Thursday, August 29, 2019

သူရဲေကာင္းေလးေဖာ္

“ က်ေနာ္တို႔ ဒီမွာ အရက္လာေသာက္တာ အိမ္ကလူႀကီးေတြ မသိေစနဲ႔ေနာ္..  ကိုႀကီးဘတုတ္…”

“ ေအ့…ေအး… ခ်ိတ္ခ်…၊  ခ်ိတ္ခ်ပါ တာဂိရာ.. ပူမေနဂ်မ္းပါနဲ႔… အဟဲ…ဟဲ..”

“ ဟို.. ခင္ဗ်ား မိန္းမကေကာ စိတ္ခ်ရပါ့မလား… ဗ်…”

“ အာ့…ေအ့… ပိုင္ပါတယ္ ကြ၊ ငါ့မီးမကလဲ လုံတယ္…လုံတယ္..”

သာဂိ စိတ္ထဲ ရယ္ခ်င္သြား၏။ အင္း… ခင္ဗ်ား မိန္းမလုံလို႔သာ ကိုသန္္းေဌးက လိုးသြားတာေပါ့ဗ်ာ.. ဟု ေျပာထည့္လိုက္ခ်င္သည္။
သို႔ေသာ္ သူတို႔အဖြဲ႕ကလည္း ကိုသန္းေဌးလမ္းစဥ္ကို လိုက္ၾကမည့္သူမ်ားမို႔ မေျပာျဖစ္ေတာ့ပါ..။ တိုးေအာင္က သာဂိကို မ်က္ရိပ္မ်က္ေျချပၿပီး တစ္ခြက္ထပ္ထည့္သည္။

“ ေရာ့…ကိုႀကီးဘတုတ္.. ခ်လိုက္အုံး…”

သာဂိက အရက္ခြက္ကို ကိုဘတုတ္ထံ လွမ္းေပးရင္းေျပာ၏။ ကိုဘတုတ္က သာဂိလွမ္းေပးေသာ အရက္ခြက္ကို တရွိန္ထိုး ေမာ့ေသာက္ခ်လိုက္သည္။ ဖိုးေက်ာ္က အခ်က္လွမ္းျပသျဖင့္  ပထမဆုံး ေဆာ္ခြင့္ရသည့္ ဖိုးတာလည္း တစ္ခြက္ငွဲ႕ေသာက္သည္။ 
မိန္းမအေတြ႕အၾကဳံ မရွိေသးသျဖင့္ ဖိုးတာ ရင္ေတြ ခုန္ေနသည္။ သူတို႔ေလးေယာက္တြင္  ဖိုးေက်ာ္တစ္ေယာက္သာ မိန္းမအေတြ႕အၾကဳံ ရွိ၏။  သို႔ေသာ္ ဖိုးေက်ာ္က ႏႈတ္လုံသျဖင့္  ဒီကိစၥမ်ားကို သာဂိတို႔သုံးေယာက္အား လုံးဝ ဖြင့္ေျပာျခင္း မရွိ။
 လူဆိုသည္က သင့္ျမတ္ေနတုန္းေတာ့ ဟုတ္၏။ မသင့္ျမတ္ေတာ့လ်င္ ကိုယ့္အတြင္းေရးကို ထုတ္ေဖာ္ၿပီး ငယ္နိုင္ကိုင္တတ္သည့္ သဘာဝရွိသည္။  နံပါတ္ ၁ အစီအစဥ္အရ မဝင္းခင္ ေစာက္ဖုတ္ကို ေဆာ္ခြင့္ရသူမွာ ဖိုးတာျဖစ္သည္။  ဖိုးေက်ာ္က လီးအႀကီးဆုံးျဖစ္၍ ေနာက္ဆုံးမွသာ ေဆာ္ရမည္ျဖစ္သည္။
သည္မလာခင္ အိမ္ေပၚထပ္ သူ႔အခန္းထဲဝင္ၿပီး  စံခ်ိန္မွီ လီးႀကီးေဆးကို အညႊန္းအတိုင္း လိမ္းလာခဲ့ၿပီး ၾကာၾကာလိုးနိုင္စြမ္းရွိသည့္ ဖ်ံသိုသရီးကိုလည္း ေသာက္ခဲ့သည္။
ထို႔ေၾကာင့္ သာဂိႏွင့္ ကိုဘတုတ္တို႔ ေလေပးေျဖာင့္ေနစဥ္ ပထမဆုံးေဆာ္ခြင့္ရသည့္ ဖိုးတာကို အရက္ေသာက္ထားႏွင့္ဖို႔ အခ်က္ျပခဲ့ၿပီး ေသးေပါက္သလိုလို ဘာလိုလိုႏွင့္ အိမ္မႀကီးကို ေနာက္ေက်ာဘက္က ပတ္ၿပီး ေမွာင္ရိပ္ခိုကာ အိမ္ေရွ႕အဖီဘက္ ထြက္လာခဲ့သည္။
ဖိုးေက်ာ္က သူတို႔အဖြဲ႕ အရက္ေသာက္ေနစဥ္ အိမ္ေခါင္းရင္းရွိ အဖီထဲက လူေစာင့္ေပးဖို႔ ေျပာလာ၏။ ႏႈတ္ပိတ္ခအျဖစ္ ေငြတစ္ေထာင္လည္း ေပးခဲ့ေသးသည္။  ပထမေတာ့ မဝင္းခင္ မစဥ္းစားမိ..။ ေငြ တစ္ေထာင္ရ၍ အေတာ္ေပ်ာ္သြားသည္။  အခု ေသခ်ာ စဥ္းစားမိေတာ့မွ စိတ္ထဲမွာ ထူးဆန္းသလို ျဖစ္ေနသည္။ အခုေတာ့ အိမ္ေရွ႕အဖီထဲက ေစာင့္ေပးပါတဲ့..။ ဒါက ဘာသေဘာပါလိမ့္…ေနာ္..။
လြန္ခဲ့တဲ့ တစ္ပတ္ေလာက္က သူ႔ေယာက္်ားကို အရက္အဝတိုက္ၿပီး သည္အဖီထဲမွာ ကိုသန္းေဌးႏွင့္ ေနာက္မီးလင္း ေမ်ာက္ဇာတ္ခင္းခဲ့ၾက၏။  ထိုသို႔ ခ်စ္ရည္လူးကာ ေပ်ာ္ျမဴးေနစဥ္ ပထမတစ္ခ်ီၿပီး၍ ကိုသန္းေဌးတစ္ေယာက္ မဝင္းခင္ ေစာက္ဖုတ္ထဲ လီးတန္ႀကီး ျမႇုပ္ထားရင္း ေခတၱမွိန္းေနခိုက္ ေႁမြကိုက္ပါသည္ဟု ဆိုၿပီး ေစာက္ဖုတ္ထဲက လီးႀကီးကို ကပ်ာကယာႏႈတ္ၿပီး ထြက္ေျပးသြားခဲ့သည္။
ေနာက္ႏွစ္ရက္ေလာက္ၾကာမွ သံဆိပ္တက္ခဲ့ၿပီး ေမးခိုင္ပိုးဝင္လို႔ ေဆး႐ုံတင္လိုက္ရေၾကာင္း သိရသည္။ 

“ အား….အမေလး… ေႁမြ…ေႁမြ…ေႁမြ  ကိုက္ၿပီဗ်… ..”

ဟု ေအာ္လိုက္ေသာ အသံနက္ႀကီးကို ၾကားေယာင္ၿပီး ေၾကာက္စိတ္ေတြမႊန္ကာ လုံးဝ အိပ္မရေတာ့ေပ..။ အလိုးခံရတုန္းက ေကာင္းခဲ့တာေတြပင္ ဘယ္ဆီလြင့္ေပ်ာက္ကုန္မွန္း မသိေတာ့..။
ကိုဘတုတ္ကို ႏွိုးၿပီး မလိုးခ်င္ လိုးခ်င္ေအာင္ ဆြေပးရ၏။ အေၾကာက္ေျပေအာင္ အရက္လည္း ေသာက္ထားရသည္။ ဘာစိတ္ကူး ေပါက္သည္မသိ..၊ ထိုညက ကိုဘတုတ္ မူးမူးႏွင့္လိုးလိုက္သည္မွာ  မနက္ ၄ နာရီ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း အုန္းေမာင္းေခါက္မွ ၿပီးေတာ့သည္။
ကေလးႏွစ္ေယာက္ ရၿပီးေနာက္ ပထမဆုံးအႀကိမ္အျဖစ္ အၾကာဆုံး အေကာင္းဆုံး လိုးေပးျခင္း ျဖစ္သည္။  ကိုသန္းေဌး အေျခအေနကို သိခ်င္လြန္းလွေသာ္လည္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို မလုံသျဖင့္  ေပၚေပၚတင္တင္ႀကီး မေမးျမန္း မစုံစမ္းရဲ ျဖစ္ေန၏။
ေနာက္ဆုံး ကိုသန္းေဌး ညီမျဖစ္သူ ျမရင္က ေျပာမွ ေႁမြကိုက္ခံရတာ မဟုတ္ဘဲ သံႏွင့္ထိုးမိေၾကာင္း သိရသည္။  သည္ေတာ့မွ ရင္ထဲ ေပါ့ပါးသြား၏။ ကိုသန္းေဌး ေသမွာကို ႏွေျမာတသလြန္း၍ မဟုတ္၊ သူ႔ကို ပူပူေႏြးေႏြးႀကီး လိုးထားၿပီး ေသသြားလၽွင္ ေသခ်ာေပါက္ တေစၧသရဲ ျဖစ္ၿပီး အေျခာက္ခံရမွာ စိုး၍ျဖစ္သည္။ 

သူ႔မိန္းမကိုေတာင္ စြဲမည္မဟုတ္..။ ေလာေလာလတ္လတ္ လိုးထားေသာ မဝင္းခင္ကိုေတာ့ ေသခ်ာေပါက္စြဲမည္..။ ယခုလည္း ဖိုးေက်ာ္က အဖီထဲကေန လူေစာင့္ေပးပါဟု ဆိုလာျပန္သည္။ ၿပီးေတာ့.. သာဂိႏွင့္ ႏွစ္ေယာက္ ..ဒါတင္မက တိုးေအာင္ႏွင့္ ဖိုးတာတို႔ပါ ႏွင္းၿမိဳင္ဆိုင္က အရက္ဝယ္ၿပီး ဒီမွာ လာေသာက္ၾကမည္ဟု ဆို၏။
ထိုညက ကိုသန္းေဌးႏွင့္ အဖီထဲမွာ အလုပ္မျဖစ္ၾကေသးခင္ ႏွင္းၿမိဳင္ဆိုင္မွာ  အရက္သြားဝယ္ရင္း သာဂိႏွင့္ ဖိုးတာတို႔ကို ေတြ႕ခဲ့ရသည္။  သူမကိုေတာင္ ႏႈတ္ဆက္ၾကေသး၏။
ေနာက္တစ္ေန႔ မနက္ေစာေစာ ထိုေနရာသို႔ သြားၾကည့္ရာ ေသြးကြက္ႀကီးက နည္းတာႀကီး မဟုတ္..။ ဘယ္သူမွမသိေအာင္ ေျမႀကီးႏွင့္ ဖုံးဖိထားခဲ့ရသည္။ ထိုညက ကိုသန္းေဌး လိုးသြားပုံမွာ ေျမႀကီးေပၚ မတ္တတ္ရပ္ၿပီး လိုးခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။  သူမက ခုံရွည္ေပၚတြင္ ထမီလွန္ ဖင္ခ်ထိုင္ၿပီး ဒူးႏွစ္ေခ်ာင္းေထာင္ ေပါင္ကားလၽွက္ ထိုင္ေပးရ၏။
ၿပီးေတာ့ ကိုသန္းေဌးမွာ ေႁမြကိုက္ခံရတာမဟုတ္ဘဲ သံခၽြန္ႏွင့္ အထိုးခံရတာ ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။ အခု ဖိုးေက်ာ္က အဖီထဲက လူေစာင့္ေပးပါဟု ဆိုလာသည္။ မဝင္းခင္တစ္ေယာက္ ေတြးသာေတြးေနရသည္။  အေျဖက မရ..။
တစ္ဆက္တည္း ထိုညက ကိုသန္းေဌးႏွင့္ လိုးခဲ့ရပုံကို ေတြးကာ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးတစ္ခုလုံး ရြႂကြခုံးထလာ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို အနည္းငယ္ျဖဲကားလိုက္ၿပီး ထမီကို မလွန္ကာ လက္ဝါးႏွင့္ ပြတ္ေပးေနမိ၏။
ေစာက္ဖုတ္ႀကီးမွာ သိသိသာသာႀကီး ခုံးထေနၿပီ..။  ေယာက္်ားေတြ လီးေတာင္သည္မဟုတ္..။ မိန္းမမ်ားလည္း ေစာက္ဖုတ္ေတာင္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ေယာက်္ားေတြလို အေခ်ာင္းမဟုတ္၍ ေတာင္မတ္ေနတာမ်ိဳး မျမင္ရ..။
ေစာက္ဖုတ္ႀကီးတစ္ခုလုံး နဂိုမူလထက္ သိသိသာသာႀကီး ေဖာင္းႂကြခုံးထလာတာမ်ိဳး..။ ႏႈတ္ခမ္းသားႀကီးေတြ တင္းရင္းႂကြထလာတာမ်ိဳး..။ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသားႏုႏုေတြ ရြစိရြစိ လႈပ္လာတာမ်ိဳးကို ေစာက္ဖုတ္ေတာင္သည္ဟု ေျပာနိုင္ပါသည္။
ကိုဘတုတ္ႏွင့္ အဖြဲ႕မ်ား ကြပ္ပ်စ္ေပၚတြင္ အရက္ေသာက္ရင္း ဘာေတြ သေဘာက်ေနသည္မသိ..၊ တဝါးဝါး တဟားဟားႏွင့္ ရယ္ေမာေနၾကသည္။ အံၾသစရာေကာင္းေနတာက သူတို႔အဖြဲ႕ကို လူေစာင့္ေပးရမည္ျဖစ္ေသာ မဝင္းခင္မွာ အဖီထဲက ေစာင့္ေနရၿပီး မဝင္းခင္ေစာင့္ေပးရမည့္သူမ်ားက အိမ္ေရွ႕ကြက္လပ္ ကြပ္ပ်စ္ေပၚတြင္ အရက္ေသာက္ရင္း တဝါးဝါး ပြဲက်ေနၾကသည္။
မဝင္းခင္တစ္ေယာက္ သူ႔ေစာက္ဖုတ္ျပဲျပဲႀကီးထဲကို လက္ညႇိုးႏွင့္ ထိုးဆြေမႊေႏွာက္ရင္း ဖီလင္ေတြ အရမ္းတက္ေနပါေတာ့သည္။
အေမွာင္ဇာတ္သည္ ကာမတဏွာကို အားေပး၏။ ဖိုးေက်ာ္တစ္ေယာက္ အိမ္ေနာက္ေဖးကပတ္ၿပီး လာခဲ့ရာ အိမ္ေခါင္းရင္း အဖီေရွ႕ဖက္ ေရာက္လာသည္။ အဖီကို ကာရံထားေသာ ထရံေအာက္ေျခမွာ လူတစ္ေယာက္ကိုယ္စာ  ဝင္ေလာက္သည္ဟု သာဂိ ေျပာထားသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ထရံေအာက္ကို ေခါင္းငုံ႔၍ အတြင္းသို႔ ဝင္လိုက္သည္။ တြဲေလာင္းခ်ထားေသာ မဝင္းခင္ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို အေမွာင္ထဲတြင္ ခပ္ေရးေရး ျမင္ေနရသည္။
ဖိုးေက်ာ္က ေခတၱၿငိမ္သက္ရင္း အေျခအေနကို အကဲခတ္လိုက္သည္။ ေျခသလုံးႏွစ္ေခ်ာင္း၏ အကြာအေဝးကို ၾကည့္၍ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္း သိသိသာသာ ကားေနသည္ကို သတိထားမိ၏။
ၿပီးေတာ့ တႁပြတ္ႁပြတ္ အသံေတြ ခပ္တိုးတိုး ထြက္ေန၏။ မဝင္းခင္တစ္ေယာက္ သူ႔ေစာက္ဖုတ္ သူႏွိုက္ၿပီး ဖီလင္တက္ေနတာ ျဖစ္မည္..။ ေစာေစာက ေျခေထာက္ကို လွမ္းဆြဲဖို႔ စိတ္ကူးလိုက္ေသး၏။ လန႔္ေအာ္လၽွင္ ျပႆနာ အႀကီးအက်ယ္တက္ၿပီး ပြဲပ်က္သြားနိုင္သည္။
ထို႔ေၾကာင့္ အသံအရင္ေပးလိုက္၏။

“ ရႉး…….ရႉး….မမ…. မမ………..”

” ရႉး……..မမ……..”

ဖိုးေက်ာ္က ေစာေစာကထက္ အသံခပ္က်ယ္က်ယ္ျပဳလိုက္မွ ေစာက္ဖုတ္ထဲ လက္ထိုးဆြေနတာကို ရပ္လိုက္ၿပီး ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ျဗဳန္းခနဲ စိကာ ထမီကို ကပ်ာကယာ ဖုံးလိုက္သည္။

ဖိုးေက်ာ္က မဝင္းခင္ ေျခေထာက္ေဘးက ကုန္းထလိုက္ၿပီး ပါးစပ္ကလည္း တရႉးရႉး အသံေပးလၽွက္ မတ္တတ္ရပ္လိုက္သည္။ အသံသာမေပးလၽွင္ လိပ္ျပာလြင့္ၿပီး အသက္ထြက္သြားနိုင္သည္။  ဖိုးေက်ာ္က မဝင္းခင္ေဘးမွာ ကပ္ထိုင္လိုက္ၿပီး……

“ မမ … ဘာလုပ္ေနတာလဲ……..”

“ မင္းပဲ အဖီေအာက္က ေစာင့္ဆို…….”

“ အဲဒါ ဟုတ္ပါတယ္… အခု ဘာလုပ္ေနတာလဲလို႔…..”

