပဲ
တခ်က္တခ်က္မ်က္နာက ပ်က္သြားတာမ်ိဳး၊ ဆရာမေလးအလစ္မွာက်ေနာ့္ကိုရိသဲ့သဲ့ ေျပာတာမ်ိဳးေတြလုပ္လာေတာ့တာေပါ့။ အဲ့ဒါကလြဲပီး အတင္းႀကီးေတာ့ဇြတ္တိုးလာတာမ်ိဳးမရွိပါဘူးဗ်ာ။သူ
လည္းပညာတတ္တစ္ေယာက္ပါ။
    ဒါေပမယ့္က်ေနာ္ခုနကေျပာသလိုေပါ့ဗ်ာ.. ေနရထိုင္ရတာအဆင္ေတာ့ဘယ္ေျပမလဲ ဟန္ေဆာင္ေကာင္းဖို.ဆိုတာလူ.ေလာကႀကီးမွာ ဘဝအေထြေထြက်င္လည္ပီးရင့္က်က္လာမွျဖစ္နိုင္တာမ်ိဳး
မဟုတ္လား။ က်ေနာ္တခါတေလ အန္တီေလးနဲ.ျပဳံးေပ်ာ္ေနရင္း အညိဳ.ကိုလွမ္းၾကည့္မိတဲ့ အခါသူ.မ်က္နာက နာက်င္ေနတာမ်ိဳး၊ေဆြးရိပ္သမ္းေနတာမ်ိဳး ျဖစ္ေနတာေတြ.ရင္စိတ္မေကာင္းျဖစ္
မိတာေတာ့ဝန္ခံရလိမ့္မယ္ဗ်ာ။ တတ္နိုင္ရင္၂ကိုယ္ခြဲလို.ရရင္အေကာင္းသားလို.ေတာင္ေပါေၾကာင္ေၾကာင္ေတြေလၽွာက္ေတြးေနမိတယ္။
    ဒီလိုနဲ.ေပ်ာ္စရာတစ္ဝက္ စိတ္မေကာင္းစရာတစ္ဖက္ေန.ရက္ေတြကိုျဖတ္သန္းလာခဲ့တာၾကာလာခဲ့ပီ။
အန္တီေလးေတာင္က်ေနာ့္အိမ္ကိုအဝင္ အထြက္လုပ္တဲ့အေျခအေနေတြျဖစ္လာတယ္။ ေဖေဖေမေမတို.က သေဘာေတြက်လို.  ဒီေကာင့္ကိုသမီးတသက္လုံးထိန္းရမွာေနာ္ဘာညာေတြေတာင္
ရယ္ရယ္ေမာေမာေတြေျပာတဲ့အဆင့္ထိေရာက္လာပီ။ က်ေနာ္ကလည္း မိဘလုပ္ငန္းေတြကိုတက္တက္ႂကြႂကြ သင္ယူလာတယ္။ တခါတခါဆိုမိုးလင္းမိုးခ်ဳပ္အလုပ္ေတြမ်ားလြန္းလို.အန္တီေလးတို.အိမ္ဖက္ေတာင္မေရာက္ျဖစ္ဘူး။ ညဖက္ေတာ့ဖုန္းေတြဘာေတြ ေျပာတာေပါ့။ အေျခေနကတအားတြယ္တာလာပီဆိုေတာ့
အသံေလးမွမၾကားရမေနနိုင္ျဖစ္လာတာကိုးဗ်။
    ဒီေန.ေတာ့မနက္ေစာေစာပိုင္းကထဲကဘာမွလုပ္စရာ အလုပ္မရွိတာနဲ. ခ်စ္သူဆီေျပးလိုက္ဦးမယ္ဆိုပီး ေရမိုးခ်ိဳး ဂ်င္းဂ်ာကင္ေလးတစ္ထည္ေကာက္စြပ္၊ကင္းဘတ္ဖိနပ္ေလးစီးၿပိဳင္ဘီးေလးေကာက္နင္းပီးထြက္လာခဲ့တယ္။ ဗိုက္ကေတာ္ေတာ္ေလးဆာလာတာ..မနက္ကထဲကေကာ္ဖီတစ္ခြက္ပဲေသာက္လာ
ေတာ့ အန္တီေလးတို.ဆီေရာက္မွေန.လည္စာအဝစားပလိုက္မယ္ဆိုပီးႀကိမ္းလာတာေလ။
    ၿခံထဲေရာက္ေတာ့မနက္၁ဝခြဲေလာက္ရွိပီ။ ထမင္းဟင္းေတြက်က္ေလာက္ပီလားဆိုပီး စပ္စုဖို.မီးဖိုေခ်ာင္ထဲေျပးဝင္လိုက္တယ္။
အညိဳတစ္ေယာက္ဟင္းခ်က္ေနတာေတြ.လို.ျပဳံးျပလိုက္ရင္း ဗိုက္ဆာပီ အညိဳလို.ေျပာလိုက္ေတာ့...  ခ်က္တုံးလို.ေျပာပီးမ်က္နာလႊဲသြားတယ္။ ဘာမွလည္းဆက္မေျပာဘူး.. ... .. ... ...
က်ေနာ္လည္းအူေၾကာင္ေၾကာင္နဲ. ထမင္းစားပြဲမွာအသာေလးဝင္ထိုင္ရင္း အန္တီေလးေကာအညိဳလို.ေမးလိုက္ေတာ့ လွည့္မၾကည့္ပဲ ၿမိဳ.သစ္သြားတယ္.. ေတြ.ခ်င္ရင္ညေနမွျပန္လာခဲ့လို.ေလ
သံမာမာနဲ.ေျပာရင္း အသားလွီးတဲ့ဓားမကို အသံျမည္ေအာင္ေဆာင့္ပီးခ်လိုက္တယ္။ က်ေနာ္လည္းစိတ္ကေထာင္းကနဲျဖစ္သြားတယ္။ မတ္တပ္ရပ္လိုက္ပီး အညိဳ.နားတိုးကပ္ရင္း သူ.ပုခုံး၂ဖက္ကိုဆြဲလွည့္ပီး ေအာ္ပလိုက္မိတယ္.. ... ...
    အညိဳ!! ဘာျဖစ္ေနတာလဲ.. အညိဳ႐ူးေနလား..က်ေနာ္အညိဳ.ကိုဘာလုပ္လို.ဒီလိုဆက္ဆံေနရတာလဲ..ေျပာစမ္းပါ...
ဘာမွျပန္မေျပာဘူးဗ်။ ေတြေတြႀကီးစိုက္ၾကည့္ေနတယ္။ အံႀကိတ္ထားပီးေမာ့ၾကည့္ေနတာ။ ပီးမွသူ.ပုခုံးေတြကိုကိုင္ထားတဲ့က်ေနာ့္လက္ေတြကိုပုတ္ခ်လိုက္ပီး ဆက္တိုက္ျပန္ေအာ္တယ္.. ..
    ဘာျဖစ္တာလဲဟုတ္လား!! နင္တကယ္မသိဘူးလားေမာင္..က်မဘာျဖစ္ေနမလဲေတြးမၾကည့္ဖူးဘူးလား.. ..
    က်မ႐ူးေနပီေလ..သြက္သြက္မခါေသးတာတစ္ခုပဲရွိတာ..႐ူးေနပီ..ေမာင္ရဲ.
    အညိဳကလူေလ ေမာင္ရဲ.  ေမာင့္ကိုတိတ္တိတ္ေလးပဲခ်စ္ေနရတဲ့ေကာင္မပါ.. ေျပာစမ္းပါဦး .. ဝင္နီျပန္လာပီးကထဲက က်မကိုေမာင္ေစ့ေစ့ၾကည့္လို.လား..
   ဝင္နီတစ္ေယာက္ေမာင့္ရင္ခြင္ထဲမွာ တခစ္ခစ္ရယ္ေနတိုင္း ..က်မဘယ္ေလာက္နာက်င္ခဲ့ရလဲ.. ေမာင္မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတာလား.. ေျပာေလ.. ဟိုးအရင္ကလိုေတာင္ အနားမကပ္ေတာ့
တဲ့ေမာင့္ကိုေကာ က်မဘယ္ေလာက္နာခဲ့ရလဲ
    တကထဲ..ဒီဖက္အခန္းမွာ အညိဳရွိေနတာသိလၽွက္နဲ. ေမာင္နဲ.ဝင္နီျဖစ္ခ်င္တိုင္းျဖစ္ေနၾကတာေတြကိုက်မဘယ္လိုႏွလုံးသားမ်ိဳးနဲ. နားေထာင္ရမလဲေျပာပါဦးရွင္..
    အဲ့လိုေမာင္တို.ခ်စ္စခန္းဖြင့္ေနတာေတြ ၾကားပီးျမင္ပီး အညိဳဘာျဖစ္ေနမလဲေကာ ... ေမာင္ေတြးရဲ.လား
    ဘာလဲက်မက ဝင္နီ.ေလာက္ဆြဲေဆာင္မႈမရွိဘူးလား.. ဟင္.. က်မကိုေမာင္႐ူးေအာင္လုပ္ေပးေနတယ္..က်မေသသြားရင္ေကာင္းမယ္...သိလား...
အဲ့လိုေတြျပန္ေအာ္ရင္း မ်က္ရည္ေတြပိုးပိုးေပါက္ေပါက္က်လာတယ္။
ပီးေတာ့မွ ကေလးတစ္ေယာက္လို ရွိုက္ႀကီးတငင္ငိုေနေနပီ။ ဖူးးးးးးးးးးး!! က်ေနာ္ဘာလုပ္ရမလဲဗ်ာ။ က်ေနာ္ေတာ့႐ူးခ်င္လာပီ။ သူ.ဖက္ကၾကည့္ေတာ့သနားစရာေလး။ က်ေနာ့္ဖက္ကၾကည့္
ေတာ့က်ေနာ္ခ်စ္တဲ့ဆရာမေလးေရွ.မွာဒီလိုမွမေနလို.ဘယ္လိုေနရမလဲဗ်ာ။ ခက္လိုက္တာေလ.. .. ...
    ေတာ္ေတာ့..အညိဳ..တိတ္ေတာ့.. အညိဳဆိုတာ အန္တီေလးကလြဲပီးကမၻာမွာ က်ေနာ္အတြယ္တာရဆုံး မိန္းမ..ဟုတ္ပီလား.. ခုဟာကမျဖစ္သင့္တာေတြျဖစ္မွာစိုးလို. က်ေနာ္ေရွာင္တာေလဗ်ာ..ေနာ္..တိတ္တိတ္.. အညိဳေမာေနမယ္..မငိုနဲ.ေတာ့ေနာ္..
အဲ့ဒီလိုေခ်ာ့ရင္း အညိဳ.ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးေပၚကမ်က္ရည္ေတြက်ေနာ္သုတ္ေပးေနမိတယ္။
အေခ်ာ့ခံရတဲ့ကေလးေလးလိုပဲမ်က္ေတာင္ေလးစင္းပီး က်ေနာ္မ်က္ရည္သုတ္ေပးေနတာကို တဟင့္ဟင့္ရွိုက္ပီးၿငိမ္ၿငိမ္ေလးခံေနရွာတယ္။ က်ေနာ့္ရင္ထဲမေကာင္းဘူးဗ်ာ။ အညိဳ.ဖရိုဖရဲျဖစ္ေန
တဲ့နဖူးေပၚကဆံႏြယ္ေခြေခြေလးေတြကိုပါသပ္ေပးေနမိတယ္။ သနားစိတ္နဲ.အတူအညိဳ.ကိုရင္ခြင္ထဲဆြဲေပြ.ယူလိုက္ပီး သူ.နဖူးဝင္းဝင္းေလးကိုႏွစ္သိမ့္အနမ္းေလးေပးလိုက္မိတယ္။ အဲ့ဒီမွာက်
ေနာ္ေနာက္တစ္ႀကိမ္ေခ်ာက္ကမ္းပါးအနက္ႀကီးထဲထိုးက်သြားေတာ့တယ္ဗ်ာ။က်ေနာ့္ရင္ဘတ္ကိုပါးအပ္ထားတဲ့ အညိဳ.အသက္ရႉသံေတြျပင္းလာလို.အလန္.တၾကားအညိဳ.ကိုယ္လုံးေလးကိုဆြဲ
ခြါလိုက္ပီးမ်က္နာကိုငုံ.ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မ်က္နာေလးကနီျမန္းေနပီး.. စိတ္ထလာမွန္းသိလိုက္ပီ။ က်ေနာ့္ကိုလည္းအတင္းပြတ္သပ္စျပဳလာပီး ..တုန္တုန္ရီရီနဲ. ဘာေတြမွန္းမသိေျပာလာတယ္။
     ေမာင္..ဟင္းးဟင္းးးး .. အညိဳ.ကိုတစ္ခါေလာက္ခ်စ္ေပးေနာ္.. ဝင္နီျပန္မလာေသးပါဘူး..လာပါေမာင္ရယ္... အညိဳေလ တအားျဖစ္လာလို.ပါ..
     အညိဳ.ကိုသနားတယ္မလား... ေမာင္ခ်စ္တာမခံရတာ လနဲ.ခ်ီသြားပီ.. အရမ္းသတိရတယ္..သိလားးး .. ေနာ္ေမာင္ေနာ္... ဝင္နီနဲ.ေမာင္ခ်စ္တာေတြဟိုဖက္အခန္းကေနၾကားရတိုင္း....
အညိဳ.ဟာေလးကိုပြတ္ပြတ္ပီးးး ...ဟင္းးးး..ဟင္းးးးး ..
     ေမာင္လို. .. အညိဳဟာအခ်စ္ငတ္ေနတာပါကြယ္.. အားရပါးရတစ္ခါေလာက္ခ်စ္ေပးေနာ္... ဟားးးး ဟားးးးးး !!
    ႁပြတ္..ပလြတ္..ႁပြတ္..
ေျပာခ်င္ရာေတြေျပာရင္း က်ေနာ့္ကိုအတင္းဖက္ထားတယ္။ က်ေနာ့္လည္တိုင္ကိုဖက္ပီး ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္တယ္။ က်ေနာ္သူ.ကိုယ္လုံးေလးကိုတြန္းဖယ္ေနတာဗ်ာ။ မရဘူး..အတင္းႀကီးဖက္ထား
ပီးက်ားနာခဲ ခဲထားပီ။ သူ.ရင္ကြဲဆြယ္တာ အျပာေလးကိုအတင္းဆြဲခၽြတ္လိုက္ပီး ဘရာပန္းေရာင္ေလးကိုလွန္တင္လိုက္ေတာ့.. အိစက္လွပတဲ့နို.ညိဳစိုစိုႀကီးေတြေပၚလာတယ္... .... .....
    ေမာင္!! စို.ေပးကြာ... အညိဳတအားေနရခက္လာလို. .. ေမာင္ေရ.. ေမာင္...
..... ..... ..... ...... .... .... .... .....
.... ..... ..... .... .... ..... ....... ..... .....
က်ေနာ္ဆိုတဲ့ငမိုက္သား ခႏၶာကိုယ္အတြင္းမွာရွိေနတဲ့ မာရ္နတ္ကိုေအာင္နိုင္ဖို.ဆိုတာကလည္း ... ... ... ....

