ညအေမွာင္ကႀကီးစိုးေနသည့္အျပင္ တိတ္ဆိတ္ေနသည့္အတြက္ ပိုးေလးရင္ထဲ ေၾကာက္ရြံ့လာသည္။
ပိုးေလး ဒီအခ်ိန္မွ အလုပ္ျပန္ရသည့္အတြက္ မန္ေနဂ်ာကို စိတ္တိုမိသည္။ ပုံမွန္ (ရးဝ၀) အလုပ္ခ်ိန္ကို အေရးႀကီးသည္ဆို၍ ၿပီးသည္အထိလုပ္ေပးရန္ေျပာသျဖင့္ လုပ္ေပးခဲ့ရသည္။ အခုမွၿပီးသြား၍ နာရီၾကည့္လိုက္ေတာ့ (၁၂း၄၈)။
မန္ေနဂ်ာမွ အိပ္ရန္ေျပာေသာ္လည္း ပိုးေလးမအိပ္ရဲ။ ဒီလူႀကီးကႏွာဘူးႀကီးဟု သူငယ္ခ်င္းခိုင္သူဇာက ေျပာဖူးသည္။ ထို႔အျပင္ ပိုးေလးကိုလည္း
တဏွာမ်က္လုံးမ်ားျဖင့္ ခဏခဏ ၾကည့္သည္ေလ။ ထို႔ေၾကာင့္ ျပန္လာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ပိုုးေလးတို႔အိမ္က မေဝးပါ။ ကားမွတ္တိုင္တစ္တိုင္စာေလာက္သာေဝးသည္။ သို႔ေသာ္ လူျပတ္သည္။ ေန႔ခင္းပိုင္းေတာင္ လူသြားလူလာသိပ္မရွိ။
ည (၁းဝ၀)ဆိုေတာ့ ေျပာဖြယ္ရာမရွိ။ အေမွာင္ထုအတြင္း လမ္းေလၽွာက္ရင္း စိတ္ေခ်ာက္ခ်ားလာသည္။
အသံၾကား၍လွည့္ၾကည့္လိုက္ေသာ္လည္း မည္သူမၽွမရွိ။ ေၾကာက္စိတ္က ပိုမိုႀကီးစိုးလာေလသည္။
“ဒုတ္..အင့္”
အခ်ိန္က ၃ စကၠန႔္ေလာက္သာ။ ပိုးေလးေခါင္းကို မာေက်ာေသာအရာတစ္ခု ျပင္းထန္စြာက်ေရာက္လာကာ ေမ့ေမ်ာသြားပါေတာ့သည္။
* * * * * * * *
ပိုးေလး သတိရရျခင္း ပထမဆုံးအသိက ေခါင္းမူးေနျခင္းႏွင့္ မဲေမွာင္ေနျခင္းသာ။
လက္ကိုလႈပ္ၾကည့္မိေတာ့ လႈပ္၍မရ။ လက္ေနာက္ျပန္ ႀကိဳးတုပ္ခံထားရမွန္း သိလိုက္သည္။
မ်က္လုံးဖြင့္ေသာ္လည္း ဖြင့္မရ၊ အဝတ္မည္းႏွင့္ ပိတ္ခ်ည္ထားသည္။ ေျခေထာက္ကိုလည္း
ခ်ည္ထားသည္။ပါးစပ္္ေတာ့ ပိတ္မထားပါ။ ေအာ္ဟစ္ရန္စိတ္ကူးမိေသာ္လည္း
ဘယ္ကိုေရာက္ေနမွန္းမသိသျဖင့္ မေအာ္ျဖစ္လိုက္။ ဘယ္ေရာက္ေနပါလိမ့္ဟု ေတြးမိသည္။ မိမိ
အခုေရာက္ေနေသာေနရာမွာ ဘယ္ေနရာနည္း။ အနည္းငယ္လႈပ္ေနသျဖင့္ ေျမေပၚတြင္မဟုတ္မွန္း သိသည္။
လွိုင္းစီးေနရသလို ခံစားမိေသာေၾကာင့္ သေဘၤာေပၚတြင္လားဟု ထင္မိသည္။
“ကၽြီ.....” တံခါးဖြင့္သံၾကားရသျဖင့္ လန႔္သြားသည္။ လူတစ္ေယာက္လမ္းေလၽွာက္ဝင္လာသည္။
“ေဟ့.. မင္းနိုးေနၿပီလား၊ ဗိုက္ဆာေနလား” ေမးခြန္း ႏွစ္ခု။ ပထမေမးခြန္းက ေျဖစရာမလိုတာမို႔
ေနာက္ေမးခြန္းကိုသာ ေျဖလိုက္သည္။
“အင္း..ဆာတယ္။ ဒါနဲ႔ ကၽြန္မဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ..”
အေျဖသာမက ေမးခြန္းကိုပါ ျပန္ေမးလိုက္သည္။
“မင္းအခု သေဘၤာေပၚမွာ၊ သြားရမွာက ဂ်ပန္နိုင္ငံကို၊။ မင္းေမ့ေနတာ ၂ရက္ရွိုၿပီ၊ ခဏေစာင့္
စားစရာယူလာေပးမယ္”
ထိုလူကေျပာၿပီး အျပင္ထြက္သြားသည္။ သူမေခါင္းထဲ ေမးခြန္းမ်ားစြာႏွင့္က်န္ရစ္သည္။ ငါ့ကို ဘာလုပ္ဖို႔ ဖမ္းထားတာလဲ။ ဂ်ပန္နိုင္ငံထိေတာင္ ေခၚလာတာအေကာင္းေတာ့ မဟုတ္နိုင္မွန္းသိသည္။
ခဏၾကာေတာ့ ေျခသံႏွင့္အတူ “မင္းဟာမင္း စားလို႔မရဘူး၊ ငါခြံ့ေကၽြးမယ္။ စကားမမ်ားနဲ႔.. ဘာမွမေမးနဲ႔။ ငါကမင္းကို ပို႔ေပးရတာကလြဲရင္ ဘာမွမသိဘူး။ သိလည္းမသိခ်င္ဘူး”
စကားသံက ျပတ္သည္။ ဘာမွေနာက္ထပ္မေျပာေတာ့ ။ ခဏေနေတာ့ မိမိကို ဆြဲထူေပးသည္။
မိမိထိုင္လ်က္ျဖစ္သြားေတာ့ ပါးစပ္ဝသို႔ တစ္ခုခုလာေတ့ေပးသည္။
“စားလိုက္ ေပါင္မုန႔္”ဟုသာ ေျပာသည္။ ပိုးေလးလည္း ဗိုက္ဆာေန၍ စားလိုက္သည္။
ေပါင္မုန႔္ကုန္သြားေတာ့ ေရတစ္ခြက္ တိုက္သည္။
“မင္းအတြက္စိတ္မေကာင္းပါဘူး”ဟု ေျပာသံၾကားၿပီး ႏွာေခါင္းဝတြင္ စူးစူးဝါးဝါး အနံ့ႀကီးဝင္လာကာ ေလာကႀကီးႏွင့္ အဆက္အသြယ္ျပတ္သြားပါေတာ့သည္။
* * * * * * * *
မထင္ထားေသာ ဘဝငရဲ ၂
ကၽြန္မ သတိျပန္ရရျခင္း ခံစားလိုက္မိတာက အလင္းေရာင္ျဖစ္သည္။ မ်က္လုံးဖြင့္လိုက္သည္။
က်ိန္းစပ္ေနသျဖင့္ ျပန္မွိတ္လိုက္မိသည္။ ေနာက္ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ျပန္ဖြင့္လိုက္သည္။
သူမေရာက္ေနတာက အခန္းထဲမွာ။ အခန္းဆိုတာထက္ အလုံပိတ္ထားေသာ ေသတၱာအႀကီးစားပုံစံ။
ပတ္ပတ္လည္ နံရံမ်ားသာ ကာရံထားၿပီး ေထာင့္တစ္ေနရာတြင္ တံခါးေပါက္တစ္ခု။
တံခါးဟုသာေျပာရေသာ္လည္း အေပါက္က ေပါင္လည္ေလာက္သာျမင့္သည္။ မိမိခႏၶာကိုယ္တြင္
အလုပ္ယူနီေဖာင္းျဖစ္ေသာ စကတ္အၾကပ္က ေပါင္ရင္းမေရာက္တေရာက္ တြန႔္တက္ေနသည္။
အေပၚပိုင္းက မိန္းကေလးရွပ္အက်ႌကိုယ္က်ပ္ႏွင့္၊ အေပၚ႐ုံ ကုတ္မရွိေတာ့။ အခ်ည္အေႏွာင္ေတာ့
ဘာမွမရွိ။ မ်က္လုံးကစားၾကည့္လိုက္ေတာ့ အခန္းေထာင့္ တစ္ေနရာမွ ကင္မရာကိုျမင္သည္။ CCTV
ကင္မရာေလး။ ဒါဆိုပိုးေလး သတိရတာ သိၿပီေပါ့။ အေတြးပင္ မဆုံးလိုက္၊ တံခါးပြင့္သြားၿပီး
အမိန႔္ေပးသံတစ္ခု ၾကားလိုက္ရသည္။
“ေကာင္မေလး.. သတိရရင္ အျပင္ထြက္ခဲ့..” အသံက မာထန္ေနသည္။
ျမန္မာမိန္းမတစ္ေယာက္၏စကားသံ ပီသစြာၾကားလိုက္ရ၍ အားအနည္းငယ္တက္သြားသည္။ သို႔ေသာ္
ၾကာရွည္ေတာ့မဟုတ္ “မၾကားဘူးလား။ ျမန္ျမန္လာစမ္း.. အသားနာခ်င္လို႔လား..”ဟု ေျပာလိုက္ျခင္းေၾကာင့္
အျမန္ထလိုက္ၿပီး တံခါးနား ေလၽွာက္သြားလိုက္သည္။ တံခါးဆီေရာက္ေတာ့ ေလးဘက္ကုန္းၿပီး
အျပင္တိုးထြက္လိုက္သည္။
“ရႊမ္း..အား..အမေလး..” အျပင္ဘက္သို႔ တကိုယ္လုံးပင္ မေရာက္ေသး၊ ေက်ာျပင္သို႔က်ေရာက္လာေသာ
ရိုက္ခ်က္ေၾကာင့္ လန႔္ဖ်န႔္သြားသလို ေက်ာတြင္လည္း ပူခနဲ ခံစားမႈႏွင့္အတူ နာက်င္သြားသည္။
“ဒီမွာ အမိန႔္မနာခံရင္ ဒီလိုပဲခံစားရမယ္။ ဒါက အျမည္းပဲရွိေသးတယ္။ ၾကားလား..”ဟူေသာ အသံကို
တဆက္တည္းၾကားလိုက္ရသည္။ လူက အျပင္ေရာက္သြားၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း ႐ုတ္တရက္
ေၾကာင္သြားသည္။
“ရႊမ္း..အ..”
“ေျဖေလ..မၾကားဘူးလား..” စကားသံႏွင့္အတူ ၾကာပြတ္ရိုက္ခ်က္က ေက်ာေပၚေရာက္လာ၍
ကမန္းကတန္း ေျဖလိုက္ရသည္။
“ဟုတ္..ဟုတ္ကဲ့.. ၾကားပါတယ္ရွင့္..”