“ ထိုင္ေနတာေလ… ဘာျပဳလို႔လဲ….”

“ ေအာ္….တႁပြတ္ႁပြတ္…နဲ႔ အသံေတြ ၾကားေနရလို႔…”

“ အဲဒါ…မင္းက ဘာထင္လို႔လဲ….”

ဖိုးေက်ာ္ ေျပာသင့္မေျပာသင့္ စဥ္းစားေနေသး၏။ ေနာက္ေတာ့ မထူးပါဘူးေလ ေစာက္ဖုတ္ေတာင္ အခ်ိန္က်ရင္ လိုးရအုံးမွာပဲ ဟု ေတြးမိၿပီး….

“ အဟင္း ဟင္း… ေစာက္ဖုတ္ထဲ လက္ထိုးၿပီး အသြင္းအႏႈတ္ လုပ္ေနသလားလို႔ ပါ…”

“ အင္း ဟုတ္တယ္ေလ… အဲဒါ ဘာျဖစ္လဲ…”

မဝင္းခင္ကလည္း ေျပာင္က်က်ပင္ ျပန္ေျပာထည့္လိုက္သည္။ ဖိုးေက်ာ္က မဝင္းခင္ကို သိုင္းဖက္လိုက္ၿပီး တုတ္အက္အက္အသံျဖင့္ …

“ မမ…..”

“ ဟင္…ဘာလဲေျပာ…….”

“ က်ေနာ္တို႔ ေလးေယာက္ မမကို ခ်စ္ခ်င္လို႔….”

မဝင္းခင္မ်က္ႏွာမွာ ျပဳံးရႊင္သြား၏။ သို႔ေသာ္ အေမွာင္ထဲမွာမို႔ ဘယ္သူမွ မျမင္ရပါ..။

“ ေအာင္မယ္…ဒါက  ဘာစကားလဲ…၊ နင္တို႔က ငါ့မ်ား ဘာမွတ္ေနတာလဲ…ဟင္….”

“ တကယ္ေျပာတာပါ မမရ..၊ သာဂိေျပာျပလို႔ ဟိုတေလာက ဒီအဖီထဲမွာ မမနဲ႔ ကိုသန္းေဌးတို႔ အခ်စ္ဘရိတ္ဒန႔္ ကၾကတဲ့အေၾကာင္း သိၿပီးပါၿပီ..၊ …”

“ ဘာ….ဘာ…… ဘယ္သူက ေျပာတယ္….”

မဝင္းခင္ ပ်ာပ်ာသလဲ ေမးမိ၏။

“ သာဂိေလ… အဲဒီညက ကိုသန္းေဌးႀကီးကို မနာလိုဝန္တိုျဖစ္ၿပီး ေျခသလုံးကို သံခၽြန္နဲ႔ ထိုးပစ္ခဲ့တာတဲ့…”

“ အင္း…အခုမွပဲ ငုတ္ေနတဲ့ ပေဟဠိ ေပၚေတာ့တယ္..၊ ငါ့ျဖင့္ အဟုတ္ကို ေႁမြကိုက္တာမွတ္ၿပီး အဲဒီညက ေၾကာက္လိုက္တာ.. ေခၽြးေတြကိုျပန္လို႔ အဟင္းဟင္း….”

“ မမက ဘာလို႔ေၾကာက္တာလဲ…”

“ မေၾကာက္လို႔ ျဖစ္မလားဟဲ့… ဒီလိုေသရင္ တေစၧျဖစ္ၿပီး  ငါ့ကိုလာေျခာက္မဲ့ဥစၥာ…”

ဖိုးေက်ာ္က မဝင္းခင္ကို ေပြ႕ဖက္လိုက္ၿပီး ပါးကိုနမ္းလိုက္၏။ ထို႔ေနာက္ နို႔ႀကီးကို ဆုတ္ေခ်လိုက္သည္။ နို႔ႀကီးေတြက တင္းရင္းႏုရြေနသည္။
မဝင္းခင္ကလည္း ဖိုးေက်ာ္ကို ျပန္ဖက္ထား၏။ ဒီအေျခအေနေရာက္မွေတာ့ မူေနစရာ မလိုေတာ့… ၊ အခု ၾကည့္ပါဦး.. လူပ်ိဳသိုးေလး ေလးေယာက္ကပါ သူ႔ကို ခ်စ္ခ်င္လို႔ ဆိုပါလား…..။
ဖိုးေက်ာ္လက္ေတြက နို႔ႀကီးေတြကို ဆုတ္ေခ်ေပးေနရာမွ ေပါင္တန္တုတ္တုတ္ႀကီးေတြကို ရြရြမြမြေလး ပြတ္ေပးေနျပန္သည္။ မဝင္းခင္စိတ္ေတြ အႀကီးအက်ယ္ ထႂကြလာ၏။  တစ္ပတ္တိတိ လီးႏွင့္ကင္းခဲ့ရသျဖင့္ ယခုလို လီးနံ့ရလာေသာအခါ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသားေတြက ပြစိပြစိႏွင့္ လႈပ္လႈပ္ရြရြ ျဖစ္လာသည္။
ဖိုးေက်ာ္လက္က ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းႀကီးေပၚ ေရာက္သြားသည္။ ေစာက္ဖုတ္အုံႀကီးတစ္ခုလုံး ပူေႏြးခုံးႂကြေနသည္။ ေစာက္ေမႊးအုံ အုပ္အုပ္ႀကီးကို လက္ဝါးႏွင့္ အုပ္ပြတ္ရင္း တစ္ပင္ခ်င္း ဆြဲဆြဲၾကည့္သည္။
ခုံးထေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကိုလည္း ပြတ္လိုက္ညႇစ္လိုက္ လုပ္ၾကည့္၏။  မဝင္းခင္ပါးကို ဆြဲေမာ့ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း ေတ့စုပ္လိုက္၏။ ၿပီးေတာ့ သူ႔လၽွာကို မဝင္းခင္ပါးစပ္ထဲ ထိုးထည့္သည္။
မဝင္းခင္က ဖိုးေက်ာ္လၽွာကို ပါးစပ္ျဖင့္ ျပန္စုပ္ေပး၏။ ထိုသို႔ သူတစ္ျပန္ကိုယ္တစ္ျပန္ လၽွာခ်င္းစုပ္ပြတ္ရင္း  ဖိုးေက်ာ္လက္ခလယ္က ေစာက္ဖုတ္အကြဲေၾကာင္းႀကီးထဲ ေရာက္လာသည္။
စိုစြတ္ပူေႏြး ႏူးညံ့ေသာ ေစာက္ဖုတ္အေတြ႕ကို ခံစားလိုက္ရသည္။  ဖိုးေက်ာ္က ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသားႏုႏုေတြကို လက္ခလယ္ႏွင့္ လွည့္ပတ္ေမႊေႏွာက္ေပးသည္။  မဝင္းခင္ အသက္ရႉသံေတြ ျမန္လာသည္။  သူ႔လက္က ဖိုးေက်ာ္ေပါင္ၾကားဆီ ေရာက္လာသည္။  ပုဆိုးကို ေပါက္ထြက္မတတ္ ေတာင္မတ္ေနေသာ လီးတံႀကီးကို ကိုင္မိေသာအခါ အံ့ၾသရင္ခုန္သြားရ၏။  နည္းတဲ့လီးတန္ႀကီး မဟုတ္ ၊ အရြယ္ႏွင့္မလိုက္ေအာင္ ႀကီးထြားလြန္းလွသည္။  မာေက်ာတုတ္ခိုင္ လြန္းလွသျဖင့္ မဝင္းခင္က လီးတန္ႀကီးကို ခပ္တင္းတင္း ဆုပ္ကိုင္ရင္း ဂြင္းတိုက္သလိုမ်ိဳး ေလးငါးဆယ္ခ်က္ခန႔္ လုပ္ေပးလိုက္၏။
ထိုအခ်ိန္တြင္ ဖိုးေက်ာ္လက္ခလယ္ထိပ္က ေစာက္စိငုတ္ျပဴးျပဴးႀကီးကို ပြတ္ေခ်ေပးေနသည္။

“ အင္း …ဟင္း… အဟင္း ဟင္း… အင္း အင္း… ကၽြတ္ ကၽြတ္…..”

ေစာက္စိငုတ္ျပဴးျပဴးႀကီးကို ထိထိမိမိ ပြတ္ေခ်ေပးေနရာ မဝင္းခင္ တစ္ကိုယ္လုံး တဆတ္ဆတ္ ုတုန္ခါေနသည္။

“ မမ….နာလို႔လား…ဟင္……”

“ ဟင့္အင္း… ေကာင္းလို႔…..”

ထို႔ေၾကာင့္ လက္ခလယ္ကို ခပ္ေကာက္ေကာက္ေလးေကြးလိုက္၍ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသား တည္ေဆာက္ပုံႏွင့္ ေလၽွာ္ညီစြာ အံက်ဂြင္က် ပြတ္ဆြေပးသည္။  ထိမိလြန္းလွသျဖင့္ မဝင္းခင္တစ္ေယာက္ ခႏၶာကိုယ္ႀကီး မတ္မတ္ၿပီး အမေလး တလၽွက္ရွိသည္။

“ မမ…ေကာင္းေနၿပီလား…”

“ ဟင္း…ဟင္း..အင္း……. ေကာင္းေနၿပီ….”

“ က်ေနာ္ ဖိုးတာကို လႊတ္လိုက္ေတာ့မယ္ ေနာ္…”

“ အင္း…အင္း…..”

ဖိုးေက်ာ္လည္း ရာဂစိတ္ေတြ ထႂကြေနသျဖင့္ ေပါင္ၾကားက လီးတန္ႀကီးမွာ ေတာင္မတ္ေနၿပီ..။ အခြင့္သာတုန္း ေဆာ္ထည့္လိုက္ခ်င္သည္။ သို႔ေသာ္ သူငယ္ခ်င္းေတြအေပၚ ကတိသစၥာ ေဖာက္ရာေရာက္မည္စိုး၍ ကိုယ့္စိတ္ကို မနည္းခ်ဳပ္တည္းထားရ၏။

“ မမ….”

“ ဟင္ လို႔………”

မဝင္းခင္က စိတ္မရွည္သံႀကီးျဖင့္ ထူး၏။ တကယ္လည္း စိတ္မရွည္ခ်င္ေတာ့..။  ေစာက္ဖုတ္က ခံခ်င္လြန္းလွသျဖင့္  တလႈပ္လႈပ္တရြရြ တႂကြႂကြျဖစ္ေနၿပီ..။  သူလိုးလၽွင္ ရပါလၽွက္ႏွင့္ သူ႔ပေထြးဖိုးတာကို လႊတ္မည့္အေၾကာင္း လၽွာရွည္ေန၏။
ဖိုးေက်ာ္က စကားဆက္ျပန္သည္။

“ ဖင္ကုန္းၿပီး အလိုးခံဖူးလား ဟင္…”

“ ဟင့္အင္း….”

“ ဖင္ကုန္းခံလိုက္ေနာ္… လိုးသူေရာ ခံသူေရာ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ေကာင္းတယ္ဗ်.. သိလား..”

ဖိုးေက်ာ္က မဝင္းခင္ပါးကို ခပ္ဖြဖြေလး နမ္းရင္း ေျပာလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ လည္တိုင္ေက်ာ့ေက်ာ့ေလးကို ပါးစပ္ျဖင့္ စုပ္ေပးသည္။ မဝင္းခင္တစ္ကိုယ္လုံး ၾကက္သီး တဖ်င္းဖ်င္း ထသြားသည္။

“ ျမန္ျမန္ လုပ္ၾကေတာ့ကြာ… ၾကာရင္ မမ ေသလိမ့္မယ္.. ”

မဝင္းခင္က ငိုသံပါႀကီးႏွင့္ ေျပာရာ ဖိုးေက်ာ္စိတ္ထဲ အလြန္သနားသြားသည္။

“ ကဲ …လာ ထ… ခုံရွည္ေပၚ လက္ေထာက္ၿပီး ဖင္ကုန္း…”

ဖင္ဆုံထြားထြားႀကီးကိုလည္း ဆုတ္ေခ်ေပးသည္။  ေနာက္သို႔ ျပဴးထြက္ေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းႀကီးကို ရႉးခနဲ နမ္းလိုက္၏။  ဖိုးေက်ာ္ ေနာက္တစ္ခ်ီ နမ္းျပန္၏။  မဝင္းခင္ တစ္ေယာက္ အူေတြအသဲေတြ ယားလၽွက္ ေအာ္ဟစ္ပစ္ခ်စ္စိတ္ေတြ ေပါက္လာသည္။
ဖိုးေက်ာ္က ေစာက္ဖုတ္ႀကီးႏွစ္ျခမ္းကို လက္ႏွင့္ ျဖဲလၽွက္ လၽွာဖ်ားေႏြးေႏြးႀကီးျဖင့္ ပြတ္ဆြဲယက္လိုက္သည္။ မဝင္းခင္တစ္ေယာက္ ခါးမွညႊတ္၍ ဖင္ဆုံႀကီး ေကာ့တက္သြားသည္။
စိတ္ရွိလက္ရွိ ဆြထားခဲ့ၿပီးမို႔.. ဖိုးေက်ာ္လည္း ကာထားေသာ ထရံေအာက္မွ ငုံ႔ထြက္ခဲ့ၿပီး လာလမ္းအတိုင္း ေမွာင္ရိပ္ခိုကာ ထြက္လာခဲ့သည္။
သူေရာက္သြားေတာ့  ကိုဘတုတ္တို႔အဖြဲ႕မွာ စကားေတြ ေဖာင္ဖြဲ႕လို႔ ေကာင္းတုန္း..။. ကိုဘတုတ္မွာ  ဖိုးေက်ာ္ထြက္သြားတာကိုေရာ ျပန္ေရာက္လာတာကိုပါ လုံးဝသိပုံမရ..။  ေသာက္ရင္းစကားေျပာရင္း  ေသာက္လၽွက္ရွိရာ  ေရခ်ိန္လည္း အေတာ္ကိုက္ေနပုံရသည္။
ဖိုးေက်ာ္က ဖိုးတာကို မ်က္ရိပ္မ်က္ေၿခ ျပလိုက္သည္။ ဖိုးတာက အရက္တစ္ခြက္ ငွဲ႕ေသာက္လိုက္ၿပီး  ဖိုးေက်ာ္သြားသည့္လမ္းေၾကာင္းအတိုင္း ေမွာင္ရိပ္ခိုကာ ထြက္လာခဲ့သည္။

ကံေကာင္းလိုက္ပုံမ်ား တစ္ညထဲနဲ႔ လူပ်ိဳသိုးေလးေယာက္ရဲ့ အလိုး ခံရေပေတာ့မည္..။ သို႔ေသာ္ မဝင္းခင္စိတ္က ဖိုးေက်ာ္၏ အယုအယကိုသာယာစြဲမက္သြားခဲ့ၿပီ..။
ၿပီးေတာ့ အံ့ၾသစရာေကာင္းသည့္ ဖိုးေက်ာ္စိတ္ဓါတ္..။ လိုးခြင့္ရပါလၽွက္ လိုးခ်င္ေနပါလ်က္ႏွင့္ သူငယ္ခ်င္းေတြအေပၚ သစၥာမေဖာက္္ပဲ ခ်ဳပ္တည္းနိုင္းခဲ့သည္။
သူ႔လီးက ကိုသန္းေဌးလီးထက္ ၂ ဆေလာက္ႀကီးသည္။  မဝင္းခင္တစ္ေယာက္ ဟိုဟိုဒီဒီ အေတြးနယ္ခ်ဲ႕ေနစဥ္.. ဖိုးတာတစ္ေယာက္ ထရံေအာက္က ငုံ႔ဝင္လာသည္။ ဘယ္အထိမ်ား မႊန္ေနသည္မသိ..။ သူ႔ေက်ာကုန္းႏွင့္ ထရံ ဗ်င္းခနဲ ထိသံ ၾကားလိုက္ရသည္။
မဝင္းခင္ သေဘာေတြက်ၿပီး တခစ္ခစ္ ခပ္တိုးတိုး ရယ္ေမာမိသည္။  ၿပီးေတာ့ သူ႔လက္ႏွင့္ မဝင္းခင္ ေျခသလုံးသားေတြကို စမ္းေနျပန္သည္။  ေစာေစာထဲက မဝင္းခင္ကို ဘယ္လိုအေနအထားျဖင့္ ခံခိုင္းမည္ဆိုတာ တိုင္ပင္ၿပီး ျဖစ္၏။
မတ္တတ္ရပ္လ်က္ လိုးတာက သူတို႔အဖို႔ ေကာင္းသလို အႏၲရာယ္လည္း ကင္းသည္။ တစ္စုံတစ္ရာ ျပႆနာေပၚလၽွင္ ေရွာင္တိမ္းလြယ္သည္။ အေဒၚအရြယ္မို႔ ဖိုးတာစိတ္ထဲ ရွက္ရြံ့အားနာႀကီး ျဖစ္ေနသည္။  သို႔ေသာ္ အရက္အရွိန္ကလညး္ပါ အေမွာင္ဓါတ္ကလည္း ႀကီးစိုးထားသျဖင့္ ရဲတင္းစိတ္အခံ ရွိေနပါသည္။
လက္ႏွင့္ ဟိုဟိုဒီဒီ စမ္းၾကည့္ရာ ျပည့္တင္းစြင့္ကားေနေသာ မဝင္းခင္ ဖင္ဆုံႀကီးကို စမ္းမိသည္။  ဖိုးေက်ာ္ ဆြထားခဲ့စဥ္ကပင္ ခံခ်င္စိတ္ေတြ ျပင္းထန္ေနေသာ မဝင္းခင္တစ္ေယာက္  အခု ဖိုးတာက ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ေအာက္ကေနပင့္ၿပီး ပြတ္သပ္ေပးလိုက္ေသာအခါ ပါးစပ္က အီးခနဲ အသံႀကီး ထြက္ၿပီး ဖင္ဆုံႀကီးက အထက္သို႔ ပင့္ေကာ့သြားေတာ့သည္။
ဖိုးတာတစ္ေယာက္ မဝင္းခင္ကို နိုင္ေအာင္ ၿဖိဳမွ ၿဖိဳနိုင္ပါ့မလားဟု အေတြးဝင္လာၿပီး စိတ္ထဲ သိမ္ငယ္သြားသလို ခံစားရ၏။ အို…မၿဖိဳနိုင္ ဘာျဖစ္ေသးလဲကြာ.. ေလးေယာက္ဝိုင္းၿဖိဳမွေတာ့ ဒီဖင္ႀကီး ဘာတတ္နိုင္မွာလဲ..။
ဖိုးတာက ေစာက္ဖုတ္အက္ကြဲေၾကာင္းႀကီးထဲ လက္ခလယ္ထိုးသြင္းၿပီး ေစာက္ဖုတ္အေပါက္ကို ရွာၾကည့္ေန၏။ တစ္ခါမွ မိန္းမ မလိုးဖူးေသးသူမို႔ စိတ္ေတြ အရမ္းလႈပ္ရွားကာ ႏွလုံးတုံရင္ခုံေန၏။
ေစာက္ဖုတ္အဝကို ေတြ႕သည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္ ေတာင္မတ္ေနေသာ သူ႔လီးတန္ကို ေဆာင့္ထိုးထည့္လိုက္သည္။

“ ဇြစ္…ဖြတ္……ဖြစ္…….”