အကယ္၍မ်ား က်ေနာ္နဲ.အညိဳဟာအရင္ကဘာမွမျဖစ္ခဲ့ဘူးဆိုရင္ေတာ့ က်ေနာ္ေရွာင္ေကာင္းေရွာင္နိုင္မယ္ဗ်ာ။
ဒါေပမယ့္ဗမာ စကားပုံတစ္ခုရွိတယ္ဗ်ာ.. မစြန္းရင္းကရွိ ကစြန္းခင္းကၿငိွ ဆိုတာေလ။ က်ေနာ္ခင္ဗ်ားတို.ကိုေျပာျပဖူးခဲ့ သလိုပဲက်ေနာ္နဲ.အညိဳဆိုတာက အန္တီေလးအေဝးမွာေရာက္ေနစဥ္ကအ
ႀကိမ္ႀကိမ္ ပက္ပက္စက္စက္နယ္လြန္ခဲ့ဖူးေတာ့ ခုလိုမ်ိဳးသူကဇြတ္တိုးလာတဲ့အခါဘယ္လိုလုပ္ ျငင္းဆန္ေရွာင္တိမ္းမလဲ။ ခင္ဗ်ားတို.ဆိုရင္ေကာက်ေနာ့္ေနရာမွာဆို ဘယ္လိုေရွာင္နိုင္မလဲ။ က်ေနာ္
ဟာသူေတာ္စင္တစ္ေယာက္မွမဟုတ္တာဗ်ာ။ ပီးေတာ့ဆင္ျခင္တုံတရား မရွိေသးတဲ့အရြယ္၊ ေသြးသားဆႏၵကိုမလြန္ဆန္နိုင္ေသးတဲ့အရြယ္ဗ်ာ။ ဒါနဲ.ပဲထပ္မွားမိျပန္ေရာဆိုပါေတာ့ေလ။
         ဒီတစ္ခါအညိဳက်ေနာ့္ကိုခ်စ္တာႏူးႏူးညံ့ညံ့ မဟုတ္ဘူး။ ေတာ္ေတာ္ေလးေၾကာက္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ကိုၾကမ္းတမ္းလြန္းတယ္ဗ်။အန္တီေလးဝင္နီျပန္ေရာက္ပီ ဆိုတာနဲ.အညိဳက်ေနာ္နဲ.မအိပ္ရတာလနဲ.ခ်ီထားေတာ့ေပါက္ကြဲကုန္တာေနမွာ။ ပီးေတာ့သူတတြတ္တြတ္ခုေျပာေနသလိုပဲက်ေနာ္နဲ.ဆရာမေလး တို.ခ်စ္စခန္းဖြင့္ေနၾကတာကသူေရွ.မွာေပၚတင္မ
လုပ္႐ုံတမယ္ဆိုေတာ့ၾကားေနသိေနရေလေလသူ.မွာစိတ္ထလာေလေလခ်ဳပ္တီးရေလေလျဖစ္ခဲ့ရွာတာေနမွာေပါ့ေလ။ က်ေနာ့္ကိုသူ.နို.ေတြအတင္းထိုးေပးပီးစို.ခိုင္းတယ္။ စိတ္ပါစျပဳလာတဲ့.. ...
က်ေနာ္ကတႁပြတ္ႁပြတ္စို.ေပးေနလၽွက္ကို သူကက်ေနာ့္အဝတ္ေတြကိုအတင္းဆြဲခၽြတ္ေနတယ္။သူ.ပါးစပ္ကလည္း အဖ်ားတက္သလိုေတြတဟင္းဟင္းၿငီးေနရင္းေပါ့။ က်ေနာ္အဝတ္မဲ့ကိုယ္လုံးတီး
ျဖစ္သြားတာနဲ.မတ္တပ္ရပ္ေနတဲ့က်ေနာ့္ေရွ.မွာဒူးေထာက္ထိုင္ခ်လိုက္ပီး က်ေနာ့္ညီေလးကိုအတင္းေကာက္စုပ္ေတာ့တာပဲ။ ဟားးးးးးးးးးး!! ဆိုပီးက်ေနာ္လည္းေကာ့တက္သြားပီး အညိဳ.ေခါင္း
ေလးကိုကိုင္ရင္း ေျခဖ်ားေထာက္ပီး အညိဳ.ပါးစပ္ထဲကို -ိုး ေနမိတာေပါ့။ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ အညိဳက သူ.အဝတ္ေတြအကုန္ခၽြတ္ခ်ေနတယ္။ က်ေနာ့္ညီေလးတအားႀကီးေတာင္မတ္လာပီဆိုမွ အညိဳ
ကမတ္တပ္ရပ္လိုက္ပီး ပန္းကန္ေဆးတဲ့ေဘစင္ကိုလက္၂ဖက္စုံကိုင္ရင္း မတ္တပ္ -ိုး ဖို.ခါးေလးကုန္းပီးတင္ပါးကိုေကာ့ထားေပးတယ္။
      ေမာင္!! ဟင္းးးး ... လာ..အညိဳ.ကို ဟိုတခါေမာင္ဝင္နီ.ကိုဒီေနရာမွာ ခ်စ္သလိုခ်စ္ေပးဆိုပီး လွမ္းေျပာေတာ့က်ေနာ္ေတာ္ေတာ္အံ့ၾသ သြားတယ္..
      ေမာင္နဲ.ဝင္နီ ဒီေနရာမွခ်စ္ၾကတာေလ... အညိဳေခ်ာင္းၾကည့္ဖူးတယ္.. အဲ့ဒီကထဲက ေမာင္ခ်စ္တာအညိဳအရမ္းခံခ်င္ေနတာ... ျမန္ျမန္လာ.. အညိဳ.ဟာေလး ရြစိစိျဖစ္ေနပီ..ေမာင္!!
က်ေနာ္ဘာမွဆက္မေျပာေတာ့ဘူး။
ေဘစင္ေပၚလက္၂ဖက္ေထာက္ပီး အေနာက္ကိုေကာ့ထားေပးတဲ့ အညိဳ.တင္ပါးေလးေနာက္မွာကပ္လၽွက္ရပ္လိုက္တယ္။ အညိဳ.တင္ပါးအိစက္စက္ႀကီး ၂ခုကိုလက္၂ဖက္နဲ.ျဖဲလိုက္ေတာ့ ေ-ာက္ဖုတ္ညိဳညိဳႀကီး ေပၚလာတယ္။ စိတ္ထေနေတာ့ေဖာင္းေနတဲ့အျပင္ ေ-ာက္ရည္ျဖဴျဖဴေတြက အျမဳပ္ကေလးေတြေတာင္ထေနသလိုပဲ။ အညိဳေတာ္ေတာ္ေလးစိတ္ထေနတယ္ဆိုတာ..
သိသာေနတယ္။ က်ေနာ့္ဒူးကိုနည္းနည္းေကြးပီး က်ေနာ့္မာေတာင့္ေနတဲ့ ညီေလးကိုအညိဳ. ေ-ာက္ဖုတ္ႀကီးနဲ.ေသခ်ာခ်ိန္ပီးေတ့လိုက္တယ္။ အညိဳကေခါင္းေလးေမာ့ တင္ေလးေကာ့ထားေပး
ပီး က်ေနာ့္ -ီး ဝင္လာမယ့္အခ်ိန္ကိုငံ့လင့္ေနတယ္။ ခ်ိန္သားကိုက္တာနဲ.ခါးအားကိုသုံးပီးက်ေနာ္ ဖိေဆာင့္လိုက္ေတာ့....
     ရွီးးးးးးးးးးးးးးးး!! ေကာင္းလိုက္တာေမာင္ရယ္.... အညိဳ..အရမ္းေကာင္းတယ္... အညိဳ.ကိုခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေဆာင့္ေပးပါ...
၃-၄ခ်က္ေလာက္ေတာ့ တစ္ခ်က္ခ်င္း ဒုတ္ကနဲဒုတ္ကနဲေဆာင့္ေနလိုက္ေသးတယ္။ ပီးတာနဲ.က်ေနာ္လည္း အညိဳ.ဖင္တုံးႀကီးေတြကိုစုံကိုင္ပီး အသားကုန္ေဆာင့္ေတာ့တာပါပဲ။
     ေဖာင္းးး! ေဖာင္းးး!! အားးးးး!! ရွီးးးး ရွီးးး!!
     ေမာင္..ေဆာင့္ေဆာင့္.. အညိဳအရမ္းႀကိဳက္တယ္.... ႁပြတ္..ဖတ္..ဖတ္...အားးးးးးးးး ရွီးးးးးးး
မီးဖိုေခ်ာင္တစ္ခုလုံးဆူညံသြားေအာင္ အညိဳသံကုန္ဟစ္ပီး အ -ိုး ခံေနရွာတယ္။ သူ.ခမ်ာဘယ္ေလာက္ေတာင့္တေနတယ္မသိဘူး။ က်ေနာ္ရွိသမၽွအားအကုန္သုံးပီးေဆာင့္ေနတာေတာင္ေဘစင္
ကိုလက္အားျပဳထားပီး အေနာက္ကိုတင္ပါးေကာ့ပီး ဘက္ျပန္ေတာင္ျပန္ျပန္ေဆာင့္ေနေသးတယ္။ ဒါနဲ.က်ေနာ္လည္း အရွိန္ေလၽွာ့လိုက္ပီး သူေဆာင့္တာကိုမတ္တပ္ရပ္ပီး သူ.နို.တြဲလဲႀကီးေတြ
ကိုလွမ္းဆြဲေခ်ရင္းေတာင့္ခံထားလိုက္တယ္။ က်ေနာ္မေဆာင့္ပဲသူေဆာင့္တာကို နို.ေတြကိုင္ရင္းဇိမ္ယူေနလိုက္တယ္။ ၾကာၾကာေလး ပို -ိုးနိုင္ေအာင္ေပါ့ေလ။ သူကေတာ့ ေဘစင္ကိုလက္၂ဖက္
က်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုပ္ထားရင္း..တြန္းေဆာင့္ေလးျပန္ေဆာင့္ရင္း ပါးစပ္ကေျပာခ်င္ရာေတြေအာ္ခ်င္ရာေတြေအာ္ေတာ့တာပဲဗ်ာ။
     ေမာင္...ေကာင္းတယ္သိလားး ... အညိဳအရမ္း အလုပ္ခံခ်င္ေနတာ..ၾကာပီ.. အင့္ အင့္ အင့္
     ေကာင္းလိုက္တာေမာင္ရယ္.. ေမာင္နဲ.ခ်စ္ရတာ...အားးး အားးးးး ရွီးးး ရွီးးးး
နည္းနည္းေလးၾကာလာေတာ့ သူ.ကိုယ္လုံးေလးကတုန္တုန္တက္လာတယ္..အညိဳပီးခ်င္သလိုျဖစ္လာမွန္း က်ေနာ္ရိပ္မိလာလို. ႐ုတ္တရက္သူ.ဖင္၂ျခမ္းၾကားထဲကေနက်ေနာ့္ညီေလးကိုပလြတ္ကနဲဆြဲခၽြတ္လိုက္တယ္။
     ေမာင္!! ဘာလုပ္တာလဲ.. အညိဳအရမ္းေကာင္းေနတဲ့ဟာ....
ေဒါသမ်က္နာေလးနဲ.လွည့္ပီးေမးလာတယ္။ က်ေနာ္ဘာမွ မေျပာပဲအညိဳ. ကိုယ္လုံးေလးကိုဆြဲလွည့္လိုက္တယ္။ ပီးတာနဲ. အညိဳ.ကိုဆြဲမပီး ထမင္းစားပြဲေပၚတင္ေပးလိုက္ပီး ဒူးေထာင္ေပါင္
ကားအေနအထားနဲ.က်ေနာ့္လည္ပင္းကို လက္၂ဖက္နဲ.ကိုင္ထားခိုင္းလိုက္တယ္။ စားပြဲေပၚထိုင္ေနတဲ့ အညိဳနဲ.က်ေနာ္မတ္တပ္ရပ္လၽွက္ကေန အရည္ေတြရႊဲေနတဲ့ က်ေနာ့္ညီေလးကိုသူ.ေ-ာက္
ဖုတ္နဲ.ေတ့ပီးေဆာင့္သြင္းလိုက္ေတာ့ ေခ်ာေခ်ာရႉရႉပဲ ႁပြတ္ကနဲဝင္သြားတယ္။ က်ေနာ္လည္းနည္းနည္းေလးငုံ.ပီး အညိဳ.ႏႈတ္လမ္း ထူထူေလးကိုစုပ္ရင္း လၽွာကိုထိုးထည့္ပီးကစားေပးလိုက္
တယ္။ လက္၂ဖက္က သူ.နို.ႀကီးေတြကို အားရပါးရဆုပ္ေခ်.. ေအာက္ကလည္းခါးကို ကစားပီး -ိုး ေနလိုက္တယ္။ ဒီလိုပုံစံနဲ.အားနဲ.ေဆာင့္ -ိုး လာရင္း ခဏေနေတာ့ အညိဳ. ေ-ာက္ဖုတ္ထဲက
က်ေနာ့္ညီေလးကိုဆြဲဆြဲညႇစ္စျပဳလာပီ အညိဳအဆုံးသတ္ခါနီးလာမွန္းသိေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္ေနတာကိုျပန္ခြါ၊ နို.ေတြကိုဆုပ္ေခ်ေနတာကိုရပ္ပီး အညိဳ.ေက်ာျပင္ေလးကိုအတင္းဖက္ရင္း
က်ေနာ္စိတ္ကိုလႊတ္ေပးလိုက္မိတယ္။ ရွိသမၽွအားကိုအသားကုန္သုံးပီး ေဆာင့္ပလိုက္ေတာ့ မီးေတာင္ပြင့္ထြက္ကုန္မလားထင္ရတယ္။ အညိဳ. ေ-ာက္ဖုတ္ထဲက အရည္ေတြကလည္း အျပင္ကို
ပြက္ပြက္က်ေနေတာ့ ခပ္ျပင္းျပင္းေဆာင့္သြင္းပလိုက္တိုင္း အသံေတြေတာင္ျမည္လာပီ။
     အားးးးးးးးးး! ေကာင္းလိုက္တာ ေမာင္.. အညိဳ.အရမ္းေမာလာပီ
     ဟားးးးးးးးးးး! အညိဳ က်ေနာ္ထြက္ကုန္ပီ... အားးးးးးးးးးးး ရွီးးးးးးးးးးးးး
     ေကာင္းလိုက္တာ .. အညိဳရယ္... ... ...
..... ......... ................ ..........................

အဲဒီေန.က က်ေနာ္ဆရာမေလးျပန္လာတဲ့ညေနထိ မေစာင့္ျဖစ္ေတာ့ဘူး။
အညိဳနဲ. ၃ခါေလာက္ဆက္တိုက္ -ိုး မိပါတယ္။ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲတစ္ခါ -ိုး ပီးေတာ့ ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္တူတူသန္.ရွင္းၾကရင္း ေရခ်ိဳးခန္းၾကမ္းျပင္ေပၚမွာတစ္ခါထပ္ -ိုး မိျပန္တယ္ဗ်ာ။ ေရမိုးခ်ိဳးပီးေတာ့မွ
ေန.လည္စာကို အညိဳခြံ. ေကၽြးတာကိုစားေသာက္ပီးျပန္ေတာ့မယ္ျပင္ကာမွ .. အညိဳကသူ.အခန္းထဲခဏလိုက္ခဲ့ပါဆိုပီးေခၚ၊ တံခါးကလန္.ထိုးပီးသူက ကုတင္ေဇာင္းမွာထိုင္၊သူ. ေ-ာက္ဖုတ္ကို
က်ေနာ့္ကို ပယ္ပယ္နယ္နယ္လၽွက္ခိုင္းရင္းဇိမ္ခံ၊ဒီေတာ့လည္းက်ေနာ္က စိတ္ျပန္ထလာပီးထပ္ -ိုး ျပန္တယ္။ ဘယ္လိုေျပာရမလဲဗ်ာ။ ရင္ကလည္းတထိတ္ထိတ္နဲ. နို.ႀကီးႀကီး၊ဖင္ႀကီးႀကီး အညိဳ.
ကိုဆရာမေလးအလစ္မွာ ခိုးပီး -ိုး ရတဲ့အရသာကိုက်ေနာ္စြဲသြားတယ္လို.ပဲေျပာရမလား။ ဒါေပမယ့္အန္တီေလးျပန္လာတဲ့ အထိေတာ့ မေနရဲဘူး၊ ၂ေယာက္လုံးအမူအရာေတြပ်က္ေနတာရိပ္မိမယ္
ဆိုတာက်ေနာ္သိတယ္။ က်ေနာ့္ပုံစံက ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းဆက္တိုက္ -ိုး ထားရေတာ့ ပင္ပန္းေနတဲ့႐ုပ္ျဖစ္ေနတာရယ္၊ ခိုးစားထားတယ္ဆိုတဲ့မလုံမလဲမ်က္နာနဲ.အန္တီေလးကိုမၾကည့္ရဲတာရယ္.. ...
ဒါေၾကာင့္ေစာေစာျပန္လစ္သြားတာေပါ့ေလ။
       ေနာက္ေန.ေတြမွာက်ေနာ္ ဆရာမေလးတို.အိမ္ေရာက္သြားေတာ့အရာရာအားလုံးပုံမွန္ပဲဗ်။
က်ေနာ့္ကိုေတြ.တာနဲ. အန္တီေလးကတစ္ခုခုလုပ္ေနရာကေန.. ဟာ! ငါ့အခ်စ္ကေလး လာပီ.. ဟြန္း.. ပစ္ထားေပးတာလာစမ္းဆိုပီး အညိဳ.ေရွ.မွာဖက္နမ္း၊က်ေနာ့္ကိုယ္လုံးကိုသူ.ကိုယ္လုံးေလးနဲ.ပစ္တိုက္အဲ့လိုေတြလုပ္ပီး ခ်စ္ျပေနတာပါပဲ။ အညိဳကလား? ဟင့္အင္း..ဘာမွအမူအရာမပ်က္သလိုတဟားဟားရယ္ပီး.. ညစ္တီး
ညစ္ပတ္ေတြေလၽွာက္ေတာင္ေနာက္ေျပာင္ေနေသးတယ္ဗ်။
       ဖိုးသက္ေရ! နင့္အခ်စ္အပ်ိဳႀကီး နင္မလာလို. ဘာေတြဆာေနတယ္ဆိုလား.. ခစ္ခစ္
       ထမင္းေလးေတာ့ စားပရေစေနာ္.. ကိုကိုနဲ.မမ.. ပီးမွက်မၿခံထဲသြားပီး ..စာဖတ္သလို လုပ္ရင္းေရွာင္ေပးပါ့မယ္..ဟားဟား !!
အဲ့လိုညစ္တီးညစ္ပတ္ေတြေျပာရင္းမ်က္နာကအျပဳံးမပ်က္ဘူးဗ်။
ဆရာမေလးကလည္းရွက္ကိုမရွက္ေတာ့ပဲမ်က္နာေျပာင္တိုက္တတ္လာတယ္။ ခ်စ္တာေဟ့..ခ်စ္တာ..နင္လည္းငါ့လူလိုငယ္ငယ္ေလးသန္တုံးျမန္တုံးေလးတစ္ေယာက္ရွာပါလားဆိုပီးျပန္စေန
ေသးတာေလ။
       ဒါေပမယ့္ အညိဳ.မ်က္နာကိုၾကည့္တာနဲ.က်ေနာ္တစ္ခုခုကိုခံစားမိသလိုျဖစ္လာတယ္ဗ်။
ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ ရမၼက္ဗ်။ သူ.မ်က္နာမွာထင္းေနတယ္။ သူ.မ်က္လုံးေတြထဲမွာေပၚေနတယ္။ က်ေနာ္နဲ.ဆရာမေလးတို.ဘာလုပ္ေတာ့မယ္၊ ဘယ္လိုေတြလုပ္ေတာ့မယ္ဆိုတာသိေနေတာ့...
သူ.စိတ္ထဲႀကိဳေတြးရင္း စိတ္ႂကြေနမွန္းက်ေနာ္ရိပ္မိတယ္။ က်ေနာ္တို.၂ေယာက္ ခ်စ္စခန္းဖြင့္ပီဆိုလည္း တနည္းနည္းနဲ.သူေခ်ာင္းၾကည့္ေနမယ္ဆိုတာက်ေနာ္သိေနတယ္။ တခါတခါအန္တီ
ေလးရဲ.ကုတင္ေပၚ က်ေနာ္လွဲအိပ္ပီး အန္တီေလးက အေပၚကေနတက္ပီး -ိုး ေနတဲ့အခါမ်ိဳးဆို အန္တီေလးနဲ.အညိဳ.အိပ္ခန္းကို ကာထားတဲ့နံရံအေပၚဖက္က ၾကက္တူေရြးတန္းေတြၾကားထဲမွာ
အညိဳ.မ်က္နာကိုပက္လက္အိပ္ေနတဲ့က်ေနာ္ ရိပ္ကနဲလွမ္းလွမ္းေတြ.လိုက္ရသလိုျဖစ္တာ အႀကိမ္ႀကိမ္ရွိပီဗ်။ ပီးေတာ့က်ေနာ္တို.ခ်စ္ပီးၾကလို. အျပင္ထြက္လာပီး ဧည့္ခန္းထဲထိုင္စကားေတြေျပာေနၾကပီဆိုေရာက္လာပီး .. ေတာ္ေတာ္ေလးအားကုန္ေနၾကပီထင္တယ္.. ေရာ့ေဖ်ာ္ရည္ေလးေသာက္ၾကဆိုပီး အေအးေလးဘာေလးလာလာခ်ေပးတတ္တယ္။
အန္တီေလးကေတာ့ရယ္ေနတာပါပဲ။သူကမွမသိရွာတာကိုး။ အဲ့ဒီအခ်ိန္ဆို အညိဳ.မ်က္လုံးေတြကိုၾကည့္လိုက္ရင္သိသာ တယ္ဗ်။ မီးဝင္းဝင္းေတာက္ေနတာ.. က်ေနာ့္ကိုခ်က္ခ်င္းပဲ တက္ပီး
 -ိုး ေတာ့မယ့္မ်က္လုံးႀကီးေတြနဲ.ၾကည့္ၾကည့္ေနတာ။ ဖူးးးးးးးးးး!! မလြယ္ဘူးဆရာေရ.
     ဒီလိုအေျခေနမ်ိဳးႀကီးနဲ.ေနရတာေဘးၾကပ္နံၾကပ္ႀကီးဗ်ာ။ တခါတေလဆိုရင္ထိတ္စရာ အျပဳအမူေတြလုပ္ေသးတာဗ်။
ေဆာင္းတြင္းခ်မ္းခ်မ္းစီးစီးဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို.၃ေယာက္လည္း ဧည့္ခန္းထဲကမီးလင္းဖိုမွာ မီးတူတူလႈံၾကတာေပါ့။ မီးလင္းဖိုအေရွ.ကၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ ေကာက္ရိုးဖ်ာကေလး၂ခ်ပ္ေလာက္ခ်..
ေစာင္အႀကီးႀကီး၂ထည္၃ထည္ကိုတူတူေပါင္းခ်ဳံပီး ပူးကပ္ထားရင္းစာေတြဘာေတြတူတူဖတ္ၾကတာေပါ့။ တခါကဆို အန္တီေလးက The history of Piano and its Music: ဆိုတဲ့စာအုပ္ကို
အားလုံးၾကားေအာင္က်ယ္က်ယ္ေလး ဖတ္ျပေနေတာ့ က်ေနာ္က အန္တီေလးေပါင္ေပၚေခါင္းေလးအုံး ပီးေဘးတိုက္လွဲအိပ္ရင္းနားေထာင္ေနတာကို.. ေစာင္ေတြခ်ဳံထားလၽွက္က အညိဳကက်
ေနာ့္ကိုယ္လုံးေပၚလာဖိမွီပီး အန္တီဝင္နီ.မ်က္နာနားကပ္ ပုခုံးကိုလွမ္းမွီပီး နားေထာင္ေနတယ္။ ပီးမွေစာင္ျခဳံထဲကေန က်ေနာ့္လက္ကိုလာကိုင္ပီး သူ. ေ-ာက္ဖုတ္ကိုကပ္ထားေပးတယ္။ ေအာက္ခံလည္းမပါေတာ့ ေစာင္ျခဳံထဲမွာ ထမီေလးကိုေလၽွာခ်လိုက္တာနဲ.ကြက္တိကိုး။ က်ေနာ့္ကိုတခ်က္ေလာက္ၾကည့္ပီး ျပဳံးစိစိနဲ.မ်က္လုံးမွိတ္ျပတယ္။ လုပ္ေပးေလးေပါ့။ က်ေနာ္လည္းမ
ထူးပါဘူးသနားပါတယ္ဆိုပီး။ လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ.ပြတ္ဆြဲေပးလိုက္ ေ-ာက္ဖုတ္ထဲလက္ႏွိုက္ေပးပီး လက္နဲ. -ိုးေပးလိုက္လုပ္ေပးေနရတာေပါ့။ အန္တီေလးဖတ္ျပေနတဲ့အေၾကာင္းအရာကို.. ..
သံေယာင္လိုက္သလိုလို၊ေထာက္ခံသလိုလိုနဲ.  အင္းး!! အင္းးး!! ဆိုပီး အညိဳက အသံထြက္ေနတယ္ဗ်။ အမွန္က က်ေနာ္လုပ္ေပးေနတာကိုဖီးလ္တက္ေနတာ။ လုပ္ေပးေနရင္းတခ်က္တခ်က္
ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အရမ္းေကာင္းတယ္ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္နဲ. ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကိုကိုက္ျပေသးတယ္ မ်က္လုံးေလးေမွးပီးေတာ့။ ပီးလည္းပီးေတာ့မယ္ဆိုေရာ.. က်ေနာ့္လက္ကို သူ.လက္နဲ.ကုတ္ပီးအခ်က္ျပတယ္..ျမန္ျမန္ေလးေပါ့ေလ။ ပီးေတာ့မွက်ေနာ့္ကိုယ္ေပၚဖိကပ္လာပီး။ အင္းးးးး!! ေကာင္းလိုက္တာတဲ့... အဲ့ဒါကိုအန္တီေလးဝင္နီက စာအုပ္ဖတ္ေနရင္းကဘာမွမ
ရိပ္မိပဲ ဟုတ္တယ္..ညိဳရ.. အရမ္းစိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းတယ္ေနာ္တဲ့..ေသခ်ာငုံ.မၾကည့္ပဲစာအုပ္မ်က္နာအပ္ရင္းျပန္ေျဖေတာ့.. က်ေနာ့္မွာရယ္ခ်င္သလိုျဖစ္လာပီး က်ေနာ့္အေပၚဖိထားတဲ့
အညိဳ.နို.ႀကီးေတြကို ဆုပ္ေခ်ေပးရင္းျပဳံးေနမိတာေပါ့ေလ... .... ... ...