“အဲ့လို လိမၼာစမ္းပါ..ငါ့ေနာက္ လိုက္လာခဲ့..”ဟု ေျပာကာ လွည့္ထြက္သြားေသာမိန္းမ၏ေနာက္မွ
လိုက္သြားလိုက္သည္။
အခန္းတစ္ခုေရွ႕အေရာက္ ေျခလွမ္းမ်ားရပ္သြားကာ သူမဘက္လွည့္ရင္... “ အဝတ္ေတြခၽြတ္ၿပီး
အထဲဝင္သြားလိုက္။ မင္းကို ေရခ်ိဳးေပးမယ္..”ဟု ေျပာကာ တံခါးဖြင့္ေနသည္။ သူမလည္း
အဝတ္ေတြခၽြတ္လိုက္သည္။ မိမိမွာ အခု အသက္၂၂ႏွစ္ရွိၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း လိင္မႈကိစၥမွာ
အေတြ႕အၾကဳံနည္းသည္။ သုံးေလးခါသာ အလိုးခံဖူးေသးသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အပ်ိဳစင္ေလးလို လွပေနသည္။
ရင္သားမွာ ၃၄လက္မရွိ၍ ဖြံ့ထြားသည္။ သို႔ေသာ္ တင္းရင္းေနတုန္း၊ ခါးမွာလည္း ၂၃လက္မျဖစ္၍
ေသးက်ဥ္သည္။ တင္ ၃၆ ကလည္း ေယာက္်ားေလးမ်ားအတြက္ မက္ေမာစရာျဖစ္ေနသည္။
ပိုးေလးရွက္ေသာ္လည္း ၾကာပြတ္ႏွင့္ အရိုက္ခံရမွာေၾကာက္၍ အထြန႔္မတက္ရဲေပ။
“မင္းကလွသားပဲ၊ ကဲ..အထဲဝင္။ အဝတ္ေတြ ငါ့ကိုေပး..”ဟု ဆိုသျဖင့္ အဝတ္မ်ားေပးကာ အထဲသို႔ မရဲတရဲ
ဝင္လိုက္သည္။ လက္ကေတာ့ အေမႊးႏုႏုေလးမ်ား ေပါက္ကာစ အဖုတ္ေလးကိုတဖက္၊
တင္းတင္းရင္းရင္းႏွင့္ လုံးဝန္းကာ ျဖဴေဖြးေနေသာနို႔ႏွစ္လုံးကို အုပ္ထားလိုက္မိသည္။ အထဲတြင္
ေရပိုက္မ်ားမွလြဲ၍ ဘာမၽွမရွိ။ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ ဝင္လာသည္။ အတြင္းခံ
ပင္တီအနက္ေရာင္ေလးမွလြဲ၍ ဘာမွမပါ။ လက္တြင္လည္း သံႀကိဳးႏွင့္။ သို႔ေသာ္ သံႀကိဳးမွာ
တဖက္ႏွင့္တဖက္အဆက္မွာ ရွည္သျဖင့္ လြတ္လပ္စြာ လႈပ္ရွားနိုင္သည္။ ထိုသံႀကိဳးမွာ ေျခေထာက္မွ
သံႀကိဳးႏွင့္ဆက္ထားျပန္သည္။ ေျခေထာက္မွသံႀကိဳးမွာလည္း လက္ကဲ့သို႔ပင္ျဖစ္၍
လမ္းေလၽွာက္လို႔ရသည္။ ခႏၶာကိုယ္ေပၚတြင္ေတာ့ အရွိုးရာမ်ား ျပည့္ေနသည္။ ပါးစပ္မပိတ္ထားေသာ္လည္း
တစ္ခြန္းမွ မေျပာ၊ မ်က္လုံးကေတာ့ စိတ္မေကာင္းဟုေျပာေနသေယာင္...
အကဲခတ္၍မဆုံးမီ ပထမမိန္းမဝင္လာကာ “ဘာလုပ္ေနတာလဲ ေရခ်ိဳးေပးလိုက္ေလ။ နင္က
ဒီေလာက္ရိုက္တာေတာင္ အသုံးက်မလာဘူး ညက်ရင္ အျပစ္ေပးရမယ္..ရႊမ္း..ရႊမ္း” ေျပာလည္းေျပာ၊
ရိုက္လည္းရိုက္လိုက္သျဖင့္ ေကာင္မေလး ေအာ္သံႏွင့္အတူ ေရပိုက္ကို ကမန္းကတန္း ကိုင္လိုက္သည္။
“အား..ေၾကာက္ပါၿပီ၊ အျပစ္ေတာ့မေပးပါနဲ႔၊ ခိုင္းတဲ့အတိုင္း ေသခ်ာလုပ္ပါ့မယ္ရွင့္..”
မ်က္ရည္မ်ားစီးက်လာကာ ေတာင္းပန္ေနသည္။ လက္ကလည္း ေရပိုက္ေခါင္းကို ကိုင္ကာ
ခလုတ္တစ္ခုကို ႏွိပ္လိုက္သည္။ ေရပိုက္မွေရမ်ားပန္းထြက္လာကာ ခႏၶာကိုယ္တြင္ ေအးသြားသည္။
ေရခ်ိဳးၿပီးေသာအခါ မိန္းမႀကီးက သဘက္တစ္ထည္ပစ္ေပးကာ “မင္းသြားေတာ့.. လုပ္စရာရွိတာဆက္လုပ္၊
ၿပီးရင္ ၾကမ္းတိုက္ထား၊ အျပစ္ေပးမခံခ်င္ရင္ ၾကမ္းေသခ်ာတိုက္၊ မေျပာင္ရင္ေတာ့
ေသဖို႔သာျပင္ထား..”ဟုေျပာလိုက္သျဖင့္ ေကာင္မေလးခမ်ာ မ်က္ႏွာငယ္ကေလးႏွင့္ ထြက္သြားသည္။
“မင္းကေတာ့ သခင္ႀကီးနဲ႔သြားေတြ႕ရမယ္..”ဟု ေျပာကာ အဝတ္မ်ားကမ္းေပးသည္။ ပိုးေလးလည္း
အဝတ္မ်ားယူကာ ပင္တီကိုရွာလိုက္ေသာ္လည္း ပင္တီႏွင့္ဘရာစီယာကို မေတြ႕သျဖင့္ ေမးလိုက္သည္။
“အတြင္းခံေတြေရာဟင္.. ၿပီးေတာ့ ကၽြန္မဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ၊ သခင္ႀကီးကေရာ ဘယ္သူလဲ၊ ကၽြန္မကို
ဘာလို႔ဖမ္းထားတာလဲ..” သိခ်င္တာေတြ ေမးလိုက္မိသည္။ ဦးေႏွာက္ထဲ ေမးခြန္းမ်ားႏွင့္ ျပည့္ေနေပမဲ့
႐ုတ္တရက္ ဘာေမးရမွန္းမသိျဖစ္ေနသည္။
“အတြင္းခံဝတ္စရာမလိုဘူး.. ေပးတာကိုဝတ္။ မင္းေရာက္ေနတာက ဂ်ပန္နိုင္ငံက
ေျမေအာက္ခန္းတစ္ခုထဲမွာ၊ ထြက္ေျပးဖို႔ေတာ့ ေယာင္လို႔ေတာင္ စိတ္မကူးနဲ႔..
ေျမျပင္ေပၚေရာက္ရင္ေတာင္ ၅မိုင္ပတ္လည္အတြင္း သခင္ႀကီးတပည့္ေတြပဲ ရွိတယ္။
သူတို႔ဆီေရာက္လို႔ကေတာ့ မေသမရွင္ျဖစ္သြားမယ္။ ငါ့နာမည္က ေမစီ။ မင္းတို႔ကို လိမၼာေအာင္
သင္ေပးတဲ့သူေပါ့။ သခင္ႀကီးဆိုတာ ယာကူဇာဂိုဏ္းက ဂိုဏ္းခြဲမႉးတစ္ေယာက္၊ နာမည္ေတာ့
မင္းသိစရာမလိုဘူး။ မင္းကို ေလ့က်င့္ေပးၿပီးရင္ လိင္ကၽြန္အေနနဲ႔ေရာင္းစားဖို႔၊ ခုေတာ့ သခင္ႀကီးလိုးတာ အရင္ခံရမယ္..”
ပိုးေလးၾကားလိုက္ရသည္က မိုးႀကိဳးပစ္ခ်လိုက္ေသာ အသံဟုပင္ ထင္သြားသည္။ အလိုးခံဖို႔ ေရခ်ိဳးရသည္။
ၿပီးရင္ အလိုးခံဖို႔ ေရာင္းစားမည္။ အလိုးခံဖို႔ ေလ့က်င့္ေပးဦးမယ္တဲ့.. ဘယ္လိုေလ့က်င့္ေပးမွာလဲ မသိ။
အေတြးမ်ားႏွင့္အတူ အဖုတ္ထဲတြင္လည္း ရႊစိထ သြားသည္။ အေတြးပင္မဆုံးလိုက္။ ေမစီဟုေခၚေသာ
မိန္းမက ႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္းယူလာကာ ပိုးေလးလက္ကို ေနာက္ျပန္ခ်ည္ေႏွာင္လိုက္သည္။
ပူးခ်ည္သည္မဟုတ္၊ လက္တစ္ဖက္သာခ်ည္ၿပီး ႀကိဳးစကို ခါးတြင္ပတ္လိုက္သည္။ တစ္ပတ္ျပည့္သြားမွ
ခ်ည္ထားေသာလက္ကို တင္ပါးေပၚခါးတြင္ေနရာခ်ကာ ေနာက္တစ္ဖက္ကို ေနာက္တင္ပါးတစ္ျခမ္းေပၚတြင္
တင္၍ခ်ည္ေႏွာင္သည္။ ေနာက္ႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္းယူ၍ ဒူးဆစ္အေပၚ ေပါင္တြင္ ခ်ည္သည္။
အတင္းဆြဲလိုက္သျဖင့္ ေပါင္ပင္ နာသြားသည္။ ပိုုးေလး ငိုခ်င္စိတ္နဲ႔အတူ မ်က္ရည္မ်ားစီးက်လာကာ
ရွိုက္သံမ်ားပါ ထြက္ေပၚလာေလသည္။
“ဟင့္.ဟင့္..”
“ဟိတ္..ငိုမေနနဲ႔၊ ငိုသံေနာက္ထပ္ထြက္လာရင္ ရိုက္ခံရမယ္..” ေျပာလည္းေျပာ
ေခြးလည္ပတ္တစ္ခုကိုလည္း ပိုးေလး လည္ပင္းတြင္ ပတ္ေနသည္။ မငိုနဲ႔ဟုေျပာမွ ပိုငိုခ်င္လာ၍
ရွိုက္သံလည္း က်ယ္သြားသည္။
“မငိုနဲ႔ဆိုမွ အသံပိုထြက္လာပါလား.. ငါ့ကိုရြဲ႕တာေပါ့..ဟင္။ ကဲဟာ..ရႊမ္း..ရႊမ္း...”
“အား..ေသပါၿပီ.....မရိုက္ပါနဲ႔ေတာ့၊ နာလို႔ပါ.အား..အ.အ..ေတာင္းပန္ပါတယ္ရွင္....အ.အီး..”
“ငိုသံထပ္ထြက္ရင္ ေသမယ္..”
“ဟုတ္.ဟုတ္ကဲ့..”
ၾကာပြတ္ရိုက္ခ်က္ ၅ခ်က္ေလာက္ ခံလိုက္ရ၍ ပိုးေလး အေတာ္နာသြားသည္။ ေနာက္ထပ္
အရိုက္ခံရမည္ကို ေၾကာက္ကာ အျမန္ပင္ ေတာင္းပန္ေနသည္။ ငိုသံထပ္မထြက္ရဲေသာ္လည္း
မ်က္ရည္မ်ားက က်ေနဆဲသာ။
ေမစီက လည္ပတ္ႀကိဳးကို ဆြဲကာထြက္သြားသည္။ ပိုးေလးလည္း ေနာက္မွ အျမန္လိုက္ရသည္။
ေပါင္ဖ်ားတြင္ ႀကိဳးတုပ္ခံထားရ၍ မလဲေအာင္ သတိထားေနရ၍ လည္ပတ္ႀကိဳးက တင္းတင္းသြားသည္။
အခန္းအတြင္း လူတစ္ေယာက္ထိုင္ေနသည္။ အသက္မႀကီး၊ ၃၅ ႏွစ္ေလာက္သာရွိမည္။ မ်က္ႏွာကေတာ့
တည္တည္ပင္။ သို႔ေသာ္ ေၾကာက္မက္ဖြယ္အသြင္ေဆာင္ေနသည္။
“သခင္ႀကီး.. ေကာင္မေလးေရာက္ပါၿပီ..”