“ အား.အ…..အ…အသာ လုပ္ပါဟဲ့……”

ဖိုးတာက ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသားႏုႏုေျမာင္းအၾကားသို႔ ဒစ္ထိပ္ႀကီး ဝင္သြားသည္ႏွင့္ ေႏြးေထြးေသာ အေတြ႕ကို စတင္ခံစားရ၏။ အသားႏုကို အားႏွင့္ ေဆာင့္လိုးလိုက္သျဖင့္ မဝင္းခင္ ေစာက္ဖုတ္အုံႀကီးတစ္ခုလုံး က်င္ၿပီး ေအာင့္တက္သြားသည္။
စြင့္စြင့္ကားကားႀကီး ေျမာက္တက္ေနေသာ ဖင္ဆုံထြားထြားႀကီးကို ေအာက္သို႔အနည္းငယ္ခ်၍ က်ဳံ႕ေပးလိုက္မွ ေစာက္ေခါင္းေပါက္အထက္နား ထိုးေထာက္ထားေသာ ဒစ္ဆံျပဴးျပဴးႀကီးက ေအာက္သို႔စိုက္ဆင္းသြားၿပီး ေစာက္ေခါင္းထဲ တန္းတန္းမတ္မတ္ႀကီး ဝင္သြားပါေတာ့သည္။
သူ႔လီးႏွင့္ မတန္ေလာက္ေအာင္ အေခါင္းက်ယ္ႀကီး မဟုတ္သျဖင့္ ဖိုးတာ သေဘာက်သြားသည္။ ၾကပ္လည္း မၾကပ္၊ ေခ်ာင္လည္း မေခ်ာင္ အေလာေတာ္အေနအထားမို႔ အားတက္သြားသည္။
ခါးႏွစ္ဖက္ကို ခပ္တင္းတင္း ဖက္လိုက္ၿပီး လူပ်ိဳသိုး ႏြားသိုးႀကိဳးျပတ္ပီပီ အသားကုန္ ေဆာ္ပါေတာ့သည္။

“ ဖြတ္…..ႁပြတ္…ဖြတ္….ဖြတ္……ဖြတ္….ႁပြတ္…….”

“ ဖြတ္……ဖြတ္……စြပ္……ႁပြတ္….ဖြတ္………..ႁပြတ္……”

ေဆာင့္ခ်က္ေတြက ျပင္းထန္လြန္း၏။ ဒီအရြယ္ေရာက္မွ ဒီလိုသန္ေသာ လီးမ်ိဳး ခံရဖို႔ မလြယ္..။ ေစာက္ဖုတ္တစ္ခုလုံး ပူရွိန္းေန၏။ ခံလို႔သိပ္ေကာင္းေနစဥ္မွာပင္ ေစာက္ဖုတ္ထဲ ေႏြးခနဲ ျဖစ္သြားသည္။  အေဆာင့္လည္း အရွိန္ေပ်ာ့ကာ ရပ္တန႔္သြား၏။
ဖိုးတာလည္း မဝင္းခင္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးထဲသို႔ သူ႔လီးကို ျမႇုပ္ထားရင္း အသက္ျပင္းျပင္း ရႉေနသည္။ မဝင္းခင္လည္း ခုံရွည္ၾကမ္းျပင္ႏွင့္ သူ႔နဖူးတိုက္ကာ ဖိုးတာ၏လေရပူေတြ ပန္းထြက္ေနတာကို ဇိမ္ႏွင့္ ခံယူေနသည္။
တျဖင္းျဖင္း ဖိုးတာလီးတန္ႀကီးက ေပ်ာ့ေခြေသးက်ဳံ႕လာ၏။ ဖိုးတာတစ္ကိုယ္လုံး ႏုံးခ်ိခ်ိ ျဖစ္ေန၏။ ေလးေယာက္သေဘာတူ သတ္မွတ္ထားေသာ စည္းကမ္းခ်က္မွာ အျပင္ထြက္ၿပီးလၽွင္ ျပန္မဝင္ရ..။

အဖီထဲမွာပင္ အားရေအာင္ လိုးခဲ့ရမည္။ အဖီထဲက မထြက္ေသးလၽွင္ လိုးခြင့္ရွိ၏။ ဖိုးတာက ေပ်ာ့ေခြေနေသာ သူ႔လီးႀကီးကို ေစာက္ဖုတ္ထဲက ႏႈတ္လိုက္၏။ သူ႔လက္တစ္ဖက္က မဝင္းခင္၏ ဆူၿဖိဳးထြားကားေသာ ဖင္ဆုံသားေႏြးေႏြးအိအိႀကီးကို ပြတ္သပ္ေခ်ေပးရင္း က်န္လက္တစ္ဖက္က ငိုက္ဆင္းေနေသာ သူ႔လီးႀကီးကို ဂြင္းတိုက္ေပးေနသည္။
ျပန္ဆြလ်င္ ျပန္ထလာသည္။ ဖိုးတာက လူပ်ိဳသိုးဆိုေတာ့ မၾကာခင္မွာပင္ သူ႔လီးတန္ႀကီးက ျပန္မတ္လာသည္။ မတ္သထက္ မတ္ေအာင္ ဆက္ၿပီး ဂြင္းတိုက္သည္။ ဖိုးတာ စိတ္ေတြ ျပန္ထလာသည္။ လီးတန္ႀကီးလည္း ျပန္မတ္လာ၏။
အျပင္မထြက္ေသးသမၽွ အားရေအာင္ လိုးခြင့္ရွိသည့္အတြက္ တစ္ခ်ီထပ္ေဆာ္ရန္ သူ႔လီးတန္ႀကီးကို လက္ႏွင့္ ကိုင္လ်က္ ေစာက္ဖုတ္အဝထဲ ထိုးသြင္းလိုက္သည္။
ထို႔ေနာက္ တရွိန္ထိုး ေဆာင့္ေဆာင့္လိုးပါေတာ့သည္။

“ ဖြတ္….ဖြတ္……ႁပြတ္…….ဖြတ္….စြပ္…..ျဗစ္…..ဖြတ္….”

“ ဖြတ္….ဖြတ္…….အင့္……အင့္…အေမ့…အားအ….အား… အင့္ အီး…အား ရွီး.ကၽြတ္ က်ၽြတ္…အေမ့ အား……..”

အခ်က္ငါးဆယ္ေလာက္ ေဆာင့္ၿပီးေသာအခါ ဒုတိယအႀကိမ္ လေရပူေတြ ပန္းထြက္ကုန္ျပန္၏။ ဒူးေတြေခ်ာင္ၿပီး လူလည္း အေတာ္ႏုံးခ်ိေမာဟိုက္သြား၏။ ေစာက္ဖုတ္ထဲက လီးကို ထုတ္လိုက္ရာ ေပ်ာ့ေခြေနေသာ လီးက ပလြတ္ခနဲ ထြက္လာ၏။ ဖိုးတာ အလာတုန္းကလို ထရံေအာက္က ငုံ႔မထြက္ေတာ့ပဲ ေမွာင္မဲေနေသာ အဖီထဲကပင္ ေမွာင္ရိပ္ခိုကာ အသာလစ္ထြက္လိုက္၏။
မသိမသာ စကားဝိုင္းတြင္ ဝင္ေရာထိုင္လိုက္၏။ တိုးေအာင္က အရက္တစ္ခြက္ ငွဲ႕ေသာက္သည္။ ၿပီးေတာ့ မသိမသာ လစ္ထြက္ခဲ့၏။ အိမ္မႀကီးကို ပတ္မေနေတာ့ဘဲ ဖိုးတာထြက္လာခဲ့သည့္အတိုင္း ေမွာင္ရိပ္ခိုကာ အဖီဖက္ဆီ ထြက္လာခဲ့၏။ ကိုဘတုတ္ရန္ ေၾကာက္စရာ မလိုေတာ့..။ ကိုဘတုတ္တစ္ေယာက္ ဖလက္ျပသြားၿပီ..။
ဖိုးေက်ာ္က နာရီကို ငုံ႔ၾကည့္လိုက္သည္။ နာရီလက္တံက ရွစ္နာရီ ဆယ္မိနစ္ဟု ညြန္ျပေန၏။ ဖိုးတာလိုးခ်ိန္မွာ ဆယ္မိနစ္အတြင္းမွာသာ ရွိသည္။ တစ္ေယာက္ကို ခန႔္မွန္းေခ် ဆယ္မိနစ္ႏွင့္ တြက္လ်င္ သူ႔အလွည့္ေရာက္ဖို႔ မိနစ္ ၂၀ ေလာက္သာ လိုေတာ့သည္။
ဒါေပမယ့္ ကိစၥမရွိ ၊ ေနာက္ထပ္ ၃ ေယာက္က်န္ေသးသည္။ လီးကလည္း သူ႔ေယာက္်ား ကိုဘတုတ္လီးေလာက္ရွိရာ  အႀကိဳက္ခံလို႔ ေကာင္းပါသည္။ လူငယ္ဆိုေတာ့ ကိုဘတုတ္ထက္ အလိုးသန္သည္။
မဝင္းခင္အေတြးမ်ား အဆုံးမသတ္ေသးခင္မွာပင္ ေျခသံတရွပ္ရွပ္ ၾကားရ၏။  ေဟာ… တစ္ေယာက္ေတာ့ လာျပန္ၿပီ..။ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာက ေရာက္ေရာက္ခ်င္း သူ႔ဖင္ဆုံထြားထြားႀကီးကို ဆုတ္ေခ်ေပးလိုက္ၿပီးေတာ့ ေစာက္ဖုတ္ထဲ လက္ထိုးၾကည့္ျပန္သည္။
မၾကာပါ..။ သူ႔ေစာက္ဖုတ္ထဲ လီးတန္ေႏြးေႏြးႀကီး တိုးဝင္လာ၏။ ေစာေစာက လီးတန္ႏွင့္ ပုံစံခ်င္း ခၽြတ္စြပ္တူေနသည့္အတြက္ ဖိုးတာမ်ား ေနာက္တစ္ခ်ီ ထပ္လိုးေပးသလား ဟု ထင္မွတ္ကာ….

“ ဟဲ့…ဟဲ့……..ဖိုး တာ လား……….”

“ တိုးေအာင္ပါ… မမ..ဘာျပဳလို႔လဲ…”

“ အဟင္း ဟင္း…လီးခ်င္းက တူေနလို႔ ဟဲ့……”

တိုးေအာင္က ဖိုးတာထက္ ေဇာပိုထန္ပုံရသည္။  အသက္ရႉသံေတြကလည္း ျပင္း၏။ သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္က ဖိုးတာလို ခါးကို မကိုင္ပဲ နို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို လွမ္းကိုင္သည္။ ဖိုးတာတစ္ေယာက္ ႏွစ္ခ်ီသာ လိုးသြားသည္။ နို႔ကို တစ္ခါမွ ကိုင္မသြားခဲ့..။
အခုတိုးေအာင္က လီးတန္ကို အဆုံးထိဖိျမႇုပ္ၿပီး နို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို အေျခက ဆြဲကိုင္လိုက္ေသာအခါ မဝင္းခင္ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသားေတြ လွိုက္ခနဲ လွိုက္ခနဲ ယားယားႂကြလာရသည္။

“ ေကာင္းလား ….မ မ……”

“ အင္း … ေကာင္းတယ္… ဒါေပမယ့္ နင္က အက်ႌအေပၚက ကိုင္ထားတာဆိုေတာ့ မထိဘူး…”

သည္ေတာ့မွ တိုးေအာင္က အက်ႌခပ္ပြပြကို အေပၚသို႔ ပင့္လွန္တင္ၿပီး တင္းတင္းရင္းရင္း ႏုႏုထြတ္ထြတ္ နို႔အုံႀကီးကို ထိထိမိမိ ဆုတ္ေခ်ပြတ္ဆြလိုက္ေတာ့သည္။

တိုးေအာင္က နို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို အေျခကဆုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီး ဒလၾကမ္း ေဆာင့္ပါေလေတာ့သည္။

“ ဖြတ္…ဖြတ္….စြပ္….ႁပြတ္….ဖြတ္……ဖြတ္……”

ေဆာင့္ခ်က္ေတြက မီးပြင့္မတတ္ ျပင္းထန္လွ၏။ လီးေသးလို႔သာ ေတာ္ေတာ့သည္။ ဒီလိုေဆာင့္ပုံမ်ိဳးႏွင့္ လီးသာႀကီးလၽွင္ ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေတြ စုတ္ျပတ္သြားနိုင္သည္။ တစ္ကိုယ္လုံးရွိ အေၾကာမွန္သမၽွ တဖ်င္းဖ်င္းထေလာက္ေအာင္ အေကာင္းႀကီး ေကာင္းေနပါေတာ့သည္။

“ ဖြတ္….ႁပြတ္…ဖြတ္…ႁပြတ္…….စြပ္……ဖြတ္………..”

“ အား..အင္း….အမေလး…….ရွီး…..ကၽြတ္…ကၽြတ္…အား အေမ့..အ…အင့္…”

တိုးေအာင္က ဖိုးတာထက္ သုတ္ကိုထိန္းနိုင္ပုံရသည္။ ယခုအခ်ိန္ထိ မၿပီးေသး..။
ေဆာင့္လို႔ ေညႇာင့္လို႔ ေကာင္းဆဲ။

“ ဖြတ္…..ႁပြတ္….ဖြတ္………ဖြတ္…..ဖြတ္….”

အခ်က္ ၃၀ ေလာက္ေဆာင့္ၿပီးေသာအခါ တိုးေအာင္ လေခ်ာင္းထဲ ယားတက္လာသည္။ က်င္တက္အီဆိမ့္လာသည္။ ေရွ႕ဆက္ၿပီး သုတ္ကို မထိန္းနိုင္ေတာ့။ ထို႔ေၾကာင့္ သုတ္မထြက္ခင္ အသကုန္ၾကမ္းပါေတာ့သည္။

“ ဖြတ္….ႁပြတ္……..ဖြတ္…….စြပ္……ႁပြတ္…..ပလပ္…ဖြတ္…အီး..အား..အေမ့…အင့္.. အား..ကၽြတ္…..ရွီး…အမေလး… အင့္…….အင္း…”

တိုးေအာင္တစ္ကိုယ္လုံး ဓါတ္လိုက္သလို တုန္ခါသြားသည္။ ၿပီးေတာ့ တစ္ကိုယ္လုံး တင္းေတာင့္သြား၏။  တစ္ဆက္တည္း သူ႔လေခ်ာင္းထဲက သုတ္ေရပူေတြကို မဝင္းခင္ ေစာက္ေခါင္းထဲ ဗ်င္းခနဲ ပန္းထုတ္လိုက္ပါေတာ့သည္။
တစ္ကိုယ္လုံးလည္း ႏုံးခ်ိသြားသည္။ မဝင္းခင္ ၿပီးလုၿပီးခင္ ျဖစ္သြားသည္။ သို႔ေသာ္ တိုးေအာင္က ေဆာင့္ေနတာကို ရပ္လိုက္ၿပီး သုတ္ေရပူေတြ ပန္းထုတ္ေနသည္မို႔ အရွိန္ပ်က္သြား၏။
လေရေတြ ကုန္သြားေသာအခါ သူ႔လီးႀကီးကို ဆြဲႏႈတ္လိုက္သည္။ တစ္ခ်ီထပ္ဆြဲဖို႔ စိတ္ကူးၾကည့္ရာ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္နိုင္ေတာ့။ တစ္ခ်ီျပန္ဆြဲလၽွင္ ေတာ္ေတာ္ေလး အခ်ိန္ျပန္ယူရမည္။ ေနာက္လူေတြကို မငဲ့ရာလည္း ေရာက္မည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အဖီထဲမွ ငိုက္စိုက္ ငိုက္စိုက္ႏွင့္ ထြက္လာခဲ့သည္။
မဝင္းခင္လည္း မ်က္လုံးစုံမွိတ္လၽွက္ ခုံရွည္ၾကမ္းျပင္ေပၚ မ်က္ႏွာအပ္ကာ မွိုင္ေနသည္။ ဖိုးတာလို ၂ ခ်ီလိုးဖို႔ သူ႔လီးသူ ျပန္ဆြေနသည္ဟု ထင္မွတ္ကာ ေနာက္တစ္ခ်ီအတြက္ ေမၽွာ္လင့္လ်က္ ရွိသည္။
သို႔ေသာ္ အခ်ိန္ၾကာသည္အထိ ဘာမွထူးမလာ။

“ တိုးေအာင္…ဟဲ့…တိုးေအာင္…. က်စ္……”