 ခုခင္ဗ်ားတို.ဖတ္ေနတာ အေပ်ာ္ဖတ္အျပာဝတၳဳတစ္ပုဒ္သာဆိုရင္.. ဒီ့ထက္ပိုပီးၾကမ္းလာမွာ၊ ပိုဖတ္လို.ေကာင္းေအာင္ဇတ္လမ္းကိုသည္းေျခႀကိဳက္ျဖစ္ေအာင္ဆက္ေရးေတာ့မွာေပါ့။
ဥပမာ- ၂ေယာက္စလုံးကိုၿပိဳင္တူတြယ္တာတို.၊၂ေယာက္လုံးကနားလည္မႈရသြားပီးတူတူေဝစားသြားတယ္တို.အစရွိသျဖင့္ေပါ့ေလ။ ဒါေပမယ့္ဒါကအဲ့ဒီလို ျခင္ေထာင္ခန္းေတြပဲပါတဲ့ဇတ္လမ္းတစ္ခုမ
ဟုတ္ခဲ့ဘူးဗ်ာ။ ခုခင္ဗ်ားတို.ဖတ္ပီးသေလာက္ဆိုရင္ အိမ္တစ္အိမ္ထဲမွာတူတူေနတဲ့ အပ်ိဳႀကီးမမ၂ေယာက္ကို ၿပိဳင္တူတြယ္ေနရေတာ့ က်ေနာ့္ကိုေတာ္ေတာ္ကံေကာင္းတဲ့ေကာင္ေလးလို.ခင္ဗ်ားတို.
ယူဆရင္မွားလိမ့္မယ္။
     လူဆိုတာေသြးနဲ.သားနဲ.ဖြဲ.စည္းထားတာဆိုေတာ့ က်ေနာ္အညိဳ.ကိုမေရွာင္နိုင္တာမွန္ေပမယ့္ က်ေနာ္တကယ္ခ်စ္တာဆရာမေလးကိုပါဗ်ာ။
ျမတ္နိုးတယ္၊အထင္ႀကီးတယ္။ အို.. ဘာနဲ.မွႏွိုင္းယွဥ္လို.မရဘူးဗ်ာ။ က်ေနာ့္အခ်စ္ဦးေလးကိုး။ ဒီေနရာမွာ မိန္းမနဲ.ေယာက်္ားဆိုတာသေဘာသဘာဝကကိုမတူညီဘူးေလ။ မိန္းမေတြအတြက္လိင္
ကိစၥဆိုတာ အင္မတန္ႀကီးက်ယ္တဲ့တန္ဖိုးထားစရာ စြန္.စားမႈႀကီးတစ္ခုျဖစ္ပီး၊ ေယာက်္ားေတြအတြက္ကမိန္းမတစ္ေယာက္ကိုခ်စ္သည္ျဖစ္ေစ မခ်စ္သည္ျဖစ္ေစေသြးသားေတာင့္တလာတဲ့အခါ
ခ်က္ခ်င္းအိပ္လိုက္ဖို.ဘာမွမဆန္းဘူးေလ။ ေနာက္ဆုံးဗ်ာ..ဒီလိုအေျခေနကို အဆင္ေျပေျပကိုင္တြယ္နိုင္တဲ့ လူႀကီးတစ္ေယာက္အရြယ္လည္းမဟုတ္ေသးေတာ့ အညိဳ.အေပၚခါးခါးသီးသီးလည္းမျငင္းဆန္ရက္ဘူးဗ်။ အန္တီေလးအလစ္မွာမွ က်ေနာ့္ကိုခ်စ္ရရွာတာဆိုေတာ့.. သူစလာရင္က်ေနာ့္မွာသာယာတာကတစ္ဖက္၊ သနားတာကတစ္ဖက္နဲ.လုပ္မိျပန္ေရာေလ။ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္ေျပာခဲ့သလိုပဲ လုပ္ပီးသြားတိုင္းက်ေနာ့္မွာ အျပစ္လုပ္ေနမိပီဆိုပီး အလိုလိုေနရင္း စိတ္ဆင္းရဲေနရတယ္ဗ်ာ။
    က်ေနာ့္ခ်စ္သူဆရာမေလးအေပၚက်ေနာ္ထားတဲ့စိတ္က တမ်ိဳးဗ်။
က်ေနာ့္အတြက္အထင္ႀကီးေလးစားစရာမိန္းမတစ္ေယာက္ပါ။ အရင္ကမိုက္တိမိုက္ကမ္းပုံစံနဲ.ေနထိုင္လာတဲ့က်ေနာ့္ဘဝကိုသူပဲမသိမသာပဲ့ျပင္ေပးခဲ့တာ။ ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္ ဂီတမွာဆရာတစ္ဆူ
လိုလိုထင္၊ အဘိုးရဲ.စာအုပ္ဘီရိုေတြကိုငယ္ငယ္ေလးကထဲကေမႊေမႊဖတ္လာေတာ့ စာအုပ္စာေပအေတြးအေခၚဆိုတာငါေတာ္ေတာ္သိတဲ့ေကာင္..အဲ့လိုႂကြေစာင္းေစာင္းျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိဳးေတြဟာဆရာမ
ေလးနဲ.ေတြ.မွပ်က္ျပယ္ခဲ့ရတယ္ဆိုတာေတာ့အမွန္ပါပဲဗ်ာ။ ဂီတမွာ က်ေနာ့္ဆရာမ ျဖစ္သလိုဂီတသမိုင္းေၾကာင္းဆိုတာ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ေငးေမာပီးသူေျပာသမၽွနားေထာင္ခဲ့ရတာကိုး။ စာေပပိုင္း
ဆိုင္ရာကေကာ..အရြယ္တူခ်ာတိတ္ေတြ၊ က်ေနာ့္ထက္ႀကီးတဲ့က်ေနာ့္အေပါင္းအသင္းေတြၾကားထဲမွာ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထိုင္ပီး ဟိုျငင္းဒီခုန္ဟိုစာေပဒီသမိုင္းေၾကာင္းေတြေျပာၾကတိုင္း က်ေနာ္
ကဘုရင္တစ္ဆူလိုျဖစ္ခဲ့သမၽွအန္တီေလးနဲ.ေတြ.ေတာ့မွ ႏြားေျခရာခြက္ထဲကဖားကေလးျဖစ္မွန္းသိေတာ့တယ္။ အန္တီေလးဆိုတာ ဗမာစာေပတင္မကဘူး၊ ကုလားျဖဴဘာသာနဲ.ေရးထားတဲ့ဘုတ္
အုတ္ေတြကိုေဂ်ာင္းေဂ်ာင္းေျပးဖတ္နိုင္တဲ့ အမ်ိဳးသမီးဆိုေတာ့က်ေနာ့္မွာသူနဲ. စာအေၾကာင္းေဆြးေႏြးတိုင္း မ်က္စိသူငယ္နားသူငယ္ျဖစ္ေနၾကေပါ့။ ဒီေတာ့ကာက်ေနာ္ ဆရာမေလးကိုခ်စ္တယ္ဆို
တာမွာ အထင္ႀကီးတာေတြ၊ မွီတြယ္ခ်င္တာေတြ၊ျမတ္နိုးတာေတြ..အမ်ားႀကီးေပါင္းထားတာဗ်။ ေဖေဖေမေမတို.တစ္ခုခုဆုံးမတယ္ဆိုတာေတာင္ က်ေနာ္ကလက္ခံခ်င္မွလက္ခံတတ္တာ၊ ဆရာမ
ေလးက ခ်ိဳေအးေအးအျပဳံးေလးနဲ.  အက်ိဳးသင့္အေၾကာင္းသင့္ရွင္းျပရင္ခ်က္ခ်င္းေခါင္းၿငိမ့္တတ္လာတယ္။
       ကေလး ေလးကငယ္ေသးလို.ပါကြယ္ .. က်မရွင့္အရြယ္ကဆိုရွင့္ေလာက္မသိမတတ္ပါဘူး.. ဟုတ္ပီလားဆိုပီး  .. စသလိုလိုလုပ္ပီးေဖးမွေပးတတ္တာေလ။
ပထမဆုံးက်ေနာ္ေတြ.စကအင္မတန္ မ်က္နာေၾကာတင္းတယ္လို.ထင္ရတဲ့ ဆရာမေလးဟာ အင္မတန္သနားၾကင္နာတတ္တယ္.. ခ်ိဳျပဳံးျပဳံးေလးအျမဲေနတတ္တယ္..ျဖဴစင္တဲ့ႏွလုံးသားရွိတယ္ဆို
တာၾကာေလေလက်ေနာ္ပိုသိလာခဲ့ေတာ့ ပိုလို.ေတာင္တြယ္တာလာရပါတယ္ေလ။ အညိဳကေတာ့ က်ေနာ့္အတြက္သေဘာေကာင္းတဲ့ အမႀကီးတစ္ေယာက္ပါ၊ ဒီ့ထက္ေတာ့မပိုဘူးဆိုတာေသခ်ာ
တယ္။ ေျပာၾကစတမ္းဆိုရင္ ဆရာမေလးဆိုတာက်ေနာ့္ဘဝမွာ မရွိခဲ့ဘူးဆိုရင္က်ေနာ္ အညိဳ.ကိုခ်စ္မိမွာေသခ်ာတယ္ဗ်။ ဒီလိုပဲေန ေနလာရင္းအခ်ိန္ေတြၾကာလာေတာ့ ဆရာမေလးကိုပိုခ်စ္လာ
သလို အညိဳနဲ.ဆရာမေလးအလစ္မွာ ခိုးခိုးပီးလုပ္တာေတြကလည္းမ်ားလာတယ္။ ဆရာမေလးေတာ့ ဘာမွမသိရွာဘူး။ က်ေနာ္အလုပ္ကိုႀကိဳးႀကိဳးစားစားလုပ္လာတာေတြ.ေတာ့ က်ေနာ္သူ.ကို
တကယ္ခ်စ္ရွာတယ္ဆိုပီးဝမ္းေတြသာလို.။ အိမ္ေထာင္ျပဳမယ္ဆို ကေလးဘယ္ႏွစ္ေယာက္ယူမယ္။ ဘယ္လိုျပဳစုမယ္ဆိုတာေတြေတာင္ၾကည္ၾကည္ႏူးႏူးတိုင္ပင္တဲ့ ညေနခင္းေလးေတြေတာင္ရွိလာခဲ့ပီ။
       အညိဳကေကာ? သူဟာက်ေနာ့္တိတ္တိတ္ပုန္းရည္းစားတစ္ေယာက္ဆိုေပမယ့္ အန္တီေလးနဲ.က်ေနာ့္ကိုအင္မတန္လိုက္ဖက္ညီတဲ့စုံတြဲဆိုတာသေဘာတူတယ္ဗ်။
နင္တို.ကေလးေတြရလာရင္ ငါကနာနီညိဳေပါ့ဟယ္ဆိုပီး က်ေနာ္တို.ခ်စ္သူစုံတြဲကိုေျပာေျပာရင္း သေဘာေတြက်ေနတတ္တယ္။ ဆိုလိုတာကဗ်ာ.. သူက်ေနာ့္ကိုခ်စ္တယ္..ဒါေပမယ့္က်ေနာ့္ေပ်ာ္
ရႊင္ေနတဲ့ဘဝကို မဖ်က္ဆီးဘူးဆိုတာေပၚလြင္ေနတယ္။ အန္တီဝင္နီ.အလစ္မွာ သူစိတ္ရွိသေလာက္က်ေနာ္နဲ.ခ်စ္တယ္၊ -ိုး တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘာတစ္ခုမွထပ္မေတာင္းဆိုဘူး။ အညိဳက ေမာင့္ကို
ခ်စ္ေနလို.ရတဲ့ဘဝေလးဆိုရပီေမာင္ရလို.ျပဳံးပီးေျပာတတ္တယ္။ ရည္းစားမယားငယ္ေလးေပါ့ေအ ..လို.ေနာက္တီးေနာက္ေတာက္ေျပာပီးရယ္ေသးတယ္။ က်ေနာ္နဲ.ဆရာမေလးတို.ကိုလည္းျမန္
ျမန္လက္ထပ္ေစခ်င္ေနပီလို.အျမဲေျပာတတ္တယ္။ ကဲ..ဒါဆိုသာသာယာယာပဲေပါ့.. ဟုတ္လား? မထင္နဲ.ကိုယ့္ဆရာ..ခင္ဗ်ားတို.မထင္နဲ.။ တခါတခါက်ရင္ မေကာင္းတဲ့ကံၾကမၼာဆိုတာက ျခဳံခို
တိုက္ခိုက္ဖို.ေစာင့္ေနရာက အလစ္ဝင္ခ်တတ္တာကိုးဗ်။

အဲ့ဒီေန.ကေနအေတာ္သာတဲ့ေန.ေပါ့။ ေကာင္းကင္ျပာျပာေနာက္ခံမွာ တိမ္ေတြအဆုပ္လိုက္ပြင့္ေနတဲ့ေန.။ ဘဝမွာ အေမွာင္တိက်မဲ့ေန.လို.ဘယ္သူကေကာထင္ထားမလဲဗ်ာ။
ေဆာင္းအကုန္ေႏြအကူး မေအးလြန္း မပူလြန္းေသးတဲ့ ေနထိုင္လို.ေကာင္း႐ုံေန.တစ္ေန.ေပါ့။ အဲ့ဒီတေလာက အလုပ္ေတြပါးတဲ့အျပင္ ပြဲေတာ္ေတြဆက္ေနတဲ့ ကာလမို.က်ေနာ္ ဆရာမေလးတို.နဲ.
ေန.စဥ္ဆိုသလိုေပ်ာ္ေနခဲ့တဲ့ေန.ေတြေပါ့။ ဘယ္ေတာ့မွမၿငီးေငြ. သြားတဲ့အခ်စ္ေတြကိုရက္ဆက္ခံစား အဲ့ဒီတစ္ထပ္တိုက္ပုျဖဴျဖဴေလးသာ က်ေနာ့္ကမၻာငယ္လို.ထင္ေနခဲ့ရတဲ့ေန.ရက္ေတြပါဗ်ာ။
စာေတြတူတူဖတ္ၾက၊ စစ္တုရင္ကစားၾက၊ခ်က္ျပဳတ္စားေသာက္ၾက.. ဘယ္ေတာ့မွမကုန္ဆုံးနိုင္တဲ့ အမတ ေန.ရက္ေတြေပါ့။ အဲ့ဒီမနက္မတိုင္ခင္ညက က်ေနာ္အန္တီေလးတို.အိမ္ကိုသံႀကိဳးတပ္
ဂစ္တာတစ္လုံး ယူသြားပီး Slow Rock: သီခ်င္းေတြကို အန္တီေလးရဲ.ပီယာနိုနဲ.တြဲတီးရင္း ဆိုၾကေသးတာမွတ္မိတယ္။ လိမ့္ေနတဲ့ေက်ာက္တုံးမ်ားဆိုတဲ့ Rock ဂီတBand: ရဲ. နတ္သမီးဆိုတဲ့သီ
ခ်င္းကိုတြဲဖက္ညီညီ တီးခတ္ခဲ့တာလည္းမွတ္မိေသးတယ္။ က်ေနာ္ရယ္ဆရာမေလးရယ္မညိဳညိဳရယ္.. ၃ေယာက္သား မညိဳညိဳေဖာက္ထားတဲ့ လိုင္ခ်ီးသီးနဲ.စိမ္ထားတဲ့ဝိုင္ေတြကိုအေတာ္မ်ားမ်ား
ေသာက္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ရီေဝေဝညမွာနာနာက်င္က်င္ အသံေတြနဲ.က်ေနာ္ေရာ့ခ္သီခ်င္းေတြေအာ္ဟစ္ေနခဲ့တာဆရာမေလးရဲ. ပီယာနိုအလူးအလွိမ့္ေတြက ပီးျပည့္စုံေစသလိုပဲ။ လက္အံေသေအာင္က်
ေနာ္တို.ဆိုၾကတီးၾကပီးေတာ့ အိမ္ေရွ.ဒန္းျဖဴျဖဴေလးေပၚမွာ၃ေယာက္သား ပူးပူးကပ္ကပ္ထိုင္ရင္း စကားေတြေျပာၾကေသးတယ္။ သူတို.၂ေယာက္ေကာက်ေနာ္ပါ ေသာက္ထားတဲ့ဝိုင္အရွိန္
ေၾကာင့္စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ျဖစ္ေနခဲ့တာေတာ့ေသခ်ာတယ္။ သူတို.၂ေယာက္လုံးရဲ.ပုခုံးေတြကိုအလည္မွာထိုင္ေနတဲ့ က်ေနာ္ကသိုင္းဖက္ထားရင္း က်ေနာ္မူးေနရင္လုပ္ေနက်ျဖစ္တဲ့ ကဗ်ာေတြတစ္ပုဒ္ပီးတစ္ပုဒ္ရြတ္ျပေနမိတယ္။
          အခ်စ္ဆိုတာ..I.R.Aေသနတ္သမား ေရွာင္ဒီလြန္ရဲ.ေသနတ္ေျပာင္းက ထြက္လာတဲ့ ... ဒုတိယေျမာက္က်ည္ဆံ.. ...

အစရွိတဲ့ေခတ္ေပၚကဗ်ာေတြဆိုတာ Rock: သီခ်င္းလိုေတြနာက်င္ျပင္းရွလြန္းပီး၊ ဆရာမင္းသုဝဏ္ရဲ.ဂႏၲဝင္ကဗ်ာ တစ္ပုဒ္ျဖစ္တဲ့ လယ္ေတာကအျပန္ ကဗ်ာဆိုတာ.. ... ...
          ပန္ခ်င္တယ္..ခေရဖူး.ေမာင္ခူးကာေပး ... ... ... ....
... ... .... ... ...
         .. သူ.ေခါင္းမွာႏွင္းဆီပြင့္နဲ.  ဂုဏ္တင့္တယ္ေလး။