သခင္ႀကီးဆိုသူက ေမစီကို တစ္ခ်က္ၾကည့္ၿပီး “ၾကာလိုက္တာ”ဟု ေျပာလိုက္သည္။ အသံက မမာ၊
ေပ်ာ့သည္လည္း မဟုတ္။ ၾသဇာသံ ပါသည္။ အခန္းတြင္း ဟိန္းသြားသလို ေမစီမွာ တုန္သြားသည္။
ခ်က္ခ်င္း ဒူးေထာက္ကာ “ဟို..ဟို.. နည္းနည္းကလန္ေနလို႔ ၾကာသြားပါရွင့္..” ေမစီအသက္မွာ
၄ဝဝန္းက်င္ေလာက္ရွိမည္။ ေစာေစာတုန္းက က်ားမတစ္ေကာင္လို ရဲရင့္သေလာက္၊ ခုက်ေတာ့
ယုန္တစ္ေကာင္လိုျဖစ္သြားေသာ ေမစီကိုၾကည့္ရင္း ပိုးေလးမွာ သခင္ႀကီးဆိုသူ မည္မၽွအာဏာရွိၿပီး
ရက္စက္တက္သည္ကိုေတြးကာ လန႔္သြားသည္။ သခင္ႀကီးဆိုသူကို အစက ဂ်ပန္လူမ်ိဳးဟု
ထင္မိေသာ္လည္း ျမန္မာစကားသံ ပီပီသသက ျမန္မာျဖစ္ေၾကာင္း သက္ေသခံေနပါသည္။
“မင္းအျပစ္ မင္းသိလား”
“ဟုတ္.ဟုတ္ကဲ့ သိပါတယ္ရွင့္..”
“အျပစ္သိရင္ အျပစ္ဒဏ္ခံေလ”
“ဟုတ္ကဲ့.ဟုတ္..”
ေမစီမွာ အသံပင္ မမွန္။ ဟုတ္..ဟုတ္သာေျပာရင္း လက္ထဲက ၾကာပြတ္ကို ဒူးေထာက္သြားကာ
သခင္ႀကီးကို ေပးလိုက္ၿပီး ေနာက္ျပန္ဆုတ္လာသည္။ ေနရာျပန္ေရာက္သည္ႏွင့္ ကိုယ့္ပါးကိုယ္
ရိုက္ေနသည္။ ပိုးေလးလည္း ေၾကာက္ေၾကာက္ႏွင့္ လႈပ္ပင္မလႈပ္ဝ့ံ။ ေမစီမွာ ပါးေပၚတြင္
လက္ရာမ်ားထပ္ကာ ပါးစပ္ေထာင့္မွ ေသြးမ်ားပင္ထြက္လာေသာ္လည္း မရပ္ဝံ့။ အေတာ္ၾကာမွ
သခင္ႀကီးဆိုသူက လက္ကာျပလိုက္သည္။
“ေတာ္ေတာ့.. မင္းလည္း ပင္ပန္းေနၿပီ။ ေနာက္မျဖစ္ေစနဲ႔”
“ဟုတ္..ဟုတ္ကဲ့။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္..သခင္ႀကီး..” ေမစီမွာ ခုမွ အသက္ရႈေခ်ာင္သြားသလိုျဖစ္ကာ
သက္ျပင္းခ်ရင္း ႏႈတ္ခမ္းမွ ေသြးမ်ားသုတ္လိုက္သည္။
“ မင္းနာမည္...”
“ပိုးသားပါ..”
“အသက္က”
“၂၂ရွိပါၿပီ..”
“အလုပ္အကိုင္”
“------ကုမၸဏီမွာ လုပ္ပါတယ္”
“အလိုးခံဖူးတယ္ဟုတ္. ဘယ္ႏွခါေလာက္ခံဖူးလဲ”
“ခံ.ခံဖူးပါတယ္..၃-၄ခါေလာက္..”
ပိုးေလးမွာ ရွက္ရွက္ႏွင့္ ေျဖေနရသည္။ သခင္ႀကီးဆိုသူမွာ ခုခ်ိန္ထိ လက္ဖ်ားႏွင့္ပင္ မတို႔ေသး။
ပိုးေလးမွာသာ ေၾကာက္ေနျခင္းျဖစ္သည္။
“ေစာက္ဖုတ္ကို ျမင္ရေအာင္ စကတ္ကို ဆြဲတင္လိုက္”
ခုမွ ပိုးေလးသိသည္။ ႀကိဳးကို ခါးတြင္ခ်ည္ထားသည္မွာ စကတ္ကို မိမိဘာသာ ဆြဲလွန္ရန္ ျဖစ္ေၾကာင္း။
သိ႐ုံႏွင့္မၿပီး ဆြဲတင္ေနရသည္။ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ေရွ႕မွာ မတ္တပ္ရပ္ၿပီး
ကိုယ့္ဖင္ကိုယ္လွန္ေနရသည္ဆိုသည့္အသိျဖင့္ ရွက္စိတ္ႀကီးစိုးလာျပန္သည္။ ရွက္စိတ္ကမႊန္လာသျဖင့္
လက္ကေႏွးသြားသည္။
“ရႊမ္း. အမေလး..”
သခင္ႀကီး၏ပထမဆုံးရိုက္ခ်က္။ ပိုးေလး အက်ႌပင္ ျပဲသြားကာ ဘယ္ဘက္နို႔အုံေပၚတြင္ အနီေရာင္
အစင္းေလးထင္သြားသည္။ ေသြးပင္ စို႔သြားေအာင္ ျပင္းထန္လွ၍ မ်က္ရည္မ်ားက်လာကာ စကတ္ကို
အျမန္ဆြဲတင္လိုက္မိသည္။
“မင္း ေစာက္ဖုတ္က ေဖာင္းေနတာပဲ၊ အေမႊးရိတ္ထားတာလား”
“ဟုတ္..ရိတ္ထားပါတယ္" အရိုက္ခံရမည္ကိုေၾကာက္၍ အျမန္ေျဖလိုက္ရင္း ရွက္စိတ္ကလည္း
စိုးမိုးသြားျပန္သည္။
“ဟိုဘက္လွည့္လိုက္.. ဖင္ၾကည့္ခ်င္တယ္” ဖင္လွည့္လိုက္ရျပန္သည္။ ကုန္းခိုင္းသျဖင့္
ကုန္းျပလိုက္ရသည္။ “ဒီကိုလာ..ဒူးေထာက္ၿပီး ငါ့လီးကို စုပ္ေပး။ ဖင္ကို ေကာ့ထား”ဟု ေျပာရင္း
ေဘာင္းဘီဇစ္ကိုျဖဳတ္ကာ လီးႀကီးကိုထုတ္ေပးလိုက္သည္။ ပိုးေလးမွာ ဒူးေထာက္ထားရ၍ သူ႔လီးက
မ်က္ႏွာႏွင့္ တန္းေနသည္။ နည္းတာႀကီး မဟုတ္၊ လုံးပတ္က ေယာက္်ားတစ္ကိုင္စာေလာက္ရွိၿပီး အရွည္က
ရလက္မခန႔္၊ ဒါေတာင္ ဇစ္ေပါက္မွ ထုတ္ထားသေလာက္ျဖစ္၍ အရင္းမွဆို ၈လက္မခန႔္ရွိမည္။ ပိုးေလးမွာ
လီးတခါမွ မစုပ္ဖူး၍ ရြံ့ေနသည္။ သို႔ေပမဲ့ ၾကာပြတ္က ေကာ့ထားေသာ ဖင္ေျပာင္ေပၚက်လာေတာ့
နာက်င္သြား၍ အသက္ေအာင့္ကာ စုပ္လိုက္ရသည္။ သခင္ႀကီးက ပိုးေလးဆံပင္ကိုဆြဲ
ပါးစပ္ကိုလိုးေနသျဖင့္ ပိုးေလး အသက္ပင္ မရႈနိုင္။ အာေခါင္ကိုလာေထာက္ေတာ့ အန္ခ်င္လာသည္။
“ဝူ႔...အု..အု..” ပါးစပ္အျပည့္ လီးစုပ္ထားရျပန္ေတာ့ အန္၍လည္းမရ။ ပိုးေလး ငိုပါၿပီ။
တေအာင့္ေလာက္ေနေတာ့ ဆံပင္ဆြဲမကာ လိုးရပ္လိုက္ရင္း...“ကုတင္ေပၚသြားၿပီး ဖင္ကုန္းထားစမ္း”ဟု
ေျပာသည္။ ပိုးေလးလည္း အရိုက္ခံရမွာေၾကာက္၍ ေျပာသည့္အတိုင္း ကုတင္ေပၚတက္ကာ
ကုန္းထားလိုက္သည္။ လက္ကို ခ်ည္ထားေသာေၾကာင့္ ဖင္ပူးေတာင္းေထာင္သလို ျဖစ္ေနသည္။ ဖင္ၾကားမွ
ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းေလး ျပဴထြက္ေနသည္ကို ၾကည့္ရင္း...
“နင့္ေစာက္စိ ေတာင္ေနတယ္မဟုတ္လား.. အလိုးခံခ်င္ေနတယ္ဟုတ္”ဟု ေမးလိုက္ရာ ပိုးေလး အျမန္ျငင္းလိုက္သည္။
“မဟုတ္ပါဘူးရွင့္..” ပိုးေလးက ရိုးသားစြာေျဖလိုုက္ေသာ္လည္း လိုခ်င္သည့္အေၿဖ မဟုတ္၍ ေဒါသထြက္သြားတာက သခင္ႀကီးျဖစ္သည္။ တစ္ခ်ိန္လုံးၿငိမ္ေနေသာ ေမစီက ခုမွအျမန္လာၿပီး ၾကာပြတ္ကို ယူကာ ပိုးေလးဖင္ကို ရိုက္ရင္း...
“ရႊမ္း... ေကာင္မ..ဒီမွာ ေမးသမၽွေမးခြန္းတိုင္း ျငင္းဆန္တဲ့အေျဖမျဖစ္ရဘူး။ နားလည္လား ရႊမ္..ရႊမ္း....”
“အား....ဟုတ္.ဟုတ္..”
ပိုးေလးမွာ ဖင္ေထာင္ထား၍ ၾကာပြတ္ရိုက္ခ်က္မွာ အဖုတ္အနားသားေလးပါ ထိသြားေသာေၾကာင့္
အသည္းခိုက္ေအာင္ နာက်င္သြားသည္။
ျပန္ေျဖစမ္း..”
“ဟုတ္.. ခံ..ခံခ်င္ပါတယ္..”
“ေသခ်ာေျဖေလ ေမးတာကို ေသခ်ာေျဖ”
သခင္ႀကီးမွာ ေမစီကိုေနာက္ဆုတ္ခိုင္းလိုက္ရင္ ပိုးေလး ဖင္ကို လက္ဝါးႏွင့္ ရိုက္ခ်လိုက္သည္။
“ဟုတ္.. ေစာက္စိေတာင္ၿပီး အလိုးခံခ်င္ေနပါတယ္.ဟင့္..”
ငိုသံစြက္ၿပီးေျပာေသာ ပိုးေလးကိုၾကည့္ကာ...