ခပ္တိုးတိုး ေခၚၾကည့္သည္။ ဘာထူးသံမွ မေပၚထြက္လာ။ ေသနာေကာင္ေလး..တစ္ခ်ီထဲနဲ႔ အီစလံေဝသြားပုံရသည္။ တိုးေအာင္သာ ဆက္ေဆာင့္နိုင္လၽွင္ သူမလည္း တစ္ခ်ီေကာင္းေကာင္း ၿပီးသြားနိုင္သည္။
အခုေတာ့ အထြတ္အထိပ္ေရာက္ခါနီးမွ မသာေလးက လေရေတြ ထြက္ကုန္သည္။ ဆက္လည္း မေဆာင့္နိုင္ေတာ့။ ႏုံတုံတုံ အတတ ထင္ရေသာ ဖိုးတာကမွ ဟုတ္တိပတ္တိ ႏွစ္ခ်ီေဆာ္သြားေသးသည္။
ထူးဆန္းေသာ သူမအျဖစ္ကို ေတြးမိကာ ဂုဏ္ယူေနမိသည္။ မဝင္းခင္က ေလးတန္းမၽွသာ ေအာင္ခဲ့ေသာ္လည္း စာဖတ္ဝါသနာ ပါ၏။ ေျပာရလၽွင္ သူတို႔လင္မယားႏွစ္ေယာက္စလုံး စာဖတ္ဝါသနာ ပါၾကသည္။ ကိုဘတုတ္အက်င့္က စာအုပ္ငွားဖတ္လၽွင္ ျပန္မေပးေသာ အက်င့္မရွိ။ ၿမိဳ႕ေရာက္တိုင္း ငွားငွားလာေသာ ဝတၳဳမဂၢဇင္းစာအုပ္ေတြ အိမ္မွာ ေတာ္ေတာ္ေလး မ်ားေနသည္။
ကာမႏွင့္ပတ္သက္ေသာ ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္ ဖတ္ဖူးသည္။ ဘဝတစ္ခုတြင္ ဝိသာခါေက်ာင္းအစ္မႀကီး ႏြားမျဖစ္ခဲ့သည္။ ေနာက္က ႏြားသိုးအုပ္စုက အတင္းလိုက္သျဖင့္ ေျပးမိေျပးရာ စြတ္ေျပးခဲ့ရာ ဝါး႐ုံေတာထဲ ေရာက္သြားသည္။
ကံေကာင္းခ်င္လို႔လား ကံဆိုးခ်င္လို႔လား မသိ။ ေက်ာင္းအစ္မႀကီး ဝိသာခါေလာင္း ႏြားမေလး၏ ေခါင္းမွာ ဝါး႐ုံပင္အၾကားသို႔ တိုးဝင္သြားသည္။ ႀကိဳးစား႐ုန္းကန္ၿပီး ေခါင္းကိုထုတ္ပါေသာ္လည္း ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ မရနိုင္ ျဖစ္ေန၏။

ထိုအခိုက္မွာပင္ ႏြားသိုးတစ္ေကာင္က ေနာက္ကေန ေဆာ္ပါေတာ့သည္။ သိၾကသည့္အတိုင္း ႏြားသိုးဆိုတာက ထန္မွထန္ ၊ သန္မွ သန္ကိုး..။ ဤသို႔ တစ္ေကာင္ၿပီး တစ္ေကာင္ အားရေက်နပ္ေအာင္ တက္တက္လိုးသြားၾကရာ ႏြားသိုးအေကာင္ ၂၀ ေလာက္ရွိ၏။
ဝိသာခါေက်ာင္းအစ္မ ဘဝေရာက္ေသာအခါ  သူ႔ျဖစ္စဥ္ကို ျပန္ေျပာင္းေအာက္ေမ့ၾကည့္မိသည္။ ထိုအခါ ကာမဂုဏ္ေမထုတ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ အားအရဆုံး အေက်နပ္ဆုံး ဆႏၵအျပည့္ဝဆုံးဘဝမွာ ႏြားပ်ိဳမေလးျဖစ္စဥ္ကာလ ႏြားသိုးအုပ္၏ ဝိုင္းလုပ္ျခင္းခံရေသာ ဘဝဟု အမွတ္ရမိေၾကာင္း ဖတ္ဖူးထား၏။
သူ႔အေတြးမ်ားမဆုံးေသးခင္းမွာပင္ သာဂိတစ္ေယာက္ အဖီထဲ ဝင္လာ၏။ ဟိုတစ္ေလာက ကိုသန္းေဌးေျခသလုံးကို သံခၽြန္နဲ႔ထိုး၍ ဆုံးမခဲ့ေသာ သာဂိပင္ ျဖစ္ပါေတာ့သည္။
သာဂိတစ္ေယာက္ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း မဝင္းခင္ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ရႉးခနဲ ကုန္းနမ္းသည္။ မဝင္းခင္ အူေတြအသဲေတြ ယားသြားၿပီး ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကလည္း တင္းခနဲ ခုံးထသြားသည္။
သာဂိလီးတန္က ၅ လက္မခြဲေက်ာ္ ၆ လက္မနီးပါးရွိရာ အတုတ္ကလည္း ဟိုႏွစ္ေကာင္ထက္ သာ၏။ ႏုထြတ္တင္းအိေနေသာ နို႔ႀကီးႏွစ္လုံးဆီကို လက္ကေရာက္သြားသည္။ ခပ္ဖြဖြေလး ဆုတ္ေခ်ေပးလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ နို႔သီးေခါင္းေလးကို လက္ညႇိုးလက္မႏွင့္ လွိမ့္ေခ်ေပးလိုက္သည္။ မဝင္းခင္ ေစာက္ဖုတ္ထဲ က်င္ခနဲ က်င္ခနဲ ဆိမ့္တက္သြားသည္။ ေစာက္ေရေတြလည္း စိမ့္ထြက္လာျပန္သည္။
မဝင္းခင္၏ ဖင္ဆုံထြားထြားကားကားႀကီးမွာ ေျမႇာက္ႂကြရမ္းခါေနပါေတာ့သည္။ သာဂိက ေစာက္ဖုတ္အဝကို လက္ႏွင့္မစမ္းဘဲ လီးထိပ္ႀကီးျဖင့္ ႏွဲ႕ကာ ႏွဲ႕ကာ စမ္းရွာသည္။
သာဂိက ဟိုႏွစ္ေကာင္လို အရမ္းကာေရာ ဇြတ္အတင္း မထိုး။ ညင္ညင္သာသာေလး ျမႇင္းထိုးသည္။ လီးတန္ႀကီးက အဆုံးထိ နစ္ဝင္သြား၏။  ၿပီးေတာ့ တျဖည္းျဖည္း ျပန္ထုတ္သည္။ တစ္ခါ ေျဖးေျဖး ျမႇင္းသြင္း၏။ ဤသို႔ ေလးငါးခ်က္ေလာက္ ျပဳလုပ္ေပးၿပီး လီးတန္ႀကီးကို ဆြဲႏႈတ္လိုက္သည္။

“ မမ…..”

“ ဟင္….ဘာလဲ…သာဂိ……”

“ မမ ေညာင္းေနမွာစိုးလို႔… ပုံစံျပင္လိုးရေအာင္ေနာ္…”

“ အင္း အင္း…..ရတယ္….”

မဝင္းခင္က မတ္တတ္ရပ္လိုက္သည္။ ေနာက္အလွည့္တြင္ သာဂိႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ျဖစ္သြားသည္။ အေမွာင္ထဲမွာမို႔ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ မျမင္ရ။ သာဂိက မဝင္းခင္ခါးကို ဖက္လိုက္ၿပီး မ်က္ႏွာအႏွံ့ နမ္းကာ ႏႈတ္ခမ္းကို စုတ္လိုက္သည္။ မဝင္းခင္ကလည္း သာဂိေက်ာျပင္ကို ဖက္ထားလိုက္သည္။

“ ကဲ…မမ….. ဟိုတေလာက ကိုသန္းေဌးနဲ႔ လိုးတဲ့ပုံစံမ်ိဳး လိုးၾကရေအာင္ ေနာ္…”

မဝင္းခင္နားကပ္၍ တိုးတိုးေျပာလိုက္ေသာအခါ မဝင္းခင္က ခုံရွည္ေပၚ ဖင္ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး ကိုသန္းေဌးႏွင့္ လိုးစဥ္ကလို ပုံစံမ်ိဳး လုပ္ေပးထား၏။

“ အဲဒီညက ကိုသန္းေဌး ေျခေထာက္ကို သံခၽြန္နဲ႔ ထိုးလိုက္တာ ဆို…”

“ အင္း …. ဟုတ္တယ္… ဘာလဲ မမက မေက်နပ္လို႔လား……”

“ မဟုတ္ပါဘူး ကြယ္… မင္းသတၱိကို သေဘာက်လို႔…၊ မမျဖင့္ တကယ္ပဲ ေႁမြကိုက္တယ္ ထင္ၿပီး လန႔္ျဖန႔္သြားတာပဲ…အဟင္းဟင္း..”

ဖိုးေက်ာ္ကို ငဲ့ရအုံးမည္မို႔ သာဂိေလမရွည္ေတာ့။ သူ႔လီးတန္ႀကီးကို လက္ႏွင့္ကိုင္ကာ မဝင္းခင္ေစာက္ဖုတ္ႀကီးထဲသို႔ ထိုးသြင္းထည့္လိုက္သည္။

“ ျဗစ္….ဖြတ္……..ပလြတ္….စြပ္……ျဗစ္……အင့္..အင့္……အင္း…….အေမ့…အင့္…..”

သာဂိလီးမွာ ကိုသန္းေဌးလီးႏွင့္ မတိမ္းမယိမ္းျဖစ္ေၾကာင္း အစမ္း အသြင္းအႏႈတ္ လုပ္ေပးစဥ္ကပင္ မဝင္းခင္ သိၿပီးျဖစ္၏။
လီးတန္ႀကီးကို အဆုံးထိသြင္းၿပီးေနာက္ တစ္ဝက္ေက်ာ္ေက်ာ္ ျပန္ႏႈတ္သည္။ မဝင္းခင္လည္း မ်က္စိစုံမွိတ္ကာ ဇိမ္ႏွင့္ခံပါေတာ့သည္။
ယခုကဲ့သို႔ မဝင္းခင္ႀကီးကို လိုးခြင့္ရေနသည္မွာ ရွင္းရွင္းေျပာရလၽွင္ ဖိုးေက်ာ္ ေက်းဇူးေၾကာင့္ ျဖစ္၏။ ဖိုးေက်ာ္မွာ သူငယ္ခ်င္းေကာင္း ပီသေသာ စိတ္ဓါတ္အျပည့္အဝ ရွိ၏။
အရက္ ၄ ပုလင္းဝယ္ရာ သူကႏွစ္ပုလင္းဖိုး က်ခံ၏။ မဝင္းခင္ကိုလည္း ႏႈတ္ပိတ္ခ ႏွစ္ေထာင္ေပးသည္။ သူတို႔ေလးေယာက္ထဲတြင္ ဖိုးေက်ာ္လီးအႀကီးဆုံး ျဖစ္သည္။ ၿပီးေတာ့ သူက ေနာက္ဆုံးမွ လုပ္မည္ျဖစ္သည္။ သူက ဦးစြာပထမလုပ္လိုက္လၽွင္ က်န္တဲ့သူမ်ားအေပၚ မဝင္းခင္ ဖီလင္မတက္မွာစိုး၍ဟု ဆိုသည္။
သာဂိအပါအဝင္ က်န္ ၃ ေယာက္ကလညး္ ဖိုးေက်ာ္ကို သူတို႔အဖြဲ႕ရဲ့ ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ တညီတညြတ္တည္း သတ္မွတ္ထားၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သာဂိလည္း အခ်ိန္ဆြဲမေနေတာ့ဘဲ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ခပ္သြက္သြက္ ေဆာင့္ေဆာင့္လိုးပါေတာ့သည္။

“ ဖြတ္……ဖြတ္……ျဗစ္…….ပလြတ္……စြပ္…..ႁပြတ္……..”

သာဂိက ခုံရွည္ေနာက္မွီတန္းကို လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ ဆြဲကိုင္လ်က္ အသားကုန္ၾကဳံးၾကဳံး ေဆာင့္ပါေတာ့သည္။ လူပ်ိဳသိုးေတြမို႔ သန္ခ်က္ထန္ခ်က္ကေတာ့ အံ့ဩကုန္နိုင္ဘြယ္ ျဖစ္သည္။
ေစာက္ဖုတ္ႀကီးမွာ ဖူးႂကြႏူးရြလာသည္။ မာတင္းခုံးထလာသည္။ က်င္ခနဲဆိမ့္ခနဲ ၿဖိဳးခနဲဖ်င္းခနဲ အရသာကို ခံစားေနရသည္။ သာဂိ လေခ်ာင္းတေလၽွာက္ လွိုက္ယားႂကြတက္လာသည္။ ေဆာင့္ခ်က္ေတြကလည္း ပို၍ ပို၍ ျပင္းထန္လာသည္။

“ ႁပြတ္….ႁပြတ္….ပလြတ္……ျဗစ္…..ဖြတ္……”

အခ်က္ေပါင္း ၇၀ ေလာက္လိုးၿပီးေသာအခါ သာဂိတစ္ေယာက္ လေရေတြ ပန္းထြက္ကုန္သည္။  မဝင္းခင္ ေစာက္ေခါင္းထဲမွာ ေႏြးခနဲ ရွိန္းခနဲ ျဖစ္သြား၏။ လေရေတြ စင္သြားသည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္ သာဂိက သူ႔လီးတန္ႀကီးကို ဆြဲႏႈတ္လိုက္၏။ အဆြေကာင္း အေဆာင့္ၾကမ္းသေလာက္ သာဂိလေရေတြ အထြက္မ်ားသည္။
လေရေတြထြက္သြားသည္ႏွင့္ အားရေက်နပ္သြားၿပီး ေနာက္တစ္ခ်ီ မေက်ာ့ခ်င္ေတာ့။ မဝင္းခင္ကို ဒီပုံစံအတိုင္း ဆက္ေနဖို႔ မွာခဲ့ရင္း..သာဂိတစ္ေယာက္ အဖီထဲက ခပ္သြက္သြက္ ထြက္ခဲ့၏။ အဲဒီေနာက္ ဖိုးေက်ာ္ေရာက္လာၿပီး မဝင္းခင္ ပို၍ခံလို႔ေကာင္းေအာင္ ခုံရွည္ေပၚ ကန႔္လန႔္ျဖတ္ သိပ္လိုက္သည္။
ထို႔ေနာက္ ဒူးႏွစ္ေခ်ာင္းေထာင္ၿပီး ေပါင္ႀကီးေတြကို ကားထားလိုက္သည္။ ေစာက္ေခါင္းထဲ လီးတန္ႀကီး သြင္းထည့္ရသည္မွာ စီးစီးပိုင္ပိုင္ ပ်စ္ပ်စ္ႏွစ္ႏွစ္ ရွိလြန္းလွ၏။
ေရွ႕က လိုးသြားေသာ လူပ်ိဳသိုး သုံးေကာင္၏ လေရေတြက ေစာက္ေခါင္းထဲမွာ ကိန္းေအာင္းေနသည္မို႔ လီးအသြင္းအႏႈတ္မွာ စီးစီးပိုင္ပိုင္ ၾကပ္ၾကပ္တည္းတည္း ႏွင့္ အလြန္ အရသာရွိလွ၏။
ၿပီးေတာ့ နို႔အုံႀကီးကို အရင္းက ဖ်စ္ညႇစ္ကာ စူၿပီးေတာ့ ေထာင္ေနေသာ နို႔သီးေခါင္းေလးကို ပါးစပ္ျဖင့္ တႁပြတ္ႁပြတ္စို႔ရင္း လၽွာဖ်ားေလးျဖင့္ တို႔ကာ ကလိဆြလိုက္သည္။
နို႔ကိုစို႔လိုက္တိုင္း ေစာက္ဖုတ္ထဲမွာ က်င္က်င္တက္သြားသည္။ ဖိုးေက်ာ္လီးတန္ႀကီးက တုတ္လြန္းသျဖင့္ ေစာက္ေခါင္းထဲမွာ ျပည့္တင္းၾကပ္ေနသည္။ ဖိုးေက်ာ္က နို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို တစ္လွည့္စီ ေျပာင္းစို႔ေပးရင္း အသြင္းအႏႈတ္ကို ခပ္မွန္မွန္ေလး ျပဳလုပ္ေပးသည္။

“ ဖြတ္…ဖြတ္…ဖြစ္…စြပ္….ျဗစ္…..ဇြိ…..ဖြတ္….. အား…အေမ့….အင္း….အင့္…အ….”

တေျဖးေျဖး ေဆာင့္ခ်က္ေတြက သြက္လက္ျပင္းထန္လာသည္။

“ ဖြတ္…ႁပြတ္….ဖြတ္….စြပ္……..အေမ့…အင့္……အေမ့…လိုး လိုး…ဟုတ္ၿပီ….အေမ့…အား …နာ….နာတယ္…ေဆာင့္..အေမ့…အား…”

မဝင္းခင္လက္ႏွစ္ဖက္က ဖိုးေက်ာ္လည္ပင္းကို တင္းေနေအာင္ ဖက္ထားရင္း တဆတ္ဆတ္တုန္ကာ ႏွစ္ေယာက္သား ၿပိဳင္တူၿပီးသြားပါေတာ့သည္..။

++++++++++++++++++++++++++++++++

ၿပီးပါၿပီ..။

Monday, August 5, 2019

အဆုံးထိ ခ်စ္ပါေမာင္

“ ရဲမင္း….ေတာ္ၿပီေလကြာ….”

“ အာ…ဟာ….ဒါ ငါ ေရခ်ိန္ မကိုက္…..မကိုက္ေသးဘူး…..မင္း…မင္း လဲ ထပ္ခ်ကြာ                       ထြန္းလင္း ေဟ့ေကာင္..္…….”

“ ငါ ….ေတာ္ၿပီ….ဒီအေနေလာက္ပဲ ေကာင္းတယ္….၊ မင္းလဲ ဒီဟာကုန္ရင္ ေတာ္ေတာ့ကြာ….”