ခေရဖူးေလးကိုမလိုခ်င္ပဲစြန္.ခြါပီး ႏွင္းဆီပြင့္ကိုပန္သြားလည္း..အိုသူေပ်ာ္ပါေစဆိုပီးအျပဳံးမပ်က္ေၾကာင္းအသိေပးရင္းတိတ္တိတ္ေလးႀကိတ္ေဆြးရရွာတယ္လို.ဆိုလိုတယ္ဆိုေတာ့ က်ေနာ္တီး
ခတ္ေနတဲ့ စပိန္ဂီတဆိုတာ မေပါက္ကြဲပဲတိတ္တိတ္ေလးေၾကကြဲတာမို. သေဘာသဘာဝတူတူျဖစ္ေၾကာင္း ဆရာမေလးနဲ.အညိဳ.ကို လူတတ္ႀကီးလုပ္ပီးရွင္းျပလိုက္ကဗ်ာေတြရြတ္ျပလိုက္နဲ.
မေမ့နိုင္တဲ့ညတစ္ညေပါ့။ ကဗ်ာေတြရြတ္ျပရင္း စ်န္ဝင္သြားေတာ့ တေျဖးေျဖးႀကီးက်ယ္လာပီ။ေနာက္ဆုံး ဂရိစာဆို ဟိုးမားရဲ. ဂႏၲဝင္ကဗ်ာရွည္ႀကီးတစ္ပုဒ္ကို ႀကိဳက္တဲ့အပိုဒ္ေတြရြတ္ျပရင္းသံ
ေနသံထားနဲ.ရွင္းျပေနမိတယ္။
          ႏွစ္ေပါင္း၃ဝၾကာသြားတယ္ဗ်ာ.. အဲ့ဒီကဗ်ာထဲက ဇတ္လိုက္က.. သေဘာပၤ်က္ပီး အဲ့ဒီကၽြန္းေပၚေရာက္သြားတာ။ နတ္မိမယ္ေတြနဲ.အတူတူကာမသုခကိုခံစားရတယ္... ...အဆုံးမဲ့တဲ့..
ဘယ္ေတာ့မွမေသတဲ့ အမတကၽြန္းေပၚမွာ ႀကိဳက္သေလာက္ေန ေနရတာကိုသူကျပန္မယ္လို. လုပ္တယ္ဗ်ာ.. ... စားစရာေနစရာဘာမွမပူရတဲ့အျပင္နတ္သမီးေတြနဲ.ေပ်ာ္ေနရရက္နဲ. ေလနီ
ၾကမ္းေတြအျမဲတိုက္ေနတဲ့ သူ.ဇာတိကၽြန္းကိုျပန္ဖို.ျပင္တယ္... ... ဘယ္လိုအေမႊးနံ.သာေတြနဲ.မွ ဖုံးအုပ္ဖို.မျဖစ္နိုင္ေတာ့တဲ့ သက္လတ္ပိုင္းေရာက္ေနတဲ့ သူ.ခ်စ္သူကို..ျပန္ေတြ.ဖို.အေရး ...
ပင္လယ္ျပင္ႀကီးကို ေလွငယ္ေလးနဲ.ျဖတ္ပီးျပန္ဖို.ျပင္တယ္.. ဘာေၾကာင့္လဲ.. အခ်စ္ေပါ့ဗ်ာ.. နားေထာင္က်ေနာ္ရြတ္ျပမယ္.. ...
          အို..အခ်င္းနတ္မိမယ္တို.
             ငါသည္ကားဂတိထားခဲ့၏ ... .... ... ...
... ... ... ....
              ... ... .... .... ....
ရီေဝေဝနဲ.ကဗ်ာရွည္ကိုရြတ္ျပရင္း သတိထားလိုက္ေတာ့.. အညိဳေကာဆရာမေလးေကာမ်က္ရည္က်ေနၾကတယ္ဗ်။ ေသာက္ထားတဲ့ ၀ိုင္အရက္ေၾကာင့္လား။ က်ေနာ့္ကဗ်ာေကာင္းလို.လားေတာ့က်ေနာ္ေဝခြဲလို.မရဘူး။ မ်က္ရည္ေတြသုတ္ေနၾကတာျမင္ရတယ္။ က်ေနာ့္ကဗ်ာရြတ္တာပီး သြားေတာ့ အားလုံးၿငိမ္သက္သြားၾကတယ္။ တိတ္ဆိတ္ေနတာ
နည္းနည္းၾကာလာေတာ့မွ ဆရာမေလးကက်ေနာ့္ကို ဖက္ပီး အတင္းနမ္းတယ္။ ပီးမွ အညိဳ.ဖက္လွည့္ပီး..
        ညိဳ... ငါကေလး ..ေလးကိုအိမ္ျပန္မလႊတ္ေတာ့ဘူး .. ဒီညငါသူ.ကိုအရမ္းခ်စ္ခ်င္ေနလို. နင္သြားအိပ္ေခ်လို.ေျပာပီး အညိဳျပန္ေျဖတာကိုေတာင္မေစာင့္ေတာ့ပဲက်ေနာ့္ကို အတင္းဖက္ပီး
ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းေတ့ပီးနမ္းတယ္။ အညိဳက ၾကည္ႏူးေနတဲ့အသံနဲ. ေအးပါဟယ္.. ခ်စ္ၾကစမ္း..စိတ္ႀကိဳက္ခ်စ္ၾကဆိုပီး ယိုင္တိုင္တိုင္နဲ. အိမ္ထဲဝင္ပီးအိပ္သြားေရာ။ က်ေနာ္နဲ.ခ်စ္သူဆရာမေလးတို.
အိမ္ေရွ.ကဒန္းေလးေပၚမွာအ႐ူးအမူးဆက္ခ်စ္ၾကတယ္။ အဲ့ဒီညက ဆရာမေလးရဲ. ညည္းညဴသံေတြ.. တသက္လုံးမခြဲပဲဒီလိုပဲခ်စ္ေနာ္ဆိုတာေတြက်ေနာ္ဘယ္ေတာ့မွမေမ့ဘူး။ မနက္မိုးလင္းေတာ့မွ က်ေနာ္နိုးလာေတာ့ အန္တီေလးရဲ.အိပ္ယာထဲမွာေရာက္ေနမွန္း သတိထားမိတယ္။ အန္တီေလးက ၿမိဳ.သစ္မွာ ဒီေန.ပီယာနိုသင္တန္းေပးရမွာမို.လို. ကားဂိတ္ကိုသြားဖို.
ျပင္ဆင္ေနတာ။ က်ေနာ္လည္းအသာေလးထလာပီး ေရမိုးခ်ိဳးမနက္စာစားပီး အညိဳနဲ.တူတူအန္တီေလးကို ကားဂိတ္လိုက္ပို.တယ္။ ပီးတာနဲ.အိမ္ျပန္မယ္လို.ေတြးေနတုံး အညိဳက မ်က္နာငယ္
ေလးနဲ.တိုးတိုးကပ္ေျပာလာတယ္။ ေမာင္!! အညိဳနဲ.ခဏလိုက္ခဲ့ေပးပါ ေစ်းဝယ္မလို.ဆိုေတာ့ လိုက္ကူေပးရေသးတယ္။ ေစ်းဝယ္ပီး ျပန္ခါနီးက်ေတာ့ အညိဳကေလသံတိုးတိုးနဲ. ကပ္ေျပာတယ္။
       ေမာင္.. အညိဳေတာ္ေတာ္ေလး .. ျဖစ္ေနတယ္သိလား !! အညိဳ.ကိုသနားရင္ အိမ္လိုက္ခဲ့ေပးပါလားတဲ့။
က်ေနာ္လည္း ဘာမွဆက္မေျပာပဲ ေစ်းျခင္းေတာင္းေလးနဲ.အညိဳ. ကိုတင္ပီး ယူကလစ္ဝင္းထဲျပန္လာခဲ့တယ္။ လမ္းမွာစက္ဘီးလက္ကိုင္ကိုကိုင္ထားတဲ့က်ေနာ့္လက္ဖ်ံကိုပြတ္ရင္းနဲ.ကိုအညိဳ
စိတ္ထေနမွန္းက်ေနာ္သိေနတယ္။ သူ.ခမ်ာလည္း က်ေနာ္နဲ.မ -ိုး ရတာတစ္လေလာက္ရွိတဲ့အျပင္ဒီရက္ပိုင္းေတြမွာ က်ေနာ္နဲ.ဆရာမေလးတို.ေန.တိုင္း -ိုး တာကိုေခ်ာင္းပီးရြစိစိျဖစ္ေနရွာမယ္
ဆိုတာက်ေနာ္သိပါတယ္ေလ။ ခပ္ျမန္ျမန္ေလးနင္းေနတဲ့က်ေနာ့္ကို ေမာ့ေမာ့ၾကည့္ပီး
     ေမာင္..ျမန္ျမန္ေရာက္ေအာင္နင္းကြာ လို.ပန္းေသြးေရာင္ထေနတဲ့မ်က္နာေလးနဲ.သတိလွမ္းလွမ္းေပးေနတယ္... ... ... ... ...

အိမ္ထဲေရာက္သြားေတာ့ေစ်းျခင္းေလးဆြဲပီး အညိဳေနာက္ေဖးကိုေျပးဝင္သြားတယ္။
က်ေနာ္လည္းေမာေမာနဲ. ဧည့္ခန္းကဆက္တီခုံမွာ ေျခပစ္လက္ပစ္ထိုင္ခ်လိုက္မိတယ္။ နည္းနည္းၾကာေတာ့ အညိဳျပန္ထြက္လာတယ္။ လက္ထဲမွာ ဖန္ခြက္တစ္လုံးနဲ.ညကက်န္ေသးတဲ့ဝိုင္ေတြ
ထည့္ယူလာတယ္။ သူ.ဆံပင္ကိုေျဖခ်ထားပီး အေပၚကခါးတိုအင္းက်ီေလးကိုခၽြတ္ထားပီး ထမီကိုရင္ေခါင္းလ်ားထားတယ္။ အနက္ေရာက္ဘရာႀကိဳးေလးက ပုခုံး၂ဖက္အေပၚမွာထင္းထင္းေလး
ျဖစ္ေနလို.ေပါ့။
   ေရာ့ေမာင္..ဒါေလးေသာက္ထားေနာ္.. အညိဳမနက္ကထဲက ေရမခ်ိဳးျဖစ္ဘူး .. ခ်က္ေနျပဳတ္ေနရတာနဲ.ေနာက္က်သြားတယ္..ေရခ်ိဳးခန္းဝင္လိုက္ဦးမယ္.. ေစာင့္ေနေနာ္သိလား..
အဲ့လိုေျပာပီးမခ်ိဳမခ်ဥ္မ်က္နာေလး နဲ.ရင္ဖိုေနတဲ့ဟန္ပန္ေလးလုပ္ပီး ေရခ်ိဳးခန္းဖက္သုတ္သုတ္ေလးထြက္သြားေရာ။
က်ေနာ္လည္း ဖန္ခြက္ထဲကဝိုင္ေတြကို တရွိန္ထိုးေသာက္ခ်ပလိုက္ပီး ဆက္တီခုံ ေပၚမွာေခြေခြေလးလွဲခ်လိုက္မိတယ္။ စိတ္ထဲမွာေတာ့ မ -ိုး ရတာၾကာတဲ့ အညိဳနဲ.ႏွစ္ပါးသြားရျပန္ေတာ့မယ္ဆိုတဲ့
အသိနဲ.က်ေနာ္လည္းစိတ္လႈပ္ရွားေနတာေတာ့ဝန္ခံရလိမ့္မယ္ဗ်ာ။ မ်က္လုံးမွိတ္ပီး လွဲေနရာကဘယ္ေလာက္ၾကာသြားတယ္မသိဘူး။ ေမႊးပ်ံ.ပ်ံ.ရနံ.ေတြရလာလို. မ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္ေတာ့မွ ႏႈတ္ခမ္းနီ အနီရင့္ရင့္ ဆိုးထားတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းတစ္စုံက်ေနာ့္မ်က္နာနားမွာဝဲေနတာေတြ.ရတယ္။ အညိဳပါလား ေခါင္းေလၽွာ္ေရမိုးခ်ိဳးပီးစ ဆံပင္ေတြကပုခုံးေက်ာ္ေက်ာ္အေရွ.ကိုခ်ထားတယ္။
ဝတ္ထားတဲ့ စြပ္က်ယ္က ပါးပါးလ်လ်ေလး ေအာက္ကအခုအခံမပါေတာ့ နို.သီးႀကီးေတြေတာင္စူထြက္ေနတာျမင္ေနရတယ္။  ပီးေတာ့နို.အုံႀကီးေတြၾကည့္ရတာ ခါတိုင္းထက္ေတာင္ပိုပီးထြား
အိအိႀကီးေတြျဖစ္ေနသလားလို.။ မ်က္နာေပၚဝဲက်ေနတဲ့ဆံႏြယ္ေတြကို လက္နဲ.သပ္ရင္း ဆာေလာင္ေနတဲ့အၾကည့္နဲ.က်ေနာ့္ေဘးမွာဒူးေထာက္ထိုင္ရင္းၾကည့္ေနရွာတယ္။
     ေမာင္..ထေတာ့.. အညိဳ.အိပ္ယာေပၚသြားစို.  .. အညိဳဒူးေတြေတာင္ေပ်ာ့လာတယ္.. ရင္တုန္လိုက္တာ တဲ့
က်ေနာ္ခ်က္ခ်င္းမထေသးဘူး။ ႏႈတ္ခမ္းနီရဲရဲနဲ.စိုလက္လက္ကေလးျဖစ္ေနတဲ့ အညိဳ.ႏႈတ္ခမ္းကိုဆြဲစုပ္လိုက္တယ္။ အင္းးးးး.. ဆိုပီးအသံတိတ္ေလးညည္းပီး က်ေနာ့္ႏႈတ္ခမ္းကိုအားပါးတရ
ျပန္စုပ္လာတယ္။ သူ.လၽွာေတြက က်ေနာ့္ပါးစပ္ထဲတိုးဝင္လာပီး တိုက္စစ္ဆင္တယ္။ က်ေနာ္ကလည္းသူ.လည္တိုင္ေလးကို လက္နဲ.သိုင္းဖက္ပီးတႁပြတ္ႁပြတ္မည္ေအာင္ ဆက္တိုက္စုပ္နမ္းေန
မိတယ္။ နည္းနည္းၾကာၾကာေလးနမ္းပီးေတာ့မွ က်ေနာ္ထရပ္လိုက္တယ္။ ေခါင္းထဲမွာရီေဝေဝနဲ.၀ိုင္တန္ခိုးကလည္း ျပလာပီ။ အညိဳ.ကိုသိုင္းဖက္ရင္း အညိဳ.အိပ္ခန္းထဲက အိပ္ယာေပၚကိုေျခ
လွမ္းၾကဲၾကဲနဲ.ေလၽွာက္သြားေနမိတယ္။ အိပ္ယာနားေရာက္ေတာ့ အိပ္ယာေပၚကိုမတက္ေသးပဲမတ္တပ္ရပ္ရင္း ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္ရင္း အဝတ္ေတြအကုန္ခၽြတ္ခ်ေနၾကတယ္။ ၂ေယာက္လုံးစိတ္ထလာေတာ့ တဟင္းဟင္း ..တဟားဟား သံေတြထြက္စျပဳလာပီ။ စြပ္က်ယ္ေလးကိုခၽြတ္လိုက္ေတာ့ အညိဳ.နို.စိုစိုႀကီးေတြကဘြားကနဲေပၚလာတယ္။ စိတ္ႀကိဳက္ကိုင္ကစားေပးလိုက္၊ နို.သီးေခါင္းစူစူေလးေတြကိုေခ်ေပးလိုက္၊စို.လိုက္လုပ္ေပးေနတယ္။ အညိဳ.လက္ေတြကလည္း အၿငိမ္မေနပါဘူး။ က်ေနာ္ေက်ာျပင္ကိုပြတ္ေပးလိုက္။ ေအာက္
ကမာေတာင့္ေနတဲ့က်ေနာ့္ညီေလးကို ဂြင္းထုသလိုကစားေပးလိုက္လုပ္ေနရင္း ၂ေယာက္သားတက္ညီလက္ညီဖီးလ္တက္ေနၾကတာေပါ့ေလ။
     ေမာင္.. ကုတင္ေပၚတက္စို.  အညိဳ.ေမာင့္ဟာႀကီးကိုစုပ္ခ်င္လာပီ...
     အင္း.. အညိဳ.အဖုတ္ကိုလည္း က်ေနာ္လၽွက္ခ်င္တယ္.. လာ.. အညိဳ ျမန္ျမန္ေလး...
 အဲ့လိုေတြေျပာပီးတာနဲ. က်ေနာ္ကုတင္ေပၚတက္ပီး ပက္လက္လွန္လွဲလိုက္တယ္။ အညိဳက တက္လာပီး က်ေနာ့္ ညီေလးကိုသူ.ႏႈတ္ခမ္းထူထူေလးမွာေတ့ပီး လၽွာကေလးကိုထုတ္ကစားရင္း
က်ေနာ့္ညီေလးရဲ.ဒစ္ဖ်ားတဝ္ဝိုက္ကိုလၽွက္ေပးေနတယ္။
     အညိဳ!! ရွီးးးး .. ေနဦး .. က်ေနာ့္မ်က္နာကိုလာခြ..လာခဲ့.. က်ေနာ္လည္း အညိဳ.ကိုလၽွက္ခ်င္ေနတာ..
႐ုတ္တရက္အညိဳလည္းေနရာအေနအထားျပင္လိုက္ေတာ့ ထက္ေအာက္ေျပာင္းျပန္ 69 ပုံစံျဖစ္သြားပီ။ က်ေနာ့္မ်က္နာကိုဒူးေထာက္ပီးခြထားတယ္။ က်ေနာ္လည္းက်ေနာ့္ေခါင္းေအာက္ကို
ေခါင္းအုံးတစ္လုံးထိုးထည့္လိုက္ပီး အညိဳ.ဖင္တုံးႀကီး၂ျခမ္းကိုဆြဲျဖဲလိုက္ရင္း ေဖာင္းမို.ေနပီးအရည္ေတြစို. ေနတဲ့ အညိဳ.ေ-ာက္ဖုတ္ႀကီးကို ပလပ္ပလပ္ျမည္ေအာက္အားပါးတရလၽွက္ေပးေနမိ
တယ္။ ေအာက္ဖက္ကအညိဳကလည္း တခ်က္တခ်က္ အာေခါင္ထိုးမိေတာ့မတတ္ က်ေနာ့္ညီေလးကိုသူ.ပါးစပ္ထဲစုပ္စုပ္သြင္းလိုက္ ဒစ္ကိုလၽွာနဲ.ကစားေနတဲ့အခါ လက္နဲ.ဂြင္းထုသလိုကစား
ေပးလိုက္နဲ.၂ေယာက္လုံးအရသာေတြေတြ.ေနၾကတာေပါ့။ သူလည္း -ီး မစုပ္ရတာၾကာလို.အရသာေတြ.ေနသလို.. က်ေနာ္လည္း ေ-ာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းညိဳညိဳႀကီးကိုမလၽွက္ရတာၾကာလို.
လားမသိဘူးေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ။ တခါတခါအညိဳ.ေ-ာက္ဖုတ္ထဲကစီးပ်စ္ပ်စ္တြဲက်လာတဲ့ အညိဳ.ေ-ာက္ရည္ဖန္တန္တန္ငံ့တံ့တံ့ေလးကိုေတာင္ ႏွေျမာလို.မ်ိဳမ်ိဳခ်ပလိုက္မိတယ္။
     ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာေတာ့က်ေနာ့္ညီေလးလည္း ၁၂နာရီထိုးေနသလို... အညိဳကလည္း..
     ေမာင္!! လုပ္စို.ေနာ္.. အညိဳပီးခ်င္သလိုျဖစ္လာတယ္.. ေမာင့္ဟာႀကီးနဲ.ထိုးထည့္ပီးလုပ္ရင္းပီးမွပိုေကာင္းတာ.. လုပ္စို.ေနာ္လို.ေျပာလာတယ္
က်ေနာ္ကအညိဳ.သေဘာလို.ေျပာလိုက္တာနဲ. -ီး စုပ္ေနရကရပ္ပီး ေဘးကိုဖင္ခ်ထိုင္လိုက္တယ္။
     အညိဳ..ကုတင္ေအာက္ဆင္း.. နံရံကိုမွီပီးမတ္တပ္လုပ္ရေအာင္လို.က်ေနာ္ကေျပာေတာ့.. အိုေကဆိုပီး ကုတင္ေပၚကလႊားကနဲဆင္းသြားတယ္။
က်ေနာ္လည္းဝုန္းကနဲထပီးကုတင္ေျခရင္းက နံရံမွာ အညိဳ.ကိုတြန္းကပ္ထားလိုက္တယ္။ အညိဳ.ေပါင္တံတစ္ေခ်ာင္းကို ဆြဲမ ပီး အညိဳ.ႏႈတ္ခမ္းကိုအားရပါးရ၃-၄ခ်က္စုပ္ေပးလိုက္တယ္။ အညိဳ.လက္တစ္ဖက္က တရမ္းရမ္းျဖစ္ေနတဲ့က်ေနာ့္ညီေလးကို ေသခ်ာကိုင္ပီး သူ.ေ-ာက္ဖုတ္ဝမွာေတ့ေပးရင္းေနာက္လက္တစ္ဖက္က က်ေနာ့္ရင္ဘတ္ကိုပြတ္ေပးေနတယ္။ ေသေသခ်ာခ်ာ
ေလးေတ့မိေလာက္ပီဆိုတာနဲ.ဒူးေကြးထားတဲ့က်ေနာ့္ ကိုယ္လုံးကိုဆန္. ခါးမတ္မတ္ထားပီး က်ေနာ္ -ိုး သြင္းလိုက္တယ္။ အားးးးးးးးးး!! ေရွာေရွာရႉရႉေပမယ့္.. ေႏြးေႏြးစီးစီးေလးဗ်။ ၂-၃ခ်က္
ေလာက္ခါးကိုကေညာ့ပီးအဝင္အထြက္လုပ္ေပးေနလိုက္တယ္။ ပီးတာနဲ.အညိဳ.မ်က္နာေလးကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မ်က္လုံးေလးေမွးပီး ဖီးလ္တက္ေနတာေတြ.ေတာ့ေပါင္တစ္ေခ်ာင္းကို
ကိုင္၊အညိဳ.ခါးက်င္က်င္ေလးကိုတစ္ဖက္ကကိုင္ပီး အသားကုန္ေကာ့ေကာ့ေဆာင့္ပီး -ိုး ေနမိတာေကာင္းလြန္းလို.ၾကယ္ေတြလေတြေတာင္ျမင္သလိုျဖစ္လာတယ္။ အညိဳကေတာ့ သူ.အက်င့္
တိုင္းပဲေအာ္ခ်င္ရာေတြေအာ္ေနေတာ့တာပါပဲ..
      ေမာင္...ေဆာင့္ေဆာင့္... ေကာင္းတယ္..အားးးးးးးးးးးးး ရွီးးးးးးးးးးးးးးး ခ်စ္လိုက္တာေမာင္ရယ္..