“ထားလိုက္ေတာ့.. ေနာက္ဆို လိုးေပးဖို႔ စိတ္ပါလက္ပါေတာင္းပန္လာမယ္”လို႔ေျပာရင္း အဖုတ္ဝတြင္
လီးေတ့ကာ အားကုန္ေဆာင့္လိုက္သည္။ ႏႈးနပ္မႈမရွိသည့္အျပင္ ႀကိဳးတုပ္ထား၍ စိေနေသာ အဖုတ္ကို
အစိမ္းလိုက္လိုးခံရျခင္းေၾကာင့္ ပိုးေလး အေတာ္နာသြားသလို ေအာ္ရင္း ဖင္မွာ အေရွ႕သို႔ ႐ုန္းလိုက္မိသည္။
သခင္ႀကီးက ခါးကို ဖမ္းထားေသာေၾကာင့္ ႐ုန္းမရ။ လီးထိပ္ပင္ နာက်င္သြား၍ တစ္ခ်က္ရပ္လိုက္သည္။
တဝက္သာ ဝင္ေသးသည္မို႔ ဆက္ထိုးရန္ အားယူကာ ေဆာင့္ခ်လိုက္သည္။
“အမေလး.ေသပါၿပီ..မလုပ္ပါနဲ႔ေတာ့။ အရမ္းနာလို႔ပါ..”
ပိုးေလးေအာ္သံမွာ သခင္ႀကီးအတြက္ လိင္စိတ္ပိုႂကြေစသည္ျဖစ္၍ ေဆာင့္လိုးခ်က္မ်ားျပင္းလာသည္။ သိပ္ေတာ့မၾကာ၊ ေစာက္ဖုတ္ကလည္း ဆြဲညႇစ္၊ ေအာ္သံေတြကလည္းမဆဲ၊ ငိုသံေလးႏွင့္ ျဖစ္၍ မၾကာခင္ လီးထိပ္မွ လရည္မ်ား ပန္းထြက္လာေတာ့သည္။
မထင္ထားေသာ ဘဝငရဲ ၃
ပိုးေလး အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္မွာ မည္မၽွၾကာသြားသည္မသိ။ အိပ္ယာနိုးသည္ႏွင့္ မိမိဘဝကို ျပန္စဥ္းစားကာ
မ်က္ရည္မ်ား က်လာသည္။ မိမိမွာ တစ္ေယာက္တည္းသမား၊ ငယ္စဥ္ကပင္ မိဘမ်ားဆုံးပါးသြားခဲ့သည္။
အေဒၚျဖစ္သူမွ ေကၽြးေမြးေစာင့္ေရွာက္ထားသျဖင့္ ဒီလို ------ကုမၸဏီတြင္ လက္ေထာက္မန္ေနဂ်ာ
ျဖစ္လာျခင္းျဖစ္သည္။ အေဒၚရွိရာရြာကို ဒီႏွစ္ သၾကၤန္ပိတ္ရက္ျပန္မည္ဟု စိတ္ကူးထားခဲ့သမၽွ
ခုေတာ့...ဟင့္..ဟင့္။ ပိုးေလး ေတြးရင္း ဝမ္းနည္းလာသည္။ အခုမိမိမွာ ထားရာေန၊ ေစရာသြား၊
ခိုင္းတာလုပ္၊ ေကၽြးတာစား ဘဝမဟုတ္လား။ အေတြးကမၻာထဲ ခ်ာခ်ာလည္ေနစဥ္ အန္တီေမစီ၏အသံက
သူမကို လက္ရွိဘဝထဲ ျပန္ဆြဲေခၚလိုက္သည္။
“ပိုးသား၊ မင္းကို ဒီေန႔ ပုံစံသြင္းမယ္။ ငါ့အမိန႔္နာခံရင္ မင္းသက္သာမယ္၊ ကာမအရသာကိုလည္း
ခံစားရမယ္၊ အဲ့လိုမွ မဟုတ္ရင္ေတာ့... ရႊမ္း”
ၾကာပြတ္ကိုေလထဲမွာ လႊဲလိုက္သည္။ “ကဲ..လာ လိုက္ခဲ့..”ဟု ေျပာရင္း လွည့္ထြက္သြားသည္။
ပုံစံသြင္းမည္ဆို၍ ပိုးေလး ေၾကာက္ပါသည္။ ပုံစံသြင္းမခံရင္ အရိုက္ခံရမဲ့ၾကာပြတ္ကို
ပိုေၾကာက္ေနသည္အတြက္ တိတ္ဆိတ္စြာပင္ လိုက္သြားလိုက္သည္။ ပိုးေလးကို ခ်ည္ေႏွာင္ထားမႈမ်ား
မရွိေတာ့သည့္အတြက္ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ပင္ အခန္းမ်ားျဖတ္ေက်ာ္ကာ အခန္းက်ယ္တစ္ခုအတြင္း
ေရာက္ရွိသြားေလသည္။
အခန္းတြင္း ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ရွိေနေသာ္လည္း မ်က္ႏွာကို မျမင္ေစရန္ မ်က္ႏွာဖုံးစြပ္ထားသည္။
“က်ားႀကီး..ေကာင္မေလးကို နိဗၺာန္ပို႔ေပးလိုက္။ ျငင္ျငင္သာသာလုပ္ေနာ္.. သူက လိမၼာတယ္..”
က်ားႀကီးဆိုသူက ဘာမွျပန္မေျပာ၊ ေခါင္းသာ တစ္ခ်က္ဆတ္ျပသည္။ ပိုးေလး မွာ
ေၾကာက္လန႔္ေနေသာ္လည္း ရင္ထဲတြင္ ပူေလာင္ေနသည္။
က်ားႀကီးက ပိုးေလးကို ခုံေပၚတြင္ ထိုင္ခိုင္းကာ စားပြဲေပၚမွေဆးထိုးအပ္ကို ယူလိုက္ရင္း “ၿငိမ္ၿငိမ္ေနေနာ္..
မလႈပ္နဲ႔” ဟုေျပာလိုက္သည္။ က်ားႀကီးဆိုသူ၏အသံမွာ နာမည္ႏွင့္ မလိုက္ေအာင္ ႏူးညံ့လွသည္ဟု
ပိုးေလးထင္လိုက္မိသည္။ ပိုးေလး လက္ကိုဆြဲ၊ အရက္ျပန္ဆြတ္ထားေသာ ဂြမ္းႏွင့္ပြတ္ေပးလိုက္ရင္း
ေဆးထိုးလိုက္သည္။ ပိုးေလးဦးေႏွာက္အတြင္း လက္ခနဲျဖစ္သြားကာ “အဲ့ဒါဘာေတြလဲဟင္
ဘိန္းျဖဴေတြလား..” ဟုေမးလိုက္သည္ ။
ဘိန္းျဖဴေတာ့ ပိုးေလးေၾကာက္သည္။ ႐ုပ္ရွင္ထဲတြင္ လူဆိုးေတြက ေကာင္မေလးေတြကို
ဘိန္းျဖဴထိုးေပးလိုက္ရင္ ေကာင္မေလးမွာ ဘိန္းျဖဴတစ္ခုသာ အသိရွိေတာ့သည့္ပုံစံမ်ိဳးျဖစ္သြားတာ
ၾကည့္ဖူးသည္။
“ဘိန္း မဟုတ္ပါဘူး.. စိတ္ႂကြေဆးပါ။ မင္းအတြက္ အေထာက္အကူျဖစ္မွာပါ”
ပိုးေလး ရင္ေမာရျပန္ပါသည္။ ခဏၾကာေတာ့ “ပိုးေလး အဝတ္ေတြခၽြတ္လိုက္ေနာ္.. မေၾကာက္နဲ႔”ဟု ေျပာကာ
ပိုးေလးအဝတ္မ်ားကို ခၽြတ္ေလသည္။ ပိုးေလးမွာ စိတ္ႂကြေဆးအစြမ္းကလည္း စျပေနၿပီျဖစ္၍
အသိမ်ားေဝဝါးစျပဳေနရာ ျငင္းဖို႔လည္း သတိမရ၊ ရွက္စိတ္လည္း ေပ်ာက္ကြယ္ကုန္သည္။
ကတုန္ကယင္ျဖစ္ကာ အဖုတ္အတြင္း ယားယံသလို ျဖစ္လာသည္။ ထိုသူကလည္း အထာသိျဖစ္၍
ေကာင္မေလး ခံခ်င္လာၿပီမွန္း သိသည္။ ထိုေၾကာင့္ သူ၏ေဘာင္းဘီခၽြတ္ကာ လီးကို ပိုးေလးျမင္ေအာင္
တမင္ကိုင္ျပေနသည္။ လက္တစ္ဖက္ကလည္း ပိုးေလးနို႔ကို တစ္လွည့္စီ ညႇစ္ေပးလိုက္သည္။ ပိုးေလးမွာ
အသိစိတ္အတြင္း အလိုးခံခ်င္စိတ္ တစ္ခုမွလြဲ၍ တျခားမသိေတာ့။ မ်က္စိေရွ႕မွာလည္း
လီးတစ္ေခ်ာင္းျမင္ေနရကာ ထိုလီးႀကီးျဖင့္ လိုးခံခ်င္ေနသည္။ “အင္း..ဟင့္..အင့္ အင့္...” ပိုးေလးမွာ
ကာမစိတ္ျပင္းထန္လာကာ ၿငီးသံမ်ားပင္ ထြက္လာသည္။ ပါးစပ္မွလည္း “ပိုးေလးကို လိုးပါေတာ့..
ခံခ်င္ေနလို႔ပါရွင္၊ ျမန္ျမန္လိုးေပးပါေတာ့..”ဟုပင္ ေတာင္းပန္ေနမိသည္။ မ်က္ႏွာဖုံးစြပ္လူက ပိုးေလးကို
ခုတင္ေပၚေခၚသြားကာ ပက္လက္ေန၊ ေပါင္ကားထားခိုင္းရင္း ေစာက္ဖုတ္ကို လက္ႏွင့္ ပြတ္ေပးေနသည္။
ပိုုးေလးေစာက္ဖုတ္ကို ပြတ္ေပးေနေတာ့ နဂိုတည္းက စိတ္ထေနရာ ေစာက္ရည္မ်ားမွာ ရႊဲနစ္လာသည္။
“ပိုးေလး အရမ္းခံခ်င္ေနၿပီ လိုးေတာ့ေလ...လိုးပါေတာ့..” ပိုးေလးမွာ အလိုးမခံရရင္ ေသေတာ့မည့္လူလို
လိုးဖို႔ေတာင္းပန္ေနသည္။ မ်က္ႏွာဖုံးစြပ္လူက “ငါ့နာမည္က ထြန္းထြန္းလို႔ေခၚတယ္။ မင္း အလိုးခံခ်င္လို႔
ေတာင္းပန္ေနတဲ့လူ နာမည္ေတာင္ မသိဘဲ ျဖစ္ေနမွာစိုးလို႔” လို႔ေျပာရင္း ပိုးေလး ေစာက္စိေလးကို
လက္ထိပ္ေလးႏွင့္ ေတာက္ကစားေနသည္။ ပိုးေလးမွာ ေစာက္စိမွ ေပးေသာခံစားမႈေၾကာင့္
တြန႔္တြန႔္သြားကာ ထြန္းထြန္းဆိုသူေျပာေသာ ရင့္ရင့္သီးသီး စကားမ်ားကို အေလးယူ မစဥ္းစား၊
သူမ စဥ္းစားမိသည္က လိုးခံရဖို႔သာ။
“ကိုထြန္းထြန္းရယ္..ပိုးေလးကို လိုးေပးပါေတာ့ေနာ္၊ ပိုးေလး လိုးခံပါရေစေနာ္..”ဟုသာ ေတာင္းပန္ေနမိသည္။
“အင္း..မင္းက ေတာင္းပန္ေနမွေတာ့ လိုးရေတာ့မွာေပါ့”ဟု ေျပာရင္း လီးထိပ္ကို ေစာက္ဖုတ္ဝတြင္
ေတ့ကာလိုးပါေတာ့သည္။ ထြန္းထြန္းမွာ လုပ္ေနၾကမို႔ သုတ္ထိန္းနိုင္သည္။ ပိုးေလး မင္းဘယ္ႏွခါၿပီးၿပီလဲ
လိုးရင္း ေမးလိုက္သည္။ ထြန္းထြန္းမွာ ပိုးေလး ၅ခါေလာက္ၿပီးသြားၿပီမွန္းသိသည္။ သို႔ေသာ္ စိတ္ႂကြေဆး
အရွိန္ကုန္ေတာ့မည္ကို သိ၍ တမင္ေမးလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ပိုးေလးမွာလည္း အသိတရားမ်ား
ျပန္ဝင္လာကာစျဖစ္၍ ရွက္စိတ္လည္း ေပၚလာသည္။ “၅..၅ခါေလာက္ၿပီးသြားပါၿပီ..” ရွက္စိတ္ေၾကာင့္
စကားထစ္သြားသည္။ “ငါေမာေနၿပီ၊ မင္းအေပၚကေန တက္ေဆာင့္ေပးဦး”ဟု ေျပာကာ
ပက္လက္အိပ္ခ်လိုက္သည္။ ပိုးေလးမွာ ရွက္လည္းရွက္သည္၊ အမွန္ေျပာရရင္
ခံလို႔လည္း ေကာင္းေနသည္။ ေဆးေၾကာင့္ေတာ့မဟုတ္၊ ေဆးရွိန္ကုန္သြားၿပီ ျဖစ္ေသာ္လည္း
ဆက္ခံခ်င္ေနသည္။ ဒါေၾကာင့္ ထြန္းထြန္းေျပာသည့္အတိုင္း အေပၚမွခြထိုင္ကာ ေဆာင့္ေပးေနသည္။
ထြန္းထြန္းကလည္း ပိုးေလး ေစာက္စိေလးကို ပြတ္လိုက္၊ နို႔ကိုကိုင္လိုက္ႏွင့္ ဇိမ္ယူလိုးသည္။ ေစာက္စိႏွင့္
နို႔ကိုကိုင္ေပးေတာ့ ပိုးေလး ခံေကာင္းေကာင္းႏွင့္ ေဆာင့္ခ်က္မ်ားျပင္းလာကာ ၿငီးသံပင္ထြက္ေနသည္။
“အင္းး ဟင္းးး..”