ေရခ်ိန္မကိုက္ေသးဘူး ဆိုေသာ ရဲမင္း တစ္ေယာက္ စကားက ေလသံေတြ မဆက္မိေတာ့ပဲ ေခါင္းကလဲ ငိုုက္စိုက္ျဖစ္ေနၿပီ..။
ရဲမင္းကို ၾကည့္ရင္း ထြန္းလင္း စိတ္ပ်က္မိသည္..။  ရဲမင္းႏွင့္ ထြန္းလင္းတို႔က တစ္ၿမိဳ႕တည္းသား ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြ ျဖစ္ၾကသည္..။ ဆယ္တန္းေအာင္ေတာ့  သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ဇာတိ မုံရြာၿမိဳ႕မွ အတူထြက္လာခဲ့ၾကသည္..။  ရန္ကုန္တြင္ အေဆာင္ေန၍  ရရာအလုပ္ကို ႀကိဳးစားလုပ္ရင္း ႏွစ္ေယာက္စလုံး ဘြဲ႕တစ္ခုစီ ရခဲ့ၾကသည္..။
အဲဒီေနာက္  ရန္ကုန္မွာပင္ ဆက္၍ ေနထိုင္ခဲ့ၾကၿပီး  စီးပြားေရးကို ႀကိဳးစားလုပ္ကိုင္ခဲ့ၾကသည္..။  ေနာက္ပိုင္း ရဲမင္းက ကီလီတြင္ ငါးဒိုင္ပိုင္ရွင္ တစ္ဦး ျဖစ္လာခဲ့ၿပီး  ခ်ိဳမြန္ဆိုေသာ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ႏွင့္  အိမ္ေထာင္က်ခဲ့သည္..။  ထိုအခ်ိန္တြင္ ထြန္းလင္းက တကၠစီကား ၃ စီးပိုင္ေနေခ်ၿပီ..။
ရဲမင္း အိမ္ေထာင္က်ၿပီး  ၆ လမၽွ အတူေနခဲ့ၾကၿပီး  ေနာက္မွ ထြန္းလင္းက သူပိုင္ကားမ်ားကို ေရာင္း၍ မုံရြာသို႔ ျပန္သြားခဲ့ရာ မုံရြာတြင္ အိမ္ေထာင္က်ကာ  ပဲႏွင့္ ထန္းလ်က္ အေရာင္းအဝယ္လုပ္ငန္းကို လုပ္ကိုင္ခဲ့သည္..။
သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ ကြဲကြာသြားခဲ့သည္မွာ ၃ ႏွစ္နီးပါး ၾကာခဲ့ၿပီ ျဖစ္သည္..။ ၿပီးခဲ့သည့္လက ရဲမင္းတို႔ လင္မယားထံမွ စာတစ္ေစာင္ ေရာက္လာခဲ့သည္..။ အတိုခ်ဳပ္ေျပာရလ်င္း  ရဲမင္း က်န္းမာေရး မေကာင္းသျဖင့္ သူတို႔လုပ္ငန္းကို ခဏ လာေရာက္ ဦးစီး လုပ္ကိုင္ေပးရန္ ျဖစ္သည္..။
ထြန္းလင္း မုံရြာတြင္ လုပ္ေနေသာ လုပ္ငန္းက ထြန္းလင္း၏ ဇနီးကလည္း ကၽြမ္းက်င္ၿပီးျဖစ္သည့္အျပင္ ဝိုင္းကူလုပ္ေပးေနသည့္ ေဆြမ်ိဳးအသိုင္းအဝိုင္းေတြကလည္း ရွိေနသည့္အတြက္ မုံရြာက သူ႔လုပ္ငန္းကို မိန္းမျဖစ္သူနဲ႔ ထားခဲ့ၿပီး ရန္ကုန္သို႔ ဆင္းလာခဲ့သည္..။
 ရဲမင္းလုပ္ေနသည့္ ငါးဒိုင္လုပ္ငန္းဆိုတာက ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ ဦးစီးဦးေဆာင္ မရွိ၍ မျဖစ္…။  ခ်ိဳမြန္ကလညး္ ခုမွ ၂၄ ႏွစ္သာ ရွိေသးသည္..။ ရဲမင္းႏွင့္ အသက္ ၈ ႏွစ္ေတာင္ ကြာသည္..။  ရဲမင္းႏွင့္ ထြန္းလင္း တို႔က သက္တူရြယ္တူျဖစ္ၿပီး ခုဆို အသက္ ၃၂ ႏွစ္ေတာင္ ေရာက္ေနၿပီ ျဖစ္သည္..။
အမွန္ေတာ့ ရဲမင္း မက်န္းမာသည္ ဆိုျခင္းမွာ တျခားမဟုတ္…။ အရက္က ရဲမင္းကို နိုင္သြားၿပီး အလုပ္ေကာင္းေကာင္း မလုပ္နိုင္ေတာ့ျခင္း ျဖစ္သည္..။  ယခင္ သူတို႔ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ အတူေနစဥ္က တခါတရံမွသာ  အရက္ေသာက္ၾကျခင္း ျဖစ္သည္..။  ယခု  ထြန္းလင္း မုံရြာျပန္သြားၿပီး သုံးႏွစ္အၾကာ ရန္ကုန္ျပန္ေရာက္ေတာ့  ရဲမင္းတစ္ေယာက္ အရက္၏ ေက်းကၽြန္တစ္ေယာက္ လုံးလုံးလ်ားလ်ား ျဖစ္ေနသည္ကို ေတြ႕ရေတာ့ ထြန္းလင္း အံ့ၾသမိသည္..။

“ ကဲ….ရဲမင္း….ျပန္ၾကရေအာင္….”

” ေအာ္….ေအး…..”

“ လာ….ငါတြဲမယ္….”

“ မင္းကလည္း ကြာ…..မလုပ္စမ္းပါနဲ႔….ငါ့ဖာသာ ….ေလၽွာက္နိုင္ပါေသးတယ္….”

လူက ေျခလွမ္းမမွန္ခ်င္ေပမယ့္ သူမ်ားတြဲတာကိုေတာ့ ရဲမင္းက လက္သင့္ မခံ..။ သူ႔ဖာသာ ေလၽွာက္သည္..။  ကားေပၚေရာက္ေတာ့ ထြန္းလင္းက ယာဥ္ေမာင္ ေနရာ ဝင္ထိုင္၍ ဟိုင္းလတ္ကားေလး ကို ေမာင္းခဲ့သည္..။
ရဲမင္းတို႔ ေနတာက အလုံဆင္မင္း ေဈးအနီးတြင္ ျဖစ္ၿပီး ကမ္းနားလမ္းရွိ ေတာင္ထိပ္ပန္းပြင့္ စားေသာက္ဆိုင္ႏွင့္ဆို သိပ္အလွမ္းမေဝး…။ မိနစ္ပိုင္းအတြင္းမွာပင္ ဟိုင္းလတ္ကားနက္ျပာေရာင္ေလးက အိမ္ေရွ႕သို႔ ထိုးရပ္လိုက္သည္..။

ကားရပ္လိုက္သည္ႏွင့္  အိမ္ေရွ႕တံခါးေပါက္မွ ေျပးဆင္းလာသူက ခ်ိဳမြန္ျဖစ္သည္..။  သူမ၏ ေယာက္်ား ရဲမင္းကို တြဲ၍ အိမ္ေပၚသို႔ ဆြဲတင္သြားသည္..။  ထြန္းလင္းက ကားကို အိမ္ႏွင့္တြဲလ်က္ အဖီဆြဲထားေသာ ကားဂိုေဒါင္ထဲသို႔  သြင္းလိုက္ၿပီး ကား႐ုံတံခါး ပိတ္ကာ  အိမ္ေပၚသို႔ တက္လာခဲ့သည္..။
အိမ္ေရွ႕ဧည့္ခန္းတြင္  ထိုင္၍ စာအုပ္ေတြ တစ္ထပ္ႀကီးႏွင့္ အလုပ္ရႈပ္ေနေသာ ခ်ိဳမြန္၏ အစ္မ အထက္တန္းျပဆရာမ အပ်ိဳႀကီး မမရင္ ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္..။

“ ျပန္လာၿပီလား….ေမာင္ထြန္းလင္း…….”

“ ဟုတ္ကဲ့………”

ထြန္းလင္း ႏႈတ္ခမ္းတြန႔္ရင္း  မေျဖခ်င္ ေျဖခ်င္  ေျဖလိုက္သည္..။  အမွန္ေတာ့ မမရင္ ဆိုသူ မရင္မြန္၏ အသက္က ၃၆ ႏွစ္ေလာက္သာ ရွိေသးေၾကာင္း သူသိထားသည္..။  သူ႔ထက္ ၄ ႏွစ္ေလာက္သာ ႀကီးသည္..။  ဒါေပမယ့္ သူ႔ကိုေတြ႕တိုင္း စကားမရွိ စကားရွာ ေျပာတတ္သည့္အျပင္  သူ႔နာမယ္ေရွ႕က ေမာင္ ထည့္ၿပီး ေက်ာင္းသားေလးတစ္ေယာက္လို ေျပာဆိုဆက္ဆံတာကို ထြန္းလင္း မႀကိဳက္ေပ…။
ထြန္းလင္း ကားေသာ့ႏွင့္ ကား႐ုံေသာ့တို႔ကို နံရံတြင္ ခ်ိတ္ေနက် အတိုင္း ခ်ိတ္ထားခဲ့ၿပီး  သူ႔အိပ္ခန္းရွိရာ အေပၚထပ္သို႔ တက္လာခဲ့သည္.။  ၿပီးေတာ့ အဝတ္အစားေတြ ခၽြတ္ကာ ေအာက္ထပ္သို႔ ေရခ်ိဳး ဆင္းခဲ့သည္..။ အိမ္ေရွ႕ခန္းတြင္ မမရင္ ကို မေတြ႕ရေတာ့..။ သူမ အိပ္ခန္းထဲ ဝင္သြားၿပီ ထင္သည္..။
ရဲမင္းလည္း အိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီထင္သည္..။ သူတို႔ လင္မယား အိပ္ခန္းေရွ႕မွ ျဖတ္၍ အေလၽွာက္ အသံက တိတ္ေနသည္..။  ေရခ်ိဳးၿပီး အေပၚထပ္သို႔ တက္ကာ အဝတ္အစားလဲၿပီး ညစာ ထမင္းစားရန္ အတြက္ ထြန္းလင္း ေအာက္ထပ္သို႔ ျပန္၍ ဆင္းလာခဲ့သည္..။
ရဲမင္းကေတာ့ ညစာ မစားတာၾကာၿပီ..။ ထြန္းလင္း ဆိုင္မွာ စားခဲ့လ်င္ ရေပမယ့္ သူ႔သက္တမ္းတစ္ေလၽွာက္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဆိုင္ထမင္း ဆိုင္ဟင္းမ်ားကိုသာ စားခဲ့ရသည္ ျဖစ္၍ အိမ္ထမင္းဟင္းကို ထြန္းလင္း ပိုခုံမင္သည္မို႔ ဆိုင္မွာ မစားခဲ့ျခင္းလည္း ျဖစ္သည္..။
ထြန္းလင္း ထမင္းစားခန္းသို႔ ေလၽွာက္လာရင္း တစ္အိမ္လုံးတြင္ မည္သူ႔ကိုမွ မေတြ႕ရ ပဲ တိတ္ဆိတ္ေနသည္..။  သူ႔အတြက္ ထမင္းပြဲကေတာ့ စားပြဲေပၚတြင္ အဆင္သင့္ ရွိေနမည္ကို သိၿပီးသား ျဖစ္သည္..။ 
သူထမင္းစားခန္းထဲသို႔ လွမ္းအဝင္လိုက္တြင္ ထမင္းစားပြဲေဘး၌ ရပ္ေနေသာ ခ်ိဳမြန္ကို သူေတြ႕လိုက္ရသည္..။  ခ်ိဳမြန္က သူဝင္လာရာဖက္သို႔ သမင္လည္ျပန္  လွည့္ၾကည့္ၿပီး  တစ္ခ်က္ ျပဳံးျပလိုက္သည္..။ ၿပီးေတာ့ တစ္ဖက္သို႔ ျပန္လွည့္သြားသည္..။ 
သူ႔ကို ေက်ာေပးရပ္ေနေသာ ခ်ိဳမြန္၏ ေနာက္ပိုင္းအလွသည္  ဇနီးသည္ႏွင့္ တစ္လေက်ာ္မၽွ ကင္းကြာေနရကာ ယမကာ မွီဝဲထားေသာ ထြန္းလင္း၏ ေသြးသားမ်ားကို တစ္မ်ိဳးတစ္မည္ပင္ သြက္လက္စြာ လႈပ္ရွားသြားေစသည္..။
ထြန္းလင္းသည္ ခ်ိဳမြန္၏ ေနာက္ဖက္နား အေရာက္မွ ေျခအစုံကို ရပ္လိုက္သည္..။  ၿပီးေတာ့ သူမ၏ ေက်ာကို ေငးၾကည့္ေနမိသည္..။ ေက်ာလည္သာသာေလာက္ ရွိေသာ ဆံႏြယ္ေတြကို ဦးေခါင္း၏ ေနာက္ဖက္အရင္းမွ စုစည္း၍ ဆံညႇပ္ျဖင့္ စုညႇပ္ထားၿပီး ဆံပင္မ်ားကို သူမ၏ ေရွ႕ဖက္သို႔ ပုခုံးေပၚမွ ေက်ာ္ကာ ဆြဲ၍ ခ်ထားသည္..။
ေဖြး၍ ႏုေနေသာ လည္ပင္းဂုတ္သားေလးမ်ားသည္ ဟိုတစ္စ သည္တစ္စ က်၍ေနေသာ ဆံႏြယ္စေလးမ်ားႏွင့္ မခ်င့္မရဲျဖစ္ေစေအာင္ပင္ လွပလို႔္ေနသည္..။
ဝတ္ထားေသာ အဝါေရာင္ ဘေလာက္စ္ လက္ျပတ္အက်ႌေလး၏ တစ္ဖက္တစ္ခ်က္တြင္ ထြက္ေပၚေနေသာ ပုခုံးသားႏုႏုေလးႏွစ္ဖက္က ဝင္းဝါကာ ျပည့္ျပည့္ေဖာင္းေဖာင္းေလး ျဖစ္ေနသည္..။
ပုခုံးစြန္းမွသည္ အိအိေဖာင္းေဖာင္းေလး ျဖစ္ကာ သြယ္ဆင္းက်သြားသည့္ သူမ၏ ဝင္းစက္စက္ လက္ေမာင္းသားေလးမ်ားေပၚတြင္  လိမ္းက်ံထားေသာ သနပ္ခါး အစင္းေၾကာင္းေလးေတြမွာ တဝက္တပ်က္ ေပၚလြင္ေနသည္..။
ထြာဆိုင္သာသာမၽွသာ ရွိေသာ သူမ၏ ခါးေသးေသးေလးသည္ ႏြဲ႕ေႏွာင္းေနၿပီး အစိမ္းႏုေရာင္ ထမီေျပာင္ေလးေအာက္မွ  ေဖာင္းတင္း၍ ေနေသာ သူမ၏ တင္သားႀကီးမ်ားမွာ လုံးတစ္ကားစြင့္လြန္းလွသည္..။
ထြန္းလင္း ခပ္ျမႇင္းျမႇင္းေလး သက္ျပင္း ခ်လိုက္သည္..။  ေနာက္ဖက္မွ သူရပ္ၾကည့္ေနသည္ကို ခ်ိဳမြန္သည္ မသိမဟုတ္..။ သိေနသည္သာ ျဖစ္ပါသည္..။  သို႔ေသာ္ သူမက မသိသလို ဟန္လုပ္ေနသည္ကို ထြန္းလင္း သတိထားမိလိုက္ၿပီး ဘာအဓိပၸါယ္ဆိုတာကိုပါ သူ သေဘာေပါက္လိုက္သည္..။
ထြန္းလင္း ေရွ႕သို႔တိုး၍ ခ်ိဳမြန္၏ ေနာက္ဖက္သို႔ တိုးကပ္လိုက္သည္..။ သူမဆီမွ ေမႊးပ်ံ႕၍ လြင့္လာေသာ ရနံ့ေလးက ထြန္းလင္း၏ ဘဝင္ကို ဆြဲလႈပ္လိုက္သည္..။  ထြန္းလင္း ခ်ိဳမြန္၏ ေနာက္ဖက္ဆီသို႔ ပို၍ တိုးကပ္လိုက္သည္..။ လူခ်င္း ထိလုမတတ္ ျဖစ္သြားသည္..။
ျပဴတင္းေပါက္ဆီမွ တိုးဝင္လာေသာ ေလႏုေအးေလးက ထမင္းစားခန္းထဲသို႔ ျဖတ္သန္း ဝင္ေရာက္လာသည္..။  ခ်ိဳမြန္၏ ႏုညက္ဝင္းဝါေနေသာ ရင္ညြန႔္သားေလးမ်ားေပၚမွ တြန႔္တြန႔္ေခြေခြေလး ျဖစ္ေနသည့္ ဆံႏြယ္ေလးမ်ားက ဘယ္ညာ ယိမ္းထိုး လႈပ္ရွားသြားၾကသည္..။  ထြနး္လင္းက သူမ၏ ပခုံးသား အိအိေဖာင္းေဖာင္းေလးမ်ားကို ေသြးတိုးစမ္း၍ အသာအယာ ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္..။

“ …ကိုထြန္းလင္း…..ထမင္း စားေတာ့မလား….”