နံရံကပ္ပီး မိနစ္၂ဝေလာက္ဆက္တိုက္ေဆာင့္လိုက္ေကာ့ထိုးေပးလိုက္လုပ္ေပးေနလိုက္တာ အညိဳတစ္ခ်ီပီးသြားပီး ေပ်ာ့ေခြသြားလို.ကုတင္ေပၚကိုေပြ.ခ်ီပီးတင္ေပးလိုက္ရတယ္။
က်ေနာ္ကေတာ့မေန.ညကဆရာမေလးနဲ.ဆက္တိုက္၃ခ်ီေလာက္လုပ္ထားမိတာရယ္၊ ေသာက္ထားတဲ့ဝိုင္အရွိန္ေၾကာင့္ရယ္ မပီးနိုင္ေသးဘူး။ အညိဳကကုတင္ေပၚမွာေဘးတိုက္တေစာင္းေလးေခြပီး
မွိန္းေနရွာတယ္။ က်ေနာ္လည္း ေက်ာေပးပီးေခြေခြေလးအိပ္ေနတဲ့ အညိဳ.အေနာက္မွာကပ္လၽွက္လွဲအိပ္လိုက္ရင္း အညိဳ.နားရြက္ကေလးေတြကို ဖြဖြေလးကိုက္ေပး၊ ဂ်ိဳင္းေအာက္ကေနလက္လၽွို
ရင္း နို.အယ္အယ္ႀကီးေတြကိုလွမ္းကိုင္ပီးဆုတ္ေခ်လိုက္လုပ္ေနမိတယ္။ နည္းနည္းေလးၾကာမွ အညိဳ.တင္ပါးကိုသာသာေလးဆြဲျဖဲပီး မာေတာင့္ေနဆဲျဖစ္တဲ့က်ေနာ့္ညီေလးကို ပုဇြန္ထုပ္ေကြးပုံစံ
အတိုင္းအညိဳ.တင္ပါးအေနာက္ကေန အရည္ေတြစိုအိအိျဖစ္ေနတဲ့ အညိဳ.ေ-ာက္ဖုတ္ထဲကိုဖိသြင္းပီး တအိအိ -ိုး ေနမိတယ္။ အညိဳကေတာ့ ဘာမွအသံမထြက္ပဲမွိန္းရင္းၿငိမ္ၿငိမ္ေလး ႀကိတ္ခံေနတယ္။ ကပ္တြန္းေလး -ိုး ေနေတာ့ အသံဗလံေတြလည္းသိပ္မထြက္လွဘူးေပါ့ေလ။ ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာေလးအဲ့လို လုပ္ေနရင္း အညိဳ.ဆီကအသံထြက္လာတယ္။
    ေမာင္!! အညိဳဆစ္ဆစ္ ဆစ္ဆစ္ျဖစ္လာတယ္.. အထဲမွာ..ခုေလးဘက္ေထာက္ေပးမယ္.. ေမာင္ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလးေဆာင့္ေပးေနာ္..
အဲ့လိုေျပာရင္း ႐ုတ္တရက္တေစာင္းအိပ္ေနရာက ေလးဘက္ေထာက္ေပးလိုက္ေတာ့ က်ေနာ့္ညီေလးခမ်ာ.. ပလြတ္ကနဲျမည္သံနဲ.အတူအျပင္ထြက္ၾကလာတယ္။ ေလးဘက္ေထာက္ထားတဲ့အညိဳ.တင္ပါးအေနာက္မွာက်ေနာ္ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်လိုက္တယ္။ ခါးကိုညႊတ္ပီး တင္ကိုတအားေနာက္ကိုပစ္ထားေတာ့ အညိဳ.ဖင္ကားကားႀကီးေတြက အေနာက္ကို
ျပဴထြက္ေနတာအားရစရာေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ။ ၾကာၾကာေငးမေနအားဘူး.. အညိဳ.ဖင္၂ျခမ္းၾကားထဲက ေ-ာက္ဖုတ္ျပဴတစ္တစ္ကိုက်ေနာ့္ညီေလးနဲ.ေတ့ပီး ဖိသြင္းခ်ပလိုက္တယ္။ ဝင္သြားတာ
နဲ.က်ေနာ့္အညိဳ.ခါးက်င္က်င္ေလးကိုလက္၂ဖက္နဲ.စုံကိုင္ပီး မီးကုန္ယမ္းကုန္ေဆာင့္ေတာ့တယ္။
     အင့္..အင့္.. ရွီးးးး ရွီးးးး.. ေမာင္ေရ.. ေကာင္းတယ္..သြက္သြက္ေလးေဆာင့္...
     အားးး အညိဳ... က်ေနာ္တအားေကာင္းလာပီ.. အညိဳရဲ.  ဟားးးး ေကာင္းလိုက္တာ...
က်ေနာ္ထိန္းထားလို.မရေတာ့ဘူးဗ်ာ။ ခါးေလးကိုစုံကိုင္ထားတဲ့လက္၂ဖက္ကို အညိဳ.ဖင္တုံးအိအိႀကီးေတြဆီေျပာင္းကိုင္ပီး အားရပါးရဆုတ္ေခ်ရင္း သုတ္ရည္ပူပူေတြကိုပန္းထုတ္ပလိုက္မိတယ္။ ေနာက္ဆုံး က်န္သမၽွသုတ္ရည္ေတြကို အညိဳ.ဖင္ႀကီးထဲတဇိဇိနဲ.ညႇစ္သြင္းလိုက္ပီး ေမာလာတာနဲ. အညိဳ.ေက်ာေပၚကိုထပ္ပီးလွဲက်သြားတယ္။
၂ေယာက္သားထပ္လၽွက္ကေလးမွိန္းပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားၾကတာ ၁နာရီေလာက္ၾကာသြားတယ္။ က်ေနာ့္ညီေလး ေအးကနဲျဖစ္သြားေတာ့က်ေနာ္လန္.နိုးလာတယ္။ အညိဳက ျပဳံးရင္းက်ေနာ့္ ကို
လွမ္းၾကည့္တယ္။ ေဆးေၾကာသန္.စင္ပီးျပန္လာဟန္တူတဲ့အညိဳက မ်က္နာသုတ္ပုဝါေရစိုေလးနဲ. က်ေနာ့္ညီေလးကိုသုတ္ေပးေနတာကိုးဗ်။
     သန္.စင္ေအာင္ပြတ္သတ္ေဆးေၾကာေပးပီးတာနဲ.
     ေမာင္..ေတာ္ေတာ္ပင္ပန္းသြားလားဟင္ လို.ျပဳံးပီးေမးတယ္..
က်ေနာ္ဘာမွျပန္မေျပာပဲသူ.ကိုေငးေနလိုက္တယ္။
      အညိဳေတာ့ မဝေသးဘူးေနာ္.. လို.ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ.ပဲ ေပ်ာ့အိအိျဖစ္ေနတဲ့ က်ေနာ့္ညီေလး ကိုႏႈတ္ခမ္းစိုစိုေလးနဲ.ႁပြတ္ဆိုစုပ္ေပးျပန္တယ္။
ခ်က္ခ်င္းေတာ့က်ေနာ္စိတ္ျပန္မထလာေသးေပမယ့္ အညိဳ.လၽွာရယ္ႏႈတ္ခမ္းရယ္ ကၽြမ္းကၽြမ္းက်င္က်င္ လႈပ္ရွားမႈေၾကာင့္က်ေနာ့္ညီေလးက ေတာ့ ျပန္ထစျပဳလာျပန္ပီဗ်။
၁ဝမိနစ္ေလာက္ က်ေနာ့္ကို -ီး စုပ္ေပးလိုက္ေတာ့ က်ေနာ္ဇိမ္ေတြ.စျပဳလာပီးျပန္ေတာင္လာျပန္တယ္။ အညိဳဘာမွစကားမဆိုပဲ ပက္လက္အိပ္ေနတဲ့ က်ေနာ့္အေပၚကိုတက္လာပီး က်ေနာ့္ကိုခြ
လိုက္တယ္။ ေတာင္မတ္ေနတဲ့က်ေနာ့္ညီေလးကို သူ.အဖုတ္မွာေတ့ပီး ထိုင္ခ်လိုက္တယ္။
     ရွီးးး ကနဲသူ.ပါးစပ္ကအသံထြက္လာတယ္။ ပီးေတာ့မွ ေရွ.တိုးေနာက္ဆုတ္လုပ္ရင္းက်ေနာ့္ကို အေပၚစီးကေနစ -ိုးတယ္။
က်ေနာ္ကေတာ့ ေအာက္ကေန တုန္တုန္ေလးျဖစ္ျဖစ္သြားတဲ့ အညိဳ.နိုညိဳစိုစိုႀကီး၂လုံးကိုပင့္ကိုင္ထားေပးရင္း ဇိမ္ခံေနလိုက္တယ္။ အညိဳကေတာ့ ဆံပင္ေခြေခြေလးေတြကို ကလစ္ႀကီးႀကီးနဲ.ညႇပ္ထားေတာ့ ေျပာင္ေျပာင္ေလးျဖစ္ေနတဲ့နဖူးေလးေပၚမွာေခၽြးစက္ေလးေတြသီးလာတဲ့အထိ က်ေနာ့္ရင္ဘတ္ကိုလက္၂ဖက္နဲ.ေထာက္ပီး ေဆာင့္ေဆာင့္ခ်ေနတယ္။
   တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ေဆာင့္ခ်လိုက္တိုင္း သူ.ဖင္ႀကီးနဲ.က်ေနာ့္ေပါင္လုံးေတြရိုက္မိတဲ့ အသံ တေဖာင္းေဖာင္းျမည္သံစည္းခ်က္က်က်ထြက္လာတယ္။
   အင့္ အင့္... ေမာင္.. ေကာင္းလားဟင္...
က်ေနာ္ဘာမွမေျပာပဲေခါင္းၿငိမ့္ျပမိတယ္။ အညိဳဘာမွျပန္မေျပာေတာ့ပဲ အံေလးႀကိတ္ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုက္ပီး က်ေနာ့္ကိုဆက္ -ိုးေနျပန္တယ္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ အညိဳေမၽွာ့သြားေအာင္ -ိုး မွက်ေနာ္
ပီးေတာ့မယ္ဆိုတာအလိုလိုသိေနလို. သူ.စိတ္ႀကိဳက္-ိုးပါေစဆိုပီးလႊတ္ထားေပးမိတယ္။
    ေဒါက္ေဒါက္..ဒုံး..ဒုံးးး !!
အဲ့လိုဖီးလ္တက္ေနခ်ိန္မွာ အိမ္ေရွ.တံခါးမႀကီးကိုအသားကုန္ထုေနတဲ့အသံၾကားလိုက္ရေတာ့ ၂ေယာက္လုံးဝ႐ုန္းသုံးကားျဖစ္ကုန္တယ္။

၂ေယာက္လုံးလႈပ္လႈပ္ရွားရွားတုန္တုန္ရီရီေတြျဖစ္ပီး႐ုတ္တရက္ဘာလုပ္ရမွန္းမသိျဖစ္ကုန္တယ္။
သိတယ္မလား လူဆိုတဲ့အမ်ိဳးကဆိတ္ကြယ္ရာ မွာအရွက္မရွိျဖစ္ခ်င္တိုင္းျဖစ္ေနရင္ ဘယ္သူမွမျမင္ပါဘူးေလဆိုပီးစိတ္ကေပါ့ပါးေနသေလာက္႐ုတ္တရက္လူမိခံရမလိုျဖစ္ပီဆိုေဆာက္တည္ရာမရ
ျဖစ္တတ္တာကိုးဗ်။ ေစာင္ပါးေလးကိုဆြဲျခဳံပီး ကုတင္ေပၚမွာပုေနတဲ့ အညိဳ.ကိုလွမ္းၾကည့္ပီး က်ေနာ္အဝတ္ေတြကိုျမန္ျမန္ေလးေကာက္ဝတ္လိုက္တယ္။ က်ေနာ့္ၿပိဳင္ဘီးကဆင္ဝင္ေအာက္မွာရပ္
ထားတာဘယ္လိုမွေရွာင္ပုန္းေနလို.မွမျဖစ္ေတာ့တာ။ လာမယ့္ေဘးေျပးေတြ.႐ုံေပါ့။ အညိဳ!! အဝတ္ေတြျပန္ဝတ္ထားလိုက္ က်ေနာ္သြားၾကည့္လိုက္မယ္.. လုပ္လုပ္ျမန္ျမန္... အဲ့လိုေျပာပီးက်ေနာ္
အိပ္ခန္းထဲကေနေျခလွမ္းၾကဲၾကဲနဲ.အိမ္ေရွ.ဖက္ကိုထြက္လာပီး တံခါးမႀကီးကိုကလန္.ျဖဳတ္ပီးဖြင့္ခ်လိုက္တယ္။
     မသစ္သစ္ဆိုတာဒီအိမ္ကလားဗ်!!
လူတခ်ိဳ.အျပင္မွာရပ္ေနတယ္။ က်ေနာ္ခ်က္ခ်င္းရင္ထိတ္လာတယ္။ မသစ္သစ္ဆိုတာအန္တီေလးဝင္နီရဲ.နာမည္ဗ်။ ဟုတ္ကဲ့!! ဘာမ်ားျဖစ္လို.လဲခင္ဗ်??
ၿမိဳ.သစ္သြားတဲ့ဘတ္စ္ကား ၉မိုင္ေကြ.ကေခ်ာက္ထဲက်သြားတယ္ဗ်ာ.. ခုခရီးသည္ေတြေဆး႐ုံႀကီးမွာ ..... ......... ... ... ... .... ..... ... .......... .......... .......... .......... ... ........ .. ........ ....
က်ေနာ္နားေတြအူလာတယ္။ သူတို.ဘာေတြဆက္ေျပာေနလဲက်ေနာ္မၾကားေတာ့ဘူး။ မိုက္ကနဲျဖစ္သြားလို.တံခါးကိုလွမ္းကိုင္လိုက္ရတယ္။ က်ေနာ့္ဒူးေတြေခြက်သြားလို.မတ္တပ္မရပ္နိုင္ေတာ့ဘူး။ တံခါးေပါက္ဝမွာ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ခ်ပီးေခါင္းကိုငုံ.ထားမိတယ္။ က်ေနာ့္အေနာက္ဖက္က ဧည့္ခန္းထဲမွာဝုန္းကနဲလွဲၿပိဳသံၾကားလို.အ
သာလွည့္ၾကည့္လိုက္တယ္။ အညိဳေလ.. ဧည့္ခန္းထဲကၾကမ္းျပင္ေပၚမွာေခြက်သြားတယ္။ သူလည္းၾကားလိုက္ပီေနမွာ။ ယူကလစ္ဝင္းထဲကလူေတြအကုန္လုံးအုံလာတယ္။တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္နဲ.ဘာေတြေျပာေနၾကမွန္းမသိဘူး။ က်ေနာ္အသာအယာထရပ္လိုက္တယ္။ ေခြလွဲေနတဲ့အညိဳ.ကို အိမ္နီးခ်င္းမိန္းမတ
ခ်ိဳ.ျပဳစုေနတာေတြ.တယ္။ က်ေနာ္ဘာမွမေျပာပဲ က်ေနာ့္ၿပိဳင္ဘီးေလးကို ဆြဲထုတ္ပီး ၿခံအျပင္ဖက္ကိုနင္းထြက္ခဲ့မိတယ္။ အန္တီေလး... မေသပါနဲ.ဗ်ာ.. က်ေနာ့္လာေနပီဗ်ာ... မထားသြားနဲ.ေနာ္...က်ေနာ္လာေနပီ.. အန္တီေလးရဲ.ကေလး ေလးလာေနပီ။ က်ေနာ့္ကိုခ်န္မသြားေၾကးေနာ္.. က်ေနာ္အန္တီေလးကိုဘယ္ေလာက္ခ်စ္တယ္ဆိုတာအန္တီေလးသိပါတယ္...
က်ေနာ္.. .... အန္တီေလးမရွိပဲမေနရဲဘူးေနာ္... ဆရာမေလး..ေရ..က်ေနာ္လာေနပီဗ်ာ.. က်ေနာ့္အဆုတ္ေတြကြဲထြက္ေတာ့မလားမွတ္ရတယ္။ က်ေနာ့္စက္ဘီးေလးဟာျမားတစ္စင္းလိုလမ္း
ေပၚတရိပ္ရိပ္ေျပးေနတယ္။  မနက္ခင္းဆီက ေနသာေနတဲ့ေကာင္းကင္ဟာ ခ်က္ခ်င္းအုံ.မွိုင္းလာပီး မိုးေတြရြာခ်လာတယ္။ က်ေနာ့္တကိုယ္လုံးရႊဲရႊဲစိုကုန္ပီ။ က်ေနာ့္ပါးျပင္ေပၚမွာမ်က္ရည္ေတြ
လားမိုးစက္ေတြလားမသဲကြဲေတာ့ဘူးဗ်ာ။
            ဒီလိုနဲ.ေဆး႐ုံေပၚကိုက်ေနာ္စိုရႊဲတုန္ရီပီးေရာက္သြားတယ္။
ခပ္ညံ့ညံ့ဗမာဇတ္ကားေတြထဲကလို က်ေနာ့္ခ်စ္သူဆရာမေလးဟာ မွာတမ္းေတြအရွည္ႀကီးမေခၽြခဲ့ပါဘူး။ ျပဳံးမဲ့မဲ့မ်က္နာနဲ.ေနာက္ဆုံးစကားေတြလည္းမဆိုခဲ့ပါဘူး။ က်ေနာ္ေတြ.လိုက္ရတဲ့အခ်ိန္မွာ.. ႀကိဳးျပတ္ေနတဲ့မင္းသမီးအ႐ုပ္ကေလးလိုရင္ခြဲ႐ုံထဲက အုတ္ခုံႀကီးေပၚမွာေပ်ာ့ဖတ္ဖတ္ကေလးလွဲေလ်ာင္းေနရွာပီေလ။

             စစ္မက္ၿပိဳင္မိုး... ၾကယ္ကေလးေတြစီးခ်င္းမထိုးၾကပါနဲ.
                       မိုးခ်ဳပ္အိမ္ျပန္.. ... လမင္းကိုပန္တဲ့မိန္းကေလး.. ...
                                       ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ.အိပ္စက္ေနလို.ပါကြယ္။
                                                                                       (တာရာမင္းေဝ၏ က်ေနာ္ႏွင့္သနပ္ခါးပြင့္ကေလးကဗ်ာမွ)

တန္းစီေနတဲ့အေလာင္းပုံေတြၾကားထဲက်ေနာ့္ဆရာမေလး အိပ္ေနရွာပီ။ က်ေနာ္အသံမထြက္ပဲမ်က္ရည္ေတြေပါက္ေပါက္က်ေနတယ္။ ဆံႏြယ္ရွည္ရွည္ေလးေတြကိုသပ္သပ္ရပ္ရပ္ျဖစ္ေအာင္
က်ေနာ္ေသခ်ာသပ္ေပးေနမိတယ္။ ေအးစက္စက္ျဖစ္ေနတဲ့သူ.ပါးျပင္ကိုက်ေနာ္ အႀကိမ္ႀကိမ္နမ္းေနမိတယ္။ ပီယာနိုတီးတဲ့လက္ေခ်ာင္းေပ်ာ့ေပ်ာ့ရွည္ရွည္ေလးေတြကို က်ေနာ္က်စ္က်စ္ပါ
ေအာင္ဆုပ္ကိုင္ထားပီးတိုးတိုးေလးေခၚၾကည့္မိေနတယ္။
           အန္တီေလး... .... အန္တီေလး... ကေလး ေလးဒီမွာေလ... အန္တီေလး.. ထပါဗ်ာ...ျပဳံးပီး..ဘာတုံး က်မအခ်စ္ကေလးရာ လို.ျပန္ေျဖေလဗ်ာ..
ဘာလို.တိတ္ေနတာလဲ?ဘာမွလဲျပန္မေျပာနိုင္ရွာေတာ့ဘူးဗ်ာ။ ခဏေလးျဖစ္ျဖစ္ထပါဗ်ာ။  က်ေနာ္ဝန္ခံစရာေလးရွိေနလို.ပါ။ က်ေနာ္အန္တီေလးကိုတကယ္ခ်စ္ေပမယ့္ အညိဳနဲ.အိပ္မိတဲ့အေၾကာင္းေလး ေျပာျပခ်င္လို.။ အန္တီေလးစိတ္ဆိုးပီး ရိုက္တာ၊ေအာ္တာေလးခံခ်င္လို.ပါ။ အန္တီေလး ခုလိုျဖစ္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာက်ေနာ္က ေဖာက္ျပန္ေနတာဗ်။ က်ေနာ့္ကို
ခြင့္မလႊတ္နဲ.ေနာ္။ ဆရာမေလးထေတာ့ဗ်ာ.. က်ေနာ့္ကိုအဲ့လိုမေနာက္နဲ. က်ေနာ္မခံနိုင္ဘူး။ ဆရာမေလးက က်ေနာ္နဲ.အိမ္ေထာင္ျပဳမယ္ဆို? ပီယာနိုေကာ၊ဂစ္တာေကာတီးပီး စာေတြအမ်ား
ႀကီးဖတ္တဲ့ကေလးေလးေတြေမြးေပးမယ္ဆို? ဘာလဲခုဂတိမတည္ေတာ့ဘူးလား? ထေတာ့ဗ်ာ..ဒီေလာက္ေအးစက္ေနတဲ့အုတ္ခုံႀကီးေပၚမွာအိပ္မေနနဲ.ေတာ့။ မွန္းစမ္းေခါင္းမနာဘူးလား။
က်ေနာ့္လက္ေမာင္းကိုေခါင္းအုံးထား..လာ။ မိုးေတြတအားသည္းလာပီဗ်။ ခ်မ္းေနလား? က်ေနာ္ဖက္ထားမယ္ဗ်ာ။
           ရင္ခြဲ႐ုံထဲမွာရွိတဲ့လူေတြက်ေနာ့္ကိုဝိုင္းၾကည့္ေနၾကတယ္။ အေလာင္းေတြတင္တဲ့အုတ္ခုံေပၚက်ေနာ္တက္ပီး ဆရာမေလးကိုဖက္ထားတာကိုး။
က်ေနာ္မရွက္ပါဘူးဗ်ာ။ ခ်စ္သူကိုဖက္ထားတာပဲေလ။ က်ေနာ္စကားေတြဆက္ေျပာေနတယ္။ က်ေနာ္ေဖာက္ျပန္မိတဲ့အေၾကာင္း... သစၥာမဲ့မိတဲ့အေၾကာင္းေတြ.. ခုဆိုအရမ္းေၾကာက္ေနပါပီ
ဆရာမေလးရာ။ က်ေနာ္ေနာက္မလုပ္ေတာ့ပါဘူး။ ခုက်ေနာ့္ကိုတမင္အျပစ္ေပးေနတာပါ။ မေသပါဘူး။ ေသခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတာေနမွာ။ ပီးမွဘြားကနဲထလာပီး အရင္ကလိုအားပါးတရခ်စ္
စဖြယ္ေလးျပဳံးပီး က်ေနာ့္ကိုနားရြက္ကိုမနာေအာင္ဆြဲပီး ကေလး ေလးအ႐ူးဆိုပီး စေနေနာက္ေနဦးမွာ.. က်ေနာ္သိပါတယ္။ က်ေနာ့္ခ်စ္သူရဲ.ႏႈတ္ခမ္းေလးကို က်ေနာ့္ႏႈတ္ခမ္းနဲ.သာသာဖြဖြ
ေလးနမ္းၾကည့္တယ္။
           ညီေလး!! စိတ္ထိန္းကြာ... ဆိုပီးလူ၂ေယာက္က်ေနာ့္လက္ေမာင္းကိုအတင္းလာဆြဲတယ္။
           ေဟ့လူေတြ..က်ဳပ္ကိုလာမထိနဲ. ဆိုပီး တြန္းထုတ္ပလိုက္ေတာ့ သူတို.လွန္.သြားတယ္။ အန္တီေလး ထေတာ့!! ျပန္စို.ဗ်ာ.. လူေတြဝိုင္းၾကည့္ေနတယ္။ အိမ္ျပန္ေရာက္မွက်ေနာ့္ကိုအျပစ္ေပးခ်င္သေလာက္ေပး ဟုတ္ပီလား။
            ႐ုတ္တရက္အန္တီေလးကိုဖက္ထားတဲ့ က်ေနာ့္ကိုလူေတြဝိုင္းဆြဲခြါလိုက္တာခံလိုက္ရတယ္။ က်ေနာ္အားရွိသေလာက္႐ုန္းတာမရဘူးဗ်ာ။ လူ၄-၅ေယာက္ဝိုင္းခ်ဳပ္ထားလို.ယက္ကန္
ယက္ကန္ျဖစ္ကုန္ပီ။ က်ေနာ္မ႐ူးဘူးေနာ္!! လႊတ္စမ္းပါဗ်ာ!! ဘာေသသြားပီလဲ!! ခင္ဗ်ားတို.မျမင္ဘူးလား?? တစ္ကိုယ္လုံးေပ်ာ့ေပ်ာ့ေပ်ာင္းေပ်ာင္းေလး.. လွတပတေလး..ဒါေသတာမဟုတ္
ဘူးဗ်။ က်ေနာ့္ကိုအျပစ္ေပးတဲ့အေနနဲ.ခဏဟန္ေဆာင္ေနတာ။ လႊတ္ၾကစမ္းပါ။ က်ေနာ္အာေခါင္ျခစ္ပီးေအာ္ပလိုက္တာရင္ခြဲ႐ုံ အမိုးေပၚဆူညံေနေအာင္က်ေနတဲ့မိုးစက္မိုးေပါက္သံေတြကိုဖုံး
သြားတယ္။
            အားးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး !!!!!!!