ထြန္းထြန္းမွာ လီးေၾကာမ်ားတင္းလာကာ ၿပီးခ်င္လာ၍ ေအာက္မွ ေကာ့ေကာ့ၿပီးေဆာင့္၊ လက္ကလည္း
ပိုးေလးခါးကိုကိုင္ကာ ေဆာင့္ခ်လိုက္ရာ... လီးမွာ လရည္မ်ား ပန္းထြက္သြားသည္။ ပိုးေလးလည္း
ျပင္းထန္ေသာေဆာင့္ခ်က္ႏွင့္အတူ လရည္မ်ားေၾကာင့္ ၿပီးသြားကာ
ထြန္းထြန္းေပၚေမွာက္အိပ္လိုက္သည္။
မထင္ထားေသာ ဘဝငရဲ ၄
ပိုးေလးမွာ ကာမအရသာကို ပထမဆုံးအႀကိမ္ ခံစားလိုက္ရသည္။ ခ်စ္သူႏွင့္ လိုးဖူးေသာ္လည္း ကာမစည္းစိမ္ မခံစားခဲ့ရ။ ခ်စ္သူမွာ သူဘာသူၿပီးရန္သာ အားထုတ္ၿပီး ခဏသာၾကာသည္မို႔ ပိုးေလးမွာ ရြ႐ုံသာ ရြၿပီး ဘာမွန္းမသိလိုက္။ ခုမ ွ ကာမအရသာေကာင္းမွန္း သိလိုက္သည္။ ရိုင္းရိုင္းေျပာလၽွင္ လိုးခံရတာ ေကာင္းမွန္းသိသြားသည္။
ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ခံခ်င္ေသးေသာ္လည္း ေမစီဟုေခၚေသာ မိန္းမမွ “ေကာင္မ. ၿပီးရင္လည္းဇိမ္ခံမေနနဲ႔.... မင္းကို ဇိမ္လာခံခိုင္းတာ မဟုတ္ဘူး." ေျပာရင္း ပိုးေလး လည္ပင္မွ ေခြးလည္ပတ္ကိုကိုင္ကာ ဆြဲသျဖင့္ ပိုးေလးမွ ကမန္းကတန္း ကုတင္ေပၚမွ ဆင္းကာ အက် ႌမ်ားယူ၍ ပါသြားသည္။
အခန္းထဲျပန္ေရာက္မွ အဝတ္မ်ားဝတ္ရင္း မိမိ၏ ေရွ႕အနာဂတ္အေရး ေတြးရင္း ရင္ေမာရသည္။ ေတြးရင္း မိမိကိုလိုးခဲ့သည္ကို ေတြးမိျပန္ေတာ့ ရင္ဖိုသလို၊ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းမွလည္း စိုစိစိ ျဖစ္လာျပန္သည္။ မိမိကို လိင္ကၽြန္အျဖစ္ ေရာင္းစားရန္ ေလ့က်င္ေနသည္ဟု ေတြးမိျပန္ေတာ့ ယူၾကဳံးမရလည္းျဖစ္ ေၾကာက္လည္း ေၾကာက္လာသည္။ ေန႔ခင္း၊ ညေန၊ ည အခ်ိန္ေတြကုန္လာသည္အထိ ထမင္း လာပို႔သည္မွအပ ဘာမွ မထူးျခား။ ဒီ ေနရာတြင္ မိမိရယ္ ေမစီရယ္ ထြန္းထြန္းဆိုသည့္သူရယ္ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ရယ္ သခင္ႀကီးဆိုသူမွအပ တျခား သူမ်ားကိုမေတြ႕။ ထမင္းလာပို႔သည္မွလည္း ေကာင္မေလးသာျဖစ္မည္ဟု ခန႔္မွန္းမိသည္။ သံႀကိဳးႏွင့္ ၾကမ္းပြတ္သံေၾကာင့္ ခန႔္မွန္းမိျခင္းျဖစ္သည္။ ထမင္းပန္ကန္ႏွင့္အတူ ေရတစ္ခြက္ပါေပးသည္။ ေရခြက္မွာ အႀကီးမို႔လိုသာ ေတာ္သည္. ပိုးေလးမွာရင္တုန္. ရင္ပူေန၍ ေရသာဖိေသာက္ေနမိေလသည္။ ေရေသာက္မ်ားျခင္း၏ ဆိုးက်ိဳးကိုေတာ့ ခုမွသိေလၿပီ။ အေၾကာင္းမွာ ေသးေပါက္ခ်င္၍ျဖစ္သည္။ ပိုးေလး အခန္းတြင္း လွည့္ပတ္ၾကည့္လိုက္သည္ ထမင္းပန္းကန္ႏွင့္ ေရခြက္မွလြဲ၍ ဘာဆိုဘာမၽွမရွိ။ ဒုကၡဟု ေရရြတ္ရင္း တံခါးနားေလၽွာက္သြားကာ လွမ္းေအာ္ၾကည့္လိုက္သည္။ အခန္းတြင္း၌ မိမိအသံသာ ပဲ့တင္ထပ္သြားသည္ ... အခန္းအျပင္ဘက္မွေတာ့ ဘာမွထူးမလာ.. တိတ္ဆိတ္ျမဲ။ ေသးကလည္းအရမ္းေပါက္ခ်င္လာသည္... မထူးေတာ့ မေအာင့္နိုင္ေတာ့သည့္အဆုံး အခန္းေထာင့္သို႔သြားကာ စကတ္မၿပီး ေပါက္ခ်လိုက္သည္။....
ညက နက္သည္ထက္နက္လာသည္။ ပိုးေလးအိပ္မေပ်ာ္ ေသးနံ့ကႏွာေခါင္းထဲ စူးစူးဝါးဝါး ...ေခါင္းပင္ကိုက္လာသည္ အလုံခန္းျဖစ္၍ အနံ့က လွိုင္ေနေလသည္။ အခ်ိန္မ်ားကုန္ဆုံးလာသည္မွာ မိုးလင္းေတာ့မည္ကို ပိုးေလး သိလိုက္သည္။ ပိုးေလးမွာ မိုးလင္းသည္ႏွင့္ ဗိုက္နာကာ အိမ္သာတက္ေနက်မို႔ သိေနျခင္းျဖစ္သည္။ မေန႔ကေတာ့ မေမစီမွ လာေခၚသည္မို႔ အိမ္သာတက္ရန္ခြင့္ေတာင္းလိုက္၍ အဆင္ေျပသည္။ ဒီေန႔လည္းလာေခၚမည္အထင္ႏွင့္ ေအာင့္ထားလိုက္သည္။ .......... ပိုးေလးမေအာင့္နိုင္ေတာ့ ... ဗိုက္ကအေတာ္နာလာ၍ ေဇာေခၽြးမ်ားပင္ က်လာသည္။ အျပင္မွလည္း ဘာမွထူးျခားမလား....လွမ္းေခၚၾကည့္လိုက္ေသာ္လည္း တိတ္ဆိတ္ျမဲ....
မေအာင့္နိုင္ေတာ့သည့္အဆုံး ညကေသးေပါက္ထားေသာ ေနရာတြင္ပင္ ပါခ်လိုက္ေလေတာ့သည္။
ေနာက္တစ္နာရီခန႔္အၾကာ တံခါးဖြင့္သံၾကား၍ ပိုးေလးတစ္ေယာက္ လွဲေနရာမွ လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။ မေမစီ ၾကာပြတ္ကိုင္ကာ ဝင္လာသည္ .. ေမစီေနာက္တြင္ ဟိုေန႔ကေကာင္မေလး သံႀကိဳးမ်ားကိုင္ကာ ဝင္လာသည္။ “ သူ႔ကို သံႀကိဳးေတြခ်ိတ္ေပးလိုက္...ငါသိသားပဲ . မင္း အညစ္အေၾကးေတြ စြန႔္မယ္ဆိုတာ.. ဒီေန႔ မင္းကို ကၽြန္သင္တန္းေပးမယ္... နားလည္လား ..... ဟုတ္ကဲ့" ေမစီမွာ ေနာက္မွေကာင္မေလးအား ခိုင္းရင္း ပိုးေလးကိုပါေျပာလိုက္သည္။ ပိုးေလးမွာ ဟုတ္ကဲ့ဟုသာ ေျပာရင္း ေကာင္မေလးလုပ္သမၽွခံရင္း ၾကည့္ေနသည္။ ခဏၾကာေတာ့ သံႀကိဳးမ်ား ပိုးေလးကိုယ္ေပၚတြင္ ေနရာက်သြားသည္။ လက္ႏွစ္ဖက္ ေျခႏွစ္ဖက္ကို သံႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္းစီျဖင့္ ခတ္ထားၿပီး သံႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္းမွာ လည္ပင္းကို ပတ္ကာေရွ႕တြင္ ေသာ့ခေလာက္ခတ္ထားသည္။ ထိုသံႀကိဳးမွ တစ္စကို လက္မွ သံႀကိဳး ။ ထိုမွ ေျခေထာက္ရွိသံႀကိဳးတို႔ကို တစ္ဆက္တည္း ဆက္ထားရာ ပိုးေလးမွ လက္က အေပၚေျမႇာက္မရ ေအာက္ခ်လို႔မရ အေနအထားျဖစ္သြားသည္။
“ မင္းအညစ္အေၾကးေတြ အရင္ရွင္း၊ ၿပီးရင္ အခန္းေတြအားလုံး ၾကမ္းတိုက္ရမယ္... အခ်ိန္သတ္မွတ္ေပးမယ္.. သတ္မွတ္ခ်ိန္အတြင္း ၿပီးရမယ္ ေသခ်ာရမယ္ ... မၿပီးရင္ ေက်ာ္သြားတဲ့ အခ်ိန္အတြက္ ၁မိနစ္ကို ၁ခ်က္ႏႈန္း ၾကာပြတ္စာေကၽြးမယ္... မေသခ်ာဘူးဆိုရင္ေတာ့ အခ်က္ ၃၀။ ကိုယ္တုံးလုံး လုပ္ရမယ္။ ဟိုေကာင္မ နင္က ေနရာနဲ႔ ဘယ္လိုလုပ္ရမယ္ဆိုတာ ျပေပးလိုက္ နင္လုံးဝ မကူညီရဘူး ... ကူညီရင္ နင္က အခ်က္ ၁၀၀ ပဲ။ ကဲစေတာ့ ... " ဟုေျပာကာ ေမစီမွာ လွည့္ထြက္သြားသည္။ ေကာင္မေလးက ပိုးေလး အက် ႌကို အရင္ခၽြတ္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ကၽြန္သင္တန္း စေလသည္။...