“ အင္း……”

ေလသံမၽွသာျဖင့္ ေျပာလိုက္ၿပီး ခ်ိဳမြန္သည္ သူမ၏ ခါးေလးကို ညႊတ္၍ ေရွ႕သို႔ ကုန္းကာ စားပြဲေပၚရွိ ထမင္းအုပ္ေဆာင္းေလးကို လွမ္းဆြဲဖယ္၍ ဖြင့္လိုက္သည္..။  မူလက ထိလုထိခင္ ျဖစ္ေနေသာ  သူမ၏ တင္သားလုံးလုံးႀကီးမ်ားက ထြန္းလင္း၏ ေပါင္ရင္းခြဆုံကို ဖိကပ္မိသြားသည္..။
မာတင္းေနေသာ အရာႀကီး၏ ထိပ္က အိစက္ေနေသာ တင္သားအိအိႀကီး မ်က္ႏွာျပင္ေပၚသို႔ တိုးကပ္မိသြားသည္..။  ခ်ိဳမြန္က ခါးကို ျပန္ဆန႔္မတ္လိုက္ၿပီး လက္ထဲမွ ထမင္းစားပြဲ အုပ္ေဆာင္းကို ေဘးမွ ကုလားထိုင္ေပၚ တင္လိုက္သျဖင့္ ခ်ိဳမြန္၏ တင္ပါးဆုံႀကီးမ်ားက ကင္းကြာသြားေပးမယ့္  ထြန္းလင္း၏ ခါးက ေကာ့၍ လိုက္သြားသျဖင့္ ေစာေစာကလိုပင္ ဖိကပ္လ်က္သား အေနအထားပင္ ျပန္ျဖစ္ေနသည္..။
ထြန္းလင္း၏ ႏွာေခါင္းဝမွ ျပင္းထန္စြာထြက္လာေသာ ေလပူမ်ားက ခ်ိဳမြန္၏ ဂုတ္ပိုးသားႏုႏုေလးကို ေႏြးခနဲ ေႏြးခနဲ လာ၍ တိုးတိုက္မိသြားသည္..။  ၿပီးေတာ့  သူ၏ ေပါင္ၾကားမွ သံေခ်ာင္းႀကီးလို မာတင္းေတာင္မတ္ေနၿပီ ျဖစ္ေသာ လီးတန္ႀကီးက ပုဆိုးထဲမွ ပင္ ခ်ိဳမြန္၏ တင္ပါးသားႀကီးမ်ားကို ထိုးေထာက္ဖိကပ္မိေနသည္..။

“ ကိုထြန္းလင္း….ထမင္း စားေတာ့ေလ….ေနာ္….”

တိုးတိုးေလး အသံကို ထိန္းၿပီး ေျပာေပမယ့္ အသံေလးက တုန္ခါေနသည္ ကို သတိထားမိလိုက္သည္..။
ထိုသို႔ ေျပာရင္း ခ်ိဳမြန္၏ ကိုယ္လုံးေလးမွာ ျဖတ္ခနဲ ေနာက္သို႔လွည့္လိုက္သျဖင့္ ထြန္းလင္း၏ ရင္ခြင္ထဲသို႔ သူမမွာ လုံးလုံးလ်ားလ်ား ေရာက္ရွိသြားရေလေတာ့သည္..။
သူ႔ကိုယ္သူ သတိမထားလိုက္မိခင္မွာပင္ ထြန္းလင္းသည္ ခ်ိဳမြန္၏ ပါးျပင္ မို႔မို႔ေလးကို ရႊတ္ခနဲ နမ္းလိုက္ေလသည္..။

“ အို…..”

တုန္လႈပ္စြာ ေရရြတ္လိုက္ရင္းက ခ်ိဳမြန္သည္ သူမ၏ ကိုယ္လုံးေလးကို လူးလြန႔္၍ တိုးထြက္လိုက္ေတာ့  ထြန္းလင္း က သူမကို အသာပင္ လႊတ္ေပးလိုက္မိသည္..။
ထြန္းလင္း၏ ရင္ခြင္ထဲမွ လြတ္ေျမာက္သြားသည္ႏွင့္ အပ်ိဳေပါက္ေလးႏွယ္ အေျပးေလးတစ္ပိုင္းႏွင့္ ထြက္သြားေသာ ခ်ိဳမြန္၏ ေနာက္ဖက္ဆီမွ တုန္ခါ လႈပ္ရွားသြားေသာ တင္သားဆိုင္ႀကီးမ်ားကို လွည့္ၾကည့္လိုက္ရင္း ထြန္းလင္းတစ္ေယာက္ ထမင္းစားပြဲ ကုလားထိုင္ေပၚသို႔ ထိုင္ခ်လိုက္ရပါေတာ့သည္..။

-----------------------x---------------------x------------------------

အခ်ိန္က ည ၁၂ နာရီ ေက်ာ္ၿပီ ျဖစ္သည္..။  တစ္အိမ္သားလုံး အိပ္ေမာက်ေနၾကၿပီ..။  ခုခ်ိန္ထိ အိပ္မေပ်ာ္နိုင္ေသးသူ တစ္ေယာက္ကေတာ့ ခ်ိဳမြန္ပင္ ျဖစ္ပါသည္..။  ခ်ိဳမြန္သည္ အိပ္ယာထက္တြင္  ပက္လက္ေလး ၿငိမ္ေနၿပီး  မ်က္လုံးေလး ႏွစ္လုံးက မွိုင္းေဝလ်က္  ဇာျခင္ေထာင္အမိုးကို အဓိပၸါယ္မဲ့ ၾကည့္ေနၿပီး သူမ၏ လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားကို တေဖ်ာက္ေဖ်ာက္ ခ်ိဳးေနေလသည္..။

“ အင္း….”

သူမေဘးနားတြင္ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ လင္ျဖစ္သူ ရဲမင္းက လူးလွိမ့္လိုက္သျဖင့္  ခ်ိဳမြန္က ရဲမင္းဘက္သို႔ ငဲ့ေစာင္း၍ ၾကည့္လိုက္သည္..။  ရဲမင္း မ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္လိုက္ၿပီး ခ်ိဳမြန္ဘက္သို႔ ေစာင္းကာ သူမကို ဖက္လိုက္သည္..။
ဒီအခ်ိန္ ရဲမင္း တစ္ေရးနိုးေနက် ျဖစ္သည္..။ ရဲမင္းက ခ်ိဳမြန္၏ ကိုယ္လုံးေလးကို ဖက္လိုက္႐ုံမက မ်က္ႏွာေလးကိုပါ နမ္းလိုက္ၿပီး လက္တစ္ဖက္က ခ်ိဳမြန္၏ ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားသို႔ လွမ္းလိုက္သည္..။
ခ်ိဳမြန္က ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို ကားေပးလိုက္သည္..။  ခုံးေမာက္ေနေသာ ေစာက္ဖုတ္အုံက ရဲမင္း၏ လက္ဖဝါးတစ္ခုလုံး အျပည့္ျဖစ္သည္..။  ထမီေပၚမွ ကိုင္ရတာ အားမရ၍ ထမီၾကားသို႔ ရဲမင္းက လက္ထိုးသြင္းလိုက္သည္..။  ထမီက ခါးတြင္ စည္း၍ ဝတ္ထားသျဖင့္  လက္က ျဗဳံးခနဲ သြင္း၍ မရသျဖင့္  ခ်ိဳမြန္က သူမ၏ ခါးမွ ထမီကို ျဖည္ေပးလိုက္ေတာ့မွ  လက္က ေလၽွာခနဲ ဝင္သြားသည္..။
အေမႊးပါးပါးေလးျဖင့္ ေဖာင္းထေနေသာ ေစာက္ဖုတ္အုံႀကီးကို ပြတ္ရင္းညႇစ္ရင္း  ရဲမင္း ခ်ိဳမြန္၏ မ်က္ႏွာေလးကို ၾကည့္သည္..။ မ်က္ေတာင္ေလးမ်ား ပုတ္ခတ္ပုတ္ခတ္ လုပ္၍ အရသာခံေနသည္..။
ရဲမင္း မကိုင္မီထဲက ထြက္ေနေသာ အရည္ေလးမ်ားက ရဲမင္းလက္ကို ရႊဲေနၿပီျဖစ္သည္..။

“ ကိုမင္း….လုပ္နိုင္ေသးလို႔လား….ဟင္…”

ရဲမင္း ဘက္လွည့္ၾကည့္ၿပီး မ်က္လုံး အဝိုင္းသားေလးႏွင့္ ေမးရွာသည္..။

“ အင္း….”

ျပန္ေျဖၿပီး ရဲမင္းက အိပ္ယာေပၚမွ ၾကဳံး၍ အထ တစ္ခ်က္ယိုင္သြားသည္..။  အသာအားယူ၍ ကိုယ္ကို မတ္လိုက္သည္..။ ၿပီးေတာ့ သူ႔ပုဆိုးကို ခၽြတ္၍ ခ်ိဳမြန္၏ ေျခရင္းဘက္သို႔ သူ႔ကိုယ္ကို အေရႊ႕ ခ်ိဳမြန္က သူမထမီကို ခၽြတ္ပစ္လိုက္ၿပီး ဒူးႏွစ္လုံးကို ေထာင္ကာ ေပါင္တန္ႀကီးမ်ားကို ျဖဲကားေပးလိုက္သည္..။
ရဲမင္း ေပါင္ႏွစ္လုံးအၾကား ဒူးေထာက္၍ သူ႔လီးကို ကိုင္ကာ ေစာက္ပတ္ဝသို႔ ေတ့ကပ္လိုက္သည္..။ လီးက မာသင့္သေလာက္ မာေသာ္လည္း  ဟိုအရင္တုန္းကလိုေတာ့ သန္မာေတာင့္တင္းမႈမ်ိဳး မရွိေတာ့ေပ..။  ေစာက္ပတ္ထဲ ထိုးသြင္းရနိုင္႐ုံေလာက္သာ လီးက မာသည္..။
ေစာက္ပတ္ဝတြင္ လီးေတ့မိသည္ႏွင့္ ဖိသြင္းလိုက္သည္..။ ခ်ိဳမြန္ မ်က္လုံးႏွစ္လုံးကို မွိတ္၍ အခ်လိုက္ ရဲမင္းက သူမ၏ ကိုယ္ေပၚသို႔ ေမွာက္ခ်လိုက္ၿပီး ဖက္လိုက္သည္..။
ၿပီးေတာ ဖင္ကိုႂကြၿပီး  ေဆာင့္လိုးရန္ လီးကို ဆြဲထုတ္လိုက္သည္..။ 

“ ကိုမင္း…ေျဖးေျဖး ပဲ လုပ္ေနာ္….”

“ အင္း…ပါ……”

အင္းပါလို႔ ႏႈတ္က ေျပာလိုက္ေပမယ့္ ရဲမင္းက လိုးၿပီဆိုကထဲက တအားေဆာင့္၍ ခပ္သြက္သြက္ႀကီး လိုးေတာ့သည္..။

“ ပလြတ္…..ဖြတ္…ပလြတ္..ျပစ္…ဖြတ္……”

“ ဟင့္…အင့္ အင့္….ကိုမင္း…..ေျဖးေျဖးခ်င္းပဲ လုပ္ပါဆို….အင့္ ဟင့္….”

ရဲမင္း၏ ေဆာင့္ခ်က္ေၾကာင့္ ခ်ိဳမြန္၏ ကိုယ္လုံးေလးမွာ သိမ့္သိမ့္တုန္ေနေလသည္..။
ခ်ိဳမြန္ ဘာပဲ ေျပာေျပာ ရဲမင္းက ဂ႐ုမစိုက္နိုင္ေတာ့ပဲ အတင္း နင္း၍ ေဆာင့္လိုးေနသည္..။ ေမာလြန္း၍ လညး္ သူ႔ပါးစပ္ကို ဟကာ တဟင္းဟင္း အသက္ရႉေနရသည္..။  တျဖညး္ျဖညး္ ခ်ိဳမြန္ အရသာ ေတြ႕လာၿပီး ကာမရွိန္ တက္လာသည္..။ 

“ ျဗစ္….ပလြတ္….ျပစ္…..ဖြတ္….ဖတ္….စြပ္…ဖြတ္……”

ရဲမင္း၏ လီးႀကီးက တစ္ေခ်ာင္းလုံး က်င္တက္လာၿပီး  ရဲမင္း၏ ေဆာင့္ခ်က္မ်ား အားေပ်ာ့၍ လာသည္..။ ရဲမင္း တဟဲဟဲႏွင့္ ေမာဟိုက္ကာေနၿပီ..။
ခ်ိဳမြန္တစ္ေယာက္ သိလိုက္ပါၿပီ…။  ရဲမင္း တစ္ေယာက္ ၿပီးေတာ့မည္..။  သို႔ရာတြင္ သူမမွာ ခုမွ အရွိန္ေကာင္းေနတုန္း ပင္ ျဖစ္ကာ အရသာေတြ တက္ေနဆဲ ျဖစ္သည္..။

“ အင္း….ဟင္း…ကိုမင္း….ထိန္း…..ထိန္းထားပါအုံး….မြန္ နဲနဲ လိုေသးတယ္… အင္း…အင္း……..”

ရဲမင္း၏ လီးတန္ႀကီးက သူမ၏ ေစာက္ေခါင္းထဲတြင္ တဆတ္ဆတ္ တေငါ့ေငါ့ ျဖစ္ကာ သုတ္ေရမ်ားကို ပန္း၍ ထုတ္ေနေခ်ၿပီ…။  ခ်ိဳမြန္၏ မွိတ္ထားေသာ မ်က္လုံးေလးမ်ား ေထာင့္မွ  မ်က္ရည္စေလးမ်ား စိမ့္၍ စီးက်လာေလသည္..။
ေခါင္းငိုက္စိုက္ က်သြားေသာ ရဲမင္းမွာ ခ်ိဳမြန္၏ ကိုယ္လုံးေလးကို ဖက္ၿပီး ေဟာဟဲ ဆိုက္ကာ အေမာေဖာက္ေနေလေတာ့သည္..။  သုတ္ရည္မ်ား ပန္းထုတ္ၿပီးသြားေသာ လီးႀကီးက ခ်ိဳမြန္၏ ေစာက္ေခါင္းထဲတြင္ ပင္ တစတစ ေသးသြားကာ ေနာက္ဆုံး ကၽြတ္ထြက္သြားရေတာ့သည္..။
ရဲမင္းက ခ်ိဳမြန္၏ ကိုယ္ေပၚမွ ေဘးသို႔ လွိမ့္ခ်လိုက္သည္..။  ၿပီးေတာ့ ၿငိမ္၍ က်သြားေတာ့သည္..။ ခ်ိဳမြန္မွာသာ မ်က္ရည္စက္လက္ျဖင့္ ထထိုင္လိုက္ၿပီး ေစာေစာက ခၽြတ္ထားေသာ ပုဆိုးကိုယူကာ ရဲမင္း၏ ေအာက္ပိုင္းကို ဖုံးေပးလိုက္သည္..။ 
ၿပီးေတာ့ သူမ ထမီေလးကို ထိုက္လ်က္က စြတ္ကာဝတ္လိုက္ၿပီး ျဖစ္သလို ခါးတြင္ ပတ္စီးကာ အိပ္ယာေပၚသို႔ လွဲခ်လိုက္သည္..။ ရဲမင္းကို ေက်ာေပး၍ ေစာင္းအိပ္လိုက္ၿပီး  မ်က္လုံးေလးမ်ားကို မွိတ္လိုက္သည္..။
မၾကာမီမွာပင္ သူမ၏ ေက်ာဖက္မွ  ရဲမင္းတစ္ေယာက္ တရႉးရႉးျဖင့္ ျပန္လည္ အိပ္ေမာက်သြားေလေတာ့သည္..။
အတန္ၾကာေတာ့မွ ခ်ိဳမြန္သည္ လွဲေနရာမွ ေလးေလးပင္ပင္နဲ႔ ထ၍ ထိုင္လိုက္သည္..။  ၿပီးေတာ့ သူမ၏ မ်က္လုံးအိမ္မွ မ်က္ရည္မ်ားကို လက္ဖမိုးျဖင့္ သုတ္ၿပီး ျခင္ေထာင္ကိုဖြင့္၍ ကုတင္ေအာက္ ဆင္းလိုက္သည္..။ 
ထို႔ေနာက္ ေနာက္ဖက္ အိမ္သာထဲ ဝင္လိုက္ၿပီး ေရေဆးကာ အိပ္ခန္းထဲ ျပန္ဝင္လာၿပီး ထမီလဲလိုက္သည္..။ ၿပီးေတာ့ မွန္တင္ခုံေရွ႕တြင္ ထိုင္ကာ ေခါင္းဖီးေနမိသည္..။  သူမ၏ မ်က္လုံးအိမ္ထဲတြင္ မ်က္ရည္ေလးေတြ ရစ္ဝိုင္းေနသည္..။  ထိုအခိုက္မွာပင္ အေပၚထပ္မွ ဆင္းလာေသာ ေျခသံၾကားလိုက္ရသျဖင့္ ခ်ိဳမြန္ နားစြင့္လိုက္ရင္း  သူမ၏ မ်က္လုံးေလးမ်ားက ေတာက္ေျပာင္လာသည္..။
ဆက္ၿပီး နားစြင့္လိုက္ေတာ့  ေျခသံက အိမ္ေနာက္ေဖးဖက္သို႔ ေလၽွာက္သြားသံကို သတိထားမိလိုက္သည္..။ ခ်ိဳမြန္ ခရင္ပတ္ဗူးကို ေကာက္ယူလိုက္ၿပီး သူမ၏ မ်က္ႏွာကို အနည္းငယ္ ျခယ္မႈန္းလိုက္သည္..။  ၿပီးမွ မွန္တင္ခုံေရွ႕မွ ထကာ ရဲမင္းထံ လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ တရႉးရႉးနဲ႔ အိပ္ေပ်ာ္ေနသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္..။
အိပ္ခန္းတံခါးကို ဖြင့္၍ ခ်ိဳမြန္ ထြက္လိုက္သည္..။ ေနာက္ေဖးဖက္သို႔ ခပ္သြက္သြက္ေလး ေလၽွာက္လာသည္..။ ေနာက္ေဖးေရာက္ေတာ့ အိမ္သာထဲမွ ထြက္လာေသာ ထြန္းလင္းကို ေတြ႕လိုက္သည္..။  ထြန္းလင္းႏွင့္ ခ်ိဳမြန္တို႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မိၾကသည္..။ ခ်ိဳမြန္က အံတစ္ခ်က္ႀကိတ္လိုက္ကာ  ထြန္းလင္းကို အငမ္းမရ ေျပးဖက္မိသည္..။
ထြန္းလင္းကလည္း သူမကို ဆီးႀကိဳ၍ ဖက္လိုက္ၿပီး ပါးျပင္ႏွစ္ဖက္ကို ဖိၿပီး နမ္းလိုက္ရာ မွ သူမ၏ ႏႈတ္ခမ္းအစုံကို စုပ္နမ္းလိုက္သည္..။