ယူကလစ္ဝင္းထဲကတစ္ထပ္တိုက္ပုျဖဴျဖဴေလးရဲ.ဆင္ဝင္ေအာက္မွာ ဆရာမေလးကိုျပင္ဆင္ထားပါတယ္။
ခုံအရွည္၂လုံးကိုေအာက္ကခံထားပီး ကန္.လန္.တင္ထားတဲ့ သစ္သားအေခါင္းေလးထဲမွာ က်ေနာ့္ခ်စ္သူေလးလွဲေလ်ာင္းၿငိမ္သက္လို.ေပါ့။ပတ္ဝန္းက်င္ကတိတ္ဆိတ္လြန္းေနတယ္။ယူကလစ္ရြက္ေတြကိုေလတိုးလို.တရွဲရွဲျမည္သံေတြကလႊဲလို.ဘာမွမၾကားရဘူး။ ၂ရက္ရွိပီ..က်ေနာ္ရင္ခြဲ႐ုံကေနအန္တီေလးကိုျပန္သယ္လာပီးကထဲက သူ.ေဘးကေနမခြါတာ။ ဘေလာက္စ္အျပာ၊
ထမီအနက္ေရာင္ကေလးကိုေရမိုးခ်ိဳးသန္.စင္ေပးပီးဝတ္ထားေပးေတာ့သပ္သပ္ရပ္ရပ္ကေလးနဲ.က်က္သေရရွိလိုက္တာဗ်ာ။ သူ.ဆံပင္အရွည္ႀကီးေတြကို မညိဳညိဳကေသခ်ာက်စ္ထားေပးေတာ့
က်စ္ဆံၿမီးတုတ္တုတ္ေလးက ရင္ဘတ္ေပၚမွာေခြလို.ေပါ့။
      နက္ဖန္ဆိုရင္ ဆရာမေလးကိုေျမခ်ေတာ့မယ္။ ဒီညဟာဘဝမွာေနာက္ဆုံးတူတူေနရတဲ့ညေပါ့ကြယ္။
အို..ကံၾကမၼာေရ..
အကယ္၍မ်ားလူေတြေျပာသလိုေနာက္ဘဝဆိုတာတကယ္ရွိခဲ့ရင္ ဘဝဆက္တိုင္းဆရာမေလးနဲ.က်ေနာ္ဆုံပရေစလို.စိတ္ထဲကဆုေတာင္းေနရင္း က်ေနာ္ျမတ္နိုးရတဲ့မ်က္နာေလးကိုေငးၾကည့္ေနမိတယ္ဗ်ာ။
အခြင့္ေရးေနာက္တစ္ႀကိမ္ရဦးမယ္ဆိုရင္က်ေနာ္ဘယ္ေတာ့မွမေဖာက္ျပန္ေတာ့ဘူး၊သစၥာမမဲ့ေတာ့ဘူးလို.ဂတိေပးပါတယ္ဆရာမေလးရာ။ အန္တီေလးတီးေနၾက သီခ်င္းႏုတ္စ္ေတြကိုလည္းေသခ်ာေလးစီစီရီရီလုပ္ပီး အေခါင္းထဲထည့္ေပးေနမိတယ္။ ညကတေျဖးေျဖးနက္လာခဲ့ပီ။ ေလေျပကေလးတေနာ့ေနာ့တိုက္ေနတယ္။ အသုဘရႈလာတဲ့လူေတြ
လည္းျပန္ကုန္ၾကပီ။ အန္တီေလးရဲ.႐ုပ္ကလပ္ေဘးမွာ ထိုင္ရင္းေတြေတြေငးေနတဲ့ မညိဳညိဳကိုက်ေနာ္စကားလွမ္းေျပာလိုက္တယ္။
      အညိဳ.. အန္တီေလးကုတင္ေဘးမွာေထာင္ထားတဲ့ ..က်ေနာ့္ဂစ္တာေလးယူေပးပါ..က်ေနာ္အန္တီေလးကိုဂစ္တာတီးျပခ်င္လို.
အညိဳထထြက္သြားပီးဂစ္တာေလးကိုယူလာပီးက်ေနာ့္လက္ထဲထည့္တယ္။ က်ေနာ္ဂစ္တာႀကိဳးေတြကိုခပ္ျမန္ျမန္ေလး ညႇိလိုက္ရင္း ကီးျမႇင့္တဲ့ကာပိုေလးကို ဂစ္တာဖရက္တံရဲ.နံပါတ္၅မွာညႇပ္
လိုက္တယ္။ ေကာ့ဒ္ကိုင္ပီးတာနဲ.ညာလက္ေခ်ာင္းေတြနဲ.ဂစ္တာႀကိဳးေတြကိုဆြဲကုပ္လိုက္တယ္။
      Saimon&Garfunkel ရဲ. Scarborough Fair: သီခ်င္း.. ... .. ... http://beemp3.com/download.php?file=7842727&song=Scatborough+Fair
တုန္ခါေနတဲ့က်ေနာ့္သီခ်င္းဆိုသံကြဲအက္အက္ခပ္တိုးတိုးထြက္လာတယ္။
ဆရာမေလးအရမ္းႀကိဳက္တဲ့သီခ်င္း.. နားေထာင္ပါေတာ့..ဒီတစ္ခါပဲက်ေနာ္ဆိုျပလို.ရေတာ့မွာမို.လို.ပါဗ်ာ။ ခါတိုင္းလိုသီခ်င္းဆိုတာဆုံးသြားတိုင္း ေဆြးသြားတယ္ဟာလို. အန္တီေလးက်ေနာ့္
ကိုဖက္ပီးမေျပာနိုင္ေတာ့ပါလားကြယ္။ အဲ့ဒီအသံအစား မညိဳညိဳရဲ.ႀကိတ္ရွိုက္သံတဟင့္ဟင့္ပဲၾကားေနရတယ္။  သီခ်င္းဆုံးသြားေတာ့ ညအေမွာင္ထဲက်ေနာ္ေငးေနမိတယ္... က်ေနာ့္ဘဝဟာ
ညအေမွာင္ထက္ပိုလို.ေတာင္ေမွာင္ေတာ့မယ္ဆရာမေလးရာ။
      ေနာက္ေန.မွာဆရာမေလးကိုလိုက္ပို.တဲ့အျဖစ္အပ်က္ေတြကိုက်ေနာ္ေသခ်ာမမွတ္မိေတာ့ဘူး။
မညိဳညိဳက ဆရာမေလးအေခါင္းကိုအတင္းဖက္ပီး ငါ့ကိုခြင့္လႊတ္ပါ သူငယ္ခ်င္းရယ္လို.ေအာ္ပီးေခြလွဲသြားတာရယ္... ေျမနီနီေတြတူးဆြထားတဲ့က်င္းအနက္ႀကီးထဲက်ေနာ့္ခ်စ္သူကိုျမဳပ္ႏွံလိုက္
ၾကတာေတြက်ေနာ္ေသခ်ာျပန္မမွတ္မိေတာ့ေလာက္ေအာင္ေဝ၀ါးခဲ့ပီ။ ဘယ္ေတာ့မွျပန္မေတြးခ်င္ေတာ့တဲ့အျဖစ္ပ်က္ေတြေပါ့။ ရာဘာၿခံသုႆန္ရဲ. ေညာင္ေထာက္ပင္အႀကီးႀကီးေအာက္မွာ
ဆရာမေလးကိုျမဳပ္ႏွံထားတယ္။ ေနာက္ပိုင္းရက္ေတြမွာ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ ပုံၾကမ္းျခစ္ထားတဲ့ ေက်ာက္ျပားေလးကိုခ်စ္သူရဲ.အုတ္ဂူေလးမွာကပ္နိုင္ဖို.အလုပ္ေတြရႈပ္ေနခဲ့တယ္။ အားလုံးပီးသြား
ေတာ့ ေအးစိမ့္ေနေအာင္အရိပ္ေကာင္းတဲ့အပင္ႀကီးေအာက္မွာ သပ္ရပ္တဲ့အုတ္ဂူျဖဴျဖဴေလးျဖစ္လာတယ္။
       မသစ္သစ္@ဝင္နီ ဆိုတဲ့ေက်ာက္ျပားေလးေပၚမွာ ပီယာနိုခလုတ္ကေလးေတြရယ္ ဂီတသေကၤတႏုတ္စ္ေကြးေကြးေလးေတြရယ္ထြင္းထားတယ္။
က်ေနာ့္ဘဝေတာ့ေရွ.ဆက္ဘာလုပ္ရမလဲက်ေနာ္မေတြးတတ္ေသးဘူးဗ်ာ။ ေဖေဖနဲ.ေမေမလည္းမ်က္နာမေကာင္းၾကဘူး။ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္က မႈန္ေတေတမ်က္နာနဲ.ေနလာတာရက္ေတြၾကာ
လာပီေကာ။ ေမၽွာ္လင့္ခ်က္မဲ့သြားရင္ လူဆိုတာအသက္ရွင္ေနရက္နဲ.ဗလာႀကီးဆိုတာပိုပိုသိလာတယ္ဗ်ာ။ တခါတေလဆို မနက္ေစာေစာထပီးအန္တီေလးႀကိဳက္တဲ့ စံပယ္ပြင့္ေလးေတြေစ်းထဲ
ကဝယ္.. ရာဘာၿခံသုႆန္ထဲကအန္တီေလးအုတ္ဂူျဖဴျဖဴေလးေပၚမွာ အသာေလးျဖန္.ခင္းထားေပးပီး အ႐ူးတစ္ေယာက္လိုစကားေတြတတြတ္တြတ္ေျပာေနမိတယ္။ ညေတာ္ေတာ္ႀကီးေမွာင္
လာမွအိမ္ကိုတိတ္တဆိတ္ျပန္ျပန္လာတတ္တယ္။ တၿမိဳ.လုံးကလူေတြက က်ေနာ္လာရင္သနားစရာမ်က္နာေတြနဲ.၀ိုင္းၾကည့္ေနၾကတယ္။ ဒါမွမဟုတ္အ႐ူးတစ္ေယာက္ကိုစာနာတဲ့မ်က္ဝန္းေတြ
ေပါ့ဗ်ာ။ အညိဳတစ္ေယာက္ေကာ? က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္မျမင္ခဲ့တာၾကာပီ။ သူကိုယ္တိုင္လဲအထိနာရွာမယ္။ သူတို.၂ေယာက္ဆိုတာ ၁ဝႏွစ္သမီးေလာက္ကထဲကအတူတူေနလာၾကတဲ့ညီအမထက္
ပိုတဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြေလ။
        တရက္ေတာ့က်ေနာ္တစ္ေယာက္အန္တီေလးဆီကျပန္အလာ ယူကလစ္ဝင္းထဲဝင္မိတယ္။
ဆင္ဝင္ေအာက္ကဒန္းကေလးေပၚမွာ အညိဳတစ္ေယာက္ထဲထိုင္ေနတာေတြ.တယ္။ က်ေနာ္ဝင္လာတာျမင္ေတာ့တခ်က္လွမ္းၾကည့္တယ္။ စကားေတာ့မေျပာဘူး။ သူ.ပုံစံကေဖ်ာ့ေတာ့ေတာ့
ျဖဳေလ်ာ္ေလ်ာ္နဲ.ပိန္သြားသလိုပဲ။ ေတာ္ေတာ္စိတ္ထိခိုက္ထားပီေလ။ က်ေနာ္ဘာမွစကားမဆိုျဖစ္ပဲ အညိဳ.ေဘးမွာဝင္ထိုင္ပီး စီးကရက္တစ္လိပ္ထုတ္ဖြာေနမိတယ္။ ႐ုတ္တရက္ အညိဳက.. ..
က်ေနာ့္လက္ထဲကို အစိမ္းေရာင္စာအုပ္ကေလးတစ္အုပ္ထိုးထည့္ပီး  ေမာင္!! ဖတ္ၾကည့္ပါလို.ေျပာလာတယ္။ စာအုပ္အဖုံးမွာ ဝင္နီလို.ေရးထားတယ္။ ဒါအန္တီေလးရဲ. ဒိုင္ယာရီထင္တယ္ဗ်။

 ေနာက္ဆုံးစာမ်က္နာေတြကိုလွန္ဖတ္ၾကည့္..ေမာင္.လို.အညိဳကငိုသံပါနဲ.ေျပာတယ္။
က်ေနာ္စာရြက္ေတြကိုခပ္ျမန္ျမန္လွန္ေနတုံး .. အညိဳကစကားေတြဆက္တိုက္ေျပာရင္း တဟီးဟီးငိုခ်လိုက္တယ္။ ဝင္နီအကုန္သိတယ္ေမာင္ရဲ.။ တမင္မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္သြားခဲ့တာတဲ့။
အို!! စိတ္ႏွလုံးျဖဴစင္တဲ့ ငါ့သူငယ္ခ်င္းေလးေရ.. နင့္အစား ညိဳပဲေသသြားရင္ေကာင္းမယ္ေနာ္.. ညိဳကမွမိန္းမယုတ္..သူမ်ားခ်စ္သူကိုျမဳဆြယ္တဲ့မိန္းမ..တသက္လုံးယူၾကဳံးမရျဖစ္ေအာင္လုပ္ခဲ့တာ
လားသူငယ္ခ်င္းေလးရယ္.. ညိဳလည္းေသခ်င္ေနပါပီဟာ..ဟင့္ဟင့္!!
     ငိုေနတဲ့အညိဳ.ကို က်ေနာ္မၾကည့္အားဘူး တဆတ္ဆတ္တုန္ခါေနတဲ့လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ.စာအုပ္ကိုတင္းတင္းဆုပ္ရင္း ဆရာမေလးရဲ.လက္ေရးဝိုင္းဝိုင္းစက္စက္ေလးေတြကိုဖတ္ေနမိတယ္။
      .... .... ..... ..... .... ...... ......
          အညိဳနဲ.ငါ့ခ်စ္သူတို.၂ေယာက္ကိုၾကည့္တာေတာ္ေတာ္ေလးအမူယာပ်က္ေနပါလား...နင္ဘာလုပ္မလဲမိဝင္နီ??
          ငါ့ကေလး ေလးကတကယ္ေတာ့ ေပါက္စေလးပါ..ပီးေတာ့သူလည္းေယာက်္ားတစ္ေယာက္ပဲ... ငါနဲ.ကင္းကြာခ်ိန္မွာမေတာ္တဆေတြျဖစ္ကုန္တယ္ေနမွာပါ...
          သနားစရာေကာင္းလိုက္တာ... တခါတခါသူ.မ်က္နာကညႇိုးညႇိုးသြားရွာတယ္.. လိပ္ျပာမလုံျဖစ္ေနရွာတယ္.. ... ...
          ညိဳကလည္း... သိကၡာရွိတဲ့မိန္းမပါ.. ငါသိပါတယ္.. အားလုံးကမေတာ္တဆျဖစ္ခဲ့တာေတြပါ.. ငါမသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနမယ္.. ပိပိရိရိေပါ့... .... ...
          ကေလး ေလးကငါ့ကိုေတာ္ေတာ္ခ်စ္ရွာတယ္.. ငါ့ကိုလက္ထပ္မွာပါ.. သူငယ္ခ်င္းအေပၚလည္း ငါအျပစ္မတင္လိုေတာ့ဘူး.. ဝမ္းေတာ့နည္းတယ္ဟာ.. ... ... ...
... .... .... ... .. .. ... ....
... .... ... ... .... .... ... .....
က်ေနာ္ဆက္ဖတ္လို.မရေတာ့ဘူးဗ်ာ။ အျမင္အာ႐ုံေတြေဝ၀ါးကုန္တယ္။ မ်က္ရည္ေတြသူ.အလိုလိုစီးက်လာတယ္။ ျဖစ္မွျဖစ္ရေလဗ်ာ။ တခ်ိန္လုံးနာနာက်င္က်င္နဲ.ေနထိုင္သြားခဲ့တဲ့က်ေနာ့္
ဆရာမေလးရာ။ အဲ့ဒီမနက္ကေကာ သူထြက္သြားခဲ့တာစိတ္ေျဖာင့္ခဲ့ရဲ.လားဗ်ာ။ သူ.အလစ္မွာက်ေနာ္နဲ.အညိဳဘာလုပ္မယ္ဆိုတာ သူသိေနတာပဲ။ က်ေနာ္အသက္မရွိေတာ့တဲ့လူတစ္ေယာက္လို
မွိုင္ေငးေနမိတယ္။ တိတ္တဆိတ္ထပီးထြက္လာခဲ့တယ္။ အညိဳကေတာ့ တသိမ့္သိမ့္ရွိုက္ရင္းက်န္ခဲ့တယ္။
          အဲ့ဒီေန.ကက်ေနာ္အညိဳ.ကိုေနာက္ဆုံးေတြ.ခဲ့တဲ့ေန.ပဲဗ်။
က်ေနာ့္မွာဆရာမေလးရဲ.အုတ္ဂူေရွ.မွာေတာင္သြားမရပ္ရဲေတာ့ဘူး။ ဘဝကိုတျမည့္ျမည့္နာက်ည္းသြားေစတဲ့  အေၾကာင္းရင္းကိုသိလိုက္ရပီေလ။ ေသတဲ့အထိသိမ္းထားရေတာ့မယ့္အနာတရ
ေတြ။ က်ေနာ္နဲ.တန္တာက်ေနာ္ရခဲ့ပီေလ။
           ေနာက္တေန.မနက္မွာ ဖဲႀကိဳးေလးေတြၾကဲထားတာနဲ.တူတဲ့လမ္းလိမ္လိမ္ေလးေတြရွိတဲ့တိတ္ဆိတ္လွပတဲ့ ေနခ်င့္စဖြယ္ၿမိဳ.ကေလးကေနက်ေနာ္ထြက္ခြါခဲ့ပါတယ္။
က်ေနာ့္ေက်ာပိုးအိပ္အျပာေလးထဲမွာဂ်င္းပန္၃ထည္နဲ.တီရွပ္တခ်ိဳ.ပါတယ္။ ဂ်က္လန္ဒန္ရဲ. ပင္လယ္ဝံပုေလြဆိုတဲ့ ဝတၳဳတစ္အုပ္ပါတယ္။ အနက္ေရာင္ ၾသဂတ္စတင္းေဘာင္ရီယို တံဆိပ္နိုင္လြန္ႀကိဳးတပ္ထားတဲ့ စပိန္ဂစ္တာ နီညိဳေရာင္ေလးကို ေက်ာမွာလြယ္ထားတယ္။ ဂစ္တာရဲ.အတြင္းနံရံမွာ ဗလင္စီယာၿမိဳ.မွဆရာႀကီး... ကိုယ္တိုင္စီရင္ေသာ GC-60 လက္လုပ္ဂစ္တာ
ဆိုတဲ့တံဆိပ္ေပၚမွာ သင့္ပီယာနိုဆရာမေလး ဝင္နီလို.လက္မွတ္ကေလးထိုးထားတယ္။ ရင္ဘတ္ထဲမွာေတာ့တစ္ဘဝစာ ေနာင္တေတြ၊ေျဖမဆည္နိုင္မႈေတြပါတယ္။ သေဘာႀကႌးကဥၾသဆြဲေနပီ
လက္ရမ္းကိုမွီတြယ္ထားတဲ့က်ေနာ္ ေတာအုပ္မႈန္ျပျပေလးရွိရာ ဟိုးယူကလစ္ဝင္းဖက္ကိုေငးၾကည့္ေနမိတယ္။ အန္တီေလး၊အညိဳ၊ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ရေသာကာလမ်ား။ ဘယ္ဆီမသိတဲ့က်ေနာ့္ခရီး။
              