ပိုးေလးမွ လည္ပင္းသံႀကိဳးႏွင့္ လက္ကို တြဲထား၍ ဒူးေထာက္ကာ ၾကမ္းတိုက္ျခင္း လုပ္ရသည္။ ထို႔ေန႔ ပိုးေလး ငရဲက်ေလသည္.... ခ်ီးပါ ေသးေပါက္ထားေသာအခန္းကို ရွင္း၊ ၾကမ္းတိုက္၊ ဖိနပ္တိုက္၊ စသည့္ ညစ္ပတ္ေသာ အရာမ်ားကို ဖင္ေျပာင္ေျပာင္ျဖင့္ ကုန္းကာ လုပ္ရသည္။ ဒီေတာ့မွ ပိုးေလးသိသည္မွ အျခားမိန္းကေလး ၄. ၅ေယာက္လည္း ရွိ၍ သူတို႔လည္း မိမိႏွင့္ ဘဝတူေတြမွန္းသိရသည္။ တစ္ေနကုန္ ေခၽြးေျမက် လုပ္ေသာ္လည္း သတ္မွတ္ခ်ိန္ထက္ ၁၈ မိနစ္ပိုသြားသည္ဆို၍ ၁၈ခ်က္၊ ၾကမ္းမ်ားမေျပာင္၍ ၃၀... စုစုေပါင္း ၄၈ခ်က္ကို ေျခကား လက္ကား ခ်ည္ေႏွာင္၍ အရိုက္ခံ ရသည္။ ပိုးေလးတစ္ကိုယ္လုံး ၾကာပြတ္ရာမ်ား ေသြးမ်ားစို႔ေနေအာင္ ညႇင္းပန္း ႏွိပ္စက္ခံရကာ တစ္ေန႔ကုန္သြားေလေတာသည္။....
မထင္ထားေသာ ဘဝငရဲ (၅)
ပိုးေလး ထိုည ပင္ပန္းမႈဒဏ္၊ ႏွိပ္စက္ခံရမႈ ဒဏ္တို႔ေၾကာင့္ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ပင္ အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။ မနက္ေစာေစာ ပိုးေလးပင္မနိုးေသး ေမစီတစ္ေယာက္ ပိုးေလးထားရာ အခန္းသို႔ ဝင္လာသည္။ “ ဟိတ္. ေကာင္မ ထစမ္း.." ဟုေျပာလည္းေျပာ ေျခေထာက္ျဖင့္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ကန္လိုက္သည္။ အကန္ခံလိုက္ရသျဖင့္ ပိုးေလးတစ္ေယာက္ လန႔္နိုးသြားသည္။ ကမန္းကတန္းထကာ ေမစိကိုၾကည့္လိုက္ရာ လက္ကိုင္ပါေသာ သံပုံးတစ္ပုံးကို ပိုးေလးလက္ထဲ ထည့္ေပးလိုက္ကာ “ နင္ ဒီထဲမွာပဲ ခ်ီးပါ ေသးေပါက္လုပ္... ၾကမ္း ညစ္ပတ္တယ္... ၾကားလား.." ”ဟုတ္ကဲ့... ေက်းဇူးတင္ပါတယ္" ေမစီ အေမးကို ပိုးေလး ေျဖလိုက္ၿပီး ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းပါ ေျပာလိုက္သည္။ ပိုးေလး တကယ္ပင္ ေက်းဇူးတင္ပါသည္။ မိမိလည္း ၾကမ္းေပၚတြင္ ခ်ီးပါ ေသးေပါက္ မလုပ္ခ်င္... မိမိ ေနရသည္က ေလလုံခန္း... အနံ့ဆိုးဆိုးေတြ ကအျပင္မထြက္ .. အျပင္မထြက္သည္ထက္ပင္ ... မိမိစြန႔္ထားသည္မ်ားကို ျပန္ျမင္ေနရသည္မွာ ေအာ့အန္ခ်င္စိတ္ပင္ ျဖစ္သည္။ တကယ္ဆိုးရြားသည္... ထို႔ေၾကာင့္ သံေရပုံး ေပးျခင္းကို ေက်းဇူးအရမ္းတင္သြားကာ မိမိကို ႏွိပ္စက္ထားသည္ကိုပင္ ေမ့သြားကာ ေက်းဇူးစကားဆိုလိုက္ျခင္း ျဖစ္ေလသည္။
နိုးသြားသည့္အတြက္ ပိုးေလး ျပန္အိပ္မေပ်ာ္ေတာ့... ခဏအၾကာ ပိုးေလးဗိုက္နာလာ၍ ေရပုံဆီသြားကာ အေလးစြန႔္သည္။ “ ရွီး.ရွီး.ရွီး........." ပိုးေလး ေသးေပါက္သံက အလုံခန္းလည္းျဖစ္ သံပုံးလည္း ျဖစ္၍ အသံအေတာ္ေလး က်ယ္သြားသည္။ ပိုးေလး ႐ုတ္တရက္ျဖစ္၍ ထြက္ကာစပင္ ရပ္မိသြားသည္။ ၿပီးမွ ျဖည္းျဖည္းခ်င္ျပန္လႊတ္သည္။ က်င့္သားမျဖစ္၍ တြန႔္သြားျပန္သည္။ ေနာက္မွ စိတ္ေလ်ာ့ကာ အကုန္လႊတ္လိုက္သည္။ (-- မိတ္ေဆြတို႔လည္း ျဖစ္ဖူးမွာပါ... တြန႔္.တြန႔္သြားတာေလ---စကားႂကြင္း) တစ္နာရီခန႔္ အၾကာမွ မနက္စာႏွင့္ ေရလာပို႔သည္။ တစ္မနက္လုံး ပိုးေလး ဘယ္အခ်ိန္ ေခၚ၍ ႏွိပ္စက္မလဲ ေတြးရင္း ဂနာမၿငိမ္ .. ေန႔ခင္းပိုင္းပင္ ေရာက္လာသည္။ မည္သူမွလာမေခၚ၍ ဒီေန႔ ေပးနားထား၍ ေနာက္ေန႔မွ ေပါင္းႏွိပ္စက္မည္လားေတြးရင္း လန႔္ေနသည္။ ေန႔လည္ေလာက္တြင္ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ ထမင္းလာပို႔သည္။ ထိုေကာင္မေလးကို ပိုးေလး သိသည္။ မေန႔က မိမိထမင္းပို႔ေပးခဲ့ရေသာ ေကာင္မေလး ျဖစ္သည္။ ေကာင္မေလးက ထမင္းပို႔ရင္း ပိုးေလးအား လက္ယက္ေခၚသည္။ ပိုးေလး အနားေရာက္သြားေသာအခါ “ အမက အသစ္နဲ႔ တူတယ္.. ခိုင္ အမကို မေန႔ကမွေတြ႕လို႔... "ဟု တိုးတိုးေလးေမးသည္။ ပိုးေလး ဝမ္းသာသြားသည္။ ပိုးေလး စေရာက္သည့္ အခ်ိန္မွစ၍ ေမစီ၊ သခင္ႀကီးဆိုသူ၊ ပထမဆုံးေတြ႕ခဲ့ေသာ ေကာင္မေလးႏွင့္ ထြန္းထြန္းဟုေခၚေသာ မ်က္ႏွာဖုံးႏွင့္ လူတို႔သာ စကားေျပာဖူးသည္။ သခင္ႀကီးဆိုသူကလည္း မိမိကို လိုးရန္ ေစာက္ဖုတ္ ပါးစပ္ ပါသည့္ အ႐ုပ္ကဲ့သို႔ “လီးစုပ္ ဖင္ကုန္း" စသည့္ သံပတ္ေပးေသာ စကားသာေျပာသည္။ ေမစီဆိုလည္း “ဟိုလိုလုပ္စမ္း၊ ဒီဟာလုပ္စမ္း၊ ၾကာပြတ္စာမိခ်င္လား"ျဖင့္ ကၽြန္မ တစ္ေယာက္လိုသာ ဆက္ဆံေလသည္။ ေကာင္မေလးမွာလည္း ေမစီ ေျပာခိုင္းသည့္စကားမွလြဲ ပိုမေျပာ.. ေမစီအား အလြန္ေၾကာက္ပုံရသည္။ ေၾကာက္မည္ဆိုလည္း ေၾကာက္စရာ မေန႔တေန႔ကမွ ေရာက္သည့္ ပိုးေလးပင္ မေန႔ကတစ္ရက္ ႏွိပ္စက္ခံရ႐ုံျဖင့္ ေတြ႕ပင္မေတြ႕ရဲေတာ့.... ေသြးထြက္ေအာင္အရိုက္ခံခဲ့ရသည့္ ဖင္မွာအရွိုးရာမ်ား ထပ္ခဲ့ရသည္ မဟုတ္လား။ ထြန္းထြန္းဆိုလည္း စိတ္ႂကြေဆး အစြမ္းျဖင့္ ပိုေလးမွ လိုးေပးရန္ ေတာင္းဆိုသည္မွလြဲ၍ မေျပာဖူး။ “ဟုတ္တယ္ ညီမေလး" ပိုးေလး ေလသံျဖင့္ ေျဖသည္။ “ညီမနာမည္က ၀ါ၀ါခိုင္.. အမကေရာ.."...“ပိုးသားပါ ... ညီမ အဖမ္းခံရတာၾကာၿပီလား... ညီမသိတာေတြ ေျပာျပပါလား ..” ပိုးေလး သိခ်င္တာမေမးေတာ့ ေမးလည္း မထူး ေကာင္မေလး သိသမၽွ ေျပာျပရန္သာေတာင္းဆိုလိုက္သည္။ “ ညီမ ဒီေရာက္တာ ၂ပတ္ရွိၿပီ အမ... ဒီကိုေရာက္တာ ငရဲ ေရာက္တာနဲ႔ အတူတူပဲ။ တစ္ေန႔တစ္မ်ိဳး ႏွိပ္စက္တယ္... ဟို မိစၲာမႀကီးက အရမ္းရက္စက္တယ္... ညီမေရာက္ထဲက ခုထိ အဲ့မိစၲာမ ရိုက္တာ မခံရတဲ့ေန႔ မရွိဘူး... ဟိုေကာင္မေလးဆို ဟိုတစ္ခါက ရိုက္တာမွ ေၾကာက္စရာႀကီး ေကာင္မေလး လက္ႏွစ္ဖက္ကို တိုင္လုံးနဲ႔ကားခ်ည္ၿပီး ေလထဲဆြဲထားတာ...ေျခေထာက္ႏွစ္ေျခာင္းကိုလည္း တုတ္ေခ်ာင္းခံၿပီး ကားခ်ည္ထားေသးတယ္.... မလည္ေအာင္ တုတ္ေခ်ာင္းကို တိုင္နဲ႔တြဲခ်ည္ၿပီးရိုက္တာ ... ဘယ္ကိုရိုက္တာ ထင္လဲ .... ေကာင္မေလးရဲ့ အဖုတ္ကို ေအာက္ကေန ရာဘာအျပားထိပ္မွာတပ္ထားတဲ့ တုတ္နဲ႔.... ေကာက္မေလးခမ်ာ တစ္ခ်က္ရိုက္တိုင္း .