ခ်ိဳမြန္ကလညး္ ျပန္လည္ စုပ္နမ္းသည္..။ သူမ၏ ခါးကို သိုင္းဖက္ထားေသာ ထြန္းလင္း၏ လက္က ေအာက္သို႔ ေလၽွာက်သြားၿပီး သူမ၏ လုံးတစ္ေနေသာ ဖင္သားႀကီးမ်ားကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ဆုပ္နယ္ေပးသည္..။  ခ်ိဳမြန္၏ အသက္ရႉသံေတြက ျပင္းထန္လာသည္..။
ထြန္းလင္းက သူ၏ လက္တစ္ဖက္ကို ႏွစ္ကိုယ္ၾကားသို႔ ထိုးသြင္းလိုက္ၿပီး လက္ဖဝါးကို လွန္၍ သူမ၏ ေပါင္ၾကားကို ထိုးသြင္းလိုက္ျပန္ရာ ခ်ိဳမြန္က သူမ၏ ေပါင္တန္းႀကီးႏွစ္လုံးကို ကြ၍ ဟေပးလိုက္သည္..။  သူ၏ လက္က ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ထမီေပၚမွပင္ အုပ္ကိုင္လိုက္သည္..။
ခ်ိဳမြန္ ခါးေလးတြန႔္ခနဲ ျဖစ္သြားရသည္..။  ထမီေပၚမွပင္ သူမ၏ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ေအာက္မွ အထက္သို႔ ပင့္၍ လွန္ၿပီး ပြတ္ေပးလိုက္သည္..။ ဆတ္ခနဲ တုန္သြားေသာ ခ်ိဳမြန္က ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လြႊာကို  ႁပြတ္ခနဲ ဆြဲခြာလိုက္ၿပီး ထြန္းလင္း၏ ကိုယ္လုံးႀကီးကို ၾကဳံးဖက္ထားလိုက္ၿပီး မ်က္လုံးေလးမ်ား စုံမွိတ္ကာ သူမ မ်က္ႏွာေလးကို ရင္အုံႀကီးထက္သို႔ အပ္ထားလိုက္သည္..။
ထမီေပၚမွ ကိုင္ရသည္မွာပင္ ႏူးညံ့၍ ေထြးအိမို႔ေဖာင္းလြန္းလွေသာ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ထြန္းလင္း၏ လက္မ်ားက ဖြဖြေလးဆုပ္လိုက္ နယ္လိုက္ ညႇစ္လိုက္ျဖင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ကလိေပးေနသည္..။  ခ်ိဳမြန္၏ ကိုယ္လုံးေလး တလႈပ္လႈပ္ျဖစ္သြားေသာေၾကာင့္ ထြန္းလင္း၏ က်န္ေသာ လက္တစ္ဖက္က သူမ၏ ပုခုံးတစ္ဖက္ကို ညင္သာစြာ ကိုင္လိုက္သည္..။
ေစာေစာက ရဲမင္း လိုးထားခဲ့စဥ္က ၿပီးလုၿပီးခင္ ျဖစ္ေနရေသာ ခ်ိဳမြန္မွာ ကာမစိတ္ေတြ ဟုန္းခနဲ ျပန္လည္ နိုးႂကြလာေခ်ၿပီ…။  ခ်ိဳမြန္သည္  သူမ၏ ဖင္ဆုံႀကီးကို ေကာ့ေကာ့ၿပီး ထြန္းလင္း၏ လက္ဆီသို႔ ေစာက္ဖုတ္ကို ကပ္၍ကပ္၍ ေပးေနသည္..။ 
သူမ ေစာက္ဖုတ္ကို ပြတ္ပြတ္ေပးေနရင္းက ထြန္းလင္းသည္ သူမ၏ လည္တိုင္ေလးႏွင့္ ေမးဖ်ားေလးကို ႏႈတ္ခမ္းျဖင့္ စုပ္စုပ္ၿပီး နမ္းေပးသည္..။ ခ်ိဳမြန္တစ္ေယာက္ အသက္ရႉသံေတြ ျပင္းထန္လာ႐ုံမက အသားေတြပါ တဆတ္ဆတ္ တုန္ကာ ရပ္ေနေသာ ေျခေထာက္မ်ားက မခိုင္ခ်င္ေတာ့ေပ..။
ေစာက္ပတ္မွ စိမ့္ထြက္လာေနေသာ ေစာက္ရည္တို႔ကလညး္ ထမီေလးကို ေဖာက္ကာ ထြန္းလင္း၏ လက္ဖဝါးကို စိုရႊဲလာေစသည္.။ ခ်ိဳမြန္ အသက္ျပင္းျပင္း တစ္ခ်က္ ရႉလိုက္ၿပီး ထြန္းလင္းမ်က္ႏွာကို တစ္ခ်က္ စိန္းစိန္းၾကည့္ကာ  အံကို ႀကိတ္လိုက္သည္..။ ၿပီးေတာ့ သူမ၏ ခါးမွ ထမီကို ခၽြတ္ခ်လိုက္ေတာ့သည္..။  ထြန္းလင္းက သူမ၏ ေအာက္ပိုင္းကို ငုံ႔အၾကည့္ တုန္ရင္ေနေသာ ခ်ိဳမြန္၏ လက္တစ္ဖက္က ထြန္းလင္း၏ ပုဆိုးကိုပါ ဆြဲ၍ ခၽြတ္ပစ္လိုက္သည္..။
ၿပီးေတာ့ ငုံ႔ၾကည့္လိုက္ရင္း သူမ ရင္ထဲ သိမ့္ခနဲ ျဖစ္သြားရသည္..။

“ အို….အစ္ကိုရယ္….ေယာက္်ား ပီသလိုက္တာ..ကြယ္….”

တုန္ရင္ေျခာက္ကပ္စြာ ေျပာလိုက္ၿပီး သူမ၏ လက္ဖဝါးေလးက ထြန္းလင္း၏ မာတင္း ေတာင္မတ္ေနေသာ လီးေခ်ာင္းႀကီးကို လွမ္း၍ အသာဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္..။  ၿပီးေတာ့ လက္ေခ်ာင္းထိပ္ေလးျဖင့္ လီးဒစ္ႀကီးထိပ္ကို ညင္သာစြာ ပြတ္သပ္ၾကည့္ေနသည္..။ ထိုသို႔လုပ္ရင္းမွာ ေအာက္မွ ေဂြးဥႀကီးမ်ားကိုပါ လက္ဖဝါးေလးေပၚ အသာမတင္သလို လုပ္ေနရာ…သူမ ေစာက္ေခါင္းထဲမွ တစစ္စစ္ ခံစားလာရကာ ေစာက္ရည္ေတြက တစိမ့္စိမ့္ ယိုစီး စိုရႊဲက်လာေတာ့သည္..။
ခ်ိဳမြန္မွာ သူမစိတ္ကို သူမ ဘယ္လိုမွ မထိန္းနိုင္ေတာ့ပါ..။ သူမ ထြန္းလင္း၏ လည္ပင္းကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ သိုင္းဖက္ကာ ယီးေလးခိုလိုက္ၿပီး သူမ၏ ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ကို ထြန္းလင္း၏ ခါးသို႔ လွမ္း၍ ခ်ိတ္ကာ ခါးထစ္ခြင္ တက္လိုက္သည္..။ ထြန္းလင္းကလည္း သူမ ခါးမွ ကိုင္၍ ထိန္းေျမႇာက္ကာ ခ်ီေပြ႕လိုက္သည္..။
ခ်ိဳမြန္က ခိုထားေသာ သူမ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ဆန႔္၍ ဖင္ႀကီးကို ေအာက္သို႔ႏွိမ့္ခ်လိုက္ၿပီး ေကာ့ေထာင္တက္ေနေသာ လီးထိပ္ႀကီးႏွင့္ သူမ ေစာက္ပတ္ဝ ေတ့မိေအာင္ ခ်ိန္ဆထိန္းညႇိလိုက္ၿပီး ဖင္သားႀကီးကို ေရွ႕သို႔ ဖိသြင္းယူလိုက္ေတာ့သည္..။

 “ ျဗစ္….ျဗစ္……ျဗစ္…….”

ေစာက္ရည္မ်ားျဖင့္ စိုနစ္ေနေသာ ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ စီးခနဲ ဝင္သြားေသာ လီးႀကီးက သံေခ်ာင္းႀကီးအလား မာေက်ာေတာင့္သန္ လြန္းလွသည္..။  ေစာက္ပတ္အတြင္းသားေလးေတြကို ေျဖးေျဖးခ်င္းပြတ္တိုက္ၿပီး ဝင္သြားတာကိုက အားရပါးရ ရွိလြန္းလွသည္..။ 
လီးႀကီး ဝင္သြားတာကို ငုံ႔ၾကည့္ေနေသာ ခ်ိဳမြန္က လီးႀကီး တဆုံးဝင္ရန္ လက္ႏွစ္လုံးေလာက္ အလိုတြင္ေတာ့ သူမ၏ ဖင္ႀကီးကို အားရပါးရ ေကာ့ကာ ဖိေဆာင့္ သြင္းခ်လိုက္သည္..။

“ ျဗစ္…ဖြတ္…..ဇြတ္….ဒုတ္………”

“ အ…အ…အင္း…….အီး……..”

မ်က္ေတာင္ေလးမ်ား စင္းက်သြားရၿပီး ခ်ိဳမြန႔္ မ်က္ႏွာေလး ေမာ့တက္သြားသည္..။

“ အိုး…အစ္ကိုရယ္…..ႀကီးလိုက္တဲ့ဟာႀကီး…..သူမ်ား ..အားရလိုက္တာ………အင္း…အင္း…..ဟင္း..”

သူမ မေအာင့္အီးနိုင္ေတာ့ပဲ ပါးစပ္မွပင္ ထုတ္ေဖာ္ ျမည္တမ္းလိုက္မိသည္..။
ၿပီးေတာ့ သူမ ေစာက္ပတ္ဝႏွင့္ လီးအရင္းကို ဖိကပ္ၿပီး တလႈပ္လႈပ္ျဖင့္ ႏွဲ႕ကာ ဖိပြတ္ႀကိတ္သည္..။

“ အင္း…..အိ…အီး…..ဟင္းဟင္း…..ေကာင္းလွခ်ည္လား…..ကိုရဲ့….“

တစိမ့္စိမ့္ထြက္က်လာေနေသာ ေစာက္ရည္ေတြက ထြန္းလင္း၏ လေမြးအုံးတစ္ခုလုံး ရႊဲနစ္၍ သြားရသည္..။

“ အို..အို…..ကိုရယ္…..သူမ်ား စိတ္ေတြ…တအားျဖစ္ေနၿပီ……ဟင့္..ဟင့္……….”

ခ်ိဳမြန႔္ ခါးကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ထိန္းကိုင္ၿပီး လီးကို ဆြဲထုတ္၍ ပင့္အေဆာင့္ ခ်ိဳမြန္ကလည္း သူမကိုယ္ကို အနည္းငယ္ ေဖာ့လိုက္ကာ ေအာက္မွ အပင့္ႏွင့္ အံကိုက္ ဖင္ဆုံႀကီးကို ဆတ္ခနဲ ဖိေဆာင့္ခ်သည္..။

“ ျဗစ္….ပလြတ္….ဖြတ္…..စြတ္….ဖြတ္…ဖတ္….အာ့..အ…အင့္…အင့္….ဇြတ္..ဒုတ္……..”

ေဆာင့္ခ်က္ေတြက သြက္၍ ျပင္းထန္လာသည္..။ ပုံစံအေနအထား အရ စိတ္ထင္တိုင္း ေဆာင့္၍ မရေသာ ပုံစံမို႔  လီးႀကီး၏ မာေက်ာေတာင့္တင္းမႈကပင္ ခ်ိဳမြန္ကို ေက်နပ္အားရေစလွသည္..။

“ ဖြတ္….စြတ္….ဖြတ္….ဟင္း..ဟင္း…ကို…ကို….လုပ္..ပင့္ေဆာင့္ေပးစမ္းပါ…..အင္း…ထိလိုက္တာ….ကိုရယ္….အထဲမွာ…နင့္ေနတာပဲ…ကိုဟာႀကီးက…တအား ေဆာင့္ေပးပါ…အ…အ….အင္း……”

လီးအသြင္းအထုတ္ ေစာက္ေစ့ေလးကို အထဲသို႔ ေခါက္ဝင္သြားလိုက္ အျပင္သို႔ လန္ထြက္လာလိုက္ျဖင့္ ခ်ိဳမြန္တစ္ေယာက္ အသဲခိုက္ေအာင္ပင္ ျဖစ္ေနသည္..။  ဒီလို အရသာမ်ိဳး မခံစားရတာ ၾကာခဲ့ၿပီျဖစ္ေလေတာ့ ခ်ိဳမြန႔္ေစာက္ပတ္ႀကီးထဲမွ ေစာက္ရည္ေတြက အေတာမသတ္နိုင္ေအာင္ပင္ စိမ့္ထြက္ယိုစီးက်ေနသည္မွာ ဒလၾကမး္ပင္ ျဖစ္သည္..။

“ ျဗစ္…..ဖြတ္..ဖြတ္..ဒုတ္…..အိ..အင္း…..အင္း……..အ……….အ…”

” ကို…….အား..အား..ကို….ေကာင္း….ေကာင္း…….ေဆာင့္ေပး….ကို……အင့္…..အင့္.”

ခ်ိဳမြန္ ေမးဖ်ားေလးေမာ့၍ ေမာ့၍  တက္တက္သြားကာ အားရပါးရႀကီးပင္  ၿပီးသြားေတာ့သည္..။

“ အိုး……အိ….အိ…….အား…ၿပီး…ၿပီး….သူမ်ား ၿပီး….ၿပီ..ကို  ရဲ့……အင္း…အင္…အ……”

သူမ ၿပီးသြားေပမယ့္ ထြန္းလင္းက မၿပီးေသး၍ ဆက္ကာ ေဆာင့္ေနသည္..။

“ အဟမ္း….ဟမ္း……အဟြတ္…အဟြတ္……”

ႏွစ္ေယာက္စလုံး ဆတ္ခနဲ တုန္သြားၿပီး ထြန္းလင္းက လီးကို ဆြဲထုတ္ကာ ခ်ိဳမြန္ကို ေအာက္သို႔ ခ်ေပးၿပီး ပုဆိုးကို ကပ်ာကယာ ေကာက္ဆြဲ ဝတ္သည္..။ ခ်ိဳမြန္ကလည္း သူမ၏ ထမီေလးကိ ကမန္းကတန္း ပင္ ေကာက္ဆြဲၿပီး မဝတ္နိုင္အားပဲ အိပ္ယာထဲသို႔ ေျပးဝင္သြားသည္..။
ၾကားလိုက္ရေသာ အသံက မမရင္၏ အိပ္ခန္းထဲမွ မမရင္ ေခ်ာင္းဆိုးသံပင္ ျဖစ္ေလသည္..။
မမရင္ အခန္းထဲမွ ထြက္မလာခင္  အေပၚထပ္သို႔ အေရာက္သြားရန္ ရပ္ေနရာမွ လွစ္ခနဲပင္  ထြက္ခဲ့လိုက္ရသည္..။  ဒီညအဖို႔ ခ်ိဳမြန္တစ္ေယာက္မွာေတာ့ ေက်နပ္ႏွစ္သိမ့္စြာ အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့ေပမယ့္ ဆတ္တငံ့ငံ့ျဖစ္က်န္ခဲ့ရသူ ထြန္းလင္းမွာ ဘယ္လိုမွ အိပ္မေပ်ာ္နိုင္ပဲ မ်က္လုံးအေၾကာင္သားျဖင့္ အိပ္ယာေပၚမွာ လွဲေနရေတာ့သည္..။