            ၀ိဉာဥ္ႏွင္းမႈန္တစ္စက္
                         အိပ္မက္ျမင္းခြါ(၁၃)
                                  တစ္ေယာက္ထဲအတုံးအ႐ုံးလဲသူ
                                             ငါ့ကံၾကမၼာနဲ.  ... ... လူ
                                                                          (တာရာမင္းေဝ၏ေတေလမွတ္တိုင္ကဗ်ာမွ)

ခုက်ေနာ္ေျပာျပခဲ့တဲ့အျဖစ္အပ်က္ေတြျဖစ္ခဲ့တာ ၁၃-၁၄ႏွစ္ေလာက္ေတာင္ရွိသြားပီလားမသိေတာ့ဘူး။
ေနာက္ပိုင္းက်ေနာ္ဘာဆက္ျဖစ္သလဲဆိုတာျပန္ေတာင္ေတြးမၾကည့္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ရႈပ္ေထြးလြန္းခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ့္ၿမိဳ.ကေလးကိုစြန္.ခြါခဲ့ပီး တစ္ခါမွျပန္မေရာက္ျဖစ္ေတာ့ပါဘူး။ က်ေနာ္ဟာ
လူေပလူလႊင့္တစ္ေကာင္ျဖစ္သြားခဲ့ပါတယ္။ အဲ့ဒီေခတ္က အထက္တန္းေအာင္တဲ့လူငယ္ေတြလိုပဲေက်ာင္းတစ္ခုကိုေရာက္သြားခဲ့တယ္။ ေမ့ဖို.ႀကိဳးစားတယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ. ဖဲပြင့္ေတြ၊
သူရာရည္ေတြ၊မိန္းမေတြ၊မူးယစ္ေဆးေတြ၊ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္စာအုပ္ေတြနဲ.ႏွစ္ေတြအမ်ားႀကီးကုန္လြန္ေစခဲ့ပါတယ္။ ေသခ်ာတာတစ္ခုကေတာ့ က်ေနာ္မေပ်ာ္ေတာ့ပါဘူးဗ်ာ။ ေလာကမွာလူ
ေတြအေၾကာက္ဆုံးအရာကေသျခင္းတရားလို.ေျပာၾကတယ္။ မဟုတ္ဘူးဗ်.. အသက္ေလာက္ျမတ္နိုးရတဲ့သူနဲ.ေကြကြင္းတာေလာက္ေၾကာက္စရာေကာင္းတာဘာမွမရွိဘူး။ အဲ့ဒါေတာ့ခင္ဗ်ားတို.
ယုံဗ်ာ။ ေသျခင္းတရားေလာက္ေတာ့စာဖြဲ.မေနေတာ့ဘူး။
      Albert Camus: ရဲ. the outsider: ဝတၳဳထဲက မားေဆာ့ ဆိုတဲ့ဇတ္ေကာင္လိုပဲဘဝကိုဘာတစ္ခုမွမေလးနက္ပဲဆက္လက္ရွင္သန္ခဲ့ပါတယ္။
မိသားစုဆိုတာရွိခဲ့လၽွက္နဲ. ဂ်စ္ပဆီတစ္ေကာင္လိုလမ္းေဘးမွာေနခဲ့ဖူးတယ္။ က်ေနာ္ဟာအတၱဘဝမွန္ ၀ါဒီဆန္မွန္းမသိဆန္လာခဲ့ပါပီ။ တခါတခါမွာေခတ္ေပၚကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္နဲ.ေပါင္းပီး
ေဆာ့ခရတၱိလို အဆိပ္မေသာက္ရဲလို. အရက္ေသာက္တာကြလို.က်ဴးရင့္ေနခဲ့ဖူးတယ္။ တခါတေလက်ေတာ့ က်ေနာ္နဲ.အိပ္ခ်င္တဲ့မိန္းမတခ်ိဳ.နဲ.က်ေနာ္အိပ္မိတယ္။ ညသန္းေခါင္မွာလန္.နိုးလာ
တိုင္းက်ေနာ့္အိပ္ယာေပၚမွာေရာက္ေနတတ္တဲ့မိန္းမေတြဟာက်ေနာ္ခ်စ္တဲ့ဆရာမေလး မဟုတ္မွန္းသတိထားမိပီး သည္းထန္စြာနဲ.ငိုေႂကြးခဲ့ဖူးတယ္။ က်ေနာ္ဟာမိန္းမဘယ္ႏွစ္ေယာက္နဲ.အိပ္
မိခဲ့သလဲက်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ေတာင္မမွတ္မိေတာ့ေလာက္ေအာင္ျဖစ္ခဲ့ဖူးတယ္။ က်ေနာ္ဟာမျဖဴစင္ေတာ့ပါဘူးဗ်ာ။ အဝတ္စျဖဴျဖဴေလးကိုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အညစ္အေၾကးသုတ္တဲ့လက္ႏွီးအျဖစ္
အသုံးျပဳပီးမွဆပ္ျပာနဲ.အထပ္ထပ္ေလၽွာ္ဖြတ္ခဲ့ရင္ေတာင္ အရင္လိုဆြတ္ဆြတ္ျဖဴနိုင္ပါ့မလား? အဲ့ဒီလိုပါပဲက်ေနာ္ ဟာညစ္ႏြမ္းသြားခဲ့ပါပီ။ ေဖေဖနဲ.ေမေမ၊မညိဳညိဳ.. သူတို.ေတြက်ေနာ္ဘယ္
ေရာက္လို.ဘယ္ေပါက္ေနပီလဲသိရွာမယ္မထင္ပါဘူး။ က်ေနာ္ဟာကိုယ့္ဘဝကိုကိုယ္ အေမွာင္ခ်ထားခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္ဟာျမန္ျမန္လည္းမိုက္ဇတ္မသိမ္းနိုင္ခဲ့ဘူး။ ဒီလိုနဲ.အိမ္ကထြက္
လာတာေတာ္ေတာ္ေလးၾကာလာပီးမိုက္စရာရယ္လို.မက်န္ေတာ့ေလာက္ေအာင္ကမ္းကုန္တဲ့အခါ က်ေနာ္နဲ.တူတူေနတဲ့ေခတ္ေပၚ ကဗ်ာဆရာဆိုတဲ့လူက ပင္လယ္ျခားေနတဲ့အရပ္ေဒသတစ္ခု
ကိုသြားၾကဖို.အေဖာ္စပ္လာခဲ့တယ္။ ဘာမွရွည္ရွည္ေဝးေဝးမေတြးေတာ့ပဲ က်ေနာ္သူနဲ.လိုက္ခဲ့မိတယ္။
        တစ္ပတ္မွာ၆ရက္အလုပ္လုပ္ၾကတယ္။ က်န္တဲ့တစ္ရက္မွာ မူးေအာင္ေသာက္ပီးထိုးအိပ္။ အားတဲ့အခ်ိန္ဆိုတာဘာမွမရွိဘူး။ ေဝဒနာေတြေတာ္ေတာ္ေလးေလၽွာ့ပါးစျပဳလာတယ္။
က်ေနာ္႐ုတ္တရက္သတိဝင္လာတဲ့အခ်ိန္မွာအခ်ိန္ေတြဟာခုနကေျပာသလိုပဲ ၁၃-၄ႏွစ္ေလာက္ေတာင္ၾကာသြားသလိုပဲ။ က်ေနာ္ခုအရက္မေသာက္ျဖစ္တာ၁ပတ္ေလာက္ရွိပီ။ ၾကည္လင္ေနတဲ့
ေခါင္းနဲ.ေတြးၾကည့္ေတာ့ က်ေနာ္ဟာမတရားခဲ့ဘူးဆိုတာေပၚလြင္ေနခဲ့တယ္။ မိဘေတြ၊ က်ေနာ့္ကိုတြယ္တာတဲ့အညိဳ.. ေသမွန္းရွင္မွန္းမသိ။ လႊင့္ခ်င္တိုင္းလႊင့္ခဲ့တယ္။ က်ေနာ္ဆုံးျဖတ္ခ်က္
တစ္ခုခ်လိုက္မိတယ္။ တူတူေနတဲ့ ေခတ္ေပၚကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္ က်ေနာ့္ဂစ္တာသံေတြကို မာတီနီနဲ.ျမဳံ.ရင္းဇိမ္ခံေနတုံး က်ေနာ္ျပန္ေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းဖြင့္ေျပာလိုက္ေတာ့သူကျပဳံးရင္း...
         ျမက္ေျခာက္မ်ားကိုမီးရွို.ေသာအနံ.ကေလး
                     သင္းသင္းေမႊးေသာ ဇာတိေျမကို ျပန္လာပီဆိုတာ
                                        မ်က္လုံးစိမ္းစိမ္းနဲ. အိုင္ယာလန္မေလးအားေျပာေပးပါ ေလညႇင္းေလးခင္ဗ် ....
ဆိုပီး ေရွးမတ္စ္ေဟနီရဲ.ကဗ်ာတစ္ပိုဒ္ကိုေကာက္ရြတ္လိုက္ပီး ျပဳံးေနတယ္။ က်ေနာ့္မွတ္ပုံတင္ကဒ္ကို အပီးပိုင္ပယ္ဖ်က္ဖို.အတြက္႐ုံးကိုသြားတယ္။ ေခတ္ေပၚကဗ်ာဆရာဟာ သူနဲ.တူတူလိုက္
လာဖို.က်ေနာ့္ကိုစိုက္ထုတ္ကူညီခဲ့ဖူးတဲ့ေငြေၾကးတခ်ိဳ.ရွိခဲ့ဖူးတယ္။ တိတ္တဆိတ္သူ.ဘဏ္အေကာင့္ထဲကို၂ဆေလာက္ပမာဏရွိတဲ့ ေငြေတြကိုက်ေနာ့္ဘဏ္အေကာင့္ထဲကေနလႊဲေပးခဲ့လိုက္
တယ္။ အထုတ္အပိုးျပင္ပီး ေလဆိပ္ကိုထြက္လာခါနီး ဘယ္ေတာ့မွျပန္ဖို.မျဖစ္နိုင္ဘူးဆိုတဲ့ က်ေနာ့္မိတ္ေဆြကဗ်ာဆရာက အိမ္ေပါက္ဝထိလိုက္ပို.ရင္း သြားေတာ့ရဲေဘာ္.. အသစ္တစ္ခုထပ္ရွာ
ပီးတည္ေဆာက္ေပေရာ့..ေမာင္ရင္နဲ.ငါ့အဖို.မွာေတာ့ ဆန္ဆုံစားလို.ကံကုန္သြားပီေပါ့ကြာဆိုပီးႏႈတ္ဆက္ရွာတယ္။ က်ေနာ္စိတ္ထိခိုက္လို.ဘာမွျပန္မေျပာပဲ ခရီးေဆာင္အိတ္ကေလးကိုဆြဲပီး
ထြက္လာေတာ့လွမ္းေအာ္ေသးတယ္..ေဟ့ေကာင္ဂစ္တာဆရာ..မင့္အညိဳေယာက်္ားရေနပါပီကြာ..တဲ့။ ေအေပးႀကီးလို.ကေလာ္ဆဲရင္း က်ေနာ္တကၠဆီေပၚတက္ရင္းေပါ့ပါးစြာရယ္ေမာလိုက္မိ
တယ္။

ေလယာဥ္ေျပးလမ္းေပၚ က်ေနာ္စီးနင္းလာတဲ့ေဖာ္ကာႀကီးထိုးဆင္းလာေတာ့ အုတ္ႂကြပ္မိုးနီနီနဲ.အေဆာက္ဦးပုပုေလးေတြရွိတဲ့က်ေနာ့္ၿမိဳ.ေလးဟာ ကုကၠိဳပင္ႏွစ္ခ်ိဳ.ေတြၾကားထဲဟိုးအရင္က
လိုတိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ကေလးအိပ္ေပ်ာ္ေနတုံးပဲ။ ေလယာဥ္ေျပးလမ္းအဆုံးကျမက္ခင္းစိမ္းစိမ္းေလးေတြကလည္း အရင္အတိုင္းပါပဲလားဗ်ာ။ လူလတ္ပိုင္းအရြယ္ေရာက္သြားပီျဖစ္တဲ့က်ေနာ့္ကို
ၿမိဳ.ကေလးကမွတ္မိပုံမေပၚဘူး။ ေလယာဥ္ေပၚကေနေျမႀကီးေပၚေျခခ်မိတာနဲ.က်ေနာ့္ရင္ထဲမွာေအာ္ေနမိတယ္။ ေဖေဖ၊ေမေမ၊အန္တီေလး၊အညိဳ က်ေနာ္ျပန္လာပီဗ်။ မနက္ခင္း၁ဝနာရီေလာက္ရွိ
ေနေပမယ့္ထုံးစံအတိုင္းေအးျမျမအရသာကိုခံစားေနရတယ္။
       ေလယာဥ္ကြင္းႀကိဳပို.ကားေပၚကဆင္းလာေတာ့ က်ေနာ္တို.ၿခံဝင္းထဲမွာ ထုံးစံအတိုင္းအလုပ္သမားေတြနဲ.အလုပ္ရႈပ္ေနတဲ့ေမေမက ဘယ္သူပါလိမ့္ဆိုတဲ့အၾကည့္နဲ.အကဲခတ္ေနတယ္။
က်ေနာ္ထြက္သြားတုံးကေတာ္ေတာ္ငယ္ေသးတဲ့က်ေနာ့္ညီေလးက ကိုကို!! လို.ေအာ္ပီးေျပးလာမွ ေမေမဟာက်ေနာ့္ကိုေျပးဖက္ပီးငိုရွာတယ္။ အိမ္ထဲဝင္လာေတာ့ ထုံးစံအတိုင္းစာအုပ္ထူထူႀကီးထဲ
ေခါင္းငိုက္စိုက္ထားတဲ့ေဖေဖက ေခြးသားလူမိုက္ျပန္လာေသးတယ္ေပါ့လို.စိုက္ၾကည့္ပီးေျပာေတာ့ က်ေနာ္သိမ္ငယ္စြာနဲ.မ်က္လုံးခ်င္းမဆိုင္မိေအာင္မ်က္နာလႊဲလိုက္ရင္း က်ေနာ့္ကိုခြင့္လႊတ္ပါလို.
ေတာင္းပန္မိတယ္။ က်ေနာ့္အိပ္ခန္းေလးထဲကိုအထုတ္အပိုးေတြဆြဲရင္းဝင္လာမိေတာ့ အရာရာအရင္တိုင္းပဲျဖစ္ေနတာသတိထားမိတယ္။ က်ေနာ့္ကုတင္ေဘးကနံရံမွာကပ္ထားတဲ့ က်ေနာ္ကိုယ္
တိုင္ခဲေကာက္ေၾကာင္းျခစ္ထားတဲ့ ပန္းခ်ီကားေလးထဲက ဆရာမေလး.. ခ်ိဳခ်ိဳေအးေအးေလးျပဳံးေနတုံးပဲဗ်ာ။ ငိုင္ေတြေတြနဲ.အိပ္ယာေပၚတက္ထိုင္ေနရင္း က်ေနာ့္ဗီရိုေလးကိုေကာက္ဖြင့္လိုက္
ေတာ့ပ႐ုတ္လုံးနံ.ေလးသင္းသင္းထြက္ေနတယ္။ တီရွပ္အေဟာင္းတစ္ထည္ေကာက္စြပ္ပီး အေရာင္လႊင့္ေနတဲ့ဂ်င္းပန္အျပာေရာင္ကိုဝတ္ၾကည့္ေတာ့ ဝတ္လို.ရေနေသးတယ္။  ငါဟာဘာမွမ
ေျပာင္းလဲေသးပါလားလို.ေတြးရင္းတစ္ေယာက္ထဲျပဳံးေနမိတယ္။
      ခရီးေဆာင္အိတ္ေအာက္ေျခမွာဖြက္ထည့္လာခဲ့တဲ့ ပိုက္ဆံေတြထဲက ေဒၚလာတစ္ရာတန္အရြက္၁ဝဝေလာက္ကိုထုတ္ပီးစာအိတ္ျဖဴျဖဴထဲထိုးထည့္ပီး အိမ္ေအာက္ထပ္ကိုဆင္းလာခဲ့တယ္။
ေဖေဖနဲ.ေမေမကိုကန္ေတာ့ ေတာ့ေမေမကမင့္ပိုက္ဆံေတြငါမလိုဘူးေနာ္ သားႀကီးဖိုးသက္.. ဒီတစ္ခါမင္းဘယ္မွသြားလို.မရေတာ့ဘူးလို.မ်က္ရည္က်ရင္းေျပာတယ္။ ေဖေဖကေတာ့ သက္ျပင္း
ခ်ပီး..ငါတို.အသက္ႀကီးပီ..အိမ္အလုပ္လုပ္ဖို.ေတြးေတာ့ကြာလို.ေျပာတယ္။ က်ေနာ္ကေတာ့ေခါင္းကိုတြင္တြင္ၿငိမ့္ေနပီးဂတိေတြေပးေနရတာေပါ့။ အားလုံးတည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ျဖစ္သြားမွ က်ေနာ္
ၿခံဝင္းထဲက ကားဂိုေထာင္ဖက္ထြက္လာခဲ့တယ္။ က်ေနာ့္ညီေလးကလွမ္းပီး ကိုကိုအျပင္သြားရင္ကားေသာ့ဒီမွာတဲ့။ က်ေနာ့္ျပဳံးပီးေခါင္းခါမိတယ္။ ဂိုေဒါင္ထဲက နံရံမွာက်ေနာ္ခ်ိတ္ပီးခ်န္ထားခဲ့
တဲ့က်ေနာ့္ၿပိဳင္ဘီးေလးကိုဆြဲျဖဳတ္လိုက္ရင္း စစ္ေဆးေနမိတယ္။ သံေခ်းေတာ့နည္းနည္းတက္ေနပီ။ အျပင္ကိုတြန္းထုတ္လိုက္ရင္း က်ေနာ့္ညီေလးကို စက္ဘီးပစၥည္းဆိုင္မွာက်ေနာ္လိုခ်င္တာ
ေလးေတြသြားဝယ္ခိုင္းလိုက္ရင္းထိုင္ျပင္ေနမိတယ္။ အားလုံးအဆင္ေျပသြားေတာ့.. ၿပိဳင္ဘီးေလးကိုနင္းရင္းၿခံထဲက လွစ္ကနဲထြက္လာခဲ့တယ္။
     က်ေနာ္ဟာအရင္အတိုင္းပဲဘာမွမေျပာင္းလဲဘူး။ ဆံပင္ဂုတ္ေထာက္နဲ.တီရွပ္အျဖဴဂ်င္းပန္းအျပာအေရာင္လႊင့္ကိုဝတ္ထားတုံးပဲ။ အရင္လိုပဲရင္ေတြကတုန္ေနတတ္တုံးပဲ။
ၿမိဳ.ျပင္ကရာဘာၿခံသုႆန္ထဲေရာက္လာေတာ့ ေညာင္ေထာက္ပင္ႀကီးေအာက္က ဆရာမေလးရဲ.အုတ္ဂူျဖဴျဖဴေလးကိုလိုက္ရွာတယ္။  ေတြ.ပါပီ... အုတ္ဂူျဖဴျဖဴေလး.. မသစ္သစ္@ဝင္နီ.. ..
ခ်က္ခ်င္းသတိထားမိတာက အုတ္ဂူေလးဟာဘာလို.ျဖဴဆြတ္ပီးေတာက္ေျပာင္ေနရတာလဲ။ ၁ဝစုႏွစ္တစ္ခုေက်ာ္သြားတာေတာင္ဘာလို. အညႇိေတြတက္မေနရတာလဲ။ တစ္ေယာက္ေယာက္က
လာလာပီးသန္.ရွင္းေပးေနလို.ေပါ့။ ဘယ္သူလို.ခင္ဗ်ားတို.ထင္သလဲဗ်ာ။ ဟုတ္ပါ့..သူ.အခ်စ္ဆုံးသူငယ္ခ်င္းပဲေပါ့ေလ။ အုတ္ဂူျဖဴျဖဴေလးအေရွ.မွာ  က်ေနာ္ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်လိုက္တယ္။
       ဆရာမေလး..က်ေနာ္ျပန္လာပီဗ်..ခုကေလး ေလးလို.မေခၚသင့္ေတာ့ဘူးေနာ္... က်ေနာ္ဟာေယာက်္ားႀကီးတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနပီသိလား..
က်ေနာ္ေျခဦးတည့္ရာ..ထြက္သြားတုံးက အန္တီေလးလြမ္းေနေသးလားဟင္..  အညိဳေကာအန္တီေလးဆီလာေသးလား..က်ေနာ္အန္တီေလးကို တစ္ရက္မွမေမ့ခဲ့ပါဘူးဗ်ာ.. အကယ္၍က်ေနာ္
တို.လက္ထပ္ျဖစ္ခဲ့ရင္ခုခ်ိန္ဆိုေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ့မိသားစုေလး ပိုင္ေနေရာေပါ့..  ကံတရားေပါ့ဗ်ာ..အန္တီေလးတို.ဘာသာအလိုအရဆို ဘုရားသခင္ခြင့္မျပဳခဲ့ဘူးေပါ့.. က်ေနာ္ခုမငိုေတာ့ဘူး
သိလား...က်ေနာ္ရင့္က်က္ခဲ့ပီ.. ခုက်ေနာ္ျပန္လာတယ္.. အန္တီေလးကိုခြင့္တစ္ခုေတာင္းမယ္ေနာ္.. အညိဳသာလူလြတ္ျဖစ္ေနေသးရင္သူ.ကိုက်ေနာ္လက္ထပ္မယ္...နက္ဖန္က်ရင္က်ေနာ္..
အညိဳ.ကိုေခၚလာပီး.. အန္တီေလးေရွ.မွာခြင့္ျပဳခ်က္လာယူမလို.။ အန္တီေလး ျပဳံးပီးသေဘာတူမယ္ဆိုတာက်ေနာ္သိပါတယ္ဗ်။
        အုတ္ဂူျဖဴျဖဴေလးကိုက်ေနာ္ေထြးေပြ.လိုက္တယ္။
ရာဘာၿခံသုႆန္ထဲက ထြက္လာေတာ့ညေနေတာင္အေတာ္ေစာင္းေနပီ။ က်ေနာ့္ၿပိဳင္ဘီးေလးဟာ ယူကလစ္ဝင္းဖက္ကိုဦးတည္ေနတယ္.. ...
တိတ္ဆိတ္ပီး ၿငိမ္သက္ေနတဲ့ၿခံဝင္းေလးထဲ က်ေနာ္ဝင္လာခဲ့တယ္။ ရင္ထဲမွာတထိတ္ထိတ္နဲ.ဗ်ာ။ ဆင္ဝင္ေအာက္မွာစက္ဘီးေလးကိုေထာင္ထားပီး တစ္ထပ္တိုက္ပုေလးထဲဝင္ခ်လာေတာ့။
ထူးထူးဆန္းဆန္း ပီယာနိုတီးသံၾကားရလို.က်ေနာ္ အံ့ၾသေနမိတယ္။ Fur elise: ဆိုတဲ့သီခ်င္းဗ်။ ပီယာနိုတီးေနတဲ့သူကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ မ်က္လုံးေတြျပာေဝသြားတယ္။
         အန္..တီ..ေလး