ေအာ္ေအာ္ၿပီးငိုတာ... ေပါင္ကားထားရေတာ့ အဖုတ္ကျဖဲထားသလိုျဖစ္.. ဒီေတာ့ အစိေလးက ျပဴေနတယ္ေလ.... ရိုက္တာ အစိထိေတာ့ နာလိုက္မဲ့ ျဖစ္ခ်င္း .... ခိုင္ေၾကာက္ၿပီး ေသးပါထြက္တယ္ .... ေကာင္မေလးဆို ေသးထြက္တာ ေမစီပါကိုပါ စိုသြားတယ္... ဒါေၾကာင့္ပိုရိုက္တာ ျဖစ္မယ္.. အဲ့တုန္းက ဖမ္းထားခံရတဲ့ ေကာင္မေလးေတြအကုန္လုံးကို ေျပာစကားနားမေထာင္ရင္ ဘယ္လိုအျပစ္ေပးမလဲဆိုတာ ၾကည့္ထားၾက ဆိုၿပီး အားလုံးကို ၾကည့္ခိုင္းတာ..ဘယ္ႏွခ်က္ရွၿပီဆိုတာပါ ေရခိုင္ေသးတယ္... အဖုတ္က္ုပဲ ၂၅ခ်က္ ေပါင္တစ္ဖက္ကို ၂၅ခ်က္၊ ေျခသလုံးတစ္ဖက္ ၂၅ခ်က္၊ ဖင္ကို အခ်က္၅၀၊ တုတ္နဲ႔ ေက်ာကိုက် ၾကာပြတ္နဲ႔ ၃၀... မိုးလင္းကစရိုက္တာ ေန႔လည္ထိပဲ.... ၿပီးေတာ့ ေကာင္မေလးကို ဒူးေထာက္ခိုင္းထားတာ ဘယ္အခ်ိန္မွ နားရလဲမသိဘူး... မနက္စာလဲ မေကၽြးဘူး.... ေကာင္မေလး ၂ရက္ေလာက္ ေပ်ာက္သြားတယ္..." ပိုးေလး အရမ္းလန႔္သြားသည္ ... ဒီေန႔ မိမိကို နားခိုင္းၿပီး ေနာက္ေန႔မွ အဲ့လိုရိုက္ဖို႔လား ဟုေတြးကာ တုန္သြားေတာ့ ခိုင္က “ ဘာျဖစ္တာလဲ အမ" ဟုေမးသည္။ ပိုးေလးလည္း ဒီေန႔ မိမိကို ဘာမွ မလုပ္ေသးေၾကာင္း၊ ေနာက္မွ ခဏကလို ရိုက္မွာလားလို႔ေတြးမိလို႔ ဟုေျပာျပရာ ခိုင္က “မျဖစ္နိုင္ဘူးအမ ခိုင္ေရာက္ထဲက အဲ့လို မရိုက္ဘူး... " ဟုေျပာမွ စိတ္သက္သာရ.ရသည္။ သို႔ေသာ္ လုံးဝေတာ့ အေၾကာက္မေျပေသး.။ ခိုုင္က ဆက္ေျပာသည္ “ ခိုင္ၾကားတာ ခိုင္တို႔ကို ေရာင္းေတာ့မယ္တဲ့ ဒီရက္ပိုင္းထဲမွာလို႔ၾကားတယ္" ပိုးေလး သိၿပီးသား ျဖစ္ေသာ္လည္း ဒီေလာက္ျမန္မယ္မထင္ခဲ့..“ဘယ္လို ေရာင္းမွာလဲ ဟင္ ညီမ" “ခိုင္တို႔ကို စင္ေပၚတင္ၿပီး ဝယ္သူေတြ လုပ္ခိုင္းတာကို တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ လုပ္ျပခိုင္းတယ္ ... ဝယ္သူက ႀကိဳက္တဲ့သူဝယ္ ...... ေနာက္ဆုံး ဝယ္မဲ့သူ မရွိတဲ့အထိ ေရာင္းတယ္တဲ့" ...“ညီမကို ဘယ္သူေျပာျပတာလဲ" ပိုးေလးမွာ “တဲ့" ဆိုေသာေၾကာင့္ တစ္ေယာက္ေယာက္ေျပာျပသည္ကို သိ၍ ေမးလိုက္သည္။ “ ဟိုဘက္မွာ အမတစ္ေယာက္ရွိတယ္ ...သူက အရင္တစ္ခါေရာင္းတုန္းက ဘယ္သူမွ မဝယ္လို႔ က်န္ခဲ့တာတဲ့ သူေျပာျပတာ" ပိုးေလး ဝယ္တာ ဘယ္သူေတြလဲ ေမးရန္ ျပင္လိုက္စဥ္ “ အမ ခိုင္းသြားေတာ့မယ္ ေတာ္ၾကာ ၾကာလို႔ဆိုၿပီး ရိုက္ဦးမယ္" ဟုေျပာကာ ကမန္းကတန္းထြက္သြား၍ မေမးလိုက္ရ.။ပိုးေလး ထမင္းစားၿပီး ဟိုးေတြး ဒီေတြးႏွင့္ အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။ ပိုးေလးနိုးေတာ့ ထမင္းပန္ုးကန္ေတြ႕သည္။ ဘယ္တုန္းက ထမင္းလာပို႔သြားသည္ပင္ မသိလိုက္။ ထၿပီး ေရေသာက္ ... ေသးေပါက္လုပ္ၿပီး အေညာင္းေၿပ လမ္းေလၽွာက္ေနလိုက္သည္။ အေတာ္ၾကာမွ “အားရွိေအာင္ ထမင္းစားမွ" ဟု ေရရြတ္ကာ ထမင္းစားေလသည္။ ဒီေန႔ေတာ့ ဘာမွ မလုပ္ေလာက္ေတာ့ပါဘူးဟု စိတ္ဒုံးဒုံးခ် လိုက္သည္။....
ပိုးေလးအား ၂ရက္အတြင္း လိင္ကၽြန္ျဖစ္ေစရန္...
လူအမ်ား ၀ိုင္းၾကည့္ေနေသာ စင္ေပၚတြင္ ခိုင္းသည့္အတိုင္း လုပ္ျပေစရန္....
တစ္ရက္လုံး ေပးနားထားသည့္အေၾကာင္းရင္း..... တို႔ကို ဇာတ္သိမ္းပိုင္းတြင္ ဆက္လက္ရႈစားၾကပါ ေနာ္....
( ခုေတာ့ ၂နာရီထိုးၿပီးၿပီမို႔ မ်က္လုံး မပြင့္ေတာ့ဘူး....... ႀကိဳးစားလၽွက္ မိုးထက္ျမင့္)
မထင္ထားေသာ ဘဝငရဲ (ဇာတ္သိမ္း)
အခ်ိန္က ေဝလီေဝလင္း.... ပိုးေလး အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာကာလ....
ရႊမ္း....ၾကာပြတ္ရိုက္ခ်က္က ပိုးေလးေက်ာေပၚ က်ေရာက္လာသည္။ ပိုးေလး အလန့္တၾကား ကုန္းထၿပီ ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အန္တီေမစီ ၾကာပြတ္ကိုကိုင္ကာ ပိုးေလးကို ၾကည့္ေနသည္။
ကဲ...ေကာင္မေလး ဇိမ္က်ေနတယ္ေပါ့..... ဟုတ္လား ထစမ္း.....လာ ငါ့ေနာက္က လိုက္ခဲ့...
ဟုတ္ကဲ့.....
ပိုးေလး အိပ္ေနရာမွ ထကာ အန္တီေမစီ ေခၚေဆာင္ရာသို႔ လိုက္သြားသည္။ အခန္းက်ယ္ႀကီး တစ္ခုထဲအေရာက္...႐ုတ္တရက္ မီးမ်ား လင္းထိန္သြား၍ ပိုးေလး မ်က္လုံးက်ိန္းသြားကာ မ်က္လုံးမွိတ္လိုက္သည္။ စကၠန့္ပိုင္းေလာက္ၾကာေတာ့ မွိတ္ထားေသာ မ်က္လုံးမ်ားကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္းဖြင့္လိုက္သည္။
ပိုးေလး မ်က္လုံးအနည္းငယ္ ျပဴးက်ယ္သြားသည္။ ဟုတ္သည္ေလ မ်က္ႏွာဖုံးစြပ္ထားေသာ လူေလးေယာက္က မိမိေရွ႕မွာ ထိုင္ေနသည္။
မိမိမွာ အဝတ္မပါ...ကိုယ္တုံးလုံးခၽြတ္ႏွင့္ဆိုေတာ့ အေတာ္ရွက္ဖို႔ ေကာင္းေနသည္။ အန္တီေမစီက ထိုင္ခုံတစ္ခုထိုင္ခိုင္းသည္။ ထိုင္ခုံမွာ ေအာက္မွအေပါက္ေဖာက္ထားသည္။ အေပါက္မွ လီးတုတစ္ေခ်ာင္းတပ္ထားသည္။ လီးတုမွ ေမာ္တာႏွင့္တြဲထားသည္။ ပိုးေလး ထိုင္ခုံမွာ ထိုင္လိုက္သည္။ အန္တီေမစီက ထိုင္ခုံႏွင့္ ပိုးေလးကို တြဲခ်ည္သည္။ လက္ေနာက္ျပန္ ထိုင္ခုံေအာက္ေျခႏွင့္ ခ်ည္၍ ေျခေထာက္ကို ကားကာ ဒူးကိုေကြးေစ၍ ေျခခ်င္းဝတ္ကို ခ်ည္ေႏွာင္ၿပီး က်န္ႀကိဳးစကို ထိုင္ခုံေနာက္မွီကို ဆြဲခ်ည္လိုက္ရာ ပိုးေလးေျခအစုံမွာ ၾကမ္းျပင္ႏွင့္မထိေတာ့ဘဲ ခါးေကာ့ထားသည့္ပုံစံ ျဖစ္သြားသည္။
ေမာ္တာတပ္ လီးတုက ပိုးေလး အဖုတ္ထဲ၌ ျပည့္က်ပ္ေနသည္။
ထို႔ေနာက္ အန္တီေမစီက လက္ကိုင္ပါ ထိပ္ဘုလုံးႏွင့္ တုန္ခါစက္ေလးကို ပိုေလး အဖုတ္ေအာက္ထိုးသြင္းလိုက္သည္။ ပိုးေလးတြန့္သြားေပမဲ့ ႀကိဳးက တင္းလြန္၍ လႈပ္မရေပ....တုန္ခါဘုလုံးေလးက ပိုးေလး အစိကို မိမိရရ ထိကပ္ေနသည္။ မ်က္ႏွာဖုံးစြပ္ႏွင့္ လူေတြမွာ ပိုးေလးကို စူးစူးရဲရဲစိုက္ၾကည့္ေနသည္။ အန္တီေမစီက တုန္ခါစက္မွ ခလုတ္ေလးကို ႏွိပ္လိုက္ရာ
တြီ.....တြီ.....အ....