==========================================

ဒီေန႔ ငါးဒိုင္တြင္ အလုပ္ကလညး္ ပါးသည္..။ ရဲမင္းတို႔ လင္မယားလည္း ရွိေနသည္..။ ဒါေၾကာင့္ ထြန္းလင္းက  “ ငါအျပင္ ခဏ သြားအုံးမယ္ကြာ..”  ဟု ေျပာ၍ ဟိုင္းလပ္ ကားေလးကို ယူကာ ထြက္ခဲ့ေလသည္..။
ထြန္းလင္း၏ ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ ဘယ္ရယ္ မဟုတ္..။ ဒိုင္တြင္ ခ်ိဳမြန္ကို ေတြ႕ျမင္ေနရရင္း သူမကို ညက လိုးခဲ့စဥ္က အားမရခဲ့မႈ ၊ ေျပာရင္း မၿပီးခဲ့ရေသးသည့္ ေဝဒနာက ဆိုးဆိုးလာၿပီး သူမကို ၾကည့္ရင္း ၾကည့္ရင္း စိတ္ေတြက ထထေနရသျဖင့္ မေနတတ္ မထိုင္တတ္ ျဖစ္ေနရမႈေၾကာင့္ စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္ ေလၽွာက္ထြက္လာခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္..။
ကားေမာင္းလာၿပီး လမ္းသို႔ေရာက္မွ အိမ္ျပန္ၿပီး တစ္ေရးေလာက္ အိပ္ရင္ ေကာင္းမည္ဟု ေတြးၿပီး ကားကို အိမ္ရွိရာသို႔ ဦးတည္၍ ေမာင္းခဲ့သည္..။  အိမ္ေသာ့ႏွင့္ ကားေသာ့က တြဲလ်က္သားရွိေန၍လည္း အိမ္ျပန္ရန္ အေတြးကို ထြန္းလင္း ေတြးမိခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္..။
အိမ္ေရာက္ေတာ့ ကားကို အိမ္ေရွ႕တြင္ ရပ္ၿပီး ကားေပၚမွ ဆင္းကာ အိမ္ေရွ႕သို႔ လွမ္းၾကည့္လိုက္လ်င္ မမရင္က တံခါးကို လာ၍ ဖြင့္ေပးေနသည္ကို အံ့ၾသစြာ ေတြ႕လိုက္ရသည္..။
ဒီေတာ့မွ ထြန္းလင္းမွာ ဒီေန႔ တနဂၤေႏြ ေန႔ ေက်ာင္းပိတ္ရက္မွန္း သတိထားမိလိုက္သည္..။ မမရင္က အိမ္ေရွ႕ သံတံခါးကို ေသာ့ဖြင့္ၿပီး  ေသာ့ခေလာက္ကို ျပန္ခ်ိတ္ကာ အိမ္ထဲသို႔ ျပန္ဝင္သြားသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္..။
ထြန္းလင္းက အိမ္ေပၚသို႔ လွမ္းတက္လိုက္ၿပီး သံတခါးကို ျပန္ပိတ္ကာ ေသာ့ခေလာက္ကို ညႇစ္၍ ျပန္ပိတ္လိုက္သည္..။  အိမ္ထဲေရာက္ေတာ့ ေစာေစာက တံခါးကို ဖြင့္ေပးေသာ မမရင္ကို မေတြ႕ရ..။ ထြန္းလင္း အိမ္ေပၚထပ္သို႔ ေတာက္ေလၽွွာက္တက္လာခဲ့ၿပီး သူ၏ အိပ္ခန္းထဲသို႔ ေရာက္ေတာ့ ေရခ်ိဳးရန္ အဝတ္အစားမ်ားခၽြတ္လိုက္သည္..။ ပုဆိုး လဲဝတ္ရင္း သူ႔ေအာက္ပိုင္းကို သူ႔ဖာသာငုံ႔ၾကည့္မိသည္..။ 
အာသာငမ္းငမ္း ျဖစ္ေနေသာ လီးတန္ႀကီးက မာေတာင္ေနသည္..။  ထြန္းလင္း လီးႀကီးကို လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ အုပ္၍ ညႇစ္ၾကည့္လိုက္သည္..။ လီးႀကီးက ပို၍ တင္းခနဲ တင္းခနဲ မာေတာင္တက္လာသည္..။  ထြန္းလင္း သက္ျပင္းရွည္ တစ္ခ်က္ ခ်လိုက္ၿပီး  ေရလဲပုဆိုးကို ေကာက္စြပ္၍ ဝတ္လိုက္ကာ ေရခ်ိဳးရန္ ေအာက္သို႔ ဆင္းလာခဲ့သည္..။
မမရင္၏ အခန္းေရွ႕သို႔ ထြန္းလင္း အေရာက္ အခန္းတံခါးက ကၽြီခနဲ ပြင့္သြားသျဖင့္  ထြန္းလင္း လွမ္းလက္စ ေျခလွမ္းကို အရပ္လိုက္ အထဲမွ ထြက္၍ လာေသာ မမရင္ႏွင့္ လူခ်င္းတိုက္မိမတတ္ ျဖစ္သြားသည္..။
ထြန္းလင္း ဘာမွ စဥ္းစားမေနေတာ့..။ မမရင္၏ ကိုယ္လုံးကို ဆြဲဖက္၍ သူ႔ရင္ခြင္ထဲ သြင္းလိုက္သည္..။  မမရင္က အံ့ၾသစြာျဖင့္ ေမာ့၍ အၾကည့္လိုက္ သူမ၏ ႏႈတ္ခမ္းအစုံကို ဆြဲယူ၍ စုပ္နမ္းလိုက္ေတာ့ရာ အပ်ိဳႀကီး မမရင္၏ ကိုယ္လုံးေလးသည္ တြန႔္ခနဲ ျဖစ္သြားၿပီး ရင္ထဲတြင္ တုန္ခါသြားရေလသည္..။
ၿပီးေတာ့မွ မမရင္သည္ ႐ုန္းကန္ရန္ သတိရၿပီး  ႐ုန္းကန္လိုက္ေပမယ့္လည္း သန္မာလွေသာ ထြန္းလင္း၏ လက္ႏွစ္ဖက္ၾကားတြင္ မမရင္၏ ကိုယ္လုံးေလးမွာ လႈပ္ပင္ မလႈပ္နိုင္ေတာ့ေခ်..။
ထို႔ျပင္ သူမ၏ ဆီးစပ္ေအာက္ဖက္ ေစာက္ပတ္၏ ေအာက္မွ ပင့္၍ ေထာက္ထားေသာ ထြန္းလင္း၏ လီးတန္မာမာႀကီးက တလႈပ္လႈပ္ ရမ္းေနေသာ မမရင္၏ ကိုယ္လုံးေၾကာင့္ ေစာက္ပတ္အုံႀကီးကို မာေတာင္ေနေသာ လီးတန္ႀကီးက လိုက္၍ ပြတ္ေပးေနသလို ျဖစ္ေနသည္..။
ရင္ထဲတြင္ ႏုံးခ်ိ၍ လာေသာ မမရင္ ခမ်ာ တေျဖးေျဖး ၿငိမ္က်လာသည္..။ ဒါကို သတိထားလိုက္မိေသာ ထြန္းလင္းက သူ၏ လက္တစ္ဖက္ကို ဖက္ထားရာမွ ျဖဳတ္၍ မမရင္၏ တင္သားဆုံႀကီးကို ဆုပ္သည္..။ ညႇစ္သည္..။ နယ္သည္..။ ျဖစ္ညႇစ္သည္..။
ၿပီးေတာ့ ဖင္သားႀကီးႏွစ္လုံးၾကား ဖင္ၾကားေလးကို ထမီေပၚမွပင္ လက္ေစာင္းတိုက္ပြတ္ေပးသည္..။  မမရင္၏ အသက္ရႉသံေတြမွာ ျပင္းထန္လာခဲ့ရသည္..။ ထြန္းလင္းသည္ မမရင္၏ ကိုယ္လုံးေလးကို ေစြ႕ခနဲ ေပြ႕လိုက္ၿပီး သူမ၏ အခန္းထဲသို႔ လွမ္းဝင္လိုက္ရာမွ  မမရင္ကို သူမ၏ အိပ္ယာေပၚသို႔ အသာ ပက္လက္လွန္လ်က္ေလး ခ်လိုက္ရာ ေၾကာက္အားလန႔္အားျဖင့္  ဒူးေလးႏွစ္လုံးေထာင္လိုက္ေသာ မမရင္ေၾကာင့္ မမရင္၏ ထမီေလးမွာ ခါးသို႔ လန္တက္သြားရေလသည္..။
ထိုအခိုက္မွာပင္ ထြန္းလင္း၏ လက္တစ္ဖက္က ေစာက္ပတ္အုံေလးကို လွမ္း၍ ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္..။

“ ေမာင္…ေမာင္ထြန္းလင္း…မလုပ္…..မလုပ္နဲ႔….အို…အို….ဟင့္အင္း….အင့္….ဟင္း.“

ထူထူထဲထဲေလး ျဖစ္ေနေသာ အေမႊးေလးမ်ား၏ ေအာက္မွာပင္ မမရင္၏ ေစာက္ဖုတ္သည္ ေဖာင္းကား၍ ေနေခ်ၿပီ..။  ထြန္းလင္း၏ လက္ညိဳးဖ်ားေလးက ေစာက္ပတ္ အကြဲေၾကာင္းထဲသို႔ အဖ်ားေလးမၽွသာ ထိုးသြင္းလိုက္ၿပီး သူမ၏ ေစာက္ေစ့ကေလး ရွိမည့္ေနရာကို မွန္း၍ ဖြဖြေလး ေကာ္တင္လိုက္သည္..။

“ အေမ့………..ဟင့္…ကၽြတ္ကၽြတ္……”

မမရင္၏ ကိုယ္လုံးေလး ဆတ္ခနဲ တုန္သြားသည္..။  ထြန္းလင္း၏ ႏွာမႈတ္သံက တရႉးရႉး ျဖစ္ေနသည္..။ သူ႔လက္က ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ဆုပ္၍ တစ္ခ်က္ညႇစ္လိုက္ရာက ထြန္းလင္း ၾကဳံး၍ ထလိုက္သည္..။  ထို႔ေနာက္ ဒူးေထာင္ထားေသာ မမရင္၏ ေပါင္ႏွစ္လုံးကို ေျခဖဝါးႏွစ္ဖက္ မိုးေပၚေထာင္သြားေအာင္ သူမ၏ ဗိုက္ေပၚ တင္လိုက္ၿပီး  ေဖြးခနဲ ေပၚလာေသာ တင္သားလုံးလုံးႀကီးမ်ားရွိရာ ေပါင္ရင္းႏွစ္ဖက္နားသို႔ ဒူးေထာက္ခ်လိုက္သည္..။ ၿပီးေတာ့ သူ႔ပုဆိုးကို ခါးပုံစမွ ျဖည္ခ်လိုက္သည္..။
ေငါက္ခနဲ ထြက္လာေသာ တန္းမတ္ေနသည့္ လီးတန္ႀကီးက တရမ္းရမ္း ျဖစ္ေနသည္..။  ဒါကိုျမင္လိုက္ရေသာ အပ်ိဳႀကီး မမရင္ တစ္ေယာက္ လႈပ္လႈပ္ရွားရွား  ျဖစ္သြားသည္..။

“ မင္း….ဘာ ..ဘာ…လုပ္မလို႔လဲ….ဟင္…..မင္း……..မင္း……”

အမွန္ေတာ့ ဒီအေျခအေနေရာက္မွာ သိၿပီးသား ျဖစ္ေပမယ့္ မမရင္က ဂေယာင္ဂတန္းႏွင့္ ေမးလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္..။
ဒါကိုက သူမ၏ အမွား..။ ထြန္းလင္းေျပာလိုက္တာကလည္း ၾကည့္အုံး…။

“ မမရင္ ရဲ့ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို က်ေနာ့္ လီးႀကီးနဲ႔ လိုးမလို႔…”

“ အို……..”

မမရင္ မ်က္လုံးေလးအစုံကို မွိတ္ခ်လိုက္သည္..။ ထြန္းလင္းက အရည္ၾကည္ေလးေတြ စိမ့္ထြက္ေနေသာ ေစာက္ပတ္ဝတြင္ သူ၏ လီးထိပ္ႀကီးကို ေတ့၍ ဖိသြင္းခ်လိုက္သည္..။

“ ျဗစ္……ျဗစ္…“

“ အေမ့…..အ…….အ….အမေလး………နာ….နာတယ္…အင္း….အင္း………”

လီးႀကီးက ေစာက္ရည္ေတြ စိုစြတ္ေနေသာ ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ ျဗဳန္းဆို တဝက္ေလာက္ နစ္ဝင္သြားသည္..။  ထြန္းလင္းက လီးကို ဆက္၍ မသြင္းေသးပဲ ေစာက္ေခါင္းထဲတြင္ တစ္လစ္ႀကီး ထားလိုက္ၿပီး မမရင္၏ အက်ႌက်ယ္သီးေတြကို ေျဖးေျဖးခ်င္း ဇိမ္ဆြဲ၍  ျဖဳတ္ကာေနေလေတာ့ရာ ကာမဆိပ္မ်ား တက္ေနၿပီျဖစ္္ေသာ မမရင္က စိတ္မရွည္နိုင္ေတာ့ပဲ  သူမ၏ အက်ႌကိုသာမက ေဘာ္လီအက်ႌကိုပါ အလ်င္အျမန္ ခၽြတ္ေပးလိုက္ေလသည္..။
ထိုအခါ ဖြံ့ထြားဆူၿဖိဳးေသာ မမရင္၏ နို႔ႀကီးႏွစ္လုံးက ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးႀကီး ထြက္ေပၚလာသည္..။  လီးႀကီးကို ေစာက္ပတ္ဝတြင္ တစ္လစ္ႀကီး ထားလ်က္ကပင္ ထြန္းလင္းက မမရင္၏ နို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို ဆုပ္နယ္ေပးသည္..။ နို႔သီးေလးေတြကို တစ္လုံးခ်င္း ပြတ္သပ္ေခ်မြေပးသည္..။
ေစာက္ပတ္ထဲတြင္လည္း လီးက တဝက္ေလာက္ဝင္ကာ တစ္ေနေလေတာ့ မမရင္မွာ  ေတာ္ေတာ္ပင္ ခံစားရခက္လာၿပီး ဖင္ႀကီးတလႈပ္လႈပ္ႏွင့္ ျဖစ္လာကာ တအင္းအင္း ျဖစ္ေနေလသည္..။ မၾကာလိုက္ပါေခ်..။  မမရင္၏ အသံေလး ထြက္လာပါေတာ့သည္..။

“ ေမာင္……ေမာင္..ေလး….မမကို မႏွိပ္ စက္ပါနဲ႔ေတာ့………ဟင္း..ဟင္း……”

“ ဒါဆို…..ဘာလုပ္ရမွာ လဲ….”

“ ဟို…ဟိုေလ…လုပ္မွာ လုပ္ေတာ့ေလ……ကြယ္….”

“ ဘာလုပ္ရမွာလဲ…မမရင္ရ..ရွင္းရွင္း ေျပာစမ္းပါ……”

ထြန္းလင္းက စကားေျပာလ်က္ကပင္ မမရင္၏ နို႔ေတြကို ျဖစ္ညႇစ္ဆြဲနယ္ေနသည္..။

“ ေျပာေလ…မမရင္….မေျပာရင္..ဒီတိုင္းႀကီး ၾကာေနလိမ့္မယ္…”

“ ကၽြတ္…..မင္းကလဲ ကြာ…ဟိုဥစၥာေလ……….လိုးေတာ့ ကြာ……..”

လိုး…ဆိုေသာ စကားလုံးကို တိုးတိုးေလး ေျပာလိုက္ၿပီး မ်က္ႏွာေလးကို တစ္ဖက္သို႔ ေစာင္းလွည့္ခ်လိုက္သည္..။  ထြန္းလင္းက လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ နို႔ႏွစ္လုံးကို ကိုင္၍ က်န္ေနေသာ လီးႀကီးတဝက္ကို တခါတည္း ဖိေဆာင့္ သြင္းခ်လိုက္သည္..။

“ ျဗစ္…….ျဗစ္………ေဖာက္….ဒုတ္……..”

“ အ….အ…အေမ့…..အား…..အမေလး..ေလး……နာတယ္…ကြာ….ဟင့္….”

မမရင္၏ ကိုယ္လုံးေလးမွာ ေျမာက္ခနဲ ျဖစ္၍ သြားရသည္..။  ထို႔ေနာက္တြင္ေတာ့ ထြန္းလင္းသည္ မမရင္၏ နို႔ႀကီးေတြကို စုံကိုင္ကာ မက္မက္ေမာေမာႀကီးပင္ လိုးပါေတာ့သည္..။
ေႏွးလိုက္ ၊ ျမန္လာလိုက္ ၊ အားျပင္းျပင္းေလး ေဆာင့္လိုက္ ၊ အားေလၽွာ့၍ ေဆာင့္လိုက္ျဖင့္ အသြင္အမ်ိဳးမ်ိဳး ေျပာင္း၍ ေဆာင့္လိုးေနေတာ့ရာ မမရင္ခမ်ာ သူမ လက္ကေလးမ်ားႏွင့္ ထြန္းလင္း၏ လက္ေမာင္းႀကီးမ်ားကို ဆုပ္ကိုင္ထားရင္း …

“ ဟင္း…..ဟင္း…..အား…အ…အင့္……..အင္း……အ…”

အသံေလးမ်ား ျမည္တမ္းကာ ခံစားေနရွာပါေတာ့သည္..။  ဒရၾကမ္း ထြက္၍ေနေသာ သူမေစာက္ပတ္ထဲမွ ေစာက္ရည္ေတြေၾကာင့္ လီးဝင္လီးထြက္သံမ်ားမွာ တစထက္ တစ ခပ္စိပ္စိပ္ အသံေလးမ်ား ျမည္ထြက္ေနပါသည္..။  အားႀကိဳးမာန္တက္ ေဆာင့္၍ေနေသာ ထြန္းလင္း၏ လီးႀကီးက မမရင္၏ ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ ေဆာင့္ေဆာင့္ဝင္ကာ ရင္ေခါင္းထဲထိတိုင္ ေရာက္၍ သြားရသလို ခံစားေနရသည္..။
မမရင္၏ တစ္ကိုယ္လုံး တုန္တုန္ရင္ရင္ ျဖစ္လာၿပီ..။ ထိုအခ်ိန္မွာပင္  လီးတန္ႀကီး တစ္ေခ်ာင္းလုံး ပူ၍ က်င္တက္လာၿပီး  အားမလို အားမရ ျဖစ္လာေသာ ထြန္းလင္းသည္ တစ္ကိုယ္လုံးရွိ အားအင္မ်ားကို ညႇစ္ထုတ္ကာ အံႀကိတ္၍ ၁၅ ခ်က္ခန႔္ ေဆာင့္၍ လိုးအၿပီးတြင္ေတာ့….

“ အ…မေလး….ေမာင္…..ေမာင္…….ေလး……ေကာင္း…ေကာင္း…တယ္….အိုး……အိုး….”

ဟု မမရင္ထံမွ အထိတ္တလန႔္သံေလးထြက္ေပၚလာၿပီး သူမ၏ ကိုယ္လုံးေလး ေကာ့ပ်ံတက္သြားသည့္ ခဏမွာပင္ ထြန္းလင္းသည္လည္း  ဟင္းခနဲ သက္ျပင္းခ်ရင္း က သူ၏ ကိုယ္လုံးႀကီးကို မမရင္ ကိုယ္ေပၚသို႔ ေမွာက္ခ်လိုက္ပါေလေတာ့သည္..။

ၿပီးပါၿပီ…။   ။