ဟုတ္တယ္..က်ေနာ့္ဆရာမေလးပါလား။႐ုတ္တရက္အသက္ရႉေတာင္ရပ္သြားခ်င္ပီ။ က်ေနာ္ေခါင္းကိုဘယ္ညာဆတ္ကနဲခါပီး ေသခ်ာျပန္ၾကည့္မိတယ္။ အာ..မဟုတ္ဘူးဗ်။
ဘီးကုတ္ဝါ၀ါေလးေခါင္းမွာတပ္ထားတဲ့ အသက္၁၂-၁၃အရြယ္ေကာင္မေလးပါ။ ဒါေပမယ့္ ေျဖာင့္စင္းေနတဲ့ဆံပင္ရွည္ရွည္ေလးေတြကိုေက်ာမွာခ်ထားပီး ဘာလို.က်ေနာ့္အန္တီေလးနဲ.ခၽြတ္စြပ္တူ
ေနရတာလဲ။ ဘာျဖစ္လို.ဆရာမေလးတီးေနက် ေဘထိုဗင္ရဲ. Bagatelle No. 25 in A minor: ကိုတီးက်င့္ေနတာလဲ။ က်ေနာ္ေၾကာင္ေငးေနမိတယ္။ ေကာင္မေလးရဲ.လက္ေခ်ာင္းေတြကေတာ့..
ဒီသီခ်င္းကိုအတီးက်င့္ေနမွန္းသိသာေနတယ္။ ၁၆နဲ.၃၂ႏုတ္စ္ေတြကိုတီးတဲ့အခါ လက္ေျပးတာမျမန္နိုင္ေသးတာသတိထားမိတယ္။ မ်က္နာေပါက္ကေလးက က်ေနာ့္အန္တီေလးဝင္နီနဲ.တစ္ပုံစံ
ထဲပါလား။ အသားအေရကလည္းဝါဝင္းဝင္းေလး..ပီယာနိုတီးတဲ့ဟန္ပန္ေလး..ႏုတ္စ္စာရြက္ကိုလွမ္းၾကည့္ပီးႀကိဳးၾကာငွက္မေလးပ်ံေနသလိုထင္ရတာကအစက်ေနာ့္ခ်စ္သူနဲ.တူလွေခ်လားကြယ္။
      ဝင္နီေလး ေရ.. ညစာ စားစို.ကြယ္!!
အညိဳ.ေအာ္သံမွန္းက်ေနာ္မွတ္မိတယ္။ ရင္ထဲထိတ္ကနဲျဖစ္သြားတယ္။ ဝင္နီေလးတဲ့လား။ ပီယာနိုတီးေနတဲ့ အသံတိတ္သြားပီး ေကာင္မေလးထရပ္လိုက္ရင္းက်ေနာ့္ကိုလွမ္းၾကည့္တယ္။
အသံစူးစူးေလးနဲ. ေမေမ.. ဒီမွာဧည့္သည္လာေနပါတယ္လို. မီးဖိုေခ်ာင္ထဲက အညိဳ.ကိုလွမ္းေအာ္ေခၚလိုက္တယ္။ ေၾသာ္.. အညိဳေတာင္အိမ္ေထာင္က်ခဲ့ပီေကာဗ်ာ။ ရင္ထဲမွာက်ဥ္ကနဲျဖစ္
သြားေပမယ့္ အတတ္နိုင္ဆုံးက်ေနာ္အားတင္းပီးျပဳံးထားလိုက္တယ္။ မီးဖိုေခ်ာင္ကေနဧည့္ခန္းကို လာတဲ့လမ္းၾကားေလးထဲကေန တစ္ပတ္လၽွိုဆံထုံး ထုံးထားတဲ့အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ထြက္
လာတယ္။ က်ေနာ့္အညိဳရယ္ေလ.. အင္း .. အညိဳကဘာမွလည္းမေျပာင္းလဲပါလားကြယ္။ က်ေနာ္ထင္ခဲ့တာက သတ္လတ္ပိုင္းမိန္းမဝဝတစ္ေယာက္ကိုျမင္ရမလားလို.။ အညိဳကအန္တီေလး
ထက္နည္းနည္းငယ္တယ္ဆိုေပမယ့္ လူေကာင္ပိုထြားခဲ့တာကိုး။ ခုျမင္ေနရတာက ၀ိုင္းစက္စက္မ်က္နာစိုစိုေျပေျပေလး၊ သစ္အယ္ေစ့နဲ.တူတဲ့မ်က္လုံးလွလွ၊ဘာမွအရာမယြင္းေသးဘူးလို.ထင္
ရတဲ့ကိုယ္လုံးေတာင့္ေတာင့္ၿဖိဳးၿဖိဳးေလး။ အညိဳဟာႏုပ်ိဳေနတုံးပဲ။ က်ေနာ္ကသာ ဆံပင္ျဖဴတခ်ိဳ.နဲ.မ်က္မွန္တပ္ထားရပီ။ ေတြေတြေလးေငးၾကည့္ေနတဲ့ အညိဳ.ကိုျပဳံးျပရင္း က်ေနာ့္မ်က္မွန္ကို
ဆြဲခၽြတ္လိုက္ပီး အညိဳလို.ေခၚလိုက္တယ္။
       ... .... .... .... .... .... ... ....
    ... .... .... .... ... .... .... .... .... ...
... .... .... .... ..... ... ... ...
ထိတ္လန္.အံ့ၾသမႈ၊မယုံနိုင္မႈ၊ဝမ္းနည္းပူေဆြးမႈ၊လွိုက္ကနဲေပ်ာ္ရႊင္မႈ.. အရာရာအားလုံးျဖတ္ေျပးသြားတဲ့မ်က္နာနဲ. အညိဳက်ေနာ့္ကိုလွမ္းၾကည့္ရင္း ၾကမ္းျပင္ေပၚကိုေခြလွဲက်သြားရွာတယ္။
ေမေမ..ဘာျဖစ္သြားတာလဲဆိုတဲ့ေအာ္သံနဲ.ခုနက ေကာင္မေလးကအညိဳ.ကိုေျပးေပြ.ဖက္ထားတယ္။ က်ေနာ္လည္း အညိဳ.ေဘးကေနေထြးေပြ.ထားရင္း အညိဳ.. သတိထားေနာ္။ က်ေနာ္
အညိဳ.ကိုျပန္လာေတြ.တာေလလို.ေျပာရင္း တသြင္သြင္စီးက်ေနတဲ့ အညိဳ.ပါးျပင္ေပၚကမ်က္ရည္ေတြကို သုတ္ေပးေနမိတယ္။ က်ေနာ္မွားျပန္ပီလားဗ်။ ဒုကၡေတြလာေပးမိျပန္ပီ။ အညိဳ.ခင္ပြန္း
သာျမင္ရင္ျပႆနာတက္ေတာ့မွာပဲ။ အညိဳကဘာစကားမွမဆိုပဲ အ႐ူးတစ္ေယာက္လို တုန္ယင္ေနတဲ့လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ.က်ေနာ့္ပါးျပင္၊နဖူး၊နားရြက္ေတြကို ကိုင္တြယ္ပြတ္သတ္ေနတယ္။
ႏႈတ္ခမ္းေတြကတလႈပ္လႈပ္နဲ.ျဖစ္ေနေပမယ့္ဘာစကားသံမွထြက္မလာနိုင္ဘူး။ ဆို.နင့္ေနရွာတယ္။
      နည္းနည္းေလးၾကာလို. အညိဳသူ.ကိုသူထိန္းနိုင္လာေတာ့မွစကားသံထြက္လာတယ္။ တိုးတိုးေလးနဲ.တစ္လုံးခ်င္း... ... ... ...
       ေမာင္..ရက္..စက္..ခဲ့..တယ္..
       အညိဳ. ကိုပစ္သြားေပးရက္တယ္ေနာ္.. တဲ့
ဘာမွဆက္မေျပာေတာ့ပဲမ်က္ရည္ေတြေပလူးေနတဲ့မ်က္နာနဲ. က်ေနာ့္မ်က္နာကိုသိုင္းဖက္ပီးနမ္းတယ္။ က်ေနာ္ရွိန္းကနဲျဖစ္သြားတယ္။ အညိဳဘာေတြလုပ္ကုန္ပီလဲဗ်ာ။ ဒုကၡ။ ေဘးကအညိဳ.
သမီးေလးက အံ့ၾသတဲ့မ်က္နာေလးနဲ. ရွက္ဝဲဝဲေၾကာင္ၾကည့္ေနပီ။
        ေမာင္... ဒီတစ္ခါအညိဳ.ကိုပစ္မေျပးသြားေပးရဘူးေနာ္..
         ဒီမွာေတြ.လား.. ဒါေမာင့္သမီးေလးေလ..ဝင္နီေလးတဲ့.. ေမာင္တေန.ေန.ျပန္လာမယ္ဆိုတာ.. အညိဳသိခဲ့တယ္.. အညိဳတစ္ေယာက္ထဲေမာင့္သမီးေလးကိုေစာင့္ေရွာက္ခဲ့ရတာပါ..
        အညိဳတို.သားအမိနဲ.တူတူေနေတာ့ေနာ္.. ဘယ္မွမသြားရဘူး..
ဒီတစ္ခါဘာလုပ္ရမွန္းမသိပဲတုန္လႈပ္မိေနတာက်ေနာ္ရယ္ပါ။
ဘုရားဘုရား!! အညိဳဟာ က်ေနာ့္ကိုယ္ဝန္ကိုမိုက္မိုက္မဲမဲယူခဲ့ပါလား။ ဘယ္လိုခံနိုင္ရည္မ်ိဳးနဲ.ဘဝကိုရင္ဆိုင္ခဲ့ရွာမလဲကြယ္။ က်ေနာ္ဟာေခြးထက္မိုက္ခဲ့ပါလားဗ်ာ။ က်ေနာ့္သမီးေလးကိုက်ေနာ္
ေငးၾကည့္ေနမိတယ္။ က်ေနာ့္မွာသမီးေလးတစ္ေယာက္ရွိေနပါလား။ ကံၾကမၼာဟာက်ေနာ္ထင္သေလာက္ မဆိုးရြားခဲ့ဘူး။ အညိဳဟာက်ေနာ့္ ကိုဘာလို.ဒီေလာက္ယုံယုံၾကည္ၾကည္ေမၽွာ္ေနခဲ့ရွာ
တာလဲ။ သနားစရာက်ေနာ့္ အညိဳ။ က်ေနာ့္ကိုဘဝနဲ.ရင္းပီးခ်စ္ရွာတဲ့အညိဳ။ လူပုံအလည္မွာမ်က္စိသူငယ္နားသူငယ္နဲ. ႀကီးပ်င္းခဲ့ရတဲ့က်ေနာ့္ရင္ေသြးေလး။ က်ေနာ့္ရင္ဘတ္ထဲမွာ ဘာရယ္လို.
ေျပာမျပနိုင္တဲ့ခံစားခ်က္ေတြရႈပ္ရွက္ခတ္ေနပီဗ်ာ။
    ဘာစကားမွျပန္မေျပာနိုင္ေတာ့ပဲ အညိဳ.တစ္ကိုယ္လုံးကိုသိမ္းၾကဳံးဖက္ရင္း အညိဳ.. က်ေနာ္ေလ.. က်ေနာ္..ဆိုပီးဆို.နင့္ေနမိတယ္။
က်ေနာ့္ရင္ခြင္ထဲတိုးဝင္လာတဲ့ က်ေနာ့္သမီးေလးကိုတင္းတင္းဖက္။ သူတို.၂ေယာက္လုံးကိုက်ေနာ့္ရင္ခြင္ထဲထည့္ထားပီး ဂတိေတြအထပ္ထပ္ေပးေနမိတယ္။ ... ... ... ... ...
... ... .... .... .... ... .... .... .....
.... .... ... ... .... ... .... ... .... ....
    ညစာကို၃ေယာက္သားတူတူစားၾကေတာ့ ဘယ္သူမွဟက္ဟက္ပက္ပက္မစားနိုင္ၾကပါဘူးဗ်ာ။ အကုန္လုံးရင္ထဲမွာအေပ်ာ္ေတြနဲ.အင့္ေနခဲ့ပီ။
မိုးခ်ဳပ္ေတာ့ က်ေနာ့္အိမ္ကိုဖုန္းေခၚရင္း ဒီညျပန္မလာျဖစ္ေတာ့ဘူးဆိုတာလွမ္းေျပာလိုက္တယ္။ ဖုန္းလာကိုင္တဲ့ေမေမက.. ဟဲ့အေကာင္..နင့္မိန္းမနဲ.ကေလးကိုေတြ.ပီမလား..အိမ္ေတာင္ျပန္
မလာခ်င္ေတာ့ဘူးမလား လို.ရယ္ရင္းေျပာတာကို.. ေမေမတို.ကလည္းတမင္သိရက္နဲ.မေျပာဘူးဗ်ာ လို.အရွက္ေျပေျပာရင္းဖုန္းခ်လိုက္တယ္။
     ဟိုးအရင္တုံးကလိုပဲ..ခုဆင္ဝင္ေအာက္ကဒန္းျဖဴျဖဴေလးေပၚမွာ က်ေနာ္က အလယ္မွာထိုင္ေနပါတယ္။ က်ေနာ့္ညာဖက္မွာ ဝင္နီေလးဆိုတဲ့သမီးေလး၊ ဘယ္ဖက္မွာက်ေနာ့္ကိုတစ္ဘဝလုံး
ပုံခ်စ္ခဲ့တဲ့အညိဳ။ က်ေနာ့္ခ်စ္သူဆရာမေလးျမင္ရင္က်ေနာ့္ဘဝအတြက္ဝမ္းသာေနမယ္ဆိုတာက်ေနာ္ယုံၾကည္ပါတယ္ဗ်ာ။ ေလတိုးလို.ယူကလစ္ရြက္ေတြတရွဲရွဲျမည္သံၾကားမွာ အညိဳ.ခၽြဲသံခပ္
တိုးတိုးရယ္၊ က်ေနာ့္သမီးေလးရဲ.ရယ္သံတခစ္ခစ္ရယ္ဟာညအေမွာင္ထဲမွာလႊင့္ပ်ံ.လို.ေပါ့ဗ်ာ။
      ညဉ့္နက္လာေတာ့ တူတူအိပ္ယာဝင္ၾကတယ္။
သမီးေလးကိုအလယ္မွာထားလို. အညိဳနဲ.က်ေနာ္တို.၂ေယာက္သား ဘာစကားမွမဆိုျဖစ္ပဲ စိုက္ၾကည့္ရင္းမိုးလင္းသြားခဲ့တယ္။ မနက္မိုးလင္းေတာ့ သမီးေလးကိုက်ေနာ့္စက္ဘီးေလးေပၚတင္
ပီးေက်ာင္းလိုက္ပို.တယ္။ ေက်ာင္းဆင္းရင္ေဖေဖလာႀကိဳေနာ္တဲ့။ သမီးေလးကိုဖြဖြေလးနမ္းပီး အင္းပါသမီးရယ္လို.ဂတိေပးခဲ့တယ္။ အျပန္လမ္းမွာ ယူကလစ္ဝင္းဆီဦးတည္ပီးနင္းလာတဲ့...
က်ေနာ့္စက္ဘီးေလးဟာ တဝီဝီျမည္ေအာင္ေျပးေနတယ္။ အညိဳေက်ာင္းမသြားဘူး..ေမာင္ျမန္ျမန္ျပန္လာလို. က်ေနာ့္ဇနီးေလးကမွာလိုက္တယ္။ တစ္ထပ္တိုက္ပုေလးရဲ.ဆင္ဝင္ေအာက္ကို
ေရာက္လာတာနဲ.စက္ဘီးေလးကိုေဒါက္မေထာက္နိုင္ေတာ့ပဲ လႊတ္ခ်လိုက္ပီးအိမ္ထဲေျပးဝင္လာမိတယ္။
    အ..ညိဳ.. လို.အက်ယ္ႀကီးေအာ္လိုက္မိတယ္။ အိပ္ခန္းဝမွာ ဟိုးအရင္ကစြပ္က်ယ္အျဖဴေလးဝတ္ထားပီး ထမီအနက္ကေလးကိုခပ္က်စ္က်စ္ဝတ္ထားတဲ့ ခါးေသးေသးတင္ကားကားေလးနဲ.
က်ေနာ့္ဇနီးေလးက တံခါးေဘာင္ကိုလက္ေထာက္ပီး မခို.တရို.ျပဳံးရင္းရီေဝေဝၾကည့္ေနတယ္။ က်ေနာ္တစ္ေယာက္ေဇာင္းကလႊတ္လိုက္တဲ့ျမင္းတစ္ေကာင္လိုခုန္ေပါက္ပီးေျပးသြားတယ္။
ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေမ့ေလၽွာ့လုမတတ္ျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ အနမ္းေတြ..ႏူးညံ့တဲ့အထိအေတြ.ေတြ၊ အညိဳ.ေအာ္ညည္းသံေတြ၊က်ေနာ့္မာန္သြင္းသံေတြ...တစ္ထပ္အိမ္ပုေလးထဲမွာဆူညံလို.ေပါ့ကြယ္...
..... ..... .... .... .... ..... ..... .....
.... .... ..... .... .... .... .... .... .....
.... .... .... .... .... .... ..... .... .... .....
..... .... .... .... .... ... .... ... ... .... ....
    ယခုအခါမွာက်ေနာ့္ဘဝမွာခ်စ္ဇနီးတစ္ေယာက္၊ပီယာနိုတီးတဲ့ ဝင္နီေလးလို.ေခၚတဲ့သမီးေလးတစ္ေယာက္ရွိပါတယ္။
အပတ္စဥ္တနဂၤေႏြေန.တိုင္းမွာဆရာမေလးရဲ.အုတ္ဂူကိုသြားပီး သန္.ရွင္းေရးလုပ္၊ပန္းကေလးေတြခ်တတ္ၾကပါတယ္။ ညစဥ္ညတိုင္းအိပ္ယာေပၚမွာ သမီးေလးကိုစာဖတ္ျပတဲ့အခါက်ေနာ့္ဇနီးက
က်ေနာ့္ေပါင္ေပၚမွီအိပ္ရင္းျပဳံးေနတတ္ပါတယ္။ တခါတေလက်ေတာ့ သမီးေလးက ေဖေဖငယ္ငယ္က နာမည္တမ်ိဳးရွိတယ္ ကေလး ေလးလို.ေမေမကေျပာတယ္ဟုတ္လားလို.ေမးတဲ့အခါ..
က်ေနာ္တဟားဟားရယ္ရင္း ဟုတ္ဘူးသမီးေလးရ..ေဖေဖ့ငယ္နာမည္က ေမာင္!! တဲ့ လို.ျပန္ေျပာရင္းအညိဳ.မ်က္ေစာင္းလွလွေလးကိုခံယူတတ္လာပါတယ္။
    က်ေနာ့္ဘဝခုလိုေပ်ာ္ရႊင္ေနတာကို က်ေနာ္ကအန္တီေလးလို.ေခၚပီး က်ေနာ့္ကို ကေလး ေလးလို.ေခၚတတ္တဲ့က်ေနာ့္ပီယာနိုဆရာမေလးတစ္ေယာက္သိရင္ က်မအခ်စ္ကေလးအတြက္
ဝမ္းသာတယ္ဟာလို.ေျပာမယ္ဆိုတာက်ေနာ္ယုံၾကည္ပါတယ္ဗ်ာ။

ဤတြင္က်ေနာ့္ပီယာနိုဆရာမေလးပုံျပင္ပီး၏။