တုန္ခါသံႏွင့္အတူ...ပိုးေလး ၿငီးျငဴသံက က်ယ္ေလာင္စြာ ထြက္ေပၚလာသည္။ အန္တီေမစီက လီးတုတပ္ဆင္ထားေသာ ေမာ္တာခလုတ္ကိုပါ ဖြင့္လိုက္ရာ ပိုးေလးမွာ ကာမစည္းစိမ္ ရရွိသြားသည္။
အခ်ိန္က ခဏေလး...သို႔ေသာ္ ပိုးေလးမွာ တုန္စက္ဒဏ္ေၾကာင့္ အေတာ္ပင္ ေကာင္းေနရာ ေျခလက္မ်ားပင္ ေတာင့္တင္းလာၿပီး.....
အား...ဟ..ဟ အာ့.. ေတာ္ပါေတာ့ ရပ္ေပးပါေတာ့...မခံစားနိုင္ေတာ့လို႔ပါ....အင့္..ဟင္....
ပိုးေလး ေတာင္းပန္သံေၾကာင့္ ေမစီ အျပဳံးတစ္ခ်က္ ျပဳံးလိုက္ၿပီး... လီးတုတပ္ေမာ္တာကို ရပ္ကာ လီးတုကို ပ္ိုးေလး အဖုတ္ထဲမွ ဆြဲထုတ္လိုက္သည္။ တုန္ခါစက္ကိုေတာ့ မပိတ္ဘဲ တုန္ခါသည့္အရွိန္ကို ပိုျမႇင့္သည့္ ခလုတ္ကို ႏွိပ္လိုက္သည္။
ဝီ...ဝီိ...ဝီ...
တုန္ခါသံက အသံပိုက်ယ္ေလာင္လာသလို ပိုးေလး ခႏၲာကိုယ္မွာ ပိုတြန့္လိမ္သြားသည္။ အဖုတ္ထဲမွ အရည္မ်ားလည္း ထိုင္ခုံမွ အေပါက္မွ ေအာက္သို႔ က်ေနရာ ၾကမ္းျပင္မွာ ေစာက္ရည္မ်ားရႊဲ ေနသည္။
အ...ဟ..ဟင့္..ဟင့္...ေသပါၿပီး.ရွင္...လိုးပါေတာ့. ပိုးေလး ကိုလိုးေပးပါေတာ့ေနာ္...အဖုတ္ထဲမွာ အရမ္းယားေနၿပီ....လိုးပါေတာ့....
ပိုးေလး အသဲအသန္ပင္ လိုးရန္ေတာင္းပန္ေနေတာ့သည္။ ပိုးေလးကို တမင္ပင္ ႏွိပ္စက္ထားျခင္းျဖစ္၍ ရပ္ေပးဖို႔ေတာ့ မစဥ္းစားပဲ ထိုင္ၾကည့္ေနသည္။
ပိုးေလး အဖုတ္ထဲမွ အရည္မ်ားလည္း ၾကမ္းျပင္ေပၚတြင္ ရႊဲရႊဲစိေနၿပီး... ပိုးေလးမွာ ေအာ္ပင္မေအာ္နိုင္ေတာ့..... ကာမပန္းတိုင္သို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္တက္လွန္းၿပီး ျဖစ္ေသာ္လည္း ကာမအရွိန္ကေလ်ာ့မသြားပဲ ပို၍သာတိုးလာသည္။..
ရပ္ေပးပါေတာ့...ေနာ္ ပိုးေလး အရမ္းအလိုးခံခ်င္ေနပါၿပီ.....ခိုင္းတာလုပ္ပါမယ္... ရပ္ေပးပါေတာ့...ေနာ္..
မင္းေျပာသလို ခိုင္းတာလုပ္မယ္ဆိုရင္ ရပ္ေပးမယ္...ဒါေပမဲ့ အာခံရင္ေတာ့ ဒီထက္ပိုခံစားရမယ္... ၾကားလား...ေကာင္မ..
ဟုတ္..ဟုတ္ကဲ့...ခိုင္းတာလုပ္ပါ့မယ္...အာ အခံပါဘူး..
အန္တီေမစီ ခလုတ္ပိတ္ၿပီး... ႀကိဳးမ်ားေျဖေပးလိုက္သည္။ ပိုးေလး မတ္တပ္ထရပ္လိုက္ေသာ္လည္း ေျခေထာက္မွာ ေပ်ာ့ေခြကာ ၾကမ္းျပင္သို႔ ပုံလ်က္သား လဲက်သြားသည္။ အဖုတ္ရည္မ်ားစြာ ထြက္ထား၍ အားကုန္သလို ျဖစ္ေနသည္။
ေကာင္မ အနားယူမေနနဲ႔ ထစမ္း.... ေလးဘက္ေထာက္ၿပီး ဟိုကလည္ပတ္ကို သြားယူလာခဲ့... ပိုးေလး အနိုင္နိုင္ပင္ ေလးဘက္ေထာက္ၿပီး ေခြးလည္ပတ္ေလး ရွိရာသို႔ သြားရသည္။
လည္ပတ္ေလးကို လက္ျဖင့္ကိုင္ကာ ျပန္လွည့္လိုက္သည္ႏွင့္....
ဟိတ္...ေခြးမ...နင့္ကို လက္နဲ႔ ကိုင္လာခိုင္းတာ မဟုတ္ဘူး.. ပါးစပ္နဲ႔ ကိုက္ခ်ည္လာခဲ့စမ္း...
ပိုးေလး ပါးစပ္နဲ႔ ကိုက္လိုက္သည္ကို ၾကမ္းေပၚ ျပန္ခ်ခိုင္းကာ ကုန္းကိုက္ခိုင္းသည္။ ပိုးေလးလည္း ခိုင္းသည့္အတိုင္း ပါးစပ္ျဖင့္ က္ိုက္ကာ ယူလာေပးလိုက္သည္။ အန္တီေမစီက ပိုးေလး ယူလာေပးေသာ လည္ပတ္ကို ပိုးေလးလည္ပင္းတြင္ တပ္ေပးၿပီး သံႀကိဳးျဖင့္ ခ်ိတ္ကာ သံႀကိဳးကို ဆြဲၿပီး ထရပ္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ အခန္းကို ပတ္ၿပီးႀကိဳးဆြဲကာ ေလၽွာက္သြားသည္။ ပိုးေလးလည္း ႀကိဳးဆြဲရာေနာက္သို႔ ေခြးတစ္ေကာင္လို ေလးဘက္ေလး လိုက္ရသည္။
ထို႔ေနာက္ႀကိဳးကို ဆြဲသြားေနရာမွ မ်က္ႏွာဖုံးစြပ္ လူမ်ားဆီသို႔ ဦးတည္သြားကာ....
ေခြးမ သူတ္ို႔ကို လီးစုပ္ေပးလိုက္.... ေသခ်ာ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ စုပ္ေနာ္ သြားနဲ႔ မထိေစနဲ႔...
ပိုးေလးတစ္ေယာက္ အန္တီေမစီ စကားအတိုင္း မ်က္ႏွာဖုံးစြပ္ လူနစ္ေယာက္ေရွ႕ ေလးဘက္ေထာက္ကာ ေဘာင္းဘီဇစ္ကို ျဖဳတ္၍ လီးကုန္းစုပ္ေပးေလသည္။
အတန္ၾကာစုပ္ေပးၿပီး လီးေတာင္လာေသာ အခါ ခုံေပၚတြင္ ကုန္းခိုင္းၿပီး အေနာက္မွ လိုးသည္။ အျခားတစ္ေယာက္က ထလာၿပီး ပိုးေလးေရွ႕တြင္ ဇစ္ျဖဳတ္ၿပီး စုပ္ခိုင္းျပန္သည္။ ထိုလူ လီးေတာင္လာေတာ့ ကုတင္ေပၚတြင္ ပက္လက္လွန္အိပ္ၿပီး ပိုးေလးကို အေပၚမွ တက္ထိုင္းခိုင္းသည္။ ၿပီးေတာ့ လွဲအိပ္ခိုင္းကာ ေနာက္တစ္ေယာက္က ေနာက္မွ ဖင္ကို လိုးသည္။ က်န္တစ္ေယာက္က ပါးစပ္ကိုလိုးသည္။ ၿပီးေတာ့ ေနာက္တစ္ေယာက္က ဂြင္းထုခိုင္းသည္။
ပိုးေလးမွာ ေစာက္ဖုတ္၊ ဖင္၊ ပါးစပ္၊ လက္ တစ္ခုမွ မအားရေအာင္ လုပ္ေပးရသည္။ ပိုးေလးမွာ အရွင္လတ္လတ္ ငရဲခံေနရသည္။ လိုးသည္မွာလည္း ကိုယ္ဆႏၵျပည့္ေအာင္သာ လိုး၍ ပိုးေလးမွာ ဆႏၵမျပည့္ဝ႐ုုံမက ခံစားခ်က္နည္းနည္းေလးပင္မရွိ.... မုဒိမ္းက်င့္ခံသက္သက္သာ ျဖစ္ေနရသည္။ ဒါေၾကာင့္ ထိုဘဝငရဲမွ လြတ္ေျမာက္လိုစိတ္ သာျဖစ္ေနေလေတာ့သည္။
လိုးၿပီးေတာ့ သုတ္ရည္မ်ားကို ပါးစပ္ဟခိုင္းကာ ပန္းလႊတ္သည္။ မၿမိဳခ်ခိုင္း၍ ပါးစပ္မွ လၽွံက်လာေသာ သုတ္ရည္မ်ားက တစ္ကိုယ္လုံး စီးက်ေနသည္။ မ်က္ႏွာတစ္ျပင္လုံးလည္း သုတ္ရည္မ်ား ေပက်ံေနသည္။
ပိုးေလးမွာ သုတ္ရည္မ်ား ေပက်ံေနသည့္အတိုင္းပင္ ထိုင္ခိုင္းထား၍ ထိုင္ေနရသည္။ သုတ္လည္းမသုတ္ခိုင္း ေရလည္းမေဆးခိုင္းဘဲ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ကာ အဖုတ္ျဖဲခု္ိင္းထားသည္။
အေတာ္ၾကာေတာ့ မ်က္ႏွာဖုံးစြပ္လူမ်ားက ေသးျဖင့္ ၀ိုင္းပန္းၾကသည္။ ၿပီးေတာ့ ေခြးတစ္ေကာင္ကဲ့သို႔ ေပါင္မုန့္ကို ၾကမ္းျပင္ေပၚပစ္ခ်ကာ စားခိုင္းသည္။ ပါးစပ္ျဖင့္သာ က္ိုက္စားရၿပီး လက္ျဖင့္မကိုင္ခိုင္းေပ။
ထိုေန႔တစ္ေန႔လုံး ႏွိပ္စက္ၿပီး ညနက္မွ အိပ္ရသည္။ မိုးလင္းေတာ့ ၀ိုင္းလိုးၾကျပန္သည္။ တမနက္လုံးလိုးၿပီး ေန႔ခင္းက်ေတာ့ ေခြးကဲ့သို႔ ႏွိပ္စက္သည္။ ညေနေရာက္ျပန္ေတာ့ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ လိုးက်ျပန္သည္။
ပိုးေလးစိတ္ထဲဝယ္ ေနာက္ေန႔ လိင္ကၽြန္ေရာင္းေသာအခါ မိမိကို ဝယ္ခ်င္ေအာင္ စိတ္တိုင္းက် လုပ္ျပေတာ့မည္ဟုသာ ေတြးေနမိသည္။ ထို႔မွသာ မိမိမွာ ဒီဘဝငရဲ မွလြတ္ေျမာက္နိုင္ေတာ့မည္ဟု သိေသာေၾကာင့္ပင္ျဖစ္ေလသည္။
သို႔ေသာ္ ပိုးေလးမသိသည့္က မိမိကို ဝယ္ေသာသူက မည္မၽွ ရက္စက္တတ္သည္ကိုပင္ ျဖစ္ေလေတာ့သည္။
ၿပီးပါၿပီ။ ။
